Tag: europa

  • Europa keert zich tegen sancties Rusland

    De sancties tegen Rusland beginnen meer weerstand op te roepen in Europa, zo blijkt uit de meest recente berichtgeving. Grote exporterende bedrijven verliezen klanten in Rusland en ook de politiek begint zich te realiseren dat de sancties als een boemerang werken. Dat laten we zien aan de hand van een aantal nieuwsfeiten van de afgelopen weken uit diverse media:

    • De Deense minister van Buitenlandse Zaken, Martin Lidegaard, sprak onlangs tegenover Bloomberg de waarschuwing uit dat de sancties tegen Rusland teveel kunnen destabiliseren.
    • De Franse premier Francois Hollande suggereerde in december dat nieuwe sancties tegen Rusland misschien niet nodig zijn en dat Europa weer toe kan werken naar ‘de-escalatie’. Zodra de vredesonderhandelingen over Oekraïne op gang zijn kunnen de sancties weer opgeheven worden. Poetin vertelde Hollande dat hij wil voorkomen dat Oekraïne lid wordt van de NATO, omdat er dan legers tegen de Russische grens gestationeerd kunnen worden.
    • De Italiaanse politicus en professor economie Romano Prodi benadrukte dat een zwakke Russische economie ook voor Italië extreem onrustig is. Een lagere olieprijs heeft positieve kanten voor de Italiaanse consumenten, maar dat is volgens hem alleen een korte termijn effect. Op lange termijn is een crisis in olieproducerende landen zoals Rusland echter zeer ongunstig, zo betoogt Prodi. “De lagere olie- en gasprijzen gecombineerd met de sancties zullen het Russische GDP met 5% per jaar verlagen. Als gevolg daarvan zal onze export naar Rusland met 50% dalen.”
    • De Oostenrijkse president Heinz Fischer verwacht ook weinig goeds van nieuwe sancties tegen Rusland. In een interview met persbureau APA zei hij dat dat een domme en schadelijke stap zouden zijn. “De economische crisis in Rusland kan meer problemen opleveren dan het oplost”, zo oordeelde Fischer.
    • De Duitse politicus Sigmar Gabriel, tevens Minister van Economische Zaken, zei onlangs dat het ineenstorten van de Russische economie niet in het belang van Rusland en ook niet in het belang van Europa is. In een gesprek met de Duitse krant Bild am Sonndag zei hij dat destabilisering van Rusland mogelijk zelfs een gevaar kan vormen voor Europa. Hij zei het volgende: “Het doel van de sancties is nooit geweest om Rusland in een economische en politieke chaos te brengen. Wie dat wel nastreeft provoceert een meer gevaarlijke situatie voor iedereen in Europa”. In plaats van de Russische economie op haar knieën te brengen zijn de sancties gericht op het vinden van een oplossing voor het conflict in Oekraïne, zo benadrukte Gabriel.

    Bedrijven verliezen klanten

    De Duitse Kamer van Koophandel deed een rondvraag bij 200 bedrijven en kwam tot de conclusie dat 36% opdrachten mis loopt als gevolg van de Westerse sancties tegen Rusland. Een meerderheid van 58% gaf aan direct of indirect te zijn getroffen door de sancties tegen Rusland. Onlangs nog werd een deal tussen het Duitse chemiebedrijf BASF en het Russische Gazprom afgeblazen als gevolg van de Europese sancties, terwijl bedrijven als Opel en Volkswagen door de zwakke roebel te maken hebben met dalende autoverkopen in Rusland. Sinds 1992 hebben meer dan zesduizend Duitse bedrijven een handelsrelatie opgebouwd in Rusland. Dat zijn vooral bedrijven in de automobielindustrie, de machinebouw en de farmacie. Door de sancties, die in maart vorig jaar werden ingevoerd, zien deze bedrijven hun export naar Rusland dalen. De waardedaling van de roebel heeft deze trend versterkt. Niet alleen Duitsland merkt de gevolgen van de economische crisis waar Rusland in terecht is gekomen, maar ook Nederland. Omgerekend naar handelsvolume is ons land namelijk de belangrijkste handelspartner van Rusland, gevolg door China en Duitsland.

    De strijd om Oekraïne

    De Verenigde Staten, Europa en andere Westerse landen hebben Rusland beschuldigd van inmenging in Oekraïense zaken, nadat Viktor Yanukovych in februari het veld moest ruimen. Daarop volgden verschillende sancties, die Rusland zodanig onder druk zouden zetten dat het gebied in de Krim weer teruggegeven zou worden aan Oekraïne. Nu blijkt dat Rusland de Krim niet zomaar opgeeft moet het Westen de sancties heroverwegen, zo stelt de Duitse politicus Sigmar Gabriel. "Het is niet in ons belang dat deze situatie uit de hand loopt. We moeten dit in gedachten houden in ons sanctioneringsbeleid."

    russia

    De sancties tegen Rusland schieten hun doel voorbij

  • Moet Europa investeren of consumeren?

    Europa gaat 2015 in als de hekkensluiter van de wereldeconomie. Na zes troosteloze jaren van bezuinigen en nog eens bezuinigen zijn de technocraten er in Brussel eindelijk van overtuigd dat op deze manier de groei niet terugkomt. Maar wat dan, welke weg moet er dan ingeslagen worden? Moet het accent komen te liggen op meer consumeren of op meer investeren?

    Zoals de zaken er nu voorliggen, lijkt de nieuwe Europese Commissie onder leiding van Jean-Claude Juncker de weg van de investeringen te kiezen. Daar hebben ze een op het eerste gezicht sterk argument voor. Anno 2014 komen de investeringen in de Eurozone € 400 miljard lager uit dan in 2007. Toch gaat de vergelijking niet echt op, omdat in 2007 de kredietbubbel een hoogtepunt bereikte. Er kwamen investeringen die achteraf bezien beter achterwege hadden kunnen blijven. De Commissie lijkt hier trouwens ook van doordrongen en is intern van mening, dat de kloof met 2007 geen €400 miljard bedraagt maar gecorrigeerd voor de omstandigheden hooguit € 200 miljard bedraagt.

    Maar misschien is € 200 miljard nog steeds een schromelijk overdreven bedrag. Er is een fundamentele factor die pleit tegen hoge extra investeringen en dat is de Europese demografie. De beroepsbevolking van de eurozone stabiliseert al sinds 2005 en zal naar verwachting in 2015 echt gaan dalen. De productiviteitsgroei in de eurozone stagneert ook al jaren. Als er in de komende jaren ook nog minder handjes beschikbaar zijn, dan zal de groei bijna automatisch lager gaan uitvallen. Als dat zo is, dan zijn er minder investeringen nodig om een evenwichtige verhouding capital/output te bewerkstelligen. Het is immers niet zo, dat altijd maar weer meer investeringen ook positief is. Overdaad schaadt en te hoge investeringen leveren op den duur minder rendement op. Of het Europese bankensysteem onder de huidige omstandigheden blij zal zijn met veel non-performing loans mag betwijfeld worden.

    eurozone-unemployment-cartoon

    Bezuinigen of investeren?

    Investeren

    Zullen de plannen van Juncker op de korte termijn überhaupt een positieve impact hebben? Investeringen vinden toch alleen plaats als de groei aantrekkelijk is of aantrekkelijk kan worden. Een lage rente is bij investeringsbeslissingen van secondair belang. De impact van een beleid gericht op monetaire verruiming kan wel eens heel weinig effect hebben. Zoals de zaken er nu voor staan, is er in de eurozone waarschijnlijk geen gebrek aan funding. Europese banken zitten op een reusachtig vermogen. Het is nog maar de vraag of de €21 miljard die Juncker beschikbaar stelt als garantiekapitaal banken op andere gedachten zullen brengen. Juncker wil bovendien, dat banken krediet beschikbaar stellen voor infrastructurele projecten. Dat zijn projecten met een hoog afbreukrisico, zo bewijst de geschiedenis. Die risico’s zijn niet financieel van aard, maar eerder politiek op nationaal niveau. Belangengroepen in menig land hebben er alle belang bij, dat de status-quo gehandhaafd blijft. pizzaMet andere woorden, een oproep om meer te investeren klinkt sympathiek en doortastend, maar zal waarschijnlijk weinig uithalen. Het niveau van investeren is niet zo laag als beleidsmakers ons graag willen vertellen. Landelijke en regionale barrières, die het effect van investeringen teniet doen, zijn niet financieel van aard. Misschien moet Europa hier ook weer een voorbeeld nemen aan de Verenigde Staten. Daar is de groei gebaseerd op een herstel van de consumptie. Dat herstel was mogelijk, nadat huishoudens hun financiën op orde hadden gebracht en hun schuldenlast afgebouwd. Toen de consumptie weer toenam, kwamen de investeringen vanzelf! Cor Wijtvliet Bron: Daniel Gros, Europe’s misguided investment mania. Project-syndicate, December 11 2014 Over Cor Wijtvliet: Als econoom studeerde Wijtvliet af op economische geschiedenis en kent hij als geen ander de valkuilen en mogelijkheden van crises. Wijtvliet werkte tot de vorige crisis van 2008 als onderzoeker, analist en vermogensstrateeg voor banken en instellingen zoals het Nederlands Instituut voor het Bank- en Effectenbedrijf (NIBE), Centraal Bureau voor de Statistiek, KBW-Wesselius, Friesland Bank Securities en Van Lanschot Bankiers. Die wereld laat hij in 2009 achter zich en vestigt zich succesvol als onafhankelijk analist. Hij schrijft in 2009 onthullende commentaren en vileine columns en wordt regelmatig gevraagd zijn doortastende kijk op geld- en beleggingszaken te geven in de Nederlandse media. Zo was Dr. Wijtvliets opinie onder andere te zien, te horen en te lezen in RTLZ, Business Nieuws Radio (BNR) en Het Financieele Dagblad (FD). Meer informatie:

  • ‘Silk Road’ brengt China en Europa dichter bij elkaar

    China heeft als wereldmacht in opkomst grote plannen in de Euraziatische regio, zo schrijft Russia Today correspondent Pepe Escobar in zijn laatste analyse. China ziet Europa als een belangrijke handelspartner, maar voelt zich door de grote Amerikaanse overmacht op zee genoodzaakt een alternatieve handelsroute op te zetten richting Europa. Dat alternatief is de ‘Silk Road’, een 11.179 kilometer lange spoorlijn die begint in het Chinese Chongqing en die eindigt in de Duitse stad Duisburg. Deze spoorlijn, die in augustus dit jaar in gebruik werd genomen, maakt het mogelijk om veel sneller goederen te transporteren tussen China en West-Europa. Terwijl containerschepen 36 dagen onderweg zijn om goederen van China naar Duitsland te brengen kan dat met de nieuwe treinverbinding in 16 dagen, ruim twee keer zo snel.

    silk-road-vs-maritime-transport

    China kan veel sneller goederen transporteren over land via de ‘Silk Road’

    Silk Road

    In 2013 hield de Chinese president Xi Jinping een toespraak, waarin hij het toekomstideaal voor China omschreef. Deze ‘Chinese droom’ bestaat uit gebalanceerde economische groei, veel aandacht voor culturele waarden en een betere kwaliteit van leven voor de Chinese bevolking. Onderdeel van de toekomstvisie voor China is een netwerk van handelsroutes die China in verbinding brengen met de Euraziatische regio en Europa. Het eindresultaat hiervan moet een geïntegreerd netwerk zijn van wegen, hogesnelheidstreinen, olie- en gasleidingen, glasvezelverbindingen en zeehavens, die China op iedere denkbare manier in verbinding brengen met de Euraziatische regio, West-Europa en de Middellandse Zee.

    De bestaande ‘Silk Road’ spoorlijn loopt dwars door Kazachstan en Rusland naar Europa. Er is ook al een tweede route gepland, die dwars door centraal-Azië, Iran, Irak en Turkije gaat en die Venetië als eindbestemming krijgt. Als deze spoorlijn operationeel is kunnen meer landen in de Euraziatische regio en in het Midden-Oosten goederen over land vervoeren naar afzetmarkten in zowel China als Europa. Omgekeerd kunnen Europa en China exportartikelen via een snelle spoorverbinding over land naar tussenliggende landen gebracht worden. In de toekomst moet de Chinese stad Ürümqi (3 miljoen inwoners) het centrale punt worden van het de ‘Silk Road’ netwerk. Niet alleen is het de grootste stad in het westelijke deel van China, ook staat het sinds 1992 bekend als middelpunt van Azië. De coördinaten van de stad liggen volgens aardrijkskundigen precies in het midden van Azië.

    Europa op een splitsing

    Door de situatie in Oekraïne zijn de internationale verhoudingen op scherp gezet. Binnen Oekraïne strijden pro-Russische en pro-Europese groeperingen om de macht, terwijl Europese landen volgzaam de Amerikaanse sancties tegen Rusland overnemen. Het is de verdeel- en heerspolitiek waar de VS om bekend staat, een politiek waar Rusland en China niet van gediend zijn. Het is de vraag of Europa in staat is een vuist te maken tegen de Verenigde Staten en meer toenadering te zoeken tot de twee grote machtsblokken in Azië. Lees ook:

  • In het land der blinden…

    De befaamde Groucho Marx zei ooit: “these are my principles. If you don’t like them, I have others.” Waarschijnlijk valt de humor van Groucho slecht in Europa, want het oude continent heeft zijn boodschap niet ter harte genomen. Daar waar de Fed in de crisisjaren er weinig moeite mee heeft om de gevestigde waarheden overboord te zetten, daar blijven we in Europa ons vastklampen aan de waarheden van voor 2008. Het resultaat is, dat in de VS het herstel steeds meer handen en voeten krijgt, terwijl Europa op zijn best al bijna zeven jaar op rij voort moddert zonder merkbare verbetering.

    column-cor-9okt-1

    Verschil ECB en Fed

    Het grote voordeel van de Fed boven de ECB is dat de eerste in feite alle goedbedoelde of kwaadwillende politieke verzoeken en adviezen aan de laars kan lappen. En dat hebben de centrale bankiers met de nodige flair en toenemend succes gedaan. Er is bijna niemand meer die nog gelooft in het spook van de hyperinflatie als gevolg van de politiek van kwantitatieve verruiming. Mario Draghi en zijn gevolg zijn echter al jaren de gevangenen van de wensen van de periferie en de verlangens van het Noorden. Dat beperkt zijn slagkracht en daarmee de mogelijkheid om problemen agressief te lijf te gaan. Het is in Europa voor Draghi altijd weer een laveren tussen Scylla en Charibdis.

    column-cor-9okt-2En natuurlijk moet je in tijden van crisis ook nog een goede portie geluk hebben. In januari 2009 slaagde de regering er in om een fiscaal stimuleringsplan ter waarde van $847 miljard door Capitol Hill geaccepteerd te krijgen. Het steunpakket kwam tot stand onder druk van een economische krimp van 8% op jaarbasis in het vierde kwartaal van 2008. Zeker achteraf is er veel reden voor kritiek op het overhaast in elkaar getimmerd plan, maar het bleek voldoende om de recessie te laten omslaan in een mager herstel. Beleidsmakers in Europa bleven met de armen over elkaar zitten.

    De meevaller voor de Amerikaanse overheid was dat de Tea Party toen nog geen doorslaggevende stem binnen de Republikeinse Partij had. Toen dat eenmaal in 2010 zover was, kwam de besluitvorming op Capitol Hill tot stilstand en die politieke impasse duurt voort tot vandaag de dag.

    Met enig gevoel voor overdrijving kun je beweren, dat Duitsland en gevolg in Europa de rel van de Tea Party vervullen. De Duitse economische beschouwingen over de financiële crisis hebben vaak een moraliserende ondertoon. Die crisis hebben we zogezegd over ons zelf afgeroepen en daarom moeten we boete doen voor onze zonden. Pas dan zal er weer herstel volgen. Los van een eventuele moralistische kijk op zaken is Europa ook simpelweg politiek te verdeeld om het voorbeeld van de Fed te volgen. Trouwens, als die eenheid er wel was, zou Europa waarschijnlijk een route tegengesteld aan die van de VS opgaan. Duitsland zou immers ook dan doorslaggevend zijn.

    column-cor-9okt-3

    Zwak herstel

    De Verenigde Staten mogen dan aan de beterende hand zijn, maar ook daar is het herstel nog steeds niet overtuigend. De werkgelegenheid stijgt weliswaar, maar de lonen niet. Die liggen nog steeds ver beneden het niveau van voor 2008. Ook laat de arbeidsparticipatie nog zeer te wensen over. Vooral veel mannen hebben de arbeidsmarkt de rug toe gekeerd. Er is met andere woorden nog absoluut geen gevaar voor inflatie. Toch roepen de haviken binnen de Fed en de politiek steeds harder, dat de rente zo snel mogelijk omhoog moet. In hun ogen is dat de beste manier op een opleving voor te zijn. Een te snelle renteverhoging is ook de beste manier om een pril herstel de kop in te drukken. Dat hebben de jaren ’30 van de vorige eeuw meer dan afdoende bewezen.

    column-cor-9okt-4

    Het is maar in gelatenheid afwachten wat de uitkomst van deze discussie zal zijn. De VS zijn echter wel in een fase van herstel terecht gekomen, waarin het zich de luxe kan veroorloven om over structurele hervormingen na te denken, hoe onrealistisch de voorstellen daartoe soms ook zijn. Voor Europa blijft het daarentegen vooral watertrappelen geblazen om zo het hoofd boven water te houden. Misschien zouden onze beleidsmakers de vingerwijzing van een tweede vermaarde persoonlijkheid ter harte moeten nemen. Ooit zei Albert Einstein: “the definition of insanity is to keep trying the same thing over and over and expect a different outcome”.

    Cor Wijtvliet

    Bron: Edward Luce, Blinded EU can learn from one-eyed US. Financial Times, October 6 2014

    column-cor-9okt-5

    BELANGRIJK:

  • Bezuinigen: Verkeerde keuzes, geen resultaten

    In de wetenschap wordt een theorie verworpen, wanneer feiten de theorie falsificeren. Dat is normaal en logisch. In de internationale politiek is dat minder vanzelfsprekend. Hoewel het economisch beleid van Brussel al jaren geen tastbare resultaten oplevert, blijven politieke leiders die alledaagse werkelijkheid hardnekkig negeren.

    Het Europese beleid van bezuinigen en krimpen heeft alleen maar ellende opgeleverd. Toch wijzen de verdedigers van dit beleid vol trots op het flinterdunne herstel, dat hier en daar voorzichtig het kopje roert. Het is het ultieme bewijs, dat de economische theorie en de feiten bij elkaar passen. Het bewijs is op zijn best vederlicht. Op den duur komt aan elke recessie een einde. Het gaat er uiteindelijk om hoe snel het herstel komt, hoe krachtig het is en hoe groot de schade is, die de neergang heeft teweeg gebracht.

    European Commission President Jose Manuel Barroso gives a press briefing to present the 2013 Country-Specific Recommendations on Financial situation

    Het fiasco van bezuinigen

    Als we dat alles als uitgangspunt nemen, dan is het Europese beleid van steeds maar weer bezuinigen een compleet fiasco geworden. De economie in de eurozone stagneert nog steeds en een derde recessie sinds 2008 is niet langer uit te sluiten. Het bruto binnenlands product is in de meeste landen van de eurozone nog steeds kleiner dan in de jaren voor 2008. En zelfs de prestaties van de nummer 1 in de zone, Duitsland laten zeker recentelijk, zeer te wensen over. De economisch zwaarst getroffen landen verkeren ook niet in een recessie, want depressie is een betere omschrijving. In landen als Griekenland en Spanje is meer dan 25% van de beroepsbevolking en meer dan 50% van de jeugd werkeloos. Als dan de werkloosheid met enkele tienden van een procent daalt, dan kun je moeilijk van succes spreken. De lange duur van de recessie en de bij tijd en wijle zeer hoge jeugdwerkloosheid tast het groeipotentieel van de eurozone aan. De jeugd kan niet de benodigde vaardigheden op doen, waar de economie als geheel van kan profiteren. En wat gebeurt er? Bovenmeester Duitsland eist dat alle landen een beleid blijven doorzetten, dat de economie steeds meer aanvreet en daarmee het vertrouwen in de democratie. In veel landen vraagt de kiezer om een ander beleid omdat hij vreest voor zijn levensstandaard. Het antwoord van politici luidt steevast, dat het beleid in Brussel gemaakt wordt en dat zij daar geen zeggenschap over hebben. Dat beleid impliceert voor verschillende landen, dat belastingen voor bedrijven omlaag gaan, maar dat er gesneden wordt in de koopkracht van de burger. De gedachte erachter is, dat lagere belastingen bedrijven zullen verleiden meer te investeren. Maar dat gebeurt niet of veel te weinig en de oorzaak is dat er te weinig koopkracht is en dus te weinig vraag.

    crisis

    Hoewel het onweerlegbaar is, dat vooral de burger slachtoffer is van het jarenlange verkeerde beleid van Brussel en haar navolgers, blijven landen als Duitsland, maar ook Nederland hierin volharden. Je vraagt je af wanneer de bewijsvoering voor deze landen en beleidsmakers niet meer te negeren is. Zal dat pas bij een enorme verkiezingsnederlaag het geval zijn? Cor Wijtvliet Bron: Joseph E. Stiglitz, Europe’s austerity zombies. Project-syndicate, September 26 2014

    armoede-cartoon

    BELANGRIJK:

  • Moet Europa wel bezuinigen?

    Europese regeringsleiders hebben met elkaar afgesproken dat het begrotingstekort niet meer dan 3% van het bbp mag bedragen. Een nobel streven als je van mening bent dat er een limiet moet zijn voor overheidsuitgaven. Voorstanders van deze 3%-regel zijn van mening dat deze stok achter de deur overheden dwingt beter na te denken over hun budget, met als resultaat dat er meer verstandige keuzes gemaakt worden. Ook zouden financiële markten meer vertrouwen hebben in een overheid die de begroting op orde houdt, wat zich vertaalt naar een lagere rente op de obligatiemarkt. Tegenstanders van de 3% regel zijn van mening dat de overheid juist de economie moet stimuleren, wanneer de private sector onvoldoende kan of wil investeren. Door bezuinigingen af te dwingen wordt de economie alleen maar verder afgekneld, zo menen tegenstanders van een begrotingsdiscipline voor de overheid.

    Nu de rente op staatsobligaties in Europa zo laag staat wordt het voor overheden aantrekkelijker om geld te lenen. Is dat een goede reden om het maximale tekort van 3% te schrappen? Of moeten we, ondanks de zeer lage rente, toch vasthouden aan een strakke begrotingsdiscipline?

    [polldaddy poll=8272977]

    begrotingstekort-europa

     

    Begrotingstekort van Europese landen in 2013 (als percentage van bbp)

  • Verenigd Koninkrijk wil Rusland uitsluiten van SWIFT betaalsysteem

    Het Verenigd Koninkrijk zet druk op de regeringsleiders van de Europese Unie om Rusland de toegang te ontzeggen tot SWIFT, een betalingssysteem dat wereldwijd gebruikt wordt. De uitsluiting van Rusland is volgens een Britse overheidsfunctionaris de volgende stap in de sancties tegen Rusland, zo lezen we op Bloomberg. De Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication (SWIFT) is een van de belangrijkste internationale betaalnetwerken waar Rusland gebruik van maakt.

    “Rusland uitsluiten van het SWIFT betalingssysteem zou een serieuze escalatie zijn van de sancties. Waarschijnlijk zal een dergelijke ingreep door Rusland beantwoordt worden met even zware sancties”, zo verklaarde Chris Weafer van consultancybureau Macro Advisory tegenover Bloomberg. “Een uitsluiting van SWIFT zal niets doen om grote handelsovereenkomsten tegen te houden, maar het zal wel problemen opleveren in internationale banktransacties. Dat kan de handelsstromen verstoren”.

    Zwaardere sancties

    Het Verenigd Koninkrijk wil dat ook Europa zwaardere sancties oplegt tegen Rusland, zodat deze op gelijke hoogte komen met de Amerikaanse sancties. Het SWIFT betalingssysteem opereert vanuit België en valt dus buiten de controle van de Amerikanen en de Britten. Het is dus aan de Europeanen om te besluiten of ze dit zware wapen in willen zetten tegen Rusland. Al sinds de eerste dag is het Europese vasteland veel terughoudender geweest ten aanzien van sancties dan de Amerikanen en de Britten. Dat is niet vreemd, als je bedenkt dat Europa en Rusland veel handel met elkaar drijven. De adviseur van Poetin sprak onlangs zijn onbegrip uit over het handelen van Europese beleidsmakers. Ze dienen volgens hem vooral de Amerikanen, zonder rekening te houden met de belangen van de Europese bevolking. In Duitsland hebben verschillende grote bedrijven al hun beklag gedaan bij de regering over de schadelijke gevolgen die de sancties hebben op de handelsrelatie. De Amerikanen handelen naar verhouden heel weinig met Rusland en makkelijker zware sancties opleggen.

    swift_logo

    Britten willen Rusland uitsluiten van SWIFT betalingssysteem

    SWIFT

    Het SWIFT betalingssysteem verwerkt 21 miljoen transacties per dag voor meer dan 10.500 financiële instellingen en bedrijven in 215 verschillende landen. "Er is dan ook geen twijfel dat uitsluiting van dit betalingssysteem extreem verstorend zal werken voor de financiële en commerciële activiteiten in Rusland", zo verklaarde Richard Reid van de University of Dundee tegenover Bloomberg. Op de langere termijn kunnen de sancties volgens Reid ook een negatieve uitwerking hebben, omdat het betalingsverkeer uiteindelijk een andere weg zal vinden waar Westerse landen geen invloed op uit kunnen oefenen. Dat is ook precies wat er gebeurt, want Reuters berichtte onlangs dat Rusland werkt aan een eigen versie van het SWIFT betalingssysteem. Dat is hard nodig, want tot voor kort werden Amerikaanse diensten als Mastercard en Visa nog volop gebruikt. Het zal nog even duren voordat Rusland een goed alternatief systeem operationeel heeft, maar door de sancties is het proces in een stroomversnelling geraakt.

  • Grafiek: Duitsland kan bijna gratis geld lenen

    De rente op Europese staatsobligaties blijft maar dalen. Duitsland kan inmiddels gratis lenen met looptijden van 1 maand tot en met 3 jaar, terwijl er voor een 10-jaars lening minder dan 1% betaald hoeft te worden aan beleggers. De volgende grafiek die we via twitter tegenkwamen laat dat goed zien.  De reële rente op het schuldpapier is negatief, maar toch blijft men massaal obligaties kopen. Ook de 10-jaars leningen van perifere landen in de eurozone hebben in het afgelopen jaar een scherpe daling van de rente laten zien. Waarom accepteren beleggers een extreem lage rente? En hoe lang blijft Europa zich conformeren aan de 3% regel, wanneer het voor alle landen zo makkelijk en goedkoop is om geld te lenen?

    bondyields-germany

    Rente op Duits schuldpapier negatief tot 3 jaar (Grafiek van Bondvigilantes)

    interest-rates-10year-bonds

    Ook de PIIGS landen betalen steeds minder rente (Grafiek van Bloomberg)

  • Japan is niet de lotsbestemming voor Europa

    Steeds vaker is het refrein te horen, dat Europa steeds meer op het Japan van de jaren negentig van de vorige eeuw gaat lijken. Voor het Land van de Rijzende Zon is dat een decennium vol misère in de vorm van economische stagnatie en deflatie. Feitelijk worstelt Japan nog steeds met de naweeën van die jaren.

    Europa heeft volgens sombermannen steeds meer weg van het Japan van toen. Ook in Europa is de crisis het gevolg van de onroerend goedbubbel en doorgeschoten waarderingen voor de verschillende vermogenstitels. Het gevolg van de crisis was, dat oneindig veel vermogen verdampte, lonen een vrije val maakten en de koopkracht ineen klapte. De onroerend goedmarkt verkeert nog steeds in een staat van crisis en financiële vermogenstitels zijn waardeloos geworden. Daar staat echter tegenover, dat de verplichtingen op niveau bleven en zowel voor bedrijven als financiële instellingen als een molensteen gingen fungeren.

    column-cor-japan-1

    Japan?

    In Japan had dat tot gevolg, dat banken klem kwamen te zitten tussen waardeloos geworden onderpand en uit de pan rijzende schulden. Daardoor kunnen Japanse banken sinds jaar en dag hun traditionele rol van kredietverschaffer niet meer spelen. Dat heeft geresulteerd in een heel laag niveau van investeringen en dito economische groei. Het antwoord van de overheid op dit onvermogen van de private sector was om de publieke bestedingen steeds verder te laten oplopen. In 15 jaar tijd verdubbelde de staatschuld naar meer dan 230% van het bruto binnenlands product. column-cor-japan-2In Europa is het allemaal nog niet zover en hoeft het ook niet zover te komen. Wat dat betreft zijn de omstandigheden minder extreem in Europa dan in Japan. Zo is de hypotheeklast Europa breed minder extreem dan in Japan. Landen als Italië en Spanje mogen zich dan heel diep in de schulden hebben gestoken, voor Duitsland geldt dat veel minder. Daarmee is nut en noodzaak voor schulden afbouw toch minder dan in Japan. Trouwens, waar in Japan de Nikkei 225 blijft hangen rond een niveau van 15000, hebben veel Europese beurzen hun koersniveau van voor 2008 alweer overschreden. Ooit had de Nikkei 225 een niveau van om en nabij 40 000.

    Europa hervormt

    Een belangrijk voordeel van Europa is, dat het van Japan kan leren hoe het niet moet. Het land is er in 20 jaar tijd niet in geslaagd om een hervormingsbeleid te entameren. Zelfs de hervormingsagenda van premier Shinzo Abe dreigt te smoren in de gevestigde belangen van bijvoorbeeld de landbouw en de Retail. In Europa zijn overheden in bijvoorbeeld Spanje en Portugal wel voortvarend aan het werk gegaan en met succes. De meest serieuze les die van Japan te leren valt betreft het monetaire beleid van de centrale bank. Het beleid van extreem lage rente van de Bank van Japan stelde commerciële banken 8 jaar lang in staat om tegen onderpand van Japanse staatsobligaties immense hoeveelheden liquiditeiten bij d BoJ weg te slepen om die vervolgens aan zwakke bedrijven uit te lenen. In al die jaren deden banken niets om weer gezond te worden, het zogeheten zombiebanking.

    ECB is gewaarschuwd

    De ECB voelt helemaal niets voor deze werkwijze en probeert juist het bankwezen tot het opschonen van de balans te dwingen. Stresstests moeten waarborgen, dat banken deze opdracht serieus nemen. Ongelukkigerwijs kunnen banken in Europa ook nog steeds bijna gratis ongelimiteerde hoeveelheden liquiditeiten opnemen bij de ECB. Je mag je afvragen of dit het juiste medicijn is om een Japanscenario af te wenden. Het is nog maar de vraag of een zeer accomoderend monetair beleid burgers en bedrijven ertoe zal aanzetten nieuwe leningen af te sluiten. Ze zijn immers nog druk doende de oude af te lossen.

    column-cor-japan-3

    Het zeer soepele monetaire beleid van de Bank of Japan heeft er tot nu toe alleen voor gezorgd dat ze verreweg de grootste bezitter van Japanse staatsschuld is geworden. Van een groeiversnelling is nog steeds geen sprake. Europa moet er dus voor waken blindelings het Japanse voorbeeld of dat van de VS te volgen als het gaat om monetaire verruiming. Het resultaat zou wel eens even weinig bemoedigend kunnen uitpakken als in Japan. Wel een alsmaar stijgende publiek verschuldiging, terwijl de economische groei uitblijft. Natuurlijk zullen Europese overheden er niet aan kunnen ontkomen het proces van schulden afbouw soepeler te laten verlopen. Voorlopig lijkt de belangrijkste Japanse les, dat stimulering niet eindeloos kan doorgaan. Het is immers geen feilloos recept voor herstel van de groei. Hoe het niet moet weten we na zes jaar crisis wel, niet hoe het wel moet! Cor Wijtvliet

    column-cor-japan-4

    BELANGRIJK: - Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected] - Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen - U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen! - U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze nog niet automatisch ontvangt. - Klik HIER (u downloadt een pdf) en maak kennis met de Crash Investor, een waardevolle bijdrage voor de actieve belegger!

  • Adviseur Poetin: “Amerika is uit op oorlog in Europa”

    Via het Goudstudieforum kwam ik de volgende video tegen die u naar mijn mening absoluut gezien moet hebben. Aan het woord is Sergei Glaziev, de adviseur van Vladimir Poetin. Hij beschrijft in deze video van ruim 15 minuten de geopolitieke situatie in de wereld. De video is voorzien van ondertiteling, klik daarvoor op de juiste knop rechtsonder de video. Voor de volledigheid hebben we het interview vertaald naar het Nederlands. De belangrijkste passages zijn dik gedrukt.

    Glaziev verbaast zich erover dat de Europese regeringsleiders zonder nadenken de instructies uit Washington opvolgen, zonder dat ze beseffen wat de impact daarvan is. Het volgen van de Amerikaanse koers is strijdig met het Europese belang en kan in potentie uitmonden tot een ernstig conflict dat de relatie tussen Rusland en Europa op het spel zet. Volgens de adviseur van Poetin hebben de Amerikanen belang bij het destabiliseren van de Euraziatische regio en hebben de Amerikanen ook een hand in het ontstaan van deze geopolitieke crisis. Opmerkelijke en harde uitspraken die we nog niet eerder vernomen hebben van een insider op hoog niveau.

    Transcript (vertaald uit het Engels): De wereld gaat vandaag de dag door een overlap van een hele reeks aan cyclische crises. De technologische crisis is daarvan de meest ernstige, omdat die gerelateerd is aan veranderingen in de golflengte van economische ontwikkeling. Dit is een periode waarin de economie van structuur verandert. De economische sctructuur die de afgelopen dertig jaar voor economische groei gezorgd heeft, heeft zichzelf uitgeput. We moeten de transitie maken naar een nieuw systeem met nieuwe technologie. Dit soort transities gaan - helaas - altijd gepaard met oorlog. Zo ging het in de jaren '30 van de vorige eeuw, toen de Grote Depressie een wapenrace ontketende. Daarna kwam de Tweede Wereldoorlog. Zo ging het ook ten tijde van de Koude Oorlog, toen een wapenwedloop in ruimtevaart zorgde voor een groot aantal complexe informatie- en communicatiesystemen. Deze systemen werden de basis van de technologische structuur die de wereldeconomie de afgelopen dertig jaar vooruit hielp. Vandaag de dag staan we voor dezelfde crisis. De wereld verschuift richting een nieuw technologisch systeem. Het nieuwe systeem is humanitair van aard en dat betekent dat we een nieuwe oorlog kunnen vermijden. De belangrijkste drijfveren van groei op deze golflengte zijn humanitaire technologieën. Hieronder valt gezondheidszorg en de farmaceutische industrie, die gebaseerd zijn op bio-technologie. Een andere drijfveer is communicatie op basis van nanotechnologie, die vandaag de dag een doorbraak maakt. En dan heb je nog cognitieve technologieën, die een nieuwe som van menselijke kennis definiëren. Als we in staat zijn een gezamenlijk ontwikkelingszone op te starten - waar president Poetin consistent op heeft aangedrongen - die reikt van Lissabon tot Vladivostok en als we overeenstemming met Brussel kunnen bereiken over een gemeenschappelijke economische zone, een gemeenschappelijke zone voor ontwikkeling, dan kunnen we voldoende doorbraken realiseren op het gebied van gezondheidszorg en kunnen we ons volledige technische en wetenschappelijke potentieel benutten. Dit kan een stimulans geven aan een nieuw technologisch systeem.

    Oorlog

    Echter, de Amerikanen hebben het gebruikelijke pad gekozen. Om hun leiderschap over de wereld te kunnen behouden veroorzaken ze nu een nieuwe oorlog in Europa. Een oorlog in Europa is altijd goed voor de Amerikanen. Zelfs de Tweede Wereldoorlog, waarbij 50 miljoen doden vielen in Europa en Rusland, noemden ze een goede oorlog. Die oorlog was goed voor de Amerikanen, omdat de VS na deze oorlog opstond als de nieuwe leidende wereldmacht. De Koude Oorlog, die eindigde met het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, was ook goed voor de Amerikanen. Nu wil de VS haar leiderschap behouden ten kosten van Europa. Het leiderschap van de VS wordt bedreigd door de razendsnelle opkomst van China. De wereld schuift vandaag de dag richting een nieuwe cyclus, deze keer een politieke. Deze cyclus duurt decennia en gaat gepaard met veranderingen in wereldwijde economische instituties. We verschuiven nu van een Amerikaanse cyclus van kapitaalverzameling naar een Aziatische cyclus. Dit is een andere crisis die de Amerikaanse hegemonie bedreigt. Om haar leidende positie vast te houden in de concurrentiestrijd met een steeds machtiger China en andere opkomende Aziatische economieën, beginnen de Amerikanen een oorlog in Europa. Ze willen Europa verzwakken, Rusland opbreken en het complete Euraziatische continent aan zich onderwerpen. Terwijl Poetin aanbiedt een ontwikkelingszone te bouwen die reikt van Lissabon tot Vladivostok, wil de VS een chaotische oorlog starten op deze grond en heel Europa gijzelen in een oorlog. De VS wil het Europese kapitaal verzwakken, de publieke schulden afschrijven - waar de VS zelf ook onder gebukt gaat - afschrijven wat ze schuldig is aan Rusland en Europa, onze economische zone onderwerpen en de controle krijgen over de grondstoffen van het gigantische Euraziatische continent. De Amerikanen geloven dat dit de enige manier is om hun heerschappij in de wereld in stand te houden en China uit te spelen. Helaas lijkt het erop alsof de Amerikaanse geopolitiek waar we vandaag de dag mee te maken hebben rechtstreeks afkomstig is uit de 19e eeuw. Zij denken in termen van de geopolitieke aanpak van het Britse rijk: Een verdeel-en-heers politiek, waarbij landen tegen elkaar op gezet worden, in een conflict gesleurd worden en waar een wereldoorlog uit voort kan komen. Helaas houden de Amerikanen vast aan het geopolitieke beleid van het oude Britse rijk om hun eigen problemen op te lossen. Men heeft bepaald dat Rusland het slachtoffer wordt van dit beleid en dat de bevolking van Oekraïne het gekozen wapen en het kanonnenvoer is in deze nieuwe Wereldoorlog.

    Oekraïne

    Eerst richtten de Amerikanen voortdurend hun pijlen op Oekraïne, met als doel het land te scheiden van Rusland. Deze tactiek stamt uit de tijd van Bismarck. Deze Europese, anti-Russische traditie is erop gericht Oekraïne van Rusland te scheiden en ze mee te sleuren in het conflict, zodat ze de hele Euraziatische zone kunnen overnemen. Dit idee werd eerst voorgesteld door Bismarck, daarna werd het opgepikt door de Britten en uiteindelijk door de Amerikaanse politiek wetenschapper Zbigniew Brzezinski. Die heeft heel vaak gezegd dat Rusland geen supermacht kan worden zonder Oekraïne en dat het in de war brengen van Oekraïne gunstig is voor de Verenigde Staten en het 'Westen'. De afgelopen twintig jaar hebben de Amerikanen het nazisme in Oekraïne aangewakkerd dat zich tegen Rusland keert. Zoals je weet bewaarden ze de overblijfselen van Bandera na de Tweede Wereldoorlog. Tienduizenden Oekraïense nazi's werden naar de Verenigde Staten gebracht en werden daar zorgvuldig gecultiveerd en opgevoed in het naoorlogse tijdperk. Deze golf van immigranten kwamen terug naar Oekraïne na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Door zich voortdurend op Oekraïne te richten wil de VS het land scheiden van Rusland. Dat is hun voornaamste doel. Het idee van een Oosters partnerschap werd gebruikt als lokaas. Dit werd eerst uitgedrukt door de Polen en later opgepikt door de Amerikanen. De essentie van het Oosterse partnerschap, waar Georgië als eerste slachtoffer van werd, waar Oekraïne nu slachtoffer van driegt te worden en waar Moldavië spoedig ook mee te maken zal krijgen, is het losweken van de banden met Rusland. Zoals je weet werkt Rusland aan een douane-unie en aan een gemeenschappelijke economische zone. Oekraïne zit nog steeds in het validatieproces van het bereiken van een overeenkomst met Rusland, een proces dat nog niemand in Oekraïne heeft afgeschreven. Oekraïne is erg belangrijk voor ons als onderdeel van onze economische zone en in het belang van onze eeuwen oude handelsband en samenwerking. Ons wetenschappelijke en industriële complex is gecreëerd als geheel. Daarom is de deelname van Oekraïne in een Euraziatische samenwerking van essentieel belang. Het Oosterse samenwerkingsverband werd bedacht om te voorkomen dat Oekraïne zou deelnemen in een Euraziatisch samenwerkingsproces. Het doel van het Oosterse samenwerkingsverband is om een binding te creëren aan de Europese Unie. Wat is de samenwerking, die ondertekend werd door Poroshenko en de Europese leiders? Het was de transformatie van Oekraïne in een kolonie. Door deze samenwerking te ondertekenen geeft Oekraïne haar soevereiniteit op. Ze hevelt haar controle over handel, douane, publieke aanbesteding en technische en financiële regulering over aan Brussel. Oekraïne zal niet langer een soevereine staat zijn in haar economische en politieke beleid. In de overeenkomst met de Europese Unie staat helder geformuleerd dat Oekraïne een nieuwe partner wordt van de Europese Unie, dat het land het gemeenschappelijke defensiebeleid en het buitenlands beleid van de EU moet volgen. Oekraïne wordt verplicht deel te nemen aan het oplossen van regionale conflicten, onder het leiderschap van de EU. Poroshenko maakt van Oekraïne een kolonie van de EU en hij sleurt het land in een oorlog met Rusland. Het doel van het samenwerkingsverband is dat Europese landen Oekraïne kunnen besturen in het oplossen van regionale conflicten. Wat er op dit moment gebeurt in de Donetsbekken is een gewapend regionaal conflict. Het doel van het Amerikaanse beleid is om zoveel mogelijk slachtoffers te maken. De Oekraïense Nazi-partij is daarbij een instrument. Ze voeren achteloze misdaden uit, ze bombarderen steden, doden burgers, vrouwen en kinderen en dwingen ze hun huizen te verlaten. Allemaal met als doel Rusland te provoceren en heel Europa in een oorlog te verwikkelen. Dit is de missie van Poroshenko. Dat is waarom Poroshenko alle vredesbesprekingen afslaat en alle vredesverdragen tegenwerkt. Hij interpreteert alle uitspraken van Washington over de-escalatie van het conflict als een opdracht om de situatie te doen escaleren. Alle vredesonderhandelingen, die op internationaal niveau hebben plaatsgevonden, hebben alleen maar een nieuwe ronde van geweld opgeleverd. We moeten begrijpen dat we van doen hebben met een Nazi staat, die blind staart op oorlog met Rusland en die reeds een dienstplicht heeft ingevoerd. De gehele mannelijke populatie van 18 tot 55 jaar kan bewapend worden. Zij die niet gehoorzamen kunnen een gevangenisstraf van 15 jaar tegemoet zien. De criminele Nazi's die aan de macht zijn maken de hele Oekraïense populatie tot criminelen.

    Sancties

    We hebben berekend dat de Europese Unie ongeveer €1 biljoen verlies zal lijden als gevolg van de sancties tegen Rusland, die door de Amerikanen zijn opgelegd. Dit is een gigantisch bedrag. Europeanen dragen daar nu al de verliezen van. Er is nu al sprake van een daling in de verkoop van goederen aan Rusland. Voor Duitsland gaat het om een bedrag van €200 miljard. Onze meest krankzinnige vrienden uit de Baltische staten zullen de grootste verliezen lijden. De schade aan Estland is groter dan het hele bbp van dat land. Voor Letland is het de helft van hun bbp, maar dat houdt ze niet tegen. Europese politici gaan mee met de Amerikanen, zonder dat ze zich afvragen wat ze eigenlijk aan het doen zijn. Ze brengen zichzelf schade toe door Nazisme en oorlog te provoceren. Ik heb al aangegeven dat Rusland en Oekraine de slachtoffers zijn van deze oorlog, die opgestookt wordt door de Amerikanen. Maar ook Europa wordt slachtoffer, omdat de oorlog een bedreiging vormt voor de Europese welvaart en de regio zal destabiliseren. De Amerikanen verwachten dat de stroom van kennis en kapitaal van Europa naar de VS zal aanhouden. Dat is waarom ze heel Europa in brand steken. Het is uitermate vreemd dat Europese leiders daarin mee gaan. Laten we het eens hebben over de druk van de NAVO en van het oude Europa. De VS voert serieus de druk op NAVO landen op. De Franse bank heeft dat al ondervonden. Hoopt Rusland dat het Westen van Europa de druk kan weerstaan en in staat zal zijn om een eigen politieke koers te varen? We moeten daar niet op hopen. We moeten samenwerken met de Europese leiders van de nieuwe generatie, die vrij zijn van het Amerikaanse dictaat. Feit is dat de anti-Sovjet politieke elite zich gevormd heeft tijdens de na-oorlogse jaren van de Koude Oorlog. Deze generatie werd al snel anti-Russisch.

    Anti-Rusland

    Ondanks een enorme toename in economische samenwerking en een gigantisch onderling economisch belang tussen Rusland en Europa is er een Rusland-fobie die gebaseerd is op anti-Sovjet gevoelens. Deze gevoelens zitten nog steeds in de geesten van veel Europese politici. Er is een nieuwe generatie nodig van pragmatische Europese politici voor nodig, een generatie die wel begrijpt wat hun nationale belangen zijn. Wat we vandaag de dag zien is dat Europese politici handelen in strijd met het nationale belang. Dit komt grotendeels door het feit dat Duitsland, de motor van Europese groei, in feite nog steeds een bezet land is. Nog steeds zijn er Amerikaanse troepen gestationeerd in Duitsland en nog steeds geeft iedere Duitse bondskanselier een eed van trouw af aan de Amerikanen om in de voetsporen van hun beleid te treden. Deze generatie van Europese politici is er niet in geslaagd het juk van de Amerikaanse bezetter van zich af te werpen. Ondanks het feit dat de Sovjet-Unie niet meer als zodanig bestaat, blijven ze maniakaal achter Washington aan lopen als het gaat om uitbreiding van de NAVO en het onder hun controle brengen van nieuwe gebieden. Ondanks het feit dat ze al 'allergisch' zijn voor de nieuwe Oost-Europese lidstaten van de EU. De Europese Unie barst nu al uit haar voegen, maar dit weerhoudt ze er niet van verder agressief uit te breiden richting voormalig Russisch territorium. De nieuwe generatie zal, hoop ik, pragmatischer zijn. De laatste verkiezingen voor het Europees parlement hebben laten zien dat niet alle Europese burgers zich laten misleiden door de valse pro-Amerikaanse en anti-Russische propaganda en door een constante stroom van leugens die wordt uitgestort over de onfortuinlijke Europeanen. De traditionele Europese partijen hebben verlies geleden in de meest recente verkiezingen. Hoe meer we de waarheid spreken en hoe meer we volharden in onze boodschap, hoe groter de reactie zal zijn. Want wat er nu gebeurt in Oekraïne is de wederopstanding van het Nazisme. Europa herinnert zich de terugkeer van het fascisme van de lessen die ze geleerd hebben uit de Tweede Wereldoorlog. We moeten deze ervaring uit het verleden weer tot leven roepen, zodat men het Nazisme in Oekraïne weer kan zien, het Nazisme dat nu de macht gegrepen heeft in Kiev. Dat zijn de volgelingen van Bandera, Shukhevych en andere Nazi collaborateurs. De ideologie van de Oekraïense autoriteiten die nu aan de macht zijn vindt haar oorsprong in de ideologie van Hitler's handlangers, die op de Joden schoten bij het bloedbad van Babi Jar, die Oekraïners en Wit-Russen verbrandden bij het bloedbad van Chatyn. Precies dat Nazisme komt vandaag de dag weer terug. Europeanen moeten hun eigen nederlaag erkennen in deze verschrikkelijke confrontatie. Ik hoop dat, als we consistent zijn in het vertellen van de waarheid en de boodschap uitdragen naar iedereen die ervan wil weten, we in staat zullen zijn Europa te behoeden voor deze dreiging van oorlog.

    Financiële onafhankelijkheid

    Het meest belangrijke is nog dat we minder externe afhankelijkheden hebben. Helaas is het Russische financiële systeem vandaag de dag nog steeds sterk afhankelijk van buitenlands kapitaal. We hebben een open economie, die in de basis afhankelijk is van buitenlandse investeringen. Nu zijn beleggers weer naar het buitenland vertrokken. In feite verliezen we ieder jaar $100 miljard aan niet-belastbare dollars aan buitenlandse vluchthavens voor kapitaal. We krijgen maar een klein deel van het geld dat uit Rusland stroomt terug. We moeten een eigen soeverein financieel en monetair systeem creëren dat ons in staat stelt te vertrouwen op onze eigen kracht en dat alle middelen biedt die voor economische groei nodig zijn. We moeten de uitstroom van kapitaal stoppen en de controle over banken en valuta versterken om deze krankzinnige uitbesteding van economische activiteit te stoppen. We moeten onze capaciteit op het gebied van strategische planning herstellen en een nieuw technologisch systeem opbouwen. Dit vereist speciale maatregelen die innovatie en investering in de nieuwe economie stimuleren. Het meest belangrijke is om een financieel mechanisme van economische groei te bouwen, waar ik het eerder al over had. We kunnen met onze eigen reserves, genoeg betaalbare lange-termijn leningen verstrekken die bedrijven vandaag de dag nog in het buitenland moeten afsluiten. Leningen waarvoor hun eigen onderpand beschikbaar wordt gesteld. Buitenlandse banken herzien de voorwaarden van deze leningen bij iedere crisis, onder dreiging van confiscatie van het Russische onderpand. Om dit te vermijden moet er een soeverein macro-economisch beleid gevoerd worden.

  • Driekwart Marketupdate lezers sceptisch over sancties tegen Rusland

    Vorige week schreven we op Marketupdate dat Europa belangrijke handelsrelaties heeft met Rusland, die mogelijk in het gedrang komen door de sancties. Naar aanleiding van de nieuwe ronde van sancties tegen Rusland legden we onze lezers de volgende vraag voor: “Gooit Europa haar eigen ruiten in met sancties tegen Rusland?” 

    De enquête leert ons dat de Marketupdate lezers overwegend sceptische zijn over de sancties tegen Rusland. Maar liefst drie kwart denkt dat de Europese sancties tegen Rusland vooral een negatief effect zullen hebben, ook op Europa zelf. Meer dan twintig procent van de respondenten denkt niet dat Europa er veel schade door zal ondervinden. Een kleine vijf procent zegt niet te weten welke gevolgen de sancties tegen Rusland zullen hebben op Europa.

    europa-sancties-rusland