Marketupdate

Tag: banken

  • EU wil bankruns voorkomen door banktegoeden te blokkeren

    De Europese Unie wil rekeninghouders verbieden hun spaargeld van de bank te halen als die bank dreigt om te vallen, zo blijkt uit een nieuw document dat in handen is van Reuters. Door tegoeden van spaarders te blokkeren wil de EU voorkomen dat een bank omvalt als gevolg van een bankrun. Volgens Reuters wordt er al sinds het begin van dit jaar gewerkt aan een voorstel om tegoeden van rekeninghouders te bevriezen.

    Als dit voorstel wordt aangenomen krijgen Europese toezichthouders meer mogelijkheden om de tegoeden van rekeninghouders bij een bepaalde bank te blokkeren, indien deze bank in de problemen dreigt te komen. Het idee achter deze maatregel is dat een bank die in de problemen verkeert dan meer tijd heeft om orde op zaken te stellen en dat deze minder kwetsbaar is voor de financiële markten. Ook kan deze maatregel volgens voorstanders voorkomen dat een bank die in de kern gezond is door een bankrun toch omvalt.

    Bankrekeningen blokkeren

    Binnen de Europese Unie is er verdeeld gereageerd op het voorstel om bankrekeningen van burgers te blokkeren. Voorstanders denken dat het een goed instrument is om een bankrun te voorkomen, maar critici denken dat deze alleen maar voor meer paniek zullen zorgen.

    Rekeninghouders die weten dat de toegang tot hun bankrekening geblokkeerd kan worden zullen in een veel eerder stadium besluiten hun geld weghalen, zo verklaarde Charlie Bannister van de Association for Financial Markets in Europe (AFME) tegenover Reuters. Als veel spaarders uit voorzorg hun geld weghalen kan dat de situatie juist sneller doen escaleren.

    Meer financiële repressie

    De afgelopen jaren hebben verschillende landen zelf al maatregelen genomen om een bankrun te voorkomen, denk bijvoorbeeld aan de financiële repressie in Griekenland en op Cyprus. In deze landen konden rekeninghouders op een gegeven moment een gelimiteerd bedrag uit de pinautomaat halen. Ook werden er maatregelen geïntroduceerd om een vlucht van kapitaal richting buitenlandse bankrekeningen te belemmeren.

    Met dit nieuwe voorstel wil de Europese Unie meer controle over uw spaartegoeden. Komt een bank in de problemen, dan wordt uw banktegoeden bevroren en mag de overheid voor u bepalen hoeveel leefgeld u per dag uit de bankautomaat mag halen. In september zal de Europese Unie zich weer over deze plannen buigen.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Column: Meer schulden dan bezittingen

    Ik heb de afgelopen weken heerlijk kunnen genieten van vakantie in eigen land. Wat kan Nederland, als het weer een beetje meezit, toch mooi zijn. Ik heb bewust een beetje afstand genomen van al het nieuws omtrent de financiële markten, al heb ik afgelopen week een hoop kunnen ‘inhalen’.

    Afgelopen week is voor mij vooral gebleken hoe we als volk ook eensgezind kunnen zijn, vooral als er dramatische gebeurtenissen plaatsvinden. Het overlijden van nagellakheld Tijn en het drama rondom voetballer Nouri waren afschuwelijk, maar brachten zeer ontroerende reacties teweeg waarvan ik een brok in m’n keel kreeg. Er wordt mij weleens verweten dat ik somber kan zijn (ik noem het eerder reëel) maar gelukkig zijn er op deze wereld ook een hoop redenen om positief te zijn voor de toekomst van mijn twee kleine kinderen.

    Ik blijf me echter de komende tijd concentreren op gebeurtenissen die naar mijn mening erg belangrijk zijn voor onze (financiële) toekomst en waarover de grote media in Nederland niet of summier berichten. Het is essentieel om over zaken objectief geïnformeerd te zijn om fouten gemaakt in het verleden niet opnieuw te kunnen laten plaatsvinden.

    Kort geleden begreep ik dat er een aantal moedige mensen in de VS hebben geïnfiltreerd bij de Amerikaanse nieuwszender CNN. Er is onomstotelijk vastgelegd dat de directeur heeft aangegeven dat het hele verhaal rondom Trump en beïnvloeding van de Amerikaanse presidentsverkiezingen door Rusland totaal opgeblazen is en dus nergens op slaat.

    De kijkcijfers van CNN zijn omhooggeschoten door Trump, dus moet deze farce doorgaan. Ik geloof dat we hier sinds kort een term voor hebben, nepnieuws. Ik had gedacht dat dit groot nieuws zou worden kort daarna door onze onafhankelijke media, niets bleek minder waar! Het werd volledig genegeerd en we blijven dus klakkeloos overnemen wat de grote Amerikaanse media als waarheid naar buiten brengen.

    Obligatielening van 100 jaar

    Verder viel me de afgelopen tijd hoe investeerders de meest bizarre beslissingen nemen op zoek naar rendement. Argentinië heeft namelijk een staatsobligatie met een looptijd van 100 jaar uitgegeven. Er was vier keer (!) meer vraag dan aanbod voor de uitgifte, die jaarlijks 7,125% rente belooft uit te betalen. Toch lopen investeerders die hun geld voor 100 jaar vast zetten in Argentinië geen gering risico.

    Het land staat te boek als een ‘serial defaulter’, die de voorbij 200 jaar ruim zeven keer aan zijn terugbetalingen niet kon voldoen. Argentinië kon pas vorig jaar, 15 jaar nadat het land van de kapitaalmarkten werd verbannen, zijn comeback maken op de financiële markten. De problemen in Argentinië waren het gevolg van decennialang en ‘onophoudelijk politiek mismanagement’. Beleggers hierin lijken niet over een al te goed geheugen te beschikken.

    Italië

    Het financiële nieuws wat uit Italië komt is ook niet erg hoopgevend. De overheid heeft twee middelgrote banken met €17 miljard moeten redden, spaarders zouden al hun spaargeld anders verliezen. Een bedrag van €17 miljard is erg veel voor een land als Italië, omgerekend 1% van het bruto nationaal product. En dat terwijl het land er financieel al uiterst beroerd voor staat.

    Het probleem is dat dit maar om het topje van een ijsberg gaat. Er zijn gewoonweg heel veel banken in Italië die minder bezittingen hebben dan dat ze schulden hebben. Alleen het goedkoop kunnen lenen via de ECB heeft tot op heden kunnen voorkomen dat er massale faillissementen plaats hebben gevonden. Maar we weten allemaal; uitstel is geen afstel en de problemen zullen alleen maar groter worden als een structurele oplossing uitblijft. En deze structurele oplossing blijft inmiddels al zeker negen jaar uit… Houd u vast als het aldaar écht misgaat.

    Sander Noordhof

    Reageren? Stuur een mail naar [email protected]

    gs-logo-breed

    Deze column van Sander Noordhof verscheen eerder op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].

  • Spanje voegt Bankia samen met andere staatsbank

    Twee weken na de overname van Banco Popolare door Banco Santander krijgt Spanje opnieuw te maken met een verandering in het bankenlandschap. De staatsbanken Bankia en Banca Mare Nostrum (BMN) worden samengevoegd, met als doel kostenbesparingen te realiseren en de aandeelhouderswaarde te vergroten. In het persbericht lezen we dat Bankia 205,6 miljoen nieuwe aandelen zal uitgeven, die verdeeld zullen worden onder de aandeelhouders van BMN.

    Bankia neemt de staatsbank over voor een bedrag van €825 miljoen, omgerekend 41% van de boekwaarde. De samenvoeging van beide banken levert €155 miljard aan synergievoordelen op, omdat een deel van de bankactiviteiten samengevoegd kan worden. Bij deze reorganisatie zullen ongetwijfeld banen verdwijnen, maar het is nog niet bekend hoeveel. Door kostenbesparingen stijgt de winst per aandeel met 16%, terwijl het verwachting rendement op eigen vermogen met 12% zal toenemen.

    Fuseren, daarna privatiseren?

    Bankia verwacht dat er met de samenvoeging met BMN eerder zicht komt op een volledige privatisering van de staatsbank. Volgens Europese afspraken moeten alle Spaanse banken die tijdens de crisis genationaliseerd werden uiterlijk in 2019 weer in handen van particulieren terechtkomen.

    Bankia en Banca Mare Nostrum kwamen tijdens de financiële crisis in grote moeilijkheden, omdat er veel verliezen werden geleden op leningen voor vastgoedprojecten. De twee banken kregen samen voor in totaal €24 miljard aan staatssteun, geld dat met een privatisering van beide banken uiteindelijk weer zoveel mogelijk terug moet naar de belastingbetaler.

    bankia-building

    Bankia gaat fuseren met andere staatsbank

  • Italië houdt probleembanken overeind met €17 miljard

    De Europese Commissie heeft goedkeuring gegeven voor de redding van Veneto Banca en Banca Popolare di Vicenza, twee Italiaanse banken die al enige tijd in moeilijkheden zitten. Het reddingsplan is opmerkelijk, omdat er tegen de Europese afspraken in toch belastinggeld aan te pas komt.

    De goede bezittingen van beide banken worden voor een symbolisch bedrag van €1 overgenomen door Intesa Sanpaolo, terwijl de belastingbetaler direct €5 miljard mag aftikken voor herstructurering van beide banken, voor alle administratieve lasten en voor mogelijke rechtszaken die volgen uit deze opsplitsing.

    Bad bank

    De slechte bezittingen worden vervolgens ondergebracht in een zogeheten ‘bad bank’, waarvoor de belastingbetaler in het slechtste geval nog €12 miljard extra voor kwijt is. De totale rekening komt daarmee uit op maximaal €17 miljard. Volgens schattingen stond er voor ongeveer €20 miljard aan slechte leningen op de balans van de twee probleembanken.

    Aandeelhouders en achtergestelde obligatiehouders moeten bij deze reddingsoperatie hun verlies nemen, maar de vermogende spaarders en de houders van de relatief veilige obligaties worden volledig gecompenseerd. Op die manier heeft de Italiaanse regering kunnen voorkomen dat spaarders en gepensioneerden geld verliezen en dat klanten van beide banken hun spaargeld weghalen.



    Reddingsoperatie

    Deze reddingsoperatie lijkt in strijd met de Europese bail-in regels, maar in overleg met de ECB heeft de Italiaanse regering toch een manier gevonden om onder deze regels uit te komen. De twee banken in kwestie zouden te klein zijn om systeemrisico op te leveren en zouden daarom onder de Italiaanse regelgeving behandeld worden. Een merkwaardige vorm van zaken, want als een kleine bank al niet via een bail-in afgewikkeld mag worden, hoe moet dat dan met een grote systeembank?

    Dankzij de redding van Veneto Banca en Banca Popolare di Vicenza van afgelopen weekend konden beide banken hun deuren vandaag gewoon openen. Ondertussen wordt er achter de schermen gewerkt aan een reorganisatie van beide probleembanken, een proces waarbij naar schatting 4.000 banen verloren zullen gaan.

    Monte dei Paschi di Siena

    Met de afwikkeling van deze regionale banken heeft Italië nu al drie banken van de ondergang gered. Begin deze maand gaf de Europese Commissie de Italiaanse regering goedkeuring om het eeuwenoude Monte dei Paschi di Siena te redden. Onder voorwaarde dat de bank haar slechte bezittingen van de balans haalt mag de overheid een bedrag van maximaal €8,8 miljard in de bank investeren.

    De redding van deze twee Italiaanse probleembanken leverde gemengde reacties op. Obligatiehouders van de twee probleembanken reageerden enthousiast, omdat de waarde van hun schuldpapier nu door de staat gegarandeerd wordt. Ook op de aandelenmarkt was de stemming positief, want de Italiaanse MIB-index stond bijna 1,5% hoger. Dat is een bijna twee keer zo grote stijging als de belangrijkste indices in Duitsland en Nederland.

    Vanuit Europa komt er ook kritiek op het reddingsprogramma. Die vragen zich af waarom Intesa Sanpaolo voor een symbolisch bedrag van €1 bezittingen mag overnemen die waarschijnlijk veel meer waard zijn, terwijl de verliezen op het bordje van de belastingbetaler komen te liggen.

    Meer over dit dossier:

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • ECB werkt aan realtime betaalsysteem voor banken

    De ECB werkt aan een realtime betalingssysteem voor banken, waarmee consumenten en bedrijven zonder vertraging geld kunnen overmaken naar banken in de gehele Eurozone. Wil je als consument iets kopen in het buitenland of wil je als bedrijf een buitenlandse leverancier betalen, dan wordt het geld in de toekomst zonder vertraging op de rekening van de ontvanger bijgeschreven.

    Met de ontwikkeling van dit nieuwe systeem wordt een van de grootste nadelen van grensoverschrijdend betalingsverkeer aangepakt. De tijd dat betalingen tussen verschillende banken vertraagd werden door weekenden of landelijke feestdagen gaan binnen de Eurozone dus tot het verleden behoren.

    Realtime betalingsverkeer in de Eurozone

    Het nieuwe systeem dat dit allemaal mogelijk maakt luistert naar de naam ‘TARGET Instant Payment Settlement’ (TIPS) en zal 365 dagen per jaar en 24 uur per dag het betalingsverkeer tussen banken in de Eurozone regelen. Het is een afgeleide van het TARGET 2 systeem dat centrale banken binnen het Eurosysteem gebruiken om grote geldstromen tussen landen te optimaliseren.

    Het nieuwe real-time betalingssysteem van de ECB wordt in nauwe samenwerking met de Europese bankensector ontwikkeld en zal naar verwachting in november 2018 in gebruik worden genomen. Voor deze nieuwe dienstverlening zal de ECB 0,2 eurocent per transactie in rekening brengen (€0,002), op voorwaarde dat een bank tenminste twee jaar van dit nieuwe systeem gebruik zal maken.

  • Column: Risicovrij bestaat niet meer

    Voor het uitbreken van de crisis in 2008 was er in de Westerse wereld een zeer groot vertrouwen in financiële instellingen. Spaargeld en staatsobligaties hadden het imago van absolute zekerheid, daar kon helemaal niets mee gebeuren. Economische theorieën werden gebouwd rondom de aanname van volledige zekerheid, een voorwaarde die in 2008 volledig onderuit werd gehaald met de val van Lehman Brothers en alles wat erop volgde.

    Ruim acht jaar na de crisis hebben we geleerd dat banken werkelijk kunnen omvallen en dat vermogende spaarders niet meer onder alle omstandigheden op steun van de belastingbetaler hoeven te rekenen. Heb je meer dan €100.000 spaargeld, dan wordt je geacht zelf onderzoek te doen en je vermogen te spreiden over verschillende banken of beleggingen.

    Zelfs Jean Claude Juncker, voormalig topman van de ECB, zei in 2012 dat er niet meer zoiets bestaat als een risicovrij rendement. Woorden die begin vorig jaar door de Europese Bankenautoriteit (EBA) en de Bank for International Settlements (BIS) nog eens bevestigd werden.

    Risico van obligaties

    Heeft u veel spaargeld, dan is het dus verstandig om de risico’s zoveel mogelijk af te dekken. Dat betekent niet alleen dat u het beste onder de grens van €100.000 spaargeld per bank kunt blijven, maar dat u ook voorzichtig moet zijn met bepaalde achtergestelde obligaties en deposito’s van uw bank.

    Dit soort beleggingsproducten bieden weliswaar een hogere rente, maar daar staat tegenover dat uw geld dan niet altijd gedekt is in het geval de bank gered moet worden. Daar weten ze in Spanje sinds kort ook alles van, want bij de overname/redding van Banco Popolar werd er in één keer een streep gezet door een bepaald type achtergestelde lening van de bank. Spaarders die het onderste uit de kan wilden kregen de deksel op de neus!

    Heeft u ook een achtergestelde obligatielening of deposito bij uw bank, dan is dus ten zeerste aan te bevelen de voorwaarden nog eens door te nemen. Zo voorkomt u dat u straks met een waardeloos papiertje bij de bank staat, net als de klanten van de V&D die na het faillissement van de warenhuisketen opeens hun waardebonnen niet meer konden inleveren…

    Frank Knopers

    Wilt u reageren? Mail naar [email protected]

    gs-logo-breed

    Deze column van Frank Knopers verscheen afgelopen weekend op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].

  • Bundesbank: “Banken creëren geld uit het niets”

    Bundesbank: “Banken creëren geld uit het niets”

    In navolging op de Bank of England komt nu ook de Bundesbank met een verhelderend stuk over geldcreatie. In haar maandrapportage van april schrijven economen van de Duitse centrale bank dat commerciële banken inderdaad geld ‘uit het niets’ creëren. Zodra je een lening afsluit bij een bank wordt dat bedrag gewoon op je bankrekening toegevoegd als nieuw geld, waardoor de totale geldhoeveelheid toeneemt.

    Met deze informatie probeert de Bundesbank een einde te maken aan het hardnekkige misverstand dat commerciële banken slechts tussenpersoon zijn in de kredietverlening en dat ze alleen het geld uitlenen dat door andere rekeninghouders bij de bank gestald is. Dat betekent ook dat banken niet per definitie reserves moeten hebben om een lening te kunnen verstrekken. Een handtekening van de schuldenaar is in principe voldoende om nieuw geld in omloop te brengen.

    Banken creëren nieuw geld

    Dat banken nieuw geld in omloop brengen wil overigens niet zeggen dat ze dat onbeperkt kunnen doen. Zo zijn banken verplicht een zekere kapitaalbuffer aan te houden, waarmee ze een eventuele uitstroom van spaartegoeden kunnen opvangen. Die reserves hebben banken nodig voor het geval spaarders geld van hun rekening halen of hun tegoed willen overschrijven naar een andere bank.

    Een andere beperking op de geldcreatie is dat banken risico lopen als een lening niet volledig wordt terugbetaald. Dit zelfcorrigerend mechanisme moet voorkomen dat banken onverantwoorde leningen verstrekken. Helaas heeft de praktijk uitgewezen dat banken soms toch onverantwoorde risico’s nemen, zeker als ze de verliezen kunnen afwentelen op de samenleving.

    Rente

    Onder normale omstandigheden kunnen centrale banken de geldcreatie beïnvloeden door de rente te verhogen of te verlagen. Een hoge rente zal de kredietverlening afremmen, terwijl een lage rente de kredietcreatie juist stimuleert. Dat mechanisme lijkt inmiddels uitgewerkt, aangezien de kredietverlening zelfs met een rente van bijna nul procent nauwelijks op gang komt. Door onzekerheid over de toekomst is er simpelweg minder vraag naar krediet, ook al wordt het tegen een historisch lage rente aangeboden.

    In 2014 publiceerden Marketupdate een uitgebreid artikel over geldcreatie. Hierin leggen we uit wat er op de bankbalans gebeurt op het moment dat er een lening verstrekt wordt en wat er gebeurt op het moment dat een centrale bank staatsobligaties opkoopt.

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Infographic: De neergang van Home Capital Group

    Infographic: De neergang van Home Capital Group

    De grootste hypotheekverstrekker van Canada, Home Capital Group, kwam in grote moeilijkheden nadat spaarders in korte tijd meer dan $600 miljoen aan spaartegoeden weghaalden. Toe bekend werd dat de bank een noodlening van meer dan $2 miljard nodig had om overeind te blijven verloor het aandeel van de hypotheekbank 65% van haar waarde. Is dit het begin van een nieuwe kredietcrisis? Visual Capitalist maakte de volgende infographic.

    chart-home-capital-crash-1

    Infographic: Canadese Home Capital Group in de problemen (Bron: Visual Capitalist)

    In tegenstelling tot veel andere landen werd de huizenmarkt van Canada nauwelijks getroffen door de crisis van 2008. De huizenprijzen zijn daar sindsdien alleen maar verder gestegen, mede dankzij de extreem lage rente en soepele kredietverlening door banken. Volgens de Economist was de Canadese huizenmarkt in 2015 ten opzichte van het gemiddelde inkomen van de bevolking al 35% overgewaardeerd.

  • Column: Wie weet hoe het echt werkt?

    Afgelopen week ontving ik naar aanleiding van mijn column een aantal zeer interessante reacties (waarvoor dank!). Erg leuk dat er massaal gereageerd wordt, uit een aantal reacties kwamen zeer intelligente inzichten naar voren. Ik kom hier in de toekomst nog op terug.

    Afgelopen week viel mij op dat de hele wereld – terecht – viel over United Airlines. Een Chinese arts werd letterlijk met geweld uit het vliegtuig getrokken, omdat de vlucht overboekt was (er moesten op het laatste moment vier medewerkers mee). Elke luchtvaartmaatschappij verkoopt expres meer stoelen dan dat er beschikbaar zijn. Ze gaan er dan vanuit dat er een aantal passagiers uiteindelijk niet op komen dagen. Stel dat er 100 plaatsen in een vliegtuig zijn, er worden dan door de luchtvaartmaatschappij 105 tickets verkocht voor deze vlucht. Ze gaan ervan uit dat minstens 5% van de passagiers niet op komen dagen. Met andere woorden, ze verkopen zitplaatsen die in werkelijkheid niet bestaan. Op zich geen probleem, totdat alle passagiers wel komen opdagen en er problemen ontstaan zoals op de vlucht van United Airlines.

    Bovenstaand voorbeeld is precies wat banken wereldwijd ook doen, op een veel grotere schaal. En het opvallende is dat er geen haan is die er momenteel naar kraait! Banken lenen geld uit en vragen rente over dit geld dat ze eigenlijk niet bezitten.

    Fractioneel bankieren

    Dit heet ‘Fractional Reserve Banking’, een financieel systeem waarbij banken maar een piepklein deel van het spaargeld van de klanten daadwerkelijk hoeft aan te houden. Henry Ford, oprichter van het gelijknamige automerk, verwoordde het als volgt:

    “It is well enough that people of the nation do not understand our banking and monetary system, for if they did, I believe there would be a revolution before tomorrow morning.”

    Een zeer klein gedeelte van de bevolking wereldwijd heeft écht door hoe ons geldsysteem werkt. Ik heb zelfs tijdens mijn studie economie aan de UvA nooit geleerd hoe dit systeem precies werkte. Media schrijven er vrijwel niet over en het overgrote deel van de bevolking vindt het maar een saai onderwerp. Die kijken liever naar The Voice of laten al hun vrienden weten wat ze de avond daarvoor gegeten hebben.

    Er zijn overigens nog een aantal landen ter wereld waar het systeem niet zo in elkaar steekt, bijvoorbeeld in Iran en Noord-Korea. Tot voor een aantal jaren geleden hadden ook Libië, Irak en Afghanistan andere geldsystemen.

    Nu een voorbeeld ter verduidelijking: Een persoon stort €100.000 op een spaarrekening bij bank A. Deze bank houdt €5.000 als reserve aan, de resterende €95.000 wordt uitgeleend. Dat geld begint te circuleren en komt uiteindelijk op een bankrekening bij bank B. Deze bank ziet dat geld weer als ‘bezit’ en leent op basis daarvan weer €90.250 EUR uit (95%). Dit gaat alsmaar door, totdat het banksysteem als geheel leningen ter waarde van €2 miljoen heeft verstrekt op basis van een oorspronkelijke inleg van €100.000.

    Dit is natuurlijk geen probleem als het goed gaat, de bankiers verdienen dan enorme salarissen en bonussen. In 2008 zagen we hoe het echter bijna volledig misging en de banken door u als belastingbetaler gered moesten worden. Ik geloof niet dat ze de bonussen van de jaren daarvoor hebben hoeven teruggeven…

    Hypotheekschulden

    Verder las ik afgelopen week een stuk over de hoogte van de hypotheekschulden in Nederland. De Nederlandse hypotheekschuld is ten opzichte van het bruto binnenlands product één van de hoogste ter wereld en vormt het grootste deel van de schuldenlast van Nederlandse huishoudens, te weten maar liefst 277% van het bbp.

    Over schulden moet rente worden betaald en dat geld kunnen huishoudens dus niet besteden aan consumptiegoederen. Een te grote nationale schuld remt zo de nationale consumptie.

    Er is echter een truc gebruikt door ervoor te zorgen dat de consumptie niet vermindert. De Europese Centrale Bank (ECB) houdt al enkele jaren de rente kunstmatig laag. Hierdoor hoeven huishoudens weinig rente te betalen over bestaande schulden en is het goedkoop om nog meer te lenen, het wordt zelfs aangemoedigd. Met dat geld kunnen burgers alsnog dat huis of een nieuwe auto kopen. Er wordt geld uitgegeven alsof er geen vuiltje aan de lucht is en het lijkt of de economie weer is aangetrokken.

    Het is alleen geen duurzame groei, maar koopkrachtgroei aangedreven door groei van schulden. Consumeren op de pof en speculatief investeren met geleend geld overschaduwen het onderliggende probleem dat ondertussen almaar groter wordt: Echte economische groei blijft uit en de uiteindelijke klap zal daardoor heftiger zijn dan alle voorgaande. Een kleine renteverhoging kan grote gevolgen hebben voor de houdbaarheid van schulden en bestedingen en zo een nieuwe financiële en economische schok veroorzaken.

    De rekening wordt zonder twijfel ooit gepresenteerd. En wat zullen de mensen dan boos zijn op de politiek dat dit probleem nooit écht aangepakt is. Maar snappen, net als het geldsysteem, zullen de meesten het niet. Wel weten ze inmiddels alles wat hun vrienden in de tussentijd hebben gegeten…

    Sander Noordhof

    Reageren? Stuur een mail naar [email protected]

    gs-logo-breed

    Deze column van Sander Noordhof verscheen afgelopen weekend op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].

  • Column: Objectieve media belangrijker dan ooit

    Terwijl ik deze column schrijf, zie ik op mijn andere scherm een scherp opgelopen goudkoers. Dit heeft natuurlijk te maken met de raketaanval door de VS in Syrië en de politieke spanningen die dit wereldwijd veroorzaakt. Sinds er een aantal dagen geleden in de Westerse media werd bericht dat Assad zeer waarschijnlijk verantwoordelijk is voor deze vreselijke aanval met chemische wapens, blijf ik maar nadenken over ‘waarom’ en word ik natuurlijk gegrepen door de afschuwelijke beelden van de slachtoffers en de gevolgen voor hun families.

    Waarom zou Assad – die niet dom is – terwijl de hele wereld meekijkt, chemische wapens gebruiken? De VS hebben vorige week juist aangegeven dat het verdrijven van Assad geen prioriteit meer heeft. Het regeringsleger heeft de overwinning in Aleppo bijna binnen en herovert elke dag meer grond op terroristische groeperingen.

    Kort na de bombardementen werd Assad door vrijwel alle Westerse media eensgezind als hoofdschuldige aangewezen en afgelopen nacht was daar de vergelding. Zo’n vergelding is enigszins te begrijpen, maar er dient natuurlijk geen enkele twijfel te zijn over de schuldige van de aanval. Er moeten waterdichte bewijzen geleverd worden en deze heb ik tot op heden in ieder geval nog niet gezien.

    Vanuit Rusland komt het bericht dat de door de VS uitgevoerde aanval al eerder voorbereid moet zijn, ruim voor de aanval met chemische wapens. Maar wat moet je nu geloven? In 2013 is er ook een chemische aanval uitgevoerd op de bevolking van Syrië. Ook toen werd Assad als schuldige aangewezen door het Westen. De VN heeft daarna echter na grondig onderzoek bekendgemaakt dat het toch de rebellen waren die de chemische wapens gebruikten.

    Nu wordt er zelfs door kranten gebracht dat Assad, net als in 2013, wéér chemische wapens heeft gebruikt! Zoals ik al vele malen eerder heb geschreven; het is van het allergrootste belang dat de media wereldwijd objectief verslag doen van gebeurtenissen en de situatie van alle relevante kanten bekijken én daarover berichten. Ik heb het idee dat dit momenteel niet gebeurt en dat zou in de nabije toekomst wel eens desastreuze gevolgen kunnen hebben.

    Icesave

    Nu naar een geheel ander onderwerp. Een lezer (dank!) stuurde me vorige week een erg interessant stuk. Ik heb hieronder een voor een zijn tekst overgenomen.

    “Er wordt altijd gerefereerd dat er in Europa een bankgarantie stelsel is van € 100.000, maar dat is een leugen. Het Europees gerechtshof heeft in de Icesave zaak een duidelijke uitspraak gedaan dat “in geval er een situatie ontstaat dat een land zijn financiële verplichtingen ten aanzien van het garantiestelsel niet na kan komen het garantie stelsel niet nageleefd hoeft te worden”.

    In januari 2013 heeft het Hof van Justitie van de Europese Vrijhandelsassociatie (EFTA) IJsland gelijk gegeven dat het weigerde Nederlandse en Britse rekeninghouders van Icesave te compenseren.[43] Tegen de uitspraak is geen beroep mogelijk. Volgens het Hof waren de gevolgen van de kredietcrisis voor IJsland dermate zwaar, dat het land van compensatie af kon zien.”

    Dit is een zéér belangrijk precedent. In 2008 werd het depositogarantiestelsel aangepast. In alle landen van de Eurozone werd voortaan een bedrag tot €100.000 per persoon per bank ‘gegarandeerd’ in plaats van de lagere bedragen (die per land ook nog eens verschillend waren, in Nederland lag die grens op €38.000). Een destijds zeer slimme actie van de autoriteiten, want hierdoor werd het vertrouwen hersteld en werd een halt geroepen aan het massaal verschuiven van spaartegoeden tussen banken en landen en het openen van rekeningen bij verschillende banken.

    Het was eigenlijk altijd al bekend – ook voor bovenstaande uitspraak – dat dit depositogarantiestelsel nooit zou kunnen uitbetalen bij het omvallen van één van de grotere banken in Nederland (ING, ABN AMRO en de Rabobank). Het garantiefonds bezit niet genoeg reserves en zou deze moeten aanvullen met nieuwe financiële middelen die naar rato door de Nederlandse banken zelf opgehoest moeten worden.

    Komt één van de drie grote banken in de problemen, dan hebben ook die andere twee banken dus direct een probleem. In de praktijk komt het erop neer dat bijvoorbeeld de ING een derde van het totaal van het garantiefonds zou moeten ophoesten bij een faillissement van de ING zelf. Totaal onmogelijk dus. Ook zijn de Nederlandse banken totaal met elkaar verweven, wat betekent dat een faillissement van de één ervoor zorgt dat de rest ook automatisch omvalt. Toch heeft vrijwel iedereen in Nederland het idee dat z’n spaargeld tot €100.000 wel veilig is, wat er ook gebeurt. Ik hoop dat ik u ervan overtuigd heb dat dit geenszins het geval is. Bezit geeft zorgen, zorg er goed voor!

    Sander Noordhof

    Reageren? Stuur een mail naar [email protected]

    gs-logo-breed

    Deze column van Sander Noordhof verscheen afgelopen weekend op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].

  • Column: Tegenpartij risico

    Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was het onzeker hoe de Sovjet-Unie zich zou gaan opstellen tegenover de rest van Europa. Uit angst voor deze mogelijke dreiging besloten veel Westerse landen hun eigen goud te verschepen naar de Verenigde Staten. Daar lag het goud veilig en buiten het bereik van een eventuele Russische invasie.

    Onder het gebouw van de Federal Reserve in New York, tientallen meters diep, bevindt zich de kluis waar al dit goud opgeslagen ligt. Het goud dat hier ligt is dus geen eigendom van de Federal Reserve, maar van andere landen en van centrale banken uit andere landen. Ook nadat de Sovjet-Unie uiteenviel, bleef dit goud in de Verenigde Staten liggen. De VS waren immers een welvarende, betrouwbare bondgenoot. Een aantal decennia later is de situatie wereldwijd heel anders. De VS heeft een enorme staatsschuld en is nog maar kort geleden betrapt op het uitgebreid bespioneren van wereldleiders van ‘bevriende’ landen.

    Bundesbank haalt goud terug

    In 2013 besloot de Duitse regering een groot deel van het goud terug te halen. Vorige week werd werd bekend dat de Bundesbank de repatriëring van $13 miljard aan goud uit New York heeft afgerond. Ik vind het eenvoudig te begrijpen waarom Duitsland dit gedaan heeft. Ze vonden het tegenpartij risico te groot worden en hebben het beheer van hun goud in eigen handen genomen. Ze hebben het risico dus drastisch verminderd.

    Zoals we hier vaker besproken hebben is ons financiële stelsel volledig gestoeld op vertrouwen. Dit is de reden dat wij Nederlanders ons geld naar de bank brengen. We vertrouwen erop dat het daar veilig is. Wat weinigen beseffen is dat het geld dan officieel niet meer van u is, maar van de bank. In theorie wordt u dus de schuldeiser, de bank wordt de schuldenaar. Deze bank gaat met uw spaargeld allerlei transacties aan. Vaak zijn dit logische investeringen, maar er zitten ook bizarre beslissingen tussen, zoals de transacties met ‘rommelhypotheken’ in de aanloop naar de financiële crisis van 2008.

    Het punt dat ik wil maken is dat banken investeringen doen met uw geld, niet met hun eigen geld. Als de investeringen goed gaan, is de winst voor de bank. Als de investeringen niet goed gaan, is het verlies voor u. Het enige waarmee u gecompenseerd wordt voor dit risico is een minuscuul beetje rente. Vaak niet eens genoeg om de inflatie bij te houden. En dan heb ik het nog niet eens over de vermogensbelasting die nog steeds uitgaat van een fictief rente van 4%.

    Afgelopen week kwamen er geluiden uit de VS dat de banken teveel kapitaal voor eventuele verliezen moesten aanhouden. Dit vond ik echt bizar, zeker als je kijkt naar het recente verleden. De banken zeggen dus eigenlijk dat ze minder veilig moeten worden voor uw spaargeld. Een auteur vergeleek dit met een stuntman die klaagde over het feit dat zijn helm zo’n goede bescherming bood tegen vallen.

    Tegenpartij risico

    Uw spaargeld wordt dus weer aan andere partijen toevertrouwd. Dit is hoe ons systeem werkt. Uw geld wordt aan veel verschillende partijen toevertrouwd, waardoor het tegenpartij risico drastisch toeneemt. Hierbij een kort voorbeeld; A investeert het geld bij B, B stalt op zijn beurt het geld bij C. Als er iets misgaat met C, zijn A en B de pineut. Hoe verder deze keten gaat, hoe groter het tegenpartij risico wordt.

    Wanneer ons financiële systeem naar behoren functioneert, is dit tegenpartij risico meestal geen groot probleem. Wanneer er scheuren dreigen in het financiële systeem wordt dit tegenpartij risico in zeer korte tijd een flinke issue. De effecten zagen we in 2008 tijdens de financiële crisis. Zodra een bank failliet ging, kwamen andere banken in grote moeilijkheden. Dit is ook wat er gebeurt als een land als Griekenland failliet dreigt te gaan.

    Weinigen denken aan dit tegenpartij risico, totdat het een probleem wordt. En dan is het al te laat. Een mogelijkheid om dit tegenpartij risico te verkleinen is door een deel van uw vermogen als cash geld aan te houden. Dan is niet langer één specifieke bank, maar de centrale bank uw tegenpartij.

    Echter wordt het bezit van contant geld door de autoriteiten steeds meer geassocieerd met criminaliteit en terrorisme. U wordt dus als het ware gedwongen uw geld binnen dit huidige digitale systeem aan te houden, met alle risico’s van dien.

    Een andere mogelijkheid is natuurlijk het aanhouden van fysiek goud en/of zilver. Deze edelmetalen hebben intrinsieke waarde en bent u altijd deels beschermd tegen calamiteiten binnen het financiële systeem, omdat de waarde van het edelmetaal niet ontleend wordt aan één specifieke tegenpartij. De waarde van het edelmetaal wordt bepaald door iedereen in de wereld die behoefte heeft om een deel van zijn of haar vermogen om te zetten in goud of zilver. Die groep mensen zal door het riskante beleid van centrale banken de komende jaren waarschijnlijk alleen maar groter worden.

    De geschiedenis heeft ons geleerd dat banken en geldsystemen niet feilloos zijn. In extreme scenario’s blijken garanties opeens geen garanties meer te zijn. Fysieke edelmetalen vormen een solide anker, juist omdat deze geen tegenpartij risico kennen en op ieder moment tegen iedere valuta verhandeld kunnen worden. Een gewaarschuwd mens telt voor twee!

    Met vriendelijke groet,

    Sander Noordhof

    gs-logo-breed

    Deze column van Sander Noordhof verscheen afgelopen weekend op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].