Marketupdate

Auteur: Redactie

  • Japanse premier wil stimuleringsprogramma van ¥10 biljoen

    De nieuwe Japanse premier Shinzo Abe heeft een nieuw stimuleringsprogramma van ¥10 biljoen aangekondigd, dat volgens hem nodig is om de economie uit het slop te trekken. De overheid zou dit bedrag (omgerekend bijna €90 miljard) volgens de premier vooral moeten investeren in infrastructuur. Met dit stimuleringsprogramma overschrijdt de premier het uitgavenplafond dat door zijn voorganger Noda in het leven werd geroepen.

    Woensdag kondigde de premier het stimuleringsplan aan dat economische groei zou moeten genereren. “Vanuit een macro-economisch perspectief bezien is er waarschijnlijk ongeveer ¥10 biljoen nodig”, zo verklaarde de premier op woensdag. Met omgerekend €89 miljard aan extra overheidsbestedingen komt Abe zijn verkiezingsbelofte na en distantieert hij zich van het beleid van zijn voorganger Noda. Die gaf in augustus nog goedkeuring aan het plan op om de komende drie jaar niet meer dan ¥44 biljoen per jaar aan nieuwe staatsobligaties uit te schrijven. Vanaf het fiscale jaar 2013 zou de overheid volgens dit plan niet meer schulden mogen maken dan in het fiscale jaar 2012.

    Die administratieve beperking op de begroting, enigzins vergelijkbaar met het schuldenplafond in Amerika, moet het veld ruimen als Shinzo Abe zijn stimuleringsplannen wil doorvoeren. De jaarlijkse begroting, die volgens zijn voorganger Noda niet groter mocht worden dan ¥71 biljoen, zal door de nieuwe premier waarschijnlijk verder opgerekt worden.

    Shinzo Abe heeft de centrale bank van Japan onder druk gezet om een soepeler monetair beleid te voeren, waardoor extra overheidsstimulering en schulduitgifte mogelijk is. De Bank of Japan zal donderdag de uitkomst doorgeven van een tweedaagse beleidsvergadering, een gebeurtenis die door de Japanse media op de voet wordt gevolgd.

    De extra ¥10 biljoen aan uitgaven voor infrastructuur en rampenbestrijding zal voor bijna de helft ‘gefinancierd’ worden door een overschot in het vorige fiscale jaar, de andere helft moet bijgeleend worden door middel van de uitgifte van nieuwe staatsobligaties. De Japanse staatsschuld is in omvang meer dan twee keer zo groot als het BBP van het land, met afstand de hoogste schuldquote van alle geïndustrialiseerde landen. De extreem hoge staatsschuld heeft totnogtoe niet voor problemen gezorgd, omdat de binnenlandse vraag naar het schuldpapier nog steeds groot is. Japanners sparen veel in staatsobligaties van hun eigen overheid, waardoor het land relatief weinig extee schuldeisers heeft. Dat is ook één van de redenen waarom er in de wereld relatief weinig gesproken wordt over het Japanse schuldenprobleem.

    Financieringsprobleem

    De Japanse overheid slaagt er nog steeds in de tekorten te financieren met het spaargeld van haar eigen burgers, maar er zijn ontwikkelingen gaande die vroeg of laat problemen kunnen opleveren. Als eerste is er de vergrijzing, een demografisch probleem dat ook effect zal hebben op de pensioenfondsen. Die fondsen zullen vroeg of laat bezittingen moeten verkopen, zodra het punt bereikt wordt waarop er pensioenuitkeringen zijn dan inkomsten. Dat betekent dat er ook dat er minder staatsobligaties gekocht zullen worden door pensioenfondsen.

    Een andere ontwikkeling die zorgen baart is de handelsbalans van Japan. Was het land van 1981 tot en met 2008 nog een netto exporteur, sindsdien is Japan omgeschakeld naar een importeconomie. De verzwakte handelsbalans betekent dat het land meer geld moet lenen om zijn import te kunnen betalen. Onderstaande grafiek laat zien dat de handelsbalans het afgelopen jaar sterk verslechterd is. Financiële markten prijzen het ‘inflatiegevaar’ van de nieuwe politieke koers in, want de rente op 10 jaars staatsobligaties is de laatste dagen weer wat aan het stijgen. Inmiddels is de rente op deze obligaties door het 100-daags gemiddelde heen gebroken. Over de langere termijn bezien kunnen we nu nog niet spreken van een trendbreuk, de rente was een jaar geleden nog beduidend hoger dan nu.

    Japan is geen exportland meer (Afbeelding van Bloomberg, via Zero Hedge)

    Rente Japanse staatsobligaties loopt laatste dagen weer iets op (Afbeelding van Bloomberg, via Zero Hedge)

  • Grafiek: Amerikaanse schuldenberg sinds de onafhankelijkheid

    Onderstaande grafiek laat de omvang van de Amerikaanse staatsschuld sinds 1792 zien, uitgedrukt als percentage van het BBP. De schuld wordt dus afgezet ten opzichte van de omvang van de economie en is op die manier te vergelijken met andere periodes uit de Amerikaanse geschiedenis. Uit de grafiek kunnen we een aantal conclusies trekken.

    • Oorlogen waren in de Amerikaanse geschiedenis de grootste aanjager van de staatsschuld. Na de oorlog zakte de schuld weer ten opzichte van het BBP.
    • De Amerikaanse overheid was ruim twintig jaar lang bijna schuldenvrij. Dat was van ongeveer 1834 tot 1858.
    • De Amerikaanse staatsschuld kwam na de oprichting van de Federal Reserve in 1913 nooit meer op de lage schuldquote van voor de oprichting.
    • Direct na de ontkoppeling van goud ten opzichte van de dollar volgde er een lange periode van begrotingstekorten, die de schuldquote lieten oplopen van iets meer dan 30% in 1971 naar ruim 65% eind jaren negentig.
    • De Amerikaanse staatsschuld zal in het huidige groeitempo snel het record van de Tweede Wereldoorlog overschrijden. Volgens de laatste berekeningen zal de staatsschuld waarschijnlijk in 2016 het niveau van 125% van het BBP bereiken.
    • Het effect van deze economsiche crisis is veel groter dan van eerdere crises. De begrotingstekorten zijn vandaag de dag vergelijkbaar in omvang met de Civil War van 1861-1865.
    • De economie groeit niet meer door de grote schuldenlast. Ondanks het begrotingstekort van meer dan $1 biljoen per jaar blijft de economische groei beperkt tot 2 a 3 procent. En die cijfers houden geen rekening met schuldengroei.

    De vooruitzichten zijn niet best, want de Federal Reserve is al overgegaan op het grootschalig aankopen van staatsobligaties en andere schuldpapieren met een lange looptijd. Tegelijkertijd is de rente naar 0% gebracht om de schuldenlast enigzins betaalbaar te houden. Het behoeft geen uitleg dat dit op den duur fout zal gaan. Met een deflatoire depressie ofwel met een hyperinflatie zal de schuld weggestreept moeten worden. Dat laatste lijkt het meest waarschijnlijk met het pad dat de Amerikaanse centrale bank en de overheid zijn ingeslagen (respectievelijk geld drukken en geld lenen). Klik op de grafiek voor een grotere versie.

    Historie Amerikaanse staatsschuld en begroting sinds 1792 (Bron: Zero Hedge)

  • Wereldkaart volgens kredietbeoordelaars Moody’s, S&P en Fitch

    De wereldkaart is afkomstig van deze website en kan daar in een nog hogere resolutie bekeken worden. De kredietbeoordelingen zijn gebaseerd op de capaciteit van een land om haar schulden af te betalen, de financiële geschiedenis van het land en de samenstelling van bezittingen en verplichtingen. Kredietbeoordelaars Moody's en &P beheren samen 40% van de totale markt voor kredietbeoordelingen. Fitch heeft een marktaandeel van 14%.

    Door linksonder op het knopje 'key' te drukken kunt u de legenda inklappen en weer tevoorschijn halen. De grote versie is hier te vinden.


    via chartsbin.com

  • Japanse pensioenfondsen zoeken dekking in goud

    De Wall Street Joual schrijft dat een klein aantal pensioenfondsen in Japan zijn begonnen met het kopen van goud, als bescherming tegen schokken op de aandelenmarkt en de dreiging van inflatie. Japanse pensioenfondsen beleggen momenteel vooamelijk in de eigen markt, en dan vooral aandelen en obligaties. Tot voor kort keken de fondsen niet naar goud of andere fysieke bezittingen.

    Het Japan Govement Pension Investment Fund, het grootste pensioenfonds, heeft haar portefeuille opgebouwd uit 64% aan obligaties en 11% aandelen in eigen land. Een klein gedeelte van 9% is belegd in staatsobligaties van andere landen, terwijl 12% is belegd in aandelen buiten Japan. De rest van het beheerde vermogen zit in diverse beleggingen met een korte looptijd. Deze strategie heeft het fonds maar weinig opgeleverd, omdat de rente op Japanse staatsobligaties laag blijft, de marktrente al op nul staat en de aandelenmarkt stagneert. Het fonds verloor 7,6% in het fiscale jaar 2008. In 2010 verloor het fonds een minder pijnlijke 0,3% van haar vermogen, maar ook dat is nog steeds een verlies dat de dekkingsgraad van het fonds aantast.

    Goudprijs stijgt al elf jaar

    De goudprijs stijgt al sinds 2002, het jaar waarop de euro werd geintroduceerd als alteatieve munt voor de Amerikaanse dollar. Omdat de goudprijs zich weinig aan lijkt te trekken van aandelen- en obligatiemarkten wordt het steeds meer gezien als goede manier om een beleggingsportefeuille te diversificeren. Daarbij maakt de extreem lage rente de drempel om goud in de portefeuille op te nemen steeds lager, want alteatieve beleggingen leveren ook steeds minder rente of cashflow op. Het ontbreken van cashflow met een belegging in fysiek goud is voor veel vermogensbeheerders nog steeds een reden om niet in goud te stappen, maar zelfs dat argument verliest door de lage rente steeds meer aan kracht.

    Diversificatie richting goud

    Een Japans fonds dat in eerder dit jaar in goud stapte is Okayama Metal & Machinery Pension Fund. Dit fonds beheert vermogen voor ongeveer 260 kleine pensioenfondsen en een aantal middelgrote bedrijven in de regio Okayama. Het fonds begon in maart dit jaar met het kopen van goud. De beheerder van dit fonds, Yoshi Kiguchi, licht zijn beleggingsstrategie toe: “Door te diversificeren in verschillende valuta kunnen we ons risico verkleinen. Het rendement wordt stabieler wanneer je kleine bedragen in zoveel mogelijk verschillende beleggingscategorieën stopt. Van de 40 miljard yen (€362 miljoen) die het Okayama Metal & Machinery Pension Fund in beheer heeft is ongeveer 500 ~ 600 miljoen yen (€4,53 ~ €5,44 miljoen) belegd in goud”, aldus Kiguchi. 

    Het Mitsubishi UFJ Trust and Banking Corporation fonds heeft gezegd dat het sinds maart meer dan 2 miljard yen heeft opgehaald bij twee  pensioenfondsen, geld dat volledig belegd is in goud. Een ander fonds, Mizuho Trust & Banking Co, belegt vermogen voor 200 kleinere pensioenfondsen. Dit fonds voegde in maart 2011 goud toe aan haar portefeuille. Het gele edelmetaal maakt slechts 3% uit van het totaal beheerde vermogen.

    ETF's versus goud in opslag

    Sinds de opkomst van zogeheten exchange traded funds (ETF's) is het voor pensioenfondsen makkelijker geworden om te beleggen in goud. Het eerste Japanse ETF voor goud zag pas in juni 2008 het levenslicht, kort voor de grote financiele klap die enkele maanden later volgde op de beurzen. Een ETF is in feite een stapel goud, waarvan iedereen aandelen kan verhandelen via de beurs. Daardoor zijn ETF's vrijwel even liquide als aandelen, terwijl het fonds geen inspanning hoeft te leveren om zelf fysiek goud te kopen en een opslagpartner te vinden voor dat goud. De aandelen van een ETF stijgen en dalen met de waarde van het goud dat het beheert. Deze vorm van beleggen in goud geeft blootstelling aan de goudprijs tegen relatief lage kosten, maar het moet niet op gelijke voet geplaatst worden met fysiek goud in opslag. Het verschil zit hem in het feit dat een aandeel in een ETF niet direct inwisselbaar is voor goud, terwijl fysiek goud in opslag dat wel is.

    Volgens Tetsu Emori van Astmax Investment Management Inc. hebben ETF's “de deur geopend voor het beleggen in goud”. Emori beheert 70 miljard yen (€634 miljard) aan vermogen, waarvan ongeveer 60% belegd is in goud en diverse grondstoffen.

    Goud als bescherming tegen geldontwaarding

    Goud wordt steeds vaker gezien als een bescherming tegen geldontwaarding, een zorg die steeds groter wordt nu verschillende centrale banken zijn overgegaan tot het grootschalig aankopen van staatsobligaties via de geldpers. Ook de Japanse centrale bank maakt zich daar 'schuldig' aan. De Bank of Japan koopt steeds meer van de Japanse staatsschuld op en staat onder politieke druk om nog meer staatsobligaties op te kopen. De kersverse premier Shinzo Abe heeft een verkiezingsbelofte gemaakt om de deflatie te stoppen. Daar zou de centrale bank voor moeten zorgen, door de geldpers aan te zetten en schuldpapier op te kopen. Abe sprak van “onbeperkte monetaire verruiming met als doel de inflatiedoelstelling van 2% te halen”.

    Een hogere inflatie kan volgens de Wall Street Joual de rente verder opdrijven en de waarde van Japanse staatsobligaties ondermijnen, obligaties waar de Japanse pensioenfondsen het grooste gedeelte van hun vermogen in hebben opgesloten.

    Deflatoire druk

    Doordat Japan jarenlang te maken had met deflatoire druk werd de noodzaak om in goud te beleggen veel minder sterk gevoeld. Het algemene prijspeil daalde, waardoor de koopkracht van het geld op een spaarrekening of in een staatsobligatie redelijk goed intact bleef. Maar de verwachting is dat die deflatoire druk niet oneindig zal voortduren, zeker niet nu Shinzo Abe actief aanstuurt op inflatie via de geldpers van de centrale bank. Japan was in het verleden een exportland, waardoor men de extreem hoge staatsschuld voor lief nam. Inmiddels is het land – mede door de rampzalige aardbeving en tsunami van vorig jaar – veranderd in een land met een tekort op de handelsbalans. Ook het alsmaar duurder worden van de yen ten opzichte van andere valuta heeft bijgedragen aan de verslechterde handelspositie van Japanse bedrijven. Hun exportgoederen zijn door de sterke yen steeds duurder geworden in het buitenland, waardoor concurreren steeds moeilijker is geworden.

    Zwitserland als voorbeeld?

    In zekere zin is Zwitserland een voorbeeld voor Japan. Zwitserland zag als gevolg van de Europese schuldencrisis een vlucht van vermogen in de Zwitserse Franc, waardoor de munt sterk in waarde apprecieerde ten opzichte van de euro en de dollar. Dit was goed nieuws voor de Zwitserse spaarder, want die zag de import steeds goedkoper worden. Bedrijven en de toeristische sector waren niet zo blij met de hogere koers van de Franc, want daardoor werden ze inteationaal steeds meer uit de markt geprijsd.

    Japan zit in een soortgelijke positie, want de Japanse yen werd in vijf jaar tijd ruim 25% sterker ten opzichte van de dollar en zelfs meer dan 34% ten opzichte van de euro. Het is dus niet uit te sluiten dat de Japanse centrale bank vroeg of laat zal proberen de waarde van de eigen munt omlaag te drukken, net zoals de Zwitserse centrale bank dat sinds 2011 doet door buitenlandse valuta op te kopen met nieuwe Francs.

    Amerikaanse dollar verzwakte ten opzichte van de yen (Bron: Yahoo Finance)

    En ook de euro werd minder waard ten opzichte van de yen (Bron: Yahoo Finance)

  • Vijftien signalen dat de Amerikaanse economie zal verslechteren in 2013

    Dit zijn maar een paar feiten die erop wijzen dat het economisch niet zo goed gaat in Amerika. Het Economic Collapse Blog verzamelde er in de afgelopen weken nog meer, waardoor ze uiteindelijk op de volgende lijst van vijftien kwamen. Een aantal van deze punten zijn overigens al eerder aangestipt op Marketupdate.

    1. Volgens de meest recente cijfers gebruiken 47,71 miljoen Amerikanen voedselbonnen. Dat is een stijging van meer dan 600.000 ten opzichte van een maand eerder en zelfs een stijging van 1 miljoen in twee maanden tijd. De groeiende doelgroep voor voedselbonnen leek af te vlakken, maar begint de laatste maanden weer aan snelheid te winnen. In 1970 maakte ongeveer één op de vijftig Amerikanen aanspraak op voedselbonnen, nu is dat meer dan één op de zeven. De kosten die de overheid makt voor de voedselbonnen zijn inmiddels vergelijkbaar met bijna 14% van de totale omzet van supermarkten in de VS.
    2. De jeugdwerkloosheid in de VS staat op het hoogste punt sinds de Tweede Wereldoorlog.
    3. Volgens een onderzoek van Gallup nam de werkloosheid in Amerika in de maand november juist sterk toe.
    4. De laatste weken waren er opnieuw veel aankondigingen van ontslagrondes bij diverse grote bedrijven. Sinds de presidentsverkiezing van 6 november zijn er al meer dan 100.000 ontslagen gevallen.
    5. Volgens de Wall Street Joual zal de helft van de 40 grootste bedrijven de komende maanden bezuinigingen doorvoeren.
    6. Kleinere bedrijven in Amerika denken dat ze als gevolg van de nieuwe 'Obamacare' gedwongen zullen worden in 2013 fulltime arbeidsplaatsen te vervangen voor deeltijd plekken.
    7. Een onderzoek liet zien dat gemiddeld 40% van de Amerikanen minder dan $500 aan spaargeld op de bank heeft staan. Onder deze groep zouden ook mensen zitten die in een groot huis wonen en die een hoge hypotheek hebben afgesloten bij de bij de bank. Maar liefst 54% van de respondenten uit dit onderzoek gaf toe geen spaarplan te hebben en 45% was bang dat ze nooit aan sparen toe zouden kunnen komen.
    8. Een ander onderzoek toonde aan dat 28% van de Amerikanen zelfs helemaal geen geld achter de hand heeft voor noodgevallen.
    9. Uit een enquete kwam naar voren dat 62% van de middenklasse het afgelopen jaar minder geld heeft uitgegeven aan het huishouden dan het jaar ervoor.
    10. Veel Amerikanen hebben meer schulden op zich genomen om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen.In oktober werden er meer consumentenleningen afgesloten dan ooit tevoren. Het lijkt erop dat Amerikanen niet hebben geleerd van het verleden en zich laten verleiden door de gunstige rente op leningen.
    11. De mediaan van het inkomen van huishoudens zakt al vier jaar op rij. Gedurende deze periode ging het jaarinkomen met in totaal ongeveer $4.000 naar beneden.
    12. Bankiers op Wall Street hebben minder bonussen te verdelen dan voorgaande jaren. De pot is weer gekrompen tot het niveau van 2008. Weinig mensen zullen hierom treuren, maar het geeft wel aan dat het ook in de financiele wereld slechter gaat.
    13. Voedselbanken in heel Amerika zien meer hongerige gezinnen binnenkomen dan ooit tevoren.
    14. De Amerikaanse regering heeft in de eerste twee maanden van het fiscale jaar 2013 al $292 miljard meer uitgegeven dan er binnen is gekomen. Dat tekort is $57 miljard groter dan in de eerste twee maanden van het fiscale jaar 2012. De tekorten lijken steeds sneller toe te nemen.
    15. De staat Michigan werkt aan een gecontroleerd bankroet voor de stad Detroit, die de laatste jaren steeds meer in verval is geraakt.

    Een economische storm staat Amerika nog te wachten, aldus het Economic Collapse Blog (Foto van thefoxisblack.com)

  • Uit de oude doos: De verwachtingen voor 2008

    tekst

  • Guest Post: Goud-Waarde-Standaard in wording

    In 1999-2001 keken we met z’n allen naar een historisch goud kantelpunt, waarvan weinigen beseften wat het juist betekende. Bij de geboorte van de ECB stopte de 20-jaar lange goudprijs daling en begon de gestage stijging. De ECB plaatste de Goud-Waarde-Standaard op de activazijde van z’n balans en boekt de goudprijs iedere laatste dag van het kwartaal aan de marktwaarde. De ECB (& FED) balans begonnen aan hun explosieve stijging (€ en $ biljoenen).

    Met het Washington Gold Agreement-Central Bank Gold Agreement stopte de goudprijsdaling op $250/oz. Ook de FED ging akkoord met 15% goud-activa op de balans. Ook andere landen kopieerden dit concept.

    De aan de gang zijn monetaire expansie leidt nu tot monetaire verwarring & angst/wantrouwen. Hoe zal het de koopkracht van de Westerse valuta (€-$) verlopen? Wat met muntinflatie en devaluatie? Hoe geraken we uit de economische stagflatie?

    Welke nieuwe rol, kan en zal, goud spelen in het lopende decennium:
    De pro-goud fracties wensen demonetisatie van goud zodat het kan functioneren als CB rijkdom reserve. Dus zonder enige binding met currency (Cfr. Duisenberg Aken speech). Dus, goud -uit- het financieel-monetair systeem.
    De anti-goud fracties wensen monetair goud te behouden: A $ as good (better) as gold. Dus, goud -in- het financieel-monetair systeem met behoud van de $ z’n reservestatus.
    De Westerse systemische schuldcrisis kan onmogelijk blijven aanhouden zonder opnieuw een waardestandaard in te roepen. De oude * fixed * $-goudstandaard is niet meer. Deze komt ook nooit meer terug, onder welke vorm dan ook. Het monetaire wantrouwen zal gestaag toenemen. Dus ook de automatische vlucht naar een betrouwbare & universele waarde-opslag.
    Niet-monetair goud (demonetized gold) heeft geen inteationale overeenkomst (bvb. Bretton Woods) nodig om naast currencies te evolueren naar volwaardig waardeopslag (Cfr. tier-1 asset).
    Wat betekent dit nu in de praktijk : Ga eens kijken naar 12 jaar goud-waarde evolutie op ECB balans (weekstaat). Het goud-collateraal neemt crescendo meer de plaats in van de forex reserves. De Aziaten (& andere pro goud frakties – ECB goudconcept friends) promoten goudmetaal bezit bij hun burgers. Het voorbije decennium hebben CB pro-goud fracties het beschikbare goudreserve herverdeeld. Straks blijft alleen de FED nog over zonder goud op z’n balans. Het $-systeem & regime blijft geloven in fiat z’n reservestatus.
    Op goudstudieforum volgen we die evolutie op de voet (24/7). Alle medestudenten zijn welgekomen.
    =========================================================
    Voetnoot redactie Marketupdate: Voor deze bijdrage zijn geen compensaties gegeven of ontvangen door Marketupdate.nl danwel Goudstudieforum.com

  • Amerikanen niet enthousiast over bezuinigen

    Het onderzoeksbureau Pew Research deed begin deze maand onderzoek naar de mening van 'de Amerikaanse bevolking' ten aanzien van de bezuinigingen en lastenverzwaringen waar ze vanaf 2013 mee geconfronteerd zullen worden. Het onderzoek werd uitgevoerd onder een willekeurige groep van 1.003 Amerikanen, waarvan ongeveer een derde zich beschouwt als Democraat, Republikein en onafhankelijk. Deze mensen konden hun goed- of afkeuring geven over verschillende maatregelen die onderdeel zijn van de fiscal cliff, het grootschalige bezuinigingsprogramma dat werd ingebracht toen het schuldenplafond in 2011 verhoogd moest worden.Daaaast werden enkele algemene vragen voorgelegd over de toestand van de Amerikaanse economie en het begrotingstekort.

    Men blijkt het grondig oneens te zijn over de beste aanpak van de schuldencrisis: 45% denkt dat de overheid meer moet uitgeven om de economie aan te jagen, terwijl een iets grotere groep van 49% denkt dat het aanpakken van het begrotingstekort de beste aanpak is. Het chronische begrotingstekort van de Amerikaanse regering blijkt overigens niet de hoogste prioriteit te hebben, want de respondenten plaatsen de toestand op de arbeidsmarkt boven het begrotingstekort (40% versus 25%) als zijnde het grootste probleem van Amerika.

    De meerderheid van de Amerikanen die aan dit onderzoek meededen zijn van mening dat een combinatie van lastenverzwaringen en bezuinigingen het beste werkt. Vooral de respondenten die zich als Democraat bestempelt blijkt de voorkeur te hebben voor deze aanpak (80%), bij Republikeinen is dat een stuk lager (66%). Democraten zijn traditioneel meer voorstander van belastingverhoging dan Republikeinen, voorals als het om de belastingen voor hogere inkomens gaat.

    Scepsis

    Het publiek blijkt ietwat sceptisch te zijn over het terugdringen van het begrotingstekort. Een minderheid van 44% denkt dat er in vijf jaar tijd progressie geboekt is op dit onderdeel, terwijl 50% denkt dat dat niet zal lukken. Opvallend genoeg is het percentage respondenten dat denkt dat het begrotingstekort in vijf jaar verkleind kan worden in een jaar tijd is toegenomen. In dezelfde enquete van juli 2011 gaf 39% van de respondenten aan dat het terugdringen van het begrotingstekort in vijf jaar tijd haalbaar is. Democraten zijn er meer dan de Republikeinen van overtuigd dat Amerika haar begroting in vijf jaar weer op orde kan krijgen (65% versus 23%).

    De meest populaire (of minst impopulaire) maatregel is het verhogen van de belastingen op Amerikanen die meer dan $250.000 per jaar verdienen. Hier staat 69% van de respondenten achter, slechts 28% is tegen. De minst populaire bezuiniging is die op het onderwijs, daar geeft 21% van de respondenten goedkeuring aan. Een meerderheid van 77% is tegen. Ook het snijden in de uitgaven voor wegen en infrastructuur blijkt niet populair te zijn, want 67% gaf hier geen goedkeurig aan.

    Onderzoeksresultaten van enquete Pew Research geven aan dat Amerikanen niet graag willen bezuinigen (Bron: Pew Research)

  • Marketupdate nu ook op Facebook

    Voor de vaste Marketupdate lezers die niet zo enthousiast zijn over Facebook en die het sociale platform niet gebruiken, geen probleem! De belangrijkste informatie zal altijd geplaatst worden op Marketupdate.nl. Ook plaatsen we de links naar alle nieuwsberichten direct op ons Twitter account. Aan een Google+ platform voor Marketupdate wordt nog gewerkt, deze krijgt een soortgelijke opzet als de Facebook pagina.

    Actie: Bij iedere 100 'likes' verloten we een exemplaar van het boek 'Beleggen in zilver'!

    Marketupdate is nu ook te vinden op Facebook

  • Rente op staatsschuld PIIGS-landen gaat omlaag!

    Onderstaande grafieken van Bloomberg laten zien dat de Europese regeringsleiders en de ECB erin geslaagd zijn de financiele markten tot bedaren te brengen. Daarvoor was wel een ongebruikelijke stap nodig van de ECB, namelijk de introductie van het OMT-programma. De druk op landen als Griekenland, Ierland, Spanje, Portugal en Italie om te hervormen en te bezuinigen blijft ondertussen hoog, met als gevolg dat de economie daar een sterke krimp laat zien. Dat is onder meer te zien aan de sterk gestegen (jeugd)werkloosheid in veel Zuid-Europese landen.

    Vertrouwen

    De positieve kant van het bezuinigen moeten we niet onderschatten. Financiële markten hebben door de aanpak van de Europese schuldencrisis kennelijk weer meer vertrouwen gekregen in een goede afloop, zoals onderstaande grafieken laten zien. Naast politieke druk op de PIIGS-landen om te hervormen en de begroting op orde te brengen is er ook het 'vangnet' van het OMT-programma. Deze maatregel is overigens niet te vergelijken met de manier waarop de Federal Reserve staatsobligaties koopt via de QE2 en QE4 programma's.

    Tegenover de geluiden van het “kapot bezuinigen van de economie” kunnen we de volgende grafieken zetten, die aantonen dat een land wel degelijk over haar schuldenprobleem heen kan komen. Het is een proces dat jaren duurt en dat gepaard gaat met veel economisch leed, maar het alteatief van geldpersfinanciering zal naar mijn mening op de langere termijn veel meer schade veroorzaken. De toekomst zal dat uitwijzen. Onderstaande grafieken hebben betrekking op de ontwikkeling van de 10-jaars obligatierente van de afgelopen drie jaar en zijn afkomstig van Bloomberg en Tradingeconomics.

    Portugese rente gehalveerd ten opzichte van de piek

    Italiaanse rente gezakt naar het niveau van begin 2011

    Griekse staatsobligaties werden nauwelijks verhandeld. De rente is nu weer terug op 13%!

    Spaanse rente is ook weer terug naar het niveau van begin 2011

    Ierse obligatierente is zelfs weer terug op het niveau van begin 2010

  • Voedselbonnen in Amerika omgerekend 14% van omzet supermarkten

    Deze cijfers zijn misschien niet één op één te vergelijken, maar ze maken wel duidelijk dat de Amerikaanse economie steeds meer leunt op overheidsuitgaven. De kosten van de voedselbonnen ten opzichte van de omzet in de supermarkten is meer dan verdubbeld sinds het begin van de crisis, een teken dat men in de VS steeds meer afhankelijk is geworden van de overheid. Gelukkig hoeft de Amerikaanse overheid niet lang stil te staan bij de stijgende kosten van het voedselprogramma, want dankzij de Federal Reserve kan het maandelijks $45 miljard lenen zonder kosten.

    Wie denkt dat de Amerikaanse aandelenkoersen en bedrijfswinsten indicatief zijn voor het herstel van de Amerikaanse economie zou dus ook goed naar deze cijfers moeten kijken. Het gebruik van voedselbonnen is sinds het begin van de crisis alleen maar gestegen en is bijna verdubbeld ten opzichte van het niveau van voor de crisis.

    Bron: Ritholtz

    Toenemend gebruik van voedselbonnen: de kosten van dit programma zijn even groot als 13,8% van de supermarktomzet