Marketupdate

Categorie: Nieuws

  • Bank of Canada waarschuwt voor hoge schulden huishoudens

    De gouverneur van de Canadese centrale bank waarschuwt voor de extreem hoge schulden van huishoudens, meer specifiek de sterke toename van de hypotheekschuld van de afgelopen jaren. Door de lage rente steken huishoudens steeds dieper in de schulden, waardoor de financiële stabiliteit in gevaar kan komen op het moment dat de rentelasten weer gaan stijgen.

    De gemiddelde schuld van een Canadees huishouden is inmiddels opgelopen tot ongeveer 170% van het besteedbare inkomen. Volgens gouverneur Stephen Poloz zijn de schulden van huishoudens vooral de laatste twintig jaar sterk toegenomen en komt deze stijging voor een groot deel voor rekening van hogere hypotheekschulden. Zo heeft bijna één op de tien mensen met een hypotheek een schuld van meer dan 350% van het eigen bruto inkomen. In een toespraak zei de gouverneur het volgende over de oplopende schulden.

    “We houden deze schuldniveaus nauwlettend in de gaten, vanwege het groeiende risico dat deze schulden vormen voor de financiële stabiliteit en de economie. We weten dat een deel van de Canadese huishoudens grote schulden met zich meedragen en deze zorgen worden groter naarmate de rente stijgt. Onze economie loopt risico bij een plotselinge stijging van de rente of een groeivertraging van de wereldeconomie, omdat beide effecten versterkt worden in combinatie met hoge schulden van huishoudens.”

    Stijgende rente

    Stephen Poloz ziet naast deze zorgelijke signalen ook redenen om positief te zijn. Hij noemde het Canadese financiële systeem weerbaar en zei dat de kredietgroei al wat meer gematigd is, wat voor een belangrijk deel toegeschreven kan worden aan nieuwe en strengere hypotheekregels die begin dit jaar werden doorgevoerd. Ook verwacht hij dat de Canadese economie sterk genoeg is om de rente in de toekomst verder te verhogen.

    De Canadese economie wordt net als die van Nederland gekenmerkt door stijgende huizenprijzen en een toenemende hypotheekschuld. Dat is niet zonder risico’s, omdat de vermogensposities van huishoudens dan in sterke mate bepaald worden door de ontwikkelingen op de vastgoedmarkt. Dalen de huizenprijzen weer, dan komen veel mensen financieel ‘onder water’ te staan en zetten ze de rem op de uitgaven. Daardoor komt de recessie nog harder aan.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Britse denktank wil geld uitdelen aan millennials

    Britse denktank wil geld uitdelen aan millennials

    Volgens de Britse denktank Resolution Foundation is het een goed idee om alle jongeren in het Verenigd Koninkrijk £10.000 te geven op het moment dat ze 25 jaar worden. Op die manier kan de generatiekloof ten aanzien van het besteedbare inkomen verkleind worden, zo menen de onderzoekers.

    De jongere generatie die in de jaren ’80 en ’90 geboren werd heeft door de crisis van 2008 een financiële achterstand opgelopen, terwijl de kosten van levensonderhoud verder zijn gestegen. Door deze samenloop van omstandigheden is er nu voor het eerst in lange tijd een generatie die minder te besteden heeft dan de vorige.

    De voorgestelde maatregel zou per jaar ongeveer £7 miljard kosten, een programma dat gefinancierd moet worden uit een hervorming van de erfbelasting. De jongeren mogen het geld dat ze krijgen niet vrij besteden, maar moeten het gebruiken voor investeringen zoals het volgen van een studie, het opstarten van een eigen onderneming of het kopen van een huis.

    Geld uitdelen aan millennials

    Volgens het onderzoeksbureau kan een gift van £10.000 veel verschil maken voor millennials. Het kan in bepaalde gevallen het verschil maken tussen wel of geen opleiding volgen en wel of niet in staat zijn een bedrijfje op te starten of een huis te kopen. Een woordvoerder van de Britse regering liet weten dat ze de suggesties uit het rapport van de Resolution Foundation verwelkomen en dat zei dat de financiële kloof tussen generaties een van de grootste uitdagingen van deze tijd is.

    Of de Britse overheid de aanbevelingen uit het rapport ook zal opvolgen, dat is nog maar de vraag. Er is ook kritiek op het plan om geld uit te delen aan de millennials. Politiek gezien is het lastig om genoeg draagvlak te krijgen voor de plannen, omdat de oudere generatie waarschijnlijk tegen zal stemmen. Ook doet deze politieke herverdeling van geld niets om de structurele problemen in de Britse economie te verhelpen, zoals de relatief lage productiviteit. Als het probleem van een lage productiviteitsgroei kan worden aangepakt wordt het veel makkelijker om de andere problemen op te lossen, zo concludeerde Matt Whittaker van de Resolution Foundation.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Centrale banken blijven goud kopen, beleggers minder

    Terwijl centrale banken al jaren onverminderd goud kopen laten particulieren het steeds vaker afweten, zo blijkt uit het nieuwste kwartaalrapport dat de World Gold Council afgelopen week naar buiten bracht. Centrale banken voegden in de eerste drie maanden van dit jaar 116,5 ton aan hun reserves toe en kochten daarmee ongeveer evenveel als het gemiddelde per kwartaal sinds het begin van 2010. Ondertussen daalde de wereldwijde vraag naar gouden munten en goudbaren voor consumenten met 15% naar 254,9 ton.

    Deze cijfers zijn tekenend voor de laatste trend in de goudmarkt. Centrale banken die vanuit een strategisch of politiek perspectief goud kopen blijven ook dit jaar onverminderd edelmetaal aan hun reserves toevoegen, terwijl de meer prijsbewuste beleggers en spaarders door de kwakkelende prijs het edelmetaal vaker links laten liggen. Vooral in de Verenigde Staten zijn de verkoopcijfers sterk gedaald.

    Goudprijs was relatief stabiel in vergelijking met aandelen (Bron: World Gold Council)

    Verkoop munten en baren daalt

    Opvallend is dat er ook de vraag in landen als China en India in het eerste kwartaal wat is teruggelopen, respectievelijk met 26 en 13 procent ten opzichte van het eerste kwartaal van vorig jaar. Daar moet wel aan worden toegevoegd dat het eerste kwartaal van 2017 bijzonder sterk was als gevolg van een sterke toename van de goudprijs. In de eerste drie maanden van dit jaar zat er minder beweging in de goudkoers, wat ongetwijfeld een negatieve impact heeft gehad op de vraag naar beleggingsgoud.

    In Europa en de Verenigde Staten was er de afgelopen maanden ook minder belangstelling voor edelmetalen. In de Verenigde Staten werd er in het eerste kwartaal van dit jaar slechts 3,7 ton aan munten en baren verhandeld, het laagste niveau sinds begin 2008. De plotselinge volatiliteit op de Amerikaanse aandelenmarkt in februari heeft ook niet veel impact gehad op de vraag naar het edelmetaal. Op de Europese markt daalde de vraag met 39% naar 39,8 ton als gevolg van positieve cijfers over de economische groei en de relatief sterke euro.

    De World Gold Council merkt op dat er in Europa minder gouden munten zijn geslagen vanwege een groeiend aanbod van oude beleggingsmunten. Zo kwamen er veel Krugerrand munten over uit de Verenigde Staten, op zoek naar afnemers in Europa. Er waren ook landen waar de vraag naar het edelmetaal wel toenam. In Turkije en Iran zorgde een waardedaling van de eigen munteenheid voor een vlucht richting het edelmetaal. Ook werd er in Thailand en Vietnam meer verkocht, daar steeg de vraag in het eerste kwartaal met respectievelijk vier en vijf procent.

    Centrale banken blijven goud kopen

    Centrale banken trokken zich weinig aan van de prijsontwikkeling en bleven edelmetaal aan de reserves toevoegen. Rusland voegde in het eerste kwartaal 41,7 ton aan haar voorraad toe, terwijl de goudreserve van Turkije met 29,8 ton groeide. Kazachstan kocht dit jaar al 9,1 ton en heeft daardoor inmiddels 310,1 ton in de kluis liggen. Deze drie landen zijn verantwoordelijk voor bijna de helft van alle wereldwijde aankopen van edelmetaal door centrale banken over de afgelopen vijf jaar.

    Centrale banken blijven goud kopen (Bron: World Gold Council)

  • Dollar stijgt derde week op rij door afdekking shortposities

    Er was een omslag ten opzichte van de recente ontwikkelingen: de volatiliteit van de financiële markten was gericht op de valutamarkten, zelfs terwijl aandelenindices en obligaties binnen smalle bandbreedtes bleven. Het begin van de week was weer voor de Amerikaanse dollar, die steeg ten opzichte van elke G10-valuta en alle belangrijke valuta van de opkomende markten.

    De bijeenkomst van de Federal Reserve en het Amerikaanse banencijfer boden vrijwel geen nieuwe informatie, dus het lijkt erop dat vooral marktpositionering de dollar zijn kracht gaf. Speculatieve beleggers hebben als groep nog steeds een omvangrijke inzet tegen de Amerikaanse dollar, en nu de rally in de euro begint te haperen lijken ze massaal hun posities te willen afdekken, waarmee ze de koers van de dollar omhoog jagen. Dat zien we terug op de volgende grafiek.

    Netto positioning EUR/USD (Bron: Thomson Reuters Datastream op 08/05/2018)

    Wij verwachten deze week volatiele handel rond de publicatie van de Amerikaanse inflatiecijfers, die woensdag verschijnen, en de belangrijke bijeenkomst van de Bank of England op donderdag. Vrijwel iedereen verwacht dat het Monetary Policy Committee de rente ongewijzigd zal laten, maar wij denken dat er toch een niet te verwaarlozen kans bestaat op een verrassende verhoging. Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    Vorige week verscheen in de eurozone weer eens een aantal publicaties met zwakke economische cijfers. De onverwachte daling van de onderliggende inflatie in april – van 1,0% naar 0,7% – wordt deels veroorzaakt door de seizoensinvloeden rond Pasen. Toch ontstaat hierdoor serieuze twijfel aan de prognoses van de ECB, waarin voor dit jaar en volgend jaar een stijging van de inflatie wordt aangegeven – en daarmee aan het vooruitzicht dat de activa-aankopen in 2018 beëindigd zullen worden.

    Deze week zijn er weinig nieuwe cijfers te verwachten. De koers van de euro zal waarschijnlijk vooral bepaald worden door de manier waarop ECB-medewerkers in hun mededelingen aan de markten op de zwakke inflatiecijfers reageren.

    Britse pond

    Het Britse pond werd vorige week meegesleept in de algehele sell-off ten opzichte van de Amerikaanse dollar en eindigde de week vrijwel ongewijzigd tegenover de euro. Dat is geen slecht resultaat als we bedenken dat de PMI-indicatoren voor zakelijke activiteit lager waren dan verwacht en het nieuws uit de Brexit-onderhandelingen erop wees dat er nauwelijks voortgang wordt geboekt.

    Alle ogen zijn nu gericht op de bijeenkomst van de Bank of England die donderdag plaatsvindt. Na de dovish opmerkingen van Carney en de zwakke economische cijfers is de consensus in de afgelopen twee weken verschoven: men verwacht nu geen renteverhoging meer. Het stemgedrag in het Monetary Policy Committee zal doorslaggevend zijn. Als meer dan twee leden afwijken en voor een onmiddellijke renteverhoging stemmen, zou dat positief moeten zijn voor het Britse pond.

    Amerikaanse dollar

    De uitkomsten van zowel de bijeenkomst van de Federal Reserve op woensdag als het Amerikaanse banencijfer op vrijdag waren min of meer zoals verwacht. De Fed gaf de markten geen duidelijkheid over de vraag of er in 2018 nog twee of drie verdere renteverhogingen komen. Het netto-aantal nieuwe banen was in april iets lager dan verwacht, maar dit werd gecompenseerd door positieve bijstellingen voor voorgaande maanden.

    Elders in het rapport was het meer van hetzelfde: de werkloosheid daalde weer naar 3,9% maar de stijging van de lonen bleef hangen bij 2,6% op jaarbasis. De belangrijkste gebeurtenis deze week is de bekendmaking van de consumentenprijsindex woensdag. Elke stijging van het kerncijfer ten opzichte van zijn huidige niveau van 2,1% (dus boven het doel van de Fed) zal zeker leiden tot hogere Amerikaanse rentes en tot een stijging van de koers van de dollar.

    Door: Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl

  • Deze miljardair stopt helft van zijn vermogen in goud

    De Egyptische miljardair Naguib Sawiris heeft de helft van zijn vermogen van $5,7 miljard omgezet in goud, zo verklaarde hij eerder deze week in een interview met Bloomberg. Hij verwacht dat de goudprijs de komende tijd verder zal stijgen tot $1.800 per troy ounce, terwijl de volgens hem overgewaardeerde aandelenmarkten een correctie zullen laten zien. De miljardair verwijst daarbij naar de vele economische en geopolitieke spanningen en crises in de wereld.

    “Ik denk dat de aandelenmarkt wereldwijd overgewaardeerd is en ik heb het gevoel dat er een nieuwe crisis zal plaatsvinden. Wanneer en hoe, dat weet ik niet. Maar dat is waarom ik naar verhouding meer in goud zit. Ongeveer de helft van mijn vermogen zit in goud. Het is een hoog percentage, maar mijn startpunt was erg laag. Ik heb waarde gecreëerd, dus dat is prima. Het was niet de helft toen ik met beleggen in goud begon.

    Ik denk dat goud terug kan naar het niveau van vijf jaar geleden, ongeveer $1.700 tot $1.800 is haalbaar. Je hebt India en China… dat zijn grote afnemers die niet zullen stoppen met goud kopen, omdat mensen de neiging hebben om in goud te vluchten in tijden van crisis. We hebben op dit moment heel veel verschillende crisis. Kijk bijvoorbeeld naar het Midden-Oosten, maar ook naar de rest van de wereld. De ontwikkelingen met Iran en Trump helpen natuurlijk niet mee.”

    Goud en goudmijnen

    Sawiris zit niet alleen in goud, maar ook in de goudmijnsector. Zo heeft hij veel aandelen in onder meer Evolution Mining, Endeavour Mining Corporation en La Mancha Resources. Zijn ervaring met het beleggen in de goudmijnsector is dat er in veel mijnbouwbedrijven geen echte zakenmensen aan het roer staan, maar vaker mijnbouwexperts en bankiers. Daardoor ontbreekt er volgens hem bij veel mijnen een commerciële visie en een zekere expertise om de mijn succesvol te maken.

    De familie Sawiris bouwde vermogen op in de telecomsector in Egypte en later ook in landen als Irak, Pakistan, Noord-Korea en Bangladesh. Ook deed hij investeringen in de financiële sector en heeft hij zoals gezegd veel posities in de goudmijnsector.

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • ‘Geen meerderheid voor hervorming geldsysteem Zwitserland’

    Het referendum over de hervorming van het geldsysteem in Zwitserland zal waarschijnlijk geen meerderheid halen, zo blijkt uit een opiniepeiling van GfS Bern dat in opdracht van de Swiss Broadcasting Corporation werd uitgevoerd. Het initiatief om commerciële banken terug te brengen naar een bemiddelde functie en die de taak van geldcreatie in handen legt van de centrale bank heeft wel draagvlak in de samenleving, maar die is nog niet groot genoeg om een meerderheid te behalen.

    Volgens de peiling zal 35% op 10 juni voor deze ingrijpende monetaire hervorming stemmen, terwijl een groter gedeelte van 49% van plan is tegen te stemmen. Ook zien we dat er nog relatief veel Zwitsers zijn die het nog niet weten, wat mogelijk te maken heeft met de complexiteit van het onderwerp. Het is lastig te overzien welke gevolgen een dergelijke hervorming van het geldstelsel heeft op de korte en lange termijn. Er zijn namelijk geen voorbeelden van uit het recente verleden, omdat het fractioneel bankieren in alle landen in de wereld momenteel de standaard is.

    Nog geen meerderheid voor hervorming geldstelsel in Zwitserland (Bron: Swissinfo)

    Voorstanders van het zogeheten ‘Sovereign Money Initiative’ verwachten dat de financiële sector met deze aanpassingen minder gevoelig wordt voor financiële bubbels die het gevolg zijn van ruime kredietverlening door banken. Tegenstanders vrezen dat bedrijven en huishoudens in dat scenario moeilijk aan geld kunnen komen en dat het vooral veel onzekerheid met zich mee zal brengen. De gouverneur van de Zwitserse centrale bank noemde de plannen deze week nog een “onnodig en gevaarlijk experiment”.

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Is de rek er bij de aandelen uit?

    Het cijferseizoen over het eerste kwartaal van 2018 is niet slecht van start gegaan. De verwachtingen zijn dan ook hooggespannen. Gemiddeld genomen zullen de bedrijven in de S&P 500 een groei van de winst per aandeel noteren van 20%. Toch lijkt de stemming op Wall Street niet echt florissant, eerder het omgekeerde. Koersen hebben eerder de neiging omlaag te gaan dan te stijgen. Trouwens, niet alleen Wall Street lijkt in een mineurstemming, overal in de wereld lijken malaise gevoelens de overhand te krijgen.

    Zoals gezegd, de cijfers tot dusverre vallen niet tegen. Een bedrijf als Caterpillar deed het veel beter dan verwacht en verhoogde zijn verwachtingen voor heel 2018. Iedereen blij zou je denken. Maar het venijn zat in de staart. Caterpillar rondde zijn presentatie over het eerste kwartaal van 2018 af met de vaststelling, dat dit kwartaal waarschijnlijk het beste was wat beleggers dit jaar te zien zouden krijgen. Niet alleen Caterpillar serveerde die voor beleggers onplezierige verrassing, een bedrijf als 3M deed doodleuk hetzelfde.

    Groeivertraging?

    Ondanks alle mooie cijfers dringt bij veel beleggers plotsklaps het besef door, dat 2018 weleens het jaar kan zijn van de vertraging in de groei en niet van de veronderstelde versnelling. Wie om zich heen kijkt komt dan waarschijnlijk tot de conclusie dat het landschap aan het veranderen is en niet per sé ten faveure van aandelen. Zo is de yield op de 10-jaars Treasury voor het eerst sinds 2014 weer tot boven 3% gestegen. Voor veel beleggers is dit een symbolisch gebeuren.

    Beleggers accepteren tot dusverre dat waarderingen voor aandelen aan de hoge kant zijn, zolang de rente maar laag is. De grens van 3% is daarbij een kritische toetssteen. Is nu het hek van de dam en gaat de rente verder omhoog? Dat kan zomaar, omdat de Fed de rente nog twee- of driemaal zal verhogen om inflatie op voorhand de kop in te drukken.

    Oplopende inflatie

    De kans dat de inflatie geleidelijk gaat oplopen is volgens menigeen reëel, omdat de vooruitzichten voor de wereldeconomie onverminderd bemoedigend zijn. Ze verwijzen hierbij naar de recente voorspellingen van bijvoorbeeld het Internationale Monetair Fonds. Een vertraging in de winstontwikkeling gekoppeld aan een mogelijke verdere stijging van de rente is voor aandelenbeleggers een ware jobstijding.

    Obligatiebeleggers als Pimco en Fidelity staan echter heel anders in de werkelijkheid. Zij denken dat met een stijging naar 3% de rek er wel uit is. Ze geloven niet dat de inflatie nog erg gaat oplopen. Ze verwijzen daarvoor naar de yield op de 30-jaars Treasury. Die bedraagt ongeveer 3,20% tegen bijna 4% in 2014.

    Obligaties met zeer lange looptijden zijn erg gevoelig voor inflatieontwikkelingen. Bij Pimco en bij Fidelity denken ze daarom dat de rente niet veel verder zal oplopen, laat staan dat de stijging gaat versnellen. En dus lijkt voor hen het moment aangebroken om weer massief in de 10-jaars Treasuries te stappen. Ze rekenen er daarbij op, dat lange termijnbeleggers als verzekeraars en pensioenfondsen hetzelfde gaan doen. Dat zou een duidelijke steun in de rug zijn voor de prijsontwikkeling.

    Het kan zomaar zijn dat in 2018 de bordjes weer eens verhangen worden. De rek bij aandelen is eruit en de obligatiebelegger maakt zijn comeback!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Deze column verscheen eerder in het CorWijtvlietJournaal en wordt u gratis aangeboden door Marketupdate. Vindt u deze columns interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.

  • Verkoop gouden munten naar laagste niveau sinds 2007

    Verkoop gouden munten naar laagste niveau sinds 2007

    De vraag naar gouden munten is het afgelopen jaar sterk afgenomen, zo blijkt uit cijfers van de US Mint. In april verkocht het Amerikaanse munthuis slechts 6.500 troy ounce aan gouden Eagle en Buffalo beleggingsmunten, terwijl de totale verkoop in februari en maart met respectievelijk 9.000 en 4.500 troy ounce ook al teleurstellend laag was. Corrigeren we voor seizoensinvloeden en kijken we naar de gemiddelde verkoopcijfers over de afgelopen twaalf maanden, dan zien we dat de verkoop van nieuwe gouden munten bij het Amerikaanse munthuis weer terug is op het niveau van voor de financiële crisis.

    Werd er in de hoogtijdagen in 2010 iedere maand gemiddeld meer dan 100.000 troy ounce aan gouden munten door het munthuis verkocht, nu is dat nog maar iets meer dan 20.000 troy ounce per maand. Dat is ook aanzienlijk minder dan tijdens de relatief zwakkere periodes in 2012 en 2014, toen er maandelijks gemiddeld ongeveer 60.000 troy ounce aan nieuwe beleggingsmunten geslagen werd.

    Verkoop gouden munten sterk afgenomen (Bron: US Mint)

    Verkoop zilveren munten daalt ook

    Niet alleen de belangstelling voor goud kopen lijkt wat af te nemen, ook zilveren munten worden momenteel veel minder verkocht dan in de recordjaren van 2013 tot en met 2015. Werden er de afgelopen jaren gemiddeld nog 3 tot 4,5 miljoen Silver Eagle munten per maand geproduceerd en verkocht, de laatste maanden is dat teruggelopen tot gemiddeld minder dan 1,5 miljoen stuks op maandbasis. Ook dat is het laagste niveau in tien jaar tijd.

    Ook zilveren munten zijn minder populair (Bron: US Mint)

    Minder vraag naar edelmetalen?

    De vraag naar nieuwe beleggingsmunten wordt gedempt door beleggers die hun oude voorraden munten terug op de markt brengen. Door een groeiend aanbod van muntstukken met oudere jaartallen hoeven er minder nieuwe geslagen te worden om aan de vraag te voldoen. Beleggers kochten vorig jaar minder edelmetaal vanwege de populariteit van beleggen in aandelen en virtuele munten. Ook dit jaar is de vraag naar het edelmetaal, vooral in de Verenigde Staten, relatief beperkt.

    Bij deze cijfers moeten we wel een aantal kanttekeningen plaatsen. De US Mint is weliswaar de grootste producent van beleggingsmunten, ze is zeker niet de enige. Ook zeggen deze grafieken vooral iets over de vraag naar goud en zilver in de Verenigde Staten, want dat is de belangrijkste afzetmarkt voor de US Mint. Ook is het mogelijk dat de voorkeur van beleggers wereldwijd verschoven is naar beleggingsmunten uit andere landen of naar andere vormen van beleggen in goud, zoals goudbaren, sieraden of ETF’s. Ook bewegen de prijzen van edelmetalen al enige tijd in een smalle bandbreedte, waardoor de markt minder speculatieve beleggers aantrekt.

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • De markt denkt dat er een correctie onderweg is

    Iedereen die hoopt nog een tijdje te kunnen genieten van de top van de economische cyclus, kan wel eens van een koude kermis thuiskomen. Trends op de obligatiemarkten wijzen erop dat de cyclus nagenoeg over is. Het zal moeilijk worden voor beleggers om ergens veilig te schuilen.

    Wat zijn zo de onrustbarende voortekenen? Om er maar wat te noemen: de rente op de 2-jaars treasury is op moment van schrijven opgelopen naar 2,43%. Dat is het hoogste niveau sinds augustus 2008, aan de vooravond van het omvallen van Lehman Brothers. In september 2007, vlak voordat het Amerikaanse Congres instemde met de grote belastingverlaging, was het niveau amper de helft van het huidige. Ook de yieldcurve is steeds meer aan het vervlakken. Het verschil tussen de yield op de 10-jaars en de 2-jaars Treasury bedraagt op het moment van schrijven 0,41%. Sinds 2007 is dat verschil niet zo klein geweest.

    Renteverhoging

    Er is nog meer dat weinig geruststelt. Volgens Bloomberg laten de Fed Funds Futures zien dat de kans op twee renteverhogingen ongeveer 80% bedraagt en die op drie verhogingen 35%. Dat zijn de hoogste percentages sinds de handel in futures voor het einde van het jaar startte. Tegelijkertijd lopen de inflatieverwachtingen voor de Verenigde Staten voorzichtig omhoog. De VS dreigt steeds meer een buitenbeentje te worden als we kijken naar de ontwikkeling van de spread tussen 2-jaars treasury en de Duitse Bund. Die is opgelopen tot 3 procentpunt, het hoogste niveau sinds 1999.

    Een duidelijke bezorgdheid over de ontwikkeling van de rente voor langer lopend schuldpapier ontbreekt. De markt gaat er blijkbaar vanuit dat we op de top van de cyclus zitten en dat er in de VS nu al snel een cyclische neergang komt. Die wisselende kijk op de yield is wel te verklaren. De kerninflatie in de VS is weer boven 2% geklommen.

    De Fed is niet bereid het verkrappende beleid los te laten, zo blijkt uit de notulen van de beraadslagingen van de Fed. De benoeming van Richard Clarida als vicevoorzitter van de centrale bank wijst er eveneens op dat de kansen op rentestijgingen alleen maar toenemen. Als de rentestijgingen eenmaal voorbij zijn, dan volgt de daling al snel. Dat zegt althans de swapmarkt. Die laat de verwachting zien dat yields over drie jaar lager zullen zijn dan nu. Ze liggen ook lager dan de verwachte yields over twee jaar. De rente op de 2-jaars treasury doet vermoeden dat de Fed de rente nog hooguit driemaal gaat verhogen. Daarmee impliceert de markt tevens dat de Fed waarschijnlijk de rente eenmaal te vaak verhoogt, waardoor de economie gaat stagneren.

    Volgens diezelfde swapmarkt zal de yield op de tienjaars staatslening over tien jaar amper 3% bedragen. Vrees voor een berenmarkt in obligaties lijkt zodoende ongegrond. Als dat zo is, dan is dat voor de langere termijn steun voor de waarderingen voor aandelen, maar slecht nieuws voor pensioenfondsen.

    Welbeschouwd suggereren trends op de obligatiemarkt dat de VS terecht zijn gekomen in de wereld van the ‘New Normal’. Dat betekent lage rentes in combinatie met lage groei. Het is waarschijnlijk toeval, maar Richard Clarida is afkomstig van Pimco, waar ze de term New Normal bedacht hebben. In zijn laatste outlook voor Pimco toont Clarida zich niet al te optimistisch. De vooruitzichten van de wereldeconomie zijn in zijn ogen belabberd, omdat de Fed de rente aan het verhogen is en zijn balans aan het verkleinen. Dat gebeurt op een moment dat het fiscale beleid weinig kan doen om de groei te stimuleren. Daar komt nog bij dat ook in China en in de eurozone de onzekerheden toenemen. Zijn advies was dan ook om in cyclische rally’s de cashpositie te versterken om die in te zetten als markten gaan corrigeren en risico’s opnieuw ingeprijsd worden.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

  • Trichet: “Voordeel Verenigde Staten in huidige geldsysteem is pervers”

    Het dieptepunt van de kredietcrisis ligt al bijna tien jaar achter ons. Niet verwonderlijk dat er veel wordt teruggeblikt op die tijd. Op 24 april werd in De Balie in Amsterdam de documentaire ‘De achtste dag’ vertoond. Het is een tijdsdocument over de redding van Fortis – een week na de val van Lehman Brothers in september 2008 – met in de hoofdrol de beslissers op dat moment, waaronder voormalig president van de ECB, Jean-Claude Trichet.

    Wat opvalt is dat het bij deze terugblikken meestal gaat over de crisis zelf en de nasleep ervan. Over de oorzaak wordt vrijwel nooit gesproken, hoewel dit misschien veel belangrijker is als we in de toekomst willen voorkomen dat we nogmaals zo in de problemen komen. Tijdens deze bijeenkomst kon ik de Trichet in een vraag en antwoord sessie een vraag stellen. Niet over de crisis en de nasleep, maar juist over de oorzaak van de kredietcrisis. Ik stelde daarom de volgende vraag aan Trichet:

    Sander Boon: “Is het niet de monetaire zonde van het Westen, de ‘Monetary Sin Of The West’ (1) om overheden in staat te stellen onevenwichtigheden in de betalingsbalans (2) te injecteren in het financiële systeem, en daarmee tegelijkertijd kredietbubbels te creëren in de Verenigde Staten, Europa en Azië?

    Staatsobligaties worden in dit systeem net als goud behandeld als risicovrij kapitaal en fungeren als onderpand in de repo markt in combinatie met de eurodollarmarkt, de wholesale offshore eurodollar market. Hierdoor kan het financiële systeem uit het niets krediet creëren. Terug naar mijn vraag, is het niet de originele ‘Sin of the West’ (zie voetnoot) waar dit allemaal mee begonnen is?”

    De vraag en antwoordsessie met Trichet is in zijn geheel opgenomen. Het antwoord op deze vraag begint in de volgende video op 54:30. Voor het gemak hebben we de woorden van Trichet voor u uitgeschreven en vertaald. Deze vertaling staat onder de video.

    Jean-Claude Trichet: “Dit is, zoals ik eerder al zei, het idee dat je permanente tekorten kunt hebben, zowel binnenlandse fiscale tekorten als tekorten op de betalingsbalans, dat is iets wat normaal is geworden in landen die op een gegeven moment een wereldmunt hadden en die gebruikt wordt om zichzelf heel makkelijk permanent te financieren.

    Er wordt geen externe beperking gevoeld in de Verenigde Staten van Amerika, niet door de overheid, het parlement en economen. Ze denken dat het vanzelfsprekend is dat ze gefinancierd zullen worden door de rest van de wereld. En tot op de dag van vandaag werkt dat en dat zou nog een hele lange periode zo kunnen functioneren, rekening houdend met de liquiditeit en de diepte van de Amerikaanse financiële markten. Dus ik zie jouw punt als iets wat zeer belangrijk is. En het is waar dat wanneer je zegt dat je schulden kunt blijven accumuleren, en dat de instrumenten die die schuld vertegenwoordigen – de obligaties en dergelijke – zonder enig risico zijn, en dat de toezichthouder ervan uit kan gaan dat er geen risico is… dat dat pervers is. Ik ben het daarover met je eens.

    Ik kan mezelf observeren dat op het moment van die transitie, toen de financiële private crisis waar de film over gaat, overging in een soevereine schuldencrisis, dat deze zich in het begin niet zo concentreerde op de Europese landen in kwestie, Griekenland, Portugal, Ierland, Spanje, maar dat het meer algemeen was. Ik kan me uit die tijd nog herinneren dat sommige investeerders publiekelijk zeiden dat ze niet meer in Amerikaanse staatsobligaties belegden, omdat ze er geen vertrouwen meer in hadden.

    Je kon zien dat, nadat ze dramatisch getest waren op hun intelligentie in de private markt, er nu ook een aantal investeerders waren die zich afvroegen of het wel juist was om erop te vertrouwen dat overheden altijd kredietwaardig zijn. Dat ze altijd per definitie Triple A zijn. En daarna bleek dat de aandacht van investeerders zich concentreerde op die landen was die ik al genoemd heb en zeker niet op de grote…

    Misschien dat het feit dat er een massief opkoopprogramma van staatsobligaties werd uitgevoerd door alle grote centrale banken een rol speelde in het overtuigen van beleggers en spaarders dat deze altijd liquide zouden blijven en dat ze permanent Triple A zouden blijven. Desalniettemin hebben kredietbeoordelaars de Amerikaanse staatsschuld afgewaardeerd. Dat was in die tijd echt dramatisch toen de eerste afwaardering kwam. We zagen toen ook afwaarderingen in Japan en in het Verenigd Koninkrijk.

    Ik verwacht dat als de tijd zover is, dat er dan wellicht meer zal worden stilgestaan bij de vraag of het wel of niet gepast is om ervan uit te gaan dat bepaalde landen per definitie veilig of excellent zijn. Ik denk dat je daar een goed punt hebt.

    Maar hoe dan ook, we zitten in een transitiefase. Ik heb er echt vertrouwen in dat – zoals ik zei leven we in een gevaarlijke wereld – het erg belangrijk is dat we hard werken om dit te corrigeren.”

    Nawoord

    Al eerder was het me opgevallen dat voormalig Europese centrale bankiers in privé correspondentie of conversaties opmerkelijk meer anti-Amerikaans zijn dan onze politici. De reden hiervoor is natuurlijk dat zij weten wat de financiële consequenties op de langere termijn zijn van de monetaire keuzes die de Amerikanen de afgelopen decennia hebben gemaakt, consequenties die de politici in hun dagelijkse praktijk minder raken (behalve bij een grote financiële crisis als de kredietcrisis).

    Politici zijn waarschijnlijk ook minder kritisch op de VS omdat ze zelf kunnen profiteren van de mogelijkheid van uitbundig krediet sinds het gebruik van staatsobligaties als substituut voor goud. En er speelt natuurlijk een geopolitiek motief: de Verenigde Staten zijn de politieman van de (Westerse) wereld.

    Centrale bankiers hebben geen politiek mandaat en koesteren hun onafhankelijkheid. Daarom houden ze zich doorgaans op de vlakte. Vlak na de kredietcrisis was het de Chinese centrale bankier Zhou Xiaochuan die als enige kritiek had op deze situatie en de vinger op de zere plek legde (3).

    Hij gaf aan dat de crisis voor een belangrijk deel te wijten was aan het feit dat er wereldwijd bij financiële en handelstransacties gebruik wordt gemaakt van een nationale munt (de Amerikaanse dollar), waardoor ongewenste financiële instabiliteit wordt gecreëerd. Zhou stelde zo snel als mogelijk af te willen van deze situatie. Negen jaar later zitten we echter nog altijd in het zelfde schuitje.

    Voetnoten:

    1. The Monetary Sin of the West (1972) is een boek van de Franse econoom Jacques Rueff, landgenoot van Jean-Claude Trichet. Het gaat over de gevaren rondom het verlaten van een goudstandaard.
    2. The Balance of Payments (1967) verscheen een paar jaar eerder en beschrijft in hoofdlijnen dezelfde problematiek van een geldsysteem waarin de handelsbalans niet met goud vereffend wordt.
    3. In 2009 schreef de toenmalige gouverneur van de Chinese centrale bank Zhou Xiaochuan in het artikel ‘Reform the international monetary system‘ over de weeffouten in het huidige internationale monetaire systeem.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Marktwaarde Deutsche Bank zakt verder weg

    Beleggers verliezen hun vertrouwen in Deutsche Bank, want de waarde van het aandeel zakt langzaam maar zeker terug naar het dieptepunt van september 2016. Op het moment van schrijven betaal je nog maar €11,37 voor een aandeel, wat betekent dat het bedrijf op dit moment een marktwaarde heeft van ongeveer €24,3 miljard. Daarmee staat de grootste bank van Duitsland op plek 95 in de wereldwijde ranglijst van grootste banken, gerangschikt naar de actuele marktwaarde.

    De problemen bij Deutsche Bank komen voort uit een reeks van schandalen, waaronder het manipuleren van de goudprijs en de zilverprijs, het manipuleren van de Libor rente en het doorverkopen van dubieuze hypotheekleningen aan beleggingsfondsen en pensioenfondsen. Deze miljardenboetes drukte niet alleen op de bedrijfsresultaten, ook deden ze de reputatie van de bank geen goed. Het aandeel van de bank ging in 2016 zelfs zo hard omlaag dat ze samen met Credit Suisse van de Stoxx Europe 50 index werd geschrapt.

    Deutsche Bank zakt weg op ranglijst van grootste banken (Via Holger Schaepitz)

    Deutsche Bank nog steeds in moeilijkheden

    In april kreeg met bedrijf een nieuwe directeur en ging ook het management op de schop, maar dat heeft beleggers nog niet weten te overtuigen. Kredietanalisten maken zich zorgen over de strategische uitdagingen die de bank te wachten staan. Voor kredietbeoordelaar Moody’s was er zelfs genoeg reden om de bank een negatieve outlook te geven.

    Vorige week rapporteerde Deutsche Bank een 79% lagere winst over het eerste kwartaal van dit jaar en maakte de bank haar plannen bekend om zich meer te richten op de Europese markt en haar activiteiten in de Verenigde Staten en Azië terug te brengen. Ook wil de bank opnieuw flink snijden in het personeelsbestand om focus aan te brengen en de winstgevendheid te verbeteren.

    De neergang van Deutsche Bank (Bron: Statista)

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram