Tag: federal reserve

  • Federal Reserve maakt pas op de plaats

    Federal Reserve maakt pas op de plaats

    Een paar weken geleden schreef ik in mijn column dat centrale banken eigenlijk niet meer weten wat ze moeten doen. Het bewijs daarvan werd deze week geleverd, toen de Federal Reserve bekendmaakte dat er dit jaar helemaal geen renteverhogingen meer zullen volgen. Voor volgend jaar houdt de centrale bank rekening met slechts één renteverhoging. Het was een 180 graden draaien ten opzichte van vorig jaar, toen de rente nog gestaag werd opgeschroefd.

    We hadden dit eigenlijk al kunnen zien aankomen. Het herstel van de economie sinds de financiële crisis van 2008 kan namelijk voor een belangrijk gedeelte worden toegeschreven aan het ruime monetaire beleid van centrale banken. Door de lage rente hebben huishoudens, bedrijven en overheden op grote schaal geld geleend.

    Schuld gedreven economische groei

    De rente bleef langdurig laag, met als resultaat een periode van schuld gedreven economische groei. Aandelen, obligaties en vastgoed, alles leek wel in prijs te stijgen. Het creëerde een gevoel van welvaart, precies wat de voormalig voorzitter van de Federal Reserve Ben Bernanke het ‘wealth effect’ noemde.

    De Federal Reserve heeft de afgelopen jaren de rente gestaag verhoogd, dus het was slechts een kwestie van tijd voordat de negatieve effecten daarvan zichtbaar zouden worden. En dat moment kwam eind vorig jaar, toen de beurzen wereldwijd opeens hard onderuit gingen. Beleggers werden nerveus en de vrees was dat het over zou slaan op het economische sentiment.

    Federal Reserve draait geldkraan dicht

    Door het verkrappende beleid van de Federal Reserve kwamen ook opkomende economieën in de problemen, omdat deze ook erg afhankelijk zijn van de beschikbaarheid van dollarliquiditeit. Neemt de beschikbaarheid van dollars af, dan komt dat in de rest van de wereld hard aan. Maar ook in eigen land stuitte de verhoging van de rente op veel weerstand, onder meer bij president Trump. Hij ziet een stijgende rente als een directe bedreiging voor de economie.

    Een economie die verslaafd is aan goedkoop krediet kan zich niet zo makkelijk aanpassen aan een hogere rente. En zeker als de rente langdurig laag is beginnen huishoudens en bedrijven daarop te anticiperen. Zij doen investeringen die nu nog rendabel zijn, maar die dat niet meer zijn bij een hogere rente. Daarmee wordt het op een gegeven moment zelfs onverantwoord om de geldkraan verder dicht te draaien.

    Centrale banken hebben hun hoop gevestigd op een geleidelijk aanpassingsproces, waarbij schulden langzaam door inflatie wegsmelten. Een risicovol beleid, omdat het op de lange termijn het vertrouwen in de waarde van het geld ondermijnt. We hoeven alleen maar naar de prijzen in de supermarkt te kijken om te zien dat de inflatie in werkelijkheid veel hoger is dan wat de officiële statistieken laten zien.

    Obligatiemarkt voorspelt nieuwe recessie?

    De onzekerheid over de economie kunnen we ook aflezen aan de ontwikkelingen op de obligatiemarkt. De laatste maanden zit de rente op langlopende staatsleningen in een sterk dalende trend. De Duitse 10-jaars rente dook voor het eerst sinds 2016 weer onder nul, terwijl de Amerikaanse rentecurve voor het eerst sinds 2007 weer is omgekeerd. Dat laatste wordt door velen gezien als voorbode voor een nieuwe crisis, zoals ik beschreef in mijn column van eind vorig jaar.

    Een dalende rente op langlopende staatsobligaties betekent dat beleggers weer vluchten naar veiligheid, omdat staatsleningen het meest liquide zijn in tijden van crisis. Maar hoe moeten we deze ontwikkeling duiden, als tegelijkertijd de aandelenmarkt omhoog gaat? Zo is de AEX-index is sinds het begin van dit jaar al met 10% gestegen. Op basis daarvan zou je zeggen dat er niets aan de hand is…

    Omgekeerde rentecurve voor Amerikaanse staatsleningen (Bron: Bloomberg)

    Een oude beurswijsheid leert dat wanneer de aandelenmarkt en de obligatiemarkt verschillende signalen afgeven, dat de obligatiemarkt in de meeste gevallen gelijk krijgt. Welke kant het nu op zal gaan, dat moeten we nog maar zien. Het lijkt erop dat de goudmarkt de kant van de obligatiemarkt heeft gekozen, want de goudprijs is de afgelopen maanden ook al behoorlijk gestegen. We gaan het zien!

    Deze column verscheen eerder op Goudstandaard




  • De eeuwige rol van goud

    Deze column van Robert Broncel verscheen eerder op Edelmetaal-info

    Naarmate de goudprijs de laatste weken opliep werden de verwachtingen naar boven bijgesteld alsof goud noch de andere edelmetalen noch de beurs noch de rente door de vrije marktfactoren als vraag en aanbod worden bepaald. Die tijd ligt intussen al redelijk ver achter ons. Intussen mogen we ons veeleer onder een regime van staatskapitalisme wanen. Een dergelijk regime gold ook ten tijde van de Sovjet-Unie, een grootmacht die nog redelijk vers in ons geheugen ligt.

    Gezien de immense schuldgroei (én stijgend!) is de beleidsmakers er alles aan gelegen te voorkomen dat een significante stijging in de papieren goudprijs het vertrouwen in de papieren reservevaluta zou ondergraven. Sinds september 2011 lukt dat middels machinaties op de futures beurs en gold leasing wonderwel. Voorts zal het mede van de zgn. gold hoarders China en Rusland afhangen hoe lang het huidige monetaire systeem nog in tact blijft. Immers, hieraan ontleent de V.S. haar suprematie, die al geruime tijd een doorn in hun ogen is. Dat significante draaipunt wordt door de meeste Westerse beleidsmakers niet of onvoldoende onderkend of althans niet openlijk uitgesproken.

    Tandenloze FED

    Van vergane empires weten we dat tot mislukking gedoemde inflatoire maatregelen zoals verruiming van de geldmarkt NOOIT een crisis heeft kunnen bezweren. Na nu weliswaar (tijdelijk) het marktvertrouwen te hebben weten te herwinnen, bevindt Fed president Powell zich thans in de benarde positie dat zijn bewegingsruimte (renteknop) tot nagenoeg nul is gereduceerd. Hij heeft ingezien dat een verdere verhoging door de markt niet wordt “gepruimd”, zelfs niet bij een aanvankelijk groeiende economie oplopend naar 4,2% (tweede kwartaal) – Trump effect – en vervolgens afnemend naar 3,4% (derde kwartaal) en 2,6% (vierde kwartaal). Resteert een nagenoeg tandenloze FED en dat geldt overigens voor alle centrale banken die dit beleid in lock step hebben gevolgd (zie ook onderstaande grafiek).

    Het terugvallende GDP vorig jaar was enerzijds een direct gevolg van de verhoogde korte rente (Federal Fund Rate) van 1% in juni naar 2,5% in december vorig jaar en anderzijds van de door Trump aangescherpte handelsrelatie met China. Het is vermoedelijk om GDP redenen dat hij (Trump) dit mes niet verder in eigen vlees wil laten snijden en bijgevolg nu de vertragingsmethodiek toepast zowel in het voordeel van de V.S. als China. Dat is in ieder geval positief voor de beurs, zo niet de belangrijkst geachte maatstaf van Trumps beleid. Op gezag van Trump zal Powell zich hoogstwaarschijnlijk wel meer aan zijn “inzichten” dienen te conformeren. Over een onafhankelijke centrale bank gesproken. Nou ja, als zodanig was de Fed in 1913 ook niet opgericht en gegeven het “opportunistische” beleid door de jaren heen verdient dit instituut deze titel dan ook beslist niet. De Fed heeft structureel aan de basis van elke ‘boom-bust cyclus gestaan!

    De huidige monetaire situatie spitst zich toe op de relatie van een overmatig groeiende schuld en extreem lage rentes zonder dat de schuldgroei tot staan kon worden gebracht en zonder een evenwichtige economische groei te hebben kunnen bewerkstelligen. Wat kan de Fed thans anders doen dan ‘finger crossing’ nu blijkt dat de kapitaalvraag en de kredietverstrekking middels het rente instrument onvoldoende of niet kunnen worden aangestuurd? Onderstaande grafiek toont aan dat een lage rentevoet slechts heeft geleid tot een stijgende geldhoeveelheid (M3). De St.Louis Fed verstrekt geen updates meer (?) maar deze trend blijft ongewijzigd.

    Voorts laat deze ontwikkeling zien dat de risicopremie als prijs van het geld nagenoeg is ondergesneeuwd. Immers, een lage rente strookt lang niet altijd met de kredietwaardigheid van de lenende partij, het ondernemersrisico alsmede het doel waarvoor de lening is aangevraagd. Verder dien je je af te vragen of het vastgestelde rentepercentage bij het aangaan van een lening voldoende dekking biedt tegen toekomstige marktontwikkelingen. Deze basisvragen zijn als het ware voor “irrelevant” verklaard.

    Monetair drijfzand

    Het kan niet anders zijn dan dat het stelselmatig onder druk houden van de marktrente leidt tot oneigenlijke investeringen in vermogensklassen als vastgoed, financiële waarden als aandelen (dikwijls met geleend geld) en groei van het consumentenkrediet zoals auto- en studentenleningen in de V.S. Een te lage rentevoet vormt tevens een bron van inflatie en geeft een vertekend beeld van een “groeirijke” economie. Daarbij wordt door het grote publiek over het hoofd gezien dat hun koopkracht in de (naaste) toekomst in ernstige mate blijkt te zijn aangetast. De lage rente gepaard met verruiming van de geldmarkt was puur bedoeld om een aanhoudende productie- en consumptiegroei te bewerkstelligen zoals deze sinds de val van Lehman het ‘Leitmotiv’ vormden. Kortom, we zijn niets opgeschoten, sterker de schuldhoogte is met een factor drie gestegen. Een schuld op monetair drijfzand gebouwd!

    Met andere woorden: een ongedekte op drijfzand gebouwde valuta leidt altijd tot monetaire instabiliteit en verval wanneer de schuldhoogte onbeheersbaar dreigt te worden. Op dat punt verkeren we al enige tijd. Een dergelijk punt van onbeheersbare kredietexpansie waren we ook al eens tegengekomen in de jaren ‘20 met de vraag wat we daarvan hebben geleerd? Vergeleken bij die situatie destijds verkeren we thans in een aanmerkelijk penibeler situatie, niet alleen vanwege de schuldhoogte maar ook gezien het feit dat nagenoeg alle centrale banken ter wereld met de Fed zijn meegegaan.

    Het eindresultaat zal zijn dat deze “onoverkomelijkheden” zullen leiden tot een ongekend drastische bijstelling van de koopkracht met een dito bijstelling van het edelmetaal om de schuldhoogte te kunnen marginaliseren, vanouds de barometer van het monetaire fiatsysteem. Vooral in landen met een aanzienlijk sociaal vangnet in de vorm van (ongedekte) uitkeringen en pensioenen in combinatie met een te geringe voorraad goud zullen er “nogal” sombere tijden aanbreken.

    Er zijn twee scenario’s denkbaar:

    • Centrale banken gaan driftig door met schuldfinanciering eindigend in hyperinflatie
    • Introductie van een geloofwaardige gouden standaard onder bezit en aantoning van een adequate goudhoeveelheid.

    Hoe een en ander uiteindelijk uitpakt, ligt nog in nevelen gehuld terwijl er ook andere krachten aan de einder zijn verschenen.

    Shanghai Cooperation Organization

    Veelal onderbelicht zijn de nog niet goed in te schatten gevolgen van de begin deze eeuw opgerichte Shanghai Cooperation Organization (SCO) die thans bijna de helft van de wereldbevolking omvat. Deze Euraziatische organisatie stelt zich ten doel de gezamenlijke belangen te behartigen op politiek, economisch en militair terrein. Tegelijkertijd vindt de versnelde uitbouw van de Belt & Road zijderoute vanuit China plaats die een steeds groter deel van de wereld bestrijkt. Deze ontwikkelingen zouden kunnen leiden tot de opzet van een alternatieve WTO, IMF en Wereldbank, waarmee de rol van de dollar al goeddeels zou worden weggespeeld. Van beide ontwikkelingen weten we dat deze ten doel hebben om de Amerikaanse invloed in dat deel van de wereld te neutraliseren.

    Ongeacht Trumps mogelijk nieuwe handreikingen richting China zal dit changement de décor een serieuze bedreiging voor de dollar als wereldreserve valuta vormen. Als het zover komt, staat er een radicale wijziging van China’s monetaire beleid voor de deur. Gezien de goudreserves in de bodem alsook in opslag zal dat land de minste moeite hebben met een monetaire systeemaanpassing. In zekere zin geldt dit ook voor Rusland met een contante goudreserve van ruim 2.000 ton en nog aanzienlijk meer in de bodem. Bovendien, volgens een recent rapport van Polyus Gold, Ruslands grootste goudproducent, bevindt zich in Siberië een resource van een slordige 3.000 ton die na winning rechtstreeks naar de Russische centrale bank vloeit (als een “100% garantie tegen toekomstige economische en politieke risico’s”, werd er bij gezegd). Deze vondst maakt het voor China gemakkelijker om met Rusland op te trekken zodra een dergelijk changement zich aandient.

    De toekomstige rol van goud

    Uit onderstaande chart van de World Gold Council blijkt o.m. dat goud ook na de loskoppeling van de dollar in 1971 en ondanks de ‘riggings een robuuste rol is blijven spelen.

    Volgens Egon von Greyerz van Matterhorn Asset Management in Zürich, kenner bij uitstek van de edelmetaalmarkt, zou de Westerse “Gold Maginot Line”, zoals hij die noemt al dit jaar kunnen vallen. Volgens hem vanwege de grootschalige gold leasing activiteiten door de Fed en andere centrale banken, wier goud zich intussen in China en wellicht ook in andere voormalige Sovjet republieken bevindt. Deze leasing praktijken zijn onderdeel van het zgn. gold suppression scheme om de goudprijs onder druk te houden. Dit goud lag opgebaard bij de LBMA banken (bullion banks) in Londen en New York. Deze banken verstrekten de centrale banken een I.O.U. die het vervolgens naar het Oosten zagen verdwijnen. Dat goud komt niet meer terug en de LBMA zal nooit meer in staat zijn dat goud aan de “rechtmatige eigenaren” in casu de centrale banken te retourneren. Als dan het “uur U” zich aandient, ontstaat er “een klein probleempje”. De goudschaarste zal niet te overzien zijn. Wat we niet weten is hoeveel goud op deze wijze is “verdwenen” daar hierover angstvallig het zwijgen wordt gedaan.

    Deze zgn. Maginot Linie refererend aan de voormalige Franse minister van Oorlog werd opgetrokken in Augustus 2013 teneinde de goudprijs beneden het niveau van $1,350 te houden. Tot tweemaal toe werd er een aanval uitgevoerd in 2016 en 2018 maar vergeefs. Von Greyerz verwacht dit jaar een nieuwe aanval met aanmerkelijk meer kans van slagen. Alleen geeft hij niet aan wat de trigger zou kunnen zijn maar zoals uit het voorstaande valt af te leiden, ligt er meer dan één oorzaak “in de wachtkamer”.

    Volgens de World Gold Council ligt de dagelijkse omzet op een niveau tussen US$50 en US$ 80 miljard. De jaarproductie ligt thans op nog geen 2.500 ton neigend naar krimp gezien de afnemende vondsten en lagere ‘grades’ van de goudaders. Deze factoren zetten aan tot hogere productiekosten en bij een (snel) toenemende fysieke vraag mede tot een versnelde doorbraak van het $1.350 niveau.

    De koopkracht van goud wordt het beste gedemonstreerd aan de hand van bovenstaande chart waarin alle majeure papieren valuta’s in de vorige eeuw het grootschalig hebben moeten afleggen tegen goud. De “papieren” stijging van vermogensklassen als aandelen en vastgoed wordt hiermee dan ook sterk gerelativeerd!

    Heb getwijfeld of deze column niet de titel van “Andere Tijden XVI” had moeten meekrijgen doch de rol die goud straks opnieuw zal opeisen verdient de voorkeur. Zo niet dan is chaos het enige alternatief!

    Robert Broncel Copyright, 6 maart 2019

    www.robertbroncel.com.

    1. Deze column wordt ook aan DNB president Klaas Knot verzonden.

    Disclaimer: Deze column is geschreven door Robert Broncel en hoeft daarom niet de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en dit artikel moet dan ook niet als zodanig worden beschouwd. Resultaten uit het verleden bieden geen garanties voor de toekomst.




  • ‘Negatieve rente zorgt voor sneller economisch herstel’

    Een negatieve rente kan een nuttige bijdrage leveren aan sneller economisch herstel. Dat schrijft econoom Vasco Cúrdia van de Federal Reserve in de laatste nieuwsbrief van de Federal Reserve van San Francisco. Hij concludeert dat de Amerikaans economie eerder was hersteld als de centrale bank een negatieve rente had ingevoerd. Met een beleidsrente van -0,25% of zelfs -0,75% had de economie sneller uit een deflatoire crisis kunnen ontsnappen, met als enige bijwerking dat de inflatie wat verder zou oplopen.

    De Federal Reserve besloot in 2008 de beleidsrente te verlagen naar een bandbreedte van 0 tot 0,25 procent. Pas aan het einde van 2015 werd de rente weer verhoogd, omdat de economie toen pas voldoende was hersteld. Had de centrale bank direct na de crisis een negatieve rente ingevoerd, dan had de centrale bank een paar jaar eerder de rente al kunnen verhogen. Bij een rente van -0,75% zou het verlies aan productiecapaciteit van de economie kleiner zijn, waardoor het herstel eerder komt.

    Negatieve rente zorgt voor sneller economisch herstel’ (Bron: Federal Reserve Bank of San Francisco)

    Negatieve rente

    Sinds de financiële crisis van 2008 worstelen centrale banken met de vraag in hoeverre ze de rente kunnen verlagen. De conventionele opvatting was dat een rente van nul procent het minimum is, omdat een negatieve rente ongewenste effecten met zich mee zou brengen. Men vreesde dat spaarders in dat geval hun geld van de bank zouden halen. Centrale banken besloten daarom een andere weg in te slaan, namelijk die van het opkopen van schuldpapier. Daarmee kunnen ze de lange rente omlaag brengen, waardoor de kredietverlening sneller op gang komt.

    Later besloten sommige centrale banken alsnog de rente onder nul te brengen. De ECB verlaagde de depositorente voor banken naar -0,4%, terwijl de Zwitserse centrale bank dit tarief zelfs tot -0,7% verlaagde. De vrees dat spaarders massaal hun geld van de bank zouden halen bleek uiteindelijk onterecht, omdat de meeste spaarders het geld gewoon op de bank lieten staan. Mensen vinden het blijkbaar teveel gedoe om daadwerkelijk geld weg te halen en elders te bewaren. De bereidheid om een negatieve rente te accepteren bleek dus veel groter dan centrale banken hadden gedacht.

    Meer financiële repressie

    Het lijkt erop dat econoom Cúrdia met dit onderzoek de geesten rijp probeert te maken voor een toekomst waarin negatieve rente het nieuwe normaal wordt. Tien jaar na de kredietcrisis hanteren veel centrale banken nog steeds een uitzonderlijk lage rente. Breekt er weer een nieuwe crisis uit zoals die van 2008, dan hebben ze weinig andere mogelijkheden dan om de rente tot ver onder nul te brengen.

    Het is niet voor het eerst dat centrale banken het onderwerp van negatieve rente ter sprake brengen. Vorig jaar april kwam ook de Chinese centrale bank al met onderzoeksrapport over de mogelijkheid van een negatieve rente. In dat rapport worden ook virtuele munten genoemd als instrument om de effectiviteit van een negatieve rente te versterken. Wanneer spaarders veel rente moeten betalen om hun spaargeld bij een bank te parkeren zullen zij alternatieven overwegen, zoals goud kopen of het oppotten van contant geld. De vraag is hoe ver centrale banken kunnen gaan voordat spaarders echt weglopen bij de banken.

    Dit artikel verscheen eerder bij Goudstandaard




  • Gaat de Federal Reserve de rente weer verlagen?

    Gaat de Federal Reserve de rente weer verlagen?

    De Federal Reserve heeft de rente de afgelopen jaren geleidelijk verhoogd, maar daar zou wel eens een einde aan kunnen komen. Dat suggereerde Janet Yellen, voormalig topvrouw van de Amerikaanse centrale bank, in een interview met CNBC. Ze verwacht dat de centrale bank een renteverlaging zal doorvoeren, indien het negatieve sentiment overslaat op de Amerikaanse economie.

    “Als de wereldwijde groei echt verzwakt en overslaat op de Verenigde Staten, wanneer de financiële condities steeds krapper worden en we de Amerikaanse economie zien vertragen, dan is het zeker mogelijk dat de volgende stap een renteverlaging zal zijn.”

    Yellen gaat nog steeds uit van het scenario van robuuste economische groei in 2019. Toch ziet ze ook risico’s, zoals zwakke economische cijfers uit Europa en China en onzekerheid over een handelsconflict en een mogelijke Brexit. Vooral de wereldwijde vertraging van de economische groei is een kwestie waar de voormalig topvrouw van de Amerikaanse centrale bank zich zorgen over maakt. De Amerikaanse economie lijkt daar vooralsnog minder last van te hebben.

    “Tot op heden zijn de economische cijfers voor de Verenigde Staten solide en sterk. We hebben zoals je weet de laagste werkloosheid in vijftig jaar, maar ook een lage inflatie. Mijn visie is dat we al lang rekening houden met een lagere groei in 2019 ten opzichte van vorig jaar, maar dat die nog steeds ongeveer 3% of meer zal zijn.”

    Gaat de Federal Reserve de rente verlagen?

    Eind januari besloot de Federal Reserve de rente ongewijzigd te laten. Ook zei Fed-voorzitter Jerome Powell niets meer over plannen om de rente dit jaar verder te verhogen. Een opvallende koerswijziging, aangezien de centrale bank de afgelopen jaren de rente nog in geleidelijk tempo opschroefde. De plotselinge correctie op de aandelenmarkt eind vorig jaar heeft daar waarschijnlijk aan bijgedragen. Er is meer onzekerheid over de groei van de wereldeconomie, waardoor een nieuwe renteverhoging slecht kan uitpakken.

    De Federal Reserve heeft onder leiding van voorzitter Powell in een geleidelijk tempo de rente opgeschroefd. Tot ongenoegen van president Trump, die vreest dat de centrale bank daarmee de Amerikaanse economie in gevaar brengt. Eind vorig jaar ging er opeens een schokgolf door de financiële markten, waarmee aandelenkoersen hard onderuit gingen. Waarschijnlijk was dit voor Powell reden om toch even te wachten met het verder verhogen van de rente.

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • Fed ziet af van renteverhoging, valuta opkomende markten stijgen

    Fed ziet af van renteverhoging, valuta opkomende markten stijgen

    De Federal Reserve verraste de markten bij zijn bijeenkomst van januari met een verklaring die veel ‘dovisher’ was dan verwacht. Men leek de lat voor eventuele verdere renteverhogingen in 2019 hoger te leggen. De risicovolle activa reageerden zoals te verwachten was, met een rally over de hele linie. De dollar ging stevig in de uitverkoop.

    Het waren vooral de valuta van grondstoffen-exporterende landen – de Australische, Nieuw-Zeelandse en Canadese dollar, en de Noorse kroon – die hiervan profiteerden, evenals de belangrijkste valuta van alle opkomende markten, met uitzondering van de Mexicaanse peso. Het Britse pond was vorige week de grote verliezer. Door de angst voor een harde Brexit stopte de rally van de afgelopen paar weken en eindigde de munt lager ten opzichte van elke belangrijke valuta.

    Deze week worden er weinig economische cijfers gepubliceerd. De valutamarkten zullen zich vooral door het politieke nieuws laten leiden, en dan met name door het nieuws over de Brexit-onderhandelingen en de voortgang bij de handelsgesprekken tussen de VS en China. Hieronder behandelen we de belangrijke valuta in detail.

    Euro

    Het macro-economische nieuws uit de eurozone was vorige week wisselend. De belangrijke kerninflatiecijfers van januari waren sterker dan verwacht. Dit bood wat tegenwicht voor het negatieve nieuws over het Italiaanse bbp.

    De koers van de euro steeg op de valutamarkten. Dit kwam door dit goede nieuws, maar vooral ook door de verklaring van het FOMC eerder vorige week, die extreem ‘dovish’ was. Het lijkt erop dat – als het economische nieuws niet slechter wordt – de euro op korte termijn een bescheiden rally zou kunnen laten zien zolang de markten de koerswijziging naar ‘dovish’ bij de Fed verwerken.

    Britse pond

    Het pond deed het vorige week erg slecht. Het Britse parlement steunde een amendement waarmee Theresa May terug kan naar de EU om verdere concessies af te spreken. EU-onderhandelaren zeggen dat die onmogelijk zijn. Het gevolg hiervan is dat de kans op een ‘no deal’ marginaal is gestegen – hoewel naar onze mening uitstel van de Brexit nog steeds de meest waarschijnlijke uitkomst is.

    De markten zagen dit vorige week heel duidelijk en de koers van het pond daalde dan ook sterk, vooral ten opzichte van de euro. Het negatieve sentiment rond het pond zal op korte termijn waarschijnlijk nog versterkt worden door de aankondiging van Nissan in het weekend dat men de plannen om in Groot-Brittannië SUV’s te gaan bouwen vanwege de Brexit schrapt.

    Amerikaanse dollar

    De Federal Reserve verraste de markten vorige week met een zeer ‘dovish’ verklaring, en tijdens de persconferentie na afloop van de bijeenkomst bevestigde voorzitter Powell die toon. De verklaring wijst erop dat de Fed, als macro-economische verrassingen uitblijven, voorlopig genoeg heeft van renteverhogingen en zich nu volledig door de cijfers laat leiden.

    Direct na de bijeenkomst daalde de koers van de dollar ten opzichte van alle belangrijke valuta en wereldwijd vierden financiële markten feest. Het belangrijke banenrapport dat na de bijeenkomst van vrijdag verschijnt, zal de zienswijze van de Fed waarschijnlijk niet significant veranderen. Een sterke banengroei gaat nog steeds gepaard met bescheiden reële loonstijgingen van zo’n 1%. Wij zien de koersontwikkeling van de valuta van opkomende markten in het algemeen ‘bullish’ en denken dat de veranderde toonzetting van de Fed onze zienswijze bevestigt.

    Door: Enrique Diaz-Alvarez

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl




  • ‘Federal Reserve moet inflatiedoel verruimen’

    ‘Federal Reserve moet inflatiedoel verruimen’

    De Federal Reserve zou meer ruimte moeten krijgen om de economie te ondersteunen en moet daarom haar inflatiedoelstelling versoepelen. Dat zei John Williams van het Amerikaanse stelsel van centrale banken tijdens een economische conferentie in Atlanta. In plaats van te streven naar een inflatie van dicht bij de 2% zou de centrale bank moeten streven naar een bepaald prijsniveau. Dat houdt in dat de centrale bank ook een hogere inflatie kan nastreven, zo lang het gemiddelde over de langere termijn op 2% uitkomt.

    Williams merkte op dat de inflatie in tijden van economische groei verder mag oplopen, omdat deze in tijden van crisis meestal veel lager is dan 2%. Hij pleit daarom voor een flexibele inflatiedoelstelling, die in bepaalde periodes ook de grens van 2% mag overstijgen. Deze aanpassing geeft de Federal Reserve meer ruimte om monetair beleid te voeren, aldus de centraal bankier.

    Ruimere inflatiedoelstelling

    Het loslaten van de traditionele inflatiedoelstelling stelt de Federal Reserve ook in staat langer door te gaan met monetaire verruiming. Dat maakt het beleid van de centrale bank ook minder voorspelbaar. Volgens de centraal bankier moet de Federal Reserve nu al voorbereidingen treffen voor een volgende crisis. In een crisis is het veel lastiger om veranderingen in het beleid uit te leggen.

    Ondanks de renteverhogingen van de centrale bank staat de rente nog steeds veel lager dan voor de crisis. Dat betekent dat er veel minder speelruimte is om de rente in een volgende crisis te verlagen. Met een ruimere inflatiedoelstelling kan de Federal Reserve de rente makkelijker verhogen.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Federal Reserve drukt dollarkoers, rally in olievaluta

    Langzaam dringt het besef door dat het niet vanzelfsprekend is dat de Federal Reserve in 2019 de rente verder gaat verhogen. Dit leidde tot een daling van de Amerikaanse rentetarieven, wat vervolgens de koers van de dollar omlaag haalde. Het protest tegen Macron in Frankrijk deed de euro niet veel, maar het pond bleef wankelen nu het zeker lijkt dat het parlement May’s akkoord gaat afwijzen. In de wereld buiten de G10 maakten stabielere olieprijzen de valuta van olie-exporterende landen, zoals de Russische roebel en de Colombiaanse peso, sterk. De valuta’s van olie-importeurs als Turkije en Zuid-Afrika hadden het moeilijk.

    Voor deze week verwachten we dat de volatiliteit weer hard zal toeslaan. De stemming in het parlement over May’s terugtrekkingsovereenkomst, die dinsdag plaatsvindt, zal het pond waarschijnlijk extreem volatiel maken. De ECB-bijeenkomst van donderdag zou de koers van de euro wel eens omhoog kunnen drukken als de planning voor het verhogen van de rente ondanks de zwakke cijfers van de afgelopen tijd ongewijzigd blijft. Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    De ECB-bijeenkomst van aanstaande donderdag zal duidelijk maken of de Raad, gezien het feit dat de cijfers voor de eurozone de laatste tijd teleurstellend zijn geweest, zijn planning voor toekomstige renteverhogingen zal aanpassen. Wij denken dat de tegenvallende PMI-cijfers voor de economische activiteit tijdelijk zijn, maar dat de kerninflatie in de eurozone zwak is, valt niet te ontkennen. Toch zijn de marktverwachtingen nu al extreem dovish, en de rentemarkten houden er rekening mee dat de depositorente niet eerder dan in 2021 op nul zal komen – wat naar ons idee veel te dovish is. Wij denken dat de risico’s rond de ECB-bijeenkomst duidelijk neigen naar een minder dovish uitkomst dan verwacht. Daarom kan niet uitgesloten worden dat de euro een kort duwtje omhoog krijgt.

    Britse pond

    Het moge duidelijk zijn dat het Britse pond zich deze week alleen zal laten leiden door de stemming over het Brexit-akkoord en de gevolgen daarvan. Vrijwel iedereen is het erover eens dat het akkoord het niet gaat halen, maar het aantal tegenstemmen zal doorslaggevend zijn. Wij denken dat de markt bij zo’n 80 tegenstemmen of meer de val van de regering en misschien ook een hoge waarschijnlijkheid van een harde Brexit zal inprijzen. Dit zou het pond aan het tuimelen brengen.

    Amerikaanse dollar

    De headlinecijfers uit het banenrapport stelden enigszins teleur, maar naar onze mening is het rapport in het algemeen in lijn met de arbeidsmarkt, die nog steeds in bescheiden mate aantrekt. Toch delen wij de visie van de markt dat renteverhogingen door de Fed in 2019 nog lang niet zeker zijn, en dat het FOMC waarschijnlijk een pauze zal inlassen om af te wachten of de inflatiedruk, die nu stilligt, nog in beweging gaat komen. We verwachten niet dat dit op korte termijn zal gebeuren.

    Bij de aankomende bijeenkomst van december verwachten we nog wel een renteverhoging, maar we denken dat in 2019 helemaal niets zal veranderen. De weg is vrij voor een geleidelijke convergentie van de andere G10-valuta naar Amerikaanse niveaus, en we verwachten dat dit een licht negatief effect op de Amerikaanse dollar zal hebben.

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl




  • Dollar hervat rally na hawkish Fed; ECB is dovish

    Dollar hervat rally na hawkish Fed; ECB is dovish

    De tegenstelling tussen het steeds ‘hawkisher’ wordende wereldbeeld van de Federal Reserve ten opzichte van vrijwel alle andere belangrijke valutazones werd vorige week groter na de bijeenkomsten van de Fed en de ECB. Een renteverhoging door de Fed ging gepaard met de duidelijke suggestie dat vier renteverhogingen in 2018 waarschijnlijker zijn dan drie. Aan de andere kant van het spectrum kondigde de ECB voor 2018 afbouw aan, maar dit gebeurde zo dovish als we ons maar konden voorstellen.

    De bank verklaarde dat men voor minstens nog eens negen maanden niet verwacht de rente te zullen gaan verhogen. Het oordeel van de Forex-markt over de gebeurtenissen van de week was duidelijk en de koers van de dollar steeg aanzienlijk ten opzichte van elke belangrijke valuta ter wereld.

    Deze week is bijna net zo rijk aan cruciale gebeurtenissen op de Forex-markt als de vorige. Naast de bijeenkomst van de Bank of England op donderdag zullen de PMI-indicatoren voor zakelijke activiteit in de eurozone een eerste indicatie geven of er sprake is van herstel van de economie na de recente zwaktegolf. Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    Ondanks de enigszins verrassende aankondiging van een einddatum voor zijn QE-programma daalde de koers van de gemeenschappelijke munt scherp, nadat de ECB aangegeven had dat verhogingen van de rente in de eurozone nog heel ver weg zijn.

    De ECB noemde in zijn verklaring expliciet dat “aanzienlijke stimulering nog steeds nodig is” en dat men verwacht dat de belangrijke rentetarieven “tenminste tot en met de zomer van 2019” op hun huidige niveaus zullen blijven. Dat was flink verder weg dan de markten ingeprijsd hadden.

    Voorzitter Draghi gebruikte de persconferentie na de bijeenkomst ook om de dovish boodschap van de ECB te herhalen. Het was niet verwonderlijk dat de euro het recente weerstandsniveau na de bijeenkomst doorbrak en de week onder de $1,16 eindigde. Deze week zou er wat verlichting kunnen zijn voor de gemeenschappelijke munt als de PMI-indicatoren voor zakelijke activiteit zich stabiliseren.

    Britse pond

    Het belangrijkste nieuws uit het werkgelegenheidsrapport van vorige week was beter dan verwacht. Hierdoor hield het pond beter dan de meeste andere valuta stand tegenover de Amerikaanse dollar, hoewel de munt de week toch met verlies afsloot.

    Deze week is de belangrijkste gebeurtenis de bijeenkomst van de Bank of England op donderdag. De markten lijken vooral een herhaling van de voorgaande bijeenkomsten verwachten, waarbij de leden van het Monetary Policy Committee met 7-2 voor de status quo stemden en de rente niet werd verhoogd. Als nog meer leden overlopen naar het hawkish kamp dan is dat ongetwijfeld heel positief voor het pond.

    Amerikaanse dollar

    De Federal Reserve verhoogde afgelopen woensdag de rente met nog eens 25 basispunten, en gaf daarbij het signaal af dat men bereid is om de rente dit jaar nog twee keer te verhogen. Dit is een sneller tempo dan de markt in de aanloop naar de bijeenkomst ingeprijsd had. De ‘dot plot’ van het FOMC liet een bescheiden opwaartse verschuiving zien bij de prognoses voor de kortetermijnrente.

    Dit duidt erop dat de centrale bank op weg is de rente in september opnieuw te verhogen en dan nog eens in december, wanneer de volgende twee sets economische prognoses verschijnen. Als gevolg hiervan ontstond de meest breed gedragen rally in de Amerikaanse dollar die we in maanden gezien hebben; de dollar steeg ten opzichte van elke belangrijke valuta ter wereld.

    Deze week zijn er in de VS vrij weinig macro-economische publicaties. Wij verwachten dat de koers van de dollar bepaald zal worden door nieuws elders en door de lik-op-stukheffingen die China en de VS invoeren.

    Door: Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl

  • ‘Turkije haalde in 2016 al haar goud weg uit VS’

    De centrale bank van Turkije zou in 2016 al haar goud bij de Amerikaanse centrale bank hebben opgehaald en overgebracht naar de goudkluizen van de Bank of England en de Bank for International Settlements (BIS). Dat schrijft columnist Uğur Gurses in de Turkse krant Hurriyet. Hij baseert zich op een rapport van de Turkse centrale bank.

    Volgens de cijfers uit dat rapport lag er in 2016 nog 28,7 ton van de Turkse goudvoorraad bij de Federal Reserve, maar een jaar later rapporteerde de centrale bank geen goud meer op deze locatie. In plaats daarvan werd er 18,7 ton opgegeven in de kluis van de Bank for International Settlements in Basel. De resterende 10 ton zou naar Londen zijn overgebracht.

    Verandering goudvoorraad Turkije

    Uitbreiding goudvoorraad

    Turkije heeft volgens deze cijfers niet alleen goud weggehaald uit de Verenigde Staten, ook heeft ze meer edelmetaal aan de reserves toegevoegd. Bij de Bank of England kwam er in een jaar tijd in totaal 94 ton goud bij, terwijl er bij de kluis in Istanbul in dezelfde periode 103,5 ton werd toegevoegd.

    Niet al het edelmetaal is eigendom van de centrale bank. Het grootste gedeelte van het totaal van 564,7 ton is in bezit van commerciële banken in Turkije en wordt sinds een paar jaar tot de nationale reserves gerekend. Tellen we deze voorraden van commerciële banken niet mee, dan komen we uit op een eigen goudvoorraad van 199,4 ton.

    Sancties

    Volgens de Turkse minister van Economische Zaken Nihat Zeybekci speelden de Amerikaanse sancties tegen Iran een rol in het terughalen van het goud. Door de sancties kon Iran maar beperkt gebruik maken van het internationale betalingsverkeer, waardoor de export van goederen in goud betaald moest worden. Iran wil sindsdien geen dollars meer gebruiken voor het internationale handelsverkeer en gebruikt zoveel mogelijk alternatieve valuta.

    Door het edelmetaal weg te halen uit de Verenigde Staten geeft Turkije een belangrijk signaal af naar de Verenigde Staten. Het edelmetaal vervult op dit moment geen rol van betekenis in het handelsverkeer tussen landen, waardoor het in theorie niet veel uitmaakt waar het opgeslagen ligt.

    De laatste jaren zijn er steeds meer landen die hun voorraad uitbreiden en een groter deel weer in eigen land willen bewaren. Verschillende Europese landen hebben een deel gerepatrieerd, terwijl opkomende economieën als Rusland en China honderden tonnen aan hun voorraad hebben toegevoegd.

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Interbancaire leningen drogen op?

    Deze week publiceerde Armstrong Economics een grafiek die suggereert dat de markt voor interbancaire leningen onlangs met meer dan 80% gekrompen is. Dat is een zorgwekkend signaal, omdat het doet vermoeden dat banken elkaar niet meer vertrouwen en daarom geen geld meer aan elkaar uitlenen.

    Sinds het uitbreken van de financiële crisis is de markt voor interbancaire leningen inderdaad sterk gekrompen, van meer dan $400 miljard naar minder dan $80 miljard. Banken maken steeds minder gebruik van deze mogelijkheid, omdat ze liever tegoeden bij de centrale bank parkeren. De totale markt voor interbancaire leningen leek de laatste jaren te stabilisering, maar zeer recent werd een duikeling van meer dan 80% waargenomen. Hoe kan dit?

    Markt voor interbancaire leningen droogt op? (Bron: St. Louis Fed)

    Aangepaste statistieken

    We hebben de bijbehorende cijfers opgezocht in de database van de Federal Reserve, maar die blijken sinds eind vorig jaar niet meer bijgehouden te worden. Dat komt omdat de centrale bank deze informatie nu anders weergeeft, waarbij één van de twee componenten in de berekening is komen te vervallen. In plaats van de “Fed Funds and reverse repos with banks” en de “loans to commercial banks” samen te voegen volgt de Federal Reserve nu alleen nog maar de “Federal Funds and Reverse Repo”.

    Websites en databases die de cijfers van de Federal Reserve automatisch uitlezen rapporteerden recentelijk dus een daling van de interbancaire leningen van ruim $70 miljard naar slechts $12,4 miljard, maar dat wil nog niet zeggen dat die markt ook daadwerkelijk met meer dan 80% gekrompen is. Het is dus misschien te vroeg om te concluderen dat er een probleem is in de markt voor interbancaire leningen.

    Tegelijkertijd roept het de vraag op waarom de Federal Reserve haar rekenmethode heeft aangepast. Zou er dan toch iets aan de hand zijn? Zodra we hier meer duidelijkheid hebben zullen we er weer over berichten.

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Omloopsnelheid geld neemt weer toe?

    Sinds het uitbreken van de financiële crisis heeft de Federal Reserve honderden miljarden dollars in de economie gepompt om een ineenstorting van het financiële systeem te voorkomen. Toch leverde het nauwelijks inflatie op, omdat maar een klein gedeelte van die toegenomen geldhoeveelheid in de reële economie terechtkwam. Het meeste geld bleef op de balans van de Federal Reserve, omdat banken hun staatsobligaties en hypotheekleningen konden ruilen voor risicovrije dollartegoeden bij de centrale bank. Daardoor daalde de omloopsnelheid van het geld.

    Daar zou wel eens verandering in kunnen komen, want de laatste cijfers van de Federal Reserve laten zien dat de omloopsnelheid van het geld niet meer verder daalt. En dat baart beleggers zorgen, want met het nieuwe fiscale stimuleringsprogramma van Trump zou de inflatie de komende jaren wel eens verder kunnen aanwakkeren. Voor dat gevaar waarschuwt men al langer, maar nu de economie weer groeit en de consumentenbestedingen toenemen wordt ook het inflatiescenario waarschijnlijker.

    Uit de laatste peiling van Bank of America Merrill Lynch blijkt dat beleggers een stijgende rente inmiddels als een grotere bedreiging voor de financiële stabiliteit zien dan geopolitieke risico’s. Dat is opmerkelijk, als je bedenkt dat ook de geopolitieke spanningen in de wereld toenemen. Verklaart dit waarom de Amerikaanse 10-jaars rente de laatste weken opeens zo hard gestegen is?

    Omloopsnelheid geld neemt weer toe in de Verenigde Staten (Bron: St. Louis Fed)

    Beleggers maken zich momenteel het meeste zorgen over de stijgende rente (BofA Merill Lynch)

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.