Categorie: Economie

Economisch Nieuws

  • “Obama wil Dow Jones index hervormen”

    Obama is van plan de berekening van de Dow Jones index te hervormen, dat schrijft Wim Grommen op basis van een vertrouwelijke bron. De Amerikaanse president is samen met zijn economisch adviseurs tot dit voorstel gekomen. Als zijn voorstel door het Huis van Afgevaardigden en het Senaat wordt aangenomen zal de Dow Jones index begin volgend jaar (bij de huidige stand) op ongeveer 68 punten staan. De waarde van de dertig onderliggende aandelen zal uiteraard niet veranderen, maar de manier waarop de indexscore berekend wordt wel. Hoe zit dat precies?

    Hoe wordt de Dow Jones index berekend?

    Eerder plaatsen we op Marketupdate ook al een artikel van Wim Grommen, waarin hij de berekening van de Dow Jones index stap voor stap uitlegt. Als u dit artikel nog niet gelezen heeft raden we u aan om dat hier alsnog te doen. De Dow Jones index begon in 1896 met twaalf verschillende aandelen, waarbij de index simpelweg het gemiddelde was van de koersen van alle twaalf aandelen uit de index. Elk aandeel werd dus gelijk gewogen in de index.

    (Dow-index_1896 = (x1 + x2+ ……….+x12) / 12)

    In 1916 werd het aantal aandelen uitgebreid naar twintig, want er gingen vier aandelen uit en er kwamen twaalf nieuwe aandelen in. De rekenmethode bleef gelijk, want men berekende de index nog steeds als het gemiddelde van alle aandelenkoersen.

    (Dow-index_1916 = (x1 + x2+ ……….+x20) / 20)

    Vanaf 1927 veranderde de situatie. Een aantal bedrijven uit de index besloten hun aandelen te splitsen, met als gevolg dat er een wegingsfactor aan de aandelen werd toegekend. Zo kreeg American Can bijvoorbeeld en weging van 6x, General Eletric een weging van 4x, enzovoort.. Toen er op 1 oktober 1928 opnieuw tien aandelen aan de index werden toegevoegd en het totaal aantal aandelen op dertig uitkwam werd de rekenmethode met wegingen te complex. Daarom stapte men over op de Dow Jones Divisor. Vlak voor deze omslag was de berekening van de index nog als volgt:

    (Dow-index_1927 = (6.x1 + 4.x2+ ……….+x20) / 20)

    De Dow Jones Divisor

    De index werd vanaf dat moment berekend door de waarde van alle dertig aandelen op te tellen en te delen door één arbitraire waarde, de Dow Jones Divisor. De hoogte van de divider werd bij introductie bepaald op 16,67x, omdat het aantal punten van de index op die manier gelijk bleef aan de oude rekenmethode. Daardoor was er een naadloze transitie van de ene naar de andere rekenmethode van de index. Dat ziet er als volgt uit:

    (Dow-index_Oct_1928 = (x1 + x2+ ……….+x30) / 16.67 (DOW DIVISOR))

    Sindsdien werd de Dow Divisor steeds opnieuw berekend bij een verandering van de aandelen in de index. De vervanging van een oud aandeel door een nieuwe of een splitsing van aandelen zorgde voor een aanpassing van de Dow Divisor, omdat het uiteindelijk indexcijfer onveranderd moest blijven na iedere mutatie. Alleen in het najaar van 1928 en het voorjaar van 1929 vonden er acht aandelensplitsingen plaats in de Dow Jones index, waardoor de Dow Divisor zakte van 16,67 naar 10,47. De berekening was in het voorjaar 1929 dus als volgt:

    (Dow-index_Sep_1929 = (x1 + x2+ ……….+x30) / 10.47)

    Na de crash van de aandelenmarkt in 1929 werden er 18 bedrijven uit de Dow Jones index gehaald en vervangen door andere bedrijven. De Dow Jones Divisor werd daarop aangepast naar een waarde van 15,1x. Sindsdien is de Dow Divisor als gevolg van veranderingen in het mandje aandelen en aandelensplitsingen alleen maar verder gezakt. Dat ziet er als volgt uit:

    Dow Jones divisor vanaf 1930
    Dow Jones divisor vanaf 1930

    Dow Jones Multiplier

    De Dow Jones Divisor werd vanaf 198 een Dow Jones Multiplier. Door aandelensplitsingen werd de deler steeds verder omlaag gebracht tot een niveau onder de 1. Dat was het omslagpunt waarop de Dow Jonex index hoger werd dan de som van alle aandelen, gedeeld door het aantal aandelen. Tussen 2000 en 2010 zakte de Dow Jones Divisor naar een dieptepunt van 0,132! Een simpele rekensom leert ons dat er bij de omrekening van aandelen naar de index een vermenigvuldigingsfactor van 7,5 wordt toegepast (1 / 0,132 = 7,5).

    De omslag van een Dow Jones Divisor naar een ‘Dow Jones Multiplier’ heeft het opwaartse sentiment op de aandelenmarkt sterk uitvergroot. Onderstaande grafiek van de Dow Jones index laat dat ook goed zien.

    Historische grafiek van Dow Jones
    Historische grafiek van Dow Jones

    Volatiliteit beperken

    Omdat iedere opwaartse of neerwaartse beweging op de aandelenmarkt met een factor 7,5 wordt uitvergroot is er een grote mate van volatiliteit in de index. Daarom willen president Obama en zijn economisch adviseurs de oude berekening van de index weer in ere herstellen. De berekening moet weer als volgt zijn:

    (Dow-index_Jan_2014 = (x1 + x2+ ……….+x30) / 30)

    De totale waarde van alle 30 componenten van de Dow Jones index was op het moment waarop dit artikel geschreven werd $2.039. Door de Dow Jones Divisor te veranderen van 0,130216081 naar 30 zal de index veranderen van 15.658 naar 68 punten (een factor 230 minder). De emotionele factor in de huidige formule en de nervositeit en euforie van aandelenbeleggers zal door de nieuwe berekening van de index kleiner worden. De gedachte achter de verandering is dat de rationaliteit van de belegger weer een grotere rol gaat spelen in de ‘nieuwe Dow Jones’.

    Lees ook:

  • “Amerikaanse staatsschuld is zes keer groter”

    De Amerikaanse staatsschuld is in werkelijkheid zes keer zo groot als het officiële schuldniveau, zo concludeert economieprofessor James Hamilton van de University of California-San Diego. Voor kenners komt die conclusie niet als een verrassing, maar nu is er extra wetenschappelijk bewijs voor de omvang van het Amerikaanse schuldenprobleem. In zijn studie kijkt Hamilton niet alleen naar het bedrag wat de Amerikaanse overheid geleend heeft, maar ook naar alle garanties die ze verstrekt heeft aan de economie. Als alle garanties voor de huizenmarkt, spaartegoeden, leningen enzovoort worden meegenomen blijkt de totale schuld (ook wel ‘unfunded liabilities’ genoemd) in 2012 ongeveer $70 biljoen te zijn.

    Medicare en Social Security

    De grootste ongedekte kostenposten van de Amerikaanse regering zijn Medicare (gezondheidszorg) en Social Security (uitkeringen). Vooral die laatste post is sinds 2006 spectaculair gegroeid. Niet verwonderlijk, want door de financiële crisis maakten veel meer Amerikanen aanspraak op een uitkering. In 2012 hadden de ongedekte verplichtingen voor Medicare en Social Security een omvang van respectievelijk $27,6 en $26,5 biljoen. Dat is ruim vier keer de omvang van de markt voor Amerikaanse staatsobligaties, het geld dat de Amerikaanse overheid reeds geleend heeft.

    Ook Hamilton was verrast door de omvang van de werkelijke Amerikaanse schuld:

    “Deze cijfers zijn zo gigantisch dat het moeilijk is om ze op een samenhangende wijze te bespreken. De Amerikaanse bevolking vergrijst en dat betekent dat er steeds minder mensen zijn die betalen voor steeds meer mensen die een uitkering verwachten. Deze realiteit zal ongetwijfeld een belemmering zijn voor de houdbaarheid van het fiscale beleid van de VS. Men zou denken dat we als natie sparen voor onze oude dag, maar dat blijkt niet het geval. Dat maakt de omvang van de staatsschuld nog zorgwekkender.”

    Het zijn niet alleen de mensen met een uitkering of een pensioen die bijdragen aan de totale Amerikaanse schuld. Ook studentenleningen verstrekt door de overheid hebben een substantiële omvang. Het Amerikaanse ministerie van Onderwijs had eind 2012 goedkeuring gegeven aan $714 miljard aan studentenleningen, een grote stijging van de $104 miljard aan het einde van 2007. Dat terwijl de Amerikaanse arbeidsmarkt stagneert en afgestudeerden steeds moeilijker aan een baan kunnen komen waarmee ze de lening kunnen aflossen.

    Totale Amerikaanse schuld bijna $70 biljoen
    Totale Amerikaanse schuld bijna $70 biljoen

    Explosieve schuldengroei

    Sinds 2008 is de totale schuld van de Amerikaanse overheid door het dak gegaan. In vijf jaar tijd steeg de officiële staatsschuld (zie ook de US Debt Clock) met meer dan $5 biljoen. Alleen al de rente op die schulden legt een zware druk op de Amerikaanse belastingbetaler. Nu de rente op Amerikaans schuldpapier weer stijgt (2,59% voor de 10 jaar en 3,64% voor 30 jaar) neemt ook de jaarlijkse rentelast toe. Momenteel betaalt de regering jaarlijks $220 miljard aan rente. Als de berekeningen van het Amerikaanse Congressional Budget Office kloppen betaalt de VS in 2021 zelfs meer aan rente dan aan haar complete defensie apparaat! Op dit moment draagt iedere Amerikaan $53.000 aan staatsschuld bij zich.

    $222 biljoen

    Volgens economieprofessor J. Kotlikoff – die tevens economisch adviseur was onder de regering Reagan – is de totale Amerikaanse schuld nog veel groter. Wanneer men alle beloofde verplichtingen en verwachte inkomsten verdisconteert komt er een tekort uit van $222 biljoen. Dat is bijna het twintigvoudige van de officiële staatsschuld die in de vorm van staatsobligaties is uitgeschreven.

    Genoeg dollars voor iedereen
    Genoeg dollars voor iedereen

  • Propaganda van het NOS staatsjournaal

    Het NOS staatsjournaal voert opnieuw een mooie act op. Ze verzamelden alle kleine beetjes positief nieuws en openen met een item dat vooral over hoop en vertrouwen gaat. Want dat hebben we nodig in deze crisis. Het gaat toch allemaal beter als we iets positiever denken? De topmannen van ING en Delta Lloyd presenteerden woensdag winstcijfers, een goede gelegenheid om over hoop, gevoelens en vertrouwen te praten. Niet over de cijfers!

    Volgens Jan Hommen (ING) begint het sentiment een beetje te veranderen. “Dit jaar blijft het zwak, maar volgend jaar zullen we een betere economie zien”. Niek Hoek (Delta Lloyd) is nog wat optimistischer. Hij denkt dat we in de tweede helft van dit jaar al tekenen van herstel gaan zien. Het echte herstel komt in 2014, gewoon even wachten dus… “we zitten er klaar voor”.

    [vsw id=”iG9zQvGdGNQ” source=”youtube” width=”560″ height=”315″ autoplay=”no”]

    Videofragment van NOS, geüpload door vastgoedzeepbel, onderdeel van huizenmarkt-zeepbel.nl

  • Bank en regering in Italië reiken elkaar helpende hand toe

    Volgens Zero Hedge is er een goede verklaring te vinden voor de redding van de Italiaanse bank Monte dei Paschi. De derde grootste bank van Italië kreeg in 2009 nog een injectie van €2 miljard om haar kapitaalbuffer te versterken, werd begin dit jaar nog betrapt op het bezit van derivaten die een verlies van €367 miljoen moesten maskeren en vraagt nu opnieuw om hulp.

    De reden waarom de Italiaanse regering deze bank een hand boven het hoofd houdt is uit onderstaande grafiek af te leiden. Zero Hedge dook in de laatste cijfers (PDF) van de Banca Monte dei Paschi en ontdekte dat de bank alleen in het tweede kwartaal van dit jaar al €3 miljard aan Italiaanse staatsobligaties gekocht heeft. De overheid reikt de bank de helpende hand toe, terwijl de bank op haar beurt de Italiaanse regering helpt met de financiering van haar enorme staatsschuld!

    Monte Paschi koopt meer Italiaanse schuldpapier
    Monte Paschi koopt meer Italiaanse schuldpapier (Bron: Zero Hedge)

    Schuldfinanciering

    Het is een uitruil van gunsten die we eerder ook al ter sprake brachten op Marketupdate. Ook Spanje heeft er een handje van, want daar zit het grootste pensioenfonds al helemaal vol met staatsobligaties van de eigen overheid! In de VS gaat het overigens nog simpeler, daar staat een private centrale bank die maandelijks $85 miljard aan schuldpapier opkoopt (waarvan $40 miljard staatsobligaties).

  • Column: Kop noch staart …

    GOFO, goud lease rates, goud leegloop bij JP Morgan-GLD-Comex, een Forex dagvolume dat reeds is opgelopen tot $5 biljoen, aanhoudende zero rentes, de 2013 economie die terug is op 2009 rampjaar koers, schandalitis alom, sterke beurzen, enz…enz.

    Wie krijgt hier nog kop of staart aan. En dan in het bijzonder de volgers van de goudprijs, die de elektronische prijs van hun goud naar beneden zien donderen, terwijl Azië aantoonbaar fysiek goud blijft accumuleren. Hangt er dan een verschrikkelijke donderwolk boven ons hoofd, verstopt achter een dik mistgordijn van manipulatieve vervalsing…

    Derivaten

    Die donderwolk zijn de derivatenposities van de Grote systeembanken. Die systeembanken moeten op velerlei manieren *recht* gehouden worden. En dat moet dan ook nog eens héél subtiel gebeuren zodat niemand daar lucht van krijgt. Men *praat* er continu om heen in allerlei afleidende (misleidende) statements. Het dramatisch risico van een domino-faling is angstaanjagend. Daarom wordt het banksysteem beschermd met allerlei bail-in varianten. De spaarder verliest omdat de schuldbeladen staten bijkomend risico niet meer kunnen dragen. Te meer omdat de economische vooruitzichten somber blijven en dus geen hogere lastenheffing meer aan kunnen. De systeem-banken moeten winsten kunnen binnenhalen die de spaarder moet aanleveren.

    Voorbeeld: Organiseer een down-raid op de elektronische goudprijs zodat de Grote banken hier ook een woekerwinst uit kunnen puren met voorkennis en dus automatisch garanties op succes. De zoveelste bail-in variant in de lange rij. De spaarder krijgt praktisch geen rente terwijl het banksysteem daarmee z’n winst haalt bij de centrale banken. Het monsterlijk derivaten complex is zodanig ontransparant dat de beheerders de astronomische omvang van de donderwolk zelfs niet meer in kunnen schatten. Daarom de ad hoc manipulatieve vervalsingen van en door gans de financiële industrie.

    Goud

    De goudprijs z’n momentum staat vandaag bijna opnieuw op een 20 jaar *aanhoudend* laagtepunt. Een dergelijk lang gerekt dalingsmomentum gebeurde nooit eerder sinds de 1971, toen het goudvenster werd gesloten na de London Gold Pool. Dit is zonder twijfel een *veeg* teken aan de wand waar voorlopig noch kop of staart aan te krijgen is. Deze deductieve conclusie kan er nooit ver naast zitten.

    Als het Westen niet uit het economisch slop geraakt, zal er wat dramatisch moeten gebeuren. Dat wordt dan een brutale zogenaamde *herschikking* van de schuldlading. De oude valuta (€ & $) worden dan vervangen door nieuwe. Een noodgedwongen overnight devaluatie waarbij de schuldlading gedeeld wordt en de spaarder z’n bail-in betaald in één grote aanslag. De kronische schuld systeemcrisis krijgt dan uiteindelijk zijn beslag met een acute aanslag op wat uw vermeende rijkdom was.

    De actieve burger troost vandaag zichzelf met de gedachte van zeven vette en zeven magere jaren. Een eenvoudig optimistische benadering om op gang te blijven. Onze donderwolk observaties argumenteren echter dat dit meer dan een (waarschijnlijk) naïeve gedachte is.

    ————————————————————————————————-

    Deze bijdrage is afkomstig van Goudstudieforum.com, een besloten discussieforum waar men de ontwikkelingen in de goudmarkt op de voet volgt en bediscussieert. Een levenslange registratie voor het Goudstudieforum kost €125 of één Krugerrand van 1/10 troy ounce. Marketupdate noch Goudstudieforum heeft betaald (gekregen) voor deze bijdrage.

    www.goudstudieforum.com

    ————————————————————————————————-

    Lees ook eerdere columns van Goudstudieforum op Marketupdate.nl

  • Infographic: Steeds meer Amerikanen in geldnood

    Steeds meer Amerikanen leven ‘van loonstrookje naar loonstrookje’. De volgende infographic laat zien dat 44% van de Amerikanen onvoldoende financiële buffer heeft om drie maanden zonder inkomen rond te komen. Stijgende prijzen en een daling van het gemiddelde inkomen van huishoudens zorgt voor steeds meer financiële nood. De helft van alle Amerikanen heeft minder dan $800 opzij gezet voor noodgevallen en een kwart houdt zelfs minder dan $100 achter de hand. Hoewel de crisis heeft aangetoond dat het verstandig is om wat meer te sparen doen veel Amerikanen dat niet. Het gemiddelde percentage van het inkomen dat gespaard wordt bleef de afgelopen drie jaar onveranderd. De inkomensongelijkheid van de VS is vergelijkbaar met die van veel ontwikkelingslanden.

    Bron: AccountingSchoolGuide

    Infographic: Amerikanen houden weinig geld over
    Infographic: Amerikanen houden weinig geld over (Bron: AccountingSchoolGuide)
  • EU: Maximaal €100 tot €200 pinnen bij bankencrisis

    Als het aan Europa ligt kunnen spaarders voortaan nog maar €100 tot €200 per dag opnemen als de bank waar ze hun spaargeld hebben staan in de problemen komt. Tijdens de reddingsoperatie zullen spaarders vier weken lang niet over al hun spaargeld kunnen beschikken. Weliswaar is een bedrag van maximaal €100.000 gegarandeerd door het Europese deposito garantiestelsel (DGS), maar spaarders kunnen dankzij dit besluit van de EU vier weken niet over het volledige bedrag beschikken.


    Financiële repressie

    De maatregel is door Litouwen bedacht om het eigen vermogen te beschermen van de banken die gered moeten worden. Door een opnamelimiet van €100 tot €200 per dag in te stellen voorkomen de Europese beleidsmakers een exodus van spaargeld die in de paniek van een bankencrisis kan ontstaan. Aanvankelijk werd voorgesteld om de spaartegoeden in crisistijd voor een periode van één week te blokkeren, maar dat is blijkbaar niet haalbaar. Een periode van vier weken geeft banken meer tijd om een ‘doorstart’ te maken en het vertrouwen van spaarders terug te winnen.

    Garanties

    Angela Merkel en Wolfgang Schäuble hebben toegezegd dat spaarders niet hoeven te bedelen om de compensatie van maximaal €100.000 spaargeld per bank. Nu blijkt dat toch wat genuanceerder te liggen. Het spaargeld wordt onder het depositogarantiestelsel beschermd bij het omvallen van een bank, maar daarmee is dus niet gezegd dat jet spaargeld ook meteen opneembaar is. Deutsche Wirtschafts Nachrichten schrijft dat spaarders er verstandig aan doen om nu al te anticiperen op deze nieuwe maatregel, door alvast een gedeelte van het spaargeld van de bank te halen. Zeker als men geld nodig heeft voor grote aankopen of voor de bedrijfsvoering is het verstandig om een gedeelte van het spaargeld binnen handbereik te hebben.


    Omdat banken moeten opdraaien voor de uitkering van spaargeld onder het Europese DGS zullen banken elkaar meer in de gaten moeten houden. Deutsche Wirtschafts Nachrichten schrijft dat de European Banking Authority (EBA) de risico’s van banken in kaart kan brengen. De bedoeling is dat overheden worden ontzien als een bank in de problemen komt. Dat is de beruchte ’template’ waar de inwoners van Cyprus over mee kunnen praten.

    Ook kleine spaarder moet opletten

    Uit deze ontwikkelingen kunnen we afleiden dat ook de kleine spaarder moet opletten. Hoewel spaargeld gegarandeerd wordt tot €100.000 is het in een noodsituatie onmogelijk om het geld in één keer op te nemen. Ook voor kleine spaarders kan het lonen om wat spreiding toe te passen in hun spaarvermogen, zodat het tenminste gedeeltelijk binnen handbereik ligt in een noodsituatie.

    Herman van Rompuy, Dalia Grybauskaite en José Manuel Barroso
    Herman van Rompuy, Dalia Grybauskaite en José Manuel Barroso willen spaargeld vier weken blokkeren als bank omvalt

  • Nederlandse spaarders verliezen €1 miljard aan koopkracht

    Nederlandse spaarders verliezen elk jaar €1 miljard koopkracht door de combinatie van een lage rente en een oplopende inflatie, zo blijkt uit een onderzoek dat The Choice in opdracht van vermogensbeheerder Oxby uitvoerde onder een aantal Nederlandse huishoudens. Ze keken naar 266 huishoudens met een spaarvermogen van minimaal €15.000 en concludeerden dat Nederlandse spaarders gezamenlijk een miljard euro aan koopkracht verliezen door het verschil tussen de rente en de inflatie. Eerder kwam uit Duits onderzoek naar voren dat de Duitse spaarders €14 miljard aan koopkracht inleveren op hun spaarcentjes.

    Inflatie

    Vandaag werd bekend dat de inflatie gestegen is naar 3,1%, het hoogste punt sinds het najaar van 2008. De inflatie loopt volgens het CBS op door een forse huurstijging van gemiddeld 4,5%, de grootste toename sinds juli 1995. De forse stijging van de huur is het gevolg van nieuwe wetgeving, waarin verhuurders meer ruimte krijgen om de huur te verhogen. Daarnaast stegen de prijzen van telefoon- en internetdiensten en van kleding. Ook de BTW-verhoging van 19% naar 21%  werkt nog steeds door in de inflatiecijfers. Door de hoge inflatie verliest spaargeld meer koopkracht.

    Rente

    De inflatie kan gecompenseerd worden met rente, maar daar is al lang geen sprake meer van. De gemiddelde spaarrente daalt en was volgens onderzoeksbureau The Choice gemiddeld 1,5%. Het onderzoeksbureau becijfert dat bijna een kwart (24%) van de huishoudens al het vermogen op een spaarrekening of deposito heeft staan, in totaal minimaal €80 miljard. Deze groep van spaarders verliest jaarlijks €1,1 miljard aan koopkracht, ondanks het feit dat ze rente ontvangen.

    De lage spaarrente is voor veel spaarders geen reden om minder geld naar de bank te brengen. Uit het onderzoek blijkt dat 29% meer is gaan sparen dan een half jaar geleden. Een kwart is minder gaan sparen dan een half jaar geleden. Vooral huishoudens met een inkomen tot twee keer modaal hebben last van de lage spaarrente, omdat huishoudens met een hoger inkomen relatief meer geld beleggen.

    Spaarders laten geld liggen

    Enerzijds verliezen spaarders €1 miljard aan koopkracht, maar aan de andere kant laten ze ook veel rente liggen. Uit eerder onderzoek van Sparen.nl blijkt dat er nog veel Nederlanders zijn die bij dezelfde bank sparen die hun een betaalrekening aanbiedt. Daardoor lopen ze de hogere rente mis die sommige kleinere banken kunnen bieden. De drie grootste banken van Nederland, ABN Amro, ING en de Rabobank, bezitten gezamenlijk 86% van het Nederlandse spaargeld. Dat terwijl deze drie banken tussen 2011 en 2013 gemiddeld 0,7 procentpunt minder rente gaven dan de top drie aanbieders.

    Een simpele rekensom leert dat spaarders die bij deze banken zitten gezamenlijk €1,48 tot €1,73 miljard aan rente links laten liggen door niet over te stappen naar een bank die een hogere spaarrente geeft. Kleine banken hebben doorgaans minder vaste kosten aan personeel en kantoorpanden, waardoor ze een hogere rente kunnen bieden aan spaarders.

    Spaarders verliezen door inflatie, maar laten ook hoge rente liggen
    Spaarders verliezen door inflatie, maar laten ook een hogere rente liggen
  • Een op vijf verkoopt woning om te kunnen huren

    Een op de vijf Nederlanders die hun huis te koop hebben staan zullen bij verkoop niet meer op zoek gaan naar een andere woning. In plaats daarvan willen ze een huurwoning betrekken, zo schrijft NUgeld. Nog eens 18% van de mensen die hun woning momenteel te koop hebben staan weet nog niet zeker of ze weer een andere koopwoning zullen nemen. Dat blijkt uit een onderzoek van makelaarstijdschrift ‘Vastgoed’ en de website kijkmijnhuis.nl.

    Het is de zoveelste aanwijzing dat de huizenmarkt in Nederland niet op gang komt met alleen wat impulsieve stimuleringsmaatregelen en zalvende woorden van hoogleraren en makelaars. De belangrijkste reden die verkopers aangeven om toch weer te gaan huren is de vrijheid (29%). Onzekerheid over de economische situatie speelt voor 18% van de respondenten een rol. Een kwart zegt te huren omdat ze simpelweg niet bij de bank in aanmerking kunnen komen voor een hypotheek. De ontwikkeling van de huizenprijzen houdt slechts 12% van de ondervraagden tegen om een koopwoning te betrekken, terwijl onzekerheid over de toekomst van de hypotheekrenteaftrek voor 6% van de kopers een doorslaggevende rol zal spelen.

    Huren populair

    Steeds meer Nederlanders besluiten te gaan huren. Onderstaande grafiek van het blog ‘Woningmarktcijfers‘ laat zien dat de belangstelling voor huren tenminste de afgelopen 18 jaar niet meer zo groot is geweest als nu. Ook daalt het aantal verstrekte bouwvergunningen voor koopwoningen de laatste tijd veel harder dan het aantal vergunningen voor huurwoningen. Zie de website van het CBS voor de volledige toelichting en een grafiek.

    Huren steeds populairder
    Huren steeds populairder (Bron: Woningmarktcijfers)

  • Wanneer knapt de bubbel van studentenleningen?

    Staat de bubbel van studentenleningen in de VS op barsten? Van alle 27 miljoen leningen die de Amerikaanse regering aan studenten verstrekt heeft zijn er al 2,1 miljoen in een staat van wanbetaling, ruim 7,5%. Daarnaast zijn er ook nog 5 miljoen studentenleningen waar de terugbetalingstermijn voor is aangepast (18% van het totaal). Dat zijn leningen van studenten die weer aan een studie begonnen zijn of die door werkloosheid of andere problemen niet terug kunnen betalen.

    Van alle studentenleningen die de Amerikaanse overheid verstrekt heeft worden er momenteel 10,8 miljoen afgelost. Dat is een kleine 40% van het totaal aantal verstrekte leningen. Het is te hopen dat de Amerikaanse economie weer aantrekt, zodat de studenten die nu nog aan het studeren zijn straks een baan kunnen vinden waarmee ze de schulden kunnen aflossen. In maart schreven we al over het toenemend aantal wanbetalingen op studentenleningen. Amerikaanse banken hebben eerder dit jaar al $3 miljard afgeschreven op de portefeuille van studentenleningen.

    Bron: Zero Hedge

    Status van Amerikaanse studentenleningen
    Status van Amerikaanse studentenleningen

  • ‘VS moet handelsbeperkingen versoepelen’

    De VS moet haar handelsbeperking op high-tech export naar China versoepelen. Door de export van high-tech naar China te beperken doet de VS vooral zichzelf tekort, zo verklaarden experts tegenover The China Post. Door de export van high-tech naar China toe te staan kan Amerika haar handelsbalans meer in evenwicht brengen. Tegelijkertijd kan het een impuls geven aan de Amerikaanse economie.

    In 2012 exporteerde de Verenigde Staten $109 miljard aan goederen en diensten richting China, waarmee China de derde grootste afzetmarkt is voor de Amerikaanse economie. Toch heeft Amerika terrein verloren aan andere handelspartners van China, zoals de Europese Unie, Japan en Zuid-Korea. Leverden de Verenigde Staten in 2000 nog 10% van de totale Chinese import, in 2012 was dat aandeel gezakt naar 7%.

    Exportbeperking

    Die daling van 10% naar 7% is volgens experts te verklaren door een exportbeperking. “De Verenigde Staten zijn zeer concurrerend met high-tech producten, maar die willen ze niet exporteren naar China. Als gevolg daarvan haalt China haar high-tech producten nu ergens anders vandaan, bijvoorbeeld uit de Europese Unie of uit Zuid-Korea”, zo vertelt Wang Jun van het China Center for International Economic Exchanges.

    “De VS moet soepeler zijn tegenover China. Het versoepelen van de handelsbeperking zal niet alleen de handel tussen beide landen balanceren, ook zal het de Amerikaanse economie een stimulans geven”, aldus Jun. De VS belemmert haar export naar China, terwijl China omgekeerd steeds meer export realiseert naar de VS. Dat leverde in 2012 een handelsoverschot op van $218,92 miljard, een stijging van 8,5% ten opzichte van het jaar daarvoor.

    Kansen

    Volgens het State Council Development Research Center kan de VS in 2015 weer een marktaandeel van 10% van de totale Chinese import voor haar rekening nemen. De Chinese economie groeit nog steeds en biedt de VS nieuwe kansen. In het rapport staat het volgende: “Omdat de economie en de middenklasse van China blijft groeien zal China een belangrijke rol spelen als exportmarkt voor tal van Amerikaanse goederen.”

    Volgens Long Guoqiang van het State Council Development Research Center kan een toename van de export richting China het economische herstel in de VS een duwtje in de rug geven. “China is niet alleen een belangrijke afzetmarkt voor de VS, het is ook de markt die het snelst groeit”.

    Vrijhandelszone

    Guoqiang pleit voor een vrijhandelsverdrag tussen China en de Verenigde Staten: “Als de VS echt wil profiteren van de Chinese markt, dan is het een strategische beslissing om een vrijhandelszone op te zetten”. Amerikaanse bedrijven moeten ook kijken naar de mogelijkheden in de snel groeiende Chinese economie, zo verklaart Charlie Welsh tegenover de China Post. Welsh is redacteur van XportReporter, een online magazine over de exportmarkt. Welsh is van mening dat de VS kansen laat liggen in de handel met China. Vooral Amerikaanse bedrijven die zich op de Chinese middenklasse richten worden weggedrukt door de meer ambitieuze concurrenten uit Europa, Japan en andere landen.

    Volgens Welsh moeten de Amerikanen vooral zichzelf de zwakke economische groei na de crisis aanrekenen:

    “Amerikaanse bedrijven blijven een statistische uitzondering, omdat ze anders dan andere ontwikkelde economieën weinig op de buitenlandse markten inspelen. Ze zien afzetmarkten in het buitenland niet als een substituut voor de afnemende groei op de binnenlandse afzetmarkt. Dat is de reden waarom het Amerikaanse aandeel van de totale Chinese import is teruggelopen van 10% in het jaar 2000 naar 7% nu.”

    Het handelstekort van de VS met China
    Het handelstekort van de VS met China