Categorie: Kredietcrisis

  • Grafiek: Stimuleringsprogramma ECB in perspectief

    Eerder deze maand zei Vitor Constancio van de ECB nog dat de centrale bank voldoende ruimte heeft haar stimuleringsprogramma uit te breiden, omdat hun stimuleringsprogramma van €60 miljard per maand nog steeds relatief klein is in vergelijking met dat van andere centrale banken als de Federal Reserve, de Bank of England en de Bank of Japan. Ook Mario Draghi hint naar extra monetaire stimulering, want in de toelichting op het rentebesluit van afgelopen donderdag liet hij weten dat de ECB bereid is het stimuleringsprogramma uit te breiden of te verlengen.

    De ECB neemt pas in december officieel een besluit, maar de markt verwacht nu al dat die extra stimulering er gaan komen. Er wordt al gesproken over een uitbreiding van €60 naar €80 miljard per maand. Daardoor dook de euro tot beneden de $1,10 ten opzichte van de dollar en steeg de goudprijs in euro’s naar het hoogste niveau in ruim drie maanden. De volgende grafiek laat in één oogopslag zien dat de Europese centrale bank relatief lang gewacht heeft met stimulering, want de lijn begint pas sinds het begin van dit jaar weer op te lopen.

    balance-sheet-growth

    ECB heeft nog veel ruimte om stimuleringsprogramma uit te breiden (Bron: Bloomberg, via twitter)

    Voetnoot: Merk op dat het balanstotaal van de ECB in 2013 en 2014 daalde, terwijl dat van andere centrale banken steeg of gelijk bleef. Dat komt door de afwikkeling van het LTRO programma en de daling van de goudprijs. De goudvoorraad van het Eurosysteem (bijna 11.000 ton) wordt ieder kwartaal tegen marktwaarde op de balans gezet. Het balanstotaal groeide in 2011 en 2012 dus mee met de stijgende goudprijs, terwijl die in 2013 en 2014 weer in een dalende trend kwam. Om dit in het juiste perspectief te plaatsen: In september 2011 bereikte de goudvoorraad de hoogste waardering, toen stond het gelijk aan 68% van de totale reserves van de ECB.

  • Reactie Ons Geld op “Afdeling ‘geldschepping’ bestaat niet bij bank”

    Door: Martijn Jeroen van der Linden, 21 oktober 2015

    In een recent artikel bij FD stelt de heer Boonstra terecht dat commerciële banken geldscheppende instellingen zijn. Als een bank krediet verleent komt daardoor meer giraal geld in omloop. Ook merkt Boonstra op dat dit geen nieuw inzicht is. Dit klopt.

    Echter, diverse economen beweren dat veel economieboeken geld(creatie) en bankieren vaak onnauwkeurig, en zelfs onjuist beschrijven (o.a. Goodhart (1984), Turner (2013), Coe & Pettifor (2014), Werner (2014) en Turner (2015).

    Vorig jaar bevestigde ook de Bank of England dit:

    “rather than banks lending out deposits that are placed with them, the act of lending creates deposits — the reverse of the sequence typically described in textbooks” (McLeay e.a. 2014).

    Misverstanden

    Vervolgens stelt de heer Boonstra dat er veel misverstanden zijn. Ook dit klopt. Verschillende onderzoek (Cobden 2010, Dods 2014, Nietlisbach 2015) tonen aan dat financiële geletterdheid laag is in Europese landen. Zo denkt 73% van de Zwitsers ten onrechte dat de Zwitserse staat en/of centrale bank al het geld creëert en weet slechts 12% van de Britse parlementsleden dat bankleningen nieuw geld creëren, 71% denkt ten onrechte dat de overheid al het geld schept. Er zijn geen aanwijzingen dat financiële geletterdheid in Nederland en andere Europese landen hoger is.

    Dan stelt de heer Boonstra dat banken een passieve rol spelen in het geldscheppingsproces. Dit is twijfelachtig. Het klopt dat het geldschepping begint met vraag naar geld. Maar in welke mate wordt deze vraag gestimuleerd door winst maximaliserende banken? Accountmanagers bij banken worden bijvoorbeeld vaak beloond op basis van verkochte kredieten. Er is dus wel degelijk een drang om (te veel) kredieten te verstrekken.

    geld-euro

    Uit onderzoek blijkt dat er de afgelopen decennia met name geld gecreëerd is uit krediet voor niet-productieve investeringen, zoals huizen en financiële activa. De geldhoeveelheid ademde dus niet mee met de economie, zoals de heer Boonstra stelt. Inflatie in huizenprijzen en aandelenkoersen is de norm geworden. In de 21ste eeuw dwingt digitalisering ons geld, krediet en bankieren opnieuw te overdenken. In het industriële tijdperk was bankieren vrij simpel. Banken financierden kapitaalintensieve lange termijn projecten en overbrugden mismatches tussen spaarders en leners. Overheden zorgden voor regelgeving en implementeerden depositogarantiestelsels om bank runs te voorkomen. Krediet was immobiel, geld was grotendeels chartaal (cash) en bankbalansen waren simpel. De digitale revolutie heeft dit veranderd. Kredieten worden tegenwoordig op grote schaal verknipt, verpakt en verhandeld en zijn daardoor zeer mobiel. Geld is grotendeels giraal. En bankbalansen zijn complex. Bankieren is losgemaakt van afzonderlijke bankbalansen. Hierdoor wordt toezicht steeds complexer en is toezicht op bijvoorbeeld kapitaalratio’s niet langer zinvol.

    Burgerinitiatief Ons Geld

    onsgeld-teaserBurgerinitiatief Ons Geld stelt voor gebruik te maken van de mogelijkheden die ICT en digitalisering bieden en het geldsysteem en kredietsysteem van elkaar te splitsen. In het verleden hebben zowel vrije-markteconomen als meer staat-georiënteerde economen op basis van economische argumenten hetzelfde voorgesteld (o.a. Irving Fischer en Milton Friedman; zie Lainà (2015) voor historisch overzicht). In de jaren na de beurscrash van 1929 stond monetaire hervorming zelfs hoog op de politieke agenda in de Verenigde Staten. Onder andere door bestuurlijke blunders, een slecht geïnformeerd publiek en bankenlobby werd in 1933 echter gekozen voor de Glass-Steagall Act (Phillips, 1992). Wij denken dat in de 21ste eeuw door een vierde macht uitgegeven digitaal chartaal geld kansen biedt en wij zijn hierin niet alleen. De Bank of England onderzoekt momenteel central-bank issued digital currency en een mogelijke transitie van credit-based money naar token-based money. Burgerinitiatief Ons Geld pleit voor actie en stelt voor schuldvrij geld te introduceren en banken een intermediërende rol te geven. Onderzoek van onder andere Yamaguchi (2011), Benes & Kumhof (2012, 2013) en de Vries & van Egmond (2014) laat zien dat dergelijke hervorming niet alleen leidt tot grotere stabiliteit, maar ook tot een afname van publieke en private schulden en productiviteitsgroei. Bovendien kan het depositogarantiestelsel worden afgeschaft. Tot slot, de heer Boonstra merkt terecht op dat de afdeling geldschepping niet bestaat bij banken. Hierdoor is er momenteel geen coördinatie. Burgerinitiatief Ons Geld vindt dit problematisch en stelt dat coördinatie juist nodig is om prijsstabiliteit, in onze ogen een publiek goed, te realiseren. Martijn Jeroen van der Linden Onderzoeker en promovendus TU Delft/ Economie van Technologie & Informatie, mede-initiatiefnemer burgerinitiatief Ons Geld. Bron: Ons Geld

    Referenties

  • Credit Suisse verlaat Europese obligatiemarkt

    Credit Suisse verlaat Europese obligatiemarkt

    De Zwitserse bank Credit Suisse wil niet langer meedoen aan de veiling van Europese en Britse staatsobligaties, zo schrijft Bloomberg. De bank verlegt haar focus en wil daarom niet meer als ‘primary dealer’ optreden op de obligatiemarkt. Ook zou de bank te weinig verdienen aan het inkopen en doorverkopen van het schuldpapier.

    “Dit is een ingrijpende stap voor Credit Suisse en een stap terug voor de liquiditeit van de obligatiemarkt. Waarschijnlijk doet de bank dit om de kosten en hoeveelheid kapitaal in de obligatiemarkt terug te dringen. Ik hoop dat dit niet een voorbode is voor wat ons nog meer te wachten staat in de obligatiemarkt”, zo verklaarde analist Christopher Wheeler van Atlantic Equities tegenover Bloomberg.

    Alle grote banken in de wereld verkleinen hun activiteiten op de obligatiemarkt om te kunnen voldoen aan de strengere kapitaaleisen van het Basel comité. Door de financiële crisis zijn de regels waar banken aan moeten voldoen behoorlijk aangescherpt, maar dat heeft ook tot gevolg gehad dat banken minder obligaties in de boeken kunnen hebben. Zeker voor de kleinere banken is het daardoor minder interessant geworden om als primary dealer voor de obligatiemarkt op te treden.

    De volledige versie van dit artikel verscheen eerder op een partner blog.

  • Kapitaal verlaat Amerikaanse aandelenmarkt

    Sinds 2009 zijn de aandelenkoersen in de Verenigde Staten sterk gestegen, maar dat wil niet zeggen dat steeds meer beleggers hun vermogen in aandelen stoppen. Het tegendeel blijkt waar te zijn, want over de afgelopen tien jaar haalden beleggers netto juist $260 miljard weg uit de aandelenmarkt.

    In een nieuwsbrief aan beleggers schrijft Binky Chadha, analist van Deutsche Bank, over de drie grote vermogensverschuivingen van de afgelopen jaren. Dat was achtereenvolgens de kapitaalvlucht uit aandelen richting obligaties, uit opkomende terug naar ontwikkelde markten en uit de Amerikaanse aandelenmarkt richting Europese en Japanse aandelen.

    De volledige versie van dit artikel verscheen eerder op een partner blog.

    equity-flows-us

    Kapitaal stroomt al jaren weg uit Amerikaanse aandelenmarkt (Bron: Business Insider)

  • Amerikaanse beleggers kopen meer Treasuries

    China heeft het afgelopen jaar veel Amerikaanse staatsobligaties van de hand gedaan, maar dat heeft tot op heden niet gezorgd voor een stijging van de rente. Integendeel, de rente laat de laatste maanden zelfs een dalende trend zien. Dat komt omdat de vraag naar het schuldpapier in eigen land bijzonder sterk is toegenomen.

    Dit jaar kopen Amerikaanse beleggingsfondsen naar verwachting voor een recordbedrag aan Treasuries, met als gevolg dat hun overheid nu voor tien jaar kan lenen tegen een rente van ongeveer twee procent. Kochten Amerikaanse fondsen in 2011 nog minder dan 20% van al het nieuwe schuldpapier, is dat dit jaar al meer dan 40%!

    Amerikaanse beleggers lenen hun geld massaal uit aan de overheid, omdat het schuldpapier wordt gezien als een veilige haven. De Amerikaanse overheid kan nooit failliet gaan, omdat ze leent in haar eigen valuta. Dat is veiliger dan je geld parkeren op een bankrekening of in bedrijfsobligaties, waar altijd een klein risico bestaat op wanbetaling.

    domestic-buying-treasuries

    Percentage van alle nieuwe staatsobligaties die gekocht worden door Amerikaanse beleggers (Bron: Bloomberg)

    chinese-treasury-holdings

    China is gestopt met het financieren van de Amerikaanse tekorten (Bron: Bloomberg)

  • Grafiek: Wereldwijde schulden nemen toe

    Citigroup verzamelde cijfers over de totale private schuldenlast in een aantal verschillende landen. We zien dat het fenomeen schulden stapelen zich niet beperkt tot de Westerse wereld. Merk ook op dat in alle landen de schulden veel sneller groeien dan de economie. In Japan krimpt de economie zelfs, terwijl de schulden blijven toenemen door ‘Abenomics’, het stimulerende monetaire beleid waarmee de Japanse premier Shinzo Abe een einde wil maken aan de deflatie in zijn land.

    Ook valt op dat de schulden het snelst stijgen in de opkomende economieën die de afgelopen jaren sterk gegroeid zijn, zoals China en Brazilië. In de Eurozone, waar veel minder monetaire en fiscale stimulering heeft plaatsgevonden, zijn de totale schulden sinds het uitbreken van de financiële crisis vrijwel niet gestegen.

    debt-economies

    Wereldwijd groeien de schulden sneller dan de economie (via twitter)

  • Bereid je voor op negatieve rente!

    De edelmetalen kunnen deze week de rally voortzetten die op 2 oktober begonnen is. Sindsdien is de zilverprijs bijna 10% gestegen en is goud bijna 3,5% omhoog gegaan. De constatering dat het bestuur van de Federal Reserve haar kans gemist heeft de rente te verhogen begint langzaam door te dringen bij beleggers. Sterker nog, als de Amerikaanse economie opnieuw in een recessie belandt, dan gaan we misschien nog wel meemaken dat de centrale planners verschuiven van een zero interest rate policy (ZIRP) naar een negative interest rate policy (NIRP). Dat betekent de introductie van negatieve rente!

    negative-interest-ratesDe notulen van de laatste FOMC vergadering onthullen dat de Janet Yellen en haar gezelschap naar het socialistische Europa kijken voor ideeën, waar verschillende centrale banken nu al experimenteren met een negatieve rente. De voetnoot: Binnenkort moet je er rekening mee houden dat je rente gaat betalen voor het ‘privilege’ om je geld uit te mogen lenen aan de bank!

    Deze week zullen beleggers kijken naar inflatiecijfers, winkelverkopen en cijfers over de industriële productie. Het vooruitzicht van een recessie komt steeds groter in beeld, ondanks de kleine herstelrally op de aandelenmarkt. Het lijkt erop alsof beleggers momenteel meer aandacht schenken aan de uitgestelde renteverhoging dan aan de verslechterende economische fundamenten.

    Edelmetalen: Belangrijker dan ooit in uw portefeuille

    Niemand lijkt er dezer dagen over te praten, maar we leven nog altijd in een inflatoir tijdperk. Wall Street is gefixeerd op de mogelijkheid van deflatie, nu de olieprijs gedaald is en de consumentenprijsindex rond de nul blijft schommelen. Maar de wielen van inflatie blijven draaien. De afgelopen tien jaar stond het beleid van centrale banken in het teken van nul procent rente en het opkopen van obligaties. Centrale banken hebben deze uitzonderlijke maatregelen aan het publiek verkocht als economische stimulering. Maar nu blijkt dat deze grootschalige stimulering weinig effect heeft gehad op de reële economie. Het is duidelijk geworden dat het werkelijke doel van dit beleid geweest is de banken te ondersteunen en aandelenkoersen op te drijven. Ondertussen zijn de staatsschulden en de ongedekte verplichtingen alleen maar groter geworden. Dat epische probleem stond volop in de belangstelling bij beleggers, toen de prijzen van goud en zilver in 2011 hun piek bereikten. Headlines gingen toen over de impasse over het schuldenplafond en de angst voor inflatie. inflation-dollarHelaas voor de liefhebbers van edelmetalen hebben centrale planners van de Federal Reserve en Wall Street de aandacht van beleggers weten af te leiden van deze problemen. Hogere aandelenkoersen, gemasseerde economische statistieken ten aanzien van de werkgelegenheid en de inflatie en het omlaag drukken van de goud- en zilverprijzen met het aanbieden van nog meer papier hebben allemaal een bijdrage geleverd aan het maskeren van de fundamentele problemen waarvoor je graag edelmetalen in je portefeuille wilt hebben. Momenteel lijken beleggers zich weinig zorgen te maken over het inflatoire potentieel van de miljarden dollars die de Federal Reserve gecreëerd heeft om Amerikaanse staatsobligaties en hypotheekleningen op te kopen. Velen ontkennen dat er überhaupt sprake is van inflatie en denken dat een beleid van nul rente of zelfs negatieve rente maar weinig impact zullen hebben op de koopkracht van de dollar. Maar het belonen van schuldenaren, terwijl er tegelijkertijd een soort jihad gevoerd wordt tegen de spaarders, zal niet zonder gevolgen blijven. Al die extra dollars die gecreëerd zijn in de verschillende rondes van monetaire verruiming klotsen nog rond in het financiële systeem - in de aandelenmarkt, geparkeerd als overtollige reserves en op allerlei andere plaatsen - maar niet in de reële economie. We hebben de risico's van de financiële sector en de dreiging van inflatie nog niet overwonnen. Deze risico's zijn er nog steeds, ze worden zelfs steeds groter. In de geesten van veel beleggers wordt hier nog niet veel gewicht aan toegekend, maar de verandering zit in de lucht. Angst zal weer de boventoon gaan voeren in de besluitvorming van beleggers - misschien al heel snel. De Federal Reserve is niet in de positie de rente substantieel te verhogen. De Republikeinen in het Amerikaanse Congres zullen spoedig laten zien hoe incapabel ze zijn ten aanzien van de bewaking van het schuldenplafond, dat momenteel op een hoogte van $18,1 biljoen ligt. En mensen zullen weer praten over de kans op een recessie. Beleggers beginnen zich zorgen te maken over de uitzonderlijk hoge koers/winst verhoudingen, dalende bedrijfswinsten en een potentiële obligatiebubbel. Sommige bedrijfsobligaties en leningen die zijn uitgegeven door lokale overheden zijn gewaardeerd alsof ze zo kredietwaardig zijn als Apple, terwijl de cijfers suggereren dat ze meer gemeenschappelijk hebben met Enron. Ondanks alle negatieve woorden over edelmetalen zal er altijd vraag zijn naar een inflatie hedge die privacy en diversificatie biedt en die geen tegenpartij risico kent. We verwachten dat de vraag van beleggers naar goud en zilver de komende jaren dramatisch zal toenemen, ondanks de bias van Wall Street tegen goud. De prijzen van edelmetalen zijn dan misschien wel gedaald in de voorbije jaren, na duizenden jaren van geschiedenis als betrouwbare opslag van waarde is goud nog steeds niet overbodig geworden.

    clint-siegnerMoney Metals Exchange

    Clint Siegner is de directeur van Money Metals Exchange, de goudhandelaar die dit jaar in de Verenigde Staten door een onafhankelijk wereldwijd ratingbureau gekozen is tot "Dealer van het jaar". Siegner studeerde af aan het Linfield College in Oregon en zet zijn managementervaring en passie voor persoonlijke vrijheid, een kleine overheid en eerlijk geld in om de bekendheid en het bereik van Money Metals Exchange te vergroten. Hij schrijft ook uitvoerig over de edelmetaalmarkt en hoe die markt samenhangt met politiek en wereldzaken.

  • Goldman Sachs voorziet een derde crisis

    Deze bijdrage is afkomstig van Beurshalte

    Het is het intrappen van een open deur, maar toch: Het gaat niet goed met de wereldeconomie. Nog onlangs kwam het IMF bij monde van mevrouw Lagarde met alarmerende commentaren naar buiten. Als beleidsmakers niet oppassen en ondoordachte besluiten nemen, dan kan de wereld zomaar in een recessie wegzakken. Een bijzonder punt van aandacht van mevrouw Lagarde waren de opkomende markten. Die staan er beroerd voor. Na jaren van nagenoeg ongeremde groei, lijken ze nu terug bij af. De groei zwakt af en de uitstroom van vreemd vermogen neemt onheilspellende vormen aan.

    emerging-marketsDe zorgen van het IMF en mevrouw Lagarde worden breed gedeeld, niet in de laatste plaats door de bankiers van Goldman Sachs. Volgens hen kan het wel eens fundamenteel misgaan! In een recent rapport zetten ze een aantal onrustbarende ontwikkelingen op een rijtje. Ze noemen de zwakker wordende groei van de opkomende markten, ze wijzen op de lage prijzen voor grondstoffen en op de mogelijke verhoging van de rente in de VS. Al die zaken vormen in hun ogen een rechtstreekse bedreiging voor het huidig prijsniveau op de internationale financiële markten. Voor hen is dit alles niet minder dan de derde fase in de financiële crisis die begon in 2008.

    Derde fase in wereldwijde financiële crisis

    In 2008 stortte de huizenmarkt in de VS in met alle nare gevolgen van dien. In 2010 landde de schuldencrisis in Europa en nu ziet het er naar uit dat de opkomende markten de nieuwe bron van ellende zijn. Zoals gezegd zijn de opkomende markten de afgelopen maanden geraakt door een uitstroom van investeringen. Geruchten dat de rente in de VS omhoog zou gaan deed beleggers besluiten uit grondstoffen te stappen. Die grondstoffen zijn echter wel de levensader voor de economieën van veel opkomende markten!

    em-wave-global-crisis

    Neergang opkomende markten is derde fase wereldwijde financiële crisis 

    Het instorten van de prijzen voor grondstoffen verbindt de derde fase met de eerste. Toen de huizenmarkt instortte in de VS, zorgde een extreem lage rente voor een sterke groei van de kredietverlening en een dito opbouw van schulden in de opkomende markten, in het bijzonder in China. Al die kredieten zijn echter niet steeds verstandig aangewend. Een vertragende economie impliceert dat er problemen ontstaan om de rente en aflossing te betalen. Die vertraging van de groei wordt nog in de hand gewerkt door de transformatie van een investering georiënteerde naar een consumenten georiënteerde Chinese economie. Er wacht een land als China een lange periode van zeer pijnlijke aanpassingen, aldus Goldman Sachs.

    Kapitaalvlucht opkomende markten

    Terwijl de opkomende markten een periode van lage groei tegemoet lijken te gaan, beginnen centrale bankiers in de ontwikkelde landen steeds nadrukkelijker na te denken om de rente te verhogen. Daardoor gaat het rendement op vellige beleggingen als staatsobligaties omhoog. Dat ontneemt veel beleggers de noodzaak om hun beleggingen naar de opkomende markten te brengen. Een risicovolle zoektocht naar rendement is overbodig. Dat maakt het moeilijker voor bedrijven in de opkomende markten om zich te herfinancieren of om grote projecten te financieren. Uiteindelijk echter is naast de opkomende markten ook de wereldeconomie het slachtoffer! Het probleem is volgens Goldman Sachs dat de diverse fases in de crisis voortdurend op elkaar ingrijpen. De crisis in de opkomende markten vormt een rechtstreekse bedreiging voor het prille herstel in Europa. Eerder deed het oplaaien van de schuldencrisis het herstel in de Verenigde Staten nagenoeg teniet! De huidige derde fase is volgens Goldman Sachs waarschijnlijk ook de laatste. Die zal echter voort etteren totdat ook in de 'emerging markets' alle schulden zijn verwerkt en verliezen genomen. De kosten daarvan zullen hoog zijn, ook voor de rest van de wereld! Cor Wijtvliet Hoofdredacteur Beurshalte.nl

    goldman-sachs-derde-recessie

    Opkomende markten worden nu ook hard getroffen door financiële crisis

    beurshalte-logoOver Beurshalte: Dagelijks publiceert Beurshalte nieuwsbrieven en columns van leden van de redactie en van gastauteurs over de wereld van beleggen en alles wat ermee samenhangt. Daarnaast publiceert beurshalte wekelijks een nieuwsbrief met unieke inhoud over relevante beleggingsthema’s. Belangstellende lezers kunnen een gratis abonnement nemen. Als u geïnteresseerd bent, kunt u zich hier aanmelden!

  • Verenigde Staten lenen ruim $1 biljoen zonder rente

    De Amerikaanse overheid heeft op dit moment meer dan $1 biljoen aan kortlopende schulden uitstaan waar ze geen rente over hoeft te betalen, zo schrijft de Wall Street Journal. Door de financiële crisis is er een grote vlucht naar liquiditeit en veiligheid op gang gekomen, met als gevolg een run op Amerikaanse staatsobligaties en een rente die nu al jaren tegen de nul procent aan zit.

    De kortlopende staatsleningen, ook wel Treasury Bills of T-Bills genoemd, hebben een looptijd van enkele weken tot hooguit een jaar. Dit zijn leningen die het Amerikaanse ministerie van Financiën uitschrijft als ze op korte termijn aan bepaalde schuldverplichtingen moet voldoen. Deze kortlopende leningen zijn erg gewild, omdat beleggers veel vertrouwen hebben in de betaalcapaciteit van de overheid.

    Door de financiële crisis durven grote bedrijven en beleggingsfondsen geen grote bedragen meer te parkeren bij een bank. In plaats daarvan parkeren ze hun geld liever bij de tegenpartij waar de risico’s het kleinst zijn, namelijk bij de Amerikaanse overheid. Voor die veiligheid zijn ze zelfs bereid geld bij te leggen, vandaar dat de rente op deze leningen al jaren rond de nul procent ligt.

    De volledige versie van dit artikel verscheen eerder op een partner blog.

    bond-yield

    Verenigde Staten leent al ruim $1 biljoen gratis (Bron: Wall Street Journal)

  • The Forecaster op Dutch International Science Film festival

    De publieke omroep zond laatst een ingekorte versie uit van ‘The Forecaster’, een documentaire over Martin Armstrong. Wilt u de volledige versie van deze documentaire zien? Dan kunt 7 en 8 november naar het Dutch International Science Film Festival in Nijmegen. Daar krijgt u de volledige documentaire van 98 minuten te zien, aangevuld met een inleiding door sociaal econoom Floris Heukelom van de Radboud Universiteit. Klik hier voor meer informatie.

    The Forecaster

    Een razend spannende documentaire over ondernemer Martin Armstrong. Met behulp van een zelf ontworpen model is Armstrong naar eigen zeggen in staat de wereldeconomie te voorspellen. Zijn eerdere voorspellingen waren griezelig nauwkeurig. Het leverde Armstrong veel geld op, maar ook veel vijanden. Op een dag staat de FBI op de stoep en belandt hij in de gevangenis.

    Film + talk | zaterdag 7 november | 21:15 uur | LUX 3 | 120 min
    De recente financiële crisis maakt de invloed van economen groter. De woorden van belangrijke economen zijn leidend en met hun autoriteit beïnvloeden ze beurskoersen. Sociaal econoom Floris Heukelom van de Radboud Universiteit geeft een korte inleiding bij de film. Klik hier om tickets te bestellen.

    Film + talk | zondag 8 november | 11:00 uur | LUX 3 | 120 min
    Zijn beurskoersen echt met wiskundige modellen te voorspellen? Is economie niet veel meer een kwestie van emoties dan van harde cijfers? Na afloop van de film is er een gesprek met sociaal econoom Floris Heukelom van de Radboud Universiteit over de aard van de economie als wetenschap. Klik hier om tickets te bestellen.

    the-forecaster-martin-armstrong

    Martin Armstrong

  • Grootste middenklasse zit in China

    Grootste middenklasse zit in China

    Volgens het nieuwste Global Wealth Report van Credit Suisse heeft China nu al een grotere middenklasse dan de Verenigde Staten. Volgens het onderzoek van de Zwitserse bank groeit de middenklasse in China dit jaar naar 109 miljoen volwassenen, terwijl dat aantal in de Verenigde Staten is blijven steken op 92 miljoen volwassenen. Tot de middenklasse worden volwassenen gerekend die tenminste twee keer modaal verdienen in het land waar ze werken.

    Middenklasse blijft groeien

    Procentueel groeide de wereldwijde middenklasse vorig jaar minder snel dan het aantal rijken, maar als we Credit Suisse mogen geloven zal de middenklasse in absolute zin nog jaren blijven groeien. En het zijn de Aziatische landen die het grootste deel van deze groei voor hun rekening zullen nemen, zo verklaarde Tidjane Thiam van Credit Suisse. "Het gevolg van deze verschuiving is een verandering van het wereldwijde consumptiepatroon. Ook gaan we verandering zien in de samenleving, omdat de middenklasse historisch gezien een bron is van stabiliteit en welvaart", zo voegde hij eraan toe. Volgens Thiam is de meeste welvaart in de wereld nog steeds geconcentreerd in de Verenigde Staten en Europa. Desondanks is de welvaartsgroei in de opkomende markten indrukwekkend te noemen. "Denk bijvoorbeeld aan de vervijfvoudiging van de welvaart in China sinds het begin van deze eeuw". China vertegenwoordigt een vijfde deel van de wereldbevolking, maar slechts 10% van de welvaart in de wereld. In dat opzicht kan China nog grote stappen zetten.

    China wil armoede bestrijden

    De Chinese regering formuleerde eerder deze week de ambitieuze doelstelling om de komende zes jaar een einde te maken aan de armoede in hun land. Maar liefst 70 miljoen Chinezen moeten de komende zes jaar boven de armoedegrens getild worden. Dit zijn mensen die volgens het Chinese bureau voor de statistiek jaarlijks minder dan 2.300 yuan verdienen. In 2014 stegen 12,3 miljoen Chinezen boven de armoedegrens uit. In 2011 waren dat er 43,3 miljoen. Lees ook: ChinaConsumers

    Chinese middenklasse is de grootste ter wereld