Het is nog maar een maand geleden, dat de wereld in bange afwachting was van de beslissing van de Fed om wel of niet te gaan afbouwen. In september was bijna iedereen ervan overtuigd, dat het stond te gebeuren. Al wachtend op dit besluit won de dollar aan waarde ten opzichte van alle overige internationale valuta’s en steeg de rente op Amerikaans schatkistpapier. Veel Opkomende Landen zagen tot hun grote schrik, dat een brede stroom van dollars het land verliet, wat hun eigen valuta’s zwaar onder druk zette.
Politiek geharrewar
Vervolgens deed de Fed niet waar iedereen bang voor was. In een reactie daarop daalde de rente op het Amerikaans schatkistpapier en maakte ook de dollar een smak naar beneden. Het uitstel betekende immers, dat de Amerikaanse economie er minder florissant voor stond dan eerder aangenomen. Dat betekende simpelweg, dat het verruimingsprogramma ter waarde van $ 85 miljard nog geruime tijd kon aanhouden.
De financiële markten waren nog maar amper van de schrik bekomen of Amerikaanse politici begonnen opnieuw olie op het vuur te gooien. Het overheidsapparaat kwam tot stilstand en het was niet langer ondenkbaar, dat blind politiek geharrewar de VS de status van wanbetaler zou bezorgen. De effecten waren opnieuw merkbaar in de vorm van oplopende rentes en druk op de dollar. Het was uiteindelijk kantje boord, maar het Congres vond een uitweg uit de impasse, waardoor het schuldenplafond tijdelijk verhoogd kon worden.
Groei
Is nu eind goed al goed? Dat is wel heel prematuur. Natuurlijk ging de rente op het schatkistpapier omlaag en stegen de aandelenkoersen toen eenmaal duidelijk was, dat het gezonde verstand had gezegevierd.
De daling van de rente en de smak van de dollar omlaag vertellen ook een minder geruststellende boodschap. Beleggers hebben de rekening opgemaakt van de kosten van de shutdown en zijn tot de conclusie gekomen dat die wel eens kunnen gaan tegenvallen. Het idee is dat in ieder geval de economische groei over het vierde kwartaal gaat tegenvallen en dat kan nadelige gevolgen hebben voor de winstcijfers van bedrijven. Dat alles maakt het onwaarschijnlijk dat de Fed zelfs maar zal overwegen of ze dit jaar nog zal gaan afbouwen.
Sterker nog, dat kan wel voorjaar 2014 worden. Het uitstel voor een definitieve beslissing over verhoging van het schuldenplafond loopt tot uiterlijk 7 februari. Dat betekent dat de VS al vroeg in dat jaar opnieuw kunnen wegzakken in politiek onzindelijke discussies. In januari geeft bovendien Fed voorzitter Ben Bernanke het stokje over aan zijn opvolgster Janet Yellen. Het is onwaarschijnlijk, dat de huidige president zo kort voor het aantreden van zijn opvolger het beleid fundamenteel gaat wijzigen. Van Yellen is bekend, dat ze al helemaal geen voorstander is van een te snelle afbouw van het monetaire verruimingsprogramma.
Sentiment
Al die tijd zal de druk op de dollar groot blijven. Er zijn echter meer redenen voor aanhoudende druk behalve het verruimingsprogramma. Het lijkt zeker dat het huidig politiek geharrewar slecht is geweest voor de economie en het economisch sentiment. Economische data die nu naar buiten komen, zijn door de shutdown tamelijk onbetrouwbaar. Met een nieuwe discussie over het schuldenplafond in aantocht kan de onzekerheid over de kracht van het herstel groot blijven. Dat is niet goed voor de dollar. Volgens Nomura is de huidige zwakte van de dollar ten opzichte van de overige internationale valuta’s het bewijs dat meer en meer beleggers een politieke risicopremie aan de dollar verbinden. Als het huidig politiek gesteggel een vervolg krijgt in januari, dan is het niet ondenkbaar dat beleggers met hun voeten stemmen en bijvoorbeeld kiezen voor de veilige euro. Bij Citibank denken ze dat in dat geval de barrière van 1,40 moeiteloos genomen gaat worden. Het is dan nog maar de vraag waar de daling eindigt.
