De regering van Syrië wil de internationale coalitie aansprakelijk stellen voor de schade die is aangericht met diverse luchtaanvallen. Dat staat in een brief die de Syrische ambassadeur van de Verenigde Naties onlangs heeft ingediend.
Volgens de ambassadeur hebben de Verenigde Staten en haar bondgenoten binnen de zogeheten internationale coalitie illegaal bombardementen uitgevoerd op onder andere dorpen en op infrastructuur die hoort bij de productie van olie en gas.
In de brief wordt verwezen naar drie luchtaanvallen op onder andere een tankstation, een gasinstallatie en een dorp in Syrië. Bij die laatstgenoemde aanval vielen ook burgerslachtoffers, waarvan acht naderhand nog geïdentificeerd konden worden. De ambassadeur schrijft in zijn brief het volgende:
De herhaaldelijke bombardementen door deze illegitieme “internationale coalitie” eisen de levens van honderden onschuldige Syrische burgers en veroorzaken aanzienlijke materiële schade aan Syrische faciliteiten, huizen en infrastructuur. Ook veroorzaakt het een bijna totale vernietiging van Syrische olie- en gasinstallaties.
De aanvallen van de zogenaamde “internationale coalitie” en de illegale, eenzijdige en gedwongen economische sancties van de Verenigde Staten, de Europese Unie en andere Staten tegen de Arabische Republiek Syrië zorgen ervoor dat het onderhoud aan deze economische faciliteiten wordt belemmerd en dat de ontwikkeling en wederopbouw in de Arabische Republiek Syrië in gevaar komt.
Mijn regering bevestigde opnieuw haar positie dat de aanvallen door de zogenaamde internationale coalitie tegen Islamitische Staat in Irak en de Levant op het grondgebied van Syrië illegaal zijn en in strijd met het internationaal recht, omdat deze worden uitgevoerd zonder de goedkeuring van en coördinatie met de Syrische regering.
Mijn regering staat erop dat deze luchtaanvallen stoppen en dat de deelnemers aan deze illegitieme coalitie de politieke en wettelijke verantwoordelijkheid op zich nemen voor de vernietiging van infrastructuur in de Arabische Republiek Syrië, inclusief de verantwoordelijkheid voor compensatie.
De Amerikaanse president Trump heeft de CIA opdracht gegeven om te stoppen met de bewapening van rebellen die tegen Assad vechten. Met dit besluit rekent Trump af met het buitenlandse beleid van de Obama regering, die in 2013 begon met de bewapening van zogeheten ‘gematigde rebellen’.
De Washington Post schrijft dat Trump dit besluit al bijna een maand geleden heeft genomen, nog voor de bijeenkomst van de G20 in Duitsland. Daar sprak Trump ruim twee uur met de Russische president Poetin, waarbij een overeenkomst werd bereikt over een staakt-het-vuren in het zuiden van Syrië.
Tijdens het bezoek aan de Franse president Macron zei Trump dat er ook al gesproken is over een tweede staakt-het-vuren in een ander gedeelte van Syrië. Als dat lukt, dan is er volgens de Amerikaanse president een goede kans dat er een einde komt aan de vuurgevechten in het land.
Vrede in Syrië?
Met de beëindiging van dit omstreden CIA programma komt er overigens geen einde aan de Amerikaanse inmenging in de situatie. Zo blijft de Amerikaanse regering steun verlenen aan de Koerdische strijders die in Raqqa en langs de rivier de Eufraat vechten tegen Islamitische Staat. Ook gaan de bombardementen vanuit de lucht door de Amerikaanse coalitie gewoon door.
In 2015 besloot Poetin het regeringsleger van Assad te steunen. Niet omdat hij Assad zo graag wilde helpen, maar omdat hij wilde voorkomen dat Syrië in dezelfde situatie terecht zou komen als Libië. Dat plan heeft een grote kans van slagen, zeker nu Trump bereid is zijn steun aan de oppositie in te trekken.
Wederopbouw
De laatste maanden heeft het regeringsleger van Assad met hulp van Rusland veel gebieden weten te veroveren. In verschillende steden pakt de Syrische bevolking het dagelijkse leven weer op, al is er door de gevechten veel schade toegebracht aan gebouwen en aan de infrastructuur. Om die schade te herstellen heeft Syrië de hulp van Chinese bouwbedrijven ingeroepen. De Syrische ambassadeur in China, Imad Mustafa, zei daar onlangs het volgende over:
China, Rusland en Iran hebben tijdens het militaire conflict aanzienlijke steun gegeven aan Syrië. Daarom zijn het deze drie landen die een belangrijke rol zullen spelen in de wederopbouw van Syrië. Als we deze werkzaamheden zouden overlaten aan andere landen, zelfs aan diegene die hebben bijgedragen aan de schade, dan zou dat erg oneerlijk zijn.
We hebben onze les geleerd van wat er tijdens deze binnenlandse oorlog gebeurd is. We hebben geleerd wie onze strategische partners zijn. We zullen nu niet dichter naar het Westen toe bewegen, maar richting het noorden en het oosten (verwijzend naar Rusland, Iran en China).
China zal een belangrijke rol gaan spelen in de wederopbouw van Syrië. Dat werd afgelopen zondag duidelijk, toen in de Chinese hoofdstad Beijing een expositie gehouden werd die geheel in het teken stond van de wederopbouw van Syrië. Bij deze expositie waren meer dan duizend Chinese bedrijven vertegenwoordigd, die allemaal kennis hebben van bouw en infrastructuur.
Imad Mustafa, de Syrische ambassadeur in China, bevestigde tegenover het Syrische persbureau SANA dat Chinese bedrijven voorrang krijgen in de wederopbouw van het land. Dat is geen onlogische keuze, als je bedenkt dat China van begin af aan Assad en zijn regeringsleger gesteund heeft en net als Rusland niet wilde meewerken aan de Westerse sancties tegen Syrië.
China ziet kansen voor nieuwe Zijderoute
Ook voor China biedt deze samenwerking mogelijkheden, omdat Syrië een belangrijke schakel is in het ‘Silk Road’ project. Deze handelsroute van China naar Europa loopt ook door Syrië, een land dat aan de Middellandse Zee ligt en daarom een belangrijke schakel kan vormen. Met nieuwe investeringen in Syrische havens kan China ook zonder een passage van het Suezkanaal goederen over de Middellandse Zee transporteren.
China heeft zich nooit gemengd in de strijd van het Syrische regeringsleger tegen de gewapende rebellen, maar nu Syrië met hulp van bondgenoot Rusland weer veilig is en honderdduizenden inwoners weer terugkeren komt China in beeld als een neutrale partij die kan helpen in de wederopbouw van het land, waarbij ze tegelijkertijd haar ambitieuze plannen voor de nieuwe Zijderoute kan realiseren.
De propagandacampagne om Assad te kunnen beschuldigen van het gebruik van chemische wapens is begonnen, zo waarschuwt de woordvoerster van het Russische Ministerie van Buitenlandse Zaken, Maria Zakharova. In een bericht op Facebook schrijft ze dat de eerste video’s daarvan al zijn opgedoken en dat er waarschijnlijk nog veel meer zullen volgen.
“Zoals we een paar dagen geleden al waarschuwden is de propagandacampagne in de media over ‘het gebruik van chemische wapens door de regering in Damascus’ begonnen. Er zullen meer van dit soort video’s verschijnen, uiteenlopend van lage kwaliteit tot video’s van Hollywood kwaliteit. Er zullen veel van dit soort valse video’s opduiken.”
Bij deze tekst plaatste Zakharova een fragment van een video die nu al op sociale media circuleert, dat naar verluid is opgenomen in een ziekenhuis in het oosten van Ghouta, hetzelfde gebied waar in 2013 een chemische aanval zou hebben plaatsgevonden. In de video zegt een man dat hij mensen aan het filmen is die het slachtoffer zijn geworden van een chloorgasaanval van het regime van Assad.
Syrië ontkent gebruik chemische wapens
Het Syrische regeringsleger is bekend met de beschuldigingen over het gebruik van chemische wapens en schrijft in een verklaring dat er valse claims gemaakt worden op verschillende websites die banden onderhouden met terroristische organisaties. Het regeringsleger zegt dat ze nooit chemische wapens hebben gebruikt en dat ze die ook nooit zouden gebruiken, ook niet als ze die hadden.
Volgens de regering in Damascus is er altijd volledige medewerking verleend aan de Organization for the Prohibition of Chemical Weapons (OPCW) van de Verenigde Naties. De Syrische regering was dan ook erg verrast door het rapport dat deze organisatie publiceerde over een chemische aanval die in april dit jaar plaatsvond in de stad Idlib. Het onderzoeksteam had de plaats van het delict niet eens bezocht en vertrouwde uitsluitend op bewijsmateriaal dat door de Syrische oppositie en door bepaalde non-gouvernementele organisaties (NGO’s) werd aangeleverd.
‘Potentiële voorbereidingen’
Vorige week kwam de Amerikaanse regering met een opmerkelijk persbericht over ‘potentiële voorbereidingen’ van Assad voor een nieuwe chemische aanval op zijn eigen bevolking. Tot ergernis van de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov. Hij zei vorige week dat dit soort berichten juist door terroristen gebruikt zullen worden om een aanslag te plegen en Assad daar de schuld van te geven.
De timing van dit persbericht uit Washington is ook opmerkelijk te noemen, omdat het Syrische regeringsleger de laatste maanden juist aan de winnende hand is. En juist doordat het Syrische leger de terroristen weet terug te dringen durven Syrische vluchtelingen weer op grote schaal terug te keren naar hun eigen land. Hoe geloofwaardig is het verhaal dat Assad chemische wapens gebruikt tegen zijn eigen bevolking?
Volgens Poetin is de Russische interventie in Syrië niet bedoeld om Assad te steunen, maar om te voorkomen dat Syrië als staat uiteenvalt en dat daaruit een situatie van chaos ontstaat die vergelijkbaar is met landen als Libië, Somalië en Afghanistan.
Tijdens het Sint Petersburg International Economic Forum (SPIEF) geeft de Russische president tekst en uitleg over zijn optreden in Syrië en over het wel of niet steunen van de regering van de Syrische president Assad. Hij werd geïnterviewd door de Amerikaanse journaliste en politiek commentator Megyn Kelly. De complete vertaling staat onder de video.
Megyn Kelly: De Amerikaanse president heeft gezegd dat je een slechte man steunt in Syrië, hij zei dat Assad een slechterik is. Geloof je dat?
Poetin: Wat moet ik geloven? Dat Assad een slechte man is? Je moet de andere leiders vragen die met Assad gesproken hebben. Hij is na zijn verkiezing vaker in Europa geweest dan in Rusland. Het is niet Assad die we willen beschermen, maar de Syrische staat. We willen niet dat daar een situatie ontstaat die vergelijkbaar is met Libië, Somalië of Afghanistan. In Afghanistan zitten ze al vele jaren, maar de situatie is niet bepaald beter geworden. We willen de Syrische staat behouden. Om het fundamentele probleem op te lossen moeten we naar politieke middelen kijken. Natuurlijk kan iedereen daar wel ergens schuldig aan worden bevonden, maar laten we niet vergeten dat er zonder een actieve inmenging van buitenaf waarschijnlijk geen burgeroorlog was uitgebroken in Syrië.
Waar wordt Assad precies van beschuldigd? We weten dat hij beschuldigd wordt van het gebruik van chemische wapens, maar er is geen bewijs om dat te onderbouwen. Vlak na het incident suggereerden we dat er een inspectie uitgevoerd moest worden op de luchtbasis waar naar verluid het vliegtuig van Assad zou zijn opgestegen. Als er chemische wapens gebruikt zouden zijn, dan waren die op het vliegtuig geladen en dan zou je dat met moderne apparatuur kunnen opsporen. Maar de Amerikanen weigerden dergelijke inspecties. Ze praten dus veel, maar doen weinig. We hebben voorgesteld om een inspectie te houden op de plaats waar de aanval werd uitgevoerd, maar dat vonden ze te gevaarlijk. Waarom is het gevaarlijk als de aanval werd gericht tegen de goed gezinde oppositie?
Er is een vertegenwoordiger van Irak hier die we verwelkomen, en één van Irakees Koerdistan. De militanten gebruikten chemische wapens en de internationale gemeenschap erkende dat. Dus de militanten daar hebben chemische wapens, maar volgens de Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons (OPCW) heeft Syrië haar voorraad chemische wapens vernietigd. Als er een excuus gecreëerd wordt, zonder dat er bereidheid is om de zaken echt te onderzoeken, dat brengt ons dat nergens. Laten we substantieel praten. Heeft Assad fouten gemaakt? Ja, waarschijnlijk heel veel. Maar zijn diegene die tegenover hem staan engelen? Wie vermoord mensen en executeert kinderen? Onthoofd mensen? Moeten we de mensen steunen die dat soort dingen doen?
Samen met onze Amerikaanse bondgenoten hadden we discussie over de verschillende gebieden waar we wel of niet moesten bombarderen. Ze vertelden ons dat er gebieden waren waar we niet mochten bombarderen, omdat daar de goede oppositie vermengd was met de terroristen van Al Nusra. In dat geval moeten ze de slechte van de goede scheiden binnen de oppositie. Moeten we wachten tot de terroristen naar ons land toe komen? Nee, natuurlijk niet. Laten we een overeenstemming bereiken. Volgens onze inschattingen zijn er ongeveer 4.000 mensen uit Rusland naar Syrië gegaan en nog eens 4.500 uit de centraal Aziatische landen. Dit is een reële bedreiging, want sommigen proberen terug te komen en dat lukt ze soms ook.
We zijn onze aanval in Syrië begonnen omdat we wisten waar dit allemaal toe zou leiden. Je moet niet proberen mensen te oormerken. We moeten substantieel samenwerken en we zijn bereid om dat te doen, maar we hebben een constructieve benadering nodig van de Amerikaanse kant.
Megyn Kelly: We weten dat Assad wel eens chemische wapens gebruikt heeft en dat Rusland in 2013 een overeenkomst heeft bereikt om dat te stoppen. De enige vraag is nog of hij ook achter de aanval van een paar maanden geleden zit. Ik wil je vragen – we zagen die video van stervende kinderen, de reden voor Trump om die raketaanval uit te voeren – geloof je dat die video nep is?
Poetin: Als eerste, toen president Obama en ik overeenstemming bereikten over het vernietigen van de chemische wapens van Syrië, toen wisten we alleen dat die wapens er waren. Niet of Assad ze ook daadwerkelijk gebruikt heeft. Wees dus alsjeblieft wat specifieker. Ten tweede, voor wat betreft de mensen die om het leven zijn gekomen door het gebruik van deze chemische wapens, dat is valse informatie. We zijn er op dit moment erg zeker van dat Assad geen chemische wapens heeft gebruikt. Het is allemaal in scène gezet om hem te kunnen beschuldigen. Bovendien heeft onze inlichtingendienst informatie dat er in een ander gebied in Syrië, niet ver van Damascus, plannen waren om dit scenario te herhalen. Wij hebben deze plannen bekend gemaakt en diegene die dat van plan waren kunnen stoppen.
Megyn Kelly: De lichamen van de slachtoffers werden onderzocht in het forensisch medisch instituut van Ankara in Turkije. Daarbij waren mensen van de WHO (World Health Organisation) en van de OPCW aanwezig als getuigen. Zij concludeerden dat de slachtoffers waren aangevallen met sarin gas. Zijn we bereid om te geloven dat alles in scène is gezet? Dat iedereen daarbij betrokken was?
Poetin: Het antwoord is erg eenvoudig en dat weet jij ook. Ja, sarin kan gebruikt zijn door iemand, maar niet door Assad. Het kan door iemand gebruikt zijn met als doel Assad ervan te beschuldigen. We moeten dus begrijpen wie we de schuld kunnen geven. En anders – als er geen echt onderzoek is – dan speelt dat alleen maar de daadwerkelijke daders in de kaart. Dan wil ik je graag vragen: Waarom ging men niet gelijk naar het vliegveld waar de chemische wapens naar verluid zijn ingeladen? Waarom wilde men het vliegtuig niet zien waarmee die aanslag naar verluid zou zijn uitgevoerd? Het antwoord is simpel: Men was bang dat de waarheid boven tafel zou komen.
Wat je mij vertelt overtuigt mij op geen enkele manier. Het sterkt mij in de gedachte dat we beter niet kunnen speculeren en dat we de krachten moeten bundelen om echte bedreigingen aan te kunnen pakken. En we weten wat deze bedreigingen zijn. We weten waar terrorisme om draait. We hebben daar genoeg voorbeelden van gezien. Niemand moet terrorisme gebruiken om korte termijn politieke belangen te behartigen. Waarom zou je pogingen ondernemen om terroristen op te zetten tegen bijvoorbeeld Assad? Dat doen ze omdat niemand anders bereid is voor dat doel te vechten. Ik denk dat het niet de moeite waard is om dit soort terroristen vandaag de dag te gebruiken, want morgen gaat het je veel kosten. Toen Al-Qaida in Afghanistan werd gecreëerd om te vechten tegen de Sovjet-Unie wisten ze niet dat het later de Verenigde Staten zou raken met de aanslagen van 9/11. We moeten dus nadenken over de gevolgen van dit beleid voor de lange termijn.
De Russische president Poetin gaf deze week een openhartig interview aan de Franse krant Le Figaro. In het interview praat hij over de diplomatieke en historische banden tussen Rusland en Frankrijk, maar ook over actuele thema’s als het geweld in Syrië en Oekraïne en de voortdurende provocaties richting Rusland. Het volledige interview is in het Engels ondertiteld, klik daarvoor op de bijbehorende knop onder de tijdbalk. Een samenvatting van het gesprek staat onder de video.
Over Syrië
Volgens Poetin hebben Turkije en Iran een belangrijke bijdrage geleverd aan het bewerkstelligen van een staakt-het-vuren in Syrië. Ook is er overeenstemming bereikt over een aantal zogeheten de-escalatie zones, waar de lokale bevolking zich veilig kan bewegen. Volgens Poetin is dit een tijdelijke maatregel om tot een diplomatieke oplossing te kunnen komen. Hij benadrukte dat het geen prototype moet zijn voor een toekomstige territoriale opdeling van Syrië. Het is uiteindelijk aan de Syrische bevolking om te bepalen of Assad weg moet, niet aan Rusland of aan een ander land.
Ten aanzien van de chemische aanval in Idlib merkt Poetin op dat Amerikanen een grondig onderzoek naar deze terreuraanval weigerde. Als Assad werkelijk chemische wapens had gebruikt, dan hadden ze daar met moderne onderzoekstechnieken zeker sporen van terug moeten vinden op het vliegveld en in het vliegtuig waarmee waarmee aanval was uitgevoerd. Hij vraagt zich af waarom dat onderzoek geen steun kreeg van de bondgenoten in het Westen.
Volgens Poetin zijn de beschuldigingen aan het adres van Assad enkel en alleen maar bedoeld om aanvullende maatregelen te rechtvaardigen tegen zijn regering. Hij heeft geen bewijs kunnen vinden dat Assad achter de aanslag zit.
Over de relatie met het Westen
Het is volgens Poetin geen verrassing dat de relatie met de Verenigde Staten nog niet verbeterd is, omdat de politieke situatie daar volgens hem beïnvloedt wordt door diegene die de verkiezingen verloren hebben en hun verlies niet willen accepteren. Die blijven Rusland van alles beschuldigen. Daarom kan het volgens de Russische president nog wel even duren voordat de relatie met de VS hersteld kan worden.
Over de NAVO
Poetin merkt op dat het militaire budget van de Verenigde Staten groter is dan dat van alle andere landen in de wereld bij elkaar. Vanuit dat oogpunt gezien is het ook niet vreemd dat Trump een grotere bijdrage verlangt van haar NAVO bondgenoten. Maar wat Poetin niet begrijpt is dat Europese landen hun militaire budget willen opschroeven, terwijl ze tegelijkertijd hun relatie met Rusland willen verbeteren. Tegen wie zijn ze van plan te gaan vechten?
Volgens Poetin blijkt hieruit hoe kortzichtige het beleid in Europa en de Verenigde Staten is. Poetin brengt in herinnering dat toen de Sovjet-Unie uiteenviel, er een mondelinge afspraak is gemaakt met Westerse politici dat de NAVO zich niet verder zou uitbreiden richting het oosten. Sommige Duitse politici stelden destijds al een nieuwe Europese veiligheidsunie voor, waar zowel de Verenigde Staten als Rusland aan zouden deelnemen.
Was dat gebeurd, dan hadden we volgens Poetin niet de problemen gehad waar we de laatste jaren mee geconfronteerd worden, namelijk de expansie van de NAVO richting de Russische grens en de verschuiving van militair materieel richting landen grenzend aan Rusland. Het raketschild in Polen en Roemenië zou er dan niet zijn geweest, een systeem dat de strategische balans tussen Rusland en de Verenigde Staten fundamenteel verstoord heeft.
We kunnen dit allemaal niet meer terugdraaien, daarom moeten we volgens de Russische president niet de spanningen opbouwen met allerlei fictieve dreigingen uit Rusland en met hybride oorlogsvoering. Deze dreigingen heeft het Westen zelf verzonnen en nu maken ze zichzelf daar bang mee. Daarmee stuurt het Westen volgens Poetin aan op een beleid dat geen enkele toekomst heeft.
De toekomst ligt volgens de Russische president in samenwerking met het Westen op alle gebieden, inclusief veiligheidsvraagstukken. De dreiging van vandaag de dag komt immers niet uit Rusland, maar van terreuraanslagen. Aanslagen in Parijs, in België, maar ook in Rusland. Er is een oorlog gaande in het Midden-Oosten, dat is waar we ons volgens Poetin zorgen over zouden moeten maken.
Thierry Baudet zet zijn vraagtekens bij de poging van het Westen om Assad weg te krijgen uit Syrië. Hij vreest voor een herhaling van Irak en Libië, waar de regime change vooral heel veel ellende en onveiligheid heeft opgeleverd voor de plaatselijke bevolking. Zonder harde bewijzen wordt Assad beschuldigd van een chemische aanval op zijn eigen bevolking, maar dat is voor andere Kamerleden geen reden om kritisch te zijn. Integendeel, ze veroordelen de lijsttrekker van het Forum voor Democratie voor het feit dat hij een neutraal standpunt inneemt in deze gevoelige en belangrijke kwestie.
Zo lang niet bewezen is dat Assad verantwoordelijk is voor misdaden tegen zijn eigen bevolking is het niet gerechtvaardigd om een ‘regime change’ te organiseren. Volgens Baudet wordt de Syrische bevolking dan overgeleverd aan tal van strijdende terreurgroepen, die de regio alleen maar onveiliger zullen maken. Om nog maar te zwijgen van de vluchtelingenstroom die dan op gang zal komen richting Europa.
De chemische aanval in de Syrische stad Idlib was een ‘false flag’ die in scene is gezet om Assad in een kwaad daglicht te stellen. Dat zei de Russische president Poetin tijdens een persconferentie in Moskou. Hij zegt ook informatie te hebben dat er meer van dit soort aanslagen zullen plaatsvinden in Syrië, waarbij de regering van Assad weer als schuldige aangewezen zal worden.
Tijdens de persconferentie na afloop van een ontmoeting met de Italiaanse president Sergio Mattarella zei Poetin daar het volgende over:
“We hebben uit verschillende bronnen informatie gekregen dat false flag operaties als deze – want anders kan ik het niet noemen – in andere delen van Syrië worden voorbereid, onder andere in de gebieden ten zuiden van Damascus. Ze willen daar een chemische aanval plannen en de Syrische regering beschuldigen van deze aanval.
Ik heb hier met president Mattarella over gesproken en ik vertelde hem dat de aanslag me sterk deed denken aan de gebeurtenissen van 2003, toen vertegenwoordigers van de Verenigde Staten tijdens sessie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties vermeende bewijzen toonden van chemische wapens die ze hadden gevonden in Irak. Vervolgens werd een militaire campagne opgestart in Irak, die eindigde met de vernietiging van het land, de groei van terreurdreiging en de verschijning van Islamitische Staat op het wereldtoneel.”
Onderzoek
Volgens Poetin moet er een grondig onderzoek worden gedaan naar de chemische aanval die op 4 april plaatsvond in de Syrische stad Idlib. Nog voordat dit incident goed was onderzocht en de conclusies gepresenteerd werden in de Verenigde Naties vuurde het Amerikaanse leger al tientallen Tomahawk raketten af op een militaire luchtbasis van het regeringsleger van Syrië. Daarmee mengde de VS zich voor het eerst in het Syrische conflict.
Volgens de Syrische president Assad zijn er geen chemische wapens meer in handen van het regeringsleger. Terroristische organisaties als Islamitische Staat en Al-Nusra zouden volgens hem nog wel over dit soort wapens kunnen beschikken, aangezien niet alle opslagplaatsen meer onder controle zijn van het Syrische regeringsleger.
De Amerikaanse regering moet de bewijzen laten zien die aantonen dat Assad verantwoordelijk is voor de chemische aanval op de Syrische stad Idlib. Dat zegt de Russische president Vladimir Poetin in een korte verklaring tegenover de pers.
“Voor wat betreft de positie van onze Amerikaanse vrienden. Ze blijven zeggen dat het regeringsleger van Syrie chemische wapens gebruikt heeft en dat ze daar bewijs van hebben. Nou, laat ons dat betreffende bewijs dan zien. Laat het zien aan de waarnemers van de Verenigde Naties en aan de Veiligheidsraad.
Zeggen dat je bewijzen hebt, maar die geheim houden en niet beschikbaar maken voor nauwkeurig onderzoek is simpelweg respectloos naar alle partners in de internationale gemeenschap. Als er bewijs bestaat, dan moet dat getoond worden. Als het niet getoond wordt, dan is het er niet. Verwijzen naar een paar onderschepte gesprekken, die absoluut niets bewijzen, zijn niet voldoende om een aanval op een soeverein land te rechtvaardigen.”
Rusland heeft de Amerikaanse raketaanval op een militaire basis in Syrië scherp veroordeeld. De Russische president Poetin sprak van een daad van agressie tegen een soeverein land, die in strijd is met het internationale recht. Zijn woordvoerder Dmitry Peskov zei in een verklaring dat het Syrische leger al haar chemische wapens al heeft ingeleverd en dat dit destijds ook bevestigd is door de Verenigde Naties.
Volgens Poetin is de raketaanval op Syrië een poging van de Verenigde Staten om de aandacht van de internationale gemeenschap af te leiden van de talloze burgerslachtoffers die er dagelijks vallen in Irak. Daar probeert het Amerikaanse leger met hulp van het Irakese leger gebieden te heroveren op terreurgroepen als Islamitische Staat.
Door de Amerikaanse inmenging in Syrië wordt het volgens de Russische president alleen maar moeilijker om terrorisme te bestrijden. Integendeel, volgens Poetin worden met deze raketaanval nieuwe obstakels opgeworpen die een gezamenlijke aanpak tegen terrorisme onmogelijk maken. Trump beloofde tijdens zijn presidentscampagne nog betere relaties met Rusland en minder Amerikaanse inmenging in buitenlandse conflicten, maar die belofte lijkt de nieuwe Amerikaanse president niet waar te maken.
“Aanval op Syrië doet denken aan Irak”
Volgens Sergei Lavrov, de Russische minister van Buitenlandse Zaken, doet deze Amerikaanse raketaanval denken aan de militaire invasie in Irak in 2003. Toen viel de VS, samen met het Verenigd Koninkrijk en een paar andere Westerse bondgenoten Irak binnen. “Dat gebeurde toen zonder toestemming van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, een grove schending van het internationaal recht”, aldus Lavrov.
In de nacht van donderdag op vrijdag lanceerde het Amerikaanse leger 59 Tomahawk raketten op het militaire vliegveld in Ash Sha’irat, een basis die op 40 kilometer afstand ligt van de stad Homs. Deze raketaanval is volgens Trump een vergelding op het Syrische leger, die hij verantwoordelijk houdt voor de chemische aanval die eerder deze week plaatsvond in de Syrische stad Idlib. Bij deze aanval kwamen ongeveer tachtig mensen om het leven en raakte 200 mensen gewond. Het Syrische leger ontkent verantwoordelijk te zijn voor deze aanval en verklaarde dat ze niet meer over chemische wapens beschikt.
In 2013 publiceerde de Daily Mail een artikel over uitgelekte emails, waarin gesuggereerd werd dat het Amerikaanse leger plannen had om een gifgasaanval uit te voeren en het leger van Assad daar de schuld van te geven. Dat voedt de geruchten dat de chemische aanval een false flag was.
Volgens Ron Paul wijst alles erop dat de chemische aanval in Syrië van dinsdag een ‘false flag’ operatie was. In het radioprogramma ‘The Liberty Report’ zegt hij dat voor de Syrische president er geen enkele logische reden te bedenken is om uitgerekend op dit moment een chemische aanval of zijn eigen bevolking te plegen.
Voordat de berichten naar buiten kwamen over deze chemische aanval en wie daar schuldig aan is ging alles nog redelijk goed. Trump liet weten dat het aan de Syrische bevolking is om te bepalen wie hun land moet regeren, de vredesonderhandelingen waren bezig en Al Qaida en Islamitische Staat waren op de vlucht. Het lijkt erop alsof iemand niet tevreden was over de gang van zaken en dat er daarom zoiets moest gebeuren.
Ron Paul merkt op dat situatie nu erg veel lijkt op die van vier jaar geleden. Toen werd Assad ook beschuldigd van een chemische aanval, maar dat is nooit feitelijk aangetoond. Hij ziet ook geen enkele reden waarom Assad uitgerekend nu een aanval op zijn eigen bevolking zou uitvoeren, juist nu Aleppo heroverd is en het regeringsleger gebieden verovert op de verschillende terreurgroepering dit in het land actief zijn.
In november zei Ron Paul in een interview met The Daily Caller al dat we rekening moeten houden met ‘false flag’ operaties in Syrië. Aanvallen als deze kunnen door de Amerikaanse regering als rechtvaardiging gebruikt worden voor inmenging in het conflict. Op dezelfde manier werd ook de Amerikaanse inmenging in Irak en Libië gerechtvaardigd.
