Tag: dow divisor

Dow Jones index zegt niets over economie

Vorige week sloot de Dow Jones voor het eerst in de geschiedenis boven de 20.000 punten. Een symbolische mijlpaal, want deze 121 jaar oude index zegt vandaag de dag nog maar weinig over de stand van de economie. Dat komt niet alleen omdat de samenstelling van bedrijven in de index door de jaren heen sterk verandert, maar ook door de manier waarop de score berekend wordt.

Zou je de Dow Jones index vandaag de dag op dezelfde manier waarderen als in april 2004, dan kom je uit op een score van minder dan 13.000 punten. Dat is 1/3 minder dan de 20.000 puntengrens die inmiddels doorbroken is. Hoe kan dit verschil zo groot zijn? En hoe wordt deze beursindex eigenlijk berekend?

Dow Jones index gewaardeerd volgens de berekening van 2004

1. Samenstelling Dow Jones index

De Dow Jones index bestaat van oudsher uit dertig verschillende bedrijven, waarvan ongeveer twee derde deel productiebedrijven. De rest een mix is van bedrijven uit andere belangrijke sectoren, zoals informatietechnologie, financiële dienstverlening en entertainment. Toch wordt de samenstelling van deze index zeer regelmatig aangepast. Wim Grommen schreef begin 2014 het volgende over de veranderingen van de index:

In minder dan 10 jaar tijd zijn 12 van de 30 bedrijven in de Dow Jones vervangen, dat is 40%. Over een periode van 16 jaar werden 20 bedrijven vervangen, dus 67%. Na 16 jaar wordt dus de waarde van een mandje appels vergeleken met de waarde van een mandje peren.

Vergelijk je de index van nu met die van 10, 20, 40 of 100 jaar geleden, dan vergelijk je steeds een compleet andere groep van bedrijven. En die veranderingen waren niet geheel willekeurig, want door de jaren heen is er een duidelijk trend waarneembaar. Zo worden bedrijven die uitgegroeid zijn en die op de beurs slecht presteren stelselmatig uit de index gehaald om plaats te maken voor bedrijven die meer groeipotentieel hebben.

Koop je als belegger vandaag alle aandelen uit de Dow Jones index, dan is de kans groot dat over tien of twintig jaar een groot aantal van die bedrijven uit de index vervangen is door bedrijven met meer groeipotentieel. Het rendement van het mandje aandelen dat je destijds gekocht hebt zal daardoor waarschijnlijk lager zijn dan het rendement van de (aangepaste) index.

Historische ontwikkeling Dow Jones index (Grafiek via Wikipedia)

2. Aanpassing formule
Niet alleen de bedrijven die in de Dow Jones zitten worden met enige regelmatig gewisseld, ook wordt de berekening steeds aangepast. In het begin was de score van de Dow Jones simpelweg het bedrag in dollars dat je nodig had om van ieder bedrijf uit de index één aandeel te kopen. Maar door splitsing van aandelen en de uitkering van dividend werd de index erg onvoorspelbaar. Om dat op te vangen werd de Dow Divisor in het leven geroepen, zodat de score van de index gelijk bleef als een aandeel gesplitst werd of als bedrijven uit de index vervangen werden voor nieuwe bedrijven. Omdat er de afgelopen decennia zoveel aandelensplitsingen hebben plaatsgevonden binnen de Dow Jones index is deze deelfactor inmiddels een vermenigvuldigingsfactor geworden. Het resultaat is dat de Dow Divisor vandaag de dag nog maar 0,146 is, wat betekent dat de index met iedere dollar stijging van een aandeel met 6,85 punten omhoog schiet. Nu begrijpt u ook waarom de index de afgelopen decennia zo explosief gestegen is.

Dow Divisor vanaf 1930

3. Aandelenkoers versus marktwaarde
In tegenstelling tot andere populaire aandelenindices zoals de S&P 500 is de Dow Jones een prijs gewogen index, waarbij geen rekening wordt gehouden met de marktwaarde van een onderneming. Sinds eind 2015 heeft JP Morgan Chase met een waardestijging van 32% slechts 140 punten aan de index toegevoegd, terwijl Goldman Sachs in dezelfde periode met een vergelijkbare waardestijging van 36% maar liefst 437 punten aan de index toevoegde. Hoe kan het dat de waardestijging van het aandeel Goldman Sachs een drie keer zo grote bijdrage levert aan de stijging van de Dow Jones, terwijl de marktwaarde van haar concurrent JP Morgan ruim drie keer zo groot is als die van Goldman Sachs ($312 miljard versus $103 miljard)? Het simpele antwoord op die vraag is dat één aandeel van JP Morgan momenteel $84,63 waard is, terwijl één aandeel van Goldman Sachs $229,32 kost. Een procent stijging van het laatstgenoemde aandeel heeft dus een veel grotere impact op de index. Zou je een weging toepassen op basis van de marktwaarde van alle ondernemingen in de Dow Jones index, dan lag de grens van 20.000 punten waarschijnlijk nog ver voor ons. De volgende grafiek van Bloomberg laat zien dat de stijging van de afgelopen drie maanden voor een aanzienlijk deel toegeschreven kan worden aan deze gebrekkige rekenmethode.

Dow Jones index sterk beïnvloedt door bedrijven met hoge aandelenkoers (Grafiek via Bloomberg)

1 februari 2017
The Dow Jones Index Is A Hoax
The Dow Jones Industrial Average (DJIA) Index is the only stock market index that covers both the second and the third industrial revolution.

Calculating share indexes such as the Dow Jones Industrial Average and showing this index in a historical graph is a useful way to show which phase the industrial revolution is in. Changes in the DJIA shares basket, changes in the formula and stock splits during the take-off phase and acceleration phase of industrial revolutions are perfect transition-indicators. The similarities of these indicators during the last two revolutions are fascinating, but also a reason for concern. In fact the graph of the DJIA is a classic example of fictional truth, a hoax.
Transitions

Every production phase, civilization or other human invention goes through a so called transformation process. Transitions are social transformation processes that cover at least one generation. In this article I will use one such transition to demonstrate the position of our present civilization and its possible effect on stock exchange rates.

A transition has the following characteristics:
- it involves a structural change of civilization or a complex subsystem of our civilization
- it shows technological, economical, ecological, socio-cultural and institutional changes at different levels that influence and enhance each other
- t is the result of slow changes (changes in supplies) and fast dynamics (flows)
A transition process is not fixed from the start because during the transition processes will adapt to the new situation. A transition is not dogmatic.
Four transition phases
In general transitions can be seen to go through the S curve and we can distinguish four phases (see fig. 1 below):
1. A pre-development phase of a dynamic balance in which the present status does not visibly change
2. A take off phase in which the process of change starts because of changes in the system
3. An acceleration phase in which visible structural changes take place through an accumulation of socio cultural, economical, ecological and institutional changes influencing each other; in this phase we see collective learning processes, diffusion and processes of embedding
4. A stabilization phase in which the speed of sociological change slows down and a new dynamic balance is achieved through learning
A product life cycle also goes through an S curve. In that case there is a fifth phase: 5. The degeneration phase in which cost rises because of over capacity and the producer will finally withdraw from the market.

Figure 1. The S curve of a transition
 Four phases in a transition best visualized by means of an S curve:
- Pre-development
- Take-off
- Acceleration
- Stabilization
When we look back into the past we see three transitions, also called industrial revolutions, taking place with far-reaching effect:
1. The first industrial revolution (1780 until circa 1850); the steam engine
2. The second industrial revolution (1870 until circa 1930); electricity, oil and the car
3. The third industrial revolution (1950 until ….); computer and microprocessor
Dow Jones Industrial Average (DJIA)
The Dow Index was first published in 1896 when it consisted of just 12 constituents and was a simple price average index in which the sum total value of the shares of the 12 constituents were simply divided by 12. As such those shares with the highest prices had the greatest influence on the movements of the index as a whole. In 1916 the Dow 12 became the Dow 20 with four companies being removed from the original twelve and twelve new companies being added. In October, 1928 the Dow 20 became the Dow 30 but the calculation of the index was changed to be the sum of the value of the shares of the 30 constituents divided by what is known as the Dow Divisor. While the inclusion of the Dow Divisor may have seemed totally straightforward it was – and still is – anything but! Why so? Because every time the number of, or specific constituent, companies change in the index any comparison of the new index value with the old index value is impossible to make with any validity whatsoever. It is like comparing the taste of a cocktail of fruits when the number of different fruits and their distinctive flavours – keep changing. Let me explain the aforementioned as it relates to the Dow.
The False Appreciation of the Dow Explained
On the other hand, companies in the take-off or acceleration phase are added to the index. This greatly increases the chances that the index will always continue to advance rather than decline. In fact, the manner in which the Dow index is maintained actually creates a kind of pyramid scheme! All goes well as long as companies are added that are in their take-off or acceleration phase in place of companies in their stabilization or degeneration phase. On October 1st, 1928, when the Dow was enlarged to 30 constituents, the calculation formula for the index was changed to take into account the fact that the shares of companies in the Index split on occasion. It was determined that, to allow the value of the Index to remain constant, the sum total of the share values of the 30 constituent companies would be divided by 16.67 ( called the Dow Divisor) as opposed to the previous 30. On October 1st, 1928 the sum value of the shares of the 30 constituents of the Dow 30 was $3,984 which was then divided by 16.67 rather than 30 thereby generating an index value of 239 (3984 divided by 16.67) instead of 132.8 (3984 divided by 30) representing an increase of 80% overnight!! This action had the affect of putting dramatically more importance on the absolute dollar changes of those shares with the greatest price changes. But it didn’t stop there! On September, 1929 the Dow divisor was adjusted yet again. This time it was reduced even further down to 10.47 as a way of better accounting for the change in the deletion and addition of constituents back in October, 1928 which, in effect, increased the October 1st, 1928 index value to 380.5 from the original 132.8 for a paper increase of 186.5%!!! From September, 1929 onwards (at least for a while) this “adjustment” had the affect – and I repeat myself – of putting even that much more importance on the absolute dollar changes of those shares with the greatest changes.
How the Dow Divisor Contributed to the Crash of ‘29
From the above analyses/explanation it is evident that the dramatic “adjustments” to the Dow Divisor (coupled with the addition/deletion of constituent companies according to which transition phase they were in) were major contributors to the dramatic increase in the Dow from 1920 until October 1929 and the following dramatic decrease in the Dow 30 from then until 1932 notwithstanding the economic conditions of the time as well.
Dow Jones Industrial Index is a Hoax
In many graphs the y-axis is a fixed unit, such as kg, meter, liter or euro. In the graphs showing the stock exchange values, this also seems to be the case because the unit shows a number of points. However, this is far from true! An index point is not a fixed unit in time and does not have any historical significance. An index is calculated on the basis of a set of shares. Every index has its own formula and the formula gives the number of points of the index. Unfortunately many people attach a lot of value to these graphs which are, however, very deceptive. An index is calculated on the basis of a set of shares. Every index has its own formula and the formula results in the number of points of the index. However, this set of shares changes regularly. For a new period the value is based on a different set of shares. It is very strange that these different sets of shares are represented as the same unit. In less than ten years twelve of the thirty companies (i.e. 40%) in the Dow Jones were replaced. Over a period of sixteen years, twenty companies were replaced, a figure of 67%. This meant that over a very short period we were left comparing a basket of today’s apples with a basket of yesterday’s pears. Even more disturbing is the fact that with every change in the set of shares used to calculate the number of points, the formula also changes. This is done because the index, which is the result of two different sets of shares at the moment the set is changed, must be the same for both sets at that point in time. The index graphs must be continuous lines. For example, the Dow Jones is calculated by adding the shares and dividing the result by a number. Because of changes in the set of shares and the splitting of shares the divider changes continuously. At the moment the divider is 0.15571590501117 but in 1985 this number was higher than 1. An index point in two periods of time is therefore calculated in different ways:
Dow1985 = (x1 + x2 +..+x30) / 1

Dow2014 = (x1 + x2 +.. + x30) / 0.15571590501117
In the 1990s many shares were split. To make sure the result of the calculation remained the same both the number of shares and the divider changed. An increase in share value of 1 dollar of the set of shares in 2014 results is 6.4 times more points than in 1985. The fact that in the 1990s many shares were split is probably the cause of the exponential growth of the Dow Jones index. At the moment the Dow is at 16,437 points. If we used the 1985 formula it would be at 2,559 points. The most remarkable characteristic is of course the constantly changing set of shares. Generally speaking, the companies that are removed from the set are in a stabilization or degeneration phase. Companies in a take off phase or acceleration phase are added to the set. This greatly increases the chance that the index will rise rather than go down. This is obvious, especially when this is done during the acceleration phase of a transition. From 1980 onward 7 ICT companies (3M, AT&T, Cisco, HP, IBM, Intel, Microsoft), the engines of the latest revolution and 5 financial institutions, which always play an important role in every transition, were added to the Dow Jones. Dow Changes Since 1929:

Table 1. Changes in the Dow, stock splits and the value of the Dow Divisor after the market crash of 1929
Dow Jones Industrial Average:
Figure 2. Exchange rates of Dow Jones during the latest two industrial revolutions. During the last few years the rate increases have accelerated enormously

Overview from 1997 : 20 winners in – 20 losers out, a figure of 67%
September 23, 2013: Hewlett – Packard Co., Bank of America Inc. and Alcoa Inc. will replaced by Goldman Sachs Group Inc., Nike Inc. and Visa Inc. Alcoa has dropped from $40 in 2007 to $8.08. Hewlett- Packard Co. has dropped from $50 in 2010 to $22.36. Bank of America has dropped from $50 in 2007 to $14.48. But Goldman Sachs Group Inc., Nike Inc. and Visa Inc. have risen 25%, 27% and 18% respectively in 2013. September 20, 2012: UnitedHealth Group Inc. (UNH) replaces Kraft Foods Inc. Kraft Foods Inc. was split into two companies and was therefore deemed less representative so no longer suitable for the Dow. The share value of UnitedHealth Group Inc. had risen for two years before inclusion in the Dow by 53%. June 8, 2009: Cisco and Travelers replaced Citigroup and General Motors.  Citigroup and General Motors have received billions of dollars of U.S. government money to survive and were not representative of the Do. September 22, 2008: Kraft Foods Inc. replaced American International Group.  American International Group was replaced after the decision of the government to take a 79.9% stake in the insurance giant. AIG was narrowly saved from destruction by an emergency loan from the Fed. February 19, 2008: Bank of America Corp. and Chevron Corp. replaced Altria Group Inc. and Honeywell International. Altria was split into two companies and was deemed no longer suitable for the Dow.  Honeywell was removed from the Dow because the role of industrial companies in the U.S. stock market in the recent years had declined and Honeywell had the smallest sales and profits among the participants in the Dow. April 8, 2004: Verizon Communications Inc., American International Group Inc. and Pfizer Inc. replace AT & T Corp., Eastman Kodak Co. and International Paper. AIG shares had increased over 387% in the previous decade and Pfizer had an increase of more than 675& behind it. Shares of AT & T and Kodak, on the other hand, had decreases of more than 40% in the past decade and were therefore removed from the Dow. November 1, 1999: Microsoft Corporation, Intel Corporation, SBC Communications and Home Depot Incorporated replaced Chevron Corporation, Goodyear Tire & Rubber Company, Union Carbide Corporation and Sears Roebuck. March 17, 1997: Travelers Group, Hewlett-Packard Company, Johnson & Johnson and Wal-Mart Stores Incorporated replaced Westinghouse Electric Corporation, Texaco Incorporated, Bethlehem Steel Corporation and Woolworth Corporation. Real truth and fictional truth Is the number of points that the Dow Jones now gives us a truth or a fictional truth?  If a fictional truth then the number of points now says absolutely nothing about the state that the economy or society is in when compared to the past. In that case a better guide would be to look at the number of people in society that use food stamps today – That is the real truth!
24 maart 2014
De beursindex is een fata morgana
Heeft u zich wel eens afgevraagd welke informatie een beursindex nu eigenlijk geeft? Een index-punt is geen vaste eenheid in de tijd en u mag er dan ook, historisch gezien, geen enkele betekenis aan hechten. In feite is elke beursindex een fata morgana.

Twee metingen tijdens een marathon

Stelt u zich eens de volgende twee metingen voor:
- In de eerste meting wordt de gemiddelde tijd gemeten die 30 hardlopers nodig hebben voor het lopen van een marathon.
- In de tweede meting starten dezelfde lopers een marathon. Na 10 kilometer worden echter de 10 langzaamste lopers vervangen door 10 frisse. Na 20 kilometer worden weer de 10 langzaamste lopers door 10 frisse vervangen en na 30 kilometer gebeurt dit nogmaals. Ook in deze tweede meting wordt de gemiddelde tijd bepaald.
Bij welke meting zal het gemiddelde tijd over de 30 lopers het snelst zijn?

En wat zal er met de gemiddelde tijd gebeuren, als de stopwatch tijdens de tweede meting steeds langzamer gaat lopen? In het begin van de tweede meting gaan er 60 seconden in een minuut en op het einde van deze meting loopt dit op tot 380 seconden.

Heeft het dan nog wel zin om de beide metingen met elkaar te vergelijken?

Als u deze laatste vraag met nee beantwoordt, dan zult u er waarschijnlijk geen moeite mee hebben, beursindexen zoals de Dow Jones voortaan als fata morgana’s te betitelen.

Beursindex is een fata morgana
De parallel met beursindices is eenvoudig te trekken. Een beursindex wordt namelijk berekend aan de hand van een mandje aandelen. Bij elke index gebeurt dat volgens een bepaalde formule en als uitkomst krijg je dan een aantal punten. Dat mandje van aandelen wordt bij elke index echter regelmatig veranderd. Voor de nieuwe periode wordt dus de waarde van een ander mandje aandelen gemeten. Het is natuurlijk vreemd dat je de verschillende mandjes door de tijd heen als zelfde eenheid projecteert.
In minder dan 10 jaar tijd zijn 12 van de 30 bedrijven, dus 40%, van de bedrijven in de Dow Jones vervangen. Over een periode van 16 jaar werden 20 bedrijven vervangen, dus 67%. Na 16 jaar wordt dus de waarde van een mandje appels vergeleken met de waarde van een mandje peren.

Het wordt nog vreemder als bij elke overgang van mandjes ook nog eens de formule waarmee de index wordt berekend, verandert. Dit gebeurt omdat de index, de uitkomst van de twee formules van beide mandjes, op het moment van verandering, dezelfde uitkomst moet opleveren. De index-grafiek van de twee tijdsperioden moet per slot van rekening wel op elkaar aansluiten. Bij de Dow Jones bijvoorbeeld, worden alle koersen van de dertig Dow-aandelen bij elkaar opgeteld en vervolgens door een getal gedeeld. Door wijzigingen in het mandje wordt de deler , ook wel Dow Divisor genoemd, telkens veranderd. De deler bedraagt momenteel 0,15571590501117, maar in 1985 was de deler nog méér dan 1. Een indexpunt in de ene periode wordt dus op een hele andere manier berekend dan in een andere periode.

Dow1985 = (a1 + a2 + ........+a30) / 1 Dow2014 = (b1 + b2 + ........ + b30) / 0.15571590501117

Aandelensplitsingen
In de jaren 90 van de vorige eeuw zijn er veel aandelensplitsingen geweest. Om de breuk gelijk te houden is zowel de teller als de noemer van de breuk veranderd. Een koersstijging van 1 dollar van het mandje in 2014 levert dus de facto 6.4 indexpunten meer op dan in 1985. Dat er in de jaren 90 nogal wat aandelensplitsingen zijn geweest, verklaart waarom de Dow Jones in deze periode bijna exponentieel is gestegen. Momenteel staat de Dow op 16.437. Bij het hanteren van de formule uit 1985 zou de index nu op 2.559 staan. Het meest vreemde is natuurlijk de steeds wijzigende samenstelling van het mandje. Over het algemeen is het zo, dat bij het wijzigen van het mandje, de zwak presterende bedrijven uit het mandje gehaald worden. Bedrijven die in de groeifase zitten en goed presteren worden toegevoegd. De kans dat de index na de wijziging van het mandje en de formule stijgt, is dan natuurlijk vele malen groter dan dat de index gaat dalen. Daar hoef je geen kansberekening op los te laten.
Moet de EU de beurzen laten her-indexeren?
Het heeft geen enkele zin om het aantal punten van een beursindex te vergelijken met het aantal punten van 30 jaar geleden. De tijd is dan ook rijp dat de EU, na de invoering van de euro, de Europese beurzen laat herindexeren naar 100 punten. Een fata morgana of luchtspiegeling is een optisch fenomeen, zo ook de grafiek van een beursindex.

De beursindex is een fata morgana

Publicaties
Wim Grommen publiceerde de volgende artikelen op Marketupdate.
Over Wim Grommen:
Wim Grommen was o.a. 6 jaar wiskunde/natuurlunde docent op het Norbertuscollege in Roosendaal. Gedurende 25 jaar gaf hij trainingen op het gebied van automatisering; Scheidegger in Venlo, BTA Bergen op Zoom en Oracle Nederland. Voor Oracle heeft hij o.a. cursussen verzorgd in Bogota Colombia, Halfway House Zuid-Afrika, Bratislava Slowakije. Momenteel verzorgt hij trainingen bij Transfer Solutions in Leerdam, een ICT-bedrijf dat gespecialiseerd is in dienstverlening rond Oracle-databasesystemen en Java-technologie. Hij heeft zich de laatste jaren verdiept in transities, maatschappelijke transformatieprocessen, de S-curve en transities in relatie met beursindices. Linkedin: Wim Grommen
19 februari 2014
Kan de politiek een nieuwe beurscrash voorkomen?
Dit artikel roept de politiek op, om in overleg met het bedrijfsleven, het splitsen van aandelen in de toekomst te verbieden. Dit artikel verklaart, waarom er tijdens de versnellingsfase van een industriële revolutie telkens veel aandelensplitsingen plaats vinden en dat aandelensplitsingen telkens de beurscrash versterken. Door het verbieden van aandelensplitsingen zal een beurscrash in de toekomst minder hevig zijn. Het eerste deel van dit artikel werd al beschreven in eerdere publicaties van Wim Grommen. Als u die al gelezen heeft kunt u beginnen bij het kopje ‘Aandelensplitsingen versterken beurshausse’.

Door: Wim Grommen

Transities
Iedere productiefase, of iedere maatschappij of ander menselijk verschijnsel, doorloopt een zogenaamd transformatieproces. Transities zijn maatschappelijke transformatieprocessen, die tenminste één generatie beslaan. Transities hebben de volgende eigenschappen: - het betreft een structurele verandering van de (wereld)-maatschappij, of een complex deelsysteem daarvan; - er is sprake van op elkaar inwerkende en elkaar versterkende technologische, economische, ecologische, sociaal-culturele en institutionele ontwikkelingen op verschillende schaalniveaus; - het is de resultante van langzame veranderingen (ontwikkelingen in voorraden) en snelle dynamiek (stromen). Een transitie ligt niet bij voorbaat vast, omdat er gedurende een veranderingsproces altijd sprake is van aanpassen aan, leren van, en inspelen op nieuwe situaties. Een transitie is dus geen wetmatigheid.
Vier transitiefasen
In het algemeen beschrijven transities de S-curve en zijn vier transitiefasen te onderscheiden:
1. Een voorontwikkelingsfase van dynamisch evenwicht waarin de status-quo niet zichtbaar verandert;
2. Een ‘take-off’-fase waarin het veranderingsproces op gang komt, doordat de toestand van het systeem begint te verschuiven;
3. Een versnellingsfase waarin zichtbaar structurele veranderingen plaatsvinden door een cumulatie van op elkaar inspelende sociaal-culturele, economische, ecologische en institutionele veranderingen; in de versnellingsfase is sprake van collectieve leerprocessen, diffusie en processen van inbedding;
4. Een stabilisatiefase waarin de snelheid van maatschappelijke verandering afneemt en al lerend een nieuw dynamisch evenwicht wordt bereikt.
Ook een productlevenscyclus en een bedrijfslevenscyclus beschrijven een S-curve. In dit geval is er nog een vijfde fase: de aftakelingsfase, waarin kosten stijgen door overcapaciteit en waarin een producent zich uiteindelijk terugtrekt uit de markt. Als we terugkijken in de geschiedenis, dan hebben in de laatste twee eeuwen drie ingrijpende transities (industriële revoluties) plaatsgevonden:
1. De 1e industriële revolutie (1780 tot circa 1850); de stoommachine
2. De 2e industriële revolutie (1870 tot circa 1930); elektriciteit, olie en auto
3. De 3e industriële revolutie (1950 tot ....); computer en microprocessor
Het ontstaan van een beurshausse
In de voorontwikkelingsfase en take-off-fase van een industriële revolutie ontstaan er veel nieuwe bedrijven. Al deze bedrijven doorlopen min of meer gelijktijdig dezelfde levenscyclus. Tijdens de 2e industriële revolutie waren dit de bedrijven in de staal-, olie-, auto- en elektriciteitsindustrie. Tijdens de 3e industriële revolutie waren dit de bedrijven in de hardware-, software-, consultancy- en communicatieindustrie. Tijdens de versnellingsfase van een industriële revolutie bevinden veel van deze nieuwe bedrijven zich, min of meer gelijktijdig, in de versnellingsfase van hun levenscyclus (Figuur 1).

Figuur 1: Verloop van een marktontwikkeling: introductie, groei, bloei en verval
De verwachte waarde van de aandelen van deze bedrijven, die in de versnellingsfase van hun bestaan komen, stijgt enorm. Dit is de reden waarom aandelen in de versnellingsfase van een industriële revolutie erg duur worden. De koers-winstverhouding van aandelen is tussen 1920 – 1930, de versnellingsfase van de tweede industriële revolutie, enorm gestegen en ook tussen 1990 – 2000, de versnellingsfase van de derde industriële revolutie.

Figuur 2: Twee industriële revoluties: koers-winstverhouding

Aandelensplitsingen versterken beurshausse
De stijging van de koers-winstverhouding wordt nog eens versterkt, doordat veel bedrijven tijdens de versnellingsfase van hun bestaan, besluiten hun aandelen te splitsen. Een aandelensplitsing is gewenst, als de beurswaarde van een aandeel te groot is geworden en daardoor de verhandelbaarheid onvoldoende is. Omdat er bij de lagere koers meer potentiële beleggers zijn, heeft een splitsing dus een positief effect op de waarde van het aandeel. Tussen 1927 - 1929 en 1990 – 2000 zijn er veel aandelensplitsingen geweest, die de koers-winstverhouding positief hebben beïnvloedt.

Tabel 1: Aandelensplitsingen voor de beurscrash van 1929

Tabel 2: Aandelensplitsingen tijdens de periode 1990 - 2000

Aandelensplitsingen laten telkens Dow Jones Index exploderen
De Dow Jones Index wordt voor het eerst gepubliceerd op 26 mei 1896. De index wordt berekend door de som van de aandelen te delen door 12:
Dow_12_26_mei_1896 = (a1 + a2+ ..........+a12) / 12
Op 4 oktober 1916 wordt de Dow uitgebreid naar 20 bedrijven; er verdwijnen 4 bedrijven en er komen 12 nieuwe bedrijven bij.
Dow_20_4_okt_1916 = (a1 + a2+ ..........+a20) / 20
Twee jaar voor de beurscrash oktober 1929, op 31 December 1927, werden van een aantal bedrijven voor het eerst de aandelen gesplitst. Bij elke wijziging in het mandje van de Dow Jones of bij een aandelensplitsing, wordt de formule waarmee de Dow Jones wordt berekend aangepast. Dit gebeurt omdat de index, de uitkomst van de twee formules van beide mandjes, op het moment van verandering dezelfde uitkomst moet opleveren. Voor die aandelen, die op 31 december 1927 worden gesplitst, wordt een wegingsfactor in de berekening meegenomen. De formule ziet er als volgt uit (American Can wordt met 6 vermenigvuldigd, General Electric met 4 enz).
Dow_20_31_dec_1927 = (6.a1 + 4.a2+ ..........+a20) / 20
Op 1 oktober 1928 wordt de Dow Jones verder uitgebreid naar 30 aandelen. Omdat men nog alles met de hand moet uitrekenen wordt de berekening van de index eenvoudiger. De wegingsfactor van de gesplitste aandelen verdwijnt en men introduceert de Dow Divisor. De index wordt berekend door de som van de aandelen te delen door de Dow Divisor. Omdat de index op 1 oktober 1928 niet mag veranderen, krijgt de Dow Divisor de waarde 16.67. De index-grafiek van de twee tijdsperioden moet per slot van rekening wel op elkaar aansluiten.
Dow_30_1_okt_1928 = (a1 + a2+ ..........+a30) / 16.67
In het najaar van 1928 en het voorjaar van 1929 vinden er 8 aandelensplitsingen waardoor de Dow Divisor daalt naar 10.77.
Dow_30_25_juni_1929 = (a1 + a2+ ..........+a30) / 10.47
Vanaf dat moment levert een waardestijging van de 30 aandelen bijna driemaal zoveel indexpunten op dan 31 december 1927. Bij de oude formule zou de som van de aandelen worden gedeeld door 30.

Figuur 3: Dow Jones Index voor en na Black Tuesday
De extreme stijging van de Dow Jones in de periode 1920 – 1929 en met name tussen 1927 – 1929, is dus vooral veroorzaakt omdat de verwachte waarde van de aandelen van bedrijven, die in de versnellingsfase van hun bestaan komen, enorm stijgt. De waardestijging van de aandelen wordt door aandelensplitsingen nog verder versterkt en als klap op de vuurpijl wordt deze waardestijging van de aandelen nog een keer uitvergroot in de Dow Jones Index, omdat achter de schermen bij aandelensplitsingen, de formule van de Dow Jones wordt aangepast. Tijdens de versnellingsfase van de derde industriële revolutie, 1990 - 2000, heeft de geschiedenis zich herhaald. In deze periode zijn er weer vele aandelensplitsingen geweest, m.n. in de jaren 1997 en 1999.

Tabel 3: Overzicht Dow Jones, Dow Divisor en aantal splitsingen tussen 1990 - 2000
De formule die op 1 januari 1990 werd gebruikt om de Dow Jones te berekenen was:
Dow_30_1_jan_1990 = (a1 + a2+ ..........+a30) / 0.586
De formule die op 31 december 1999 werd gebruikt om de Dow Jones te berekenen was:
Dow_30_31_dec_1999 = (a1 + a2+ ..........+a30) / 0.20145268
Op 31 december 1999 levert een waardestijging van de 30 aandelen ook weer bijna driemaal zoveel indexpunten op als dezelfde waardestijging op 1 januari 1990! Ook nu weer is de extreme stijging van de Dow Jones in de periode 1990 – 2000 dus vooral veroorzaakt omdat de verwachte waarde van de aandelen van bedrijven, die in de versnellingsfase van hun bestaan komen, enorm stijgt. De waardestijging van de aandelen wordt door aandelensplitsingen nog verder versterkt en als klap op de vuurpijl wordt deze waardestijging van de aandelen nog een keer wordt uitvergroot in de Dow Jones Index, omdat achter de schermen de formule van de Dow Jones wordt aangepast.

Figuur 4: Dow Jones Index tijdens 3e industriële revolutie

Conclusie: Politiek moet splitsen van aandelen verbieden
Door een verbod op aandelensplitsing zal een beurshausse tijdens de versnellingsfase van een industriële revolutie veel minder extreem zijn. De stabilisatiefase van een industriële revolutie kenmerkt zich, doordat de markt verzadigd raakt en de concurrentie toeneemt. Alleen de sterkste bedrijven kunnen de concurrentie aan, of nemen de concurrentie over. Hierbij komen veel van de nieuw ontstane bedrijven in de stabilisatiefase of aftakelingsfase van hun levenscyclus en zullen de groeimogelijkheden van deze bedrijven gaan afnemen en dus ook de verwachte waarde van de aandelen. De koers-winstverhouding van aandelen zal hierdoor gaan dalen. Deze trend heeft zich destijds vanaf 1930 ingezet en vanaf 2000 heeft het patroon zich weer herhaald. Door het verbieden van aandelensplitsingen zal de beurshausse minder extreem zijn, daardoor ook de dalende trend. Het is nu zaak dat zowel politiek als bedrijfsleven proactief gaan handelen; driemaal is scheepsrecht.
Dow Divisor campagne: Zowel het artikel "1929: Beurscrash of correctie?" als het artikel “Kan de politiek een nieuwe beurscrash voorkomen?” zijn zowel naar de Tweede Kamercommissie voor Financiën als naar de Tweede Kamercommissie voor Economische Zaken gestuurd, met het verzoek, het splitsen van aandelen door bedrijven kritisch te bestuderen en hiertegen de juiste maatregelen te nemen.
23 januari 2014
1929: Beurscrash of correctie?
Dit artikel van Wim Grommen verklaart waarom de introductie van het splitsen van aandelen op 31 december 1927 uiteindelijk de beurscrash van 1929 heeft veroorzaakt. Het veelvuldig splitsen van aandelen, met zeer grote verhoudingen, heeft de beurshausse enorm aangewakkerd, waardoor de beurscrash van 1929 zeer heftig was. In zijn vorige bijdrage beschreef Grommen hoe transities en de vier transitiefasen die bijdragen aan een beurshausse, dat artikel kunt u hier teruglezen. In dit artikel staan we uitgebreid stil bij het effect van aandelensplitsingen.

Het splitsen van aandelen wakkert koers-winstverhouding aan

Een aandelensplitsing is het verlagen van de nominale waarde van een aandeel met een bepaalde factor, waartegenover dan meer aandelen worden uitgegeven, verhoogd met diezelfde factor. Kortweg gezegd als de nominale waarde met een factor 2 wordt verlaagd dan wordt het aantal aandelen met diezelfde factor 2 verhoogd. De totale waarde van het aandelenbezit dus blijft gelijk. Een aandelensplitsing is gewenst, als de beurswaarde van een aandeel te groot is geworden en daardoor de verhandelbaarheid onvoldoende is. Omdat er bij de lagere koers meer potentiële beleggers zijn, heeft een splitsing dus een positief effect op de waarde van het aandeel.

De stijging van de koers-winstverhouding van aandelen wordt dus ook versterkt, doordat veel bedrijven tijdens de versnellingsfase van hun bestaan, besluiten hun aandelen te splitsen. Twee jaar voor de beurscrash (oktober 1929), op 31 december 1927, werd voor het eerst het splitsen van aandelen toegepast. Tussen 1927 - 1929 zijn van veel bedrijven de aandelen, met zeer grote verhoudingen, gesplitst (zie de lijst verderop in dit artikel). Deze splitsingen hebben de koers-winstverhouding van aandelen nog verder opgedreven.

Figuur 2: Koers-winstverhouding stijgt enorm tussen 1920 - 1930

Het splitsen van aandelen liet ook Dow Jones Index exploderen
De Dow Jones Index wordt voor het eerst gepubliceerd op 26 mei 1896. De index wordt berekend door de som van de aandelen te delen door 12:
- Dow_12_26_mei_1896 = (a1 + a2+ ..........+a12) / 12
Op 4 oktober 1916 wordt de Dow uitgebreid naar 20 bedrijven; er verdwijnen vier bedrijven en er komen twaalf nieuwe bedrijven bij.
- Dow_20_4_okt_1916 = (a1 + a2+ ..........+a20) / 20
Op 31 december 1927 worden van een aantal bedrijven voor het eerst de aandelen gesplitst. Bij elke wijziging in de samenstelling van de Dow Jones of bij een aandelensplitsing, wordt de formule, waarmee de Dow Jones wordt berekend, aangepast. Dit gebeurt omdat de index, de uitkomst van de twee formules van beide mandjes, op het moment van verandering dezelfde uitkomst moet opleveren. Voor die aandelen, die op 31 december 1927 worden gesplitst, wordt in eerste instantie een wegingsfactor in de berekening meegenomen... Datum - Bedrijf - Splitsing
- 31 december 1927 - American Can - 6 voor 1
- 31 december 1927 - General Electric -4 voor 1
- 31 december 1927 - Sears, Roebuck & Company - 4 voor 1
- 31 december 1927 - American Car & Foundry- 2 voor 1
- 31 december 1927 - American Tobacco- 2 voor 1
- 5 november 1928 - Atlantic Refining- 4 voor 1
- 13 december 1928 - General Motors - 2 1/2 voor 1
- 13 december 1928 - International Harvester- 4 voor 1
- 8 januari 1929 - American Smelting - 3 voor 1
- 8 januari 1929 - Radio Corporation of America - 5 voor 1
- 1 mei 1929 - Wright-Aeronautical - 2 voor 1
- 20 mei 1929 - Union Carbide split - 3 voor 1
- 25 juni 1929 - Woolworth split - 2 1/2 voor 1
Nieuwe formule
De formule ziet er dan als volgt uit (American Can, splitsing 6 voor 1, wordt met 6 vermenigvuldigd, General Electric, splitsing 4 voor 1, wordt met 4 vermenigvuldigd enz).
- Dow_20_31_dec_1927 = (6.AC + 4.GE+ ..........+a20) / 20
Op 1 oktober 1928 wordt de Dow Jones verder uitgebreid naar 30 aandelen. Omdat men nog alles met de hand moet uitrekenen wordt de berekening van de index eenvoudiger. De wegingsfactor van de gesplitste aandelen verdwijnt en men introduceert de Dow Divisor. De index wordt berekend door de som van de aandelen te delen door de Dow Divisor. Omdat de index op 1 oktober 1928 niet mag veranderen, krijgt de Dow Divisor de waarde 16.67. De index-grafiek van de twee tijdsperioden moet per slot van rekening wel op elkaar aansluiten.
- Dow_30_1_okt_1928 = (a1 + a2+ ..........+a30) / 16.67
In het najaar van 1928 en het voorjaar van 1929 (Zie tabel 1) vinden er nog 8 aandelensplitsingen waardoor de Dow Divisor daalt naar 10.77.
- Dow_30_25_juni_1929 = (a1 + a2+ ..........+a30) / 10.77
Vanaf 1 oktober 1928 levert een waardestijging van de 30 aandelen dus bijna tweemaal zoveel indexpunten op en vanaf 25 juni 1929 bijna driemaal zoveel indexpunten, vergeleken met een waardestijging van de 30 aandelen voor 31 december 1927. Bij de oude formule zou de som van de 30 aandelen worden gedeeld door 30.

Figuur 3: Dow Jones Index voor en na Black Tuesday

Van beurscrash 1929 naar beurscorrectie 1929
De beurshausse in de periode 1920 – 1929 is uiteraard in eerste instantie veroorzaakt, doordat de verwachte waarde van de aandelen van bedrijven, die in de versnellingsfase van hun bestaan komen, enorm stijgt. Deze beurshausse werd echter door het introduceren van het splitsen van aandelen op 31 december 1927 enorm aangewakkerd. Als klap op de vuurpijl werd vanaf 1 oktober 1928, door wijzigingen in de formule van de Dow Jones, de waardestijging van aandelen nog verder uitvergroot. De beurscrash van oktober 1929 was waarschijnlijk veel minder heftig geweest, wanneer het splitsen van aandelen achterwege was gebleven (en dus ook de wijzigingen in de formule van de Dow Jones). Waarschijnlijk zou men dan tegenwoordig niet spreken over de beurscrash van 1929, maar over de beurscorrectie van 1929. Door: Wim Grommen
2 januari 2014
Dow Jones Index krijgt weer epo en groeihormonen toegediend
Op 23 september krijgt de Dow de grootste facelift sinds 2004 als in één klap drie hoofdfondsen worden vervangen. Hewlett-Packard Co., Bank of America Inc. en Alcoa Inc. , de losers, worden vervangen door Goldman Sachs Group Inc., Nike Inc. en Visa Inc. De herziening van de aandelen van de Dow Jones toont weer aan hoe de Dow Jones Index gemanipuleerd wordt, zodat deze index op lange termijn blijft stijgen. Zwakkere aandelen worden vervangen door populaire aandelen (losers out, winners in).

Wat nog opvallender is dat de drie bedrijven die uit de index verdwijnen een lage beurskoers hebben, terwijl de drie aandelen die er voor in de plaats komen een hoge beurskoers hebben. Uiteraard is er de Dow Divisor die ervoor zorgt dat de waarde van de Dow Jones met de nieuwe aandelen dezelfde is als de waarde van de Dow Jones met de oude aandelen. Dit heeft echter slechts effect op korte termijn, op lange termijn weegt de winst van de hoge beurskoersen echter veel zwaarder.

Drie nieuwe aandelen zorgen voor bijna 8x meer punten in de Dow Jones

De Dow Jones Index wordt berekend door de som van 30 aandelen te delen door Dow Divisor. Op 10 september eindigde de Dow Jones op 15191 punten. De Dow Divisor heeft momenteel een waarde van 0,130216081. Dit betekent dat de huidige som van de 30 aandelen een waarde heeft van $1.978 .

HP noteert aan een koers van $22, Bank of America aan $14 en Alcoa aan $ 8. Deze aandelen worden dus vervangen door Goldman Sachs aan $164, Nike aan $67 en Visa aan $184. Er verdwijnt voor $44 uit de Dow Jones en er komt voor $415 aan aandelen in de plaats, dit is bijna het tienvoudige. Dit betekent dat de nieuwe som van de 30 aandelen een waarde krijgt van $2349 (1978 – 44 + 415 ). Om weer op 15191 indexpunten uit te komen zal de Dow Divisor vermoedelijk aangepast worden van 0,130216081 naar 0,154631.
- Als de oude drie aandelen ieder met 10 % zouden stijgen, zou dit 4,4 /130216081 = 33,80 punten hebben bijgedragen tot de stijging van de Dow Jones.
- Als de nieuwe drie aandelen met 10 % stijgen, zal dit 41,5/0,154631 of 268,4 punten bijdragen tot de stijging van de Dow Jones.
De invloed van de 3 losers was: $ 44 van $ 1978 is 2,2% op de Dow Jones Index.

De invloed van de 3 winners wordt: $ 415 of $ 2349 is 17,67% op the Dow Jones Index.

Dit stinkt behoorlijk naar manipulatie, dubbele manipulatie!

Overzicht vanaf 2000: winners in, losers out

23 september 2013:

Hewlett-Packard Co., Bank of America Inc. en Alcoa Inc. worden vervangen door Goldman Sachs Group Inc., Nike Inc. en Visa Inc. Alcoa is vanaf 2007 van $40 naar $8,08 gezakt. Hewlett-Packard Co is vanaf 2010 van $50 naar $22,36 gezakt. Bank of America is vanaf 2007 van $50 naar $14,48 gezakt.

Goldman Sachs Group Inc., Nike Inc. en Visa Inc zijn in 2013 respectievelijk 25%, 27% en 18% gestegen.

20 september 2012: UnitedHealth Group Inc. (UNH) vervangt Kraft Foods Inc.
Kraft Foods Inc werd opgesplitst in twee bedrijven en was niet meer geschikt voor de Dow.

Het aandeel van UnitedHealth Group Inc was 2 jaren voor toevoeging aan de Dow met 53% gestegen.

8 juni 2009: Cisco en Travelers vervangen Citigroup en General Motors.
Citigroup en General Motors hebben miljarden dollars van de Amerikaanse regering ontvangen om te overleven en waren niet meer representatief voor de Dow.

22 september 2008: Kraft Foods Inc. vervangt American International Group.
American International Group wordt vervangen na het besluit van de regering om een 79,9%-belang in de verzekeringsreus te nemen. AIG werd ternauwernood van de ondergang gered door een noodlening van de Fed.

19 februari 2008: Bank of America Corp. en Chevron Corp. vervangen Altria Group Inc. en Honeywell International. Altria werd opgesplitst in twee bedrijven en was niet meer geschikt voor de Dow. Honeywell werd uit de Dow verwijderd, omdat de rol van de industriële bedrijven in de Amerikaanse aandelenmarkt in de afgelopen jaren is afgenomen en Honeywell de kleinste omzet en winst had onder de deelnemers in de Dow.

8 april 2004: Verizon Communications Inc., American International Group Inc. en Pfizer Inc. vervangen AT&T Corp ., Eastman Kodak Co. en International Paper.

AIG aandelen waren tot meer dan 387 procent in het afgelopen decennium gestegen en Pfizer had een stijging van meer dan 675 procent achter de rug. Aandelen van AT & T en Kodak, daarentegen, hadden een daling van meer dan 40 procent in het afgelopen decennium en werden uit de Dow gehaald.

Dow Jones Index is een fata morgana

In veel grafieken is de y-as een vaste eenheid, zoals kg, meter, liter of euro. Bij deze index-grafieken lijkt dit ook zo, want op de y-as wordt de eenheid in punten gebruikt. Niets is echter minder waar! Een index-punt is namelijk geen vaste eenheid in de tijd en je mag er dan ook historisch gezien geen enkele betekenis aan hechten. Een index wordt berekend aan de hand van een mandje aandelen. Bij elke index gebeurt dat volgens een bepaalde formule en de uitkomst van de formule levert een aantal punten op. Een grote fout die veel mensen maken is dat er waarde gehecht wordt aan deze grafieken. Deze grafieken zijn echter erg bedrieglijk.
- Een index wordt berekend aan de hand van een mandje aandelen. Bij elke index gebeurt dat volgens een bepaalde formule en als uitkomst krijg je dan een aantal punten. Dat mandje van aandelen wordt bij elke index echter regelmatig veranderd. Voor de nieuwe periode wordt dus de waarde van een ander mandje aandelen gemeten. Het is natuurlijk vreemd dat je de verschillende mandjes als zelfde eenheid projecteert.In minder dan 10 jaar tijd zijn 12 van de 30 bedrijven, dus 40%, van de Dow Jones vervangen. Over een periode van 16 jaar werden 20 bedrijven vervangen, dus 67%. Na een bepaalde periode wordt dus al snel de waarde van een mandje appels vergeleken met de waarde van een mandje peren.
- Het wordt nog vreemder als bij elke overgang van mandjes ook nog eens de formule waarmee de index wordt berekend, verandert. Dit gebeurt omdat de index, de uitkomst van de twee formules van beide mandjes, op het moment van verandering dezelfde uitkomst moet opleveren. De index-grafiek van de twee tijdsperioden moet per slot van rekening wel op elkaar aansluiten. Bij de Dow Jones bijvoorbeeld, worden alle koersen van de dertig Dow-aandelen bij elkaar opgeteld en vervolgens door een getal gedeeld. Door wijzigingen in het mandje en door aandelensplitsingen wordt de deler telkens veranderd. De deler bedraagt momenteel 0.130216081, maar in 1985 was de deler nog meer dan 1. Een indexpunt in de ene periode wordt dus op een hele andere manier berekend dan in een andere periode:
Dow1985 = (x1 + x2 + ……..+x30) / 1

Dow2013 = (x1 + x2 + …….. + x30) / 0.130216081

Exponentiële stijging Dow Jones index

In de jaren 90 van de vorige eeuw zijn er veel aandelensplitsingen geweest. Om de breuk gelijk te houden is zowel de teller als de noemer van de breuk veranderd. Een koersstijging van 1 dollar van het mandje in 2013 levert dus de facto 7,7 meer indexpunten dan in 1985. Omdat er in de jaren 90 nogal wat aandelensplitsingen zijn geweest, is dit waarschijnlijk de oorzaak waarom de Dow Jones in deze periode bijna exponentieel is gestegen. Momenteel staat de Dow op 15191. Bij het hanteren van de formule uit 1985 zou de index nu op 1978 staan.
- Het meest vreemde is natuurlijk de steeds wijzigende samenstelling van het mandje. Over het algemeen is het zo dat bij het wijzigen van het mandje, bedrijven die in een stabilisatiefase of de aftakelingsfase van hun cyclus zitten, uit het mandje gehaald worden. Bedrijven die in de ‘take-off’-fase of versnellingsfase van hun cyclus zitten worden toegevoegd. De kans dat de index na de wijziging van het mandje en de formule stijgt, is dan natuurlijk vele malen groter dan dat de index gaat dalen. Daar hoef je geen kansberekening op los te laten, met name als deze methode wordt toegepast in de versnellingsfase van een transitie. Vanaf 1980 zijn 7 ICT-bedrijven ( 3M, AT&T, Cisco, H P, IBM, Intel, Microsoft), de motoren van de laatste revolutie toegevoegd aan de Dow Jones en 5 financiële instellingen, deze spelen een belangrijke rol bij elke transitie.
Echte waarheid en fictieve waarheid

Het aantal punten dat de Dow Jones momenteel weergeeft, is gecreëerde waarheid, of te wel fictieve waarheid. Het aantal punten zegt absoluut niks over de staat waarin een samenleving verkeert. Dan je kun beter kijken naar het aantal mensen die in de samenleving gebruik moeten maken van voedselbonnen. Dat is de echte waarheid.

Wim Grommen

DOWDIVISOR30

Wim Grommen heeft onlangs een internationale campagne gelanceerd, genaamd DOWDIVISOR30. Deze campagne is bedoeld om degenen die verantwoordelijk zijn voor de samenstelling van de Dow Jones te overtuigen dat de Dow Divisor in de formule waarmee Dow Jones wordt berekend, op korte termijn weer zijn oorspronkelijke waarde moet krijgen, namelijk 30. Degenen die verantwoordelijk zijn, zijn een aantal journalisten van de Wall Street Journal en de eigenaar van de Dow Jones Index, het bedrijf S & P Dow Jones Indices LLC, een dochteronderneming van The McGraw-Hill Companies. Burgers kunnen wereldwijd een petitie tekenen die de regering van de president Obama vraagt om druk uit te oefenen op de betreffende journalisten en het bedrijf S & P Dow Jones Indices LLC om deze wijziging in de formule van de Dow Jones door te voeren.

— Voor meer informatie over deze campagne, klik hier —
17 september 2013
Alleen winnaars in de Dow Jones index

De Dow Jones index krijgt weer nieuwe impuls, want er worden binnenkort drie andere bedrijven aan de index toegevoegd. Hewlett Packard, Bank of America en Alcoa maken plaats voor Goldman Sachs, Nike en VISA. De wisseling van de wacht is een periodiek terugkerend fenomeen in de Dow Jones index. Door de andere samenstelling wordt de index opnieuw berekend met een andere Dow Divisor. Hoe dit precies in zijn werk gaat kunt u lezen in deze twee artikelen op Marketupdate. De manier waarop de index berekend wordt is opmerkelijk, want als de onderliggende waarde van alle aandelen met $1 stijgt of daalt levert dat een verandering van 7,5 punten op in de Dow Jones index.

Winnaars

Het aandeel van deze zakenbank is dit jaar al met 25% gestegen en staat door dit positieve nieuws vandaag al 3,54% in de plus op $165,14 per aandeel. Ook Nike doet het dit jaar goed met een koerswinst van 27%. Vandaag steeg het aandeel met 2,17% naar $66,82. De derde nieuweling in de Dow Jones index is VISA, de creditcard maatschappij die dit jaar al 18% in beurswaarde is gestegen. VISA won vandaag 3,38% op de beurs en noteert $184,59.

De nieuwe aandelen zijn allemaal zogeheten ‘winnaars’, bedrijven die de wind in de rug hebben en die goede resultaten laten zien. Deze aandelen kunnen de Dow Jones index verder opstuwen naar nieuwe hoogte. De drie aandelen die uit de index gaan zijn de zogeheten ‘losers’, omdat ze nauwelijks hersteld zijn van de klap in 2008.

Door relatief zwakke aandelen uit de index te halen en te vervangen voor groeiaandelen krijgt de index een nieuwe impuls. Daardoor lijkt het weer of de economie beter draait, want velen zien de Dow Jones helaas nog steeds als een indicator voor de staat van de Amerikaanse economie.

Volgens Wim Grommen is het continu aanpassen van de samenstelling de belangrijkste reden geweest voor de explosieve stijging van deze aandelenindex.

De Dow Jones index krijgt drie nieuwe aandelen om de index weer een impuls te geven (Bron: WSJ)

11 september 2013
“Dow Jones is grootste piramidespel ooit”
De Dow Jones is het grootste piramidespel van alle tijden, dat stelt Wim Grommen. Grommen heeft verschillende publicaties over de economische crisis op zijn naam staan, waarin hij onder meer in gaat op de historisch terugkerende patronen en transformatieprocessen in de economie. Op zijn LinkedIn pagina staat een lijst van publicaties in Nederlandstalige en Engelstalige media. Het volgende artikel is een vertaling van zijn laatste publicatie, getiteld “The Dow Jones Index is the Greatest of All Ponzi Schemes”.

De Dow Jones Index is het grootste piramidespel ooit

Let op: De prestaties van de 30 aandelen van de Dow worden gemanipuleerd!

Door: Wim Grommen (met Lorimer Wilson)

De Dow Jones Industrial Average (DJIA) Index – de oudste aandelenindex van de VS en de meest invloedrijke in de wereld – bestaat uit dertig bedrijven en heeft een extreem interessante en moeilijke geschiedenis. Van het begin, de transformatie tot de structurele ontwikkelingen die de index alle attributen heeft gegeven van wat men een Ponzi piramidespel noemt…

De Dow jones Index werd in 1896 voor het eerst gepubliceerd. De index bestond toen uit twaalf bedrijven en was simpelweg een gemiddelde van de prijs van deze twaalf aandelen. De waarde van deze aandelen werd opgeteld en vervolgens gedeeld door twaalf. Als gevolg daarvan hadden de aandelen met de hoogste prijs het meeste invloed op de beweging van de hele index. In 1916 werd de Dow 12 de Dow 20, nadat vier bedrijven uit de index gingen en werden vervangen met twaalf nieuwe bedrijven. In oktober 1928 werd de Dow 20 de Dow 30, maar de berekening van de index werd op dat moment veranderd. In plaats van de totale waarde van alle aandelen te middelen werd het totaal gedeeld door wat men de ‘Dow Divisor’ noemt.

Hoewel de invoering van de Dow Divisor logisch leek, was het dat – en is het dat nog steeds – totaal niet! Waarom? Omdat er bij iedere aanpassing van de bedrijven in de index en bij splitsing van aandelen er geen vergelijking meer gemaakt kan worden tussen de nieuwe en de oude index. Het is alsof je een vergelijking probeert te maken van de smaak van een cocktail, een cocktail die bestaat uit verschillende vruchten en waarvan het aantal verschillende vruchten en hun unieke smaak continu veranderen. Ik zal uitleggen hoe het bovenstaande zich verhoudt tot de Dow.

Bedrijven gaan door vijf fasen van transitie

Aan de ene kant verdwijnen er bedrijven uit de index, bedrijven die zich bevinden in de stabilisatiefase of neergangsfase. Er zijn vijf fasen te onderscheiden.
1. De voor-ontwikkelingsfase, waarin de huidige staat niet zichtbaar verandert
2. De groeifase, waarin het veranderingsproces begint
3. De versnellingsfase, waarin zichtbare structurele veranderingen op sociaal, cultureel, economisch, ecologisch en institutioneel niveau elkaar gaan beïnvloeden
4. De stabilisatiefase, waarin de snelheid van de sociologische verandering afneemt en ene nieuwe dynamiek ontstaat door een leerproces
5. De neergangsfase, waarin de kosten van een bedrijf stijgen door overcapaciteit en het bedrijf zich terugtrekt van de markt
De Dow Index is een piramidespel

Aan de andere kant bevinden de bedrijven die aan de Dow Jones index worden toegevoegd zich nog in de groeifase of de versnellingsfase. Deze dynamiek zorgt ervoor dat een blijvende stijging van de index veel waarschijnlijker is dan een daling van de index. In feite zorgt de manier waarop de Dow Jones index beheerd wordt er zelfs voor dat er een piramidespel ontstaat! Alles gaat goed zo lang er bedrijven aan de index worden toegevoegd die in hun groeifase zitten en bedrijven uit de index blijven verdwijnen die de fase van stabilisatie of neergang bereikt hebben.

De valse stijging van de Dow verklaard

Op 1 oktober 1928, toen de Dow Jones werd uitgebreid naar dertig bedrijven, werd er in de berekening van de index rekening gehouden met de aandelensplitsingen die zo nu en dan plaatsvonden. Toen werd bepaald dat de totale som van alle aandelen niet door 30 maar door 16,67 gedeeld moest worden, de zogenaamde Dow Divisor. Dat was nodig om de waarde van de index gelijk te houden.

Op 1 oktober 1928 was de som van alle dertig aandelen van de Dow Jones $3.984, een getal dat gedeeld werd door 16,67 en daarmee een indexscore opleverde van 239. Dat was een plotselinge stijging van 80% van de index ten opzichte van de oude indexberekening van 132,8 (3.984/30)!! Deze actie zorgde ervoor dat er veel meer weging werd toegekend aan absolute veranderingen in dollars van aandelen met de grootste prijsschommelingen. Maar daar bleef het niet bij!

In september 1929 werd de Dow Divisor opnieuw aangepast. Deze keer werd de deler nog verder verlaagd tot 10,47, om te corrigeren voor de aandelen die in 1928 uit de index verdwenen en eraan toegevoegd werden. Dat zorgde ervoor dat de index van 1 oktober 1928 werd opgekrikt naar 380,5. Een stijging van 186,5 ten opzichte van de oude berekening!!

Vanaf 1929 (tenminste voor een bepaalde periode) had deze aanpassing van de Dow Divisor het effect – en ik herhaal mijzelf – dat er nog meer belang werd toegekend aan de absolute dollarveranderingen van de aandelen die het meest in waarde veranderden.

De Dow Jones index: punten zijn geen dollars

Hoe de Dow Divisor bijdroeg aan de crash van 1929

Uit bovenstaande analyse/uitleg wordt duidelijk dat de dramatische “aanpassingen” van de Dow Divisor (samen met het toevoegen van bedrijven in de groeifase en het verwijderen van bedrijven in de stabilisatie- of neergangsfase) voor een groot deel hebben bijgedragen aan de extreme stijging van de Dow Jones index tussen 1920 en 1929 en de daarop volgende dramatische daling tot en met 1932.

De exponentiële stijgen van de Dow Jones onthuld

In de jaren ’80 en ’90 werd de ondermijning van de werkelijke waarde van de Dow 30 voortgezet. Je raad het al, de ‘aanpassingen’ van de Dow Divisor bleven komen door veranderingen in de samenstelling van de index en door de vele aandelensplitsingen die hebben plaatsgevonden. In 1985 was de deler nog maar 1,116 en op het moment van schrijven staat de Dow Divisor op 0,132129493.

Inderdaad, een stijging van $1 in de totale waarde van alle dertig aandelen uit de index zorgde voor 8.446 meer indexpunten dan in 1985 (1,116 / 0,132129493). Was de Dow Divisor niet zo dramatisch verlaagd, dan zou de indexscore van 12.215 punten in november 2010 veel lager zijn. De totale waarde van alle aandelen uit de index was op dat moment $1.481,85, wat met de Dow Divisor van 1985 een Dow Jones index zou opleveren van 1327,82 punten (1.481,85 / 1,116). Zouden we de originele berekening in ere herstellen, dan zou de Dow Jones index nog maar 49,395 punten zijn (1.481,85 / 30)!!

De cruciale vragen die we vandaag de dag moeten stellen zijn:
1. Is de huidige stand van de economie goed genoeg om de Dow 30 op haar huidige niveau te houden?
2. Blijven de dertig aandelen die nu in de index zitten robuust of zullen ze evolueren naar een fase van stabilisatie of neergang?
3. Zullen er genoeg bedrijven zijn die de taak op zich kunnen nemen om de Dow Jones index verder op te pompen?
4. Zal de Dow Divisor opnieuw veranderen?
De Dow 30 is de grootste ponzi van allemaal

Ik doe een beroep op de financiële wereld om een kritische blik te werpen op de Dow Divisor. Als deze blijft zoals die nu is, dan blijft de misleiding van investeerders bestaan bij iedere transitiefase van de Dow Jones. Dit grootse Ponzi schema zal enorme consequenties hebben voor alle investeerders.

DOWDIVISOR30

Wim Grommen heeft onlangs een internationale campagne gelanceerd, genaamd DOWDIVISOR30. Deze campagne is bedoeld om degenen die verantwoordelijk zijn voor de samenstelling van de Dow Jones te overtuigen dat de Dow Divisor in de formule waarmee Dow Jones wordt berekend, op korte termijn weer zijn oorspronkelijke waarde moet krijgen, namelijk 30. Degenen die verantwoordelijk zijn, zijn een aantal journalisten van de Wall Street Journal en de eigenaar van de Dow Jones Index, het bedrijf S & P Dow Jones Indices LLC, een dochteronderneming van The McGraw-Hill Companies. Burgers kunnen wereldwijd een petitie tekenen die de regering van de president Obama vraagt om druk uit te oefenen op de betreffende journalisten en het bedrijf S & P Dow Jones Indices LLC om deze wijziging in de formule van de Dow Jones door te voeren.

— Voor meer informatie over deze campagne, klik hier —
23 augustus 2013