Categorie: Grondstoffen

  • China lanceert benchmark voor olie in yuan

    China heeft vandaag met succes haar eigen benchmark voor de olieprijs gelanceerd. Met ingang van deze week kunnen handelaren via de Shanghai International Energy Exchange contracten voor levering van olie afsluiten, waarbij de olieprijs in yuan genoteerd staat. Met de lancering van dit oliecontract wil China als grootste consument van olie ter wereld meer invloed uitoefenen op de prijsvorming van olie.

    De ambitie van China is om een nieuwe benchmark voor de olieprijs in de markt te zetten naast de Amerikaanse West Texas Intermediate (WTI) en de Europese Brent olie. En er was zeker belangstelling voor, want in de eerste 25 minuten van de handel werden er al bijna 20 miljoen vaten olie verhandeld. De referentieprijs van het oliecontract met levering voor september was omgerekend 416 yuan per vat, maar bij opening steeg de koers gelijk naar 440 yuan per vat. Die prijs was ongeveer 6% hoger dan wat er op hetzelfde moment betaald werd voor Brent olie in Londen en WTI olie op de beurs van New York.

    Chinese oliemarkt

    China streefde vorig jaar de Verenigde Staten voorbij als grootste afnemer van olie ter wereld en wil met de lancering van deze nieuwe oliecontracten het gebruik van de yuan als internationale handelsmunt promoten. China heeft de handel in oliecontracten aan de Shanghai International Energy Exchange opengesteld voor buitenlandse partijen en dat is een primeur voor de Chinese grondstoffenmarkt. Volgens informatie van Bloomberg stonden er vorige week al 19 buitenlandse handelaren geregistreerd om dit oliecontract te kunnen verhandelen.

    Volgens sommige analisten kunnen de oliecontracten een grote rol spelen in het promoten van de yuan als wereldhandelsmunt, zeker als blijkt dat er veel vraag is naar deze oliecontracten. Anderen verwachten niet er dat op korte tot middellange termijn veel zal veranderen in de wereldwijde oliemarkt, omdat er nog steeds vraagtekens zijn over de stabiliteit van de Chinese munt en de vrijheid van kapitaalstromen. De devaluatie van de yuan in 2015 staat bij handelaren nog steeds in het geheugen, ook al was deze minder ernstig dan deze in eerste instantie leek.

    Kapitaalcontroles

    Begin 2017 kwam de Chinese overheid met nieuwe kapitaalcontroles om de waardedaling van de munt af te remmen. Ook werd rond die tijd bekend dat de yuan was gezakt op de wereldwijde ranglijst van meeste gebruikte handelsmunten binnen het SWIFT betaalsysteem. De angst voor kapitaalcontroles kan voor handelaren een reden voor terughoudendheid zijn voor wat betreft het gebruik van de yuan als betaalmiddel. Grondstoffenhandelaar Daniel Hynes van de Australia & New Zealand Banking Group zei daar in een verklaring tegenover Bloomberg het volgende over:

    “Het is lastig om in te zien hoe dit op de korte en middellange termijn een belangrijke factor kan worden voor de olieprijs. Ik denk dat er nog steeds een algemene terughoudendheid is bij wereldwijde investeerders om de Chinese contracten te verhandelen.”

    Om te voorkomen dat de markt door speculanten wordt overgenomen zijn de opslagkosten voor olie bij de Shanghai International Energy Exchange twee keer zo hoog als elders. Daardoor wordt het minder aantrekkelijk om een positie steeds door te rollen, zonder daadwerkelijk olie af te nemen.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Johnson Matthey: ‘Overschot platina en tekort palladium in 2018’

    Het overschot aan platina en het tekort aan palladium zal ook dit jaar aanhouden, zo schrijft Johnson Matthey in een rapport dat deze week naar buiten werd gebracht. Vorig jaar daalde de prijs van platina met 7% als gevolg van een dalende beleggingsvraag in Japan en een afnemende vraag naar platina sieraden in China. Ook werd er minder platina gebruikt door autofabrikanten, die het edelmetaal gebruiken voor katalysatoren in dieselauto’s.

    Johnson Matthey verwacht dat de Chinese vraag naar platina sieraden dit jaar voor het vijfde jaar op rij zal dalen, maar dat de vraag naar het edelmetaal voor verschillende industriële toepassingen zal toenemen. Per saldo zal de vraag naar het edelmetaal wereldwijd toenemen, maar omdat het aanbod uit mijnbouw en recycling sneller toeneemt blijft het overschot aan platina dit jaar in stand.

    Palladium

    In tegenstelling tot de markt voor platina kenmerkt de markt voor palladium zich momenteel door tekorten. Volgens cijfers van Johnson Matthey was er vorig jaar al sprake van een tekort van 629.000 troy ounce en zal dat tekort ook in 2018 aanhouden. De grootte van het tekort hangt af van hoeveel edelmetaal beleggers kopen of verkopen.

    Opvallend is dat de prijs van palladium vorig jaar met meer dan helft gestegen is, terwijl de investeringsvraag naar het edelmetaal vanaf de piek in 2014 juist gedaald is. Beleggers hebben de stijging van de palladiumprijs vooral aangegrepen om posities te verkopen en winst te nemen. In januari bereikte de prijs van dit edelmetaal een record van $1.138 per troy ounce, gevolgd door een correctie van bijna tien procent.

    Ook palladium wordt veel gebruikt in de auto-industrie, omdat het net als platina zeer geschikt is voor gebruik in katalysatoren die de uitstoot van schadelijke gassen terugdringen. Met een toenemende vraag naar benzine-auto’s wereldwijd neemt vooral de belangstelling voor palladium toe. Daardoor werd palladium voor het eerst sinds 2001 weer duurder dan platina, zoals voorspeld door analist Jeffrey Christian van de CPM Group.

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Oliesector stelt verkeerde vragen over haar toekomst

    De energiesector is volop in beweging. Niets minder dan de toekomst staat op het spel en dat leidt tot verhitte discussie. De vraag die daarbij steeds weer terugkomt is wanneer de vraag naar olie gaat pieken. Sommige deelnemers aan de discussie zijn echter van mening dat de sector hiermee de verkeerde vragen stelt. Dat althans is de stelling uitgewerkt in een recent rapport gepubliceerd door the Oxford Institute for Energy.

    In dit rapport, getiteld Peak Oil Demand and Long-Run Oil Prices, betogen de auteurs Spencer Dale en Bassam Fattouh dat de sector er beter aan doet zich af te vragen welke consequenties voortvloeien uit het pieken van de vraag naar olie. Hoe moeten olieproducerende landen hun economie opnieuw gaan optuigen als de vraag naar olie structureel gaat dalen? Die vraag moet prioriteit krijgen in de ogen van de auteurs, zelfs als de vraag naar olie nog decennia robuust zal blijven. Een andere vraag is wat dit alles gaat betekenen voor de olieprijs?

    Binnen de sector is er trouwens weinig overeenstemming over het vraagstuk wanneer de vraag naar olie gaat pieken. Volgens Shell gebeurt dat onder invloed van strengere milieuwetgeving en door de snelle opmars van de elektrische auto al binnen 15 jaar. Bij BP denken ze echter dat de vraag pas na 2040 gaat pieken. Spencer Dale is chief economist bij BP.

    Het besef dat de vraag gaat pieken heeft de discussie binnen de sector wel op zijn kop gezet. Overheerste tot voor kort bezorgdheid of er wel voldoende olie beschikbaar zou blijven, nu structureert de discussie zich rond het thema van olie en energie in overvloed. Het pieken van de vraag kan dan tot gevolg hebben dat olieproducerende landen gaan pogen zoveel mogelijk olie in een zo kort mogelijke tijd omhoog te pompen om te voorkomen dat ze met waardeloze voorraden blijven zitten. Dat heeft dan weer consequenties voor de prijs.

    De auteurs betogen dat het gegeven van ‘piekolie’ om een omslag in het denken van landen vraagt. Het accent moet niet langer liggen op het maximaliseren van de inkomsten, maar het winnen van marktaandeel. Critici van het artikel denken echter dat de auteurs hier de plank misslaan. Bij veel landen overheerst, evenals bij veel bedrijven, het denken op de korte termijn. Dat betekent dat het dogma van de maximalisatie van inkomsten overeind zal blijven ook al betekent dat het hakken in de productie.

    Voorspelling wereldwijde vraag naar olie (Bron: Financial Times)

    Investeringen

    Als de vraag naar olie gaat afnemen, dan heeft dat ook grote gevolgen voor de investeringen en voor de beleggers. De auteurs denken dat er ook bij een afnemende vraag hoge investeringen nodig zijn om nieuwe velden aan te boren. Het gaat dan jaarlijks om 3% van de totale wereldproductie. Dat betekent wel dat beleggers vertrouwen moeten houden in de sector. Dan is een timing van de piek in de vraag zeker wel van belang. De perceptie van de belegger zal echter gaan veranderen als de sector niet meer groeit, maar krimpt. Beleggers zullen waarschijnlijk om een hogere beloning gaan vragen. Daardoor stijgt de cost of capital voor bedrijven en dat kan gevolgen hebben voor de beschikbaarheid van kapitaal die nodig is om nieuwe voorraden op te sporen. Zodoende kan een vliegwiel op gang komen van krimpende markten en hogere prijzen met als gevolg dat de wereld versneld de olie links laat liggen. Het rapport gaat ook hier aan voorbij.

    Ook benadrukt het rapport ten onrechte dat olie nog heel lang de brandstof bij uitstek zal blijven voor het transport en vervoer. Critici wijzen erop dat overheden weleens radicale beslissingen kunnen gaan nemen in het kader van de klimaatpolitiek. Die kan uitmonden in eisen voor een hogere energie-efficiency of zelfs vervanging van brandstoffen. Is het ondenkbaar dat een land als China in zijn strijd tegen de milieuvervuiling de klassieke brandstofmotor gaat verbieden? Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk hebben nu al duidelijk gemaakt dat er in 2040 geen auto’s meer verkocht mogen worden die op diesel rijden.

    Het rapport heeft ook te weinig oog voor het gegeven dat regionale verschillen in beleid gevolgen kunnen hebben voor de vraag naar bepaalde soorten olie. Zo gaat Saoedi-Arabië fors investeren in zijn chemische sector om zo de toekomst van zijn olierijkdommen als het ware te garanderen. Daardoor moet het uitgangspunt van het rapport wat meer genuanceerd worden. Het gaat er inderdaad niet om wanneer precies de vraag gaat pieken, maar meer om de vraag in welke regio deze gaat pieken en van welke soort olie. Dit soort nuanceringen neemt niet weg dat het rapport de juiste vragen over de toekomst van de energiesector stelt. Over de antwoorden kun je dan twisten.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet. (www.twitter.com/wijtvliet)
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

  • Zakelijke rijder kiest vaker voor benzine dan voor diesel

    Decennialang maakten dieselauto’s de dienst uit binnen het wagenpark van bedrijven. Dit beeld is niet langer actueel. Steeds meer zakelijke rijders kiezen voor wagens met een benzinemotor. Leasemaatschappijen geven aan dat vooral bij het MKB-segment de omschakeling snel gaat. Bij grote ondernemingen stijgt het aandeel benzine ook, maar minder sterk.

    Vanwaar de verschuiving naar benzine?

    Bij een strikt zakelijke afweging tussen benzine en diesel geldt het ‘omslagpunt’. Dit punt geeft aan bij welk aantal afgelegde kilometers per jaar het voordeliger wordt om een dieselauto aan te schaffen. De afgelopen jaren hebben een aantal ontwikkelingen in het voordeel van benzine gewerkt:

    • Benzinemotoren zijn zuiniger geworden.
    • Het prijsverschil tussen benzine en diesel is kleiner geworden.
    • De milieubelasting op dieselmotoren is procentueel meer gestegen.
    • De prestaties van dieselmotoren werden jarenlang met sloemelsoftware geflatteerd.

    Het omslagpunt tussen benzine en diesel is daarom een stuk hoger geworden. Was het vijf jaar geleden zo dat voor een bepaald model bedrijfsauto bij 20.000 afgelegde kilometers per jaar al voor diesel kon worden gekozen, dan is dit nu mogelijk 25.000 km per jaar geworden. Voor een klein- of middelgroot bedrijf waar een dergelijk aantal kilometers niet wordt gemaakt, is het voordeliger om benzinewagens te kopen of leasen.

    Ondernemingen beschikken tegenwoordig over betere tools om het brandstofverbruik van hun voertuigen nauwgezet bij te houden. Door werknemers met een tankpas te laten tanken ontstaat er voor elke bedrijfsauto een helder overzicht van de jaarlijkse brandstofkosten. Met bijvoorbeeld een Texaco tankpas kan bij alle in Nederland gevestigde stations van deze maatschappij getankt worden. Dankzij het tankpas-systeem is het werkelijk verbruik van de bedrijfsauto zichtbaar en kan beter worden bepaald welk type verbrandingsmotor voordeliger is. Er hoeft niet van de veronderstelling te worden uitgegaan dat een diesel wel zuiniger zal zijn.

    Dieselauto’s hebben een lagere restwaarde

    Zakelijk beschouwd werkt het milieu eveneens in het voordeel van benzineauto’s. Dieselvoertuigen hebben nu reeds een lagere restwaarde dan voertuigen die op benzine rijden en de kloof zal in de toekomst alleen maar groter worden. Een diesel bedrijfswagen die vandaag wordt aangeschaft kan over vijf jaar lastig te verkopen zijn. Ook bij leasebedrijven rijzen steeds meer vragen over de restwaarde van een diesel, waardoor ze hun klanten eerder richting benzine adviseren. Aan hybride of volledig elektrisch kleven nu nog te hoge aanschafkosten om de markt voor bedrijfsvoertuigen te veroveren.

  • Rusland exporteert meer olie naar China via nieuwe pijpleiding

    Europeanen gaan mogelijk meer betalen voor Russische olie, nu Rusland een groter gedeelte van haar productie naar China kan exporteren. Dat schrijft Bloomberg op basis van een nieuw onderzoeksrapport van FGE. China heeft dit jaar namelijk een nieuwe pijpleiding in gebruik genomen, waarmee ze 300.000 vaten olie per dag extra uit Rusland kan importeren.

    Deze nieuwe oliepijpleiding loopt parallel aan een bestaande verbinding van Mohe naar Daqing en verdubbelt de capaciteit van deze route naar 600.000 vaten olie per dag, omgerekend 30 miljoen ton olie op jaarbasis is. De aanleg van deze 941,8 kilometer lange tweede oliepijpleiding begon in augustus 2016 en werd in november 2017 voltooid. De eerste pijpleiding over deze route werd in 2011 al in gebruik genomen.

    Meer olie naar China

    China heeft de Verenigde Staten ingehaald als grootste verbruiker van olie ter wereld, terwijl Rusland de rol van Saoedi-Arabië heeft overgenomen als grootste olieproducent in de wereld. Het is dan ook geen toeval dat China steeds meer olie uit Rusland exporteert, aangezien de twee landen aan elkaar grenzen en daardoor de mogelijkheid hebben om olie via pijpleidingen te transporteren.

    Rusland is nu al de grootste leverancier van olie aan China en de verwachting is dat ze deze positie dit jaar verder zal versterken. Volgens de consultants van FGE zal Rusland dit jaar 200.000 vaten olie per dag meer naar China exporteren, waarvan het grootste gedeelte voor rekening komt van de nieuwe pijpleiding die begin dit jaar in gebruik is genomen.

    Minder olie naar Europa?

    Volgens de energieconsultants van FGE zal Rusland met de opening van deze nieuwe oliepijpleiding in China minder olie naar Primorsk transporteren, een belangrijke overslagplaats voor olie die naar Europa wordt geëxporteerd. Ook zal vanaf maart de export van Russische olie richting Oost-Europese landen afnemen, met als gevolg dat de prijzen kunnen stijgen.

    In de aanloop naar het in gebruik nemen van de nieuwe oliepijpleiding naar China is een vat olie uit het Oeral-gebied (bestemd voor de Europese markt) al $0,60 in prijs gestegen ten opzichte van een vat Brent olie.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Olie/goud ratio naar laagste niveau sinds begin 2017

    De goudprijs staat momenteel op het laagste niveau ten opzichte van olie sinds begin dit jaar, omdat de groei van de wereldeconomie een stimulans heeft gegeven aan de olieprijs en de vraag naar edelmetaal heeft afgeremd. Beleggers laten goud liggen ten gunste van alternatieven als aandelen en obligaties. Ook lijkt de vraag naar virtuele munten als Bitcoin een remmend effect te hebben op de prijs van het edelmetaal.

    De goudprijs in dollars is sinds het begin van dit jaar weliswaar met 10% gestegen, maar door de snellere stijging van de olieprijs in de tweede helft van het jaar krijg je op het moment van schrijven minder dan 22 vaten olie voor een troy ounce goud. Begin vorig jaar was olie nog relatief goedkoop ten opzichte van goud, want toen stond de ratio op een recordniveau van meer dan 47. Dat was het hoogste niveau sinds de jaren ’70.

    Olie versus goud

    Een hoge olie/goud ratio wordt door analisten gezien als een signaal dat het slecht gaat met de economie, omdat in onzekere tijden de vraag naar olie daalt en de vraag naar het edelmetaal juist toeneemt. Op basis van deze indicator zou je kunnen zeggen dat het momenteel goed gaat met de economie, al zijn er aan de horizon ook signalen dat de stress in het financiële systeem toeneemt.

    Olie goud ratio naar laagste niveau sinds begin dit jaar (Bron: Bloomberg)

  • De wraak van de mijnbouwers

    Voor veel grondstoffen was 2017 geen goed jaar. Prijzen hadden eerder de neiging te gaan dalen dan te stijgen. Er zijn echter uitzonderingen. Grondstoffen die gebruikt worden in de productie van elektrische auto’s werden afgelopen jaar steeds duurder. De vraag van fabrikanten naar metalen als lithium en/of kobalt is groot, terwijl het aanbod beperkt is. Die metalen vormen een onmisbaar onderdeel voor de productie van batterijen.

    Hoe groot de nood is bewijst wel een recente poging van Volkswagen om een gegarandeerde aanvoer tegen een vastgestelde prijs voor een periode van maar liefst vijf jaar te bewerkstelligen. De mijnbouwers lieten zich graag fêteren in het hoofdkantoor te Wolfsburg, maar ze weigerden hun handtekening onder een contract te zetten.

    Kobalt

    Hun terughoudendheid en de voortvarendheid van Volkswagen zijn goed te begrijpen. De prijs van Kobalt is afgelopen jaar met meer dan 100% gestegen. Dat komt enerzijds door de toenemende vraag. Geen enkele producent van een batterij kan zonder. De vraag zal alleen maar blijven stijgen. Geen enkele autofabrikant kan nog zonder. Ze willen immers allemaal zo snel mogelijk een elektrische auto op de markt zetten. Een niet onbelangrijke factor is dat de Democratische Republiek van Congo een belangrijke leverancier is van Kobalt. Congo is politiek niet de meest stabiele natie ter wereld.

    Mijnbouwers kijken echter ook met meer dan een schuin oog naar ontwikkelingen in China. De Chinese overheid dringt er bij de lokale batterijbouwers op aan om hun productie te vergroten. De plannen die naar buiten komen liegen er niet om. Batterijproducent CATL wil $2 miljard uit de markt halen, want het heeft plannen om tot 2020 zijn jaarlijkse productie te verhogen van 7,5 GWh naar 41,5 GWh.

    De prijs van kobalt is dit jaar verdubbeld (Grafiek via de Financial Times)

    Glencore

    Een van de belangrijkste leveranciers van kobalt aan CATL is Glencore, dat leverancier is van ongeveer 20% van de wereldwijde vraag naar Kobalt. Het bedrijf heeft grote plannen om tot 2020 zijn productie op te voeren naar maar liefst 63.000 ton. Nu bedraagt de jaarlijkse productie 27.000 ton. Gelet op de Chinese avances en de verwachte groei in de vraag voelt Glencore er begrijpelijkerwijs weinig voor om te leveren tegen eerder afgesproken prijzen. Temeer omdat ze bij Glencore verwachten dat de markt uiteindelijk niet kan voorzien in de almaar groeiende vraag als de elektrische auto eenmaal gemeengoed is geworden. Als de wereld zijn doelstelling haalt van 30 miljoen elektrische auto’s in 2030, dan zal de vraag naar Kobalt uitkomen op 300.000 ton.

    Die vraag zal de markt niet aan kunnen. Er moet in de tussentijd een alternatief ontwikkeld worden. Dat is ook een van de redenen dat Glencore weigert afspraken te maken zoals Volkswagen dat graag ziet. Glencore wil voor de volle 100% profijt trekken van de huidige stijgende prijzen en is daarom ook geneigd om niet zijn volledige productie in de markt te zetten. Glencore is trouwens niet de enige producent die stilletjes en stiekem grote voorraden opbouwt in afwachting van nog betere tijden! Na jaren van op een houtje bijten, is de balans weer in het voordeel van de mijnbouwers. Zij delen de lakens uit!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Disclaimer: Bovenstaand artikel is geen professioneel beleggingsadvies en het is ook geen uitnodiging om te gaan beleggen. Beleggen brengt kosten en risico’s met zich mee. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Het artikel is louter de persoonlijke mening van de auteur.

  • Rusland en Iran bouwen pijpleiding naar India

    Rusland en Iran hebben afgelopen week besloten dat ze samen gaan bouwen aan een nieuwe pijpleiding voor aardgas van Iran naar India. Deze nieuwe pijpleiding wordt ongeveer 1.200 kilometer lang en moet de belangrijke aardgasvelden in Iran via Pakistan met India verbinden. Het Russische energieconcern Gazprom zal Iran niet alleen helpen met de aanleg van deze nieuwe pijpleiding, ook zal het bedrijf diverse aardgasvelden op Iraanse grondgebied die op de route liggen exploiteren.

    De bouw van een gasleiding van Iran naar India staat al sinds 1993 op de agenda, maar om verschillende redenen kon dit project niet eerder gerealiseerd worden. Zo vormden de Westerse sancties tegen het land jarenlang een groot obstakel om investeerders aan te trekken voor het project.

    Nu Rusland aan het project deelneemt zijn de kosten voor Iran beter te overzien. De Russische minister van Energie, Alexander Novak, kon nog niet vertellen hoeveel het project zou gaan kosten. Als de kosten vergelijkbaar zijn met die van de lange Trans-Anatolian-Pipeline door Turkije, dan zou het totaal ongeveer op $7 miljard uitkomen.

    Gasleidingen naar India

    Deze nieuwe pijpleiding van Iran naar India heeft concurrentie van een andere transportroute die moment wordt gebouwd. Zo werd in 2015 begonnen met de bouw van de TAPI-pijpleiding via Turkmenistan, Afghanistan en Pakistan richting India. Deze heeft een lengte van ongeveer 1.800 kilometer en moet vanaf 2019 aardgas gaan leveren aan de Indiase markt. Dit project wordt door de Verenigde Staten gesteund, in de hoop Iran buiten de deur te houden als leverancier van aardgas voor de Indiase markt.

    Volgens de Amerikaanse Heritage Foundation vormt de aanleg van een nieuwe pijpleiding van Iran naar India een serieuze bedreiging voor de geopolitieke situatie in de regio. De Amerikaanse regering onder leiding van president Bush sprak destijds al haar zorgen uit over de komst van een Iraanse pijpleiding, omdat het daarmee voor de Amerikaanse regering veel moeilijk wordt Iran te isoleren. Sterker nog, met de levering van aardgas aan India krijgt Iran juist meer macht in de regio.

    Alternatieve energiebronnen

    De Heritage Foundation schreef in een artikel uit 2008 dat Pakistan en India aangemoedigd moeten worden om andere energiebronnen zoals steenkool, waterkracht en kernenergie te benutten. Voor de vraag naar aardgas zouden deze landen zich moeten oriënteren op aardgas uit Turkmenistan via de TAPI pijpleiding en vloeibaar aardgas.

    Deze adviezen worden slechts gedeeltelijk opgevolgd, want naast de bouw van de pijpleiding vanuit Turkmenistan wil India nu ook aardgas uit Iran importeren. En daarmee kan Iran op termijn haar machtspositie in de regio versterken. Het is de vraag hoe de Verenigde Staten daarop zullen reageren. De recente poging van Trump om de internationale deal met Iran open te breken kon in de rest van de wereld niet op steun rekenen.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Olieprijs naar hoogste niveau in 2,5 jaar

    De olieprijs bereikte maandag het hoogste niveau in 2,5 jaar, nadat kroonprins Mohammed bin Salman van Saoedi-Arabië een greep naar de macht deed. Afgelopen weekend liet de kroonprins een aantal zeer invloedrijke personen in de regering arresteren, waaronder miljardair Alwaleed bin Talal en het hoofd van de Nationale Garde, prins Miteb bin Abdullah. Deze actie kwam voor velen als een verrassing en daarom is het vooralsnog lastig in te schatten welke gevolgen dit heeft voor toekomst van Saoedi-Arabië en haar positie in de regio.

    Olieprijs omhoog

    Beleggers reageerden heftig op het nieuws, want de olieprijs schoot maandag met 3,5% omhoog naar $64,32 per vat. In het kielzog van olie schoten ook de prijzen van andere grondstoffen omhoog. Saoedi-Arabië is een van de grootste olieproducerende landen ter wereld en dat betekent dat politieke instabiliteit in dit land gevolgen kan hebben voor de wereldwijde oliemarkt. Die zorgen vertalen zich naar een hogere olieprijs. Ook de goudprijs reageerde op deze ontwikkelingen, al bleef de prijsstijging van het edelmetaal beperkt tot minder dan een procent.

    Een potentieel conflict kan de olieprijs verder aanjagen, zeker als de OPEC-landen zich volgend jaar aan de afspraak houden om 1,8 miljoen vaten per dag minder op te pompen. De verlaging van de productie in combinatie met een stijging van de wereldwijde vraag heeft ervoor gezorgd dat de prijs van olie vanaf het dieptepunt verdubbelde van minder dan $30 naar meer dan $64 per vat.

    Olieprijs stijgt naar hoogste niveau in 2,5 jaar (Grafiek via Bloomberg)

  • Palladium voor het eerst sinds 2001 boven $1.000

    De prijs van palladium brak begin deze week door de grens van $1.000 per troy ounce en bereikte daarmee het hoogste niveau sinds 2001. De prijs van het edelmetaal zakte begin 2016 nog onder de $500 per troy ounce, maar heeft sindsdien een spectaculaire rally gemaakt. Sinds het begin van dit jaar is palladium 47% in prijs gestegen, waarmee het edelmetaal een beduidend hoger rendement heeft laten zien dan goud en zilver.

    Palladium is een edelmetaal dat voornamelijk wordt gebruikt in de auto-industrie, maar dat ook in verschillende elektronische apparaten terug te vinden is. Daarnaast nemen ook steeds meer beleggers een positie in het edelmetaal, met als gevolg dat er al vijf jaar lang sprake is van een tekort op de wereldwijde markt voor palladium. Dat tekort zal voorlopig blijven bestaan, gezien de toenemende vraag vanuit de auto-industrie en onder beleggers.

    Prijs palladium naar hoogste niveau sinds 2001 (Bron: Goudstandaard)

    Sterke fundamentals

    Volgens analist Joni Teves van het Zwitserse UBS wordt de rally in palladium voornamelijk gedreven door sterke fundamentals. Door de groei van de wereldeconomie worden er weer meer auto’s geproduceerd, waardoor de vraag naar dit edelmetaal is toegenomen. Deze groei is volgens Teves voor een belangrijk deel toe te schrijven aan de groei van de Aziatische markt.

    Van de totale vraag naar palladium komt bijna 80% voor rekening van de auto-industrie. Het edelmetaal wordt verwerkt in katalysatoren, die helpen de uitstoot van schadelijke stoffen te verminderen. De resterende 20% wordt voornamelijk gebruikt voor beleggingsdoeleinden, maar ook voor diverse elektronische apparaten.

    Door de groei van de wereldeconomie zijn ook de prijzen van andere metalen als aluminium, koper en nikkel de laatste jaren sterk gestegen. Door de toegenomen vraag naar elektrische auto’s zijn ook de prijzen van metalen als lithium en kobalt sterk gestegen. De goudprijs doet het minder goed, omdat dit edelmetaal minder gevoelig is voor de conjunctuurcyclus van de economie. Goud reageert vooral op het monetaire beleid van centrale banken, schokken in het financiële systeem en politieke onzekerheid.

    Lees ook:

    gs-logo-breed

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • China wil aandeel in Saudi Aramco?

    China zou bereid zijn een belang van 5% te nemen in Saudi Aramco, de grootste olieproducent van Saoedi-Arabië. Volgens Reuters overweegt een consortium bestaande uit de Chinese oliebedrijven PetroChina en Sinopec en een groot Chinees staatsfonds een aandeel in het Saoedische oliebedrijf te nemen.

    Saudi Aramco overweegt al enige tijd om naar de beurs te gaan, maar zou volgens de Financial Times nu ook de optie open houden om rechtstreeks aandelen te verkopen aan grote staatsfondsen en hedgefondsen. Volgens de Saudische kroonprins Mohammed bin Salman overweegt het koninkrijk volgens jaar een belang van 5% in het oliebedrijf te verkopen, wat volgens hem ongeveer $100 miljard moet opleveren.

    Veel belangstelling voor Aramco

    China is vandaag de dag de grootste afnemer van olie uit Saoedi-Arabië. Het land beschikt over zeer grote financiële reserves en heeft behoefte aan een stabiele bron voor olie om haar economie draaiende te houden. Vanuit dat perspectief bezien kan het interessant zijn een aandeel in de grootste olieproducent ter wereld te nemen.

    China is overigens niet de enige partij die interesse heeft getoond voor een aandeel in de Saoedische oliegigant. Reuters weet uit twee bronnen te melden dat ook staatsfondsen uit Zuid-Korea en Japan belangstelling hebben om een belang te nemen in Saudi Aramco. Beide landen importeren nu al veel olie uit Saoedi-Arabië. Ook zou het Russische staatsfonds RDIF volgens een van de bronnen belangstelling hebben voor een eventuele beursgang.

    Samenwerking China en Saoedi-Arabië

    China en Saoedi-Arabie kunnen op verschillende vlakken met elkaar samenwerken. Niet alleen kan China een belang nemen in de Saudische oliegigant, ook kan Saoedi-Arabie op haar beurt geld investeren in de Chinese raffinage van de ruwe olie.

    De Saoedische Minister van Energie Khalid al-Falih zei in augustus dat hij begin volgend jaar een deal denkt te kunnen sluiten met PetroChina voor de investering in de Yunnan olieraffinaderij in het zuidwesten van China. Daarmee verzekert Saoedi-Arabië zich van een groter aandeel op de Chinese markt, dat na de Verenigde Staten de grootste afnemer van olie is.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines