Tag: china

  • Azië kiest zijn toekomst, maar welke?

    De uitspraak, dat Azië de dominerende regio wordt, is nagenoeg een cliché geworden. Ongeveer 60% van de wereldbevolking woont er en is goed voor 25% van het wereldwijde bruto nationaal product (BNP). In de regio zijn ook zo ongeveer alle invloedrijke landen. China, Rusland, de VS, ze zijn er allemaal te vinden.

    Spanningen in Azië
    Een veel interessantere vraag is hoe Azië zich in deze eeuw gaat ontwikkelen. Wordt het een regio, die zich economisch steeds verder ontwikkelt en zijn dreigende conflicten diplomatiek oplost? Of wordt het een regio, waar de spanningen oplopen, militaire budgeten stijgen, wat uiteindelijk ten koste gaat van de economische voorspoed. Oplopende spanningen kunnen snel ontaarden in (militaire) confrontaties, omdat nu al zee- en luchtmachten van verschillende landen steeds dichter in de buurt van elkaar opereren. Cyberspace is natuurlijk een domein waar ook allerlei spanningen kunnen groeien.

    Kortom, gaat Azië lijken op het Europa van de eerste helft van de 20ste eeuw. Het oude continent kende toen twee alles verwoestende oorlogen. Of gaat het de weg van het Europa van de 2de helft van de 20ste eeuw. Dankzij vooruitstrevend politiek leiderschap zijn de oude tegenstanders geleidelijk opgegaan in een groter politiek geheel. Het idee van een intra-Europese oorlog is zodoende een zachte dood gestorven, terwijl welvaart en welzijn naar hoge niveaus zijn gestegen.

    Van oudsher
    Eerlijk gezegd, zijn de voortekenen niet erg bemoedigend. Juist in Azië zijn er weinig bovenstatelijke instituties of overeenkomsten. Dat is in het bijzonder het geval op militair en veiligheidsvlak. Daarenboven spelen er in de regio talloze conflicten en geschillen van zeer oude datum, die zomaar uit de hand kunnen lopen. Korea en China hebben stevige anti-Japan gevoelens die al van voor WOII dateren. Japan en Rusland hebben officieel nooit vrede gesloten en maken regelmatig ruzie over de Koerilen Eilanden. Ook tussen India en China botert het al decennia niet.

    Het heeft er bovendien de schijn van, dat die spanningen van oudsher recentelijk aan kracht winnen. China begint zich steeds meer als de allesbepalende regionale supermacht te ontplooien. Het land wil zeer nadrukkelijk zijn zeggenschap vestigen over de verschillende zeeën en zeestraten. Dat doen de Chinezen zo nadrukkelijk, dat van de weeromstuit Japan zijn pacifisme steeds meer laat varen en kiest voor een snelle herbewapening.

    Pax Americana
    Het aloude nationalisme viert hoogtij en het ontbeert de regio aan instituties om de langlopende geschillen op hoog diplomatiek niveau te bespreken en op te lossen. Laat staan, dat er een regionale organisatie is die vrijhandel bevordert. Maar misschien kan Europa hier opnieuw als voorbeeld fungeren. De Pax Americana heeft min of meer de interne vrede in Europa afgedwongen of in ieder geval zeer wel bevordert. De VS grenzen ook aan de Pacific en zijn als zodanig ook een regionale speler. Het land zou daarom in de Pacific dezelfde rol kunnen spelen als in het naoorlogse Europa. Het kan de onderlinge vrijhandel bevorderen. De Amerikanen kunnen tegelijkertijd door een combinatie van militaire macht en diplomatiek initiatief China meer en meer integreren in de regio. Dat zou de machtshonger van dat land kunnen intomen. De macht van de VS is echter te klein voor een Pax Americana in de Pacific. Daarmee is de loop van de geschiedenis erg ongewis.

    Cor Wijtvliet

    Content:
    Richard N. Haase, Which Asian Century? Project-syndicate, October 28, 2013

  • “China moet haar positie in dollarreserves herzien”

    In een ingezonden stuk voor de Chinese krant Global Times schrijft Stephen S. Roach dat China aan de vooravond staat van een belangrijke economische verschuiving. China moet zich van een exportland met een relatief goedkope munt transformeren naar een land met een sterkere munt en een grotere binnenlandse afzetmarkt voor haar producten. Dat is nodig, omdat het niet meer verantwoord is om nog meer dollarreserves te verzamelen. Hieronder leest u een samenvatting van de analyse die gisteren werd gepubliceerd in de Global Times..

    Export in ruil voor dollarreserves

    In het oude model leende China haar dollarreserves van de export opnieuw uit aan de VS, door dollarreserves om te ruilen voor Amerikaanse staatsobligaties. In 2008 nam China de rol van Japan over als grootste crediteur van de Verenigde Staten. Vanaf dat moment hebben de Chinezen netto bijna $850 miljard aan Treasuries aan hun reserves toegevoegd. Tussen 2000 en 2013 is het aandeel van China in de totale Amerikaanse staatsschuld gestegen van 1,8% naar 10,7%.

    Door steeds dollars terug te sturen naar de VS hield China haar munt relatief goedkoop ten opzichte van de dollar, met als resultaat dat de exportmotor bleef draaien. Een exportmotor die China veel werkgelegenheid en economische groei opleverde en die de VS beloonde met bijzonder goedkope import en goedkope schuldfinanciering. Dit systeem van dollars stapelen (inmiddels heeft China bijna $4 biljoen aan dollarreserves) had gunstige effecten op zowel de Amerikaanse als de Chinese economie. Maar de voordelen lijken steeds minder op te wegen tegen de nadelen…

    Schuldencrisis VS

    De zwakheden in de Amerikaanse economie beginnen steeds zichtbaarder te worden. De government shutdown en de discussie over het Amerikaanse schuldenplafond zijn daar het voorbeeld van. Ook het feit dat de arbeidsmarkt onvoldoende herstel laat zien en dat de Amerikaanse centrale bank vast houdt aan haar stimuleringsprogramma van $84 miljard per maand laat zien dat er steeds meer problemen op de loer liggen. De economie kwakkelt, terwijl de staatsschuld én de monetaire basis van de VS steeds sneller groeit. De rente op Amerikaanse staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar bereikte onlangs zelfs de 3%, een teken dat de markt minder vertrouwen heeft in de Amerikaanse economie.

    Met al die waarschuwingssignalen zijn de Chinezen aan het denken gezet. Hoe veilig zijn die dollarreserves nog, nu de Amerikaanse obligatiemarkt permanent aan het infuus ligt bij de Federal Reserve… En hoe kunnen de Chinezen hun blootstelling aan de VS verkleinen?

    Balanceer-act

    De Chinezen zijn zich bewust van hun positie in de wereldeconomie en weten dat ze niet zomaar afstand kunnen doen van hun dollarreserves. In plaats daarvan moet China haar munt geleidelijk in waarde laten stijgen. Daarmee verkleint China haar exportvoordeel en neemt de koopkracht van de Chinezen bevolking toe. Dit alles moet leiden tot een sterkere interne markt voor Chinese goederen en diensten en een kleinere afhankelijkheid van de exportmarkt.

    Sinds juli 2005 is de Chinese yuan al met 35% in waarde geapprecieerd ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Dat lijkt veel, maar de waardestijging was nog veel groter geweest als China niet jarenlang de Amerikaanse consumptie ondersteund had door haar dollarreserves steeds weer terug te sturen naar de VS.

    Het Chinese State Administration of Foreign Exchange (SAFE) moet haar afkorting serieus nemen en een strategie ontwikkelen om haar overgewicht van dollarreserves terug te dringen. Het ziet er namelijk niet naar uit dat de VS binnen afzienbare tijd uit haar fiscale problemen komt…

    Hoe lang blijven de Chinezen dollarreserves stapelen?

    Hoe lang blijven de Chinezen dollarreserves stapelen?

  • China en EU zetten handtekening onder miljoenendeals

    China en de Europese Unie hebben overeenstemming bereikt over verschillende investeringen met een totale omvang van $270 miljoen, zo schrijft de Brics Post. De miljoenendeals werden gesloten in de stad Chengdu in het zuidwesten van China, waar een speciale markt was geopend voor investeerders.

    De drie grootste projecten hebben een totale waarde van $190 miljoen en hebben betrekking op de financiering van een rioolwaterzuiveringsinstallatie, de bouw van een Chinese fabriek waar men motoren voor BMW’s gaat bouwen en investeringen in tankstations van Shell. Daarnaast werden er nog drie grote projecten ondertekend met een totale waarde van $80 miljoen.

    Investeringen tussen China en de EU

    De toename van de investeringen tussen China en de EU zijn het logische gevolg van een nauwere samenwerking tussen beide handelsblokken. De handel tussen China en de EU is sinds 2003 verdubbeld naar een totale omvang van omgerekend meer dan $1,3 miljard per dag. Om de handel verder te stimuleren hebben de Chinese centrale bank en de ECB onlangs nog een valutaswap ondertekend, waardoor bedrijven uit beide handelsblokken makkelijker kunnen handelen met Chinese yuan en euro’s.

    De Brics Post schrijft dat de Europese Commissie later deze maand in Luxemburg nog zal onderhandelen over een ‘investeringsovereenkomst’ met China. Die overeenkomst zou de weg vrij maken voor een vrijhandelsovereenkomst tussen China en de Europese Unie, de twee grootste handelsblokken in de wereld.

    China en de EU ondertekenen $270 miljoen aan investeringen

    China en de EU ondertekenen $270 miljoen aan investeringen

  • China heeft het helemaal gehad met de VS

    Het had maar een haartje gescheeld of de VS hadden zich flink in de eigen voet geschoten. Maar de discussie over het schuldenplafond kan over 90 dagen gewoon weer opflakkeren met alsnog een desastreuze uitkomst. Maar terwijl de Amerikaanse regering stekeblind de duisternis in tuurt, is er een andere partij die met steeds meer chagrijn naar Washington tuurt. Dat land is China.

    Het chagrijn is maar wat goed te begrijpen. Het land is verreweg de grootste schuldeiser van de VS. In juli van dit haar had het land voor een bedrag van $ 1,3 biljoen Amerikaans schatkistpapier op de plank liggen. Dat is ongeveer 11% van de totale staatsschuld van de VS. Dit duizelingwekkend bedrag loopt op naar $ 2 biljoen als je het belang in semioverheidsbedrijven als Fannie Mae en Freddie Mac meetelt.

    Externe schulden in handen van China

    China koopt al die schuld niet uit bewondering voor het land en al helemaal niet voor het rendement of omdat het zo veilig is. China koopt eindeloos veel Amerikaans schatkistpapier, omdat dit al 33 jaar in het economisch beleid van het land past.

    Sinds 1994 heeft het land een reusachtig overschot op de lopende rekening opgebouwd met een waarde van ongeveer $ 3,7 biljoen. Ongeveer 60% van deze reserves zijn omgezet in dollar gedenomineerde waardepapieren van de Amerikaanse overheid. Dat was de beste manier om de voortdurende waardestijging van de renminbi ten opzichte van de dollar af te remmen. Minder dollars kopen zou de waardevermeerdering versnellen en daarmee de exportpositie van het land in het geding brengen.

    Die wens van de Chinezen liep parallel aan de noodzaak van de Amerikanen om hun schuld extern te financieren. Interne besparingen zijn sinds jaar en dag te laag. De massieve aankoop van de Chinezen had nog een voordeel voor de VS. Het houdt de rente laag en dat geeft onbedoeld steun aan de aandelenmarkten en de onroerend goed markt.

    Wederzijdse afhankelijkheid

    Twintig jaar lang heeft dit recept van wederzijds afhankelijkheid goed gewerkt. Het compenseerde de onbalans in de besparingen van beide landen en diende tegelijkertijd beider groei-agenda. Maar successen uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst. Er zijn grote veranderingen op til. Het kan goed zijn, dat de verregaande onverantwoordelijkheid van Washington in de afgelopen weken het beslissende zetje heeft gegeven.

    De discussie over het schuldenplafond mag dan beslissend zijn, er waren voor de Chinezen al meer onrustbarende tekenen. Zo is de vraag uit de VS sinds de crisisjaren matig tot zwak. Dat is slecht voor Chinese exporteurs. In 2012 leek bovendien China-bashing een nationale sport in de VS en dat kan zich zomaar herhalen. De Chinezen hebben daar een broertje dood aan. Als dan de schuldpapieren ook al niet zo veilig meer zijn, dan is de maat vol.

    Hervormen

    Het land zal waarschijnlijk vaart gaan zetten achter een grondige verbouwing van de eigen economie. Die zal veel minder het accent krijgen van export en investeringen, maar veel meer van private binnenlandse consumptie. In november kan daar meer duidelijkheid over komen. Dan komt het 18de Chinese partijcongres bijeen.

    Mochten er op dat congres spijkers met koppen geslagen worden, dan zal een van de gevolgen zijn dat het land minder overschotten met het buitenland opbouwt. Het land exporteert immers minder. Daarmee daalt ook de vraag naar dollar gedenomineerde waardepapieren. Anders gezegd, de VS zullen meer moeten betalen om hun schuldpapier te kunnen slijten. Chinese commentatoren nemen nu al een voorschot op een gedeamerikaniseerde wereld. Dat wordt wennen, zeker voor de Amerikanen.

    Cor Wijtvliet spreekt aankomende tijd op de seminar reeks ‘Bescherm uw toekomst’. Meer informatie…

    Great-Wallet-of-China

    Bron:
    Stephen S. Roach, China’s wake-up call from Washington. Project-syndicate, Oktober 21 2013

  • Rusland en China sluiten nieuwe deal voor olie

    Het Chinese National Petroleum Corporation (CNPC) heeft een overeenkomst gesloten met het Russische staatsbedrijf Rosneft voor de winning van olie in het oosten van Siberië, zo schrijft de Brics Post. De twee bedrijven gaan nieuwe installaties bouwen, zodat ze de omvangrijke olie- en gasreserves in de bodem van Siberië kunnen aanboren. Dat schrijft CNPC in een verklaring op haar website.

    Joint-venture

    CNPC en Rosneft richten een nieuwe joint-venture op, waar de Russische oliegigant Rosneft voor 51% eigenaar van zal zijn. De resterende 49% van de joint-venture komt in handen van het Chinese bedrijf. Afgelopen vrijdag tekenden de twee bedrijven een samenwerkingsovereenkomst, waarin de intenties van deze samenwerking zijn vastgelegd.

    In de overeenkomst is vastgelegd dat de olieproductie in eerste instantie ten goede moet komen aan de Russische vraag in de regio. Alle extra productie zal volgens de overeenkomst geëxporteerd worden naar China en andere Zuidoost-Aziatische landen.

    Volgens Chinese National Petroleum Corporation is het tekenen van deze intentieverklaring met Rosneft een nieuwe doorbraak in de samenwerking tussen Rusland en China. Een doorbraak die toekomstige samenwerking op andere gebieden zal aanmoedigen.

    Olie en gas

    Deze deal komt een paar dagen voor een belangrijk staatsbezoek van Medvedev in Beijing. Tijdens deze bijeenkomst, die op 22 oktober begint en die drie dagen zal duren, zal gesproken worden over het intensiveren van de samenwerking tussen de twee grootmachten op het vlak van grensoverschrijdende investeringen, grootschalige energieprojecten en industriële productie. Eerder dit jaar werden al dertig overeenkomsten gesloten tussen de twee landen, toen Xi Jinping een bezoek bracht aan de Russische president Poetin.

    In juni sloten Rusland en China nog een deal van $270 miljard voor de aanvoer van olie en begin september werd een miljardendeal gesloten voor de levering van aardgas. Met deze overeenkomsten maakt China zich steeds minder afhankelijk van energiebronnen uit het Midden-Oosten. Rusland is inmiddels de grootste olieproducent ter wereld. Het is dan ook niet vreemd dat China nu al afspraken maakt met haar buurland om de toekomstige aanvoer van olie veilig te stellen.

    Siberië rijk aan olie- en gasvoorraden

    Siberië is rijk aan olie- en gasvoorraden 

  • Chinese investeringsmaatschappij koopt Chase Manhattan Plaza

    De Chinese investeringsmaatschappij Fosun International Ltd. heeft voor $725 miljoen het One Chase Manhattan Plaza in New York gekocht. Deze wolkenkrabber telt zestig verdiepingen, heeft 2,2 miljoen vierkante meter aan kantoorruimte en siert al sinds 1961 de skyline van Manhattan. Het gebouw wordt momenteel verhuurd aan onder meer verzekeraar Allianz en de zakenbank JP Morgan Chase. Laatstgenoemde huurt ongeveer de helft van het 248 meter hoge gebouw.

    De Chinezen kopen steeds vaker vastgoed in het buitenland, met name kantoorgebouwen op toplocaties in wereldsteden als Londen en New York. Eerder deze maand kocht het Chinese staatsbedrijf Greenland Holding Group Co., een in Shanghai gevestigde projectontwikkelaar, nog een aandeel van 70% in een groot vastgoedproject in Brooklyn.

    Overtollig kapitaal

    “Er is veel overtollig kapitaal in China dat op dit moment een bestemming zoekt”, zo verklaarde Simon Lo tegenover Bloomberg. Simon Lo werkt als adviseur voor vastgoedmakelaar Colliers International. “Daarnaast kunnen we, door in een vastgoedmarkt als die van New York te investeren, profiteren van het herstel van de Amerikaanse economie en haar vastgoedsector”.

    Veel Chinese ontwikkelaars en vermogende investeerders hebben het afgelopen jaar vastgoed gekocht in de Verenigde Staten, aldus Bloomberg. Zo investeerde China Vanke Co., de grootste beursgenoteerde projectontwikkelaar in China, in de ontwikkeling van een nieuw vastgoedproject in San Francisco. Ook namen Soho China Ltd., de grootste vastgoedontwikkelaar in het zakencentrum van Beijing, en de Braziliaanse miljardair Moise Safra gezamenlijk een belang van 40% in het kantoor van General Motors in New York.

    Chinese geldschieters worden steeds belangrijker, aldus econoom Andrea Boltho van de Oxford University. Hij zei dat verschillende Chinese staatsfondsen, pensioenfondsen, verzekeraars en familiebedrijven hun vermogen willen diversificeren buiten de Chinese landsgrenzen. Daarbij zijn ze gebonden aan de Chinese overheid, die slechts 45 landen heeft aangewezen waar ze in mogen investeren. In Europa zijn dat Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Duitsland, zo schrijft de site Vastgoedmarkt. Ook in de VS kunnen de Chinezen overtollige dollarreserves stukslaan op hoogwaardig vastgoed.

    One Chase Manhattan Plaza

    De One Chase Manhattan Plaza is de volgend trofee die de Chinezen hebben weten te bemachtigen. Huurder JP Morgan blijft overigens niet in het kantoor zitten. Bloomberg schrijft dat de ongeveer 4.000 werknemers worden overgeplaatst naar een werkplek elders in New York. Jane Zhang, woordvoerder van Fosun, wilde niet zeggen waar de investeringsmaatschappij het gebouw voor wil gebruiken.

    One Chase Manhattan Plaza komt in Chinese handen

    One Chase Manhattan Plaza komt in Chinese handen

  • Chinese autofabrikant gaat de ‘London Cab’ bouwen

    Het is tekenend voor de verschuiving van de macht in de wereld. Een Chinese autofabrikant met de naam Geely (wie kent hem niet?) heeft het noodlijdende ‘The Londen Taxi Company’ van de ondergang gered. Zoals de naam al doet vermoeden: dit is het bedrijf dat sinds jaar en dag de authentieke en wereldwijd herkende London Cab bouwt.

    Het Chinese Geely betaalden £11 miljoen voor de overname en zal de komende vijf jaar in totaal voor £150 miljoen investeren in het bedrijf. Daarmee kan de Londense taxibouwer eindelijk een nieuw model taxi ontwikkelen, een project dat niet van de grond kwam door een gebrek aan financiële middelen.

    Dankzij de Chinese overname kan de Londense autofabrikant weer aan de slag. Daarmee blijft ook de werkgelegenheid bestaan in de regio. Het is overigens niet voor het eerst dat een groot Brits bedrijf wordt overgenomen door een buitenlandse speler. De video is van Russia Today.

  • China en Japan eisen bescherming van hun Amerikaanse beleggingen

    China en Japan eisen bescherming van hun Amerikaanse beleggingen

    Na twee zenuwslopende weken ziet het er naar uit, dat politieke partijen in de VS elkaar iets genaderd zijn. Er iets van een compromis uitgewerkt over het schuldenplafond. Maar de tijd dringt en begint steeds meer te dringen. De beruchte datum van 17 oktober nadert met rasse schreden. Na die dag zullen de VS niet meer in staat zijn om aan al hun financiële verplichtingen te kunnen voldoen, als er geen besluit genomen wordt het schuldenplafond te verhogen. Na 17 oktober zal het ministerie van financiën keuzes moeten maken. Betalen ze hun internationale schuldeisers of maken ze geld over naar Amerikaanse pensioengerechtigden en veteranen uit het leger.

    De huidige politieke impasse in combinatie met de mogelijkheid dat de Verenigde Staten hun verplichtingen niet wensen of kunnen nakomen, begint steeds meer partijen binnen en buiten de VS op de zenuwen te spelen. Uit steeds meer hoofdsteden komen oproepen om toch vooral het gezonde verstand te gebruiken. Vooral de ongerustheid in Azië groeit. Dat is niet zo vreemd. Aziatische banken bezitten gezamenlijk $ 5 biljoen aan vreemde valuta’s en schatkistpapier. Ongeveer 60% van die $ 5 biljoen is volgens het IMF van Amerikaanse origine.

    toptien schuldeisers

    Vooral de twee landen met het grootste aandeel in VS schuld, China en Japan, hebben afgelopen weekeinde de VS dringend op hun verantwoordelijkheid gewezen. China bezit ongeveer 11% van de Amerikaanse staatsschuld. Dat is een bedrag van $ 1,26 biljoen. Japan is een goede tweede met 9,6% van de schuld ofwel $ 1, 12 biljoen. De minister van Financiën van China, Zhu Guangyao drong er publiekelijk bij de VS op aan om zorgvuldig om te gaan met de beleggingen van zijn land in Amerikaanse waarden. Hij wees er – niet ten overvloede – op dat China ‘waakt’ over de Amerikaanse investeringen. Uit Tokyo waren gelijksoortige geluiden te horen. Taro Aso, minister van Financiën, verklaarde ongerust te zijn over de mogelijke waardedaling van de Japanse beleggingen.

    De ongerustheid van Aziatische landen met voorop Japan en China is begrijpelijk. De landen zitten in een heel moeilijke positie. Het debat over al dan niet taperen heeft de rente op Amerikaans schatkistpapier al laten oplopen. Sinds mei van dit jaar, toen de discussie over al dan niet taperen startte, is de tienjaars rente al met meer dan 100 basispunten opgelopen. Hierdoor daalt het rendement op Amerikaanse obligaties. Het voortduren van de shutdown en de onzekerheid over het schuldenplafond zal, ook volgens de Amerikanen, de rente nog verder omhoog duwen. Daardoor zal het rendement nog verder dalen.

    Maar hoe kunnen ze zich er tegen wapenen? Dat is niet zo eenvoudig. De enige mogelijkheid, die hen eigenlijk ter beschikking staat, is de treasuries op de markt aanbieden. Het Amerikaanse ministerie van financiën heeft al gewaarschuwd, dat dit in een financiële crisis à la 2008 kan uitmonden. Welk land wil een dergelijk drama op zijn geweten hebben. Slechts een geleidelijke diversificatie kan uitkomst bieden, maar dan is het kwaad allang geschied.

    Cor Wijtvliet spreekt aankomende tijd op de seminar reeks ‘Bescherm uw toekomst’. Meer informatie…

     

  • China en Vietnam werken aan onderlinge valutaswap

    China en Vietnam werken aan onderlinge valutaswap

    China en Vietnam hebben afgelopen zondag een overeenkomst bereikt over het intensiveren van de onderlinge handelsrelatie. Op drie vlakken willen de twee landen intensiever samenwerking, namelijk op zee, op het vasteland en op het gebied van financiële samenwerking. Op elk van deze drie vlakken wordt een werkgroep in het leven geroepen, die de mogelijkheden voor verdere samenwerking in kaart zullen brengen. Zo hebben beide landen de intenties uitgesproken om op het gebied van cultuur en onderwijs nauwer samen te werken.

    Valutaswap

    Het Chinese Global Times schrijft dat een werkgroep financiële samenwerking beide landen moet begeleiden naar de introductie van een valutaswap. Bedrijven kunnen door een dergelijke valutaswap tussen centrale banken makkelijker betalingen doen in de valuta van hun handelspartner. De valutaswap maakt daarmee het gebruik van Amerikaanse dollars overbodig, de valuta die tot voor kort nog dominant was in het internationale betalingsverkeer.

    De Global Times schrijft dat een dergelijke valutaswap tussen China en Vietnam een bijdrage kan leveren aan de economische ontwikkeling en de financiële stabiliteit in beide landen en in de regio als geheel. De afhankelijkheid van de Amerikaanse dollar wordt kleiner, terwijl de Chinese yuan steeds meer gebruikt zal worden in de internationale handel.

    Handelsrelaties versterken

    China is de laatste jaren druk bezig geweest om haar handelsrelaties te versterken. Door handelsovereenkomsten te tekenen met verschillende handelspartners stelt China haar groeiende behoefte aan grondstoffen veilig, terwijl ze tegelijkertijd investeert in de economische en sociale ontwikkeling van haar handelspartners. Daarnaast bouwt China steeds meer valutaswaps op met haar handelspartners, zodat die de Chinese munt gaan zien als een waardevol alternatief voor de Amerikaanse dollar.

    Vorige week tekende de centrale bank van China nog een belangrijke valutaswap met de ECB, waardoor handel tussen bedrijven uit de Eurozone en bedrijven uit China gemakkelijker in euro’s en yuan verrekend kan worden. In dit artikel hebben we tevens een overzicht geplaatst van alle valutaswaps die China de afgelopen jaren heeft opgebouwd.

    China en Vietnam willen handelsrelatie versterken

    China en Vietnam willen handelsrelatie versterken (Bron: Xinhuanet)

  • “Chinese economie groeit dit jaar mogelijk met 7,6%”

    “Chinese economie groeit dit jaar mogelijk met 7,6%”

    De Chinese economie kan dit jaar met meer dan 7,5% groeien, zo denkt gouverneur Yi Gang van de Chinese centrale bank. Tijdens een bijeenkomst van het IMF in Washington zei hij tegenover de pers van Xinhua dat de economie van China dit jaar met 7,6% kan groeien. Dat zou een welkome verrassing zijn, want in twaalf van de afgelopen veertien kwartalen nam de economische groei juist af.

    Door lagere belastingen voor kleine ondernemers en door meer investeringen in de infrastructuur kan de Chinese economie dit jaar een beter groeipercentage laten zien. Over een week worden de definitieve groeicijfers van de Chinese economie gepresenteerd, maar dat weerhoudt de gouverneur van de Chinese centrale bank er niet van om nu al uitspraken te doen over de groei.

    Chinese economie gedreven door schulden

    Volgens analisten nemen ook de bedreigingen voor de Chinese economie toe. Zo neemt de private kredietgroei nog steeds razendsnel toe, wat mogelijk tot economische bubbels kan leiden. De huizenmarkt in nog steeds booming in China, maar tegelijkertijd neemt ook de leegstand toe. Ook worden woningen voor steeds meer Chinezen onbetaalbaar. De private schulden dragen bij aan de economische groei, maar kunnen over een aantal jaar juist een drukkend effect hebben op de economie.

    Ook maken analisten zich zorgen over de 9,7 biljoen yuan aan schulden bij lokale overheden in China. De Chinese toezichthouder loopt momenteel de financiën van alle lokale overheden na, zodat voor het einde van dit jaar vastgesteld kan worden wat de totale publieke schuldquote van China is. Volgens verschillende economen is de publieke schuld in China mogelijk verdubbeld sinds 2010, toen de totale schuld bij een soortgelijke meting $10,7 biljoen yuan bleek te zijn.

    Onderstaande grafiek laat zien dat de publieke schulden op lokaal niveau razendsnel zijn toegenomen. Waren ze in 1994 nog maar 4% van het GDP, in 2010 was dat al toegenomen tot meer dan 26%. De hoge groeicijfers in China hebben dus niet alleen betrekking op een toenemende productiviteit van de Chinezen, maar ook op een toename van de hoeveelheid schulden in de economie.

    Bron: Reuters

    Publieke schulden in China stijgen razendsnel

    Publieke schulden in China stijgen razendsnel (Bron: The Intercollegiate Finace Journal)

  • Nieuwe valutaswap ECB en Chinese centrale bank

    Nieuwe valutaswap ECB en Chinese centrale bank

    Op de website van de ECB lezen we vandaag dat er een nieuwe valutaswap tot stand is gekomen tussen de ECB en de Chinese centrale bank, de People’s Bank of China (PBoC). De swap heeft een omvang van €45 miljard en 350 miljard yuan (omgerekend ruim €42 miljard) en heeft een looptijd van drie jaar. Met deze valutaswap garandeert het Eurosysteem een goede beschikbaarheid van Chinese yuan en kan de Chinese centrale bank de banken en bedrijven in haar eigen land voorzien van voldoende euro’s.

    Valutaswap

    Deze valutaswap is vastgesteld in het kader van snel groeiende handel tussen de eurozone en China, handel die steeds vaker in euro’s en yuan wordt afgerekend in plaats van Amerikaanse dollars. Door een goede beschikbaarheid van yuan en euro’s te garanderen stimuleren e ECB en de PBOC het gebruikt van hun eigen munt als alternatief voor de dollar. Ook draagt de valutaswap bij aan het waarborgen van de stabiliteit op de financiële markten. Schokken in de wereldeconomie en in het financiële systeem kunnen met deze valutaswap beter opgevangen worden. De 350 miljard Chinese yuan waar het Eurosysteem over kan beschikken zijn via de nationale centrale banken bereikbaar voor alle landen die bij de Eurozone zijn aangesloten. Dat zijn er momenteel achttien.

    China worstelt zich los van de dollar

    De valutaswap versterkt de handelsrelatie tussen Europa en China en bewijst de toegevoegde waarde van de Europese muntunie. Tegelijkertijd past de komst van deze valutaswap in een wereldwijde trend om het gebruik van Amerikaanse dollars te omzeilen in onderlinge handel. We zetten een aantal headlines voor u op een rij, zodat u het grote plaatje wat scherper ziet.

    Valutaswap tussen ECB en Chinese centrale bank

    Valutaswap tussen ECB en Chinese centrale bank gereed