Tag: obligaties

  • Economisch adviseur Allianz: “Goud zal terugkeren als veilige haven”

    Centrale banken hebben het bezit van goud weten te ontmoedigen door de volatiliteit van de financiële markten te verlagen, maar dat kunnen centrale bank niet eeuwig blijven volhouden. Daarom zal het edelmetaal op termijn terugkeren als een veilige haven en als een hedge tegen risico’s op de financiële markten. Dat zei Mohamed El-Erian, economisch adviseur van verzekeraar Allianz en voormalig beleggingsexperts bij obligatiebelegger Pimco, tijdens het CME Precious Metals Dinner.

    Volgens de vermogensbeheerder hebben virtuele munten als Bitcoin een deel van de vraag naar goud uit de markt weggenomen, wat een drukkend effect kan hebben op de goudprijs. Daar staat tegenover dat goud in de toekomst waarschijnlijk weer sterker zal reageren op politieke en geopolitieke schokken dan de afgelopen jaren het geval is geweest.

    We hebben het volledige interview voor u uitgeschreven, zie hieronder. Klik op onderstaande afbeelding om het interview op de website van de CME Group te bekijken.

    Mohamed El-Erian: “Goud zal terugkeren als veilige haven”

    De rol van goud als veilige haven

    De rol van goud als veilige haven is ondermijnd door een aantal zaken. Een is tijdelijke, de andere minder. Als eerste is er de rol van centrale banken. Omdat centrale banken de volatiliteit onderdrukken hebben mensen minder behoefte aan een veilige haven. Dus ondanks het feit dat we geopolitieke schokken zien, en een nationale politieke die meer onzeker is, heeft goud niet gereageerd zoals we verwacht hadden. Ik denk dat dat op termijn zal veranderen. Centrale banken kunnen niet voor eeuwig de volatiliteit op de financiële markten blijven onderdrukken. Daarom zal goud terugkeren als een veilige haven, als een hedging instrument.

    Maar er is een tweede element en dat is de introductie van cryptocurrencies als bitcoin, die een deel van de vraag naar goud heeft weggehaald. Ik denk dat dit op een langere termijn invloed zal hebben en dat het wat tijd zal kosten voordat goud zich daaraan heeft aangepast. Dus ik verwacht dat het edelmetaal meer gevoelig wordt voor geopolitieke ontwikkelingen, maar dat het minder zal zijn dan wat het in het verleden ooit geweest is.

    Centrale banken en grondstoffen

    Grondstoffen profiteren in het algemeen minder van de invloed van centrale banken, omdat centrale banken deze grondstoffen niet op grote schaal kopen. De beleggingscategorie die het meest profiteert zijn natuurlijk de vastrentende obligaties, omdat dat is wat centrale banken kopen. En dat is waarom mensen zeer verrast zijn dat de rente zo laag is gebleven en de obligatiekoers zo hoog, maar dat is simpelweg het gevolg van het feit dat er een betrouwbare koper in de markt is. En ze kopen heel erg veel, de ECB en de Bank of Japan kopen samen voor meer dan $100 miljard per maand.

    De volgende beleggingscategorie die beïnvloedt zal worden zijn aandelen. Waarom? Omdat men de neiging heeft aandelen te zien als een substituut voor obligaties. En als de prijs van obligaties hoger wordt en de rente daalt, dan is de beloning minder en gaat men richting aandelen. Grondstoffen zitten verderop in de keten, die worden minder beïnvloed door de liquiditeit van centrale bank dan andere beleggingscategorieën.

    Goud en de 10-jaars obligatierente

    De relatie tussen goud en de 10-jaars obligatie is absoluut veranderd. En waarom is die veranderd? Door centrale banken. Wanneer centrale banken bepaalde activa kopen, dan hebben de financiële markten de neiging om datzelfde te doen (front-running). Daardoor is de rente extreem laag en ongelooflijk stabiel, ondanks alles wat er gaande is.

    Als je de hoogte van de Amerikaanse 10-jaars rente wilt verklaren, dan moet je naar Europa kijken. Waarom Europa? Omdat de ECB iedere maand €60 miljard opkoopt. Als je belegt in Europese obligaties en je daar bijna geen rente meer over krijgt of zelfs rente moet betalen, dan ga je verder kijken. Dan ga je naar de VS. Dus Europa lijkt de rente in de VS omlaag te drukken en dat is een functie die de relatie tussen goud en de 10-jaars obligatie compleet heeft veranderd.

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Centrale banken financieren 20% van de staatsschulden

    De vier meest prominente centrale banken in de wereld hebben op dit moment al een vijfde deel van de totale staatsschuld van hun eigen overheid in handen, zo meldt de Financial Times. De Federal Reserve, ECB, Bank of Japan en Bank of England hebben sinds het uitbreken van de financiële crisis op grote schaal staatsobligaties opgekocht, met als doel de financiële markten te kalmeren en de rente verder omlaag te brengen.

    Deze vier centrale banken – plus de centrale banken van Zweden en Zwitserland – hebben gezamenlijk ongeveer $15 biljoen aan bezittingen op hun balans staan, waarvan $9 biljoen in de vorm van staatsobligaties van hun eigen land. Dat is omgerekend bijna 20% van de totale staatsschuld van $46 biljoen die deze landen hebben.

    central-banks-chart-2-en

    Balanstotaal centrale banken is afgelopen tien jaar explosief gestegen (Bron: Credit Suisse)

    central-banks-chart-1-en

    Balansen centrale banken bestaan voor groot deel uit staatsobligaties (Bron: Credit Suisse)

    Centrale banken als laatste redmiddel

    De ECB heeft met $4,9 biljoen het grootste balanstotaal van alle centrale banken, waarvan bijna $2 biljoen uit staatsobligaties bestaat. De balans van de Federal Reserve is door verschillende rondes van monetaire verruiming opgezwollen tot een totaal van $4,47 biljoen, waarvan ongeveer 50% uit Amerikaanse staatsobligaties en nog eens 40% uit hypotheekleningen bestaat. Ook Japan heeft de spreekwoordelijke geldpers de laatste jaren in een hogere versnelling gezet, want hun balanstotaal is met $4,53 biljoen nu al groter dan dat van de Federal Reserve. En daarvan bestaat zelfs 85% uit staatsobligaties.

    Het opkopen van staatsobligaties was ooit bedoeld als een tijdelijke maatregel om de financiële markten tot kalmeren te brengen, maar het instrument werkte zo goed dat alle grote centrale banken er verslaafd aan zijn geraakt. De grote vraag is hoe we nu verder moeten, want vroeg of laat zullen centrale banken hun monetaire beleid moeten normaliseren om te voorkomen dat de inflatie uit de hand loopt. Toen de Federal Reserve in 2013 haar stimuleringsprogramma afbouwde ging dat gepaard met meer volatiliteit op de financiële markten. Vooral opkomende economieën kwamen toen onder druk te staan, omdat deze erg kwetsbaar bleken voor een waardestijging van de dollar.

    Volgende week staat de jaarlijkse bijeenkomst van Jackson Hole op de agenda, waar centrale bankiers en vooraanstaande economen overleg zullen voeren over de stand van de wereldeconomie en het gewenste monetaire beleid. Volgens de laatste berichtgeving zal de ECB hier geen grote beleidsverandering aankondigen.

  • Goud en Europese obligaties als winnaar uit de crisis

    Europese high-yield obligaties en goud hadden de afgelopen tien jaar het beste rendement opgeleverd, zo schrijft Bloomberg op basis van een rapport van Deutsche Bank. Beleggers die op 9 augustus 2007 in Europese high-yield obligaties stapten zouden in tien jaar tijd hun inleg verdubbeld hebben, terwijl diegene die goud kochten over dezelfde periode een rendement van 90% realiseerden. Met de kennis van nu waren dit de beste beleggingen die je aan het begin van de crisis kon doen. Had je al je vermogen in 2007 belegd in grondstoffen (exclusief goud), dan was je de helft van je inleg kwijtgeraakt.

    Beleggers die hun geld in euro’s of in Europese aandelen belegden hebben de afgelopen tien jaar ook aan koopkracht ingeleverd, terwijl Amerikaanse aandelen, de meeste obligatiemarkten en de Amerikaanse dollar gedurende deze periode juist in waarde gestegen zijn. Centrale banken hebben daar een zichtbare hand in gehad, want met het opkopen van staatsobligaties en bedrijfsobligaties hebben ze een positieve bijdrage geleverd aan het rendement van deze beleggingen.

    Het meest opvallende aan deze bevindingen is dat ook de beleggingen die in 2007 nog zoveel problemen veroorzaakten na tien jaar een goed rendement behaald hebben, zo concludeert strateeg Jim Reid van Deutsche Bank. Uiteraard gingen niet alle beleggingen in een rechte lijn omhoog, want veel aandelenmarkten bereikten begin 2009 een dieptepunt. Zo daalde de Amerikaanse S&P 500 index eerst met 57% ten opzichte van de piek in 2007, om daarna te verdrievoudigen. Ook gingen de Europese staatsobligaties tijdens de Europese schuldencrisis eerst hard onderuit, voordat deze dankzij het stimuleringsprogramma van de ECB naar recordhoogte stegen.

    bloomberg-gold-10yr-return

    Goud en Europese obligaties als winnaar uit de crisis (Bron: Bloomberg)

  • Beleggers staan weer in de rij om Griekenland geld te lenen

    Minder dan tien jaar na de grote Griekse schuldencrisis staan beleggers weer in de rij om geld uit te lenen. Vorige week haalde de Griekse regering een bedrag van €3 miljard op met de uitgifte van 5-jaars obligaties, terwijl beleggers zich voor in totaal €6,5 miljard hadden ingeschreven. De vraag was dus meer dan twee keer zo groot als het aanbod, terwijl het Griekse schuldpapier tijdens de Europese schuldencrisis nog zo goed als onverkoopbaar was.

    In een zoektocht naar rendement nemen obligatiebeleggers steeds meer risico, wat betekent dat ze voor een paar procent extra rente zelfs weer geld durven uit te lenen aan de Griekse regering. Het succes van deze obligatieveiling dankt Griekenland natuurlijk ook aan het positieve sentiment in de Eurozone en opkoopprogramma van de Europese Centrale Bank, waardoor het aanbod van nieuw schuldpapier significant is afgenomen en de rente bijzonder laag is.

    ‘Afsluiting van een hoofdstuk’

    Volgens de Griekse premies Alexis Tsipras was deze succesvolle obligatieveiling de meest significante stap in het afsluiten van een onplezierig hoofdstuk, waarin Griekenland nog volledig was overgeleverd aan de Trojka van de ECB, de Europese Commissie en het IMF. Toch is die conclusie misschien wat voorbarig, want na de laatste obligatieveiling in 2014 kwam Griekenland toch weer in de problemen. In de zomer van 2015 miste het land zelfs een aflossing van schuld bij het IMF, waarna een nieuw reddingsplan van €86 miljard op tafel kwam om de Griekse regering weer een paar jaar overeind te houden.

    De Griekse regering heeft na jaren van tekorten eindelijk haar begroting weer op orde, maar dat wil niet zeggen dat het met de private sector ook goed gaat. De werkloosheid daalt weliswaar, maar is nog steeds veel hoger dan in andere Eurolanden. Ook groeit de economie door alle bezuinigingen en hervormingen nauwelijks. Zijn beleggers te optimistisch of hebben ze gewoon een erg kort geheugen?

  • Greenspan: “Obligatiemarkt is de grootste bubbel”

    Greenspan: “Obligatiemarkt is de grootste bubbel”

    Beleggers die wachten op een correctie van de aandelenmarkt kunnen beter naar de obligatiemarkt kijken, omdat daar de echte bubbel zit. Dat zegt Greenspan in een interview met Bloomberg. Hij verwacht dat de rente binnenkort weer zal stijgen, waardoor de waarderingen van zowel aandelen als obligaties sterk zullen dalen. Ook voorziet hij een periode van stagflatie door het uitblijven van sterke economische groei en het oplopen van de inflatie.

    “De reële lange termijn rente is op dit moment naar alle maatstaven veel te laag en daarom onhoudbaar. We zitten in een bubbel en die zit niet in aandelenkoersen, maar in de koersen van obligaties. Dit is nog niet ingeprijsd in de markt. Het echte probleem is dat zodra de obligatiemarkt crasht, de lange termijn rente zal gaan stijgen.”

    Stijgende rente

    De consensus onder beleggers op Wall Street is dat de rente nog een lange tijd erg laag zal blijven, maar daar is Greenspan minder zeker van. Hij verwacht dat het terugschroeven van het stimulerende beleid door verschillende centrale banken wereldwijd niet zonder gevolgen zal blijven voor de obligatiemarkt. Amerikaanse aandelen zijn op dit moment nog steeds zeer aantrekkelijk gewaardeerd in vergelijking met obligaties, om de simpele reden dat het verwachte rendement veel hoger ligt.

    Voor een 10-jaars staatslening met inflatiecorrectie krijg je als belegger op dit moment slechts 0,47% rendement, terwijl de winsten van bedrijven in de S&P 500 index rond de 4,7% liggen. De winstgevendheid van de grote Amerikaanse bedrijven is op dit moment 21% hoger dan het gemiddelde van de afgelopen twintig jaar. Dat rechtvaardigt volgens Bloomberg een hoge koers/winst verhouding die bijna terug is op het hoogtepunt van voor de financiële crisis. Obligaties daarentegen zijn gewaardeerd alsof de rente nog heel lang laag zal blijven, terwijl dat scenario volgens de oud-centraal bankier zeer onwaarschijnlijk is.

    Stagflatie

    Volgens voormalig Federal Reserve voorzitter Alan Greenspan zal de Amerikaanse economie de komende jaren gebukt gaan onder een combinatie van zwakke economische groei en een oplopende inflatie. In het gesprek met Bloomberg zegt hij dat er een einde is gekomen aan het tijdperk waarin de economie langzaam groeide, maar ook de inflatie nog verwaarloosbaar laag was. Daarmee stevenen we volgens hem af op een herhaling van de stagflatie in de jaren ’70.

    “We zitten sinds 2008 in een periode van stagnatie als gevolg van een scherpe daling van zowel de kapitaalinvesteringen als de productiviteitsgroei, maar nu dreigt er stagflatie te ontstaan. We zijn op weg naar een nieuwe fase van de economie, naar een stagflatie zoals we die sinds de jaren ’70 niet meer hebben meegemaakt. Dit is niet goed voor de prijzen van financiële activa.”

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Column: Meer schulden dan bezittingen

    Ik heb de afgelopen weken heerlijk kunnen genieten van vakantie in eigen land. Wat kan Nederland, als het weer een beetje meezit, toch mooi zijn. Ik heb bewust een beetje afstand genomen van al het nieuws omtrent de financiële markten, al heb ik afgelopen week een hoop kunnen ‘inhalen’.

    Afgelopen week is voor mij vooral gebleken hoe we als volk ook eensgezind kunnen zijn, vooral als er dramatische gebeurtenissen plaatsvinden. Het overlijden van nagellakheld Tijn en het drama rondom voetballer Nouri waren afschuwelijk, maar brachten zeer ontroerende reacties teweeg waarvan ik een brok in m’n keel kreeg. Er wordt mij weleens verweten dat ik somber kan zijn (ik noem het eerder reëel) maar gelukkig zijn er op deze wereld ook een hoop redenen om positief te zijn voor de toekomst van mijn twee kleine kinderen.

    Ik blijf me echter de komende tijd concentreren op gebeurtenissen die naar mijn mening erg belangrijk zijn voor onze (financiële) toekomst en waarover de grote media in Nederland niet of summier berichten. Het is essentieel om over zaken objectief geïnformeerd te zijn om fouten gemaakt in het verleden niet opnieuw te kunnen laten plaatsvinden.

    Kort geleden begreep ik dat er een aantal moedige mensen in de VS hebben geïnfiltreerd bij de Amerikaanse nieuwszender CNN. Er is onomstotelijk vastgelegd dat de directeur heeft aangegeven dat het hele verhaal rondom Trump en beïnvloeding van de Amerikaanse presidentsverkiezingen door Rusland totaal opgeblazen is en dus nergens op slaat.

    De kijkcijfers van CNN zijn omhooggeschoten door Trump, dus moet deze farce doorgaan. Ik geloof dat we hier sinds kort een term voor hebben, nepnieuws. Ik had gedacht dat dit groot nieuws zou worden kort daarna door onze onafhankelijke media, niets bleek minder waar! Het werd volledig genegeerd en we blijven dus klakkeloos overnemen wat de grote Amerikaanse media als waarheid naar buiten brengen.

    Obligatielening van 100 jaar

    Verder viel me de afgelopen tijd hoe investeerders de meest bizarre beslissingen nemen op zoek naar rendement. Argentinië heeft namelijk een staatsobligatie met een looptijd van 100 jaar uitgegeven. Er was vier keer (!) meer vraag dan aanbod voor de uitgifte, die jaarlijks 7,125% rente belooft uit te betalen. Toch lopen investeerders die hun geld voor 100 jaar vast zetten in Argentinië geen gering risico.

    Het land staat te boek als een ‘serial defaulter’, die de voorbij 200 jaar ruim zeven keer aan zijn terugbetalingen niet kon voldoen. Argentinië kon pas vorig jaar, 15 jaar nadat het land van de kapitaalmarkten werd verbannen, zijn comeback maken op de financiële markten. De problemen in Argentinië waren het gevolg van decennialang en ‘onophoudelijk politiek mismanagement’. Beleggers hierin lijken niet over een al te goed geheugen te beschikken.

    Italië

    Het financiële nieuws wat uit Italië komt is ook niet erg hoopgevend. De overheid heeft twee middelgrote banken met €17 miljard moeten redden, spaarders zouden al hun spaargeld anders verliezen. Een bedrag van €17 miljard is erg veel voor een land als Italië, omgerekend 1% van het bruto nationaal product. En dat terwijl het land er financieel al uiterst beroerd voor staat.

    Het probleem is dat dit maar om het topje van een ijsberg gaat. Er zijn gewoonweg heel veel banken in Italië die minder bezittingen hebben dan dat ze schulden hebben. Alleen het goedkoop kunnen lenen via de ECB heeft tot op heden kunnen voorkomen dat er massale faillissementen plaats hebben gevonden. Maar we weten allemaal; uitstel is geen afstel en de problemen zullen alleen maar groter worden als een structurele oplossing uitblijft. En deze structurele oplossing blijft inmiddels al zeker negen jaar uit… Houd u vast als het aldaar écht misgaat.

    Sander Noordhof

    Reageren? Stuur een mail naar [email protected]

    gs-logo-breed

    Deze column van Sander Noordhof verscheen eerder op GoudstandaardGoudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].

  • ECB kan niet genoeg Duitse staatsobligaties kopen

    De ECB loopt de laatste maanden tegen de grenzen van haar eigen stimuleringsprogramma aan, want uit de meest recente data van de centrale bank blijkt dat er de laatste maanden al minder Duitse, Nederlandse en Finse staatsobligaties worden opgekocht.

    De centrale bank hanteert normaal gesproken een verdeelsleutel om te bepalen hoeveel staatsobligaties ze van alle eurolanden opkoopt, maar door een schaarste aan schuldpapier koopt de centrale bank al enige tijd te weinig staatsobligaties van Finland (sinds 6 maanden), Duitsland (sinds 3 maanden) en Nederland (sinds 2 maanden).

    ecb-tapering-stimuleringsprogramma

    ECB koopt nu al minder staatsobligaties van Duitsland, Nederland en Finland (Bron: Bloomberg, via Holger Schaepitz)

    ECB loopt tegen grens aan

    ABN Amro schrijft in een toelichting dat de ECB niet meer dan 33% van de nieuwe obligaties van landen mag opkopen en dat die limiet in de hierboven genoemde landen al bereikt is. Om toch het quotum van €60 miljard per maand te halen koopt de centrale bank nu extra schuldpapier op van andere landen als Oostenrijk, België, Frankrijk en Italië.

    Het is de vraag hoe de ECB dit probleem gaat oplossen. Ze kan natuurlijk meer obligaties van andere landen blijven kopen, maar op een gegeven moment zal daar ook het maximum van 33% bereikt worden. Is dat de reden waarom de centrale bank later dit jaar haar opkoopprogramma wil afbouwen?

    Meer dan €1.600 miljard

    Sinds het begin van het stimuleringsprogramma in maart 2015 heeft de ECB samen met alle nationale centrale banken in de Eurozone al meer dan €1.600 miljard aan staatsobligaties opgekocht. Door staatsobligaties op te kopen bleef de rente laag, zodat het voor bedrijven en consumenten aantrekkelijker werd om meer te lenen.

    Toch lijkt het tijdperk van extreem lage rente voorbij, want sinds de verkiezing van Trump zijn de rentes op 10-jaars leningen van de Verenigde Staten, Duitsland en Japan weer sterk toegenomen. Beleggers anticiperen op de verwachting van een hogere inflatie en een minder ruim monetair beleid door centrale banken.

    bond-yield-rising

    Rente op staatsobligaties loopt alweer op (Via Holger Schaepitz)

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Argentinië geeft nieuwe 100-jaars obligatie uit

    Minder dan een jaar nadat Argentinië een akkoord bereikte over het wegstrepen van $95 miljard aan schulden staan beleggers opnieuw in de rij om geld uit te lenen. En niet voor een korte periode, want de $2,75 miljard aan nieuwe obligaties die Argentinië zal uitgeven hebben een looptijd van maar liefst 100 jaar. De obligaties worden pas afgelost in het jaar 2117, maar tot die tijd biedt het langlopende schuldpapier wel een rendement van bijna 8% per jaar.

    Vermogensbeheerders en pensioenfondsen hebben veel belangstelling voor dit soort leningen, omdat ze voor de lange termijn beleggen en met kortlopend schuldpapier onvoldoende rendement kunnen halen. Toch zijn dit soort extreem langlopende leningen niet zonder gevaren, want in honderd jaar tijd kan er heel veel gebeuren waardoor beleggers alsnog hun geld verliezen. Argentinië is sinds haar onafhankelijkheid in 1816 immers al acht keer failliet gegaan en zal binnen honderd jaar zeer waarschijnlijk nog wel een keer in een dergelijke situatie terechtkomen.

    Langlopende obligaties

    Een hoog rendement gaat doorgaans gepaard met een hoog risico, maar daar lijken beleggers zich geen zorgen om te maken. Sterker nog, vermogensbeheerders voegden de afgelopen twintig weken onafgebroken staatsobligaties van opkomende economieën aan hun portefeuilles toe. Beleggers hebben positieve verwachtingen van opkomende markten en denken dat deze vandaag de dag minder kwetsbaar zijn voor een verdere renteverhoging in de Verenigde Staten.

    De volgende grafiek van Bloomberg laat zien dat het verschil in rente tussen obligaties van opkomende en ontwikkelde economieën sinds 2013 niet meer zo klein is geweest als nu. Dat is misschien ook wel het gevolg van de extreem lage rente elders in de wereld, waardoor meer kapitaal richting de opkomende markten vloeit.

    bond-spread-emergingmarkets

    Beleggers stappen weer obligaties van opkomende economieën  (Bron: Bloomberg)

    Lage rente

    Verschillende landen profiteren van de extreem lage rente door nieuwe obligaties met een zeer lange looptijd af te sluiten. Italië en Oostenrijk hebben al obligaties met looptijden van respectievelijk 50 en 70 jaar op de markt gebracht, terwijl Mexico en België eerder al obligaties met een looptijd van honderd jaar uitbrachten. Ook de Verenigde Staten overwegen obligaties uit te schrijven die pas over 50 of 100 jaar afgelost zullen worden.

    Het is opmerkelijk dat beleggers bereid zijn om voor zo’n lange looptijd geld uit te lenen aan overheden. Je hoeft maar naar de inflatiecijfers te kijken om te zien dat geld in honderd jaar tijd een groot deel van haar waarde kan verliezen. En dan hebben we het nog niet eens over het risico van een zogeheten ‘default’, waarbij  een deel van de schulden wordt weggestreept. Waarom zou je al die risico’s willen lopen voor een paar procent meer rente? Is dit de laatste fase van een bubbel in staatsobligaties?

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Column: Risicovrij bestaat niet meer

    Voor het uitbreken van de crisis in 2008 was er in de Westerse wereld een zeer groot vertrouwen in financiële instellingen. Spaargeld en staatsobligaties hadden het imago van absolute zekerheid, daar kon helemaal niets mee gebeuren. Economische theorieën werden gebouwd rondom de aanname van volledige zekerheid, een voorwaarde die in 2008 volledig onderuit werd gehaald met de val van Lehman Brothers en alles wat erop volgde.

    Ruim acht jaar na de crisis hebben we geleerd dat banken werkelijk kunnen omvallen en dat vermogende spaarders niet meer onder alle omstandigheden op steun van de belastingbetaler hoeven te rekenen. Heb je meer dan €100.000 spaargeld, dan wordt je geacht zelf onderzoek te doen en je vermogen te spreiden over verschillende banken of beleggingen.

    Zelfs Jean Claude Juncker, voormalig topman van de ECB, zei in 2012 dat er niet meer zoiets bestaat als een risicovrij rendement. Woorden die begin vorig jaar door de Europese Bankenautoriteit (EBA) en de Bank for International Settlements (BIS) nog eens bevestigd werden.

    Risico van obligaties

    Heeft u veel spaargeld, dan is het dus verstandig om de risico’s zoveel mogelijk af te dekken. Dat betekent niet alleen dat u het beste onder de grens van €100.000 spaargeld per bank kunt blijven, maar dat u ook voorzichtig moet zijn met bepaalde achtergestelde obligaties en deposito’s van uw bank.

    Dit soort beleggingsproducten bieden weliswaar een hogere rente, maar daar staat tegenover dat uw geld dan niet altijd gedekt is in het geval de bank gered moet worden. Daar weten ze in Spanje sinds kort ook alles van, want bij de overname/redding van Banco Popolar werd er in één keer een streep gezet door een bepaald type achtergestelde lening van de bank. Spaarders die het onderste uit de kan wilden kregen de deksel op de neus!

    Heeft u ook een achtergestelde obligatielening of deposito bij uw bank, dan is dus ten zeerste aan te bevelen de voorwaarden nog eens door te nemen. Zo voorkomt u dat u straks met een waardeloos papiertje bij de bank staat, net als de klanten van de V&D die na het faillissement van de warenhuisketen opeens hun waardebonnen niet meer konden inleveren…

    Frank Knopers

    Wilt u reageren? Mail naar [email protected]

    gs-logo-breed

    Deze column van Frank Knopers verscheen afgelopen weekend op GoudstandaardGoudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].

  • Wat betekent ‘Frexit’ voor obligatiemarkt?

    In verschillende landen van de Eurozone zijn politieke partijen actief die de euro willen vervangen door een nationale munteenheid. Het is de vraag of dat überhaupt haalbaar is, want de invoering van een eigen munt heeft grote implicaties voor alle lopende contracten en leningen die in euro’s genoteerd staan. Een ander probleem is dat de staatsschuld in euro’s genoteerd staat, wat betekent dat een land ook na de invoering van een eigen valuta nog euro’s nodig heeft om haar staatsschuld te financieren.

    De Franse presidentskandidate Marine Le Pen is een uitgesproken voorstander van een vertrek uit de Eurozone. Tijdens de verkiezingscampagne heeft ze laten weten dat ze bereid is de Franse staatsschuld in zijn geheel om te zetten van euro’s naar een nieuwe Franse munteenheid.

    De dreiging van een mogelijk vertrek van Frankrijk uit de eurozone (een zogeheten ‘Frexit’) brengt veel onzekerheid met zich mee op de obligatiemarkt. Zijn Franse obligaties nog wel veilig als het valutarisico terugkeert? En wordt dit valutarisico wel afgedekt door bestaande credit default swaps?

    Wanneer is er sprake van een default?

    Op verzoek van obligatiebeleggers publiceerde kredietbeoordelaar Fitch deze week een nieuw rapport, waarin ze uitlegt dat overheden in bepaalde gevallen hun schulden in een andere valuta mogen aflossen. Volgens de kredietbeoordelaar is er geen sprake van een default als de valuta waarin de obligatie genoteerd staat ophoudt te bestaan of als in de voorwaarden van de obligatielening is opgenomen dat de schuld in een andere valuta afgelost mag worden. Ook is er volgens Fitch geen sprake van een default als de schuldenaar een mogelijkheid vindt om de schuldeiser via een omweg alsnog in de originele valuta te betalen.

    De kredietbeoordelaar spreekt van een default als de schuldenaar niet in staat is het volledige bedrag in de oorspronkelijke valuta te betalen, zolang die valuta blijft bestaan. Betaalt een land haar schuld in een andere munteenheid, dan wordt dat gezien als een gemiste betalingstermijn en een traditionele default volgens de criteria van Fitch.

    Valutarisico

    De plannen van Marine Le Pen om uit de euro te stappen en een eigen munt in te voeren brengen extra onzekerheid met zich mee op de obligatiemarkt. Kon het land afgelopen zomer nog voor 10 jaar lenen tegen bijna nul procent, nu betaalt ze ongeveer een procent rente om voor dezelfde looptijd geld op te halen. In februari bereikte de ‘spread’ tussen Duitse en Franse staatsobligaties het hoogste niveau in vier jaar als gevolg van de uitspraken van Marine Le Pen.

    Beleggers vrezen een groter valutarisico als Frankrijk een eigen munt invoert. Dat kan zich vertalen naar een hogere rentevergoeding. Sinds de invoering van de euro werd het voor Frankrijk steeds goedkoper om geld te lenen, zoals de volgende grafiek laat zien.

    “Als het omzetten van de staatsschuld een reële mogelijkheid wordt, dan moeten we onze blootstelling aan Frankrijk opnieuw onder de loep nemen. Internationale beleggers in opkomende markten verwachten een veel hoger rendement voor leningen in een lokale munteenheid dan voor leningen in een harde valuta, ter compensatie voor het valutarisico. Ik verwacht hetzelfde voor Frankrijk in dat scenario”, zo verklaarde obligatiebelegger Yannick Naud van Banque Audi uit Geneve tegenover Bloomberg.

    france-government-bond-yield

    Rente op Franse staatsobligaties stijgt weer door dreiging van ‘Frexit’ (Bron: Trading Economics)

  • Centrale banken kopen bijna alle obligaties!

    Misschien vraagt u zich af waarom pensioenfondsen en beleggingsfondsen nog steeds staatsobligaties kopen tegen een rente van bijna nul procent. Dan hebben we goed nieuws, dat doen ze al bijna niet meer. Door de opkoopprogramma’s van centrale banken blijft er zo weinig schuldpapier over dat de private markt nauwelijks ruimte heeft om deze op te kopen.

    Nu snapt u ook waarom landen nog steeds zo extreem goedkoop kunnen lenen, ondanks de relatief hoge schuldenlast. Centrale banken manipuleren de rente (en daarmee de waarde) van staatsobligaties door deze op zeer grote schaal uit de markt te halen. De vraag naar ‘veilig schuldpapier’ blijft groot, terwijl het aanbod door centrale banken kunstmatig beperkt wordt.

    De volgende grafiek van Bank of America Merrill Lynch Global Research laat zien hoe andere centrale banken na 2014 het stokje van de Federal Reserve hebben overgenomen. Door alle opkoopprogramma’s kunnen overheden hun schulden bijna gratis laten oplopen. Technisch gezien is dit geen monetaire verruiming (centrale banken kopen alleen via secundaire markt), maar wie er realistisch naar kijkt zal niet anders concluderen dan dat centrale banken de staatsschulden aan het financieren zijn. Heeft u al goud?

    net-central-bank-bond-buying

    Centrale banken kopen inmiddels bijna alle staatsobligaties op (Bron: Bank of America Merrill Lynch, via twitter)

    centrale-bank-stimulering

    Centrale banken kopen nu meer staatsobligaties op dan vlak na de crisis, bent u al gerustgesteld? (Bron: Deutsche Bank, via twitter)

    Voetnoot: De afbeelding van de geldpers bij dit artikel is ter illustratie. Uiteraard drukken centrale banken geen bankbiljetten om staatsobligaties op te kopen. Voor de werking van ‘quantitative easing’ (het opkopen van staatsobligaties) verwijzen we u graag naar dit artikel.

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.