Blog

  • Goudaankopen centrale banken naar hoogste niveau sinds 1967

    Centrale banken voegde in 2018 netto 651 ton goud aan hun reserves toe, het hoogste volume sinds 1967. Rusland, Turkije en Kazachstan waren vorig jaar de grootste kopers, maar ook andere landen voegden edelmetaal aan hun reserves toe. Vergeleken met een jaar geleden stegen de totale goudaankopen zelfs met 74%.

    Centrale banken kopen goud vanwege toenemende geopolitieke en economische risico’s, zo schrijft de World Gold Council in haar rapport over de goudmarkt in 2018. Verschillende landen streven naar een betere diversificatie van de reserves en besluiten daarom goud te kopen. Het edelmetaal kent immers geen tegenpartij risico.

    Meer landen kopen goud

    Rusland kocht vorig jaar een recordhoeveelheid goud, terwijl landen als Hongarije en Polen voor het eerst in lange tijd weer actief werden op de goudmarkt. Hongarije haalde haar goud terug uit het buitenland en breidde kort daarna haar voorraad uit van 3,1 naar 31,5 ton.

    India voegde het afgelopen jaar ongeveer 40 ton aan haar reserves toe, het hoogste volume sinds de aankoop van 200 ton goud van het IMF in 2009. Ook China keerde na anderhalf jaar van afwezigheid weer terug op de goudmarkt met een bescheiden aankoop van 10 ton. Ook Mongolië wil haar goudvoorraad verder uitbreiden en kocht het afgelopen jaar ongeveer 22 ton goud bij.

    Centrale banken zoeken toevlucht in goud

    Sinds het uitbreken van de kredietcrisis zijn centrale banken op grote schaal goud gaan kopen. Deden ze in de jaren negentig en aan het begin van deze eeuw nog honderden tonnen in de verkoop, nu lijkt het edelmetaal niet aan te slepen. Sinds 2011 voegen centrale banken jaarlijks gemiddeld bijna 500 ton aan hun reserves toe.

    Het is belangrijk om te vermelden dat de verkopers van de jaren negentig niet dezelfde landen zijn als de kopers van nu. Waren het toen vooral Europese landen die een deel van hun riante goudvoorraden in de verkoop deden, nu zijn het de opkomende economieën die het meeste goud kopen. De laatste jaren hebben Rusland en China met afstand het meeste edelmetaal gekocht, gevolgd door een aantal andere Aziatische en Zuid-Europese landen.

    De verwachting is dat veel landen de komende jaren edelmetaal aan hun reserves zullen blijven toevoegen. Uit een onderzoek van de World Gold Council bleek dat bijna 20% van de ondervraagde centrale banken van plan is meer goud te kopen. Met aanhoudende economische en geopolitieke onzekerheid wordt het edelmetaal weer gewaardeerd als veilige haven.

    Centrale banken kochten het afgelopen jaar 650 ton goud (Bron: World Gold Council)

    Rusland ruilt dollarreserves in voor goudreserves (Bron: World Gold Council)

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • Donkere wolken pakken zich samen boven Eurozone

    In het derde kwartaal van 2018 begonnen de cijfers er al minder uit te zien. De economische groei viel met 0,2% terug naar het laagste niveau in vier jaar. Volgens de ECB zou de inzinking slechts tijdelijk zijn en was het groeicijfer een eenmalige vertekening van de economische werkelijkheid in de Eurozone.

    Aan het begin van 2019 is steeds duidelijker geworden dat het optimisme van de ECB op weinig tot niets gestoeld was. De groeivertraging neemt structurele vormen aan. Althans, dat doen de talrijke economische data vermoeden die in de loop van het vierde kwartaal en ook in januari naar buiten zijn gebracht. De meest recente, die van de inkoopmanagers, kwam in januari met een telling van 50,7 uit op het laagste niveau in 66 maanden. De Duitse industrie lijkt met een telling van 49,9 op de rand van een recessie te balanceren. De uitslag over januari is de laagste in meer dan vier jaar.

    Eurozone onder druk

    Er zijn nog meer zeer ongunstige signalen. Zo zakt de euro weg tegen de dollar naar een niveau dat we sinds juli 2017 niet meer hebben gezien. Ook de gang van zaken rondom Bunds, de 10-jarige staatsleningen van Duitsland, is weinig geruststellend. Het rendement is tot onder 0,2% gedaald. Als dat tot onder 0,15% zakt, dan is de nood echt aan de man, zo denkt de markt.

    De dreigende structurele groeivertraging komt voor de ECB op een uiterst ongelukkig moment. De centrale bank staat aan de vooravond van een belangrijke monetaire beleidswijziging. De bank gaat stoppen met haar programma van monetaire verruiming. Er worden geen nieuwe obligaties meer opgekocht. Vooralsnog houdt de ECB de moed erin. Bij monde van voorzitter Mario Draghi laat de centrale bank weten geen aanleiding te zien om af te zien van het voorgenomen beleid. Wel belooft de voorzitter de vinger aan de pols te houden.

    Weinig speelruimte voor de ECB

    De vraag is uiteraard of de centrale bank veel ruimte heeft voor nieuw beleid. De rente is nagenoeg 0%. Wellicht dat in maart op basis van nieuwe data besloten wordt de rente te verlagen. Sommige politici en beleidsmakers hebben gesuggereerd dat het misschien tijd is voor een ronde van goedkope leningen aan banken, de zogeheten Targeted Longer-Term Refinancing Operations (TLTRO). Op die manier kan er goedkoop krediet voor de economie beschikbaar komen.

    Volgens Draghi is het daarvoor nog te vroeg en ook in dat opzicht is het wachten op de uitkomst van het bankiersoverleg in maart. De enige concrete toezegging van de ECB is dat de opgekochte obligaties met een waarde van €2,6 biljoen doorgerold worden en niet in de markt gezet worden. Dat gaat pas gebeuren als de rente verhoogd wordt. En het is helemaal de vraag of dat nog in 2019 gaat gebeuren, gelet op het ongunstige tij. Door ze niet van de balans te halen blijven de leenkosten voor bedrijven laag, zo stelt de ECB geruststellend.

    Externe factoren

    De terughoudendheid om echt handelend op te treden is wel te begrijpen. De mogelijkheden om echt op te treden lijken beperkt en de bank is daarbij afhankelijk van factoren waar het zelf weinig greep op heeft. Hoe ontwikkelt de tarievenoorlog tussen de VS en China zich? Hoe gaat de Brexit verlopen? Gaat de Chinese overheid wel of niet stimuleren en wat gaat de Fed doen? Gaat die inderdaad stoppen met het verder verhogen van de rente. Als de Amerikanen dat doen, dan leggen ze bijna automatisch een vloer onder de prijzen van de diverse assets.

    Het is allemaal weinig geruststellend. De Eurozone vertraagt economisch, zonder dat de ECB daar veel tegen kan doen. De vrees dat het monetaire verruimingsbeleid van de afgelopen jaren de ECB machteloos zou maken bij een nieuwe economische recessie, lijkt bewaarheid te worden. Dat is geen prettige vaststelling.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • Goudprijs naar hoogste niveau sinds juni 2017

    De goudprijs steeg dinsdag naar meer dan €36.800 per kilo en bereikte daarmee het hoogste niveau in ruim anderhalf jaar tijd. De prijs van het edelmetaal zit nu al vier maanden in een opwaartse trend, geholpen door de correctie op de aandelenmarkt en zorgen over de groei van de Chinese economie. Ook heeft goud palladium weer ingehaald, waarmee het edelmetaal haar rol als vluchthaven bevestigt.

    De beurzen hebben een deel van het verlies van eind vorig jaar verwerkt, maar daarmee zijn de zorgen over de wereldeconomie nog niet verdwenen. Dat bleek ook tijdens de bijeenkomst van het World Economic Forum in Davos. Daar stond het handelsconflict tussen de Verenigde Staten en China opnieuw hoog op de agenda.

    Goudprijs in opwaartse trend

    Sinds het dieptepunt van €32.700 per kilo in september is de goudprijs met ruim 12,7% gestegen. Ook zilver liet de afgelopen vier maanden een sterke stijging zien, al ligt de prijs van dit edelmetaal met €445 per kilo nog steeds beneden het niveau van anderhalf jaar geleden.

    Beleggers lijken op dit moment dus hun voorkeur te geven aan het gele metaal, want ook blijkt uit de relatief hoge goud/zilver ratio. Op het moment van schrijven krijg je 82,66 troy ounce zilver voor iedere troy ounce goud.

    Goudprijs naar hoogste niveau sinds juni 2017 (Bron: Goudstandaard)

    Zilverprijs stijgt ook, maar moet van ver komen (Bron: Goudstandaard)

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Millennials gaan er financieel nauwelijks op vooruit

    Millennials gaan er financieel nauwelijks op vooruit

    De Amerikaanse economie zit al bijna tien jaar in een opwaartse trend, maar daar lijkt niet iedereen van te profiteren. De afgelopen tien jaar is het inkomen van millennials namelijk veel minder hard gestegen dan het inkomen van mensen in een hogere leeftijdscategorie. Gecorrigeerd voor de inflatie lag het gemiddelde inkomen van de leeftijdscategorie van 25 tot 34 jaar in het jaar 2017 zelfs lager dan in het jaar 2000. Werknemers van 55 jaar en ouder zagen hun inkomen de afgelopen decennia wel significant stijgen.

    Vergeleken met het begin van de jaren tachtig is het inkomen van de jongste generatie werknemers wel wat gestegen, maar die stijging valt in het niet bij die van de 55-plussers en 65-plussers. Dat de inkomenspositie van de millennials amper verbetert heeft ook gevolgen voor hun vermogenspositie. Zoals de tweede grafiek hieronder laat zien zijn de jongere generaties amper hersteld van de klap van de kredietcrisis in 2008.

    Millennials profiteren nauwelijks van economische groei

    Deze cijfers suggereren dat millennials in de Verenigde Staten meer moeite hebben om hun vermogenspositie en hun inkomen te versterken. Hoge studieschulden en onbetaalbare woningen zorgen ervoor dat millennials weinig vermogen kunnen opbouwen. Hun inkomen is niet toereikend om een huis te kopen, waardoor ze op de langere termijn minder vermogen kunnen opbouwen. Met een stijging van de huizenprijzen wordt de kloof tussen jong en oud alleen maar groter. De meeste overwaarde komt namelijk ten goede aan de oudere generatie, die vaker een eigen huis bezitten.

    Veel van deze problematiek is ook van toepassing op de situatie in Nederland. Ook hier hebben jongeren meer moeite om een huis te kopen en moeten ze meer lenen voor hun studie.

    Inkomensgroei binnen verschillende leeftijdsgroepen (Bron: New York Times, Federal Reserve)

    Vermogensgroei binnen verschillende leeftijdsgroepen (Bron: New York Times, Federal Reserve)

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Klaas Knot: “Huishoudens moeten meer buffers aanhouden”

    Klaas Knot: “Huishoudens moeten meer buffers aanhouden”

    Huishoudens zouden meer buffers moeten aanhouden en daarom moet de leencapaciteit verder worden teruggebracht. Dat zei Klaas Knot, president van De Nederlandsche Bank, afgelopen zondag in een interview bij Buitenhof. Om de enorme private schulden omlaag te brengen pleit de centraal bankier voor het geleidelijk afbouwen van de hypotheekrenteaftrek. Hij merkt op dat de hypotheekschuld in Nederland niet meer stijgt, maar dat deze in internationaal perspectief nog steeds hoog is.

    Ook moet de maximale leencapaciteit volgens hem verder worden teruggebracht tot maximaal 90% van de waarde van het huis. Op die manier dwing je huishoudens een buffer op te bouwen die heb kan beschermen in slechte tijden. Ondertussen moet er ook aan de aanbodzijde van de markt iets worden gedaan. Zo pleitte Klaas Knot voor de bouw van meer woningen om de krapte op de woningmarkt te verminderen. In stedelijke gebieden is een schaarste aan woningen, wat de prijzen opdrijft.

    Klaas Knot: “Wij vragen overal in de economie om buffers. De wereld is nou eenmaal onzeker en aan de bronnen van de onzekerheid kunnen we weinig doen. Maar we kunnen wel vragen aan economische partijen om weerbaar te zijn. Dat betekent buffers in de overheidsfinanciën, buffers bij de banken… Waarom vragen we niet om een klein buffertje bij de huishoudens, wat in potentie toch een kwetsbare groep is?”

    ‘Vrees voor nieuwe recessie is voorbarig’

    Volgens Klaas Knot is de vrees voor een nieuwe recessie op dit moment nog wat voorbarig. Hij ziet wel ‘externe risico’s’ zoals de Brexit, de begrotingsproblematiek in Italië en het handelsconflict tussen de Verenigde Staten en China. De problemen met banken in de zuidelijke landen is volgens de centraal bankier voornamelijk het gevolg van de zwakkere economische situatie in die landen.

    Daarnaast speelt ook mee dat er in sommige landen nog steeds een cultuur van relatiebankieren bestaat, waarbij banken in lokale gemeenschappen soms te makkelijk leningen verstrekken. Door schaalvergroting in de bankensector is die cultuur in Nederland verdwenen, maar in een aantal andere Europese landen nog niet. Het zijn dan ook vooral de middelgrote en kleine banken waar de grootste problemen zitten, aldus Klaas Knot.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Draghi: “Staatsobligaties zijn risicovol”

    Draghi: “Staatsobligaties zijn risicovol”

    Staatsobligaties zijn niet vrij van risico en daarom zouden toezichthouders een risicoweging moeten toekennen aan dit type schuldpapier. Dat zei ECB-president Mario Draghi tijdens een hoorzitting in het Europees Parlement. Wel moet daarbij rekening worden gehouden met het behoud van de financiële stabiliteit, aldus de centraal bankier.

    Opvallend is dat hij eraan toevoegde dat de ECB dit onderwerp al veel langer op de agenda probeert te zetten, maar dat andere landen er niet over willen praten. Dit bevestigt de visie dat overheden voor de financiering van hun schulden erg afhankelijk zijn van de financiële sector en dat ze om die reden meestal geen voorstander zijn van een zwaardere risicoweging voor staatsobligaties.

    Mario Draghi: “Staatsobligaties zijn risicovol, dat is een feit. Ze waren niet risicovol tot het begin van de crisis, maar nu zijn ze risicovol. Een goede toezichthouder moet dat risico erkennen. Wij hebben dat gezegd en wij hebben geconcludeerd dat dit op een manier gedaan moet worden waarbij we een zekere mate van gelijk speelveld moeten behouden met de banken buiten de Europese Unie, waar de banken geen enkele risicoweging of een hele lage risicoweging toepassen.

    Het is zelfs zo dat ze categorisch weigeren te praten over een risicoweging of het op een andere manier limiteren van de blootstelling van banken aan overheden. De rest van de wereld weigert dit soort gesprekken te voeren. We hebben dat al heel lang geprobeerd in het Basel comité.”

    Dit artikel is afkomstig van Geotrendlines




  • Dollar profiteert niet van einde shutdown Amerikaanse overheid

    Het einde van de shutdown van de Amerikaanse overheid onder Donald Trump had nauwelijks een positief effect op de dollar. Trump gaf uiteindelijk toe aan de druk, toen de gevolgen van de historische 35 dagen durende shutdown tot chaos op de vliegvelden begon te leiden. Hij kondigde een deal aan, waardoor de overheid in ieder geval tot 15 februari weer aan de slag kan. Vreemd genoeg daalde de koers van de Amerikaanse dollar juist scherp, doordat beleggers veilige havens ontvluchtten en de voorkeur gaven aan risicovolle valuta’s.

    In Frankfurt gaf Mario Draghi na de laatste ECB-bijeenkomst van afgelopen donderdag weer een dovish analyse van de economie van de eurozone. Hierdoor schuiven de verwachtingen ten aanzien van het tijdpad van een renteverhoging door de bank – die de eerste sinds 2011 zou zijn – nog verder op. Intussen knalde het pond door de grens van $1,32 ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Men hoopt dat Groot-Brittannië een harde, ‘no deal’-Brexit zal weten te voorkomen.

    Deze week zal de aandacht uitgaan naar de parlementaire stemming op dinsdag over ‘plan B’ van Theresa May voor de Brexit, de bijeenkomst van het FOMC aanstaande woensdag en naar het Amerikaanse banencijfer dat vrijdag gepubliceerd wordt. Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    De euro stond afgelopen donderdag heel even op zijn zwakste positie tegenover de Amerikaanse dollar sinds midden december. De koers van de munt werd omlaag gedrukt door de dovish uitspraken van de ECB en aanwijzingen dat de economische cijfers nog verder zullen verslappen.

    De cruciale samengestelde PMI, de belangrijkste indicator voor de activiteit in het eurogebied, vertraagde in januari naar slechts 50,7, het laagste niveau in meer dan vijf jaar. ECB-voorzitter Mario Draghi verklaarde na de bijeenkomst over het monetaire beleid van donderdag dat de binnenkomende gegevens ‘zwakker dan verwacht’ waren. Doorslaggevend was dat hij het taalgebruik in zijn verklaring over het risico rond het evenwicht in de economische groei bijstelde van ‘moving to the downside’ (‘beweegt zich richting een neerwaarts risico’) tot ‘moved to the downside’ (‘heeft zich naar een neerwaarts risico bewogen’).

    De voorzichtige toon in de mededelingen van de ECB van vorige week bevestigt onze visie dat de eerste renteverhoging in het blok sinds 2011 nog lang op zich zal laten wachten. Naar onze mening moet er eerst een significante omslag bij zowel de PMI als de kerninflatie komen om de hoop op een renteverhoging in 2019 levend te houden.

    Britse pond

    Het Britse pond leverde vorige week alweer een indrukwekkende prestatie, met een rally van meer dan twee procent. Dit kwam doordat men er steeds sterker van overtuigd is dat een ‘no deal’-Brexit voorkomen zal worden.

    De koers van het pond steeg scherp doordat er onder de parlementsleden draagvlak is voor het amendement van Yvette Cooper, waarmee de artikel 50-procedure uitgesteld zou worden. Ook berichten dat de DUP (Democratic Unionist Party, de Democratische Unionistische Partij) bereid zou zijn om de deal van May te steunen, mits daarin een tijdsbeperking voor de Noord-Ierse ‘backstop’ wordt opgenomen, droegen hieraan bij.

    Ook deze week zal de Brexit, en dan met name de parlementaire stemming op dinsdag, weer alles bepalen. Er wordt niet over May’s deal op zich gestemd, maar over de voorgestelde amendementen op haar terugtrekkingsvoorstel. Wij denken dat grote steun bij de parlementariërs voor een uitgestelde Brexit, een tweede referendum of het uitsluiten van een ‘no deal’ voor een scherpe rally in het Britse pond kan zorgen.

    Amerikaanse dollar

    Na de verklaring van Trump van afgelopen vrijdag daalde de koers van de dollar over de hele linie. Dit kwam grotendeels doordat men zich aangetrokken voelde tot risico en beleggers bang waren dat de stroom economische gegevens die door de shutdown van de federale overheid nog niet gepubliceerd is, duidelijk zou kunnen maken dat de Amerikaanse economie eind vorig jaar vertraagd is.

    De komende dagen worden belangrijk voor de Amerikaanse dollar, vooral de bijeenkomst van de Federal Reserve aanstaande woensdag en het rapport over de niet-agrarische banen, dat vrijdag gepubliceerd wordt. We verwachten dat de Fed zijn beleid ongewijzigd zal laten en het bijbehorende taalgebruik niet in belangrijke mate zal aanpassen. Het banenrapport van vrijdag, een van de weinige belangrijke publicaties van economische cijfers die niet door de shutdown zijn vertraagd, zal naar verwachting een gestage loongroei van meer dan 3% en een solide banengroei van zo’n 170.000 laten zien.

    Door: Enrique Diaz-Alvarez

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl




  • Column: Tegenpartijrisico

    Column: Tegenpartijrisico

    Een van de belangrijkste eigenschappen van goud is dat het geen tegenpartij risico kent. Het staat op zichzelf en heeft door de eeuwen heen haar reputatie opgebouwd als een stabiele vorm van vermogen. Wie fysiek goud bezit kan dat aan iedereen in de wereld verkopen in iedere denkbare valuta. Het is een manier om je als individu of als land minder afhankelijk te maken van de grillen van financiële instellingen en overheden.

    De waarde van goud is blijvend, maar wordt door de meeste mensen pas gezien in tijden van crisis. Pas in een crisis komen beloftes van banken en overheden onder druk te staan. Kun je nog wel bij je spaargeld als je bank failliet gaat? Kunnen centrale banken de koopkracht van een euro of een dollar garanderen? Kun je erop vertrouwen dat de overheid haar beloftes ten aanzien van de pensioenvoorzieningen nakomt?

    Over dit soort zaken wordt maar weinig nagedacht in tijden van voorspoed. Dat is logisch, want als de economie groeit gaan de meeste mensen erop vooruit. Men ziet de toekomst met vertrouwen tegemoet en denkt dus niet zoveel na over negatieve scenario’s.

    Goud is geen belofte

    De tijd waarin we nu leven vraagt om een andere aanpak. Centrale banken hebben steeds meer moeite om het geldsysteem onder controle te houden, terwijl het gemiddelde besteedbare inkomen in veel Westerse landen stagneert. De inkomens en de waarde van onze huizen stijgen, maar de kosten van levensonderhoud gaan net zo hard omhoog.

    Volgens ECB-president Draghi heeft de euro prijsstabiliteit gebracht, maar in de afgelopen tien jaar steeg de prijs van een biertje in de kroeg van €1,71 naar €2,43. Ook andere boodschappen en vaste lasten als zorguitgaven, woonlasten en energie zijn de afgelopen jaren sterk toegenomen. Prijsstabiliteit voor centrale banken moeten we eerder interpreteren als een stabiele inflatie, niet als stabiele prijzen.

    Wanneer overheden en centrale banken hun afspraak met de burger niet meer kunnen nakomen is het tijd om het heft in eigen hand te nemen. Dat is ook de reden dat steeds meer individuen en landen de waarde van goud opnieuw beginnen te ontdekken. Wanneer pensioenfondsen moeten korten en spaargeld geen rente meer oplevert wordt het kopen van goud een rationele keuze.

    Goud heeft de afgelopen decennia grote prijsschommelingen gekend, maar over de lange termijn heeft het edelmetaal een uitstekend rendement opgeleverd. Sinds 1971 is de prijs van goud met gemiddeld 8% op jaarbasis gestegen. En dat voor een vorm van vermogen zonder faillissementsrisico of tegenpartijrisico. Blijft u nog sparen in niet renderende schulden? Of liever in tastbaar bezit?

    Deze column verscheen eerder op Goudstandaard




  • Goldman Sachs verwacht hogere goudprijs

    Goldman Sachs verwacht hogere goudprijs

    De Amerikaanse bank Goldman Sachs verwacht dit jaar een stijging van de goudprijs. In een interview met Bloomberg noemt analist Jeffrey Currie drie verschillende redenen om positief te zijn over het edelmetaal. Hij ziet de prijs nog dit jaar stijgen tot $1.450 per troy ounce.

    Volgens de grondstoffenanalist is angst voor een nieuwe wereldwijde recessie een van de meest prominente redenen om positief te zijn over goud. Hij wijst op de sterke correlatie tussen de kans op een recessie en de import van goud in Londen. Dat suggereert namelijk een toenemende vraag naar goudbeleggingen als ETF’s en dat is positief voor de goudprijs.

    Meer vraag in opkomende markten

    De tweede reden is toegenomen koopkracht in opkomende economieën als India en China. Dat zijn traditioneel belangrijke afzetmarkten voor fysiek goud. Meer vraag uit deze landen kan een positieve impact hebben op de marktprijs van het edelmetaal.

    Tot slot noemt Currie het aankoopbeleid van centrale banken. Steeds meer opkomende economieën voegen goud aan hun reserves toe. China voegde onlangs voor het eerst sinds oktober 2016 weer edelmetaal aan haar voorraad toe, terwijl India vorig jaar in totaal 70 ton heeft gekocht. In totaal waren centrale banken van opkomende markten goed voor 100 ton aan aankopen. Dat is exclusief Rusland, dat vorig jaar een recordhoeveelheid aan haar voorraad toevoegde.

    Goudprijs naar $1.450 per troy ounce

    Volgens Jeffrey Currie zullen alleen de aankopen van centrale banken de goudprijs al opdrijven tot $1.425 per troy ounce. Kijk je naar de markt als geheel, dan kunnen we volgens hem zelfs een prijs van $1.450 verwachten.

    Minder positief is de analist over basismetalen als ijzererts en staal. In China is de vraag naar deze metalen gezakt naar het laagste niveau sinds 2015 en 2016. Dat is mogelijk een signaal van groeivertraging in China.

    Een andere factor die positief is voor goud is de verwachte verzwakking van de Amerikaanse dollar. Deze valuta gedraagt zich vaak als een soort tegenpool voor goud, wat betekent dat het edelmetaal dit jaar mogelijk meer ruimte krijgt om te stijgen.

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • Venezuela krijgt goud niet terug van Verenigd Koninkrijk

    Venezuela krijgt goud niet terug van Verenigd Koninkrijk

    De regering van Venezuela wacht nog steeds op goud dat door de Bank of England wordt vastgehouden. Eind vorig jaar maakte de regering van Maduro haar plannen bekend om een gedeelte van haar goudvoorraad uit Londen te repatriëren, maar dat blijkt geen gemakkelijke opgave. Zelfs het bezoek van de minister van Financiën en de centrale bank heeft vooralsnog niets opgeleverd.

    Venezuela heeft nog voor meer dan $550 miljoen aan goud in Londen liggen. Het grootste deel werd door de vorige president Hugo Chavez al opgehaald, maar een klein gedeelte ligt nog steeds in Londen. De regering van Maduro wil het goud terug, omdat ze daarmee levensmiddelen kan importeren. Door hyperinflatie is de binnenlandse munt zo goed als waardeloos geworden, terwijl de toegang tot dollars vanwege sancties beperkt is.

    Meer goud in Londen

    De goudvoorraad in Londen, waar Venezuela momenteel niet over kan beschikken, is onlangs nog een stukje groter geworden. In december kreeg het land de 17 ton goud terug die ze een paar jaar geleden had uitgeleend aan Deutsche Bank. Het probleem is alleen dat ook dit goud in Londen werd vrijgegeven en dat Venezuela er dus niet over kan beschikken.

    Door de afwikkeling van deze goudswap verdubbelde de goudvoorraad van Venezuela in Londen naar 31 ton. Dat is een tegenvaller voor Maduro, die het afgelopen jaar een substantiële hoeveelheid goud aan Turkije verkocht in ruil voor voedsel. Dat wordt een stuk moeilijk nu bijna een kwart van haar goudreserve niet meer binnen handbereik is.

    Hoe veilig is de goudvoorraad?

    Veel centrale banken bewaren een deel van hun goudvoorraad in het buitenland, bijvoorbeeld bij de Bank of England of de New York Fed. Sommige landen doen dat om kosten te besparen, terwijl andere landen dat doen voor diversificatie. In het verleden werd dat zelden als een probleem gezien, maar de laatste jaren kiezen steeds meer landen ervoor om hun goudvoorraad terug te halen.

    Het voorbeeld van Venezuela laat zien hoe belangrijk het is om een deel van je goudvoorraad in eigen land te bewaren. Het edelmetaal is een vorm van reserve zonder tegenpartij risico, maar zodra je dat als land door een ander laat beheren komt dat risico weer terug.

    Het is opmerkelijk dat de Bank of England het goud van Venezuela nog niet vrijgeeft. Een centrale bank zou geheel onafhankelijk moeten zijn, maar daar is dus geen sprake van. Dit voorbeeld moet andere landen aan het denken zetten. Is de goudvoorraad veilig opgeslagen? Of zouden meer landen het voorbeeld van Nederland, Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland moeten volgen door een gedeelte van de voorraad terug te halen?

    Goudvoorraad Venezuela is de laatste jaren bijna gehalveerd (Bron: Zero Hedge)

    Dit artikel verscheen eerder op Holland Gold




  • Nieuwe kans voor de depositobank?

    Vorige week publiceerde de Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleid (WRR) een uitvoering rapport over de werking van ons geldsysteem. Aanleiding voor dit rapport was burgerinitiatief ‘Ons Geld’, dat het onderwerp van geldschepping op de maatschappelijke en politieke agenda wist te zetten. Hun voorstel om geldschepping in publieke handen te brengen verzamelde 120.000 handtekeningen. Daarop volgde een Kamerdebat en een verzoek aan de WRR om ons huidige geldsysteem tegen het licht te houden.

    Ook in de samenleving wist burgerinitiatief ‘Ons Geld’ het onderwerp in de kijker te zetten. Denk bijvoorbeeld aan de succesvolle theatervoorstelling ‘Door de bank genomen’ op initiatief van George van Houts. Deze voorstelling, die de scheve machtsverhouding tussen bank en burger in beeld bracht, trok meer dan 90.000 bezoekers.

    Hoe kunnen we ons geldsysteem duurzamer maken?

    Een kleine vier jaar na de première van deze voorstelling komt de raad met aanbevelingen over hoe we het geldsysteem duurzamer kunnen maken. Het driehonderd pagina’s dikke rapport beschrijft in hoofdlijnen de werking van ons op krediet gebaseerde geldsysteem. Ook legt het uit hoe ons geldsysteem door technologische en maatschappelijke ontwikkelingen stap voor stap geëvolueerd is.

    Het gaat te ver om de volledige inhoud van het rapport hier te bespreken, maar de aanbevelingen zijn zeker interessant te noemen. Een van die aanbevelingen is dat er meer diversiteit in de financiële sector moet komen, zodat de burger echt wat te kiezen heeft.

    De afgelopen decennia zijn er door verschillende fusies en overnames steeds minder banken overgebleven, met als resultaat dat de drie grootste banken inmiddels een marktaandeel van 75% vertegenwoordigen. Traditionele spaarbanken zijn verdwenen of volledig opgegaan in de drie grote banken, die qua structuur erg veel op elkaar lijken. Daardoor heb je als consument niet veel keuze meer.

    Een bijkomend probleem van de machtsconcentratie in de bankensector is dat de banken erg groot zijn geworden ten opzichte van de economie. Daardoor is er een scheve machtsverhouding ontstaan. Komt een bank als de Rabobank, ING of ABN Amro in de problemen, dan zal de overheid moeten ingrijpen om een bankencrisis te voorkomen.

    Tijd voor een depositobank?

    Om daadwerkelijk meer diversiteit in de financiële sector te brengen zou er volgens de WRR een nieuw, publiek verankerd, alternatief moeten komen voor de gevestigde banken. Een soort depositobank, die zich alleen met sparen en betalen bezighoudt. Een dergelijke bank, die volledig gedekt wordt door reserves bij de centrale bank, zou spaarders kunnen aanspreken die minder risico willen lopen. De aanwezigheid van een dergelijk alternatief een disciplinerende werking hebben op andere banken en hun dominante positie verkleinen, zo concludeert de WRR.

    Het idee van een depositobank is de laatste jaren al uitvoerig besproken, maar de Europese wetgeving vormt nog altijd een obstakel. Sinds de financiële crisis van 2008 hebben de landen van het Eurosysteem verschillende afspraken gemaakt over harmonisering van het depositogarantiestelsel. Zo kan een bank niet aan het betalingsverkeer deelnemen zonder mee te doen aan dit garantiestelsel. Dat betekent dat ook een veilige depositobank met een volledige dekking van reserves bij de centrale bank moet meebetalen aan deze verzekering.

    Hervorm het depositogarantiestelsel

    De aanbeveling van de WRR om een veilige spaarbank op te richten is een stap in de goede richting, maar het idee zal niet van de grond komen zo lang de spelregels niet veranderen. De voorbereidingen voor een Europees depositogarantiestelsel bieden een mooie gelegenheid om het speelveld geschikt te maken voor veilige spaarbanken. Banken waar je veilig je geld kunt stallen en betalingen kunt doen, zonder mee te betalen aan een garantiefonds voor banken die wél financiële risico’s nemen.

    Door depositobanken een vrijstelling te geven voor het depositogarantiestelsel kun je een nieuw marktsegment bedienen van klanten die veiligheid belangrijker vinden dan rendement. Ook kan de introductie van depositobanken in heel Europa een bijdrage leveren aan de financiële stabiliteit. Het remt de kredietverlening af en dwingt kredietverlenende banken om minder risico’s te nemen. Zo valt er weer wat te kiezen voor de spaarder.

    Deze column verscheen eerder op Goudstandaard