Auteur: Redactie

De US Mint zal voor het zevende jaar op rij geproduceerd worden tegen een hogere prijs dan de waarde die de munt heeft in circulatie. Van 2006 tot en met 2012 heeft de US Mint in totaal $469 miljoen moeten bijleggen op de productie van deze muntstukken met een waarde van $0,01 en $0,05, zo schrijft Coinupdate op haar website. Over het fiscale jaar 2012 heeft de US Mint in totaal 5,83 miljard 'pennies' en 1 miljard 'nickels' geproduceerd en gedistribueerd.

De gemiddelde kostprijs van de Amerikaanse $0,01 munt was in 2012 precies $0,02, terwijl de nickel met een nominale waarde van $0,05 geslagen en gedistribueerd werd voor een kostprijs van $0,1009. Er wordt dus de helft afgeschreven op de penny en de nickel op het moment dat deze in circulatie komen tegen de nominale waarde. Vorig jaar waren de productiekosten nog hoger, toen kostte een peny nog $0,0241 en een nickel $0,1118.

Lagere kosten dan vorig jaar

De daling van de kostprijs is grotendeels toe te schrijven aan lagere grondstofkosten, in dit geval koper, nikkel en zink. De koperprijs was dit jaar gemiddeld 13,8% lager dan vorig jaar en de prijs van nikkel en zink ging ten opzichte van een jaar geleden met respectievelijk 26 en 15,8% omlaag. Een penny bestaat voor 97,5% uit zink en 2,5% uit koper. Een penny van $0,05 bevat 75% koper en 25% nikkel. Naast lagere grondstofkosten vielen ook de productiekosten bij de US Mint lager uit. De locaties in Philadephia en Denver wisten de algemene kosten met ongeveer 3% terug te brengen, terwijl de verkoopkosten en administratieve kosten met 2,8% omlaag gingen.

De US Mint zoekt naar een manier om de productiekosten van dit kleine wisselgeld omlaag te brengen. Er zijn twee verschillende oplages van pennies en nickels uitgegeven die een andere materiaalsamenstelling hebben. Deze worden geëvalueerd op duurzaamheid, hardheid, corrosie en kostprijs. Het is niet te verwachten dat de productiekosten van de penny ooit weer onder een cent zullen uitkomen.

Penny en nickel twee keer zo duur als de nominale waarde

Intrinsieke versus nominale waarde

We zouden deze muntjes van $0,01 en $0,05 gekscherend monetair afval kunnen noemen. Bij het maken van deze munten gaat namelijk waarde verloren, terwijl deze kleine coupures door de inflatie nauwelijks meerwaarde hebben. Ook in ons land waren de $0,01 en $0,02 muntjes een kort leven beschoren, omdat ze vrijwel geen waarde vertegenwoordigden en vooral extra onhandig waren in de portemonnee en in de kassa.

Volgens de website Coinflation is de intrinsieke waarde van de nickel inmiddels hoger dan de nominale waarde. De smeltwaarde van deze $0,05 munt is bij de huidige prijzen van koper en nikkel (12 december 2012) afgerond $0,0522. Dat is een premie van 4,38% boven de nominale waarde. Op dezelfde website lezen we dat de oude versie van de Amerikaanse cent (jaartal 1909-1982) door de aanwezigheid van koper inmiddels een smeltwaarde heeft van $0,0241. Dat is een premie van 141% boven de nominale waarde. De nieuwe cent die sindsdien geslagen wordt heeft een smeltwaarde van $0,00522, ongeveer de helft van de nominale waarde.

Het feit dat zelfs de muntstukken die gemaakt worden van basismetalen als koper, nikkel en zinc meer smeltwaarde hebben dan de nominale waarde geeft aan dat de dollar gedurende haar leven veel waarde verloren heeft en nog steeds aan waarde blijft verliezen. De gouden en zilveren muntstukken verdwenen al veel eerder uit circulatie en zijn inmiddels een veelvoud waard van de nominale waarde. De oude Morgan Dollar (1878-1921) en Peace Dollar (1921-1935) zijn tegen de huidige zilverprijs ruim 25x zoveel waard als de $1 die erop geslagen is.

De dollarmunten die vandaag de dag geslagen worden door de US Mint kosten gelukkig niet zoveel. Die zullen door de smeltwaarde van slechts $0,062 niet uit circulatie verdwijnen.

De schuldenberg is het sterkst gestegen in Ierland, waar de staatsschuld tussen 2008 en 2012 in totaal groeide met 70 procentpunt van het BBP. In de top zes staan nog twee probleemlanden uit de eurozone, namelijk Griekenland en Spanje met een schuldengroei van respectievelijk  ongeveer 50 en 45 procentpunt ten opzichte van hun BBP. De top zes wordt compleet gemaakt met drie landen die een eigen centrale bank hebben die staatsobligaties kan opkopen, namelijk de VS, het Verenigd Koninkrijk en Japan (respectievelijk plaats 3, 5 en 6).

De drie Europese landen uit dit rijtje kunnen de geldpers niet aanzetten om de tekorten te financieren. In plaats daarvan worden ze door de financiële markten en door Europa min of meer gedwongen om de begroting op orde te brengen. De disciplinerende werking die hiervan uitgaat maakt het voor deze landen onmogelijk om de tekorten te laten voor wat ze zijn. Voor de VS, het Verenigd Koninkrijk en Japan ligt de situatie anders. Deze landen hebben veel grotere tekorten en zullen in de toekomst waarschijnlijk verder stijgen op een ranglijst als deze.

Het is de vraag welk land uit deze lijst als eerste bezwijkt onder haar schuldenberg. Zijn dat landen uit de periferie van de eurozone? Of is het toch één van de drie landen die de geldpers kan gebruiken om het begrotingstekort onder het tapijt te vegen?

h/t: Nikolaos

Ranglijst van landen die de meeste schulden hebben gemaakt sinds 2008 (Grafiek via www.ftense.com)

Mark Caey zei dat centrale banken moeten vasthouden aan extreem lage rentes totdat de inflatie een bepaald niveau bereikt heeft of de werkloosheid terug is op een vooraf vastgesteld doel.Caey richtte zijn woorden op de Bank of Canada (waar hij nu voor werkt), maar zijn opmerkingen kunnen ook gezien worden als een hint voor een radicale verandering van de koers zodra hij bij de Bank of England het stokje oveeemt van Mervyn King.

Caey zei tijdens de Chartered Financial Analyst Society in Toronto dat een centrale bank vol vertrouwen moeten vasthouden aan een 'accomoderend beleid' om de economie weer op het pad van groei te brengen. Ook als de inflatie oploopt. Een centrale bank bindt volgens Caey haar handen vast als het zich committeert aan een inflatiedoelstelling.

“Als meer stimulering noodzakelijk is moet het beleid van de centrale bank worden aangepast. Een doelstelling voor de groei van de economie (uitgedrukt in BBP) is bijvoorbeeld in veel opzichten sterker dan het vasthouden aan een inflatiedoelstelling”, aldus de centrale bankier. Daarmee slaat Caey een andere toon aan dan Mervyn King, de huidige voorzitter van de Bank of England. Hij heeft zich altijd fel gekeerd tegen het loslaten van een inflatiedoelstelling of het langdurig hanteren van een extreem lage rente.

Caey ligt volgens de Telegraph meer in lijn met Ben Beanke van de Federal Reserve, die de inflatiedoelstelling ook wat minder strict hanteert. Volgens Caey moet een centrale bank naar het publiek toe meer duidelijk maken waarom een inflatiecijfer dat hoger is dan de eerdere doelstelling getoloreerd moet worden.

Het is te verwachten dat zowel de Federal Reserve als de Bank of England door blijven gaan met hun stimuleringsbeleid en de lage rente. De staatsschuld van beide landen blijft groeien door chronische begrotingstekorten. Daaaast schept het aankopen van staatsobligaties door de centrale bank de verwachting dat ze de markt zal blijven ondersteunen. Daardoor wordt terugtrekken uit de obligatiemarkt vrijwel onmogelijk zonder een sterk stijgende rente. Juist die rente maakt de financiering van een grote staatsschuld ondraaglijk.

Mark Caey denkt aan loslaten inflatiedoelstelling centrale banken

Doordat Beanke de geldpers in een hogere versnelling heeft gezet met de aankondiging van QE4 zal de rente op de staatsschuld en op private schulden met een langere looptijd verder onder druk worden gezet. Volgens de theorie van Beanke zal de beschikbaarheid van goedkoop geld ervoor zorgen dat consumenten en bedrijven meer kunnen lenen, terwijl een eventuele prijsstijging van huizen het vertrouwen van de consument zal versterken. We hebben eerder al gezien dat dit beleid niet gewerkt heeft, maar kennelijk ziet Beanke geen andere optie die beter is dan het drukken van nog meer geld in een economie die onder haar schulden lijkt te bezwijken.

QE tot de arbeidsmarkt herstel laat zien

In de FOMC verklaring valt ook te lezen dat de QE3 en QE4 programma's van kracht zullen blijven zo lang de inflatie beneden de 2,5% blijft en de  werkloosheid tot onder de 6,5% is gezakt. Hiermee wekt de centrale bank de indruk dat het oog heeft voor de schadelijke effecten van monetaire verruiming en dat het daar zuinig mee om zal gaan. Het tegendeel is waar, want zoals u misschien al weet zijn de inflatie- en werkloosheidscijfers boterzacht engeven ze nu al een vertekend beeld van de werkelijke prijsstijging en werkloosheid. Volgens Shadowstats ligt de werkloosheid volgens de ruimste definitie die de Amerikaanse overheid ooit zelf hanteerde op ongeveer 23%. De inflatie ligt volgens de alteatieve berekening van Shadowstats – gebaseerd op de officiële rekenmethode van voor het jaar 1990 – inmiddels al hoger dan 5,5%.

Versnelling

Een centrale bank die overgaat tot het kopen van staatsobligaties begeeft zich op drijfzand. De markt zal er namelijk op anticiperen dat de centrale bank gereed blijft staan om op te treden als de 'lender of last resort' en zal daarom het spel met de centrale meespelen. De rente blijft hierdoor laag en de obligatiekoersen zullen stijgen. Maar zodra kopers van staatsobligaties afhaken moet de centrale bank inspringen om het gat op te vullen. Doet het dat niet, dan stijgt de rente en zullen obligatiebeleggers op zoek gaan naar de uitgang.

De tijd die tussen de stimuleringsmaatregelen van de Federal Reserve zit wordt alsmaar kleiner, zoals ook onderstaande grafiek van Zero Hedge laat zien. Dat is een bijzonder zorgwekkende ontwikkeling, want hoe lang duurt het nog voordat de Federal Reserve permanent moet stimuleren en rechtstreeks de tekorten van de Amerikaanse overheid zal financieren? We kunnen concluderen dat het 'eindspel' van de dollar in een stroomversnelling is geraakt en dat het zogenaamde herstel van de Amerikaanse economie niet substantieel genoeg is om ingrijpen door de centrale bank overbodig te maken.

Het aantal dagen tussen stimuleringsrondes Fed neemt snel af (Bron: Zero Hedge)

Integrale video FOMC

Hieronder ziet u de integrale video van de FOMC vergadering van 12 december. Laat u zich niet afschrikken door de duur van 1 uur en 16 minuten, de persverklaring van Beanke zelf duurt maar 12 minuten en begint meteen.

De dalende export kan ook een indicatie zijn van een zwakkere wereldeconomie, waardoor er simpelweg minder vraag is naar goederen die in Amerika geproduceerd worden. In oktober nam het tekort op de handelsbalans met 4,9% toe tot $42,2 miljard, terwijl de import tegelijkertijd zakte naar het laagste punt in anderhalf jaar tijd. De toename van het tekort ten opzichte van een maand eerder viel hoger uit omdat de cijfers over september herzien werden van -$41,6 naar -$40,3 miljard op de handelsbalans.

Economen die door Reuters ondervraagd werden rekenden op een nog groter handelsbalanstekort in oktober, de gemiddelde verwachting was $42,6 miljard. In oktober exporteerde de VS voor $180,5 miljard aan goederen, een daling van 3,6% ten opzichte van september. Dat was de grootste daling sinds januari 2009. De import zakte in oktober met 2,1% naar $222,8 miljard, de laagste stand sinds april 2011. De toenemende export droeg in het derde kwartaal bij aan de stijging van 2,7% in het Amerikaanse GDP. In het vierde kwartaal verwacht men dat de verslechterde handelsbalans zal zorgen voor een negatief effect op het GDP cijfer.

Minder productie

Fabrieken in de VS hebben volgens The Globe and Mail de afgelopen maanden hun productie mogelijk wat teruggeschroefd, om te anticiperen op mogelijke negatieve effecten van de fiscal cliff, het grootschalige pakket aan bezuinigingsmaatregelen die met ingang van volgend jaar al in werking kunnen treden. Het driemaands gemiddelde van het tekort op de handelsbalans, dat het effect van maandelijkse pieken en dalen neutraliseert, liet in oktober een beperkte stijging zien van $41,5 naar $41,7 miljard. Ook een verslechtering, maar minder dramatisch dan de maand-op-maand ontwikkeling.

Europa 

De export naar de 27 landen van de Europese Unie sterkte opvallend genoeg juist wat aan. Die export groeide met 1,4% in omvang naar een totaal van $21,7 miljard. Daarmee vertegenwoordigde de EU een bescheiden 12% van de totale Amerikaanse export. Als geheel is de Europese Unie wel de tweede grootste exportmarkt voor Amerikaanse goederen. Ondanks de toename van de export naar Europa in oktober is 2012 een minder goed jaar dan 2011. In de eerste tien maanden van dit jaar werd er 0,7% minder uitgevoerd richting de 27 EU-landen dan in diezelfde periode vorig jaar.

China

De export naar China houdt ook nog goed stand, want in oktober werd er maar liefst 23,1% meer uitgevoerd naar het land dan een maand eerder. Amerika slaagt erin steeds meer goederen te exporteren naar China, haar belangrijkste handelspartner. In de eerste tien maanden van 2012 was de export 6,4% groter dan in diezelfde periode van 2011. De kloof tussen import van en export naar China is nog steeds aanzienlijk. De import van goederen vanuit China nam in oktober met 6,4% toe (maand-op-maand) tot $40,3 miljard. Daardoor is het handelsbalanstekort met China alleen gegroeid van $29,1 miljard in september naar $29,5 miljard in oktober.

Zero Hedge was er ook al snel bij met dit nieuws en plaatste grafieken over het handelsbalanstekort en de totale export. Die ontwikkeling ziet er als volgt uit:

Amerikaanse export in dollars sinds eind 2006

Verschil tussen export en import van 2010 t/m 2012

Het is nog maar drie maanden geleden dat Beanke aankondigde $40 miljard aan hypotheekleningen (QE3) op te zullen kopen, zo lang als nodig is voordat de arbeidsmarkt substantieel herstel laat zien. Desondanks zal de centrale bank naar verwacht een nieuw  aankoopprogramma starten, bestaande uit $45 miljard aan 'Treasuries' per maand. Met de combinatie van deze twee stimuleringsprogramma's zal het balanstotaal van de Federal Reserve groeien van de huidige $2,9 naar $4 biljoen aan bezittingen.

'Gigantisch en zonder einde'

Volgens econoom Joseph LaVorgna van Deutsche Bank Securities in New York krijgt het nieuwe QE-programma “een gigantische omvang zonder einde”. Bloomberg raadpleegde niet de eerste de beste econoom, want LaVorgna is in het verleden New York Fed econoom geweest. Volgens bronnen van Bloomberg pleit Beanke voor een voortzetting van het aankoopprogramma tot en met het eerste kwartaal van 2014. Door de extra monetaier verruiming denkt de Amerikaanse centrale bank de economische groei aan te kunnen jagen en de werkloosheid omlaag te kunnen brengen.

“Ze beschouwen monetaire stimulering als noodzakelijke ondersteuning voor de economie”, aldus econoom John Silvia van Wells Fargo & Co. Hij voegt eraan toe dat het monetaire beleid van de centrale bank erop gericht is de huizenmarkt en automarkt aan te jagen. Daarmee doelt Silvia op de extreem lage rente, waardoor het voor consumenten steeds aantrekkelijker wordt een hypotheek of autolening af te sluiten.

De FOMC verklaring vindt morgenmiddag Amerikaanse tijd plaats, dus tegen de avond kunnen we u op de hoogte brengen van de feitelijke besluiten die Beanke en het FOMC comité genomen hebben. Aansluitend zal de Federal Reserve voorspellingen doen over de ontwikkeling van de werkloosheid en de inflatie. Voorafgaand aan de persconferentie zal de Federal Reserve de besluiten al publiceren op haar website.

Einde van Operation Twist

De 'Operation Twist' maatregel van de Fed loopt deze maand op zijn einde. Dit was een relatief lichte vorm van monetaire stimulering, want er werden onder dit programma feitelijk geen nieuwe aankopen gedaan. door maandelijks $45 miljard aan zeer liquide kortlopende staatsobligaties in te ruilen voor de iets minder liquide obligaties met een lange looptijd bracht de Federal Reserve de lange rente omlaag. Die lange rente was gunstig voor de huizenmarkt, want de hypotheekrente is vaak gekoppeld aan de rente op langlopende Amerikaanse staatsobligaties. Onder Operation Twist werd de rente op 30-jaars staatsobligaties omlaag gedrukt tot een record van 3,31%.

Met Operation Twist wekte de Amerikaanse centrale bank de indruk dat meer stimulering niet nodig was. Er werden onder dat programma geen nieuwe aankopen gedaan, waardoor het balanstotaal van de Federal Reserve veel minder hard groeide dan in de jaren ervoor onder QE1 en QE2.

Zoals verwacht zet de Fed de geldpers vanaf nu in een hogere versnelling, want met het QE3 en QE4 programma zal naar verwachting $1,1 biljoen aan de balans van de centrale bank worden toegevoegd. Daarvan komt $620 miljard voor rekening van hypotheekleningen en $500 miljard voor nieuwe aankopen van staatsobligaties.

Roberto Perli, managing director bij Inteational Strategy & Investment Group Inc. in Washington verklaarde tegenover een joualist van Bloomberg dat de Federal Reserve met dit beleid de hypotheekrente verder wil verlagen en condities wil scheppen die gunstig zouden zijn voor de huizenmarkt (lagere hypotheekrente). Mensen met een variabele rente op hun hypotheek zullen profiteren van het beleid van de centrale bank, omdat een daling van de rente hun besteedbare inkomen vergroot. “Het effect is vergelijkbaar met een belastingverlaging of een loonsverhoging, want het besteedbare inkomen neemt erdoor toe”, aldus Perli.

Rente laag houden

“Beleidsmakers willen niet dat de hypotheekrente nog veel meer stijgt, ze gaan tot het uiterste om de kosten van een langlopende lening omlaag te brengen”, aldus econoom John Lonski van Moody's Capital Markets Group in New York. Beanke acht de nieuwe stimulering gerechtvaardigd omdat de officiele inflatie nog niet veel hoger is dan het streven van 2% per jaar. “De inflatie zal de komende jaren waarschijnlijk dicht bij of iets beneden de doelstelling van 2% liggen”, zo verklaarde Fed-voorzitter Beanke eerder.

Het rentetarief dat de Federal Reserve zelf kan hanteren zal nog tot midden 2015 op 0 tot 0,25 % blijven. In de eerste QE-ronde van 2008 kocht de Federal Reserve meer dan $1,5 biljoen aan schulden op, waarvan $1,25 aan hypotheekleningen, $300 miljard aan Amerikaanse staatsobligaties en $175 aan zogeheten 'agency debt'. In november 2010 werd QE2 aangekondigd, een programma waarmee officieel $600 miljard aan hypotheekleningen gekocht werd. Maar omdat de aflossing en rente uit eerdere hypotheekleingen opnieuw belegd werd door de Fed was de effectieve omvang van het QE2 programma ruim $800 miljard.

Compositie balanstotaal Federal Reserve van begin 2008 t/m maart 2012 (Bron: Leabonds)