Auteur: Redactie

  • Wilbur Ross pleit voor multipolaire wereldorde?

    Het wereldwijde monetaire systeem had al lang hervormd moeten worden, omdat de wereldhandel vandaag de dag compleet anders is dan vlak na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het dollarsysteem dat destijds werd opgezet om de wereldhandel te herstellen past niet meer bij deze tijd en moet daarom op korte termijn veranderd worden. Die boodschap gaf de Amerikaanse minister van Economische Zaken, Wilbur Ross, tijdens een paneldiscussie op het World Economic Forum.

    Hieronder zijn antwoord op de vraag wie de leidende rol van de Verenigde Staten moet overnemen, nu ze die rol zelf niet meer wil vervullen:

    Het was opzettelijk Amerikaans beleid om Europa en Azië te herstellen van de verwoesting van de oorlog. En dat was zonder twijfel goed beleid. Het was goed beleid wereldwijd en in die tijd en tot de jaren zeventig aan toe hadden we overschotten op onze handelsbalans. Het was dus een betaalbaar beleidskeuze. Maar een van de redenen waarom het mis is gegaan was dat we er geen tijdslimiet aan stelden. En dat bedoelde ik net ook te zeggen.

    Concessies die in 1945 volledig gepast waren voor een Europees land als Duitsland of voor een land als China of Japan is bijzonder ongepast zoals we hier nu zitten anno 2018. Er was dus een timing factor en daar wil ik de WTO of GATT niet de schuld van geven, dat was Amerikaans beleid en daarin hebben we gefaald.

    President Trump heeft heel duidelijk gemaakt dat dit een grote fout was in onze historische besluitvorming ten aanzien van handel. En nu zitten we met het cumulatieve effect daarvan en daar proberen we op een zeer korte termijn iets aan te doen.

    Volgens Wilbur Ross was het vlak na de Tweede Wereldoorlog een rationele keuze om de rest van de wereld te ondersteunen met het dollarsysteem, maar heeft men toen de fout gemaakt om dat beleid niet tijdig te herzien. Een multipolaire wereld waarin andere landen op hun eigen benen kunnen staan vereist volgens hem een andere aanpak.

    Dat is het hele punt in mijn geschiedenisles. Er was toen een goede reden om dat te doen, omdat de wereld was verwoest door de Tweede Wereldoorlog. Er is niet langer een noodzaak om China, Japan of Europa te subsidiëren met ons geld.

    Hieronder het fragment van de betreffende paneldiscussie.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • EU waarschuwt Trump voor handelsoorlog

    De Europese Unie heeft de Amerikaanse president Trump gewaarschuwd dat er vergeldingsacties zullen volgen, indien de regering in Washington besluit importbeperkingen op te leggen aan Europese bedrijven. Met deze waarschuwing probeert de EU de Amerikaanse regering op andere gedachten te brengen, voordat de situatie escaleert richting een trans-Atlantische handelsoorlog.

    Deze waarschuwing volgt op een interview met ITV, waarin de Amerikaanse president zijn onvrede uitsprak over de handel tussen de twee economische blokken en waarin hij suggereerde dat er maatregelen genomen moesten worden om de vrije handel in te perken.

    Protectionisme

    Vorige week besloot de Amerikaanse regering onder leiding van Trump importheffingen in te voeren voor zonnepanelen en wasmachines. Ook dreigt de regering in Washington met maatregelen om de import van staal en aluminium uit het buitenland te beperken, met als doel de productie van deze materialen in eigen land te ondersteunen.

    Volgens de Amerikaanse regering is het in het landsbelang om de binnenlandse productie van deze materialen in stand te houden, maar het beleid is op geen enkele manier te rijmen met de principes van vrijhandel waar alle landen in de Wereldhandelsorganisatie zich aan moeten houden. Margaritas Schinas, woordvoerder van de Europese Commissie, zei daar namens alle 28 landen van de Europese Unie het volgende over:

    “De Europese Unie staat klaar om direct en met gepaste maatregelen te reageren, indien onze export wordt beïnvloedt door handelsbelemmeringen uit de Verenigde Staten.

    […]

    Veel landen zijn een beetje verbaasd over het gebrek aan leiderschap van de Verenigde Staten. Ze sluiten zich af van het wereldtoneel en dat laat ruimte voor de Europese Unie om goede handelsovereenkomsten te sluiten.”

    Trump zei in een toelichting op het World Economic Forum dat hij voorstander is van vrijhandel, maar dat het niet zo kan zijn dat sommige landen misbruik maken van dit systeem ten koste van andere landen. Volgens de Amerikaanse president moet vrijhandel wederzijds zijn en kan het niet zo zijn dan bepaalde landen intellectueel eigendom uit andere landen overnemen of hun eigen industrie ondersteunen met subsidies en een staatsgeleide planeconomie.

    Globalisering

    Het Europese handelsblok dat bestaat uit de 28 landen van de EU heeft per saldo een klein handelsoverschot, wat betekent dat deze landen per saldo meer goederen en diensten naar de rest van de wereld exporteren dan wat uit andere delen van de wereld importeren. Daarom heeft de Europese Unie belang bij zo min mogelijk handelsbeperkingen, zodat bedrijven in Europa wereldwijd kunnen concurreren met hun producten en diensten.

    Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan is de situatie anders, omdat de Verenigde Staten al decennia lang een tekort op de handelsbalans hebben. Amerikanen importeren ieder jaar meer goederen en diensten dan wat ze aan de rest van de wereld exporteren, met als gevolg dat ook veel werkgelegenheid naar het buitenland verdwijnt.

    President Trump heeft in zijn verkiezingscampagne gezegd dat hij meer werkgelegenheid wil terughalen naar de Verenigde Staten, het zogeheten ‘America First’ beleid. Maar dat gaat natuurlijk niet vanzelf, want blijkbaar is het voor Amerikanen op dit moment nog steeds goedkoper en makkelijker om goederen uit het buitenland te halen dan om deze zelf te gaan produceren.

    De EU heeft een structureel handelsoverschot met de Verenigde Staten (Bron: Bloomberg)

    Handelsverdragen

    Om die binnenlandse economie een handje te helpen wil Trump handelsverdragen openbreken en nieuwe importbelemmeringen invoeren om de binnenlandse industrie te beschermen. Deze protectionistische koers blijft niet zonder gevolgen, want handelspartners die worden ontmoedigd om zaken te doen met de Verenigde Staten zullen uiteindelijk zoeken naar andere afzetmarkten die geen barrières opwerpen.

    Zo heeft de EU onlangs al vrijhandelsovereenkomsten getekend met Canada en Japan en zijn er plannen om hetzelfde te doen met de Zuid-Amerikaanse landen van de Mercosur douane-unie. De Verenigde Staten daarentegen hebben zich onder leiding van president Trump juist teruggetrokken van nieuwe handelsakkoorden en dreigen nu de kant van protectionisme op te gaan.

    Volgens Margaritas Schinas is de Europese Unie vastberaden om vast te houden aan de multilaterale economische wereldorde die na het einde van de Tweede Wereldoorlog is ontstaan en die pas in 1995 werd vastgelegd in de Wereldhandelsorganisatie, waar op dit moment 164 landen lid van zijn.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Staatsfondsen ontdekken alternatieve beleggingen

    Sinds het uitbreken van de wereldwijde financiële crisis in 2008 bewaren staatsfondsen een steeds groter deel van hun vermogen in alternatieve beleggingen. Door de extreem lage rente zijn staatsobligaties minder interessant geworden, terwijl aandelen tegen de huidige waardering steeds meer koersrisico met zich meedragen. Om de balans tussen risico en rendement te herstellen zoeken institutionele beleggers daarom steeds vaker naar alternatieven als private equity, hedgefondsen, vastgoed, infrastructuur, edelmetalen en andere grondstoffen.

    Belegden de zogeheten Souverein Wealth Funds (SWF) in 2010 nog 19% van hun vermogen in dit soort alternatieven, zes jaar later was dat toegenomen tot 23%. Dat ging ten koste van staatsobligaties, want die zakten van een marktaandeel van 40% van de totale portefeuille in 2013 naar ‘slechts’ 30% in 2016. Deze herverdeling is mede te verklaren door de extreem lage rente, waardoor obligaties een minder aantrekkelijke belegging zijn voor fondsen die streven naar een bepaald rendement.

    Ook pensioenfondsen hebben de alternatieve beleggingen ontdekt, want in de afgelopen twintig jaar hebben zij hun positie daarin van 4% naar 24% uitgebreid. De volgende grafiek uit het rapport van PriceWouterhouseCoopers laat deze trend zien en zet deze af tegen de structurele daling van de langetermijnrente over de afgelopen jaren.

    Staatsfondsen en pensioenfondsen beleggen steeds meer in alternatieven (Bron: PwC)

    Alternatieve beleggingen

    De toegenomen belangstelling voor alternatieve beleggingen is met verschillende redenen te verklaren. Niet alleen zijn deze beleggingen interessant geworden vanwege de extreem lage rente op staatsobligaties, ook bieden ze een ander risicoprofiel dan traditionele beleggingen als aandelen en obligaties. Zo heeft goud een negatieve correlatie met aandelen, terwijl bepaalde beleggingen in infrastructuur en vastgoed het op sommige momenten ook beter deden dan aandelen.

    Door meer van dit soort alternatieven in de portefeuille op te nemen kunnen institutionele beleggers een betere balans vinden tussen risico en rendement. Tijdens de wereldwijde financiële crisis van 2008 en de Europese schuldencrisis bleek goud bijvoorbeeld een uitstekende veilige haven te zijn, omdat de goudprijs steeg toen de aandelenkoersen onderuit gingen. Vanuit dat perspectief gezien bleek een belegging in het edelmetaal een goede manier om het risico binnen de beleggingsportefeuille te verkleinen, zo concludeert PriceWaterhouseCoopers in haar rapport.

    Goud blijkt veilige haven in crisistijd (Bron: PwC)

    Liquiditeit

    Het nadeel van veel alternatieve beleggingen is dat ze minder liquide zijn dan bijvoorbeeld aandelen en obligaties. Dat is geen onbelangrijk detail, omdat institutionele beleggers doorgaans met grote bedragen werken. Investeringen in vastgoedprojecten en hedgefondsen zijn lastig te verkopen en zijn daarom eigenlijk alleen interessant om voor de lange termijn in de portefeuille op te nemen.

    De enige uitzondering op deze regel is goud, een belegging die wel zeer liquide is. Voeg je alle transacties in goud-ETF’s, goudbeurzen en de over the counter (OTC) handel samen, dan werd er volgens berekeningen van PriceWouterhouseCoopers in de eerste zeven maanden van 2017 iedere dag voor $227,1 miljard aan goud verhandeld. Daarmee heeft het edelmetaal de potentie een comeback te maken als veilige haven en als volwaardig alternatief voor traditionele beleggingen als aandelen en obligaties.

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Amerikanen sparen steeds minder

    Amerikaanse huishoudens sparen door het positieve sentiment over de economie steeds minder. Volgens cijfers van het Bureau of Economic Analysis werd in december nog maar 2,4% van het besteedbare inkomen van huishoudens opzij gezet, het laagste percentage sinds september 2005. Zetten we deze cijfers in perspectief, dan zien we dat Amerikaanse huishoudens vooral de laatste twee jaar veel minder zijn gaan sparen.

    Werd in de periode van 2009 tot en met 2015 nog meer dan 5% van het besteedbare inkomen opzij gezet op een spaarrekening, nu is dat nog maar de helft. Waarschijnlijk heeft de groei van de economie en de stijging van de huizenprijzen daar een belangrijke bijdrage aan geleverd, omdat Amerikanen daardoor minder geld reserveren voor financiële tegenvallers. Een zorgelijke ontwikkeling, omdat de Amerikaanse economie voor ongeveer 70% draait op consumptie en deze cijfers suggereren dat Amerikaanse huishoudens nog maar een beperkte ruimte hebben om die consumptie verder aan te jagen.

    Amerikaanse huishoudens sparen steeds minder (Grafiek via Bloomberg)

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Rente staatsobligaties loopt weer op

    De Duitse 10-jaars rente steeg deze week naar 0,67% en bereikte daarmee het hoogste niveau sinds augustus 2015. Ondertussen kwam de rente op Duitse staatsobligaties met een looptijd van vijf jaar kwam deze week voor het eerst in meer dan twee jaar tijd weer boven nul. Waarom de rente opeens zo stijgt is niet duidelijk, maar de trend van een oplopende rente werd vorig jaar al in gang gezet. Mogelijk heeft het te maken met de plannen van verschillende centrale banken om steunprogramma’s af te bouwen en de rente verder te verhogen.

    Niet alleen in Duitsland loopt de rente op staatsobligaties verder op. Ook in de Verenigde Staten zien we de lange termijn rente oplopen. Een 10-jaars Treasury levert nu effectief ongeveer 2,7% op, waarmee de dalende trend van de afgelopen dertig jaar eindelijk doorbroken lijkt te worden. Moeten we ons opmaken voor een terugkeer naar een hogere rente? Of is dit slechts een korte onderbreking in een dalende trend?

    Tip: Ververs de pagina als de grafieken niet geladen worden

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Eichengreen: “Grotere rol voor euro als wereldmunt”

    De euro en de Chinese yuan zullen een steeds grotere rol gaan spelen in het internationale handelsverkeer, zo verwacht politiek econoom Barry Eichengreen. Hij voorziet dat de dollar op korte termijn wat zal aansterken, maar dat het vooruitzicht voor de langere termijn overwegend negatief is voor de wereldreservemunt. In een interview met Bloomberg zei hij daar het volgende over:

    “Op de lange termijn moet een land met de wereldreservemunt kunnen vertrouwen op haar bondgenoten. Een ‘America First’ beleid dat zich niets aantrekt van de wensen en het welzijn van andere landen zal niet positief zijn voor de dollar.”

    Volgens Eichengreen zal het internationale monetaire systeem er in de toekomst anders uit gaan zien dan nu, omdat het systeem van één valuta als wereldreservemunt niet aansluit bij een multipolaire wereldhandel. Daar zei hij het volgende over:

    “Er is al lang erkenning dat we een multipolaire wereldwijde economie hebben en dat het dollar-gecentreerde monetaire en financiële systeem daar niet op aansluit. Ik denk dat er een rol is weggelegd voor de euro en voor de Chinese renminbi, als rivaal of als aanvulling op de dollar op het internationale niveau.

    Mijn visie hierover heeft zich ontwikkeld in de zin dat ik positiever ben geworden over de euro. Ik denk dat ze de crisis te boven zijn gekomen, ze bouwen een kapitaalmarktunie met een liquide markt in de hele Eurozone. Ik ben voorzichtiger over de renminbi, ze moeten politieke hervormingen doorvoeren als aanvulling op de financiële hervormingen, voordat mensen bereid zijn een significant deel van hun spaargeld te parkeren in Shanghai. En dat geldt ook voor centrale banken.”

    In reactie op de verschillende uitspraken van de Amerikaanse minister van Financiën Mnuchin en president Trump ten aanzien van de dollar zei Eichengreen het volgende:

    “Ik denk dat dat op de langere termijn wel een rol kan spelen. Investeerders waarderen de omvang van het land dat de munt uitgeeft, de stabiliteit van het land en haar beleid en de liquiditeit van de markt.

    Ik denk dat er serieuze vragen gesteld kunnen worden bij de economische, financiële en politieke stabiliteit in de Verenigde Staten, waardoor centrale banken en investeerders in andere landen hun risico’s zullen afdekken door andere valuta in de portefeuille op te nemen.”

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Tillerson: “Nord Stream 2 bedreigt Europese energieveiligheid”

    De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Rex Tillerson heeft zich openlijk uitgesproken tegen de aanleg van de Nord Stream 2 pijpleiding, omdat Europa daarmee nog afhankelijker wordt van aardgas uit Rusland. In een bijeenkomst met de Poolse minister van Buitenlandse Zaken in Warschau zei Tillerson daar het volgende over:

    “Net als Polen is ook de Verenigde Staten tegen de Nord Stream 2 pijpleiding. We zien het als een ondermijning van de algemene energieveiligheid en stabiliteit van Europa en het geeft Rusland nog een instrument om energie als een politiek wapen te gebruiken.”

    De positie van de Verenigde Staten ten aanzien van dit onderwerp was al bekend, aangezien de Amerikaanse sancties tegen Rusland die sinds vorig jaar van kracht zijn zich specifiek richten op de energiesector. Maar tot op heden heeft de regering in Washington zich nog niet zo duidelijk uitgesproken tegen de aanleg van de Nord Stream 2.

    Nord Stream 2

    De Nord Stream 2 is een nieuwe pijpleiding van Rusland naar Duitsland met een capaciteit van 55 miljard kubieke meter aardgas per jaar. Het is een gezamenlijk project van het Russische Gazprom (50%) met het Duitse Wintershall en Uniper, het Oostenrijkse OMV, het Nederlands-Britse Shell en het Franse Engie (ieder voor 10%). Deze energiebedrijven investeren samen miljarden in de bouw van deze pijpleiding, waarmee Europa meer goedkoop aardgas uit Rusland kan importeren.

    De Verenigde Staten vrezen dat Rusland met de aanleg van een tweede pijpleiding meer politieke macht kan uitoefenen op Europa en dat de Verenigde Staten buitenspel worden gezet op de Europese energiemarkt. Om dat te voorkomen bracht Trump vorig jaar een bezoek aan Polen, waar hij de bondgenoten in het oosten van Europa aanspoorde om Amerikaanse schaliegas te kopen.

    In dit nieuwe Amerikaanse energiebeleid speelt Polen een belangrijke rol, omdat dit land het centrale verdeelpunt moet worden voor het vloeibare aardgas uit de Verenigde Staten. Vanuit Polen wordt LNG weer omgezet naar aardgas dat via pijpleidingen naar andere centraal-Europese landen geëxporteerd kan worden.

    Hoe afhankelijk is Europa?

    Europese regeringsleiders zijn zich bewust van deze geopolitieke dynamiek en hebben daarom afspraken gemaakt voor één interne energiemarkt binnen de Europese Unie, die meer flexibiliteit biedt ten aanzien van de productie en levering van elektriciteit en aardgas. Dat leverde uiteindelijk het Third Energy Package op, een nieuwe overeenkomst waarmee het op termijn makkelijker wordt om aardgas uit andere landen te importeren.

    Volgens cijfers van olieproducent BP zijn Rusland (35%), Noorwegen (23%) en Algerije (10%) de belangrijkste externe leveranciers van aardgas voor de Europese Unie. Er is dus wel een grote afhankelijkheid van Rusland, maar tegelijkertijd heeft Europa ook voldoende mogelijkheden om aardgas uit andere landen te importeren.

    Vloeibaar aardgas kan immers over de hele wereld verscheept worden, terwijl Rusland zich met de aanleg van de tweede Nord Stream pijpleiding ook meer afhankelijk maakt van afnemers in Europa. Die afhankelijkheidsrelatie werkt dus twee kanten op. Dat verklaart ook waarom Rusland nieuwe gaspijpleidingen naar China aanlegt en waarom ze miljarden heeft geïnvesteerd in de aanleg van de Yamal LNG terminal. Via deze terminal kan Rusland grote hoeveelheden aardgas omzetten naar vloeibaar aardgas voor export naar de rest van de wereld.

    Deze bijdrage was afkomstig van Geotrendlines

  • Confiscatie van zilver?

    De meeste mensen die beleggen in edelmetalen zijn wel bekend met de confiscatie van goud in de Verenigde Staten in 1933. De toenmalige Amerikaanse president Roosevelt gaf met ‘Executive Order 6102‘ opdracht aan alle burgers om hun gouden munten, goudbaren en goudcertificaten in te leveren tegen een vastgestelde koers van $20,67 per troy ounce. Deed je dat niet, dan riskeerde je een hoge boete oplopend tot $10.000 of een gevangenisstraf van maximaal 10 jaar.

    Toen de Amerikaanse centrale bank genoeg goud had binnengehaald werd de dollar gedevalueerd, van $20,67 naar $35 per troy ounce goud. En daarmee had de Amerikaanse overheid in feite een deel van het vermogen van haar bevolking in beslag genomen. Na de devaluatie kreeg je voor iedere 100 troy ounce goud nog maar 59 troy ounce voor hetzelfde geld, een devaluatie van 41%.

    Confiscatie goud in 1933 onder ‘Executive Order 6102’

    Confiscatie van zilver?

    De nationalisatie van goud is bij velen bekend, maar wat veel minder mensen weten is dat ook zilver niet veel later genationaliseerd werd. Dezelfde regering onder leiding van Roosevelt kwam in augustus 1934 met ‘Executive Order 6814‘, wat in feite een nationalisatie van de binnenlandse zilvervoorraad was. De regering publiceerde zelfs een document getiteld ‘Hoarders of Silver‘, waarin de grootste particuliere bezitters van zilver vermeld werden.

    Alle zilverbaren moesten bij de Amerikaanse overheid worden ingeleverd tegen een zilverprijs van $0,50 per troy ounce, terwijl zilvermijnen hun voorraden voor een hogere prijs van $0,645 per troy ounce aan de regering moesten verkopen. In de negentig dagen dat deze maatregel van kracht was werd er in totaal iets meer dan 100 miljoen troy ounce zilver ingeleverd.

    In 1934 moest ook het zilver ingeleverd worden

    Zilver versus goud

    Een belangrijk verschil tussen de confiscatie van goud en zilver was dat er in het geval van zilver een uitzondering werd gemaakt voor muntgeld. Dat is op zich niet vreemd, omdat daar in die tijd een aanzienlijk hoeveelheid zilver voor gebruikt werd. De dollarmunten bestonden toen tenslotte nog voor 90% uit zilver.

    Met het uit omloop halen van de gouden munten in 1933 kwam er dus meer vraag naar andere vormen van geld, zoals dollarbiljetten en zilveren dollarmunten. Dit verklaart waarschijnlijk ook waarom er minder dan een jaar na de nationalisatie van goud ook een nationalisatie van zilver volgde. Een andere mogelijke verklaring is dat men onder de confiscatie van goud uit probeerde te komen door zilverbaren aan te houden.

    Vergelijken we de nationalisatie van goud met die van zilver, dan kwamen de particulieren die hun zilver inleverden er in die tijd veel beter van af. Terwijl de dollar in 1934 in één keer met ruim 40% werd gedevalueerd ten opzichte van goud duurde het nog jaren voordat de dollar evenveel in waarde gedaald was ten opzichte van zilver.

    Frank Knopers

    Correctie: In het oorspronkelijke artikel stond dat de dollar met 65% gedevalueerd werd, maar die berekening klopte niet. De dollar verloor ongeveer 41% van haar waarde, wat overigens nog steeds een aanzienlijke waardedaling is.

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op GoudstandaardGoudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Aandelen Zwitserse centrale bank schieten omhoog

    De aandelen van de Zwitserse centrale bank zijn dit jaar bijzonder goed uit de startblokken gekomen, want met een prijs van 6.000 Zwitserse frank per stuk zijn ze al de helft in waarde gestegen sinds het begin van dit jaar. Vergeleken met begin 2017 is de waarde van het aandeel zelfs verdrievoudigd, nadat een toestroom van speculanten op het aandeel dook.

    Er zijn in totaal 100.000 aandelen van de Zwitserse centrale bank in private handen, aandelen waar tot voor kort nauwelijks in gehandeld werd. De aandeelhouders die deze stukken bezitten krijgen een kleine dividenduitkering, maar hebben geen inspraak in het beleid van de centrale bank. Toch is er opeens veel belangstelling onder speculatieve beleggers die de aandelen ‘ontdekt’ hebben als een belegging met weinig tegenpartij risico.

    Beleggen in de Zwitserse centrale bank

    Het is niet duidelijk waarom de aandelen van de centrale bank de laatste weken opeens zo hard zijn gestegen. De centrale bank maakte begin dit jaar bekend dat ze over heel 2017 een recordwinst van 54 miljard Zwitserse frank had gerealiseerd op waardestijging van haar valutareserve en aandelenportefeuille. Dat lijkt gunstig voor de aandeelhouders, ware het niet dat ze maar weinig van die winst terug zullen zien. De meeste winst wordt immers uitgekeerd aan de Zwitserse regionale overheden.

    Vorig jaar schreven we al een uitgebreid artikel over de aandelen van de Zwitserse centrale bank. Wilt u meer over dit onderwerp lezen, dan kunnen we dat artikel van harte aanbevelen.

    Aandeel Zwitserse centrale bank schiet omhoog (Bron: Bloomberg)

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • China wil handelsbetrekkingen met Zuid-Amerika verbeteren

    China heeft verschillende Zuid-Amerikaanse landen en de landen rond de Caraïbische Zee uitgenodigd om deel te nemen aan ‘One Belt One Road’, de verzamelnaam voor allerlei infrastructurele projecten die een impuls kunnen geven aan de handel tussen China en alle deelnemende landen. Het meest bekende project is de Zijderoute op het Euraziatische continent, maar daarnaast investeert het land ook veel in economische samenwerking met onder meer Afrika en Zuid-Amerika.

    De Chinese minister van Buitenlandse Zaken, Wang Yi, was deze week aanwezig bij een bijeenkomst van in totaal 33 Latijns-Amerikaanse en Caraïbische landen van de CELAC. Daar zei ze het volgende over het intensiveren van de handelsrelaties:

    “China zal altijd toegewijd blijven aan het pad van vreedzame ontwikkeling en de win-win strategie van het openstellen voor andere landen en en het delen van de winsten met alle landen.”

    Verbeteren handelsroutes en infrastructuur

    Vertegenwoordigers uit China en van de CELAC tekenden ook een overeenkomst om de banden verder aan te halen, maar daar zijn nog niet veel details over naar buiten gebracht. Wang benadrukte dat er vooral aandacht geschonken zal worden aan het verbeteren van de handelsroutes over land en over zee, maar dat er daarnaast ook samen gebouwd moet worden aan netwerken voor logistiek, elektriciteit en communicatie. Ook zou er in de overeenkomst een passage staan over klimaatverandering, een dossier waar de Verenigde Staten onder leiding van president Trump haar handen vanaf heeft getrokken.

    Volgens de Chileense minister van Buitenlandse Zaken Heraldo Munoz markeert het ondertekenen van deze overeenkomst met China een ‘historische’ verandering naar een nieuw tijdperk van dialoog tussen de regio en China. Hij heeft hoge verwachtingen van verdere samenwerking met China, omdat de Chinese aanpak volgens hem afwijzend staat tegenover protectionisme en unilateralisme.

    China breidt invloedssfeer uit

    China begon al in 2013 met haar ‘One Belt One Road’ programma, maar met de verkiezing van Trump durft China zich ook wat assertiever op te stellen in de wereld. Zo probeert China nu ook de Zuid-Amerikaanse landen voor zich te winnen, door voor de komende tien jaar in totaal  $250 miljard aan investeringen in het vooruitzicht te stellen.

    Op dit moment is China al de belangrijkste handelspartner voor onder meer Brazilië, Chili en Argentinië, maar als het aan China ligt wordt die lijst de komende jaren verder uitgebreid. In eerste instantie was de handel vooral gebaseerd op grondstoffen, maar de laatste jaren zoekt China ook diversificatie in andere sectoren zoals autoproductie, handel en technologische dienstverlening.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Uitspraken Mnuchin zetten dollar verder onder druk

    Uitspraken Mnuchin zetten dollar verder onder druk

    De dollar ging deze week verder onderuit, nadat de Amerikaanse minister van Financiën Steven Mnuchin had gezegd dat hij positief staat tegenover een zwakkere dollar. Afgelopen woensdag zei hij in een persconferentie bij het World Economic Forum in Davos dat een zwakkere dollar gunstig is voor de Amerikaanse economie, omdat het de concurrentiepositie van bedrijven in de Verenigde Staten versterkt.

    De uitspraken van Mnuchin werden door valutahandelaren en beleggers gezien als een signaal dat de Verenigde Staten weinig zullen doen om een verdere waardedaling van de munt tegen te houden. In reactie daarop ging de dollarindex met twee procent omlaag, waardoor de wisselkoers tegenover de euro verder opliep tot meer dan $1,24.

    Donderdag werd de euro nog sterker tegenover de dollar, toen ECB-president Draghi zich in een persconferentie van de centrale bank positief uitliet over de economische ontwikkelingen in de Eurozone. De wisselkoers kwam daardoor zelfs even boven de $1,25, het hoogste niveau sinds december 2014.

    Dollar onder druk

    De dollar staat al enige tijd onder druk als gevolg van een combinatie van negatieve factoren. Zo maken beleggers zich zorgen over de gevolgen van het geplande stimuleringsprogramma van Trump, omdat het begrotingstekort van de Amerikaanse overheid daardoor verder zal oplopen. Wat ook niet meehelpt is de discussie over het Amerikaanse schuldenplafond, dat over een aantal weken weer terug op de agenda zal komen. Dat was voor de Chinese kredietbeoordelaar Dagong al reden om de kredietstatus van de Verenigde Staten te verlagen.

    Volgens Mnuchin is de waarde van de dollar op termijn een weerspiegeling van de kracht van de Amerikaanse economie en van de status die de valuta heeft als belangrijkste internationale reservemunt. Toch waren beleggers niet onder de indruk van deze nuancering, gezien de waardedaling van de munt ten opzichte van alle andere belangrijke valuta.

    Trump wil sterkere dollar?

    President Trump zei in een reactie tegenover CNBC dat de financiële markten de uitspraken van Mnuchin over de dollar verkeerd geïnterpreteerd hebben en dat de munt op termijn juist sterker zal worden. In een exclusief interview met CNBC vanuit het Zwitserse Davos zei hij daar het volgende over: “De dollar wordt sterker en sterker en dat is uiteindelijk ook wat ik wil zien. Ons land wordt economisch weer zo sterk, maar ook in andere opzichten.”

    De uitspraken van Trump gaven de dollar weer wat steun, maar met een wisselkoers van meer dan $1,24 blijft de munt nog steeds vrij zwak ten opzichte van de euro. De volgende grafiek van Bloomberg laat zien dat de dollarindex door de daling van de afgelopen weken op het punt staat om voor het eerst in meer dan tien jaar tijd onder het 200-daagse gemiddelde te zakken. De laatste keren dat de dollarindex onder deze lange termijn trendlijn dook, dat gebeurde in 1986 en in 2003, verloor de munt in de daarop volgende vijf jaar meer dan 25% van haar waarde.

    Dollar in een neerwaartse trend (Bron: Bloomberg)

    Goudprijs hoger

    De waardedaling van de dollar pakt gunstig uit voor goud, want het edelmetaal is sinds het dieptepunt van december in euro’s met bijna drie procent gestegen tot bijna €35.000 per kilogram en €1.087 per troy ounce. In dollars schoot de waarde van het edelmetaal natuurlijk verder omhoog, want sinds het rentebesluit van de Federal Reserve in december is de goudprijs met meer dan 9% gestegen tot bijna $1.360 per troy ounce. Dat is het hoogste niveau sinds de zomer van 2016.

    Goudprijs in dollars naar hoogste niveau sinds augustus 2016 (Bron: Goudstandaard)

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.