Marketupdate

Tag: dollarreserves

  • Centrale banken verkopen dollars

    Centrale banken wereldwijd bezitten nu minder dollarreserves dan drie jaar geleden, zo blijkt uit nieuwe cijfers van het Amerikaanse ministerie van Financiën. Het is voor het eerst in de geschiedenis dat centrale banken over een periode van drie jaar netto hun dollarreserves verkleinden.

    De daling is voor een groot deel te verklaren door de daling van de olieprijs, waardoor olieproducerende landen hun reserves moesten aanspreken. Ook is China gestopt met het opstapelen van Amerikaanse staatsobligaties. Het resultaat is dat centrale banken wereldwijd nu minder dollars achter de hand houden dan drie jaar geleden (zie de rode lijn op de grafiek).

    Private sector koopt dollars

    Wie financiert dan de Amerikaanse tekorten? Dat zijn vooral beleggingsfondsen, pensioenfondsen, verzekeraars en banken. Die zien de Amerikaanse staatsobligaties als een goede belegging, omdat de dollar de afgelopen jaren in waarde is gestegen en omdat de rente in de VS relatief hoog is in vergelijking met de Eurozone.

    central-banks-selling-treasuries

    Centrale banken verkopen dollars (grafiek via Eric Pomboy)

    central-bank-treasury-purchases

    Dollarreserves krimpen weer (Grafiek via Valuewalk)

  • Grafiek: $315 miljard aan oliedollars verdampt

    De grootste olieproducerende landen hebben een aanzienlijk deel van hun dollarreserves moeten aanspreken om de daling van de olieprijs op te vangen. De 18 olieproducerende landen die zich het afgelopen weekend in Doha verzamelden hebben sinds november 2014, toen de olieprijs begon te dalen, ongeveer $315 miljard van hun dollarreserves verbruikt. Dat blijkt uit berekeningen van Bloomberg.

    De helft van deze daling komt voor rekening van Saoedi-Arabië, het land dat de daling van de olieprijs eind 2014 in gang heeft gezet door de oliekraan verder open te draaien. Dat heeft het land in totaal minstens $138 miljard aan oliedollars gekost, een kwart van haar totale valutareserve. Ook landen als Rusland, Algerije, Libië en Nigeria moesten een deel van hun dollarreserves gebruiken om de dalende opbrengst van olie op te vangen.

    oliedollars-weg

    $315 miljard aan oliedollars verdampt (Grafiek van Bloomberg)

    Lage olieprijs

    De olieprijs zakte in iets meer dan een jaar tijd van $100 naar $35 per vat. De grote olieproducerende landen als Saoedi-Arabië, Rusland en Iran willen de olieprijs niet langer kunstmatig hoog houden en zijn overgestapt op maximale productie. Daar hoort een veel lagere olieprijs bij, want de wereldwijde olieproductie is vandaag de dag veel groter dan het aanbod. Deze drie landen proberen met hun lagere productiekosten hun marktaandeel uit te breiden.

    Van oliedollars naar olie in euro?

    Een lage olieprijs betekent minder vraag naar dollars, want wereldwijd wordt het zwarte goud nog steeds in de Amerikaanse munt afgerekend. Het is nog maar de vraag of de dollarreserves van de olieproducerende landen weer terug komen op het oude niveau, want de opbrengsten zijn bij de huidige olieprijs veel lager. Ook is er al een verschuiving zichtbaar van de dollar naar de euro, want Iran heeft aangegeven olie in euro’s af te rekenen. En dat levert nu al resultaat op, want India koopt nu olie bij Iran in euro’s.

  • China liquideert $93,9 miljard aan valutareserves

    yuan-usdChina zag haar valutareserves in de maand augustus met $93,9 miljard dalen, zo blijkt uit de laatste cijfers van de Chinese centrale bank. Dat was zowel in dollars als in percentages de grootste maandelijkse daling sinds mei 2012. Het land moest haar valutareserves aanspreken om de waarde van de yuan te stabiliseren en om de uitstroom van kapitaal op te vangen. De centrale bank voelde zich genoodzaakt de wisselkoers te stabiliseren, na de devaluatie van vier weken geleden.

    De laatste maanden heeft China geleidelijk een deel van haar valutareserves in de verkoop gedaan. Werd er in juni 2014 nog een record bereikt van bijna $4 biljoen aan reserves, eind augustus was dat teruggelopen naar $3,56 biljoen. Desondanks beschikt China nog steeds over ongeveer een derde deel van alle valutareserves in de wereld, zo schrijft de Wall Street Journal.

  • Centrale banken bouwen valutareserves af

    Centrale banken hebben het afgelopen jaar een deel van hun valutareserves van de hand gedaan, zo bericht Bloomberg. Hadden ze een jaar geleden nog $12 biljoen geparkeerd in staatsobligaties en schuldpapier, nu is dat $11,4 biljoen. De daling is het gevolg van een combinatie van factoren, zoals de wereldwijde groeivertraging, de daling van de olieprijs en het besluit van een aantal landen om niet langer te interveniëren op de valutamarkt.

    Al deze factoren hebben een impact gehad op de valutareserves van centrale banken. Door de daling van de olieprijs dalen de inkomsten voor olieproducerende landen en daarmee ook hun valutareserves. Door de zwakkere groei van de wereldeconomie worden er ook minder goederen uit landen als China gekocht. En dan heb je nog de ontwikkelingen op de valutamarkt die bijdragen aan een daling van de valutareserves.

    Dit artikel verscheen eerder op een partner blog

    falling-reserves

    Centrale banken bouwen valutareserves af

  • China doet dollarreserves in de verkoop

    US-Treasuries

    Deze bijdrage is afkomstig van Hollandgold

    China heeft in de afgelopen twee weken tenminste $106 miljard aan valutareserves verkocht, waaronder langlopende Amerikaanse staatsobligaties. China verkoopt Amerikaans schuldpapier om de waarde van de munt te stabiliseren, na de devaluatie van twee weken geleden.

    De afgelopen twaalf maanden heeft China al voor $315 miljard aan valutareserves van de hand gedaan. Bloomberg schat in dat de valutareserves van China, in totaal $3,65 biljoen, dit jaar met nog $40 miljard zullen dalen.

    “Door de verkoop van Amerikaanse staatsobligaties voorkomt China dat de rente op het Amerikaanse schuldpapier daalt, ondanks de grote daling van de aandelenkoersen. China heeft dus een directe impact op de wereldwijde financiële markten via de Amerikaanse rente”, zo concludeert Dadid Woo van Bank of America.

    Rente loopt op

    Normaal gesproken zou je verwachten dat de rente op Amerikaanse staatsobligaties zou dalen, omdat een correctie op de beurs gepaard gaat met een vlucht richting Amerikaanse staatsleningen. Daardoor zou de rente moeten dalen, maar omdat het buitenland deze staatsobligaties tegelijkertijd van de hand doet zien we het omgekeerde gebeuren. China beschikt naar schatting over $1,48 biljoen aan Amerikaanse Treasuries, waarvan $200 miljard volgens Nomura Holdings wordt aangehouden in België. Met deze dollarreserves kan China de koers van de yuan zonder problemen naar het gewenste niveau brengen.

    foreign-buying-treasuries-centralbanks

    Centrale banken verkopen Amerikaanse Treasuries (Bron: Lighthouse Asset Management)

    De-dollarisatie

    Niet alleen China doet Amerikaanse staatsobligaties van de hand. Ook andere centrale banken hebben steeds minder interesse in het Amerikaanse schuldpapier. De volgende grafieken van vermogensbeheerder Lighthouse laten in één oogopslag zien dat de buitenlandse steun voor de financiering van de Amerikaanse begrotingstekorten opdroogt. Centrale banken kopen bijna niets meer bij, een zeer significante ontwikkeling. Uiteraard speelt de daling van de olieprijs daar een belangrijke rol in, maar ook de groeivertraging in China is een belangrijke factor. Als de Chinese export daalt betekent dat een kleiner handelsoverschot en dus minder dollars om in Amerikaans schuldpapier te beleggen. Chinezen en Russen verschuiven hun voorkeur van dollarreserves naar fysiek goud. Beide landen hebben de afgelopen jaren honderden tonnen goud aan hun reserves toegevoegd, terwijl ze hun blootstelling aan dollars verkleinden. Het feit dat deze opkomende economieen goud ondersteunen geeft aan dat het metaal nog steeds een belangrijke functie vervult in het monetaire systeem.

    foreign-buying-treasuries

    Welk land koopt nog Amerikaanse staatsobligaties? (Bron: Lighthouse Asset Management)

  • Japan heeft weer meeste Amerikaanse staatsobligaties

    Japan heeft voor het eerst sinds het uitbreken van de financiële crisis China ingehaald als grootste buitenlandse bezitter van Amerikaanse staatsobligaties. Uit de nieuwste TIC-data van de Amerikaanse centrale bank blijkt dat zowel Japan als China in de maand februari Amerikaanse staatsobligaties verkochten, maar dat China er veel meer van de hand deed dan Japan.

    Op dit moment heeft Japan iets meer dan $1.224 miljard op de balans staan, terwijl China iets minder dan $1.224 miljard heeft liggen. Voor Japan is dat een reductie van $14,2 miljard ten opzichte van een maand eerder, voor China gaat het om een vermindering van $15,4 miljard.

    China liet eind 2013 weten dat ze haar valutareserves niet verder wilde uitbreiden. Rond die tijd bereikte haar portefeuille aan Amerikaanse Treasuries een recordomvang van $1.316 miljard. Sinds december 2012, toen de nieuwe Japanse regering onder leiding van Shinzo Abe het monetaire beleid volledig omgooide, heeft Japan haar positie in Amerikaanse staatsobligaties met $113,2 miljard weten uit te breiden. Door de goedkopere yen kreeg de Ter vergelijking: China heeft sindsdien netto slechts $3,3 miljard aan haar Treasuries aan haar reserve toegevoegd.

    Samen bezitten deze twee landen ongeveer 40% van alle Amerikaanse staatsobligaties die in handen zijn van het buitenland. Het bijgevoegde taartdiagram laat zien welke landen de meeste Amerikaanse staatsobligaties aanhouden.

    obligaties-buitenland

    Buitenlandse posities in Amerikaanse staatsobligaties

  • China en Rusland verkopen dollarreserves

    China en Rusland hebben in oktober opnieuw Amerikaanse staatsobligaties verkocht, zo blijkt uit de nieuwste cijfers die onlangs door de Federal Reserve bekend werden gemaakt. De totale hoeveelheid in handen van China zakte met $13,6 miljard naar een totaal van $1,25 biljoen, terwijl Rusland haar blootstelling aan de VS met $8,8 miljard afbouwde tot een totaal van $108,9 miljard aan zogeheten ‘Treasuries’. De cijfers van de Amerikaanse centrale bank laten zien dat Rusland en China hun blootstelling aan Amerikaanse Treasuries gedurende het jaar het meest hebben afgebouwd van alle landen in de wereld.

    China en Rusland verkopen dollars

    Rusland verkocht mogelijk dollars om de roebel te ondersteunen, terwijl China haar dollarreserves afbouwt om de yuan te laten appreciëren tegenover de dollar. De Chinese centrale bank wil minder interveniëren op de valutamarkt en laat in plaats daarvan de waardebepaling van haar munt meer en meer aan de vrije markt over. Hoe minder Amerikaans schuldpapier China koopt, hoe meer ruimte de munt krijgt om in waarde te stijgen. In totaal beschikte China aan het einde van het derde kwartaal over omgerekend $3,89 biljoen aan valutareserves, tegenover $3,99 biljoen een kwartaal eerder. Deze trend komt niet geheel onverwacht, want de People's Bank of China maakte eind vorig jaar al kenbaar dat ze haar valutareserve niet verder wilde uitbreiden. China heeft in absolute zin nog steeds de meeste Amerikaanse Treasuries in bezit, maar ten opzichte van de rest van de wereld daalt haar marktaandeel al sinds de zomer van 2011. Dat terwijl China in de periode van 2001 tot en met 2011 naar verhouding steeds meer dollarschuld verzamelde. Op het hoogtepunt bezat China 28% van alle Amerikaanse staatsobligaties in handen van het buitenland, terwijl dat nu niet meer dan 21% is. China trekt dus heel langzaam haar steun voor het dollarsysteem terug. Dat merkt ook analist Stanley Sun van Nomura Securities. Hij verklaarde tegenover Bloomberg dat China het hele jaar al terughoudend is geweest met het accumuleren van schuldpapier en dat er om die reden sprake is van een structurele trend.

    us-treasuries-held-by-china-nl

    China heeft naar verhouding een kleiner gedeelte van alle Amerikaanse staatsobligaties in bezit

    Naast China bezitten ook Japan, Rusland, Zwitserland, de olieproducerende landen en de banken in het Caraïbische gebied veel Amerikaanse staatsobligaties. Voegen we deze samen in een grafiek, dan krijgen we een totaalbeeld van welke landen de Amerikaanse schulden financieren (naast de interne financiering door de Federal Reserve en de Amerikaanse private sector). We zien dat ook Japan en Rusland relatief gezien een kleiner aandeel hebben gekregen in de schuldfinanciering van de Amerikaanse overheid.

    composition-treasury-holdings-nl

    China en Rusland doen dollarbezittingen van de hand

    Het beeld wordt nog duidelijker als we totale posities in Amerikaanse staatsobligaties van oktober 2014 vergelijken met die van begin dit jaar. Dit overzicht laat zien dat Rusland en China hun blootstelling aan dollars in absolute termen het meest verkleind hebben. De grootste kopers van Amerikaanse Treasuries waren België, de olie-exporterende landen, Japan en de banken in het Caraïbisch gebied. Ook Luxemburg, Singapore en Turkije voegden dit jaar elk meer dan $20 miljard aan Treasuries aan hun reserves toe.

    welke-landen-verkochten-treasuries

    Rusland en China hebben hun blootstelling aan dollars dit jaar afgebouwd (klik voor leesbare versie)

  • Saoedi-Arabië lanceert staatsfonds

    Saoedi-Arabië lanceert een nieuwe staatsfonds dat de verantwoordelijkheid zal dragen over de enorme valutareserves van het land, zo meldt Arabianbusiness. Het grootste olieproducerende land ter wereld heeft naar schatting $700 miljard aan reserves opgebouwd met de export van olie, reserves die volgens experts voor het grootste deel worden aangehouden in de vorm van Amerikaans schuldpapier. Het is nog onduidelijk of het staatsfonds, dat het beheer over de reserves overneemt van de centrale bank, ook een andere beleggingsstrategie zal hanteren. Andere olieproducerende landen in de regio hebben de laatste jaren aanzienlijke investeringen gedaan in vastgoed, met name in Europa.

    Het staatsfonds heeft de taak gekregen de financiële stabiliteit van het Koninkrijk te beschermen. Ieder jaar groeit de spaarpot van Saoedi-Arabië als gevolg van de aanhoudend hoge olieprijs. De afgelopen drie jaar was het overschot op de begroting ongeveer $232 miljard.

    Saoedi-Arabie heeft een overschot aan dollars

    Saoedi-Arabië heeft een overschot aan dollars

  • Grafiek: Peak Exorbitant Privilege

    In een zoektocht naar de laatste cijfers over de betalingsbalans van verschillende Europese landen kwamen we uit bij een overzichtspagina op Wikipedia. Daar troffen we een lijst aan van de cumulatieve handelsbalans van alle landen over de periode 1980-2008, gebaseerd op data van het IMF. We hebben er de cijfers van de afgelopen vijf jaar bij gezocht en een nieuw overzicht gemaakt van de cumulatieve handelsbalans van 1980 tot en met 2013. Dat levert een beangstigende grafiek op!

    Cumulatieve handelsbalans van 1980-2013

    Cumulatieve handelsbalans van 1980-2013 Klik voor een grote versie van de grafiek

    Wat u ziet is de cumulatieve handelsbalans over de afgelopen 23 jaar van 76 verschillende landen. We hebben weliswaar data gevonden van 182 verschillende landen, maar voor de leesbaarheid van de grafiek hebben we alle landen met de kleinste cumulatieve overschotten en tekorten (minder dan 20 triljoen dollar) weggelaten. Dit zijn landen die op bovenstaande grafiek een plek in het midden zouden krijgen.

    Peak Exorbitant Privilege

    De Franse minister van Financiën Valéry Giscard d'Estaing omschreef de positie van de Amerikaanse dollar als wereldreservemunt als een exorbitant privilege. De VS was het enige land dat dollars bij kon drukken, terwijl de rest van de wereld alleen aan dollars kon komen door goederen te exporteren naar de rest van de wereld. En iedereen moest dollars hebben, omdat vlak na de Tweede Wereldoorlog besloten werd dat iedereen de Amerikaanse dollar zou gebruiken voor internationale handel. Wat volgde was een opeenstapeling van tekorten op de handelsbalans van de Verenigde Staten en een opeenstapeling van dollarreserves in andere delen van de wereld. Barry Eichengreen publiceerde in 2010 een boek getiteld Exorbitant Privilege en FOFOA schreef er in 2012 een uitvoerige analyse over.

    Van dollars terug naar goud

    In de jaren zestig waren het Europese landen die veel dollaroverschotten op de balans hadden staan en die hun reserves bij het Amerikaanse ministerie van Financiën konden inwisselen voor fysiek goud. Het dollarprivilege leek toen al aan haar einde te komen, maar bij het gebrek aan een alternatief voor de almachtige Amerikaanse munt kon de rest van de wereld in 1971 niets anders doen dan het besluit van de VS te accepteren. Het besluit om niet langer dollarreserves om te wisselen voor goud tegen de vaste prijs van $35 per troy ounce.

    De VS hield behield ook na 1971 haar exorbitante privilege en dat levert deze veelzeggende grafiek op. Tussen 1980 en 2013 was het cumulatieve tekort op de handelsbalans van de Verenigde Staten ruim $9.600 biljoen, bijna tien keer zo veel als het cumulatieve tekort van de de nummer twee (Spanje) en ruim tien keer zoveel als de nummer drie (Verenigd Koninkrijk). We zien in één oogopslag welk land decennia lang veel te ver boven haar stand heeft geleefd, ten koste van de rest van de wereld. Helemaal links zien we China en Japan met het grootste cumulatieve overschot op de handelsbalans. China exporteerde tussen 1980 en 2013 ruim $4.500 biljoen aan goederen en diensten, Japan meer dan $3.100 biljoen.

    Vandaag de dag hebben de Chinezen de grootste dollarreserves. Niet geheel toevallig is dat ook het land dat de afgelopen twee jaar enorm veel goud heeft ingevoerd. Ziet u de gelijkenissen?

  • Grafiek: Hoeveel goud en dollars kochten centrale banken?

    Eerder deze maand publiceerden we op Marketupdate een grafische weergave van alle aankopen van Amerikaanse staatsobligaties door het buitenland. Uit deze cijfers viel op te maken dat met name de centrale banken van China en Japan dit jaar veel dollarreserves aan hun balans hebben toegevoegd, net als het Verenigd Koninkrijk en de banken in het Caribisch gebied. De olie-exporterende landen, Rusland, Hong Kong, Thailand en nog wat andere landen verkochten dit jaar juist staatsobligaties.

    Het is inmiddels wel duidelijk dat de meeste landen niet meer zitten te wachten op nog meer dollarreserves (uitzonderingen als Venezuela en Iran daargelaten) en hun valutarisico juist af willen dekken met andere activa, zoals goud. Ik kreeg van Mortymer de suggestie om de goudaankopen van centrale banken naast de aankopen van Amerikaanse staatsobligaties te zetten. Zie het volgende twitter bericht.

    TIC-data

    De gegevens hadden we al liggen, maar die moesten nog even bij elkaar geraapt worden om één grafiek uit te kunnen draaien. Als uitgangspunt hebben we de TIC-data van de Federal Reserve gebruikt, met begin 2002 als startpunt en september 2013 als eindpunt. Van deze maanden hebben we ook het maandelijkse overzicht van de goudvoorraden van centrale banken bij de World Gold Council opgehaald, aangevuld met gegevens van de IMF website.

    Helaas is de data niet helemaal compleet, want gegevens van de goudreserve van Iran van de Caribische bankensector bleek niet zo snel te vinden. Ook is de verandering van de Chinese goudvoorraad wijkt alle waarschijnlijkheid behoorlijk af van de 1054 ton goud die China in 2009 rapporteerde en die we voor deze grafiek gebruikt hebben.

    Goudreserves versus dollarreserves

    Afgezien van de tekortkomingen van deze grafiek krijgen we toch een interessant overzicht te zien van landen die groot goud gekocht of verkocht hebben. De blauwe balkjes geven de verandering in Amerikaanse Treasuries weer (in miljarden dollars), terwijl de gele balkjes de verandering in officiële goudvoorraad weergeven (in tonnen). Klik op de grafiek voor een leesbare grafiek.

    Veranderingen in goudreserves en dollarreserves sinds 2002

    Veranderingen in goudreserves en dollarreserves sinds 2002

    Centrale banken kiezen verschillende koers

    Uit bovenstaande grafiek valt geen eenduidig beeld af te leiden. Met andere woorden: we zien voor de periode van begin 2002 tot en met september 2013 geen duidelijke correlatie tussen de hoeveelheid goud en staatsobligaties die centrale banken van de betreffende landen gekocht hebben. Landen als Rusland, Turkije, Mexico, India, Korea en Thailand kochten naar verhouding veel meer goud dan dollars.

    De olie-exporterende landen (Venezuela, Ecuador, Bahrein, Iran, Iran, Koeweit, Oman, Qatar, Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten, Algerije, Gabon, Libië en Nigeria) hebben in deze periode naar verhouding ongeveer evenveel goud als Amerikaans schuldpapier verzameld. Waarschijnlijk is ook China hard op weg om meer goud tegenover alle verzamelde dollarreserves te plaatsen, maar daar hebben we geen exacte cijfers van.

    De meer bijzondere gevallen zijn Japan (kocht veel staatsobligaties, maar helemaal geen goud) en Europese landen als Zwitserland, Frankrijk, Nederland en Spanje (verkochten naar verhouding heel veel goud, terwijl ze tegelijkertijd steun gaven aan de dollar door meer Treasuries op de balans te plaatsen).

  • China wil valutareserves niet meer uitbreiden

    China heeft volgens haar eigen centrale bank geen baat bij een verdere uitbreiding van haar valutareserves. Dat betekent dat ze vanaf nu niet meer zoveel Amerikaanse staatsobligaties zal kopen als ze de afgelopen jaren gedaan heeft. “Het is niet langer in het belang van China om de buitenlandse valutareserves uit te breiden”, aldus gouverneur Yi Gang van de Chinese centrale bank. Het land heeft door de jaren heen meer dan $3 biljoen aan dollarreserves verzameld, met als voornaamste doel haar eigen munt goedkoop te houden.

    Appreciatie

    De laatste jaren laat China haar yuan steeds verder appreciëren ten opzichte van de dollar, zodat een deel van het exportvoordeel komt te vervallen. Daar staat tegenover dat de Chinezen met een sterkere yuan meer koopkracht hebben in het buitenland.

    De Chinese centrale bank zal in feite haar gebruikelijke interventies in de valutamarkt beëindigen en de bandbreedte waarbinnen de yuan mag bewegen verbreden., zo schreef gouverneur Zhou Xiaochuan in een beleidsdocument over de hervormingen die de regering de komende jaren wil doorvoeren.

    Volgens gouverneur Yi Gang heeft de Chinese economie meer baat bij een stijgende yuan, omdat er onder de huidige omstandigheden meer mensen zijn die er baat bij hebben dan die er nadeel van zullen ondervinden.

    Strateeg Sacha Tihanyi van Scotiabank in Hong Kong verklaarde tegenover Bloomberg dat deze uitspraken van de Chinese centrale bank in overeenstemming zijn met de plannen van China om de flexibiliteit van de munt te vergroten. “De bandbreedte waarin de yuan mag bewegen kan in de komende maanden verder opgerekt worden”, aldus Tihanyi.

    De yuan mag iedere dag maximaal 1% afwijken van de referentiekoers die door de People’s Bank of China wordt vastgesteld. In mei 2007 werd de bandbreedte voor de yuan al opgeschroefd van 0,3% naar 0,5% en in april 2012 werd deze verdubbeld naar 1%. Binnenkort zou de bandbreedte opnieuw verdubbeld kunnen worden naar 2%.

    Als gevolg van dit beleid is de Chinese yuan dit jaar al met 2,4% in waarde gestegen ten opzichte van de dollar, waarmee het de best presterende valuta is van 24 verschillende ‘opkomende economieën’. Op 16 oktober bereikte de yuan zelfs een all-time high ten opzichte van de dollar.

    De Chinese yuan wordt steeds sterker ten opzichte van de dollar

    De Chinese yuan wordt steeds sterker ten opzichte van de dollar (Bron: Yahoo Finance)

    Valutareserves

    De valutareserves van China groeiden in het derde kwartaal van dit jaar met $166 miljard naar $3,66 biljoen, meer dan drie keer zoveel als Japan (de nummer twee op deze ranglijst). Met $3,66 biljoen zijn de reserves van China ook groter dan het GDP van een land als Duitsland, de grootste economie van Europa.

    Buitenlandse investeringen

    In oktober groeide het aantal buitenlandse investeringen in China. Vanuit de EU werd er in oktober $8,42 miljard geïnvesteerd in de Chinese economie, een stijging van 22,26% ten opzichte van dezelfde maand van vorig jaar. De Europese investeringen in China stijgen nu al negen maanden op rij, aldus de BRICS Post. Wereldwijd bedroegen de buitenlandse instroom van kapitaal in de Chinese economie in totaal $72 miljard, het grootste bedrag sinds januari dit jaar.

    Ongeveer de helft van dit bedrag kon toegeschreven worden aan overschotten in handel en buitenlandse investeringen, terwijl de rest voor rekening kwam van ‘hot money’, vermogen dat wereldwijd op zoek is naar rendement en dat zich snel verplaatst.

    Amerikaanse staatsobligaties

    Een groot gedeelte van de dollarreserves die China in de loop der jaren verzameld heeft bestaat uit Amerikaanse staatsobligaties. In september kocht China nog $25,7 miljard aan Amerikaans schuldpapier en bracht ze haar totale voorraad aan Treasuries naar $1.294 miljard. In de eerste negen maanden van 2013 kocht China $79,6 miljard aan Amerikaans schuldpapier, veel minder dan in voorgaande jaren.

    Het is niet waarschijnlijk dat China vanaf nu veel Amerikaans schuldpapier gaat verkopen. Wel moeten we er rekening mee houden dat de grootste crediteur van de Amerikaanse overheid in de toekomst minder Treasuries zal kopen. “Waarschijnlijk houden ze hun allocatie in Amerikaans schuldpapier redelijk stabiel, tenzij er een grote beleidswijziging gaat plaatsvinden”, zo verklaarde Tihanyi van Scotiabank.

    De Chinezen willen hun valutareserves niet verder uitbreiden

    De Chinezen willen hun valutareserves niet verder uitbreiden