De regering van Venezuela wacht nog steeds op goud dat door de Bank of England wordt vastgehouden. Eind vorig jaar maakte de regering van Maduro haar plannen bekend om een gedeelte van haar goudvoorraad uit Londen te repatriëren, maar dat blijkt geen gemakkelijke opgave. Zelfs het bezoek van de minister van Financiën en de centrale bank heeft vooralsnog niets opgeleverd.
Venezuela heeft nog voor meer dan $550 miljoen aan goud in Londen liggen. Het grootste deel werd door de vorige president Hugo Chavez al opgehaald, maar een klein gedeelte ligt nog steeds in Londen. De regering van Maduro wil het goud terug, omdat ze daarmee levensmiddelen kan importeren. Door hyperinflatie is de binnenlandse munt zo goed als waardeloos geworden, terwijl de toegang tot dollars vanwege sancties beperkt is.
Meer goud in Londen
De goudvoorraad in Londen, waar Venezuela momenteel niet over kan beschikken, is onlangs nog een stukje groter geworden. In december kreeg het land de 17 ton goud terug die ze een paar jaar geleden had uitgeleend aan Deutsche Bank. Het probleem is alleen dat ook dit goud in Londen werd vrijgegeven en dat Venezuela er dus niet over kan beschikken.
Door de afwikkeling van deze goudswap verdubbelde de goudvoorraad van Venezuela in Londen naar 31 ton. Dat is een tegenvaller voor Maduro, die het afgelopen jaar een substantiële hoeveelheid goud aan Turkije verkocht in ruil voor voedsel. Dat wordt een stuk moeilijk nu bijna een kwart van haar goudreserve niet meer binnen handbereik is.
Hoe veilig is de goudvoorraad?
Veel centrale banken bewaren een deel van hun goudvoorraad in het buitenland, bijvoorbeeld bij de Bank of England of de New York Fed. Sommige landen doen dat om kosten te besparen, terwijl andere landen dat doen voor diversificatie. In het verleden werd dat zelden als een probleem gezien, maar de laatste jaren kiezen steeds meer landen ervoor om hun goudvoorraad terug te halen.
Het voorbeeld van Venezuela laat zien hoe belangrijk het is om een deel van je goudvoorraad in eigen land te bewaren. Het edelmetaal is een vorm van reserve zonder tegenpartij risico, maar zodra je dat als land door een ander laat beheren komt dat risico weer terug.
Het is opmerkelijk dat de Bank of England het goud van Venezuela nog niet vrijgeeft. Een centrale bank zou geheel onafhankelijk moeten zijn, maar daar is dus geen sprake van. Dit voorbeeld moet andere landen aan het denken zetten. Is de goudvoorraad veilig opgeslagen? Of zouden meer landen het voorbeeld van Nederland, Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland moeten volgen door een gedeelte van de voorraad terug te halen?
Goudvoorraad Venezuela is de laatste jaren bijna gehalveerd (Bron: Zero Hedge)
Vorige week publiceerde de Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleid (WRR) een uitvoering rapport over de werking van ons geldsysteem. Aanleiding voor dit rapport was burgerinitiatief ‘Ons Geld’, dat het onderwerp van geldschepping op de maatschappelijke en politieke agenda wist te zetten. Hun voorstel om geldschepping in publieke handen te brengen verzamelde 120.000 handtekeningen. Daarop volgde een Kamerdebat en een verzoek aan de WRR om ons huidige geldsysteem tegen het licht te houden.
Ook in de samenleving wist burgerinitiatief ‘Ons Geld’ het onderwerp in de kijker te zetten. Denk bijvoorbeeld aan de succesvolle theatervoorstelling ‘Door de bank genomen’ op initiatief van George van Houts. Deze voorstelling, die de scheve machtsverhouding tussen bank en burger in beeld bracht, trok meer dan 90.000 bezoekers.
Hoe kunnen we ons geldsysteem duurzamer maken?
Een kleine vier jaar na de première van deze voorstelling komt de raad met aanbevelingen over hoe we het geldsysteem duurzamer kunnen maken. Het driehonderd pagina’s dikke rapport beschrijft in hoofdlijnen de werking van ons op krediet gebaseerde geldsysteem. Ook legt het uit hoe ons geldsysteem door technologische en maatschappelijke ontwikkelingen stap voor stap geëvolueerd is.
Het gaat te ver om de volledige inhoud van het rapport hier te bespreken, maar de aanbevelingen zijn zeker interessant te noemen. Een van die aanbevelingen is dat er meer diversiteit in de financiële sector moet komen, zodat de burger echt wat te kiezen heeft.
De afgelopen decennia zijn er door verschillende fusies en overnames steeds minder banken overgebleven, met als resultaat dat de drie grootste banken inmiddels een marktaandeel van 75% vertegenwoordigen. Traditionele spaarbanken zijn verdwenen of volledig opgegaan in de drie grote banken, die qua structuur erg veel op elkaar lijken. Daardoor heb je als consument niet veel keuze meer.
Een bijkomend probleem van de machtsconcentratie in de bankensector is dat de banken erg groot zijn geworden ten opzichte van de economie. Daardoor is er een scheve machtsverhouding ontstaan. Komt een bank als de Rabobank, ING of ABN Amro in de problemen, dan zal de overheid moeten ingrijpen om een bankencrisis te voorkomen.
Tijd voor een depositobank?
Om daadwerkelijk meer diversiteit in de financiële sector te brengen zou er volgens de WRR een nieuw, publiek verankerd, alternatief moeten komen voor de gevestigde banken. Een soort depositobank, die zich alleen met sparen en betalen bezighoudt. Een dergelijke bank, die volledig gedekt wordt door reserves bij de centrale bank, zou spaarders kunnen aanspreken die minder risico willen lopen. De aanwezigheid van een dergelijk alternatief een disciplinerende werking hebben op andere banken en hun dominante positie verkleinen, zo concludeert de WRR.
Het idee van een depositobank is de laatste jaren al uitvoerig besproken, maar de Europese wetgeving vormt nog altijd een obstakel. Sinds de financiële crisis van 2008 hebben de landen van het Eurosysteem verschillende afspraken gemaakt over harmonisering van het depositogarantiestelsel. Zo kan een bank niet aan het betalingsverkeer deelnemen zonder mee te doen aan dit garantiestelsel. Dat betekent dat ook een veilige depositobank met een volledige dekking van reserves bij de centrale bank moet meebetalen aan deze verzekering.
Hervorm het depositogarantiestelsel
De aanbeveling van de WRR om een veilige spaarbank op te richten is een stap in de goede richting, maar het idee zal niet van de grond komen zo lang de spelregels niet veranderen. De voorbereidingen voor een Europees depositogarantiestelsel bieden een mooie gelegenheid om het speelveld geschikt te maken voor veilige spaarbanken. Banken waar je veilig je geld kunt stallen en betalingen kunt doen, zonder mee te betalen aan een garantiefonds voor banken die wél financiële risico’s nemen.
Door depositobanken een vrijstelling te geven voor het depositogarantiestelsel kun je een nieuw marktsegment bedienen van klanten die veiligheid belangrijker vinden dan rendement. Ook kan de introductie van depositobanken in heel Europa een bijdrage leveren aan de financiële stabiliteit. Het remt de kredietverlening af en dwingt kredietverlenende banken om minder risico’s te nemen. Zo valt er weer wat te kiezen voor de spaarder.
Het betaalsysteem dat handel tussen Europa en Iran onder de Amerikaanse sancties mogelijk maakt is bijna gereed. Dat zei de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Jean-Yves Le Drian, tijdens een bijeenkomst van een comité voor Buitenlandse Zaken. Het systeem kan volgens hem al binnen een paar dagen in gebruik kan worden genomen.
Dit nieuwe Europese betaalsysteem stelt Iran in staat om olie naar Europese landen te exporteren, in ruil voor producten uit de drie belangrijkste Europese handelspartners van Iran. Binnen dit systeem worden transacties in euro’s afgewikkeld, waardoor Amerikaanse beperkingen op dollartransacties geen effect hebben. Minister Jean-Yves Le Drian zei daar volgens Reuters het volgende over.
“Het systeem werkt als een soort clearing centrum. Het stelt Iran in staat te profiteren van haar oliebronnen en tegelijkertijd producten uit haar drie belangrijkste Europese partners kan kopen.”
Sancties tegen Iran
Iran kreeg vorig jaar te maken met nieuwe Amerikaanse sancties, nadat president Trump zich had teruggetrokken uit de internationale deal. Met nieuwe sancties probeert de VS de olie-export van Iran af te snijden, maar dat blijkt geen gemakkelijke opgave. Belangrijke economische blokken als de Europese Unie, Rusland en China blijven namelijk aan de kant van Iran staan.
Europa ontwikkelde een nieuwe ‘special purpose vehicle’ (SPV), dat het betalingsverkeer tussen Iran en Europese landen regelt. Via dit systeem kunnen Europese landen in ruil voor goederen rechtstreeks olie en gas importeren uit Iran. Daarbij wordt de waarde in euro’s verrekend binnen het betaalsysteem, met als resultaat dat het door sancties getroffen land goederen uit Europa kan blijven importeren.
Betaalsysteem
Het nieuwe betaalsysteem wordt geregistreerd in Frankrijk, terwijl Duitsland de operationele taken voor haar rekening zal nemen. Deze twee landen en het Verenigd Koninkrijk zullen aandeelhouders zijn in deze nieuwe onderneming.
Vorige week publiceerde de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) haar langverwachte rapport over geldschepping. In het rapport werden verschillende adviezen aangereikt om het geldsysteem robuuster te maken. Een van de aanbevelingen van de denktank is de oprichting van een soort depositobank om de financiële sector meer diversiteit te geven. Een ander voorstel is om de fiscale stimulering van schuld te verminderen om de kredietverlening te beteugelen.
De aanbevelingen zijn nuttig, maar leverden niet de uitkomst op waar het burgerinitiatief Ons Geld op had gehoopt. Het idee om het geldstelsel radicaal om te gooien en de functie van geldschepping weg te halen bij commerciële banken werd wel besproken, maar niet serieus overwogen. De WRR noemt deze aanpassing te ingrijpend en te risicovol in een geglobaliseerde wereldeconomie. Niels Verduijn van Ons Geld schreef een reflectie op het rapport over geldschepping. Deze kunnen we nu alvast op Marketupdate publiceren.
Het WRR-rapport over geldschepping: een overwinning voor Ons Geld?
Donderdag 17 januari jl. was het dan eindelijk zover. Na bijna drie jaar onderzoek mochten we dan eindelijk het WRR-rapport over geldschepping in handen nemen. Onze verwachtingen waren niet hooggespannen. Iets wat in sommige opzichten maar goed is ook. De hoofdconclusie van het rapport is terughoudend en in die zin teleurstellend. Is er dan alleen maar teleurstelling? Zeker niet!
De probleemanalyse
Allereerst de probleemanalyse. De WRR erkent dat er in het huidige geldstelsel sprake is van ontspoorde private geldschepping als gevolg van een onbalans tussen publieke en private belangen. Daarmee sluit het aan op de probleemstelling die burgerinitiatief Ons Geld in Den Haag aan de orde heeft gesteld. Daarnaast erkent de WRR dat de uitleg van monetair beleid in introductieboeken economie niet klopt en dat de financiële sector, geld en schuld in het verleden in macro-economische modellen geen rol speelden. Iets waar Ons Geld in het verleden ook meerdere keren op gewezen heeft.
There is no alternative! Of toch wel?
Dat er op grote lijnen consensus is over het probleem is mooi, maar het zou veel mooier zijn indien er ook consensus is over de oplossing. Die is er slechts deels (hierover meer verderop in dit artikel). De WRR pleit namelijk niet voor een volledige overstap naar het geldsysteem zoals Ons Geld beoogt. Waar het rapport wel in slaagt is het doorbreken van het TINA-principe (there is no alternative; lees = er is geen alternatief mogelijk voor het huidige systeem). Een paar jaar geleden werden onze voorstellen door de gevestigde orde weggezet als ‘onzin’ en riepen bankierseconomen van de daken dat ‘schuldvrij’ geld niet bestaat. De onderzoekers van de WRR hebben geen last van dit soort vooringenomenheid. Het rapport beschrijft op een heldere manier hoe de hervormingsvoorstellen eruit zien en stelt net als Ons Geld dat geld niet per definitie schuld is (alhoewel geld ten allen tijden wel een claim is op de huidige en toekomstige productie). Ook benadrukken de onderzoekers dat het alternatief als inspiratiebron kan dienen voor hervormingen. Oftewel, wie het rapport op haar inhoud wil beoordelen dient zich niet blind te staren op de aanbevelingen!
Evenwichtig en eerlijk rapport
De evenwichtigheid van het rapport valt snel op . Zo begint het rapport met een eerlijke beschouwing van ons huidige geldstelsel. De onderzoekers stellen bijvoorbeeld dat er wel remmen zitten op de geldschepping, maar dat er van een begrenzing geen sprake is. En ook de extra financiële regelgeving en toezicht die na de crisis zijn ingesteld worden niet mooier gemaakt dan ze in werkelijkheid zijn. Hetzelfde geldt voor de analyse van het voorgestelde alternatieve geldsysteem. Dit gedeelte van het rapport is in feite een aaneenschakeling van hoor en wederhoor tussen voor- en tegenstanders en een aardige samenvatting van het gelddebat zoals deze de afgelopen jaren is gevoerd.
Het gelddebat gaat door!
Oke, leuk dat er consensus is over de probleemanalyse en dat men een objectieve vergelijking heeft gemaakt tussen beide geldsystemen, maar staan er ook aanbevelingen in waar de voorstanders van een alternatief geldsysteem iets aan hebben? Zeer zeker!
Digitale kluis: Stichting Ons Geld pleit voor een aantal geldhervormingen. Eén daarvan is het invoeren van een digitale kluis waar je je geld kunt bewaren zonder gedwongen te zijn het uit te lenen (aan een bank) en waarmee je op een snelle, veilige, goedkope (gratis?) en (semi)anonieme manier betalingen kunt doen1. Voor Ons Geld is het dan ook een enorme overwinning dat dit in lijn ligt met één van de aanbevelingen van het WRR-rapport. Hoera!
De WRR staat hier overigens niet alleen in 2 3 4 5. De invoering van een digitale kluis zou er ook voor zorgen dat het ideaal van stichting Ons Geld binnen handbereik komt, aangezien men daarmee deels de relevante IT bouwt voor een transitie naar een publiek geldsysteem. Dit kan weer een doorslaggevende rol spelen wanneer beleidsmakers in de (nabije) toekomst weer geconfronteerd worden met een financiële crisis en op zoek moeten naar nieuwe (verdergaande) oplossingen.
Mocht de digitale kluis daadwerkelijk (weer) op de politieke agenda komen te staan, dan is het voor het verloop van de maatschappelijke discussie cruciaal om te begrijpen dat de crux van een digitale kluis niet zit in publiek of privaat (wat als gevolg kan hebben dat ideologie de boventoon gaat voeren in het debat), maar dat er geen kredieten worden verstrek. De WRR stelt dat een veilige haven een disciplinerende werking zal hebben op de geldschepping door commerciële banken. Ons Geld benadrukt dat dit zeker het geval is indien dit gepaard gaat met het afschaffen van staatsgaranties aan private banken.2
De Commissie de Wit bepleitte in 2010 al voor scheidingsmaatregelen. Maar ondanks alle maatschappelijke en politieke debatten die hierover zijn gevoerd is hier niks van terecht gekomen. Oftewel, als we de digitale kluis willen realiseren, dan is er naast debat wellicht ook (een ludieke) actie nodig (meer informatie volgt nog!).
Helikoptergeld: Volgens de WRR is het nog maar de vraag of we de huidige problemen van het geldstelsel kunnen oplossen met de bestaande antwoorden. Bovendien hebben centrale banken alle instrumenten reeds ingezet. Daarom adviseert de WRR om nu de alternatieven te verkennen die nodig zijn of ter tafel kunnen komen bij een volgende financiële crisis:
Ook zegt de WRR dat er ‘extra inspanningen’ nodig zijn om de overmatige schuldgroei te temmen, aangezien zowel de publieke als private schulden sinds het uitbreken van de financiële crisis enkel zijn toegenomen. In dit licht is het interessant dat de WRR ‘helikoptergeld’ (ook wel people’s QE genoemd) als één van de maatregelen noemt die mogelijk ter tafel kan komen wanneer een nieuwe financiële crisis zich aandient. Iets waar Ons Geld in het verleden ook aandacht aan heeft besteed.
Stichting Ons Geld is niet perse voor of tegen de inzet van helikoptergeld (los van het feit dat je dit op tal van manieren kunt inzetten). Wel zijn we van mening dat als beleidsmakers vast blijven houden aan de huidige koers, de kans inderdaad bestaat dat de helikoptergeldkaart getrokken zal moeten worden en dat dit alleen daarom al de nodige aandacht en uitwerkingsmogelijkheden verdient. Tevens zou het ook een middel kunnen zijn om de publieke en private schulden naar een behapbaar niveau terug te dringen binnen het huidige geldstelsel:
Hoe nu verder?
Het Kamerdebat over geldschepping kreeg drie jaar geleden niet veel aandacht in de landelijke pers. Dit in tegenstelling tot de verschijning van het WRR-rapport (wat een gevolg is van dit Kamerdebat) waar de media wel massaal bovenop is gesprongen. Hier is Ons Geld natuurlijk enorm blij mee. Het onderwerp is nu echt gelegitimeerd. De politiek is nu aan zet. De regering zal binnen drie maanden met een kabinetsreactie komen. Uiteraard houden wij de vinger aan de pols en zullen wij onze vervolgstrategie zo snel mogelijk kenbaar maken. Ook hier hebben we uw hulp hard bij nodig. Blijf ons dus steunen of schrijf u net als ruim 120.000 anderen in voor onze nieuwsbrief en haak aan bij de geld(r)evolutie!
Klik hier om het WRR-rapport over geldschepping te lezen.
Klik hier om onze reactie op het rapport te lezen.
Mensen krijgen de mogelijkheid om de door commerciële banken geschapen euro-tegoeden over te boeken naar een digitaal grootboek. Dit digitale grootboek fungeert als een kadaster waarin we enkel bijhouden wie wat bezit. Betalingen hoeven dan niet via het Clearing & Settlement Mechanisme plaats te vinden. Een digitale kluis zou eventueel ook uit de algemene belastingen kunnen worden gefinancierd, en dus kosteloos aangeboden (maar dat is een politieke afweging).
Niels Verduijn speurt zeer gedreven het internet af op zoek naar alles wat te maken heeft met het geldscheppingsproces en het geldstelsel. Beheert het Facebook-account van Ons Geld. Sinds 2013 bij de oprichting van Stichting Ons Geld betrokken.
In de Amerikaanse staat Wyoming zijn drie nieuwe wetsvoorstellen ingediend om goud standaard op te nemen in verschillende collectieve beleggingsfondsen. Met een nieuwe wetsvoorstel genaamd ‘Wyoming Sound Money Trust Act’ (HB174) wil men de autoriteiten verplichten om standaard tien procent van het vermogen van het mijnbouwfonds in fysiek edelmetaal te beleggen. Dit publieke fonds beheert ruim $8 miljard aan vermogen dat door de mijnbouwsector is vergaard.
Een ander wetsvoorstel, de Wyoming Sound Money Pension Act (HB156), probeert hetzelfde doel te bereiken met het publieke pensioenfonds. Initiatiefnemer Mark Jennings wil dat het fonds standaard 10% van het vermogen in edelmetalen aanhoudt. En dan is er ook nog een derde wetsvoorstel, genaamd de Wyoming Sound Money Reserve Act (HB190). Dit wetsvoorstel moet ervoor zorgen dat ook de ‘Stabilization Reserve Account’ van de staat standaard tien procent in goud en zilver bewaart.
Goud en zilver als veilige haven?
De initiatiefnemers van deze drie wetsvoorstellen zijn van mening dat de staat meer diversificatie moet aanbrengen. Door een deel van het vermogen in edelmetalen te beleggen kan men zich beter beschermen tegen inflatie en tegenslagen op de aandelenmarkt. Ook wijzen de voorstanders erop dat edelmetalen geen tegenpartij risico kennen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld obligaties.
Cijfers van de World Gold Council laten zien dat goud weinig correlatie heeft met andere soorten beleggingen. Dat maakt het edelmetaal erg geschikt voor diversificatie, zowel voor private als publieke beleggingsfondsen.
Goud en zilver als betaalmiddel?
Vorig jaar werd in Wyoming de Legal Tender Act (HB103) aangenomen, waarmee goud en zilver de status van wettig betaalmiddel kregen. Ook werden daarmee alle belastingen op deze edelmetalen geschrapt. Daardoor kunnen gouden en zilveren munten op dezelfde manier behandeld worden als de Amerikaanse dollar. Met ingang van 1 juli 2018 kan men daar zonder belasting goud kopen en verkopen.
In verschillende Amerikaanse staten worden goud en zilver al erkend als wettig betaalmiddel. Vooral in de Staten in het midden van de Verenigde Staten zijn edelmetalen populair. Gouden en zilveren munten worden daar gezien als vorm van vrijheid en als bescherming van vermogen tegen inflatie.
Verschillende Amerikaanse staten behandelen goud en zilver inmiddels als wettig betaalmiddel
De huizenprijzen zijn de afgelopen jaren sterk gestegen en dat geldt ook voor nieuwbouwwoningen. Uit nieuwe cijfers van het CBS blijkt dat een gemiddelde nieuwbouwwoning in het derde kwartaal van 2018 €397.625 kostte. Dat is een stijging van bijna €74.000 ten opzichte van dezelfde periode een jaar eerder, toen een nieuwe woning voor gemiddeld €323.970 in de verkoop ging.
De prijzen van nieuwbouwwoningen zijn dus in een jaar tijd met meer dan 22% gestegen. Vergeleken met begin 2015 zijn de prijzen zelfs met de helft gestegen, want toen kocht je een nieuwe woning voor gemiddeld €260.612.
De stijging van de huizenprijzen wordt niet alleen veroorzaakt door een lage rente, maar ook door hogere bouwkosten. Ook richten projectontwikkelaars zich vaker op het duurdere segment, waardoor het gemiddelde stijgt. Daarnaast worden de bouwkosten opgedreven doordat woningen niet meer op aardgas worden aangesloten en doordat er veel binnenstedelijk gebouwd wordt. Ook dat maakt de gemiddelde prijs van het nieuwe woningaanbod duurder.
Prijs nieuwbouwwoning sterk gestegen
Amper woningen voor minder dan €200.000
Door de stijgende huizenprijzen wordt betaalbaarheid een steeds groter probleem. Volgens cijfers van de Nederlandse Vereniging van Makelaars (NVM) is slechts 5% van de nieuwe koopwoningen goedkoper van €200.000. In 2014 was ongeveer 40% van het nieuwe aanbod op de huizenmarkt beschikbaar voor minder dan dat bedrag.
Kopers hebben het al enige tijd moeilijk op de woningmarkt, maar nu beginnen ook projectontwikkelaars de gevolgen te merken. Vooral in de grote steden zijn de prijzen al zo ver opgelopen dat het langer duurt om een nieuw project verkocht te krijgen.
Volgens NVM-makelaars duurt het steeds langer voordat nieuwbouwprojecten voor meer dan 70% verkocht zijn, terwijl het aantal geïnteresseerden toeneemt. Veel mensen haken dus af op het moment dat ze de prijs zien. Door de hoge prijzen werden er in heel 2018 voor het eerst weer minder woningen verkocht dan in voorgaande jaren.
Vooral nieuwbouwwoningen zijn het afgelopen jaar flink duurder geworden (Bron: CBS)
Aantal verkochte woningen daalt door de hoge prijzen (Bron: CBS)
Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!
De euro is de meest tastbare weergave van Europese integratie en heeft de afgelopen twintig jaar welvaart en stabiliteit gebracht. Dat zei ECB-president Mario Draghi onlangs in een toespraak ter gelegenheid van de verjaardag van de gemeenschappelijke munt. Ook zei hij dat de munt heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van de interne markt. Hieronder kunt u de volledige toespraak lezen.
“Het is met groot genoegen dat ik hier vandaag ben om de eerste 20 jaar van de euro met u te vieren. De euro is de meest tastbare weergave van de Europese integratie die onze burgers dagelijks tegenkomen. Het is daarom passend om deze verjaardag hier te vieren met de rechtstreeks gekozen vertegenwoordigers van al onze burgers.
In de loop der jaren hebben verkozen vertegenwoordigers en leiders hier en in andere parlementen terecht erkend dat het zorgen voor economische welvaart en stabiliteit op de lange termijn een gezamenlijke uitdaging is die het best collectief kan worden aangepakt. We zijn samen sterker.
Met de interne markt hebben we een krachtige motor voor duurzame groei om onze levensstandaard te ondersteunen. De euro heeft de integriteit van de interne markt veiliggesteld. Vandaag de dag zijn onze economieën geïntegreerd tot een punt dat niet voor mogelijk was toen de euro werd ontworpen. De intracommunautaire uitvoer is gestegen van 13% van het bbp van de EU in 1992 tot 20% vandaag en waardeketens zijn overal in het eurogebied.
De euro heeft twee decennia prijsstabiliteit veroorzaakt, ook in landen waar dit een lang verloren herinnering was. Stabiele prijzen hebben het vertrouwen van mensen in de waarde van hun spaargeld bevorderd, wat een van de voorwaarden is voor welvaart. Op basis van dat vertrouwen investeren bedrijven en creëren zij nieuwe banen.
Vandaag zijn de meeste uitdagingen wereldwijd en die kunnen alleen samen worden aangepakt. Het is dit ‘samenzijn’ dat het vermogen van individuele landen vergroot om de soevereiniteit te behouden over de relevante zaken, soevereiniteit die anders verloren zou gaan in deze geglobaliseerde wereld. Juist in die zin heeft de eenheidsmunt aan alle leden van het eurogebied hun soevereiniteit ten aanzien van het monetaire beleid gegeven vergeleken met de reeds bestaande monetaire regelingen.
Het is samen dat we een stem hebben in de regulering van internationale financiële markten. Een stem, die van fundamenteel belang is geweest bij het hervormen van de financiële regelgeving na de wereldwijde financiële crisis.
Maar in sommige landen zijn niet alle voordelen van de euro volledig gerealiseerd. Deels komt dit omdat hervormingen op nationaal niveau noodzakelijk zijn – en ze zouden dat doen onder elk monetair systeem – om duurzame groei te produceren en deels omdat de Economische en Monetaire Unie (EMU) nog onvolledig is. Er is grote vooruitgang geboekt sinds de crisis toesloeg, maar er moet nog meer worden gedaan. Er is geen alternatief voor een toekomst waarin we zullen blijven samenwerken om onze EMU tot een nog sterkere welvaartsmotor voor al haar lidstaten te maken.
Het Europees Parlement zal een fundamentele rol spelen bij het begeleiden en ontwerpen van onze Europese toekomst. In het verleden heeft het Europees Parlement, samen met de EU-leiders, de fundamentele beslissingen genomen om de interne markt te creëren en daarmee de euro. Vandaag plukken we allemaal de vruchten van hun inzet en we willen dat ook toekomstige generaties Europeanen profiteren van onze inzet. Vandaag is het onze plicht om af te ronden wat twee decennia geleden is begonnen.”
European Central Bank Directorate General Communications Sonnemannstrasse 20, 60314 Frankfurt am Main, Germany Tel.: +49 69 1344 7455, E-mail: [email protected] Website: www.ecb.europa.eu
Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!
Naarmate de voorgestelde exit van het Verenigd Koninkrijk uit de EU op 29 maart nadert, lopen de politieke spanningen op, waardoor de volatiliteit in de Britse markten toeneemt. Dit is wellicht het meeste merkbaar in de ontwikkeling van de Britse pond. Traders, analisten en speculanten leggen zich in grote getale toe op Forex trading en publieksfavoriet blijkt het GBPUSD Forex paar.
Nadat de Britse premier Theresa May een motie van wantrouwen overleefde, steeg het Britse pond exponentieel ten opzichte van de US-dollar. Forex traders die deze beweging hadden geanticipeerd konden een winst van ruim 200 punten bijschrijven. Echter, haar Brexit deal en de hierop volgende parlementaire crisis markeren een zwarte bladzijde in de Britse parlementaire geschiedenis; die de Britse markten wederom in het middelpunt van het wereldtoneel stellen.
Forex Trading Brexit 2019: What’s next?
Theresa May zal het parlement, voorafgaand aan de volgende cruciale stemming van het Britse Lagerhuis op 29 januari, met een Brexit Plan B moeten presenteren. De uitkomst van deze stemming kan een reeks unieke gebeurtenissen in gang zetten. We bekijken enkele van de meest waarschijnlijke scenario’s en zullen vervolgens bespreken hoe u hier met Forex trading op in zou kunnen spelen.
No deal. Het Verenigd Koninkrijk verlaat de EU op 29 maart.
Een tweede ongunstige stemming in het Parlement. May zal de huidige overeenkomst moeten wijzigen om goedkeuring van het Britse Parlement te krijgen. Critici stellen dat de genoemde knelpunten onoverkoombaar zijn en dat May hier een hele kluif aan zal hebben.
Een tweede referendum. Het Brexit vraagstuk wordt opnieuw aan het Britse publiek voorgelegd. Zij zullen in een tweede referendum bepalen of zij de voorgelegde Brexit deal acceptabel achten. Vooralsnog wil de Britse premier hier niks van weten; zij stelt dat de huidige deal het beste compromis is.
Een algemene verkiezing. May zou een algemene verkiezing kunnen gebruiken om haar deal door te drukken.
Nog een motie van wantrouwen. De oppositiepartij Labour kan op elk moment een motie van wantrouwen instellen.
Een grootschalige heronderhandeling met de EU. Hoewel er al ruim twee jaar onderhandelingen gaande zijn, zou May kunnen suggereren opnieuw te beginnen.
Het Parlement neemt de controle over de situatie.
Het is nog niet duidelijk welke weg het Verenigd Koninkrijk uiteindelijk zal inslaan. Het is echter evident dat de volatiliteit unieke Forex trading mogelijkheden biedt.
Forex Trading mogelijkheden
Hieronder ziet u een recente grafiek van het Forex Trading paar Britse pond versus de Amerikaanse dollar, ofwel GBP/USD.
Veel volatiliteit in valutapaar GBP/USD
Het fundamentele Forex Trading beeld
Temidden van alle politieke onrust, geen uitzicht op een Brexit deal en de rap naderende exit datum, kan het verrassend lijken dat het Britse pond ten opzichte van bijna alle andere valuta gestegen is. De verwachting na het lezen van krantenkoppen die doem en somberheid propageren blijkt tegengesteld aan het plaatje dat de Forex trading chart ons vertelt. De Forex markt ontwikkeling toont ons wat het heersende sentiment onder de Forex traders is, diegene die de markt sturen.
Analisten onderschrijven dit beeld. Wat hen betreft is het ‘worst case scenario’ reeds uitgespeeld en wordt het vooruitzicht van een uitgestelde exit steeds tastbaarder. Dit zou volgens velen bijdragen aan gunstig Forex trading klimaat met mogelijkheden tot groei van de Britse valuta en assets. De onwilligheid van de oppositie om genoegen te nemen met wat wordt gezien als een zwak compromis zal in hun optiek tot betere condities leidden. De verwachting is dat dit vervolgens verdere opwaartse bewegingen en positieve Forex trading vooruitzichten met zich mee zal brengen.
Het technische Forex Trading plaatje
De ontwikkeling op de Forex trading chart illustreert de gedachte dat het Britse pond momenteel misschien een van de meest ondergewaardeerde beleggingsinstrumenten ter wereld is. Met Brexit in het vooruitzicht hebben hebben vele handelaren in de afgelopen jaren short Forex trading posities opgebouwd, in de verwachting dat het pond zou kelderen naar aanleiding van alle politieke onrust en onzekerheid rondom Brexit.
Echter, het ziet er nu naar uit dat exit datum moet worden uitgesteld. Sommige analisten zijn zelfs van mening dat er geen Brexit zal zijn. Dit maakt dat vele handelaren hun shortposities heroverwegen. Wanneer deze short sellers hun Forex trading posities sluiten, komt er een extra opwaartse druk op de valuta te staan. Dit kan een sterke stijging veroorzaken – zoals we vanaf het begin van dit jaar hebben gezien. Het effect hiervan wordt versterkt door Forex traders die munt willen slaan uit verdere stijging en zichzelf, in anticipatie hierop, al vroeg willen positioneren.
Forex Trading Brexit 2019
Naast Forex trading biedt Brexit ook andere mogelijk lucratieve investeringsmogelijkheden. Onder analisten heerst de consensus dat Britse aandelen en indices sterk ondergewaardeerd zijn en potentieel voor groei hebben. Gezien het volatiele klimaat echter is het raadzaam gebruik te maken een constructie die u de flexibiliteit biedt om in te spelen op mogelijke veranderingen verschuivingen in de markt trend.
CFD trading van aandelen biedt zoals Forex trading de mogelijkheid zowel long als short posities te plaatsen, hetgeen de handelaar de flexibiliteit geeft om de trading strategie aan te passen op de ontwikkeling van de situatie rondom Brexit.
Forex trading of CFD trading op een Brexit in 2019 is geen passieve handelsstrategie. Men moet de ontwikkelingen nauwgezet volgen en zich hierop kunnen aanpassen. Hoewel Forex trading of CFD trading hiertoe uitermate geschikt zijn, is het raadzaam uw trading strategie aan te vullen met degelijk risicobeheer. De komende tijd zal het Brexit scenario zich verder ontvouwen. Het is, zoals de Britten stellen ‘history in the making’ en we are along for the ride!
De Dow Jones begon 2018 net onder de 25,000 punten. Vandaag staat hij onder 23,500. Op het platform van Vestle stond de AEX 25 begin januari vorig jaar op 557, terwijl de index tijdens het schrijven van dit artikel op 480 punten stond. Er zijn nog veel meer voorbeelden, maar laten we gewoon zeggen dat vorig jaar geen goed jaar was voor beursbeleggers over heel de wereld. Bijna iedere beursindex kwam slecht uit het jaar.
Toch is dit geen reden om te panikeren. Het kan zelfs een periode zijn om te juichen. Iedere beurscrash biedt namelijk de mogelijkheid om een betere belegger te worden. Hier volgen drie tips om beter te beleggen tijdens een beurscrash:
1. Niet verkopen
Deze eerste tip is niet zo vanzelfsprekend als je zou denken. De reden waarom aandelen en dus een beurs crashen is omdat steeds meer mensen verkopen. Een groter aanbod van aandelen drukt de prijs naar beneden. Hoe meer mensen verkopen, hoe zwaarder de beurscrash.
Toch is het belangrijk om niet te verkopen tijdens een beurscrash. Je verliezen staan niet vast tot je je aandelen verkoopt. Beurzen recupereren altijd. Kijk maar naar de beurzen na de financiële crash in 2008. Hoewel het een paar jaar geduurd heeft, staat alles weer netjes in het groen.
Je zal waarschijnlijk een drang voelen om je contactpersoon bij Vestle op te bellen met het bevel om alles te verkopen tijdens een crash, maar deze drang moet je weerstaan. Een crash is onvermijdelijk. Het maakt deel uit van beleggen. Verwacht het, en verkoop je aandelen niet.
2. Overweeg om bij te kopen
Warren Buffett staat erom bekend te piekeren als de beurs het goed doet en blij te zijn als de beurs het slecht doet. Bij een beurscrash zijn aandelen namelijk vaak spotgoedkoop. Voor de crash was alles uiteraard een stuk duurder. Nu is het dus tijd om wat bij te kopen, iets dat uitermate gemakkelijk kan op een online platform zoals dat van Vestle.
Hierbij is het belangrijk om ofwel na te denken over wat mensen altijd nodig hebben (een dak boven hun hoofd, een goede gezondheid, en eten) en in dit soort bedrijven te investeren, ofwel om naar de trends van vandaag te kijken (artificiële intelligentie, gezondheidszorg, robotica) en daar in stabiele bedrijven te investeren.
3. Balanceer je portfolio
Een beurscrash is ook een goed moment om je beleggingsportfolio te herwaarderen. Hoeveel procent heb je belegd in aandelen met een grote marktkapitalisatie? Hoeveel in obligaties? Hoeveel in vastgoed, grondstoffen, edele metalen, enzovoort.
Het platform van Vestle maakt het gemakkelijk om dit allemaal in een oogopslag te zien. Het is gevaarlijk om te veel geld in één categorie te stoppen, aangezien een beurscrash vaak alle aandelen in deze categorie naar beneden trekt.
Hou deze drie tips in het hoofd tijdens een beurscrash, en je zal er beter voor staan dan de meerderheid van beleggers. Verkoop niet, koop echter bij, en kijk of je portfolio wel goed gebalanceerd is tussen de verschillende types investeringen.
De Chinese economie is het afgelopen jaar met 6,6% gegroeid, de laagste groei sinds 1990. De tweede grootste economie ter wereld groeit minder hard, omdat de overheid probeert de schuldengroei te beperken. Ook heeft het handelsconflict met de Verenigde Staten mogelijk een ongunstig effect gehad op de economische groei.
In het vierde kwartaal groeide de Chinese economie met 6,4%, conform de verwachtingen van analisten. Vergelijken met de 6,5% in het derde kwartaal is dat een kleine daling. Dat de procentuele groei van de Chinese economie de laatste jaren afneemt is niet vreemd, omdat de totale omvang van de economie steeds groter wordt. De procentuele stijging wordt daardoor steeds kleiner, ook al blijft die nominaal gezien op hetzelfde niveau.
Schuldenprobleem
China probeert haar economie geleidelijk om te vormen van een export-gedreven model naar een model op basis van binnenlandse consumptie. Dat is een langdurig aanpassingsproces, dat de overheid probeert aan te jagen met extra fiscale stimuleringsprogramma’s. De Chinese overheid heeft de laatste jaren veel geïnvesteerd in infrastructuur en maakt dit jaar ook meer budget vrij voor belastingvoordelen. Deze investeringen zorgen op korte termijn voor meer werkgelegenheid, maar het is de vraag of ze zich op de lange termijn zullen uitbetalen.
De schaduwkant van de groei van de Chinese economie is de sterke toename van private schulden. Dat is een van de grootste bedreigingen voor de Chinese economie, omdat veel leningen in dollars zijn afgesloten. Nu de Federal Reserve de rente verhoogt en dollarliquiditeit schaarser wordt is het moeilijker voor bedrijven om dit soort leningen door te rollen. Dit probleem, waar we onlangs een artikel over publiceerden, zal de komende jaren waarschijnlijk vaker terugkeren.
Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!
De centrale bank van Rusland heeft het afgelopen jaar voor $101 miljard aan dollarreserves omgezet naar euro’s en yuan. Ook probeert het Kremlin bedrijven aan te sporen andere valuta te gebruiken in het internationale handelsverkeer. Het doel van deze maatregelen is om minder afhankelijk te worden van de dollar. Toch blijkt dat geen eenvoudige opgave, omdat de Amerikaanse valuta nog steeds de meest dominante in de wereld is.
Bloomberg schrijft dat veel bedrijven de overstap nog niet willen maken, omdat het lastiger is om banken te vinden die andere valuta accepteren. Een andere belemmering is het valutarisico van internationale transacties in roebels, wat extra kosten met zich meebrengt. Volgens Alexei Kudrin, hoofd van de financiële toezichthouder in Rusland, vormt de instabiliteit van de roebel nog steeds een belemmering.
Dollar blijft belangrijkste handelsmunt
Rusland gebruikt de dollar voor bijna driekwart van haar internationale transacties, terwijl minder dan 5% van de handel met de Verenigde Staten is. Voor de handel met China gaat zelfs 90% van alle transacties in de Amerikaanse munt. Dat is opmerkelijk, aangezien beide landen al jaren voornemens zijn meer transacties in hun eigen valuta af te rekenen. Vorig jaar sloten de twee landen nog een deal om directe handel in roebels en yuan te promoten.
Ook veel grondstoffen in Rusland worden nog steeds in dollars verhandeld, omdat veel afnemers elders in de wereld bij voorkeur deze munt gebruiken. De markten voor de euro, yuan en roebel zijn nog niet zo groot als die voor de Amerikaanse valuta. Ook zijn de meeste internationale betaalsystemen nog steeds ingericht op dollarbetalingen. Elina Ribakova van de denktank Bruegel ziet deze verhoudingen niet snel veranderen. Tegenover Bloomberg zei ze daar het volgende over:
“De olieprijzen worden bepaald in de Verenigde Staten. Dat maakt het lastig om te veranderen. Het is zelfs niet duidelijk of de markt wel wil veranderen, het draait om nationale economische redenen. Dat is alsof je een strijd bergop voert.”
Aandeel van de dollar in handelsverkeer Rusland nog steeds aanzienlijk (Bron: Bloomberg)
Politiek besluit
Het plan van de Russische regering om minder afhankelijk te worden van dollars is dan ook meer politiek dan economisch gemotiveerd. Door de ontwikkelingen in Oekraïne heeft het Westen nieuwe sancties opgelegd tegen Rusland. De vrees voor zwaardere sancties die Rusland kunnen afsluiten van het dollarsysteem is voor het Kremlin waarschijnlijk de belangrijkste reden om te diversifiëren.
Bedrijven in Rusland ondervinden nu al hinder van de sancties, want één op de drie transacties in dollars zou al vertraagd worden. Die vertraging kan volgens de minister van Financiën Anton Siluanov in het slechtste geval zelfs oplopen tot een maand.
Eind vorig jaar presenteerde de minister al een plan om bedrijven aan te sporen vaker in andere valuta te handelen. Ook heeft de centrale bank een systeem opgezet waarmee banken betalingen kunnen blijven doen, ook als het land wordt afgesloten van wereldwijde betaalsystemen als SWIFT.
Euro als handelsmunt
Rusland staat niet alleen in haar streven om minder afhankelijk te worden van de dollar. Zo maakte de Europese Commissie begin december haar voornemen bekend om de euro actiever te promoten als wereldhandelsmunt. Zo zouden energiecontracten tussen Europese landen en de rest van de wereld standaard in euro’s afgerekend moeten worden. Doel van deze maatregel is om het ‘exorbitante privilege’ van de Verenigde Staten te beperken.
Dit Europese initiatief wordt ook in het Kremlin ondersteund. Waar Rusland en Europa nu al succes boeken is op het gebied van energie. Cijfers van Gazprom laten zien dat de meeste contracten voor aardgas nu al in euro’s worden afgehandeld. Een nieuwe benchmark voor olie in euro kan de acceptatie van de euro in olietransacties dichterbij brengen.
