Marketupdate

Categorie: Economie

Economisch Nieuws

  • Kan Rusland zich wel losmaken van de dollar?

    Kan Rusland zich wel losmaken van de dollar?

    De centrale bank van Rusland heeft het afgelopen jaar voor $101 miljard aan dollarreserves omgezet naar euro’s en yuan. Ook probeert het Kremlin bedrijven aan te sporen andere valuta te gebruiken in het internationale handelsverkeer. Het doel van deze maatregelen is om minder afhankelijk te worden van de dollar. Toch blijkt dat geen eenvoudige opgave, omdat de Amerikaanse valuta nog steeds de meest dominante in de wereld is.

    Bloomberg schrijft dat veel bedrijven de overstap nog niet willen maken, omdat het lastiger is om banken te vinden die andere valuta accepteren. Een andere belemmering is het valutarisico van internationale transacties in roebels, wat extra kosten met zich meebrengt. Volgens Alexei Kudrin, hoofd van de financiële toezichthouder in Rusland, vormt de instabiliteit van de roebel nog steeds een belemmering.

    Dollar blijft belangrijkste handelsmunt

    Rusland gebruikt de dollar voor bijna driekwart van haar internationale transacties, terwijl minder dan 5% van de handel met de Verenigde Staten is. Voor de handel met China gaat zelfs 90% van alle transacties in de Amerikaanse munt. Dat is opmerkelijk, aangezien beide landen al jaren voornemens zijn meer transacties in hun eigen valuta af te rekenen. Vorig jaar sloten de twee landen nog een deal om directe handel in roebels en yuan te promoten.

    Ook veel grondstoffen in Rusland worden nog steeds in dollars verhandeld, omdat veel afnemers elders in de wereld bij voorkeur deze munt gebruiken. De markten voor de euro, yuan en roebel zijn nog niet zo groot als die voor de Amerikaanse valuta. Ook zijn de meeste internationale betaalsystemen nog steeds ingericht op dollarbetalingen. Elina Ribakova van de denktank Bruegel ziet deze verhoudingen niet snel veranderen. Tegenover Bloomberg zei ze daar het volgende over:

    “De olieprijzen worden bepaald in de Verenigde Staten. Dat maakt het lastig om te veranderen. Het is zelfs niet duidelijk of de markt wel wil veranderen, het draait om nationale economische redenen. Dat is alsof je een strijd bergop voert.”

    Aandeel van de dollar in handelsverkeer Rusland nog steeds aanzienlijk (Bron: Bloomberg)

    Politiek besluit

    Het plan van de Russische regering om minder afhankelijk te worden van dollars is dan ook meer politiek dan economisch gemotiveerd. Door de ontwikkelingen in Oekraïne heeft het Westen nieuwe sancties opgelegd tegen Rusland. De vrees voor zwaardere sancties die Rusland kunnen afsluiten van het dollarsysteem is voor het Kremlin waarschijnlijk de belangrijkste reden om te diversifiëren.

    Bedrijven in Rusland ondervinden nu al hinder van de sancties, want één op de drie transacties in dollars zou al vertraagd worden. Die vertraging kan volgens de minister van Financiën Anton Siluanov in het slechtste geval zelfs oplopen tot een maand.

    Eind vorig jaar presenteerde de minister al een plan om bedrijven aan te sporen vaker in andere valuta te handelen. Ook heeft de centrale bank een systeem opgezet waarmee banken betalingen kunnen blijven doen, ook als het land wordt afgesloten van wereldwijde betaalsystemen als SWIFT.

    Euro als handelsmunt

    Rusland staat niet alleen in haar streven om minder afhankelijk te worden van de dollar. Zo maakte de Europese Commissie begin december haar voornemen bekend om de euro actiever te promoten als wereldhandelsmunt. Zo zouden energiecontracten tussen Europese landen en de rest van de wereld standaard in euro’s afgerekend moeten worden. Doel van deze maatregel is om het ‘exorbitante privilege’ van de Verenigde Staten te beperken.

    Dit Europese initiatief wordt ook in het Kremlin ondersteund. Waar Rusland en Europa nu al succes boeken is op het gebied van energie. Cijfers van Gazprom laten zien dat de meeste contracten voor aardgas nu al in euro’s worden afgehandeld. Een nieuwe benchmark voor olie in euro kan de acceptatie van de euro in olietransacties dichterbij brengen.

    Rusland ruilt dollars in voor euro en yuan (Bron: Central Bank of Russia)

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • IMF: ‘Wereld niet voorbereid op nieuwe crisis’

    IMF: ‘Wereld niet voorbereid op nieuwe crisis’

    De regeringen van de belangrijkste economieën in de wereld zijn gevaarlijk slecht voorbereid op een nieuwe crisis. Daarvoor waarschuwt David Lipton, plaatsvervangend directeur van het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Hij verwacht dat overheden in een volgende crisis minder speelruimte hebben om fiscale of monetaire stimuleringsmaatregelen toe te passen. Ook zet hij vraagtekens bij de bereidheid van centrale banken om elkaar van noodliquiditeit te voorzien.

    “De volgende recessie ligt ergens voorbij de horizon. We zijn er minder goed op voorbereid dan we zouden moeten zijn en ook minder dan in de vorige crisis van 2008. Op basis daarvan zouden landen meer aandacht moeten besteden aan hoe ze de economie op de juiste koers moeten houden en buffers moeten opbouwen, in plaats van de confrontatie met elkaar op te zoeken.”

    In oktober hield het IMF nog rekening met een groei van de wereldeconomie van 3,7% over het gehele jaar 2018. Later deze maand komt het instituut met nieuwe inschattingen, die waarschijnlijk lager uit zullen vallen. Volgens Lipton wordt de groei van de wereldeconomie ondermijnd door handelsbelemmeringen, slecht beleid en economische zwakte in Azië.

    “China is duidelijk aan het vertragen. We denken dat de groei van de Chinese economie moet verminderen, maar het is belangrijk om een gevaarlijke afname van de groei te voorkomen.”

    Komt er een nieuwe crisis?

    De plaatsvervangend directeur van het IMF deed deze uitspraken tijdens een jaarlijkse bijeenkomst van de American Economic Association. Bij deze bijeenkomst waren ook een aantal andere experts aanwezig, die hun eigen visie op de wereldeconomie gaven. Fed-voorzitter Jerome Powell nuanceerde het negatieve sentiment op de aandelenmarkt, door te wijzen op de positieve macro-economische cijfers. Hij zei dat de cijfers nog steeds een positief momentum laten zien. Ook Larry Kudlow, economisch adviseur van de Amerikaanse regering, ziet nog geen aanwijzingen voor een nieuwe recessie. Hij zei dat economen de grote schommelingen op de aandelenmarkt beter kunnen negeren.

    Toch deelt niet iedereen deze opvatting. Econoom en Nobelprijswinnaar Robert Shiller merkte op dat het negatieve sentiment een eigen leven kan gaan leiden en een zichzelf versterkend effect kan hebben. Hij merkt op dat de financiële markten zich nu pas zorgen maken over een stijgende rente, terwijl de Federal Reserve al veel langer bezig is de rente te verhogen.

    Dat beleggers daar nu zo heftig op reageren is volgens Shiller niet rationeel, maar vanuit een historisch perspectief bezien ook zeker niet vreemd. Hij ziet parallellen met de jaren ’20, toen het sentiment ook plotseling omsloeg. Ook in die tijd waren de bedrijfswinsten hoog en groeide de economie, waarna er plotseling een crash volgde. In 1929 ontwikkelde een nieuw verhaal dat beleggers somber stemde en dat uiteindelijk ook impact had op de reële economie. Volgens econoom Shiller is er vandaag de dag een vergelijkbare ontwikkeling gaande als aan het einde van de jaren ’20.

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • Lex Hoogduin: “Het huidige financiële systeem is eindig”

    Lex Hoogduin: “Het huidige financiële systeem is eindig”

    Sinds het uitbreken van de crisis is er teveel nadruk gelegd op het versterken van de buffers van banken, maar er is onvoldoende gekeken naar meer structurele problemen. Dat zegt voormalig centraal bankier Lex Hoogduin in een gesprek met Willem Middelkoop bij Café Weltschmerz. Volgens hem is het monetaire systeem al veel eerder haar anker kwijtgeraakt.

    Hoogduin verwijst naar de periode van begin jaren zeventig, toen de internationale goudwisselstandaard werd losgelaten. Dat heeft geleid tot een fase die hij de ‘Great Financial Expansion’ noemt. Dat is de periode waarin de geldgroei explosief is toegenomen. Ook zijn banken en financiële markten vanaf dat moment veel sneller gaan groeien dan de reële economie.

    Lex Hoogduin merkt op dat de financiële sector in Nederland begin jaren ’70 ongeveer 1,5 keer zo groot was de reële economie, maar dat die verhouding gedurende deze expansie gegroeid is tot een factor zes. En dat heeft volgens hem een grote invloed gehad op de manier waarop de economie vandaag de dag functioneert. De financiële sector is zo groot geworden dat centrale banken er hun handen vol aan hebben om deze sector in bedwang te houden.

    ‘Centrale banken kunnen balans niet onbeperkt oprekken’

    In een eerder gesprek met Café Weltschmerz zei Hoogduin dat centrale banken hun balans niet eindeloos kunnen oprekken, omdat er dan vroeg of laat sociale onrust zal ontstaan. Die sociale onrust zien we nu al met de gele hesjes in Frankrijk en een aantal andere landen. Als beleidsmakers niet luisteren naar de wensen van de bevolking kan dat de onrust verder aanwakkeren, aldus de oud-centraal bankier. Lex Hoogduin noemt de kosten van het klimaatbeleid en de mogelijkheid van een transferunie binnen Europa als potentiële bedreiging voor de stabiliteit.

    Centrale banken die aan de knoppen draaien zijn zich volgens Hoogduin onvoldoende bewust van hun eigen rol in de crisis. Door de rente extreem te verlagen hebben ze nieuwe bubbels gecreëerd en de voedingsbodem gelegd voor een nieuwe kredietcrisis. De voormalig centraal bankier ziet nog wel ruimte om het monetaire en fiscale beleid verder op te rekken, maar die ruimte is niet onbeperkt. Daarom moet er meer prioriteit liggen bij het handhaven van gemaakte afspraken over bijvoorbeeld het begrotingsbeleid. Europa moet eerst haar eigen problemen oplossen, aldus Hoogduin. Bekijk hier het gesprek bij Café Weltschmerz.

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • ECB kocht bijna alle Italiaanse staatsschulden sinds 2015

    De ECB was de afgelopen jaren de belangrijkste koper van Italiaanse staatsobligaties, zo blijkt uit onderzoek van Deutsche Bank. De centrale bank haalde sinds 2015 met haar opkoopprogramma voor meer dan €350 miljard aan schuldpapier uit de markt. Dat terwijl Italiaanse banken per saldo bijna geen obligaties kochten en particulieren meer dan €100 miljard verkochten.

    De afgelopen dertig jaar kochten vooral buitenlandse beleggers en financiële instellingen als pensioenfondsen en verzekeraars het Italiaanse schuldpapier, maar door het opkoopprogramma van de ECB heeft de centrale bank deze rol inmiddels overgenomen. Een zorgwekkende ontwikkeling, omdat het voor centrale banken van de Eurozone streng verboden is om overheidstekorten te financieren.

    Monetaire financiering door de ECB?

    Door alleen op de secundaire markt obligaties te kopen houdt de centrale bank zich strikt genomen aan haar mandaat, maar in de praktijk helpt ze de Italiaanse regering wel. Met het opkopen van schuldpapier daalt de rente, waardoor Italië haar schulden goedkoper kan financieren. De grote vraag is of particuliere beleggers weer zullen terugkeren op de markt als de ECB de geldkraan dichtdraait. De centrale bank heeft de eerste aanzet gegeven, door de weging van Italiaanse staatsleningen te verlagen.

    Italiaanse banken hebben ongeveer 10% van alle Italiaanse staatsleningen op hun balans staan. Door de centrale bank van Italië opdracht te geven dit schuldpapier op te kopen heeft de ECB in feite ook de bankensector geholpen. Zij konden het schuldpapier inwisselen voor claims op de centrale bank, de meest kredietwaardige tegenpartij.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Britse pond stijgt na historische Brexit nederlaag Theresa May

    Britse pond stijgt na historische Brexit nederlaag Theresa May

    Het Britse pond steeg dinsdag meer dan een procent ten opzichte van de Amerikaanse dollar, ondanks het feit dat Theresa May’s EU-terugtrekkingsovereenkomst overweldigend werd weggestemd in de langverwachte Britse parlementaire stemming.

    De EU-terugtrekkingsovereenkomst van mei werd resoluut afgewezen met 432 stemmen tegen versus 202 voor. Het was een verpletterend verschil van 230, het grootste verlies in de geschiedenis van de Britse regering. Terwijl een nederlaag voor May algemeen werd verwacht en zwaar ingeprijsd was bij het ingaan van de stemming, was de omvang van de nederlaag veel groter dan waar de markt zich op had voorbereid.

    In de uren voorafgaand aan de stemming stond het pond bijna de gehele handelsdag in Londen onder druk, aangezien beleggers weddenschappen opvoerden dat Theresa May de stemming met een aanzienlijke marge zou verliezen. Het Britse pond steeg gistermiddag ten opzichte van de twee maanden lage koers tegen de Amerikaanse dollar en werd kort onder het 1,27-niveau gestuurd in de onmiddellijke nasleep van de aankondiging in het Lagerhuis.

    Britse pond stijgt na historische Brexit nederlaag (Bron: Ebury, Thomson Reuters)

    Britse pond hoger

    Deze neerwaartse beweging was echter buitengewoon kort, waarbij de GBP/USD paar snel zijn verliezen omkeerde en terug door het 1,28-niveau heen brak. Paradoxaal genoeg denken we dat beleggers het standpunt hebben ingenomen dat de omvang van de nederlaag op de korte termijn eigenlijk goed nieuws is voor het pond. Een kleinere nederlaag voor Theresa May zou zeer waarschijnlijk hebben gezorgd voor een nieuwe vruchteloze periode van getouwtrek tussen het Verenigd Koninkrijk en de EU, die mogelijk zou leiden tot een nieuwe gehaaste en uiteindelijk vergeefse tweede stemming binnen een paar weken tijd.

    Zoals het er nu uitziet, zien we maar heel weinig kans dat een deal op tijd door het parlement kan worden geloodst voor de EU-exitdatum van 29 maart. Met het leiderschap van Tory, met EU-leiders en inderdaad de Labour-partij die allemaal volmondig tegen een scenario van ‘geen deal’ zijn, denken we dat een verlenging van Artikel 50 met een termijn van drie maanden nu hoogstwaarschijnlijk is.

    Niet alleen zou een verlenging van Artikel 50 meer tijd voor het Verenigd Koninkrijk en de EU toestaan ​​om een ​​acceptabeler akkoord te sluiten, het vergroot ook de mogelijkheid van een tweede referendum, de zogenaamde ‘volksstemming’. Zoals we herhaaldelijk hebben gezegd, zou dit ondubbelzinnig positief zijn voor het Britse pond, gezien het feit dat het rond de 50/50 kans zou bieden dat het Verenigd Koninkrijk toch in de Europese Unie zal blijven.

    Wat gebeurt er nu?

    Het is niet verwonderlijk dat de leider van de oppositie, Jeremy Corbyn, een motie van wantrouwen in de regering heeft ingediend na de nederlaag van May, de eerste in haar soort sinds maart 1979. Dit zal nu worden besproken op woensdag, waarbij parlementsleden naar verwachting zullen stemmen over het al dan niet een motie van wantrouwen om 19.00 uur Engelse tijd. Mocht het parlement voor een dergelijke motie stemmen, dan opent dit de mogelijkheid van een algemene verkiezing in een kwestie van weken, hoewel het onze uitgangsscenario is dat de huidige regering het overleeft.

    Onder het Grieve-amendement, en na de uitspraak van vorige week in het Lagerhuis, heeft Theresa May nu drie werkdagen om met een actieplan terug te keren naar het parlement. May heeft aangekondigd dat zij maandag met een alternatief plan zal terugkeren. Hoewel zij herhaaldelijk deze mogelijkheid uitsluit in de aanloop naar de stemming van dinsdag, is het zeer waarschijnlijk dat dit een uitbreiding van Artikel 50 zal betekenen.

    Een uitbreiding van Artikel 50 zou naar onze mening positief nieuws zijn voor het Britse pond, gezien het de kansen vergroot op een minnelijke deal en het de deur op een kier zet voor een ander referendum. We handhaven daarom onze bullish prognoses voor het Britse pond op de korte termijn. We blijven ook op de lange termijn optimistisch en denken dat een ietwat mislukte en vertraagde exit uit de EU, waarvan het aanzienlijke neerwaartse risico door een ‘geen deal’ wordt weggenomen, ervoor zal zorgen dat het Britse pond een van de best presterende grote valuta ter wereld van dit jaar zou kunnen worden.

    Door: Enrique Diaz-Alvarez

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl




  • Monte dei Paschi nog steeds in de problemen

    Monte dei Paschi nog steeds in de problemen

    Monte dei Paschi werd meer dan een jaar geleden met staatssteun overeind gehouden, maar de problemen van de bank zijn nog niet voorbij. Het aandeel van de Italiaanse bank ging begin deze week opnieuw onderuit, nadat de ECB opnieuw haar zorgen over de bank had uitgesproken. De Toscaanse bank heeft moeite om kapitaal om te halen en winst te maken, zo meldt Bloomberg.

    De oudste bank van Italië moet nieuwe obligaties uitgeven om haar buffers te versterken, maar dat blijkt geen gemakkelijke opgave. Beleggers staan niet te springen om geld uit te lenen aan de bank, die worstelt met veel slechte leningen op de balans. Zo lang dat probleem blijft bestaan is het lastig de winstgevendheid structureel te verbeteren.

    Italiaanse banken onder druk

    Het aandeel van de Italiaanse bank ging maandag met 9,3% onderuit, de grootste daling op een dag sinds mei vorig jaar. Dinsdag zakte het aandeel verder weg tot een nieuw dieptepunt van €1,32, wat betekent dat sinds oktober 2017 meer dan 70% van de marktwaarde verdampt is. Dat was het moment waarop de handel in de deels genationaliseerde bank weer werd hervat. De Italiaanse regering stopte een bedrag van €5,4 miljard aan belastinggeld in de redding van de bank. Daarmee kwam de bank voor 68% in handen van de staat.

    Naast het aandeel staan ook de obligaties van de bank onder druk. In januari 2018 haalde Monte dei Paschi voor €750 miljoen op met een uitgifte van nieuwe leningen, maar die worden nu voor slechts de helft van de oorspronkelijke waarde verhandeld. Daaruit kunnen we concluderen dat beleggers weinig vertrouwen hebben in de kredietwaardigheid van de bank.

    De problemen zitten niet alleen bij Monte dei Paschi, maar ook bij andere Italiaanse banken. Begin dit jaar werden er door de ECB bewindvoerders aangesteld bij Banca Carige uit Genua. Deze vroege interventie was volgens de centrale bank nodig om de continuïteit van Banca Carige te waarborgen. Ook deze bank slaagde er niet in voldoende kapitaal aan te trekken. De Italiaanse bankensector blijft dus een hoofdpijndossier, zowel voor de Italiaanse regering als voor de ECB als toezichthouder op de Europese bankensector.

    Handelsplatform voor slechte leningen

    De Europese Commissie heeft plannen om een Europees handelsplatform voor slechte leningen op te zetten. Dit platform moet banken helpen om een deel van hun slechte leningen op de markt te brengen. Door banken en investeerders bij elkaar te brengen worden de leningen makkelijker te verhandelen. Ook moet dit platform bijdragen aan een hogere marktwaarde voor de slechte leningen.

    Europese banken hebben honderden miljarden aan zogeheten ‘non-performing loans’ op hun balans staan. Dat zijn leningen met een betalingsachterstand van tenminste 90 dagen. Een groot gedeelte daarvan is in handen van de Italiaanse bankensector, waardoor dit land speciale aandacht krijgt van de toezichthouders. In 2017 investeerde de Italiaanse regering €17 miljard om twee probleembanken overeind te houden.

    Koersverloop aandeel Monte dei Paschi (Bron: Google Finance)

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • China worstelt met dollarprobleem

    China kampt met een steeds groter dollarprobleem. Het land heeft voor tenminste $1,9 biljoen aan schulden in dollars, waarvan ruim 60% binnen een jaar doorgerold moet worden. Ook groeien de dollarschulden van Chinese bedrijven en consumenten snel met een toename van 14% in 2018 en 35% sinds begin 2017.

    Chinezen hebben de laatste jaren veel geleend in Amerikaanse dollars, omdat de rente op deze leningen veel lager was dan die van leningen in yuan. Door het stimulerende beleid van de Federal Reserve was er de afgelopen jaren volop liquiditeit beschikbaar, waar ook China dankbaar gebruik van maakte.

    Sterke toename van dollarschulden

    Daar komt bij dat de Chinese overheid de opbouw van dollarschulden heeft aangemoedigd met haar ambitieuze ‘Belt and Road’ programma. China heeft miljarden dollars geleend voor verschillende infrastructuurprojecten in Azië en Afrika. Het gaat om spoorlijnen, wegen, havens en andere projecten die de oude Zijderoute nieuw leven in moeten blazen.

    Het verschil in rente tussen leningen in dollars en yuan schommelde de laatste jaren tussen de 3 en 5 procentpunt. Maar nu de Amerikaanse centrale bank de geldkraan langzaam dichtdraait wordt dit verschil steeds kleiner. Daar komt bij dat de dollar het afgelopen jaar sterk in waarde is gestegen ten opzichte van de Chinese munt.

    China heeft de laatste jaren veel dollarschulden opgebouwd (Bron: Bloomberg)

    Maar China heeft toch $3 biljoen aan dollarreserves?

    Het is waar dat China nog steeds over een enorme dollarreserve beschikt. Volgens de cijfers van de centrale bank schommelt deze reserve rond de $3 biljoen. Dat lijkt een aanzienlijke reserve, ware het niet dat de onderliggende economie voor $1,9 biljoen geleend heeft in dollars. En dat is op basis van de officiële cijfers, want in een rapport van Daiwa Capital Markets uit augustus worden de totale dollarverplichtingen op $3 tot $3,5 biljoen geschat. Dat is in dezelfde orde van grootte als de totale dollarreserves van de centrale bank.

    China heeft voor ongeveer $3 biljoen aan dollarreserves (Bron: Bloomberg)

    Ook China heeft een schuldenprobleem

    Dit jaar en volgend jaar moeten Chinese bedrijven en consumenten voor een recordbedrag aan dollarleningen herfinancieren. Dat betekent dat ze opnieuw dollars moeten aantrekken op de internationale geldmarkt of dat ze de dollarreserves van de centrale bank moet aanspreken. Het aantrekken van dollars kan in een omgeving van meer economische onzekerheid en een stijgende rente kan dat wel eens een grote uitdaging worden. Door het rentebeleid van de Federal Reserve zullen Chinese bedrijven waarschijnlijk een stuk duurder uit zijn als ze hun leningen moeten herfinancieren.

    Het beeld dat China over enorme dollarreserves beschikt en dus in een sterke positie staat ten opzichte van de Verenigde Staten moet enigszins genuanceerd worden. Dat was ook de strekking van dit artikel over het Chinese dollarprobleem van begin vorig jaar. De Chinese economie heeft de laatste jaren heel veel schulden opgebouwd, waarvan een aanzienlijk deel in vreemde valuta. Als de Chinese overheid dit probleem niet adresseert, dan kan dat in de toekomst voor vervelende verrassingen zorgen.

    Dit artikel verscheen eerder op Geotrendlines




  • Waarom voelt de wereldeconomie zo kwetsbaar aan?

    Wereldwijd gaan de aandelenkoersen weer omhoog en veel beleggers halen waarschijnlijk opgelucht adem. De gevreesde correctie lijkt alweer ten einde. De opluchting is begrijpelijk, maar dat wil niet zeggen dat er geen reden meer is om zich meer dan zo nu en dan serieus zorgen te maken. Zoals de zaken zich nu laten aanzien lijkt de wereldeconomie op weg naar een milde cyclische vertraging. Dat neemt echter niet weg, dat de wereld kampt met structurele problemen die zowel een lange termijn karakter hebben als een cyclische.

    Volgens de sterrenwichelaars van de OECD bereikte de wereldwijde expansie in november van 2018 zijn piek. In 2018 zal het globale bbp volgens deze zieners met 3,7% groeien om in 2019 en 2020 te vertragen naar 3,5%. Als de OECD gelijk krijgt, dan gaat de wereld een extreem zachte landing tegemoet en dat mag geen problemen opleveren. Het zou een neergang volgens het boekje betekenen. De economische cyclus in de geavanceerde economieën is al op leeftijd en van ‘excess capacity’ is geen sprake meer. Centrale banken hebben hier hun beleid verkrappend op aangepast. Er hoeft echter niet al te hard op de rem getrapt te worden, want de inflatie is laag en dan kan de rente ook laag blijven. Ondanks de recente correctie op de aandelenbeurzen zijn waarderingen nog steeds fors te noemen. Er is met andere woorden weinig dat wijst op de komst van een wereldwijde harde recessie.

    Harde of zachte landing?

    Zoals zo vaak, schuilt er echter een addertje onder het gras. Vooraanstaande stemmen benadrukken dat er voor de korte termijn weinig grote problemen te bespeuren zijn, maar voor de lange termijn des te meer. Ze wijzen daarbij op sterk uiteenlopende trends in productiviteit en op de lange termijn schuldencyclus. Productiviteit moet dan gezien worden in het licht van verschuivingen in de economische machtsverhoudingen, de groeiende ongelijkheid, het ineenstorten van de werkgelegenheid in de industrie, de opkomst van de digitale economie en de spaaroverschotten in de afgelopen decennia. De lange termijn schuldencyclus, die versnelde vanaf de jaren tachtig van de vorige eeuw, is de uitkomst van pogingen om de sociale en economische gevolgen van die veranderingen in de hand te houden.

    Anno 2019 beginnen we de gevolgen van die structurele verschuivingen meer en meer aan den lijve te ondervinden in de vorm van groeiend nationalisme en populisme. Ook de Brexit, president Trump, de handelsoorlog tussen de VS en China vinden hier hun oorsprong. De lange termijn kredietcyclus bereikte zijn voorlopig hoogtepunt in de vernietigende financiële crisis van 2007-2008. China, dat een reddend anker uitwierp in die moeilijke jaren, heeft zodoende zijn lange termijn schuldencyclus zien versnellen en lijkt nu de grenzen van schuldgroei bereikt te hebben.

    Daarmee zijn we er nog niet. De omvangrijke verschuivingen op wereldschaal bergen nog meer gevaren in zich. Het is nog maar de vraag of het nu nog mogelijk is om een wereldwijde recessie gecoördineerd te lijf te gaan? Een ander reëel gevaar is, dat het geleidelijk verpulveren van de huidige politieke orde in de wereld op zich al voor een economische disruptie gaat zorgen. Een instorten van de wereldhandel kan een zo’n disruptie tot gevolg hebben.

    Wereldwijde schulden zijn verder toegenomen na crisis van 2008 (Bron: Financial Times)

    Kwetsbaarheid blijft

    Uiteindelijk hoeven we ons weinig zorgen te maken over een mogelijke korte termijn vertraging. Die is waarschijnlijk bescheiden van omvang en dat laat zich wel managen. Het draait uiteindelijk allemaal om de context waarbinnen die korte termijn cyclische vertraging plaatsvindt. Dat is er een van grote politieke en beleidsmatige onzekerheden, gekoppeld aan een uitputting van verantwoorde mogelijkheden om de kredietverlening te versterken. Wanneer die mogelijkheden niet meer voor handen zijn, dan kan zelfs een bescheiden vertraging onverhoopte gevolgen hebben.

    De wereld is kwetsbaar geworden en er zijn nog geen mechanismes ontwikkeld om deze kwetsbaarheid te bestrijden. Gelet op het huidig politieke klimaat in de wereld ziet het er ook niet naar uit dat die mechanismes er op afzienbare tijd zullen komen. Wie zich zorgen wil maken, moet zich daar zorgen over maken. Het betekent ook, dat de centrale banken geen wapens meer hebben om een recessie te bestrijden. Het standaard antwoord op een recessie is immers om de rente te verlagen. Voor bijvoorbeeld de Fed zou dat beteken dat de korte rente verlaagd moet worden naar pakweg -2,5%. De ECB en de Bank van Japan zouden nog verder moeten gaan. Alleen de People’s Bank of China heeft meer ruimte om te manoeuvreren. Het is alleen de vraag of het verstandig is om de uit de hand gelopen kredietverlening van de laatste decennia opnieuw nieuw leven in te blazen.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • Verkoop dollar en shutdown Amerikaanse overheid houden aan

    De duikvlucht van de dollar was vorige week niet te stoppen, zelfs niet door de goede cijfers uit de VS en de veel zwakkere cijfers uit de eurozone. De koers van de greenback daalde ten opzichte van alle andere G10-valuta. De grondstoffenvaluta – de Noorse kroon en de Australische, Nieuw-Zeelandse en Canadese dollars – voerden de lijst aan. Deze valuta werden gesteund doordat het jaar bij de grondstoffenprijzen heel goed begon.

    De Federal Reserve deed ‘dovish’ uitspraken, waardoor de somberheid richting jaareinde grotendeels van de financiële markten leek te verdwijnen. Beleggers zijn nu volop risicovolle activa aan het inkopen en geven dit vooralsnog als reden op voor de verkoop van Amerikaanse dollars.

    In de tweede week van de maand zijn er meestal weinig cijfers die de markt in beweging brengen. Ook zijn er geen kritieke bijeenkomsten van centrale banken. De politiek zal op de valutamarkten alle aandacht krijgen. Handelaren zullen hun aandacht richten op de shutdown van de Amerikaanse overheid en de parlementaire stemming over de terugtrekkingsovereenkomst.

    Naast het macro-economische nieuws willen wij graag mededelen dat Ebury op de eerste plek is geëindigd voor zes valutaparen in de ‘Bloomberg FX Forecast Accuracy Rankings’ in Q4 2018, waaronder het prestigieuze EUR/USD paar! Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    De macro-economische cijfers uit de eurozone blijven een neerwaartse verrassing. De teleurstellende industriële productie in november kan misschien toegeschreven worden aan het feit dat autofabrikanten zich aan het voorbereiden zijn op de wijziging van de uitstootnormen, maar de belangrijkste PMI-indicatoren lieten in januari géén rebound zien. De vertegenwoordigers van de ECB zullen in hun uitspraken in de komende weken dus waarschijnlijk heel duidelijk ‘dovish’ worden.

    De kracht van de euro is gezien deze negatieve cijfers opvallend. We vragen ons af of dit, in ieder geval voor een deel, wordt veroorzaakt door de tekenen van institutioneel verval in de VS onder de regering-Trump, en dan met name de shutdown van de Amerikaanse overheid en het feit dat men zich duidelijk géén zorgen maakt over de gevolgen daarvan.

    Britse pond

    De recente nederlagen van de Britse regering in het parlement zijn eigenlijk goed nieuws voor het pond, want de kans op een rampzalige Brexit zonder deal wordt hierdoor aanzienlijk verkleind. Zowel Theresa May als Jeremy Corbyn gaven in het weekend aan dat zij dat resultaat niet zullen accepteren. Wij denken daarom dat het opschuiven van de deadline van 29 maart nu echt het hoofdscenario begint te worden.

    Het Huis van Afgevaardigden stemt dinsdag over het akkoord en het is vrijwel zeker dat dit door een grote meerderheid zal worden afgewezen. De markten hebben dit al volledig ingeprijsd, dus de reactie van het pond zal bepaald worden door de manier waarop de politiek direct na de stemming reageert.

    Amerikaanse dollar

    Na de recente ‘dovish’ uitspraken van de Federal Reserve prijzen de markten nu nog maar een kans van 20% in op één enkele renteverhoging in 2019. Dit wijst er deels op dat men zich steeds meer zorgen maakt over de shutdown van de Amerikaanse overheid, die voor het eerst in de geschiedenis een vierde week ingaat. Dit is een teken van ernstige institutionele zwakte in de VS.

    Ook betekent deze ontwikkeling dat belangrijke macro-economische cijfers helemaal niet gepubliceerd zullen worden, wat de onzekerheid en het algemene negatieve sentiment rond de Amerikaanse dollar nog zal vergroten. Er is nog geen uitweg uit deze impasse en wij verwachten dat de koers van de Amerikaanse dollar zal blijven zakken, vooral als de cijfers uit de eurozone ook maar enigszins op een rebound wijzen.

    Door: Enrique Diaz-Alvarez

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl




  • Rusland zet dollarreserves om naar euro en yuan

    Rusland zet dollarreserves om naar euro en yuan

    De Russische centrale bank heeft het afgelopen jaar voor $101 miljard aan dollars omgezet naar euro en yuan. Dat blijkt uit een nieuw rapport dat woensdag door de centrale bank werd vrijgegeven. In totaal werd er voor $44 miljard aan zowel Europese als Chinese valuta aan de reserves toegevoegd. Ook werd er voor een bedrag van $21 miljard geïnvesteerd in de Japanse yen.

    Door deze aanpassingen heeft de centrale bank nu meer euro’s dan dollars in haar reserves. Het aandeel van de euro steeg in een jaar tijd van 25,1% naar 32%, terwijl dat van de dollar van 46,3% naar 21,9% daalde. De Chinese yuan is goed voor bijna 15% van de totale reserves van Rusland, tien keer zoveel als het gemiddelde van centrale banken wereldwijd. Volgens cijfers van het IMF staat een kwart van alle wereldwijde reserves in yuan bij de Russische centrale bank op de balans.

    Diversificatie

    Rusland wil minder afhankelijk worden van de Amerikaanse dollar en zoekt daarom diversificatie in andere valuta. Ook blijft het land goud kopen, als vorm van verzekering tegen politieke en economische risico’s. Was de dollar in het verleden nog de belangrijkste munt voor Rusland, nu lijkt de euro deze rol over te nemen. Ook wint de Chinese yuan aan marktaandeel in het handelsverkeer tussen Rusland en China.

    Deze koerswijziging niet alleen symbolisch, maar ook praktisch. Rusland handelt immers veel meer met Europa en China dan met de Verenigde Staten. Daar komt bij dat de Amerikaanse dollar een steeds groter risico vormt, vanwege de aanhoudende dreiging van nieuwe economische sancties. Cijfers van de centrale bank laten zien dat Rusland het afgelopen jaar al minder valutareserves in de Verenigde Staten bewaarde. Sinds maart is het gedeelte van de reserves in beheer bij Amerikaanse financiële instellingen gedaald van 29% naar slechts 10%.

    Rusland ruilt dollars in voor euro en yuan (Bron: Central Bank of Russia)

    Rusland breidt reserves uit

    De centrale bank van Rusland beschikte eind vorig jaar over ruim $460 miljard aan reserves. Daarmee behoort Rusland tot de top tien van landen met de grootste reserves. Door een diversificatie richting euro’s en yuan is de gemiddelde kwaliteit van de valutareserves op papier gedaald. Kredietbeoordelaars geven immers een lagere kredietscore aan verschillende Europese landen en China. De afweging om meer goud en andere valuta in de reserves op te nemen lijkt daarom meer een politieke dan economische afweging.

    Valutareserves in euro en yuan hebben lagere kredietscore dan dollarreserves (Bron: Central Bank of Russia)

    ‘De dollar laat ons in de steek’

    De Russische president Poetin zei vorig jaar in zijn jaarlijkse vraag en antwoordsessie met de internationale pers dat hij minder vertrouwen heeft in de stabiliteit van de dollar. Hij zei dat verschillende landen om die reden op zoek zijn naar alternatieven voor de Amerikaanse valuta. Eind vorig jaar kwam de Europese Commissie met een voorstel om olie voortaan standaard in euro’s af te rekenen. Op die manier kunnen Europese landen en Rusland hun afhankelijkheid van de Amerikaanse munt verkleinen.

    Dit artikel verscheen eerder op Holland Gold




  • ‘Federal Reserve moet inflatiedoel verruimen’

    ‘Federal Reserve moet inflatiedoel verruimen’

    De Federal Reserve zou meer ruimte moeten krijgen om de economie te ondersteunen en moet daarom haar inflatiedoelstelling versoepelen. Dat zei John Williams van het Amerikaanse stelsel van centrale banken tijdens een economische conferentie in Atlanta. In plaats van te streven naar een inflatie van dicht bij de 2% zou de centrale bank moeten streven naar een bepaald prijsniveau. Dat houdt in dat de centrale bank ook een hogere inflatie kan nastreven, zo lang het gemiddelde over de langere termijn op 2% uitkomt.

    Williams merkte op dat de inflatie in tijden van economische groei verder mag oplopen, omdat deze in tijden van crisis meestal veel lager is dan 2%. Hij pleit daarom voor een flexibele inflatiedoelstelling, die in bepaalde periodes ook de grens van 2% mag overstijgen. Deze aanpassing geeft de Federal Reserve meer ruimte om monetair beleid te voeren, aldus de centraal bankier.

    Ruimere inflatiedoelstelling

    Het loslaten van de traditionele inflatiedoelstelling stelt de Federal Reserve ook in staat langer door te gaan met monetaire verruiming. Dat maakt het beleid van de centrale bank ook minder voorspelbaar. Volgens de centraal bankier moet de Federal Reserve nu al voorbereidingen treffen voor een volgende crisis. In een crisis is het veel lastiger om veranderingen in het beleid uit te leggen.

    Ondanks de renteverhogingen van de centrale bank staat de rente nog steeds veel lager dan voor de crisis. Dat betekent dat er veel minder speelruimte is om de rente in een volgende crisis te verlagen. Met een ruimere inflatiedoelstelling kan de Federal Reserve de rente makkelijker verhogen.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!