Twee serieuze boeken, waarbij je zou kunnen verwachten dat er veel journalisten aanwezig waren. Maar dat bleek niet het geval. Er waren veel betrokken belangstellenden, maar de media, het eigenlijke onderwerp, blonken uit door afwezigheid. Ach, wie zou er nog verbaasd zijn. Zelfreflectief vermogen is niet echt een dingetje van de journalistiek.
Beïnvloeding publieke opinie
Uitgever Tom Zwitser zette uiteen dat de Amerikaanse overheid zich al lang bezig houdt met de beïnvloeding van de publieke opinie door de media. Ze zijn er zo langzamerhand bijzonder gehaaid in geraakt. Al direct na de Tweede Wereldoorlog werd er via o.a. het Congres of Freedom een beeld neergezet van de VS als het vrije Westen. Een ideologie die ook in Europa enorm aansloeg, niet vreemd gezien het trauma van Hitler en de bedreiging door Stalin. Ook kwamen er andere organisaties op als het NED, feitelijk een staatsgestuurde club.
Waar volgens Zwitser de aansturing van de media door de CIA vroeger heimelijk gebeurde, daar is het nu openlijk. De schaamte is verdwenen. Dat hangt ook samen met de steeds grotere afhankelijkheid van de kwakkelende media. Waar het vroeger nog de moeite waard was om journalisten om te kopen, daar vindt nu de manipulatie rechtstreeks plaats door de alom aanwezige ‘persvoorlichters’, die in werkelijkheid ‘persmanipulators’ zijn. Journalisten zijn of te lui geworden om zelf hun informatie te verzamelen, of hun kranten hebben domweg niet meer de journalisten in dienst die daartoe in staat zijn. Een gevolg van aanhoudende bezuinigingen. Kranten draaien op stagiaires die persberichten overschrijven.
MH17
De wijze waarop nu de propaganda van het JIT over MH17 klakkeloos wordt overgenomen, is tekenend. Alle journalisten zijn als de dood om voor ‘Kremlin trol’ uitgemaakt te worden, iedere stap buiten de gebaande paden kan dodelijk zijn in deze wereld van geringe toekomstmogelijkheden. Als journalist ben je slaaf of je sterft.
In het hierop volgende debat was ook de emeritus hoogleraar en journalist Karel van Wolferen aanwezig. Hij gaf aan dat het in de media niet altijd zo erg is geweest. De VS, zo stelde hij, is momenteel bezig om een militaire krachtmeting uit te lokken met kernwapens. Nederland is ook een kernmacht, want hier liggen Amerikaanse kernwapens opgeslagen.
Het JIT wordt gebruikt om de geest van de Nederlandse bevolking rijp te maken voor zo’n confrontatie met Rusland, onder het mom: De raket op MH17 kwam van Poetin. Nooit bewezen, maar zo vaak herhaald dat iedereen het in Nederland is gaan geloven. Van Wolferen zegt dat er in de Koude Oorlog nog sprake was van een reactie op de propaganda uit de Sovjet-Unie. Maar de huidige Westerse journalistiek produceert de propaganda zelfstandig.
Wapenindustrie VS
De andere debater, journalist Stan van Houcke, gaf aan dat 54% van het Amerikaanse begrotingsbudget bestemd is voor de wapenindustrie. Het enige wat de VS nog produceert is wapens. En om die handel aan te houden is er een vijand nodig. Of liever nog: Veel vijanden. Daarom creëert de VS onophoudelijk conflicten. In de Nederlandse pers, zegt Van Houcke, wordt dit belangrijke feit verzwegen.
Het Amerikaanse handelen wordt onder de Nederlandse bevolking dan ook nauwelijks begrepen, tenzij die de moeite neemt zich op het internet te informeren. Bij journalisten is ieder kritisch vermogen verdwenen. Nederlandse journalisten vinden het lekker om aan te schuren tegen wat zij denken dat de macht is, Den Haag, en om daar gezien te worden.
Syrië
Volgens Van Wolferen is er nu een levensgevaarlijke situatie ontstaan. Als Hillary Clinton aan de macht komt, zullen er oorlogen uitbreken, te beginnen in Oekraïne, zal de oorlog in Syrië zich nog verder uitbreiden, en dreigt het gevaar van een full blown kernoorlog wanneer er in dat zenuwenspel een foutje wordt gemaakt.
De heimelijke ondersteuning van de Syrische tak van Al Qaida, Al Nusra, is al een teken dat de VS het risico wil nemen om de oorlog in Syrië gierend uit de hand te laten lopen. Ook over de rol van de VS met al Nusra, lees je vrijwel alleen op het internet. De media verzwijgen dit. Het is dan ook niet vreemd dat de oplages van de kranten steeds meer teruglopen. Aan deze media hebben de mensen geen behoefte meer, omdat die geen duiding en feiten meer biedt, maar slechts voorgekookte Amerikaanse meningen.
Karel van Wolferen zegt dat hij tijdens de Koude Oorlog nog een Atlanticus was, maar nu niet meer: “De VS is een psychotisch land geworden, dat zich baseert op grootheidswaan.” Stan van Houcke haalde daarbij oud minister van buitenlandse zaken Kissinger aan, die onlangs nog zei dat de buitenlandse politiek van de VS erop gericht is om Rusland uit elkaar te laten vallen.
Deze uitspraak van zo’n ingewijde haalde ook al niet de Nederlandse media. Deels onkunde, aldus Van Houcke: “Nederland is een heel klein provinciaals land, waarbij de journalistiek niets begrijpt van geopolitiek.” En, refererend aan de titel van het boek van Ulfkotte: “In Nederland hoeven de journalisten niet eens meer omgekocht te worden. Ze zijn al bij voorbaat embedded.”
Complotdenken?
Wie er anders over denkt, wordt automatisch benoemd tot ‘complotgek.’ Maar volgens Van Wolferen bestaat een groot deel van de wereld uit complotten. Lees Shakespeare er maar op na. Vraag het maar aan Caesar. Van Wolferen kwam tot dat inzicht door het lezen van een van de eerste boeken over de moord op JFK; de klassieker van Mark Lane: Rush to Judgment.
Een uiterst geloofwaardige analyse van de moord op Kennedy en van de wijze waarop die bedekt werd. Het populair maken van de term complotheorie is door de CIA gebeurd, om de kritiek op de officiële versie van de moord op Kennedy te smoren, zegt Van Wolferen. Volgens hem is trouwens ook 9/11 een complot, en de aanslagen op de redactie van Charlie Hebdo.
En waar vind je de beste kritiek op het Amerikaanse beleid? In de VS, niet in Europa. Wat volgens Van Wolferen ook niet zo vreemd is, want Europa is een vazalstaat en in vazalstaten dient men te zwijgen.
Is er dan geen hoop op een betere toekomst, vroeg gespreksleider Eric van de Beek. Hierover waren Van Houcke en Van Wolferen het eens: Journalistiek gaat niet over hoop. Het gaat ook niet over toekomstvoorspellingen. Het gaat over het maken van de juiste analyse, op basis van feiten.
Vanavond wordt Rutte gevierd bij een journalistenfeestje. Wat zou het mooi zijn, zegt Van Wolferen, als Rutte nu eens gewoon toegaf dat hij er bij MH17 is ingeluisd. Dan wordt hij meteen de belangrijkste staatsman ter wereld. Gaat dus niet gebeuren.
Bron: www.joostniemoller.nl
https://twitter.com/frankknopers/status/782912014704381952
Julian Assange van Wikileaks is van plan veel meer vertrouwelijke emails van Hillary Clinton vrij te geven, zo verklaarde de klokkenluider afgelopen zondag in een interview met ITV News. Volgens Assange zit hier zoveel belastend bewijs bij dat de Amerikaanse overheid haar aan zou kunnen klagen, als ze daar de moed voor op zou kunnen brengen. De klokkenluider wekt hoge verwachtingen door te zeggen dat 2016 een ‘heel groot jaar’ zal worden voor Wikileaks.
In 2013 werd bekend dat Clinton een privé mailserver gebruikte om emails te ontvangen. Een hacker die onder het pseudoniem Guccifer te werk ging wist de mailserver van de Democratische presidentskandidate te kraken en speelde de emails door naar Wikileaks. Het gaat om ongeveer 32.000 emails van de Democratische presidentskandidate, waarvan een deel zeer vertrouwelijke informatie bevat over het regeringsbeleid van de Verenigde Staten.
Libië
De uitgelekte emails onthullen dat Clinton in 2011 als minister van Buitenlandse Zaken het Pentagon onder druk heeft gezet om toch door te gaan met het omverwerpen van de Libische regering. Door Gaddafi te vermoorden ontstond er een machtsvacuüm in Libië, waardoor strijders van ISIS konden oprukken. Het is een zwarte bladzijde in het Amerikaanse buitenlandbeleid, waar ook de NAVO een uiterst dubieuze rol in speelde.
Assange noemde de Republikein Donald Trump een ‘onvoorspelbaar fenomeen’, maar hij lijkt meer sympathie voor deze presidentskandidaat te hebben dan voor Hillary Clinton. Eerder dit jaar schreef Assange op twitter dat een stem op Clinton een stem is voor meer eindeloze en zinloze oorlogen, waardoor terrorisme alleen maar verder zal toenemen.
Wat betekent het TTIP handelsverdrag en waarom is het zo omstreden? In deze video leggen verschillende experts uit hoe de VS door middel van handelsverdragen als TTIP, TISA en TTP probeert alle economische machtsblokken aan zich te binden. Opvallend is dat de BRICS-landen geen rol spelen in al deze handelsverdragen en dat Europese parlementariërs bijna geen kans krijgen om de stukken van het TTIP handelsverdrag te lezen.
In de documentaire ‘World Order’ zie je vanuit een Russisch perspectief hoe de wereld na de Tweede Wereldoorlog veranderde. Er kwam een nieuwe wereldorde, één die steeds meer gedomineerd zou worden door de Verenigde Staten. Aan het woord komen de Russische president Vladimir Poetin, documentairemaker Oliver Stone, Wikileaks oprichter Julian Assange en tal van andere diplomaten en deskundigen.
Thema’s van deze bijna twee uur durende documentaire zijn de Amerikaanse interventies in het Midden-Oosten (Irak, Afghanistan, Libië, Syrië), de daaruit voortvloeiende opkomst van terreur en extremisme (ISIS) en de vluchtelingencrisis. Ook interessant is dat Poetin het belang inziet van de euro als nieuwe wereldmunt, die als alternatief voor de Amerikaanse dollar kan dienen. “Dat is goed, want als er maar één wereldmunt is, dan beperkt dat de manoeuvreerruimte voor de hele wereldeconomie.”
Deze Russische documentaire is te zien op Liveleak en is Engels ondertiteld. Het is van begin tot eind een absolute aanrader!
In september werd een boek gepubliceerd over de Wikileaks documenten. In dit boek wordt uitgebreid beschreven welke tactieken de Verenigde Staten gebruiken om hun macht in de wereld te vergroten. Aan de hand van Wikileaks cables vinden veel anekdotische verhalen, zoals John Perkins beschrijft in zijn boek ‘Confessions of an Economic Hitman‘, bevestiging. Hoe de Amerikaanse overheid op slinkse wijze bepaalde dictators ondersteund of de oppositie helpt, zo lang deze maar de economische belangen van de Verenigde Staten dienen. Wilt u meer lezen over de Wikileaks cables, dan kunnen we dit boek van harte aanbevelen!
Klik hier om een exemplaar van dit boek te bestellen. Voor de liefhebbers van John Perkins, binnenkort verschijnt een nieuw boek met nieuwe bekentenissen van een insider.
In 2013 hebben we op Marketupdate verschillende Wikileaks cables over goud gepubliceerd. Zoals u weet werden er door Wikileaks de laatste jaren heel veel vertrouwelijke documenten uitgelekt, die een inkijkje geven in de communicatie tussen ministeries van verschillende landen. Een aantal van deze cables bespreken tot in detail de ontwikkelingen op de goudmarkt en de rol van goud binnen het financiële systeem. Voor de leek zijn deze artikelen misschien lastig te doorgronden, omdat de context waarin deze stukken geschreven werden niet bij iedereen bekend is.
De volgende ‘cable’ uit 1974 werd in het voorjaar van 1974 vanuit Luxemburg verzonden naar België, Denemarken, Frankrijk, Duitsland, Italië, Nederland, de Europese Commissie en het Verenigd Koninkrijk. In het document worden verschillende opties besproken om goud terug te brengen in het internationale monetaire systeem, zoals plannen om via de Wereldbank of via een Europees monetair fonds een nieuwe rekeneenheid in omloop te brengen met goud als onderpand.
Deze ontwikkelingen spelen zich af drie jaar na het loslaten van de goudkoppeling in 1971. De wereld had geen monetair anker meer en de rest van de wereld maakte zich zorgen over de waarde van eurodollars, dollarreserves die door de rest van de wereld werden aangehouden als een vorm van reserve. De olieprijs en de goudprijs stegen razendsnel en de inflatie begon op te lopen. Achter de schermen werd toen uitvoeriggesproken over goud.
22 maart 1974, Luxemburg
De ambassade heeft een kopie van het werkdocument van het monetaire comité over goud ontvangen, dat werd voorbereid voor de bijeenkomst van het Europese monetaire comité van 4 en 5 april. Dit document werd op 22 maart verspreid onder de deelnemers van dit comité. In dit werkdocument wordt de huidige stand van zaken in de discussie over goud samengevat.
Volgens bronnen van het ministerie van Financiën zal het monetaire comité op 4 en 5 april proberen de discussie over goud af te ronden, zodat de uiteindelijke aanbevelingen gepresenteerd kunnen worden aan alle ministers van Financiën (van de landen die tot de muntslang behoren) die op 10 april bijeen zullen komen in Kopenhagen. Na een algemene bespreking van de belangrijkste punten zal op 4 en 5 april de mobilisering van de goudreserves voor gebruik in internationale transacties en de bijbehorende goudprijs besproken worden. Het werkdocument noemt zes opties die daar besproken zullen worden.
a) Verkoop van goud door centrale banken op de vrije goudmarkt. Deze optie heeft niet de voorkeur, omdat het effect heeft op de marktprijs van goud. Deze optie wordt achter de hand gehouden als een mogelijk alternatief in het geval dat de andere opties onacceptabel blijken te zijn.
b) Overdracht van goudreserves naar de Wereldbank in ruil voor dollars en andere middelen om transacties te voldoen. Het grote probleem van deze optie is de vraag hoe en waar de Wereldbank aan de valuta vandaan moet halen in ruil voor het goud.
c) Vrije goudtransacties tussen centrale banken onderling tegen een vrije goudprijs. Deze optie is niet alleen strijdig met de regels van het IMF, ook roept het de vraag op hoe de goudprijs in dat geval bepaald moet worden voor iedere transactie.
d) Overdracht van goud naar het Europese monetaire fonds in ruil voor nieuwe rekeneenheden. Deze optie geeft problemen voor wat betreft de Europese monetaire integratie, voor de mogelijke reservestatus van deze nieuwe rekeneenheid en voor de inwisselbaarheid van deze rekeneenheid in goud en andere valuta.
e) Discrete goudtransacties tussen centrale banken tegen een beperkte goudkoers. Deze optie stelt centrale banken in staat goud te kopen en verkopen tegen de marktprijs, die tussen een vooraf vastgestelde bodem en plafond beweegt. Deze bandbreedte kan van tijd tot tijd aangepast worden.
f) Mobilisatie van goud als onderpand voor leningen. Deze optie heeft het voordeel dat leningen verkregen kunnen worden onder gunstige financiële condities, terwijl directe liquiditeit ingeruild wordt voor een minder hoge liquiditeit. Op internationaal niveau kan goud gebruikt worden als onderpand bij het IMF, dat op haar beurt leningen kan verstrekken via de normale kanalen of via speciale operaties, bijvoorbeeld in samenwerking met de liquide middelen van de olieproducerende landen. Op regionaal niveau kan goud gebruikt worden als onderpand bij het Europese monetaire fonds of bij de Wereldbank.
In september werd een boek gepubliceerd over de Wikileaks documenten. In dit boek wordt uitgebreid beschreven welke tactieken de Verenigde Staten gebruiken om hun macht in de wereld te vergroten. Aan de hand van Wikileaks cables vinden veel anekdotische verhalen, zoals John Perkins beschrijft in zijn boek 'Confessions of an Economic Hitman', bevestiging. Hoe de Amerikaanse overheid op slinkse wijze bepaalde dictators ondersteund of de oppositie helpt, zo lang deze maar de economische belangen van de Verenigde Staten dienen. Wilt u meer lezen over de Wikileaks cables, dan kunnen we dit boek van harte aanbevelen! Klik hier op te bestellen. Voor de liefhebbers van John Perkins, binnenkort verschijnt een nieuw boek met nieuwe bekentenissen van een insider.
Een korte Wikileaks cable van 2 januari 1975 laat zien dat Irak onder leiding van Saddam Hussein zich ook bezig hield met de ontwikkelingen in het monetaire systeem na de ontkoppeling van de dollar in 1971. Tot die tijd accepteerden olieproducerende landen als Irak zonder problemen Amerikaanse dollars, omdat ze dachten dat die reserves in de toekomst altijd omgewisseld konden worden voor fysiek goud. In een interview dat Saddam Hussein op 27 december 1974 gaf bepleitte hij dat de ontwikkelde landen en de ontwikkelingslanden gezamenlijk actie moesten ondernemen ten aanzien van goud en het monetaire systeem.
Irak roept op tot internationale overeenkomst ten aanzien van goud
2 januari 1975,
In een breed gepubliceerd interview op 27 december 1974 riep Saddam Hussein ontwikkelingslanden – voornamelijk de OPEC-landen – op zich te verenigen, met als doel te voorkomen dat de kapitalistische landen eenzijdig actie zouden ondernemen ten aanzien van goud en het monetaire systeem, ten nadele van de ontwikkelingslanden. Hoewel de VS door haar goudverkopen werd aangewezen als de boosdoener werd de kritiek ook gericht op andere landen. Saddam Hussein riep op tot gezamenlijke maatregelen ten aanzien van goud en internationale liquiditeit via een internationale overeenkomst, die bereikt zou kunnen worden op een speciale internationale conferentie of binnen bestaande instituties.
Amerikanen vinden het goud van Saddam Hussein na inval Irak
Ruim een jaar geleden bracht Julian Assange van Wikileaks een groot aantal vertrouwelijke documenten van de Amerikaanse regering in de openbaarheid. Deze artikelen, de zogeheten “Kissinger Cables”, geven ons inzicht in de onderwerpen die diplomaten, ministers en centrale bankiers achter de schermen bespraken in de periode van 1973 tot en met 1976. Het was een interessante periode, omdat het internationale monetaire systeem in 1971 weer begon te schuiven na de ontkoppeling van de dollar aan goud. In ons Wikileaks dossier hebben we al een aantal van deze vertrouwelijke ‘cables’ behandeld. Deze week duiken we opnieuw in de digitale archiefkast, op zoek naar nog meer documenten die we graag met jullie willen delen.
In dit artikel behandelen we een cable van 16 december 1974, waarin drie goudhandelaren van verschillende Zwitserse banken hun mening geven over de legalisering van privé goudbezit in de Verenigde Staten. Men vreesde een sterke stijging van de goudprijs, omdat de Amerikaanse bevolking veertig jaar lang geen fysiek goud mocht kopen. De drie Zwitserse goudhandelaren zeiden er het volgende over…
Gold Market
16 december 1974, Bern
Vertegenwoordigers van drie banken (UBS, Swiss Bank Corporation en Credit Suisse) maakte zich in het bijzonder zorgen over de handel in goudfutures. Ze wijzen op de fluctuaties die in de toekomst waarschijnlijk zijn. Ook wijzen ze op de potentiële verliezen als gevolg van speculatieve marktactiviteit door diegene die niet bekend zijn met de goudmarkt en de manier waarop deze markt verschilt van de markt voor grondstoffen als varkensbuiken, sojabonen, suiker en zilver.
De meerderheid verwacht dat er vanaf 1 januari een kortstondige stortvloed van vraag vanuit de Verenigde Staten zal komen, maar dat de markt vrij snel weer zal kalmeren. Ze denken dat de markt een groot deel van de vraag al heeft ingecalculeerd, al is het niet te zeggen hoe groot de vraag van kleine Amerikaanse beleggers zal zijn. Zwitserse banken zien duidelijk een blijvende rol voor zichzelf in de internationale goudmarkt, alhoewel ze erkennen dat de marktprijs in de toekomst voornamelijk bepaald zal worden door de vraag naar goud vanuit de Verenigde Staten. Zwitserse banken hebben nog geen besluit genomen over hoe ze hun activiteiten zullen afstemmen op de Amerikaanse goudmarkt, maar ze hebben kenbaar gemaakt niet betrokken te willen zijn bij de futuresmarkt of de distributie.
Voor wat betreft de veiling van 6 januari zijn de meeste bankiers het met elkaar eens dat het voor de verschillende spelers in de markt een reminder is die de goudprijs substantieel kan beïnvloeden. Ze waren nog steeds aan het peinzen of de VS een specifieke goudprijs probeerde vast te stellen en, zo ja, of die prijs hoger zou liggen dan de huidige goudprijs. Sommige bankiers waren sceptisch of de goudveiling op 6 januari überhaupt wel door zou gaan. Ze vroegen zich namelijk af wat er zou gebeuren als een grote investeerder - die een Arabische olieproducerende staat vertegenwoordigde - een hoog bod uit zou brengen op het goud. Zou de Amerikaanse regering en het Amerikaanse publiek wel bereid zijn een deel van hun officiële goudreserve af te staan?
Alle drie de bankiers zijn van plan een bod uit te brengen op het goud, maar we hebben de indruk dat ze waarschijnlijk onder de huidige marktprijs zullen bieden. Een van hen zei dat hij niet verbaasd zo zijn als alle biedingen op het goud worden afgeslagen, met als reden dat de biedingen te laag zijn.
Een woordvoerder van UBS die als contactpersoon opereert voor de Zurich Gold Pool van Zuid-Afrikaanse producenten en die net is teruggekomen uit Zuid-Afrika communiceerde de volgende visie:
Zuid-Afrika zal geen goud vooruit verkopen en zal niet proberen de markt te manipuleren. Op basis van de productie van 750 ton goud in 1974 verwachtte hij een soortgelijke productie in 1975, die voor 80% in Zurich en voor 20% in Londen verkocht zal worden. Ook verwacht hij aanhoudende verkopen van reserves, indien de betalingsbalans een tekort blijft aangeven.
De USSR heeft de productie de afgelopen jaren aanzienlijk opgeschroefd, van 250 tot 300 ton in de afgelopen jaren tot naar schatting 400 tot 500 ton nu. De verfijnde strategie van de USSR ten aanzien van goud was georiënteerd op prijs en ze zouden goud blijven verkopen als ze vinden dat de prijs goed was. Hij twijfelde eraan dat de USSR een dringende behoefte had aan buitenlandse reserves en kon wachten als ze vond dat de goudkoers te laag was (de vertegenwoordiger van de Swiss Bank Corporation verschilde op dit onderdeel van mening en zei dat hij een stabiele verkoop van goud in grote hoeveelheden verwachtte, omdat Rusland volgens hem wel buitenlandse reserves nodig had).
Allemaal waren ze het erover eens dat Rusland en Zuid-Afrika tenminste tot het jaar 1978/1979 de bulk van de markt zouden bedienen.
De vertegenwoordiger van UBS noemde een volume van 150.000 Krugerrand munten per week die Zuid-Afrika beschikbaar zou stellen aan drie aangewezen distributeurs in de VS. UBS gaf ook aan dat de verkoop van goud aan andere markten zoals India rustig was, terwijl een deel van het goud richting Chinese kopers in Zuid-Oost Azië ging.
We werden er ook aan herinnerd dat de goudprijs sterk afhankelijk is van de huidige waarde van de dollar, omdat die munt wereldwijd geaccepteerd wordt als een expressie van de waarde van goud. Toch werd de zwakte van de dollar op het moment niet gerelateerd aan de heropening van de Amerikaanse goudmarkt, maar meer aan de terughoudendheid van velen die dollars aanhouden. De banktransacties aan het eind van het jaar zorgen voor een grotere vraag naar Zwitserse franken en andere Europese valuta, waardoor de rente wat gestegen is.
Zwitserse goudhandelaren voorzagen in 1974 grote fluctuaties in de goudprijs
Op 22 en 23 april 1974 kwamen de Europese ministers van Financiën bijeen om te praten over de rol van goud in het internationale monetaire systeem. Hierbij waren onder andere schatkistbewaarder Coen Oort en de president van de Nederlandsche Bank, Jelle Zijlstra, aanwezig. Eerder dit jaar publiceerden we al een vertaling van een vertrouwelijke Wikileaks ‘cable’ over deze bijeenkomst, waarin het plan om goud vrij verhandelbaar te maken voor centrale banken centraal staat beschreven.
Via het Goudstudieforum werden we gewezen op een ander Wikileaks document, dat eveneens betrekking heeft op deze informele (maar daardoor niet minder belangrijk) bijeenkomst in Zeist. Hieronder volgt een integrale vertaling van het Engelstalige document, waarin verslag wordt gedaan aan het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Belangrijke passages hebben we groen gemarkeerd.
——————————————–
Zeist Informal Discussion on Gold
Parijs, 9 mei 1974
Geadresseerd aan:
Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken
Hier volgt de verklaring die de Nederlandse schatkistbewaarder Coen Oort op 7 mei verstuurde naar alle aanwezigen van de bijeenkomst in Zeist. De bijeenkomst van 22 en 23 april over goud.
Mij is gevraagd om verslag te doen van een informele discussie – en ik benadruk het woord informele, ik herhaal, een informele discussie – die de ministers van Financiën van de EEG op 22 en 23 april in Zeist hielden met betrekking tot goud.
Voordat ik je op de hoogte breng over de uitkomst van deze discussie wil ik graag duidelijk maken dat het noch tot een formeel besluit van de EEG-landen noch tot een gedegen voorstel in een bredere internationale context heeft geleidt.
Wat uit de bijeenkomst in Zeist is gekomen is een consensus over een zekere onafhankelijke positie. Een positie die verder verkend moet worden voordat deze voorgelegd zal worden bij de volgende vergadering van de Europese ministers van Financiën van de EEG. Als er in een later stadium overeenkomst wordt bereikt over een bepaalde positie, dan kan het de volgende stap zijn dat de Europese gemeenschap een formeel voorstel indient. Een voorstel van hoe men om dient te gaan met het probleem van goud in de periode voorafgaand aan de hervorming van het internationale monetaire systeem.
In Zeist hebben de ministers overeenstemming bereikt over twee algemene kwesties. Ten eerste hebben ze opnieuw bevestigd dat de SDR de primaire reserve moet worden in het toekomstige systeem en dat de afspraken over goud in deze tussenperiode niet inconsistent mogen zijn met dat doel. Ten tweede zijn ze overeen gekomen dat zulke tussentijdse afspraken monetaire autoriteiten in staat moeten stellen om de monetaire goudreserves te benutten als instrument voor internationale betalingen.
Er was een consensus onder de ministers dat een verhoging van de officiële goudprijs, hoewel dat mogelijk het tweede doel dient, strijdig is met het eerste doel. Om monetair goud als internationale reserve te kunnen mobiliseren hebben ze het volgende overeengekomen:
1. Monetaire autoriteiten moeten in staat zijn om onderling goud te kopen en te verkopen, op de vrije markt en tegen een marktgerelateerde prijs. De monetaire autoriteiten zouden volledige vrijheid moeten hebben om goud te kopen of te verkopen en zouden niet verplicht moeten zijn om deel te nemen aan specifieke transacties.
2. Sommige delegaties zijn van mening dat goudtransacties in de vrije markt, over een bepaalde periode gezien, niet mogen resulteren in een toename van de gecombineerde officiële goudreserves.
3. Om deze principes toe te kunnen passen kan men verschillende praktische oplossingen overwegen. Een daarvan is dat monetaire autoriteiten periodiek een minimum- en een maximumprijs voor goud vaststellen, waarbij ze geen goud verkopen of kopen op de markt. Een andere oplossing is om een buffervoorraad te maken die beheerd wordt door een instantie die in opdracht van de monetaire autoriteiten op de markt kan interveniëren. Zodanig dat de vrije markt voor goud zich ordelijk gedraagt.
4. Deze afspraken kunnen voorlopig aangenomen worden, om ze vervolgens te herzien nadat er ervaring mee is opgedaan.
Ik rond af, meneer de voorzitter, door nogmaals te benadrukken dat hetgeen wat ik zojuist gezegd heb – en ik herhaal – geen voorstel is van de EEG, maar een verslag van een tussenfase in deze besprekingen. De ministers hebben ons toestemming gegeven om dit verslag te schrijven, met als doel u zo spoedig mogelijk te informeren over de richting waarvoor de EEG landen een overeenkomst proberen te bereiken. Ze verwachten dat afgevaardigden deze informatie weten te interpreteren in het licht waarin ik het zojuist geschetst heb.
Marketupdate heeft eerder dit jaar al een reeks artikelen over goud gepubliceerd die rechtstreeks afkomstig zijn uit Wikileaks documenten die begin dit jaar zijn vrijgegeven. Klik hier voor een overzicht van al deze artikelen of klik rechtsboven in het menu op het dossier Wikileaks.
Vandaag besteden we aandacht aan een tweet van Michael Grunwald (@MikeGrunwald), correspondent van Time Magazine. Hij stuurde afgelopen zaterdag de volgende tweet naar zijn volgers:
“I can’t wait to write a defense of the drone strike that takes out Julian Assange”
Dit statement viel bij een aantal van zijn volgers in het verkeerde keelgat. Barry Ritholtz plaatst deze tweet in een breder perspectief. Hij schrijft op zijn blog dat deze uitlating symbool staat voor de hele politieke klasse in de VS. Onder presidenten Bush en Obama werd slecht beleid niet aangepakt, maar verdoezeld middels manipulatie van de cijfers…
Macht van de regering neemt toe
Journalisten die de Amerikaanse regering nauwelijks bekritiseren worden vaker beschermd en beloond, zo schrijft Ritholtz op zijn blog. Ook is bij velen niet bekend dat de Amerikaanse regering in januari een wetswijziging heeft aangenomen, waardoor de regering meer ruimte krijgt voor propaganda en radio en televisie. Op het internet kijkt de Amerikaanse overheid ook al mee, onder meer via de NSA en het Electronic Privacy Information Center (EPIC). Onder het mom van terrorismebestrijding grasduint de Amerikaanse overheid met supercomputers door social media heen, in een zoektocht naar verspreiders van negatieve informatie over de Amerikaanse regering (zie ook hier en hier).
Obama jaagt op klokkenluiders
Het wordt nog merkwaardiger als je bedenkt dat de Amerikaanse regering onder Obama meer klokkenluiders heeft aangepakt en berecht dan alle voorgaande presidenten bij elkaar. Dat de Amerikaanse regering hard optreed tegen klokkenluiders is al opmerkelijk, maar dat journalisten ook partij kiezen is helemaal merkwaardig. Ritholtz benadrukt in zijn betoog dat hij zijn kritiek niet specifiek richt op Grunwald, maar op regeringen die kritische geluiden proberen te onderdrukken. Een fenomeen dat wereldwijd voorkomt.
Grunwald heeft de betreffende tweet verwijderd. Volgens Glenn Greenwald (columnist van de Guardian) deed hij dat omdat zijn tweet koren op de molen was voor de aanhangers van Julian Assange.
Een Wikileaks document dat op 19 mei 1973 verzonden is vanuit Frankrijk geeft weer hoe de toenmalige Franse president Pompidou dacht over de SDR, het instrument van het IMF dat volgens sommigen de rol van goud op de balans van de centrale bank zou kunnen vervangen. Pompidou is sceptisch en dat liet hij in 1973 al weten. Hij zag SDR’s niet als een volwaardige alternatief voor goud en benadrukte dat de reserve er één moest zijn die geen enkel land kon ‘bijdrukken’.
1. AS PROMISED REFTEL, FOLLOWING IS FURTHER DISCUSSION OF AGENDA ITEM ON INTERNATIONAL MONETARY REFORM. IT STRESSES ISSUES WHICH WILL BE UPPERMOST IN MIND OF PRESIDENT POMPIDOU, PARTICULARLY POINTS WHERE FRENCH AND U. S. APPROACHES DIFFER WIDELY.
2. CONVERTIBILITY. POMPIDOU WILL PROBABLY BEAR DOWN HARDEST ON IMPORTANCE OF AGREEING AT EARLIEST POSSIBLE MOMENT ON CONDITIONS FOR RESUMPTION OF GENERAL CURRENCY CONVERTIBILITY, AND MORE PARTICULARLY OF DOLLAR CONVERTIBILITY. ( SEE, FOR EXAMPLE, PARIS 13534.) IN FRENCH VIEW, CONVERTIBILITY ARRANGEMENTS SHOULD BE DESIGNED SO THAT SETTLEMENTS OF BALANCES BETWEEN
CENTRAL BANKS ARE MADE ONLY IN RESERVE ASSETS THAT CANNOT BE CREATED AT WILL BY A SINGLE NATION. IN CONNECTION WITH RESTORATION CONVERTIBILITY, GOF IS READY EXAMINE METHODS OF CONSOLIDATING EXISTING DOLLAR BALANCES. IN DISCUSSING THIS ISSUE, WE COULD AGAIN EMPHASIZE: A) LINK BETWEEN CONVERTIBILITY ARRANGEMENTS AND OTHER ELEMENTS OF REFORMED SYSTEM, AND B) GREAT DIFFICULTY OF RESTORING DOLLAR CONVERTIBILITY BEFORE WE REACH BALANCE OF PAYMENTS EQUILIBRIUM.
2. Converteerbaarheid. Pompidou zal het belang van een overeenkomst, waarin de condities voor algemene converteerbaarheid van valuta worden vastgelegd, waarschijnlijk het meest benadrukken. Meer bijzonder de converteerbaarheid van de Amerikaanse dollar. De Franse visie hierop is dat de converteerbaarheid zodanig vormgegeven moet worden dat het vereffenen van balansen van centrale banken alleen gedaan kan worden met een reserve die niet door één land naar wens gecreëerd kan worden.
Toelichting Marketupdate: Deze Franse visie op het internationale monetaire systeem werd jaren eerder al uitgesproken door de voorganger van Pompidou, namelijk Charles de Gaulle. Hij hield in 1965 (toen het Bretton Woods systeem met inwisselbaar goud nog actief was!) een speech waarin hij benadrukte dat alleen goud de stabiele monetaire basis kan zijn voor het wereldwijde monetaire stelsel. Hieronder een YouTube videofragment van die speech.
Charles de Gaulle, voorganger van Pompidou, verwees in 1965 naar goud als de ultieme reserve
3. GOLD AND RESERVE ASSETS. GOF HAS COME SOME DISTANCE IN ENDORSING CONCEPT THAT SDR WILL BE MAJOR INSTRUMENT FOR ASSURING FUTURE RESERVE GROWTH. THEY STILL STRONGLY BELIEVE, HOWEVER, PRACTICALLY AS AN ARTICLE OF FAITH, THAT GOLD SHOULD CONTINUE AS ONE OF THE LINCHPINS OF THE SYSTEM. POMPIDOU WILL EXPRESS GRAVE DOUBTS THAT SDRS CAN SUCCESSFULLY REPLACE GOLD AS ULTIMATE RESERVE ASSET.
OUR REBUTTAL COULD EFFECTIVELY STRESS RECENT EVENTS. VOLATILE BEHAVIOR OF FREE GOLD MARKET, WHICH IS VERY THIN AND DEPENDENT ON SOUTH AFRICAN AND RUSSIAN SUPPLY, CLEARLY ILLUSTRATES PROBLEMS IN RETAINING IMPORTANT TRADE COMMODITY AS ULTIMATE MONETARY STANDARD.
3. Goud en reserves. De Franse regering vindt het moeilijk om steun te geven aan het idee dat de SDR een belangrijk instrument zal worden om toekomstige groei van reserves te verzekeren. Ze geloven er sterk in dat goud, als onderdeel van vertrouwen, de hoeksteen moet blijven van het systeem. Pompidou zal ten zeerste betwijfelen dat SDR’s succesvol het goud kunnen vervangen als ultieme reserve asset. Onze weerlegging zou kunnen zijn dat de goudmarkt zeer volatiel is, door het dunne aanbod en de grote afhankelijkheid van aanbod uit Zuid-Afrika en Rusland. Dat illustreert duidelijk de problemen van het vasthouden aan een belangrijke grondstof voor de handel als ultieme monetaire standaard.
4. CAPITAL CONTROLS. FRENCH BUREAUCRATIC TRADITIONS HAVE CONDITIONED GOF TO IMPORTANCE USE CAPITAL CONTROLS AS DEVICE FOR DEALING WITH DISEQUILIBRATING MONEY FLOWS. AS THEY SEE IT, IN WORLD WHERE MASSIVE AMOUNTS OF MONEY CAN MOVE SUDDENLY IN RESPONSE TO SPECULATIVE PRESSURES, COUNTRIES MUST HAVE WAYS OF PREVENTING THEMSELVES FROM BEING DROWNED IN OR DRAINED OF LIQUIDITY. OUR APPROACH TO CONTROLS STRENGTHENS GOF FEELING THAT WE SEEK A STRONG
TRADE ACCOUNT IN ORDER FINANCE CONTINUED STREAM OF OUTWARD DIRECT INVESTMENT TO INDUSTRIALIZED NATIONS. IN DEALING WITH THESE POINTS, WE COULD CONCEDE THHT SOME COUNTRIES MAY HAVE TO EMPLOY CAPITAL CONTROLS TEMPORARILY ON SOME OCCASIONS. IN GENERAL, HOWEVER, WE SHOULD CONTINUE EXPRESS STRONG VIEW THAT COST OF CONTROLS IN DISTORTING ALLOCATION OF WORLD RESOURCES IS TOO HIGH TO PAY.
5. THE ADJUSTMENT PROCESS. GOF, DESPITE FACT IT NOW IS PARTICIPATING IN JOINT FLOAT, PREFERS SYSTEM WITH CONSIDERABLY LESS FLEXIBILITY THAN WE WOULD LIKE TO SEE. FOR FRANCE, PARITIES SHOULD BE MORE ” STABLE” OR ” FIXED” THAN ” ADJUSTABLE”. POMPIDOU CAN BE EXPECTED TO EMPHASIZE IMPORTANCE OF CLASSIC TOOLS OF MONETARY AND FISCAL POLICY AS ALTERNATIVE TO FLOATING IN RESTORATION EXTERNAL EQUILIBRIUM. HE WILL ALSO BE SUSPICIOUS OF ANY USE OF AUTOMATIC ( AS OPPOSED TO INDICATIVE) INDICATORS TRIGGERING EXCHANGE RATE ADJUSTMENT. IN COUNTERING SUCH ARGUMENTS, WE COULD POINT TO A) INSTABILITY INTRODUCED INTO BRETTON WOODS SYSTEM BY STICKINESS OF EXCHANGE RATES, AND B) DIFFICULTY FOR COUNTRIES OPERATING IN CURRENT ECONOMIC ENVIRONMENT TO GIVE EXTERNAL OBJECTIVES PRIORITY OVER DOMESTIC ONES.
6. TIMING OF NEGOTIATIONS. GOF HAS TAKEN PUBLIC POSITION THAT NEGOTIATIONS TOWARD REFORM ARE MOVING TOO SLOWLY, LARGELY BECAUSE SHORT- TERM CRISES CREATED BY PERSISTENT U. S. BALANCE OF PAYMENTS DIFICIT DIVERT ATTENTION OF GOVERNMENTS AWAY FROM LONG- TERM PROBLEMS. POMPIDOU WILL BE PESSIMISTIC ABOUT POSSIBILITY OF REACHING AGREEMENT, EVEN ON GENERAL PRINCIPLES, BY FALL OF 1973. ECHOING THEME SOUNDED BY FINANCE MINISTER GISCARD D’ ESTAING AT IMF MEETING LAST FALL, HE MAY SUGGEST CONCENTRATING FIRST ON ONE OR TWO SPECIFIC AREAS – E. G. EXCHANGE RATE MECH-
ANISMS AND MONETARY ARRANGEMENTS IN FAVOR DIVELOPING NATIONS.
THIS WOULD SIGNAL FRENCH TACTIC OF WEARING DOWN OTHER NEGOTIATORS TO ELICIT CONCESSIONS IN DIRECTION FRENCH VIEWPOINTS ON QUESTIONS SUCH AS ROLE OF GOLD WHERE FRENCH ARE VERY MUCH ISOLATED. HERE, WE COULD USEFULLY ELABORATE OUR CONCEPT THAT MONETARY REFORM CANNOT BE ACCOMPLISHED PIECEMEAL SINCE ALL ELEMENTS OF SYSTEM STRONGLY INTERACT.
7. UNLIKE SITUATION AT TIME AZORES MEETING, OUTSTANDING MONETARY ISSUES DO NOT SEEM RIPE FOR SETTLEMENT IN ICELAND. CONSEQUENTLY, WE BELIEVE BEST U. S. TACTIC WOULD BE AVOIDANCE DETAILED DISCUSSION OF TECHNICAL POINTS ON GROUNDS C-20 IS BEST PLACE TO RESOLVE THEM. OUR OBJECTIVE SHOULD RATHER BE A JOINT STATEMENT EXPRESSING URGENCY OF PROGRESS IN C-20 AND IMPORTANCE ACHIEVING SUBSTANTIAL AGREEMENT ON OUTLINE OF REFORM PLAN IN TIME FOR NAIROBI MEETING. IF WE WISHED TO OBTAIN FRENCH AGREEMENT AT THIS MEETING ON SUCH QUESTIONS AS FLEXIBILITY, THE ADJUSTMENT PROCESS, CAPITAL
CONTROLS, ETC., WE BELIEVE WE WOULD HAVE TO PAY A PRICE IN THE FORM OF CONCESSIONS ON CONVERTIBILITY AND THE ROLE OF GOLD WHICH WE ASSUME WE ARE NOT PREPARED TO PAY. IRWIN
In het hierop volgende debat was ook de emeritus hoogleraar en journalist Karel van Wolferen aanwezig. Hij gaf aan dat het in de media niet altijd zo erg is geweest. De VS, zo stelde hij, is momenteel bezig om een militaire krachtmeting uit te lokken met kernwapens. Nederland is ook een kernmacht, want hier liggen Amerikaanse kernwapens opgeslagen.
Het JIT wordt gebruikt om de geest van de Nederlandse bevolking rijp te maken voor zo’n confrontatie met Rusland, onder het mom: De raket op MH17 kwam van Poetin. Nooit bewezen, maar zo vaak herhaald dat iedereen het in Nederland is gaan geloven. Van Wolferen zegt dat er in de Koude Oorlog nog sprake was van een reactie op de propaganda uit de Sovjet-Unie. Maar de huidige Westerse journalistiek produceert de propaganda zelfstandig.
