De Turkse lira verloor maandag 5,5% van haar waarde en bereikte daarmee het laagste niveau ooit ten opzichte van de dollar. De munt staat al langer onder druk, maar sinds het begin van dit jaar is de neerwaartse trend in een stroomversnelling terechtgekomen. Aanleiding voor de meest recente daling is bezorgdheid over economische sancties tussen de Verenigde Staten en Turkije. Erdogan reageerde fel op de importheffingen op staal en aluminium en sprak van een ‘economische oorlogsvoering’.
Naast de internationale problematiek is er onder beleggers en valutahandelaren ook grote bezorgdheid over de onafhankelijkheid van de Turkse centrale bank, omdat president Erdogan heeft aangegeven dat hij meer controle wil uitoefenen op het monetaire beleid. Zo wil de president de rente verlagen om de economie een impuls te geven, terwijl veel economen van mening zijn dat de munt daardoor minder waard zal worden.
Erdogan riep de Turkse bevolking op om goud en harde valuta in de vorm van dollars en euro’s om te wisselen voor de lira, maar aan de koersontwikkeling van de munt te zien wordt daar nauwelijks gehoor aan gegeven. Sinds het begin van dit jaar heeft de Turkse lira ruim een kwart van haar waarde verloren ten opzichte van de dollar. De waarde van Turkse staatsleningen staat ook onder druk, want de effectieve rente op 10-jaars leningen is sinds het begin van dit jaar gestegen van minder dan 12% naar bijna 19%.
De Turkse president Erdogan heeft alle Turken opgeroepen om hun euro’s en dollars om te wisselen voor lira. De Turkse valuta staat de laatste maanden onder druk en is heeft sinds het begin van dit jaar al 20% van haar waarde verloren. Valutahandelaren doen de munt in de verkoop, omdat ze vrezen dat president Erdogan na een eventuele herverkiezing in juni zijn grip op het monetaire beleid zal versterken.
De Turkse president vertelde eerder in een exclusief interview met Bloomberg dat hij de rente wil verlagen, omdat hij van mening is dat een lage rente tot minder inflatie en meer investeringen zal leiden. In dat gesprek haalde hij voorbeelden aan van andere landen, waar het verlagen van de rente ook succes opleverde in het in toom houden van de inflatie.
Monetaire hervorming
De Turkse centrale bank verhoogde vorige week nog rente, vanuit de theorie dat spaarders bij een hogere rentevergoeding minder snel zullen vluchten naar een andere valuta. De Turkse president denkt dat dit verkeerd beleid is en wil daarom meer invloed uitoefenen op het monetaire beleid van de centrale bank. Erdogan legde zijn standpunt uit in het gesprek met Bloomberg, we hebben een deel van dat gesprek vertaald.
“Voor wat betreft de Turkse lira. Het gaat hier niet alleen om de status van de lira, maar om de waarde te beschermen van de valuta van de landen waarmee we handelen. Daarom willen we handelen met binnenlandse en nationale valuta. We doen dat momenteel met Rusland, Korea, China en Iran en dat zetten we op een succesvolle manier voort.
Dit is hoe we de druk op de valuta kunnen verminderen en onze eigen munt kunnen beschermen. Er zijn stappen die genomen zullen worden om dit ook met andere landen te doen. En we zien daar in een vroeg stadium al de voordelen van.
[…]
Toen ik president werd was de rente 63%. Terwijl we dat omlaag brengen naar enkele cijfers is de inflatie – die toen op 30% lag – ook teruggegaan naar enkele cijfers. En toen die eenmaal naar enkele cijfers ging zagen we een explosie van investeringen in mijn land. En samen met deze explosie van investeringen steeg het nationale inkomen (per persoon) van $3.500 naar $11.000.
Dat vinden we op dit moment niet genoeg. Het doel is om dat omhoog te brengen naar $25.000. Om dat voor elkaar te krijgen moeten de investeringen toenemen. Als de investeringen toenemen, neemt ook de werkgelegenheid en de productie toe. En daarmee ook ons internationaal concurrentievermogen. Dit is ons enige doel.
[…]
Laat ik wat voorbeelden geven van landen van de laatste tijd. We hebben een ernstige ontwikkeling gezien in Argentinië. Daar is de nominale rente van de centrale bank 40% en de inflatie 25,6%. Maar als je kijkt naar de reële rente, dan is die 14,4%.
Kijk naar Rusland. De nominale rente van de centrale bank is 7,3%, de inflatie is 2,4%. De reële rente is dus 4,9%. Kijk naar Brazilië, daar is de nominale rente van de centrale bank 6,5% en de inflatie 2,8%. Dus de reële rente is daar 3,7%. En kijk naar Zuid-Afrika, een nominale rente van 6,5% van de centrale bank en een 3,8% inflatie maakt 2,7% reële rente.
Nu kom ik bij mijn eigen land. Een nominale rente van 13,5% en 10,9% inflatie. Dat is 2,6% reële rente. En kijken we dan eens naar de Verenigde Staten, daar is de nominale rente 1,75%, maar is de inflatie 2,5%. De reële rente is daar negatief 0,75%. In het Verenigd Koninkrijk is de nominale rente 0,5%, de inflatie is 2,5% en de reële rente dus negatief 2%.
Het lijkt er dus op dat waar de rente daalt, de reële rente ook daalt. Dat brengt werkgelegenheid, investeringen en productie. Britse investeerders hebben internationaal gezien veel meer concurrentievermogen.
Om het duidelijk te maken, dit is voor ons momenteel het doel. De voorbeelden liggen er. Je hoeft niet links of rechts te kijken en de wereld opnieuw te ontdekken als er zulke overduidelijke voorbeelden zijn. Waarom moeten we dan naar links of naar rechts geslingerd worden. We moeten zelf stappen zetten en onze financiële sector moet zich hierop aanpassen.
[…]
Als je kijkt naar de oorzaak-gevolg relatie, dan is de rente de oorzaak en de inflatie het gevolg. Hoe lager de rente, hoe lager de inflatie zal zijn. Dat moeten we eerst op een goede manier aanpassen. Wat is het doel voor de rente? Dat is de reële rente. En wat is dat? Dat is het verschil tussen rente en inflatie. Als je dat hebt, wat betekent de reële rente dan nog. Die breng je dan op een substantiële manier omlaag.
Als je dat gedaan hebt, wat gebeurt er dan met de kosten? Ook die zullen dalen. Je krijgt dan in eigen land of op de internationale markt de kans om je producten te verkopen tegen een veel lagere prijs en daarmee krijg je een concurrentievoordeel. Zo simpel is het.
De centrale bank van Turkije zou in 2016 al haar goud bij de Amerikaanse centrale bank hebben opgehaald en overgebracht naar de goudkluizen van de Bank of England en de Bank for International Settlements (BIS). Dat schrijft columnist Uğur Gurses in de Turkse krant Hurriyet. Hij baseert zich op een rapport van de Turkse centrale bank.
Volgens de cijfers uit dat rapport lag er in 2016 nog 28,7 ton van de Turkse goudvoorraad bij de Federal Reserve, maar een jaar later rapporteerde de centrale bank geen goud meer op deze locatie. In plaats daarvan werd er 18,7 ton opgegeven in de kluis van de Bank for International Settlements in Basel. De resterende 10 ton zou naar Londen zijn overgebracht.
Verandering goudvoorraad Turkije
Uitbreiding goudvoorraad
Turkije heeft volgens deze cijfers niet alleen goud weggehaald uit de Verenigde Staten, ook heeft ze meer edelmetaal aan de reserves toegevoegd. Bij de Bank of England kwam er in een jaar tijd in totaal 94 ton goud bij, terwijl er bij de kluis in Istanbul in dezelfde periode 103,5 ton werd toegevoegd.
Niet al het edelmetaal is eigendom van de centrale bank. Het grootste gedeelte van het totaal van 564,7 ton is in bezit van commerciële banken in Turkije en wordt sinds een paar jaar tot de nationale reserves gerekend. Tellen we deze voorraden van commerciële banken niet mee, dan komen we uit op een eigen goudvoorraad van 199,4 ton.
Sancties
Volgens de Turkse minister van Economische Zaken Nihat Zeybekci speelden de Amerikaanse sancties tegen Iran een rol in het terughalen van het goud. Door de sancties kon Iran maar beperkt gebruik maken van het internationale betalingsverkeer, waardoor de export van goederen in goud betaald moest worden. Iran wil sindsdien geen dollars meer gebruiken voor het internationale handelsverkeer en gebruikt zoveel mogelijk alternatieve valuta.
Door het edelmetaal weg te halen uit de Verenigde Staten geeft Turkije een belangrijk signaal af naar de Verenigde Staten. Het edelmetaal vervult op dit moment geen rol van betekenis in het handelsverkeer tussen landen, waardoor het in theorie niet veel uitmaakt waar het opgeslagen ligt.
De laatste jaren zijn er steeds meer landen die hun voorraad uitbreiden en een groter deel weer in eigen land willen bewaren. Verschillende Europese landen hebben een deel gerepatrieerd, terwijl opkomende economieën als Rusland en China honderden tonnen aan hun voorraad hebben toegevoegd.
Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.
Volgens de Turkse president Erdogan zouden internationale leningen niet op Amerikaanse dollars, maar op goud gebaseerd moeten worden. Zo kunnen landen volgens hem voorkomen dat ze door het wisselkoersrisico hun schulden niet kunnen aflossen en daardoor in de problemen raken.
De Turkse president bracht dit voorstel eerder al naar buiten tijdens een G20 bijeenkomst, maar tijdens een congres voor ondernemers in Istanbul op 16 april maakte hij zijn plannen ook voor het eerst aan het publiek bekend. Hij zei daar het volgende over:
“Ik heb een suggestie gedaan tijdens de ontmoeting van de G20. Ik vroeg: Waarom sluiten we alle leningen af in dollars? Laten we een andere valuta gebruiken. Ik stelde voor dat leningen op goud gebaseerd zouden moeten zijn.
Met de dollar staat de wereld altijd onder druk van wisselkoersrisico. We zouden landen en staten moeten beschermen tegen dit wisselkoersrisico. Goud is door de geschiedenis heen nooit gebruikt als een middel om anderen onder druk te zetten.”
De uitspraken van Erdogan komen op het moment dat de waarde van de Turkse lira een nieuw dieptepunt bereikte ten opzichte van de Amerikaanse dollar. De afgelopen maand was de valuta van Turkije de op één na zwakste van alle opkomende economieën. Alleen de Russische roebel deed het met een waardedaling van 7% tegenover de dollar in één maand nog iets slechter.
Erdogan kritisch over IMF
De Turkse president sprak tijdens het congres ook zijn onvrede uit over de werkwijze van het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Hij beschuldigde de organisatie van het beïnvloeden van de politieke richting van Turkije.
“Er zit een vorm van ouderlijk gezag in de geest van het IMF. De meeste arme en miserabele landen in de wereld zuchten verbitterd, omdat ze zich niet konden bevrijden van deze benadering van ouderlijk gezag.”
Erdogan liet weten dat Turkije inmiddels al haar leningen aan het IMF heeft afgelost en daarmee geen schulden meer heeft aan het IMF.
Rusland overweegt de import van olie uit het buitenland in nationale valuta af te rekenen, meer specifiek in transacties met Turkije en Iran. Dat zei de Russische Minister van Energie, Alexander Novak, deze week in een verklaring tegenover de pers. Hij voegde eraan toe dat de drie landen allemaal interesse hebben om hun eigen valuta te gebruiken in onderlinge handel, maar dat er nog wel moet worden nagedacht over de conversie van valuta en het verdere gebruik van de vreemde valuta.
“Er is een gemeenschappelijk idee dat we richting het gebruik van nationale valuta in ons handelsverkeer moeten. En daar is ook noodzaak voor, het is ook de wens van alle betrokken partijen. Dit heeft betrekking op zowel Turkije als Iran. We overwegen de optie om met deze landen in nationale valuta te betalen. Dit vereist een aantal zaken in de financiële en economische sector en in de bankensector.”
Turkije heeft het afgelopen jaar 127,7 ton goud aan haar reserves toegevoegd, zo blijkt uit de nieuwste cijfers van de Turkse centrale bank. In een jaar tijd groeide de totale goudreserve van 377 naar 504,7 ton, waarmee de voorraad weer terug is op het niveau van eind 2015. Een gedeelte van die stijging komt voor rekening van goudaankopen door de centrale bank, maar het cijfer wordt opgeblazen door goudvoorraden van particulieren die in bewaring liggen bij commerciële banken. Deze private goudbezittingen worden sinds een paar jaar namelijk meegeteld in de totale publieke goudvoorraad.
Onderstaande grafiek laat zien dat Turkije het afgelopen jaar veel geïnvesteerd heeft in het edelmetaal. Het land probeert net als China en Rusland haar goudreserves verder uit te breiden. Ook kreeg de Turkse centrale bank het afgelopen jaar het exclusieve recht om de binnenlandse goudproductie op te kopen, een maatregel die past binnen de strategie van het uitbreiden van de goudreserve.
Turkije breidt goudvoorraad verder uit
Eind 2016 riep de Turkse president Erdogan zijn bevolking op om dollars om te wisselen voor Turkse lira en goud, een oproep waar de Turken blijkbaar gehoor aan hebben gegeven. Dat besluit kwam mede tot stand door de mislukte staatsgreep eerder dat jaar. Sindsdien zijn de relaties met het Westen niet bepaald beter geworden. Daardoor neemt het land het zekere voor het onzekere en bouwt ze meer financiële buffers op om tegenvallers op te vangen.
Veel niet-Westerse landen hebben de afgelopen jaren goud aan hun reserves toegevoegd, omdat het edelmetaal bescherming biedt tegen economische en politieke risico’s en omdat het landen minder kwetsbaar maakt voor economische sancties. In tegenstelling tot valutareserves kunnen goudreserves onder alle omstandigheden gemobiliseerd worden.
Turkije voegde vorig jaar 127 ton goud aan reserves toe
De Russische president Poetin heeft zijn Turkse en Iraanse collega’s Erdogan en Rouhani uitgenodigd om te komen praten over de toekomst van Syrië. De belangrijkste gespreksonderwerpen voor deze bijeenkomst, die op 22 november zal plaatsvinden in het Russische Sochi, zijn het terugdringen van het geweld in Syrië en het opzetten van humanitaire hulp voor de lokale bevolking.
Het topoverleg in Rusland is de eerste in een reeks van in totaal drie bijeenkomsten, waarin ook de vorming van zogeheten de-escalatiezones aan bod zal komen. Later zullen de regeringsleiders van deze drie landen elkaar ook nog ontmoeten in Astana, de hoofdstad van Kazachstan. De president van Syrië bracht voorafgaand aan deze bijeenkomst al een bezoek aan Poetin. Opvallende afwezige zijn de Verenigde Staten.
Wederopbouw Syrië
Volgens Dmitry Peskov, woordvoerder van het Kremlin, is de terugkeer van stabiliteit en veiligheid die we nu langzaam aan beginnen te zien in Syrië het resultaat van de politieke oplossingen die Turkije, Rusland en Iran samen bereikt hebben. Tijdens de oorlog vroeg president Assad hulp van Rusland en Iran in de strijd tegen de terroristen.
Door de zes jaar durende oorlog tegen Assad zijn meer dan 330.000 mensen om het leven gekomen, waaronder veel burgerslachtoffers. In totaal hebben meer dan 6 miljoen Syriërs het land ontvlucht, terwijl nog eens 5 miljoen inwoners naar een andere plek binnen hun eigen land moesten vluchten.
De officiële goudvoorraad van Turkije is dit jaar al met 3,8 miljoen troy ounce toegenomen, zo blijkt uit de laatste cijfers van het IMF. Daarmee behoort ze tot de top drie van landen die dit jaar het meeste goud kopen. En ook al komt slechts een gedeelte van die 3,8 miljoen troy ounce voor rekening van de centrale bank – de goudvoorraden onder beheer van commerciële banken worden in Turkije ook meegeteld – dan nog behoort het land dit jaar tot de grootste afnemers van het edelmetaal.
Ook voor de Turkse centrale bank dient de goudvoorraad als een vorm van diversificatie, omdat het edelmetaal bescherming biedt tegen economische en politieke risico’s. Het is dan ook niet opvallend dat het land juist nu haar goudvoorraad versterkt, in een tijdperk waarin de geopolitieke spanningen oplopen en de traditionele banden tussen Turkije en het Westen onder druk staan.
Volgens sommige analisten probeert Turkije zich in te dekken tegen toenemende politieke en economische onzekerheid. Sinds de mislukte staatsgreep van vorig jaar zijn de relaties met het Westen niet bepaald beter geworden. Daardoor is het land meer op zichzelf aangewezen en wil ze meer financiële buffers opbouwen om tegenvallers op te vangen.
De afgelopen drie jaar is de totale goudvoorraad van Turkije – inclusief het goud op de balans van commerciële banken – meer dan verviervoudigd. Een groot deel daarvan komt voor rekening van commerciële banken, die opslag van edelmetaal als dienst aanbieden aan hun klanten. Dit jaar lanceerde de Turkse regering zelfs een nieuwe campagne, waarmee de bevolking werd aangespoord het goud naar de bank te brengen.
Goudvoorraad Turkije is de laatste jaren sterk toegenomen (Bron: Trading Economics)
Turkije stimuleert goud kopen
In december vorig jaar deed president Erdogan nog een oproep aan zijn bevolking om vreemde valuta om te wisselen voor Turkse lira en goud. Aan die oproep werd gehoor gegeven, want cijfers van de Turkse Banking Regulation and Supervision Agency lieten zien dat de totale waarde van al het goud in bankkluizen in december met 33% was toegenomen.
Dat Turkije een belangrijke rol toekent aan goud blijkt ook wel uit het feit dat de centrale bank in april het eerste recht kreeg om de binnenlandse productie van goud op te kopen. Indien de centrale bank dat wil kan ze dus al het goud uit de eigen goudmijnsector kopen, nog voordat de mijnen de kans krijgen het edelmetaal aan andere partijen aan te bieden. Daarmee werd het signaal afgegeven dat het edelmetaal voor Turkije een strategische reserve is, die gebruikt kan worden op het moment dat de omstandigheden daarom vragen.
Analist Cagdas Kucukemiroglu van Metals Focus verklaarde tegenover Bloomberg dat Turkije goud ziet als een belangrijk onderdeel van de reserves en dat president Erdogan bijzonder pro-goud en anti-dollar is. Het land staat op de elfde plaats van landen met de grootste goudvoorraden, maar dat cijfer wordt dus enigszins vertekend door de private goudvoorraden die door banken beheerd worden.
Volgens analist Matthew Turner van de Macquarie Group heeft de centrale bank zelf dit jaar ongeveer 1,1 miljoen troy ounce goud gekocht, goed voor een top drie notering naast de aankoop van 5,3 miljoen troy ounce door Rusland en 1 miljoen troy ounce door Kazachstan.
Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.
De centrale banken van Turkije en Iran hebben afspraken gemaakt om vaker hun eigen valuta te gebruiken in het handelsverkeer tussen beide landen. Dat zei de Turkse vice-premier Binali Yıldırım. De centrale banken van beide landen hebben afgesproken dat het makkelijk moet worden om Iraanse rial om te wisselen voor Turkse lira en vice versa, in de hoop dat bedrijven daardoor minder euro’s gebruiken en vaker in hun eigen munt afrekenen. Yıldırım zei daar tijdens een gezamenlijke persconferentie in Ankara, na afloop van een ontmoeting met de Iraanse vice-premier Eshaq Jahangiri het volgende over:
“Handelen met lokale valuta is de meest significante stap richting het verbeteren van de economische banden. De centrale banken van beide landen hebben hier overeenstemming over bereikt en zullen andere banken informeren over hoe deze deal precies zal worden toegepast. Handelen in lokale valuta zal een bijdrage leveren aan vereenvoudiging van de handel en een toename in het handelsvolume.”
De Turkse premier Erdogan zou eerder deze maand gezegd hebben dat een dergelijke maatregel kan helpen om het handelsvolume tussen Turkije en Iran van de huidige $10 miljard naar de gewenste $30 miljard te verhogen.
Iran en Turkije willen meer in eigen valuta handelen
Turkije en Iran zullen in de toekomst vaker hun eigen valuta gebruiken in onderlinge transacties, zo maakten de centrale banken van beide landen onlangs bekend. De twee centrale banken willen het voor banken en bedrijven eenvoudiger en goedkoper maken om Iraanse rial te wisselen voor Turkse lira en omgekeerd.
De banken in beide landen krijgen toegang tot internationale betalingsinstrumenten, waarmee het eenvoudiger wordt om valuta om te wisselen. Dat moet ervoor zorgen dat bedrijven in Turkije en Iran minder afhankelijk worden van Amerikaanse dollars en euro’s. Deze afspraken werden gemaakt tijdens het bezoek dat de Turkse president Erdogan afgelopen week heeft gebracht aan zijn Iraanse collega Rouhani.
Handel stimuleren
Ook spraken de heren na afloop van deze bijeenkomst in Teheran hun voornemen uit om de wederzijdse handel te stimuleren. Dat is nu omgerekend $10 miljard aan goederen en diensten per jaar, maar volgens de gouverneur van de Iraanse centrale bank is er potentieel om de handel te laten groeien tot $30 miljard op jaarbasis.
Voorwaarde voor de groei van het onderlinge handelsverkeer is dat een aantal barrières wordt weggenomen. Daarover zei de Iraanse gouverneur van de centrale bank, Valiollah Seif, het volgende:
“Een belangrijke barrière was de beperkingen van het aantal bankkanalen in beide landen. De overeenkomst om in lokale valuta te handelen kan helpen deze barrière weg te nemen.”
Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines
Iran en Turkije willen in eigen valuta handelen (Afbeelding via Public Domain Pictures)
Gazprom is eind vorige maand begonnen met de aanleg van de Turkish Stream, de nieuwe pijpleiding door de Zwarte Zee die op jaarbasis 30 miljard kubieke meter aan Russisch aardgas naar Turkije kan transporteren. De aanleg van deze nieuwe pijpleiding is niet alleen in het belang van Rusland, maar ook in het belang van Turkije en aangrenzende landen als Bulgarije en Griekenland.
President Poetin bracht eind juni een bezoek aan het schip waarmee de pijpleiding op de bodem van de Zwarte Zee wordt aangelegd. Op dit schip worden de delen van de buis aan elkaar gelast, waarna ze deze laten zakken tot een diepte van maximaal 2.200 meter onder zeeniveau. De totale lengt van de pijpleiding is 910 kilometer, waarvoor ongeveer 75.000 buizen nodig zijn.
Turkish Stream
Een deel van de capaciteit van de Turkish Stream is bedoeld voor Turkije, dat nu al meer dan de helft van haar aardgas uit Rusland haalt. Het andere deel van de totale capaciteit zal via Turkije verder getransporteerd worden richting de landen in het zuiden en zuid-oosten van Europa. Daarvoor worden nieuwe pijpleidingen als de Trans Anatolian Pipeline (TANAP) en Trans Adriatic Pipeline (TAP) aangelegd, waarover we eerder al een artikel publiceerden.
Zodra deze pijpleidingen gereed zijn kan bijna heel Europa van Russisch gas worden voorzien, zonder afhankelijk te zijn van de pijpleidingen door Oekraïne. Daarmee is Europa verzekerd van een stabiele aanvoer van aardgas, een energiebron die de komende decennia erg belangrijk zal blijven voor de Europese economieën.
South Stream
Poetin wilde oorspronkelijk de gasleiding door de Zwarte Zee naar Bulgarije leggen, maar dat project werd door de administratieve belemmeringen van de Europese Commissie tegengehouden. Het gevolg daarvan is dat Bulgarije nu €400 miljoen per jaar aan inkomsten voor het transport van aardgas zal mislopen en dat de Zuid-Europese landen nu nog afhankelijker worden van de levering van aardgas via Turkije.
Eind 2014 liet Poetin al weten dat hij de gasleiding zou verleggen naar Turkije, indien Europa de aanleg van een pijpleiding via Bulgarije zou blokkeren. Daarover zei hij toen het volgende:
Voor wat betreft de South Stream. We zijn van mening dat de houding Europese Commisie niet bepaald constructief en behulpzaam is geweest ten aanzien van de implementatie van dit project. Sterker nog, we zien dat er belemmeringen worden opgeworpen om de implementatie van dit project te verhinderen.
Als Europa dit project niet wil implementeren, dan zullen we dat niet doen. Dan verleggen we onze energiebronnen naar andere regio's van de wereld, bijvoorbeeld met het versnellen van onze vloeibaar aardgas projecten. We zullen onze energiebronnen dan op andere markten verkopen, zodat Europa ze niet meer in de noodzakelijke hoeveelheden zal krijgen.
We geloven dat dit in strijd is met de Europese belangen en dat het de economische samenwerking tussen ons negatief zal beinvloeden. Maar dat is de keuze van onze Europese vrienden, het is hun eigen keuze die ze als afnemer van ons aardgas hebben. Maar Rusland kan niet beginnen met de aanleg van een pijpleiding zo lang we geen goedkeuring hebben. Het zou belachelijk zijn voor ons om honderden miljoenen dollars te investeren in de aanleg van een project richting de kust van Bulgarije en dat we dan daar moeten stoppen.
Dat betekent dat we dit project niet zullen implementeren, ook al is het bedrijf dat zich aan dit project heeft toegewijd alles klaar staan om morgen met de aanleg te beginnen. Maar we kunnen het niet doen en dat is raar, omdat onze partners ons vertellen het ook in het belang van Bulgarije is. Maar als Bulgarije niet als een zelfstandig land besluiten mag nemen, dan zouden ze op zijn minst compensatie moeten vragen van de Europese Commissie voor het mislopen van inkomsten. Bulgarije zou namelijk ongeveer €400 miljoen aan inkomsten krijgen van dit project. Maar dat is de keuze van Bulgarije, ik veronderstel dat ze bepaalde verplichtingen hebben, maar dat is niet onze zaak.
Voor wat betreft Turkije, de Turkse consumptie blijft groeien en onze Turkse partners begrijpen hoe hun economie de komende jaren zal ontwikkelen en hoeveel energie ze nodig hebben. Wij zijn bereid om dat te leveren en we zijn bereid om de aanvoer via de Blue Stream en de aanleg van een nieuwe pijpleiding uit te breiden.
Als onze betrokken ministeries en bedrijven hier overeenkomsten over bereiken, dan kunnen ze een knooppunt voor aardgas aanleggen voor het zuiden van Europa bij de grens tussen Turkije en Griekenland. Dan kan iedereen het gas daar kopen. Maar zoals ik al zei, dat vereist verdere voorbereidingen, ook al is het haalbaar.
Ook kunnen de gasprijs voor Turkije, als strategische partner, wat verlagen. We beginnen met een korting van 6% vanaf 1 januari volgend jaar. Dan zullen we verder kijken hoe onze relatie met Turkije zich zal ontwikkelen op dit gebied. Neem bijvoorbeeld onze relaties met Duitsland. Gazprom heeft toegang gekregen tot de retail markt in Duitsland, waardoor dat land profiteert van een lagere gasprijs dan de rest van Europa. Dat is de speciale behandeling die we geven aan speciale partners en dat is vergelijkbaar met wat we in Turkije willen gaan doen.
