Marketupdate

Tag: trump

  • Pimco: “Grootschalige valutaoorlog valt niet meer uit te sluiten”

    Een grootschalige valutaoorlog waarin overheden en centrale banken met opzet hun munt verzwakken valt niet meer uit te sluiten. Dat zegt economisch adviseur Joachim Fels van vermogensbeheerder Pimco in een nieuw rapport. Daarmee sluit hij zich aan bij een steeds grotere groep valutaspecialisten die waarschuwen dat de Verenigde Staten de dollar zullen verzwakken. Volgens Fels zitten we al in een ‘koude valutaoorlog’ die op het punt staat om te escaleren.

    Valutaspecialisten vrezen dat de Amerikaanse president Trump vroeg of laat de daad bij het woord zal voegen met pogingen om de waarde van de munt te verlagen. President Trump heeft al meerdere keren zijn onvrede uitgesproken over het monetaire beleid van zijn belangrijkste handelspartners. Hij verwijt China dat ze de yuan kunstmatig goedkoop houden, terwijl hij recent ook zijn onvrede liet blijken over het ruime monetaire beleid van de ECB.

    Volatiliteit valutamarkt daalt, stilte voor de storm? (Bron: Bloomberg)

    Federal Reserve onder druk

    Volgens Trump profiteren bedrijven in Europa en China van een monetair beleid dat de waarde van de munt onder druk zet. Daarom dringt hij ook bij de Federal Reserve aan op een versoepeling van het monetaire beleid. Hij bekritiseerde de vele renteverhogingen die de Federal Reserve onder leiding van Jerome Powell heeft doorgevoerd. De Amerikaanse president is van mening dat het rentebeleid van de centrale bank schadelijk is voor de Amerikaanse economie.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Draghi: “Wij streven geen wisselkoersbeleid na”

    De ECB is bereid meer monetaire stimulering toe te passen als de economische situatie verslechtert of de inflatie verder afwijkt van de doelstelling van de centrale bank. Dat zei ECB-president Mario Draghi deze week tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de centrale bank in het Portugese stadje Sintra. Hij zei dat er mogelijkheden zijn om de rente te verlagen en om het opkoopprogramma verder uit te breiden.

    Met deze uitspraken wist Draghi de financiële markten opnieuw in beweging te brengen. De euro zakte verder weg ten opzichte van de dollar, terwijl de Europese aandelenmarkten opveerden. Ook in de Verenigde Staten werd deze beweging opgemerkt. President Trump beschuldigde de Europese Centrale Bank van het manipuleren van de wisselkoers, met als doel de Europese economie te ondersteunen.

    Draghi: “Wij streven geen wisselkoersbeleid na”

    Tijdens de paneldiscussie van de ECB kreeg Draghi de gelegenheid om te reageren op de opmerkingen van de Amerikaanse president. Hij zei dat de ECB haar monetaire beleid uitsluitend baseert op haar mandaat van prijsstabiliteit, dat gedefinieerd wordt als een inflatie van dicht bij de 2% op de middellange termijn. Hij voegde eraan toe dat de centrale bank geen wisselkoers nastreeft. Na een korte stilte volgde er een applaus.

    Internationale rol van de euro

    In dezelfde paneldiscussie gaf Draghi ook een toelichting op de internationale rol van de euro. Volgens hem is kan gebruik van de euro als internationale valuta niet worden afgedwongen. Wel noemt hij een aantal voorwaarden waaraan een munt moet voldoen, voordat deze een internationale rol kan gaan spelen.

    Hij zei dat de Eurozone nog geen sterke bankenunie en kapitaalmarktunie heeft en dat er ook nog geen universele en risicovrije activa bestaat waar de wereld vermogen in kan aanhouden. Met dat laatste doelt hij op Eurobonds, obligaties die gezamenlijk door alle Eurolanden worden uitgegeven. Als de Eurozone dit allemaal wel heeft, dan zal de euro volgens Draghi vanzelf net zo belangrijk worden als de Amerikaanse dollar.

    Dit artikel verscheen eerder op Geotrendlines




  • Mercantilisme gaat het multilateralisme vervangen

    Mercantilisme gaat het multilateralisme vervangen

    Het was een bevreemdend gezicht in de afgelopen weken. Obligatiemarkten en aandelenmarkten vertelden ieder een verhaal die simpelweg onverenigbaar waren. Aandelenmarkten straalden één en al optimisme uit, terwijl de rentevergoeding voor obligaties verkruimelde alsof een recessie op de loer ligt. Het verschijnsel van de inverse yieldcurve versterkte nog het idee, dat een recessie naderbij en onvermijdelijk is.

    Uiteindelijk hebben ook aandelenbeleggers de handdoek in de ring gegooid. Zo lijkt het tenminste. Ze deden dat, omdat president Trump zijn handelsoorlog uitbreidde naar Mexico. Zodoende klonk er aan het einde van de maand mei hetzelfde verhaal op zowel de obligatiemarkt als op de aandelenmarkt. De S&P 500 index sloot de maand af met een verlies van 6%.

    Opkomende markten onder druk

    Als het begint te waaien op de internationale aandelenmarkten, dan gaat het stormen op de opkomende markten. Dat vertaalt zich in een uitstroom uit aandelen van opkomende markten. Die uitstroom bedroeg in mei bijna $15 miljard. Kort samengevat, mede door de uitdijende handelsoorlog is de winst op de wereldwijde aandelenmarkten van dit jaar in korte tijd verdampt.

    Nu beleggers massaal lijken te capituleren, is dan niet het moment aangebroken om tegen het tij in te gaan? Dat lijkt misschien wat voorbarig. De uitstekende prestatie van aandelen aan het begin van 2019 was vooral te danken aan de draai die de Fed heeft gemaakt. Onder druk van verslechterende data over de wereldeconomie is deze centrale bank wat soepeler in haar opstelling geworden. Tegelijkertijd leek het erop, dat de soep in de handelsoorlog minder heet gegeten zou worden dan opgediend. Een soepele oplossing leek binnen handbereik.

    Handelsoorlog intensiveert

    Van dat optimisme is nog maar weinig over. De handelsoorlog lijkt alleen maar te intensiveren en uit te dijen, terwijl de tekenen sterker worden dat de internationale groei vertraagt. Dat laatste kan er overigens de Fed toe verleiden om dit jaar de rente meer dan eenmaal te verlagen.

    Beleggers zijn dol op renteverlagingen, maar ze zijn ook een bewijs dat het allemaal minder gaat. Wat de handelsoorlog betreft is een veelgehoord scenario dat president Trump er heel veel aangelegen zal zijn om een recessie in verkiezingsjaar 2020 te voorkomen. En dus zal er hem veel aan gelegen zijn om na een periode van geduchte strijd te gaan oogsten, deals te sluiten en zichzelf tot winnaar uit te roepen.

    Dat is een aantrekkelijk, maar tegelijkertijd ook wel een heel simpel scenario. Een (woorden)strijd op het scherpst van de snede kan zomaar uit de hand lopen. Er is bovendien een reëel gevaar dat de renteverlagingen door de Fed verkeerd uitpakken en de dollar onnodig verzwakken. Daardoor kan de handelsoorlog zomaar uitdraaien op een valutaoorlog, omdat andere landen uit zelfbescherming hun valuta kunnen devalueren.

    Daar komt nog bij dat de eerste effecten van de handelsoorlog nu wereldwijd zichtbaar worden. Daar hebben ze bij het Internationaal Monetair Fonds veel rekenwerk voor verricht. De uitkomsten van hun inspanningen zijn op zijn minst verrassend te noemen. Het blijkt dat de negatieve uitkomsten voor het bruto binnenlands product evenzeer op het conto zijn te schrijven van een verminderd vertrouwen bij bedrijven en markten als aan de handelsfricties. Bedrijven worden schichtig en kijken kritisch naar hun grensoverschrijdende supply chains en gaan ertoe over om activiteiten elders weer naar huis te brengen. Die aanpassing gaat gepaard met waardevermindering die weer beleggers treft.

    Trump brengt mercantilisme weer terug

    Het begint er kortom meer en meer op te lijken, dat president Trump een groot deel van de institutionele onderbouwing van de globalisering al omver heeft gehaald. En daarmee is het vertrouwen van het internationale bedrijfsleven geschaad dat zaken kunnen gedaan worden binnen een voorspelbaar en op regels gebaseerd systeem. Ook al verdwijnt Trump morgen, dan is het nu al nagenoeg onmogelijk om terug te keren naar de status quo ante. Het mercantilisme lijkt terug als leidend economisch systeem op het wereldtoneel.

    Daarmee is het risico levensgroot, dat de wereld gaat uiteenvallen in meerdere handelsblokken. De meest voor de hand liggende blokken zijn de VS en de EU, en China. Die zullen nog het minst te lijden hebben van de fragmentering van de wereldeconomie. Vraag en productie zullen redelijk op peil blijven. Verlies aan export wordt gecompenseerd door een grotere binnenlandse vraag. De kans dat het reële inkomen gaat dalen, terwijl kosten exploderen, heet niet zo groot te zijn. Ook die regionale markten zijn groot en producenten blijven profiteren van schaalgrootte en specialisatie.

    Voor de rest van de wereld is er veel minder rede voor veel optimisme. Schaalgrootte ontbreekt, productie komt onder druk, prijzen kunnen gaan stijgen en reële inkomens dalen. De grootste slachtoffers zijn waarschijnlijk de grote winnaars van het afgelopen proces van globalisatie. We denken daarbij aan de opkomende markten.

    De grote vraag voor de aandelenmarkten is of en in hoeverre de regionalisering van de wereldeconomie al aan gegeven is en in hoeverre waarderingen in de verschillende landen dit proces al reflecteren. Het antwoord op de eerste vraag kan zomaar positief uitvallen. Het antwoord op de tweede vraag laat nog op zich wachten. In het niet zo verre verleden zijn centrale banken erin geslaagd markten door eerdere periodes van de-globalisering heen te loodsen. Dat zou opnieuw het geval kunnen zijn. Het probleem is wel dat de fiscale en monetaire hulpmiddelen nagenoeg uitgeput zijn. Dat is een vervelende boodschap.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • Markten op hun kop door dreiging invoerheffingen Trump

    Markten op hun kop door dreiging invoerheffingen Trump

    Deze week zou het heel stil geweest zijn op de valutamarkt, als Trump niet getwitterd had dat hij Chinese goederen al vanaf vrijdag nieuwe invoerheffingen wil opleggen. Het Britse pond wist de vorige week behaalde winst vast te houden.

    De munt profiteerde van behoorlijk goed economisch nieuws en tekenen van voortgang bij de gesprekken tussen Labour en de Conservatieven over een Brexit-akkoord. De Japanse yen hield een flinke rally op de Londense valutamarkt, waar vanwege de aankomende feestdag weinig werd gehandeld, en de valuta van de grote opkomende markten gingen alle in de uitverkoop door de algehele vlucht uit risico.

    Het zou eigenlijk een saaie week worden, maar het nieuws wordt nu beheerst door de dreiging van extra invoerheffingen. Wij denken dat de centrale banken van zowel Nieuw-Zeeland als Australië deze week ‘on hold’ zullen blijven, wat betekent dat de verwachte renteverlaging uitblijft en hun respectievelijke valuta tegenover de Amerikaanse dollar ondersteund worden. Hieronder de belangrijke valuta in detail.

    Euro

    De belangrijkste cijfers voor de eurozone waren positieve verrassingen. De vrees voor een aankomende recessie zou hierdoor moeten verdwijnen. Het bbp steeg met 1,6% op jaarbasis, de economie blijft in hoog tempo banen creëren en de kerninflatie herstelde naar 1,2%. De zwakke enquêtes moeten het steeds duidelijker afleggen tegen de sterke economische cijfers.

    De koers van de euro liet slechts een bescheiden rally zien, maar het feit dat deze koers nog steeds hoger ligt dan vorige week, zelfs na het nieuws over de invoerheffingen voor China, is een goed teken. We blijven verwachten dat de gemeenschappelijke munt in de komende weken terug rallyt naar de $1,15.

    Britse pond

    De Bank of England was vrij hawkish, de PMI-conjunctuurenquêtes waren sterk en Theresa May zou bereid zijn om concessies aan Labour te doen, in de hoop een akkoord over de Brexit te bereiken. De koers van het Britse pond schoot hierdoor omhoog en ging bij de belangrijke valuta aan kop.

    De munt wist deze winst te behouden, zelfs na de laatste uitbarsting van Trump, maar aankomende vrijdag volgt een vuurproef: de bbp-cijfers van het eerste kwartaal. Na de reeks positieve verrassingen van de afgelopen tijd is het aannemelijk dat deze goed zullen zijn, en dat zou de rally van het pond moeten ondersteunen.

    Amerikaanse dollar

    Het was een drukke week in de VS, waarin de Federal Reserve minder dovish was dan verwacht en een banenrapport verscheen dat bescheiden stijgingen van de reële lonen liet zien. Met andere woorden: niets nieuws onder de zon, noch wat het beleid van de Federal Reserve betreft, noch over het gestage, maar nog niet echt overweldigende tempo van economische groei.

    Normaal gesproken zou dit goed nieuws voor de dollar zijn, maar een rally van de greenback ten opzichte van de meeste G10-valuta bleef uit. De munt steeg wel ten opzichte van valuta van grote opkomende markten, maar dat gebeurde pas nadat zondagnacht het nieuws over de invoerheffingen bekend was geworden.

    Door: Enrique Diaz-Alvarez

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl




  • Dow Jones verliest 800 punten, beurzen Azië hard onderuit

    Dow Jones verliest 800 punten, beurzen Azië hard onderuit

    De Dow Jones verloor woensdag meer dan 800 punten en liet daarmee het grootste verlies zien sinds de correctie van acht maanden geleden. De index sloot 3,15% lager op een stand van 25.598,74 punten, terwijl de breder gedragen S&P 500 index met 3,3% omlaag ging tot 2.785,68 punten. Beleggers maken zich zorgen over de snelle stijging van de rente op Amerikaanse staatsleningen, want die staat met ongeveer 3,2% weer op het hoogste niveau sinds 2011.

    Ook de rente op schuldpapier met een looptijd van 2 jaar loopt al een tijdje op en staat inmiddels op 2,84%. Opvallend is dat deze rente een sterke correlatie vertoont met de renteverhogingen door de Federal Reserve. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Amerikaanse president Trump steeds meer kritiek uit op de centrale bank. In een reactie op de plotselinge koersdaling zei de president dat de centrale bank doorslaat in haar renteverhogingen.

    Trump: ‘Fed is gek geworden’

    In een verklaring tegenover Fox News zei Trump dat niet het handelsconflict met China het probleem is, maar het monetaire beleid van de centrale bank. “Ze verhogen de rente en het is belachelijk, de Fed is gek geworden.” Door de stijgende rente betaalt de Amerikaanse overheid weer meer rente over haar enorme staatsschuld. Volgens cijfers van het Amerikaanse Ministerie van Financiën stegen de rentelasten het afgelopen fiscale jaar naar $523 miljard, een stijging van 14% ten opzichte van het vorige fiscale jaar en een nieuw record.

    De scherpe koersdaling werd vanmorgen ook in Azië nog gevoeld, want ook daar gingen de beurzen hard onderuit. De Japanse Nikkei 225 verloor 3,9%, terwijl de Chinese CSI 300 en de Shanghai Composite met respectievelijk 4% en 4,34% omlaag gingen. In Taiwan verloor de TAIEX zelfs 5,79%. De Europese beurzen openden vanmorgen 1,5% lager, waarbij de Italiaanse beursindex officieel in een bear market terecht is gekomen.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!

  • Belastingverlaging ondersteunt winstgroei S&P 500

    De winstcijfers over het eerste kwartaal van de bedrijven in de S&P 500 waren buitengewoon sterk. Volgens Reuters steeg de winst met gemiddeld 25% en dat was de snelste groei sinds 2010. De winstmarges gingen met 165 basispunten omhoog van 10,48% naar 12,13%. Hoewel de dreiging van een escalerende handelsoorlog reëel is, blijft de Amerikaanse economie boven verwachting presteren. Beleggers kijken dan ook hoopvol naar de cijferregen over het tweede kwartaal die nu goed op gang aan het komen is.

    Die hoop is misschien iets minder gerechtvaardigd dan het op het eerste gezicht lijkt. Althans dat is de mening van Zion Research Group. Die onderzoekers zijn met een fijn kammetje door de winstcijfers over het eerste kwartaal gegaan en hebben zo organische groei weten te scheiden van mee- en tegenvallers. Grosso modo luidt de uitkomst van die exercitie dat beleggers president Trump op hun blote knieën mogen danken.

    Belastingvoordeel Trump

    De president verlaagde de belastingdruk van 35% naar 21%. Hij staat hiermee in een lange Amerikaanse traditie van belastingverlagingen van meer dan 50 jaar. Op zich is het geen nieuws dat de belastingverlaging gunstig zou uitpakken voor de corporates. Het Congres had al becijferd dat het bedrijfsleven in 2018 een belastingdouceurtje mocht incasseren van $32,5 miljard. In sommige gevallen was de bijdrage aan de winstontwikkeling echter veel groter dan eerder verwacht werd, zo blijkt uit de bevindingen van Zion Research. Het onderzoeksbureau de cijfers van 351 van de 500 bedrijven.

    Gemiddeld daalde de belastingdruk voor die bedrijven met 588 basispunten ten opzichte van het eerste kwartaal van 2017. Geaggregeerd droeg die verlaging 9% bij aan de winstgroei. Anders gezegd, de onderzochte 351 bedrijven in de S&P mochten dankzij de belastingverlaging $18,3 miljard bijschrijven op hun rekening. Dat was bijna de helft van het totale bedrag van $37 miljard aan winstgroei.

    Dat is echter niet het hele verhaal. Ongeveer 80% van de onderzochte bedrijven genoten een duidelijk voordeel van de verlaging, maar 63 bedrijven ervoeren dat de verlaging negatief uitpakt. Dat had echter een puur belastingtechnische oorzaak.

    Winstgroei

    Zion Research keek ook in het bijzonder naar bedrijven die zowel in het eerste kwartaal van 2017 en 2018 winstgroei zagen. Van de groep van 351 voldeden er 258 aan die criteria. Van die groep waren er 98 die voor hun winstgroei voor meer dan de helft afhankelijk waren van de belastingverlaging. Een groep van 35 bedrijven was voor groei volledig aangewezen op de belastingverlaging. Daar staat een groep van 41 bedrijven tegenover die om belastingtechnische redenen hun winstgroei zagen verdampen. De 35 bedrijven mogen president Trump wel heel dankbaar zijn voor zijn kerstcadeautje uit 2017!

    Starbucks is een typisch voorbeeld. Het noteerde een winst van $660 miljoen over het eerste kwartaal, een stijging van 1,1% ten opzichte van een jaar eerder. De belastingaanslag over dezelfde periode daalde echter van $328 miljoen naar $156 miljoen. De effectieve belastingdruk daalde van 33% naar 19%. Zonder die verlaging zou de winst met 18% gedaald zijn, ofwel een bedrag van $110 miljoen. Zion Research heeft ook gecalculeerd dat voor de hele sector waarin Starbucks acteert (consumer discretionary) de winst zonder de belastingverlaging gedaald zou zijn.

    Wil dit alles zeggen, dat het tweede kwartaal weleens op een deceptie kan uitlopen? Het belastingvoordeel komt nu te vervallen. Analisten blijven optimistisch en zien de winstmarge uitdijen van 10,1% naar 12,3%, zo leert Bloomberg. Dat is misschien wat erg optimistisch. De arbeidsmarkt was in het tweede kwartaal erg krap en de dollar was aan de dure kant. De eerste uitkomsten doen vermoeden dat de analisten over het tweede kwartaal van 2018 nog wel gelijk kunnen krijgen. De grote vraag is hoe bedrijven naar de toekomst kijken nu er ook nog eens een handelsoorlog opdoemt.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.

  • Gaat de olieprijs weer terug naar $100?

    De kogel is door de kerk. President Trump heeft besloten het verdrag, dat zijn voorganger Obama met Iran had gesloten, niet meer te verlengen en daarvoor in de plaats oude en nieuwe sancties in te stellen. Iran is een belangrijke partij binnen OPEC en het is derhalve niet vreemd dat olieprijzen begonnen te stijgen na het bekend worden van het nieuws.

    De grote vraag nu is wat de gevolgen zijn van de sancties ingesteld door de VS. Hoeveel minder vaten olie zullen elke dag minder naar de exportmarkten stromen? Daar is geen eenduidig antwoord op te geven. Het hangt van meerdere factoren af. Zal bijvoorbeeld Europa het aandurven om het beleid van Trump te negeren? Zullen internationale bedrijven en banken zwichten voor de secundaire sancties van de VS? Secundaire sancties houden in dat de VS partijen straft die zaken blijven doen met Iran.

    Een factor van belang is ook in hoeverre de Verenigde Staten erin slagen extra olie naar de markt te brengen om het wegvallen van een deel van de Iraanse productie te compenseren. In de jaren 2011 – 2012, ook jaren van sancties, kwamen er 1,5 miljoen vaten Iraanse olie minder naar de markt. Niemand gelooft dat het nu weer zo’n vaart zal lopen. Schattingen lopen uiteen van 200.000 vaten per dag minder tot maximaal 1 miljoen vaten per dag minder.

    Olieproductie Iran daalde door sancties (Bron: Bloomberg)

    Wie neemt marktaandeel over?

    In deze schattingen is niet opgenomen een Amerikaans succes om extra olie naar de exportmarkten te laten stromen. De kans dat president Trump in deze opzet slaagt is reëel, maar het succes zal waarschijnlijk slechts gedeeltelijk zijn. De regering Trump heeft in de aanloop naar zijn beslissing overleg gepleegd met Saoedi-Arabië, haar belangrijke bondgenoot in het Midden-Oosten. Het overleg behelsde de vraag in hoeverre de Saoedi’s bereid en in staat zijn om de oliekraan verder open te draaien. Op zich hoeft dat geen probleem te zijn. De Saoedi’s produceren ongeveer 9,9 miljoen vaten per dag, maar hebben het vermogen om de productie in korte tijd naar 12,5 miljoen vaten op te schroeven.

    Kat in het bakje, zou je denken. In een niet zover verleden zou dat inderdaad het geval zijn geweest, maar vandaag de dag niet meer. Saoedi-Arabië moet niet alleen de Amerikanen te vriend houden, maar zeer zeker ook de Russen. In eendrachtige samenwerking met Rusland weet OPEC alweer maanden de olieproductie redelijk te beperken. Vladimir Poetin zou het niet op prijs stellen als de Saoedi’s de productiebeperking eenzijdig zouden opschorten. In Riyad zijn ze zich daar terdege van bewust.

    Gecoördineerde aanpak

    Trouwens, verschillende OPEC-leden zouden een Saoedische alleingang evenmin weten te waarderen. Kroonprins en sterke man Mohammed bin Salman is zich terdege bewust van de verschillende gevoeligheden en heeft al gezegd dat er een gezamenlijke reactie van OPEC en zijn bondgenoten geformuleerd moet worden als de olieprijs door het dak dreigt te gaan. Als op korte termijn de nood aan de man komt, dan heet de kroonprins bereid te zijn de productie mondjesmaat op te voeren. De Amerikanen schofferen is ook zowat.

    De regering Trump heeft niet alleen met Riyad gebeld, maar is ook op bezoek geweest bij de eigen binnenlandse producenten. Vooral de schalieproducenten hebben hun productie sinds 2016 met duizelingwekkende snelheid opgevoerd en dat gaat nog steeds door. De verwachting is dat dagelijkse productie in 2018 gemiddeld 1,4 miljoen vaten hoger zal uitvallen dan in 2017.

    Infrastructuur

    De Amerikanen zullen dagelijks meer dan 10 miljoen vaten omhoog pompen, maar de industrie begint echter tegen de grenzen aan te lopen. Er groeit een tekort aan mensen, materiaal en vooral aan pijpleidingen. Met andere woorden, het ontbreekt aan een adequate infrastructuur om bijvoorbeeld the Permian Basin in Texas naar de Golf van Mexico af te voeren. Er zijn te weinig pijpleidingen, het spoorwegnetwerk is overbezet en er is een tekort aan vrachtauto’s en chauffeurs.

    Het probleem van de wrakkige infrastructuur laat zich niet op korte termijn oplossen. Sterker nog, het gebrek aan voldoende capaciteit om de olie af te voeren kan bedrijven nopen om hun productie in te perken. Pas over een jaar komen er drie nieuwe pijpleidingen gereed die samen elke dag 1,9 miljoen vaten kunnen afvoeren. Tot die datum moet president Trump maar hopen dat de consument de prijs aan de pomp niet teveel ziet oplopen. Gelukkig voor hem treden de sancties pas over zes maanden echt in werking. In die tussentijd kan er veel gebeuren!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Deze column verscheen eerder in het CorWijtvlietJournaal en wordt u gratis aangeboden door Marketupdate. Vindt u deze columns interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.

  • Hoe kan de wereld een handelsoorlog vermijden?

    Washington is de laatste weken in rep en roer. Ontwikkelingen gaan in razend tempo. Het is amper nog bij te benen. Hoogtepunten, zo u wil dieptepunten, zijn de aankondiging van plannen om $60 miljard aan Chinese export te belasten met een tarief van 25%. Van misschien nog groter belang is de benoeming van John Bolton tot zijn belangrijkste veiligheidsadviseur. Bolton is zondermeer een conservatieve ijzervreter en zijn benoeming onderstreept misschien nog wel het best de agressieve handelsagenda van president Trump.

    Wat de president precies beoogt met zijn agressieve opstelling jegens China is vooralsnog onduidelijk. Wil hij een halt toe roepen aan bijvoorbeeld de niet te verloochenen diefstal van Amerikaans intellectueel eigendom of gaan de ambities verder? De president omschrijft China als een strategische concurrent. Is hij van zins om de technologische vooruitgang van China te blokkeren, dan is dat een mission impossible. Zoiets is voor China uiteraard onaanvaardbaar. Wat eveneens onhaalbaar zal blijken, is de wens van de president dat de bilaterale handel in evenwicht gebracht wordt. China heeft een overschot van $100 miljard in zijn handel met de VS.

    Handelsoorlog?

    Meer optimistisch gestemde commentatoren denken dat al het sabelgekletter uit zal draaien op een overeenkomst tussen de kemphanen. Pessimisten denken dat dit het begin is van eindeloos durende onderhandelingen die nergens toe leiden. De echte sombermannen vrezen ervoor dat de gesprekken zullen uitmonden in een cyclus van actie en reactie wat uiteindelijk in een breder kader van vijandelijkheden kan eindigen.

    Wat precies de uitkomst zal zijn, hangt ook af van de opstelling van China. Het land moet beseffen dat de Verenigde Staten veranderd zijn en dat de verkiezing van president Trump symbool staat voor die veranderingen. Er zijn verschillende oorzaken aan te wijzen voor die veranderingen. Het land vreest zijn dominerende rol te verliezen aan een ambitieus China. Daarnaast is China een autocratisch geregeerd land en dat valt moeilijk te rijmen met de democratie in de VS. En tenslotte is er de zogeheten China shock. De handel met China heeft verkeerd uitgepakt voor miljoenen Amerikaanse werknemers in de industrie. Het is dan ook niet vreemd dat Trump steun ondervindt voor zijn pleidooi om het WTO-verdrag uit 2001 te herzien en meer reciprociteit te verlangen. Het Amerikaans bedrijfsleven klaagt steen en been over de bedrieglijke praktijken van China bij het najagen van zijn industriële ambities.

    Structureel probleem

    Daar staat tegenover dat de Amerikanen er wel een handje van hebben om veel te klagen. Tien jaar geleden deden ze hun beklag over onrechtvaardige wisselkoersen en veel te grote overschotten op de lopende rekening. Nu gaat het om de bilaterale handelsbetrekkingen en al dan niet gedwongen overdracht van technologieën. De onderliggende klacht is natuurlijk, dat China groot, anders en succesvol is. En dat is voldoende reden om alsmaar te blijven klagen.

    Dat neemt niet weg dat de bezorgdheid er diep in zit bij de Amerikanen. Daar doet het karakter van de president niets aan af. Als China tegenmaatregelen neemt, dan kunnen die beter beperkt van omvang zijn en juist gericht. Dat wekt het idee van krachtdadigheid en een hork als Trump is onder de indruk van krachtdadigheid. Ook moet het land legitieme klachten serieus nemen. Zo zou het niet onverstandig zijn om het proces van liberalisering voort te zetten en zijn thuismarkt daadwerkelijk openstellen. Buitenlandse partijen klagen er terecht over dat ze hun kennis en kunde moeten overdragen, als ze actief willen worden op de Chinese markt. Dat is strijdig met de regels van de WTO, de Wereldhandelsorganisatie.

    Internationale samenwerking

    China zou er tenslotte verstandig aan doen om te proberen de discussies naar een hoger plan te tillen. Bilaterale gesprekken zijn bijna gedoemd te mislukken, omdat concessies als een teken van zwakte en/of vernedering beschouwd worden. Door meerdere partijen bij de gesprekken te betrekken vermijd je dit struikelblok. Het zou een opkomende macht als China bovendien sieren om een meer centrale rol te spelen in het bevorderen van de verdere liberalisering van de wereldhandel. Dat zou het huidig systeem versterken en het zou het belang van een gezonde Chinese economie voor de rest van de wereld vergroten.

    Door een grotere rol te gaan spelen binnen de WTO zet China tegelijkertijd Europa voor het blok. De Europeanen onderschrijven grotendeels de klachten van de Verenigde Staten, zeker als ze het intellectueel eigendom betreffen. Anders dan de VS hebben de Europeanen nog veel vertrouwen in de WTO. Als China het spel meer volgens de regels van de WTO gaat spelen, dan moeten de Europeanen hier wel in meegaan. President Trump wil het spel hard spelen. Het is te hopen dat China verder kijkt dan de waan van de dag. Zo niet, dan zal heel de wereld daaronder lijden.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Deze column verscheen eerder in het CorWijtvlietJournaal en wordt u gratis aangeboden door Marketupdate. Vindt u deze columns interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.

  • Verenigde Staten en China stoken handelsconflict op

    President Trump wil de Amerikaanse economie redden en probeert met nieuwe importheffingen op Chinese producten weer werkgelegenheid terug te halen naar de Verenigde Staten. Deze week kondigde de Amerikaanse president weer nieuwe importheffingen aan, dit keer voor een heel pakket van in totaal 1.300 verschillende Chinese producten. Binnen een dag had China haar antwoord klaar, door 25% importbelasting te heffen op 106 verschillende producten uit de Verenigde Staten.

    De importheffingen over en weer laten zien dat Trump de daad bij het woord wil voegen. Waar zijn voorganger Obama niet verder ging dan China te bekritiseren om de oneerlijke concurrentie via een goedkope munt durft Trump wel maatregelen te nemen. Maar moeten de Amerikaanse kiezers die in 2016 op hem gestemd hebben daar ook blij mee zijn?

    Importheffingen leiden tot inflatie

    Het doel van de importheffingen is om binnenlandse industrie een sterkere concurrentiepositie te geven ten opzichte van bedrijven in het buitenland die in principe goedkoper kunnen produceren. Dat betekent dat de goederen die uiteindelijk op de Amerikaanse markt worden aangeboden duurder zullen worden en dat deze prijsstijgingen aan de consument doorberekend zullen worden. Dat is dus slecht nieuws voor de Amerikaanse consument.

    Volgens Trump zullen de importheffingen ervoor zorgen dat er meer banen terugkeren naar de Verenigde Staten, maar het is nog maar de vraag of dit positieve effect opweegt tegen het verlies van marktaandeel van Amerikaanse bedrijven op de Chinese markt. De meeste economen zijn het erover eens dat er per saldo voor beide partijen niets te winnen valt met een nieuwe handelsoorlog. Dat zagen we ook terug op de aandelenmarkt, waar de borden deze week overwegend rood kleurden.

    Stijgende rente op staatsobligaties

    Een andere consequentie van de importheffingen is dat China waarschijnlijk meer handel zal verplaatsen naar landen die hun markt nog wel openhouden. Ook zal men minder bereid zijn om de Amerikaanse tekorten te blijven financieren door middel van het opkopen van staatsobligaties. Ook gaan er opnieuw verhalen rond over een afwaardering van de Amerikaanse staatsleningen, wat betekent dat het voor de Amerikaanse overheid kostbaarder zal worden om geld te lenen op de kapitaalmarkt. Trekken buitenlandse geldschieters zich terug, dan betekent het dat Trump meer geld zal moeten lenen uit de binnenlandse kapitaalmarkt.

    Dollars die de Verenigde Staten verlaten zullen dan minder vaak gerecycled worden via de obligatiemarkt en vaker hun weg vinden naar alternatieve investeringen in bijvoorbeeld Amerikaanse bedrijven en Amerikaans vastgoed. Net als de stijgende rente heeft dat een prijsopdrijvend effect.

    Al met al ziet het vooruitzicht voor de Verenigde Staten er met deze koers van Trump niet gunstig uit. Door een protectionistisch beleid zal het land zich meer isoleren van de wereldmarkt en zal de rest van de wereld zich meer proberen af te keren van de Amerikaanse dollar als wereldmunt. Het is dan ook geen toeval dat China onlangs oliecontracten in yuan gelanceerd heeft en dat de belangrijkste handelsblokken op het Euraziatische continent de laatste jaren volop goud kopen of hun goudvoorraad repatriëren. Zo wordt langzaam maar zeker een reeks alternatieven in de stijgers gezet waarmee het internationale monetaire systeem een nieuwe start kan maken.

    Frank Knopers

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • China zal ’terugvechten’ tegen protectionistische maatregelen

    China zal heel snel terugslaan als de Verenigde Staten doorgaan met de geplande importheffingen voor bepaalde Chinese producten, zo verklaarde de Chinese ambassadeur in de Verenigde Staten Cui Tiankai in een interview met CNBC. Hij voegde eraan toe dat China niet uit is op een handelsoorlog en dat mensen moeten begrijpen wie de aanstichter van dit alles is. Daarmee benadrukt hij dat de Chinese maatregelen gezien moeten worden als een gepast antwoord op de eerder door Trump aangekondigde heffingen.

    De Amerikaanse president wil niet alleen importheffingen op staal en aluminium, maar ook op producten die gebruikt worden voor robotica, informatietechnologie, communicatietechnologie en luchtvaart. Trump beschuldigt China van het stelen van intellectuele eigendommen, maar volgens de Chinese ambassadeur heeft de Amerikaanse regering daar geen enkel voorbeeld van kunnen geven. Uit het interview:

    “Deze vorm van protectionisme beschermt niemand. Het beschermt geen Amerikaanse arbeiders, boeren of consumenten. Het zal iedereen raken, inclusief de Amerikaanse economie. De Amerikaanse en de Chinese economie zijn zo nauw met elkaar verweven dat iedere eenzijdige maatregel de andere zijde zal benadelen. We zijn tot het uiterste gegaan om deze situatie te voorkomen, maar als de andere kant de verkeerde keuze maakt, dan hebben wij geen alternatief dan om terug te vechten.

    In de globale economie van vandaag is bijna alles met elkaar verbonden. Als mensen dan verkeerde maatregelen nemen, dat ze protectionistische maatregelen nemen, dan schaadt dat het vertrouwen in het vooruitzicht voor de economie. Het kan ook schade toebrengen aan de financiële wereld, de handel, de economische groei en het consumentenvertrouwen.”

    Trump probeert financiële markten te kalmeren

    De Chinese ambassadeur liet weten dat de deur nog steeds open staat voor gesprekken over economische kwesties en handelskwesties tussen beide landen. Wel heeft China alvast importheffingen op in totaal 106 producten uit de Verenigde Staten aangekondigd, waaronder soja, bepaalde vleeswaren, tabak, auto’s en chemicaliën.

    De aanhoudende onzekerheid drukt al de hele week haar stempel op de beurs, want de aandelenkoersen staan wereldwijd onder druk. De Amerikaanse regering probeerde dan ook de negatieve stemming op de financiële markten te bezweren, door de impact van de importheffingen te bagatelliseren. President Trump zei op twitter dat de Verenigde Staten de handelsoorlog jaren geleden al verloren heeft, terwijl zijn minister van Economische Zaken Wilbur Ross zei dat de maatregelen slechts 0,3% van het Amerikaanse bbp zullen raken.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Schiet Trump zichzelf in de voet met importheffingen?

    Schiet Trump zichzelf in de voet met importheffingen?

    Een paar weken geleden schreef ik in mijn wekelijkse column al over de Amerikaanse importheffingen op staal en aluminium. Deze week werden de aangekondigde maatregelen ook daadwerkelijk ingevoerd, weliswaar met uitzonderingen voor een select aantal handelspartners. Het is nog duidelijker geworden dat vooral China het moet ontgelden, want president Trump kwam deze week gelijk met een aantal nieuwe importheffingen voor diverse producten uit dit land.

    Zoals ik in mijn vorige column hierover al schreef is een handelsoorlog niet de weg om de handelsbalans tussen China en de Verenigde Staten recht te trekken. Zo lang de rest van de wereld de dollar als wereldreservemunt blijft gebruiken is het voor de Verenigde Staten de meest gemakkelijke en meest voor de hand liggende optie om schulden te blijven maken en alle noodzakelijke goederen uit het buitenland te importeren.

    De importheffingen van Trump zijn dus meer symptoombestrijding van een veel dieper liggend probleem, namelijk een disfunctioneel monetair systeem, waarin de valuta van één land wereldwijd gebruikt wordt om belangrijke grondstoffen in af te rekenen. Het resultaat daarvan is dat alle landen in de wereld dollarreserves moeten aanhouden. Daarmee financiert de rest van de wereld de tekorten van de Verenigde Staten en blijft de dollar overgewaardeerd.

    Naar een multipolaire wereldeconomie

    Om de handelsbalans tussen de Verenigde Staten en China weer in evenwicht te krijgen en de overstap te kunnen maken naar een multipolaire wereldorde moet dus ook het monetaire systeem op de schop. Europa heeft daarin al een voorzetje gegeven met de lancering van de euro. Met de komst van deze munt is het voor Europese landen en haar handelspartners niet meer nodig grote dollarreserves aan te houden, omdat veel transacties onderling en met andere landen in de nieuwe valuta konden plaatsvinden.

    De tijd lijkt nu rijp om een volgende stap te zetten richting een multipolaire wereld.

    China heeft de laatste jaren met verschillende handelspartners valutaswaps afgesloten, maar dat heeft vooralsnog niet veel impact gehad op de handelsstromen in Chinese yuan. Mogelijk gaat dat vanaf volgende week veranderen, als China haar langverwachte oliecontracten in yuan lanceert.

    Met ingang van 26 maart kan China als grootste afnemer van olie ter wereld namelijk rechtstreeks olie in haar eigen valuta verhandelen. Het valt te bezien of dat meteen een grote impact zal hebben, maar hiermee wordt wel de infrastructuur gebouwd die China nodig heeft om in de toekomst olie in yuan af te kunnen rekenen.

    Voor wat betreft de sancties die Trump heeft opgelegd aan China… Het is wachten op de tegenreactie uit het Oosten. We moeten niet vergeten dat China een van de belangrijkste buitenlandse financiers is van de Amerikaanse overheidstekorten. Gaat president Trump het hard spelen, dan kan China even hard terugslaan door de aankopen van Amerikaanse staatsobligaties terug te schroeven. Toen de Chinese ambassadeur in de Verenigde Staten door Bloomberg gevraagd werd naar deze optie antwoordde hij dat ‘alle opties op tafel liggen’. Dit politieke en economische schouwspel krijgt ongetwijfeld nog een vervolg…

    China heeft meeste Amerikaanse staatsobligaties (Bron: Statista)

    Frank Knopers

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].