Marketupdate

Tag: video

  • Column: De selectieve publieke omroep

    De publieke omroep in Nederland kost ons per jaar ongeveer €900 miljoen, dat is omgerekend bijna €2,5 miljoen per dag. Met zo’n groot budget mag je verwachten dat er voldoende capaciteit is om het Nederlandse publiek zo neutraal en volledig mogelijk te informeren over een zeer groot aantal onderwerpen, maar op bepaalde gevoelige politieke en diplomatieke onderwerpen blijkt dat helaas vaak niet het geval te zijn.

    Zeker als het gaat om de berichtgeving over Rusland krijg je vaak het gevoel dat de Koude Oorlog opnieuw begonnen is. President Poetin wordt neergezet als een onberekenbare persoon met dictatoriale trekjes, die ondertussen ook nog eens minderheden onderdrukt en zichzelf verrijkt. Nou zal ik niet zeggen dat alles wat de Russische president doet goed is, maar de manier waarop er in de gevestigde media over hem gesproken wordt slaat werkelijk alles.

    Poetin Interviews

    Een recent voorbeeld daarvan zien we in de nieuwe Poetin interviews die aankomend weekend worden uitgezonden op National Geographic. In deze vierdelige serie laat documentairemaker Oliver Stone de Russische president uitgebreid aan het woord en horen we ook eens zijn kant van het verhaal.

    Tal van interessante thema’s komen aan bod in deze interviews, zoals de uitbreiding van de NAVO, het Amerikaanse raketschild, het aanpakken van de zichzelf verrijkende oligarchen en de wederopbouw van de Russische economie. Poetin houdt het Westen een spiegel voor, maar bij veel Westerse media ontbreekt het lef om recht in die spiegel te kijken.

    In plaats van de grote en politieke gevoelige onderwerpen samen te vatten zoeken de gevestigde media naar die paar elementen die hun vooroordelen over Rusland bevestigen. Een paar opvallende quotes van Poetin worden compleet uit hun context gehaald, zodat hij opnieuw neergezet kan worden als een onberekenbare dictator.

    Tegelijkertijd hoor je bijna geen woord over de spectaculaire groei van de economie sinds het aantreden van Poetin, het terugbrengen van de staatsschuld, de bestrijding van armoede en over de dreiging die Rusland ervaart als gevolg van de voortdurende provocaties van de Verenigde Staten en haar Europese bondgenoten.

    Een voorbeeld van de suggestieve berichtgeving door de publieke omroep is deze uitzending van EenVandaag, getiteld “Bespeelt Poetin ons in een interviewreeks?”. Voor deze korte reportage werd een Rusland deskundige geselecteerd die de luisteraar opnieuw in het zorgvuldig geconstrueerde wereldbeeld drukt waarin Poetin de bad guy is.

    putin-interviews-eenvandaag

    De selectieve publieke omroep

    Ik heb inmiddels al de drie van de vier delen van deze interviewserie gezien en kan zeggen dat het beeld in werkelijkheid veel genuanceerder ligt. Wilt u zelf oordelen over de interviews, kijk dan vrijdagavond en zaterdagavond om 22:00 naar National Geographic, waar alle vier delen worden uitgezonden.

    De Poetin interviews zijn slechts een voorbeeld, want de selectieve beeldvorming door de publieke omroep lijkt structureel te zijn. Denk bijvoorbeeld aan de berichtgeving van het Journaal en Nieuwsuur over andere actuele thema’s als de staatsgreep in Oekraïne, de situatie in Syrië en het doen en laten van de Amerikaanse president Trump. Over de situatie in Syrië verwijs ik u graag naar dit interview, terwijl ik over het laatste graag zelf nog iets wil zeggen.

    Selectieve berichtgeving

    De afgelopen weken werden mogelijke banden tussen de regering van Trump en het Kremlin breed uitgemeten in de media, terwijl daar nog steeds geen enkel hard bewijs voor is geleverd. Voormalig FBI topman Comey kon deze bewijzen niet leveren en suggereerde laatst tijdens een hoorzitting zelfs dat de pers het bij het verkeerde eind heeft door steeds maar weer te suggereren dat er banden zijn tussen het Kremlin en het campagneteam van Trump.

    Maar in plaats van dat de media in Nederland daar kritisch over schrijven blijven ze hun boodschap maar herhalen, waardoor het vanzelf een soort werkelijkheid wordt. Dat is een beproefde propagandatactiek die door verschillende dictators met succes werd toegepast om de publieke opinie te manipuleren. Wilt u een evenwichtig beeld vormen over een onderwerp, dan zult u ook verder moeten kijken dan de publieke omroep.

    Frank Knopers

    Wilt u reageren? Mail naar [email protected]

    gs-logo-breed

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].

  • Poetin interview met Oliver Stone

    Met de Poetin interviews probeert documentairemaker Oliver Stone een andere kant van de Russische president te laten zien. In verschillende interviews die tussen 2015 en begin 2017 werden opgenomen geeft Oliver Stone alle tijd en ruimte aan Poetin om zijn kant van het verhaal te vertellen.

    Het doel van deze uitgebreide interviewreeks is om de rest van de wereld (en dan vooral de Westerse wereld) meer inzicht te geven in het Russische perspectief. En dat is geen gek idee in een wereld waarin er meer over dan met Rusland gesproken wordt en waarin het land vaak met negatieve associaties omgeven wordt.

    De interviewreeks met de Russische president wordt van maandagavond tot en met donderdagavond Amerikaanse tijd uitgezonden door Showtime. Nederlandse kijkers hoeven er ook niets van te missen, want National Geographic zendt alle afleveringen uitgesmeerd over twee avonden uit. Dat zal gebeuren op vrijdagavond en op zaterdagavond om 22:00.

    Poetin Interviews (Deel 1)

    In het eerste deel van het interview vertelt Poetin meer over zijn eigen achtergrond en hoe zijn ouders de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt. Toen hij van Leningrad naar Moskou verhuisde voor zijn studie rechten kwamen de zaken in een stroomversnelling. Hij wilde bij de inlichtingendienst en binnen de kortste keren kwam hij ook op de radar bij het Kremlin.

    Poetin vertelt in het interview over het moment waarop hij door Boris Jeltsin gevraagd werd om de nieuwe president van Rusland te worden. Over alle uitdagingen waar het land voor kwam te staan na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie en de grootschalige privatisering van staatseigendommen als olie- en gasbedrijven. Over de terreuraanslagen en het gewapende conflict in Tsjetsjenië, waarbij talloze burgerslachtoffers vielen. Maar ook over de economie die volledig in puin lag na het instorten van de staatseconomie.

    Het is bijzonder wat Poetin sinds zijn aantreden heeft weten te bereiken. Zo steeg het inkomen per hoofd van de bevolking aanzienlijk, terwijl het aantal mensen in bittere armoede daalde. De productie van de industrie en de landbouwsector namen sterk toe door een inhaalslag van innovatie.

    Winsten uit natuurlijke energiebronnen als olie en gas, die na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie verdeeld werden onder een groepje superrijke oligarchen, werden onder Poetin weer voor een groter deel teruggebracht naar de staat. Hij wilde voorkomen dat publieke eigendommen zoals grondstoffen onevenredig ten goede zouden komen aan een kleine groep mensen.

    Poetin bracht de begroting op orde en verlaagde de staatsschuld naar 12 á 13% van het bbp. Tegelijkertijd werden de valutareserves versterkt, waardoor Rusland minder kwetsbaar is voor economische schokken van buitenaf.

    In het eerste deel van het Poetin interview sprak de Russische president ook zijn frustratie uit over de uitbreiding van de NAVO, die geheel tegen de afspraken in was. Hij beschrijft de NAVO als een systeem waarbij Europese landen gereduceerd worden tot vazalstaten, die van de andere kant van de oceaan opdrachten opgelegd krijgen en zich daar aan moeten houden. De bouw van het raketschild is daar een voorbeeld van.

    Volgens Poetin heeft de NAVO na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie bewust aangestuurd op een conflict met Rusland, omdat de veiligheidsunie anders geen bestaansrecht meer had. Een uitermate gevaarlijke situatie, gezien de oplopende spanningen langs de grenzen.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • ECB houdt rente onveranderd

    De ECB heeft besloten de rente op nul procent te houden, ondanks toenemende kritiek op de extreem lage rente en het opkoopprogramma van €60 miljard per maand. Mario Draghi zal vanmiddag om half drie een toelichting geven op het rentebesluit en het monetaire beleid van de ECB.

    De ECB bezit op dit moment bijna €1,9 biljoen aan staatsobligaties en bedrijfsobligaties, schuldpapier dat de centrale bank gekocht heeft om de lange rente verder omlaag te krijgen. Volgens de centrale bank levert dat een bijdrage aan het herstel van de economie, maar critici waarschuwen voor het ontstaan van nieuwe bubbels in de economie.

  • Poetin: “We willen voorkomen dat Syrië zoals Libië wordt”

    Volgens Poetin is de Russische interventie in Syrië niet bedoeld om Assad te steunen, maar om te voorkomen dat Syrië als staat uiteenvalt en dat daaruit een situatie van chaos ontstaat die vergelijkbaar is met landen als Libië, Somalië en Afghanistan.

    Tijdens het Sint Petersburg International Economic Forum (SPIEF) geeft de Russische president tekst en uitleg over zijn optreden in Syrië en over het wel of niet steunen van de regering van de Syrische president Assad. Hij werd geïnterviewd door de Amerikaanse journaliste en politiek commentator Megyn Kelly. De complete vertaling staat onder de video.

    Megyn Kelly: De Amerikaanse president heeft gezegd dat je een slechte man steunt in Syrië, hij zei dat Assad een slechterik is. Geloof je dat?

    Poetin: Wat moet ik geloven? Dat Assad een slechte man is? Je moet de andere leiders vragen die met Assad gesproken hebben. Hij is na zijn verkiezing vaker in Europa geweest dan in Rusland. Het is niet Assad die we willen beschermen, maar de Syrische staat. We willen niet dat daar een situatie ontstaat die vergelijkbaar is met Libië, Somalië of Afghanistan. In Afghanistan zitten ze al vele jaren, maar de situatie is niet bepaald beter geworden. We willen de Syrische staat behouden. Om het fundamentele probleem op te lossen moeten we naar politieke middelen kijken. Natuurlijk kan iedereen daar wel ergens schuldig aan worden bevonden, maar laten we niet vergeten dat er zonder een actieve inmenging van buitenaf waarschijnlijk geen burgeroorlog was uitgebroken in Syrië.

    Waar wordt Assad precies van beschuldigd? We weten dat hij beschuldigd wordt van het gebruik van chemische wapens, maar er is geen bewijs om dat te onderbouwen. Vlak na het incident suggereerden we dat er een inspectie uitgevoerd moest worden op de luchtbasis waar naar verluid het vliegtuig van Assad zou zijn opgestegen. Als er chemische wapens gebruikt zouden zijn, dan waren die op het vliegtuig geladen en dan zou je dat met moderne apparatuur kunnen opsporen. Maar de Amerikanen weigerden dergelijke inspecties. Ze praten dus veel, maar doen weinig. We hebben voorgesteld om een inspectie te houden op de plaats waar de aanval werd uitgevoerd, maar dat vonden ze te gevaarlijk. Waarom is het gevaarlijk als de aanval werd gericht tegen de goed gezinde oppositie?

    Er is een vertegenwoordiger van Irak hier die we verwelkomen, en één van Irakees Koerdistan. De militanten gebruikten chemische wapens en de internationale gemeenschap erkende dat. Dus de militanten daar hebben chemische wapens, maar volgens de Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons (OPCW) heeft Syrië haar voorraad chemische wapens vernietigd. Als er een excuus gecreëerd wordt, zonder dat er bereidheid is om de zaken echt te onderzoeken, dat brengt ons dat nergens. Laten we substantieel praten. Heeft Assad fouten gemaakt? Ja, waarschijnlijk heel veel. Maar zijn diegene die tegenover hem staan engelen? Wie vermoord mensen en executeert kinderen? Onthoofd mensen? Moeten we de mensen steunen die dat soort dingen doen?

    Samen met onze Amerikaanse bondgenoten hadden we discussie over de verschillende gebieden waar we wel of niet moesten bombarderen. Ze vertelden ons dat er gebieden waren waar we niet mochten bombarderen, omdat daar de goede oppositie vermengd was met de terroristen van Al Nusra. In dat geval moeten ze de slechte van de goede scheiden binnen de oppositie. Moeten we wachten tot de terroristen naar ons land toe komen? Nee, natuurlijk niet. Laten we een overeenstemming bereiken. Volgens onze inschattingen zijn er ongeveer 4.000 mensen uit Rusland naar Syrië gegaan en nog eens 4.500 uit de centraal Aziatische landen. Dit is een reële bedreiging, want sommigen proberen terug te komen en dat lukt ze soms ook.

    We zijn onze aanval in Syrië begonnen omdat we wisten waar dit allemaal toe zou leiden. Je moet niet proberen mensen te oormerken. We moeten substantieel samenwerken en we zijn bereid om dat te doen, maar we hebben een constructieve benadering nodig van de Amerikaanse kant.

    Megyn Kelly: We weten dat Assad wel eens chemische wapens gebruikt heeft en dat Rusland in 2013 een overeenkomst heeft bereikt om dat te stoppen. De enige vraag is nog of hij ook achter de aanval van een paar maanden geleden zit. Ik wil je vragen – we zagen die video van stervende kinderen, de reden voor Trump om die raketaanval uit te voeren – geloof je dat die video nep is?

    Poetin: Als eerste, toen president Obama en ik overeenstemming bereikten over het vernietigen van de chemische wapens van Syrië, toen wisten we alleen dat die wapens er waren. Niet of Assad ze ook daadwerkelijk gebruikt heeft. Wees dus alsjeblieft wat specifieker. Ten tweede, voor wat betreft de mensen die om het leven zijn gekomen door het gebruik van deze chemische wapens, dat is valse informatie. We zijn er op dit moment erg zeker van dat Assad geen chemische wapens heeft gebruikt. Het is allemaal in scène gezet om hem te kunnen beschuldigen. Bovendien heeft onze inlichtingendienst informatie dat er in een ander gebied in Syrië, niet ver van Damascus, plannen waren om dit scenario te herhalen. Wij hebben deze plannen bekend gemaakt en diegene die dat van plan waren kunnen stoppen.

    Megyn Kelly: De lichamen van de slachtoffers werden onderzocht in het forensisch medisch instituut van Ankara in Turkije. Daarbij waren mensen van de WHO (World Health Organisation) en van de OPCW aanwezig als getuigen. Zij concludeerden dat de slachtoffers waren aangevallen met sarin gas. Zijn we bereid om te geloven dat alles in scène is gezet? Dat iedereen daarbij betrokken was?

    Poetin: Het antwoord is erg eenvoudig en dat weet jij ook. Ja, sarin kan gebruikt zijn door iemand, maar niet door Assad. Het kan door iemand gebruikt zijn met als doel Assad ervan te beschuldigen. We moeten dus begrijpen wie we de schuld kunnen geven. En anders – als er geen echt onderzoek is – dan speelt dat alleen maar de daadwerkelijke daders in de kaart. Dan wil ik je graag vragen: Waarom ging men niet gelijk naar het vliegveld waar de chemische wapens naar verluid zijn ingeladen? Waarom wilde men het vliegtuig niet zien waarmee die aanslag naar verluid zou zijn uitgevoerd? Het antwoord is simpel: Men was bang dat de waarheid boven tafel zou komen.

    Wat je mij vertelt overtuigt mij op geen enkele manier. Het sterkt mij in de gedachte dat we beter niet kunnen speculeren en dat we de krachten moeten bundelen om echte bedreigingen aan te kunnen pakken. En we weten wat deze bedreigingen zijn. We weten waar terrorisme om draait. We hebben daar genoeg voorbeelden van gezien. Niemand moet terrorisme gebruiken om korte termijn politieke belangen te behartigen. Waarom zou je pogingen ondernemen om terroristen op te zetten tegen bijvoorbeeld Assad? Dat doen ze omdat niemand anders bereid is voor dat doel te vechten. Ik denk dat het niet de moeite waard is om dit soort terroristen vandaag de dag te gebruiken, want morgen gaat het je veel kosten. Toen Al-Qaida in Afghanistan werd gecreëerd om te vechten tegen de Sovjet-Unie wisten ze niet dat het later de Verenigde Staten zou raken met de aanslagen van 9/11. We moeten dus nadenken over de gevolgen van dit beleid voor de lange termijn.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Video: Poetin over Oekraïne, Syrië en de NAVO

    De Russische president Poetin gaf deze week een openhartig interview aan de Franse krant Le Figaro. In het interview praat hij over de diplomatieke en historische banden tussen Rusland en Frankrijk, maar ook over actuele thema’s als het geweld in Syrië en Oekraïne en de voortdurende provocaties richting Rusland. Het volledige interview is in het Engels ondertiteld, klik daarvoor op de bijbehorende knop onder de tijdbalk. Een samenvatting van het gesprek staat onder de video.

    Over Syrië

    Volgens Poetin hebben Turkije en Iran een belangrijke bijdrage geleverd aan het bewerkstelligen van een staakt-het-vuren in Syrië. Ook is er overeenstemming bereikt over een aantal zogeheten de-escalatie zones, waar de lokale bevolking zich veilig kan bewegen. Volgens Poetin is dit een tijdelijke maatregel om tot een diplomatieke oplossing te kunnen komen. Hij benadrukte dat het geen prototype moet zijn voor een toekomstige territoriale opdeling van Syrië. Het is uiteindelijk aan de Syrische bevolking om te bepalen of Assad weg moet, niet aan Rusland of aan een ander land.

    Ten aanzien van de chemische aanval in Idlib merkt Poetin op dat Amerikanen een grondig onderzoek naar deze terreuraanval weigerde. Als Assad werkelijk chemische wapens had gebruikt, dan hadden ze daar met moderne onderzoekstechnieken zeker sporen van terug moeten vinden op het vliegveld en in het vliegtuig waarmee waarmee aanval was uitgevoerd. Hij vraagt zich af waarom dat onderzoek geen steun kreeg van de bondgenoten in het Westen.

    Volgens Poetin zijn de beschuldigingen aan het adres van Assad enkel en alleen maar bedoeld om aanvullende maatregelen te rechtvaardigen tegen zijn regering. Hij heeft geen bewijs kunnen vinden dat Assad achter de aanslag zit.

    Over de relatie met het Westen

    Het is volgens Poetin geen verrassing dat de relatie met de Verenigde Staten nog niet verbeterd is, omdat de politieke situatie daar volgens hem beïnvloedt wordt door diegene die de verkiezingen verloren hebben en hun verlies niet willen accepteren. Die blijven Rusland van alles beschuldigen. Daarom kan het volgens de Russische president nog wel even duren voordat de relatie met de VS hersteld kan worden.

    Over de NAVO

    Poetin merkt op dat het militaire budget van de Verenigde Staten groter is dan dat van alle andere landen in de wereld bij elkaar. Vanuit dat oogpunt gezien is het ook niet vreemd dat Trump een grotere bijdrage verlangt van haar NAVO bondgenoten. Maar wat Poetin niet begrijpt is dat Europese landen hun militaire budget willen opschroeven, terwijl ze tegelijkertijd hun relatie met Rusland willen verbeteren. Tegen wie zijn ze van plan te gaan vechten?

    Volgens Poetin blijkt hieruit hoe kortzichtige het beleid in Europa en de Verenigde Staten is. Poetin brengt in herinnering dat toen de Sovjet-Unie uiteenviel, er een mondelinge afspraak is gemaakt met Westerse politici dat de NAVO zich niet verder zou uitbreiden richting het oosten. Sommige Duitse politici stelden destijds al een nieuwe Europese veiligheidsunie voor, waar zowel de Verenigde Staten als Rusland aan zouden deelnemen.

    Was dat gebeurd, dan hadden we volgens Poetin niet de problemen gehad waar we de laatste jaren mee geconfronteerd worden, namelijk de expansie van de NAVO richting de Russische grens en de verschuiving van militair materieel richting landen grenzend aan Rusland. Het raketschild in Polen en Roemenië zou er dan niet zijn geweest, een systeem dat de strategische balans tussen Rusland en de Verenigde Staten fundamenteel verstoord heeft.

    We kunnen dit allemaal niet meer terugdraaien, daarom moeten we volgens de Russische president niet de spanningen opbouwen met allerlei fictieve dreigingen uit Rusland en met hybride oorlogsvoering. Deze dreigingen heeft het Westen zelf verzonnen en nu maken ze zichzelf daar bang mee. Daarmee stuurt het Westen volgens Poetin aan op een beleid dat geen enkele toekomst heeft.

    De toekomst ligt volgens de Russische president in samenwerking met het Westen op alle gebieden, inclusief veiligheidsvraagstukken. De dreiging van vandaag de dag komt immers niet uit Rusland, maar van terreuraanslagen. Aanslagen in Parijs, in België, maar ook in Rusland. Er is een oorlog gaande in het Midden-Oosten, dat is waar we ons volgens Poetin zorgen over zouden moeten maken.

  • Video: Hoorzitting Draghi in de Tweede Kamer

    Mario Draghi gaf afgelopen woensdag in de Tweede Kamer een toelichting op het monetaire beleid van de centrale bank. Inmiddels staat ook de volledige video van de twee uur durende hoorzitting online.

  • Video: Geopolitiek en monetaire geschiedenis met William Engdahl

    Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn de Verenigde Staten de grootste economische, politieke en militaire macht ter wereld, maar de laatste jaren is het voor veel meer mensen duidelijk geworden dat die Amerikaanse overheersing niet voor altijd zal duren.

    De wereld is klaar met die voortdurende reeks van oorlogen die de Verenigde Staten voeren om de controle te krijgen over strategische oliereserves en daarmee hun petrodollar te verdedigen. Ook begint men langzaam maar zeker in te zien hoe de Verenigde Staten de afgelopen decennia met een aaneenschakeling van kleurenrevoluties en ‘regime changes’ probeert regeringen weg te krijgen die niet de belangen van de Verenigde Staten behartigen.

    William Engdahl – A Century of War

    Het beïnvloeden van verkiezingen, het financieren van oppositiepartijen, het actief opzetten en aanmoedigen van demonstraties en indirecte steun aan terreurorganisaties zijn allemaal instrumenten die de Amerikaanse overheid, haar NGO’s en inlichtingendiensten gebruiken om de wereld naar haar hand te zetten.

    William Engdahl schreef hier verschillende boeken over, waaronder A Century of War. Vorig jaar was hij te gast in Utrecht, waar hij in minder dan een uur tijd de belangrijkste geopolitieke en monetaire ontwikkelingen van de afgelopen honderd jaar bespreekt. Echt een video om even voor te gaan zitten op deze vrije dag!





  • Martin Armstrong verwacht nog hogere belastingen

    Volgens trendwatcher Martin Armstrong zullen de belastingen in de toekomst alleen maar verder toenemen, omdat dat voor overheden de enige manier is om het groeiende gat in de begroting te dichten. Een hogere erfbelasting en hogere belastingen op vermogenstitels zijn de makkelijkste manier om meer geld binnen te halen, maar dat zal volgens de trendwatcher ten koste gaan van de economische groei. Landen die controle hebben over de geldpers kunnen in het meest extreme scenario geld bijdrukken om de tekorten te dichten, maar dat is niet mogelijk voor lokale en regionale overheden. Die kunnen alleen de belastingen verder verhogen.

    Verplaatsbaar en niet verplaatsbaar vermogen

    Goud is een verplaatsbare vorm van vermogen. Er zijn twee primaire categorieën van vermogen: verplaatsbaar en niet verplaatsbaar. Het niet verplaatsbare is bijvoorbeeld vastgoed. Als er geen oorlog of natuurramp is, dan behoud vastgoed haar waarde. Maar als je al je vermogen in vastgoed hebt zitten in Duitsland en de Tweede Wereldoorlog komt eraan, dan heb je niets. Dan moet je het achterlaten.

    De ene vorm van vermogen is dus verplaatsbaar, de andere niet. Daarom waren alle zeldzame collecties van munten en postzegels uit Europa in de jaren zestig en zeventig in de Verenigde Staten te vinden. Waarom? Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak namen ze dat allemaal mee en brachten ze het hierheen, omdat het verplaatsbaar is. In de jaren daarna ging dat langzaam maar zeker weer terug naar Europa.

    Dat zie je nu met antieke munten, de twee grootste kopers vandaag de dag zijn Chinezen en Russen. Tastbare bezittingen hebben voor iedereen wereldwijd waarde. Maar ik zou nooit 100% van mijn vermogen in vastgoed stoppen, omdat het niet verplaatsbaar is.

    Alle overheden zijn eigenlijk failliet. Het verschil tussen regionale schulden en staatsschulden is dat overheden meestal geld bij kunnen drukken, terwijl lokale overheden dat niet kunnen. Een centrale bank als de Federal Reserve kan gewoon geld bijdrukken om de overheidsuitgaven te financieren, op lokaal niveau kan dat niet.

    Wat ze dus doen is de belastingen steeds verhogen, onder andere op vastgoed. Dat is ook waardoor Rome gevallen is. Rome was de eerste grote stad die rond 180 na Christus een miljoen inwoners bereikte. Dat inwoneraantal daalde vervolgens naar 15.000. Waarom? Omdat politici de belastingen alsmaar verder verhoogden, onder andere de eigendomsbelasting. Op een gegeven moment bereik je een punt dat je de eigendommen beter achter kunt laten en weg moet gaan.

    Over de toekomst van het monetaire systeem

    Volgens trendwatcher Martin Armstrong krijgen we in de toekomst een grote monetaire hervorming, waarin de dollar de status van wereldreservemunt zal verliezen. De dollar zal vervangen worden door een mandje van verschillende valuta, maar niet conform de spelregels van het IMF. De trendwatcher verwacht niet dat goud of de SDR in staat zal zijn de rol van de dollar als wereldhandelsmunt over te nemen.

    De SDR is niet interessant als alternatief voor de dollar, omdat landen daarmee teveel soevereiniteit moeten overdragen aan een instantie die volgens Armstrong zeer corrupt is. Daar zal wereldwijd niet voldoende draagvlak voor zijn, aldus de trendwatcher. Ook ziet hij een wereldmunt gedekt door goud niet als oplossing, omdat een vaste goudprijs alleen te verdedigen is als ook de geldhoeveelheid constant is.

    Iedereen beoordeelt de waarde van dingen in hun eigen munt. Geld is een mentaal concept. Het is een manier om dingen te waarderen, zelfs goud. Ik vertaal de goudprijs naar dollars, die dollar is je manier om waarde te meten. Niet het goud, maar de dollar. In elk land kijkt men naar goud in de lokale valuta, Europeanen zullen de goudprijs in euro volgen. Een probleem met veel mensen in de goudmarkt is dat ze alleen naar de prijs in dollars kijken. Dan vragen ze zich af waarom men niet massaal goud koopt, maar dan kijken ze niet naar de ontwikkeling van de goudprijs in de lokale munt.

  • Arno Wellens: “Zet uw geld om in goud”

    Volgens Arno Wellens, auteur van het boek Het Euro Evangelie, doen mensen er verstandig aan een deel van hun vermogen van de bank te halen en goud te kopen. Hij ziet de toekomst voor de Europese muntunie somber in, omdat volgens hem het gevoel van solidariteit ontbreekt om de euro in stand te houden. De honderden miljarden die nodig waren om landen als Griekenland, Portugal en Italië overeind te houden zijn volgens Wellens in feite een bail-out van Europese banken die een grote exposure hadden naar deze landen. Valt de muntunie uiteen, dan is het beter om tastbare bezittingen te hebben zoals edelmetalen.

  • Video: Thierry Baudet over Assad, Syrië en Westerse interventie

    Thierry Baudet zet zijn vraagtekens bij de poging van het Westen om Assad weg te krijgen uit Syrië. Hij vreest voor een herhaling van Irak en Libië, waar de regime change vooral heel veel ellende en onveiligheid heeft opgeleverd voor de plaatselijke bevolking. Zonder harde bewijzen wordt Assad beschuldigd van een chemische aanval op zijn eigen bevolking, maar dat is voor andere Kamerleden geen reden om kritisch te zijn. Integendeel, ze veroordelen de lijsttrekker van het Forum voor Democratie voor het feit dat hij een neutraal standpunt inneemt in deze gevoelige en belangrijke kwestie.

    Zo lang niet bewezen is dat Assad verantwoordelijk is voor misdaden tegen zijn eigen bevolking is het niet gerechtvaardigd om een ‘regime change’ te organiseren. Volgens Baudet wordt de Syrische bevolking dan overgeleverd aan tal van strijdende terreurgroepen, die de regio alleen maar onveiliger zullen maken. Om nog maar te zwijgen van de vluchtelingenstroom die dan op gang zal komen richting Europa.

    Lees ook:


  • Video: Follow The Money debat over geld, schulden en de kredietcrisis

    Follow the Money organiseerde onlangs een discussieavond waarin het thema geld en schuld centraal stond. Dirk Bezemer, Theo Kocken, Maarten Schinkel en Arno Wellens analyseren de grootste economische crisis sinds de jaren dertig en denken hardop na over de vraag hoe we naar een beter geldsysteem kunnen.

    Is er wel een alternatief voor onze schuld gedreven economie? Heeft de euro nog wel een toekomst? En hoe komen we van onze torenhoge schulden af? Dat zijn zomaar een paar vragen die tijdens deze avond aan bod kwamen. De hele discussie is op video vastgelegd en duurt ongeveer twee uur, een aanrader!