Tag: china

Welke landen kochten in oktober Amerikaanse staatsobligaties?

Iedere maand publiceert de Federal Reserve een overzicht van alle Amerikaanse staatsobligaties die in handen zijn van het buitenland, de zogeheten TIC-data. Deze ‘foreign holdings’ hebben betrekking op zowel de particuliere als publieke bezittingen van Amerikaans schuldpapier. Een gedeelte daarvan staat op de balans van centrale banken over de hele wereld en een ander deel is in handen van beleggingsfondsen en institutionele beleggers in verschillende landen. Hoe deze verdeling precies is, daar zullen we waarschijnlijk niet achter komen.

Wel is het interessant om inzicht te krijgen in de ontwikkelingen op de markt voor Amerikaanse Treasuries. De Verenigde Staten moeten ieder jaar nieuwe staatsobligaties uitschrijven om het begrotingstekort te financieren en de grote vraag is altijd welke landen bereid zijn om die leningen te verstrekken. China en Japan zijn de grootste crediteuren van de Amerikaanse overheid, maar hoeveel Treasuries hebben ze in heel 2013 en in de laatste maand gekocht of verkocht? We laten het zien aan de hand van een aantal grafieken.

Welke landen hebben de meeste Amerikaanse staatsobligaties?
De eerste grafiek laat de actuele situatie zien. Deze is gebaseerd op de totale positie in Amerikaanse Treasuries in oktober 2013. De Federal Reserve publiceert deze cijfers altijd met enige vertraging, vandaar dat we momenteel geen recentere data hebben dan oktober. Zoals u ziet hebben China en Japan van alle landen buiten de Verenigde Staten verreweg de meeste Amerikaanse staatsobligaties in bezit. Niet vreemd, als je bedenkt dat dit de landen zijn met het grootste handelsoverschot. Zie daarvoor onze grafiek Peak Exorbitant Privilege.

China en Japan bezitten de meeste Amerikaanse staatsobligaties

Totale buitenlandse bezittingen van Amerikaanse staatsobligaties

Welke landen hebben dit jaar staatsobligaties verkocht?

De twee bovenstaande grafieken geven een totaaloverzicht, maar het is natuurlijk ook interessant om wat dieper in de cijfers te duiken en te kijken welke landen dit jaar Treasuries hebben gekocht of verkocht. De eerste grafiek hieronder laat de mutaties in de eerste tien maanden van 2013 zien, de tweede grafiek geeft slechts de mutaties van de laatste maand (oktober) weer ten opzichte van een maand eerder. Zoals u ziet kochten de Chinezen ook dit jaar netto ook weer Amerikaanse staatsobligaties, om precies te zijn $90,3 miljard. Japan komt op een tweede plaats met een netto stijging van $70,5 miljard. De landen die dit jaar netto het meeste Amerikaanse schuldpapier verkochten zijn de olie-exporterende landen, Singapore, Thailand, Zwitserland, Luxemburg en Rusland.

Welke landen hebben dit jaar Amerikaanse staatsobligaties gekocht of verkocht?

De laatste grafiek laat zien dat de aankopen en verkopen in de maand oktober in ieder land beperkt bleven tot hooguit $10 miljard. De drie grootste kopers waren in deze maand China, Hong Kong en Rusland. De drie landen die in oktober de meeste Treasuries van de hand deden waren de Caribische banken, de olie-exporterende landen en Luxemburg.

Welke landen hebben de afgelopen maand Amerikaans schuldpapier van de hand gedaan?

Maar wat koopt de Federal Reserve?
Leuk en aardig al die cijfers, maar hoe verhouden de aankopen van Amerikaanse staatsobligaties door het buitenland zich tot de 'aankopen' van de Federal Reserve? Met het QE programma zuigt de centrale bank in hoog tempo schuldpapier uit de markt. Eerder dit jaar passeerden ze al de grens van $2 biljoen aan opgekochte staatsobligaties. Hieronder ziet u dezelfde grafieken, maar dan inclusief de aankopen van Treasuries door de Federal Reserve.

Eerder dit jaar passeerde de Federal Reserve de grens van $2 biljoen aan staatsobligaties

De Federal Reserve koopt verreweg de meeste Amerikaanse staatsobligaties

De Federal Reserve koopt verreweg de meeste Treasuries

18 december 2013
Goud en zilver report (Week 50)

Vergeleken met een week geleden zijn de prijzen van goud en zilver bijna niet van hun plek gekomen. De slotkoers van afgelopen vrijdag lang voor beide edelmetalen marginaal hoger dan de slotkoers van een week eerder. Zo steeg de prijs van het gele metaal van €896,59 naar €901,45 per troy ounce (+0,54%) en klom de zilverkoers van €457,59 naar €461,07 per kilogram (+0,76%).

Ondanks deze kleine veranderingen op weekbasis was de volatiliteit op dagbasis behoorlijk groot. Begin deze week klom de goudkoers naar €918 per troy ounce, maar op donderdag zakte de koers weer weg tot €890. Op dezelfde manier klom de zilverkoers van €460 naar €477, om vervolgens een scherpe daling in te zetten die stopte op €453 per kilo. Dat was tegelijk de laagste prijs van de week.

In dollars waren de uitslagen niet veel anders. De prijs steeg van $1.229,16 naar $1.238,74 per troy ounce, een winst van 0,78%. De zilverkoers steeg van $19,51 naar $19,71 per troy ounce, een plus van 1,03%. De percentages vallen in dollars iets hoger uit dan in euro’s, want de wisselkoers tussen de twee valuta liep deze week op van 1,3670 naar 1,3742 (+0,53%).

Goudkoers in euro per troy ounce (Bron: Goudstandaard)

Zilverprijs in euro per kilo (Bron: Goudstandaard)

Volatiliteit en zwak sentiment

De hoge volatiliteit op de korte termijn en de aanhoudende daling op de langere termijn maakt goud een onprettige belegging voor veel beleggers en professionele vermogensbeheerders, zoals 24 karaat aanstipte in één van zijn bijdragen van afgelopen week. We zien vooralsnog geen signalen in de markt die erop wijzen dat de dalende trend spoedig zal keren. Ook een aantal grote banken verwacht dat de goudprijs in 2014 nog verder onderuit zal gaan. Het sentiment onder hedgefondsen is sinds 2007 niet meer zo laag geweest als nu.

Het zwakke sentiment in de markt wordt door de volgende grafiek op Bullmarketthinking goed samengevat. We zien de totale voorraad van een groot aantal ETF’s, fondsen en goud-exchanges sinds 1992. Was dat begin dit jaar nog ongeveer 100 miljoen troy ounce, nu is dat nog minder dan 75 miljoen troy ounce. Een krimp van meer dan 25%. Toevallig is dat ook ongeveer het percentage waarmee de goudkoers dit jaar gezakt is.

Voorraden van ETF’s en goud-exchanges (Bron: Goldchartsrus.com)

De goudkoers sinds 1992

Bovenstaande laat zien dat de voorraadontwikkeling bij al deze goudfondsen en ETF’s bijna parallel loopt aan de goudkoers. De grote vraag is wie al dat edelmetaal (25 miljoen troy ounce of 777,5 ton) gekocht heeft. Voor iedere verkoper moet ook een koper zijn. Daarnaast komt er jaarlijks ook aanbod van nieuw goud bij van de goudmijnen. In 2012 was dat ruim 2.800 ton goud.

China

Waar is dat allemaal gebleven? Om die vraag te beantwoorden moeten we naar China kijken. Zijn grafieken over de Chinese import van goud spreken boekdelen. En naast die import heeft China ook een omvangrijke binnenlandse goudmijnproductie die grotendeels binnen de Chinese landsgrenzen blijft.

We vallen een beetje in herhaling, maar dat komt omdat we niet vaak genoeg kunnen benadrukken hoe significant deze ontwikkeling is. China is een wereldmacht in opkomst en wil in sneltreinvaart een reserve opbouwen die in verhouding staat tot de omvang van de Chinese economie. De VS heeft 8.133 ton goud en op de balans van het Eurosysteem staat ongeveer 10.800 ton aan geel metaal. China wil ook een paar duizend ton erbij hebben voor het tijdperk waarin de dollar niet langer de meest dominante reserve van centrale banken meer is. Daar heeft ook gastschrijver 24 karaat deze week over geschreven.

Goudhandel tussen China en Hong Kong (Bron: Ingoldwetrust.ch)

Gecombineerde import van goud door China en Hong Kong (Bron: Ingoldwetrust.ch)

Chinese import van goud vanuit Zwitserland

15 december 2013
Graph: Peak Exorbitant Privilege

In a search for the latest current account numbers of some European countries we stumbled upon an interesting page on Wikipedia. The page contained the cumulative current account balance of practically all countries in the world between 1980 and 2008, using data from the IMF website. We thought this information was worth sharing, especially if we could add the most recent data to it. After collecting the data of the last five years from the IMF website we made a graph of the cumulative current account balance from 1980 till 2013…. We present to you the ‘Exorbitant Privilege’ of the United States in one significant graph!

Peak Exorbitant Privilege: The cumulative current account balance since 1980 (click for full-size graph)

What you see is the cumulative trade balance of 76 different countries since 1980. We have the data of 182 different countries, but to keep this chart comprehensible we have excluded all countries with a total surplus or deficit smaller than $20 trillion. These are the countries that would fill the middle part of the graph shown above.

Peak Exorbitant Privilege

The French Finance Minister Valéry Giscard d’Estaing coined the term 'exorbitant privilege' in the sixties to describe the position of the United States and their dollar as world reserve currency. The US is the only country in the world to simply print dollars, while the rest of the world could only obtain those dollars by producing a trade surplus against the United States. Everybody needed dollars for international trade as a result of the Bretton Woods agreement in 1944. What followed was a stockpiling of trade deficits in the US and a stockpiling of dollarreserves in the rest of the world. In 2010 Barry Eichengreen published a book titled 'Exorbitant Privilege' and in 2012 FOFOA wrote an excellent piece on the 'Peak Exorbitant Privilege'.

From dollars back to gold

In the sixties Europe started demanding gold for their surplus dollars, causing a substantial outflow of gold bars from the US Treasury. From the peak to the bottom in 1971 the United States lost almost two-thirds of their official gold reserve. The exorbitant privilege of the dollar seemed untenable, but when president Nixon closed the gold windows in 1971 there was no viable alternative for the mighty US dollar (yet). The rest of the world had no other option than to accept being paid in a currency which could no longer be redeemed for gold.

The United States kept their exorbitant privilege and started producing a trade deficit the world has never seen before. Between 1980 and 2013 the US collected a cumulative trade deficit of $9.600 trillion, almost ten times as much as the number two (Spain) and more than ten times as much as the number three (United Kingdom). The graph above clearly shows which countries have lived above their means since 1980 and which countries have lived below their means. The Chinese and the Japanese were the most productive with cumulative trade surpluses of about $4.500 and $3.100 trillion respectively. It should be no surprise that these two countries have the largest holdings of US Treasuries.

It should be no surprise as well that China - with their large surplus of dollars - is importing gold hand over fist, just like some European countries did in the sixties... You see the similarities?

12 december 2013
Cartoon van de dag (11 december 2013)

Cartoon: China en Europa zoeken toenadering…

11 december 2013
Waarom gaat al dat goud naar China?

Een dalende goudprijs en stijgende goudmetaal flow naar China!? Daar kan geen enkele toeschouwer van de goudmarkt onverschillig bij blijven. Daar moeten conclusies uit getrokken worden. Niet in het minst omdat de regio China-Japan-Z.Korea militair aan het opwarmen is en de Amerikaanse hegemonie daar natuurlijk bij betrokken is. De twee grootste uitdagingen voor het dollarsysteem & regime zijn de euro en yuan. De derde uitdaging is de dollar z’n controle over de wereld oliemarkt. Deze drie $-uitdagers hebben alle drie een sterker wordende goudbinding! Euro en yuan zijn ook afhankelijk van de manier waarop olie geprijsd wordt. Logisch, dat de anti-goud dollar fractie(s) deze binding(en) aan goud zwak wil houden. Dat is dan ook het voornaamste doel van de manipulatieve elektronische dollar goudprijs.

Chinese bruto import van goud in 2012 en 2013

De manipulaties van de goudprijs beletten evenwel niet dat goudreserve op de ECB balans blijft staan en dat de yuan en de landen met dollaroverschotten uit olie hun verdiensten in goudmetaal blijven consolideren. De dollar is nu de valuta- en goudoorlog aan het verliezen, omdat de voornaamste producenten van dollaroverschotten (de exporterende landen in het Midden-Oosten en Azië) steeds meer hun dollarreserves vervangen door goudmetaal. Hoe meer tekorten het dollarsysteem produceert, des te sterker de goudmetaal affiniteit en rijkdom-reserve afstraling van het goud zal toenemen, ongeacht de manipulatieve goudprijs daling(en).

Dollar regime staat onder druk
Het dollarregime staat voor de onmogelijke taak om de dollar als wereldreservemunt hoog te houden. Die taak is onmogelijk geworden als gevolg van de voortdurende opeenstapeling van tekorten! Dat doen ze dan met steeds toenemende manipulatieve vervalsingen in de door dollars gedomineerde financiële industrie, door oorlog te stoken en door het geopolitiek ondermijnen/controleren van de $-uitdagers op alle vlakken (modern kolonialisme). Het Westerse banksysteem is in een diepe coma verzeild geraakt door de astronomische schuld opstapelingen over de voorbije decennia.

Banksysteem verkeert in coma toestand

Devaluatie
Alle pro goud fracties weten met stelligste zekerheid dat het complexe schulddrama uiteindelijk eindigt met massieve munt devaluaties. Daarom zal de positieve goudreflex ook aansterken, ongeacht de aanhoudende manipulatieve goudprijzing. De dollar is de enigste wereldmunt die de goudreserve niet als onderpand van de centrale bank erkent. Alle landen met dollaroverschotten daarentegen versterken gestaag hun goud-binding om hun overschotten te beschermen tegen de finale devaluatie. Daarom komt bijvoorbeeld Japan - met z’n torenhoge staatsschuld (220% van GDP) - niet in aanmerking om ook maar enige goudreserve binnen te halen. Daarom zal Japan waarschijnlijk ook crescendo ingezet worden door de US$ beschermheer om China militair te bedreigen. In onderstaande grafiek zien we hoe gratis de *schulddollar* reeds is!!!

Lange rente in de VS extreem laag
Verbijsterend toch…
China gaat voor goud
Het verzamelen van goud door China is het anticiperen op de aanhoudend stijgende dollar en euro valsmunterij! Straks krijgt ESM ook banklicentie. Misschien kunnen we daarmee het plaatje voor 2014 wat inkleuren. ESM voert €-bonds in en daarmee stoppen de euro-dollar swaps met de FED die dan in maart 2014 wat kan gaan 'taperen'. Op deze manier werkt de financiële inflatie dan nog niet door op de monetaire & economische inflatie, waardoor de euro en de dollar nog niet devalueren. De moneymasters zullen hun insider voorkennis weer gebruiken om daarop te anticiperen. Misschien een 6%+ beursdaling (dipje) met verdere goudprijs daling...??? Allemaal nog steeds in de hoop dat het banksysteem hiermee uit z’n coma geraakt en de economie zichzelf wat gaat optrekken met het hernieuwd aangaan van kredieten. Voor wat dit plaatje ook maar waard mag zijn…. Door: 24 karaat
Disclaimer: De artikelen van gastschrijver 24 karaat zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van 24 karaat moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor de bijdragen van 24 karaat.

9 december 2013
Chinese yuan neemt tweede plaats over van de euro

De Chinese yuan heeft de tweede plaats overgenomen van de euro als meest gebruikte valuta in de wereldwijde handel, zo blijkt uit de laatste cijfers van de Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication (SWIFT). In oktober had de yuan een marktaandeel van 8,66% in de wereldhandel, vergeleken met 6,64% voor de euro. De grootste gebruikers van Chinese yuan in het wereldwijde betalingsverkeer zijn een aantal belangrijke handelspartners van China, zoals Hong Kong, Singapore, Duitsland en Australië.

In januari 2012 stond de Chinese munt nog op de vierde plaats in de ranglijst van meest gebruikte valuta, aldus Bloomberg. Op dat moment had de yuan een marktaandeel van slechts 1,89% en werd de euro gebruikt voor 7,87% van alle transacties. Het zijn nog steeds kruimeltjes in vergelijking met de Amerikaanse dollar, de munt die ondanks alle kritiek en ondanks de talloze valutaswaps momenteel nog steeds gebruikt wordt voor 81,08% van alle transacties. In januari 2012 was het marktaandeel van de Amerikaanse munt in de internationale handel nog iets groter, namelijk 84,96%.

Dat de Amerikaanse dollar anno 2013 nog steeds de dienst uitmaakt blijkt ook wel uit de verdeling binnen de top vier. De Japanse yen stond in januari 2012 nog boven China met een marktaandeel van 1,94%, maar werd in oktober 2013 nog maar voor 1,36% van alle transacties gebruikt. Dat een valuta met een dergelijk klein marktaandeel op de vierde plaats komt zegt genoeg over de macht die de dollar al vanaf het Bretton Woods akkoord uit 1944 heeft.

Internationalisering van de Chinese yuan
De Chinezen hebben de afgelopen jaren veel stappen gezet om de yuan internationaal geaccepteerd te krijgen. Zo is de vaste wisselkoers steeds meer losgelaten en heeft China haar economie steeds meer opengesteld voor buitenlandse investeerders. Zo groeit er langzaam maar zeker een internationale markt voor de Chinese munt. Middels tal van valutaswaps met verschillende handelspartners stimuleert China ook het gebruik van de eigen munt als alternatief voor de dollar. In oktober tekenden de People's Bank of China en de ECB nog een belangrijke valutaswap, waarmee handel tussen de Eurozone en China makkelijker in yuan en euro's afgehandeld kan worden. Rond dezelfde tijd werd bekend dat Groot-Brittannië het Europese handelscentrum wordt voor Chinese yuan. Gouverneur Yi Gang van de Chinese centrale bank liet onlangs ook al weten dat China geen interesse heeft om nog meer buitenlandse valutareserves aan te houden. Ook dat houdt verband met de toenemende internationalisering van de yuan. China heeft meer dan $3,5 biljoen aan valutareserves, verreweg het meeste van alle landen in de wereld. "De Chinese yuan renminbi is overduidelijk een belangrijke valuta geworden voor de wereldhandel en al helemaal voor Azië", zo verklaarde Franck de Praetere van SWIFT.

Chinese yuan neemt tweede plaats over van de euro

5 december 2013
De London Gold Pool

Om een dieper inzicht te verwerven in de huidige goudprijs bewegingen is het nodig om eerst een flink pak van deze Historical Documents (link) uit de London Gold Pool ( LGP-I) periode te bestuderen. Sedert 1993/1994, naar de geboorte van de ECB (1999) toe, is nu juist hetzelfde aan de gang. Het toenmalige de Gaulle Frankrijk mag je nu vervangen door China als pro goud fractie(s) versus het anti goud, dollarregime.

Stijging goudprijs

Vanaf 1999/2001 mocht (kon) de goudprijs relatief stabiel stijgen zonder echt storend te werken in de internationale context. Niemand schreeuwde publiekelijk moord en brand wanneer de goudprijs in 1999/2001 een all time low ($250/oz) bereikte. Niemand maakte zich publiekelijk echt ongerust over de aanhoudende stijging van $250/oz tot $1925/oz in 2011 (maal 7,7). De goudprijs stijging haalde niet eens een derde van de 1971-1980 *maal 25* run.

De redenen voor de stijging van 1999/2001 tot 2011 lagen toch voor de hand: Monetaire Expansie (QE). De pro en contra goud fracties stonden mekaar niet naar het leven en maakten zelfs een goud akkoord (WAG/CBGA). Dit was aanvankelijk ook zo in de beginperiode van de London Gold Pool I. De US Treasury verloor 20.000 ton goudreserve aan de $-goud inwisselbaarheid zonder een noemenswaardige krimp te geven. Naar 1971 toe werd het bitsiger onder de leiding van Frankrijk (Jacques Rueff). Meer staten, met opstapelende $ reserves, gingen fysiek goud van de US Treasury opeisen. Juist zoals Duitsland (& anderen) nu ook weer opnieuw fysiek goud wil repatriëren.

In 2011 ($1925/oz) was de relatieve goud vrede plotsklaps niet meer zo vredig meer. De nieuwe London Gold Pool II dynamiek trok weer flink van leer tot op vandaag. De manipulatieve $ goudprijs fixings (goudprijs bevriezing) ging in overdrive. Véél eerder dan in 1971-1980, toen Volcker ten einde raad, drastisch ging optreden. China heeft nu een véél groter gewicht in het lopende goudverhaal dan het Frankrijk van tijdens de London Gold Pool I periode. Niet in het minst omdat er tussentijds een ECB vrijgoud concept geruisloos is neergelegd. Maar de ECB van het Euroland is nog steeds pragmatisch loyaal tegenover z’n trans-Atlantische bevrijder (het US$-regime).

China
China heeft helemaal geen last van dit schuldcomplex, integendeel zelfs. Vandaag zit China (People's Bank of China) met juist hetzelfde probleem als de Euroland (euro-$) surplus landen in de London Gold Pool I periode! De PBoC z’n balans is nu al een veelvoud van al de andere centrale banken samen! De PBoC kan geen UST goudreserve meer opeisen in ruil voor de aangehouden dollarreserves. Het nog verder laten oplopen van die dollarreserves is uiteindelijk een onvermijdelijk doodlopende (surplus) straat. Daarom kijkt de PBoC naar de inspirerende balans van de ECB met 15% van z’n balanstotaal aan goudreserve die ieder einde kwartaal aan marktwaarde geboekt wordt. Een ECB die 17 verschillende munten verving door één converteerbare euro. China (& Rusland) hebben ook de ambitie om hun munt converteerbaar te maken. Dan valt de dollar-omweg meteen weg en beheren ze beide hun munt zoals dat ook hoort. Dat zou dan ook het signaal voor de ECB zijn om ook alle wereldhandel in € af te handelen en dan meteen ook de petro-$ voor altijd te kunnen bannen. Olie in €…yuan…roebel.
London Gold Pool II
Nu moet het ook meteen duidelijk zijn waarom er vandaag weer een LGP-II periode aan de gang is. De Federal Reserve heeft geen vrijgoud op z’n balans, terwijl anderen (ECB/PBoC/Rusland) juist daar wel mee bezig zijn! Dat is pure de-dollarisatie. Een aantasting van de $-wereldstandaard. Dat lezen we nu onophoudelijk tussen de lijnen in de talrijke Historical Documents (link). En toen was het zwakke Euroland nog aan het herstellen van twee wereldoorlogen. China heeft die handicap niet. China & Rusland zijn op eigen kracht uit hun communistische verleden gekropen. En gaan beide opnieuw voor het duivelse goud. Logisch toch, dat het dollarregime niet zo lang ging wachten zoals Volcker om de vrijgoud opgang te stuiten (2011 afklop). Niet in het minst omdat de balansen van Aziatische centrale bank zo enorm hoog zijn opgelopen. Voorlopig nog zonder 15% goudreserve op de activazijde van hun balans. Dat reservegoud moet ook eerst nog voldoende *te claimen* zijn (fysiek of als receivable). De huidige LGP-II dynamiek is ook weeral een tweesnijdend zwaard. Een lage (dalende-onstabiele) goudprijs doet de dollar blinken, ...maar doet ook fysiek goud verschuiven naar de plaatsen waar het gewenst is! Naar de pro-goudreserve fracties. Daarom dat de ECB het Central Bank Gold Agreement (CBGA) / Washington Agreement on Gold (WAG) invoerde om een massale fysieke goudreserve uitvloei te beperken. In september 2014 zien we wel of er een WAG/CBGA hernieuwing nog nodig is...
'Mark to market' goud
Merk op dat er niemand in gans de wereld staat te roepen dat de US$ z’n eigen deficit huis op orde moet brengen! We gaan allemaal informeel akkoord met de noodzaak van het bubble-op-bubble systeem en rijzende schuldplafonds. Het enigste fundamentele verschil zit hem in die verdomse evolutie van mark-to-market (MTM) vrijgoudreserve op de aanzwellende CB balansen. De US$ zal straks niet meer ons probleem zijn. MTM Vrijgoud zal een probleem voor de US$ zijn! Le $ trompeur trompé par l’or. In 1993/1994 wist het dollarregime dat EMU-€ een goeie kans maakte om succesvol van start te gaan. Het werd aanvankelijk zelfs door hen aangemoedigd. Er zat wel een kwalijk schoonheidsfoutje in die geboorte. Het verdomde goud op de ECB-balans. Daarom ging toen (1993/1994) de nieuwe LGP-II al van start met onder andere de Euro CB goudverkopen en goudmijn forward sales. En de afklop van de euro naar $0,80! Daarna stegen de euro en goud naar respectievelijk 1,60 en €1.375 per troy ounce. Ook de olieprijs vlamde van $10 naar $145 per vat…terwijl de $-index daalde van 120 tot onder de 80 maginot. De tolerante US$ voelde zich uiteindelijk in 2011 *OPNIEUW* bij de neus genomen door sneaky Euroland,….juist zoals tijdens de LGP-I, toen er 20.000 ton goud wegvloeide uit de US Treasury.
Vrijgoud
Daarom zou het ons ook niet mogen verbazen dat de huidige LGP-II de goudprijs *mogelijks* blijft afkloppen naar $1.000-$800/oz. Daar zal dan het dollarregime een luid statement mee willen maken. Raak niet aan het (ons) $ wereldmonopolie met dat verdomse MTM vrijgoud, of het zal je berouwen. We staan hier dus weer even op een LGP-II kruispunt. Tijdens de post LGP-I (1971) moest Frankrijk het alleen opnemen tegen de US zonder de steun van Duitsland (de WO-II vijand). Vandaag weet de ECB z’n vrijgoud koncept zich gesteund door grotere broers met dezelfde ambitie. Het zou me dus niet verbazen dat de PBoC plotsklaps 15% MTM vrijgoud op z’n balans gaat zetten als ze klaar zijn om de yuan converteerbaar te maken, omdat ook de geopolitieke plooien juist zijn komen te liggen (zie bijvoorbeeld het Japan dispuut en US bemoeienis) We hebben dus nog aardig wat om naar uit te kijken… 24 karaat

Disclaimer: De artikelen van gastschrijver 24 karaat zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van 24 karaat moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor de bijdragen van 24 karaat.

4 december 2013
Goud en zilver report (Week 48)

De prijzen van goud en zilver gingen voor de verandering niet zo hard onderuit als in de afgelopen weken. De prijs voor een troy ounce goud heeft voorlopig een bodem gevonden op ongeveer €920 per troy ounce, terwijl de zilverkoers niet verder wegzakte dan €470 per kilogram. De afgelopen week steeg de goudkoers van €917,48 naar €921,29 per troy ounce (+0,4%) en klom de zilverkoers op van €471,28 naar €472,97 per kilogram (+0,36%).

De wisselkoers tussen de euro en de dollar bleef afgelopen week ook dicht bij huis en sloot afgelopen vrijdag op 1,3585, een stijging van 0,84% ten opzichte van de wisselkoers van 1,3472 van een week eerder. De wisselkoers tussen deze twee valuta staat al sinds halverwege september ruim boven het gemiddelde van 2013. De relatief sterke wisselkoers geeft Europeanen meer koopkracht in het buitenland en heeft voor een deel bijgedragen aan de lagere brandstofprijzen in ons land. Daar staat tegenover dat de exportpositie van Europese landen naar landen die buiten de eurozone vallen verslechtert.

Door de zwakkere dollar zijn de koerswinsten op goud en zilver in deze valuta iets hoger. De goudprijs steeg van $1.243,88 naar $1.253,40 per troy ounce (+0,77%) en de zilverkoers steeg van $19,87 naar $20 per troy ounce (+0,65%).

Goudkoers in euro per troy ounce (Bron: Goudstandaard)

Zilverkoers in euro per kilogram (Bron: Goudstandaard)

GLD blijft leeglopen

In het goud en zilver report van vorige week gaven we al een update over de stand van zaken bij het grootste goud-ETF ter wereld, het GLD. Er werd toen in een week tijd 13,5 ton uit het fonds onttrokken door de daartoe bevoegde banken. Hoe dat precies in zijn werk gaat zullen we binnenkort in een ander artikel beschrijven. De afgelopen week werd er opnieuw 9 ton goud uit het fonds gehaald, ondanks het feit dat de goudprijs niet verder zakte. De voorraad van GLD stond afgelopen vrijdag op 843,21 ton, het laagste niveau sinds 28 januari 2009. We hebben dit keer voor de volledigheid ook de historische grafiek van GLD bijgewerkt. Hieronder ziet u de grafieken, de eerste van 2013 en de tweede van de periode van 2004 tot en met nu.

Goudvoorraad GLD blijft krimpen, afgelopen week weer 9 ton eruit

De opkomst en neergang van de goud ETF’s

Onderzoek naar fixing goudprijs

Deze week werd bekend dat de Britse toezichthouder onderzoek gaat instellen naar de fixing van de goudprijs. Traditioneel wordt twee keer per dag de goudprijs vastgesteld in Londen volgens een ouderwetse procedure die al sinds 1919 bestaat. De vijf banken die aan de prijsvorming deelnemen hebben tijdens de fixing meer informatie over de markt dan de handelaren die pas achteraf de fixing te zien krijgen. De toezichthouder wil nu onderzoeken in hoeverre banken daar voordeel uit hebben gehaald. Volgens een onderzoek dat in september gepubliceerd werd kunnen handelaren die informatie ontvangen uit de dagelijkse fixing daar significant voordeel uit halen, ook na aftrek van eventuele transactiekosten die ze maken door te handelen op basis van de informatie.

Waarschijnlijk zal dit onderzoek niet tot schokkende nieuwe inzichten leiden, maar het is goed dat er gezocht wordt naar een meer transparante manier om de prijs vast te stellen dan de manier die momenteel gehanteerd wordt.

Opmerkelijk hoge volatiliteit goudprijs tijdens fixing (Bron: Caminschi en Heaney, 2013)

China importeerde in oktober 131 ton goud

Ander nieuws van de afgelopen week was de maandelijkse import van goud door de Chinezen. We kijken er al niet meer van op dat ze ruim honderd ton goud per maand invoeren, maar in oktober lag het cijfer nog hoger dan in voorgaande maanden. De netto import was met 131,19 ton zelfs hoger dan in maart. Onze grafieken op Marketupdate bereikten ook andere sites als JSMineset en SilverDoctors.

Chinezen importeren dit jaar veel meer goud dan vorig jaar

India koopt meer zilver

Er is ook positief nieuws voor de zilverbeleggers, want de afgelopen maanden heeft India veel meer van het grijze metaal geïmporteerd dan in de periode daarvoor. Koos Jansen verzamelde de cijfers en zette die in een grafiek. We zien dat er in in de vijf maanden van april tot en met augustus (na de grote prijsdaling van zilver) in totaal meer dan 3.500 ton zilver is ingevoerd. Dat is omgerekend 112,5 miljoen troy ounce, bijna drie keer de hoeveelheid zilver die dit jaar verwerkt is tot Silver Eagle munten. Ook is 112,5 miljoen troy ounce veel op een wereldwijd aanbod van iets meer dan 1 miljard troy ounce per jaar.

De toename in de import van zilver houdt waarschijnlijk verband met de stijgende premies op goud. Het gele metaal is relatief schaars door importbeperkende maatregelen, terwijl zilver beter verkrijgbaar is. Het is in elk geval geen seizoensgebonden effect, want in de voorgaande jaren was de import van zilver in deze periode beduidend lager. Zowel in absoluut als relatief opzicht. Op de website van Koos Jansen staat ook een grafiek van de bruto import van goud. Deze grafiek versterkt het beeld dat een dalende import van goud wordt opgevangen met een stijgende vraag naar zilver.

India importeert steeds meer zilver (Bron: Ingoldwetrust.ch)

1 december 2013
Graph: How much gold and dollars did central banks buy?

Earlier this month we published a graph about the US Treasury purchases by foreign countries. From these numbers we concluded China and Japan were the main buyers of this dollar denominated debt, together with the United Kingdom and the Caribbean banking sector. The oil-exporting countries, Russia, Hong Kong, Thailand and some other countries decided to reduce their US Treasury holdings in 2013. It should be clear by now that most countries are not so keen on adding more dollars to their total reserves (with the expection from some countries like Venezuela and Iran). Instead, more countries want to diversify their foreign currency holdings with a tangible asset like gold. Mortymer sent me a tweet earlier this week with the suggestion to put dollar and gold purchases together in one graph…

@frankknopers Could you please make a paper where you put both in the same pic? Buy/sell treasuries/gold. Would be nice! Thanks.

— Mortymer (@mortymer001) November 25, 2013

TIC-data

We already had the data to put such a graph together. We started with the TIC-data, published monthly with some delay by the Federal Reserve. We took the time period between January 2002 and September 2013. From these two months we collected data about the gold reserves, mostly from the World Gold Council website. They publish a monthly statement with the official gold holdings. Some missing numbers could be retrieved from the IMF website.

Unfortunately the data is not 100% complete, because we couldn’t find reliable information on the Iranian gold reserve and the gold held by the Caribbean banking sector. There are some numbers about the Iranian gold reserve, varying from 320 to 500 tonnes, but these are not official numbers. This is the same problem we have with the Chinese gold holdings. We expect them to be much larger than the 1054 tonnes published in 2009. The figure could be multiple thousands right now, but we simply don’t have data to prove it.

Gold reserves versus dollar reserves

Despite the shortcomings mentioned above we still get an interesting result if we put all the information together in one graph. The blue bars show the change in US Treasury holdings between January 2002 and September 2013 (in billion dollars), while the yellow bars represent the purchase or sale of official gold holdings (in metric tonnes). Click on the graph to see the full size version.

Change in dollar and gold holdings since 2002

Central banks act in their own way

We can’t draw a clear conclusion based on the graph above, given there is no correlation between the amount of dollars and gold added by central banks during this period. Countries like Russia, Turkey, Mexico, India, Korea, and Thailand bought way more gold than dollars.

The oil-exporting countries (Venezuela, Ecuador, Bahrain, Iran, Iran, Kuwait, Oman, Qatar, Saudi-Arabia, the U.A.E., Algeria, Gabon, Libya en Nigeria) have added both gold and dollars in a balanced matter. China is probably working hard to put more gold against the pile of dollar reserves, but we have no official data to rely on.

A special case is Japan, which has been supporting the dollar by buying billions of US Treasuries and not adding a single ounce of gold to their reserves. The central banks from Switzerland, France, the Netherlands and Spain did’nt buy a whole lot of US debt, but they were liquidating a substantial amount of goud reserves between January 2002 and September 2013!

30 november 2013
China wil olie futures in yuan verhandelen

De Shanghai Futures Exchange denkt na over de mogelijkheid om olie af te rekenen in Chinese yuan. Met een nieuwe futuresmarkt voor olie in yuan denkt China een nieuw referentiepunt neer te kunnen zetten voor de olieprijs op de Aziatische markt. China nam in september de rol van de Verenigde Staten over als grootste importeur van ruwe olie. Bovendien is China tegelijkertijd een grote producent, importeur én consument van olie, waardoor het land alle papieren in huis heeft voor een succesvolle introductie van een futurescontract. Een contract dat uitgedrukt wordt in Chinese yuan.

Een Aziatische oliemarkt waar men in olie in yuan verhandelt draagt bij aan de internationalisering van de Chinese munt. Volgens ingewijden zal de Shanghai Futures Exchange ook een futuresmarkt voor olie in dollars krijgen, parallel aan futurescontracten in de Chinese valuta. De contracten zouden gebaseerd zijn op ‘medium sour crude’, het type ruwe olie dat het meest geïmporteerd wordt door China.

Chinese yuan gebruiken voor grondstoffenhandel

“De yuan wordt meer en meer erkend door de financiële markten. Ik denk dat het niet onaanvaardbaar is voor de rest van de wereld om Chinese yuan renminbi te gebruiken voor grondstoffenhandel”, zo stelt Chen Bo van handelshuis Unipec’s tegenover Reuters.

De futurescontracten voor olie hebben betrekking op de prijs voor ruwe olie zonder heffingen en belastingen. Dat zei Yang Maijun, topman van de Shanghai Futures Exchange (SHFE). De SHFE wacht nog op goedkeuring vanuit Beijing. Die goedkeuring komt er waarschijnlijk snel, aangezien de beurs een nieuw handelsplatform voor energie heeft gelanceerd in de vrijhandelszone van Shanghai. Deze vrijhandelszone is een gebied waar China dit soort financiële hervormingen doorvoert, vooral met betrekking tot de converteerbaarheid van de yuan en rentes.

Een succesvolle lancering van oliehandel in Chinese yuan kan de weg vrijmaken voor nog meer futurescontracten voor andere grondstoffen en daarmee een nog breder fundament geven aan de Chinese munt als internationale handelsmunt.

Van petrodollar naar petroyuan? (Afbeelding van Comstock Images)

28 november 2013
Productie Chinese goudmijnen explosief gestegen

De Chinezen importeren niet alleen steeds meer goud, ook hebben ze de productie van de goudmijnen flink opgeschroefd. Ze laten zich daarbij niet beperken door de goudreserves in de Chinese bodem, want grote mijnbouwbedrijven in China beschikken ook over de financiële middelen om in het buitenland overnames te doen. In augustus schreven we op Marketupdate al dat China dit jaar een recordbedrag heeft geïnvesteerd in buitenlandse goudmijnen. In de eerste acht maanden van dit jaar hebben China en Hong Kong samen al voor $2,24 miljard gespendeerd aan overnames van en deelnemingen in goudmijnen in de rest van de wereld. Dat is veel meer dan de $1,96 miljard die vorig jaar door China werd geïnvesteerd in de wereldwijde goudmijnsector.

Koos Jansen verzamelde gegevens van de jaarlijkse Chinese goudmijnproductie sinds 1949 en dat levert een zeer interessante grafiek op. We zien een bijna exponentiële stijging van de Chinese goudmijnproductie in de afgelopen vijftien jaar, terwijl de wereldwijde productie slechts beperkt is toegenomen. Terwijl de wereldwijde goudmijnproductie tussen 1995 en 2012 steeg van ongeveer 2.250 naar 2.822 ton per jaar groeide de Chinese goudmijnproductie van iets meer dan 100 ton naar ongeveer 400 ton per jaar!

Chinezen investeren in goudmijnen

De Chinezen kopen vooral goudmijnen in Australië en Canada, twee landen die eveneens in de top 5 staan van landen met de grootste goudmijnsector ter wereld. De Chinezen zijn overigens niet alleen uit op goud, maar ook op andere grondstoffen zoals ijzererts, koper, aluminium, nikkel en zink. Die grondstoffen zijn nodig om de groeiende Chinese economie en haar exportmachine te voeden. In 2010 publiceerde de World Gold Council een tabel met alle overnames en investeringen van Chinese mijnbouwbedrijven in het buitenland.. Deze tabel is weliswaar drie jaar oud, maar geeft ons wel een beeld van de omvang waarmee China haar goudreserves accumuleert. Koos Jansen verwijst in zijn artikel naar andere documenten en publicaties die de Chinese strategie omtrent goud onderbouwen.

Productie van Chinese goudmijnen sinds 1949 (Bron: Koos Jansen)

Chinezen deden in 2010 al veel overnames in de goudmarkt (Bron: WGC, via Koos Jansen)

28 november 2013