Tag: valutacrisis

In Venezuela wordt geld niet geteld, maar gewogen
Door de hyperinflatie in Venezuela worden bankbiljetten steeds vaker gewogen in plaats van geteld, zo schrijft Bloomberg. Het geld is zo weinig waard dat men voor de meest simpele aankopen al zoveel biljetten nodig heeft dat het makkelijker is geworden om het geld gewoon op de weegschaal te leggen.

Het wegen van bundels met briefgeld is een terugkerend fenomeen in landen die met hyperinflatie geconfronteerd worden. Het fenomeen deed zich ook voor tijdens de hyperinflatie in de Weimar republiek, Joegoslavië en Zimbabwe. Het grootste biljet van 100 bolivar is op dit moment nog maar acht dollarcent waard, wat betekent dat je voor de dagelijkse boodschappen al meer geld nodig hebt dan wat je in een portemonnee kunt meenemen.

Consumenten gaan met sporttassen vol bankbiljetten de straat op om boodschappen te doen, terwijl de kassa’s in de winkels uitpuilen met waardeloze bankbiljetten. Bankautomaten moeten meerdere keren per dag bijgevuld worden, waardoor de geldtransporten overuren draaien. Winkeliers die niet meer weten waar ze de stapels bankbiljetten moeten bewaren stoppen het in vuilniszakken en in ladekasten.

Grotere bankbiljetten
Het tekort aan geld is zo groot dat de regering van Venezuela afgelopen week besloten heeft nieuwe bankbiljetten in omloop te brengen. De nieuwe biljetten krijgen een aanzienlijk hogere nominale waarde van 500, 1.000, 5.000, 10.000 en misschien zelfs 20.000 bolivar. Omdat het geld zo snel mogelijk in omloop gebracht moet worden zal de centrale bank geen nieuw ontwerp maken voor de bankbiljetten. Alleen de kleur en het bedrag wordt aangepast. De centrale bank van Venezuela hoopt dat het nieuwe geld op tijd binnen is voor de decembermaand. Veel mensen ontvangen dan een kerstbonus, die ze waarschijnlijk meteen in de winkels zullen uitgeven voor tastbare waarde. Houd de centrale bank nog langer vast aan de waardeloze biljetten van 50 en 100 bolivar, dan komt de economie snel tot stilstand.

Hyperinflatie in Venezuela: Bankbiljetten worden niet geteld, maar gewogen

Tekort aan geld
Het paradoxale van hyperinflatie is het structurele tekort aan geld. Dat is de reden waarom er steeds meer en steeds grotere bankbiljetten nodig zijn. Het tekort aan geld neemt alleen maar verder toe, omdat het geld sneller aan waarde verliest dan het bijgedrukt kan worden. De totale hoeveelheid geld in omloop neemt in een hyperinflatie exponentieel toe, terwijl de koopkracht van deze groeiende berg geld met de dag kleiner wordt. Hoe meer geld de centrale bank laat drukken, hoe sneller het geld waardeloos wordt. Lees ook:
Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar 088-4688488.
31 oktober 2016
Mervyn King ziet daling Britse pond als ‘welkome verandering’

De daling van het Britse pond is een ‘welkome verandering’ voor de Britse economie. Dat zei Mervyn King, voormalig gouverneur van de Bank of England, tegenover Sky News. De munt bereikte afgelopen week de laagste koers ten opzichte van alle andere belangrijke valuta, maar dat is volgens de voormalig centraal bankier geen reden tot zorg.

“De Britse economie was al wat aan het vertragen voor het Brexit referendum en ze zijn nu in een positie terechtgekomen waarin de rest van de wereld ons niet veel hulp kan bieden. Vanuit dat oogpunt is de waardedaling van de munt een welkome verandering.”

Een zwakkere munt betekent dat de import duurder wordt, maar dat de concurrentiepositie van Britse bedrijven in het buitenland verbetert. Zij kunnen hun producten goedkoper aanbieden in landen waar met euro’s, dollars of andere valuta betaald wordt.

Flashcrash Britse pond
Een week geleden kelderde het Britse pond in zeer korte tijd van $1,24 naar $1,18 tegenover de dollar, om daarna slechts gedeeltelijk weer te herstellen. Deze plotselinge daling van ruim zes procent zorgde voor veel onrust op de valutamarkt, omdat een daling van die omvang zeldzaam is voor een belangrijke munt als het Britse pond. De flashcrash versterkte de overtuiging dat de munt nog steeds overgewaardeerd is. Toch blijft oud-gouverneur King er rustig onder. "De reacties hierop waren over the top. Tijdens de referendumcampagne werd gezegd dat de gevaren van een Brexit een stijging van de rente, een daling van de huizenprijzen en een zwakkere munt zou zijn. Toen dacht ik: droom verder. Dit is namelijk precies wat we de afgelopen drie jaar probeerden te bereiken en nu krijgen we de kans om deze doelen te halen."
Inflatie
Door de waardedaling van de munt betalen Britten meer voor goederen uit het buitenland die in een andere valuta afgerekend worden. Een kleine verandering in de wisselkoers kan worden opgevangen in de winstmarge van bedrijven, maar als de valuta substantieel in waarde daalt moet het verlies worden doorberekend aan de consument. Een paar dagen geleden maakte levensmiddelenproducent Unilever nog bekend de prijzen van een groot aantal producten in het Verenigd Koninkrijk te verhogen om de waardedaling van de munt op te vangen. Het is vanzelfsprekend dat andere bedrijven dit voorbeeld zullen volgen, zeker als het Britse pond nog verder daalt. Daardoor zal de inflatie sterk toenemen.

16 oktober 2016
Britse pond naar 168-jaars dieptepunt

Ten opzichte van de Amerikaanse dollar bereikte het Britse pond deze week het laagste niveau sinds 1985, maar ten opzichte van een mandje van valuta doet de munt het nog veel slechter. Uit cijfers van de Bank of England blijkt dat het Britse pond in internationaal perspectief nog nooit zo weinig waard is geweest als nu.

De effectieve wisselkoers van het Britse pond, waarbij een weging is toegepast op basis van de handelsstromen, bereikte op dinsdag een absoluut dieptepunt van 29,27. Dat is lager dan tijdens de financiële crisis van 2008 en veel lager dan in 1992, toen het Britse pond uit het Europese wisselkoersmechanisme viel.

Britse pond heeft glans verloren

De gloriedagen van het Britse pond waren aan het einde van negentiende en het begin van de twintigste eeuw. Het Britse rijk stond toen nog hoog in aanzien en had economisch veel meer te betekenen dan nu. De neergang werd ingezet in 1931, toen de koppeling met goud werd losgelaten. Na de Tweede Wereldoorlog was het land opgezadeld met hoge schulden, waardoor in 1949 besloten werd de munt te devalueren.

Ondertussen begon de dollar steeds meer de rol van het Britse pond over te nemen als de belangrijkste wereldmunt, waardoor de effectieve wisselkoers verder wegzakte.

Britse pond zakt naar laagste niveau ooit (Grafiek van Financial Times)

Vergeleken met de valuta van de belangrijkste handelspartners van het Verenigd Koninkrijk (Duitsland (22,5%), Verenigde Staten (16,5%), Frankrijk (12,6%), Italië (8,3%) en Japan(7%)) staat het Britse pond ook op een nieuw dieptepunt. In de praktijk betekent dat een aanhoudend verlies van de koopkracht voor de Britse bevolking, waarbij de daling van dit jaar toegeschreven kan worden aan de Brexit.

De Brexit bracht het Britse pond naar een nieuw dieptepunt (Bron: Financial Times)

Britse pond versus goud

Niet alleen in vergelijking met andere valuta heeft het Britse pond veel van haar glans verloren. Zet je de munt af tegenover goud, dan wordt meteen zichtbaar hoe de waarde voortdurend uitgehold werd. Het Britse pond heeft sinds 1979 bijna 90% van haar koopkracht verloren tegenover goud. Wil je je vermogen op lange termijn behouden, dan is goud kopen wellicht geen slecht idee…

Britse pond heeft sinds 1979 bijna 90% aan koopkracht verloren tegenover goud (Bron: Bank of England)

13 oktober 2016
Britse pond duikt door ‘flash crash’
De valutamarkten concentreerden zich afgelopen week op het Britse pond. De problemen begonnen al op zondag, toen eerste minister May aankondigde dat ze artikel 50 om de Europese Unie te verlaten niet later dan maart 2017 wil activeren. Het pond kwam verder onder druk te staan toen bleek dat de Conservatives controle over immigratie belangrijker vinden dan toegang tot de eenheidsmarkt.

Donderdagnacht werd alles nog erger toen het pond tijdens een zogenaamde ‘flash crash’ 6% van zijn waarde verloor. De munt kon snel herstellen, maar sloot de week toch nog af met een verlies van 3% tegenover de euro en de dollar.

Aangezien de valutamarkten tegenwoordig sterk gedreven worden door politieke ontwikkelingen was de ster van de week zonder twijfel de Mexicaanse peso. Naarmate er minder economisch nieuws op het programma staat, zullen de valutamarkten blijven focussen op politieke ontwikkelingen in de VS en het Verenigd Koninkrijk. De notulen van de FOMC-vergadering van september zullen meer duidelijkheid geven over de plannen van de Federal Reserve.

Euro

De euro stond de schijnwerpers vorige week af aan het pond en bleef handelen in één van de krapste marges die we al hebben gezien tegenover de Amerikaanse dollar. Uit de notulen van de laatste vergadering van de ECB bleek er te weinig steun van haar leden te zijn om het aankoopprogramma te verkrappen.

We verwachten dat de druk op de gemeenschappelijke munt de komende weken zal aanhouden als gevolg van de gematigde economische prestaties en de stijgende politieke risico’s in Italië door het aanstaande referendum.

Amerikaanse dollar

De verwachting dat de Federal Reserve een renteverhoging zal toepassen voor het einde van het jaar blijft intact na het arbeidsmarktrapport van vorige week vrijdag. De 156.000 gecreëerde banen waren in lijn met wat de markt verwachtte. De werkloosheid steeg lichtjes, maar dit had te maken met de stijging van de beroepsbevolking, omdat een gezonde arbeidsmarkt meer mensen aantrekt die voorheen niet actief zoekend waren. Een ander belangrijk gegeven is de loonstijging van 2,6%, wat 1,5% is in reële termen.

Ook de ISM indexen voor het ondernemersvertrouwen, en voornamelijk de dienstencomponent, waren erg sterk. Naar onze visie is een renteverhoging voor het einde van dit jaar niet langer een vraagteken en kan niet worden uitgesloten dat dit in november mogelijk zou gebeuren. Deze week komen de notulen van de FOMC-vergadering van september uit en ook hierdoor kunnen we interessante ontwikkelingen gaan zien in de valutamarkten.

Britse pond

Elke economische aankondiging werd afgelopen week volledig overschaduwd door artikel 50, dat zal worden voorgeleid voor mei 2017. Nervositeit over de mindere vooruitzichten voor het pond in deze politieke omgeving heeft de munt aanzienlijk doen verzwakken bij het ingaan van de ochtendsessie op vrijdag in Azië. Echter was de werkelijke ‘flash crash’ van meer dan 6%, die gevolgd werd door een bijna onmiddellijk herstel, niet veroorzaakt door ander nieuws maar door geautomatiseerde handelsprogramma’s in een omgeving van verminderde liquiditeit. De traditionele spelers op deze markten zoals de zakenbanken werden gedwongen om terug te schalen in hun deelname.

Het pond kwam vorige week terecht op een historisch goedkoop niveau. Het is waarschijnlijk dat we in de nabije toekomst scherpe bewegingen gaan zien in beide richtingen. Deze ontwikkelingen onderstrepen het belang van een juiste strategie voor het afdekken van het valutarisico.

Geschreven door Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

Over Ebury:

Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:
- Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
- Financiering van uw aankopen
- Marktkennis en valutadiensten op maat
- Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
- Transacties in ruim 140 verschillende valuta
Meer informatie op www.ebury.nl
10 oktober 2016
Britse pond naar laagste niveau sinds 1985

De waarde van het Britse pond zakte maandagochtend verder weg tot iets meer dan $1,32, het laagste niveau in meer dan dertig jaar tijd. De waarde van de munt staat onder druk vanwege de Brexit, het vertrek van Groot-Brittannië uit de Europese Unie. Beleggers verwachten dat dit negatief zal uitpakken voor de Britse economie en dat het de deur zal openzetten naar meer monetaire verruiming door de Bank of England. Ook kijken beleggers met een schuin oog naar de handelsbalans van Groot-Brittannië, dat al jaren achtereen een groot tekort laat zien.

Het Britse pond maakte vrijdag al een duikeling van meer dan tien procent en ging maandagochtend opnieuw met 1,5% onderuit. De waardedaling van de munt is slecht nieuws voor de koopkracht van de Britten, want die gaan nu 10 tot 15% meer betalen voor de import van brandstoffen, levensmiddelen, elektronica en alle andere goederen die ze in andere valuta moeten afrekenen. Daar staat tegenover dat producten uit Groot-Brittannië goedkoper worden in het buitenland en dat het voor toeristen goedkoper wordt om naar het Verenigd Koninkrijk op vakantie te gaan.

Britse pond naar laagste niveau in meer dan dertig jaar door Brexit

Goudprijs naar £1.000

Door de waardedaling van het Britse pond kwam de goudprijs voor het eerst sinds april 2013 weer boven de grens van £1.000 per troy ounce. Dat terwijl de prijs in december nog rond de £700 per troy ounce schommelde. Dat is een stijging van 42% over een periode van zes maanden. Beleggers die in aanloop naar de Brexit goud kochten wisten hun vermogen te beschermen tegen de waardedaling van de munt. Het edelmetaal bewees de afgelopen vrijdag haar status als veilige haven, toen de prijs als gevolg van de Brexit in zeer korte tijd 17% omhoog schoot.

Goudprijs in Britse ponden meer dan 40% gestegen in zes maanden

27 juni 2016
Valutareserve China $99,5 miljard omlaag in januari

De valutareserve van China is in de eerste maand van dit jaar met $99,5 miljard gedaald naar $3,23 biljoen, het laagste niveau sinds 2012. Dat blijkt uit cijfers die de Chinese centrale bank afgelopen zondag naar buiten heeft gebracht. De daling was minder groot dan de verwachting van een panel analisten en economen, die gemiddeld rekenden op een daling van $120 miljard in januari. Met deze daling wordt de trend van 2015 doorgezet, want vorig jaar daalde de totale valutareserve met ruim $500 miljard.

De Chinese centrale bank gebruikt valutareserves om de koers van de yuan te stabiliseren, maar het is de vraag hoe lang ze daar nog mee door kan gaan. “Hoewel de resterende reserves nog substantieel zijn is de snelheid waarmee deze de afgelopen maanden gedaald is simpelweg onhoudbaar”, zo verklaarde econoom Rajiv Biswas van IHS Global Insight uit Singapore tegenover Bloomberg. “Private beleggers in China en valutahandelaren wereldwijd verwachten dat de yuan maar één kant op kan. Dit heeft geleid tot een grootschalige uitstroom van kapitaal sinds begin 2015, want de markt verwacht dat de Chinese centrale bank uiteindelijk gedwongen zal worden te capituleren”, zo voegde Biswas eraan toe.

Vlottende wisselkoers?
Een capitulatie betekent dat de Chinese centrale bank niet meer in staat is de waarde van de yuan te ondersteunen en de wisselkoers over moet laten aan de vrije markt. Daarmee zou ze het voorbeeld van Rusland volgen, dat in november 2014 besloot de waarde van roebel aan de markt over te laten. Sindsdien verloor de roebel meer dan de helft van haar waarde ten opzichte van de dollar. Een soortgelijk lot staat de Chinese yuan te wachten, indien de People's Bank of China besluit de wisselkoers over te laten aan de markt. Economen van Société Générale denken dat een vlottende wisselkoers voor de yuan al op relatief korte termijn verwacht kan worden. Wanneer de valutareserve onder de $2,8 biljoen daalt komt China beneden de ondergrens die het IMF voorschrijft op basis van de betalingsbalans van een land. De People's Bank of China zou in dat geval door de markt gedwongen kunnen worden een vrij vlottende wisselkoers te hanteren voor de yuan. Volgens econome Wei Yao, die zich gespecialiseerd heeft in China, zou dat al binnen zes maanden kunnen gebeuren. Het loslaten van de vaste wisselkoers zou gepaard kunnen gaan met een grote waardedaling van de yuan ten opzichte van de dollar. Dat zou de concurrentiepositie van China versterken, maar tegelijkertijd verhoogt het de financieringskosten van Chinese bedrijven die in dollars geleend hebben. Het staat garant voor grote schommelingen in de markt.

Valutareserve China blijft dalen, is een vrije wisselkoers onvermijdelijk? (Bron: SocGen)

8 februari 2016
Valuta 35% in waarde gedaald tegenover dollar

Sinds januari 2014 zijn valuta gemiddeld met 35% in waarde gedaald ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Dat schrijft Carmen Reinhart, mede auteur van het boek ‘This Time is Different‘, in een artikel voor Project Syndicate. Sinds 2014 is de inflatie in de helft van 179 onderzochte landen zelfs hoger dan 15%, zoals onderstaande grafiek laat zien.

Waardedaling valuta groter in veel landen weer groter dan 15%

Vlucht naar de dollar

In 2014 kwam een grote kapitaalvlucht op gang van opkomende markten richting de Verenigde Staten. Daardoor begon de dollar sterk in waarde te stijgen ten opzichte van andere valuta, waardoor opkomende economieën in een vicieuze cirkel terechtkwamen.

Veel bedrijven in opkomende economieën hadden geld geleend in dollars, omdat ze daar minder rente over hoefden te betalen dan over een lening in de eigen valuta. Maar door de dure dollar zijn deze leningen nog lastiger af te betalen. Combineer dat een wereldwijde groeivertraging en dalende grondstofprijzen en je begrijpt waarom veel economieën in de problemen zijn gekomen. Vooral olieproducerende landen en landen die erg afhankelijk zijn van de export van grondstoffen zagen hun valuta de afgelopen twee jaar met tientallen procenten in waarde dalen.

Weer een valutaoorlog?

Carmen Reinhart ziet gelijkenissen tussen de huidige crisis en de Aziatische financiële crisis van eind vorige eeuw. In 1994 devalueerde China haar munt met 50% ten opzichte van de dollar, waardoor de concurrentiepositie van omliggende landen als Thailand, Korea, Indonesië, Maleisië en de Filipijnen drastisch verslechterde. Deze landen hadden hun eigen munt nog gekoppeld aan de Amerikaanse dollar, maar dat bleek onhoudbaar door toenemende speculatie op een devaluatie van deze munten. Uiteindelijk wisten deze landen hun concurrentiepositie pas terug te winnen na een grote ronde van devaluaties.

Vorig jaar augustus maakte de Chinese centrale bank bekend de yuan geleidelijk te devalueren ten opzichte van de dollar. Het ging slechts om een waardedaling van een paar procent, maar het zorgde wel voor enorme onrust op de valutamarkt. Beleggers anticipeerden op een nieuwe valutacrisis in Azië, met grote waardedalingen van Aziatische valuta tot gevolg.

Muntkoppelingen onder druk

Reinhart merkt op dat de valutacrisis zich dit keer niet beperkt tot Aziatische landen. Alle landen die nu nog een vaste wisselkoers met de dollar hanteren (in het bijzonder olieproducerende landen), zullen het moeilijk krijgen. Om een koppeling aan de dollar te handhaven moet de centrale bank van het betreffende land waardevolle valutareserves verkopen.

1 februari 2016
“Finland had euro nooit moeten invoeren”
Finland had zich nooit bij de euro moeten aansluiten, zo maakte de minister van Buitenlandse Zaken Timo Soini, deze week bekend. De economische crisis is hard aangekomen in het meest noordelijk gelegen Euroland, onder andere door de neergang van elektronicagigant Nokia en door de krimpende papierindustrie. Het land wil graag devalueren, maar dat is door de gemeenschappelijke munt niet mogelijk.

Zonder de mogelijkheid de munt te devalueren zit er voor Finland weinig anders op dan intern te devalueren, dat wil zeggen de loonkosten omlaag te brengen. De regering heeft becijferd dat deze gemiddeld met 15% omlaag moeten om de economie weer concurrerend te maken ten opzichte van belangrijke handelspartners als Zweden en Duitsland.

De Finse economie krimpt nu al drie jaar op rij en de verwachting is dat er ook dit jaar met een min afgesloten zal worden. Als dat zo doorgaat is Finland in 2017 de zwakste economie van de Europese Unie met een groei die slechts de helft is van die van Griekenland.

Devaluatie versus loonverlaging
Het omlaag brengen van de lonen is op zichzelf niet veel anders dan een devaluatie. In het ene geval krijg je minder salaris binnen, in het andere geval krijg je salaris met minder koopkracht. Maar het grote verschil tussen een devaluatie van de munt en het omlaag brengen van de lonen is dat in het laatste geval de reële schulden toenemen. De schulden in euro worden dan nog duurder, omdat het afbetalen ervan een groter deel van je inkomsten opeist. Uit recente peilingen blijkt dat de meeste Finnen geen zin hebben in het proces om de muntunie te verlaten en een eigen munt in te voeren. Maar tegelijkertijd blijkt er een aanzienlijke groep Finnen te zijn die denkt beter af te zijn als ze de muntunie verlaten. Lees ook:
- Waarom Finland nog steeds in een recessie zit…
- Column: Hoe IJsland uit de crisis kwam
23 december 2015
Als niets meer werkt…

Als eerste wil ik u graag wijzen op deze infographic. Echt een aanrader, want deze maakt erg duidelijk hoe de verhoudingen binnen ons financiële systeem momenteel liggen.

Overheden en centrale banken zijn gek op inflatie. Het zorgt ervoor dat prijzen stijgen en dat brengt voor hen vele voordelen met zich mee. Maar ondanks de vele stimuleringsprogramma’s lijken centrale banken er maar niet in te slagen de consumptieprijsindex te doen stijgen. Het spreekwoordelijke geld ‘bijdrukken’ door centrale banken is blijkbaar niet voldoende voor het creëren van inflatie, dit geld dient ook uitgegeven te worden. Diegene die het ontvangt moet het op zijn beurt uitgeven, enzovoort. Dit heet de circulatiesnelheid. Economen onder u zullen weten dat we het dan hebben over de bekende formule M (geldhoeveelheid) *V (circulatiesnelheid) = P (prijs) *T (het aantal transacties).

Omloopsnelheid daalt
Het is net die circulatiesnelheid (en dus het aantal transacties) die de laatste jaren drastisch gedaald is. Iedereen voelt aan dat de economie het niet zo goed doet en dus lenen mensen minder geld en geven ze minder uit. Deze evolutie saboteert de inspanningen van de ECB en de FED om inflatie te creëren. Erger nog: het zorgt ervoor dat deflatie een reële mogelijkheid wordt. Wat is dan het laatste redmiddel dat een centrale bank kan gebruiken om inflatie te creëren? “Ze kunnen een vergadering bijeenroepen, stemmen over een nieuwe aanpak, buiten komen en aan de wereld verkondigen dat vanaf nu de prijs van goud $5.000 per ounce is.” Als de prijs van goud stijgt van $1.000 naar $5.000, dan is dat in werkelijkheid een devaluatie van de dollar met 80%.

Omloopsnelheid van het geld blijft dalen (Bron: St. Louis Fed)

Devaluatie
Die devaluatie zal alle andere prijzen ook doen stijgen. Olie kan in dat geval $200 per vat kosten, een bioscoopkaartje $40, enzovoort... U denkt vast dat dit ondenkbaar is, maar dit is precies wat er in het (recente) verleden tweemaal gebeurd is. De eerste keer was in 1933, toen Roosevelt (The New Deal) de goudprijs met ongeveer 70% liet stijgen naar $35 per troy ounce (het goud werd vlak voor de devaluatie geconfisqueerd, privaat goudbezit zou tot 1974 verboden blijven voor Amerikanen). Hij maakte zo een einde aan de deflatie van de Grote Depressie. De tweede keer was in de jaren '70, toen Nixon weigerde nog langer dollars om te ruilen voor een vaste hoeveelheid goud. De goudprijs maakte een sprong van $35 tot $800. In vijf jaar tijd verloor de dollar de helft van zijn waarde! Het is daarom raadzaam om je in te dekken tegen deze extremen. Deze column van Sander Noordhof verscheen afgelopen vrijdag in de nieuwsbrief van Goudstandaard.

21 december 2015
China en Rusland verdubbelen handel in eigen valuta

China en Rusland hebben het afgelopen jaar twee keer zo vaak hun eigen valuta gebruikt in onderlinge handel als in het jaar daarvoor, dat zei Russische minister van Economische Zaken Alexei Ulyukayev afgelopen dinsdag tegenover de pers. Hij noemde de verdubbeling van de onderlinge handel in yuan en roebels een zeer positieve ontwikkeling.

In november bracht de Russische president Poetin nog een staatsbezoek aan China, waarbij een aantal belangrijke handelsovereenkomsten gesloten werden. Eind vorig jaar verlengden Moskou en Beijing hun valutaswap van meer dan $2,4 miljard met drie jaar, waardoor bedrijven in China en Rusland meer zekerheid hebben dat ze zonder hoge transactiekosten in hun eigen valuta kunnen blijven handelen.

China en Rusland gebruikten twee keer zo vaak hun eigen munt in onderlinge handel (Afbeelding van Sputnik News)

10 november 2015
Hyperinflatie: Leven als een prins in Venezuela

Wie het nieuws op Marketupdate al wat langer volgt weet dat er in Venezuela een serieuze valutacrisis gaande is. De munteenheid van het land, de bolivar, heeft de afgelopen jaren zoveel waarde verloren dat we inmiddels kunnen spreken van hyperinflatie. De situatie is al zodanig geëscaleerd dat de centrale bank vanaf volgend jaar nieuwe bankbiljetten met een hogere nominale waarde in omloop zal brengen. Om daar een beeld bij te kunnen vormen: het grootste biljet van 100 bolivar is vandaag de dag nog niet eens 14 dollarcent waard.

Maar wat betekent hyperinflatie voor iemand die betaald krijgt in een andere valuta? VICE News zocht het uit en gaf als experiment een bankbiljet van €100 aan een correspondent in Venezuela. Hij mocht zelf bepalen hoe hij dit fortuin ging besteden, dus hij maakte een wensenlijstje. De eerste stap was om het bankbiljet van €100 om te wisselen naar Venezolaanse bolivar. Dat gaat anno 2015 niet bij een louche handelaar op straat, maar gewoon via een berichtje op Facebook.

Binnen de kortste keren had hij iemand gevonden om mee te ruilen. De wisselkoers op de zwarte markt was 812 bolivar per euro, dus kreeg bij voor zijn briefje van honderd euro meer dan 80.000 bolivars. In stapels van 50 en 10 bolivar ziet dat er zo uit…

Zoveel Venezolaanse bolivars krijg je voor honderd euro (Bron: VICE)

Hyperinflatie: Stapels bankbiljetten

Het lijkt erop alsof het geld rechtstreeks van de bank komt, want bij de stapels van 50 bolivar zit het plastic er nog omheen. Wel zo handig, want dan hoef je de bankbiljetten niet meer te tellen! Als je in Venezuela je euro’s of dollars aanbiedt wordt je geld niet meer geteld in biljetten, maar in stapels geld. De vraag is echter wat je met al dat geld kunt doen…

Als eerste huurde hij een kamer waar hij een maand in kon verblijven, dat kon voor een bedrag van 9.600 bolivar per maand (€12). Het vinden van een kamer blijkt nog niet zo makkelijk te zijn, want door de waardedaling van het geld wordt de huur eigenlijk steeds goedkoper. Veel eigenaren van vastgoed laten appartementen daarom liever leeg staan dan dat ze er voor steeds minder opbrengst iemand in laten huren. Want als een huurder er eenmaal in zit krijg je hem er niet makkelijk weer uit.

Vijfsterren hotel voor €10

De volgende stap was een overnachting boeken in een 5-sterren hotel, met alle denkbare luxe inbegrepen. Dat grapje kostte 7.000 bolivar, een grote som geld voor de meeste mensen in Venezuela. Maar niet als je euro's of dollars hebt, want omgerekend kostte een nachtje in dit luxe hotel niet meer dan €10. Dat was ook ongeveer de prijs die hij betaalde voor een vlucht van 50 minuten richting de hoofdstad Caracas. Daar aangekomen huurde hij voor één dag zijn droomauto, een rode Cadillac convertible uit 1959. Ook dat is niet goedkoop voor de lokale bevolking, maar gelukkig was het huren van deze auto omgerekend niet duurder dan €3.

Misschien dacht je dat dat goedkoop is, maar het woord krijgt een compleet nieuwe betekenis als je in Venezuela afrekent bij een benzinestation. Het land beschikt over grote olievoorraden en kan dus zeer goedkoop produceren voor de binnenlandse consumptie. Een liter octaan 95 kost minder dan 0,10 bolivar per liter, terwijl een liter diesel 0,05 bolivar kost. Dat betekent dat je de tank van een oldtimer voor omgerekend 30 eurocent kunt volgooien.

Met een budget van honderd euro is het geen probleem om een feestje te geven in Venezuela, want een kratje bier met 34 flesjes kost je slechts 10 bolivar. Dat is omgerekend ongeveer 13 eurocent. Voor de prijs van een biertje in een kroeg in Nederland krijg je in Venezuela bijna twintig kratten bier. Met de laatste euro's die hij had bezocht hij een aantal luxe restaurants (€1,80 per keer) en de massagesalon (€2,5 per keer).

Met het grootste bankbiljet koop je een kleine tube chocoladepasta (Bron: VICE)

Conclusie

Als buitenlander kun je jezelf dus voor een schijntje alle luxe permitteren, terwijl de lokale bevolking bij de supermarkt in de rij moet staan voor een schaars aanbod van de meest noodzakelijke producten. In de Weimar Republiek was dat niet anders, zoals Adam Fergusson beschrijft in zijn boek 'When Money Dies'. Slimme buitenlandse handelaren kochten voor een schijntje alle weelde op. Antieke meubels, kleden, schilderijen en piano's, maar ook complete huizenblokken, werden voor een absolute bodemprijs opgekocht door buitenlanders. Ze betaalden met datgene wat nog wel waarde had, zoals Amerikaanse dollars en goud.

De vrees voor een hyperinflatie leeft in ons land minder sterk, om de simpele reden dat wij het zelf nooit van dichtbij ervaren hebben. Maar als er valutacrisis uitbreekt weet je dat het te laat is om goud te kopen.

26 oktober 2015