Marketupdate

Auteur: Redactie

  • Foto’s: Advertenties voor goud in Maleisië

    Hieronder een aantal foto's die mijn collega maakte in het 'Verre Oosten'. De plaatjes spreken voor zich..

    Investeer in 99,9% puur goud voor portfolio diversificatie en als bescherming tegen inflatie

    Sommige goudrekeningen geven u zelfs een rentevergoeding. In dit geval al bij een storting van omgerekend €5.000

    “Het sparen van de toekomst begint vandaag”

    Cash for Gold

    Ter vergelijking een aantal Cash for Gold reclames die we van Google plukten en die te vinden zijn in veel Westerse landen.

  • Grafieken: Consumptie in de VS terug op niveau van een recessie

    De grafiek gaat terug tot 1995 en laat zien dat de consumentenbestedingen weer terug zijn op een niveau dat we kunnen associëren met een recessie. Alleen in 2001 en 2008 waren de consumentenbestedingen in de VS nog lager. Het ogenschijnlijke herstel van 2009 en 2010 is daarmee alweer voor een gedeelte ongedaan gemaakt. Ook gaan Amerikanen de laatste tijd weer minder vaak uit eten, zoals de tweede grafiek laat zien. De opleving die zichtbaar was vanaf 2010 lijkt inmiddels alweer uitgewerkt te zijn. Jaar op jaar is het cijfer van oktober 2012 nog wel 1,5% hoger. Dat is het laagste groeitempo sinds april 2010.

    Bron: Bloomberg Briefs Via: Zero Hedge

    Consumentenbestedingen VS opnieuw omlaag

    Ook eten Amerikanen weer minder vaak buiten de deur

  • Hugo Salinas Price over de ‘prijs’ van de dollar

    De prijs van een dollar is volgens dat uitgangspunt 0,01835 gram goud, slechts twee honderdste van een gram. Dat is de simpele rekensom van $1 gedeeld door de goudprijs van $1.695 per troy ounce. Omdat goud volgens de Mexicaanse miljardair het uitgangspunt is zegt de goudprijs alleen iets over de waarde van een bepaalde valuta op dat moment. Een hogere goudprijs betekent dat het geld minder waard is geworden, een dalende goudprijs het tegenovergestelde.

    Volgens Salinas Price zitten de media er ook naast als ze zeggen dat goud volatiel is. Wat fluctueert zijn de waardes van de verschillende valuta, aldus de miljardair die zelf een positie heeft in goud en zilver. Om die reden zou er een bankencartel zijn dat samenwerkt om de goudprijs in dollars te onderdrukken. De Gold Anti-Trust Action Committee (GATA) verzamelt al jaren bewijzen die aantonen dat er actief gemanipuleerd en geïntervenieerd wordt in de goudmarkt. Een hoge goudprijs signaleert waardedaling van de dollar en ondermijnt daarmee het wereldwijde vertrouwen in deze munt.

    De goudprijs van een dollar

    De goudprijs van een dollar, zoals Hugo Salinas Price het zelf graag wil noemen, is gezakt van 0,8886572 gram goud in 1934 (koppeling van $35 per troy ounce) naar minder dan twee honderdste van een gram goud vandaag. Door inflatie is de dollar steeds minder waard geworden en volgens Salinas Price zal die trend zich voortzetten totdat de goudprijs van een dollar naar nul is gezakt. Op dat moment is de dollar waardeloos in termen van goud en kan er geen goud meer gekocht worden met dollars, hoeveel het er ook mogen zijn.

    Hugo Salinas Price voegde het volgende filmpje toe aan dit artikel, dat te vinden is op Jesse's Café Américain. Het filmpje is een jaar oud, maar behandelt materie die nog steeds actueel is: de stock to flow ratio van goud.

    Lees ook ons eerdere artikel over Hugo Salinas Price, waarin hij uitlegt dat goud te waardevol is om gebruikt te worden als geld.

    Ronald-Peter Stöferle en James Turk over goud en de stock to flow ratio

  • Citigroup schrapt wereldwijd 11.000 banen

    Reuters schrijft dat Citigroup als gevolg van deze reorganisatie ook ongeveer $300 miljoen minder omzet zal gaan draaien. Analisten hielden na het aantreden van de nieuwe CEO Michael Corbat in oktober al rekening met een nieuwe ontslagronde binnen de bank. Corbat werd aangedragen door Michael O'Neill, een man die in de bankierswereld bekend staat vanwege het afslanken van bedrijven en het afstoten van de minder winstgevende onderdelen. De nieuwe CEO van Citigroup hanteert kennelijk dezelfde aanpak door al vrij snel een reorganisatie aan te kondigen waarbij 11.000 banen verloren gaan.

    “We hebben verschillende gebieden en producten in kaart gebracht waar onze schaal onvoldoende resultaat oplevert”, zo schreef Corbat in een persverklaring. “We zullen de efficientie van onze bedrijfsvoering verhogen door overcapaciteit te verkleinen en in de uitgaven te snijden”

    Beleggers reageren enthousiast op de aangekondigde reorganisatie van Citigroup. Het aandeel ging bij opening van de handel in New York meteen 4,11% omhoog naar $35,70.

    Citigroup schrapt 11.000 banen

  • Amerika hekelt protectionistisch gedrag Brazilië

    Brazilië heeft een aantal maatregelen doorgevoerd die de import van goederen moeten beperken en die de ontwikkeling van de lokale economie kunnen stimuleren. Zo zijn er invoerheffingen in werking gesteld op tal van industriele producten, zijn er quota opgelegd om d eimport van auto-onderdelen te beperken en zijn er limieten gesteld aan de hoeveelheid auto's die uit Mexico geimporteerd mogen werden. Dat laatste is een directe aanval op de VS, want in Mexico worden veel auto's gebouwd door Amerikaanse merken.

    Brazilië kent ook een staatsbank die alsmaar groter wordt en die goedkope leningen verstrekt aan projecten en bedrijven die gebruik maken van lokaal geproduceerde goederen in plaats van importgoederen. De president van Brazilië heeft in haar “Bigger Brazil Program” een aantal belastingvoordelen en regels ingevoerd die het aantrekkelijker maken voor Braziliaanse bedrijven om te produceren in eigen land.

    Kritiek

    Vanuit de VS is er kritiek geuit op de maatregelen die Brazilië heeft doorgevoerd om haar eigen economie te ondersteunen. Maatregelen zoals importbeperkingen en subsidies voor de eigen industrie zorgen voor concurrentievervalsing, omdat producenten vanuit het buitenland moeilijker kunnen toetreden tot de Braziliaanse markt. De protectionistische aanpak van Brazilië wordt door Washington gezien als een stap terug in een wereld van toenemende globalisering en inteationale handel.

    Ron Kirk van het Amerikaanse ministerie van Handel schreef een kritische brief aan de Braziliaanse regering waarin hij stelt dat de nieuwe  invoerheffingen van Brazilië “duidelijk protectionistisch” zijn. De beleidsmakers in Brazilië hebben gezegd dat de maatregelen bedoeld zijn als een tijdelijke buffer om de ontwikkeling van de eigen economie te ondersteunen. De importheffingen en quota's zouden nodig zijn om de Braziliaanse industrie te beschermen tegen 'goedkope arbeid uit China' en 'goedkope dollars uit Amerika'. “We verdedigen onszelf om te voorkomen dat onze eigen industrie verzwakt en dat onze markt overspoeld wordt met importgoederen”, zo verklaarde de Braziliaanse minister van Financiën Guido Mantega in een interview.

    Valuta-oorlog

    Volgens Mantega is er een 'valuta-oorlog' gaande, waarmee hij doelt op de geldpersfinanciering door de Amerikaanse centrale bank. Door 'monetaire verruiming' van de Federal Reserve onderdrukt Amerika de waarde van de dollar, zodat andere valuta relatief duurder worden. Dat heeft weer tot gevolg dat de Amerikaanse industrie makkelijker goederen kan exporteren en dat de goederen die in andere landen geproduceerd worden duurder worden op de Amerikaanse markt.

    De Braziliaanse economie is de zesde grootste ter wereld, tussen Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk in. Het land is rijk aan grondstoffen en landbouwgrond, maar produceert ook steeds meer goederen voor de eigen economie en voor het buitenland. Het financiële centrum van Sao Paulo is razendsnel gegroeid en laat zien dat de Braziliaanse economie potentie heeft. Na een periode van hoge inflatie en een valutacrisis heeft de Braziliaanse economie zich razendsnel ontwikkeld met een economische groei van gemiddeld 4% per jaar. Naar schatting hebben bijna 35 miljoen mensen in Brazilië zich gedurende deze periode van economische voorspoed opgewerkt naar de middenklasse. Het gemiddelde inkomen per hoofd van de bevolking is met omgerekend $13.000 op het niveau van Rusland gekomen. Toch heeft de crisis laten zien dat ook de grootste opkomende markten, ook wel de BRIC-landen genoemd, niet immuun zijn voor een economische terugslag.

    Handelsoorlog

    Veel Amerikaanse bedrijven onderhouden volgens de Washington Post nauwe banden met handelspartners als China en Brazilië. Veel productiecapaciteit is verplaatst naar de opkomende economieën, waar ook de Amerikaanse consument van heeft kunnen profiteren. Maar nu het wereldwijd crisis is en landen met elkaar strijden om economische groei blijkt de inteationale handel toch minder open te zijn dan eerder werd gedacht. De subsidies op bedrijven die lokaal geproduceerde goederen en machines gebruiken en de heffing op goederen en machines die uit het buitenland komen zijn er overduidelijk op gericht om meer werkgelegenheid in eigen land te houden dat gevoelig is voor outsourcing.

    Volgens de Wereldbank is Brazilië geen open economie, omdat het moeilijk zou zijn om er een bedrijf op te starten. Het land wordt door de Wereldbank op plaats 130 gezet van de 185 landen die in de lijst zijn opgenomen. “Het is een moeilijk land om zaken te doen en ze maken het steeds lastiger”, aldus advocaat Flavio Siqueira die zich heeft gespecialiseerd in handel. Hij is van mening dat omslachtige bureaucratie in Brazilië erop gericht is de lokale industrie te beschermen. De lokale belastingregels zouden ook zodanig complex zijn dat multinationals die in Brazilië actief zijn zeer gedetailleerd uiteen moeten zetten welke onderdelen ze importeren en welke ze afnemen bij lokale leveranciers. Dat is belangrijk, omdat de Braziliaanse overheid een extra belasting van 18% heft op eindproducten waar onvoldoende onderdelen in zitten die in eigen land vervaardig zijn. Importeurs zouden volgens de Washington Post ook wel eens klagen over goederen die blijven liggen in de haven omdat formulieren met de verkeerde kleur inkt ingevuld waren of omdat de producten nog niet waren doorgelicht door de Braziliaanse regelgeving.

    Brazilië beschermt eigen industrie met importheffingen, importquota en subsidies voor eigen industrie

  • Haldane: “Economische verwoesting crisis vergelijkbaar met een wereldoorlog”

    Haldane voegde eraan toe dat de publieke woede richting de bankensector in zijn ogen volledig gerechtvaardigd was en dat er nog steeds te hoge salarissen worden uitgekeerd in de sector. “Als we geluk hebben kunnen de kosten van de crisis gedragen worden door onze kinderen. Het is echter waarschijnlijker dat ook onze kleinkinderen voor deze crisis zullen betalen. De bevolking heeft alle reden om estig ontdaan te zijn over alles wat er gebeurd is – en boos”.

    Vier jaar na het uitbreken van de crisis is de ecoomie nog maar 3% gekrompen ten opzichte van de piek (uitgedrukt in GDP). De omvang van de crisis zal opnieuw duidelijk worden op woensdag, als de regering het land bijpraat over de economische vooruitzichten en de bezuinigingsmaatregelen. Om banengroei, investeringen en vetrouwen in het bedrijfsleven terug te winnen moet de minister van Financien George Osboe een gedurfd plan laten zien, aldus de Britse Kamer van Koophandel. Die heeft de groeiprognose voor zowel 2013 als 2014 al naar beneden bijgesteld, van respectievelijk 1,2 en 2,2 naar 1 en 1,8 procent. De Britse Chambers of Commerce wijt de groeiprognose aan de verslechterde economische omstandigheden en het vooruitzicht van nog meer bezuinigingsmaatregelen.

    De Britse industrie liet in november een verbetering zien in de totale productie ten opzichte van de maand ervoor, maar het cijfer komt nog steeds niet boven de 50. Dat betekent dat er feitelijk nog steeds sprake is van krimp. Volgens de Markit/CIPS Purchasing Managers index valt de vraag tegen en loopt ook de export wat terug.

    Andre Haldane zei op BBC Radio dat de banken nog steeds de grootste belemmering vormen voor het herstel van de economie. De banken hebben slechte leningen op de balans staan en zijn mede daardoor terughoudend met het verlenen van kredieten. Volgens Haldane zullen banken zwak blijven als ze hun balans niet weten op te schonen. “Investeeerders zullen minder geneigd zijn om geld op de bank te zetten. Ze hebben te weinig vertrouwen in het banksysteem en zullen daarom een hogere vergoeding eisen voor het geld dat ze aan de banken uitlenen of zullen simpelweg het geld van de bank halen” [red: geld op een bankrekening zetten is in feite geld uitlenen aan de bank, vandaar de rentevergoeding].

    “Er kan en moet meer gedaan worden om banken soepeler kredieten te laten verstrekken en daarmee de economie op gang te brengen”, aldus Haldane. Hij voegde daaraan toe dat bankiers nog meer salaris moeten inleveren dan ze totnogtoe gedaan hebben, “Er is nog een weg te gaan. In de jaren tachtig kreeg een investment banker gemiddeld ongeveer hetzelfde salaris als een advocaat of dokter. In 2006 kreeg een bankier vier keer zo veel.”

    Onderstaande grafiek illustreert het verschil in compensatie binnen de financiële wereld en de rest van de private sector.

  • Infographic: De evolutie van de Amerikaanse en Britse centrale banken

    Op de infographic is de ontwikkeling van de het balanstotaal van beide centrale banken te zien. Voor de Britse centrale bank gaat de data terug tot de Bank Act van 1844, voor de Federal Reserve gaat de data terug tot de oprichting in 1913. Zowel de activa als de passiva zijde van de balans is in dit overzicht meegenomen, waarbij de verschillende onderdelen op beide zijden van de balans aan de hand van de legenda ook van elkaar te onderscheiden zijn. De infographic bevat maandelijkse data over de balans van de Bank of England en wekelijkse data van de Fed. In de infographic van Addogram hebben ook de goudprijs, de gemiddelde rente op staatsobligaties en een aandelenindex een plekje gekregen. Ook verschillende oorlogen worden in deze infographic aangewezen.

    Deze dataverzameling geeft een hoop interessante inzichten. Als eerste valt op dat het balanstotaal van beide banken door de jaren heen zeer geleidelijk maar zeer zeker groeit. Ook valt op dat zowel aandelen als goud over de langere termijn in waarde toenemen, een logisch gevolg van een alsmaar toenemende geldhoeveelheid in de economie. De rente op staatsobligaties blijkt in golven te bewegen. Van 1950 tot en met 1980 liepen de rentes op langlopende en kortlopende staatsobligaties van de VS en het VK op tot recordhoogte (ongeveer 15% rente in 1980), om vervolgens vanaf 1990 tot en met nu te zakken naar niveaus die we sinds de Grote Depressie van de jaren dertig en de Tweede Wereldoorlog niet meer hebben gezien.

    Klik op de infographic voor een grotere versie. Het origineel is te vinden op de website van Addogram en kan daar nog verder uitvergroot worden.

    Geschiedenis van de Bank of England en de Federal Reserve in een infographic (Bron: Addogram)

  • Grafieken: Inkomens VS dalen terwijl bedrijfswinsten stijgen

    Beide grafieken gaan terug tot 1947 en geven daarmee inzicht in de historische ontwikkeling van zowel de bedrijfswinsten (na belasting) als de gemiddelde salarissen ten opzichte van de omvang van de Amerikaanse economie. Beide indicatoren breken de laatste jaren records. Bedrijfwinsten waren in de VS nog nooit eerder zo hoog als nu, ondanks de gigantische deuk die financiele crisis in 2008 en 2009 sloeg in de winstcijfers. De inkomens van de 'gewone man' hebben zich echter niet hersteld sinds het uitbreken van de crisis, integendeel. De lonen in verhouding tot het GDP bereikten een historisch dieptepunt.

    Hieruit kunnen we concluderen dat de bedrijfwinsten vooral wegvloeien richting het grote geld, in de vorm van dividend uitkering, bonussen en stijgende aandelenkoersen. Indirect profiteert bijna iedereen daarvan mee via pensioenfondsen en beleggingsfondsen, maar dat is zeker niet genoeg om de groeiende inkomensongelijkheid in de VS een halt toe te roepen. De verticale schaal is bij de eerste grafiek aangepast om de ontwikkeling beter zichtbaar te maken. In werkelijkheid is de daling van het inkomen minder dramatisch dan de grafiek suggereert, maar feit blijft dat inkomens sinds 1947 niet eerder zo laag waren ten opzichte van de gehele Amerikaanse economie.

    John Aziz merkt terecht op dat Obama zich niet aan zijn belofte heeft gehouden om de welvaart eerlijker te verdelen onder de Amerikaanse bevolking. De kloof tussen rijk en arm wordt steeds groter, een gegeven dat we ook terugzien in het toenemende gebruik van voedselbonnen. Inmiddels maken 47,1 miljoen Amerikanen gebruik van voedselbonnen, dat is meer dan 1 op de 7 Amerikanen.

    Lonen en salarissen als percentage van GDP (Bron: St. Louis Fed)

    Bedrijfwinsten na belasting als percentage van GDP  (Bron: St. Louis Fed)

  • Schuldenplafond VS alweer in zicht, nog $63 miljard te gaan

    Op het moment van schrijven is de Amerikaanse staatsschuld $16.369.548.799.604,93, slechts $63 miljard verwijderd van het nieuwe schuldenplafond dat in augustus van vorig jaar tot stand kwam. Met het tempo waarin de Amerikaanse overheid nieuwe staatsobligaties uitschrijft wordt de limiet waarschijnlijk binnen een week doorbroken. Daarmee komt het ministerie van Financiën nog niet meteen in de problemen, want Timothy Geithner weet net als vorig jaar een manier te vinden om aan geld te komen. Vorig jaar haalde hij geld uit de pensioenpotten om het schuldenplafond met een aantal maanden uit te kunnen stellen.

    Dat zal naar verwachting opnieuw gebeuren, totdat in februari of maart volgend jaar er opnieuw onderhandeld moet worden over een verhoging van het schuldenplafond. Timothy Geithner maakte eerder al bekend dat hij het liefst het hele schuldenplafond wil afschaffen, omdat het onrust geeft en het vooral als politiek instrument gebruikt wordt in de onderhandelingen. De vraag is hoe vaak het schuldenplafond nog verhoogd kan worden voordat het buitenland het vertrouwen in de dollar opgeeft. We weten inmiddels dat de extreem lage rente op Amerikaanse staatsobligaties weinig zegt over de kredietwaardigheid van de Amerikaanse overheid, maar meer over het feit dat de centrale bank steun verleent aan de overheid.

    De Amerikaanse staatsschuld is nu 102,8% ten opzichte van het GDP, terwijl die bij het aantreden van Obama als president nog rond de 76% lag. Onderstaande grafiek van Zero Hedge brengt die ontwikkeling van de laatste vier jaar in beeld. De tweede grafiek laat zien hoe het schuldenplafond steeds sneller bereikt wordt en telkens met steeds meer miljarden verhoogd wordt.

    Amerikaanse staatsschuld als percentage van GDP sinds begin 2009 (Bron: Zero Hedge)

    Schuldenplafond steeds vaker verhoogd en met steeds meer miljarden (Bron: Investor Insight)

  • Grafieken: Verkopen US Mint afgezet tegen de goud- en zilverprijs

    Onlangs schreven we dat de US Mint in november bijzonder veel gouden munten wist te verkopen, zelfs meer dan in januari. Zero Hedge zag het ook gebeuren en leende een grafiek van Lighthouse Investment Management om te concluderen dat dit 'Beanke uit zijn slaap zal houden'. Maar als we verder kijken in de achteruitkijkspiegel zien we dat de goudverkopen bij de US Mint sinds 2009 alleen maar omlaag zijn gegaan. Of dat nou komt door een toenemende populariteit van gouden munten uit andere landen, goudbaren of van andere beleggingsproducten zoals ETF's en digitale goudrekeningen valt moeilijk te zeggen. Wel laat onderstaande grafiek zien dat de goudverkopen in 2012 niet bijzonder sterk waren. Weliswaar steeg de gemiddelde goudprijs, het bedrag dat jaarlijks wordt omgezet van dollars in gouden munten van de US Mint groeide minder snel. Ook valt op dat er in 1998 en 1999 veel meer gouden munten werd verkocht door de US Mint dan tijdens de huidige crisis. Dat was vlak voor de introductie van de euro en vlak voordat de goudprijs begon aan een stijgende trend die al elf jaar duurt.

    Klik op de afbeelding voor een grotere versie

    Zilver

    Als we naar de verkoopcijfers van Silver Eagles kijken zien we een ander beeld. De verkoop van zilveren munten blijken veel nauwkeuriger de prijs te volgen dan de verkoop van gouden munten. Men zou verwachten dat er een duidelijk verband is tussen de hoeveelheid verkochte munten en de prijs, maar bij goud zien we dat veel minder sterk terug. De laatste jaren werden er minder troy ounces aan goud verkocht, terwijl de prijs gewoon bleef stijgen. In de zilvermarkt wordt de stijgende prijs ondersteund door een sterke stijging van de vraag naar beleggingsmunten. De piek in goudverkopen in 1998 en 1999 zien we bij zilver in zijn geheel niet. De verkoop van zilveren munten bleef jarenlang vrij vlak en is pas sinds 2008 echt sterk toegenomen. De zilverprijs was in de eerste elf maanden van 2012 gemiddeld overigens lager dan in heel 2011, een prijsdaling die correspondeert met een daling in de verkopen bij de US Mint.

    Klik op de afbeelding voor een grotere versie

  • China en Zuid-Korea gaan in eigen valuta handelen

    Zuid-Korea en China hebben een overeenkomst getekend om in vervolg meer met eigen valuta te handelen. Het Zuid-Koreaanse ministerie van Financiën maakte dinsdag bekend dat het een valutaswap van maximaal 64 biljoen won (omgerekend $59 miljard) aan leningen beschikbaar zal stellen aan bedrijven in beide landen. Zodoende kunnen bedrijven in China en Zuid-Korea in vervolg naast dollars ook yuan en won gebruiken voor de onderlinge handel.

    Deze valutaswap wordt later deze maand al in werking gesteld, zo maakte het Zuid-Koreaanse Ministerie van Financiën en de centrale bank van het land bekend. De overeenkomst is onderdeel van het grotere plan van verschillende opkomende economieën om hun eigen valuta te internationaliseren. Zowel China als Zuid-Korea zijn van mening dat er nog maar weinig won en yuan gebruikt worden in de handel tussen deze twee landen, die overigens in omvang aan het toenemen is.

    “We verwachten meerdere voordelen, zoals een lager risico met de wisselkoers en lagere transactiekosten voor bedrijven”, zo valt te lezen in de officiele verklaring van het Zuid-Koreaanse ministerie van Financiën. Het verlichten van “extee kwetsbaarheden door minder afhankelijk te zijn van de grootste wereldreservemunten” wordt in de de verklaring ook genoemd als reden voor de valutaswap. Het behoeft geen uitleg dat men daarmee doelt om de Amerikaanse dollar als feitelijke wereldreservemunt van dit moment.

    Valutaswap belangrijk voor handel met China

    Zuid-Korea exporteert veel goederen naar Westerse landen, waarvan consumentenelektronica het meest bekende exportgoed is. Desondanks is toch China de grootste handelspartner van Zuid-Korea. De handel tussen de twee landen had in 2011 een waarde van omgerekend $220,6 miljard.  Slechts 2 procent van de Zuid-Koreaanse export werd afgerekend in de eigen valuta, de won. De handel in Chinese yuan was nog beperkter, slechts 0,2% werd in deze valuta afgerekend. Die cijfers maakte Korea Customs Service in oktober bekend.

    De strategie van het promoten van de eigen won via een valutaswap is voor China misschien minder nuttig dan voor Zuid-Korea, omdat China ook het gebruik van haar yuan in de handel met het buitenland wil aanmoedigen. Dat is de mening van Frances Cheung, een stratege bij Credit Agricole CIB in Hong Kong. De aankondiging van de valutaswap had overigens weinig invloed op de koers van de Zuid-Koreaanse won en de Kospi aandelenindex, zo meldde Bloomberg.

    Bron: Bloomberg

    Zuid-Korea wil gebruik van de won stimuleren in handel met China