Categorie: Kredietcrisis

Schuldenplafond opnieuw verhoogd

De Democraten en de Republikeinen hebben een akkoord bereikt over de verhoging van het Amerikaanse schuldenplafond. Woensdagavond stemden zowel het Senaat als het Huis van Afgevaardigden in het met voorstel om het schuldenplafond te verhogen. Daarmee komt er voorlopig een einde aan een soap die met name de media bezig hield, want op de financiële markten was er de afgelopen dagen of weken zeker geen angst of paniek te bespeuren. Zelfs het dreigement van kredietbeoordelaar Fitch wist weinig indruk te maken.

We gebruiken het woord voorlopig, want het akkoord dat afgelopen nacht ondertekend werd schuift het schuldenplafond slechts drie maanden voor ons uit. Het schuldenplafond zal op 7 januari aangetikt worden, terwijl de financiering van de overheid op 15 januari stopt. Begin volgend jaar is dus de volgende aflevering van deze soapserie.

Government shutdown ten einde

Met de verhoging van het schuldenplafond komt er ook een einde aan de government shutdown. Werknemers van verschillende ‘niet-essentiële’ overheidsinstanties kunnen dus weer aan het werk. Waarschijnlijk kunnen ze vandaag alweer aan de slag. Met terugwerkende kracht worden alle salarissen van de afgelopen zestien dagen, toen er niet gewerkt kon worden, betaald. En speciaal voor de liefhebbers: om 16:35 Nederlandse tijd zal Obama een toespraak houden over de verhoging van het schuldenplafond.

Schuldenplafond geen breekpunt

Zoals verwacht leverde het schuldenplafond geen grote problemen op. Het is interessant om waar te nemen dat de populariteit van de Republikeinse oppositie door deze kwestie daalde. Kennelijk is de Amerikaanse bevolking zo afhankelijk geworden van de overheid dat ze het dwarsliggen van de Republikeinen hard afstraffen. De voorzichtige conclusie is dat niemand echt structureel wil bezuinigen en dat de Amerikaanse staatsschuld het land in haar greep houdt. In 2011 was de impasse omtrent het schuldenplafond veel groter dan nu. Dat wekt bij ons de indruk dat Amerikanen nu meer afhankelijk zijn van de overheid dan twee jaar geleden.

Het schuldenplafond is opnieuw verhoogd

17 oktober 2013
Chinese autofabrikant gaat de ‘London Cab’ bouwen

Het is tekenend voor de verschuiving van de macht in de wereld. Een Chinese autofabrikant met de naam Geely (wie kent hem niet?) heeft het noodlijdende ‘The Londen Taxi Company’ van de ondergang gered. Zoals de naam al doet vermoeden: dit is het bedrijf dat sinds jaar en dag de authentieke en wereldwijd herkende London Cab bouwt.

Het Chinese Geely betaalden £11 miljoen voor de overname en zal de komende vijf jaar in totaal voor £150 miljoen investeren in het bedrijf. Daarmee kan de Londense taxibouwer eindelijk een nieuw model taxi ontwikkelen, een project dat niet van de grond kwam door een gebrek aan financiële middelen.

Dankzij de Chinese overname kan de Londense autofabrikant weer aan de slag. Daarmee blijft ook de werkgelegenheid bestaan in de regio. Het is overigens niet voor het eerst dat een groot Brits bedrijf wordt overgenomen door een buitenlandse speler. De video is van Russia Today.

15 oktober 2013
“Chinese economie groeit dit jaar mogelijk met 7,6%”

De Chinese economie kan dit jaar met meer dan 7,5% groeien, zo denkt gouverneur Yi Gang van de Chinese centrale bank. Tijdens een bijeenkomst van het IMF in Washington zei hij tegenover de pers van Xinhua dat de economie van China dit jaar met 7,6% kan groeien. Dat zou een welkome verrassing zijn, want in twaalf van de afgelopen veertien kwartalen nam de economische groei juist af.

Door lagere belastingen voor kleine ondernemers en door meer investeringen in de infrastructuur kan de Chinese economie dit jaar een beter groeipercentage laten zien. Over een week worden de definitieve groeicijfers van de Chinese economie gepresenteerd, maar dat weerhoudt de gouverneur van de Chinese centrale bank er niet van om nu al uitspraken te doen over de groei.

Chinese economie gedreven door schulden

Volgens analisten nemen ook de bedreigingen voor de Chinese economie toe. Zo neemt de private kredietgroei nog steeds razendsnel toe, wat mogelijk tot economische bubbels kan leiden. De huizenmarkt in nog steeds booming in China, maar tegelijkertijd neemt ook de leegstand toe. Ook worden woningen voor steeds meer Chinezen onbetaalbaar. De private schulden dragen bij aan de economische groei, maar kunnen over een aantal jaar juist een drukkend effect hebben op de economie.

Ook maken analisten zich zorgen over de 9,7 biljoen yuan aan schulden bij lokale overheden in China. De Chinese toezichthouder loopt momenteel de financiën van alle lokale overheden na, zodat voor het einde van dit jaar vastgesteld kan worden wat de totale publieke schuldquote van China is. Volgens verschillende economen is de publieke schuld in China mogelijk verdubbeld sinds 2010, toen de totale schuld bij een soortgelijke meting $10,7 biljoen yuan bleek te zijn.

Onderstaande grafiek laat zien dat de publieke schulden op lokaal niveau razendsnel zijn toegenomen. Waren ze in 1994 nog maar 4% van het GDP, in 2010 was dat al toegenomen tot meer dan 26%. De hoge groeicijfers in China hebben dus niet alleen betrekking op een toenemende productiviteit van de Chinezen, maar ook op een toename van de hoeveelheid schulden in de economie.

Bron: Reuters

Publieke schulden in China stijgen razendsnel (Bron: The Intercollegiate Finace Journal)

11 oktober 2013
Column: Het falende systeem
De volgende column van het Goudstudieforum gaat over ‘het falende systeem’. Met de dag wordt duidelijker dat we in een serieuze systeemcrisis zitten die niet opgelost kan worden met ‘beproefde methodes’ die we in de afgelopen decennia hebben toegepast om uit de crisis te komen.

Deze crisis is anders, want het verlagen van de rente en het Keynesiaans stimuleren heeft niet het economische herstel opgeleverd waar velen op gehoopt hadden. Integendeel, we zakken steeds verder weg in het schuldenmoeras. De Amerikaanse centrale bank begon in 2009 met monetaire verruiming en is daar vier jaar later nog steeds mee bezig. Alleen de bedragen worden steeds groter. Ook Europa worstelt ondertussen met haar schulden… Wat staat ons nog te wachten?

Het falende systeem

Sinds 1971 is het monetair-financieel-economisch schuldsysteem *officieel* in faling gegaan. De hoogdagen van dit foute schuldsysteem zijn voorbij. Niet in de minste plaats omdat er geen waardestandaard meer mee verbonden is. Op dit moment groeit het systeem versneld uit tot een non-systeem met een ad hoc wanbeheer. Om tot deze conclusie te komen volstaat het om dag na dag het nieuws aandachtig en kritisch te volgen.

Een non-systeem in de falingsfase verdraagt geen vrij vlottende goudwaarde (waarde standaard). Daarom zien we het goddelijke kartel (GS & JPMC) ook de goudprijs aanhoudend verguizen. Indien de goudprijs door de $ 1.000 per troy ounce valt gaan de zwakke handen in de goudmarkt (de goud speculanten) er de brui aan geven. De vroege vogels willen winst nemen en de laatkomers zullen hun verliezen beperken. Want het goddelijke Goldman Sachs blijft roepen dat je goud tegen $1.300 per troy ounce moet verkopen omdat de prijs naar $1.000 zal zakken.

Dan zitten die ex-goudkevers met hun fiat digits weer in een fout en falend systeem, maar omdat de goudprijs zakt en waarschijnlijk zal blijven zakken zullen zij dat mogelijk niet als zodanig ervaren! Ze zijn dus vergeten waarom ze eigenlijk in het goudmetaal stapten. Blijkbaar doorzien ze het vuile spel van de manipulatieve systeem beheerders niet.

Het complexe monetair-financieel-economische systeem is toch zo moeilijk te vatten… Een stijgende of dalende goudprijs spreekt véél meer tot de verbeelding! En dat weten de systeem beheerders maar al te best. Ze *exploiteren* dat dan ook aanhoudend. Neem als voorbeeld de daling van de goudprijs tussen 1980 tot en met 2000, een periode van 20 jaar. Die 20 jaar waren de hoogdagen van het systeem. Het is daarom héél moeilijk om definitief afscheid te nemen, *uit* dit systeem te stappen en fysiek goud te accumuleren.

Waarschuwing

China waarschuwde de Verenigde Staten over z’n wanbeheer van het dollarsysteem. Neem bijvoorbeeld de idiotie omtrent het Amerikaanse schuldenplafond. Het ‘easy money’ beleid van de Verenigde Staten is een toenemende bedreiging voor de Aziatische dollarreserves en de wereldhandel. De surpluslanden in Azië en in het Midden-Oosten riskeren dat hun opgeslagen dollarverdiensten (reserves) in waarde zullen wegsmelten.

Het foute en falende systeem van dollarschulden als reserve wordt dan economisch disfunctioneel. Dat zal China niet zomaar laten gebeuren. Het *waarschuwen* zal dan ophouden en surplus landen gaan dan een vernieuwd (ander) systeem afdwingen. Het schuld-gedreven systeem (van politieke economie) zal dan een waardestandaard moeten krijgen die deze keer passend is voor de exporterende landen en niet meer enkel voor het Amerikaanse dollarsysteem zoals bij Bretton Woods.

Dollarregime heeft gefaald

Het is maar te hopen dat het dollarregime tijdig tot het (pijnlijke) besef komt dat het zo niet meer verder kan. Het is te hopen dat ze niet op de Oosterse bedreiging gaat wachten om duurzaam te veranderen naar een internationaal passende waardestandaard. Een waardestandaard met een vrij vlottende goudwaarde als kern in het vlottende muntsysteem dat z’n beste tijd gehad heeft…

Het chronisch falen van dit door schulden gedreven economische systeem kan geen decennium meer doorgaan! Op Goudstudieforum blijven we parabolische horror grafieken opdiepen. Het zal héél erg pijnlijk blijken om kosten wat kost *in* dit schuldensysteem te blijven hangen met uw opgebouwde vermogen. We gaan het moeilijk debat hierover niet uit de weg…

————————————————————————————————-

Deze bijdrage is afkomstig van Goudstudieforum.com, een besloten discussieforum waar men de ontwikkelingen in de goudmarkt op de voet volgt en bediscussieert. Een levenslange registratie voor het Goudstudieforum kost €125 of één Krugerrand van 1/10 troy ounce. Marketupdate noch Goudstudieforum heeft betaald (gekregen) voor deze bijdrage.

www.goudstudieforum.com

————————————————————————————————-

Goudstudieforum

Goudstudieforum heeft al verschillende columns geschreven voor Marketupdate.
10 oktober 2013
IMF pleit voor eenmalige 10% heffing op spaargeld

Het IMF pleit voor een eenmalige heffing van 10% op al het spaargeld in de Eurozone. Door een greep te doen op uw spaargeld kan de last van de Europese schuldencrisis verlicht worden. Het is een omstreden voorstel dat in het verleden ook al eens geopperd werd. Zo berekende de Boston Consulting Group in 2011 dat een heffing van 30% van alle activa – waaronder uw spaargeld – een uitweg uit de Europese schuldencrisis kan zijn.

Spaargeld belasten

Een heffing op spaartegoed van burgers spreekt blijkbaar tot de verbeelding, want eerder dit jaar stelde de hoofdeconoom van de Saxo Bank ook al een 10 tot 15 procent heffing voor. Het IMF verwijst in haar laatste fiscale monitor (PDF) naar een onderzoek van de Duitse econoom Stefan Bach. Hij raamde de opbrengsten van een 3,4% heffing op alle vermogende Duitse spaarders (meer dan €250.000) op ruim €100 miljard. Daarmee kan ongeveer 4% van de Duitse staatsschuld afgelost worden.

De economen van het IMF zijn bijzonder gecharmeerd van een spaardersheffing. De Belgische site Express schrijft er het volgende over.

“Het verleidelijke van zo’n belasting is dat ze kan worden geïmplementeerd voordat mensen zich eraan kunnen onttrekken. Ook kan worden verondersteld dan de heffing eenmalig is, waardoor het gedrag van spaarders niet verstoord wordt. Een heffing van 10% op alle spaartegoeden van gezinnen met een positief netto saldo kan de schuldratio van Europese landen ten opzichte van het bbp weer terugbrengen naar het niveau van 2007.”

Bail-in

Het IMF benadrukt dat het uitsluitend om theoretische voorstellen gaat, maar daarmee zullen de meeste spaarders niet gerustgesteld zijn. We hebben allemaal gezien hoe vermogende spaarders buiten de boot vallen als een bank dreigt om te vallen. De reddingsoperaties van banken in Cyprus en van SNS zijn nog maar de eerste voorbeelden van de beruchte ‘blauwdruk’ van Dijsselbloem. Spaarders worden al gepakt door de extreem lage rente, die al lang niet meer compenseert voor de inflatie. De koopkracht van spaarders wordt op slinkse wijze uitgehold, maar de vermogensrendementsheffing op spaargeld blijkt een peulenschilletje met wat er achter de schermen in voorbereiding is.

De spaarders is dus gewaarschuwd. Alweer…

Uw spaarvarken valt misschien ten prooi aan schulden

10 oktober 2013
Rente op kortlopende leningen aan de VS explodeert

De financiële markten lijken zich maar weinig aan te trekken van het Amerikaanse schuldenplafond. De S&P 500 weet geen richting te kiezen en ook de goudprijs lijkt de laatste tijd nauwelijks van haar plek te komen. Ook is de rente op Amerikaanse staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar de afgelopen weken opvallend stabiel op iets meer dan 2,6%.

Maar als we kijken wat de rente op kortlopende leningen aan de Amerikaanse overheid doen, dan zien we een totaal ander plaatje. De volgende grafiek laat de rente zien op kortlopende leningen die de Amerikaanse overheid op 31 oktober moet aflossen. Tot en met eind september was er nog niets aan de hand en lag de rente voor deze korte termijn leningen dicht bij de 0%, in lijn met de rente die de Federal Reserve heeft vastgesteld voor kortlopende leningen aan banken. Daarna sloeg de zorg omtrent het Amerikaanse schuldenplafond toe en begon de rente drastisch te stijgen. Afgelopen dinsdag tikte de rente op deze kortlopende kredieten zelfs de 0,297% aan.

De rente op kortlopend Amerikaans schuldpapier (Afbeelding via de Washington Post)

Rente als barometer voor vertrouwen

De hoogte van de rente op kortlopende leningen is in feite een barometer voor het vertrouwen dat financiële markten hebben in de schuldenaar. De kortlopende leningen aan de Amerikaanse overheid, met looptijden van één, twee of drie maanden, worden doorgaans gebruikt als een ‘parkeerplaats’ voor vermogen van banken en bedrijven. Het geld kan daar tijdelijk in geparkeerd worden, met als tegenpartij de Amerikaanse overheid. Omdat deze tegenpartij nog steeds als veilig te boek staat wordt er veel gehandeld in dit schuldpapier en is de rentevergoeding nooit veel hoger of lager dan de rente waarvoor banken geld lenen bij de Amerikaanse centrale bank.

Juist daarom is de stijging van de rente zo opmerkelijk. Banken en bedrijven die op korte termijn krediet verlenen aan de Amerikaanse overheid maken zich zorgen over de absolute veiligheid van het schuldpapier, terwijl de obligatiemarkt voor 10-jaars leningen geen krimp geeft. De financiële markt prijst blijkbaar wel een risico in voor de korte termijn, maar niet voor de lange termijn.

Liquiditeit

Sommige vermogensbeheerders blijven de komende dagen inderdaad weg van het kortlopende Amerikaanse schuldpapier, zo schrijft Reuters. Ze zijn bang dat er vertraging kan komen in de terugbetaling van de kortlopende kredieten en houden daarom liever cash aan dat ze nog makkelijker uit kunnen keren indien vermogende klanten hun geld komen opvragen. “De markten maken zich geen zorgen over een default op de lange termijn, maar over de liquiditeit in de markt”, zo verklaarde Jerome Schneider van het Pimco Government Money Market Fund ($345 mln) en het Pimco Short-Term Fund ($15 mrd).

De fondsen van obligatiebelegger Pimco hebben de Amerikaanse schuldpapieren die tussen midden oktober en eind december dit jaar aflopen vermeden. Volgens Schneider is dat vanwege de zorgen dat die schuldpapieren misschien niet tijdig afgelost zullen worden door de VS.

De zogeheten Money Market Funds moeten tenminste 30% van hun totale bezittingen in cash, Amerikaanse staatsobligaties of in andere overheidsschulden aanhouden die een looptijd van hoogstens zestig dagen hebben. Volgens regels van de SEC moeten ze hun vermogen binnen zeven dagen vrij kunnen maken. Normaal is dat geen probleem, maar door het schuldenplafond blijven de fondsen voor de zekerheid toch weg bij het schuldpapier dat kort na 17 oktober afloopt.

9 oktober 2013
Grafiek: Historisch overzicht van het wereldwijde bbp

De volgende grafiek is niet nieuw, maar geeft een interessante kijk in de economisch machtsverhoudingen vanaf het begin van onze jaartelling die we u niet willen onthouden. De grafiek laat zien dat landen als India en China vanaf het jaar nul tot en met het jaar 1800 de grootste economie hadden. Dat is niet verwonderlijk, aangezien deze twee landen ook toen al een groot gedeelte van de totale wereldbevolking hadden. In het jaar 1 hadden India en China respectievelijk 1/3 en 1/4 deel van de totale wereldbevolking en was hun aandeel in de wereldwijde economie ook ongeveer zo groot.

Het wereldwijde bbp van de afgelopen 2000 jaar (Bron: The Atlantic)

Wereldwijde bbp vanaf 1800

De samenstelling van het wereldwijde bbp begon vanaf 1800 drastisch te veranderen. Dat kwam niet door een explosieve bevolkingsgroei in Westerse economieën, maar door de industriële revolutie die de economie razendsnel veranderde. Door de stoommachine en door de komst van stoomlocomotieven steeg de productiviteit in Westerse landen enorm, waardoor ons aandeel in de totale wereldeconomie steeds groter werd. Die voorsprong wist het Westen lang te behouden, totdat globalisering nieuwe productietechnieken over de hele wereld wist te verspreiden.

Wat we ook niet moeten vergeten is dat het BBP een nominaal getal is, gebaseerd op de totale productie van een economie. In hoeverre economische groei gedreven wordt door efficiëntere productie of door schuldcreatie, dat blijkt moeilijk vast te stellen. Wel mag duidelijk zijn dat het bbp van Westerse landen in de twintigste eeuw een gigantische boost heeft gekregen door het fractionele banksysteem en door het loslaten van de koppeling van goud en geld. Dat kan ook de verklaring zijn voor het relatief grote aandeel van de Verenigde Staten in de totale wereldeconomie.

Wereldwijde bbp vanaf 2000

Vanaf het millennium heeft met name China een inhaalslag gemaakt. Door de lage lonen en door de toenemende globalisering werd veel productie overgebracht van Westerse landen richting China. Aanvankelijk zorgde dat voor veel organische groei van de Chinese economie, maar de afgelopen jaren levert ook in China de kredietgroei een steeds grotere bijdrage aan het Chinese bbp. Deze grafiek uit een rapport van Bridgewater laat die ontwikkeling mooi zien.

Wat zegt het bbp?

De grote vraag is echter in hoeverre deze grafiek een betrouwbaar beeld van de werkelijke economische verhoudingen geeft. Naar welke maatstaf is het bbp omgerekend (dollars?) en in hoeverre speelt de schuldcreatie in het ‘Westen’ een rol in de opkomst van de Verenigde Staten en Europa vanaf 1800 tot en met nu? Wat de grafiek in elk geval wel duidelijk maakt is dat China en India in het verleden ook machtige economieën waren. We moeten dan ook niet vreemd opkijken dat de helft van het jaarlijkse aanbod van goud richting deze twee landen gaat.

Bron: The Atlantic

7 oktober 2013
IMF waarschuwt voor schuldenplafond VS

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) heeft gewaarschuwd dat een schuldencrisis in de Verenigde Staten niet alleen bedreigend kan zijn voor de Verenigde Staten, maar ook voor de wereldeconomie. “De aanhoudende onzekerheid over de begroting en het schuldenplafond helpt niet mee. De government shutdown is al erg genoeg, maar als de Verenigde Staten er niet in slagen het schuldenplafond te verhogen kan het veel slechter aflopen. Dat zou niet alleen schadelijk zijn voor de VS, maar voor de wereldwijde economie”, aldus IMF-directeur Christine Lagarde van het IMF. “Dit is dus een mission-critical die zo snel mogelijk opgelost moet worden”, zo voegde ze eraan toe.

Meer stimuleren

Volgens Lagarde moet de VS op korte termijn minder ‘economische aanpassingen’ doen, om dat in een later stadium weer in te halen. Wat bedoelt ze daarmee? Dat de Amerikaanse overheid nu minder nadruk moet leggen op bezuinigen en meer aandacht moet besteden aan economische groei. Wat economische groei maakt de schulden volgens haar op de lange termijn weer houdbaar. Dat bezuinigen komt dan later wel, zo maken we uit haar woorden op.

Voor Japan heeft Lagarde ook een waarschuwing. Hun staatsschuld is met bijna 250% van het BBP ook veel te groot geworden voor de economie. Japan moet volgens haar het sociale zekerheidsstelsel op de schop nemen en de belasting op consumptie verhogen. “De fiscale en financiele maatregelen moeten aangevuld worden met structurele hervormingen, zodat inspanningen om de vraag de stimuleren samenvallen met inspanningen om het aanbod aan te jagen”, aldus Lagarde.

IMF weet het ook niet meer

Uit de woorden van Lagarde kunnen we concluderen dat ook het IMF geen oplossing paraat heeft. We moeten meer stimuleren, terwijl dat aan het begin van deze crisis al zonder succes geprobeerd is. We moeten nog even wachten met bezuinigingen, terwijl we die pijnlijke maatregelen al jaren voor ons uit schuiven. We moeten de lasten voor burgers verzwaren, terwijl de koopkracht door inflatie steeds verder wordt uitgehold. Het IMF draait om de hete brij heen, namelijk het probleem van teveel schulden die niet meer te financieren zijn. Het schuldenplafond zet de problematiek even op de kaart, maar een fundamentele oplossing hoeven we van het IMF blijkbaar niet te verwachten.

Lagarde waarschuwt de VS voor de schuldenproblematiek

4 oktober 2013
Grafiek: Federal Reserve helpt de aandelenmarkt?

Er is een bijzonder sterke correlatie tussen het koersverloop van de S&P 500 index en het balanstotaal van de Federal Reserve, zo blijkt uit onderstaande grafiek. Het is dan ook niet verwonderlijk dat aandelenbeleggers aandachtig luisteren als Bernanke wat te vertellen heeft. Maar in hoeverre is de stijging van de aandelenmarkt ook te verklaren door de expansie van de totale balans van de Amerikaanse centrale bank? De Federal Reserve koopt geen aandelen, maar staatsobligaties en hypotheekleningen. Het geld waarmee ze dat doen komt ook vrijwel niet in de reële economie terecht. Anticiperen beleggers op een oplopende inflatie? Of weerspiegelen de hoge aandelenkoersen de sterk toegenomen bedrijfswinsten?

Sterke correlatie tussen aandelen en balanstotaal Federal Reserve (Bron: Global Financial Data, via Ritholtz)

3 oktober 2013
Poll: Het Amerikaanse schuldenplafond is…

De komende weken staan de financiële markten in het teken van het Amerikaanse schuldenplafond. Er moet uiterlijk op 17 oktober een akkoord zijn bereikt over de verhoging van de limiet. De schuldlimiet is in het verleden al tientallen keren verhoogd, dus weinig mensen verwachten dat de verhoging dit keer problemen op zal leveren. Maar hoe ver is de oppositie bereid te gaan? Ze zal van deze gelegenheid gebruikt maken op de regering onder druk te zetten, maar hoe hard zullen ze het spel spelen?

Afwaardering

De vorige keer dat het schuldenplafond verhoogd werd kreeg de Amerikaanse overheid een afwaardering van kredietbeoordelaar S&P. Dat was een gevoelige tik voor de Verenigde Staten en tegelijkertijd een stevige impuls voor de goudprijs. Na de afwaardering steeg de rente op de 10-jaars Treasuries en klom de goudprijs naar een record van $1.920 per troy ounce. Kan een nieuwe hoog oplopende discussie over de Amerikaanse staatsschuld dit keer meer ‘schade’ toebrengen?

In de poll van deze week kunt u meerdere antwoordmogelijkheden aanvinken. Hoe groot zal de impact van het schuldenplafond deze keer zijn…?

[polldaddy poll=7445657]

Verhoging schuldenplafond is een terugkerend fenomeen

3 oktober 2013
Grafiek: De financiële generatiekloof in Nederland

De volgende grafiek brengt zeer treffend de financiële generatiekloof in Nederland in beeld. De vruchten van de stijgende huizenprijzen zijn geplukt door de oudere generatie, terwijl de onderwaarde geconcentreerd is bij de jongere generatie huizenbezitters. De grafiek is afkomstig uit een document van de Nederlandsche Bank dat hoort bij het afscheidssymposium van oud ING-topman Jan Hommen.

Deze grafiek geeft de financiële generatiekloof van Nederland weer (Bron: DNB)

1 oktober 2013