Marketupdate

Categorie: Economie

Economisch Nieuws

  • Europese valuta lijden onder afwijzing begrotingsvoorstel Italië

    De Europese Commissie heeft duidelijk gemaakt dat zij niet tevreden is met het begrotingsvoorstel van de populistische Italiaanse regering. Brussel dreigt hierdoor op ramkoers met Rome te raken, wat het negatieve sentiment rond de euro vergroot. Ook het Britse pond had te lijden: de zwakke cijfers zorgden ervoor dat de markten hun verwachtingen over de aanscherping van het beleid door de Bank of England opnieuw in de tijd opschoven. De euro en het pond trokken alle andere Europese valuta omlaag ten opzichte van de Amerikaanse dollar, terwijl de dollar binnen de G10 alleen tegenover de Australische en de Nieuw-Zeelandse dollars terrein verloor.

    Volgende week staat de oktoberbijeenkomst van de ECB centraal. Deze vindt donderdag plaats. Daarnaast zullen de bijeenkomsten van de Bank of Canada, de Riksbank en de Norges Bank bepalend zijn voor de betreffende munten. In de VS zullen de eerste schattingen van het bbp van het derde kwartaal, die vrijdag verschijnen, het belangrijkste macro-economische nieuws zijn. Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    Door de sell-off van Italiaanse staatsobligaties blijft de gemeenschappelijke munt het moeilijk hebben. Het conflict tussen Brussel en de rechts-populistische Italiaanse regering lijkt nog niet dichter bij een oplossing te zijn. De Europese Commissie lijkt steeds serieuzer te overwegen om een procedure bij buitensporige tekorten tegen Italië te starten.

    Wij verwachten dat de belangrijkste bespreekpunten op de komende bijeenkomst van de ECB met de Italiaanse begroting te maken zullen hebben, en met het feit dat de Europese kerninflatie maar niet boven het niveau van 1,0% wil komen. Zolang de laatste geen duidelijke opwaartse trend laat zien, is het nauwelijks voorstelbaar dat de rente in de eurozone zal gaan stijgen.

    Britse pond

    Er staan geen belangrijke macro-economische of politieke publicaties op de agenda. Dit betekent dat de koers van het pond vooral zal reageren op nieuws en geruchten over de Brexit-onderhandelingen. Nu in de afgelopen dagen geen vooruitgang is geboekt, zal de EU-bijeenkomst van november waarschijnlijk naar december uitgesteld worden. De spanningen op de valutamarkten zijn hierdoor iets verminderd. De cross rate GBP/EUR reageert goed op deze negativiteit, wat erop duidt dat de markten steeds sterker verwachten dat de overgangsperiode zal worden verlengd en er geen harde Brexit zal komen.

    Amerikaanse dollar

    De cijfers van de detailhandelsverkopen waren wat zwakjes, maar ze werden overschaduwd door de sterke arbeidsmarktgegevens. Het aantal openstaande vacatures steeg naar een nieuwe recordhoogte en overtrof de verwachtingen met gemak. De notulen van de afgelopen bijeenkomst van de Federal Reserve waren nogal hawkish. Ze wijzen erop dat de druk van Trump de leden van de Fed koud laat: ze zullen de rente geleidelijk blijven verhogen. Bij de schattingen van het bbp voor het derde kwartaal, die vrijdag verschijnen, is het vooral interessant om te bekijken wat deze voor het Amerikaanse handelstekort betekenen en welk blijvend effect de fiscale stimuleringsmaatregelen hebben.

    Door: Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl

  • Video: Ad Broere en George van Houts over ons geldsysteem

    Econoom en oud-bankier Ad Broere bracht onlangs een nieuw boek uit getiteld ‘Geld in de Bijrol’. In dit boek legt hij uit hoe ons huidige geldsysteem werkt en hoe dit systeem zorgt voor meer ongelijkheid en scheefgroei in de economie. Ook beschrijft hij hoe het financiële systeem volgens hem kan worden vernieuwd om ruimte te geven aan de ontwikkeling van een meer menswaardige samenleving. Bij Café Weltschmerz bespreekt hij samen met theatermaker George van Houts de problemen en tekortkomingen van het huidige geldsysteem en de evolutie van gouden munten naar bankbiljetten en betaalpasjes.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Venezuela ruilt dollars voor euro’s

    De regering van Venezuela brengt voor €2 miljard aan euro’s in de economie om minder afhankelijk te worden van de dollar. De onderminister van economische zaken, Tareck El Aissami, zei dinsdag in een persconferentie dat het land de euro voortaan ook zal gebruiken voor internationale transacties en als referentiepunt voor het omwisselen van valuta.

    Met deze maatregel moet Venezuela minder kwetsbaar worden voor Amerikaanse sancties, die al sinds vorig jaar beperkingen opleggen aan de mogelijkheid om dollars te lenen. Door de sancties mogen Amerikaanse financiële instellingen geen schuldpapier van de Venezolaanse regering of van het grootste oliebedrijf van het land, PDVSA, verhandelen. De onderminister zei het volgende over de Amerikaanse sancties en het besluit van de regering en de centrale bank om uit te wijken naar de euro als handelsmunt:

    “Verschillende actoren blijven ons financiële systeem aanvallen. We gaan niet toegeven aan deze buitenlandse en imperialistische belangen. Deze illegale maatregel blijven schade toebrengen aan ons economische systeem en dat is de reden dat we dit besluit nemen.

    Het wisselkoerssysteem zal vanaf nu werken met euro’s, yuan en andere converteerbare valuta en zal de valutamarkt in staat stellen om alle andere converteerbare valuta te gebruiken.”

    Venezuela kiest voor de euro

    De regering van Venezuela brengt in november en december ook voor €2 miljoen aan euro’s in omloop, zodat de bevolking de mogelijkheid heeft om deze munt tegen een ‘reële, niet speculatieve koers’ te bemachtigen. Deze maatregel moet de binnenlandse economie ondersteunen, die geplaagd wordt door een tekort aan harde valuta. Amerikaanse dollars zijn lastig te verkrijgen, terwijl de eigen munteenheid door hyperinflatie inmiddels zo goed als onbruikbaar is geworden.

    De regering van Venezuela kwam in grote problemen door de daling van de olieprijs in 2014. Daardoor ging de opbrengst van hun belangrijkste exportproduct omlaag, met als gevolg dat het land haar valutareserves moest aanspreken. Het land moest zelfs goud verkopen om de economie te ondersteunen. Door de hyperinflatie zijn veel winkelschappen leeg en hebben al meer dan 2,3 miljoen mensen het land ontvlucht. De Amerikaanse regering introduceerde daarna sancties om de regering van president Maduro onder druk te zetten.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Begrotingstekort VS naar hoogste niveau sinds 2012

    Het begrotingstekort van de Verenigde Staten kwam het afgelopen fiscale jaar uit op $779 miljard, een stijging van 17% ten opzichte van een jaar eerder. Sinds 2012 is het tekort niet meer zo groot geweest als nu, wat voor een belangrijk deel toegeschreven kan worden aan het fiscale stimuleringsprogramma van president Trump. Een combinatie van belastingverlagingen en een vergrijzende bevolking zorgden ervoor dat de uitgaven met 3,2% stegen, terwijl de inkomsten slechts 0,4% omhoog gingen.

    Dat de Amerikaanse overheid een begrotingstekort heeft is eerder regel dan uitzondering, maar het is zorgwekkend dat het tekort zo hard oploopt in een tijd dat de economie weer groeit. Normaal gesproken zou de overheid in economisch goede jaren haar begroting op orde moeten maken en waar mogelijk zelfs bezuinigen, maar de regering van Trump doet het tegenovergestelde door juist meer geld uit te geven.

    $21,5 biljoen schuld

    De Amerikaanse staatsschuld bedraagt ongeveer $21,5 biljoen, maar dat is voor de regering in Washington geen reden om de broekriem aan te halen. Sterker nog, de verwachting is dat het tekort in het fiscale jaar 2019 verder nog wat verder zal oplopen tot $1 biljoen. Ter vergelijking, de laatste keer dat de overheid zo diep in het rood stond was tijdens de financiële crisis.

    Door het oplopende begrotingstekort zal de Amerikaanse overheid de komende tijd ook meer schuldpapier moeten uitgeven. Inclusief het doorrollen van oude leningen moet de regering in de tweede helft van dit kalenderjaar in totaal $769 miljard aan nieuwe obligaties uitschrijven. Dat is het hoogste bedrag sinds 2008.

    Twijfels over de kredietwaardigheid van de Amerikaanse overheid vertalen zich naar een hogere rente. Eerder deze maand werd bekend dat de regering dit jaar een recordbedrag van $523 miljard nodig heeft om de rente over de staatsschuld te betalen. De rente op Amerikaanse 10-jaars leningen staat inmiddels boven de 3,16%, terwijl dat twee jaar geleden nog ongeveer 1,8% was.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Vrijhandel kent te veel verliezers

    Het is voor velen waarschijnlijk een brug te ver, maar toch. President Trump verkondigt niet alleen leugens en onzin. Soms heeft hij het gelijk gewoon aan zijn kant. Als hij zijn pijlen richt op China of op NAFTA dan delen velen zijn waarheden. Veel meer mensen dan verondersteld geloven allang niet meer in de zegeningen van wereldwijde vrijhandel. In de rijke landen gelooft nog maar één op de drie mensen dat vrijhandel zorgt voor hogere lonen. In de opkomende markten is met 18% dat percentage nog kleiner.

    Hoe kan dat? Er is immers een onmiskenbaar verband tussen vrijere handel en economische groei. Het antwoord is dat het statisch verband buiten beschouwing laat dat er naast winnaars ook verliezers zijn. Er zijn eigenlijk slechts twee winnaars. Dat zijn dan de grote landen en de grote multinationals. Deze conclusies zijn te lezen in het recente UNCTAD-rapport ‘Power, Platforms and the Free Trade Delusion’. De opstellers van het rapport vergelijken de brede kapitaalsstromen van de afgelopen 30 jaar en de netwerkeffecten van de meer recente digitale economie met het negentiende-eeuwse systeem van koloniale controle door de grootmachten van die dagen. Ook in die dagen floreerden die grootmachten en het grootbedrijf.

    Wie profiteert van vrijhandel?

    Het rapport geeft voorbeelden om zijn stellingname te onderbouwen. Sinds het uitbreken van de crisis nemen de tien grootste exporterende bedrijven in een willekeurig land meer dan 40% van de nationale export voor hun rekening. Het voorbeeld maakt inzichtelijk waarom de winsten van de grote bedrijven zo gestegen zijn, terwijl de loongroei stagneert. Het rapport neemt vervolgens de industriële sector voor de jaren 2000 t/m 2014 apart en kijkt dan naar het binnenlands aandeel van de toegevoegde waarde, waarbij ze vaststelt dat het binnenlands aandeel van de factor arbeid in dat totaal gedaald is.

    Er is echter één uitzondering en dat is China. Niet alleen de rijke landen hadden te lijden onder de relatie met China, maar ook arme landen die het internationale vrijhandelsspel speelden volgen de regels van de WTO. Die uitkomst was niet direct de bedoeling. Vrijhandel moest ervoor zorgen dat arme landen in staat gesteld werden op te stijgen in de waardeketen. China speelde het spel echter op eigen voorwaarden, waarbij strategische industrieën beschermd werden en internationale kapitaalsstromen ingeperkt om zo een eigen voorspoedige groei te bewerkstelligen. Talloze Westerse beleidsmakers, politici en CEO’s hebben zich op de Chinese aanpak verkeken. Nog niet zo lang geleden waarschuwden ze Beijing dat de Chinese aanpak staatsondernemingen benadeelden. Die zouden immers niet concurrerend kunnen worden. Nu beklagen diezelfde lieden zich over de oneerlijke competitie van diezelfde staatsondernemingen.

    Bescherming intellectueel eigendom

    Waar de opkomende landen al veel eerder overtuigd waren van ‘het bedrog van China’ raakt men nu pas in het Westen hiervan doordrongen. Het is derhalve niet zo vreemd dat het verwachtingspatroon inzake vrijhandel snel minder wordt en dat de politieke risico’s gekoppeld aan vrijhandel toenemen. Elk nadeel heb zijn voordeel. In het meer gunstige geval kan er misschien een nieuwe consensus groeien rond het idee dat het wereldhandelssysteem aangepast moet worden aan de nieuwe werkelijkheid. In die nieuwe werkelijkheid zou er veel meer aandacht moeten komen voor het intellectueel eigendom. De overgang van tastbare bezittingen naar minder tastbare zaken als R&D, software en databases zal bij ongewijzigd beleid de huidige problemen eerder versterken dan verminderen. Deze minder tastbare zaken spelen het spel allang niet meer volgens de verouderde economische wetmatigheden. Ook zou er veel meer aandacht moeten komen voor de groeiende machtsconcentratie bij de grote bedrijven als gevolg van fusies en overnames en voor economische diversiteit. Daarnaast zou er op lokaal niveau veel meer financiële aandacht moeten komen voor bedrijven die banen scheppen, niet enkel voor aansprekende startups.

    De tijd voor verandering lijkt rijp, want zelfs de Business Roundtable, een lobbyclub voor Big Business in de VS, begrijpt en onderkent dat vrijhandel ook verliezers kent. Dat besef dient ook het eigenbelang. Een systeem waar steeds minder mensen vertrouwen in hebben moet wel mislukken. Dat is wat er nu aan de hand is! De verkiezing van Donald Trump tot president geeft uitdrukking aan het instorten van het huidige systeem!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.

  • Dollar zwakker ondanks wereldwijde vlucht uit aandelen

    Er waren vorige week wat vreemde bewegingen op de valutamarkten. De meedogenloze sell-off van aandelen die wereldwijd plaatsvond en de toenemende risicomijding deden de Amerikaanse dollar geen goed: de koers van de munt daalde ten opzichte van elke G10-valuta met uitzondering van de Canadese dollar. Ook verloor de dollar ten opzichte van de valuta van de meeste opkomende markten buiten de Pacific Rim, wat het nog opmerkelijker maakte. Dat de yen als veilige haven profiteerde van de nervositeit op de markt was geen verrassing, maar de Turkse lira, de Zuid-Afrikaanse rand en de Braziliaanse real deden dat ook; alle werden gesteund door marktvriendelijke politieke ontwikkelingen.

    Omdat er deze week geen belangrijk macro-economisch of monetair nieuws is, verwachten we dat de markten zich blijven richten op de interactie tussen de Amerikaanse rentetarieven, risicovolle activa en valutakoersen. De ongebruikelijke divergentie tussen de koers van de dollar en hogere Amerikaanse rentes kan, als dit in de komende weken zo blijft, een cruciale ontwikkeling zijn. Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    De economische ontwikkelingen in de eurozone worden nog steeds overschaduwd door het conflict met de rechts-populistische Italiaanse regering, die van plan is om de Brusselse richtlijnen over begrotingstekorten te negeren. Hierbij moet wel opgemerkt worden dat de cijfers van de industriële productie veel sterker waren dan verwacht, en dat recente economische publicaties niet op vertraging wijzen. Toch kan de impasse rond Italië – vóór de deadline van 15 oktober waarop dat land zijn begroting bij de Europese Commissie ingediend moet hebben – een negatief effect op de gemeenschappelijke munt hebben.

    Britse pond

    Het Britse pond werd vorige week gesteund door hoopgevende geruchten uit de Brexit-onderhandelingen. Wel raakt het pond op het moment van schrijven in de vroege Aziatische handel alle winst van vorige week alweer kwijt, na het nieuws dat de onderhandelingen tussen het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie in het weekend waren vastgelopen en ze op het punt staan een belangrijke deadline te missen. Behalve de Brexit-onderhandelingen krijgen we deze week op dinsdag de looncijfers en woensdag de inflatiecijfers voor het Verenigd Koninkrijk. Dit alles zal essentiële informatie opleveren om het tempo van de renteverhogingen door de Bank of England te kunnen voorspellen.

    Amerikaanse dollar

    Het was opvallend dat de Amerikaanse dollar ondanks de algehele vlucht uit risico en de uitverkoop op de aandelenmarkt niet tot een rally kwam. Vooral ook omdat de Amerikaanse koersen lang niet zo sterk daalden als je bij dit soort dalingen op de aandelenmarkt zou verwachten, én gezien de zeer teleurstellende inflatiecijfers voor september uit de VS. Bij die laatste liet de headline-inflatie een drastische daling zien, van 2,7% tot wel 2,3%. De daling van de kerninflatie van 0,1% was minder spectaculair, maar betekent misschien wel méér.

    Maandag verschenen cijfers van de detailhandelsverkopen, maar het is nog belangrijker om in de gaten te houden of de Amerikaanse dollar de hogere Amerikaanse rentes en de toenemende risicomijding blijft negeren, en een rally van de munt uitblijft.

    Door: Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl

  • Stijgende obligatierendementen niet automatisch slecht voor aandelen

    Gaat het Fed model het raam uit, omdat de veronderstellingen waarop het gebaseerd is niet (meer) correct zijn? Het zou zomaar kunnen. Dit model veronderstelt dat het rendement op obligaties in lijn beweegt met dat op aandelen. Op zich klinkt dat logisch. Als het rendement op obligaties stijgt, moet dat op aandelen ook omhoog om de gunst van beleggers te kunnen behouden. Dat impliceert weer dat de prijs voor aandelen omlaag moet. Ergo, een hoger rendement op obligaties is slecht voor aandelen.

    In de VS gebeuren er dingen die de validiteit van het genoemde model ondermijnen. Recentelijk steeg de rente op de Treasury fors en wat deden de aandelenbeurzen? Die zetten een nieuw record. Dat was niet het enige opzienbarende. Een hogere yield veronderstelt dat de VS meer vreemd geld gaat aantrekken, waardoor de waarde van de dollar stijgt. Het omgekeerde gebeurde echter. De dollar daalde in waarde.

    Relatie aandelen en obligaties

    Het Fed Model wordt zo genoemd, omdat voormalig president Alan Greenspan het in de jaren ’90 ter sprake bracht tijdens een van zijn vele getuigenissen voor het Congres. Veel beleggers hebben er sindsdien min of meer blind op gevaren, hoewel al in de dotcom crisis duidelijk werd dat het model beslist niet onfeilbaar was. Aandelen werden in die jaren krankzinnig duur en sindsdien lijkt de relatie in de praktijk niet meer te bestaan. Het blijft echter een gegeven dat hoge rendementen op obligaties nadelig zijn voor aandelen. Beleggers hebben dan immers een aantrekkelijk alternatief.

    Los daarvan, het Fed model werkt af en toe wel. Aan het begin van het jaar stegen aandelen scherp dankzij de belastingverlagingen in de VS. Daarop stegen de rendementen op obligaties. Werkloosheidscijfers duidden op een mogelijke stijging van de (loon)inflatie. Daardoor zou de rente kunnen stijgen en dus ook het rendement op obligaties. Het resultaat was dat aandelenkoersen daalden. Pas recentelijk is deze daling in ieder geval in de VS goed gemaakt. Het moge duidelijk zijn dat veel beleggers nog steeds met enige schrik kijken naar stijgende yields op staatsobligaties.

    Stijging Amerikaanse rente

    De afgelopen weken wezen data op een mogelijke oververhitting van de arbeidsmarkt. Dat resulteerde in een sterke stijging van de yield op de Amerikaanse treasury. Aandelenkoersen bleven echter stijgen en de dollar verzwakte in tegenstelling tot enkele valuta uit de opkomende markten. Hoe laat zich dat verklaren? Sommige analisten veronderstellen dat dit de uitkomst is van een combinatie van factoren. Het zou kunnen wijzen op een groeiende bezorgdheid over de aanzwellende tekorten en de stijgende inflatie. Die bezorgdheid zou de dollar verzwakken en de yield op obligaties omhoog stuwen. Beleggers zouden daarop geneigd zijn aandelen te kopen als een hedge tegen een mogelijke inflatiestijging. Dan blijft de vraag hoe al deze moeizame relaties zo lang zo harmonieus kunnen samengaan?

    Misschien moeten we de vraag anders stellen. Waarom stijgt de yield op de Treasury eigenlijk? Als beleggers positief gestemd zijn over de economie dan neemt de neiging meer risico’s te nemen toe. Beleggers verkopen hun obligaties en kopen daarvoor aandelen. Daardoor stijgt de yield. Met andere woorden, een stijgende yield op staatsobligaties kan een bewijs zijn voor een terugkeer van het optimisme. Het groeiend optimisme kan beleggers er toe brengen om weer valuta uit opkomende markten te kopen. Dat gaat dan ten koste van de dollar. Daar komt nog bij dat de zorgen voor deflatie voorlopig te ruste gelegd zijn. Er is wereldwijd sprake van reflatie en dat is in de praktijk altijd weer slecht voor de dollar.

    Dan blijft de vraag over waar het optimisme op berust? De Amerikaanse arbeidsmarkt bloeit en dat verhoogt de kans op inflatie, maar het wijst ook op een onderliggend sterke economische groei. Daar komt nog bij, dat de gevolgen van de handelsoorlog voorlopig beperkt blijven. Zolang dat zo blijft, zal het beeld onveranderd blijven. Als de Fed de rente blijft verhogen en de handelsoorlog gaat pijn doen, dan kan het Fed model weer zijn waarde bewijzen. Het rendement op obligaties gaat verder omhoog en aandelen worden goedkoper!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.

  • Dow Jones verliest 800 punten, beurzen Azië hard onderuit

    Dow Jones verliest 800 punten, beurzen Azië hard onderuit

    De Dow Jones verloor woensdag meer dan 800 punten en liet daarmee het grootste verlies zien sinds de correctie van acht maanden geleden. De index sloot 3,15% lager op een stand van 25.598,74 punten, terwijl de breder gedragen S&P 500 index met 3,3% omlaag ging tot 2.785,68 punten. Beleggers maken zich zorgen over de snelle stijging van de rente op Amerikaanse staatsleningen, want die staat met ongeveer 3,2% weer op het hoogste niveau sinds 2011.

    Ook de rente op schuldpapier met een looptijd van 2 jaar loopt al een tijdje op en staat inmiddels op 2,84%. Opvallend is dat deze rente een sterke correlatie vertoont met de renteverhogingen door de Federal Reserve. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Amerikaanse president Trump steeds meer kritiek uit op de centrale bank. In een reactie op de plotselinge koersdaling zei de president dat de centrale bank doorslaat in haar renteverhogingen.

    Trump: ‘Fed is gek geworden’

    In een verklaring tegenover Fox News zei Trump dat niet het handelsconflict met China het probleem is, maar het monetaire beleid van de centrale bank. “Ze verhogen de rente en het is belachelijk, de Fed is gek geworden.” Door de stijgende rente betaalt de Amerikaanse overheid weer meer rente over haar enorme staatsschuld. Volgens cijfers van het Amerikaanse Ministerie van Financiën stegen de rentelasten het afgelopen fiscale jaar naar $523 miljard, een stijging van 14% ten opzichte van het vorige fiscale jaar en een nieuw record.

    De scherpe koersdaling werd vanmorgen ook in Azië nog gevoeld, want ook daar gingen de beurzen hard onderuit. De Japanse Nikkei 225 verloor 3,9%, terwijl de Chinese CSI 300 en de Shanghai Composite met respectievelijk 4% en 4,34% omlaag gingen. In Taiwan verloor de TAIEX zelfs 5,79%. De Europese beurzen openden vanmorgen 1,5% lager, waarbij de Italiaanse beursindex officieel in een bear market terecht is gekomen.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!

  • Italiaanse 10-jaars rente stijgt naar 3,7%

    De rente op Italiaanse staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar blijft maar stijgen en tikte deze week zelfs even de 3,71% aan. Daarmee staat de rente op het hoogste niveau sinds begin 2014. Beleggers maken zich zorgen over het oplopende begrotingstekort van Italië en vrezen voor een afwaardering door de grote kredietbeoordelaars, waardoor het schuldpapier minder gemakkelijk verhandeld kan worden.

    De Italiaanse regering probeert de onzekerheid op de financiële markten weg te nemen, maar lijkt daar allerminst in te slagen. De Italiaanse minister van Financiën Giovanni Tria noemde het grote verschil in rente tussen de Duitse en Italiaanse rente ‘onacceptabel‘, terwijl ook hij moet weten dat die rente door de markt wordt bepaald. Op dit moment vragen beleggers 300 basispunten meer rente voor een Italiaanse 10-jaars lening dan voor een vergelijkbare Duitse staatsobligatie. Dat verschil, de zogeheten spread, is sinds april 2013 niet meer zo groot geweest als nu.

    Rente Italië loopt verder op

    De Italiaanse regering speelt met vuur door het begrotingstekort verder op te laten lopen. De financiële markten straffen dit beleid af door een hogere rentevergoeding te vragen. Merk daarbij op dat de centrale bank nog steeds Italiaans schuldpapier opkoopt. Zonder deze stimulering was de rente op het Italiaanse schuldpapier waarschijnlijk nog wel hoger geweest dan nu. De ECB wil haar opkoopprogramma dit jaar afbouwen.

    Volgens minister Tria is de rente de laatste maanden gestegen door onzekerheid op de financiële markten en niet door fundamentele economische problemen in Italië. De Europese Unie moet later deze maand nog goedkeuring geven voor de nieuwe Italiaanse begroting. Beleggers en kredietbeoordelaars zullen deze ontwikkelingen nauwlettend in de gaten houden.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • De obligatiebubbel van de ECB in één grafiek

    De ECB heeft sinds het begin van haar opkoopprogramma in 2015 al meer dan €2 biljoen aan staatsobligaties van landen uit de Eurozone opgekocht. De centrale bank haalde iedere maand voor tientallen miljarden euro’s aan obligaties uit de markt en kocht daarmee veel meer schuldpapier op dan wat er in dezelfde periode door overheden werd uitgeschreven. Hoeveel meer wordt duidelijk aan de hand van de volgende grafiek, die door analisten van Deutsche Bank werd samengesteld.

    De grafiek laat zien dat het bedrag waarvoor de centrale bank staatsobligaties heeft opgekocht zeven keer zo groot is als de netto uitgifte van staatsobligaties door de Eurolanden in dezelfde periode. Dat verklaart voor een belangrijk deel de extreem lage rente op staatsobligaties van de Eurolanden. Tegelijkertijd roept het vragen op over de toekomstige ontwikkeling van de rente, na de beëindiging van het opkoopprogramma van de centrale bank. Vanaf dat moment worden de obligatiekoersen weer primair bepaald door de vraag- en aanboddynamiek van de markt.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • De val van Lehman luidde de pensioencrisis in

    Afgelopen maand was het tien jaar geleden dat met de val van Lehman Brothers de grootste crisis sinds die van de Jaren Dertig van de vorige eeuw een aanvang nam. Is er sindsdien iets ten goede gekeerd in de financiële sector. Is die sector gezonder en op een solidere basis gegrondvest? Het antwoord mag een aarzelend ja zijn. De risico’s zijn minder geworden. Ze zijn echter niet verdwenen, slechts verplaatst.

    Het zijn nu de pensioenfondsen die grote risico’s in zich bergen. De lage rente maakt het uiterst onzeker of ze hun inkomensbeloftes kunnen nakomen. Daarom gaan ze extra risico’s nemen, zoals samenwerken met hedge funds en private equity. Grote bedrijven hebben de risico’s van verkeerde investeringen weggehaald bij hun beleggers en geponeerd op de schouders van de spaarders. Een bankencrisis zoals in 2008 lijkt uit den boze, maar een pensioencrisis en derhalve een sociale crisis lijkt in de maak.

    Hoe heeft het zover kunnen komen. Daarvoor maken we een tour de memoir. Het waren de centrale banken die effectief in actie kwamen om de crisis het hoofd te bieden. Dat gebeurde onder leiding van de Fed. Die startte als eerste een programma van kwantitatieve verruiming. Dat programma hield in dat de centrale bank op grote schaal (overheids)obligaties ging opkopen met de bedoeling de rente omlaag te duwen, deflatie te voorkomen en om beleggers aan te moedigen weer wat meer risico’s te nemen.

    Het voorbeeld van de Fed is na enkele jaren talmen gevolgd door de ECB en door de Bank van Japan. De bedoeling van de verruimingsprogramma’s was ook om derde partijen in staat te stellen hun schulden met behulp van gratis geld af te lossen. Banken grepen die gelegenheid met beide handen aan en hebben hun schuldenlast omlaag gebracht. Tegelijkertijd maakten andere partijen van de gelegenheid gebruik om hun schuldpositie te laten groeien. De hypotheekschuld is nagenoeg even groot als aan de vooravond van de crisis. Ook die van grote bedrijven is scherp gestegen, omdat ze veel geld hebben geleend om op grote schaal eigen aandelen terug te kopen. Leningen voor auto’s en studieleningen zijn eveneens scherp opgelopen. Nieuw en zeker zorgwekkend is dat het scheppen van krediet verplaatst is van de ontwikkelde wereld naar China.

    Meer schulden

    Bij de aanvang van de crisis liepen de schulden heel kort terug, maar China deed daar nooit aan mee. Sterker nog, China werd meer en meer de ‘borrower of last resort’. China was in de afgelopen jaren de bron van 70% of meer van de kredietcreatie voor de private sector. Dankzij China was die creatie even groot en omvangrijk als voor de crisisjaren. Dat wil weer niet zeggen dat dat in China niet voor opgetrokken wenkbrauwen heeft gezorgd. Sterker nog, de overheid doet verwoede pogingen om de kredietgroei in te perken. Dat geeft weer bezorgde gezichten elders. Kan de economische groei wereldwijd wel gehandhaafd blijven als China op de rem trapt?

    Meeste kredietgroei vindt inmiddels plaats in China (Bron: Financial Times)

    Terug naar de centrale banken. Hun monetair beleid was zeker in de VS een groot succes. Aandelenmarkten kennen nu al een stierenmarkt van bijna tien jaar, de langste ooit. Onroerend goed markten bloeien ook als nooit tevoren. Buiten de VS was het succes aanzienlijk minder. In Europa was daar de financiële crisis (Griekenland) debet aan. Sinds de val van Lehman is de S&P 500 met 175% gestegen, terwijl aandelen in de rest van de wereld gemiddeld slechts 55% stegen. Als gevolg van de zwakke economische groei daalden de prijzen voor commodities. Het beste voorbeeld daarvan is misschien wel goud. De prijs daarvan steeg aanvankelijk scherp, omdat de wereld bang was voor een scherpe stijging van de inflatie. Sedert 2011 daalt de prijs alleen maar, omdat vanaf dat moment de angst voor deflatie overheerste.

    Aandelen duur, obligaties duur

    Wat betekent het recente verleden voor de dag van morgen? Dat laat zich maar moeilijk precies voorspellen. Maar er kunnen wel enkele waarschijnlijkheden geformuleerd worden op basis van ervaringen uit het verleden. Alles draait daarbij op het besef dat het toekomstige rendement op je assets bepaald worden door de prijs die je er nu voor betaalt. Een dure asset levert in de toekomst minder dan een goedkope. Sinds de centrale banken hun programma startten zijn obligaties heel duur geworden en is het rendement heel laag, terwijl aandelen in de VS ook al heel duur zijn. Buiten de VS zijn aandelen aantrekkelijker gewaardeerd, maar is het rendement minder.

    Dat alles kan ertoe leiden dat bijvoorbeeld pensioenfondsen het in de nabije jaren steeds moeilijker gaan krijgen om pensioenen te garanderen. Sowieso staat het pensioenstelsel zoals we dat kennen onder druk. Bedrijven en dan zeker die in de VS proberen al jaren en met succes onder hun pensioenverplichtingen uit te komen. Ze bieden nu zogeheten defined benefits pensioenen, waarbij de werkgever een bepaald niveau van pensioen garandeert. Schieten beleggingsopbrengsten te kort, dan moeten de werkgevers het gat opvullen. Bedrijven proberen met toenemend succes defined benefits te vervangen door defined contributions. De werknemer moet in dat geval zien om uit eigen middelen het gat op te vullen. Die verschuiving opent de weg naar veel misère! Veel werknemers zullen niet in staat zijn om voldoende te sparen voor hun pensioen. Lonen stagneren al decennia en menig werknemer heeft al veel moeite om elke maand financieel de eindjes aan elkaar te knopen.

    Pensioenverplichtingen worden vaker bij werknemers neergelegd (Bron: Financial Times)

    Nu al is duidelijk, dat zeker een derde van de Amerikaanse werknemers niet in staat is om überhaupt te sparen. Slechts een kleine minderheid zal in staat blijken voldoende te sparen. Voor de komende generaties ziet het beeld er nog minder florissant uit. De ongelijkheid in de VS zal de komende jaren alleen maar toenemen en daardoor zullen tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen alle maar verscherpen. Landen die nu een systeem van defined contributions willen invoeren zouden zich wel tweemaal moeten bedenken als ze de ontwikkelingen in de VS zien!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.