Categorie: Economie

Economisch Nieuws

  • Grafieken: Huizenprijzen versus bouwkosten

    Grafieken: Huizenprijzen versus bouwkosten

    Vandaag ontvingen we een reactie op NUjij die betrekking heeft op ons artikel over de Nederlandse huizenprijzen sinds 1630. Iemand stelde terecht dat de kwaliteit van de gemiddelde woning door de eeuwen heen drastisch is verbeterd en dat de bouwkosten voor een huis daardoor ook zijn toegenomen. Met alle voorzieningen die een modern huis heeft is het volgens hem of haar niet realistisch om aan te nemen dat de huizenprijzen nu weer naar €100.000 dalen, wat de gemiddelde huizenprijs bleek te zijn over deze periode van bijna vier eeuwen.

    Of de huizenprijzen weer richting die €100.000 gaan, dat weten we niet. Wat we wel kunnen doen is een vergelijk maken tussen de productiekosten van een huis en de huizenprijzen. De volgende grafiek is gebaseerd op de Amerikaanse huizenmarkt en geeft een overzicht van de ontwikkeling van de huizenprijzen, de bouwkosten, de totale populatie en de rente sinds 1890. De data komt van de Case-Shiller index en is gecorrigeerd voor inflatie.

    Huizenprijzen versus bouwkosten

    Huizenprijzen versus bouwkosten (via twitter, h/t Bubbelonia)

    Huizenprijzen harder gestegen dan bouwkosten

    Op basis van 120 jaar aan gegevens kunnen we stellen dat er geen directe relatie meer bestaat tussen de bouwkosten van een woning en de huizenprijzen. Helaas geeft bovenstaande grafiek geen inzage in de grondprijzen, een belangrijke component voor de huizenprijzen. Mogelijk zijn deze bij de bouwkosten inbegrepen, maar dat weten we niet zeker. Wel durven we te stellen dat de enorme prijsstijging van vastgoed van de afgelopen twintig jaar niet te verklaren is door stijgende kosten om een huis te bouwen.

    De huizenprijzen zijn gestegen door een stimulerend beleid van de Amerikaanse overheid en door soepele kredietverlening door banken. Door overkreditering konden de huizenprijzen veel sneller stijgen dan de bouwkosten van woningen rechtvaardigden. De huizenprijzen stegen zo hard omdat meer mensen met meer (geleend) geld konden bieden op een relatief inflexibel aanbod aan woningen.

    En hoe is dat in Nederland?

    We hebben via het CBS cijfers gevonden van de gemiddelde bouwkosten van een koopwoning tussen 1995 en 2011. We hebben deze cijfers naast die van de gemiddelde huizenprijzen gezet, met als resultaat de onderstaande grafiek. We hebben jaarlijkse cijfers gepakt, waardoor de grafiek wat minder gedetailleerd is. Toch kunnen we ook uit deze grafiek opmaken dat de huizenprijzen veel harder zijn gestegen dan de bouwkosten. In 2011 lagen de bouwkosten voor een koopwoning op €143.416, de gemiddelde verkoopprijs lag ongeveer op €266.400.

    Om terug te komen bij de introductie van dit artikel: Ja, de kwaliteitsstandaard van de gemiddelde woning is inderdaad verbeterd en daar gaan inderdaad hogere kosten mee gepaard. De stippellijn in de tweede grafiek laat ook zien dat koopwoningen sinds 1995 een stuk groter zijn geworden. Maar de bubbel op de huizenmarkt is niet te verklaren door hogere bouwkosten. Er zit nog veel lucht in de huizenprijzen. Ook deze grafiek op het Woningmarktcijfers blog laat dat duidelijk zien.

    Huizenprijzen versus bouwkosten in Nederland

    Huizenprijzen versus bouwkosten in Nederland

  • Grafiek: Huizenprijzen in Nederland vanaf 1630

    Grafiek: Huizenprijzen in Nederland vanaf 1630

    De volgende grafiek laat niets aan duidelijkheid over. De ontwikkeling van de gemiddelde huizenprijzen in Nederland. Uitgedrukt in euro’s van 2009 en dus gecorrigeerd voor inflatie kunnen we vaststellen dat de huizenprijzen in Nederland nooit zo hoog waren als tijdens de piek van een aantal jaar geleden. De huizenmarkt is momenteel aan het herstellen, want de huizenprijzen keren weer terug naar het gemiddelde van iets meer dan €100.000. Hoe lang blijven de prijzen nog dalen en welk van de drie geschetste scenario’s mogen we verwachten: A, B of C?

    Huizenprijzen vanaf 1630

    Huizenprijzen vanaf 1630 (via Huizenmarkt-zeepbel)

  • Grafiek: Federal Reserve koopt de schulden van de VS

    Grafiek: Federal Reserve koopt de schulden van de VS

    De Federal Reserve haalt sinds het begin van de crisis bijna onafgebroken tientallen miljarden dollars aan schuldpapier uit de markt. Wie dacht dat we het ergste nu achter de rug hebben gehad moet eens goed naar de volgende grafiek kijken.

    De centrale bank van de Verenigde Staten heeft in vijf jaar tijd meer schuldpapier op haar balans gezet dan wat alle commerciële banken in tientallen jaren op organische wijze hebben opgebouwd… Is dit het voorspel van een Weimar hyperinflatie?

    Schulden bij Federal Reserve en commerciële banken

    Schulden bij Federal Reserve en commerciële banken (h/t: Goudstudieforum.com)

  • Hoe is de welvaart op aarde verdeeld?

    Hoe is de welvaart op aarde verdeeld?

    De volgende piramide illustreert hoe het wereldwijde vermogen in opgebouwd. De hoogte van iedere laag correspondeert met het aantal mensen dat in de betreffende vermogensgroep valt. Rechts naast de grafiek staat de totale waarde van iedere groep, gemeten in Amerikaanse dollars. U ziet dat slechts 0,7% van de volwassen bevolking in de wereld beschikking heeft over 41% van al het vermogen in de wereld, terwijl een overgrote meerderheid van 68,7% slechts 3% van alle welvaart in de wereld moet delen.

    Bron: Marketwatch

    Welvaartsverdeling op aarde

    Welvaartsverdeling op aarde (klik voor een grotere versie)

  • “Chinese economie groeit dit jaar mogelijk met 7,6%”

    “Chinese economie groeit dit jaar mogelijk met 7,6%”

    De Chinese economie kan dit jaar met meer dan 7,5% groeien, zo denkt gouverneur Yi Gang van de Chinese centrale bank. Tijdens een bijeenkomst van het IMF in Washington zei hij tegenover de pers van Xinhua dat de economie van China dit jaar met 7,6% kan groeien. Dat zou een welkome verrassing zijn, want in twaalf van de afgelopen veertien kwartalen nam de economische groei juist af.

    Door lagere belastingen voor kleine ondernemers en door meer investeringen in de infrastructuur kan de Chinese economie dit jaar een beter groeipercentage laten zien. Over een week worden de definitieve groeicijfers van de Chinese economie gepresenteerd, maar dat weerhoudt de gouverneur van de Chinese centrale bank er niet van om nu al uitspraken te doen over de groei.

    Chinese economie gedreven door schulden

    Volgens analisten nemen ook de bedreigingen voor de Chinese economie toe. Zo neemt de private kredietgroei nog steeds razendsnel toe, wat mogelijk tot economische bubbels kan leiden. De huizenmarkt in nog steeds booming in China, maar tegelijkertijd neemt ook de leegstand toe. Ook worden woningen voor steeds meer Chinezen onbetaalbaar. De private schulden dragen bij aan de economische groei, maar kunnen over een aantal jaar juist een drukkend effect hebben op de economie.

    Ook maken analisten zich zorgen over de 9,7 biljoen yuan aan schulden bij lokale overheden in China. De Chinese toezichthouder loopt momenteel de financiën van alle lokale overheden na, zodat voor het einde van dit jaar vastgesteld kan worden wat de totale publieke schuldquote van China is. Volgens verschillende economen is de publieke schuld in China mogelijk verdubbeld sinds 2010, toen de totale schuld bij een soortgelijke meting $10,7 biljoen yuan bleek te zijn.

    Onderstaande grafiek laat zien dat de publieke schulden op lokaal niveau razendsnel zijn toegenomen. Waren ze in 1994 nog maar 4% van het GDP, in 2010 was dat al toegenomen tot meer dan 26%. De hoge groeicijfers in China hebben dus niet alleen betrekking op een toenemende productiviteit van de Chinezen, maar ook op een toename van de hoeveelheid schulden in de economie.

    Bron: Reuters

    Publieke schulden in China stijgen razendsnel

    Publieke schulden in China stijgen razendsnel (Bron: The Intercollegiate Finace Journal)

  • Draghi: Doemdenkers hebben kracht van de euro onderschat

    Draghi: Doemdenkers hebben kracht van de euro onderschat

    Volgens Draghi hebben doemdenkers de kracht van de euro onderschat. Dat zei hij afgelopen woensdag tijdens een toespraak op de Amerikaanse universiteit Harvard. “Veel commentatoren aan deze kant van de oceaan (VS) waren die ervan overtuigd dat de euro ten onder zou gaan”, zo verklaarde de president van de Europese Centrale Bank. Ze onderschatten de toewijding van Europeanen aan de euro en begrijpen niet allemaal dat de euro meer is dan een stelsel van vaste wisselkoersen, maar een echte eenheidsmunt.

    “Euro is onomkeerbaar”

    Draghi benadrukte voor het Amerikaanse publiek dat de euro een onomkeerbare munt is. Een munt die geboren is uit een verlangen naar vrede, veiligheid en de behoefte om nationale verschillen te overstijgen. Deze woorden komen overeen met de speech die Wim Duisenberg in 2002 hield over de euro.

    Draghi spreekt het publiek toe aan de Harvard University

    Draghi spreekt het publiek toe aan de Harvard University (Afbeelding via AP)

    Banengroei

    De ECB-president pareert de stelling van eurosceptici dat de euro schadelijk zou zijn voor de economie. Hij zei dat er sinds 1999 ongeveer 600.000 meer banen zijn gecreëerd in de eurozone dan in de VS. Dat de officiële werkloosheid in de eurozone toch aanmerkelijk hoger ligt dan in de VS heeft volgens Draghi meer te maken met de manier waarop de werkloosheid gemeten wordt. Hij zei dat de werkloosheidscijfers een vertekend beeld geven van de werkelijkheid, omdat het aantal werkenden in de VS de afgelopen jaren juist sterker gekrompen is dan in de eurolanden.

    De volgende grafiek laat zien dat er sinds 1999 naar verhouding steeds meer Amerikanen langs de zijlijn staan. Werklozen die langer dan een bepaalde tijd niet naar werk zoeken worden in de VS niet meer als werkloos aangemerkt, met als gevolg dat het werkloosheidspercentage daar relatief laag is ten opzichte van sommige Europese landen. Deze groep (not in labor force) blijft maar groeien, zelfs sneller dan de totale populatie van de Verenigde Staten.

    Als we de niet-werkzoekende werklozen delen op de totale Amerikaanse bevolking komt daar het volgende beeld uit. De Amerikaanse arbeidsmarkt verslechtert al sinds 1999…

    Steeds meer Amerikanen vallen buiten de arbeidsmarkt

    Steeds meer Amerikanen vallen buiten de arbeidsmarkt

  • Column: Het falende systeem

    De volgende column van het Goudstudieforum gaat over ‘het falende systeem’. Met de dag wordt duidelijker dat we in een serieuze systeemcrisis zitten die niet opgelost kan worden met ‘beproefde methodes’ die we in de afgelopen decennia hebben toegepast om uit de crisis te komen.

    Deze crisis is anders, want het verlagen van de rente en het Keynesiaans stimuleren heeft niet het economische herstel opgeleverd waar velen op gehoopt hadden. Integendeel, we zakken steeds verder weg in het schuldenmoeras. De Amerikaanse centrale bank begon in 2009 met monetaire verruiming en is daar vier jaar later nog steeds mee bezig. Alleen de bedragen worden steeds groter. Ook Europa worstelt ondertussen met haar schulden… Wat staat ons nog te wachten?

    Het falende systeem

    Sinds 1971 is het monetair-financieel-economisch schuldsysteem *officieel* in faling gegaan. De hoogdagen van dit foute schuldsysteem zijn voorbij. Niet in de minste plaats omdat er geen waardestandaard meer mee verbonden is. Op dit moment groeit het systeem versneld uit tot een non-systeem met een ad hoc wanbeheer. Om tot deze conclusie te komen volstaat het om dag na dag het nieuws aandachtig en kritisch te volgen.

    Een non-systeem in de falingsfase verdraagt geen vrij vlottende goudwaarde (waarde standaard). Daarom zien we het goddelijke kartel (GS & JPMC) ook de goudprijs aanhoudend verguizen. Indien de goudprijs door de $ 1.000 per troy ounce valt gaan de zwakke handen in de goudmarkt (de goud speculanten) er de brui aan geven. De vroege vogels willen winst nemen en de laatkomers zullen hun verliezen beperken. Want het goddelijke Goldman Sachs blijft roepen dat je goud tegen $1.300 per troy ounce moet verkopen omdat de prijs naar $1.000 zal zakken.

    Dan zitten die ex-goudkevers met hun fiat digits weer in een fout en falend systeem, maar omdat de goudprijs zakt en waarschijnlijk zal blijven zakken zullen zij dat mogelijk niet als zodanig ervaren! Ze zijn dus vergeten waarom ze eigenlijk in het goudmetaal stapten. Blijkbaar doorzien ze het vuile spel van de manipulatieve systeem beheerders niet.

    Het complexe monetair-financieel-economische systeem is toch zo moeilijk te vatten… Een stijgende of dalende goudprijs spreekt véél meer tot de verbeelding! En dat weten de systeem beheerders maar al te best. Ze *exploiteren* dat dan ook aanhoudend. Neem als voorbeeld de daling van de goudprijs tussen 1980 tot en met 2000, een periode van 20 jaar. Die 20 jaar waren de hoogdagen van het systeem. Het is daarom héél moeilijk om definitief afscheid te nemen, *uit* dit systeem te stappen en fysiek goud te accumuleren.

    Waarschuwing

    China waarschuwde de Verenigde Staten over z’n wanbeheer van het dollarsysteem. Neem bijvoorbeeld de idiotie omtrent het Amerikaanse schuldenplafond. Het ‘easy money’ beleid van de Verenigde Staten is een toenemende bedreiging voor de Aziatische dollarreserves en de wereldhandel. De surpluslanden in Azië en in het Midden-Oosten riskeren dat hun opgeslagen dollarverdiensten (reserves) in waarde zullen wegsmelten.

    Het foute en falende systeem van dollarschulden als reserve wordt dan economisch disfunctioneel. Dat zal China niet zomaar laten gebeuren. Het *waarschuwen* zal dan ophouden en surplus landen gaan dan een vernieuwd (ander) systeem afdwingen. Het schuld-gedreven systeem (van politieke economie) zal dan een waardestandaard moeten krijgen die deze keer passend is voor de exporterende landen en niet meer enkel voor het Amerikaanse dollarsysteem zoals bij Bretton Woods.

    Dollarregime heeft gefaald

    Het is maar te hopen dat het dollarregime tijdig tot het (pijnlijke) besef komt dat het zo niet meer verder kan. Het is te hopen dat ze niet op de Oosterse bedreiging gaat wachten om duurzaam te veranderen naar een internationaal passende waardestandaard. Een waardestandaard met een vrij vlottende goudwaarde als kern in het vlottende muntsysteem dat z’n beste tijd gehad heeft…

    Het chronisch falen van dit door schulden gedreven economische systeem kan geen decennium meer doorgaan! Op Goudstudieforum blijven we parabolische horror grafieken opdiepen. Het zal héél erg pijnlijk blijken om kosten wat kost *in* dit schuldensysteem te blijven hangen met uw opgebouwde vermogen. We gaan het moeilijk debat hierover niet uit de weg…

    ————————————————————————————————-

    Deze bijdrage is afkomstig van Goudstudieforum.com, een besloten discussieforum waar men de ontwikkelingen in de goudmarkt op de voet volgt en bediscussieert. Een levenslange registratie voor het Goudstudieforum kost €125 of één Krugerrand van 1/10 troy ounce. Marketupdate noch Goudstudieforum heeft betaald (gekregen) voor deze bijdrage.

    www.goudstudieforum.com

    ————————————————————————————————-

    Goudstudieforum

    Goudstudieforum heeft al verschillende columns geschreven voor Marketupdate.

    goudstudieforum-logo

  • IMF pleit voor eenmalige 10% heffing op spaargeld

    IMF pleit voor eenmalige 10% heffing op spaargeld

    Het IMF pleit voor een eenmalige heffing van 10% op al het spaargeld in de Eurozone. Door een greep te doen op uw spaargeld kan de last van de Europese schuldencrisis verlicht worden. Het is een omstreden voorstel dat in het verleden ook al eens geopperd werd. Zo berekende de Boston Consulting Group in 2011 dat een heffing van 30% van alle activa – waaronder uw spaargeld – een uitweg uit de Europese schuldencrisis kan zijn.

    Spaargeld belasten

    Een heffing op spaartegoed van burgers spreekt blijkbaar tot de verbeelding, want eerder dit jaar stelde de hoofdeconoom van de Saxo Bank ook al een 10 tot 15 procent heffing voor. Het IMF verwijst in haar laatste fiscale monitor (PDF) naar een onderzoek van de Duitse econoom Stefan Bach. Hij raamde de opbrengsten van een 3,4% heffing op alle vermogende Duitse spaarders (meer dan €250.000) op ruim €100 miljard. Daarmee kan ongeveer 4% van de Duitse staatsschuld afgelost worden.

    De economen van het IMF zijn bijzonder gecharmeerd van een spaardersheffing. De Belgische site Express schrijft er het volgende over.

    “Het verleidelijke van zo’n belasting is dat ze kan worden geïmplementeerd voordat mensen zich eraan kunnen onttrekken. Ook kan worden verondersteld dan de heffing eenmalig is, waardoor het gedrag van spaarders niet verstoord wordt. Een heffing van 10% op alle spaartegoeden van gezinnen met een positief netto saldo kan de schuldratio van Europese landen ten opzichte van het bbp weer terugbrengen naar het niveau van 2007.”

    Bail-in

    Het IMF benadrukt dat het uitsluitend om theoretische voorstellen gaat, maar daarmee zullen de meeste spaarders niet gerustgesteld zijn. We hebben allemaal gezien hoe vermogende spaarders buiten de boot vallen als een bank dreigt om te vallen. De reddingsoperaties van banken in Cyprus en van SNS zijn nog maar de eerste voorbeelden van de beruchte ‘blauwdruk’ van Dijsselbloem. Spaarders worden al gepakt door de extreem lage rente, die al lang niet meer compenseert voor de inflatie. De koopkracht van spaarders wordt op slinkse wijze uitgehold, maar de vermogensrendementsheffing op spaargeld blijkt een peulenschilletje met wat er achter de schermen in voorbereiding is.

    De spaarders is dus gewaarschuwd. Alweer…

    IMF geeft groen licht voor spaardersheffing

    Uw spaarvarken valt misschien ten prooi aan schulden

    Goudstandaard seminar

  • Nieuwe valutaswap ECB en Chinese centrale bank

    Nieuwe valutaswap ECB en Chinese centrale bank

    Op de website van de ECB lezen we vandaag dat er een nieuwe valutaswap tot stand is gekomen tussen de ECB en de Chinese centrale bank, de People’s Bank of China (PBoC). De swap heeft een omvang van €45 miljard en 350 miljard yuan (omgerekend ruim €42 miljard) en heeft een looptijd van drie jaar. Met deze valutaswap garandeert het Eurosysteem een goede beschikbaarheid van Chinese yuan en kan de Chinese centrale bank de banken en bedrijven in haar eigen land voorzien van voldoende euro’s.

    Valutaswap

    Deze valutaswap is vastgesteld in het kader van snel groeiende handel tussen de eurozone en China, handel die steeds vaker in euro’s en yuan wordt afgerekend in plaats van Amerikaanse dollars. Door een goede beschikbaarheid van yuan en euro’s te garanderen stimuleren e ECB en de PBOC het gebruikt van hun eigen munt als alternatief voor de dollar. Ook draagt de valutaswap bij aan het waarborgen van de stabiliteit op de financiële markten. Schokken in de wereldeconomie en in het financiële systeem kunnen met deze valutaswap beter opgevangen worden. De 350 miljard Chinese yuan waar het Eurosysteem over kan beschikken zijn via de nationale centrale banken bereikbaar voor alle landen die bij de Eurozone zijn aangesloten. Dat zijn er momenteel achttien.

    China worstelt zich los van de dollar

    De valutaswap versterkt de handelsrelatie tussen Europa en China en bewijst de toegevoegde waarde van de Europese muntunie. Tegelijkertijd past de komst van deze valutaswap in een wereldwijde trend om het gebruik van Amerikaanse dollars te omzeilen in onderlinge handel. We zetten een aantal headlines voor u op een rij, zodat u het grote plaatje wat scherper ziet.

    Valutaswap tussen ECB en Chinese centrale bank

    Valutaswap tussen ECB en Chinese centrale bank gereed

  • Rente op kortlopende leningen aan de VS explodeert

    Rente op kortlopende leningen aan de VS explodeert

    De financiële markten lijken zich maar weinig aan te trekken van het Amerikaanse schuldenplafond. De S&P 500 weet geen richting te kiezen en ook de goudprijs lijkt de laatste tijd nauwelijks van haar plek te komen. Ook is de rente op Amerikaanse staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar de afgelopen weken opvallend stabiel op iets meer dan 2,6%.

    Maar als we kijken wat de rente op kortlopende leningen aan de Amerikaanse overheid doen, dan zien we een totaal ander plaatje. De volgende grafiek laat de rente zien op kortlopende leningen die de Amerikaanse overheid op 31 oktober moet aflossen. Tot en met eind september was er nog niets aan de hand en lag de rente voor deze korte termijn leningen dicht bij de 0%, in lijn met de rente die de Federal Reserve heeft vastgesteld voor kortlopende leningen aan banken. Daarna sloeg de zorg omtrent het Amerikaanse schuldenplafond toe en begon de rente drastisch te stijgen. Afgelopen dinsdag tikte de rente op deze kortlopende kredieten zelfs de 0,297% aan.

    Oct17BillRate

    De rente op kortlopend Amerikaans schuldpapier (Afbeelding via de Washington Post)

    Rente als barometer voor vertrouwen

    De hoogte van de rente op kortlopende leningen is in feite een barometer voor het vertrouwen dat financiële markten hebben in de schuldenaar. De kortlopende leningen aan de Amerikaanse overheid, met looptijden van één, twee of drie maanden, worden doorgaans gebruikt als een ‘parkeerplaats’ voor vermogen van banken en bedrijven. Het geld kan daar tijdelijk in geparkeerd worden, met als tegenpartij de Amerikaanse overheid. Omdat deze tegenpartij nog steeds als veilig te boek staat wordt er veel gehandeld in dit schuldpapier en is de rentevergoeding nooit veel hoger of lager dan de rente waarvoor banken geld lenen bij de Amerikaanse centrale bank.

    Juist daarom is de stijging van de rente zo opmerkelijk. Banken en bedrijven die op korte termijn krediet verlenen aan de Amerikaanse overheid maken zich zorgen over de absolute veiligheid van het schuldpapier, terwijl de obligatiemarkt voor 10-jaars leningen geen krimp geeft. De financiële markt prijst blijkbaar wel een risico in voor de korte termijn, maar niet voor de lange termijn.

    Liquiditeit

    Sommige vermogensbeheerders blijven de komende dagen inderdaad weg van het kortlopende Amerikaanse schuldpapier, zo schrijft Reuters. Ze zijn bang dat er vertraging kan komen in de terugbetaling van de kortlopende kredieten en houden daarom liever cash aan dat ze nog makkelijker uit kunnen keren indien vermogende klanten hun geld komen opvragen. “De markten maken zich geen zorgen over een default op de lange termijn, maar over de liquiditeit in de markt”, zo verklaarde Jerome Schneider van het Pimco Government Money Market Fund ($345 mln) en het Pimco Short-Term Fund ($15 mrd).

    De fondsen van obligatiebelegger Pimco hebben de Amerikaanse schuldpapieren die tussen midden oktober en eind december dit jaar aflopen vermeden. Volgens Schneider is dat vanwege de zorgen dat die schuldpapieren misschien niet tijdig afgelost zullen worden door de VS.

    De zogeheten Money Market Funds moeten tenminste 30% van hun totale bezittingen in cash, Amerikaanse staatsobligaties of in andere overheidsschulden aanhouden die een looptijd van hoogstens zestig dagen hebben. Volgens regels van de SEC moeten ze hun vermogen binnen zeven dagen vrij kunnen maken. Normaal is dat geen probleem, maar door het schuldenplafond blijven de fondsen voor de zekerheid toch weg bij het schuldpapier dat kort na 17 oktober afloopt.

  • China waarschuwt de VS voor schuldenplafond

    China waarschuwt de VS voor schuldenplafond

    China doet een oproep aan Washington om snel de stappen te zetten die nodig zijn om een schuldencrisis te vermijden. Volgens China kunnen haar investeringen (lees: dollarreserves) in gevaar komen als de Verenigde Staten de impasse rondom het schuldenplafond niet snel weten op te lossen.

    Als grootste crediteur van de VS maken de Chinezen zich zorgen over de fiscale kloof van het machtigste land ter wereld. Dat zegt niemand minder dan de Chinese minister van Financiën, Zhu Guangyao. “De Verenigde Staten zijn goed op de hoogte van de zorgen die China heeft omtrent het schuldenprobleem. We vragen de VS om alle stappen te zetten die nodig zijn om een default te voorkomen. Dit is een verantwoordelijkheid die de VS moet dragen”.

    China waarschuwt…

    Amerika wordt tot de orde geroepen door de Chinezen, die jarenlang een groot gedeelte van de Amerikaanse tekorten financierden door staatsobligaties te kopen. Dat was natuurlijk ook in het eigen belang van China, want door de eigen munt goedkoop te houden wist het land veel werkgelegenheid naar zich toe te halen. Het schuldenplafond laat zien dat dit geen duurzame relatie is, maar dat weerhoudt China er niet van om haar belangrijkste handelspartner tot de orde te roepen.

    “We hopen dat de VS haar lessen uit het verleden geleerd heeft”, aldus Zhu Guangyao. Hij verwijst naar de impasse die in 2011 zorgde voor een afwaardering van de Amerikaanse staatsschuld. Kredietbeoordelaar S&P verlaagde de Amerikaanse schuldpapieren van AAA naar AA+, een gevoelige tik die de goudprijs destijds naar recordhoogte wist te brengen.

    De Republikeinen hebben aangegeven dat ze het schuldenplafond niet zullen verhogen, zo lang er niet meer maatregelen genomen worden om de tekorten in de toekomst terug te dringen. Op 17 oktober zullen de Verenigde Staten de limiet van hun leencapaciteit bereiken. Ligt er dan nog geen akkoord, dan kan de rente op de staatsschuld niet meer betaald worden en is er sprake van een ‘default’.

    Chinese minister van Financiën waarschuwt de VS

     Zhu Guangyao waarschuwt de Verenigde Staten voor het schuldenplafond (Afbeelding via Reuters)

    Goudstandaard seminar