Tag: devaluatie

Marine Le Pen wil terug naar eigen munt
Marine Le Pen wil afscheid nemen van de euro en een nieuwe franc in omloop brengen. Deze nieuwe nationale munt moet naast de euro bestaan en tegen een wisselkoers van één op één gelanceerd worden. Daarna moet de munt vrij kunnen fluctueren ten opzichte van de euro, zo lang de wisselkoers binnen een bandbreedte van 20% blijft ten opzichte van de euro.

Volgens Le Pen moet Frankrijk haar monetaire soevereiniteit terugpakken en een eigen munt invoeren. Volgens haar is de euro een politiek wapen, waarmee landen gedwongen kunnen worden hervormingen door te voeren. Ze verwijst naar het voorbeeld van Griekenland, dat gedwongen werd drastische bezuinigingen en hervormingen door te voeren. Om te voorkomen dat Frankrijk dezelfde kant op gaat moet het land uit de euro stappen en opnieuw een eigen munt invoeren, aldus Le Pen van het Front National.

Frankrijk uit de euro

De terugkeer naar een eigen munt geeft Frankrijk de mogelijkheid om te devalueren en daarmee haar concurrentiepositie te verbeteren. Om terug te keren naar het concurrentievermogen van 1999 zou de nieuwe Franse munteenheid met tenminste 15% gedevalueerd moeten worden, maar het is de vraag of het daarbij blijft.

De invoering van een nationale munt brengt enorme onzekerheid met zich mee, omdat niemand op voorhand kan zeggen hoe de waarde van die munt zich zal ontwikkelen. Maar wat we nu al met zekerheid kunnen zeggen is dat die denkbeeldige ‘nieuwe franc’ geen sterke munt wordt. Zo wil Marine Le Pen de pensioenleeftijd omlaag brengen, de belastingen verlagen en geld bijdrukken om de overheidstekorten te financieren en schulden af te lossen. Dat laatste kan alleen als de onafhankelijkheid van de centrale bank overboord wordt gegooid en dat is precies wat Le Pen wil doen.

De monetaire discipline van de euro zal in de wereld van Le Pen plaats maken voor een centrale bank die vooral de belangen van de overheid behartigt. Zo moet de centrale bank in staat worden gesteld om jaarlijks maximaal 5% van de totale geldhoeveelheid ‘bij te drukken’. Dat is vergelijkbaar met de omvang van het stimuleringsprogramma van de ECB, met als verschil dat de Franse centrale bank dan rechtstreeks de overheidstekorten kan financieren.

Geld drukken
Door de centrale bank meer geld te laten drukken kan de verzorgingsstaat weer betaald worden en kunnen bedrijven minder belasting gaan betalen. De staatsschuld kan er ook mee afgelost worden, want als het aan Le Pen ligt wordt ook deze omgezet in de nieuwe nationale munt. Wat er met de private schulden van huishoudens en bedrijven moet gebeuren, dat blijft een groot vraagteken. Blijven deze in euro's staan, dan belooft dat weinig goeds voor de waarde van de nieuwe Franse franc. Bedrijven en huishoudens zullen dan eerder euro's accepteren, waardoor de waarde van de eigen munt verder onder druk komt te staan. Devalueren klinkt aantrekkelijk, omdat het de concurrentiepositie van Franse bedrijven versterkt. Maar in de praktijk kan het rampzalig uitpakken voor zowel spaarders als schuldenaren. Spaarders die hun euro's moeten omwisselen voor de nationale munt verliezen in één klap een deel van hun koopkracht, terwijl schuldenaren die in euro's geleend hebben deze schuld in een duurdere valuta moeten terugbetalen. Bovendien is het nog maar de vraag of het juridisch haalbaar is om publieke en private schulden om te zetten in een andere valuta. Het is tenslotte een vorm van contractbreuk.
Twee valuta
Als het Marine Le Pen lukt om een nationale munt in te voeren, dan wil dat nog niet zeggen dat de euro helemaal uit Frankrijk zal verdwijnen. Zoals gezegd hebben veel bedrijven en particulieren schuldverplichtingen in euro's, waardoor ze bereid zijn euro's te accepteren in ruil voor arbeid en kapitaal. Daarnaast blijven alle omliggende landen euro's gebruiken, waardoor de neiging groot is om de euro te blijven accepteren als betaalmiddel. Kijk bijvoorbeeld naar Zwitserland, waar je op heel veel plaatsen ook met euro's kunt betalen. "Een systeem met twee valuta heeft in het verleden nooit gewerkt. De sterke munt zal worden opgepot, terwijl de zwakke munt meteen wordt uitgegeven en haar waarde verliest. Daardoor zal het voor de centrale bank lastig worden om een koppeling aan de euro in stand te houden", zo verklaarde Samy Chaar, hoofdeconoom van Banque Lombard Odier & Cie in Geneve, tegenover Bloomberg.

De plannen van Le Pen en Macron (Bron: Capital Economics, via Business Insider)

Spaarder opgelet!
De plannen van Marine Le Pen zouden een grote waarschuwing moeten zijn voor alle Franse spaarders en voor beleggers die Franse staatsobligaties in de portefeuille hebben. Franse spaarders die zich zorgen maken over deze ontwikkelingen kunnen goud kopen of een deel van hun vermogen omzetten in eurobiljetten. Dat zijn de meest voor de hand liggende manieren om je vermogen te beschermen tegen de hebzuchtige handen van de staat. Ook obligatiehouders met Franse staatsobligaties hebben een goede reden om zich zorgen te maken. In Japan hebben beleggers nu al drie maanden op rij Franse staatsobligaties verkocht. Dat gebeurde voor het laatst in de zomer van 2011, midden in de Europese schuldencrisis. Lees ook:
https://twitter.com/fwred/status/839392480038694912
8 maart 2017
Draghi: “Devalueren is geen oplossing”

Als een land een zwakke groei kent als gevolg van structurele problemen, dan mag een verandering van de wisselkoers niet de oplossing zijn. Dat zei ECB-president Draghi vandaag tijdens een toespraak in de Sloveense hoofdstad Ljubljana. Met deze uitspraak reageert hij op de veel gehoorde kritiek dat de euro landen de mogelijkheid ontneemt om hun munt te devalueren.

Sommige geloven dat Europa beter af zou zijn als we geen gemeenschappelijke munt hadden en landen hun munt konden devalueren. Maar wat we gezien hebben is dat landen die hervormingen doorvoeren niet van een flexibele wisselkoers afhankelijk zijn om duurzame economische groei te realiseren. En voor de landen die geen hervormingen hebben doorgevoerd is het nog maar de vraag hoe gunstig een flexibele wisselkoers is. De wisselkoers kan per slot van rekening niet het antwoord zijn als de lage groei veroorzaakt wordt door structurele en diepgewortelde problemen.

Met deze woorden benadrukt Draghi dat de centrale bank de politiek geen ruimte zal geven om het wisselkoersbeleid te beïnvloeden. In plaats van toe te geven aan de wens van een zwakkere munt moeten landen volgens Draghi juist proberen hun economie structureel te hervormen, zodat hun concurrentievermogen groter wordt. Het devalueren van de munt geeft slechts een tijdelijke impuls en biedt geen structurele oplossing. Misschien is dat wel de reden dat Duitsland zoveel productiever is dan de zuidelijke landen.

Draghi: “Devalueren is geen oplossing”

2 februari 2017
Ook Nederlands zilveren muntgeld kende inflatie

Sommigen denken met weemoed terug aan de tijd van de gulden, omdat de prijzen met de invoering van de euro hard zijn gestegen. Het nostalgische verlangen naar de tijd dat de gulden nog intrinsieke waarde had moet toch ook kritisch bekeken worden, want ook in die tijd werd de waarde van het geld uitgehold. Niet zo verfijnd en subtiel als dat vandaag de dag gaat, maar door simpelweg eens in de zoveel tijd de intrinsieke waarde van het muntgeld te verlagen.

De zilveren guldens en rijksdaalders die vanaf 1840 geslagen werden door achtereenvolgens Koning Willem I, Willen II en Willem III waren niet alleen veel zwaarder dan de munten die in de twintigste eeuw in omloop waren, ook hadden ze een veel hoger zilvergehalte. Los van de verzamelwaarde die deze oude guldens en rijksdaalders hebben bevatte ze ook meer dan twee keer zoveel edelmetaal als de zilveren muntstukken die na de Tweede Wereldoorlog in omloop werden gebracht.

Devaluatie gulden

De eerste devaluatie van het muntgeld vond plaats in 1929 onder koningin Wilhelmina. Het gewicht van de rijksdaalders en de guldens bleef gelijk, maar het zilvergehalte van de munten werd verlaagd van 94,5% naar slechts 72%. Daardoor daalde de intrinsieke waarde van het geld van het ene op het andere moment met bijna 24%, terwijl de nominale waarde gelijk bleef.

Na de Tweede Wereldoorlog werden de zilveren munten onder Koningin Juliana een slag kleiner gemaakt. Het gewicht van een rijksdaalder ging van 25 naar 15 gram, terwijl het gewicht van de gulden van 10 naar 6,5 gram verlaagd werd. Een devaluatie van 40% voor de rijksdaalder en 35% voor de gulden!

Zilveren rijksdaalders werden na verloop van tijd minder waard

Steeds minder zilver in de gulden

Van zilver naar nikkel

Na 1967 werden alle guldens en rijksdaalders van nikkel gemaakt, waardoor er helemaal geen intrinsieke waarde meer overbleef. Dat was kassa voor de overheid, want het verschil tussen de productiekosten en de nominale waarde kwam ten goede aan de staatskas. In 1967 was dat 92 cent winst voor iedere gulden en 2,35 gulden winst voor iedere rijksdaalder die geslagen werd.

Voltaire zei meer dan 200 jaar geleden al dat geld uiteindelijk terugkeert naar haar intrinsieke waarde. Dat is inderdaad het geval, want de nikkelen guldens en rijksdaalders zijn vandaag de dag zo goed als waardeloos, terwijl Nederlands zilveren muntgeld nog steeds tegen de zilverwaarde verhandeld wordt.

Deze bijdrage wordt u aangeboden door Hollandgold, uw adres voor de aankoop van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over goud kopen? Neem dan contact op via [email protected] of bel +31(0)88-4688400.

18 januari 2017
Goudprijs in Egyptische pond 50% gestegen

De goudprijs in Egyptische ponden is vandaag met 50% gestegen, nadat bekend werd dat de centrale bank de munt niet meer kunstmatig wil ondersteunen. De centrale bank hanteert vanaf nu een vrije wisselkoers, wat wil zeggen dat de waarde van de munt geheel aan de vrije markt wordt overgelaten. Op het moment van schrijven staat het Egyptische pond ten opzichte van de dollar 33% lager dan gisteren, want de wisselkoers schoot omhoog van minder dan 9 naar 13,26 Egyptische pond tegenover de dollar.

Kon je begin deze week als Egyptenaar nog een troy ounce goud kopen voor 11.400 Egyptische ponden, nu moet hij daar 17.800 ponden voor neertellen! Spaarders die al hun vermogen op een bankrekening hadden staan zijn dus van de één op de andere dag een aanzienlijk deel van hun koopkracht kwijtgeraakt. Had je als spaarder een deel van je spaargeld omgezet in goud, dan had je de devaluatie zonder kleerscheuren doorstaan!

Goudprijs in Egyptische ponden 50% hoger na devaluatie

Egyptische pond verliest 33% van haar waarde tegenover de dollar

3 november 2016
Egyptische pond daalt ruim 50% na loskoppeling dollar

De waarde van het Egyptische pond is vandaag met meer dan 50% gekelderd, nadat bekend werd dat de centrale bank een vrije wisselkoers zal hanteren. De wisselkoers wordt vanaf vandaag niet meer kunstmatig ondersteund door de centrale bank, maar geheel overgelaten aan de vrije markt. Egypte nam dit besluit om in aanmerking te komen voor een lening van $12 miljard van het IMF.

Door over te stappen op een vlottende wisselkoers verdampt de overwaardering van het Egyptische pond en komt er een einde aan een systeem van twee verschillende wisselkoersen, namelijk de officiële en die van de zwarte markt. Het is een belangrijke stap in een groter hervormingsprogramma, dat Egypte weer aantrekkelijk moet maken voor buitenlandse investeerders. Die waren tot voor kort zeer terughoudend met investeren, omdat de devaluatie van de Egyptische munt al een tijdje in de lucht hing.

LATEST: Egypt's stocks jump 8% after central bank lets the pound float freely https://t.co/bZDOJeHnrv pic.twitter.com/aSm8UokWyO

— Bloomberg (@business) November 3, 2016

Vlottende wisselkoers

“Zodra je een vlottende wisselkoers hebt zal de kloof tussen de officiële en de zwarte markt wisselkoersen snel kleiner worden. Voordat we onze blootstelling aan Egyptische beleggingen uitbreiden willen we eerst zien dat dit hele proces naadloos verloopt”, zo verklaarde vermogensbeheerder Tariq Qaqish van de in Dubai gevestigde vermogensbeheerder Al Mal Capital tegenover Bloomberg.

Door dit besluit verliezen spaarders van het ene op het andere moment de helft aan koopkracht ten opzichte van de Amerikaanse dollar. De waardedaling van de munt betekent dat de importkosten zullen stijgen, maar dat tegelijkertijd de concurrentiepositie van het land gunstiger wordt. Zo wordt het voor toeristen uit het buitenland opeens een stuk goedkoper om naar Egypte op vakantie te gaan. En het toerisme kan wel een opsteker gebruiken na de terreuraanslagen in Sinaï.

Spaargeld minder waard

Om de oplopende inflatie in het land te beteugelen heeft de centrale bank tegelijkertijd de rente met 3% verhoogd. Dat is een schrale troost voor spaarders, want die zijn de grootste verliezer van deze waardedaling. Ze krijgen nu de helft minder dollars of euro’s voor hun geld, waardoor spullen uit het buitenland een stuk duurder worden.

Egyptische spaarders die een deel van hun vermogen op de beurs hadden belegd kwamen er beter vanaf, want de aandelenkoersen schoten met gemiddeld 8% omhoog om te compenseren voor de waardedaling van de munt. Had je spaargeld in dollars, euro’s of goud, dan was je ongeschonden uit deze devaluatie gekomen.

De meeste beleggers zijn van mening dat spreiding erg belangrijk is. Waarom zou je dan als spaarder je vermogen niet spreiden? Met goud kopen kunt u zich beschermen tegen het risico van een waardedaling van het geld.

Update (4 nov 2016): De waarde van het Egyptische pond daalde aanvankelijk met 12 procent, maar verloor uiteindelijk meer dan de helft van haar waarde.

Egyptische pond is 12% minder waard na devaluatie

3 november 2016
Mervyn King ziet daling Britse pond als ‘welkome verandering’

De daling van het Britse pond is een ‘welkome verandering’ voor de Britse economie. Dat zei Mervyn King, voormalig gouverneur van de Bank of England, tegenover Sky News. De munt bereikte afgelopen week de laagste koers ten opzichte van alle andere belangrijke valuta, maar dat is volgens de voormalig centraal bankier geen reden tot zorg.

“De Britse economie was al wat aan het vertragen voor het Brexit referendum en ze zijn nu in een positie terechtgekomen waarin de rest van de wereld ons niet veel hulp kan bieden. Vanuit dat oogpunt is de waardedaling van de munt een welkome verandering.”

Een zwakkere munt betekent dat de import duurder wordt, maar dat de concurrentiepositie van Britse bedrijven in het buitenland verbetert. Zij kunnen hun producten goedkoper aanbieden in landen waar met euro’s, dollars of andere valuta betaald wordt.

Flashcrash Britse pond
Een week geleden kelderde het Britse pond in zeer korte tijd van $1,24 naar $1,18 tegenover de dollar, om daarna slechts gedeeltelijk weer te herstellen. Deze plotselinge daling van ruim zes procent zorgde voor veel onrust op de valutamarkt, omdat een daling van die omvang zeldzaam is voor een belangrijke munt als het Britse pond. De flashcrash versterkte de overtuiging dat de munt nog steeds overgewaardeerd is. Toch blijft oud-gouverneur King er rustig onder. "De reacties hierop waren over the top. Tijdens de referendumcampagne werd gezegd dat de gevaren van een Brexit een stijging van de rente, een daling van de huizenprijzen en een zwakkere munt zou zijn. Toen dacht ik: droom verder. Dit is namelijk precies wat we de afgelopen drie jaar probeerden te bereiken en nu krijgen we de kans om deze doelen te halen."
Inflatie
Door de waardedaling van de munt betalen Britten meer voor goederen uit het buitenland die in een andere valuta afgerekend worden. Een kleine verandering in de wisselkoers kan worden opgevangen in de winstmarge van bedrijven, maar als de valuta substantieel in waarde daalt moet het verlies worden doorberekend aan de consument. Een paar dagen geleden maakte levensmiddelenproducent Unilever nog bekend de prijzen van een groot aantal producten in het Verenigd Koninkrijk te verhogen om de waardedaling van de munt op te vangen. Het is vanzelfsprekend dat andere bedrijven dit voorbeeld zullen volgen, zeker als het Britse pond nog verder daalt. Daardoor zal de inflatie sterk toenemen.

16 oktober 2016
Britse pond opnieuw onderuit

De waarde van het Britse pond is dinsdag verder weggezakt tot iets meer dan $1,31, het laagste niveau in 31 jaar tijd. Valutahandelaren verkopen hun ponden omdat ze nieuwe monetaire stimulering van de Bank of England verwachten. Dinsdag maakte de centrale bank al bekend de kapitaaleisen voor banken te versoepelen, zodat zij makkelijker kredieten kunnen verlenen aan consumenten en bedrijven. Maar volgens analisten zal het daar niet bij blijven en zal de Bank of England op korte termijn meer ingrijpende maatregelen als een renteverlaging of een nieuw opkoopprogramma aankondigen.

Het Britse pond heeft door de ‘Brexit’ al meer dan tien procent van haar waarde verloren. Kijken we naar de ontwikkeling van de afgelopen honderd jaar, dan zien we dat de munt al veel van haar glans verloren heeft. Kreeg je in 1910 nog bijna vijf dollar voor een Britse pond, nu is dat niet veel meer dan een kwart daarvan. En het is nog erger als je bedenkt dat de Amerikaanse dollar sinds de oprichting van de Federal Reserve in 1913 al meer dan 95% van haar waarde verloren heeft.

De val van het Britse pond is nog niet afgelopen, want verschillende analisten en banken voorzien een nog verdere daling van de munt. Zo verwacht HSBC op termijn een wisselkoers van $1,20, terwijl miljardair en valutaspeculant George Soros de munt naar $1,15 ziet dalen.

Britse pond naar laagste niveau in 31 jaar (Bron: Bloomberg)

Britse pond is wereldreservemunt in verval

Het Britse pond is de afgelopen honderd jaar verschillende keren gedevalueerd. Na de Tweede Wereldoorlog was de munt sterk overgewaardeerd, waardoor in 1949 een devaluatie van 30% volgde. In 1967 werd de munt opnieuw gedevalueerd, toen vanwege een groot en structureel tekort op de betalingsbalans van het Verenigd Koninkrijk. In de jaren negentig viel het Britse pond uit het Europese wisselkoersmechanisme, de voorbereidende fase voor de invoering van de euro. De Bank of England kon de koppeling aan de sterke Duitse mark niet vasthouden, waardoor het Britse pond opnieuw gedevalueerd moest worden.

Honderd jaar devaluaties van Britse pond (Bron: Bloomberg)

Het Britse pond geldt nu nog als een belangrijke wereldreservemunt, maar die rol komt door de Brexit verder onder druk te staan. Het Britse pond is samen met de dollar, euro en Japanse yen vertegenwoordigd in het valutamandje van de SDR. Een handelsmunt die verder in waarde daalt is minder interessant om te gebruiken voor het handelsverkeer en is ook minder aantrekkelijk om aan te houden als reserve. Leveranciers die goederen naar het Verenigd Koninkrijk exporteren zullen daarom eerder vragen om betaling in een andere valuta, zoals de euro of de dollar. Zo kan een land als Iran voortaan euro’s gaan vragen voor de export van olie naar het Verenigd Koninkrijk.

Betalingsbalans
Net als in 1967 heeft het verenigd Koninkrijk de laatste jaren te maken met een structureel en oplopend tekort op de betalingsbalans. Bij een zwakkere munt zal dat tekort alleen maar verder oplopen, omdat de economie van het land sterk leunt op dienstverlening en een grote financiële sector. De industrie, die zou kunnen profiteren van een zwakkere pond, is zeer beperkt aanwezig in het Verenigd Koninkrijk. Een aanhoudend tekort op de betalingsbalans zorgt voor een hogere inflatie en een daling van de koopkracht van de Britse bevolking. Dat kan het land in een nieuwe economische crisis storten. "Iedere stimulering van het concurrentievermogen op de korte termijn wordt meer dan evenredig teniet gedaan door andere negatieve factoren, zoals minder investeringen. Het verlaten van de EU heeft zowel op de korte als de lange termijn een negatieve impact op de economie van het Verenigd Koninkrijk", zo verklaarde Simon Wren-Lewis, professor economisch beleid aan de Universiteit van Oxford, tegenover Bloomberg.

Daling Britse pond zal betalingsbalans verder doen verslechteren (Bron: Trading Economics)

5 juli 2016
Britse pond naar laagste niveau sinds 1985

De waarde van het Britse pond zakte maandagochtend verder weg tot iets meer dan $1,32, het laagste niveau in meer dan dertig jaar tijd. De waarde van de munt staat onder druk vanwege de Brexit, het vertrek van Groot-Brittannië uit de Europese Unie. Beleggers verwachten dat dit negatief zal uitpakken voor de Britse economie en dat het de deur zal openzetten naar meer monetaire verruiming door de Bank of England. Ook kijken beleggers met een schuin oog naar de handelsbalans van Groot-Brittannië, dat al jaren achtereen een groot tekort laat zien.

Het Britse pond maakte vrijdag al een duikeling van meer dan tien procent en ging maandagochtend opnieuw met 1,5% onderuit. De waardedaling van de munt is slecht nieuws voor de koopkracht van de Britten, want die gaan nu 10 tot 15% meer betalen voor de import van brandstoffen, levensmiddelen, elektronica en alle andere goederen die ze in andere valuta moeten afrekenen. Daar staat tegenover dat producten uit Groot-Brittannië goedkoper worden in het buitenland en dat het voor toeristen goedkoper wordt om naar het Verenigd Koninkrijk op vakantie te gaan.

Britse pond naar laagste niveau in meer dan dertig jaar door Brexit

Goudprijs naar £1.000

Door de waardedaling van het Britse pond kwam de goudprijs voor het eerst sinds april 2013 weer boven de grens van £1.000 per troy ounce. Dat terwijl de prijs in december nog rond de £700 per troy ounce schommelde. Dat is een stijging van 42% over een periode van zes maanden. Beleggers die in aanloop naar de Brexit goud kochten wisten hun vermogen te beschermen tegen de waardedaling van de munt. Het edelmetaal bewees de afgelopen vrijdag haar status als veilige haven, toen de prijs als gevolg van de Brexit in zeer korte tijd 17% omhoog schoot.

Goudprijs in Britse ponden meer dan 40% gestegen in zes maanden

27 juni 2016
Brexit: Britten wisselen ponden voor euro’s
In het financiële centrum van Londen staan mensen in de rij om hun Britse ponden om te wisselen voor euro’s en dollars. Wisselkantoor Travelex spreekt van een 30% stijging van het aantal valutatransacties via het internet en een 20% stijging bij de fysieke wisselkantoren.

Ook andere wisselkantoren zoals The Post Office en Thomas Cook merken de laatste dagen een aanzienlijke toename in het aantal klanten dat langs komt om geld om te wisselen. Bij de Post Office is dit jaar 74% meer geld omgewisseld dan in dezelfde periode van vorig jaar, terwijl Thomas Cook al zes weken lang significant meer transacties uitvoert.

Van ponden naar euro’s

Het is ironisch dat Britse spaarders, die vandaag stemmen over een vertrek uit de Europese Unie, meer vertrouwen hebben in de euro dan in hun eigen munt. Volgens wisselkantoor Thomas Cook kiezen verreweg de meeste mensen ervoor hun Britse ponden voor euro’s om te wisselen.

Britten die in de rij staan bij de wisselkantoren vrezen een waardedaling van hun munt en durven niet te wachten tot de uitslag van het referendum. Daarom wisselen ze nu alvast ponden om voor euro’s. Voor sommigen gaat het om vakantiegeld, maar er zijn ook mensen bij die een groot deel van hun spaargeld willen omzetten in euro’s.

Er zijn ook praktische overweging waarom men nu massaal ponden omwisselt voor euro’s, zo bericht de Financial Times. Vanwege de zomerperiode gaan veel Britten op vakantie naar landen waar euro’s gebruikt worden.

‘Devaluatie bij Brexit’

De beelden van de wisselkantoren doen denken aan 2007, toen spaarders in de rij stonden om hun spaargeld weg te halen bij de bank Northern Rock. Nu zijn het spaarders die vrezen voor de koopkracht van hun geld. Volgens Goldman Sachs kan het Britse pond 11% in waarde dalen bij een Brexit, terwijl miljardair George Soros een devaluatie van 15 tot 20 procent mogelijk acht bij een vertrek uit de EU.

De financiële markten wachten in spanning de uitslag van het referendum af. Verschillende grote banken hebben laten weten dat ze extra personeel zullen inzetten om plotselinge drukte op donderdag en vrijdag op te kunnen vangen. Dat is ook het geval in de edelmetaalsector, waar verschillende partijen hebben de bezetting verhoogd hebben om een piek in de goudhandel op te kunnen vangen.

Lees ook:
- Wat betekent Brexit voor edelmetalen?
- IIF: “Brexit nog ingrijpender dan Lehman”
Britten wisselen ponden om voor euro’s uit angst voor Brexit (Afbeelding via Pixabay)
23 juni 2016
Column: Wij snappen Italië niet

De eurocrisis lijkt voorbij. Italië bijvoorbeeld hoeft slechts 1,5% rente te betalen op staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar. Het land kan zelfs gratis lenen bij een kortere looptijd. Zijn de onevenwichtigheden die de eurozone eerder bedreigden inmiddels allemaal verholpen?

Dat de eurocrisis achter ons ligt is een misverstand. Vrijwel alle onevenwichtigheden van het moment dat de euro werd ingevoerd zijn er namelijk nog altijd. De al jarenlang torenhoge werkloosheid in Zuid-Europa is een symptoom daarvan.

Dat het onderwerp de krantenpagina’s nu tijdelijk niet domineert wordt verklaard door een opmerkelijke samenloop van omstandigheden. De landen in de eurozone hebben de wind namelijk van vier kanten tegelijk in de rug gehad: van de lage rente, van het wereldwijde conjuncturele herstel na de kredietcrisis, van de gedaalde koers van de euro en de lage olieprijs. Gunstiger kan niet.

Italië

Een van de eerdere probleemlanden in de eurozone is Italië. Italië is het land met de op twee na hoogste staatsschuld ter wereld (ruim EUR 2.000 miljard). De Italiaanse economie is weinig concurrerend en sinds de eeuwwisseling is er in Italië per saldo nauwelijks sprake geweest van enige economische groei.

Vanwege een overschot aan capaciteit (een gevolg van de euro die voor Italië eigenlijk te sterk is) zetten Italiaanse bedrijven stevig in op besparingen. Lagere prijzen (en lonen) leiden in Italië inmiddels tot het logische gevolg van deflatie. En vanwege de Europese regels is er voor de Italiaanse overheid eigenlijk geen andere optie dan verder bezuinigen.

Interne devaluatie
De bezuinigingen door zowel de publieke als de private sector in Italië zijn te zien als een 'interne devaluatie'. Voor de totstandkoming van de euro devalueerde Italië ook dikwijls, maar dan extern door het verzwakken van de eigen munt. Overigens alle besparingen ten spijt is de Italiaanse schuldquote de voorbije jaren verder gestegen tot inmiddels ruim 130% van het Italiaanse bbp. Italië zit in de muntunie gevangen en het land zelf beschikt nauwelijks over opties om de inflatie aan te wakkeren waarmee de schuld houdbaarder zou worden. Sterker, er lijkt niet heel veel meer nodig om Italië de grip op de staatsschuld helemaal te laten verliezen.
Ontsnappen uit de muntunie
Een alternatief voor Italië om van de hoge staatsschuld te worden verlost is simpelweg uit de euro stappen en vervolgens schulden te herstructureren. De opnieuw ingevoerde lire zal dan ogenblikkelijk in waarde dalen, waardoor de export een stevige impuls krijgt. De huidige deflatie zal vrijwel gelijk omslaan in inflatie en de werkloosheid na een kortstondige piek in rap tempo dalen. Het alternatief is in de euro blijven waardoor een nog groter deel van de Italiaanse industrie verloren gaat en de werkloosheid tot in lengte van jaren hoog zal blijven. Via de hierboven genoemde route van een 'interne devaluatie' zijn het vooral de jongeren in Italië die de hoge prijs van het euro-experiment betalen. Door in de euro te blijven wacht Italië nog jarenlang economische malaise. Hoe langer dat duurt hoe groter wij de kans achten dat meer en meer Italianen zich zullen realiseren dat een ontsnapping uit de muntunie zo'n rampzalig alternatief nog niet is. De actuele rente op Italiaanse staatsobligaties lijkt te impliceren dat wordt verondersteld dat Italië geen enkele moeite zal hebben om aan haar immense schuldverplichtingen te voldoen. En evenmin dat de Italiaanse bevolking nooit het idee zal krijgen dat een euro-exit voor Italië misschien zo gek nog niet is. Dat zijn wel heel optimistische aannames...
Hendrik Oude Nijhuis
Over de auteur: Hendrik Oude Nijhuis is een expert op het gebied van value investing en medeoprichter van Kingfisher Capital, een op value investing principes gebaseerde business model & investment research boutique. Hij heeft uitgebreid onderzoek verricht naar de investeringsstrategieën van value investors als Warren Buffett. Zijn publicaties zijn verschenen in zowel Nederlands- als Engelstalige media, waaronder Het Financieele Dagblad, Z24.nl en Gurufocus.com. Eerder is hij als bestuurslid actief geweest voor onder andere de beleggingsstudieclubs HCC Beleggen en B.S.C. Duitenberg. Hendrik heeft Management, Economics & Law aan de Universiteit Twente gestudeerd en is auteur van de Nederlandstalige bestseller over Warren Buffett: 'Leer beleggen als Warren Buffett - zijn beleggingsstrategie in theorie & praktijk'. Van dit boek is in 2014 een derde druk uitgebracht en is tevens als audioboek beschikbaar. Online hebben al meer dan 100.000 beleggers een exemplaar van ‘Leer beleggen als Warren Buffett’ aangevraagd. Lees meer over value-investing op www.warrenbuffett.nl en www.beterinbeleggen.nl Disclaimer: De artikelen van gastschrijver Hendrik Oude Nijhuis zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van Hendrik Oude Nijhuis moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor deze bijdrage.

16 mei 2016
Als niets meer werkt…

Als eerste wil ik u graag wijzen op deze infographic. Echt een aanrader, want deze maakt erg duidelijk hoe de verhoudingen binnen ons financiële systeem momenteel liggen.

Overheden en centrale banken zijn gek op inflatie. Het zorgt ervoor dat prijzen stijgen en dat brengt voor hen vele voordelen met zich mee. Maar ondanks de vele stimuleringsprogramma’s lijken centrale banken er maar niet in te slagen de consumptieprijsindex te doen stijgen. Het spreekwoordelijke geld ‘bijdrukken’ door centrale banken is blijkbaar niet voldoende voor het creëren van inflatie, dit geld dient ook uitgegeven te worden. Diegene die het ontvangt moet het op zijn beurt uitgeven, enzovoort. Dit heet de circulatiesnelheid. Economen onder u zullen weten dat we het dan hebben over de bekende formule M (geldhoeveelheid) *V (circulatiesnelheid) = P (prijs) *T (het aantal transacties).

Omloopsnelheid daalt
Het is net die circulatiesnelheid (en dus het aantal transacties) die de laatste jaren drastisch gedaald is. Iedereen voelt aan dat de economie het niet zo goed doet en dus lenen mensen minder geld en geven ze minder uit. Deze evolutie saboteert de inspanningen van de ECB en de FED om inflatie te creëren. Erger nog: het zorgt ervoor dat deflatie een reële mogelijkheid wordt. Wat is dan het laatste redmiddel dat een centrale bank kan gebruiken om inflatie te creëren? “Ze kunnen een vergadering bijeenroepen, stemmen over een nieuwe aanpak, buiten komen en aan de wereld verkondigen dat vanaf nu de prijs van goud $5.000 per ounce is.” Als de prijs van goud stijgt van $1.000 naar $5.000, dan is dat in werkelijkheid een devaluatie van de dollar met 80%.

Omloopsnelheid van het geld blijft dalen (Bron: St. Louis Fed)

Devaluatie
Die devaluatie zal alle andere prijzen ook doen stijgen. Olie kan in dat geval $200 per vat kosten, een bioscoopkaartje $40, enzovoort... U denkt vast dat dit ondenkbaar is, maar dit is precies wat er in het (recente) verleden tweemaal gebeurd is. De eerste keer was in 1933, toen Roosevelt (The New Deal) de goudprijs met ongeveer 70% liet stijgen naar $35 per troy ounce (het goud werd vlak voor de devaluatie geconfisqueerd, privaat goudbezit zou tot 1974 verboden blijven voor Amerikanen). Hij maakte zo een einde aan de deflatie van de Grote Depressie. De tweede keer was in de jaren '70, toen Nixon weigerde nog langer dollars om te ruilen voor een vaste hoeveelheid goud. De goudprijs maakte een sprong van $35 tot $800. In vijf jaar tijd verloor de dollar de helft van zijn waarde! Het is daarom raadzaam om je in te dekken tegen deze extremen. Deze column van Sander Noordhof verscheen afgelopen vrijdag in de nieuwsbrief van Goudstandaard.

21 december 2015