Goud noteert op het moment van schrijven een verlies van 0,09% op $1640,60 per troy ounce. Uitgedrukt in euro’s noteert goud een verlies van 0,10% op €1249,53 per troy ounce.
Zilver noteert op het moment van schrijven een winst van 0,60% op $31,82 per troy ounce. Uitgedrukt in euro’s noteert zilver een winst van 0,54% op €24,21 per troy ounce.
Zowel goud als zilver begonnen de dag rustig en toonden weinig volatiliteit. Vanaf 3 uur schoten beide edelmetalen flink omhoog maar moesten aan het einde van de dag weer wat inleveren. Uiteindelijk deed de goudprijs vrijwel niets en noteerde zilver een aardige winst.
Goud en zilver doen het in vergelijking met de aandelenkoersen goed vandaag. Beleggers op de aandelenmarkt deden in de middag aandelen van de hand door een gerucht over een eventuele verlaging van de Franse kredietstatus, alle inteationale beurzen noteerden dan ook rode cijfers. Omdat er vandaag een tegenvallend cijfer over de arbeidsmarkt uit Amerika bekend werd gemaakt, deed de euro/dollarkoers niets vandaag. De winsten en verliezen zijn voor goud en zilver dan ook even groot wanneer men die uitdrukt in euro’s en dollars. Ook de prijs van ruwe olie deed vandaag vrijwel helemaal niks.
Goud en zilver bewegen de laatste maanden met de beurzen mee en lijken dan ook sterk met elkaar gecorreleerd te zijn. Uit een rapport van de World Gold Council blijkt dat die correlatie niet bestaat en goud, en daarmee ook zilver, geen significante relatie hebben met de aandelenkoersen. Vandaag is hier weer een voorbeeld van.
Volgend week is er weer een vergadering van de Federal Reserve. De prijzen van goud en zilver reageren zeer heftig, zowel positief als negatief, op de uitkomsten hiervan. Beleidsmakers zullen volgende week gaan praten over het monetaire beleid van Amerika. Het is waarschijnlijk dat goud en zilver het tot die tijd relatief rustig aan zullen doen.
De programmamaker van het programma 'The Dawn of the Dinar' in Maleisië verklaarde tegenover SGT Report dat het gebruik van fysiek goud en zilver in de vorm van dinar en dirham muntstukken toeneemt en dat het gebruik ervan begint te verspreiden naar buurlanden als Indonesië, Singapore, Brunei en de Filipijnen. De programmamaker Dean Arif schreef dat de zilveren riham munten de mensen in de Zuid-Aziatische regio met elkaar zullen vereningen, omdat de muntstukken uit Indonesië dezelfde eigenschappen hebben als die uit Maleisië. Omdat de dirham een gestandaardiseerde munt is in de islamitische cultuur zijn het gewicht en de zuiverheid van de munten die in verschillende landen worden geslagen gelijk. Daardoor kunnen de muntstukken uit de verschillende landen door elkaar gebruikt worden, zonder de tussenkomst van wisselkoersen, banken en papiergeld.
Dean Arif vertelt dat één troy ounce zilver veel koopkracht heeft, zeker nu de zilver:goud ratio op ongeveer 50:1 staat. Een Islamitische dirham weegt ongeveer 3 gram en is gemaakt van puur zilver. Daarmee is het muntstuk vergelijkbaar met 1/10 troy ounce, de standaard voor beleggingsgoud en zilver in de inteationale handel. Volgens Arif koopt men met één dirham van ongeveer 3 gram zilver één kip, 5 kg bruine rijst, 10 kg bloem of vijf broden. Als we dat vertalen naar de populaire 1 troy ounce beleggingsmunten zoals de Amerikaanse Silver Eagle, de Canadese Maple Leaf, de Mexicaanse Libertad en dergelijke beseft men pas hoeveel koopkracht deze muntstukken kunnen hebben. Met de huidige spotprijs voor zilver is een dirham ongeveer $3,10 of €2,40 waard, prijzen waarvoor de genoemde goederen in ons land niet te krijgen zijn.
De gouden dinar, een muntstuk dat 4,25 gram goud bevat en dat een zuiverheid heeft van 91,7%, heeft in de genoemde landen in Zuid-Oost Azie ook veel koopkracht. Met een dergelijke munt kan men een geit, een schaap of één maand huur voor een woning betalen. Dit muntstuk heeft bij de huidige spotprijs voor goud een waarde van ongeveer €170 of $224,40. Een korte zoektocht leert ons dat één schaap in elk geval in ons land veel goedkoper moet zijn €170 (alhoewel wij zijn geen experts op dit vlak en hier vertrouwen op de informatie die via Google wordt verschaft), terwijl één maand huur voor €170 juist weer erg goedkoop is naar onze maatstaven. Hoe dan ook is het een heel verschil met de gang van zaken in ons land, waar gouden en zilveren muntstukken helemaal niet gebruikelijk zijn in het betalingsverkeer.
Goud en zilver concurreren met geldsysteem
Mensen ontdekken dat de gouden en zilveren muntstukken, die onderdeel zijn van de islamitische cultuur, uitstekend dienst kunnen doen als complementair betaalmiddel naast de officiële (ongedekte) valuta van het land in kwestie. In 2006 begon de Maleisische provincie Kelantan met het uitgeven van gouden dinars. Sinds 2010 zijn daar ook zilveren dirhams bij gekomen, die worden geslagen met een zuiverheid van 99,9% en die een gewicht hebben van 2,975 gram. Naast de normale dirham heeft de Kelantanese overheid ook de opdracht gegeven om halve en dubbele dirham muntstukken te slaan, die het gebruik van de munten als betaalmiddel eenvoudiger moeten maken. De provincie Perak slaat sinds 2011 ook haar eigen dinars en dirhams, die dezelfde specificaties hebben en dus door elkaar gebruikt kunnen worden met dinars en dirhams uit andere regio's.
De gouden dinar en de zilveren dirham hebben alleen een intrinsieke waarde, die wordt bepaald door de wereldwijde handel in goud en zilver. Het gewicht van de muntstukken bepaalt de waarde, anders dan de getallen die we aantreffen op het officiële briefgeld en muntgeld van de overheid.
Polderen met pensioenberekeningen Er wordt weer eens onderhandeld over de berekeningswijze van Nederlandse pensioenen en dus gaat het weer over de rekenrente. Terwijl iedereen voor een dubbeltje op de eerste rij wil zitten, het liefst vroeg met pensioen gaat en vakbonden nu eenmaal aan hun sterk vergrijzende achterban denken, stelt Agnes Jongerius dat het kabinet aan 'kortetermijndenken' doet. De pot verwijt de ketel dat die zwart ziet.
Vestia en de snelle jongens van Fifa First in financial alteatives, kortweg Fifa, dat is de naam van het bemiddelingskantoor die voor Vestia bemiddelde bij de derivatendeals. Het FD deed rondvraag over de snelle jongens van Fifa waaronder Arjan G. die later last zou krijgen van zijn geweten en naar de politie stapte om zijn verhaal te doen. In het FD staat een wel erg typische quote van een bankier..:
‘Bij banken viel twee à drie jaar geleden te beluisteren dat ze niet zo transparant werkten’, zegt een andere ingewijde. De zegsman hoorde twee jaar geleden een presentatie van Fifa aan: ‘Nu ben ik ter zake kundig, maar zij presenteerden zo’n complexe strategie, dat ik het na twee, drie keer nog niet begreep. Hoe moeten corporatiebestuurders dat dan snappen?’
‘De snelle jongens van Fifa, het zijn echte dealmakers, net niet helemaal transparant’ (FD)
Column: Eindrapport De Wit: eind- of beginpunt? Zoals gebruikelijk is het een verademing om Jules Muis te lezen! Aanrader..
Eindrapport De Wit: eind- of beginpunt? (Jules Muis; Accountant)
Crisis raakt rokers Toen in Rusland het communistische systeem inéénstortte en de winkelschappen leeg waren, stonden mensen in de rij. Geen brood en geen vlees waren tot daar en toe, men improviseerde het eten met hetgeen voorradig was. Echter, toen bleek dat er geen tabak beschikbaar was, toen waren de rapen gaar. Er braken rellen uit. Het is maar dat u het weet; als de pleuris uitbreekt zorg dan dat je als roker voorzien bent, of – en dit zeg ik dit met name tegen mijzelf – stop met roken..
Omroep Brabant bericht over het steeds populairdere alteatief onder rokers: je eigen sigaretten maken..
Rokers maken hun sigaretten steeds meer zelf (Omroep Brabant)
IMF Olivier Blanchard, hoofdeconoom van het IMF heeft de eurolanden opgeroepen tot het implementeren van eurobonds. Hij deed volgens de volgende formulering: “De link tussen banken en overheden moet worden verkleind”, aldus IMF-hoofdeconoom Olivier Blanchard. Obligaties die gezamenlijk door de eurolanden worden uitgegeven kunnen daarbij volgens hem een rol spelen.
Op de universiteit kregen wij overigens het lesboek van Blanchard voorgeschoteld bij het vak macro-economie en laat ik het zo formuleren: Keynes zou trots zijn geweest. Nu is Blanchard echt geen domme econoom, maar IMF-adviezen moeten met een korrel zout genomen worden. Voor we het weten sparen we in termen van SDRs..
Politiek links wil hogere bankentaks Politici zijn niet te vertrouwen; bankiers ook niet. De twee hoofdrolspelers in de immer door etterende financiële crisis hebben beide hun fiduciaire verplichting zonder enige twijfel verzaakt. De politiek deelde zogezegd het bed met banken en zowel de burger als ook de spaarder zijn als gevolg van dit overspel bedrogen. Nu het overspel en het bedrog zijn uitgekomen is het onvermijdelijke zwarte pieten begonnen.
Nu heeft de politiek de zeggenschap over het fiscale beleid en kan zij indien zij dat wil bedrijven – of in dit geval banken – hogere belastingen in rekening brengen. Echter, bedrijven zijn ook niet op hun achterhoofd gevallen en rekenen hogere kosten door aan de burger annex consument. Alleen overheidsbedrijven willen nog wel eens tegen verlieslatende prijzen diensten aanbieden. Mocht de hogere bankentaks dus doorgaan dan zullen degene die bedrogen zijn deze sigaar uit eigen doos moeten betalen.
Boele Staal van de Vereniging van Nederlandse Banken heeft geen goed woord over voor de linkse oppositie die de bankenbelasting wil verdrievoudigen. Staal zei voor Radio 1 dat de politiek daarmee inspeelt op de onderbuikgevoelens.
Daar geven wij hem zeker geen ongelijk in. Onze onderbuikgevoelens zorgen er bij herhaling ook voor dat we bankiers graag op de hak nemen. Dat gezegd hebbende moeten we ook erkennen dat Boele Staal hartstikke gelijk heeft. De politiek – of dat nu om linkse of rechtse politici gaat – blijft op de oude voet doorgaan. Wel systeembanken met belastinggeld redden, maar dan vervolgens niet de systeembanken opbreken zodat een noodzakelijke redding niet meer nodig is.
Wanneer de overheid belastingen voor banken verhoogd, dan verhoogt de overheid de kosten die uiteindelijk doorberekend worden aan klanten. Dat betekent dus dat de politiek geld uitgeeft dat door u en mij gefinancierd moet worden. De banken worden gesubsidieerd en draaien risicovrije winsten, dat gaat ten koste van de productieve economie, die vervolgens de overheid als lachende derde voorbij ziet komen en haar graantje meepikt in de winsten die banken maken.
Anno 2012 is de stand van zaken eigenlijk triester dan ooit: de Nederlandse planeconomie faalt en doet dat omdat niet alleen de banken falen maar vooral omdat de politiek niet in staat is om de fouten bij zichzelf te zoeken. De enige partij die nog wel 'functioneert' is groep van belastingbetalers, maar 'ons probleem' is dat wij als belastingbetaler in theorie niet kunnen falen: onze portemonnee kan tot in de oneindigheid gehefboomd worden. Zolang dat met onze gemeenschappelijke portemonnee gebeurt, gaat het grote graaien gewoon door. Of dat privaat dan wel publiek of in combinatie gebeurt, is bijzaak..
Handelsoorlog Nadat Argentinië gisteren bekendmaakte om YPF te nationaliseren en het Spaanse Repsol als grootaandeelhouder grotendeels te onteigenen heeft Spanje woedend gereageerd: 'dit is oorlog'. Een handelsoorlog wel te verstaan en ik ben benieuwd welke trucs eruit de toverhoed getoverd gaan worden. Dat kan uiteenlopen van represailles tegen Argentijnse bedrijven tot het bevriezen van banktegoeden van Argentijnse bedrijven bij Spaanse banken en meer van dat soort a-productieve maatregelen. De stemming is in ieder geval gezet.
Spanje dreigt Argentinië met handelsoorlog (RTL-Z)
Repeat after us: er is geen sprake van manipulatie!!
Cartoon
De Amerikaanse media hebben er een handje van om irrelevante zaken relevant te maken. Dat op die manier het omgekeerde van toepassing wordt is velen malen belangrijker: belangrijke zaken en problemen worden niet belicht, en geneuzel in de marge wordt verheven tot wereldnieuws. De volgende cartoon is hiervan een illustratie ook al ligt de werkloosheid vele malen hoger..
Goldman neemt minder risico en draait minder winst..
Fundamentals doen er niet meer toe Dat fundamentals irrelevant zijn geworden zou inmiddels bij iedereen bekend moeten zijn. Uiteindelijk komt het wel op fundamentals wel aan, maar de bewegingen die te zien zijn op financiële markten laten zich vrijwel niet meer verklaren door wat er daadwerkelijk gaande is. Vrijwel alle markten kunnen door één of enkele partijen in beweging worden gebracht. Of we het nu hebben over de papieren goud- en zilvermarkt, derivaten, aandelen, rente: overal wordt geïntervenieerd.
Dat bracht Zero Hedge op een intrigerende gedachte over de derivatenpositie van JP Morgan: is die positie niet zo groot dat – door deze terug te brengen in omvang – JP Morgan met haar transacties een marginale prijszetter voor alle markten maakt en niet één markt beweegt, maar alle markten? De gedachte prikkelt; of dit daadwerkelijk zo is, lijkt mij niet te bewijzen maar er zit zeker iets in..
Is JPMorgan's Whale Responsible For The Rising Equity Tide? (Zero Hedge)
Tot slot.
Via Mish (Mike Shedlock), Charles Biderman van TrimTabs over de Amerikaanse officiële statistieken. Mao en Stalin zouden trots zijn geweest; president Obama vast en zeker ook.
In een aantal grafieken schetst John Williams een beeld van de Amerikaanse economie waarin het woord 'depressie' zeker niet misplaatst is. Of het nou gaat om de winkelverkopen, het gemiddelde inkomen van een huishouden of de reele inkomensontwikkeling van een grote groep Amerikanen, allemaal laten ze zien dat het zogenaamde herstel uit de duim gezogen is. En hoewel het consumentenvertrouwen de laatste maanden aan het versterken is ligt het niveau nog altijd een stuk lager dan tijdens de vorige crisis die volgde uit het uiteenspatten van de inteetzeepbel.
John Williams zei er het volgende over tegenover King World News: ''De laatste cijfers over de inkomens en kredieten van consumenten laten de structurele en aanhoudende verslechtering zien van de liquiditeit bij consumenten. Bij gebrek aan een reële inkomensgroei (dus gecorrigeerd voor inflatie), kan er geen duurzame groei komen in reële consumptie. Op korte termijn kan de consumptie toenemen door schuldenexpansie, maar die optie hebben veel consumenten niet meer. Met beperkte vooruitzichten voor toekomstige inkomstengroei zal de economische activiteit in brede zin zwak blijven. Tegelijkertijd zijn duurzame verbeteringen in de winkelverkopen onwaarschijnlijk.''
Onderstaande grafieken laten zien dat deze crisis veel ingrijpender is dan voorgaande crises en dat er voorlopig nog geen einde in zicht is. Vooral de derde grafiek baart ons veel zorgen, want die laat zien hoe de reële inkomsten sinds de eeuwwisseling in een vrije val zijn geraakt en zich volledig hebben ontkoppeld van de statistieken die de overheid publiceert. Nu hebben we John Williams wel hoog zitten, dus vertrouwen we erop dat deze grafiek een correcte voorstelling van zaken geeft.
Werkelijke inkomens bijna gehalveerd sinds 1973
De grafiek laat zien de werkelijke inkomens van Amerikanen in oktober 1972 het hoogtepunt bereikt heeft en dat we in de bijna veertig jaar die daarop volgden een daling hebben gezien van bijna 50% in reële inkomens. Natuurlijk zijn bepaalde producten gedurende die periode veel goedkoper geworden (zoals elektronica), maar zijn er aan de andere kant ook veel prijsstijgingen geweest voor bijvoorbeeld voedsel en brandstof. Per saldo zijn de wekelijkse inkomens van Amerikaanse werknemers erop achteruit gegaan sinds 1973. Niet geheel toevallig is dat kort nadat president Nixon de goudstandaard losliet, want dat gebeurde in 1971. De blauwe lijn op de derde grafiek geeft aan hoe de reële inkomens van Amerikanen zich hebben ontwikkeld, uitgaande van de methode waarop de Amerikaanse overheid tot 1980 de inflatie berekende. Deze traditionele methode geeft vandaag de dag aan dat de inflatie op ongeveer 10% ligt, een wereld van verschil met de pakweg 2,5% die de Consumer Price Index (CPI) laat zien.
John Williams ziet dat de gemiddelde inkomens na inflatiecorrectie in een neergaande trend zitten, terwijl tegelijkertijd de mogelijkheden om nog meer schulden te stapelen kleiner worden. Dat is ook de reden waarom we volgens John Williams nog niet van deze crisis verlost zijn en dat een duurzaam herstel binnen dit economische systeem niet mogelijk is. Het is bekend dat de werkloosheid in Amerika nog steeds erg hoog is: volgens John Williams ligt dat percentage ongeveer op 22%, een cijfer dat we eerder associëren met een depressie dan een recessie. Dat daaaast ook de reële inkomens van de mensen die nog wel werk hebben aan het dalen is baart ons alleen maar meer zorgen.
Inkomen Amerikaans huishouden zakt weg, gecorrigeerd voor inflatie
Winkelverkopen in de VS nog niet hersteld van crisis
Reele inkomens sinds 1964, gecorrigeerd voor alteatief inflatiecijfer van Shadowstats
Volgens het World Gold Council waren er verschillende macro-economische ontwikkelingen die de goudprijs in het eerste kwartaal van 2012 beïnvloedt hebben. Voorbeelden daarvan zijn de beter dan verwachte cijfers over de Amerikaanse economie, de zorgen over een groeivertraging in China, de ontwikkeling van de Europese schuldencrisis en de 3-jaars LTRO leningen die de ECB in februari opnieuw verstrekte aan banken. Netto steeg de goudprijs gedurende de eerste drie maanden van dit jaar met 8,6%, uitgedrukt in Amerikaanse dollars. Dat was aanmerkelijk beter dan de gemiddelde koersstijging van 4,5% per kwartaal gedurende de afgelopen tien jaar. Ook in andere valuta liet goud gedurende het eerste kwartaal van het nieuwe jaar een stijging zien, met als grootste uitschieter de Japanse yen. De yen verloor relatief gezien het meest aan waarde, getuige de prijsstijging van 16,1% voor goud in deze valuta.
De goudmarkt werd enkele keren in beweging gebracht door aankondigingen van de Federal Reserve, de Amerikaanse centrale bank. Toen Beanke in januari zijn toespraak gaf hielden beleggers nog sterk rekening met aanvullende maatregelen voor monetaire verruiming, met als gevolg dat de goudprijs flink opveerde. Later in het kwartaal stegen de aandelenkoersen en werd er beter dan verwachte macro-economische data gepubliceerd in de VS. De Federal Reserve greep deze ontwikkeling aan om voorlopig geen aanvullende maatregelen te nemen, met als gevolg dat de goudprijs weer wat wegzakte. Ontwikkelingen in India, de grootste markt voor fysiek goud, wisten de goudprijs opvallend genoeg veel minder sterk te beïnvloeden.
Verloop van de goudprijs in het eerste kwartaal van 2012
Volatiliteit
De goudprijs was ook in het eerste kwartaal van 2012 redelijk volatiel. Het laagste punt werd aan het begin van dit jaar genoteerd, toen er minder dan $1.600 werd neergeteld voor een troy ounce goud. In februari klom de goudprijs richting de $1.780, om vervolgens in maart weer weg te zakken tot een niveau rond de $1.650. De gemiddelde goudprijs was marginaal hoger dan in het vierde kwartaal van 2011 (+0,2%) en een goede 22% hoger dan het eerste kwartaal van vorig jaar.
De geannualiseerde volatiliteit van goud kwam in het eerste kwartaal van 2012 uit op 20,4%, wat hoger is dan het langlopende gemiddelde van ongeveer 16%. Belangrijker was dat de volatiliteit naar boven groter was dan naar beneden, in lijn met de trend van de afgelopen jaren. Het World Gold Council berekende een opwaartse volatiliteit van 21,8% en een neerwaartse van 16,4%. In de praktijk komt het er dus op neer dat de opwaartse prijsbeweging van oud gemiddeld groter en krachtiger was dan de neerwaartse. Daarmee stond goud in contrast met grondstoffen, die over het algemeen juist een hogere neerwaartse volatiliteit lieten zien in de eerste drie maanden van dit jaar. Op basis van deze tegenstelling concludeert het World Gold Council dat goud een belangrijk onderdeel vormt van een goed gediversificeerde portfolio.
De hogere volatiliteit van goud in het afgelopen kwartaal werd voor een deel veroorzaakt door het toegenomen handelsvolume in de derivatenmarkt. Dit blijkt ook uit onderstaande grafiek, waarop te zien is dat er naar verhouding meer termijncontracten verhandeld werden ten opzichte van de hoeveelheid aandelen in exchange-traded funds (ETF's). Desondanks registreerden ook de ETF's een instroom van beleggers, want er werd in het afgelopen kwartaal in totaal voor 57 metrische ton aan goud toegevoegd aan de voorraden van deze fondsen.
Steeds meer handel in termijncontracten voor goud, uitgedrukt als percentage van de handel in ETF's
Goud ten opzichte van andere beleggingen
Ten opzichte van andere populaire beleggingscategorieen deed goud het niet slecht in het eerste kwartaal van 2012. Met een stijging van 8,6% in Amerikaanse dollars haalde goud een beter koersrendement dan de Dow Jones index, de S&P GSCI grondstoffenindex en de 10-jaars Amerikaanse staatsobligaties. Beleggingen die beter rendeerden dan het glimmende edelmetaal waren de MSCI World (combinatie van verschillende aandelenindices wereldwijd), de Amerikaanse S&P 500 index en een vat Brent olie.
Prestatie van goud ten opzichte van andere beleggingscategorieën
Goud als bescherming tegen valuta
Het World Gold Council is van mening dat goud vooral moet worden gezien als een soort hedge tegen alle valuta. De relatie tussen goud en de dollar was gedurende 2008, 2009 en 2010 niet zo duidelijk, maar over het algemeen kan gesteld worden dat er een significante negatieve relatie bestaat tussen de Amerikaanse dollar en goud. Zakt de waarde van de dollar, dan stijgt over het algemeen de goudprijs (en vice versa). Dat blijkt ook uit een onderzoek dan het World Gold council heeft uitgevoerd.
De vermeende relatie tussen de goudprijs en aandelenkoersen onderschrijft het World Gold Council echter niet. Uit een eigen onderzoek, gebaseerd op het koersverloop van de breed gedragen S&P 500 index, blijkt dat er helemaal geen significant verband zit tussen de ontwikkeling van de aandelenkoersen en de goudprijs. Onderstaande grafiek laat dat ook zien.
Goudprijs laat geen significante relatie met S&P 500 index zien
Gisteren werden de nieuwste voorraadcijfers van zilver op de COMEX bekendgemaakt. Deze cijfers laten zien hoeveel zilver er in de vijf grote ‘bullion banks’ ligt en hoeveel zilver daarvan beschikbaar is voor de handel in termijncontracten. Vorige week berichtten we nog dat de hoeveelheid zilver die beschikbaar is voor contracten was gezakt tot onder de 30 miljoen troy ounce, nadat er een levering van pakweg 1,5 miljoen troy ounce zilver had plaatsgevonden bij Brink’s. Het zilver werd toen overgebracht van de ‘Registered’ naar de ‘Eligible’ voorraad, wat wil zeggen dat er één of meerdere spelers heeft/hebben gekozen voor de fysieke levering van metaal.
De ‘Registered’ voorraad van zilver is vrij beschikbaar en kan gekocht worden zodra de koper van een termijncontract fysiek zilver wil hebben. Als dat zilver geleverd is blijft het in de kluis van de ‘bullion bank’ liggen, maar komt het op naam te staan (‘Eligible’). De koper kan het zilver in de kluis laten liggen ter opslag, maar kan natuurlijk ook besluiten om het zilver op te halen uit de kluis. Dat laatste gebeurde afgelopen vrijdag, toen er bij Brink’s voor ongeveer 2,1 miljoen ounce aan zilver werd opgehaald. De gebeurtenis volgt zo snel op de grote levering van 1,5 miljoen ounce van vorige week dat we verwachten dat er een relatie tussen de twee bestaat.
Bij de andere bullion banks werden ook een aantal verschuivingen in posities geregistreerd. Bij JP Morgan werd er precies 120.000 troy ounce zilver binnengebracht (tot op drie cijfers na de komma..), terwijl er bij Scotia Mocatta iets meer dan 60.000 troy ounce uit de kluizen werd gehaald. Bij de HSBC bank vonden geen voorraadmutaties plaats, terwijl er bij de Delaware Depository tenslotte een weinig significante uitstroom van 6.000 ounces zilver gerapporteerd werd.
Leegloop COMEX zet door
Deze mutaties in de zilvervoorraad, en dan met name de aanzienlijke uitstroom van 2,1 miljoen ounce zilver bij Brink’s, zorgen ervoor dat de totale hoeveelheid zilver in de COMEX opnieuw gezakt is. Was er vorige week nog 29,3 miljoen ounce beschikbaar voor de handelaren op de termijnmarkt, nu is dat nog maar 28,7 miljoen ounce. De levering van 1,5 miljoen ounce zilver vorige week vertegenwoordigt een waarde van naar schatting $48 miljoen. Het zilver wat nu nog in de COMEX beschikbaar is voor de handel (de ‘Registered’ voorraad), zou bij de huidige spotprijs volledig opgekocht kunnen worden voor iets meer dan $900 miljoen. Dat geeft aan hoe kwetsbaar de papieren handel op de COMEX is, want er is een veelvoud aan contracten uitgeschreven op deze stapel van 28,7 miljoen troy ounce zilver. Maar doordat er limiet zijn gesteld aan de maximale omvang van de long positie op de termijnmarkt zal een ineenstorting van de COMEX niet door één marktpartij in gang gezet kunnen worden.
Desondanks blijven we benadrukken dat de termijncontracten voor goud en zilver vooral speculatieve financiële instrumenten zijn, die niet de bescherming bieden die fysiek goud en zilver wel kunnen bieden. Dat er in de termijnmarkt veel meer zilver en goud wordt verhandeld dan er fysiek beschikbaar is voor levering maakt de zaak voor het kopen van fysiek goud of zilver alleen maar sterker voor iedereen die vermogensbehoud nastreeft.
Reuters trekt andere conclusie:
Reuters kwam gisteren ook met een bericht over de zilvervoorraden in de COMEX, waarin ze schrijven dat de zilvervoorraden nu het grootste zijn sinds 28 maanden. Dit klinkt als positief nieuws, maar wat Reuters er niet bij zegt is dat de stijging vooral verklaard wordt doordat er meer levering wordt gevraagd voor zilver en dat daardoor de hoeveelheid zilver die op naam staat toeneemt. Dat de hoeveelheid zilver die beschikbaar is voor handelaren slinkt en het laagste niveau van 2011 weer benadert laat Reuters volledig links liggen. Analisten die Reuters raadpleegt komen vervolgens met verklaringen dat de vraag naar zilver op dit moment vrij laag is en dat men geen betere bestemming weet te vinden voor het zilver dan het naar de COMEX te brengen. Een analist van HSBC, één van de zakenbanken die wordt verdacht van prijsmanipulatie op de zilvermarkt, trekt de conclusie dat de toegenomen wereldwijde mijnproductie van zilver kan worden aangewezen als de oorzaak voor de groeiende totale zilvervoorraad in de COMEX.
De actuele zilvervoorraden van de vijf bullion banks zien er nu als volgt uit, met drie cijfers achter de komma:
Brinks:
Registered: 13.414.892,410
Eligible: 13.301.149,790
Delaware Depository:
Registered: 2.186.825,865
Eligible: 21.151.210,696
HSBC Bank:
Registered: 5.123.851,000
Eligible: 36.908.385,420
JP Morgan Chase:
Registered: 1.268.416,700
Eligible: 10.445.016,360
Scotia Mocatta:
Registered: 6.745.498,140
Eligible: 29.000.832,960
Totaal:
Registered: 28.739.484,115
Eligible: 110.806.595,226
Beschikbare zilvervoorraad van COMEX loopt langzaam leeg
Fraude door Marcel de V. bij Vestia Hieronder een overzicht van enkele updates in het Vestia debacle. Het bericht in het FD vanochtend was het meest informatief. De vermeende medeverdachte blijkt bij de politie informatie te hebben overgedragen over het reilen en zeilen van Marcel de V. De financiële intermediair Arjan G. kreeg last van een slecht geweten en zou naar verluid de autoriteiten hebben ingelicht hoe Marcel de V. gebruik zou hebben gemaakt van de diensten van Arjan G. De strekking is dat Marcel de V. namens Vestia aan met name Deutsche Bank het tienvoudige van een 'normale' provisie betaalde waarmee de bank Arjan G. uitbetaalde die op zijn beurt een deel van de provisie aan Marcel de V. afstond.
Goede doelen en zelfverrijking Iets dat me al lange tijd totaal niet zint: goede doelen dienen niet altijd het goede doel waar zij voor adverteren. Sterker, er is geregeld sprake van onbehoorlijk bestuur. Goede doelen zijn – net zoals alle loterijen – het perfecte vehicle voor bestuurders met een dubbele moraal om zichzelf excessief te verrijken. Keurmerken zijn onbetrouwbaar en geld blijkt te belanden daar waar het niet voor bestemd is zoals in bedrijven die in eigendom zijn van de bestuurders. Een punt waar ik altijd navraag naar doe is of onderzoek naar geneesmiddelen een generiek of een privaat karakter hebben. Patenten blijken veelal privaat te blijven waaa het patentrecht op geheel monopolistische wijze uitgemolken wordt op kosten van de belastingbetaler annex zorgverzekerde. Uw schuldgevoel of uw goede bedoelingen bij het doneren van geld wordt te gemakkelijk misbruikt. FTM bericht over het nieuwe voorbeeld waarop het radioprogramma Argos stuitte..
Geplande eurogroep teleconferentie afgelast ivm Franse verkiezingen (FD)
Voor de liefhebbers: DNB over de betekenis van Target2 disbalans..
Target2-saldi: indicator voor de diepte van de Europese schuldencrisis (DNB)
De wereldwijde dollarinflatiebelasting is kennelijk nog niet genoeg..
VS willen geld van Nederland voor Afghanistan (NU.nl)
In Japan gaat het niet goed. Japan slaagt er desalniettemin in om onder de radar te blijven. Amerikaanse media zoomen tien keer liever in op de Europese problemen, maar dat neemt niet weg dat Japan er tenminste tien keer slechter voor staat. En dat geldt overigens voor Amerika ook..
Japan industriële productie daalt sterker dan verwacht (RTL-Z)
Uit buitenlandse media
WilliamBanzai7 Er staat geen maat op deze kunstenaar. Eén van de laatste van WilliamBanzai7 is zo treffend en mooi gemaakt (wow..):
Bekijk ook zijn andere bijdragen: SoRRY No CHaNGe (Zero Hedge)
Wereldbank Iedereen deed een plas en alles bleef bij zoals het was. Opkomende economieën en ontwikkelingslanden wilden een eigen kandidaat maar Amerika levert de nieuwe president van de Wereldbank: gezondheidszorgexpert en arts Jim Yong Kim. Hij zal Robert Zoellick opvolgen. Ik ken de heer Kim niet, maar ik heb mijn grote bedenkingen hierbij. Het lijkt mij zeer onwaarschijnlijk dat Kim enig verstand van zaken heeft zodra het aankomt op het huidige inteationale monetaire stelsel en haar fundamentele problemen. Dat lijkt mij vereiste kennis om deze functie te kunnen bekleden.
Robert Zoellick die in het recente verleden heeft gepleit voor een terugkeer van goud als inteationaal referentiepunt van waarde wordt vervangen door iemand met uitgebreide kennis over gezondheidszorg en dat is naast opmerkelijk m.i. ook erg bedenkelijk: terwijl er een wereldwijde financiële crisis gaande is, schuiven de Amerikanen iemand naar voren wiens expertise elders ligt. Vanuit de inhoudelijke aspecten beredeneerd slaat deze benoeming als een tang op een varken. Er hoeft niet verwacht te worden dat de nieuwe baas van de Wereldbank het woord goud in de mond zal nemen. Misschien is dat de Amerikaanse logica achter deze benoeming..
World Bank picks health expert Kim as president (Reuters)
Grondstoffencomplex: JP Morgan begint koper ETF De Amerikaanse zakenbank JP Morgan heeft bij de Amerikaanse autoriteiten opnieuw papieren ingeleverd om de lang gewenste koper ETF te mogen beginnen. JP Morgan heeft in 2010 al eens papieren ingeleverd en daaruit bleek dat de bank zo'n slordige 61.800 ton koper had opgeslagen.
Wanneer de inmenging van banken in grondstoffenmarkten als een marktordeningsvraagstuk wordt beschouwd dan zijn er nogal wat kanttekeningen te plaatsen. Wat moet een bank met loodsopslag? Waarom is het daadwerkelijk opslaan van grondstoffen in loodsen een kwestie van dagen, terwijl uitlevering vanuit deze loodsen een kwestie van maanden? Wat moeten banken met een geconsolideerde positie in grondstoffen anders dan prijsbewegingen te veroorzaken? Is deze 'financiële innovatie' niet een manier om conventionele prijsarbitrage te traineren en in het eigen voordeel te beïnvloeden? Is het uit maatschappelijk oogpunt wenselijk dat banken geld investeren in het opzetten van opslagactiviteiten? Is het vanuit het oogpunt van het prijsvormingsproces wenselijk dat banken de grondstoffenstromen controleren? Is het wenselijk dat termijnmarkten bestaan uit 80% speculatief beleggingsgeld en 20% industrie?
Mijn interpretatie van deze ontwikkeling is eenvoudig: het financiële casino wordt uitgebreid en dat gaat ten koste van de reële en productieve economie en ten baten van een grootbank. Als ik heel cynisch ga zijn dan kan ik hieraan toevoegen dat ik vermoed dat een dergelijke ETF een opmaat is voor een scenario van protectionisme. Koper is nu eenmaal strategisch van belang: zie het als de olie van de elektriciteit. JP Morgan is in een dergelijk strategische daglicht een stroman voor de Amerikaanse overheid. En datzelfde geldt voor de vergelijkbare grondstoffenactiviteiten van Goldman Sachs. Deze ontwikkeling moet tenminste met argusogen bekeken worden en bij voorkeur worden tegen gegaan door de daarvoor aangewezen autoriteiten. Ik zie dat echter helaas niet gebeuren..
JP Morgan lodges copper ETF filing with NYSE (Reuters)
Argentinië begeeft zich op hellend vlak: nationalisatie van olieconce YPF Het overlevingsmechanisme van elk disfunctionele overheid komt tot uiting wanneer zij het eigendomsrecht opzij schuift en in beslag neemt wat zij graag wil. President Christina Kirchner heeft besloten om YPF dat grotendeels in handen is van de Spaanse olieproducent Repsol te nationaliseren. De Argentijnse overheid neemt 51% van de aandelen gedwongen over en zal een tribunaal installeren die zal beslissen wat de compensatie zal zijn voor de overgenomen aandelen.
Argentinië neemt deze beslissing in een poging om de Argentijnse olieproductie op te voeren. De productie blijft ver achter bij de toenemende Argentijnse olieconsumptie en heeft geresulteerd in olie-importen die de handelsbalans en kapitaalbalans onder druk zetten. De kapitaalvlucht die opnieuw op gang lijkt te zijn gekomen na eerdere nationalisaties van de Argentijnse luchtvaart en pensioenfondsen zorgen voor onrust. Argentinië wil dat bedrijven meer van hun winsten in Argentinië houden en in Argentinië investeren. Dat kan men roepen, maar dat moet betwijfeld worden.
De wet van de onbedoelde neveneffecten treedt aanwijsbaar op: de nationalisaties van de Argentijnse overheid met als doel grotere investeringen, brengt het tegenovergestelde teweeg: een vlucht van kapitaal. Spanje en de Europese Unie hebben kritisch gereageerd. Met name Spaanse multinationals vrezen voor meer nationalisaties. Het Spaanse Telefónica ziet de bui al hangen en zal vrezen voor een nationalisatie van haar Argentijnse activiteiten..
Argentina to Seize Control of Oil Company (New York Times)
The Nationalizations Begin: Argentina Takes Over Oil And Gas Producer YPF (Zero Hedge)
Goudexport Italië Gisteren schreef ik over het handelsoverschot van de Eurozone en daar heeft het onderstaande bericht betrekking op. Zero Hedge maakt melding van de export van goud uit Italië naar Zwitserland. Dat levert mij een vraag op en dat betreft of deze goudexporten onderdeel zijn van het overschot op de handelsbalans of dat het onderdeel is van de betalingsbalans. Het verschil zit hem in de behandeling van het goud. Indien een grondstof is, dan geldt er m.i. dat het onderdeel is van de handelsbalans. Is het monetair goud dan zou het wel eens op de kapitaalbalans kunnen terugkomen. Om een onnodig lang verhaal kort te sluiten: ik weet niet hoe dit zit. Desalniettemin vind ik dat ik het wel moet vermelden. Dit is een kwestie van uitzoeken en ik hoop hier later op terug te kunnen komen..
At Least One Italian Export Is Soaring: Gold (Zero Hedge)
Grieken gaan zich meer gedragen als Duitsers Een zeer interessante beschouwing van Georgias Christidis over de veranderende mentaliteit van Grieken in Spiegel. Zijn artikel legt de vinger op een pijnlijke plek in de Griekse psyche: de trotse Grieken leefden op krediet liever boven hun stand dan dat zij op de kleintjes lette. Dat is aan het veranderen en dat is volgens Christidis een positief signaal. Aanrader..
Amerikaans hypotheekleed Matt Stoller schrijft voor Naked Capitalism over het Amerikaanse hypotheekleed en de nieuwe golf aan foreclosures. Hij gaat met name in op de door de rechtbank aangestelde Joe Smith die moet toezien dat banken zich aan de schikkingsvoorwaarden houden. Stoller sluit zijn artikel af met de veelzeggende zin: “I really hope Smith is not as stupid as he sounds”. Wat mij betreft het understatement van de week! Oordeelt u zelf over Joe Smith, maar mijn indruk is dat men de eerste de beste dorpsidioot heeft aangesteld om toezicht op de banken te houden.
Mortgage Settlement Enforcement Monitor Claims Bank Leaders Are Lying to Him (Naked Capitalism)
Sarkozy en de bereidheid tot het plegen van een monetaire coup d'état Gisteren heb ik er geen enkele twijfel over laten bestaan wat de betekenis is van de uitspraak van Nicolas Sarkozy ten aanzien van de mandaatstelling van de ECB. Het kostte mij gisteren de nodige moeite om mij in te houden bij de kwalificatie van deze uitspraak. Om het kort en krachtig te formuleren vind ik het een grove belediging van het intellect van vrije Europese burgers. Laat ik hier geen enkel misverstand over laten bestaan: ik neem hem dit bijzonder kwalijk. Dit soort verkiezingsretoriek is volstrekt onacceptabel.
In Duitsland is er eenzelfde reactie ook al is die een heel stuk genuanceerder. De Duitse regering liet via een woordvoerder weten zich volledig achter een onafhankelijke ECB te scharen. Met zoveel woorden wordt gesteld dat er over de onafhankelijkheid van en dus een bredere mandaatstelling niet is te onderhandelen. Zolang dat zo blijft is er een Europese toekomst. Zo niet dan is het einde zoek.
Nach Sarkozy-Vorstoß: Berlin betont Unabhängigkeit von EZB (EU-info.de)
Tot slot.
Als u een tip heeft voor de tot slot: ik houd mij aanbevolen. Het was even zoeken dat ik wat grappigs had.. satire via Dumpert:
Zoals we eerder vandaag al behandelden in de Dagelijkse kost kan de export van goud zich laten vertalen naar een overschot op de handelsbalans of naar een overschot op de betalingsbalans, afhankelijk van de vorm waarin het goud voorkomt. Zuiver goud, in de vorm van standaard 400 troy ounce LBMA 'Good Delivery' baren, kan worden aangemerkt als monetaire reserve en zou daarmee impact hebben op de betalingsbalans van een land. Maar als het gaat om de export van ongezuiverd goud spreken we van een grondstof, die aangemerkt zal worden als een overschot op de handelsbalans en een tekort op de betalingsbalans.
Sloopgoud uit Italië
Het bericht op de website van de BBC spreekt over een toename in de export van 'non-monetary raw gold', wat ook in overeenstemming is met eerdere berichtgeving op Marketupdate. Begin februari schreven we namelijk al over de goudinkopers in Italië, die steeds meer oud goud (vooamelijk sieraden) opkopen van de Italiaanse bevolking. Dit goud wordt door OroCash, in van de grootste goudinkopers in Italië, als ruw materiaal opgestuurd naar Zwitserland. Daar wordt het sloopgoud gesmolten en gezuiverd, waaa het in de vorm van nieuwe goudbaren weer zijn weg vindt naar juweliers, beleggers en de industrie. Hoeveel van dit goud weer terugkeert naar Italië is niet duidelijk, maar het tekort op de handelsbalans suggereert dat niet al het goud dat uit Italië komt weer terugkeert naar dat land. In 2010 werd er naar schatting 85 tot 90 metrische ton aan goud ingekocht, waarvan een gedeelte zijn weg heeft gevonden naar Zwitserland voor verdere bewerking en zuivering. Ervan uitgaande dat de goudinkopen in Italië ook in het afgelopen jaar weer zo groot waren kan dat de gerapporteerde toename in export van sloopgoud naar Zwitserland verklaren.
Handelsbalans
Mede door de sterk gestegen export van goud is het tekort op de handelsbalans van Italië in maart gekrompen tot €1,1 miljard, tegenover €4,3 miljard in januari. De BBC legt de daling van het handelsbalanstekort uit als een signaal dat het beleid van Mario Monti zijn vruchten afwerpt. We zouden de export van goud, dat afkomstig was van de Italiaanse bevolking, niet bepaald interpreteren als een goede ontwikkeling. Het goud kan namelijk maar één keer verkocht worden en moet gezien worden als een soort appeltje voor de dorst. Een duurzame export moet komen van de industrie of de dienstensector, waar continu productiviteit geleverd kan worden. Het verkopen van goud signaleert naar onze mening juist dat het financieel slechter gesteld is met een groot gedeelte van de Italiaanse bevolking.
Over heel 2011 exporteerde Italië 120 metrische ton (3,86 miljoen troy ounce) goud naar Zwitserland, een toename van 65% ten opzichte van 2010. Met een goudprijs van €40.000 per kilo zou die 120 ton goud gelijk staan aan €4,8 miljard. Echter fluctueerde de goudprijs sterk gedurende 2011, waardoor de exacte waarde van de goudexport niet te geven is.
Goudexport van Italiënaar Zwitserland verkleint tekort op handelsbalans
Goud noteert op het moment van schrijven een winst van 0,02% op $1652,60 per troy ounce. Uitgedrukt in euro’s noteert goud een winst van 0,08% op €1258,42 per troy ounce.
Zilver noteert op het moment van schrijven een winst van 0,82% op $31,79 per troy ounce. Uitgedrukt in euro’s noteert zilver een winst van 0,89% op €24,19 per troy ounce.
Goud doet vrijwel niks vandaag, terwijl zilver een mooi winst boekt. Opvallend was dat zowel goud als zilver vandaag beide rond half 4 naar beneden doken en ruim een 1,5% in waarde daalden. Twee uur later stonden de prijzen van beide edelmetalen weer op het niveau van daarvoor. Zo’n een forse daling in een zeer korte periode is vaak onnatuurlijk en daarmee opvallend.
Vandaag schoten de inteationale beurzen flink omhoog en noteerden grote plussen. Dit werd hoofdzakelijk veroorzaakt door een succesvolle Spaanse obligatieveiling, een meevallend ondeemers cijfer uit Duitsland en goede kwartaalcijfers van Amerikaanse bedrijven. De afgelopen maanden gedragen zowel goud en zilver zich als risicovolle beleggingen, zoals aandelen. Het is daarom enigszins vreemd dat vooral goud zo erg achter bleef vandaag.
Andere factoren die een rol spelen op de goud en –zilvermarkt waren vandaag ook positief of neutraal. Zo steeg de prijs van Amerikaanse ruwe olie vandaag met meer dan 1%, over het algemeen een positief signaal voor de edelmetalen. De euro/dollarkoers deed vandaag weinig, dit is een nadeel noch een voordeel voor de prijzen van goud en zilver. De winsten voor de edelmetalen waren vandaag dan ook ongeveer even groot in euro’s en in dollas.
Een mogelijke reden waarom goud vandaag achterbleef is het zwakke technische support. Momenteel zijn de technische analyses voor het edelmetaal op de korte termijn negatief, volgens Jim Wyckoff van Kitco is dit een reden voor beleggers om op de korte termijn voorzichtig te zijn met goud.
Het bureau Civitas is zelfstandig en staat los van de Britse overheid. In het nieuwste rapport ''A Price That Matters: Britain's Disastrous Exchange Rate Policy'', zet John Mills uiteen waarom het devalueren van het Britse pond kan helpen om de economie aan te jagen en het tekort op de handelsbalans kan wegpoetsen. We hebben het 48 bladzijden tellende rapport niet gelezen, maar werpen graag onze kritische blik op de samenvatting en de conclusie.
Het lijkt erop dat John Mills zich heeft laten inspireren op China, het land dat met haar goedkope valuta en lage loonkosten de grootste exportmachine van de wereld is geworden. Concluderend stelt Mills dat veel van de Britse industrie is overgeplaatst naar Azië, omdat de kosten daar lager zijn dan in Groot-Brittannië zelf. Het beleid van de Bank of England heeft volgens Mills gezorgd voor een relatief sterke pond, waar vooral bedrijven die veel exporteren last van hebben. Door de pond te verzwakken wordt industriële activiteit in eigen land gestimuleerd, wat volgens Mills goed is voor de Britse economie.
Meer devaluatie = meer economische groei (contradictie?)
Een devaluatie van 10 tot 15 procent zou volgens het onderzoek van Mills al genoeg zijn om het Britse handelsbalanstekort te dichten, terwijl een grotere van 20 tot 25 procent de Britse economie weer kan aanjagen met een groei van 4% per jaar. Een devaluatie van het Britse pond met 40 tot 50 procent zou de economische groei van Groot-Brittannië in lijn brengen met dat van China. In het rapport schrijft Mills dat een daling van de waarde van het Britse pond onvermijdelijk is en dat het daarom maar beter op een 'ordelijke wijze' en 'volgens planning' kan gebeuren.
Het rapport vervolgt met nog meer opmerkelijk conclusies. Om de waarde van de munt te verzwakken moet de Britse overheid meer geld gaan uitgeven, moet het bouwen van huizen door woningcorporaties gestimuleerd worden en moet de Bank of England paraat staan om meer kwantitatieve verruiming (lees: geldpersfinanciering) mogelijk te maken. Dit zal de waarde van de munt omlaag brengen en zal ertoe kunnen leiden dat kredietbeoordelaars gaan dreigen met afwaarderingen. Dat moet volgens Mills worden aangemoedigd, omdat negatieve berichtgeving over het Britse pond de waarde nog verder omlaag kan brengen. Als de rente op Britse staatsobligaties stijgt moet de centrale bank simpelweg meer geld drukken, aldus Mills.
Dit hele plan zal volgens John Mills enkele negatieve effecten hebben, maar gemiddeld gezien zouden de voordelen voor de banenmarkt veel groter zijn. Op de middellange en lange termijn verwacht Mills dat het drukken van meer geld door de centrale bank meer welvaart zal brengen en dat iedereen gemiddeld gezien beter af zal zijn.
Destructief beleid
John Mills, die zichzelf ondeemer en econoom noemt, publiceert hier naar mijn mening een werkelijk tenenkrommende analyse. Het staat haaks op alles wat met logisch verstand te maken heeft en wat de geschiedenis ons heeft laten zien. Het devalueren van de munt holt de koopkracht van spaarders uit en straft daarmee de mensen die gespaard hebben in de eigen valuta. Het ongecontroleerd geld laten drukken door de centrale bank kent geen limieten en is een recept voor hyperinflatie. Het is een illusie dat een centrale bank volledige controle kan uitoefenen op de wisselkoers van de valuta. Een intentieverklaring om de valuta minder waard te maken zal onmiddelijk gevolgd worden door vlucht naar veiligheid, waarbij de eigen munt gedumpt zal worden in ruil voor buitenlandse valuta, goud, zilver en andere zaken die hun waarde beter vasthouden dan de eigen valuta. Het is een volstrekte illusie om te denken dat een centrale bank de situatie die John Mills voorstelt kan creëeren én handhaven.
Valuta-oorlog
Door de eigen valuta te verzwakken worden goederen uit eigen land goedkoper voor het buitenland, met als gevolg dat er meer geëxporteerd kan worden. Dit voordeel gaat rechtstreeks ten kosten van andere valutablokken, met als gevolg dat een devaluatie van het Britse pond een devaluatie in andere valutablokken uitlokt. Het voordeel van de goedkopere valuta zal slechts van korte duur zijn en zal een race naar de bodem ontketenen. Dit proces kent alleen maar verliezers voor alle deelnemende landen, zoals Jim Rickards beschrijft in het boek 'Currency Wars'.
De import van goederen zal bij elke devaluatie duurder worden, met als gevolg dat er steeds minder koopkracht overblijft voor de bevolking. Ook valt het voordeeltje van een goedkopere valuta grotendeels weg als de industrie voor haar export veel grondstoffen en halffabrikaten moet importeren uit het buitenland. Die worden dan steeds duurder en drukken op de marges. Kortom: een rampzalig en onsmakelijk plan waarvan de uitkomst makkelijk te voorspellen is. Het verbaast me dat Mills dat zelf niet inziet. De titel van zijn werk is onbedoeld dan ook meer van toepassing op zijn eigen analyse dan op datgene waar Mills zich zorgen om maakt.
A Price That Matters, een stappenplan voor de destructie van het Britse pond
De nieuwe futurescontracten aan de Singaporese Mercantile Exchange zullen worden uitgedrukt en verrekend in Amerikaanse dollars. Opvallend is dat er alleen wordt gesproken over een cash settlement, wat wil zeggen dat er bij het aflopen van het contract geen levering van fysiek metaal zal plaatsvinden. In plaats daarvan wordt het verschil verrekend tussen de afgesproken prijs en de op dat moment geldende prijs op de Indiase Multi Commodity Exchange.
We weten niet zeker of er fysieke levering mogelijk is, maar voor zover wij konden vinden wordt er uitsluitend gesproken over een cash settlement. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, want verreweg de meeste handelaren die op dit soort futuresmarkten actief zijn hebben een speculatieve achtergrond. Ze proberen te anticiperen op marktbewegingen, in de hoop daar koersrendement mee te behalen. De futurescontracten, die als E-Gold en E-Silver door het leven zullen gaan, moeten vooral de binnenlandse markt bedienen. Volgens Vaidyalingam Harihara, de CEO van de Singapore Mercantile Exchange (SMX), moeten deze nieuwe contracten vooral de binnenlandse markt bedienen. “We bieden een alteatieve markt aan, omdat de markten in China en India een gesloten karakter hebben”, aldus Harihara.
De Shanghai Futures Exchange, de grootste Chinese beurs voor de handel in futures voor edelmetalen, wil dit jaar ook zilver futures gaan aanbieden. Daarmee komt er dus steeds meer keuze voor beleggers en krijgen ook beleggers in deze opkomende markten meer mogelijkheden om te beleggen in beloftes op goud en zilver. Let wel, termijncontracten voor goud en zilver mogen niet verward worden met fysiek metaal. Voor een contract zijn twee partijen nodig, die beide een bepaalde verplichting na moeten komen. Fysiek goud en zilver is uitsluitend bezit en kent geen risico van een tegenpartij die een belofte na moet komen.
De Singapore Mercantile Exchange (SMX) is in augustus 2010 opgericht en faciliteerde in het eerste kwartaal van dit jaar de handel in meer dan 800.000 contracten. Deze contracten vertegenwoordigden gezamenlijk een waarde van bijna $30 miljard. De handel op de SMX is flink gegroeid, want in het eerste kwartaal van 2011 werden er nog maar 37.000 contracten verhandeld. Vergeleken met de grootste futuresmarkten voor grondstoffen en edelmetaal in de wereld is de SMX nog altijd een kleintje. Op de London Metals Exchange werd over heel 2011 een record van 146,6 miljoen contracten verhandeld, waarvan de marktwaarde in totaal $15.400 miljard was.
De SMX heeft trouwens ook futurescontracten voor goud en zilver die zijn gebaseerd op de koersen van goud- en zilvercontracten in New York. Andere futures die de Singaporese grondstoffenbeurs aanbiedt zijn gebaseerd op ijzer, koper, zwarte peper en diverse valuta. Binnenkort wil het daar nog futures voor rubber en suiker aan toevoegen.
