Marketupdate

Categorie: Grondstoffen

  • India wil met euro’s betalen voor olie uit Iran

    India wil met euro’s betalen voor olie uit Iran

    Verschillende raffinaderijen in India hebben hun regering een voorstel gedaan om de import van ruwe olie uit Iran af te rekenen in euro’s. Door de Westerse sancties werd de export van ruwe olie (de belangrijkste inkomstenbron van het land) belemmerd, met als gevolg dat het totale exportvolume halveerde. Niet veel later werd Iran ook uitgesloten van het internationale betalingsverkeer, met als gevolg dat er geen oliedollars het land meer in stroomden. Sindsdien houdt Iran bij hoeveel geld ze nog van India tegoed heeft, geld dat ze op zal eisen zodra er weer betalingsverkeer mogelijk is.

    Dat punt is nu aangebroken, want een anonieme bron verklaarde vorige week tegenover Reuters dat er weer geld naar Iran doorgesluisd kan worden via de Turkse Halkbank. India staat nog voor $5,3 miljard in het krijt bij Iran voor ruwe olie die al wel is afgeleverd, maar die nog niet betaald kon worden. Het Iraanse National Iranian Oil Company (NIOC) heeft ook vernomen dat het betalingsverkeer weer is opengesteld en informeerde daarop de Indiase raffinaderijen om geld over te maken.

    Olie in euro’s

    Het is opvallend dat de afnemers in India euro’s bieden voor de ruwe olie uit Iran. Normaal worden voor dit soort internationale betalingen Amerikaanse dollars gebruikt. Dat is ook een belangrijke steunpilaar onder de dollar, want zo lang olie-exporterende landen zich laten betalen in dollars blijft er veel vraag bestaan naar deze munt. Zodra olieproducerende landen overstappen op betaling in euro’s neemt de noodzaak af om dollarreserves aan te houden.

    Of Indiase raffinaderijen uit praktische overwegingen in euro’s betalen of dat ze er een statement mee willen maken naar de VS, dat blijft natuurlijk de vraag. Voor Iran maakt het niet veel uit of ze dollars of euro’s krijgen, want beide valuta worden internationaal geaccepteerd in ruil voor goederen. In tegenstelling tot de Iraanse rial, die sinds het begin van het olie-embargo veel van haar waarde verloren heeft.

    Iraanse export van ruwe olie zakte in elkaar door Westerse sancties

    Iraanse export van ruwe olie zakte in elkaar door Westerse sancties (Bron: EIA)

    Sancties tegen Iran versoepeld?

    Reuters schrijft dat de relatie tussen de Verenigde Staten en Iran de laatste maanden weer wat verbeterd is. Als gevolg daarvan wordt er alweer volop gespeculeerd over een mogelijke versoepeling van de sancties. De VS heeft echter kenbaar gemaakt dat de sancties blijven bestaan zo lang Iran doorgaat met haar nucleaire programma. Ook heeft de VS de grootste afnemers van Iraanse ruwe olie (voornamelijk in Azië) opgeroepen om minder olie te importeren uit het Perzische land.

    Ook India heeft aan dit verzoek gehoor gegeven, want in de eerste negen maanden van dit jaar importeerde India in totaal 194.000 vaten ruwe olie per dag uit Iran. Dat is 40% minder dan in dezelfde periode van vorig jaar. Voor landen die gehoor geven aan het Amerikaanse verzoek om minder olie uit Iran te importeren worden ontheffingen verleend. In juni werd de ontheffing voor negen landen, waaronder Turkije en India, verlengd.

    In een poging de export op peil te houden biedt Iran haar olie tegen een korting aan en neemt ze zelf de transportkosten op haar rekening. Daarnaast moet Iran soms lang wachten op de betaling voor de olie, omdat rechtstreekse betalingen niet mogelijk zijn.

    Indiase raffinaderijen willen Iran in euro's betalen voor olie

    Indiase raffinaderijen willen Iran in euro’s betalen voor olie

  • Olie wordt spotgoedkoop in de VS

    Het gaat niet goed met de Europese raffinage. Afgelopen weken maakte het Italiaanse bedrijf Mol bekend zijn raffinaderij met een capaciteit van 55000 vaten per dag te gaan sluiten. Die sluiting staat niet op zichzelf maar is onderdeel van een stelselmatige afbouw van raffinagecapaciteit in Europa. Sinds 2008 is de capaciteit met maar liefst 1,7 miljoen vaten per dag verminderd. De oorzaak is goedkope importen uit de VS.

    Nieuwe verhoudingen
    De toevloed van goedkope Amerikaanse raffinageproducten komt niet zomaar uit de lucht vallen. Ze zijn het resultaat van de wederopstanding van de Verenigde Staten als een wereldspeler in de productie van olie. Volgens het Internationale Energie Agentschap (IEA) gaat die wederopstanding de energieverhoudingen wereldwijd veranderen. Dankzij de aanwezigheid van binnenlandse schalieolie zijn de VS bijvoorbeeld sinds dit jaar niet langer de grootste olie-importeur ter wereld. Die rol is overgenomen door China.

    Maar dat is niet de enige opvallende verandering in de verhoudingen. Volgens de IEA zullen Non-OPEC producenten in 2014 hun productie kunnen opvoeren met 1,7 miljoen vaten tot in totaal 56,4 miljoen per dag. Dat is niet alleen te danken aan een verhoogde productie in landen als Canada en Kazachstan, maar vooral aan de VS. Dat land produceert volgens persbureau Reuters al twee kwartalen op rij 10 miljoen vaten per dag. Als deze ontwikkeling zich doorzet, dan zullen de VS in 2014 Rusland passeren als grootste olieproducent buiten OPEC. De totale productie kan dan uitkomen op 11 miljoen vaten per dag tegen 10,8 miljoen vaten voor Rusland.

    Verlies
    De productieverhoging komt niet erg ongelegen. In september daalde de productie van OPEC voor het eerst in twee jaar tot beneden een niveau van 30 miljoen vaten per dag. En dan te bedenken, dat Saoedi Arabië voor de derde maand op rij meer dan 10 miljoen vaten per dag produceerde. Het probleem schuilt in landen als Libië en Nigeria. In het eerste land maken strijdgroepen het nagenoeg onmogelijk om olie op te pompen en te exporteren. In Nigeria worden dagelijks meer dan 100 000 vaten per dag gestolen en illegaal op de markt gezet. Ook een land als Irak slaagt er maar niet in om de eigen productie op stoom te krijgen als gevolg van heftige politieke onrust. In totaal daalde de productie van OPEC met 645 000 vaten per dag.

    De extra productie van Non-OPEC landen compenseert royaal voor dit verlies aan productie en vormt zelfs een kussen tegen prijsstijgingen. Na het bekend worden van de verwachtingen daalde de prijs voor een vat West Texas Intermediate (WTI) met bijna een dollar naar $ 102, 02 per vat. De prijs voor een vat Brent daalde ook, maar minder sterk naar een niveau van $ 111,28 per vat.
    Het is niet onmogelijk, dat de olieprijs de komende maanden verder onder druk komt. Volgens het IEA zal de wereldwijde vraag naar olie in 2014 slechts met 1,1 miljoen vaten stijgen naar 92 miljoen vaten. Dat zijn er weer 100 000 minder dan eerder voorspeld.

    Daling
    De prijsdaling zal waarschijnlijk het grootst zijn in de VS. De stijgende productie in dat land zorgt min of meer voor een overaanbod, omdat olie niet vrijelijk geëxporteerd kan worden. Dat zet druk op de prijzen. Niet alleen de consument profiteert hiervan, maar ook de Amerikaanse raffinaderijen. Vergeleken met hun Europese concurrenten, die hun olie uit het Midden Oosten betrekken, kunnen de Amerikanen olie voor een habbekrats opkopen. Als alles gaat, zoals het IEA verwacht, dan is een prijsdaling voor een vat WTI olie tot een niveau van $ 90 beslist niet uit te sluiten.

    Olietonnen uit de VS

  • Hedge funds maken cacao duur

    Cacao wordt duur betaald vandaag de dag. Prijzen in Londen flirten alweer een tijdje met de grens van £ 1.700 per ton. In New York bereikte de prijs voor een ton cacao een niveau van $ 2.620. Dat vertegenwoordigde een stijging van 7,6% in een maand tijd en van 21% in het derde kwartaal. Volgens analisten van Macqurie, een bank gespecialiseerd in soft commodities komt aan de stijging voorlopig nog geen einde. Zij verwachten voor het vierde kwartaal een prijsniveau tussen $ 2.500 en $ 2.900. Dat niveau is in geen twee jaar meer gezien.

    Aanbod
    De sterke prijsstijging van de afgelopen maanden is de consequentie van een samenloop van omstandigheden, die elkaar allemaal versterken. In de eerste plaats zijn er problemen aan de aanbodzijde. De afgelopen jaren waren de oogsten in West Afrika, waar de belangrijkste producerende landen gelegen zijn, overvloedig. Daardoor waren wel de prijzen aan de lage kant, mede door een zwakke vraag uit het westen. Veel boeren hebben er het cacaobijltje bij neergegooid en zijn overgestapt op andere teelten. In Ivoorkust heeft de overheid bovendien een einde gemaakt aan illegale teelt.

    Een ongeluk komt echter nooit alleen. Niet alleen is het areaal kleinere geworden, maar ook het weer heeft een negatieve rol gespeeld. In landen als Ivoorkust, Ghana en Kameroen, belangrijke producenten van cacao, is het de afgelopen maanden veel te droog geweest. Nigeria daarentegen werd geteisterd door teveel regen. Als gevolg van de weersomstandigheden verwacht een land als Ivoorkust, dat voor het komende oogstjaar 2013 – 2014 er 30.000 ton minder binnen gehaald zal worden.

    Vraagzijde 
    Terwijl het aanbod daalt, stijgt de vraag. Voor het eerst sinds de crisis uitbrak in 2008, groeit de vraag weer in de belangrijke afzetmarkten van Noord Amerika en West Europa. Daar komt nog bij, dat de smaak aan het veranderen is. Steeds meer consumenten verkiezen puur boven melkchocolade. Puur heeft ook een beter imago. Er zit minder suiker in en dat heet gezonder te zijn. Het nadeel van puur is weer wel, dat er meer cacao nodig is om te produceren.
    De gevolgen van de grotere vraag zijn dan ook al merkbaar. Volgens the Wall Street Journal mogen de prijzen voor cacao in het derde kwartaal dan al met 21% gestegen zijn, maar is het einde vooralsnog niet inzicht. De krant verwacht, dat prijs dit jaar nog verder omhoog gaat naar $ 12,25 per kilo. Dat is een stijging van maar liefst 45% vergeleken met de prijzen uit 2007 aan de vooravond van de crisis.

    Die aanhoudende prijsstijging is weer terug te voeren op ontwikkelingen in de markt. Die ziet belangrijke feestdagen als Halloween, Kerstmis, Valentine’s Day en Pasen weer met rasse schreden. Dat zijn feestdagen, waarop de vraag altijd buitengewoon groot is.

    Hedge funds
    De producenten van chocolade zijn dus druk doende om hun voorraden op het gewenste niveau te brengen. Gelet op het magere aanbod jaagt deze beweging de prijzen omhoog. Maar dat is niet het enige. Hedge funds hebben de ontwikkelingen bij de afnemers en bij de producenten nauwkeurig in de gaten gehouden. Ze zijn tot de conclusie gekomen, dat de oogsten drie seizoenen op rij niet aan de vraag kunnen voldoen. Volgens the International Cocoa Organization kan het tekort over het zojuist beëindigde seizoen 2012-2013 oplopen tot wel 161.000 ton.

    Voor het komende seizoen ziet het er nog minder rooskleurig uit. Het eerder genoemde Macquerie verwacht voor het komende seizoen 2013 – 2014 opnieuw een aanzienlijk tekort van wel 173.000 ton. In het seizoen 2014 – 2015 valt het tekort lager uit, maar is met 113.000 toch nog steeds aanzienlijk. Hedge funds spelen in op deze tekorten door zowel in Londen als in New York grootschalig long posities in te nemen, waardoor de tekorten kunstmatig vergroot worden en de prijzen verder omhoog gaan.

    van-cacao-naar-chocolade
                                                                

  • Topman Shell heeft spijt van investeringen in schaliegas

    Topman Shell heeft spijt van investeringen in schaliegas

    Peter Voser, de topman van Shell, heeft tegen de Financial Times gezegd dat hij spijt heeft van de investeringen in schaliegas. De $24 miljard die de oliegigant geïnvesteerd heeft in de exploratie en winning van ‘onconventionele energiebronnen’ (lees: schaliegas) heeft tot nog toe niet het gewenste resultaat opgeleverd.  Het bedrijf heeft al $2,1 miljard moeten afschrijven op investeringen in de Verenigde Staten, omdat de opbrengsten uit winning van schaliegas een stuk lager uitvallen dan eerder werd aangenomen. Zo zijn er al stukken grond in de verkoop gedaan, omdat na onderzoek gebleken is dat de techniek nog niet ver genoeg gevorderd is om op deze locaties winstgevend gas te winnen.

    ‘Schaliegas niet heilig’

    Peter Voser is bijzonder openhartig over het economische aspect van schaliegaswinning. In zijn interview met de Financial Times zei hij dat er in andere landen teveel hype wordt gemaakt van de schaliegas ‘revolutie’ in de Verenigde Staten. In de rest van de wereld staat de winning van schaliegas nog in de kinderschoenen. Voser spreekt van een ‘exploratiefase’ die nog kan uitmonden in ‘negatieve verrassingen’.

    De topman van Shell – die over drie maanden een opvolger krijgt – haalt als voorbeeld China aan. In dat land waren ook hoge verwachtingen van het schaliegas, maar in de praktijk blijken de kosten daar veel hoger uit te vallen in de VS. Ook in Alaska heeft Shell weinig succes geboekt met schaliegas. Nadat een investering van $5 miljard in exploratie moet de eerste installatie nog gebouwd worden. Dat komt door problemen met de plaatselijke wetgeving en door technische problemen. Bij een test van de installatie lekte er olie weg, met alle milieuschade van dien.

    Hoe succesvol is schaliegas?

    We horen steeds meer negatieve geluiden omtrent de schaliegas ‘revolutie’ in de Verenigde Staten. De opbrengst van de installaties loopt snel terug, terwijl er veel water nodig is om het gas vrij te krijgen. Zeker in de droge gebieden van de VS concurreert de industrie met de lokale bevolking om het schaarse aanbod van water. Daar komt nog eens bij dat het drinkwater op veel plaatsen vervuild is geraakt door de gaswinning. Marketupdate heeft daar eind vorig jaar en begin dit jaar al een aantal artikelen over gepubliceerd.

    Schaliegas installatie

    Schaliegas installatie

    Goudstandaard seminar

  • SocGen: “Olieprijs mogelijk naar $150 door Syrie”

    Volgens Société Générale kan de olieprijs stijgen naar $150 per vat, indien de situatie in Syrië verder escaleert. Als een militaire ingreep volgt door bijvoorbeeld de Verenigde Staten, dan kan de prijs van een vat Brent olie in een relatief korte periode stijgen naar $125. Analisten van SocGen denken dat er mogelijk volgende week al een militaire operatie begint in Syrië. Een verstoring in de olieproductie van een ander land in het Midden-Oosten kan de prijs voor Brent olie kortstondig opstuwen naar $150 per vat.

    Een stijging van de olieprijs zal echter tijdelijk zijn. Analisten van de Franse bank noemen drie redenen waarom een stijging van de olieprijs geen blijvend karakter zal hebben.

    1. Een aanzienlijk hogere olieprijs zal op korte termijn voor vraaguitval zorgen, waardoor vraag en aanbod weer in evenwicht komen en prijzen zakken.
    2. Saoedi-Arabië zal de olieproductie opschroeven om de stijging van de olieprijs te temperen
    3. Afhankelijk van de omvang van het probleem kunnen veel landen strategische olievoorraden aanspreken

    Onderstaande grafieken uit een rapport van SocGen laten zien dat de olieproductie van Syrië al bijna tot stilstand is gekomen. Binnen de OPEC kunnen alleen Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten en Qatar de oliekraan verder open te draaien.

    socgen brentSyrie produceert zelf nog maar een fractie van de olie die ze in het verleden op de markt bracht

    opec-spare-capacity

    Alleen Saoedi-Arabië kan de oliekraan nog een stuk verder opendraaien

  • CFTC verdenkt banken van marktmanipulatie

    De Commodities Futures Trading Commission (CFTC) verdenkt een aantal banken van marktmanipulatie, met name in de handel van aluminium en tin. De Amerikaanse toezichthouder heeft een opslagdepot gedagvaard, omdat er verdenkingen zijn dat het depot met bepaalde banken samenwerkt om de prijzen van metalen kunstmatig hoog te houden. De toezichthouder eist volgens Reuters alle communicatie en documentatie van het depot op dat gerelateerd is aan de Londen Metals Exchange (LME) sinds het begin van 2010.

    De dagvaarding van het metaaldepot volgt op verdenkingen van onder meer Coca Cola dat opslagdepots met opzet de kosten van aluminium verhogen. De depots waar de frisdrankfabrikant mee samenwerkt zouden opzettelijk traag zijn met de uitlevering van aluminium. Volgens Reuters is het mogelijk dat de CFTC meerdere opslagdepots heeft gedagvaard, maar daar zijn nog geen harde bewijzen voor te vinden.

    Banken

    Banken hebben de laatste jaren veel meer macht gekregen in de grondstoffenhandel. Niet alleen mogen ze handelen in allerlei soort metalen, ook kunnen ze complete opslagdepots overnemen. In het verleden hadden traditionele opslagbedrijven als het Nederlandse C. Steinweg en het Singaporese CWT Commodities controle over de meeste opslagdepots van bijvoorbeeld aluminium, maar in de laatste jaren hebben banken als Goldman Sachs, JP Morgan en grondstoffenhandelaren als Glencore Xstrata Plc en Trafigura AG steeds meer depots van de traditionele marktpartijen overgenomen.

    Marktmanipulatie

    Volgens verschillende opslagdepots en de Londen Metals Exchange zijn de grote voorraden van grondstoffen en de hoge prijzen voor fysiek metaal het gevolg van de lage rente en de markt die in contango verkeert. Het is voor handelaren daarom aantrekkelijk om de metalen maanden vooruit te verkopen en hoge opslagkosten door te berekenen. Sommige banken hebben zowel controle hebben over de handel als over de fysieke uitlevering en kunnen die situatie uitbuiten door opzettelijk langzaam metalen uit te leveren.

    Het Amerikaanse ministerie van Justitie is ook al op deze kwestie gedoken. Ze heeft volgens bronnen van Reuters een bezoek gebracht aan een metaaldepot om de werkwijze en de procedures van het bedrijf in kaart te brengen. The Beer Intitute, een grote speler in de biermarkt met meer dan 2.800 brouwerijen en een omzet van $250 miljoen, is al met het Amerikaanse ministerie van Justitie in contact getreden om de situatie aan de kaart te brengen. Coca Cola en haar aluminiumleverancier Novelis Inc hebben ook al klachten neergelegd bij de toezichthouders. Ze vinden dat de metaaldepots heel lang wachten met uitlevering, dat ze relatief hoge opslagkosten in rekening brengen en dat ze extra hoge premies doorberekenen aan hun afnemers.

    De afgelopen maand zijn er volgens Reuters meer rechtszaken aangespannen door industriële afnemers van aluminium. Ze beschuldigden banken en de metaaldepots van het achterhouden van voorraden, met als gevolg dat de hogere kosten voor aluminium doorberekend moeten worden in de prijzen van producten uiteenlopend van een colablikje tot vliegtuigen. Goldman Sachs en JP Morgan worden in verband gebracht met de vermeende marktmanipulatie, maar beide banken ontkennen dat.

    Voorraden

    In de afgelopen drie maanden heeft zich een grote voorraad van aluminium en andere metalen opgestapeld in de metaaldepots die horen bij de Londen Metals Exchange. Dat zou het gevolg zijn van de (administratieve) belemmeringen die de depots opwerpen voor hun klanten. Volgens critici van het LME systeem is er een te grote beperking op het volume dat dagelijks uitgeleverd mag worden. Zo kunnen bepaalde opslagdepots met meer dan 900.000 ton metaal onder de huidige regels maximaal 3.500 ton per dag uitleveren.

    Goldman Sachs verklaarde eerder al dat haar opslagdepot geen regels heeft overtreden. Toch heeft de bank, om de druk op har activiteiten in de grondstoffenmarkt te verlagen, één van haar depots direct opengesteld voor haar klanten. Dat gebeurde een week nadat Reuters het onderwerp voor het eerst aan het licht bracht.

    Bron: Reuters

    aluminum-warehouseCFTC dagvaardt metaaldepots inzake prijsmanipulatie

  • Mugabe wil mijnen nationaliseren

    De Zimbabwaanse president Mugabe is nog maar net herkozen, maar nu al heeft hij het omstreden plan op tafel gelegd om alle buitenlandse mijnen te nationaliseren. Saviour Kasukuwere, de Zimbabwaanse minister die deze operatie gaat uitvoeren, zal naar schatting $7 miljard aan bezittingen nationaliseren. Alle mijnen die in handen van buitenlandse beleggers zijn moeten 51% van de aandelen overdragen naar de Zimbabwaanse regering of naar investeerders uit Zimbabwe. Dat zei Kasukuwere vandaag in een interview in de hoofdstad Harare.

    “Als het aankomt op natuurlijke hulpbronnen, dan zal Zimbabwe daar niet voor betalen. Als ze [de buitenlandse mijnbouwbedrijven] zich niet aan de wet willen houden, dan is dat hun probleem. Mijnen die niet meewerken riskeren hun licentie”, zo verklaarde de minister. De banken die leningen verstrekt hebben aan buitenlandse mijnen worden wel gecompenseerd, maar de buitenlandse aandeelhouders zullen verliezen moeten nemen.

    Onder andere Anglo American Platinum (AMS), Impala Platinum Holdings (IPM), Barclays en Standard Chartered zijn actief in Zimbabwe en zullen de gevolgen van deze maatregel ondervinden. De totale export van Zimbabwe bestaat voor 71% uit metalen en mineralen, waaronder goud en platina. In de eerste vier maanden van dit jaar gaat het om een bedrag van $719,9 miljoen aan waardevolle grondstoffen, zo blijkt uit data van het Zimbabwaanse ministerie van Financiën.

    Verlies

    Anglo American Platinum, de grootste producent van platina ter wereld, weigerde commentaar te geven op dit nieuws. Ook Aquarius Platinum (AQP), dat een belang heeft in een Zimbabwaanse mijn, wilde geen reactie geven. Impala Platinum Holdings reageerde niet meteen op een email van Bloomberg. De aandelen van Impala en Anglo American Platinum verloren respectievelijk 3,17% en 0,84%. De Barclays Bank of Zimbabwe stond volgens Bloomberg zelfs 20% lager bij sluiting van de handel op de beurs van Harare.

    De overheid en zwarte Zimbabwaanse investeerders krijgen de helft van de waarde van de mijnbouwbedrijven. De operatie die in totaal ongeveer $7 miljard moet opleveren heeft nu al $1 miljard in het laatje gebracht. De regering zal een nieuwe beurs openen waarop de geconfisqueerde aandelen van buitenlandse mijnbouwbedrijven verhandeld kunnen worden. Deze beurs, die als de Harare Stock Exchange door het leven zal gaan, moet binnen 100 dagen operationeel zijn. De beurs is alleen toegankelijk voor Zimbabwaanse handelaren.

    Volgens minister Kasukuwere kunnen buitenlandse investeerders blijven investeren in Zimbabwe, zo lang ze “het land niet uitbuiten” en de lokale bevolking voldoende mee laten profiteren.

    Logisch plan

    “We willen buitenlandse investeerders verwelkomen, zo lang het maar in samenwerking met onze mensen gebeurt. Het is een logisch economisch plan dat onze partij heft voorgesteld om de Zimbabwaanse bevolking meer te laten profiteren van hun natuurlijke hulpbronnen”, aldus Kasukuwere. Hij is niet rouwig om het verlies voor buitenlandse investeerders: “49% is een gigantisch gedeelte van de taart”

    Ook in andere sector eist de Zimbabwaanse regering een aandeel op van buitenlandse investeerders. Ook in de telecommunicatie wordt er bezit overgenomen, alhoewel dat procentueel minder is dan in de mijnbouwsector.

    De Zimbabwaanse aandelenmarkt zakte vandaag met 2,2%. Gisteren gingen de koersen al met 11% onderuit. “Dit is een schrikreactie, maar daar moet de markt overheen komen”, zo verklaarde Kasukuwere tegenover Bloomberg. De banken zijn er toch niet gerust op. De meeste verstrekken geen nieuwe leningen meer vanwege de onzekerheid over het beleid van de regering. Dat verklaarden twee CEO’s die niet bij naam genoemd wilden worden tegenover het persbureau.

    Minister Kasukuwere stelt dat banken de zwarte boeren niet ondersteund hebben en dat ze daarom meer kredieten moeten verstrekken. “Ze zijn zeer onredelijk geweest. Daarom gaan we hun activiteiten monitoren.”

    Overdracht van welvaart

    De politieke partij van Mugabe heeft grootste plannen voor de Zimbabwaanse economie: “De komende vijf jaren gaat Zimbabwe een unieke overdracht van welvaart meemaken, waardoor de normale bevolking de controle zal krijgen over de economie”.

    Mugabe nationaliseert mijnen
    Mugabe nationaliseert mijnen

  • Jim Rogers: “Voedselprijzen zullen stijgen”

    Niet alleen Marc Faber is somber over de toekomst, ook Jim Rogers verwacht dat we nog veel ellende gaan meemaken. Voor het eerst in de geschiedenis voeren alle grote centrale banken in de wereld een bijzonder ruim monetair beleid met uitzonderlijk lage rentes. “De hele wereld probeert de waarde van valuta te ondermijnen, waardoor er grote verstoring is gekomen tussen de economische werkelijkheid en de waarde van bezittingen”, aldus Rogers. Hij zegt dat aandelenmarkten wereldwijd recordniveaus bereiken, maar dat dat allemaal te danken is aan de geldpers.

    Volgens Jim Rogers is dat een onhoudbare situatie die op een dag zal eindigen. Daar moeten we allemaal waakzaam op zijn. Hij raad beleggers aan alleen te investeren in dingen die ze echt goed begrijpen en niet zomaar het advies van andere beleggers of experts over te nemen.

    Landbouw

    Jim Rogers ziet veel kansen in landbouw, omdat de wereldpopulatie blijft groeien en omdat er wereldwijd een groeiende middenklasse is die meer kan besteden aan voeding. Tegelijkertijd vergrijst de populatie die werkzaam is in de landbouw. Als die generatie met pensioen gaat moet er een nieuwe generatie van boeren opstaan. Dertig jaar lang viel er steeds minder te verdienen aan landbouw, maar dat gaat volgens Jim Rogers veranderen. Hij denkt dat boeren in de toekomst een goed belegde boterham zullen verdienen. “De boeren zullen in Lamborghini’s rondrijden”, aldus Rogers.

    [vsw id=”zDASffPOekI” source=”youtube” width=”560″ height=”315″ autoplay=”no”]

  • JP Morgan stopt met handel in grondstoffen?

    JP Morgan Chase bracht onlangs een persbericht naar buiten waarin het bedrijf aangeeft op zoek te zijn naar ‘strategische alternatieven’ voor haar fysieke grondstoffenhandel. De zakenbank schrijft het volgende:

    “Om de waarde te maximaliseren verkent JP Morgan de komende tijd een hele reeks van opties. Dat is inclusief – maar niet beperkt tot – een verkoop, een spin off of een strategisch partnerschap van de fysieke grondstoffenhandel. Gedurende deze verkenningsperiode blijft het bedrijf haar activiteiten in de fysieke grondstoffenhandel voortzetten en volledig ondersteunen.

    JP Morgan heeft in de afgelopen jaren een leidinggevende positie opgebouwd in de grondstoffenhandel, waarmee ze een hoge omzet gerealiseerd heeft. Deze bedrijfstak is consistent uitgeroepen tot ’top client business’ in het jaarlijkse rapport van Greenwich Associates. Ook werd het recent door het tijdschrift Energy Risk verkozen tot derivatenhuis van het jaar.

    De bank zal volledig toegewijd blijven aan haar traditionele bankactiviteiten in de grondstoffenmarkt, zoals het faciliteren van handel in financiële derivaten en de opslag en handel van fysieke edelmetalen. De bank zal liquiditeit blijven verschaffen en adviezen blijven verstrekken aan multinationals en instanties die jarenlang vertrouwd hebben op de expertise van JP Morgan op het gebied van wereldwijd risicomanagement.”

    Federal Reserve

    Het persbericht van JP Morgan komt enkele dagen na het besluit van de Federal Reserve om de grondstoffenhandel door banken onder de loep te nemen. In 2003 besloot de Amerikaanse centrale bank toestemming te verlenen aan commerciële banken om te handelen in de fysieke grondstoffenmarkt. Banken als JP Morgan en Morgan Stanley hebben miljarden verdiend met de handel in grondstoffen, maar volgens de Amerikaanse centrale bank hebben ze teveel macht verkregen in deze markten. Omdat de banken controle hebben over energiecentrales, metaaldepots en olieraffinaderijen zijn ze in een positie om de markt te manipuleren. Grote industriële afnemers van aluminium hebben de banken beschuldigd van prijsopdrijving, wat het gevolg zou zijn van de machtige positie die banken hebben. Banken zouden traag zijn met het uitleveren van aluminium, waardoor de premie op fysiek metaal stijgt. Banken die het metaal opslaan profiteren daarvan, omdat ze meer huur binnenhalen voor de opslag van metalen.

    Het afgelopen decennium stegen de grondstoffenprijzen razendsnel, met als gevolg dat meer investeringsbanken zich op de grondstoffenmarkt stortten. Op het hoogtepunt haalden banken $15 miljard omzet uit de handel in grondstoffen, zo schrijft Reuters. Sindsdien hebben toezichthouders een poging gedaan de handel voor eigen rekening door banken aan banden te leggen. Daarnaast werden er margeverplichtingen ingevoerd en werden er lagere limieten gesteld aan de maximale bonussen voor bankiers.

    In 2012 haalden Amerikaanse banken ongeveer $6 miljard omzet uit de grondstoffenhandel, zo berekenden consultants van Coalition. Een groot deel van die omzet kwam voor rekening van derivatenhandel, maar er zijn ook veel banken actief in de fysieke markt. Dat doen ze om betere informatie te vergaren over de markt of om extra diensten aan te kunnen bieden aan klanten.

    De Federal Reserve heeft banken in 2003 toestemming gegeven om te handelen in de grootste grondstoffenmarkten, zo lang er ook futurescontracten van betreffende grondstoffen bestaan waar de CFTC op toeziet. Zo kunnen banken wel handelen in ruwe olie en benzine, maar niet in ijzererts.

    JP Morgan ChaseJP Morgan Chase overweegt handel in grondstoffen af te stoten?

  • Chinezen jagen op grondstoffen in Australië

    Chinezen hebben de jacht op grondstoffen weer geopend. Door de daling van de metaalprijzen zijn ook de mijnbouwaandelen een stuk goedkoper geworden. De staatsbedrijven en investeringsfondsen in China grijpen deze kans aan om meer te investeren in de mijnbouwsector van Australië.

    Volgens The Australian hebben bankiers en vermogensbeheerders aanwijzingen dat Chinezen de komende tijd meer zullen investeren om hun toekomstige behoefte aan grondstoffen veilig te stellen. Fondsbeheerder en China-deskundige Jason Cheng liet weten dat China, als grootste afnemer van grondstoffen ter wereld, vasthoudt aan een lange-termijn strategie om de aanvoer van grondstoffen veilig te stellen. Deze strategie staat volgens Cheng los van de zwakkere macro-economische cijfers die de laatste tijd uit China komen.

    Cheng zei er eerder deze maand het volgende over:

    “Onze voorspelling is dat de nieuwe Chinese regering ergens in de komende zes tot twaalf maanden de economie weer op stoom zal brengen. Zoals dat altijd gaat met een verandering van het leiderschap in China duurt het 12 maanden voordat het weer op gang komt. Wij – en onze partners in China – zijn van mening dat we ons nu weer moeten voorbereiden voor de groei die binnen twaalf maanden zal plaatsvinden. […] We weten dat er veel partijen zijn in China die belangstelling hebben, zowel uit de publieke als de private sector”.

    Kansen in de mijnbouwsector

    Mark Barnaba, directeur van Andrew Forrest’s Fortescue Metals Group, ziet ook kansen in de mijnbouwsector door de lagere prijzen van goud en grondstoffen. “De Chinezen begrijpen de vraagzijde van de grondstoffenmarkt beter dan de meeste van ons. Ik denk dat de markt [van mijnbouwaandelen] oververkocht is, gezien de verkoopgolf van de aandelen in verhouding tot de prijsdaling van de grondstoffen.”

    Mijnbouw en gaswinning

    In een rapport van KPMG (PDF) lezen we dat de Chinese investeerders vooral investeren in de Australische mijnbouwsector en gaswinning. In 2012 investeerde China omgerekend ruim $11 miljard in Australië, waarvan 48% in de mijnbouwsector. Nog eens 42% van deze som investeerden de Chinezen in Australische gasproducenten. In de periode van 2006 t/m 2012 stopten Chinese investeringsfondsen in totaal ruim $50 miljard in de Australische economie. Daarvan ging 73% richting de mijnbouwsector, 18% richting gaswinning en slechts 4% richting duurzame energie-opwekking. De cijfers laten zien dat Australië een belangrijke leverancier is geworden voor de snel groeiende Chinese economie.

    Chinese investeringen in Australië
    Chinese investeringen in Australië (Bron: KPMG)

    Voorraden aanvullen

    Ook JP Morgan heeft zich in haar laatste research note positief uitgelaten over de grondstoffenmarkt. Volgens de zakenbank moeten beleggers posities in de grondstoffenmarkt uitbreiden om te profiteren van deze ontwikkeling. In het rapport schreef JP Morgan dat China 15 maanden lang heeft ingeteerd op haar strategische voorraden en dat nu het moment gekomen is voor China om de voorraden weer aan te vullen. Beleggers moeten zich volgens de bank vooral richten op de grondstoffen die China voor een groot gedeelte moet importeren. JP Morgan merkt op dat China de laatste tijd extra veel goud heeft ingekocht vanwege de relatief lage goudprijs. Binnenkort zal ook de Chinese import van olie en koper weer aantrekken, zo stellen analisten van de bank.

  • Beleggers richten hun blik op platina

    Onderstaande grafiek is gebaseerd op data van ETF Securities, een aanbieder van verschillende ETF’s op basis van goud, zilver, platina of palladium. We verzamelden de totale marktwaarde van drie verschillende ETF’s vanaf het begin van dit jaar tot en met nu en schaalden deze bedragen terug naar een index. Zo zien we in één oogopslag hoe de marktwaarde van de verschillende ETF’s zich over de afgelopen maanden ontwikkelde.

    Marktwaarde van platina-ETF is in een paar weken sterk gestegen

    Herstel platinaprijs

    De platinaprijs is al bijna volledig hersteld van de grote koersdaling van midden april, terwijl goud en zilver zich nauwelijks herpakt hebben. De prijs van platina dook op 15 april naar $1.400 per troy ounce, maar staat inmiddels al ruim $100 hoger. De goudprijs zakte naar $1.360 per troy ounce en schommelt op het moment van schrijven rond de $1.400, een minimaal herstel.

    Waarom platina?

    Vermogensbeheerders als Eric Sprott en Rick Rule zagen al eerder kansen in de markt voor platina. Begin 2012 kondigde Sprott al nieuwe ETF’s aan voor zowel platina als palladium en begin dit jaar publiceerde zijn fonds een infographic om beleggers enthousiast te maken voor deze minder populaire edelmetalen.

    Rick Rule zei afgelopen maand in een interview met The Gold Report dat platina en palladium beide interessant zijn vanwege de vele industriele toepassingen, waarvan de auto-industrie de belangrijkste is. Daar is eigenlijk geen substituut voor platina en palladium, aldus Rule. Hij voegt eraan toe dat de bovengrondse voorraden van platina en palladium wereldwijd veel kleiner zijn dan die van goud en zilver, omdat er maar weinig beleggers zijn die deze metalen verzamelen.

    Volgens Rule is de belangrijkste drijfveer voor de platinaprijs de dynamiek tussen vraag en aanbod. De vraag vanuit de auto-industrie trekt weer wat aan, terwijl het aanbod van platina door stakingen in Zuid-Afrika lager uitvalt dan waar men eerder op gerekend had. Johnson Matthey becijferde de misgelopen platinaproductie over heel 2012 op 400.000 troy ounce. Dat verschil kan worden toegeschreven aan een stakingsgolf die de productie van platinamijnen in Zuid-Afrika vorig jaar verstoorde. Amplats besloot toen op een gegeven moment 12 duizend mijnwerkers op straat te zetten, tot grote onvrede van de lokale bevolking.

    Auto-industrie

    De vraag naar efficientere auto’s stimuleert de vraag naar platina en palladium, edelmetalen die vanwege hun eigenschappen gebruikt worden als katalysator. Platina wordt toegepast in dieselmotoren en daar is wereldwijd veel vraag naar. De nieuwste auto’s die rijden op diesel zijn zuiniger dan varianten die op benzine rijden. Volgens Johnson Matthey kan de vraag naar zuinige auto’s in de VS de vraag naar platina een nieuwe impuls geven. Japan verbruikte vorig jaar 20% meer platina, omdat Japanse autofabrikanten hun productie weer op konden schroeven.

    Aanbod

    Het wereldwijde aanbod van platina lag de afgelopen zes jaar tussen de 6 en 6,6 miljoen troy ounce. Verreweg het grootste gedeelte daarvan is afkomstig uit Zuid-Afrika (zie dit document voor de cijfers). Andere landen met een substantiële platinaproductie zijn Rusland, Noord-Amerika en Zimbabwe. De productie van het metaal was de afgelopen jaren vrij stabiel. Onderstaande tabel laat zien dat beleggers in 2008, 2009 en 2010 ongeveer 10% van het aanbod van platina van de markt haalden. De vraag naar platina vanuit de auto-industrie was in 2011 een stuk lager dan in 2007, maar als we de vooruitzichten mogen geloven zal die vraag de komende tijd weer gaan aantrekken.

    US Mint 

    Ook de US Mint verwacht een toenemende belangstelling voor platina. Het munthuis wil daarom vanaf volgend jaar de productie van platina munten weer opstarten. In 2008 werd de productie van deze munten stopgezet, omdat er onvoldoende belangstelling was van beleggers.