Categorie: Grondstoffen

Libië wil olie in Egyptische ponden afrekenen

Libië is bereid olie in Egyptische ponden af te rekenen, zo verklaarde de adviseur van generaal Haftar afgelopen vrijdag in een interview met het Egyptische Extra TV. “Egypte moet profiteren van de Libische olie door deze met ponden in plaats van Amerikaanse dollars te betalen.”

Dit bericht komt slechts een paar dagen nadat generaal Haftar de controle kreeg over een vierde oliehaven in Libië. Nu hij controle heeft over een deel van de oliedistributie kan hij eisen dat de olie in een andere valuta afgerekend wordt.

Petrodollar

De overstap van dollars naar andere valuta op olie in af te rekenen komt de Amerikanen erg slecht uit. Zo lang de wereld dollars nodig heeft om olie te kopen zal er vanuit de hele wereld vraag zijn naar de Amerikaanse munt. En op basis van dit principe kan de VS al decennia ver boven haar stand leven en kostbare oorlogen voeren in het Midden-Oosten.

In het verleden probeerde de Irakese leider Saddam Hussein olie in euro’s af te rekenen, terwijl de Libische generaal Gaddafi olie voor goud wilde ruilen.

Het wordt voor de Amerikanen steeds moeilijker om haar petrodollar systeem in stand te houden. Begin dit jaar kondigde Iran aan olie voortaan in euro’s te verhandelen (ook met het 1,3 miljard inwoners tellende India), terwijl ook Gazprom de wens gehoord heeft olie in euro’s af te rekenen.

17 september 2016
Saddam Hussein over inval van Irak en olieprijs
Naar schatting 65% van alle wereldwijde oliereserves die nu bekend zijn ligt in het Midden-Oosten. Wil je de olieprijs kunnen controleren, dan moet je dus controle hebben over het Midden-Oosten. Toen Saddam Hussein nog leefde was hij er heel erg duidelijk over: De enige reden waarom de Amerikanen in 2004 Irak binnenvielen was om controle te hebben over de oliebronnen. Een quote van Saddam Hussein, die eind 2006 ter dood werd veroordeeld.

Amerikanen willen controle over het Midden-Oosten om de olieprijs te kunnen bepalen

Lees ook:
16 september 2016
Er is teveel olie en dat blijft voorlopig zo

Heel even leek het erop dat er definitief betere tijden waren aangebroken voor de olieprijs. De Russen en de Saudi’s lieten in een gezamenlijke verklaring weten dat ze plannen gingen maken om de productie van olie te gaan beperken. In april van dit jaar liep een dergelijk plan mis, omdat initiatiefnemer Saoedi-Arabië van Iran eiste dat het ook zijn productie zou beperken. Dat was een onmogelijke eis, omdat Iran nog druk bezig was en is om de negatieve gevolgen van de Westerse olieboycot te boven te komen.

De Russen vermeden dit keer de Iraanse valkuil door toe te zeggen dat het land eerst weer zijn oude positie op de wereldmarkt moet innemen, voordat het verzoek zal komen de productie te beperken. Dat betekent in concreto dat Iran weer minimaal 4 miljoen vaten per dag moet oppompen voordat er over beperking gesproken kan worden. De Iraniërs denken overigens dit niveau aan het einde van dit jaar te kunnen bereiken.

Olieproductie Iran herstelt terug oude niveau van 4 miljoen vaten per dag (Grafiek via Tradingeconomics)

Olieprijs omhoog

De gezamenlijke verklaring van Russen en Saoedi’s gaf uiteraard een impuls aan de olieprijs. Er kwam nog meer positief nieuws voor de olieprijs naar buiten. De olievoorraden in de VS, die in april een recordniveau van 543 miljoen vaten hadden bereikt, daalden met maar liefst 14,5 miljoen vaten. Een gestage daling van olievoorraden is een absolute voorwaarde voor het laten groeien van een gezonde balans tussen vraag en aanbod waardoor prijsherstel mogelijk is.

De euforie was van korte duur. De daling was niet toe te schrijven aan een grotere vraag naar olie, maar aan een verstoring in de aanvoer. Een tropische storm, Hermine, maakte het onmogelijk olie aan te landen via de Golf van Mexico. De daling kan wel eens een eenmalig gebeuren zijn. Hoe concreet en hoe reëel zijn de plannen van Rusland en Saoedi-Arabië? Zal Saoedi-Arabië in staat zijn alle lidstaten van OPEC in het gareel te houden? Het verleden stelt wat dat betreft teleur. Bij eerdere productiebeperkingen ontdoken steevast een aantal lidstaten de afspraken. Het kind van de rekening was Saoedi Arabië dat als grootste partij het boegbeeld moest zijn. Uiteindelijk verloren de Saoedi’s marktaandeel aan de zwakke broeders.

De kans dat dit opnieuw gaat gebeuren is reëel. Niet alleen Iran wil graag meer produceren om zijn economie weer op poten te zetten. Dat geldt ook voor landen als Irak, Nigeria en Libië. Die landen hebben om uiteenlopende redenen hun productie zien dalen. Ze willen die om voornamelijk economische redenen zo snel mogelijk weer opvoeren. In dat streven past voorlopig geen productiebeperking.

Prijzen blijven onder druk
De oliehandel gelooft er in ieder geval niet in. Dat bleek tijdens de Asia-Pacific Petroleum Conference in Singapore. Als prijzen echt in beweging zouden komen, dan is dat een gouden kans voor de Amerikaanse schalie-producenten. Die hebben hun productie gedeeltelijk moeten stilleggen vanwege de te lage prijzen en te hoge productiekosten. Die kosten zijn echter fors gedaald en bij een prijs van pakweg $50 dollar per vat kunnen alle kranen weer open. In tegenstelling tot het gemiddeld lid van OPEC kunnen schalie-producenten in luttele weken weer volop produceren. Het effect van de beperking door OPEC zou van heel korte duur zijn en van een echt prijsherstel zal geen sprake zijn. In Singapore denken ze dat de kans klein is dat de prijs voor een vat olie zal uitstijgen boven $55, mochten OPEC en Rusland het eens worden. Die kans lijkt niet zo heel groot, denkt de handel. Niet alleen zijn er veel potentiële dissidenten, ook hebben Rusland en Saoedi-Arabië hun woorden nog niet door daden laten volgen. Er ligt vooralsnog geen Plan de Campagne op tafel. Dat kan natuurlijk nog komen. Komende weken is er overleg in Algiers en Wenen. Ondertussen staan de daden van beide landen in schril contrast met de woorden. De productie van beide landen staat op recordniveau. In Singapore denken ze daarom dat de prijzen de komende twee jaren zullen bewegen tussen $40 - $50, met tijdelijke uitschieters naar $55 per vat. Handelaren verwachten evenmin dat prijzen nog voor langere tijd door de barrière van $40 zullen zakken. Er is nog steeds veel te veel olie, maar heel langzaam nemen voorraden af en is de markt op zoek naar een nieuw evenwicht. Cor Wijtvliet Deze bijdrage is mogelijk gemaakt door Beurshalte Over Beurshalte: Dagelijks publiceert Beurshalte nieuwsbrieven en columns van leden van de redactie en van gastauteurs over de wereld van beleggen en alles wat ermee samenhangt. Daarnaast publiceert beurshalte wekelijks een nieuwsbrief met unieke inhoud over relevante beleggingsthema’s. Belangstellende lezers kunnen een gratis abonnement nemen. Als u geïnteresseerd bent, kunt u zich hier aanmelden! Disclaimer: Bovenstaand artikel is geen professioneel beleggingsadvies en het is ook geen uitnodiging om te gaan beleggen. Beleggen brengt kosten en risico’s met zich mee. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Het artikel is louter de persoonlijke mening van de auteur.

14 september 2016
‘Peak Oil’ is dood?

De theorie dat de olie binnen afzienbare tijd op raakt en dat het tijdperk van goedkope olie definitief achter ons ligt heeft de laatste jaren veel van haar glans verloren. Door de ontdekking van schalie olie en de uitbreiding van de olieproductie in Saoedi-Arabië, Iran en Rusland wordt er vandaag de dag op Google meer gezocht op ’too much oil’ dan op ‘peak oil’.

Volgens sommige analisten is het tijdperk van een kunstmatig hoge olieprijs voorbij en is er een nieuw tijdperk aangebroken waarin de olieprijs weer bepaald wordt door vraag en aanbod. De olieprijs werd in het verleden kunstmatig hoog gehouden om de vraag naar dollars wereldwijd te ondersteunen. Bij een lage olieprijs hoeven landen immers minder dollarreserves aan te houden om olie te kunnen importeren, zeker als ze daarbij ook de mogelijkheid krijgen om olie in een andere valuta af te rekenen.

Peak Oil voorbij?

Merk op dat vanaf 2014 (toen de olieprijs begon te dalen) ook de valutareserves van centrale banken kleiner werden. Hieruit kunnen we afleiden dat er vanuit de rest van de wereld minder belangstelling is om de schulden van de Amerikaanse overheid te financieren. Dollarreserves bestaan immers voor het grootste deel uit Amerikaanse staatsobligaties.

Wat denken jullie: Is Peak Oil voorbij? En is er onder de huidige marktsituatie nog wel draagvlak voor een oliekartel als de OPEC?

Tijdperk van ‘Peak Oil’ is voorbij (Grafiek via Bloomberg)

Valutareserves dalen ook (Bron: Bloomberg)

12 september 2016
“Structureel productietekort platina dreigt”

Er dreigt een wereldwijd tekort aan platina door een afnemende productie in de mijnen van Zuid-Afrika, zo waarschuwt de directeur van Northam Platinum. Deze ontwikkeling kan gepaard gaan met een snelle stijging van de platinaprijs, zo verklaart hij tegenover Mineweb.

De afgelopen jaren is de platinaprijs samen met de prijzen van andere edelmetalen gedaald. Daardoor werden veel nieuwe mijnbouwprojecten uitgesteld en hebben de bedrijven in de sector fors moeten bezuinigen op de exploratie van nieuwe reserves. Maar dat geldt niet voor Northam Platinum, dat de afgelopen jaren juist veel geïnvesteerd heeft om de productie op te kunnen schalen richting 1 miljoen troy ounce per jaar.

“Er dreigt in de toekomst een structureel tekort aan platina te ontstaan. De vraagzijde van de markt is uitvoerig bestudeerd, maar we durven te beweren dat er niet zoveel kennis is over de aanbodzijde van de markt. Dat aanbod wordt grotendeels bepaald door de ertskwaliteit. Dus om te begrijpen wat er nu gaande is moet je kijken naar de hoeveelheid erts die gewonnen kan worden. We denken dat er een fundamenteel tekort in aanbod zal ontstaan over de komende tien jaar”, aldus Dunne.

Productiekosten

Volgens de directeur van Northam Platinum is een kwart van de Zuid-Afrikaanse platinaproductie van 4 miljoen troy ounce per jaar niet kostendekkend. En dan kijk je alleen maar naar de basiskosten, niet naar de totale opbrengst die mijnen nodig hebben om op lange termijn operationeel te blijven.

Als de platinaprijs op het huidige niveau blijft, dan is er volgens Dunne een grote kans dat we meer fusies en overnames gaan zien in de sector. Bedrijven zullen dan vooral gaan kijken naar de productiekosten van mijnen, meer specifiek de productiecapaciteit aan de onderkant vna de kostencurve.

Beleggen in platina

Platina is een edelmetaal dat voornamelijk wordt gebruikt in de auto-industrie. Daarnaast wordt het edelmetaal gebruikt voor elektronica en voor het maken van sieraden. De laatste jaren ontdekken ook steeds meer beleggers het edelmetaal als alternatief voor goud of zilver. Daarin speelt ook mee dat platina momenteel relatief gunstig geprijsd is ten opzichte van goud. Het gele metaal is duurder geworden dan platina, terwijl die verhouding historisch gezien vaak juist omgekeerd was.

Deze bijdrage is afkomstig van Goudstandaard

Tip: Goudstandaard verkoopt platina munten, maar biedt daarnaast ook voordelig platina in opslag aan. Door het edelmetaal in Zwitserland te bewaren is het vrijgesteld van btw.

5 september 2016
OPEC: “Olieprijs boven $100 was abnormaal”

De olieprijs van meer dan $100 per vat voor de prijsdaling van 2014 was een ‘abnormale’ situatie die niet meer houdbaar was. Dat concludeert de nieuwe topman van de organisatie van olieproducerende- en exporterende landen (OPEC), Mohammed Barkindo. Ook was de prijsstijging naar $147 per vat in 2008 volgens hem onhoudbaar en waarschijnlijk zelfs schadelijk voor de wereldeconomie. Vanaf nu moet de OPEC zoeken naar een “ongrijpbare eerlijke prijs”, aldus de OPEC-topman.

De olieprijs stond in 2014 nog boven de $100 per vat, maar die prijs bleek onhoudbaar toen Saudi-Arabië besloot de oliekraan wagenwijd open te zetten. Gecombineerd met het toenemende aanbod van schalie-olie uit de Verenigde Staten, een stijgende olieproductie in Rusland en de terugkeer van Iran op de oliemarkt ontstond er een structureel overschot, dat tot op de dag van vandaag de olieprijs onder druk zet.

OPEC tijdperk voorbij?
Het oliekartel heeft in 2014 haar grip op de markt verloren door een toenemende olieproductie in landen die niet tot de OPEC behoren. Daarnaast zette het akkoord met Iran kwaad bloed bij Saudi-Arabië, omdat met het opheffen van de Westerse sancties er een nieuwe concurrent was bij gekomen. Iran heeft de potentie om heel veel olie te produceren tegen een zeer lage gemiddelde kostprijs. Zo lang de grote olieproducerende landen het niet eens kunnen worden over het beperken van de productie zal de prijs onder druk blijven staan. Dat verwacht ook het Internationaal Energieagentschap. Volgens de topman van het Russische oliebedrijf Rosneft is het oliekartel van de OPEC zo goed als uitgestorven. De stijging van de olieprijs sinds het begin van dit jaar werd de afgelopen weken weer gedeeltelijk teruggedraaid. De prijs zakte in een paar weken van bijna $50 naar $40 per vat.

OPEC: "Olieprijs van $100 was abnormaal"

8 augustus 2016
Problemen blijven voor de oliemaatschappijen

Op het moment van schrijven was BP Group nog de enige grote oliemaatschappij die haar resultaten over het tweede kwartaal had gepubliceerd. Als de resultaten van dit Britse bedrijf indicatief zijn voor wat nog komen gaat, dan blijft de nabije toekomst van Big Oil er moeizaam uitzien. Het belangrijkste nieuws was niet dat de winst harder gedaald was dan verwacht, maar dat BP er een nieuw probleem bij heeft.

In de afgelopen jaren hielpen de zogeheten downstream activiteiten, zoals raffinage en petrochemie de harde financiële klappen op te vangen die het gevolg waren van de alsmaar dalende olieprijzen. Afgaande op de commentaren van de leiding van BP is dat niet langer het geval…

Winstgevendheid oliemaatschappij BP onder druk (Grafiek van Bloomberg)

Marges oliemaatschappijen dalen

De raffinagemarges in het tweede kwartaal waren de laagste sinds 2010. BP verwacht niet dat hier op korte termijn verbetering in komt. Een ongeluk komt nooit alleen. Niet alleen downstream staan de marges onder druk, maar aan het prijsherstel van olie sinds het begin van het jaar lijkt ook alweer een einde gekomen. Prijzen voor een vat olie zijn weer aan het dalen. Dat is het gevolg van het herstel van de productie in landen als Nigeria en Canada. Om verschillende redenen was in die landen de productie ernstig ingezakt. Ook de producenten van schalie-olie beginnen weer meer tekenen van leven te tonen. Ze slagen erin om meer olie uit bestaande putten te halen en sommige producenten brengen afgesloten putten weer in productie.

Het resultaat is dat het aanbod weer groter wordt in plaats van geleidelijk af te nemen. In de VS belopen de olievoorraden bijna 520 miljoen vaten. Dat zijn er maar liefst 100 miljoen dan het gemiddelde over de laatste vijf jaar. Niet alleen olievoorraden hebben de neiging op te lopen, dat doen bijvoorbeeld ook de benzinevoorraden. Die zijn nu de hoogste in meer dan 20 jaar en dan te bedenken dat het zogeheten drivers season alweer voorbij. Amerikanen hebben hun vakantie weer achter de rug en ondernemen geen lange ritten meer. Uit die hoek verwachten we geen toenemende vraag naar olie.

Dividend in gevaar
Als BP maatgevend is dan zullen de oil majors de komende tijd nog verder in hun kosten moeten snijden om zo de dividenduitkering op peil te houden. Oliemaatschappijen hebben hun beleggers bezworen de uitkering niet te verlagen! Al dat snijden in de kosten en in de capaciteit zal zich aan het einde van dit decennium gaan wreken, zo denken ze bij Goldman Sachs. De bankiers gaan ervan uit dat over enkele jaren de vraag definitief gaat aantrekken. De Majors zullen niet instaat zijn hier aan te voldoen. Dat zal de Russische olie-industrie een gouden kans bieden. De Amerikaanse zakenbank verwacht dat de Russen in 2018 hun productie hebben opgevoerd naar 11,7 miljoen vaten per dag. Een sleutelrol is daarbij weggelegd voor Rosneft, aldus Goldman. Die maatschappij produceert nu ongeveer een derde van de Russische olie. Rosneft heeft de laatste jaren problemen om zijn productie op peil te houden, omdat veel productievelden hun beste tijd gehad hebben. Goldman toont zich echter optimistisch over het vermogen van Rosneft om de komende jaren nieuwe velden in productie te nemen en allerlei technische problemen, zoals een beperkte capaciteit van de pijpleidingen om de olie af te voeren. De bankiers zijn er ook van overtuigd dat de Russen in staat zullen zijn om het productieverlies van de oude velden te beperken. Ze tonen zich hierin overigens een stuk optimistischer dan het Internationaal Energie Agentschap! Cor Wijtvliet Deze bijdrage is mogelijk gemaakt door Beurshalte Over Beurshalte: Dagelijks publiceert Beurshalte nieuwsbrieven en columns van leden van de redactie en van gastauteurs over de wereld van beleggen en alles wat ermee samenhangt. Daarnaast publiceert beurshalte wekelijks een nieuwsbrief met unieke inhoud over relevante beleggingsthema’s. Belangstellende lezers kunnen een gratis abonnement nemen. Als u geïnteresseerd bent, kunt u zich hier aanmelden! Disclaimer: Bovenstaand artikel is geen professioneel beleggingsadvies en het is ook geen uitnodiging om te gaan beleggen. Beleggen brengt kosten en risico’s met zich mee. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Het artikel is louter de persoonlijke mening van de auteur.

3 augustus 2016
Olieprijs zakt terug richting $40

De olieprijs is sinds begin juni met bijna 20% gedaald en staat op het moment van schrijven weer onder de $41 per vat. Daarmee lijkt een einde te zijn gekomen aan de herstelrally die in februari begon, toen een vat ruwe olie minder dan $30 opleverde. De reden voor de prijsdaling is een verdere toename van de bovengrondse olievoorraden en het vooruitzicht van een verdere stijging van de productie in verschillende olieproducerende landen.

Zolang de wereldeconomie geen krachtig herstel laat zien kan de olieprijs eigenlijk alleen maar verder omlaag. Een overvloedig aanbod uit belangrijke olieproducerende landen als Saoedi-Arabië en Rusland en een herstel van de productiecapaciteit in landen als Irak, Iran en Libië voorzien de markt in overvloedige mate van olie.

Olievoorraden nemen toe

Niet alleen zijn de voorraden ruwe olie sterk toegenomen, ook raffinaderijen hebben grote voorraden. De Wall Street Journal schrijft op basis van een rapport van Citigroup dat er wereldwijd ongeveer 500 miljoen vaten benzine in opslag liggen bij de raffinaderijen. Dat is bijna een recordhoeveelheid. Cijfers over de Amerikaanse olievoorraden lieten de afgelopen week een toename van 1,7 miljoen vaten ruwe olie zien, terwijl analisten juist rekenden op een daling van 1,6 miljoen vaten.

Olievoorraden stijgen weer (Bron: Bloomberg)

Grote voorraden drukken olieprijs weer omlaag (Bron: Bloomberg)

29 juli 2016
“Aardgas is een slechte belegging”

In de laatste Energy Outlook van BP Group staat te lezen, dat de vraag naar aardgas de komende decennia zal groeien met ongeveer 1,8% per jaar. Gas is daarmee een onmisbaar bestanddeel van het energiemenu. Beleggers zullen deze voorspelling ietwat zuurlachend lezen. Aardgas mag dan onmisbaar heten, aan de prijs is dat allesbehalve te merken.

Sinds het begin van dit jaar is de prijs in Oost-Azië met 35% gedaald naar $4,40 per miljoen British Terminal Units (MBTU). Dat is extreem laag voor de tijd van het jaar. De prijsdaling in Azië is geen geval apart. In het Verenigd Koninkrijk bedraagt de daling 20% en de VS is de gasbenchmark tot onder $2 gedaald. Aardgas is daarmee de zwakste component van de Bloomberg Commodity Index.

Prijzen aardgas zijn sterk gedaald (Bron: Financial Times)

Ooit functioneerden regionale gasmarkten los van elkaar. Dat had alles te maken met de moeilijkheid om gas te vervoeren over zee. Nog maar twee jaar geleden bedroeg de prijs voor aardgas in Korea $20 MBTU, in het Verenigd Koninkrijk $10 en in de Verenigde Staten $5.

Vloeibaar aardgas

Maar de diverse regio’s raken steeds meer verbonden en dat is te danken aan de groeiende populariteit van liquefied natural gas ofwel LNG. Dankzij dit proces kan aardgas nu gemakkelijk per schip vervoerd worden. Overal ter wereld worden nu LNG faciliteiten gebouwd met bijvoorbeeld als resultaat dat de VS hun schaliegas nu naar Europa kunnen exporteren. De LNG capaciteit is in korte tijd bijna letterlijk geëxplodeerd. De afgelopen twee jaar nam de capaciteit toe met maar liefst 30 miljoen ton naar in totaal 274,3 miljoen ton. Het is de bedoeling dat daar tot 2018 nog eens 65 miljoen ton bij komt.

Productiecapaciteit vloeibaar aardgas neemt toe (Bron: Financial Times)

Bedrijven namen het besluit hun capaciteit uit te bouwen op een moment dat de gasprijzen veel hoger lagen. Maar vandaag de dag is de vraag aan het krimpen en de prijzen dus ook. Daar zijn meerdere factoren voor aan te wijzen. Het noordelijk halfrond van deze wereld heeft enkele zeer zachte winters op rij achter de rug. Dat heeft uiteraard een drukkend effect op de prijs. De VS eindigden de winterse periode met gasvoorraden die 40% hoger waren dan normaal.

Overschotten

Puur economische factoren spelen uiteraard een grote rol. Door het opnieuw opstarten van de kerncentrale in Fukushima heeft Japan plots te kampen met een surplus aan LNG importen. Japanse nutsbedrijven zien zich genoodzaakt om hun LNG voorraden, waar ze contractueel aan vast zitten, in de verkoop te doen tegen afbraakprijzen. China speelt op de markt voor LNG uiteraard een cruciale rol. Tussen 2009 en 2014 groeide de vraag naar aardgas in dat land met gemiddeld 15%. In 2015 kromp de vraag echter met 4% als gevolg van de transformatie van de Chinese economie. Het ligt dan ook niet voor de hand dat de vraag weer snel sterk gaat toenemen. Zwakke economische prestaties in de VS en Europa helpen de prijsvorming evenmin.

Volgens sommige ingewijden kunnen als gevolg van de snel gewijzigde marktomstandigheden grote hoeveelheden LNG over de wereldzeeën gaan zwerven op zoek naar een koper. Die situatie kan wel voortduren tot het midden van het volgend decennium. Als dat werkelijk staat te gebeuren, dan betekent dat weinig goeds voor de prijs.

Tot voor kort verkeerde menigeen in de veronderstelling dat er een Gouden Eeuw voor aardgas zou aanbreken. Het was een schone energiebron, schoner dan olie en zeker schoner dan kolen. Wat zou er verkeerd kunnen gaan?!

Cor Wijtvliet

Deze bijdrage is mogelijk gemaakt door Beurshalte

Over Beurshalte:

Dagelijks publiceert Beurshalte nieuwsbrieven en columns van leden van de redactie en van gastauteurs over de wereld van beleggen en alles wat ermee samenhangt. Daarnaast publiceert beurshalte wekelijks een nieuwsbrief met unieke inhoud over relevante beleggingsthema’s. Belangstellende lezers kunnen een gratis abonnement nemen. Als u geïnteresseerd bent, kunt u zich hier aanmelden!

Disclaimer: Bovenstaand artikel is geen professioneel beleggingsadvies en het is ook geen uitnodiging om te gaan beleggen. Beleggen brengt kosten en risico’s met zich mee. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Het artikel is louter de persoonlijke mening van de auteur.

16 juni 2016
Iran wil productie olie niet beperken

Iran is niet van plan de productie en export van olie te beperken, zo maakte de Iraanse minister van olie Rokneddin Javadi afgelopen zondag bekend. Sterker nog, het land wil de productie juist verder opschroeven tot het niveau van voor de Westerse sancties. Het is een belangrijke uitspraak, omdat het land de sleutel in handen heeft voor het nieuwe OPEC topoverleg van 2 juni.

Zonder medewerking van Iran is de kans klein dat er een substantieel akkoord bereikt zal worden. Het laatste topoverleg van olieproducerende landen in Doha liep immers vast omdat Iran niet wilde meewerken aan een quotum. Medewerking van Iran was voor Saoedi-Arabië een vereiste om in te stemmen met een productielimiet.

“Op dit moment exporteren we 2 miljoen vaten ruwe olie per dag. In het midden van de zomer zal de productie een niveau bereiken van 2,2 miljoen vaten per dag”, zo verklaarde minister Javadi. Door de Westerse sancties van de afgelopen jaren was het land afgesloten van het internationale banksysteem, met als gevolg dat de export van het zwarte goud bijna tot stilstand kwam (zie grafiek). Sinds het opheffen van de sancties begin dit jaar heeft Iran de oliekraan weer vol open gedraaid.

Olieproductie Iran terug op niveau van voor de sancties (Bron: Bloomberg)

24 mei 2016
Grafiek: Welk land is meest afhankelijk van export olie?

Hoe afhankelijk zijn olieproducerende landen van de export van olie? Het World Economic Forum verzamelde de cijfers en maakte daar de volgende grafiek van. De cijfers zijn van 2013 en kunnen dus enigszins afwijken van de huidige situatie. We zien dat de olieproducerende landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika het meest afhankelijk zijn van de export van olie, in veel gevallen bijna honderd procent.

Olieproducerende landen die er beter voor staan zijn Bahrein, de Verenigde Arabische Emiraten en Iran. Voor deze landen bestaat de export voor maximaal 70% uit olie. Ook voor Rusland vertegenwoordigt olie ongeveer 70% van de totale opbrengsten uit export.

Deze landen zijn het meest afhankelijk van de export van olie (Bron: World Economic Forum, via @jsblokland)

24 mei 2016