Categorie: Kredietcrisis

Nieuws uit Nederlandse media

Historisch record
Via RTL-Z lezen we dat het laagste aantal bouwvergunningen worden verleend sinds 1953. Dat is een hele tijd geleden. Het hele probleem van de woningmarkt kan wat mij betreft met één woord worden samengevat: onderinvestering. En dat is een probleem dat vanzelf ontstaat indien er jarenlang sprake is geweest van overinvestering. Jarenlange kredietexpansie heeft ertoe geleid dat de hypotheekmarkt verzadigd is geraakt en dat raakt de woningprijs. De prijzen zijn de pan uit gerezen en zijn niet marktconform. Bovendien overtreft het aanbod  de vraag en dat verdwijnt vanzelf en alleen wanneer de prijzen dalen. Of dat nu goedschiks of kwaadschiks gebeurt.. 

• Laagste aantal bouwvergunningen sinds 1953 (RTL-Z)

Vastgoedbeleggers: sloop winkels onvermijdelijk
De bovenstaande titel is de krantenkop zoals die in het FD vandaag verscheen. Mijn eerste reactie was: “Nee, dit meen je niet”. Het sluipt er zo makkelijk in: private verliezen afwentelen op de belastingbetaler.

In het bericht wordt duidelijk dat vastgoedbeleggers rekening houden met sloop in het uiterste geval en dat maakt de kop ietwat gechargeerd. Dat sloop altijd tot de mogelijkheden behoort lijkt mij afhankelijk van de bouwkundige staat, maar het mag nooit een stelregel worden om vraag- en aanbodverhoudingen te beïnvloeden*.

De rode draad in het bericht is dat de vastgoedsector huurcontracten zo willen aanpassen dat winkeliers die hen niet bevalt, sneller uit een winkelpand kunnen worden gezet. Dat moet de kwaliteit van winkelstraten ten goede komen. Met de botte bijl wordt met deze wens gestreden om bevoegdheden waar ik heel veel vraagtekens bij zet. Immers, winkeliers investeren in hun winkelpand en dat zijn verzonken kosten die men in één klap kwijt is als men uit hun winkelpand wordt geknikkerd.

Averechtse effecten moeten niet eenzijdig worden neergelegd bij één partij: de winkelier. Dat betekent niet dat ik voorstander ben van 'rigiditeit' in (huur)contracten, integendeel. Echter, men kan niet tijdens het spel de spelregels in het voordeel van één partij aanpassen. Dit voorstel afkomstig van de vastgoedlobby is niet zonder meer aan te bevelen.

De vastgoedlobby heeft overigens nog meer wensen, want in het FD lezen we:

Ook stelt de IVBN [de vereniging voor institutionele vastgoedbeleggers] dat gemeenten moeten investeren in het winkelgebied in het centrum, in plaats van steeds nieuwe winkelgebieden buiten de stad te plaatsen. De vereniging is tegen de komst van nog meer meubelboulevards en grote bouwmarkten en elektronicazaken aan de rand van de stad.

Dit is een illustratie hoe de overheid voor het karretje wordt gespannen van een lobby: de overheid als verlengstuk van gevestigde belangen. De eerste vraag die mij zeer relevant lijkt is de vraag waarom gemeenten moeten investeren in het winkelgebied van hun stadscentrum? Moeten gemeenten deze panden soms opkopen? De andere wens is ook opmerkelijk want gemeenten moeten om de sector te helpen herstellen, de concurrentie beperken door een restrictief beleid te voeren voor alteatieve locaties. Dit soort symptoombestrijdingsmaatregelen werken allemaal averechts..

• Vastgoedbeleggers: sloop winkels onvermijdelijk (FD)

* Als sloop de oplossing is om het aanbod te verminderen en zodoende de prijzen te ondersteunen dan zou het einde zoek zijn. Onnodige sloop is de meest grove vorm van kapitaalveietiging. Lagere vastgoedprijzen en dus lagere (huur)kosten vergroten via alle schakels in de economie de koopkracht van de consument. Sloop zou dat verhinderen en de koopkracht onnodig verkleinen. De consument betaalt dus de eindafrekening van een dergelijk beleid.

Commissie De Wit
Een voorschot van Jules Muis op het rapport van Commissie De Wit dat vandaag uitkomt. Hij grijpt het boek “Struikelbank” van Sybren Kalkman aan als aanleiding voor een prachtige column.

• Eindrapport 'commissie De Wit' avant la lettre (Jules Muis; Accountant)
• Zojuist binnen: 'Staat faalde bij redding banken' (NU.nl)

Spaanse benauwdheid: rente boven de 6%
Vorige week liep de druk op Spaans schuldpapier op en is vandaag gestegen tot boven de 6%. Spanje is en blijft zorgelijk..

• Spaanse rente weer hoger dan 6 procent (RTL-Z)

Via het FD lezen we dat ze in Italië niet blij zal zijn met de heieuwde zorgen over Spanje:
De Italiaanse beurs ging met 5% onderuit, terwijl de tienjaarsrente van dat land met 23 basispunten steeg naar 5,66%.

Niet alleen de schulden stapelen zich op, de zorgen doen dat ook (en misschien nog wel veel sneller dan men door heeft).

• Weer twijfels houdbaarheid schuld Spanje (FD)

In ander nieuws:

• China zet prominent Bo Xilai uit Politburo (FD)
• Minister steunt plan hogere hypotheken (NU.nl)
• Italië duurder uit met korte leningen (NU.nl)
• Japanse fin-min houdt bewegingen yen in de gaten (RTL-Z)

Uit buitenlandse media

Obama's JOBS-act
President Obama zaait de volgende zeepbel met de JOBS-act: onder de noemer van het creëren van banen worden nieuwe bedrijven in de technologiesector vrijgesteld van regels die fraude moeten voorkomen.

De gedachte is dat wanneer bedrijven bomen beloven die tot in de hemel reiken, beleggers sneller hun geld zullen steken in nieuwe bedrijven en dat is positief voor de werkgelegenheid. Dat de bestuurders van bedrijven alle ruimte en mogelijkheden krijgen om beleggers voor te liegen en kunnen oplichten is echter de kostprijs. Dat is een recept voor ellende. Matt Taibbi legt uit..

Alvast één treffende quote: The “Jumpstart Our Business Startups Act” (in addition to everything else, the Act has an annoying, redundant title) will very nearly legalize fraud in the stock market. In fact, one could say this law is not just a sweeping piece of deregulation that will have an increase in securities fraud as an accidental, ancillary consequence. No, this law actually appears to have been specifically written to encourage fraud in the stock markets.

• Why Obama's JOBS Act Couldn't Suck Worse (Matt Taibbi; Rolling Stone)

10-jaars rente Amerikaanse staatsobligaties onder de 2%
Dit gaat tegen de intuïtie in, maar de rente op Amerikaans 10-jaarsschuldpapier duikt onder de 2%. Let wel, de 10-jaars staatsobligatie is de 'proxy' voor de inflatieverwachting van de markt.

In het huidige tijdsgewricht is deze proxy waardeloos geworden. En dat heeft maar één reden: interventies van de Amerikaanse overheid en de Federal Reserve. Die interventies lokken marktpartijen in Amerikaanse staatsobligaties omdat de monetaire stimulering ogenschijnlijke veiligheid biedt. Immers, als de rente zou stijgen, dan zal de Fed via monetaire verruiming de lage rente steunen en koopt men Amerikaanse staatsobligaties. En daarmee zijn Amerikaanse staatsobligaties de belegging die het snelst 'liquide' kunnen worden gemaakt en dat biedt grote voordelen omdat die mogelijkheid ervoor zorgt dat geld snel herbelegd kan worden. Ondertussen wordt de zeepbel in Amerikaans schuldpapier groter en groter, ondanks dat dit niet blijkt uit het prijssignaal (lees: rente).

Zero Hedge heeft twee mooie grafieken en wijst op het verkoopadvies (annex shortselling advies) van Goldman Sachs van 20 maart j.l.. Sindsdien is de waarde van Amerikaanse staatsobligaties toegenomen in plaats van afgenomen.

• Bron: Muppets Skewered: 10 Year Treasury At 1.999% (Zero Hedge)

In ander nieuws:

• 'Time for closer ties' with India (China Daily)
• Supreme Court to Rule on Monsanto Ruling (Artful Opinions)
• Drug shortages and the mythical market (Angry Bear Blog)

Tot slot.

Rick Santorum is uit de race gestapt en daarmee lijkt Mitt Romney de beste kaarten te hebben aldus media. Gezien de uitslagen zit daar iets in. Maar het is zo treurig dat media daar zelf aan bijdragen door één kandidaat pertinent de zendtijd niet te geven. Terwijl de zalen vol zitten, zien we er niets van terug op TV. 

De New York Times berichtte gisteren over de opleving van de zogeheten 'subprime' leningen, kredieten die verstrekt worden aan consumenten met een zwakke kredietstatus. Het gaat hier om mensen die nog schulden open hebben staan, een betalingsachterstand hebben opgelopen, geen inkomen hebben om de leningen af te lossen of die al eens door de schuldsanering zijn geweest. In het dieptepunt van de crisis waren banken en andere kredietverstrekkers opeens erg terughoudend met leningen aan deze risicovolle doelgroep, maar nu komen de leningen aan minder kredietwaardige Amerikanen weer terug.

Verliezen uit eerdere subprime leningen zijn doorverkocht aan beleggers of afgewenteld op de belastingbetalers (bijvoorbeeld via het TARP programma), waardoor de weg weer open ligt voor nieuwe leningen aan deze lucratieve en riskante doelgroep. Lucratief, omdat de rente op dergelijke leningen veel hoger is dan die op leningen aan kredietwaardige klanten (tot 29% is mogelijk). Aan het woord komt Annette Alejandro, een Amerikaanse die werkloos is en die vorig jaar haar auto in moest leveren om een schuld af te lossen. Mevrouw Alejandro ontvangt desondanks nog steeds stapels met creditcards en aanbiedingen voor autoleningen, leningen waarvoor ze alleen maar hoeft te tekenen. Over haar eigen situatie is ze duidelijk: “als ze in de voeten van die bedrijven zou staan zou ze nooit geld aan haar uitlenen”.

Subprime leningen in de lift

In het dieptepunt van de crisis werd mevrouw Alejandro vrijwel volledig uitgesloten van traditionele geldverstrekkers, net als andere Amerikanen met een zwakke kredietscore. Maar vandaag de dag staan aanbieders als Capital One, GM Financial, HSBC en JP Morgan alweer in de rij om geld uit te lenen aan de 'subprime' markt. In december vorig jaar wisten creditcardmaatschappijen gezamenlijk 1,1 miljoen nieuwe creditcards te activeren, een stijging van 12,3% ten opzichte van december 2010. Dat blijkt uit het 'credit trends report' van Equifax dat in maart gepubliceerd werd. Uit onderzoek van een ander bureau kwam ook naar voren dat mensen in de subprime categorie in het laatste kwartaal van 2011 veranwoordelijk waren voor 23% van alle autoleningen, tegenover slechts 17% in het vierde kwartaal van 2009.

Consumentenorganisaties maken zich zorgen over deze trend, omdat mensen met een lage kredietstatus kwetsbaar zijn en graag nieuwe leningen willen accepteren, ook als ze daar een zeer hoge rente over moeten betalen. Deze mensen zijn verslaafd aan kredieten en de banken geven het, aldus curator Charles Juntikka uit Manhattan. Sommige voormalige toezichthouders uit de financiële wereld waarschuwen dat deze vorm van leningen, zelfs in een vroeg stadum, kunnen leiden tot dezelfde riskante praktijken die hielpen bij de totstandkoming van de kredietcrisis. De geldverstrekkers zeggen dat ze van het verleden hebben geleerd en dat ze nu wel het onderscheid kunnen maken tussen de chronische wanbetalers en de groep die liefkozend ''fallen angels'' wordt genoemd.

De New York Time schrijft dat het aantal wanbetalingen op creditcards en autoleningen flink is gezakt ten opzichte van de recordniveaus in het heetst van de crisis. Volgens Michael Binz van Standard & Poor's durven banken hun regels te versoepelen, omdat ze denken dat ze hun activiteiten weer veilig uit kunnen breiden. Deron Weston van Deloitte's banking practice stelt dat banken en andere geldverstrekkers “dit segment [subprime klanten] niet meer kunnen negeren”. De geldverstrekkers zouden veel potentiële klanten missen als ze zich alleen maar richten op Amerikanen met een goede kredietscore.

De behoefte om weer nieuwe leningen te verstrekken aan mensen met een slechte kredietstatus werkt nog niet door op de Amerikaanse huizenmarkt. Daar blijft men nog altijd terughoudend en heeft verzekeraar FHA (Federal Housing Administration) voorstellen gedaan om de eisen verder aan te scherpen. De FHA is de grootste verzekeraar van hypotheekleningen in de VS en heeft op dit moment 4,8 miljoen hypotheekleningen verzekerd. Een groot deel daarvan is voor hypotheken van starters op de woningmarkt.

$12,5 miljard aan creditcard leningen

Over heel 2011 werd voor $12,5 miljard aan creditcardschuld opgenomen door de subprime categorie, volgens Equifax en Moody's is dat een stijging van 54,7% ten opzichte van 2010. Geldverstrekkers adverteren ook weer meer, zo concludeerde onderzoeksbureau Synovate. Ook komen er steeds meer financiële producten op de markt die zich specifiek richten op klanten met een zwakke kredietscore. Zo heeft Capital One een nieuwe lening ontwikkeld waarvan de rente zakt als klanten langdurig op tijd betalen. Ook autoleningen zijn populair, omdat de regels hiervoor veel minder zijn aangescherpt sinds de uitbraak van de financiele crisis.

Tegelijkertijd neemt ook de markt voor derivaten en andere beleggingsinstrumenten op basis van subprime autoleningen een grote vlucht. Deze herverpakte schuldbewijzen werden in 2009 nog en masse vermeden door beleggers, maar nu komt er weer handel in deze markt. Afgelopen jaar kochten beleggers voor $11,7 miljard aan afgeleide schuldpapieren, tegenover slechts $2,17 miljard in 2008. Toch worden er procentueel minder autoleningen herverpakt tot financiële producten. Vandaag de dag zou dat ongeveer 30% zijn, tegenover 60% in de jaren voorafgaand aan de crisis.

Net als Annette Alejandro spreekt ook Shauna Ames (41) haar verbazing uit over de leningen die ze aangeboden krijgt. Ames was eerder nog wanbetaler bij Capital One en verloor een rechtszaak tegen dat bedrijf, maar nu komt datzelfde bedrijf weer bij haar terug om een nieuwe creditcard aan te bieden.

Creditcards via de post, de normaalste zaak van de wereld in de VS

Bloomberg presenteerde haar grafiek van de dag, met in de hoofdrol Apple. Het bedrijf dat met een handvol aan producten een grote doelgroep weet aan te spreken en daar goede winstmarges uit haalt. Met de actuele aandelenkoers van Apple (ticker: AAPL) is het bedrijf wat marktkapitalisatie betreft nu even groot als alle beursgenoteerde bedrijven in Spanje, Portugal en Griekenland bij elkaar!

AAPL versus market cap Spaanse, Portugese en Griekse aandelenbeurzen

In plaats van te protesteren tegen alles wat er op sociaal-economisch gebied niet klopt in de samenleving (Occupy beweging anyone?) zijn er ook jongeren die met ideeën komen. Zo kwamen studenten in de Amerikaanse staat Califoië met het idee om de kosten van het studeren op een andere manier af te dragen. In plaats van geld te lenen om de jaarlijkse collegegelden en benodigdheden te bekostigen stelden de studenten voor om 5% van hun toekomstige inkomen af te dragen aan de universiteit waar ze hun diploma gehaald hebben. Het zou gaan om het inkomen wat de studenten verdienen in de eerste twintig jaar na het behalen van hun diploma.

Het voorstel heeft tal van randverschijnselen die de hele dynamiek van het studeren kunnen veranderen. Omdat het collegegeld in dit voorstel wordt uitgedrukt als een percentage van het inkomen (met een bovengrens van $200.000 per jaar), betalen studenten die een goedbetaalde baan hebben gevonden naar verhouding meer dan studenten die het met een lager inkomen moeten stellen. Daar zit een sociaal aspect in dat conformeert aan het reeds bestaande principe dat studenten met rijke ouders meer voor dezelfde studie betalen dan studenten met minder rijke ouders.

Verder worden studenten op deze manier minder kwetsbaar, want ze gaan hun collegegeld pas betalen zodra ze een diploma en een inkomen hebben. Op dit moment kunnen veel studenten alleen rondkomen door extra leningen aan te nemen, waar ze later wellicht spijt van krijgen. Het is bijvoorbeeld niet makkelijk om een huis te kopen of om überhaupt op jezelf te wonen als de eerder opgebouwde schuldenlast een grote hap uit je maandelijkse inkomen neemt.

Voor universiteiten brengt deze 5% regel ook de nodige veranderingen met zich mee. Zo zullen universiteiten meer gestimuleerd worden om hun studenten snel af te laten studeren, zodat ze inkomsten gaan genereren en voor hun studie gaan betalen. Daaaast moeten universiteiten meer gaan nadenken over de studies die ze aanbieden, want als die geen opstapje bieden naar een goedbetaalde baan (of überhaupt een baan) zullen die ook niet rendabel zijn voor de universiteit. Het dwingt universiteiten dus om een andere aanpak te kiezen en hun aanbod van studies meer af te stemmen op de markt.

Ook worden universiteiten op deze manier meer gestimuleerd om gedisciplineerde studenten af te leveren, die waarschijnlijk meer kansen hebben op de arbeidsmarkt. Het inkomen van de universiteit wordt dan immers afhankelijk gemaakt van de inkomsten die hun studenten krijgen na het behalen van het diploma.

Beperkingen

Helaas kent het plan ook de nodige haken en ogen. Hoe stel je het inkomen van een oud-student vast en hoe controleer je dat? Wat als een student aan twee universiteiten heeft gestudeerd (meerdere masters of gemengde bachelor-master)? En wie betaalt de studie als de student zijn studie afbreekt of zijn studie niet afrondt? En wat zijn de gevolgen als niet elke universiteit mee gaat in de voorgestelde 5% regeling? En kunnen studenten zelf kiezen om wel of niet deel te nemen aan de 5% regeling? En misschien nog wel belangrijker: Is het ethisch wel verantwoord om 5% van het inkomen af te dragen aan de universiteit? Heeft het niet iets weg van modee slaveij? Hier het commentaar van een lezer op Zero Hedge:

''cant wait to see the banksters trading kids on the NYSE.  oh and the derivatives will be interesting.  want to buy a call option on a valedictorian? or a put on freshman skipping out on class to do drugs?

or pool these bitches up.  maybe they can sell shares and tranches on the Harvard class of 2012?

Now the banksters will literally own kids.  any parent out there that allows there kid to sell “equity” is fucking crazy.  this is a BIG sign of a breakdown in society''

Hoewel het plan in theorie verschillende voordelen biedt denken we dat de praktische bezwaren toch te groot zijn om het succesvol te introduceren. Amerikaanse studenten worden steeds dieper in de schulden gedrukt, maar kunnen onder de huidige economische omstandigheden erg moeilijk aan een baan komen. Het gevolg is een gebrek aan doorstroming, want afgestudeerden zonder werk en met een torenhoge schuld zullen financieel niet zelfstandig kunnen leven.

Nieuws uit Nederlandse media

Japanse reflectie
De pot verwijt de ketel dat die zwart ziet. Dat spreekwoord is van toepassing als we naar de opmerkingen van de Japanse centrale bankiers luisteren want die maken zich zorgen over de aanhoudende problemen in Europa. We hebben geen idee wat de Japanse vertaling is, maar de “afleiding is de beste aanval” zullen ze gedacht hebben. De bestuurders van de Japanse centrale bank besloten overigens voorlopig even te wachten met het harder laten draaien van de geldpers. Voorlopig zal de Bank of Japan geen extra ronde van monetaire doping toedienen en daarmee kiest de BoJ de lijn van de People's Bank of China.

• Zorgen Japanse centrale bank over Europa (NU.nl)

Boele Staal en bedrijfsleningen
Bestuurlijke carrière-tijger Boele Staal fungeert al een aantal jaar als spreekbuis van de Nederlandse (groot)banken. In het FD stelt hij dat bedrijven minder verslaafd moeten zijn aan bankkredieten. De banken kunnen vanwege grotere kapitaaleisen en de noodzaak tot hogere buffers minder risico-dragend kapitaal uitlenen aan m.n. kleine en risicovolle start-ups, zo legt hij uit. Boele Staal wijst hierbij m.n. op het gebrek aan durfkapitaal dat zich toesnijdt op innovatieve bedrijven. En daar heeft hij een punt. Banken kunnen net zoals alle andere bedrijven moeilijk gedwongen worden om meer risico te nemen dan verstandig is.

Dat neemt niet weg dat de woordkeuze van Staal ongelukkig is. Bovendien is het PR-technisch niet handig dat een lobbyist voor het Nederlandse bankwezen bedrijven de maat gaat nemen. Ondeemers en particulieren kunnen net zo goed hetzelfde verwijt maken aan bankiers. Wie zijn er verslaafd aan de noodkredieten bij de centrale bank? En moest de belastingbetaler er niet aan te pas komen of zijn we dat selectief vergeten? En wie hebben zichzelf verrijkt met bonussen die achteraf gezien niets meer waren dan contant gemaakte verliezen van derden partijen? Enfin, bankiers, Boele Staal, het zijn een apart slag mensen. Je vriend in voorspoed, een verdwenen kennis bij tegenspoed.

• Alteatief voor bank nodig (FD)

In ander nieuws:

• IIF wil verhoging Europese firewall (RTL-Z)
• Inflatie Iran klimt naar 21,5 procent (RTL-Z)
• Portugese banken lenen recordbedrag bij ECB (NU.nl)
• Een gouden medaille is vooral van zilver en 'n beetje koper (Welingelichte Kringen)

Nieuws uit buitenlandse media:

Beleggingen in Amerikaanse studentenleningen op springen..
Amerika is een groot land en met ruim 300 miljoen inwoners is er dus ook een grote groep jongeren die gaat studeren. Dat neemt niet weg dat de ruim $1 biljoen aan studenentenleningen die uitstaan groot is. Die leningen baren zorgen. Zoveel zelfs dat JPMorgan heeft besloten om veel minder geld uit te lenen aan studenten. En omdat tegenwoordig zo'n beetje alle schulden worden gesecuritiseerd zullen er tal van opties zijn om deze tot securitisatie omgetoverde studentenleningen te shorten. Dat dit niet zonder risico's is, is eenvoudig te verduidelijken: het risico voor beleggers die short gaan is dat zij de beweging dan wel de timing verkeerd hebben. Het risico voor u en mij is de acute noodzaak van bailouts zodra TBTF financiële instellingen aan de verkeerde kant van de markt staan (denk: AIG).

JPMorgan ziet de ellende met studentenleningen aankomen en net zoals voorafgaand aan het springen van de Amerikaanse huizenmarktzeepbel, stapt JPMorgan 'op tijd' uit de markt. Na ons de zonsvloed..

• Did JPMorgan Pop The Student Loan Bubble? (Zero Hedge)

Amerikaans hypotheekleed
De schikking tussen de Amerikaanse overheid, de Openbaar aanklagers van 50 staten en de Amerikaanse grootbanken over de systematische fraude met hypotheekaktes is zoals breed uitgemeten een complete aanfluiting. Er zijn meer problemen want de schikkingsvoorwaarden voorzien erin dat er toezicht moet worden gehouden dat de voorwaarden ook worden nageleefd door banken en hun onderaannemers (zogenaamde “mortgage servicers”).

Dat handhaving een hardnekkig probleem is in Amerika zal in ongetwijfeld in de toekomst snel gaan blijken, maar het begint met toezicht. En daar gaat het nu al mis. Het toezichtsapparaat gaat aan de slag met 55 ambtenaren die in aantal onmogelijk de honderdduizenden zaken kunnen inspecteren. Bovendien zijn deze 55 ambtenaren nog niet aangesteld. Zo houdt iedereen in Amerika elkaar volledig voor de gek want op papier is er een schikking die allereerst niets oplost, het fundamentele probleem van een gebroken “chain of title” laat voortbestaan en die vervolgens in de praktijk niet brengt wat er op papier is overeengekomen. En ondertussen gaat het hypotheekleed van de gewone Amerikaan door.

Only in America..

• More Proof of Obama Mortgage Settlement Lies: Woefully Underresourced Investigation Not Fully Staffed Yet (Naked Capitalism)

Brian Sack verlaat NY Fed
Front-running is een begrip dat ik vaker gebruik* en de persoon die bij de Federal Reserve erop moest toezien dat dit niet gebeurde en daar “geïnstitutionaliseerd” in faalde, stapt op. Kennelijk is het tijd om het schip te verlaten..

• So farewell, Brian Sack (FT Alphaville)

*Front-running betekent dat beleggers een andere partij een stap voor zijn bij het aankopen van een belegging om die vervolgens tegen een hogere prijs door te verkopen.

Het Amerikaanse herstel
Dat de omvang en est van de economische crisis door Amerikaanse media wordt afgezwakt en wordt gespind mag geen verrassing zijn. Dat een economische depressie als gevolg van het disfunctioneel worden van de kredietmarkten nog steeds een recessie wordt genoemd typeert de ontkenning van wat er daadwerkelijk gaande is. Het Amerikaanse herstel ziet er als volgt uit..

Let wel, de stijgende lijn voor 2007 is gebasseerd op de geknutsele cijfers van de BLS en de stijgende lijn betekent niet dat de werkloosheid afneemt, maar dat de werkloosheid minder snel stijgt.

Zonder enig verder commentaar, de reflectie van Zero Hedge:

Recovery? What Recovery? 4 years after central banks have progressively injected over $7 trillion in liquidity into the global markets (and thus, by Fed logic, the economy), and who knows how many trillion in fiscal aid has been misallocated, to halt the Second Great Depression which officially started in December 2007, the US “recovery” is the weakest in mode US history! How many more trillions will have to be printed (and monetized) before the central planners realize that fighting mean reversion by using debt to defeat record debt, just doesnt't work? Our guess – lots.  

• 51 Months After The Start Of The Recession, Here Is The Report Card (Zero Hedge)

Bruno Iksil, JPMorgan en derivaten
Bruno Iksil is de prop trader van JPMorgan waar we vrijdag al even aan refereerden. Hij blijkt 'in zijn ééntje' een derivatenpositie te hebben gebouwd met een (nominale) omvang van $100 miljard. Of je daar verantwoordelijk voor wilt zijn? Ik vraag me af hoeveel legale en illegale narcotica in zijn lijf zitten.

Overigens is het lastige aan dit soort posities dat er niets duidelijk is over de invulling ervan. Dat is het probleem van ondoorzichtigheid en vormt een risico op zichzelf omdat op het moment dat het misgaat, financïele partijen voor zekerheid kiezen en elke vorm van risico mijden. Derivatenposities lenen zich bij voorkeur voor een marktbevriezing juist omdat er niks bekend is terwijl de risico's evident tot uiting komen in de uitstaande derivatenberg van zo'n dikke $700 biljoen. 

Echter, het kan zijn dat Bruno Iksil voor klanten van JPMorgan gelegitimeerde hedges aangaat (verzekeringen tegen prijsschommelingen), maar het tegendeel kan ook waar zijn. Deze positie van $100 miljard kan ook voor een groot deel bestaan uit een naakte weddenschap voor de eigen rekening van JPMorgan. De toezichthouders weigeren elk commentaar. Bloomberg schrijft daarover tussen neus en lippen door (alsof het de normaalste zaak van de wereld is..):

Regulators are stationed in JPMorgan’s offices and are aware of what the bank is doing, said a person familiar with the company’s thinking, who asked not to be identified because he wasn’t authorized to discuss it.

Uh.. wat? Toezichthouders hebben een kantoor “in-huis”? Wat zullen we zeggen? Dat is vergelijkbaar met een politie-agent in de stamkroeg van een stel criminelen zetten die zo af en toe roept of iets nou wel of net niet mag..

• JPMorgan’s Iksil May Spur Regulators to Dissect Trading (Bloomberg)

Armoede in Amerika moet aangepakt worden!
Vraag niet hoe men in Amerika armoede bestrijdt. In één woord: schaamteloos.

Via Alteet de kopjes van de tien voorbeelden:
1. Outlawing sitting down.
2. Denying people access to shelters.
3. Making it illegal to give people food.
4. Installing obstacles to prevent sleeping or sitting.
5. Anti-panhandling laws.
6. Anti-panhandling laws to punish people who give.
7. Feeding panhandling meters instead of panhandlers.
8. Selective enforcement of laws like jaywalking and loitering.
9. Destroying possessions of the homeless.
10. Kicking homeless kids out of school.

Een belangrijke les stadsgeografie: criminaliseer armoede nooit; dat werkt averechts.

De sloppenwijken in veel ontwikkelingslanden plat bulldozeren veietigt het kleine beetje welvaart dat mensen hebben opgebouwd en naast dat het land vrijmaakt voor projectontwikkelaars om grof geld aan te verdienen (corruptie is van overal), wordt het probleem van mensen met weinig middelen verplaatst. De steden die een beleid hebben gevoerd waarbij illegale sloppen gelegaliseerd werden, hebben zo'n beetje allemaal aangetoond dat het gat tussen arm en middenklasse ermee wordt verkleind en dat daarmee de weg voorwaarts is ingezet.

In het artikel op Alteet dat zeer de moeite waard is, wordt een sneer uitgedeeld aan conservatieven en 'libertarisch rechts' omdat men over dit soort misstanden zwijgt of de andere kant op kijkt. Zonder te kunnen stellen of dat terecht is of niet; voor onrecht kan je nooit je ogen sluiten.

• 10 Unbelievably Sh**ty Things America Does to Homeless People (Alteet)

Euro-defending @Bloomberg
Vorige week was er een fraai voorbeeld van (slecht beargumenteerde) euro-bashing te vinden op de opinie-pagina van Bloomberg. Charles Dumas van de Britse denktank Lombard Street 'rekende' het voordeel van een opsplitsing van de euro voor en schermde met de argumenten afkomstig uit de discussie of de euro zal leiden tot economische convergentie dan wel divergentie*.

Deze week is het de beurt aan Charles Wyplosz om de euro te 'verdedigen'. Wyplosz die professor economie is in Geneve schreef een wel heel herkenbare analyse die met de volgende passage goed samengevat kan worden:
 
The reality is that a few years of surpluses or deficits hardly tell us anything about fiscal discipline. Thus the zealots, who are broadly part of the euro-enthusiast group, provide the euro’s opponents with a solid argument: namely, that the euro area is unable to deal with its own flaws. This case, however, is not made loudly by the euro’s opponents because they fear they might be listened to, and that the euro area would end up fixing its most glaring flaw. (They should relax, the euro has many other failings, some potentially lethal, but now is not the time to list them).

That the euro area suffers from flaws is nothing particularly damning. It is a complex undertaking and the real surprise would be to have it 100 percent right the first time. This is where history comes into play. The euro will survive if the flaws are eventually fixed, but we’ll probably have to wait a few years or decades to know.

In deze analyse kan ik me een heel stuk beter in vinden.

• Euro-Doom Is Fantasy, Why the Currency Won’t Collapse (Bloomberg)

*convergentie: gelijk(er) worden van de economie van verschillende landen (of regio's); divergentie is het tegenovergestelde waarbij de verschillen toenemen.

Tot slot.

Het blijft vermakelijk:

Overigens één commentaar via Yahoo! vond ik wel erg geestig: “so that's where my frisbee went…”

Nieuws uit Nederland

Spanje..
De Spaanse minister van Economische Zaken, Luis de Guindos, zegt met zoveel woorden: “We hebben geen Europese steun nodig”. Ik kan me nog heel erg levendig herinneren dat de Griekse ministers dat ook riepen. En dat gebeurde ook in Portugal en Ierland. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garanties voor de toekomst, maar toch..

• Minister: Spanje behoeft geen redding (RTL-Z)

De anatomie van een systeemcrisis; een drieluik

1. Tweede Kamer gaat huizenprijzen onderzoeken

Wat en hoe de Tweede Kamer met de nieuw geïnstalleerde commissie precies gaat onderzoeken is onduidelijk, maar de commissie gaat dat onderzoek doen onder leiding van Kees Verhoeven (D66). Via RTL-Z:

Verhoeven (1976) heeft behalve de woningmarkt economische zaken, wegen, spoor en innovatie in zijn pakket. Hij is sinds 17 juni 2010 lid van de Tweede Kamerfractie van D66. Hij was eerder directeur van de regio Amsterdam van MKB Nederland.

Ik kan het bericht aanvullen want voorafgaand aan zijn directeurschap heeft Verhoeven aan de faculteit Ruimtelijke Wetenschappen gestudeerd van de Universtiteit Utrecht. Verhoeven heeft vanwege zijn achtergrond van zijn opleiding inzicht in ruimtelijke economie (en dat is een heel vak apart). Ik ken Kees omdat we niet alleen aan dezelfde faculteit hebben gestudeerd en gedeeltelijk dezelfde opleiding hebben gehad; we voetbalden ook samen bij v.v. Odysseus '91 in hetzelfde elftal. En misschien ben ik daardoor ietwat vooringenomen of bevooroordeeld, maar als hij net zoals toen een vast aanspeelpunt blijkt te zijn zoals bij ons in de voorhoede, dan komt het wel goed met dit TK-onderzoek.

Uiteraard is dit allemaal bijzaak, maar ik wens hem veel succes en wijsheid. En Kees, als je meeleest, je mag me altijd bellen (of mailen). En mocht je meelezen, hieronder volgt een uitgebreide analyse die ik je als voorzet voor het TK-onderzoek wil meegeven..

• Verhoeven (D66) leidt onderzoek huizenprijzen (RTL-Z)

2. Martin Armstrong, Julius Caesar en schuldencrises

Terwijl wereldwijd vastgoedzeepbellen aan het leeglopen zijn en politici met allerhande kunstgrepen proberen de huizenprijzen op peil te houden, schrijft Martin Armstrong over de schuldencrisis zoals die in de tijd van Julius Caesar speelde. Martin Armstrong heeft dit in het verleden al vaker gedaan en gaat in dit nieuwe stuk (pdf van 46 pagina's) uitgebreid in op de verdraaiingen in de geschiedschrijving over de rol van Julius Caesar in het Romeinse Rijk. Belangrijker is dat Armstrong in gaat op de rol van Caesar als economisch hervormer.

De geschiedenis herhaalt zich weliswaar niet, maar het rijmt zeker. Armstrong belicht de onttakeling van een steeds corruptere senaat en senatoren die eerst aan hun eigen belang denken – die ook veilig stelden – voordat er aan het algemene belang werd gedacht. Een crisis zoals nu, gebeurde ook 2.000 jaar geleden.

Armstrong heeft in het verleden vaker over dit onderwerp geschreven en toen ik het (snotterend op de bank) zat te lezen kwam ik de belangrijkste hervorming van Caesar niet expliciet tegen. Kennelijk reserveert Armstrong die methode voor de drie lezingen die hij binnenkort in San Fransisco, Berlijn en Bangkok (voor heel veel geld) geeft.

De hervorming waar het in feite omdraait beschrijft hij slechts voor wat betreft de invulling. In het jargon van economen heet dit echter een “schuld-voor-eigendom ruil” (of in treffender Engels: 'a debt-for-equity swap'). Armstrong's uitgebreide analyse met vele aanvullingen uit het huidige tijdsgewricht geven een verhelderend beeld over de parallellen van het heden met het verleden. Armstrong gaat in detail in op de corruptie in het Romeinse Rijk en de manier waarop Julius Caesar hiermee afrekende.

• Martin Armstrong: Anatomy of a debt crisis only Julius Caesar understood (pdf) of (MartinArmstrong.org; publicatie onder 18 maart 2012)

3. Schulden: wegstrepen of uitruilen?
De analyse van Martin Armstrong is ontzettend belangrijk omdat hij de politieke en electorale context van die tijd beschrijft. Er zijn vele meningen te vinden die pleiten voor het één dan wel het ander, en die speelden toentertijd ook. De analyse van Armstrong is in die zin ontzettend belangrijk omdat hij die nuances aanwijst en toelicht. Die nuances lijken niet bij iedereen door te dringen. Twee voorbeelden: René Tissen en Zero Hedge.

René Tissen schrijft onder de titel “Streep schulden weg” in zijn conclusie:

Wereldschulden conferentie
Houdt de wereld zichzelf voor de gek? Of is het politiek-bestuurlijke geldbeleid inderdaad de beste oplossing gebleken voor een groot en allesomvattend schulden probleem? Beter is het om de koe bij de horens te vatten, via een wereldwijde inventarisatie van schulden en die vervolgens in goed onderling overleg te herstructureren. Dat kan via een wereldschuldenconferentie. Het onderling wegstrepen (kwijtschelden) van schulden moet onderdeel van het denken en het handelen gaan uit maken. In Griekenland kon het. In Portugal moet het. Dan maar beter overal en in goed overleg. De wereld wordt er wijzer van.

Een wereldschuldenconferentie lijkt mij geen verkeerd idee, maar het wegstrepen van schulden gaat niet zo maar! Les nummer één economie: eigendomsrecht is heilig. Zonder eigendomsrecht is er sprake van volstrekte willekeur en dat is nu eenmaal dodelijk voor een economie.

De nuance waaraan René Tissen voorbij gaat is dat eigendomsrechtelijk gezien – bij het wegstrepen van schulden – eigendommen worden overdragen van partij A naar partij B. De schuld verdwijnt wel, maar dat geldt ook voor het eigendom van een derde partij. Denk hierbij met name aan gepensioneerden en spaarders. Bovendien zal er via oneigenlijke wegen belastingbetalers bij worden betrokken. Een dergelijke aanpak is m.i. geen oplossing, maar een recept voor financiële chaos en repressie.

Daarbij komt dat overheidsschulden een te belangrijk anker vormen in het huidige monetaire en financiële stelsel. Zij vormen als het ware de monetaire basis waar alle prijzen, rentes en ruilvoetverhoudingen van worden afgeleid. Het terugbrengen van overheidsschulden door middel van het wegstrepen ervan, ontregelt de hele economie.

Liquideren van staatsschulden kan feitelijk maar op één manier. Dat is door middel van het aflossen met geherwaardeerd goud; goud tegen een veel hogere prijs. Dit is zo'n ABC'tje dat ik werkelijk niet begrijp dat dit niet veel breder onder mijn vakgenoten begrepen wordt.

Dit is ook een punt waar Martin Armstrong om de hoek komt kijken met zijn analyse over hoe Julius Caesar de private schuldenlast in zijn tijd aanpakte. De modee versie van Caesar deed is wat mij betreft al lang en breed geschreven in 2008: Luigi Zingales' “Plan B”.

Het punt waar Martin Armstrong op blijft hameren is dat de goudstandaard geen oplossing biedt voor private schulden. Dat komt omdat private partijen op geen enkele wijze in staat zullen zijn om met goud hun schulden terug te brengen naar een houdbaar niveau. Ziet u “uw buurman” met zijn te hoge hypotheek daartoe in staat als hij geen goud heeft? Een andere methode is nodig; eentje die Caesar ook in zijn tijd toepaste.

Soevereine schulden (lees: staatsschulden) zijn daarentegen wel met goud af te lossen. Dat is waar deze crisis uiteindelijk bij uit zal komen. Dat betekent dat zodra dit gebeurt (voorlopig gaat het niet), het hele financiële systeem via de activa-zijde van financiële partijen (banken, verzekeraars en (pensioen)fondsen) geherkapitaliseerd wordt.

Het is de enige manier om het bestaande financiële systeem met al haar onderliggende eigendomscontracten (letterlijk miljoenen contracten) te redden. Daarmee wordt een complete chaos voorkomen. Het betekent ook dat houders van extee financiering van banken hun claim zien transformeren van één gebaseerd op en “ontleend” aan onhoudbare staatsschulden naar één gebaseerd en ontleend aan goud. Dat is hoe mijn inziens een herstructurering op systeem-niveau eruit ziet. René Tissen heeft mijn waardering, maar hij gaat veel te kort door de bocht.

Dan naar Zero Hedge, want die bericht over de “tweede tsunami” van foreclosures. De berekening van het aantal foreclosures die eraan zit te komen is schokkend, ook al komen die cijfers niet geheel uit de lucht vallen: dit is te verwachten na het systematisch vervalsen van hypotheekaktes in samenhang met de gefabriceerde ‘securitisatieworsten’.

Zero Hedge schrijft in hun conclusie ten aanzien van een bericht van Reuters het volgende:

[Voor de context een stukje via Reuters..]: [..] Principal reduction involves reducing the amount borrowers owe in order to make a loan modification affordable for struggling homeowners. Republicans and the FHFA oppose principal reduction because of the risk of “moral hazard”- that homeowners who do not need help will seek to abuse largesse and have their mortgages reduced too.

“Until banks engage in meaningful principal reduction as a matter of course,” ESOP's Seifert said after a recent protest at a Chase branch in Cleveland, “this crisis will not end.”

[Zero Hedge]: Well then it won't. Because since every bank asset is another bank's liability, unless the govement pulls a GSE, and funds the wholesale mortgage reduction (call it the “final solution” of ubiquitous and unquestioned socialism), banks will not do this. And while this next bank bailout is only years (at most) away, in the meantime we will see banks do just what they always do: foreclose once again, and release the pent up vacant homes into the market. Which for anyone who has taken Econ 101 means prices are about to take yet another dive lower, and the entire housing recovery plan can be scrapped. As to what it means for the Fed's plans for future easing, well… we believe our readers are smart enough to figure this out on their own.

Ik begrijp dat Zero Hedge schuldverlaging een vorm van socialisme noemt en stelt dat dit niet werkt. Echter, Zero Hedge gaat voorbij aan belangrijke nuances. Bij een schuldverlaging in ruil voor een eigendomsbelang in het onderliggende onderpand (lees: een huis), is er geen sprake van socialisme (overdracht), maar van kapitalisme (ruil).

Het belangrijke aspect waarbij aan voorbij wordt gegaan is dat de prikkels zo kunnen worden geregeld dat mensen die geen enkel probleem hebben bij het financieren van hun “leasehuis” geen financieel gewin hebben bij een hypotheekverlaging. Dat moet voorkomen worden om het “generieke karakter” van de huizenprijs te stabiliseren. Wanneer zij een aandeel van hun eigendom moeten overdragen aan de bank dan is er sprake van een prikkel die “moral hazard” als het ware opvangt en beperkt zo niet irrelevant maakt. Overigens slaat de omschrijving “generieke karakter” op het netwerk-effect in de ruimtelijke zin van vastgoedprijzen.

Wat een veel groter probleem is, is dat banken juist vanwege de systematische fraude met hypotheekaktes een situatie hebben gecreëerd die veel neteliger is dan menigeen denkt.

Amerikaanse banken hebben namelijk een belang om te verhullen dat zij papieren hebben vervalst en daardoor hebben zij de prikkel om dit onder het tapijt te houden. Tussen de echte financiers van hypotheken (lees: institutionele beleggers) en de huiseigenaren met een hypotheek onder water, staan banken in. Die treden op als intermediair en willen niet alleen mee werken, zij kunnen niet aan een dergelijke oplossing meewerken.

Als banken dat wel zouden doen, dan moeten banken met de billen bloot en erkennen dat de wijze waarop zij de hypotheekaktes administreerden een vorm van valsheid in geschrifte betreft. De boetes en schadebedragen zouden het Amerikaanse bankwezen dan in een klap failliet maken. Amerikaanse banken werken dus niet mee aan de mogelijkheid tot een uitruil van schuldverlaging voor een aandeel in eigendom, terwijl zij financieel gezien geen belanghebbende zijn: zij zijn slechts een intermediair.

Het bizarre van de huidige situatie is dat banken een groter verlies op hypotheekschulden veroorzaken en verliezen nemen, dan strikt noodzakelijk is. Waarom doen zij dat?

Over ingebouwde systeemfouten gesproken. Dit betreft de grootste illegale stunt in de geschiedenis van het eigendomsrecht ooit. Zonder te willen overdrijven; dit probleem dat banken hebben gecreëerd neemt epische proporties aan. En dat brengt mij terug naar het onderzoek van de Tweede Kamer onder leiding van mijn oud teamgenoot bij v.v. Odysseus, Kees Verhoeven.

De Nederlandse woningmarkt zit m.i. op een tikkende tijdbom omdat er een hypotheeksecuritisatieworst is gefabriceerd met een omvang van zo'n  €230 miljard. Dat is het equivalent van 40% van ons bruto binnenlands product. Nederlandse grootbanken en de overheid hebben – net zoals in Amerika – alle prikkels om te verhinderen dat de enige exit annex nooduitgang voor private schulden gebruikt wordt. Als zij deze nooduitgang zouden openen dan zal blijken dat de wijze waarop de securitistatieworst in elkaar gedraaid is, hen heeft genoodzaakt om de belegging (lees: een verkocht plakje uit de securitisatieworst) los te koppelen van de onderliggende hypotheken.

Dit komt omdat een eeuwig geldende regel met ingewikkelde prietpraat is omzeild. U kunt zich vast nog wel herinneren dat er gesteld werd dat bankiers financiële producten maakten die zij zelf niet langer begrepen. Dat is onzin. Men overtrad de wetten van de logica. Onthoudt het volgende goed:

Vergelijk de kansdistributie van hypotheeksecuritisaties met de sterftekans in een samenleving. Die kansberekening zegt per definitie nooit iets over de individuele uiting ervan.

‘Securitisatieworsten’ doen alsof dat wel kan. De kansdistributie van welke hypotheek kapot gaat en welke niet, is slechts een theoretische exercitie die berekend kan worden. Echter, welke hypotheek dat daadwerkelijk zal zijn is te allen tijde een onbekende. De koppeling van een hypotheek aan een plakje uit de securitisatieworst (die elk een eigen risicoprofiel heeft) kan alleen gemaakt worden nadat een hypotheek kapot is gegaan.

Dit is waarom banken in Amerika niet mee willen en kunnen werken aan een echte oplossing voor de zeepbel op huizenmarkten. Dat geldt hoe dan ook voor Amerika, en ik ben doodsbang dat dit ook voor Nederland geldt. Zolang deze olifant in de kamer wordt gemist, dan blijft deze ellende aanhouden. Als de Tweede Kamer echt onderzoek doet, dan is dit het onderwerp waar men zich volledig op moet gaan storten. Ik wens de TK-commissie alle succes en wijsheid toe. Denk aan Julius Caesar: hij snapte dat er rigoreuze hervormingen nodig zijn. Dat betekent: niet wegstrepen, maar uitruilen.

Bronnen voor Tissen en Zero Hedge:

• The Second Foreclosure Tsunami Is Coming, And Is About To Kill Any Hopes Of A “Housing Bottom” (Zero Hedge)
• Tissen: Streep schulden weg (RTL-Z)

Kassa in Berlijn..
Via Nu.nl:

De twee landen ondertekenden in 2011 al een akkoord, dat de Duitse belastingbetaler de kans bood om anoniem een eenmalige 'lumpsum' te betalen over Zwitserse tegoeden onder een fiscaal tarief van 19 tot 34 procent. Dat tarief is nu verhoogd naar 21 tot 41 procent.

[..] Duitsers hebben volgens schattingen voor minstens 100 miljard euro op Zwitserse bankrekeningen staan. Met het nieuwe verdrag denkt de overheid dat zeker voor 10 miljard euro aan belastingheffingen zal terugvloeien naar de Duitse staatskas.

Dat is nog eens snel geld verdienen.. uh.. afromen..

• 'Be en Berlijn eens over belastingverdrag' (NU.nl)

In ander nieuws:

• ING: Particuliere beleggers ontvluchten Nederland (RTL-Z)
• Raad van State waarschuwt voor afbrokkelen instituties in onzekere tijd (FD)
• Benzine in verhouding nog nooit zo duur (FD)
• Koffie en sigaretten maken je slimmer (Welingelichte Kringen)

Uit buitenlandse media

Een wereld zonder geld?!
Fysiek cash of digitale nullen en eenen? In het onderstaande artikel wordt een geweldige reflectie gegeven over de gebruikte argumenten in de discussie over nieuwe vormen van digitaal afrekenen. Het punt dat wordt gemaakt is er een waarvan ik geniet: ruilmiddelen zijn in beginsel onderhevig aan de vrije keuze van het individu.

Voorgeschreven ruilmiddelen (lees: wettige betaalmiddelen) dwingen een standaard af via een wettelijk monopolie. De discussie die door de modee digitale ontwikkelingen van digitaal geld volgt lijkt daardoor te gaan of biljetten en munten door het nieuwe middel moeten worden vervangen. Dat is een 'brug' te ver. Het punt van die nieuwe vormen van geld is dat deze digitale valuta's (of het nu om Bitcoin of om andere voorbeelden gaat) dat zij zogenaamde complementaire ruilmiddelen zijn. Die kunnen bestaan naast dat het opgelegde wettige betaalmiddel. Verhelderend en kort artikel..

• Cash: Killing It, or Building Bridges to It? (Credit Slips)

Pepperspray: weapon of first resort
Stel dat het collegegeld dat je moet betalen in het ene jaar $1.000 is en wordt verhoogd naar $5.000 tijdens je studie (de bedragen zijn overigens volledig fictief..). Wat doe je dan als student? Je laat weten bij de openbare hoorzitting waarbij over dat besluit vergaderd wordt, dat deze stijging van 400% veel te hoog is. Dat kwam een groep studenten in Santa Monica op een portie pepperspray te staan.

In Nederland kennen we het begrip “proportionaliteit” dat veelal gebruikt wordt in de context van wat geoorloofd en ongeoorloofd politie-optreden is. Misschien kunnen we die begrippen naar de VS exporteren want het lijkt er inmiddels op dat bij het minste of geringste de meest disproportionele middelen worden ingezet..

Met een filmpje, de volgende link:

• Santa Monica Students Pepper Sprayed During Public Comment Period on 400% Tuition Increase (Brad Friedman)

London Trader @ King World News
Wederom komt de Londense insider van Eric King met verrassende berichten over de handel in goud in London. Hij spreekt van oorlog en gezien zijn toelichting daarbij kunnen we ons dat levendig voorstellen..

• London Trader – Fed’s Global War Against Gold Escalating (King World News)

Blythe Masters
De rol die Blythe Masters speelt in het grondstoffencomplex en specifiek de goud- en zilvermarkt is al jarenlang onderwerp van gesprek onder goldbugs. Als hoofd van de grondstoffenhandel van JPMorgan zegt zij dat de rol die JPMorgan speelt totaal niet begrepen wordt. JPMorgan faciliteert slechts de handel van haar klanten en “that's it”.

Toen ik dat las had ik maar één gedachte: als JPMorgan de New York Fed, de Exchange Stabilisation Fund en eventueel de US Treasury onder haar klanten rekent, dan spreekt zij inderdaad de waarheid. Zero Hedge neemt het hele interview dat Blythe Masters op CNBC gaf met de lezer door, en alle credits voor Zero Hedge voor de analyse. Hun toelichting is zeer belangrijke omdat het de rol van JPMorgan in financiële markten verduidelijkt: JPMorgan vormt het epicentrum van het hele Amerikaanse bancaire schaduwsysteem. We hebben het hier over $30 biljoen aan “schaduw krediet”.  

• Blythe Masters On The Blogosphere, Silver Manipulation, Gold-Axed Clients And Doing The “Wrong” Thing (Zero Hedge)

Overigens moest ik heel erg hard lachen om de typering die Zero Hedge bedacht voor JPMorgan. Als Goldman Sachs de “Great Vampire Squid” is, dan kan JPMorgan het best omschreven worden als “Jubba the Hutt”…:

Oh dear, this can't be good..
Dit komt (op het moment van schrijven) net binnen. Dit wordt een feest voor financiële media. Een prop trader van JPMorgan (dat is een bankier die voor rekening van de bank handelt en dat sinds de Volcker rule helemaal niet meer mag doen) wordt door “concullega's” ervan beschuldigt dat hij de markt voor kredietderivaten in zijn ééntje beweegt. Onder het mom “waar rook is, is vuur” gaat dit onderwerp de komende tijd uitgediept worden. Vooralsnog moeten we terughoudend zijn, maar zodra een bericht als dit in de openbaarheid komt, dan is de geest uit de fles is. En dit krijg je die er van levensdagen niet meer in terug.. Als hier iets van waar is..

• JPMorgan Trader Accused Of “Breaking” CDS Index Market With Massive Prop Position (Zero Hedge)

In ander nieuws:

• Richard Russell: 'There Is An Ominous Something Out There Waiting To Materialize' (Business Insider)
• German Ideology, EMU, and the Wolfson break-up Prize (Ambrose Evans-Pritchard; Telegraph)

De analyse van Evans-Pritchard schrijft de euro en de eurozone zowat de veieling in (en alleen daarom al een must read), maar ik ga er niet in mee..

Tot slot.

Via een vriend die mij onder de titel “de ultieme test” de volgende foto stuurde. Hij weet maar al te goed dat mijn muziekgenre niet overeenkomt met die van Sky Radio. Desalniettemin, Sky Radio snapt het!

Nieuws uit Nederland

DNB 'stuurt' Nederlandse bankensector
Friesland Bank blijkt lange tijd in gesprek te zijn geweest met de omgebouwde Haagse zakenbankiers van NIBC. NIBC verkreeg nadat het in de problemen was gekomen een bredere banklicentie zodat zij ook als particuliere spaarbank kan opereren en bij de noodloketten van de centrale bank kan aankloppen. Toen Friesland Bank bij DNB aankaartte dat zij in gesprek was, werd snel duidelijk dat DNB niets zag in het samengaan omdat 'een ­fusie met NIBC niet de meest duurzame oplossing is', zo staat te lezen in het FD.

Het FD schrijft verder: “Friesland Bank stevende af op een monsterverlies van mogelijk meer dan €150 mln. Dat is zeer veel voor een bankje met een ­balanstotaal van €11 mrd, maar slechts een schrammetje voor de Rabobank met een balanstotaal van €731 mrd”.

Friesland Bank stevende dus af op een ongeluk. De bestuurder werd zogezegd vervangen en de auto die niet door de APK-keuring kwam is op de trailer gezet van Rabobank. Overigens, dat is een omvangrijk balanstotaal met 120% van ons bruto binnenlands product (BBP) van Rabo.

In één week tijd hebben we dus alle Nederlandse banken in het nieuws zien langskomen. Over SNS Reaal werd in het FD dinsdag openlijk gespeculeerd dat als het fout gaat, de belastingbetaler zal moeten bijspringen. NIBC wordt in het bericht van vandaag (ongewild) in het nieuws erbij gesleurd omdat zij – volgens DNB – een problematisch verdienmodel heeft. Verder kwam ING in het nieuws omdat onze grootste systeembank onderdelen gaat afstoten en in Azië een onderdeel lijkt te kunnen slijten. De Ondeemingskamer heeft ten aanzien van het failliete Fortis geconstateerd dat er sprake was van wanbeleid en staatsbank ABN-Amro zit in haar maag met een portefeuille leningen aan Griekse bedrijven ter waarde van €1,3 miljard.

Bij RTL-Z lezen we:

ABN AMRO is tot op de dag vandaag van mening dat de bank eigenlijk niet mee hoeft te doen. De belangen zijn groot. ABN heeft voor 1,3 miljard aan stukken. Als ze wel meedoet kost dat 880 miljoen euro. ABN AMRO meent dat de obligaties die het in bezit heeft, niet onder de schuldenverlichting -de zogenaamde PSI (private sector involvement)- vallen, omdat het leningen aan Griekse bedrijven zijn, en niet aan de Griekse overheid.  

Als we het patroon van deze berichten moeten samenvatten dan komt het erop neer dat de motor van de Nederlandse FIRE-economie (een economie geschoeid op groei afkomstig uit Finance, Insurance & Real Estate) estig aan het haperen is. Het woord insolvabel komt verrassend genoeg niet voor..

• DNB verbood fusie Friesland en NIBC (FD)
• Kyobo overweegt bod op Aziatische tak ING (NU.nl)
• ABN AMRO schuift beslissing Griekse obligaties vooruit (RTL-Z)
• Ondeemingskamer: wanbeleid bij Fortis (RTL-Z)

Grondstoffencomplex
Het is geen bericht uit een Nederlandse medium, maar een Engelstalig bericht van persbureau Reuters en het betreft de ontwikkeling waarvan we het patroon in het verleden al vaker hebben aangewezen: de termijnmarkten voor grondstoffen worden meer en meer door financiële partijen gedomineerd, terwijl de maakindustrie aan een steeds korter eindje moet trekken. Wat doen bankiers met opslagloodsen voor grondstoffen? Mischien wel een even zo relevante vraag: Wat doen Nederlandse toezichthouders met buitenlandse bankiers met opslagloodsen in Nederland?

Bij Reuters lezen we: “In February, sources told Reuters that investment bank JP Morgan was in the process of moving metal from LME-registered sheds in Vlissingen to its warehouses in Rotterdam as the race to expand the storage business heated up”.

En de volgende quote is ook erg typerend: “Traders cite queues of about half a year in Vlissingen, where rents were raised by 10 percent as of April 1, in a move sources say was aimed at compensating for the revenue shortfall that the new load-out rates would otherwise have caused”.

Geld verdienen met het speculeren met grondstoffen? De maakindustrie moet de hogere kosten maar betalen. En dat betekent dat u als consument de kosten doorberekend krijgt. De termijnmarkten voor grondstoffen worden op deze manier ontkoppeld van de fundamentals en dat is geen goede ontwikkeling.

• Exclusive: Glencore unit ramps up metal stores in Dutch hot spot (Reuters)

Het poldermodel
De geïnstitutionaliseerde overlegstructuur van werkgevers, werknemers en overheid die in Nederland via de Sociaal-Economische Raad (SER) verloopt is aan een transformatieproces begonnen. De vakbonden vinden dat zij de afgelopen jaren te veel hebben ingeleverd en lijken meer en meer bereid tot acties. Voor de loonkostenontwikkeling en de concurrentiekracht van Nederland is dat niet een gelukkige ontwikkeling aangezien de broekriem juist aangehaald moet worden. Dat neemt echter niet weg dat vakbonden een punt hebben. Immers, de top geeft zichzelf onhoudbare en niet te verantwoorden salarissen, en de massa moet zuinig aan doen.

Dit gaat een interessante dynamiek opleveren; het FD licht toe..

• Uur U voor poldermodel (FD)

Nieuws uit buitenlandse media

Griekenland
De zelfmoord van een 77-jarige man heeft voor opschudding in Griekenland gezorgd. De man zag geen uitweg meer, wilde niet noodgedwongen leven van eten die hij in prullenbakken moet zoeken, en vergeleek de Griekse regering met het collaborerende regime ten tijde van de bezetting door de Nazi's. In de inmiddels gepubliceerde afscheidsbrief is te lezen:

“The Tsolakoglou govement has annihilated all traces for my survival, which was based on a very dignified pension that I alone paid for 35 years with no help from the state. And since my advanced age does not allow me a way of dynamically reacting (although if a fellow Greek were to grab a Kalashnikov, I would be right behind him), I see no other solution than this dignified end to my life, so I don’t find myself fishing through garbage cans for my sustenance. I believe that young people with no future, will one day take up arms and hang the traitors of this country at Syntagma square, just like the Italians did to Mussolini in 1945.”  

Dit is wel echt de meest gitzwarte kant van deze crisis..

• Man Commits Suicide In Broad Daylight On Athens' Syntagma Square To Protest “Occupation Govement” (Zero Hedge)
• Syntagma Square Suicide Note Ends With Call To Young Greek People To “Hang The Traitors” (Zero Hedge)

JPMorgan speelt vals en de Amerikaanse overheid 'eet mee'..
JPMorgan wordt vermoedelijk deze week aangeklaagd door de CFTC voor haar wanpraktijken bij het faillissement van Lehman Brothers. De details van het hoe en waarom van deze rechtszaak zijn heel summier opgetekend bij Reuters, maar daar lezen we:

“JPMorgan extended the credit using an inaccurate evaluation of Lehman's worth, improperly counting Lehman's customer money as belonging to the firm, the newspaper said, adding that firms are not allowed to use customer money to secure or extend credit under federal law”.

De constructie om krediet aan Lehman Brothers te verschaffen was gebaseerd op het geld van klanten van Lehman Brothers en dat mag niet. Hoe de geldstromen liepen wordt niet duidelijk, maar verondersteld mag worden dat geld uit Lehman Brothers verdween en bij JPMorgan terecht is gekomen.

Verwacht wordt dat de CFTC met JPMorgan gaat schikken:

The Commodity Futures Trading Commission (CFTC) is expected this week to file a civil case against JPMorgan. The bank is expected to settle the Lehman matter and pay a fine of about $20 million, the paper said.

Ook dit patroon hebben we vaker aangewezen: de bank fraudeert en de Amerikaanse overheid eist haar deel op. Of onze berekening helemaal klopt weten we niet, maar gemakshalve houden wij aan dat het schikkingsbedrag van $20 miljoen met factor 5 vermenigvuldigd moet worden om te weten hoeveel klanten van Lehman Brothers als gevolg van deze onhoudbare constructie hebben verloren..

• Regulator to penalize JPMorgan over Lehman demise: NYT (Reuters)
• CFTC orders JPMorgan to pay $20 million in Lehman case (Yahoo!)

Een Goldman Sachsje
Er is weer een prachtige illustratie van een Goldman Sachsje. Het is vrijwel niet te beschrijven hoe je als klant wordt uitgekleed. De zakenbankiers van Goldman Sachs lukt het wederom..

• Corzined Marvell Muppets Sue Vampire Squid (Zero Hedge)

Prop Trader tegen Joris Luyendijk: 'Zilvermanipulatie is eenvoudig'
Een opmerkelijke uitspraak van een 'prop trader” (een handelaar die voor een bank voor de rekening van de bank speculeert.. uh handelt) die Joris Luyendijk optekende bij de Guardian:

“Under regulation, the rest of the market would spot a hedge fund if it tried to coer a particular market, say silver. There are hedge funds out there big enough to do that, individually. Moving the market means that you're buying or selling such huge quantities of, say, silver, that you influence the price of silver itself”.

• Prop trader: 'It's worth pointing out that forecasting makes no sense' (Joris Luyendijk; Guardian)

Liquidity Trap
Van de economische termen die er in omloop zijn, is dit één van de allerbelangrijkste: een “liquidity trap”. Japan heeft er al zo'n drie decennia last van en zit erin gevangen. Izabella Kaminska neemt het begrip met de lezer door en vult de vele omschrijvingen aan met haar eigen inschatting. Ik zit niet helemaal met haar op één lijn en gezien het aantal en de strekking van de vele reacties ben ik niet de enige. Dit is een voorbeeld van een voortslepend debat onder economen. En dit is een zeer heetgebakerd debat..

• Why QE is being mis-sold (FT Alphaville)

Alex Hope..
Erg vermakelijk: Alex Hope, een 23-jarige valutahandelaar die bekend werd omdat hij naar verluid zo'n 200.000 pond zou hebben uitgegeven aan een fles champagne om zijn succes te vieren, is opgepakt. Althans, dat bevestigt zijn publiciste. Er klopt iets niet aan het verhaal over Alex Hope en de lezers (zie de commentaren) zijn m.i. een stuk scherper dan de joualisten. Wat doet een valutahandelaar met een publiciste als woordvoerder? Een publiciteitsstunt is niet uitgesloten..

• The audacity of (Alex) Hope (FT Alphaville)

Fofoa: Peak Exorbitant Privilege
Deze analyse gaat u tijd kosten. Heel veel tijd. Afhankelijk van de pagina-indeling gaat dit stuk richting de 20 pagina's om u een idee te geven. Desalniettemin adviseer ik u om de tijd hiervoor uit te trekken: de analyse is namelijk steen en steengoed. Wilt u de historische evolutie van het inteationale monetaire stelsel en de inteationale verhoudingen ervan kunnen doorgronden, dan is dit een analyse waar niemand omheen kan.

Om u een tipje van de sluier op te lichten, één quote die een belangrijke rode draad vormt, is erg treffend:

In 1932 French economist Jacques Rueff proclaimed the gold-exchange standard that had come out of the Genoa conference a decade earlier “a conception so peculiarly Anglo-Saxon that there still is no French expression for it.” [2]

Uit de inleiding:

“Het importeren van meer goederen dan je exporteert betekent dat veel containers leeg teruggaan. Deze visuele illustratie van [het Amerikaanse] tekort op de handelsbalans is wat te zien is wanneer automobilisten langs de haven van New York en New Jersey rijden en op de New Jersey Tupike (lees: snelweg) zien. In de eerste acht maanden van 2010 zegt de haven het equivalent van 700.000 meer containers [van 6 meter] in te voeren dan er worden uitgevoerd.

45% van de containers die door het havenbedrijf APM Terminals uit de havenfaciliteit 'Port Elizabeth' (een deel van de haven van New York en New Jersey) uitvoert, zijn leeg: een weerspiegeling van de handelsonbalans.”

Dit is het openingsschot van een analyse waar ik werkelijk “een puntje aan kan zuigen”. Meesterlijk, meesterlijk, meesterlijk! De conclusie van Fofoa is iets dat ik vorige week uit een uitspraak van Jean-Claude Trichet distilleerde en verdient het om pas op het einde onthuld te worden nadat u de analyse heeft gelezen..

Nogmaals, dit is een fenomenale analyse van iets dat zo complex is, dat er maar weinigen op deze aarde zijn die dit kunnen bevatten. Fofoa legt het exorbitante privilege van de Amerikanen uit en licht toe dat het privilige in 2005 gepiekt heeft en nu haar (catastrofale) einde nadert:

• Peak Exorbitant Privilege (Friend of friend of another)

Overigens, het is helemaal niet erg om af en toe gewoon door te lezen zonder dat u de technische aspecten helemaal kunt doorgronden; Fofoa vat die samen in een algemene gedachte die goed te begrijpen is.

Tot slot.

Ik geloof dat in de jaren '80 van de vorige eeuw er in Nederland een film uitkwam onder de veelzeggende titel “Mama is boos”. Dit is een verkorte versie uit Amerika. Deze plaatsen we onder de titel “Papa is boos; héél erg boos!”. Wat een “rant”..

 

Nieuws uit Nederland

Melkkoe
Gemeenten en Rijk hadden afgesproken dat de OZB belasting maximaal met 3,75% verhoogd zou worden. Daarin zijn de gemeenten niet geslaagd. Met een gemiddelde stijging van 4% weten ook lokale bestuurders uw portemonnee te vinden..

• Gemeenten op matje om te hoge ozb (NU.nl)

Russische oligarchen bankieren in de Nederlandse polder..
De rechtszaak tegen de First Curaçao Inteational Bank (FCIB) levert wederom saillante details op met een opvallende vertegenwoordiging van Russische oligarchen in het klantenbestand. Nu hoeft dat op zich niets te zeggen, maar zoals iedereen kan bevroeden, zijn de meeste Russische miljardairs niet zo maar heel erg rijk geworden..

• Chodorkovski in bank Deuss (FD)

Debunking Sweder van Wijnbergen
Jesse Frederik van Follow The Money neemt de uitspraken van Sweder van Wijnbergen van de afgelopen jaren onder de loep. Zijn conclusie? Van Wijnbergen zit er keer op keer naast. Sterke laatste zin overigens: “Fouten maken mag natuurlijk, maar wie verkondigt de waarheid in pacht te hebben moet kritisch benaderd worden”. Dat laatste geldt ook voor mij. Ik verwacht niets minder dan kritisch benaderd te worden; het is de enige manier om scherp te blijven..

• Blunderende expertise (FTM)

In ander nieuws:

• Agente 00-SEX dicht bij Obama (Telegraaf)
• China geeft investeerders meer ruimte (RTL-Z)
• Meer huizen gedwongen met verlies verkocht (NU.nl)

Hilarisch (en om van te gaan huilen..):

• Manchester United: verhuizen naar New York (Welingelichte Kringen)

Hilarisch (met een schaterlach..):

• En de winnaar is … Kruidvat! (Copytijgers)

Nieuws uit buitenlandse media

Moody's: Amerikaanse huizenprijzen zullen nog zeker 10% dalen
Het blijft een groot probleem: de Amerikaanse huizenmarkt. Het drama dat is ontstaan na het securitiseren van hypotheken, liar-loans, systematische fraude met hypotheekpapieren, foreclosures, ondoorzichtige data en een steeds slechtere vooruitzichten voor de Amerikaanse werkgelegenheid en starters die een huis willen kopen, dragen allemaal bij aan de daling van de prijzen van Amerikaanse huizen. De illusie van alsmaar stijgende huizenprijzen is door de markt doorgeprikt maar de ontkenning is nog steeds groot. Yves Smith van Naked Capitalism geeft haar reflectie bij het bericht dat Moody's een daling van 10% verwacht. Zij wijst op de veel te rooskleurige aannames van Moody's..

• Moody’s Foresees 10% Drop in US Housing Prices (Naked Capitalism)

Duitse politiek worstelt met Zwitserse arrestatiebevelen Duitse belastinginspecteurs
Twee interessante artikelen bij Spiegel over hetzelfde onderwerp: de gekochte CD-roms met informatie over welke Duitsers via Zwitserland die de belasting ontduiken. Duitsland heeft met deze aankoop de Zwitserse wet overtreden omdat de gegevens op de CD-rom gestolen zijn. Dat betekent dat er sprake is van heling. Duitsland claimt echter het 'morele' gelijk: de belastingregels zijn voor iedereen gelijk en ontduiking ervan moet aangepakt worden. Zwitserland wil op haar beurt niet dat Duitsland – door de gestolen informatie te kopen – aanzet tot strafbare feiten. Bovendien worden de belangen van het Zwitserse bankwezen ermee ondermijnt. Een netelig conflict met meerdere aspecten die het voor zowel Duitsland als Zwitserland lastig maakt om er via afspraken uit te komen..

• 'Switzerland Has a Lot of Explaining to Do' (Spiegel)
• Germany Outraged over Swiss Arrest Warrants (Spiegel)

Goud: Géén QE en plof..
Zoals Sjoerd gisteravond in zijn update al aangaf bleek de FOMC meeting van de Federal Reserve geen aanwijzing te bevatten voor een nieuwe ronde van geldpersfinanciering. Niet dat die derde ronde er niet komt, maar voorlopig niet. De publicatie van de FOMC 'minutes' bleek een uitgelezen moment te zijn om de markt te overstelpen met papier aanbod:

Jim Sinclair dacht er het zijne van: het patroon wordt wel heel erg herkenbaar; het dumpen van papier werd met voorkennis gedaan..

• Jim Sinclair – Fed Minutes, Gold Manipulation & Fool’s Play (King World News)

MF Global samenvatting
Janet Tavakoli is één van Amerika's scherpste analisten. Zij vat het hele echec samen en legt haar vinger op de pijnlijke plekken.

• MF Global: JPMorgan Produces Smoking Gun (Huffington Post)

Euro Bashing @ Bloomberg
Charles Dumas, voorzitter van de Britse denktank Lombard Street (het instituut dat in opdracht van de PVV het 'guldenrapport' schreef) schrijft  op de opiniepagina van het Amerikaanse Bloomberg dat de euro sinds haar geboorte een mislukking is en dat de euro het beste opgedoekt kan worden. Dumas kent als econoom alle ins- en outs van de convergentie- dan wel divergentiethese en die voert hij aan ter onderbouwing van zijn stelling dat de euro een mislukking is.

Daar waar voorstanders van de euro beargumenteerden dat de euro voor economische convergentie zou zorgen, beargumenteerden tegenstanders dat er sprake zou zijn van economische divergentie. Convergentie betekent dat economieën dichter naar elkaar toe groeien en dat belangrijke economische factoren zoals concurrentiekracht, de loonkostenontwikkeling en arbeidsproductiviteit gelijk(er) worden en dus naar elkaar toe groeien. Divergentie betekent het tegenovergestelde waarbij economieën uit elkaar groeien.

De divergentiethese blijkt inmiddels bewaarheid te zijn geworden en dat zien we terug in bijvoorbeeld de loonkostenontwikkelingen in Europa. In Zuid-Europa zijn de loonkosten vele malen harder gestegen dan in het noorden van Europa en daarmee is de concurrentiekracht afgenomen. De economen die de divergentiethese aanhangen wijzen doorgaans naar het “one size fits none” rentebeleid van de ECB als de grote oorzaak. Omdat de rente voor alle landen gelijk is, worden de onevenwichtigheden ermee vergroot.

Charles Dumas die over duidelijk de divergentiethese aanhangt, heeft op dit punt gelijk gekregen. Hij wijt dat aan de euro. Dat is m.i. het punt waar de onderliggende elementen van dit voortslepende debat door elkaar gaan lopen: ontstaat economische divergentie door “de euro” en het gemeenschappelijke rentebeleid of is dit te wijten aan het type monetaire en fiscale stelsel?

Deze vraag geeft m.i. een onderscheid aan (met daarbij behorende nuances) die cruciaal is voor de conclusie die getrokken wordt. Dumas stelt namelijk dat de opgetreden divergentie in Europa (Zuid-Europa is op de pof gaan leven, hebben schulden gemaakt en zijn niet concurrerend) te wijten is aan de euro, terwijl ik dat wijt aan het type monetaire en fiscale stelsel. Anders gezegd, zonder euro was er ook sprake geweest van economische divergentie. Dat het gemeenschappelijke rentebeleid deze divergentie in de hand heeft gespeeld, valt m.i. niet te ontkennen. Dat betekent echter niet dat de euro de oorzaak ervan is.

De uitholling van de concurrentiekracht in Zuid-Europa was namelijk ook gebeurt wanneer de desbetreffende landen hun eigen munt hadden behouden. In dat geval hadden zij via het chronisch depreciëren (of meer expliciet, het devalueren) van hun munt verhuld hebben dat zij op de pof leefden.

Een eigen munt is geen voorwaarde, laat staan een oplossing voor het compenseren van de afname in concurrentiekracht. Die monetaristische stellingname is er één die ik niet deel: het arbitrair devalueren (of chronisch depreciëren) van de munt is een schijnoplossing en maakt interventies van de centrale bank meer en meer noodzakelijk. Kijk naar Groot-Brittannië en de Verenigde Staten, want dat is het alteatief waar Dumas voor pleit. De onevenwichtigheden in de economie nemen er niet mee af, die nemen zelfs toe. 

De beargumentatie die Dumas kiest, verschaft hem een oneigenlijke onderbouwing voor een conclusie voor een oplossing, terwijl dat geen oplossing is. De euro voorkomt een (“intra”) Europese kampioenschap geldontwaarding en Dumas stelt feitelijk een dergelijk kampioenschap voor als een oplossing voor de huidige problemen. Daarmee pleit hij impliciet voor het uithollen van de extee waarde van de munt om de problemen als gevolg van excessieve schulden op te lossen. Dat is een manier om de lasten af te wentelen op anderen; niets meer en niets minder. Maar dat zegt Dumas er niet bij..

Een laatste punt. Kennelijk schoot het artikel bij de Griekse premier in het verkeerde keelgat. Een medewerkster van de premier reageerde op Bloomberg namens hem en wees op de onjuiste cijfers t.a.v. de Griekse overheidsbegroting.

• Euro Was Flawed at Birth and Should Break Apart Now

Debunking Beanke
Ben Beanke heeft de afgelopen weken op diverse Amerikaanse universiteiten college gegeven. Bij die college's legde hij uit waarom goud een barbaars relikwie is gebleven en waarom de goudstandaard géén oplossing zou zijn.

Het was even wachten op een integrale analyse die ons het werk uit handen kon nemen en die is er nu: Keith Weiner loopt alle stellingen van Beanke met de lezer door en wijst aan waar Beanke de fout in gaat.

Guest Post: Open Letter To Ben Beanke (Keith Weiner; Zero Hedge)

Stadsgeografie en economie
Een verhelderend artikel over de rentabiliteit van ruimte: hoe vervallen steden tegelijkertijd hun stad kunnen veieuwen en het gat op hun begroting kunnen herstellen..

• The Simple Math That Can Save Cities From Bankruptcy (The Atlantic Cities)

Man vs. Machines
Via Zero Hedge twee grafieken van Nanex. Zoek de verschillen..

Bron: Man Vs Machine: How Each Sees The Stock Market (Zero Hedge)

Tot slot.

The Broken Window Fallacy
Wat geldt voor het ingooien van een ruit, geldt ook voor oorlog. Het is een vorm van kapitaalveietiging en economische destructie. Toch wordt het nog vaak misbruikt als een manier om de economie te stimuleren..

General Motors werd aan het begin van de crisis gered van de ondergang, onder dreiging van de toenmalige CEO van het bedrijf dat er een catastrofe zou ontstaan op de banenmarkt als General Motors failliet zou gaan. De autofabrikant werd met belastinggeld op de been gehouden en produceert inmiddels weer auto's. Dat lijkt goed nieuws te zien, want meer productie betekent ook meer werkgelegenheid. Om al deze auto's te kunnen verkopen dient ook de verkoop aan te trekken, maar dat gebeurt nog steeds onvoldoende. Vergeleden met vorige maand zitten er nu 46.000 meer auto's in de showrooms en in de distributieketen.

De cijfers die General Motors gisteren presenteerde op haar website laten zien dat de verkoop van auto's nog wel in de lift zit. In maart werden er in totaal 231.052 voertuigen verkocht, een stijging van 12% ten opzichte van diezelfde maand in 2011. Toch had de markt meer verwacht, want analisten rekenden op een toename van ongeveer 19%. Tegenover de gestegen verkoopcijfers staat ook een flink gestegen voorraad aan auto's, wat duidelijk maakt dat General Motors veel meer heeft geproduceerd dan nodig is. De voorraad groeide van 667.096 voertuigen eind februari naar 713.008 stuks eind maart, een toename van 6,8%. Het huidige voorraadiveau is genoeg voor 86 dagen aan verkoop, terwijl de voorraad vorige maand nog goed was voor 80 dagen aan verkopen.

Vergeleken met diezelfde maand vorig jaar groeide de voorraad auto's met 24,2%, een gegeven dat bevestigt dat het economische herstel niet voldeed aan de verwachting van General Motors. Vergeleken met december 2009 is de voorraad auto's bij General Motors al bijna verdubbeld, een trend waar men zich zeker zorgen over moet maken. Onverkochte auto's zijn immers niet onbeperkt houdbaar en brengen de nodige kosten met zich mee voor opslag en onderhoud. Onderstaande grafiek is afkomstig van Zero Hedge.

Maandelijkse voorraad auto's bij General Motors, de trend wordt voortgezet met een nieuw record

tekst

http://www.slimbeleggen.net/blog/2012/04/02/marc-faber-beleggers-moeten-in-goud-en-aandelen-nu-het-nog-goedkoop-kan/