Het bureau Civitas is zelfstandig en staat los van de Britse overheid. In het nieuwste rapport ''A Price That Matters: Britain's Disastrous Exchange Rate Policy'', zet John Mills uiteen waarom het devalueren van het Britse pond kan helpen om de economie aan te jagen en het tekort op de handelsbalans kan wegpoetsen. We hebben het 48 bladzijden tellende rapport niet gelezen, maar werpen graag onze kritische blik op de samenvatting en de conclusie.
Het lijkt erop dat John Mills zich heeft laten inspireren op China, het land dat met haar goedkope valuta en lage loonkosten de grootste exportmachine van de wereld is geworden. Concluderend stelt Mills dat veel van de Britse industrie is overgeplaatst naar Azië, omdat de kosten daar lager zijn dan in Groot-Brittannië zelf. Het beleid van de Bank of England heeft volgens Mills gezorgd voor een relatief sterke pond, waar vooral bedrijven die veel exporteren last van hebben. Door de pond te verzwakken wordt industriële activiteit in eigen land gestimuleerd, wat volgens Mills goed is voor de Britse economie.
Meer devaluatie = meer economische groei (contradictie?)
Een devaluatie van 10 tot 15 procent zou volgens het onderzoek van Mills al genoeg zijn om het Britse handelsbalanstekort te dichten, terwijl een grotere van 20 tot 25 procent de Britse economie weer kan aanjagen met een groei van 4% per jaar. Een devaluatie van het Britse pond met 40 tot 50 procent zou de economische groei van Groot-Brittannië in lijn brengen met dat van China. In het rapport schrijft Mills dat een daling van de waarde van het Britse pond onvermijdelijk is en dat het daarom maar beter op een 'ordelijke wijze' en 'volgens planning' kan gebeuren.
Het rapport vervolgt met nog meer opmerkelijk conclusies. Om de waarde van de munt te verzwakken moet de Britse overheid meer geld gaan uitgeven, moet het bouwen van huizen door woningcorporaties gestimuleerd worden en moet de Bank of England paraat staan om meer kwantitatieve verruiming (lees: geldpersfinanciering) mogelijk te maken. Dit zal de waarde van de munt omlaag brengen en zal ertoe kunnen leiden dat kredietbeoordelaars gaan dreigen met afwaarderingen. Dat moet volgens Mills worden aangemoedigd, omdat negatieve berichtgeving over het Britse pond de waarde nog verder omlaag kan brengen. Als de rente op Britse staatsobligaties stijgt moet de centrale bank simpelweg meer geld drukken, aldus Mills.
Dit hele plan zal volgens John Mills enkele negatieve effecten hebben, maar gemiddeld gezien zouden de voordelen voor de banenmarkt veel groter zijn. Op de middellange en lange termijn verwacht Mills dat het drukken van meer geld door de centrale bank meer welvaart zal brengen en dat iedereen gemiddeld gezien beter af zal zijn.
Destructief beleid
John Mills, die zichzelf ondeemer en econoom noemt, publiceert hier naar mijn mening een werkelijk tenenkrommende analyse. Het staat haaks op alles wat met logisch verstand te maken heeft en wat de geschiedenis ons heeft laten zien. Het devalueren van de munt holt de koopkracht van spaarders uit en straft daarmee de mensen die gespaard hebben in de eigen valuta. Het ongecontroleerd geld laten drukken door de centrale bank kent geen limieten en is een recept voor hyperinflatie. Het is een illusie dat een centrale bank volledige controle kan uitoefenen op de wisselkoers van de valuta. Een intentieverklaring om de valuta minder waard te maken zal onmiddelijk gevolgd worden door vlucht naar veiligheid, waarbij de eigen munt gedumpt zal worden in ruil voor buitenlandse valuta, goud, zilver en andere zaken die hun waarde beter vasthouden dan de eigen valuta. Het is een volstrekte illusie om te denken dat een centrale bank de situatie die John Mills voorstelt kan creëeren én handhaven.
Valuta-oorlog
Door de eigen valuta te verzwakken worden goederen uit eigen land goedkoper voor het buitenland, met als gevolg dat er meer geëxporteerd kan worden. Dit voordeel gaat rechtstreeks ten kosten van andere valutablokken, met als gevolg dat een devaluatie van het Britse pond een devaluatie in andere valutablokken uitlokt. Het voordeel van de goedkopere valuta zal slechts van korte duur zijn en zal een race naar de bodem ontketenen. Dit proces kent alleen maar verliezers voor alle deelnemende landen, zoals Jim Rickards beschrijft in het boek 'Currency Wars'.
De import van goederen zal bij elke devaluatie duurder worden, met als gevolg dat er steeds minder koopkracht overblijft voor de bevolking. Ook valt het voordeeltje van een goedkopere valuta grotendeels weg als de industrie voor haar export veel grondstoffen en halffabrikaten moet importeren uit het buitenland. Die worden dan steeds duurder en drukken op de marges. Kortom: een rampzalig en onsmakelijk plan waarvan de uitkomst makkelijk te voorspellen is. Het verbaast me dat Mills dat zelf niet inziet. De titel van zijn werk is onbedoeld dan ook meer van toepassing op zijn eigen analyse dan op datgene waar Mills zich zorgen om maakt.
A Price That Matters, een stappenplan voor de destructie van het Britse pond
