Marketupdate

Categorie: Economie

Economisch Nieuws

  • Bestuurlijke elite versus ‘gele hesjes’

    Exegese, tekstuitleg, is een vak apart. Een tekst die van invloed is op hoe mensen samenleven kan op zeer veel verschillende manieren worden geïnterpreteerd. De geschiedenis leert dat religies, ideologieën en denkscholen dan ook vaak afsplitsingen kennen van mensen die grondteksten anders interpreteren. In onze tijd lezen we veel minder, we leven meer in beelden. Maar ook beelden, als ze er voor ons toe doen, worden verschillend geïnterpreteerd.

    Zo blijkt de onvrede van de ‘gele hesjes’ vele oorzaken te hebben. Voor ieder wat wils, zowel bij de voor- als tegenstanders. Toch is er met wat meer afstand bezien wel iets over te zeggen. De gemene deler is een geventileerde onmacht om economisch verder te komen in het leven en een politieke roep om te worden gehoord.

    Banken

    Twee instituties in onze samenleving spelen hierbij een belangrijke rol, banken en overheden. De afgelopen decennia is bij beiden een beweging geweest waarbij de directe band met ‘gewone’ mensen sterk is verminderd. Banken kenden tot de negentiende eeuw een directe band met hun klanten. Pas als een bank te vertrouwen was, stalden mensen er het geld dat ze niet hoefden te besteden aan huishoudelijke zaken. Als de bank dit geld, met toestemming, uitleende aan een ondernemer die er meer van kon maken door een succesvolle investering, ging de bank over tot het vergoeden van rente.

    “Twee instituties in onze samenleving spelen hierbij een belangrijke rol, banken en overheden.”

    Vanaf het moment dat de overheid vorige eeuw overging tot het garanderen van het spaargeld bij banken, depositogarantie, hoefden mensen niet meer op te letten op de soliditeit van de bank. Banken leverden op deze manier aan de ene kant vrijheid in, want ze moesten voldoen aan overheidsregels en toezicht hierop, maar aan de ander kant konden ze vrijelijk beschikken over het spaargeld en hadden ze het rijk alleen omdat er de facto een bankkartel ontstond.

    Toen banken in de jaren negentig van de vorige eeuw ook nog eens steeds meer gebruik gingen maken van de internationale geldmarkt om geld te lenen, raakte de band met de spaarder nog meer op de achtergrond. Banken groeiden, bankiers gingen zich gedragen als prima-donna’s en in het straatbeeld verdwenen de bankkantoren als sneeuw voor de zon, omdat persoonlijk klantcontact inefficiënt en duur was. Wat erop volgde waren seriële bubbels, economische stagnatie na het inklappen ervan en economische ongelijkheid.

    Overheden

    Eenzelfde ontwikkeling, hier een lossere band met de belastingbetaler, hebben we zien ontstaan bij overheden. Tot de negentiende eeuw moest de overheid met de pet in de hand naar de belastingbetaler om geld op te halen voor publieke uitgaven. Als het ambitieniveau te hoog was, kwam het volk in opstand. De directe band tussen edelmetaal en geld zorgde ervoor dat het overheidsbudget werd beteugeld.

    “De directe band tussen edelmetaal en geld zorgde ervoor dat het overheidsbudget werd beteugeld.”

    Om de belastingbetaler te omzeilen, werd geregeld gegrepen naar het manipuleren van de geldvoorraad. De monetaire geschiedenis staat vol met verhalen over het illegaal verminderen van het edelmetaalgehalte van in omloop zijnde munten. Zo heet een bepaalde munt uit het middeleeuwse Engeland bijvoorbeeld ‘oude koperneus’, omdat de kern van de munt met het goedkopere koper werd geslagen. Dit werd door het dagelijks gebruik van de munt ontdekt: omdat de neus van de vorst op de munt uitstak, sleet het zilverlaagje precies op dat gedeelte snel af.

    Praktische redenen zorgden ervoor dat gouden en zilveren munten geleidelijk uit het straatbeeld verdwenen. Centrale banken gingen voorraden goudbaren aanhouden ter dekking van het uitstaande papiergeld. Deze praktijk schepte echter nieuwe mogelijkheden voor overheden om meer geld uit te geven dan via belastinggeld werd geïnd. Zo werd het centrale banken toegestaan om naast een goudvoorraad ook staatsleningen aan te houden als tegenwaarde van het uitstaande papiergeld.

    “Overheden konden geld lenen op de kapitaalmarkt zonder zich nog direct te hoeven wenden tot de belastingbetaler.”

    Nog weer later, in de jaren negentig van vorige eeuw, werd het commerciële banken toegestaan om staatsleningen te gebruiken als onderpand bij financiële transacties. Door groei van de banken en de mondiale financiële markt nam de vraag naar deze staatsleningen toe. Overheden konden geld lenen op de kapitaalmarkt zonder zich nog direct te hoeven wenden tot de belastingbetaler. Die hoeft nu alleen nog maar de garant te staan voor het doorrollen of afbetalen van de staatslening. Ondertussen beslist de politiek over ingrijpende zaken zonder dat mensen er echt invloed op uit kunnen oefenen.

    Door bovenstaande modus operandi heeft de bestuurlijke elite zich losgezongen van het leven van ‘gewone’ mensen. Het is velen van hen niet meer gegeven om mee te delen in de welvaart en inspraak te hebben in de politiek. Met hun gele hesjes geven zij nu uiting aan een diep gevoel van onvrede, onmacht en onrechtvaardigheid.

    Sander Boon, politicoloog

    Deze column verscheen eerder op Geotrendlines




  • Is het einde van de dollar als wereldmunt in zicht?

    De Amerikaanse dollar werd na de Eerste Wereldoorlog de belangrijkste valuta voor de internationale handel. Het Britse pond, dat voor de oorlog de belangrijkste munt was, verloor haar glans door een mislukte poging om terug te keren naar de goudstandaard. Het zou echter nog tot het einde van de Tweede Wereldoorlog duren voordat de status van de dollar als nieuwe wereldmunt formeel werd vastgelegd met het internationale akkoord van Bretton Woods.

    Met dat akkoord uit 1944 werd de dollar de facto de wereldreservemunt. De waarde van de dollar werd bepaald op basis van een goudprijs van $35 per troy ounce. Alle andere valuta werden tegen een vaste wisselkoers gekoppeld aan de dollar en daarmee indirect ook aan goud. Dit nieuwe stelsel bracht na de Tweede Wereldoorlog stabiliteit en zorgde ervoor dat de wereldhandel snel weer op gang kwam. De kracht van de Amerikaanse economie – en het feit dat het land de grootste goudvoorraad ter wereld had – zorgde voor een groot vertrouwen in de dollar.

    Dollar als wereldreservemunt

    Ruim zeventig jaar later is de dollar nog steeds de belangrijkste reservemunt ter wereld. De belangrijkste grondstoffen worden nog steeds vrijwel uitsluitend in dollars afgerekend en wereldwijd hebben bedrijven en consumenten voor vele miljarden aan leningen afgesloten in dollars. Daarmee is de munt stevig verankerd in het hedendaagse financiële systeem. Met de introductie van de euro kwam er een alternatief voor de dollar, maar door de Europese schuldencrisis hebben de internationale ambities van de euro vertraging opgelopen.

    Ondertussen is er steeds meer behoefte aan een alternatief voor de dollar, omdat het huidige geldsysteem ook de nodige nadelen met zich meebrengt. Het dollarsysteem bracht na de ellende van de Tweede Wereldoorlog en het interbellum weer een periode van economische stabiliteit en groei, maar tegelijkertijd maakte het de wereld erg afhankelijk van de Verenigde Staten. En dat terwijl het economische zwaartepunt in de wereld steeds meer richting Azië verschuift.

    Past de dominante rol van de dollar nog wel bij de hedendaagse multipolaire wereldorde? En zijn de goudaankopen van de afgelopen jaren door verschillende centrale banken een aanwijzing dat het einde van dit monetaire systeem in zicht is? Een interessant gesprek tussen Paul Buitink en Willem Middelkoop bij Café Weltschmerz.

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • Slechtste december voor Amerikaanse beurzen sinds 1931

    De belangrijkste beurzen in de Verenigde Staten zijn op weg naar de slechtste decembermaand sinds 1931. De Dow Jones index en de S&P 500 zijn deze maand al respectievelijk met 7,8% en 7,6% gedaald, de grootste daling in december sinds de jaren dertig. Het is tekenend voor het negatieve sentiment dat momenteel overheerst op de aandelenmarkt, zowel in de Verenigde Staten als in de rest van de wereld.

    De laatste maand van het jaar is doorgaans een zeer positieve beursmaand. Voor de S&P 500 index levert de decembermaand historisch gezien een rendement op van gemiddeld 1,6%. Daarmee is december zelfs de beste maand voor de Amerikaanse aandelenmarkt. Historische data vanaf 1928 laat overigens zien dat het meeste rendement in de de tweede helft van december gerealiseerd wordt. De situatie kan dus nog verbeteren voor de aandelenbelegger.

    Slechte decembermaand voor de S&P 500 index

    Ook een slechte decembermaand voor de Dow Jones index

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Het grote bedrijfsleven moet op de schop

    De corporate, de naamloze vennootschap onder aandelen is beslist een zeer succesvolle uitvinding. De corporate staat voor streng geleid en zeer competitief. Het gaat misschien wat ver, maar zonder de corporate, zonder de NV, was de economische ontwikkeling in dit deel van de wereld minder indrukwekkend geweest. Ondanks het onmiskenbare succes van deze organisatievorm neemt de kritiek sinds het uitbreken van de financiële crisis op de corporate stevig toe.

    In een aanzwellende stroom boeken worden de gebreken en tekortkomingen uitvoerig belicht. Recente voorbeelden daarvan zijn Prosperity van Colin Mayer en the Myth of Capitalism van Jonathan Tepper en Denise Hearn. De kern van de kritiek is dat de leiding van de corporate bestaat uit sociopaten die feitelijk alleen geïnteresseerd zijn in de koers van het aandeel en in hun inkomen. Daar staat tegenover dat de prestaties van de doorsnee corporate op zijn best middelmatig zijn te noemen en erger nog door de corporates wordt geleidelijk aan de concurrentie uitgehold.

    Milton Friedman

    Veel auteurs hebben het in hun kritiek vooral voorzien op de econoom Milton Friedman. Die stelde in zijn geschriften dat het enige doel van een bedrijf is om winst te maken. Een bedrijf hoeft zich alleen aan de wet te houden en aan regelgeving. Vandaag de dag vertaalt zich dat in de plicht om zoveel mogelijk aandeelhouderswaarde te creëren. Uiteindelijk is alles terug te brengen tot de relatie van eigenaar (aandeelhouder) en de manager. Voor een man als Mayer oogt dit op papier allemaal heel leuk en aardig, maar niet in de praktijk. Een bedrijf dat alleen maar uit is op winst en nog meer winst. Die opstelling zal op den duur funeste gevolgen hebben. Hij voert daarvoor drie redenen aan.

    De eerste is in zijn ogen de belangrijkste. Winst kan nooit het ultieme doel van een bedrijf zijn. Winst is voorwaarde voor en uiteindelijk ook het resultaat van het bereiken van doelstellingen. Die doelstelling kan zijn auto’s fabriceren of informatie verspreiden. Als een bedrijf winst maken belangrijker vindt dan het bereiken van zijn oorspronkelijke doelstellingen, dan is de kans groot dat het in beide opzichten faalt.

    Wat was in de tweede plaats de doelstelling van de wetgever toen die de structuur van de NV bekrachtigde. Dat was niet dat de NV zoveel mogelijk winst zou maken, maar om zoveel mogelijk economische kansen te benutten. De NV-structuur moest het bovendien mogelijk maken meer op de lange termijn te denken en meer te kunnen focussen op innovatie.

    De derde reden is dat markten onvolledig functioneren, zeker als het om de lange termijn gaat. De wetenschap dat markten niet voldoende functioneren heeft gevolgen voor de wijze waarop een bedrijf functioneert. Als een bedrijf ervoor kiest om relationele contracten -en dus vertrouwen – te vervangen door expliciete contracten – en dus dwang – dan heeft dat gevolgen voor de doelstellingen van een bedrijf en wie het bedrijf feitelijk controleert.

    Hoe immers kan vertrouwen floreren als steeds opnieuw gesteld wordt dat een bedrijf er is om de belangen te dienen van diegenen die het minst gecommitteerd zijn. De controle is toevertrouwd aan diegenen met de minste kennis van de activiteiten van het bedrijf. Bovendien lopen zij ook nog het minste risico als het misgaat. Dit is uiteraard de beschrijving van de aandeelhouder van grote bedrijven waarvan de aandelen een wereldwijde spreiding kennen.

    Aandeelhouder

    De aandeelhouder is niet gecommitteerd, zoals bijvoorbeeld de werknemer gecommitteerd is of de toeleverancier of de plaatsen waar het bedrijf gevestigd is. De aandeelhouder kan bijna elke minuut van de dag van zijn engagement af. De aandeelhouder heeft weinig kennis van zaken, omdat hij niet rechtstreeks betrokken is bij de activiteiten van het bedrijf. In tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt loopt hij ook weinig risico waar bijvoorbeeld de obligatiehouder dat risico wél heeft.

    Het onvoldoende functioneren van markten heeft als gevolg dat werknemers, toeleveranciers en de locaties de meeste risico’s lopen. De aandeelhouder kan zijn risico’s spreiden, maar hoe moet de doorsnee werknemer dat doen? Uiteindelijk loopt iedereen een risico door het opportunisme van de aandeelhouder met als gevolg dat het commitment erodeert. Tenslotte, het mantra van de maximalisatie van de aandeelhouderswaarde gekoppeld aan het onvermogen van de aandeelhouder om daadwerkelijk het management te controleren heeft tot onvoorziene uitwassen geleid.

    De beloning wordt niet langer bepaald door de mate waarop het management de originele doelstelling van het bedrijf waar maakt. Doorslaggevend voor de beloning zijn nu de koers van het aandeel en de boekhoudkundige winst. Beide elementen zijn zeer vatbaar voor manipulatie met als resultaat excessieve beloningen en chronische onderinvesteringen.

    Uiteindelijk luidt de conclusie steeds opnieuw dat het kapitalisme op zijn best matig functioneert. Herstelwerkzaamheden zijn hard nodig wil het geloof in de markteconomie niet verder eroderen. Afgelopen decennia is er te gemakkelijk en te lichtvaardig gedacht over de natuur en het doel van bedrijven. Er is bovendien te weinig aandacht besteed aan de markten waarbinnen bedrijven opereren. Hoe groter het bedrijf, hoe competitiever de markten horen te zijn. Het is uiterst twijfelachtig of dit nu het geval is. Dat wil zeggen dat niet alleen de grote corporates op de schop moeten, maar ook de betreffende markten. Er is heel veel werk aan de winkel.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • Besteedbaar inkomen Amerikanen is nauwelijks gestegen

    De inkomens van de meeste Amerikanen zijn de afgelopen decennia amper gestegen, zo blijkt uit onderzoek van Pew Research. Gecorrigeerd voor de inflatie lag het gemiddelde uurloon in 2018 ongeveer tien procent hoger dan in 1964. Dat is opmerkelijk, als je bedenkt dat de werkloosheid in de Verenigde Staten volgens officiële statistieken nu bijzonder laag is.

    Het onderzoek van Pew Research laat zien dat de gemiddelde Amerikaan nu ongeveer evenveel koopkracht heeft als veertig jaar geleden. Het uurloon is weliswaar gestegen, maar door de inflatie is de effectieve koopkracht ongeveer gelijk gebleven.

    Koopkracht niet gestegen

    Volgens cijfers van het Bureau of Labor Statistics verdiende een werknemer in juli dit jaar gemiddeld $22,65 per uur, een stijging van 2,7% ten opzichte van een jaar eerder. De laatste vijf jaar steeg het uurloon met gemiddeld 2% tot 3% per jaar, terwijl dat voor de crisis van 2008 ongeveer 4% per jaar was. In de jaren ’70 en ’80 stegen de lonen twee keer zo hard, maar toen was ook de inflatie hoger.

    Kijken we naar de effectieve koopkracht, dan zien we dat er in de jaren ’80 en ’90 sprake was van een daling. Daarna verbeterde de situatie voor werknemers, maar beter dan in de jaren ’70 werd het niet. In 1973 was het uurloon van $4,03 door inflatie evenveel waard als $23,68 op dit moment.

    Gemiddeld inkomen Amerikaanse werknemer is nauwelijks gestegen (Bron: Pew Research)

    Meer inkomensongelijkheid

    De inkomensongelijkheid in de Verenigde Staten is de afgelopen jaren sterk toegenomen. Nemen we het jaar 2000 als startpunt, dan zien we dat de laagste tien procent van de inkomens er sindsdien cumulatief 3% op vooruit zijn gegaan. Dat terwijl de rijkste tien procent sinds het millennium cumulatief 15,7% meer is gaan verdienen.

    Een van de redenen waarom de koopkracht van veel Amerikanen na al die decennia nauwelijks is toegenomen is dat de sociale premies sterk zijn toegenomen. Deze kosten worden voor een deel gedragen door werkgevers, waardoor ze meer terughoudend zijn om de lonen te verhogen. Ook noemt Pew Research de verzwakte positie van de vakbonden als één van de redenen waarom de inkomens niet verder stijgen.

    Uit een eerder onderzoek van Pew Research kwam al naar voren dat het verschil tussen de hoge en lage inkomens de afgelopen decennia sterk is toegenomen. Verdiende de top 10% in 1970 nog 6,9 keer zoveel als de onderste 10%, in 2016 was dat al 8,7 keer zoveel.

    Ook in Nederland is de situatie de afgelopen decennia nauwelijks verbeterd. Uit onderzoek van de Rabobank is gebleken dat het besteedbare inkomen zo goed als gelijk is gebleven. De belangrijkste redenen daarvoor is dat er meer geld blijft hangen bij bedrijven en overheden. Aan de andere kant zijn huishoudens gemiddeld steeds kleiner, waardoor vaste lasten relatief hoog zijn.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Impuls voor dollar door zwakke cijfers eurozone

    Alweer slechte cijfers bij de belangrijke PMI-indicatoren voor economische activiteit. Dit gaf de euro een klap en haalde alle andere Europese valuta’s omlaag: ze verloren vorige week tussen de 0,8% en 1,5% aan waarde. Vooral het Britse pond deed het erg slecht na de botte afwijzing door de Europese Unie van de pogingen van premier May om extra concessies voor haar Brexit-terugtrekkingsovereenkomst te krijgen. Ze deed dit na het aflassen van de parlementaire stemming – die zij zeker zou verliezen.

    Alle ogen zijn nu gericht op de bijeenkomst van de Federal Reserve deze week. Iedereen verwacht dat het FOMC de rente gaat verhogen, de cruciale vraag is alleen hoeveel de centrale bank haar planning voor renteverhogingen in 2019 naar beneden bijstelt. Ook zullen het politieke nieuws rond de Brexit en het handelsconflict tussen de VS en China voor wat valutavolatiliteit zorgen. Hieronder de belangrijke valuta in detail.

    Euro

    In Italië ontwikkelde de situatie zich positief voor de euro. De regering stelde een nieuw, bijgesteld doel voor van een begrotingstekort van 2% van het bbp. Wij denken dat dit heel dicht in de buurt komt van een niveau dat de Europese Commissie kan accepteren. Dit nieuws werd echter overschaduwd door het feit dat de PMI-flashindicatoren voor economische activiteit opnieuw daalden.

    Deze daling werd grotendeels veroorzaakt door de onlusten die de ‘gele hesjes’ in Frankrijk veroorzaken en die wat aan het wegebben lijken te zijn, maar toch zijn de cijfers zorgwekkend en vragen ze de komende weken om aandacht. Het lijkt erop dat ook de ECB zich zorgen begint te maken, want die verklaarde bij zijn bijeenkomst van december dat de risico’s neerwaarts zijn verschoven. Het lijkt ons nu uitgesloten dat er in het derde kwartaal van 2019 een renteverhoging komt, hoewel we nog wel aan onze prognoses voor de euro vasthouden, in afwachting van de PMI-cijfers van januari en de inflatiecijfers.

    Britse pond

    Ook in de laatste weken van dit jaar blijft er veel volatiliteit en onzekerheid voor het Britse pond. Dat het pond klappen kreeg, is logisch: de parlementaire stemming die dinsdag zou plaatsvinden, werd afgelast, en de Europese Unie weigerde om over wezenlijke punten de onderhandelingen te heropenen. De munt presteerde daardoor slechter dan elke andere G10-valuta, behalve de Noorse kroon.

    De ernst van de situatie wordt nog eens onderstreept door het besluit van de Europese Commissie om door te gaan met de voorbereidingen van een ‘no-deal’-Brexit, een Brexit zonder akkoord. Gek genoeg vergroot het falen van May juist de kans dat het probleem op de langere baan wordt geschoven en de Brexit-deadline van 29 maart wordt verplaatst – wat misschien wel de weg vrijmaakt voor een nieuw referendum.

    Amerikaanse dollar

    De sterke cijfers van de inflatie en de detailhandelsverkopen uit de VS lijken te bevestigen dat daar nergens een recessie te bekennen is, en we kunnen er nu vrijwel zeker van uitgaan dat het FOMC tijdens zijn bijeenkomst van deze week de rente gaat verhogen.

    We verwachten dat de prognose van de Fed voor zijn eigen beleidsbeslissingen iets naar beneden zal worden bijgesteld, omdat de uitspraken van zijn leden op dit moment ‘dovish’ zijn. De mediane prognose voor 2019 zal waarschijnlijk worden bijgesteld van drie verhogingen naar één.

    De rentemarkten hebben deze beweging al volledig ingeprijsd, maar we zijn er niet zo zeker van dat marktstrategen en economen dit ook hebben gedaan. Als onze inschatting blijkt te kloppen, betekent dit dat de deur openstaat voor een mogelijke sell-off van de dollar.

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl




  • FTM evenement: Tien jaar na de crisis

    Het is alweer tien jaar geleden dat met het omvallen Lehman Brothers de grootste financiële crisis sinds de jaren dertig uitbrak. Tien jaar later lijkt de economie weer als vanouds te groeien, maar toch is er nog steeds onzekerheid. De schulden zijn wereldwijd nog hoger dan voor de crisis, terwijl we juist schulden moesten afbouwen. Ook zijn centrale banken nog maar net begonnen met het terugdraaien van hun stimuleringsprogramma’s.

    Een ander zorgwekkend teken is dat de bankaandelen zwaar onder druk staan. Op de beurs zijn veel banken minder waard dan wat ze aan bezittingen op hun balans hebben staan. De marktwaarde is dus lager dan de boekwaarde, wat betekent dat beleggers hun twijfels hebben over de kwaliteit van de bankbalansen. Waar komen die zorgen vandaan? Staan de banken er ondanks strengere kapitaaleisen nog steeds slecht voor?

    Follow The Money organiseerde een interessante discussieavond, waarin Arno Wellens en Thomas Bollen het onderwerp van de bankbalansen verder uitleggen. Later volgt een discussie waar ook econoom Wim Boonstra van de Rabobank, politicus Pieter Omtzigt van het CDA en econoom Mark Sanders van de Universiteit Utrecht aan deelnemen.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Federal Reserve drukt dollarkoers, rally in olievaluta

    Langzaam dringt het besef door dat het niet vanzelfsprekend is dat de Federal Reserve in 2019 de rente verder gaat verhogen. Dit leidde tot een daling van de Amerikaanse rentetarieven, wat vervolgens de koers van de dollar omlaag haalde. Het protest tegen Macron in Frankrijk deed de euro niet veel, maar het pond bleef wankelen nu het zeker lijkt dat het parlement May’s akkoord gaat afwijzen. In de wereld buiten de G10 maakten stabielere olieprijzen de valuta van olie-exporterende landen, zoals de Russische roebel en de Colombiaanse peso, sterk. De valuta’s van olie-importeurs als Turkije en Zuid-Afrika hadden het moeilijk.

    Voor deze week verwachten we dat de volatiliteit weer hard zal toeslaan. De stemming in het parlement over May’s terugtrekkingsovereenkomst, die dinsdag plaatsvindt, zal het pond waarschijnlijk extreem volatiel maken. De ECB-bijeenkomst van donderdag zou de koers van de euro wel eens omhoog kunnen drukken als de planning voor het verhogen van de rente ondanks de zwakke cijfers van de afgelopen tijd ongewijzigd blijft. Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    De ECB-bijeenkomst van aanstaande donderdag zal duidelijk maken of de Raad, gezien het feit dat de cijfers voor de eurozone de laatste tijd teleurstellend zijn geweest, zijn planning voor toekomstige renteverhogingen zal aanpassen. Wij denken dat de tegenvallende PMI-cijfers voor de economische activiteit tijdelijk zijn, maar dat de kerninflatie in de eurozone zwak is, valt niet te ontkennen. Toch zijn de marktverwachtingen nu al extreem dovish, en de rentemarkten houden er rekening mee dat de depositorente niet eerder dan in 2021 op nul zal komen – wat naar ons idee veel te dovish is. Wij denken dat de risico’s rond de ECB-bijeenkomst duidelijk neigen naar een minder dovish uitkomst dan verwacht. Daarom kan niet uitgesloten worden dat de euro een kort duwtje omhoog krijgt.

    Britse pond

    Het moge duidelijk zijn dat het Britse pond zich deze week alleen zal laten leiden door de stemming over het Brexit-akkoord en de gevolgen daarvan. Vrijwel iedereen is het erover eens dat het akkoord het niet gaat halen, maar het aantal tegenstemmen zal doorslaggevend zijn. Wij denken dat de markt bij zo’n 80 tegenstemmen of meer de val van de regering en misschien ook een hoge waarschijnlijkheid van een harde Brexit zal inprijzen. Dit zou het pond aan het tuimelen brengen.

    Amerikaanse dollar

    De headlinecijfers uit het banenrapport stelden enigszins teleur, maar naar onze mening is het rapport in het algemeen in lijn met de arbeidsmarkt, die nog steeds in bescheiden mate aantrekt. Toch delen wij de visie van de markt dat renteverhogingen door de Fed in 2019 nog lang niet zeker zijn, en dat het FOMC waarschijnlijk een pauze zal inlassen om af te wachten of de inflatiedruk, die nu stilligt, nog in beweging gaat komen. We verwachten niet dat dit op korte termijn zal gebeuren.

    Bij de aankomende bijeenkomst van december verwachten we nog wel een renteverhoging, maar we denken dat in 2019 helemaal niets zal veranderen. De weg is vrij voor een geleidelijke convergentie van de andere G10-valuta naar Amerikaanse niveaus, en we verwachten dat dit een licht negatief effect op de Amerikaanse dollar zal hebben.

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl




  • Slecht jaar voor Europese bankaandelen

    Europese bankaandelen hebben dit jaar behoorlijk te lijden gehad onder het negatieve sentiment op de aandelenmarkt. En hoewel de aandelenmarkt als geheel nog vrij positief aan 2018 begon stonden de bankaandelen het hele jaar al onder druk. Banken als Credit Suisse, UBS, Credit Agricole, Société Générale en BNP Paribas zijn dit jaar al meer dan 30% in waarde gedaald en zitten dus in een ‘bear market’. Het aandeel van Deutsche Bank doet het nog veel slechter met een daling van meer dan 50%.

    Beleggers maken zich zorgen over de kwetsbaarheid van banken voor het geval er weer een nieuwe crisis uitbreekt. Ten onrechte, zo stelt Bob Michele van de afdeling vermogensbeheer van JP Morgan. In een interview met Bloomberg zei hij dat banken de laatste tien jaar hun buffers aanzienlijk hebben versterkt en dat er nu veel meer reserves zijn om schokken op te vangen. Ook hebben banken veel meer reserves in de vorm van staatsobligaties. Daardoor zijn ze volgens hem veel minder kwetsbaar dan toen de vorige crisis uitbrak. Hij is daarom van mening dat de bankaandelen teveel zijn afgestraft door beleggers.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • ECB lanceert realtime betaalsysteem

    De ECB heeft afgelopen vrijdag haar nieuwe systeem voor realtime betalingen gelanceerd. Met dit nieuwe TARGET Instant Payment Settlement (TIPS) betaalsysteem kunnen particulieren en bedrijven binnen de Eurozone binnen een paar seconden geld overmaken. Dat geldt ook voor betalingen naar het buitenland en transacties die buiten de openingstijden van de bank plaatsvinden. Met dit nieuwe systeem maakt de bankensector een inhaalslag op internetbedrijven als Google, Apple, Paypal, Amazon en Tencent. Deze bedrijven bieden al langer betaaldiensten aan die sneller en eenvoudiger werken.

    Opvallend genoeg is de animo voor het nieuwe betaalsysteem van de ECB nog niet overweldigend. Sinds de lancering afgelopen vrijdag zijn alleen een handvol banken uit Frankrijk, Spanje en Duitsland op het systeem aangesloten. De eerste betaling met het TARGET Instant Payment Settlement systeem vond afgelopen vrijdag plaats en betrof een overboeking van een rekening van het Spaanse CaixaBank naar een rekening bij de Franse bank Natixis. Het zijn vooral kleinere banken die zich hebben aangesloten. Het Spaanse BBVA is de enige echt grote bank die het nieuwe betalingssysteem al gebruikt.

    TARGET Instant Payment Settlement

    Het TIPS betaalsysteem is toegankelijk voor banken in de Europese Unie die een rekening hebben bij de centrale bank die is aangesloten op het TARGET2 systeem. Per transactie betalen de deelnemende banken een vergoeding van vijfde eurocent (€0,002). De ECB garandeert dat alle betalingen via het systeem binnen tien seconden worden bijgeschreven op de bankrekening van de ontvanger.

    In eerste instantie werkt het systeem alleen voor betalingen in euro’s, maar als er voldoende vraag naar is kunnen ook andere valuta aan het systeem worden toegevoegd. Het nieuwe betaalsysteem werd ontwikkeld door de Banca d’Italia, in samenwerking met de centrale banken van Duitsland, Frankrijk en Spanje. Het betaalsysteem werd in de zomer van vorig jaar aangekondigd.

    Met ingang van volgend jaar worden betalingen tussen Nederlandse banken ook meteen afgehandeld. Dat betekent dat je ook in de weekenden en tijdens feestdagen zonder vertraging geld kunt overmaken.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • ECB zal minder Italiaanse staatsobligaties kopen

    De ECB zal vanaf volgend jaar naar verhouding minder Italiaanse en Spaanse en meer Nederlandse en Duitse staatsobligaties kopen. De centrale bank publiceerde onlangs een nieuwe verdeelsleutel, waarin de populatie en de economische groei van de verschillende Eurolanden wordt meegenomen. Deze verdeelsleutel is relevant voor het opkoopprogramma van de centrale bank, omdat het bepaalt hoeveel staatsobligaties de centrale bank van ieder land mag opkopen.

    Eind dit jaar stopt de ECB met nieuwe aankopen van staatsobligaties onder haar zogeheten Public Sector Purchase Programme (PSPP), maar dat betekent niet dat er helemaal geen staatsobligaties meer worden gekocht. Alle opbrengsten van afgeloste leningen worden namelijk opnieuw geïnvesteerd in staatsobligaties, waarbij de verdeelsleutel bepaalt van welke landen er obligaties worden opgekocht.

    Nieuwe verdeelsleutel

    De nieuwe verdeelsleutel die de centrale bank vanaf volgend jaar zal hanteren geeft een zwaardere weging aan staatsobligaties van onder meer Duitsland, Frankrijk en Nederland, terwijl de weging van staatsleningen van onder meer Portugal, Griekenland, Italië en Spanje is verlaagd. Het komt er dus op neer dat de centrale banken binnen het Eurosysteem de komende jaren naar verhouding minder schuldpapier van de laatstgenoemde landen en meer van de eerstgenoemde landen zullen aanhouden.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!