Categorie: Goud en Zilvermarkt

De oprichter en directeur van het hedgefonds, William Kaye, zei afgelopen vrijdag tegenover Bloomberg dat het goud opgevraagd zal worden via de Londen Bullion Market Association (LBMA) en andere inteationale markten. Voor het goud heeft hij al een opslaglocatie geregeld op het inteationale vliegveld van Hong Kong.

“Beleggers die gedesillusioneerd zijn geraakt door centrale banken die geld te drukken om staatsschulden te dragen zullen alteatieven zoeken voor ongedekte valuta”, aldus Kaye. “Naar mijn mening zijn we in een vroeg stadium van wat de grootste short squeeze ter wereld kan worden”, zo voegde hij eraan toe. Een short squeeze is een situatie waarin er veel meer beloftes op de onderliggende waarde zijn verstrekt dan er feitelijk voorhanden is. Op het moment dat iedereen uit papieren afgeleiden vlucht en begint te jagen op de onderliggende waarde zal dat de prijs van de onderliggende waarde sterk opdrijven. De shorts (die een belofte hebben gemaakt om in de toekomst te leveren) worden in een short squeeze overweldigd door partijen die long zijn gegaan en die hun positie willen 'verzilveren'.

Vermogensbeheerders als George Soros, John Paulson en Eric Sprott hebben ook al toevlucht gezocht tot edelmetaal. Sommigen middels papieren instrumenten als ETF's, andere doen dat via mijnbouwaandelen. Eric Sprott heeft zijn eigen ETF's opgezet, één voor goud (PHYS) en één voor zilver (PSLV). Voor beide ETF's belooft Sprott een 1:1 dekking met edelmetaal en biedt zijn fonds de mogelijkheid om fysiek edelmetaal op te vragen met aandelen van het ETF.

“Goud is, zoals wij eaar kijken, momenteel ergens tussen ondergewaarderd en extreem ondergewaardeerd”, zo verklaarde Kaye tegenover Bloomberg. Ongedekte valuta, zogeheten fiat valuta, worden niet gedekt door een fysieke waarde als goud of zilver. De waarde van de munt wordt daarentegen bepaald door het vertrouwen dat de overheid en de centrale bank van een land uitstralen op de bevolking. In een vertrouwenscrisis kan iedere ongedekte valuta waardeloos worden, bijvoorbeeld door hyperinflatie.

Het Pacific Group hedgefonds bestaat sinds 2001 en beheert nu $95 miljoen aan vermogen. Afgelopen jaar haalde het fonds een rendement van slechts 2,8%, waarmee het cumulatieve rendement sinds de oprichting steeg naar 195%. In twee verschillende jaren haalde het fonds een negatief rendement, namelijk in 2008 en 2011. Dat blijkt uit de nieuwsbrief die het fonds in december publiceerde.

William Kaye beargumenteert zijn besluit om een derde van het vermogen van zijn fonds in fysiek goud om te zetten: “Centrale banken zijn totnogtoe in staat gebleken om de rente omlaag te manipuleren, waardoor overheden hun schulden tegen relatief lage kosten konden financieren. Daarmee werd een overrompeling van de obligatiemarkt voorkomen. Het enige dat nodig is voor een grote revaluatie van goud is dat een kleine groep mensen haar fysieke goud komt opvragen”

Kaye haalt een passage aan uit een analyse van zijn eigen hedgefonds: “Het eigendom van goud via afgeleide financiele producten, zoals COMEX futurescontracten, vertegenwoordigt inmiddels 100x zoveel fysiek goud als er bovengronds aanwezig is”

Het Pacific Group hedgefonds van William Kaye heeft al een eerste tranche goudstaven gekocht bij lokale leveranciers. Hij wilde niet zeggen om hoeveel goud het ging. Kaye was in het verleden manager bij de arbitrage afdeling van PaineWebber in New York. Ook heeft hij enige tijd gewerkt bij de Mergers & Acquisitions afdeling van zakenbank Goldman Sachs. In 1991 richtte hij zijn eigen hegdefonds op.

Het in Hong Kong gevestigde Pacific Group hedgefonds zet eenderde van totale portefeuille om in fysiek goud

“Het goud ligt momenteel nog in Londen opgeslagen, maar we zijn al bezig om het goud over te brengen naar Azerbeidzjan. We zullen elke week 330 ton goud overbrengen”, aldus Movsumov. Inmiddels heeft 1 ton goud al de oversteek gemaakt naar het 9 miljoen inwoners tellende land dat gelegen is aan de Kaspische Zee.

Het staatsfonds dat het goud koopt en overbrengt naar Azerbeidzjan zal een nieuwe kluis bouwen waarin het goud veilig opgeslagen kan worden. Dat gebouw zal nar verwachting eind 2013 gereed zijn, zo lezen we op de Azerbeidzjaans nieuwssite APA. Movsumov lichtte toe dat het aankopen van goud onderdeel is van de strategie van SOFAZ. Het kapitaal dat we in goud beleggen moet 5% uitmaken van de totale portefeuille van het staatsfonds. “De genoemde 5% is genoeg voor Azerbeidzjan, maar we kunnen later alsnog besluiten dat percentage op te hogen. In elk geval willen we aan het einde van dit jaar 15 ton meer goud hebben. We richten ons op een goudreserve van 30 ton”.

Ook Azerbeidzjan wil haar goudreserve uitbreiden. Eind 2013 moet het staatsfonds beschikken over 30 ton

Hieronder volgt een bijna letterlijke vertaling van het artikel dat op 17 januari verscheen op de Telegraph. Het artikel geeft de visie van Ambrose Evans-Pritchard weer. Dat is niet noodzakelijkerwijs mijn visie. Als u denkt dat er een foutieve interpretatie in het artikel zit die het gevolg is van de vertaling, stuur dat dan door naar [email protected].

—————————————————————————————-

De wereld beweegt stap voor stap richting een de factor goudstandaard, zonder dat deze op een bijeenkomst van G20-leiders aangekondigd wordt of dat ze openlijk steun betuigen voor het idee.

Sommige lezers hebben het GFMS Gold Survey 2012 al gezien, waarin staat dat centrale banken wereldwijd de afgelopen vijftig jaar niet zoveel goud hebben gekocht in één jaar als het afgelopen jaar. Ze voegden gezamenlijk netto 536 ton aan hun voorraden toe, als diversificatie voor reserves die worden aangehouden in dollars, euro's, ponden en yen.

Het Washington Agreement on Gold (WAG), waarin Groot-Brittannie, Spanje, Nederland, Zwitserland en anderen afspraken om jaarlijks een gedeelte van hun goudvoorraad te verkopen, lijkt alweer van een ander tijdperk te zijn. Het Gordon Brown tijdperk, zo zou je het kunnen noemen.

Dat was de denkbeeldige periode waarin investeerders dachten dat de euro haar plek zou opeisen als de tweede pilaar van het nieuwe G2 staatsvorm met gedeelde souvereiniteit, naast de Amerikaanse dollar. Die hoop is vervlogen. Obligaties op de balansen van centrale banken die in euro's zijn uitgedrukt zijn teruggevallen naar 26% van hun oorspronkelijke waarde, ongeveer een decennium geleden.

Zowel de euro als de dollar krijgen niet het volledige vertrouwen, weliswaar om verschillende redenen. De EMU is een dysfunctionele constructie, die twee onverenigbare economieen samenvoegt. Gedoemd om van crisis naar crisis te slingeren, zonder dat er een eenduidige schatkist achter zit dat ondersteuning kan bieden. De Amerikaanse dollar staat op een piramide van schulden. We weten allemaal dat die schuldenberg door de jaren heen weg geinflateerd zal worden. Het enige waar men feitelijk over van mening lijkt te verschillen is in welk tempo dat moet gebeuren.

De centrale banken die goud kopen zijn uiteraard de opkomende machten in Azie en de grondstofproducerende landen. Die bezitten gezamenlijk tweederde van de $11 biljoen aan buitenlandse dollarreserves.

Het is geen geheim dat China koopt op de dips, met als doel het aandeel goud op de balans van haar centrale bank op te krikken tot ruim boven de 2%. Rusland heeft openlijk aangegeven dat het streeft naar een goudcomponent met een omvang van 10% van de totale reserves. Varianten op een dergelijke strategie zien we in Zuid-Oost Azie, de Perzische Golf en in Latijns-Amerika. En nu heeft de Bundesbank ook nog eens besloten een deel van haar goud terug te halen uit New York en Parijs.

Persoonlijk denk ik niet dat de Bundesbank een geheime agenda heeft, of dat ze iets weet wat ze voor de rest van de wereld verborgen wil houden. Ze reageerde op publieke druk en gepor van politieke partijen om de Duitse goudvoorraad terug te halen uit het buitenland. Maar dat is nog niet het einde van het verhaal. Het feit dat er druk bestaat – en dat deze goed georganiseerd is – weerspiegelt een gebrek aan vertrouwen tussen de grote democratieen en economische machtsblokken in de wereld. Het is een nieuw politiek feit in het wereldwijde systeem.

Mohammed El Erian van obligatiebelegger Pimco zei dat dit een domino-effect kan hebben. “Als eerste kan dit besluit zich vertalen naar druk op andere landen om ook hun goudvoorraad uit het buitenland terug te halen. Als je tenslotte veilig je goudreserve in eigen land kunt bewaren, dan wil je als overheid niet gezien worden als de laatste die haar goud nog in het buitenland laat opslaan.

Als ontwikkelingen beperkt blijven tot dit geval, dan is er geen materiele impact op het functioneren van de wereldwijde economie. Als de situatie van een groeiend wantrouwen richting andere landen escaleert in multilaterale spanningen, dan zal de wereld geconfronteerd worden met nog grotere problemen om de onbalans in de betalingsbalansen op te lossen en een valutaoorlog en handelsbarrieres te weerstaan.”

Het meest waarschijnlijke is dat het besluit van de Duitsers om goud terug te halen weinig systematische impact teweeg zal brengen. Maar als dat niet zo blijkt te zijn en het besluit van de Bundesbank navolging vindt, dan zal de schade in de inteationael beleidssamenwerking door iedereen gevoeld worden.

Zoals ik dinsdag al schreef denkt goudveteraar Jim Sinclair dat het besluit van de Bundesbank vergelijkbaar is met dat van Charles de Gaulle. Deze Franse premier riep eind jaren '60 op om dollars in Amerika in te wisselen voor goud. Dat was het begin van het einde van de goudwisselstandaard die we kenden als Bretton Woods.

Jim Sinclair verwacht dat de actie van de Bundesbank de doodssteek zal blijken te zijn voor de macht van de dollar en het dollarregime. Ik zie niet hoe dat zal gebeuren. Valuta waren aan elkaar gekoppeld ten tijde van het Bretton Woods systeem, vandaag de dag kunnen ze vrij ten opzichte van elkaar bewegen. Het is binnen het eurosysteem – bijvoorbeeld tussen Duitsland en Spanje – dat we een (oude) koppeling zien die vergelijkbaar is met de goudstandaard en haar destructieve kracht. De dreiging van een plotselinge breuk is altijd aanwezig. Wereldwijd is het systeem echter soepel, het buigt onder druk.

Mijn verwachting is dat een nieuwe goudstandaard de 'enige in zijn soort' zal zijn, en dat is maar beter ook. Dat goud haar plaats inneemt als derde wereldvaluta, één die niet gedevalueerd kan worden en die de andere twee ter verantwoording kan roepen. Zonder dat goud zo dominant wordt dat het een inflatoir geldsysteem verstoort en zonder dat het een deflatoire druk geeft als gevolg van een beperkte mijnproductie. In dat geval is de goudstandaard inderdaad een barbaarse reliek uit het verleden.

Hopelijk is het nieuwe systeem niet zoals het systeem tussen WO I en WOII. Toen was er een dollarkoppeling waarmee deflatie in de VS zich kon uitspreiden naar de andere kant van de oceaan. De Federal Reserve ging in 1928 te hard op de rem staan en maakte het in 1930 helemaal bont.

Een derde wereldreservemunt is precies wat de VS nodig heeft. Zoals professor Michael Pettis van de Beijing University al zei is het hebben van de wereldreservemunt een “exorbitante last” waar de VS van verlost moet worden.

Het Triffin Dilemma – geformuleerd door de Belgische econoom Robert Triffin in de jaren '60 – stelt dat de houder van de allergrootste valuta geconfronteerd wordt met een inherente contradictie. Het moet een structureel tekort op haar handelsbalans in stand houden om het wereldwijde systeem draaiende te houden, maar hiermee zal ze haar eigen economie na verloop van tijd ondermijnen. Dit systeem is zelf-destructief.

Een gedeeltelijke goudstandaard – geschapen door een wereldwijde markt en gedomineerd door geen van allen – is het beste van alle werelden. Het biedt een waardeopslag (weliswaar zonder cashflow). Goud kan een balancerende rol vervullen. Het is niet dominant genoeg om het geldsysteem te verstikken.

Laten we drie wereldreservemunten hebben, een driepoot met één gouden pootje. Dat zou misschien wel stabiel kunnen zijn.

Goud als disciplinerende factor voor de euro en de dollar

De infographic is hier te vinden. De eerste twee infographics uit deze serie, met als onderwerpen de historie van zilver en de vraag & aanbod fundamentals, hebben we eerder ook al op Marketupdate geplaatst. Zilver wordt door velen gezien als goedkoper alteatief voor goud, dat ook nog eens een beter rendement zou kunnen behalen. Toen goud en zilver beide als geld gebruikt werden was de ratio vaak 16:1 tot 20:1, maar sinds zilver geen monetaire rol meer speelt en het ook niet bij centrale banken ligt is de ratio veel verder opgelopen.

De infographic stipt aan dat ze zilvermarkt veel sterker bepaald wordt door de industriële vraag, want ongeveer de helft van het jaarlijkse aanbod van het edelmetaal (inclusief recycling) wordt gebruikt voor industriele toepassingen. Zilver is een zeer goede geleider van elektrische signalen, kan licht zeer goed reflecteren en is antibacterieël. Door de conjuctuurgolven is de industriële vraag niet constant, terwijl de beleggersvraag ook sterk beïnvloedt wordt door prijsschommelingen. Beleggers die in zilver stappen moeten dus rekening houden met veel volatiliteit, meer dan in goud.

Infographic zilver als belegging, klik voor een grotere versie (Bron: Visualcapitalist)

De goudprijs bleef vorige week nog rond de symbolische grens van €40.000 per kilo hangen, maar wist deze week de weg naar boven te vinden. De zilverprijs lag sinds halverwege december op een soort bodem van ongeveer €730 per kilo en wist deze week eindelijk succesvol naar boven uit te breken. Met een slotkoers van bijna €770 per kilo staat de zilverprijs weer op het hoogste niveau in een maand tijd. De sterk gestegen zilverprijs houdt mogelijk verband met de aankoop van maar liefst 571 ton fysiek zilver door het SLV ETF, het grootste zilverfonds ter wereld. Op Seekingalpha is een grafiek te vinden die laat zien hoeveel zilver er periodiek aan dit ETF wordt toegevoegd of onttrokken. Deze aankoop van 471 ton zilver is de grootste sinds eind 2007, toen er eerst 617 ton aan het ETF werd toegevoegd en er later weer 555 ton werd uitgehaald. De recente aankoop van het SLV fonds heeft het enthousiasme onder zilverbeleggers kennelijk weer aangewakkerd.

SLV kreeg er deze week 571 ton fysiek zilver bij (Bron: Seekingalpha)

Op het goudfront waren er ook wat interessante ontwikkelingen, zoals het besluit van de Bundesbank om in een periode van zeven jaar 674 ton goud terug te halen uit het buitenland. Volgens goudexpert Jim Sinclair is dat een zeer significant signaal voor de goudmarkt. De Bundesbank kreeg ook de nodige kritiek op het plan om goudstaven terug te halen naar Frankfurt. Het Duitse Goldreporter zette een aantal opvallende uitspraken uit verschillende media op een rij. Verder kwam deze week het nieuwsbericht voorbij dat de goudproductie in Zuid-Afrika (de 5e grootste goudproducent ter wereld) in november nog steeds niet op volle toeren draaide. De gevolgen van de stakingen van afgelopen zomer en najaar werken blijkbaar nog door, want de goudproductie viel voor de tweede maand op rij een stuk lager uit dan was verwacht.

Een ander opvallend nieuwtje kwam van de US Mint. Die maakte donderdag bekend dat ze door de voorraad van 2013 Silver Eagle munten heen was. Deze populaire beleggingsmunten gingen als warme broodjes over de toonbank, want er zijn er in januari al 6 miljoen van verkocht. De verkoop zal pas weer in de week van 28 januari worden hervat, als de munt weer wat voorraad heeft aangelegd.

Valutacrisis

Deze week deden vooral de Zwitserse Franc en het Britse pond het slecht. Eerstgenoemde bereikte afgelopen week het laagste niveau ten opzichte van de euro sinds december 2011, terwijl laatstgenoemde stilletjes ook behoorlijk verzwakte ten opzichte van andere valuta. Het Britse pond bereikte vrijdag het laagste punt in 10 maanden tijd. Als gevolg daarvan doet de goudprijs het in deze valuta extra goed. Dat zien we ook aan de 30-daagse goudgrafieken op Goldprice. Die laat zien dat de goudprijs de afgelopen maand met 3,27% gestegen is in Zwitserse Franc en met 3,39% in Britse ponden. Ter vergelijking: in euro's en dollars steeg de goudprijs de afgelopen dertig dagen met respectievelijk 0,25 en 1,05 procent. De Japanse yen spant echter de kroon, want uitgedrukt in deze valuta steeg de goudprijs de afgelopen dertig dagen met 8,06 procent!

De prijs van een vat WTI olie steeg in een week tijd van $93,60 naar $95,25, een stijging van 1,7 procent. Een vat Brent olie werd de afgelopen week netto ook iets duurder, de prijs steeg van $110,30 naar $111,79. Dat is een prijsstijging van 1,35%. De AEX index en de Amerikaanse Dow Jones en S&P 500 boekten de afgelopen week ook allemaal een positief rendement.

Goudprijs in € per troy ounce (Bron: Goudstandaard)

Zilverprijs in € per kilo (Bron: Goudstandaard)

De Vietnamese regering heeft namelijk nieuwe wetgeving afgekondigd waardoor ongeveer 5.600 goudhandelaren voor eind 2013 de deuren moeten sluiten. De nieuwe wetgeving heeft namelijk als gevolg dat de Vietnamese staat de enige entiteit is die goud mag importeren en verkopen binnen de landsgrenzen. Hierdoor is in één klap de totale markt van lokale handelaren buitenspel gezet, omdat het verhandelen van goud door particulieren verboden is. Vorig jaar publiceerde Marketupdate verschillende berichten over Vietnam, dat haar greep op de goudmarkt wil intensiveren.

Volgers van de situatie zijn bang dat deze ontwikkelingen gevolgen hebben voor de goudprijs binnen Vietnam, en dat deze situatie ervoor gaat zorgen dat een groot deel van de handel in goud in de illegaliteit verdwijnt. De kans is namelijk aanwezig dat lokale handelaren op de zwarte markt alsnog goud gaan verhandelen, tegen een lagere prijs dan waar de staat het edelmetaal voor aanbiedt.

De angst dat de lokale goudprijs een eigen leven gaat leiden is niet ongegerond, door het isoleren van de handel zal de koppeling met de wereldwijde markt langzaam gaan verdwijnen, waardoor er op den duur geen relatie meer zal bestaan tussen de wereldwijde goudprijzen en de goudprijzen die op de lokale markt in Vietnam wordt gevraagd.

De Vietnamese regering wil zelfs nog een stap verder gaan door ook in de toekomst de handel in juwelen aan banden te gaan leggen. Het is alleen toegestaan voor partijen die goedgekeurd zijn door de regering om juwelen te verkopen.

Bron: Bullionstreet, via prijsvangoud.nl

Vietnam 

Aan het begin van ieder jaar is er een piek waar te nemen in de muntverkopen van de US Mint, omdat veel dealers dan zo snel mogelijk munten van het nieuwe jaar willen inslaan. De vraag van beleggers is dit jaar groter dan de productiecapaciteit van de US Mint, want op de drukste dag werden er bijna 4 miljoen Silver Eagle munten uitgeleverd.

Reuters schrijft dat de grote vraag naar zilveren beleggingsmunten van de US Mint het gevolg is van 'economische onzekerheden in de VS'. Het vertrouwen in de Amerikaanse dollar staat al jaren onder druk, maar de situatie wordt steeds problematischer. Verhogingen van het schuldenplafond volgen elkaar in een steeds hoger tempo op en sinds 2008 is er een gat van meer dan $1 biljoen per jaar geslagen in de Amerikaanse rijksbegroting. De Federal Reserve blijft ondertussen onverminderd schuldpapier opkopen, momenteel via het QE3 en QE4 programma.

Op het moment van schrijven staat de teller van de US Mint op meer dan 6 miljoen verkochte Silver Eagle munten, bijna even hoog als de verkoop over de totale maand januari van 2012 en 2011. De verkoop van zowel gouden als zilveren munten door de US Mint trok eind vorig jaar sterk aan, omdat steeds meer beleggers bescherming voor hun vermogen zoeken in fysiek edelmetaal.

Reuters schrijft dat de US Mint wel vaker door haar voorraad heen geraakt is door extreme vraag. Een maand geleden was het ook al raak, toen de US Mint bekend maakte geheel door haar voorraad van 2012 Silver Eagle munten heen te zijn. De US Mint verkoopt haar gouden en zilveren munten alleen aan dealers, die het op hun beurt weer doorverkopen aan kleinere dealers en aan particulieren. Hoewel de US Mint de komende tien dagen geen 2013 Silver Eagle munten zal uitleveren kunnen consumenten deze munten nog steeds kopen, zo lang ze nog ergens in de keten van distributeurs en winkels aanwezig zijn.

Premies omhoog

We hebben van Hedde Verhagen van Goudstandaard veomen dat de inkoopprijzen van zowel de Canadese Maple Leaf als van de Amerikaanse Silver Eagle bij hun leverancier per ingang van vandaag verhoogd zijn met respectievelijk €0,30 en €0,45 per munt (1 troy ounce fijn zilver).

US Mint is al door voorraad 2013 Silver Eagle munten heen, verkoop aan dealers wordt in week van 28 januari hervat

De goudklomp lag 60 centimeter onder de grond en is de grootste vondst in decennia. Er worden in deze regio in Australie nog steeds goudklompjes (ook wel 'nuggets' genoemd) gevonden, maar meestal zijn die veel kleiner. Cordell Kent, een lokale handelaar en goudzoeker die al meer dan twintig jaar in het vak zit, zei tegenover de BBC dat er in die periode nog nooit een goudklomp gevonden is groter dan 100 troy ounce (3,1 kilogram). Meestal zijn de goudklompjes een paar troy ounce of een fractie van een troy ounce groot, dus dit is een bijzondere vondst. “Dit is zeer bijzonder. De jacht op goud in Ballarat is al 162 jaar bezig en er worden nog steeds goudklompjes gevonden”, zo voegde hij eraan toe.

Een video van de Y-vormige goudklomp staat op YouTube en werd geuploadt door een gebruiker met de nickname 'TroyAurum'. In de beschrijving zegt hij dat de man die de goudklomp gevonden heeft een geavanceerde Minelab GPX5000 detector gebruikt met verschillende accessoires. Daardoor kon hij dieper zoeken in een gebied waar eerder al goudzoekers geweest zijn. Door de speaker van de metaaldetector klonk de goudklomp als de doffe klap van de motorkap van een auto. De goudklomp is ongeveer 22 cm lang, 14 cm breed en 4,5 cm hoog. 

Iemand die de goudzoeker kent verklaarde dat hij totnogtoe alleen kleine goudklompjes gevonden had en dat de man een vondst als deze verdiend had. De goudvondst zal waarschijnlijk meer goudzoekers enthousiast maken om het gebied nog eens goed te verkennen.

Video van de goudklomp op YouTube

De goudklomp weegt 5,5 kilogram en heeft een smeltwaarde van tenminste €220.000

Woensdag werd duidelijk hoeveel goud de Bundesbank terug wil halen en binnen welke termijn ze dat zullen doen. In 2020 moet de helft van de goudreserve in Frankfurt liggen, tegenover 31% nu. Deze operatie zal weliswaar zeven jaar duren, maar in totaal gaat het wel om meer dan 50.000 LBMA-goedgekeurde goudstaven van 400 troy ounce (12,5 kg). Dat is een behoorlijke logistieke operatie, waar ook de nodige beveiliging bij komt kijken. Goldreporter liep verschillende media langs en maakte een overzichtje van opvallende uitspraken.

USA Today: “Het verschepen van een dergelijk grote hoeveelheid goud tussen landen kan een serieus veiligheidsrisico geven. Een goudroof – centraal in films als Die Hard 3 en The Italian Job – zou genant en kostbaar zijn voor Duitsland”

Washington Post: “Deze beslissing maakt een einde aan de discussie onder Duitse politici of de Federal Reserve daadwerkelijk de 122.597 goudstaven heeft die behoren tot de Duitse goudvoorraad. Sommige Duitse beleidsmakers hebben gezegd dat ze de hele goudvoorraad terug willen halen uit Duitsland, uit angst voor een escalerende crisis in de eurozone.”

The Wall Street Joual: “Het klinkt als de setup voor een spannende Hollywood film: Duitsland gaat bijna 700 ton aan goudstaven met een waarde van in totaal $36 miljard van Parijs en New York terughalen naar de kluizen in Frankfurt”. De Wall Street Joual haalt ook argumenten van economen aan die de discussie met verbazing hebben gevolgd. Ze vinden het belachelijk, omdat goud sinds het omvallen van het Bretton Woods systeem in 1971 geen formele rol meer speelt in het wereldwijde monetaire systeem.

The Telegraph: “Het besluit van de Bundesbank markeert een uitzonderlijke breuk van vertrouwen tussen belangrijke centrale banken. Sommige goudliefhebbers vergelijken deze stap met het besluit van de Franse premier Charles de Gaulle om dollars terug te sturen naar de VS in ruil voor het goud. Dit was het begin van het einde van het Bretton Woods systeem.” Het is leuk om te lezen dat de Telegraph ook goudveteraar Jim Sinclair volgt. Die heeft gezegd dat het besluit van de Bundesbank een significante gebeurtenis is in de goudmarkt en dat het een waarschuwing is voor beleggers om goud fysiek onder controle te hebben en niet meer te vertrouwen op papieren contracten.

Le Figaro: “Het besluit van de Bundesbank om goud terug te halen valt toevallig samen met een politieke discussie in eigen land om het goud terug te halen. Heel toevallig komt het besluit van de Bundesbank nadat er druk kwam van een actiegroep, politieke partijen als de CSU en de FDP en het verzoek van de rekenkamer om de goudvoorraad te laten controleren.”

Goudvoorraden schuiven

Het is nu de vraag welke centrale bank de volgende is die haar goudreserve komt terughalen. Als meer landen dat gaan doen zal spoedig duidelijk worden of de twijfels over de goudvoorraden echt gegrond waren en dat er inderdaad een centrale bank is die het goud heeft uitgeleend. Er gaan veel verhalen over goudstaven in Londen en in New York die zijn uitgeleend aan derden ter dekking van bepaalde contracten en goudderivaten. Blijkt al het goud er gewoon te liggen, zonder dat het uitgeleend is, dan is er feitelijk ook geen probleem.

Het besluit om goud terug te halen uit een ander land kan worden gezien als een teken van wantrouwen tegenover de centrale bank van dat land. Onder het huidige financiële systeem is het inderdaad niet zo relevant waar het goud precies ligt. Inteationale handel wordt immers niet in goud afgerekend, maar in valuta. Het terughalen van de goudreserve kan worden gezien als een manier om te anticiperen op de totstandkoming van een nieuw inteationaal geldsysteem na de dollar, waarin goud wel een belangrijke rol zal spelen.

De Bundesbank oogst kritiek op besluit om goud terug te halen uit New York en Parijs (Via Goldreporter)

De Bundesbank heeft een termijn van zeven jaar uitgestippeld om een deel van het goud terug te brengen naar haar eigen kluis in Frankfurt. Momenteel ligt nog 45% van de Duitse goudreserve in New York, 13% in Londen en 11% in Parijs. Volgens de Bundesbank moet die verhouding in 2020 zodanig zijn dat de helft van alle goudstaven weer in Frankfurt ligt. Om daar te komen zal de Duitse centrale bank in een tijdsbestek van zeven jaar de volledige 374 ton goud uit Parijs terughalen en zal het daaaast ook nog 300 ton aan goudstaven laten overvliegen / verschepen vanuit Amerika.

Conform dit locatiebeleid ligt er in 2020 een kleine 1.700 ton aan goudstaven in Frankfurt (50%), 1.256 ton in New York (37%), 441 ton goud in Londen (13%) en geen Duits goud in Parijs (0%). De keuze om al het goud weg te halen uit Parijs hangt samen met het feit dat Frankrijk en Duitsland beide in de eurozone zitten en dezelfde munt gebruiken. Om die reden zou er geen noodzaak zijn om goud aan te houden op deze locatie, zo valt te lezen in de persverklaring. De Bundesbank stelt dat het niet meer afhankelijk is van Parijs als financieel centrum om goud te verhandelen.

De Bundesbank zegt zich met dit locatiebeleid te focussen op de twee primaire functies van de goudvoorraad:

1. Om vertrouwen te scheppen in eigen land
2. Om goud snel te kunnen omwisselen voor buitenlandse valuta in bekende handelscentra (Londen en New York)

De Antonov 225 (grootste vrachtvliegtuig ter wereld) kan in twee vluchten 300 ton goud ophalen uit New York