Marketupdate

Categorie: Nieuws

  • Meer hypotheken met langere looptijd in Verenigd Koninkrijk

    Een van de landen waar de huizenprijzen na de crisis hard gestegen zijn is het Verenigd Koninkrijk. En dat is ook niet vreemd, als je bedenkt dat de drempel om een huis te kopen daar de afgelopen jaren steeds verder is verlaagd. Zo blijkt uit een rapport van de Bank of England dat vorig jaar voor meer dan 45% van alle nieuwe hypotheken geen geld werd ingelegd bij het afsluiten van de lening. In 2011 en 2012 was dat nog maar bij 12% van alle nieuwe hypotheken het geval.

    De aankoopkosten voor huiseigenaren zijn de laatste jaren steeds verder gedaald, terwijl ook de maandelijkse lasten verder dalen. Dat komt niet alleen door de daling van de rente, maar ook doordat er steeds meer hypotheken met looptijden langer dan 30 jaar worden uitgegeven. In Nederland moeten hypotheken sinds 2013 altijd binnen deze termijn worden terugbetaald, maar in het Verenigd Koninkrijk is het mogelijk om die termijn op te rekken tot 35 jaar of langer. Het oprekken van de looptijd vertaalt zich naar lagere maandlasten of de mogelijkheid om een groter bedrag te lenen voor de aankoop van een huis.

    Stijgende huizenprijzen

    De versoepeling van de kredietverlening heeft gezorgd voor een stijging van de huizenprijzen en heeft daarmee bijgedragen aan de economische groei. Maar tegelijkertijd waarschuwt de Bank of England voor de kwetsbaarheid van een economie met een zeer hoge hypotheekschuld. Daarover schrijft de centrale bank het volgende in haar Financial Stability Report van november 2017.

    “De meerderheid van de private schulden bestaat uit hypotheekschulden. Deze kunnen een risico vormen voor de financiële stabiliteit in het Verenigd Koninkrijk, omdat ze een neergang van de economie versterken zodra huishoudens met hoge schulden hun consumptiepatroon verlagen om de hypotheek te kunnen betalen.”

    Nederland

    Ook de Nederlandse economie is zeer kwetsbaar voor een daling van de huizenprijzen, omdat het vermogen van veel huishoudens grotendeels bepaald wordt door de waardeontwikkeling van de woning. Een stijging van de huizenprijzen jaagt de consumptie aan, terwijl huishoudens met een hoge hypotheekschuld op de rem gaan staan op het moment dat de huizenprijzen dalen. Ook het IMF waarschuwt al jaren voor de gevaren van hoge hypotheekschulden voor de financiële stabiliteit.

    Cijfers van de Nederlandsche Bank suggereren dat huishoudens door de stijgende huizenprijzen minder sparen. Toen de huizenprijzen tussen 2009 en 2013 daalden werd er nog heel veel gespaard, maar de laatste drie jaar vrijwel niet meer.

    Steeds meer hypotheken verstrekt zonder aankoopkosten (Bron: Financial Stability Report)

    Steeds meer hypotheken met een langere looptijd (Bron: Financial Stability Report)

    Private schulden zijn nauwelijks gedaald sinds de crisis (Bron: Financial Stability Report)

  • Poetin hoopt dat Europa sancties opheft

    Poetin hoopt dat men in de Westerse wereld snel genoeg krijgt van de sancties tegen Rusland en dat er dan ook ruimte komt om de relaties weer te normaliseren. Volgens de Russische president is het beleid van “kunstmatig opgelegde beperkingen in de zakelijke relaties” een doodlopende weg die voor beide partijen alleen maar verliezen heeft opgeleverd.

    In een bijeenkomst met de grote namen van het Russische bedrijfsleven zei Poetin dat ook bedrijven in andere landen negatief zijn over de sancties, vooral vanwege misgelopen inkomsten. Poetin verwees naar een eerdere ontmoeting met vertegenwoordigers van het Franse bedrijfsleven, waarna hij de resultaten besprak met de Franse president Macron.

    Sancties tegen Rusland

    In januari publiceerde de Amerikaanse regering een lijst met 114 namen van invloedrijke Russische politici en 96 namen van Russische zakenmensen. Opvallend aan deze lijst was dat er nog geen sancties aan gekoppeld werden, al kan dat in de toekomst alsnog gebeuren. De publicatie van deze ‘zwarte lijst’ werd door de Russische president gezien als een onvriendelijke stap die schadelijk is voor de relatie tussen Moskou en Washington.

    Sinds de gebeurtenissen in Oekraïne in 2014 hebben de Verenigde Staten en Europa aan verschillende Russische personen en bedrijven sancties opgelegd. Sindsdien zijn deze sancties door de Europese Unie steeds verlengd en door de Verenigde Staten zelfs verder uitgebreid. De nieuwste Amerikaanse sancties die vorig jaar ondertekend werden leggen specifiek beperkingen op aan bedrijven in de transport- en energiesector.

    Economische belangen

    Zonder dat het expliciet genoemd wordt lijken de Amerikaanse sancties tegen Rusland vooral een economisch doel te hebben. Volgens de Russische minister van Buitenlandse Zaken, Sergei Lavrov, zijn deze nieuwe sancties een schaamteloze poging van de Verenigde Staten om haar economische belangen in Europa te promoten.

    Amerikaanse energiebedrijven zoeken een afzetmarkt voor schaliegas en willen dat graag naar Europa exporteren. Die kansen worden echter gemarginaliseerd door de aanleg van de Nord Stream 2, een project waar Gazprom samen met vijf Europese energiebedrijven aan werkt. Met deze pijpleiding kan Rusland over een paar jaar aanzienlijk meer goedkoop aardgas naar Europa exporteren.

    Terwijl de Verenigde Staten een steeds hardere toon uitslaan naar Rusland lijkt het sentiment in Europa langzaam bij te draaien. Verschillende regeringsleiders en politici hebben zich negatief uitgesproken over de sancties, omdat deze schade toebrengen aan het bedrijfsleven.

    De nieuwe Amerikaanse sancties werden in Brussel niet positief ontvangen, omdat ook Europese energiebedrijven daar mogelijk hinder van zouden ondervinden. Ook zei Joe Biden, de Amerikaanse vice-premier onder de regering van Obama, dat het lastig was om Europese landen te overtuigen van het nut van sancties tegen Rusland.

    Lees ook:

  • Dollar leeft op bij onrust op aandelenmarkten

    De financiële markten werden vorige week overheerst door de wereldwijde volatiliteit op de aandelenmarkten. Na maanden van ononderbroken, gestage stijgingen was er bij de aandelen eindelijk wat serieuze neerwaartse volatiliteit. Wel moeten we hierbij opmerken dat de indexen – zelfs op hun slechtste niveaus van vorige week – nog steeds op een gezonde afstand stonden boven de niveaus van zelfs drie maanden geleden. Op de valutamarkten bleef de onrust aanvankelijk bespaard. Later in de week begonnen ze echter het typische gedrag van een ‘vlucht naar veiligheid’ te vertonen: de Amerikaanse dollar steeg sterk ten opzichte van alle G10-valuta’s, met uitzondering van de yen.

    Volgende week krijgen we de inflatierapporten uit de VS en het Verenigd Koninkrijk. Wij denken dat de markt kwetsbaar is voor eventuele opwaartse verrassingen bij de Amerikaanse inflatie. Hierdoor zouden de rendementen waarschijnlijk duidelijk boven de bandbreedte uitstijgen die ze vele jaren aangehouden hebben. Ze zouden de dollar omhoog halen ten opzichte van alle belangrijke valuta. Ook de aanhoudende volatiliteit op de aandelenmarkten zou een positief effect op de greenback moeten hebben, want risicomanagers zullen wereldwijd de afbouw van de populairste recente valutatransacties afdwingen, waaronder de grote drukte bij de long posities in de euro. Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    Het was een saaie week zonder economisch of beleidsmatig nieuws; de handel in de euro volgde vooral het nieuws elders. De gemeenschappelijke munt hield eerst prima stand, maar leek toen een klap te krijgen door de deleveraging die het gevolg was van onrust op de aandelenmarkt. De munt eindigt de week ruim 2% lager ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Het akkoord over een ‘grote coalitie’-regering in Duitsland bood de gemeenschappelijke munt nauwelijks steun.

    Ook deze week is er weinig nieuws uit te eurozone. Wij verwachten dat de koers van de euro vooral bepaald zal worden door technische factoren, zoals het afdekken van long posities in de euro door trendvolgende transacties.

    Britse pond

    Het Britse pond ondervond wat ernstige volatiliteit in de nasleep van de ‘hawkish’ bijeenkomst van de Bank of England donderdag. Het Monetary Policy Committee suggereerde dat de marktverwachtingen over renteverhogingen naar voren moeten worden gehaald; we verwachten nu een verhoging in mei. De koers van het Britse pond schoot door dit nieuws omhoog, maar zakte terug door een combinatie van waarschuwingen uit de EU over de Brexit-onderhandelingen en de algehele sell-off in de markten.

    Dinsdag wordt het inflatiecijfer voor januari gepubliceerd. Dit is extra belangrijk, gezien de boodschap van de Bank of England. Wij denken dat opwaartse risico’s het meest waarschijnlijk zijn. Een sterk cijfer zou goede steun voor het pond moeten bieden, vooral ten opzichte van de euro.

    Amerikaanse dollar

    Bij benadering de duidelijkste oorzaak voor de wereldwijde uitverkoop van aandelen is het inprijzen van de Amerikaanse renteverwachtingen, want in de VS staat de volledige rentecurve onder druk. De snellere loongroei en een paar opwaartse verrassingen bij de inflatie hebben de markten gedwongen om de mogelijkheid van vier renteverhogingen door de Federal Reserve in 2018 onder ogen te zien.

    In verband hiermee zijn de inflatiecijfers voor januari, die woensdag bekend worden gemaakt, cruciaal. Wij verwachten dat een voortzetting van de sterke cijfers van de afgelopen tijd het rendement op tienjarig schatkistpapier dichter in de buurt zal brengen van het kritieke niveau van 3%. Dit zal waarschijnlijk scherpe winsten in de Amerikaanse dollar opleveren.

    Door: Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl

  • Beurzen onderuit, tijd voor reflectie?

    Beurzen onderuit, tijd voor reflectie?

    De forse correctie op de wereldwijde aandelenmarkten zet ons even weer met beide benen op de grond. In de Verenigde Staten gingen de belangrijkste beursindices deze week met ongeveer 10% omlaag, terwijl de aandelen van de grootste Europese bedrijven in een week tijd ruim 7% van hun waarde verloren.

    De correctie was hevig en kwam voor veel beleggers als een schok, omdat de aandelenkoersen de laatste maanden alleen maar omhoog leken te gaan. Toch is het geen vreemd verschijnsel, want sinds het begin van de bull market in aandelen in 2009 is het al vier keer eerder voorgekomen dat de aandelenkoersen meer dan 10% omlaag duikelden. De laatste keer was minder dan twee jaar geleden, toen een crash op de Chinese aandelenmarkt voor veel onrust zorgde.

    Wat zegt deze correctie?

    Het is normaal dat de koersen van aandelen, obligaties en grondstoffen niet in een rente lijn omhoog of omlaag gaan, dus een correctie als die van de afgelopen week is op zichzelf niet bijzonder. Maar zoals ik schreef is het wel een goed moment voor reflectie. Waren de aandelenkoersen de laatste maanden niet te hard gestegen? En zijn de verwachtingen van beleggers ten aanzien van de winstgevendheid van beursgenoteerde bedrijven niet veel te hoog geworden?

    Met andere woorden, waren de aandelenkoersen voor deze correctie wel een goede weerspiegeling van de realiteit? Dat is een discussie waarover de meningen waarschijnlijk sterk verdeeld zijn. Kijken we naar de macro-economische cijfers, dan zou je de indruk krijgen dat de economie uitstekend draait. Maar zit er geen addertje onder het gras?

    Minder sparen

    Afgelopen week kwam de Rabobank met een rapport waaruit bleek dat huishoudens er in de afgelopen veertig jaar qua besteedbaar inkomen niet veel op vooruit zijn gegaan. Ook kwam de Nederlandsche Bank met het bericht dat we vorig jaar nauwelijks meer gespaard hebben. Misschien hebben we dat geld gebruikt om te beleggen in aandelen of om af te lossen op de hypotheek, maar het zou ook zomaar kunnen dat huishoudens meer zijn gaan consumeren.

    Ook in de Verenigde Staten sparen huishoudens steeds minder. Dat is op zich wel te begrijpen, want met de stijgende huizenprijzen voelen mensen met een eigen huis zich rijker en durven ze meer geld uit te geven. Dat is zeker in Nederland het geval, waar de huizenprijzen sterk meebewegen met de stand van de economie en de ontwikkeling van de rente.

    Met het vooruitzicht van een stijgende rente kan het groeiverhaal van de afgelopen jaren als sneeuw voor de zon verdwijnen. Kunnen huishoudens door een hogere hypotheekrente minder geld lenen voor een woning, dan zal dat een negatief effect hebben op de huizenprijzen en daarmee op het consumptiepatroon van huishoudens. In 2010 en 2011, toen de huizenprijzen nog flink omlaag gingen, begonnen we massaal te sparen. Zie daarvoor de cijfers van de Nederlandsche Bank verderop in deze nieuwsbrief.

    Meer sparen betekent dat de rem op de consumptie gaat en dat kan in het slechtste geval uitdraaien op meer faillissementen en een oplopende werkloosheid. Een stijging van de rente is voor onze met schuld overladen economie dus zeer bedreigend…

    Frank Knopers

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Europese beurzen ontsnappen niet aan correctie in de VS

    De Europese aandelenmarkten blijken niet immuun voor de forse correctie die we deze week gezien hebben in de Verenigde Staten. Ondanks het feit dat Amerikaanse aandelen vorig jaar veel meer in waarde gestegen zijn dan de Europese aandelen gaan ze nu beide hard onderuit. Vanaf de top heeft de Amerikaanse S&P 500 index ongeveer 10% van haar waarde verloren, terwijl de belangrijkste Europese bedrijven in de Euro Stoxx 600 met gemiddeld 7,1% onderuit gingen.

    Zetten we deze daling af tegen de waardestijging van het afgelopen jaar, dan kunnen we concluderen dat de Europese aandelen naar verhouding harder afgestraft zijn dan de Amerikaanse. Vorig jaar realiseerde de Euro Stoxx 600 een stijging van 7,7%, terwijl de S&P 500 in dezelfde periode twee keer zoveel rendement behaalde.

    Toen de correctie op de Amerikaanse aandelenmarkt een week geleden begon waren de waarderingen daar al bijzonder hoog, veel hoger dan die van Europese aandelen. Omdat de beurzen aan beide kanten van de oceaan nu zo hard onderuit gaan zijn Europese aandelen momenteel aantrekkelijker gewaardeerd. Dat is ook de reden dat het vermogensbeheer bij banken als JP Morgan, Barclays, Credit Suisse en Allianz op dit moment de voorkeur geven aan Europese aandelen.

    Europese aandelen gaan deze week ook hard onderuit (Bron: Bloomberg)

  • Chinezen kochten in 2017 meer goud

    Het afgelopen jaar is er in China weer meer goud verkocht, zo blijkt uit nieuwe cijfers die de China Gold Association vorige week naar buiten heeft gebracht. Vooral gouden sieraden werden vorig jaar weer vaker gekocht, terwijl ook de vraag naar munten en baren toenam. De totale vraag naar goud in China steeg vorig jaar met 9,4% naar 1.089 ton, terwijl er in 2016 over de hele linie nog sprake was van een daling van 6,7%. Daarmee is het land nu al voor het vijfde jaar op rij de grootste afzetmarkt voor het edelmetaal in de wereld.

    In China wordt het meeste goud gebruikt voor de productie van sieraden. Vorig jaar werd er 696,5 ton goud voor dit doel gebruikt, een stijging van 10,4% ten opzichte van een jaar eerder. Volgens de China Gold Association werden er vooral in de minder rijke steden meer sieraden verkocht, wat mogelijk toegeschreven kan worden aan de aanhoudende groei van de Chinese economie. Daardoor groeit de middenklasse en kunnen meer huishoudens het zich veroorloven om goud te kopen.

    Vraag naar beleggingsgoud trekt aan

    Er werden niet alleen meer gouden sieraden verkocht, ook de vraag naar munten en baren liet in 2017 weer een stijging zien. In totaal werd er 276,4 ton in de vorm van beleggingsgoud op de markt gebracht, een stijging van 7,3% ten opzichte van een jaar eerder. Daarmee is ook China, waar men overwegend edelmetaal koopt in de vorm van sieraden, een belangrijke afzetmarkt geworden voor gouden munten en baren. Strengere kapitaalrestricties maken het voor Chinese beleggers lastiger om in het buitenland te investeren, waardoor ze er vaker voor kiezen om edelmetalen aan te kopen.

    Productie goudmijnen daalt

    China haalt een gedeelte van het goud dat in eigen land verkocht wordt uit binnenlandse goudmijnen, maar dat aanbod was in 2017 voor het eerst in lange tijd weer lager dan in het jaar daarvoor. Strengere milieu-eisen en hogere belastingen op vervuilende industrieën deden de productie van de Chinese goudmijnsector met 6% dalen naar 426,1 ton. Ondanks deze daling is China nog steeds de grootste goudproducent ter wereld, op afstand gevolgd door Australië en Rusland.

  • Grootschalige terugkoop eigen aandelen is slecht idee

    Vooral Amerikaanse bedrijven weten van geen ophouden. De afgelopen twee jaar besteedden bedrijven uit de S&P 500 in totaal $1,1 biljoen aan de terugkoop van eigen aandelen. Ze poogden zo om de winst per aandeel op te schroeven in een tijd van bescheiden economische groei. Als de voortekenen niet bedriegen dan kan 2018 opnieuw records zetten. Dankzij de belastingwetten van president Trump gaan bedrijven massaal een deel van hun buitenlandse tegoeden overhevelen naar de VS. Merrill Lynch heeft berekend dat bedrijven $1,2 biljoen in het buitenland aanhouden.

    Misschien wel de helft van dit bedrag zal uitgekeerd aan aandeelhouders. Die zullen dat ook opeisen, ook al zijn de waarderingen torenhoog. Dat werpt vragen op over de timing van de terugkoop. Bedrijven rechtvaardigen hun terugkoopprogramma’s in termen van het opleggen van discipline en het creëren van vertrouwen. Die argumenten doen ietwat vreemd aan als je bedenkt dat deze programma’s al bijna een decennium voortduren en waarderingen tot een ongekend niveau zijn gestegen.

    ‘Profit without prosperity’

    De voorbereidingen voor de nieuwe ronde komen op een moment dat veel bedrijven zich volgeladen hebben met schuld om hun beleggers maar tevreden te houden. In hetzelfde decennium zijn de uitgaven voor R&D amper of niet gestegen. Ze liggen nog steeds op het niveau van de jaren voor 2008. Critici omschrijven de programma’s voor terugkoop als het scheppen van ‘profit without prosperity’. De winst van vandaag is belangrijker dan investeringen in de toekomst. Daardoor profiteert eerst en vooral het zittend management dat deze programma’s heeft gestart.

    Zo bezien zijn programma’s voor terugkoop van eigen aandelen op den duur slecht voor de financiële gezondheid van bedrijven, spekken ze de bonussen van het zittend management en vormen ze uiteindelijk een bedreiging voor de reële economie. Het zijn vaak geuite bezwaren en beschuldigingen aan het adres van topmanagers en hebzuchtige aandeelhouders, maar zijn ze ook waar? Is het negatief effect van deze terugkoopprogramma’s uiteindelijk echt negatief? We zetten de meest gehoorde argumenten op een rij.

    Ook de werknemer profiteert

    Wat is eigenlijk waar van de bewering dat vooral het (top)management van een bedrijf profiteert? Het oorspronkelijk idee achter de terugkoopprogramma’s is het wantrouwen bij de belegger of het management wel verstandig met het geld omspringt. Terugkoop van eigen aandelen moet het management kort houden en discipline bijbrengen. Vandaag de dag impliceert een aankondiging van een terugkoopprogramma dat de koers van het aandeel te laag is of dat aandeelhouders ontevreden zijn met de winstontwikkeling of de gehanteerde strategie. Dat is echter niet het hele verhaal. Vooral in de techsector zien bedrijven zich gedwongen aandelen terug te kopen, omdat de koers van het aandeel steeds verder stijgt. In deze sector vormen aandelen een onderdeel van de beloning van werknemers. Die bieden die aandelen vaak te koop aan. Het bedrijf moet dan wel programma’s opstarten om de groei van het aantal uitstaande aandelen in te tomen. Dat kan gigantische vormen aannemen. Een extreem voorbeeld is Apple. Dat kocht het afgelopen jaren voor $151 miljard eigen aandelen in. Dat is ongeveer 17% van de huidige marktkapitalisatie en ook ongeveer 17% van het aantal uitstaande aandelen. In 2012 was de koers van het aandeel ongeveer de helft van die van vandaag. Dat betekent dat inderdaad vooral het management en de werknemer profijt heeft van de terugkoopprogramma’s.

    Manipulatie aandelenkoersen?

    Een tweede beschuldiging behelst dat het topmanagement de programma’s kan opstarten op het moment dat het hen het best uitkomt. Dat kan uitmonden in het manipuleren van de markt. De praktijk lijkt in die richting te wijzen. Sinds 1998 geven bedrijven meer geld uit aan terugkoopprogramma’s dan het uitkeren van dividenden. Door grootschalig aandelen in te kopen steunt het bedrijf de koers van het aandeel, maar niemand vraagt naar de timing van de terugkoop en er hoeft ook geen verantwoording over afgelegd te worden tegenover toezichthouders. Maar is dit manipulatie? Aandeelhouders krijgen elk kwartaal te horen voor welk bedrag eigen aandelen zijn teruggekocht. Ze krijgen ook te horen hoeveel aandelen er nog uitstaan. Ze profiteren echter zelf ook van de koersstijging. Daar staat tegenover dat de Raad van Commissarissen minder en minder geneigd is om de ontwikkeling van de winst per aandeel als maatstaf voor de beloning van het topmanagent te hanteren. Als dat wel gebeurt, dan wordt vaak gecorrigeerd voor deze terugkoopprogramma’s. Als managers de terugkoopprogramma’s manipulatief inzetten tot eigen voordeel, dan moet er toch vooral kritisch gekeken worden naar aandeelhouders en Commissarissen.

    Deze bedrijven kochten de meeste aandelen terug (Grafiek via de Financial Times)

    Haaks op de voorafgaande beschuldiging staat de claim dat het topmanagement vaak een ongelukkige hand heeft bij het terugkopen van aandelen. Als bedrijven ondanks alle gepleegde investeringen op een berg geld zitten dan kan terugkoop zinvol zijn. Maar bedrijven zitten vaak op bergen met geld op momenten dat het erg goed gaat. Koersen zijn dan hoog zijn en aandelen overgewaardeerd! Het management start ook vaak dure terugkoopprogramma’s aan de vooravond van een neergang. Daar zijn talloze voorbeelden van. Veel bedrijven doen er het zwijgen toe en willen niet toelichten hoe en waarom ze tot hun besluit voor terugkoop zijn gekomen. De bekendste uitzondering is Warren Buffett. Hij start alleen een programma voor terugkoop als aandelen ondergewaardeerd zijn. Voor hem betekent dat minder dan 1,2 keer de boekwaarde. De conclusie moet dus luiden dat bedrijven geen goede hand hebben als het gaat om het opstarten van terugkoopprogramma’s!

    Minder investeringen?

    Een vierde beschuldiging luidt dat terugkoop van eigen aandelen ten koste gaat van reële investeringen en dus uiteindelijk ten koste van het bedrijf zelf. Dat laatste gaat dan uiteindelijk ten koste van de koersontwikkeling. Een bedrijf aks IBM heeft sinds 1995 voor een bedrag van $162 miljard eigen aandelen teruggekocht. De huidige marktkapitalisatie bedraagt $150,3 miljard. Had al dat geld niet beter besteed kunnen worden? Cisco is een ander voorbeeld. Dat bedrijf heeft in twee decennia voor een bedrag van $75 miljard aan eigen aandelen teruggekocht. Dat bedrag is driemaal zo hoog als het totale bedrag uitgegeven aan kapitaalsinvesteringen. Dat klinkt niet goed. Maar dat is maar een deel van het verhaal. In diezelfde periode heeft Cisco talloze andere bedrijven overgenomen zonder dat zulks een noemenswaardig positief effect op de koers heeft gehad. Het gaat dus te ver om te claimen dat terugkoopprogramma’s ten koste gaan van het bedrijf. Daar spelen meer factoren, zoals uit het voorbeeld van Cisco blijkt.

    Schulden van bedrijven zijn de laatste jaren sterk toegenomen (Grafiek via Financial Times)

    Kwetsbaarheid bedrijven

    Een laatste beschuldigende claim is dat terugkoopprogramma’s bedrijven kwetsbaar maken. In de afgelopen jaren hebben veel bedrijven geld geleend om hun programma’s te financieren. Dat was aantrekkelijk, omdat de rente extreem laag was. Dat kan bedrijven behoorlijk gaan opbreken als de rente onverhoeds sterk gaan oplopen. Bedroeg de leverage van bedrijven in de S&P 500 voor de crisis van 2008 9%, nu is die opgelopen naar 19%. Het IMF heeft uitgerekend dat Amerikaanse bedrijven hun schuldenlast sinds 2010 met $7,8 biljoen hebben verhoogd. De mediane schuldenlast bedraagt nu ongeveer 1,5 keer de winst. Als de Federal Reserve doorgaat met de plannen om de rente stapje voor stapje te verhogen, dan moeten bedrijven wel problemen krijgen om hun rente en aflossing te betalen. Bedrijven hebben in dit opzicht onverantwoord gehandeld. Ergo, alle argumenten overziend blijft toch de stelling overeind dat het terugkopen van eigen aandelen eerder funest uitpakt dan goed is voor bedrijven! Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet. (www.twitter.com/wijtvliet)
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

  • Vraag naar goud-ETF’s daalde in 2017

    De wereldwijde vraag naar goud is vorig jaar met 7% gedaald tot 4.071,7 ton, zo blijkt uit een nieuw rapport dat vandaag door de World Gold Council naar buiten werd gebracht. Vergeleken met een jaar eerder werd er meer goud gebruikt voor sieraden en de productie van elektronica, maar dat effect werd ongedaan gemaakt door een afgenomen vraag naar beleggingsgoud in de vorm van ETF’s.

    De vraag naar gouden munten en goudbaren daalde slechts met 2% ten opzichte van een jaar eerder, terwijl de aankopen van centrale banken vijf procent lager uitvielen. Vooral in de Verenigde Staten nam de belangstelling voor beleggingsgoud af, terwijl die in andere markten als Turkije, China en India stabiel bleef of zelfs iets toenam. We hebben de belangrijkste bevindingen uit de jaarrapportage van de World Gold Council voor u op een rij gezet.

    Meer vraag naar sieraden

    De wereldwijde vraag naar goud voor de productie van sieraden steeg vorig jaar met 4% naar 2.135,5 ton, de eerste stijging op jaarbasis sinds 2013. Vooral de Indiase goudmarkt deed het in 2017 erg goed, want daar steeg de vraag naar het edelmetaal voor de productie van sieraden met 12% naar 562,7 ton. Ook opvallend was dat er in de Verenigde Staten voor het eerst sinds 2010 weer meer goud in de vorm van sieraden verkocht werd. De meest voor de hand liggende verklaring daarvoor is het positieve economische sentiment, waardoor Amerikanen meer geld besteden aan dit soort luxegoederen.

    Vraag naar gouden sieraden trekt weer aan in de Verenigde Staten (Bron: World Gold Council)

    Vraag naar beleggingsgoud daalt vooral in de VS

    De totale vraag naar beleggingsgoud daalde vorig jaar met 23% naar 1.231,9 ton, een daling die voor het grootste gedeelte toegeschreven kan worden aan een verminderde belangstelling voor zogeheten exchange traded funds. Dat zijn beleggingsproducten die als aandelen op de beurs verhandeld worden en die door fysiek goud gedekt worden. Het afgelopen jaar voegden deze goud-ETF’s in totaal 202,8 ton goud aan hun voorraden toe, een daling van meer dan 60% ten opzichte van de 546,8 ton in het jaar daarvoor.

    Terwijl de belangstelling voor ETF’s daalt is de vraag naar fysiek edelmetaal in de vorm van gouden munten en goudbaren nog steeds robuust. Wereldwijd werd er voor 1.029,2 ton aan munten en baren verkocht, slechts twee procent minder dan in 2016. Zowel in China als India nam de vraag naar beleggingsgoud toe, waarbij de Chinese markt met 306,4 ton zelfs het tweede beste jaar ooit liet zien. China was daarmee in 2017 wereldwijd ook de grootste afzetmarkt voor munten en baren.

    De toegenomen vraag naar beleggingsgoud in Azië en Europa wordt teniet gedaan door vraaguitval in de Verenigde Staten. Volgens cijfers van de World Gold Council daalde de vraag daar in een jaar tijd van 93 naar 39,4 ton, het laagste niveau in tien jaar tijd. Die daling wordt bevestigd door de tegenvallende verkoopcijfers van de US Mint, het Amerikaanse munthuis dat de gouden Eagle en zilveren Eagle munten produceert. Door de combinatie van een stabiele goudprijs en sterk stijgende aandelenkoersen was de belangstelling voor het edelmetaal onder Amerikaanse beleggers minder groot dan in voorgaande jaren.

    Chinese vraag naar munten en baren neemt toe (Bron: World Gold Council)

    Centrale banken blijven goud kopen

    Centrale banken voegden in 2017 voor het achtste jaar op rij edelmetaal aan hun reserves toe. Het totaal lag met 371,4 ton weliswaar vijf procent lager dan een jaar eerder, maar nog steeds gaat het om aanzienlijke hoeveelheden. Het grootste gedeelte daarvan komt voor rekening van de Russische centrale bank, want die voegde vorig jaar 223 ton edelmetaal aan haar reserves toe. Andere grote afnemers waren de centrale banken van Turkije en Kazachstan, die vorig jaar respectievelijk 86 en 42,9 ton kochten.

    Het totale volume viel vorig jaar wat lager uit doordat de centrale bank van Venezuela een deel van haar goudvoorraad liquideerde. Vanwege een tekort aan dollars sloot de centrale bank een swap met Deutsche Bank, maar door het aanhoudende tekort aan valutareserves kon Venezuela deze activaruil aan het einde van de looptijd niet meer terugdraaien. Daarom werd het goud dat als onderpand was opgegeven, naar schatting ongeveer 45 ton, in de verkoop gedaan.

    Rusland blijft al jaren goud aan reserves toevoegen (Bron: World Gold Council)

    Productie goudmijnen stabiliseert

    Vorig jaar wisten goudmijnen wereldwijd in totaal 3.268,7 ton goud uit de grond te halen, een fractie meer dan een jaar eerder. De Chinese mijnbouwsector haalde 10% minder edelmetaal uit de grond, maar die daling werd gecompenseerd door een hogere productie in andere landen. Vooral in Rusland wist de mijnbouwsector de productie verder op te schroeven. Ook in Indonesië, Canada en in het westelijke deel van Afrika wisten mijnen meer edelmetaal uit de grond te halen.

    Kijken we naar de langere termijn, dan zien we dat de goudmijnsector steeds meer moeite heeft om zichzelf te overtreffen. Sinds 2008 stijgt de productie ieder jaar, maar de stijging vlakt wel steeds verder af. Het wordt niet alleen steeds moeilijk om nieuwe goudaders te vinden, ook is er door de lagere goudprijs van een paar jaar geleden minder geld geïnvesteerd in nieuwe projecten.

    Productie goudmijnen stijgt steeds langzamer

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • VS overweegt nieuwe sancties tegen Venezuela

    De Verenigde Staten overwegen de import van olie uit Venezuela en de export van geraffineerde olieproducten naar het land te blokkeren. Dat zei de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Rex Tillerson zondag tijdens een persconferentie in Argentinië. Met een dergelijke sanctie kan de regering van de Venezolaanse president Maduro verder onder druk worden gezet om weer terug te keren naar de grondwet, zo verklaarde Tillerson.

    In zijn verklaring zei hij het volgende over de mogelijkheid van nieuwe sancties tegen Venezuela.

    “Een van de aspecten in de overweging van sancties op olie is het effect dat het zal hebben op bevolking van Venezuela. Is het een stap waarmee we dit misschien sneller tot een einde kunnen brengen? Als we niets doen om dit tot een einde te brengen, dan vragen we de Venezolaanse bevolking ook om hier nog langer onder te leiden.

    We kijken naar de opties en hoe we de impact op de belangen van Amerikaanse bedrijven kunnen verzachten, maar er zijn ook andere landen in de regio waar het effect op kan hebben. We moeten er rekening mee houden dat we die landen geen schade toebrengen met een actie die wij nemen. We zijn het dus aan het bestuderen en het wordt overwogen.”

    Hyperinflatie in Venezuela

    Venezuela is door slecht economisch beleid en door de daling van de olieprijs in grote problemen gekomen. Het land heeft vrijwel geen valutareserves meer en de regering heeft de geldpers aangezet om de import van essentiële goederen te kunnen betalen. Het gevolg is dat de lokale munt zo goed als waardeloos geworden is, waardoor spaarders al hun koopkracht zijn kwijtgeraakt en winkels niet meer bevoorraad worden. Er zijn grote tekorten aan voedsel, medicijnen en andere basisvoorzieningen.

    Het lijkt erop dat de Amerikaanse regering door middel van economische sancties de druk op Maduro nog verder wil verhogen, in de hoop dat zijn regering valt. De sancties die momenteel al van kracht zijn hebben betrekking op een aantal personen in de regering van Maduro en verbieden Amerikaanse banken en beleggers om staatsobligaties van Venezuela te kopen.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Nederlanders sparen steeds minder

    Nederlanders parkeren steeds minder geld op een spaarrekening, zo blijkt uit nieuwe cijfers die de Nederlandsche Bank afgelopen vrijdag publiceerde. In totaal werd er vorig jaar nog maar €300 miljoen aan ons spaarsaldo toegevoegd, dat is omgerekend minder dan €20 per persoon. Nederlanders sparen de laatste jaren steeds minder, wat voor een belangrijk deel te verklaren is door de extreem lage rente. Ter vergelijking, tijdens de Europese schuldencrisis van 2011 en 2012 werd er meer dan €10 miljard per jaar gespaard.

    Sparen levert bijna niets meer op, waardoor het voor huishoudens vaak interessanter is om bijvoorbeeld extra af te lossen op de hypotheekschuld. Ook zijn er steeds meer spaarders die vanwege de lage rente in aandelen beleggen of hun geld in tastbare zaken investeren. Volgens cijfers van ING is het aantal nieuwe beleggingsrekeningen vorig jaar met 68% toegenomen. Een andere mogelijke verklaring voor de verminderde spaarzin is dat consumenten met een koopwoning zich door de stijgende huizenprijzen rijker voelen en daarom minder geld opzij zetten voor later.

    Nederlanders spaarder vorig jaar slechts €300 miljoen (Bron: DNB)

    Spaargeld levert steeds minder op

    In totaal hebben Nederlanders ongeveer €339 miljard aan spaargeld, maar door de daling van de rente levert dat steeds minder op. Keerden banken in 2012 ongeveer €6 miljard aan rente uit over dit bedrag, vorig jaar was dat niet veel meer dan €2 miljard. Ook voor banken is het beheren van al dat spaargeld weinig zinvol, omdat ze een negatieve rente moeten betalen om hun overtollige reserves bij de Europese Centrale Bank te parkeren. Gemiddeld ontvingen spaarders vorig jaar 0,5% rente over hun spaartegoeden, tegenover 0,76% gemiddeld over heel 2016.

    Lees ook:

  • Aandelenmarkten opnieuw flink lager

    Aandelenmarkten opnieuw flink lager

    Na een bloedrode maandag op de Amerikaanse aandelenmarkt openen de beurzen in Azië en in Europa vandaag opnieuw flink in de min. Gisteren sloot de Dow Jones 4,6% lager en ging de breed gedragen S&P 500 index met 4,1% onderuit, terwijl de aandelenkoersen intraday nog veel lager stonden.

    Beleggers zouden zich zorgen maken over de oplopende rente en het vooruitzicht van meer renteverhogingen door de Amerikaanse centrale bank, waardoor aandelen minder aantrekkelijk worden ten opzichte van obligaties. Ook nemen de geopolitieke spanningen in het Midden-Oosten toe, wat beleggers nerveus maakt.

    De Dow Jones en de S&P 500 index behaalden in januari nog de grootste maandelijkse koerswinst in twee jaar tijd en stegen op 26 januari naar een nieuwe all-time high. Door de correctie van maandag zijn de belangrijkste Amerikaanse beursindices weer terug op het niveau van twee maanden geleden, waarmee de correctie dramatischer lijkt dan het is. Zorgwekkend is dat de liquiditeit op de aandelenmarkt momenteel laag is, zoals de cijfers van Nanex laten zien.

    Beurzen verder omlaag

    De schokgolf van maandag werkt ook vandaag door op de financiële markten. De Chinese Shanghai Composite verloor 3,35%, terwijl de Japanse Nikkei index meer dan 4,7% lager sloot. Ook in Europa staat er vandaag rood op de borden. De AEX index opende bijna 4% in de min en stond rond het middaguur bijna 2,5% lager op 529 punten, terwijl de beurzen in Duitsland en Frankrijk halverwege de dag op een verlies van bijna 2% staan.

    Niet alleen de aandelenkoersen gaan onderuit, ook de virtuele munten zetten de daling van afgelopen week voort. Vandaag zakte de prijs van bitcoin met meer dan 8% naar $6.339. In een maand tijd daalde de marktwaarde van alle virtuele munten van meer dan $800 miljard naar $290 miljard, wat betekent dat vanaf het hoogtepunt van begin januari al meer dan zestig procent aan waarde uit de virtuele munten verdampt is.

    Marktwaarde virtuele munten sterk gedaald (Bron: Coinmarketcap)

    Vlucht naar goud en obligaties

    Onder deze extreme volatiliteit blijft de goudprijs relatief stabiel. Sinds het begin van deze week is de goudprijs in euro’s met 1,37% gestegen tot €34.800 per kilo, omgerekend iets meer dan €1.080 per troy ounce. De zilverprijs is ten opzichte van de slotkoers van afgelopen vrijdag met 2% gestegen, van €427 naar €436 per kilogram. Daarmee bewijzen de edelmetalen hun rol als veilige haven.

    Ook staatsobligaties vervullen op deze dagen hun rol als veilige haven, want de rente op Amerikaanse 10-jaars leningen zakte van een slotkoers van 2,84% afgelopen vrijdag naar 2,71% op het moment van schrijven. De Duitse 10-jaars rente daalde ook wat, al bleef deze beweging beperkt tot een paar basispunten. Een daling van de rente betekent dat de waarde van obligaties stijgt. Beleggers lijken de voorkeur te geven aan dollars, want de wisselkoers ten opzichte van de euro zakte tot onder de $1,24.

    Goudprijs begint de week met een bescheiden winst (Bron: Goudstandaard)