Marketupdate

Tag: goldman sachs

  • Venezuela wil goud ruilen voor dollars?

    De afgelopen week ging het gerucht rond dat Venezuela een deel van haar goudvoorraad zou uitlenen aan Goldman Sachs in ruil voor dollars. De centrale bank van het Zuid-Amerikaanse land zou $1,85 miljard aan goudstaven als onderpand beschikbaar stellen in ruil voor een lening van $1,68 miljard aan dollars. Voor die lening zou Goldman Sachs een rente van 7,5% in rekening brengen, plus het driemaands Libor rentetarief.

    Volgens documenten die Bloomberg in handen kreeg zou het gaan om een lening met een looptijd van zeven jaar, waar Goldman Sachs in totaal ongeveer $818 miljoen aan rente op zou verdienen. Daarnaast zou ook Bank of America een voorstel aan Venezuela gedaan hebben voor een lening van $3 miljard, gedekt door het goud van Venezuela. Maar zit Venezuela daar wel op te wachten?

    Venezuela heeft dollars nodig

    De economie van Venezuela gaat gebukt onder extreem hoge inflatie en dat gaat gepaard met bijverschijnselen zoals lege winkelschappen, een zwarte markt voor buitenlandse valuta, prijscontroles in de winkels, valutaspeculatie en stijgende aandelenkoersen. In oktober kwam de inflatie in het land uit op 54% op jaarbasis, wat voor een belangrijk deel te wijten is aan een chronisch tekort aan dollarreserves. Bloomberg schrijft dat het land driekwart van haar consumptie moet importeren uit het buitenland, import die afgerekend moet worden in dollars. Die dollars zijn via het officiële wisselkantoor niet in voldoende mate te krijgen, waardoor er op de zwarte markt veel hogere bedragen worden geboden voor dollars. Die hoge wisselkoers vertaalt zich naar aanzienlijk hogere prijzen voor alle producten die uit het buitenland afkomstig zijn.

    Normaal gesproken haalt Venezuela een groot deel van haar dollars (95%) binnen met de verkoop van ruwe olie, maar die opbrengst zakt steeds verder weg. Dat komt enerzijds door de dalende olieprijs en anderzijds doordat er de afgelopen jaren te weinig geïnvesteerd is in de olie-installaties. Daardoor daalt ook het volume dat Venezuela kan exporteren.

    Goud ruilen voor dollars

    Venezuela heeft dus een valutaprobleem en dat wordt versterkt door het gebrek aan dollars. Maar wat moeten we dan denken van de helpende hand die de twee Amerikaanse banken hebben toegereikt? Venezuela staat op gespannen voet met de VS en het is dan ook niet echt aannemelijk dat ze met een bank als Goldman Sachs of Bank of Amerika in zee gaan, zeker niet als hun gekoesterde goudvoorraad daarvoor ter beschikking moet worden gesteld.

    Het is daarom opvallend om op Bloomberg te lezen dat een woordvoerder van de centrale bank van Venezuela niet op de hoogte is van de voorstellen van Goldman Sachs en Bank of America. Ook het ministerie van Financiën van Venezuela gaf geen inhoudelijke reactie op deze ruil van goud voor dollars. Dat sterkt onze verwachting dat er van deze deals niets terecht zal komen. Vanuit het perspectief van het zuid-Amerikaanse land bezien zijn vast wel betere alternatieven te bedenken. Zijn er niet meer landen die voldoende dollarreserves hebben liggen en die bereid zijn om dat voor een zeer lage rente uit te lenen met fysiek goud als onderpand? Landen waar Venezuela een betere verstandhouding mee heeft dan de Verenigde Staten?

    Goudreserve van Venezuela

    Van 1999 tot en met 2012 heeft Venezuela onder leiding van Hugo Chavez 75,3 ton goud aan haar reserves toegevoegd, zo blijkt uit cijfers van het IMF. Daarvoor is naar schatting ongeveer $1 miljard betaald, goud dat vandaag de dag ongeveer drie keer zoveel waard is. De totale goudreserve van Venezuela is 367,6 ton, waarmee het land op de veertiende plaats komt van landen met de grootste goudreserves. Hugo Chavez sprak in november 2011 over de goudvoorraad als “de economische reserve voor onze kinderen”. Begin 2012 rondde Venezuela de repatriëring van de goudvoorraad af, een gebeurtenis die groots gevierd werd door Chavez.

    Hugo Chavez kocht vanaf 1999 meer dan 75 ton goud

    Hugo Chavez kocht vanaf 1999 meer dan 75 ton goud (Afbeelding via Reuters)

  • Help, water wordt een wereldwijd probleem

    De strijd tegen het water kent in Nederland een eeuwenlange geschiedenis. Het voortbestaan van de Rijndelta hing mede af van het onder controle brengen en houden van de watermassa’s. Die bedreigden mens en dier, maar ook het land.
    Nederland staat niet langer alleen in deze strijd. Steeds meer regio’s in de wereld worden geconfronteerd met de (economische) gevolgen van veel te veel water of veel te weinig.

    Bedrijfsrisico’s
    Een teveel aan water of een tekort is niet langer puur een probleem van overheden. Steeds meer bedrijven zien dat risico’s, samenhangend met water, van invloed zijn op hun resultaten onder aan de streep. Sterker nog, volgens het World Economic Forum is water naast bijvoorbeeld groeiende inkomensongelijkheid en veel te hoge staatschulden de grootste bedreiging voor het bedrijfsleven van de 21ste eeuw. Het gaat dan om het veroorzaken van schade aan gebouwen en gewassen, slechte kwaliteit en verstoringen in de waardeketen.

    Verstoring groei
    Enkele voorbeelden maken duidelijk, dat het Forum niet overdrijft. De Deutsche Bank heeft berekend, dat de langdurige droogte die in 2012 meer dan 30 staten in de VS teisterde, het land een vol procent aan economische groei heeft gekost. Om het allemaal nog wat erger te maken, het volgende. Ongeveer 20% van het wereldwijde bruto nationaal product wordt gegenereerd in regio’s die nu al te kampen hebben met langdurige periodes van ernstige tekort aan water. Volgens het International Food Policy Research Institute (IFPRI) kan dat percentage tegen 2050 meer dan verdubbeld zijn, als er niet snel serieus werk wordt gemaakt van duurzaam waterbeheer.

    Platform Veel bedrijven en instellingen zijn inmiddels tot de conclusie gekomen, dat het IFPRI absoluut niet overdrijft. Grote namen als General Electric en Goldman Sachs bundelen de krachten en zijn bezig met de inrichting van een online platform, Aqueduct, waarop andere bedrijven op basis van de laatste inzichten en cijfers de risico’s van water voor zichzelf in kaart kunnen brengen. Komend jaar ook, hoopt Aqueduct verschillende scenario’s te kunnen aanbieden van mogelijke water stres al dan niet gecombineerd met de effecten van klimaatverandering. Voor sommige bedrijven duurt dit allemaal te lang en zijn zelf aan de slag gegaan op basis van de huidige data die op Aqueduct te vinden zijn. Zo is McDonalds druk bezig om de risico’s voor zijn wereldwijde bedrijfsvoering in kaart te brengen. Maar het bedrijf gaat nog verder. Het bedrijf is voornemens zijn toeleveranciers niet alleen te verplichten tot grotere efficiency in het waterverbruik, maar ook om zich op te werpen als stakeholders ter bescherming van de lokale watervoorraden. Zakelijke praktijk De boodschap is duidelijk. Watermanagement wordt steeds meer onderdeel van de zakelijke praktijk voor steeds meer bedrijven. Voor veel bedrijven is overigens de bewustwording van het belang van watermanagement de eerste stap naar een verder reikende strategie om verantwoorder om te gaan met natuurlijke voorraden. En dus ontwikkelen ze nu ook strategieën om het hoofd te bieden aan de groeiende risico’s die de natuur steeds meer voor de wereld in petto heeft. Bedrijven, die alles maar op hun beloop laten, zullen daar op den duur een hoge rekening voor gepresenteerd krijgen. Ze raken achterop bij de concurrentie, die wel in risicomanagement geïnvesteerd heeft. Cor Wijtvliet Bron Andrew Steer, Water risk on the rise. Project-syndicate, September 16 2013 >> Wilt u de dagelijkse column van Cor Wijtvliet zonder een dag vertraging ontvangen? Klik hier om u aan te melden voor de gratis Wijtvliets Investment Insider nieuwsbrief! <<

  • Goldman Sachs: Goudprijs daalt naar $1.050 per troy ounce

    Volgens Goldman Sachs gaat de goudprijs de komende tijd nog veel verder omlaag, zo schrijft Bloomberg. Betere macro-economische cijfers en de mogelijke afbouw van het stimuleringsprogramma door de Federal Reserve zullen de bijdragen aan een verdere koersdaling van goud tot minder dan $1.000 per troy ounce. Volgens grondstoffenanalist Jeffrey Currie van Goldman Sachs kan het conflict in Syrië en de nadering van het Amerikaanse schuldenplafond op korte termijn nog een prijsstijging van goud veroorzaken, maar voor volgend jaar verwacht hij een daling van de goudprijs.

    Goudprijs naar $1.050

    Goldman Sachs heeft voor 2014 een nieuw koersdoel geformuleerd van $1.050 per troy ounce, waarbij de bank opmerkt dat de prijs van het edelmetaal nog verder kan doorschieten naar minder dan $1.000 per troy ounce. Dat prijsniveau hebben we sinds oktober 2009 al niet meer gezien. Volgens de Amerikaanse bank verliezen beleggers hun vertrouwen in goud als zogeheten ‘store of value’, aangezien de goudprijs alleen dit jaar al met meer dan 20% gezakt is. Dat terwijl de aandelenkoersen en de dollar dit jaar juist zijn gestegen.

    “Hoewel we het erover eens zijn dat de goudprijs voor de middellange termijn rond de $1.200 blijft hangen geloven wij dat de prijs uiteindelijk naar beneden zal doorschieten. Daarom hebben we $1.050 geformuleerd als koersdoel. De prijs kan daarbij onder de $1.000 per troy ounce zakken”, aldus Currie.

    Heeft Goldman Sachs goud nodig?

    Als Goldman Sachs zegt dat de goudprijs gaat dalen moeten beleggers op hun hoede zijn. De grote prijsdaling van goud in april werd ook kort van tevoren door Goldman Sachs aangekondigd. Waarom de goudprijs toen zo hard onderuit ging is nog steeds een raadsel, maar feit is dat Goldman Sachs van de gelegenheid gebruik maakte om heel veel aandelen GLD van beleggers over te nemen. Aandelen die de bank waarschijnlijk bij het goud-ETF inwisselde voor fysiek goud.

    Door het herstel van de goudprijs in de maand augustus stopte de leegloop van goud uit het GLD (zie het Goud en zilver report van week 36). Dat is vervelend voor banken die de afgelopen maanden honderden tonnen goud uit het fonds hebben gehaald. Door beleggers bang te maken voor een verdere daling van de goudprijs kunnen banken als Goldman Sachs opnieuw goud ‘los weken’ uit de handen van beleggers.

    Indien de goudprijs daadwerkelijk tot $1.050 per troy ounce zakt zullen meer beleggers de handdoek in de ring gooien. Hun aandelen GLD raken uit de gratie en zullen door de bullion banks uit de markt worden gehaald. Daarmee verdwijnt er ook goud uit het GLD, waar momenteel nog ongeveer 920 ton goud ligt.

    Nieuwe aanval op het goud van GLD?

    We bereiden ons voor op een verdere daling van de goudprijs, die gepaard zal gaan met een nieuwe aanslag op de goudvoorraad van het GLD. Alleen dit jaar werd er al 400 ton goud opgehaald uit het ETF, bijna 1/3 deel van de totale goudvoorraad die ze in de afgelopen negen jaar hebben opgebouwd. Wereldwijd hebben goud-ETF’s dit jaar al 684,1 ton goud geliquideerd.

    Trekken we het patroon van begin dit jaar door, dan zal een verdere daling van de goudprijs opnieuw een uitstroom van goud uit GLD teweeg brengen. Probeert Goldman Sachs met dit verkoopadvies de stop weer uit de GLD badkuip te trekken? En zo ja, wie worden daar het slachtoffer van?

    Goudprijs moet omlaag om meer goud los te weken uit GLD

    Goudprijs moet omlaag om meer goud los te weken uit GLD

    Lees ook de volgende artikelen over GLD uit ons dossier:

  • Beleggen in Europa is goedkoop

    Europa is terug in de gratie van de internationale beleggende gemeenschap, en hoe. Amerikaanse pensioenfondsen en andere grote institutionele beleggers hebben in het eerste halfjaar van 2013 voor een bedrag van $ 65 miljard Europese aandelen gekocht. Dat heeft het Europese Strategie team van Goldman Sachs uitgedokterd.

    Onderwaardering

    Nog nooit sinds 1977 hebben Amerikaanse instellingen voor zo’n groot bedrag ingekocht in Europa. Het is het beste bewijs, dat de Amerikanen geloof hebben in het huidige nog prille economische herstel in dit werelddeel. Het is tevens het beste bewijs, dat in hun optiek bedrijven kunnen profiteren van de nieuwe groei. Daardoor kunnen koersen in de tweede helft van dit jaar (verder) omhoog. Volgens analisten van de Britse zakenbank HSBC zit er nog veel rek in de koersen. Europese aandelen zijn nog steeds 15% ondergewaardeerd ten opzichte van hun langjarig gemiddelde. En dan te bedenken dat koersen van Europese aandelen sinds juni 2012 met gemiddeld 27% zijn gestegen.

    Genereren

    Natuurlijk liggen er nog steeds veel gevaren op de loer, die een regelmatige koersontwikkeling in de weg staan. Zo is er in ieder geval de kwestie Syrië. Die blijft voorlopig nog wel doorsudderen en kan nog voor de nodige volatiliteit zorgen. Daarnaast lijkt de instabiliteit in de zogeheten Opkomende Landen te groeien als gevolg van de Amerikaanse plannen om te gaan taperen. Dat betekent dat ze hun stimuleringsmaatregelen geleidelijk gaan afbouwen. In een reactie daarop zijn beleggers hun tegoeden uit de Opkomende Markten terug gaan overhevelen naar het eigen land. Dat veroorzaakt uiteraard binnenlands en buitenlands veel onrust.

    Europese bedrijven zijn allesbehalve immuun voor die onrust. Ze genereren gemiddeld een derde van hun omzet in die regio’s. En dan is er de reële kans, dat de crisis opnieuw de kop opsteekt in de eurozone. Landen als Griekenland, Portugal en Italië zijn nog lang niet uit de gevarenzone en Nederland zou daar zomaar in kunnen belanden. Daarnaast moet Europa nog heel veel werk verzetten om de bankensector te saneren en gezond te maken. Daar zijn enorme bedragen mee gemoeid en het is altijd weer de vraag wie voor de kosten opdraait. Op 22 september zijn de verkiezingen in Duitsland. In de weken en maanden daarna zal wel duidelijk worden of de eurozone daadwerkelijk zijn problemen structureel gaat aanpakken. Als dat gebeurt, dan zal dat de aandelenkoersen nog meer de wind in de zeilen geven.

    Goedkoop

    De Amerikanen zijn zich bewust van de risico’s van hun beleggingen. Ze zijn er zich evenzeer van bewust dat die aandelen nog steeds heel erg goedkoop zijn. De koers-winstverhouding (K/W)bedraagt nu 11,4X, terwijl het de historische K/W 14,8X bedraagt. Binnen het Europese universum van aandelen zijn voor Goldman en HSBC de sectoren Telecom en Utilities favoriet. Die zijn de afgelopen jaren stelselmatig achtergebleven en dus erg goedkoop. Bovendien overheerst de gedachte, dat de sector Telecom aan de vooravond staat van een nieuwe ronde consolidatie. Dat betekent dan veel fusies en overnames. Tenslotte hebben de Amerikanen veel belangstelling voor financials. Ook die zijn nog goedkoop. Daar komt nog bij, dat vooral aandelen van banken de neiging hebben positief mee te bewegen met de ontwikkelingsgang van de economie. Uiteindelijk wint daarom de hebzucht het van de angst.

    Cor Wijtvliet

    >> Wilt u de dagelijkse column van Cor Wijtvliet zonder een dag vertraging ontvangen? Klik hier om u aan te melden voor de gratis Wijtvliets Investment Insider nieuwsbrief! <<

  • Hoe Goldman Sachs de beleggers in goud voor de gek houdt

    Goldman Sachs gaf beleggers in goud begin april nog het advies om hun positie in het edelmetaal van de hand te doen. Een paar dagen later begon de grootste prijsdaling in meer dan dertig jaar en even later trok Goldman Sachs haar advies om short te gaan op goud weer in. Wat dat betreft kunnen we Goldman Sachs weinig verwijten, want iedereen die hun advies volgde is een grote prijsdaling bespaard gebleven.


    Dubbele agenda

    Het verkoopadvies van Goldman Sachs komt echter in een heel ander daglicht te staan, nu blijkt dat de bank massaal aandelen GLD heeft gekocht tijdens de prijsdaling van goud! In het tweede kwartaal van dit jaar, toen de goudprijs naar een dieptepunt van $1.180 per troy ounce zakte, was het Goldman Sachs die met open armen aandelen GLD kocht van gefrustreerde beleggers.

    De bank hield er een dubbele agenda op na. Eerst gaf ze klanten het advies om te verkopen en een paar dagen later kwam er geheel uit het niets een ongekend grote prijsdaling die goud $200 per troy ounce goedkoper maakte. De aandelen GLD die beleggers volgens Goldman Sachs moesten verkopen werden door diezelfde bank in een recordtempo opgekocht. In het tweede kwartaal voegde Goldman Sachs 3,7 miljoen aandelen van het ETF aan haar positie toe. De bank kocht ook de aandelen van John Paulson, die de helft van zijn positie in GLD onlangs van de hand deed.

    Goldman Sachs haalt goud uit GLD

    Een bank als Goldman Sachs heeft de mogelijkheid om aandelen GLD te ‘verzilveren’. Door een mandje van 100.000 aandelen aan te bieden aan de beheerder van het GLD ETF kan ze het equivalent aan fysiek goud opvragen uit het fonds. Dat gebeurde dan ook massaal, zoals we destijds al lieten zien op Marketupdate. Sinds begin april is de totale goudvoorraad van het fonds gekrompen van 1.220 tot ongeveer 920 ton, een daling van 300 ton (of ongeveer 25%). Goldman Sachs was waarschijnlijk één van de banken die aandelen GLD omwisselden voor fysiek goud.

    Goldman Sachs kocht aandelen GLD

    Goldman Sachs kocht aandelen GLD terwijl beleggers het advies kregen om te verkopen

  • CFTC verdenkt banken van marktmanipulatie

    De Commodities Futures Trading Commission (CFTC) verdenkt een aantal banken van marktmanipulatie, met name in de handel van aluminium en tin. De Amerikaanse toezichthouder heeft een opslagdepot gedagvaard, omdat er verdenkingen zijn dat het depot met bepaalde banken samenwerkt om de prijzen van metalen kunstmatig hoog te houden. De toezichthouder eist volgens Reuters alle communicatie en documentatie van het depot op dat gerelateerd is aan de Londen Metals Exchange (LME) sinds het begin van 2010.

    De dagvaarding van het metaaldepot volgt op verdenkingen van onder meer Coca Cola dat opslagdepots met opzet de kosten van aluminium verhogen. De depots waar de frisdrankfabrikant mee samenwerkt zouden opzettelijk traag zijn met de uitlevering van aluminium. Volgens Reuters is het mogelijk dat de CFTC meerdere opslagdepots heeft gedagvaard, maar daar zijn nog geen harde bewijzen voor te vinden.

    Banken

    Banken hebben de laatste jaren veel meer macht gekregen in de grondstoffenhandel. Niet alleen mogen ze handelen in allerlei soort metalen, ook kunnen ze complete opslagdepots overnemen. In het verleden hadden traditionele opslagbedrijven als het Nederlandse C. Steinweg en het Singaporese CWT Commodities controle over de meeste opslagdepots van bijvoorbeeld aluminium, maar in de laatste jaren hebben banken als Goldman Sachs, JP Morgan en grondstoffenhandelaren als Glencore Xstrata Plc en Trafigura AG steeds meer depots van de traditionele marktpartijen overgenomen.

    Marktmanipulatie

    Volgens verschillende opslagdepots en de Londen Metals Exchange zijn de grote voorraden van grondstoffen en de hoge prijzen voor fysiek metaal het gevolg van de lage rente en de markt die in contango verkeert. Het is voor handelaren daarom aantrekkelijk om de metalen maanden vooruit te verkopen en hoge opslagkosten door te berekenen. Sommige banken hebben zowel controle hebben over de handel als over de fysieke uitlevering en kunnen die situatie uitbuiten door opzettelijk langzaam metalen uit te leveren.

    Het Amerikaanse ministerie van Justitie is ook al op deze kwestie gedoken. Ze heeft volgens bronnen van Reuters een bezoek gebracht aan een metaaldepot om de werkwijze en de procedures van het bedrijf in kaart te brengen. The Beer Intitute, een grote speler in de biermarkt met meer dan 2.800 brouwerijen en een omzet van $250 miljoen, is al met het Amerikaanse ministerie van Justitie in contact getreden om de situatie aan de kaart te brengen. Coca Cola en haar aluminiumleverancier Novelis Inc hebben ook al klachten neergelegd bij de toezichthouders. Ze vinden dat de metaaldepots heel lang wachten met uitlevering, dat ze relatief hoge opslagkosten in rekening brengen en dat ze extra hoge premies doorberekenen aan hun afnemers.

    De afgelopen maand zijn er volgens Reuters meer rechtszaken aangespannen door industriële afnemers van aluminium. Ze beschuldigden banken en de metaaldepots van het achterhouden van voorraden, met als gevolg dat de hogere kosten voor aluminium doorberekend moeten worden in de prijzen van producten uiteenlopend van een colablikje tot vliegtuigen. Goldman Sachs en JP Morgan worden in verband gebracht met de vermeende marktmanipulatie, maar beide banken ontkennen dat.

    Voorraden

    In de afgelopen drie maanden heeft zich een grote voorraad van aluminium en andere metalen opgestapeld in de metaaldepots die horen bij de Londen Metals Exchange. Dat zou het gevolg zijn van de (administratieve) belemmeringen die de depots opwerpen voor hun klanten. Volgens critici van het LME systeem is er een te grote beperking op het volume dat dagelijks uitgeleverd mag worden. Zo kunnen bepaalde opslagdepots met meer dan 900.000 ton metaal onder de huidige regels maximaal 3.500 ton per dag uitleveren.

    Goldman Sachs verklaarde eerder al dat haar opslagdepot geen regels heeft overtreden. Toch heeft de bank, om de druk op har activiteiten in de grondstoffenmarkt te verlagen, één van haar depots direct opengesteld voor haar klanten. Dat gebeurde een week nadat Reuters het onderwerp voor het eerst aan het licht bracht.

    Bron: Reuters

    aluminum-warehouseCFTC dagvaardt metaaldepots inzake prijsmanipulatie

  • Banken zijn terug in de gunst van de belegger

    Als er een ding opvalt bij de cijferregen over het 2de kwartaal, dan zijn het wel de mooie prestaties van veel Amerikaanse banken. Het zijn feitelijk de uitblinkers van dit kwartaal. Een tweede zaak die opvalt, is de beloning die banken krijgen voor hun mooie uitkomsten. De koers van een instelling als Goldman Sachs is dit jaar al 30% gestegen en die van internetbank Charles Schwab is zelfs met meer dan 50% de lucht in gegaan.

    Toestroom

    Banken zijn terug in de gunst van de wereldwijde belegger. Die is tot de conclusie gekomen, dat de vooruitzichten van de Amerikaanse economie verhoudingsgewijs gunstig zijn. Binnen de mogelijkheden die de brede markt aldaar biedt, kiest hij bij voorkeur voor financiële instellingen. De cijfers bewijzen zijn voorkeur. Een indextracker als de XLF Exchange Traded Fund heeft dit jaar een toestroom van nieuw geld gezien ter waarde van $ 5,1 miljard. Sinds mei van dit jaar bedroeg de instroom alleen al $ 4 miljard.

    Koers

    Blijkbaar verwachten beleggers, dat ondanks de sterke koersstijging er nog meer in het vat zit. Die verwachting wordt door veel insiders gedeeld. Die wijzen op de diversiteit binnen de financiële sector in de VS. Een veelheid aan grote en kleine banken, verzekeraars en verschillende beurzen moeten het mogelijk maken, dat de sector ook in de komende kwartalen gaat uitblinken als het om groei van omzet en winst gaat.

    Rendement

    De sector als geheel kan nog een tijdje voordeel genieten van aantrekkelijke waarderingen. Financiële instellingen zijn nog steeds relatief goedkoop. Daarnaast zullen de grote banken zullen vooral  profiteren van de verwachte snelle toename van de groei van de overnameactiviteiten in de VS. De sector als geheel geniet van een gunstige renteontwikkeling waardoor het rendement op kredieten verbetert. Er is hier wel een kink in de kabel mogelijk. Als de lange rente te snel oploopt, zal de vergoeding voor een hypotheek wellicht te snel oplopen, waardoor de vraag kan gaan afnemen. Los van dit alles biedt de sector de belegger in veel gevallen een aantrekkelijk rendement.

    Vacuüm

    Banken in de VS profiteren bovendien van een nieuwe trend in de VS. Traditiegetrouw gaat 75% van de kredietverlening aan bedrijven buiten de sector om. Sommige niet-bancaire kredietverleners trekken zich echter terug en daarom is er een soort vacuüm ontstaan. Banken springen nu in dat gat. Ook dat verhoogt de winstgevendheid.

    Krimpen

    Europese banken zijn nog lang niet zover als hun Amerikaanse collega’s. Veel banken worstelen nog met de naweeën van de crisis. Veel banken in Frankrijk en Duitsland gaan nog steeds gebukt onder de uitstaande leningen aan de perifere landen. Nagenoeg alle Europese banken kampen met gezwollen balansen in verhouding tot hun vermogen. Dat aanpassingsproces is nog in volle gang. Nog steeds gaan veel onderdelen in de verkoop om de balansen te krimpen. De meest recente voorbeelden zijn Deutsche Bank en Barclays Bank.

    Banken zullen eerst door deze zure appel van aanpassingen heen moeten voordat ze dezelfde weg als de collega’s in de VS kunnen opgaan. Een verbetering van de winst is echter ook afhankelijk van de verbetering van het economisch klimaat en ook dat laat te wensen over. Ja, banken in Europa zijn goedkoop, maar dat is niet ten onrechte. De belegger moet dat goed voor ogen houden!

    Cor Wijtvliet

    >> Wilt u de dagelijkse column van Cor Wijtvliet zonder een dag vertraging ontvangen? Klik hier om u aan te melden voor de gratis Wijtvliets Investment Insider nieuwsbrief! <<

  • Goldman Sachs: Werkloosheidscijfer VS is slechte indicator

    Goldman Sachs schrijft in een recent rapport (via Zero Hedge) het volgende:

    “De tweede helft van 2012 zagen we een beslissende verschuiving in het monetaire beleid in de VS. Eén aspect daarvan was de verschuiving naar een QE programma van $85 miljard per maand zonder een vastgestelde einddatum. Het andere aspect – waar we vandaag de focus op leggen – was de keuze voor een werkloosheidspercentage van 6,5% als grens voor de eerste renteverhoging. De motivatie voor de overstap van een datum naar een einddatum die bepaald wordt door een economische indicator is simpel. Het is voor een centrale bank veel logischer om middels een economische indicator de verwachtingen bij te sturen dan om een specifieke datum te selecteren.

    […]

    Maar een grens van 6,5% werkloosheid is niet de ideale doelstelling. De reden daarvoor is dat het werkloosheidscijfer in toenemende mate verstoord wordt door een daling van de participatiegraad van de beroepsbevolking. Die is sinds het begin van de huidige recessie al met 2,7 procentpunt gezakt (red: staat nu op het laagste niveau in bijna dertig jaar tijd).”

    Een gedeelte van deze daling hangt volgens Goldman Sachs duidelijk samen met de vergrijzing van de Amerikaanse bevolking. Hierdoor verschuift het percentage Amerikanen boven de 16 jaar en daarmee de noemer van de participatiegraad. Onderstaande grafiek laat zien dat de veranderde samenstelling van de Amerikaanse populatie verantwoordelijk is voor 1,2 procentpunt van de daling van de participatiegraad. Deze daling is structureel en zal naar verwachting in de nabije toekomst aanhouden in een tempo van 0,2 procentpunt per jaar.

    De tweede verklaring voor de daling van de participatiegraad is een meer zorgelijke ontwikkeling. Goldman Sachs schrijft:

    “De verschuiving van werkloosheid naar inactiviteit maakt het werkloosheidspercentage een minder geschikte indicator voor de algehele conditie van de Amerikaanse arbeidsmarkt. Dit heeft implicaties voor het beleid van de Federal Reserve, omdat het impliceert dat het comité nog steeds ver verwijderd is van de vervulling van haar tweede mandaat: het zorgen voor volledige werkgelegenheid.

    De Federal Reserve Act schrijft voor dat de centrale bank moet streven naar een ‘maximale werkgelegenheid’ en niet naar een minimale werkloosheid. Dat was in het verleden geen onderwerp van discussie, maar het wordt nu steeds belangrijker. De directe implicatie is dat de Federal Reserve haar doelstellingen moet heroverwegen. We hebben drie opties op een rij gezet voor de Amerikaanse centrale bank, in oplopende volgorde van agressiviteit.

    1. Benadrukken dat de 6,5% werkloosheid alleen een grens is. Het percentage alleen hoeft niet voldoende te zijn om een renteverhoging door te voeren.
    2. Aanpassen van het getal. De Fed kan de grens van 6,5% verder verlagen en nog steeds de focus houden op het terugdringen van de werkloosheid. Dat zou een pragmatische manier zijn om te corrigeren voor de daling van de participatiegraad.
    3. Het veranderen van de methodiek. De Fed kan ook een percentage nastreven van de populatie tegenover het aantal werkenden. Onderstaande grafiek laat dat ook zien. Deze employment ratio (EMRATIO) kan het onderliggende probleem beter adresseren, namelijk het probleem dat het werkloosheidscijfer een minder nuttige statistiek geworden is.”