Marketupdate

Categorie: Nieuws

  • Oxfam: “Rijkste 1% kreeg 82% van alle vermogensgroei”

    De kloof tussen rijk en arm is het afgelopen jaar alleen maar groter geworden, want volgens Oxfam is 82% van de totale vermogensgroei in de wereld bij de allerrijkste 1% terechtgekomen. Tegelijkertijd zou de armste helft van de wereldbevolking er helemaal niets op vooruit zijn gegaan. Volgens de non-profit organisatie zag de rijkste 1% haar vermogen vorig jaar met $762 miljard toenemen, waardoor 42 personen op papier nu evenveel vermogen hebben als de armste helft van de wereldbevolking.

    Oxfam wijt de toenemende ongelijkheid in welvaart aan een falend systeem, waarbij grote bedrijven belastingen kunnen ontwijken en invloed kunnen uitoefenen op de politiek. Ook speelt de uitholling van de rechten van werknemers en bezuinigingen in het algemeen volgens Oxfam een belangrijke rol in het vergroten van de kloof tussen rijk en arm.

    World Economic Forum

    Het bericht van Oxfam komt vlak voor het begin van het World Economic Forum in Davos, een jaarlijkse bijeenkomst van invloedrijke personen uit de politiek en het bedrijfsleven. Het lijkt er dus op dat de non-profit organisatie meer aandacht wil vragen voor een meer sociale verdeling van de welvaart in de wereld en dit onderwerp hoger op de agenda wil krijgen in Davos.

    Ondanks het feit dat de gemiddelde levensstandaard wereldwijd nog steeds toeneemt en veel mensen uit de armoede weten te ontsnappen blijft de ongelijkheid nog steeds groot. Sterker nog, door de globalisering is er wereldwijde een soort race naar de bodem ontstaan, waarbij werknemers in veel landen voor een zeer laag loon moeten werken. Tegelijkertijd weten multinationals te profiteren van de globalisering, omdat ze door middel van slimme belastingconstructies relatief weinig belasting betalen.

    Kritiek

    Toch is er ook kritiek op de cijfers en conclusies van Oxfam. Marke Littlewood, directeur van het Institute of Economic Affairs, zei in een verklaring tegenover de BBC dat Oxfam meer geobsedeerd is door de rijken dan door de armen: “Hogere belastingen en het herverdelen van vermogen doet niets om de armen te helpen. Vermogen is geen vast gegeven. Rijke mensen betalen ook veel meer belasting, het verlagen van hun welvaart zal niet leiden tot herverdeling, maar een vernietiging van welvaart ten gunste van niemand.”

    Ook Sam Dumitriu van de denktank Adam Smith Institute nuanceert de bevindingen van Oxfam. Hij merkt op dat de wereldwijde ongelijkheid de afgelopen decennia juist gigantisch is afgenomen. “China, India en Vietnam hebben neoliberale hervormingen doorgevoerd die eigendomsrechten respecteren, de regeldruk verminderen en voor meer concurrentie zorgen. De armste mensen in de wereld hebben daardoor enorm veel loonsverhogingen gezien die leiden tot een meer gelijkwaardige verdeling van de rijkdom.”

    Oxfam brengt nu al vijf jaar dit soort rapporten uit om de bevolking en de politiek bewust te maken van de vermogensongelijkheid in de wereld. De rapporten zijn gebaseerd op het Global Wealth Databook van Credit Suisse en aangevuld met cijfers van Forbes.

  • Video: James O’Keefe over propaganda en nepnieuws

    James O’Keefe van Project Veritas lanceerde deze maand zijn boek American Pravda over de rol van de media in het sturen van de publieke opinie. Tijdens zijn boeklancering hield hij een korte presentatie, waarin hij praat over propaganda en nepnieuws en waarin hij terugblikt op de undercover video’s van Project Veritas.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • World Gold Council wil standaard voor kilobaren goud

    De World Gold Council onderzoekt de mogelijkheid van een wereldwijde standaard voor goudbaren van 1 kilo, zodat deze makkelijker gebruikt kunnen worden als onderpand voor financiële transacties en beleggingsproducten. Dat zou de vraag naar dit type goudbaren een sterke impuls kunnen geven, zo schrijft Reuters in een exclusieve publicatie.

    Goudbaren van een kilogram zijn met name populair in de Aziatische goudmarkt, maar door het ontbreken van een wereldwijde standaard kunnen deze baren niet op andere beurzen aangeboden en verhandeld worden. In Westerse landen en in veel andere delen van de wereld zijn de veel grotere London ‘Good Delivery’ goudstaven van 400 troy ounce (ongeveer 12,5 kilogram) al decennia lang de standaard. Door het ontbreken van een standaard voor baren van 1 kilo kan de London Metal Exchange (LME) niet overweg met een groeiend aanbod van kleinere kilobaren uit Azië.

    Nieuwe internationale standaard voor goudbaren

    Om de liquiditeit in de internationale goudmarkt te verbeteren wil de World Gold Council nu ook een soort London ‘Good Delivery’ standaard voor de kleinere kilobaren vastleggen, zodat deze als gelijkwaardig onderpand gebruikt kunnen worden voor financiële transacties en grote transacties in de goudmarkt.

    De clearingcentra van de Intercontinental Exchange in Europa en de CME in de Verenigde Staten accepteren momenteel alleen de grote 400 troy ounce LBMA goudbaren als onderpand. De CME ziet nog geen grote belangstelling voor een nieuwe standaard op basis van kilobaren. “We evalueren voortdurend nieuwe vormen van onderpand op basis van de vraag van onze klanten en op dit moment hebben we nog geen belangstelling vernomen van onze klanten”, zo verklaarde de CME tegenover Reuters.

    China en India

    De grootste afzetmarkten voor fysiek goud importeren voor het grootste deel al goudbaren van een kilo. Van al het goud dat China importeert is ongeveer 95% in de vorm van kilobaren, terwijl dat aandeel voor de Indiase import op ongeveer 80% ligt. Volgens schattingen van de World Gold Council is China met een binnenlandse vraag van 900 tot 1.000 ton per jaar de grootste afzetmarkt ter wereld voor het edelmetaal, terwijl de Indiase markt met ongeveer 650 ton op de tweede plaats komt. Deze twee landen samen vertegenwoordigen nu al een aanzienlijk marktaandeel op de wereldwijde goudmarkt.

    Goudcontracten op de Shanghai Gold Exchange, de Shanghai Futures Exchange en de Hong Kong Exchange zijn al gebaseerd op kilobaren. Door de verschillende standaarden tussen het ‘Westen’ en het ‘Oosten’ moet veel edelmetaal uit Europa dat bestemd is voor de Aziatische markt eerst naar Zwitserland, waar verschillende smelterijen de grote 400 ounce staven omsmelten naar kleinere baren van een kilo.

    Good Delivery

    De traditionele London ‘Good Delivery‘ baren van 400 troy ounce worden al sinds 1919 verhandeld in Londen en zijn sindsdien uitgegroeid tot het standaard formaat voor centrale banken en financiële instellingen. Omdat de technologie om goud te smelten, zuiveren en gieten toen minder geavanceerd was dan nu zit er relatief veel speelruimte in de ‘Good Delivery’ standaard.

    Zo is vastgelegd dat de goudbaren minimaal 350 troy ounce (~10,9 kilo) en maximaal 430 troy ounce (~13,4 kilo) mogen wegen voor een LBMA stempel en dat de zuiverheid tenminste 99,5% goud moet zijn. Ook moeten de baren een bepaalde vorm hebben, zodat ze makkelijker gestapeld en geteld kunnen worden. Tenslotte moet een LBMA ‘Good Delivery’ baar voldoen aan verschillende stempels, waaronder de naam van de smelterij, het serienummer, de zuiverheid en het jaar van productie.

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Dollar onder druk door politiek in VS, korte impuls voor het pond

    De handelsweek in de VS was korter vanwege een gedenkdag en er was nauwelijks of geen noemenswaardig economisch nieuws. De valutamarkt richtte zich daarom op de politieke ontwikkelingen. Dit deed de dollar geen goed, want het werd steeds duidelijker dat in de Amerikaanse Senaat geen overeenstemming zou worden bereikt die de federale regering na vrijdag draaiend zou houden. Toch profiteerde de euro niet zo sterk van de zwakte van de dollar; de munt eindigde de week in de buurt van het beginniveau.

    De topspelers waren het Britse pond – dat scoorde tegen elke andere G10-valuta met uitzondering van de Australische dollar – en de Mexicaanse peso, de best presterende belangrijke valuta. Het pond kreeg steun door de steeds positievere berichten over de Brexit-onderhandelingen, terwijl de peso profiteerde van de hogere olieprijzen en van het gevoel dat de regering-Trump nog niet dichter bij het beëindigen van de NAFTA is gekomen.

    Volgende week wordt het druk. Er zijn bijeenkomsten van de Bank of Japan (dinsdag) en de ECB (donderdag). Bovendien ontvangen we de flash-cijfers van de PMI voor zakelijke activiteit uit de eurozone en het bbp van het vierde kwartaal uit de VS. Ook de politiek zal waarschijnlijk aan beide kanten van de oceaan voor volatiliteit zorgen, nu we wachten op nieuws over overeenstemming die de shutdown van federale regering in de VS beëindigt en er ook kans is op de aankondiging van een nieuwe regering in Duitsland. Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    Vorige week was erg licht wat het nieuws uit de eurozone betreft. De euro werd tegenover de dollar binnen zeer nauwe bandbreedtes verhandeld, waarbij het voor de dollar zo negatieve nieuws over de shutdown van de Amerikaanse federale regering min of meer opwoog tegen het gebrek aan voortgang bij de besprekingen over een ‘grote coalitie’ in Duitsland.

    We gaan nu een week in die cruciaal is voor de euro. De bijeenkomst van de Raad van Bestuur van de ECB op donderdag wordt de eerste mogelijkheid om officieel institutioneel commentaar te geven op de opleving die de euro in 2018 tot nu toe heeft. De flash-cijfers voor zakelijke activiteit (PMI) zouden de kracht van de economie van de eurozone moeten bevestigen, maar een sterke munt zal geen stijging van de inflatie teweegbrengen richting het doel van de ECB. De cijfers voor december waren alweer een belangrijke teleurstelling: de kerninflatie zit vast onder de 1% en er zijn geen aanwijzingen voor een opwaartse trend. Wij verwachten donderdagmiddag hoe dan ook aanzienlijke volatiliteit rond de aankondiging en de persconferentie.

    Britse pond

    De ‘bearish’ consensus die zich in 2017 ontwikkeld had tegen het Britse pond blijft verder uiteenvallen. De markten krijgen er steeds meer vertrouwen in dat het ingeprijsde ‘worst case’ scenario helemaal niet zo waarschijnlijk is. De uitspraken van de Franse president Macron dat een ‘maatwerk’-akkoord wenselijk en mogelijk is, bevestigt deze visie. De zwakke detailhandelscijfers voor december die vrijdag werden gepubliceerd koelden de rally van het pond enigszins af. De cijfers over de arbeidsmarkt en het bbp moeten deze week de negatieve boodschap van de detailhandelscijfers bevestigen of weerspreken.

    Amerikaanse dollar

    De belangrijkste economische publicatie deze week, de eerste schatting van de groei van het bbp in het vierde kwartaal, verschijnt pas vrijdag. Dollar-handelaren zullen de week daarom vooral doorbrengen met het volgen van de politieke ontwikkelingen rond de shutdown van de federale regering. Door de sterke consumptie en investeringen zou het bbp-cijfer echter een positieve verrassing moeten opleveren, ruim boven de 3%. Wij denken dat goed nieuws op dit front én een oplossing voor de politieke patstelling de dollar minstens tot een korte tegenrally kan aanzetten, nu de ‘bullish’-inzet van handelaren op de euro onder spanning is komen te staan.

    Door: Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl

  • Federal Reserve waarschuwt voor oncontroleerbare inflatie

    De Federal Reserve waarschuwt dat ze de controle over de inflatie kan verliezen, indien de Amerikaanse overheid haar begrotingstekort verder laat oplopen en andere landen minder bereid zijn deze schulden te financieren. In een nieuw artikel op het blog van de Federal Reserve van St. Louis schrijft econoom Fernando M. Martin dat inflatie een fiscaal fenomeen geworden is, omdat deze meer en meer bepaald wordt door de omvang en de groei van de Amerikaanse staatsschuld.

    Tussen 1955 en 2007 lag het begrotingstekort van de Amerikaanse overheid op gemiddeld 1,9% van het bruto binnenlands product, maar sinds het uitbreken van de kredietcrisis is dat tekort spectaculair toegenomen. Sinds 2007 was het gemiddelde tekort op de begroting opgelopen tot 5,3% per jaar, een stijging die voor twee derde deel toegeschreven kan worden aan hogere overheidsuitgaven.

    Meer stimulering, meer schulden

    Deze tekorten worden gefinancierd met de uitgifte van nieuwe staatsobligaties. Zo verdubbelde de staatsschuld van ‘slechts’ 30% van het bbp in 2007 naar bijna 64% van het bbp aan het einde van het fiscale jaar 2017. Volgens cijfers van de Federal Reserve werd deze toename van de Amerikaanse staatsschuld voor ongeveer 40% gefinancierd door het buitenland, vooral door exportlanden als China en Japan. Het ‘Keynesiaans stimuleren’ heeft gewerkt, want de Amerikaanse economie kwam door de hogere overheidsuitgaven al snel weer uit de crisis.

    Nu de economie weer op volle toeren draait zou de Amerikaanse regering juist een stapje terug moeten doen en een fiscaal verantwoord beleid moeten nastreven, maar daar lijkt vooralsnog geen sprake van te zijn. Zo kondigde president Trump eind vorig jaar een grootschalig stimuleringsprogramma aan, bestaande uit tal van belastingverlagingen. Volgens de meest recente schattingen zou het begrotingstekort door deze nieuwe stimuleringsmaatregelen de komende tien jaar verder kunnen oplopen tot maar liefst 10% van het bbp.

    Amerikaanse begrotingstekort sinds 1955 (Bron: St. Louis Fed)

    Amerikaanse staatsschuld sinds 1955 (Bron: St. Louis Fed)

    Kredietwaardigheid daalt

    President Trump wil de economie verder stimuleren door de staatsschuld verder op te laten lopen. Een riskant beleid, omdat de regering dan nog kwetsbaarder wordt voor een stijging van de rente. De Federal Reserve wil de rente dit jaar verder verhogen en wil op termijn ook Amerikaans schuldpapier van haar balans wil halen. Mede daardoor is de rente op Amerikaanse 10-jaars de laatste maanden sterk opgelopen.

    Volgens Fernando M. Martin dreigt de Amerikaanse overheid hierdoor in een negatieve spiraal terecht te komen, want bij een stijgende rente neemt het begrotingstekort verder toe en moet de overheid nog meer geld lenen om alle rekeningen te kunnen betalen. En dat is een groot risico, zeker als je bedenkt dat een aanzienlijk deel van de totale Amerikaanse staatsschuld door het buitenland gefinancierd wordt.

    De Chinese kredietbeoordelaar Dagong besloot deze week de kredietstatus van de Amerikaanse staatsschuld te verlagen van A- naar BBB+. De toelichting van dit besluit laat aan duidelijkheid niets te wensen over:

    “De steeds grotere afhankelijkheid van een schuld gedreven economisch groeimodel zal de solvabiliteit van de Amerikaanse overheid verder ondermijnen. Enorme belastingverlagingen verminderen direct de middelen om schulden mee af te betalen en daarmee verzwakt de basis waarmee de Amerikaanse regering op lange termijn haar schulden kan afbetalen.”

    Volgens de Chinese kredietbeoordelaar zal de Amerikaanse overheid nog veel vaker haar schuldenplafond moeten verhogen, wat vroeg of laat de aanzet zal geven voor de volgende financiële crisis.

    Oncontroleerbare inflatie?

    De komende jaren zal de Amerikaanse overheid opnieuw voor miljarden moeten lenen om alle rekeningen te kunnen betalen. Dat was vlak na het uitbreken van de financiële crisis in 2008 geen probleem, omdat er toen een groot tekort was aan ‘veilig’ onderpand in de vorm van Amerikaans schuldpapier.

    Anno 2018 is de situatie heel anders. De kredietwaardigheid van de VS is sterk afgenomen en andere landen lijken steeds minder belangstelling te hebben om de Amerikaanse tekorten te financieren. Zo heeft Rusland een groot deel van haar dollarreserves van de hand gedaan, terwijl ook China inmiddels genoodzaakt is haar dollarreserves af te bouwen. Alle berichten om olie in andere valuta dan de Amerikaanse dollar te verhandelen doen het vertrouwen in de dollar als wereldreservemunt ook geen goed.

    Neemt de belangstelling voor Amerikaans schuldpapier af, dan zullen de begrotingstekorten van de Amerikaanse overheid op de langere termijn een aanzienlijk effect hebben op de inflatie, zo concludeert Fernando M. Martin. In dat scenario kan de Federal Reserve weinig anders meer doen dan de Amerikaanse begrotingstekorten te financieren door meer schuldpapier op te kopen. Zeker als de regering van Trump er niet in slaagt het begrotingstekort substantieel terug te dringen.

    Frank Knopers

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Silver Institute verwacht volatiele zilverprijs in 2018

    Silver Institute verwacht volatiele zilverprijs in 2018

    Het Silver Institute verwacht dit jaar een toenemende vraag naar zilver voor gebruikt in zonnepanelen, terwijl de wereldwijde productie van de mijnen voor het eerst in lange tijd zal stagneren. Om dat tekort op te vangen zullen handelaren de bovengrondse voorraden aanspreken, die vorig jaar met 9% zijn toegenomen door een tegenvallende vraag naar beleggingsmunten. Al met al voorziet het Silver Institute een volatiele zilverprijs in 2018. Hieronder de hoogtepunten uit hun vooruitblik op de zilvermarkt in 2018.

    Industriële vraag

    De industriële vraag naar zilver was vorig jaar goed voor 60% van de totale vraag naar het edelmetaal. De verwachting is dat de industriële component dit jaar verder zal toenemen, voornamelijk als gevolg van een wereldwijde stijging van de vraag naar zonnepanelen. Vorig jaar werd er naar schatting 92 miljoen troy ounce zilver gebruikt voor de productie van zonnepanelen en de verwachting van het Silver Institute is dat dit volume in 2018 verder zal toenemen. Ook voorziet men een groeiende vraag naar het grijze edelmetaal voor de auto-industrie, omdat er voor de productie van elektrische auto’s meer zilver nodig is dan voor de productie van conventionele auto’s met een verbrandingsmotor.

    Sieraden

    Het Silver Institute verwacht dit jaar een toename van 4% in de vraag naar zilver voor verwerking in sieraden, nadat de vraag vorig jaar al met 1% was toegenomen. Van al het zilver dat jaarlijkse op de markt komt wordt ongeveer 1/5 deel gebruikt voor de productie van sieraden. Met een groeiende wereldeconomie neemt ook de vraag naar luxegoederen als sieraden toe.

    Zilveren munten

    In 2017 zagen we wereldwijd een dramatische daling in de productie van zilveren munten. Het afgelopen jaar produceerden de grote munthuizen slechts 73 miljoen troy ounce aan beleggingsmunten, bijna een halvering ten opzichte van de voorgaande jaren. Door stijgende aandelenkoersen en een spectaculaire groei van virtuele munten nam de belangstelling voor beleggen in zilver af. Vooral in de Verenigde Staten werden veel minder beleggingsmunten verkocht.

    Het Silver Institute verwacht dat de vraag naar zilveren munten dit jaar weer wat zal toenemen, omdat beleggers door de relatief hoge aandelenkoersen en de recente prijsdaling van virtuele munten weer vaker een toevlucht zullen zoeken in edelmetalen.

    Zilver-ETF’s

    De totale voorraden van zilver-ETF’s zijn de afgelopen vijftien jaar spectaculair gestegen van bijna niets naar een record van 670 miljoen troy ounce eind vorig jaar. Ondanks de grote prijsschommeling van de afgelopen jaren blijven beleggers vasthouden aan hun positie in deze beleggingsproducten. Het lijkt er dus op dat deze ETF’s dienst doen als een soort alternatief spaarmiddel, ook omdat de meeste aandelen van deze ETF’s in handen zijn van particuliere beleggers. Het Silver Institute verwacht dat de voorraden van ETF’s dit jaar met 3% zullen toenemen, dat is omgerekend een toename van ongeveer 20 miljoen troy ounce.

    Beleggen in zilver via ETF’s blijft populair (Grafiek via Silver Institute)

    Zilvermijnen

    Het wereldwijde aanbod van zilver uit de mijnen liet vorig jaar voor het eerst in veertien jaar een daling zien. De productie viel 1% lager uit dan in 2016 en de verwachting van het Silver Institute is dat de productie in 2018 met 2% zal dalen tot 870 miljoen troy ounce. De belangrijkste reden daarvoor is dat zilvermijnen de afgelopen vijf jaar minder hebben geïnvesteerd in exploratie, waardoor er onvoldoende nieuwe reserves zijn aangeboord om de productiedaling van bestaande mijnen op te vangen.

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Video: Nick Barisheff over de risicoweging van goud

    In 2012 publiceerde de Federal Deposit Insurance Corporation, het Amerikaanse depositogarantiestelsel, een nieuw voorstel om fysiek goud net als staatsobligaties als risicovrij bezit op de bankbalans te plaatsen. Ook in dit document van de Bank for International Settlements lezen we dat banken het edelmetaal tegen 0% risicoweging op hun balans mogen zetten. Dat is opmerkelijk, omdat veel toezichthouders goud kopen nog steeds als een zeer risicovolle belegging zien.

    In een lezing voor de Empire Club of Canada bespreekt goudkenner Nick Barisheff deze paradox en blikt hij vooruit op de nieuwste trends in de wereldwijde goudmarkt. Hij verwacht dat nieuwe grootmachten als China en Rusland meer invloed zullen krijgen op de olieprijs en de goudprijs, zeker wanneer China besluit olie in yuan af te rekenen. Dat zou een zeer negatieve impact kunnen hebben op de dollar als wereldreservemunt en een zeer positieve invloed op de goudprijs.

  • Rusland wil spoorlijn naar Japan aanleggen

    Rusland zou bereid zijn miljarden te investeren in de aanleg van een nieuwe spoorbrug richting Japan. Eind deze maand wordt een nieuw rapport verwacht over de haalbaarheid van dit project, waarmee in de toekomst mogelijk goederentreinen en passagierstreinen tussen Rusland en Japan kunnen rijden.

    De Russische spoorwegen hebben al een miljard roebels beschikbaar gesteld voor het ontwerp en de planning van een nieuwe spoorverbinding over land. Ook zouden er al gesprekken gaande zijn met de Japanse overheid over dit ambitieuze project.

    Spoorlijn van Rusland naar Japan

    De Russische president Poetin zei in juni 2017 dat de aanleg van deze rechtstreekse verbinding naar Japan minder kostbaar zal zijn dan de brug die momenteel wordt aangelegd tussen het Russische vasteland en de Krim.

    Tijdens het Far Eastern Economic Forum in september zei Poetin in het bijzijn van de Japanse premier collega Shinzo Abe dat er al sinds het begin van de twintigste eeuw over dit project wordt gesproken, maar dat de tijd van het praten nu voorbij is. “We zijn van plan een brug te bouwen naar Sachalin. Het verbinden van Sachalin en Hokkaido is werkelijk van wereldwijd belang.”

    De bouw van een brug via het Russische eiland Sachalin naar het Japanse eiland Hokkaido zou volgens schattingen 286 miljard roebels gaan kosten, maar met de benodigde uitbreiding van het spoorwegennet worden de totale kosten geschat op ongeveer 500 miljard roebels.

    Krijgt Japan aansluiting op de Zijderoute? (Afbeelding via Siberian Times)

    40 miljoen ton aan goederen

    De aanleg van een nieuwe spoorlijn richting Japan is een grote investering, die Rusland en Japan de mogelijkheid biedt om naar schatting 40 miljoen ton aan goederen via het spoor te vervoeren. En dat is niet alleen veel sneller dan vervoer per containerschip, maar ook goedkoper en beter voor het milieu.

    Een nieuwe spoorlijn tussen Rusland en Japan kan ook worden aangesloten op de Zijderoute, wat betekent dat ook de export van goederen richting Europa ook over het spoor kan plaatsvinden. Voor Rusland is een spoorverbinding naar Japan ook interessant, niet alleen vanwege de mogelijkheid om goederen te exporteren, maar ook voor de ontwikkeling van het Verre Oosten van Rusland. Het project brengt immers veel werkgelegenheid met zich mee voor deze regio.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Van secular stagnation naar secular expansion

    In 2013 kwam de Amerikaanse Econoom Lawrence Summer met het begrip ‘secular stagnation’ op de proppen. De groei van de wereldeconomie zou voor een lange periode in een lagere versnelling terecht gekomen zijn. De invloed van Summer was groot. Zo hebben centrale banken waarschijnlijk hun expansief monetair beleid mede gestoeld op Summers’ visie van lower for longer! Ook de financiële markten zijn erdoor beïnvloed. De yield op obligaties is nagenoeg opgedroogd in de veronderstelling dat de reële rente voor altijd laag zou blijven.

    Het zou echter kunnen dat het idee van de secular stagnation zijn langste tijd heeft gehad en het veld moet ruimen voor de opvatting van de secular expansion. Dat althans lijkt de boodschap van het Britse Fulcrum Asset Management. Hun model laat zien dat de wereldwijde economische opleving – die alweer twee jaar geleden begon – nog steeds veel momentum in zich herbergt en dat van zwakke plekken nog steeds geen sprake is.

    Cyclische of blijvende groei?

    De huidige sterke opleving is uiteraard geen bewijs dat secular stagnation afgedaan heeft. Er kan net zo goed sprake zijn van een sterke cyclische opleving. Het model levert echter bemoedigende data. De groei van de economische activiteiten bedroeg met 5% het dubbele van de groeivertraging in 2015/16 die het gevolg was van lage olieprijzen en een mindere gang van zaken in China. Volgens Fulcrum ligt de huidige groei één procentpunt boven de onderliggende trend. Dat kan erop wijzen dat de bestaande overcapaciteit in snel tempo aan het verdwijnen is.

    Belangrijk is ook dat de opleving breed gedragen is en dat alle belangrijke economische blokken hun steentje bijdragen. Opvallend is ook dat de zogeheten ontwikkelde economieën het zo goed doen. Daarbij vallen de prestaties van de Eurozone in het bijzonder op. Dat alles heeft ertoe geleid dat projecties voor de nabije toekomst voor de verandering eens opwaarts bijgesteld worden. Het is niet uit te sluiten dat er in de loop van 2018 meer en meer opwaartse bijstellingen elkaar zullen opvolgen.

    Het wereldwijde herstel – dat in maart 2016 begon – is (uiteraard) gedragen door cyclische factoren. De belangrijkste zijn waarschijnlijk het kwantitatieve stimuleringsbeleid van de VS en China. Het fiscale stimuleringsbeleid van China heeft eveneens een rol gespeeld. Deze stimulerende factoren raken waarschijnlijk in de loop van 2018/19 uitgespeeld, met als gevolg dat de groei omlaag kan gaan. De grote vraag is of die groei boven het niveau van de trendmatige groei kan blijven. Bij eerdere oplevingen was dat niet het geval.

    Economische groei trekt weer aan (Bron: Fulcrum Asset Management, via de Financial Times)

    Productiviteitsgroei en investeringen blijven achter

    Er is voldoende grond voor een sceptische blik op de houdbaarheid van de huidige sterke opleving. De symptomen van secular stagnation laten zich al tien jaren gelden. De onderliggende groei is in al die jaren zwak geweest en hetzelfde geldt voor de reële rente. Het zou naïef zijn te denken dat die symptomen na enkele maanden van bovengemiddelde groei verdwenen zijn.

    De Bank van Engeland laat in een studie zien, dat de daling van de reële rente met 4,5% sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw bijna volledig is toe te schrijven aan twee factoren. De eerste is de daling van de verwachte productiegroei en de tweede is de daling van de investeringen ten opzichte van de besparingen. Wil de secular stagnation echt overwonnen worden, dan moeten productiviteit en investeringen in de ontwikkelde landen omhoog.

    Het Fulcrum model levert in dezen enkele bemoedigende cijfers. Die laten bijvoorbeeld zien dat de total factor productivity weer naar normale niveaus is terug gekeerd. De investeringen laten echter zeer bemoedigende cijfers zien. In de tweede helft van 2017 lieten de investeringen in de VS, de Eurozone en Japan een toename zien van 8% – 10%, de sterkste toename sinds 2010. Voor een deel is deze versnelling waarschijnlijk toe te schrijven aan cyclische factoren. Hopelijk duidt het sterke herstel er ook op, dat er een einde komt aan het jarenlange ondermaatse investeringsniveau! Misschien zijn dromen dit keer geen bedrog.

    Cor Wijtvliet

    Bron: Gavyn Davies, Can secular stagnation morph into secular expansion? Financial Times, January 7 2018

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

  • World Gold Council positief over goudmarkt in 2018

    De World Gold Council verwacht dat 2018 opnieuw een goed jaar zal worden voor goud, omdat beleggers door de hoge waardering van aandelen en obligaties vaker goud als alternatief zullen overwegen. Ook verwacht ze dat de groei van de wereldeconomie een positief effect zal hebben op de goudprijs, omdat het betekent dat consumenten in landen als China en India meer geld kunnen uitgeven aan sieraden. Deze twee landen zijn samen goed voor bijna de helft van de wereldwijde vraag naar fysiek goud.

    In een nieuw rapport noemt de World Gold Council een aantal factoren die een positieve impact kunnen hebben op de goudmarkt.

    Reële rente blijft laag

    Normaal gesproken is een stijgende rente ongunstig voor goud, omdat je als belegger dan meer rente misloopt door vast te houden aan het edelmetaal. Maar volgens de World Gold Council zou die situatie vandaag de dag wel eens anders kunnen zijn, omdat de schulden wereldwijd sinds het uitbreken van de kredietcrisis sterk zijn toegenomen. Ook zijn beleggers gewend geraakt aan een uitzonderlijk lange periode van ‘gratis geld’. Gaan centrale banken op de rem staan door de rente te verhogen, dan kan dat wel eens zeer negatief uitpakken voor de economie.

    De World Gold Council bestudeerde de ontwikkeling van de rente en de goudprijs vanaf 1970 en concludeerde dat het edelmetaal alleen slecht presteerde bij een reële rente van meer dan vier procent. Dat is dus de rente die overblijft na correctie voor de inflatie. De kans dat centrale banken de reële rente binnen afzienbare termijn weer boven dat niveau laten komen is zeer klein, omdat veel huishoudens en bedrijven met hoge schulden dat niet kunnen opbrengen.

    Reële rente onder 4% bleek niet ongunstig voor goud (Bron: World Gold Council)

    Aandelen op recordniveau

    De Amerikaanse S&P 500 index steeg eind vorig jaar naar een all-time high, terwijl de koers/winst verhoudingen van aandelen het hoogste niveau bereikten sinds de dotcom bubbel. Door de extreem lage rente verschuift er niet alleen spaargeld richting de aandelenmarkt, maar ook richting de meer risicovolle bedrijfsobligaties.

    Uit cijfers van de St. Louis Fed blijkt dat het verschil in rendement tussen de relatief veilige Amerikaanse 10-jaars leningen en bedrijfsobligaties met een zogeheten BAA kredietscore sinds 2007 niet meer zo klein is geweest als nu. Dat betekent dat beleggers vandaag de dag bereid zijn veel meer risico te nemen om een iets hoger rendement te halen.

    Komt er een correctie op de financiële markten, zo schrijft de World Gold Council, dan kan het verstandig zijn om als belegger een positie te hebben in goud. Het edelmetaal heeft historisch gezien namelijk een negatieve correlatie met andere beleggingen en doet het daarom vaak goed in tijden van crisis. De volgende grafiek laat het rendement van goud zien gedurende de grootste beurscorrecties vanaf ‘Black Monday’ in 1987 tot aan de Europese schuldencrisis van 2011.

    Goud presteert goed in tijden van crisis (Bron: World Gold Council)

    Beleggen in goud wordt toegankelijker

    Een andere positieve factor is dat beleggen in goud steeds toegankelijker wordt. De World Gold Council schrijft dat goud-ETF’s in Europa aan populariteit winnen, terwijl Rusland mogelijk de belasting van 18% op beleggingsgoud gaat schrappen. Een wetsvoorstel om goudbaren en munten ook in Rusland belastingvrij te maken is al in behandeling. Als dit voorstel wordt aangenomen kunnen vermogende Russen ook in eigen land eenvoudig fysiek goud kopen.

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • China heeft een dollarprobleem

    In China werd in oktober 2017 geschiedenis geschreven. Grote leider Xi werd in de grondwet geschreven. Hij staat sindsdien op gelijke hoogte met grondlegger van de socialistische republiek, Mao. Voortaan is het denken van Xi leidraad voor de richting en inrichting van het land.

    In het Westen werd deze gebeurtenis door commentatoren over het algemeen opgevat als een teken van Chinese kracht. Deze kracht was al onderstreept door de militaire en financiële banden die China aan is gegaan met voor hen strategisch gelegen landen en ook door de massale investeringen in infrastructuur voor de nieuwe zijderoute.

    Naast deze economische, financiële en militaire krachtvertoning is China ook bezig met het verspreiden van zijn culturele waarden door middel van soft power. Zo hebben al honderden universiteiten wereldwijd een door China gesponsorde opleiding. We moeten dus rekening gaan houden met een veel grotere toekomstige rol van China op het wereldtoneel, aldus dit mainstream scenario. Door op een andere manier naar deze ontwikkelingen te kijken, naar krachten die ogenschijnlijk geen relatie hebben met de geobserveerde gebeurtenissen, kan echter een heel andere werkelijkheid worden geschetst.

    Schuld gedreven groei

    Om na de kredietcrisis van 2008 binnenlandse sociale onrust te voorkomen koos China voor het aanjagen van de economie door te investeren in productiecapaciteit, in de verwachting dat net als na voorgaande crises de wereldeconomie weer op gang zou komen. Door een weer aantrekkende wereldeconomie en een groeiend Chinees handelsoverschot zouden deze met leningen gefinancierde investeringen weer kunnen worden afgelost.

    Wat onderbelicht is gebleven is dat de meeste leningen zijn aangegaan in dollars, geleend op de internationale kapitaalmarkt. Dat was aantrekkelijk, omdat sprake was van een koppeling van de yuan aan de dollar. Daardoor was er voor Chinese bedrijven immers geen valutarisico. Financiers in Japan en het Westen waren bereid het geld uit te lenen, omdat het rendement op hun leningen in China groter was dan in hun eigen financiële markten. Het was lange tijd een win-win situatie, maar een veel lager groeipad van de wereldeconomie na de kredietcrisis gooide roet in het eten.

    Devaluatie

    In augustus 2015 was er sprake van een plotselinge devaluatie van de yuan ten opzichte van de dollar. Het was een duidelijke manifestatie van toenemende dollarkrapte in de kapitaalmarkten. Sindsdien wijzen meer en meer signalen op een dollarprobleem voor de Chinese financiële sector.

    Chinese bedrijven lenen inmiddels dollars tegen 7%, een weerspiegeling van zowel kredietrisico als dollar-schaarste. De nood is kennelijk zo hoog, dat de Chinese regering heeft moeten inspringen. In weerwil van het officiële standpunt dat de mondiale afhankelijkheid van de dollar moet worden tegengegaan, werd eind 2017 voor het eerst sinds 13 jaar een dollarobligatie uitgegeven.

    Het was een actie waarmee werd getracht de dollarrente omlaag te krijgen die Chinese bedrijven betalen. Ook de door China gewenste re-denominatie van geïmporteerde olie van dollar naar yuan – de petroyuan – is er op gericht de binnenlandse vraag naar dollars te verminderen.

    Dollarschaarste

    Deze acties zijn nodig, omdat de Chinese centrale bank geen dollar-yuan swap-line heeft met de Amerikaanse Federal Reserve. Hierdoor kan China niet aan dollars komen in een crisissituatie, wat tot een Chinese kredietcrisis en zelfs een Azië-crisis kan leiden die verder gaat dan de variant van 1997. De omvang van de dollarleningen nu is namelijk vele malen groter dan toen.

    China heeft een dollarprobleem. Vanuit deze optiek bezien is de actie van Xi geen teken van toenemende kracht, maar een vlucht naar voren. Want hoe kan binnenlandse sociale onrust als gevolg van een financiële crisis worden ingedamd? Met strakke hand, zal Xi redeneren. Het behoeft geen betoog dat strategische keuzes in toekomstige zakelijke en politieke omgang met China zullen verschillen afhankelijk van de gekozen aannames.

    Sander Boon

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines