Tag: rendement

Obligaties renderen weer beter dan aandelen

Het rendement op Amerikaanse staatsobligaties is voor het eerst in een jaar tijd weer hoger dan het dividendrendement van aandelen. Een Treasury met een looptijd van 10 jaar levert op dit moment een effectief rendement op van meer dan 2,2%, terwijl het gemiddelde dividend van alle bedrijven in de S&P 500 al enige tijd rond de 2% schommelt.

Beleggers die primair voor de cashflow beleggen konden tot voor kort beter aandelen kopen dan staatsobligaties, omdat het dividend dat bedrijven uitkeerden hoger was dan de rente op staatsleningen. Het is de vraag of de fixed income afdelingen van banken, pensioenfondsen en verzekeraars nu weer de focus op obligaties zullen leggen of dat ze nog even afwachten wat de rente gaat doen.

Een verdere stijging van de rente betekent namelijk ook dat de waarde van obligaties daalt. Alleen vorige week al verdampte er wereldwijd meer dan $1 biljoen aan waarde uit obligaties.

Rendement op staatsobligaties eindelijk weer hoger dan dividend op aandelen (Bron: Business Insider)

16 november 2016
De obligatiewereld op zijn kop

De rente op staatsobligaties is in sommige landen zo ver gedaald, dat overheden geld toe krijgen op nieuwe leningen. Op 11 juli werd ook de rente op sommige Nederlandse staatsobligaties voor het eerst even negatief.

De rente op Nederlandse staatsobligaties met een looptijd van tien jaar is op 11 juli even onder de 0% terecht gekomen. Dat was voor het eerst sinds er in 1517 een begin werd gemaakt met het bijhouden van de prijsontwikkeling van dit soort leningen.

De Nederlandse obligatiemarkt is niet de enige die in zekere zin op zijn kop staat. Onder meer in Duitsland en Japan ligt de rente op een groot deel van de staatsobligaties eveneens onder het nulpunt. Wereldwijd staat er voor meer dan € 11.000 miljard aan leningen uit met een negatieve rente.

Pensioenfondsen en verzekeraars
Het lijkt vreemd dat iemand een lening wil verstrekken waarbij geld wordt toegelegd in plaats van dat er elk jaar wat rente wordt bijgeschreven. Veel instellingen zoals pensioenfondsen en verzekeraars hebben echter geen keuze. Deze organisaties zijn verplicht om een groot deel van de beleggingen aan te houden in veilige obligaties - ongeacht de hoogte van de rentevergoeding die ze ontvangen. Daar komt bij, dat de Europese Centrale Bank als onderdeel van een programma om de economische groei te stimuleren sinds maart 2015 voor ruim € 1.000 miljard aan voornamelijk staatsobligaties heeft ingekocht. Ten slotte zijn er ook partijen die liever met een deel van het vermogen obligaties kopen met een negatieve rente dan dat ze investeren in aandelen of andere meer risicovolle beleggingen. Door de toenemende vraag stijgen de prijzen van staatsobligaties uit Nederland en van veel andere landen.
Flinke prijsstijging
Die prijsstijging heeft twee kanten. Aan de ene kant boeken partijen zoals pensioenfondsen en verzekeraars die obligaties kopen en ze tot de aflossingsdatum vast te houden, een negatief rendement. Aan de andere kant ontstaan juist kansen voor beleggers die actief kunnen in- en uitstappen. “Wie begin dit jaar bijvoorbeeld Duitse staatsobligaties met een looptijd van dertig jaar had gekocht, kan die nu met een winst van meer dan 25% verkopen”, vertelt Kommer van Trigt, beheerder van het Robeco Global Return Bond Fund.
Beweging van de rente telt
“Rendementen van staatsobligaties worden op de korte termijn voornamelijk gedreven door bewegingen van de rente en minder door het renteniveau zelf”, legt Van Trigt uit waarom het Robeco Global Return Bond Fund ondanks de dalende rente sinds eind 2015 een rendement haalde van ruim 4%. Hij waagt zich overigens niet aan een voorspelling hoe lang of ver de rente onder het nulpunt daalt: “Een aantal jaar geleden had niemand gedacht dat de korte officiële rente negatief kon worden. Inmiddels is dat al in verschillende Europese landen en Japan het geval. Telkens weer blijken dingen mogelijk waarvan experts voorspelden dat ze niet konden gebeuren.” Door: Robeco

Belangrijke informatie: Robeco Institutional Asset Management B.V. heeft een vergunning als beheerder van ICBE’s en ABI’s van de Autoriteit Financiële Markten te Amsterdam.

29 augustus 2016
De gemiddelde belegger
De gemiddelde belegger is een slechte belegger. Dat blijkt uit de jaarlijkse studie ‘Quantitative Analysis of Investor Behaviour’* van het Amerikaanse onderzoeksbureau Dalbar. Afgelopen jaar behaalde de gemiddelde belegger actief in aandelenfondsen een rendement van minus 2,28%. De Amerikaanse beursindex S&P 500 daarentegen steeg in 2015 met 1,38%. Obligatiefondsen rendeerden afgelopen jaar 0,55%. Maar beleggers actief in obligatiefondsen verloren juist 3,11%.

De afgelopen 30 jaar leverden aandelen en obligaties een gemiddeld rendement op van respectievelijk 10,35% en 6,73% per jaar. De gemiddelde belegger daarentegen behaalde in dezelfde periode gemiddeld 3,66% per jaar met aandelenfondsen en 0,59% per jaar met obligatiefondsen.

Gemiddelde belegger presteert slecht

De gemiddelde belegger presteerde de afgelopen 30 jaar ongeveer 6,5% per jaar slechter dan de S&P 500. Over een periode van 30 jaar leidt dit tot ongeveer een factor 7 aan verschil. Een bedrag van €100.000,- groeit met 3,66% per jaar in drie decennia uit tot €293.992,-. Bij een rendement van 10,35% groeit hetzelfde bedrag uit tot bijna €2 miljoen. Bijna het zevenvoudige dus!

Hoge kosten

De oorzaak van de matige resultaten van de gemiddelde belegger heeft voor een deel te maken met de hoge kosten van actief beheerde fondsen. Maar de allerbelangrijkste oorzaak is de belegger zelf…

Warren Buffett geeft beleggers het advies angstig te zijn wanneer anderen hebzuchtig zijn en hebzuchtig wanneer anderen angstig zijn. Maar in de praktijk doen beleggers exact het omgekeerde. Emoties – in de kern angst en hebzucht – zetten beleggers voortdurend op het verkeerde been.

Zijn aandelen jarenlang gestegen en intussen fors gewaardeerd zoals rond de eeuwwisseling het geval dan kopen beleggers massaal aandelen. Zijn aandelen sterk gedaald en opvallend goedkoop zoals tijdens de kredietcrisis dan besluit menig belegger ‘voorgoed’ uit aandelen te gaan…

De principes van het value beleggen

Om de kans te verkleinen zelf in de psychologische valkuilen op de beurs te vallen en irrationele beslissingen te nemen is het nuttig bekend te zijn met de eigen, menselijke tekortkomingen. Het kennen van de vier principes van het value-beleggen kan eveneens geen kwaad:
- Principe 1: Zie een aandeel als wat het in feite is: een belang in een bedrijf.
- Principe 2: Koop enkel wanneer sprake is van een stevige korting op de intrinsieke waarde zodat sprake is van een veiligheidsmarge.
- Principe 3: Profiteer van ‘Mr. Market’, het fictieve manisch-depressieve karakter dat symbool staat voor de fluctuaties op de aandelenmarkt.
- Principe 4: Probeer zo rationeel en objectief mogelijk te zijn – het zijn juist uw eigen emoties die u voortdurend op het verkeerde been kunnen zetten.
Hendrik Oude Nijhuis

Over de auteur: Hendrik Oude Nijhuis is een expert op het gebied van value investing en medeoprichter van Kingfisher Capital, een op value investing principes gebaseerde business model & investment research boutique. Hij heeft uitgebreid onderzoek verricht naar de investeringsstrategieën van value investors als Warren Buffett.

Lees meer over value-investing op www.beterinbeleggen.nl.
25 augustus 2016
Traditioneel beleggen werkt niet meer
De wereld van vermogensbeheer staat de grootste uitdaging in decennia, want met een traditionele beleggingsportefeuille van aandelen en obligaties valt amper nog rendement te behalen. De rente op staatsobligaties is historisch laag en veel gevallen zelfs negatief, terwijl aandelen de afgelopen tien tot vijftien jaar per saldo ook niet veel in waarde zijn toegenomen. Beleggers die zich op de lange termijn richten komen niet meer weg met de oude beleggingsmodellen die jarenlang goede resultaten opleverden.

Analist Andrew Lapthorne van de Franse bank Société Générale denkt dat de traditionele beleggingsportefeuille van obligaties en aandelen zijn beste tijd heeft gehad. Hij pakte een traditionele beleggingsportefeuille, bestaande uit 50% aandelen van de MSCI World index, 40% staatsobligaties, 5% cash en 5% in bedrijfsobligaties en berekende vervolgens het rendement van een belegging van €100.000 over de afgelopen twintig jaar. Daarbij bracht hij jaarlijks een procent aan kosten in rekening voor het management van de portefeuille en voor transactiekosten.

Steeds minder rendement op beleggen
De resultaten van zijn onderzoek waren niet bepaald geruststellend. Wie vandaag de dag €100.000 investeert volgens deze modelportefeuille en deze belegging 20 jaar laat doorlopen heeft aan het einde van de looptijd in totaal slechts €21.800 aan rendement gemaakt. Om dat in perspectief te zetten: Tien jaar geleden haalde je met dezelfde beleggingsstrategie over dezelfde lange looptijd een rendement van ongeveer €60.000. Dertig jaar geleden waren het nog gouden tijden voor vermogensbeheerders, want toen leverde deze modelportefeuille over een looptijd van 20 jaar in totaal €150.000 aan rendement op. Wie geld opzij zet voor later hoeft daar vandaag de dag niet veel meer van te verwachten, tenminste als je vasthoudt aan een 'traditioneel' beleggingsbeleid van overwegend aandelen en staatsobligaties. En als je de trend van de afgelopen dertig jaar ziet wordt je ook niet vrolijk, want de daling is nog niet gestopt.

Beleggingsbeleid uit het verleden biedt geen zekerheid voor rendement in de toekomst (Grafiek via Business Insider)

Wat is uw pensioen nog waard?
Als we het hebben over beleggen voor de lange termijn, dan denkt u waarschijnlijk aan uw pensioen. Pensioenfondsen zijn aan allerlei regels gebonden en hebben een beperkte vrijheid in hun beleggingsbeleid. Ze moeten zich conformeren aan een achterhaald beleggingsbeleid dat steeds minder rendement oplevert. Willen ze afwijken van de gebaande paden, dan worden ze door de Nederlandsche Bank als toezichthouder op de vingers getikt. We vragen ons hardop af hoe pensioenfondsen hun toekomstige verplichtingen gaan betalen, als het rendement op hun beleggingen net zo hard daalt als bovenstaande grafiek suggereert. De rendementen worden dus steeds lager, terwijl de pensioenverplichtingen door de toenemende vergrijzing en de steeds hogere levensverwachting steeds groter worden. Dat kan alleen maar opgevangen worden door de premies te verhogen, langer door te werken of door een meer risicovol beleggingsbeleid te accepteren. Lees ook:
14 juni 2016
April beste maand voor aandelen? Niet in verkiezingsjaar!

Historisch gezien is april een goede maand voor aandelen, want uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat de Amerikaanse S&P 500 index de afgelopen 65 jaar gemiddelde het beste rendement haalde in deze maand. Met een rendement van gemiddeld 2% scoort april hoger dan december (+1,7%) en november (1,5%).

Is april een goede maand voor aandelen?

Toch blijkt er een stelselmatig een uitzondering te zijn op deze regel, want uit het onderzoek blijkt dat de maand april het juist erg slecht doet ineen verkiezingsjaar. Heeft de maand normaal gesproken de beste papieren met een historisch gemiddeld rendement van 2%, in verkiezingsjaren is dat -0,9%! Daarmee is april opeens de op één na slechtste maand van het jaar geworden, zo schrijft Zero Hedge.

Beleggers die geloven in dit soort trends en statistieken doen er verstandig aan even langs de zijlijn te wachten, want dit jaar zal beslist worden wie Obama mag opvolgen als nieuwe president van de Verenigde Staten. De twee kandidaten die de hoogste ogen gooien zijn de Democraat Hillary Clinton en de Republikein Donald Trump.

30 maart 2016
Rendementsvrij risico

Duitsland maakt momenteel bezwaar tegen de grote hoeveelheid staatsobligaties op de balansen van Europese banken. Staatsobligaties worden tot op de dag van vandaag aangemerkt als risicovrij kapitaal (Economen noemen dit de risicovrije rentevoet, hét fundament onder vrijwel elke economische theorie), waarvoor banken geen enkele buffer hoeven aan te houden. Maar de laatste jaren beginnen steeds meer mensen zich te realiseren dat ook staatsobligaties geen absolute zekerheid bieden.

Ook Duitsland ziet dat gevaar en wil dat er een einde komt aan de ‘onschendbare’ status van staatsobligaties. Ze wordt daarin gesteund door Nederland en door instanties als de Bank for International Settlements (BIS) en de Europese Bankautoriteit (EBA).

Tijdens de Europese schuldencrisis moest in alle haast een nieuw noodfonds opgezet worden om te voorkomen dat landen als Griekenland, Italie, Spanje en Portugal afgesloten zouden worden van de kapitaalmarkt. Door (nood)ingrijpen van de Europese centrale bank werd de situatie weer enigszins onder controle gebracht, maar nu slaat de balans weer door naar de andere kant….

Obligatiebubbel

Ruim €1.500 miljard aan staatsobligaties in de Eurozone leveren vandaag de dag een negatief rendement op. Dat betekent dat je als belegger geld bij moet leggen om het overgewaardeerde (mijn persoonlijke mening) schuldpapier te kopen. In plaats van risicovrij rendement kunnen we dus beter spreken van een rendementsvrij risico!

Als de rente in de toekomst weer gaat stijgen betekent dat grote verliezen voor iedereen die veel staatsobligaties in de boeken heeft staan. Dat zijn dus de banken (u dus), maar ook onze pensioenfondsen (ook u) en de verzekeraars…

Geen rendement

Een veel gehoord (terecht) argument in het verleden tegen het kopen van goud is dat het geen rente of dividend oplevert. Maar nu veel staatsobligaties ook geen rendement meer opleveren, kunnen we dit argument naar de prullenbak verwijzen. Waarom zou u als belegger nog voor staatsobligaties kiezen, als u tegen dezelfde kosten ook bijvoorbeeld fysiek goud kunt bezitten?

Het wordt tijd dat we grondig nadenken over het fundament onder ons financiële systeem. Zijn staatsobligaties daar echt het meest geschikt voor? Of zijn er alternatieven? De geschiedenis leert ons dat overheden met enige regelmaat hun schuldverplichting niet nakomen, een politiek risico dat u in ieder geval niet loopt als u kiest voor fysiek goud.

Sander Noordhof

Deze column van Sander Noordhof verscheen afgelopen vrijdag in de nieuwsbrief van Goudstandaard.

8 februari 2016
Waarom diversificatie bij beleggen zo belangrijk is

Sinds 2004 heeft geen enkele beleggingscategorie jaar in jaar een superieur rendement weten te behalen. In de aanloop naar de financiële crisis kon je een goed rendement halen met grondstoffen, beleggingen in opkomende markten en goud, maar de afgelopen jaren doen juist de aandelen het weer goed. Daarom is het altijd aan te raden om uw vermogen te spreiden over verschillende beleggingscategorieën.

Het zal voor u waarschijnlijk geen nieuws zijn, maar we illustreren deze wijsheid graag aan de hand van het volgende overzicht. De boodschap is eigenlijk heel eenvoudig, zorg dat u van tijd tot tijd uw beleggingsportefeuille tegen het licht houdt en waar nodig een herverdeling maakt richting beleggingscategorieën die een zeer lage weging in de portefeuille hebben. Diversificatie vertaalt zich op de lange termijn naar een beter rendement met een lager risicoprofiel!

Spreiding van uw vermogen is belangrijk, dat bewijst het volgende overzicht (Bron: Business Insider)

TIP: Goudstandaard heeft in samenwerking met Slimbeleggen een handige goudgids samengesteld. In deze bijsluiter heeft Goudstandaard doorgerekend wat de optimale weging is voor goud binnen uw beleggingsmix. Meer weten? Klik hier om het rapport te downloaden!

6 januari 2016
De beste en slechtste beleggingen van 2015

Het jaar 2015 was een jaar waarin de prijzen van met name grondstoffen hard onderuit gingen. Het volgende overzicht van de site Finviz laat zien dat Europese en Amerikaanse aandelen en de verschillende Treasuries relatief gezien het beste rendement wisten te behalen. Onder de valuta blonken de Amerikaanse dollar en de Zwitserse franc uit. De grootste dalers waren Brent (-44,54%), stookolie (-43,33%) en WTI (-37,31%), maar ook veel andere ‘hard commodities’ en ‘soft commodities’ werden flink goedkoper.

Door de sterke dollar bleven ook edelmetalen niet gespaard. Goud en zilver werden in 2015 beide ruim 10% goedkoper, terwijl industriële edelmetalen als platina en palladium respectievelijk 27,7% en 31,87% goedkoper werden.

Welke beleggingen deden het goed in 2015? (Grafiek van Finviz)

4 januari 2016
Grafiek: Ontwikkeling goudprijs in 2015

Wat heeft de goudprijs het afgelopen jaar gedaan? Het jaar loopt bijna ten einde, dus is het tijd de balans op te maken. We weten dat de prijs van goud in dollars het afgelopen jaar gedaald is, een daling die voornamelijk toegeschreven kan worden aan de waardestijging van deze munt. Ook in andere valuta die gekoppeld zijn aan de dollar, zoals de Saudische rial en de dirham uit de Verenigde Arabische Emiraten, ging de goudprijs het afgelopen jaar met bijna 12% omlaag.

Ook in de Zwitserse franc en in Japanse yen ging de goudprijs het afgelopen jaar omlaag, met respectievelijk met 11,8% en 10,7%. Ook in euro’s ging de prijs van het edelmetaal iets omlaag, maar de daling was met 1,69% aanzienlijk kleiner. Het grootste deel van het jaar stond goud in euro nog in de plus door de waardedaling van de euro.

Belangrijke grondstof producerende landen als Rusland, Canada en Zuid-Afrika zagen de waarde van hun munt dalen, met als gevolg dat de goudprijs in deze valuta tegen het einde van dit jaar hoger staat dan aan het begin van dit jaar.

Ontwikkeling goudprijs in 19 verschillende valuta

Ontwikkeling goudprijs in 19 verschillende valuta in een grafiek

28 december 2015
Wat voegt goud toe aan beleggingsportefeuille?
Deze bijdrage is afkomstig van Goudstandaard

Het is voor iedere belegger de uitdaging een portefeuille samen te stellen die zowel in goede als slechte tijden overeind blijft en die een goede balans houdt tussen risico en rendement. De meest traditionele beleggingsportefeuille bestaat uit een mix van aandelen en obligaties, maar er zijn tal van varianten mogelijk waarbij extra spreiding wordt aangebracht richting vastgoed, grondstoffen of edelmetalen. Bron Suchecki, analist van de Australische Perth Mint, ontdekte een website waar je heel eenvoudig het historische rendement van een bepaalde asset mix kunt uitrekenen.

Met behulp van deze online calculator rekende hij uit wat het toevoegen van goud aan een beleggingsportefeuille op de langere termijn doet met het risico en het rendement. Hij stelde de volgende drie portefeuilles samen:
1. 0% goud: 60% Amerikaanse aandelen en 40% in obligaties
2. 5% goud: 57% Amerikaanse aandelen, 38% in obligaties en 5% in goud
3. 25% goud: 25% Amerikaanse aandelen, 25% goud, 25% in obligaties en 25% cash
De eerste portefeuille is de klassieke mix van aandelen en obligaties, terwijl er in het tweede model 5% goud als diversificatie is ingebouwd. Het derde model illustreert een zeer defensieve strategie, waarbij een kwart van het vermogen in cash en een kwart in goud wordt aangehouden. Rekenen we al deze modellen door met een inleg van $10.000 in het jaar 1972 en met een jaarlijkse herbalancering van de portefeuille (transactiekosten niet meegerekend), dan komen we in 2014 uit op de volgende resultaten voor de drie modelportefeuilles:

Goud maakt beleggingsportefeuille sterker
Op basis van de resultaten uit het verleden (1972-2014) kunnen we concluderen dat het toevoegen van goud aan een goed gespreide beleggingsportefeuille een verstandig idee is. Met een belegging van $10.000 in een portefeuille met uitsluitend aandelen en obligaties had je aan het einde van de looptijd een vermogen van $527.223 verzameld. In het slechtste jaar daalde deze beleggingsportefeuille met 20,20%. Voegen we slechts 5% goud toe aan dezelfde mix van aandelen en obligaties, dan zien we dat diezelfde $10.000 over dezelfde periode uitgroeide tot een hoger bedrag van $551.825. Een hoger rendement, terwijl deze portefeuille met goud in het slechtste jaar een kleinere daling van 18,95% noteerde. Ook de standaarddeviatie - die weergeeft hoe sterk het rendement van jaar tot jaar verschilt - bleek een stuk kleiner wanneer vijf procent in goud gestopt werd. De meest defensieve portefeuille, die voor een kwart uit goud en voor een kwart uit cash bestaat, haalde een beduidend lager rendement over dezelfde periode. Met deze strategie groeide een startkapitaal van $10.000 uit tot een vermogen van $391,503, veel minder dan het resultaat van de andere twee portefeuilles. Daar staat tegenover dat je met defensieve portefeuille aanzienlijk minder risico neemt. In het slechtste jaar verloor je als belegger met deze strategie slechts 5,10%. Ook fluctueerde het rendement van jaar tot jaar veel minder, want de standaarddeviatie ligt met 7,79% ook een stuk lager. Het was de afgelopen veertig jaar niet zo verstandig geweest al het vermogen in goud te beleggen. Rekenen we dezelfde portefeuille door met 100% goud, dan komen we op een veel lager rendement ($226.487) met een veel hogere volatiliteit. In het slechtste jaar zakte de waarde van de goudbelegging met 32,87%, terwijl de standaarddeviatie over de hele looptijd met 29,10% ruim drie keer zo hoog ligt als voor de drie gemengde portefeuilles.
Conclusie
Op basis van de resultaten uit het verleden* kunnen we concluderen dat het zeer nuttig is om goud aan een beleggingsportefeuille toe te voegen**. Een kleine weging van 5% zorgde de afgelopen veertig jaar voor een meer rendement en minder risico. Een defensieve portefeuille met 25% voor goud, aandelen, cash en obligaties levert aan het einde van de looptijd minder rendement op, maar ook een aanzienlijk lager risico. *Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Een volledig risicovrije belegging bestaat niet. **Goudstandaard geeft geen beleggingsadvies. Dit artikel moet dan ook niet als zodanig gelezen worden.
6 augustus 2015
Historisch rendement aandelen zegt niets over de toekomst

Voorspellen wat de aandelenmarkt de komende twaalf maanden gaat doen is vergelijkbaar met het opgooien van een munt. Nieuw onderzoek laat zien dat het helemaal niet uit maakt of de beurs nou kort of lang in een opwaartse trend zit en dat de lengt een kracht van een bull market geen enkele voorspellende waarde heeft over de toekomst.

Savita Subramanian van Bank of America Merrill Lynch onderzocht in hoeverre resultaten uit het verleden een voorspellende waarde hebben. Daarover schrijft ze het volgende in haar onderzoek:

“We zijn geen relatie tegengekomen tussen het historische 5-jaars rendement en het rendement van de daarop volgende twaalf maanden. Een vaak gehoorde uitspraak van sceptische beleggers is dat bull markets in aandelen nooit veel langer dan vijf jaar kan duren en dat de markt daarom nu weer gevoelig zou zijn voor een nieuwe correctie. Maar uit ons onderzoek blijkt dat de duur van een bull market door de geschiedenis heen sterk wisselde – van twee tot negen jaar – en dat de spreiding daarbij zeer groot is.”

Het argument dat de aandelenmarkt binnenkort zal corrigeren omdat deze al sinds 2009 in een opwaartse lijn zit valt dus niet wetenschappelijk te onderbouwen. De kans op een stijging van de beurskoersen is dit jaar even groot als in een jaar dat de aandelenmarkt het slechter gedaan heeft. Ook als er de afgelopen jaren al een positief rendement behaald is, zo blijkt uit het onderzoek van Subramaniam.
De kracht en duur van een bull market zegt niets over de komende twaalf maanden

Als een hoger rendement over de afgelopen vijf jaar zou betekenen dat het rendement in het zesde jaar lager uitvalt, dan zouden we op bovenstaande grafiek een patroon moeten zien dat van linksboven naar rechtsonder loopt (zwakke rally = hoog rendement, sterke rally = laag rendement). Maar de werkelijkheid laat zien dat er helemaal geen patroon in deze grafiek te ontdekken valt.

Voorspellen wat de aandelenmarkt gaat doen op basis van resultaten uit het verleden is niet gemakkelijk. Tal van wetenschappelijke publicaties proberen ons dichter bij een antwoord te brengen, maar vaak wijzen de onderzoeken uit dat de beurs zich niet laat voorspellen. Zo blijkt ook de koers/winst verhouding over de afgelopen tien jaar maar bitter weinig voorspellende waarde te hebben voor wat aandelen op de korte termijn maanden gaan doen.

Value investing

Op korte termijn is de richting van de aandelenmarkt niet te voorspellen, maar op de lange termijn kunnen bepaalde indicatoren wel iets zeggen over het te verwachten rendement. Uit mijn eigen onderzoek komt naar voren dat het stelselmatig selecteren van de 'goedkoopste' aandelen (op basis van koers/winst, koers/cashflow, return on assets en return on invested capital) op langere termijn inderdaad een hoger rendement behaalt dan een portefeuille van willekeurig gekozen aandelen.

4 augustus 2015