Tag: china

  • Chinese investeerders helpen Portugal

    Chinese investeerders spelen een belangrijke rol in het oplossen van de schuldenproblematiek in Portugal. Als lid van de eurozone moet ook Portugal bezuinigen, wat betekent dat verschillende staatsbedrijven en andere bezittingen van de staat onder druk vanuit Brussel in de verkoop worden gezet. Met de verkoop van (aandelen in) nutsbedrijven en infrastructuur schraapt een land als Portugal wat geld bij elkaar om te kunnen voldoen aan de Europese begrotingsregels. En waar komt een groot deel van dat geld vandaan? Juist, van Chinese investeerders…

    De Financial Times bericht dat Chinese bedrijven grote belangstelling hebben voor de Portugese infrastructuur, omdat Chinese managers op die manier voet aan de grond kunnen krijgen in landen waar Portugees gesproken wordt en landen die vroeger koloniën waren van Portugal. De privatisering van bezittingen heeft de Portugese regering de afgelopen drie jaar €9,2 miljard opgeleverd, waarvan maar liefst 45% voor rekening komt van Chinese investeerders die kansen zien in het Zuid-Europese land.

    overnames-china-portugalChina winkelt in Portugal

    De acquisitiegolf begon in 2011, toen het Chinese Three Gorges Corporation een bedrag van €2,7 miljard op tafel legde voor een 21% belang in het grootste Portugese energiebedrijf. Drie maanden later spendeerde het Chinese State Grid een bedrag van €1,4 miljard voor een 25% aandeel in de Portugese stroomnetbeheerder Ren. Dit jaar heeft het Chinese conglomeraat Fosun een bedrag van €1 miljard neergeteld voor een 8% meerderheidsbelang in Caixa Seguros, de grootste verzekeraar van Portugal. Hetzelfde conglomeraat biedt nu ook op bezittingen die de Espirito Santo Financial Group in de etalage heeft gezet. Ook in andere landen waar Portugees de voertaal is doen Chinese bedrijven investeringen. Zo investeerde het Chinese staatsbedrijf Sinopec $4,8 miljard voor een 30% belang in Galp Energia, de Braziliaanse tak van een groot Portugees energiebedrijf. Ook de Chinese telefoonfabrikant Huawei heeft volgens de Financial Times al €40 miljoen geïnvesteerd in de markten van Brazilië, Angola, Mozambique en Portugal. Er zijn veel grote Chinese bedrijven die over een riante hoeveelheid reserves beschikken. Deze financiële middelen gebruiken ze in toenemende maten om eigendommen te verkrijgen in andere delen van de wereld.

    portugal-ft

    Chinese bedrijven hebben miljarden over voor aandelen in Portugese nutsbedrijven (Afbeelding van Bloomberg)

  • China wil grotere goudvoorraad dan VS

    China streeft ernaar een grotere goudvoorraad op te bouwen dan de Verenigde Staten, zo schrijft Koos Jansen voor Bullionstar. Song Xin, president van de China Gold Association, schreef op 30 juli in een ingezonden artikel op Sina Finance dat China de goudreserve stapsgewijs moet uitbreiden, eerst naar 4.000 en later naar 8.500 ton. Dat is meer dan de ruim 8.100 ton goud waar de Verenigde Staten volgens de officiele cijfers over beschikt.

    “Goud is het ultieme geld in alle omstandigheden en zal de Chinese renminbi ondersteunen als internationale munt. Goud vormt de materiele basis voor modern fiatgeld”, zo merkt Xin op. Hij schrijft verder dat goud de enige monetaire bezitting is die buiten de nationale soevereiniteit staat.

    Ook merkt Xin op dat goud in extremis het enige middel is dat geaccepteerd zal worden voor internationale betalingen. Hoewel de internationale situatie momenteel nog vrij stabiel is kunnen conflicten en lokale oorlogen ervoor zorgen dat goud het enige geaccepteerde betaalmiddel wordt, zo schrijft de president van de China Gold Association in zijn ingezonden stuk voor Sina Finance.

    china-gold-bars

  • Alan Greenspan over de Chinese goudkoorts

    Tien jaar geleden was het voor de Chinese bevolking niet toegestaan goud te kopen. Vandaag de dag is China de grootste koper van fysiek goud ter wereld, met een jaarlijkse vraag van meer dan 1.000 ton. Het zijn overigens niet alleen particulieren die het edelmetaal kopen, want ook de centrale bank van China voegde de afgelopen tien jaar veel goud aan haar reserves toe. Officieel beschikt China over een goudreserve van 1.054 ton, maar dat cijfer dateert nog uit 2009. In 2013 kochten de Chinezen, na de grootste prijsdaling in dertig jaar, een recordhoeveelheid goud.

    De ontwikkeling van de Chinese goudmarkt heeft ook de interesse gewekt van niemand minder dan Alan Greenspan, voormalig voorzitter van de Federal Reserve. In een ingezonden stuk voor Foreign Affairs geeft hij zijn persoonlijke visie op deze ontwikkeling. Marketupdate heeft dit artikel integraal voor u vertaald, zodat ook Nederlandstalig publiek de woorden van de voormalig centraal bankier kan lezen.

    Alan Greenspan: De gouden regel

    Waarom Beijing koopt

    Wanneer China een relatief beperkt deel van haar $4 biljoen aan buitenlandse valutareserves omzet in goud zal dat een onverwachte waardestijging voor haar valuta teweeg brengen in het huidige internationale financiële systeem. Uiteraard zou het een gok voor China zijn, wanneer ze met haar valutareserve zoveel goud koopt dat ze de Verenigde Staten voorbij streeft als land met de grootste publieke voorraad van monetair goud. (In het voorjaar van 2014 was de Amerikaanse goudreserve $328 miljard waard.) De nadelen voor China, indien blijkt dat het een verkeerde keus is geweest om goud te kopen, in termen van misgelopen rente-inkomsten en opslagkosten, zouden bescheiden zijn. Voor de rest van de wereld betekent het vrijwel zeker een stijging van de goudprijs, maar alleen gedurende de periode dat China goud accumuleert. De prijs van goud zal naar verwachting weer dalen, zodra China haar doelstelling ten aanzien van goud bereikt heeft.

    Het bredere onderwerp van discussie – een terugkeer naar enige vorm van een goudstandaard – is nergens op de horizon van welk land dan ook te vinden. Het heeft een klein aantal aanhangers in de vrijwel universele omarming van fiatgeld en vlottende wisselkoersen. Toch heeft goud speciale eigenschappen die geen enkele andere valuta, misschien met uitzondering van zilver, kan claimen. Al meer dan twee millennia wordt goud onvoorwaardelijk geaccepteerd als betaalmiddel. Goud heeft nooit een garantie nodig gehad van een derde partij. Er worden ook geen vragen gesteld als goud of een directe claim op goud wordt aangeboden als aflossing van een schuld. Het was de enige betaalwijze die landen aan het eind van de Tweede Wereldoorlog accepteerden voor de export van goederen naar Duitsland. Vandaag de dag rust de acceptatie van fiatgeld – valuta dat niet gedekt wordt door iets met intrinsieke waarde – op de garantie en de kredietwaardigheid van soevereine landen die in staat zijn belasting te heffen, een garantie die in een crisissituatie niet altijd op gelijke voet kan staan met de universele acceptatie van goud.

    Indien de dollar of een andere fiat valuta ten alle tijde universeel geaccepteerd werd, dan zouden centrale banken geen enkele behoefte hebben om een goudvoorraad aan te houden. Het feit dat ze dat wel doen geeft aan dat zulke valuta geen universeel substituut vormen voor goud. Van de dertig ontwikkelde landen die rapporteren aan het Internationaal Monetair Fonds (IMF) zijn er maar vier die geen goud op hun balans hebben staan. Gewaardeerd naar de marktprijs had het goud van de centrale banken van alle ontwikkelde landen in de wereld op 31 december 2013 een waarde van $762 miljard, ongeveer 10,3% van hun totale reserves. (Het IMF beschikt over een aanvullende $117 miljard aan goud.) Indien goud, in de woorden van John Maynard Keynes, inderdaad een ‘barbaarse reliek’ was, dan zouden centrale banken wereldwijd nooit zoveel bezitten van een edelmetaal dat door de opslagkosten effectief een negatief rendement oplevert.

    Er zijn verschillende gevallen voorgekomen waarin beleidsmakers geprobeerd hebben goudreserves te verkopen. Bijvoorbeeld in 1976, toen ik voorzitter was voor de Council of Economic Advisers, en ik in gesprek was met de toenmalige minister van Financiën William Simon, Federal Reserve voorzitter Arthur Burns en president Gerald Ford. Simon had voorgesteld de complete Amerikaanse goudreserve van 275 miljoen troy ounce te verkopen en de opbrengsten te investeren in activa die rente opleveren. Simon was, conform de toenmalige visie van Milton Friedman, van mening dat goud niet langer enig monetair doel diende. Burns bracht daar tegenin dat goud de ultieme bescherming was voor de dollar. De twee konden het niet eens worden en uiteindelijk besloot toenmalig president Ford om niets te doen. Tot op de dag van vandaag is de goudreserve van de VS vrijwel niet veranderd en is de totale omvang 261 miljoen troy ounce.

    Het onderwerp kwam opnieuw ter sprake in de jaren '90, nadat de goudprijs gezakt was tot onder de $300 per troy ounce. Een van de periodieke ontmoetingen van de G10 stond in het teken van de wens van Europese landen om hun goudvoorraden te verkleinen. Maar ze waren zich er tegelijkertijd van bewust dat, wanneer ze tegelijk zouden verkopen, ze de goudprijs nog verder omlaag zouden drukken. Ze bereikten toen een overeenkomst ten aanzien van een allocatieprogramma, waarin werd vastgelegd wie op welk moment goud mocht verkopen en om welke hoeveelheden het zou gaan. Washington onthield zich daarvan. Deze overeenkomst om de goudverkopen gecontroleerd te laten plaatsvinden, werd in 2014 opnieuw herzien. In de persverklaring van deze overeenkomst schreef de Europese Centrale Bank (ECB) simpelweg dat "goud een belangrijk onderdeel blijft van de monetaire reserves".

    Beijing had ondertussen duidelijk geen ideologische aversie tegen het bezitten van goud. Van 1980 tot en met het einde van 2002 beschikten de Chinese autoriteiten over bijna 13 miljoen troy ounce goud. In december 2002 breidden ze hun goudvoorraad uit tot 19 miljoen en in april 2009 tot 34 miljoen troy ounce. Eind 2013 was China het land met de vijfde grootste publieke goudreserve ter wereld, achter de Verenigde Staten (261 mln troy ounce), Duitsland (109 mln troy ounce), Italië (79 mln troy ounce) en Frankrijk (78 mln troy ounce). Het IMF beschikte op dat moment over 90 miljoen troy ounce goud.

    Ongeacht de vraag hoeveel goud China verzamelt is er geen antwoord op een veel grotere ontwikkeling in China: namelijk de vraag of een vrije, ongereguleerde kapitaalmarkt zich kan verenigen met een autoritaire staat. China heeft veel stappen gezet sinds de eerste initiatieven van de voormalig Chinese leider Deng Xiaoping. China nadert het ondenkbare doel van een bruto binnenlands product dat zich kan meten met dat van de Verenigde Staten. Weliswaar alleen na correctie voor koopkrachtpariteit, maar toch. Toch zal het steeds moeilijker worden de snelle economische groei van de afgelopen jaren vol te houden.

    Daarom lijkt het onwaarschijnlijk dat China de komende jaren de Verenigde Staten in technologisch opzicht voorbij zal streven, meer om politieke dan economische redenen. Een cultuur die politiek zeer conformistisch is laat weinig ruimte voor onorthodox denken. Innovatie vereist per definitie dat men buiten de grenzen van conventionele wijsheden treedt. Dat zal altijd moeilijk blijven in een samenleving die vrijheid van meningsuiting en gedrag beperkt.

    Tot op de dag van vandaag is Beijing erin geslaagd een levensvatbare - en in politiek opzicht grotendeels stabiele - maatschappij te handhaven, omdat de politieke beperkingen van het systeem van één partij gecompenseerd wordt door de mate van economische groei en materiële welvaart die gerealiseerd wordt. In de jaren die voor ons liggen zal de economische groei van China afnemen en zal het concurrentievoordeel kleiner worden.

    greenspan

    Greenspan laat zich uit over de Chinese goudmarkt

  • Chinese yuan wint aan populariteit als internationale valuta

    De Chinese yuan wint razendsnel aan populariteit als internationaal betaalmiddel, zo blijkt uit de laatste cijfers van het internationale SWIFT betalingssysteem. In de maand augustus was de totale waarde van alle transacties die in Chinese yuan werd uitgevoerd namelijk drie keer zo groot als twee jaar geleden. Ook zijn er nu 35% meer financiële instellingen die de yuan renminbi accepteren voor internationaal betalingen naar bedrijven en personen in het Chinese vasteland en in Hong Kong.

    Stephen Gilderdale van betalingssysteem SWIFT ziet het gebruik van de renminbi door financiële instellingen en bedrijven sterk toenemen. Ook in Hong Kong, waar de Hong Kong dollar de gangbare munteenheid is, wordt de yuan steeds vaker gebruikt. Een toenemend aantal transacties in de Chinese valuta zorgt er ook voor dat er ook meer behoefte is aan financiële instrumenten waarin men yuan kan omzetten. Het is dan ook niet vreemd dat de Chinese overheid haar financiële markt toegankelijker maakt voor buitenlandse banken.

    Vergeleken met de Amerikaanse dollar speelt de yuan nog nauwelijks een rol van betekenis. Cijfers van het SWIFT betalingssysteem laten zien dat in de maand augustus 1,64% van alle transacties in de yuan werd uitgevoerd, tegenover 1,57% in de maand juli. Daarmee staat de munt op de zevende plaats van meest gebruikte valuta binnen SWIFT, zo schrijft China Daily.

    yuan-international-trade

    De yuan wint al jaren aan terrein als internationale betalingsmunt, maar het marktaandeel blijft vrij klein ten opzichte van de dollar

  • Shanghai opent internationale goudmarkt

    Vorige week werd bekend dat de nieuwe internationale goudbeurs van Shanghai pas op 29 september haar deuren zou openen, maar die informatie bleek snel weer achterhaald. Tot verrassing van velen opende de goudbeurs op donderdag 18 september al haar deuren. Via deze beurs, die gevestigd is in de vrijhandelszone van Shanghai, krijgen buitenlandse investeerders voor het eerst directe toegang tot de Chinese goudmarkt, sinds 2013 de grootste afzetmarkt voor goud ter wereld.

    Banken uit veertig verschillende landen kunnen goud verhandelen op het Chinese handelsplatform, dat een soort tegenhanger moet worden voor de Amerikaanse Comex. De goudcontracten hebben een omvang van 100 gram, 1 kilogram en 12,5 kilo en worden in Chinese yuan afgerekend. Dat betekent dat de rol van de dollar ook in de internationale goudhandel minder dominant zal worden. “De lancering van goudcontracten in Azië zal de invloed van China versterken en de prijsvorming verbeteren”, zo verklaarde centrale bank gouverneur Zhou Xiaochuan tijdens de lancering van de beurs in Shanghai. “Dit zal ook de ontwikkeling van de vrijhandelszone van Shanghai een impuls geven. Het is een belangrijke mijlpaal in het openstellen van de Chinese financiële markten.”

    china-gold-market

    Chinese goudmarkt wordt steeds belangrijker (Foto door Stefen Chow voor Bloomberg)

  • China en India halen meeste goud uit Zwitserland

    India en Hong Kong hebben in de eerste acht maanden van dit jaar beide bijna 250 ton goud geïmporteerd uit Zwitserland. Ook China en Singapore importeerden in de eerste acht maanden van dit jaar een aanzienlijke hoeveelheid goud, respectievelijk 97,9 en 73,6 ton. Op de vijfde plaats komt Saoedi-Arabië, dat in dezelfde periode 38,2 ton van het gele metaal importeerde uit Zwitserland. De cijfers zijn afkomstig van de Zwitserse douane en hebben betrekking op de periode van januari t/m augustus 2014.

    De volgende grafiek laat alle landen zien die in de eerste acht maanden van dit jaar tenminste 1 ton goud importeerden uit Zwitserland. De grafiek bevestigt een trend die al langer zichtbaar is, namelijk die van een verschuiving van het goud richting het Midden-Oosten en het Verre Oosten. 

    De volledige versie van dit artikel verscheen eerder op een partner blog.

    import-goud-zwitserland

    Het meeste goud ging naar het Verre Oosten en het Midden-Oosten

  • China en Rusland willen meer roebels en yuan gebruiken

    China en Rusland hebben dinsdag aan elkaar de belofte gemaakt om meer bilaterale handel in Russische roebels en Chinese yuan af te rekenen, zo schrijft Reuters. Ook zullen de banken in beide landen intensiever gaan samenwerken, zo verklaarde de plaatsvervangend vice-president van Rusland Igor Shuvalov tegenover de pers. Rusland zoekt meer toenadering tot China, nu het Westen probeert Rusland economisch te isoleren met sancties tegen het Russische banksysteem. Rusland antwoordde daarop met een importverbod voor levensmiddelen uit Westerse landen.

    Shuvalov ondertekende in Beijing een economisch handelsverdrag met de Chinese vice-president Zhang Gaoli, waarin staat dat beide landen het gebruik van roebels en yuan zullen promoten. In het handelsverdrag is ook vastgelegd dat Russische banken de mogelijkheid krijgen bankrekeningen te openen in China. Voor Russische bedrijven wordt het voortaan makkelijker leningen aan te trekken van Chinese geldschieters.

    “We zijn niet van plan oude contracten, die vaak uitgedrukt zijn in dollars, open te breken. Maar we gaan bedrijven uit beide landen wel aanmoedigen lokale valuta te kiezen en geen valuta uit een derde land meer te gebruiken”, zo verklaarde Shuvalov aan de aanwezige pers.

    De wens om minder afhankelijk te zijn van de dollar komt voort uit de Westerse sancties, waardoor Russische bedrijven moeilijker aan kapitaal kunnen komen. De Westerse sancties waren bedoeld om Rusland te straffen voor haar vermeende steun aan separatisten die actief zijn in het oosten van Oekraïne.

    Rusland en China werken samen

    Zowel Rusland als China hebben een moeizame relatie met de Verenigde Staten. Rusland wordt door de Amerikanen beschuldigd van het neerhalen van de MH17, terwijl de Chinezen vaak door de Amerikanen beticht werden van het kunstmatig goedkoop houden van de munt en het schenden van de mensenrechten. Beide landen kiezen voor een vreedzaam protest, door steeds minder dollars te gebruiken voor internationale handel. China heeft de afgelopen jaren al valutaswaps getekend met tal van handelspartners en Rusland probeert haar olie en gas sinds het conflict in Oekraïne in andere valuta te verkopen dan in dollars. Net als Rusland wil ook China haar afhankelijkheid van dollars verkleinen. China heeft de luxe (of het probleem) dat ze over $4 biljoen aan buitenlandse valutareserves beschikt, waarvan het grootste deel bestaat uit dollars. Door handelspartners aan te sporen yuan te gebruiken voorkomt China dat haar buitenlandse valutareserves nog verder aangroeien. China wil haar eigen munt naar voren schuiven als internationale handelsmunt en daar past ook een samenwerking met Rusland goed bij. Chinese bedrijven die nieuwe projecten zoeken komen ook steeds vaker op Rusland af. Tijdens de bijeenkomst in Beijing werden ook dertig verschillende projecten besproken, uiteenlopend van het bouwen van wegen en bruggen in Rusland tot het ontwikkelen van de Russische landbouwsector. De Chinezen willen daar ook een bijdrage aan leveren. In oktober brengt Zhang een bezoek aan de Russische hoofdstad om verder te praten over economische samenwerking. Daarbij zal het thema energie centraal staan. In mei ondertekenden China en Rusland nog een belangrijke overeenkomst voor de levering van aardgas, een deal met een omvang van omgerekend $400 miljard.

    China en Rusland willen meer economische samenwerking (Afbeelding is van een andere bijeenkomst, foto van Reuters)

  • VS ziet handelstekort met China naar recordniveau stijgen

    Het handelstekort dat de Verenigde Staten heeft met China groeide in de maand juli met 2,7% naar een record van $30,9 miljard. De Amerikaanse economie groei weer en dat betekent dat de VS weer meer goederen importeert van haar belangrijkste handelspartner. Omgekeerd worden er veel minder goederen verhandeld. Voor iedere 3,7 containers die China naar de VS stuurt gaat er slechts één gevulde container terug. Over de eerste zeven maanden van dit jaar was het totale handelstekort van de VS $254 miljard. In dezelfde periode van vorig jaar was dat met $241,7  miljard nog ongeveer 5% minder.

    Terwijl het handelstekort van de VS met China in juli een all-time high bereikte, daalde het totale handelstekort dat de VS heeft met de rest van de wereld. De export groeide met 0,9% naar $198 miljard, terwijl de import met 0,7% steeg tot $238,6 miljard. Mogelijk is deze daling toe te schrijven aan de toenemende productie van schalie-olie en schaliegas, waardoor de VS minder afhankelijk is van importen uit het Midden-Oosten.

    Handelstekort

    Het is een goed teken dat de VS minder afhankelijk wordt van olie en gas uit de rest van de wereld, maar tegelijkertijd is het zorgelijke om te vernemen dat de maakindustrie van de Verenigde Staten nog steeds achter blijft bij de rest van de wereld. De Wall Street Journal publiceerde onlangs een artikel over de alsmaar groeiende onbalans tussen de import en export van goederen. Die onbalans kan hersteld worden door stijgende loonkosten in exporterende landen enerzijds (waardoor outsourcing minder aantrekkelijk wordt) en door een zwakkere dollar anderzijds. Die eerste trend is nu al zichtbaar, maar van een veel zwakkere dollar is nog steeds geen sprake.

    us-trade-deficit

    De haven van Los Angeles (Afbeelding van Bloomberg)

  • China geeft nog meer banken importvergunning goud

    China heeft nog drie banken een vergunning gegeven om goud te importeren. De Chinese goudmarkt, die voorheen zeer gesloten was, stelt zich steeds meer open voor buitenlandse partijen. De drie nieuwe banken zijn Standard Chartered, Shanghai Pudong Development Bank en de China Merchants Bank. In totaal zijn er nu vijftien banken die goud mogen importeren, waarvan drie niet uit China afkomstig zijn. Vorig jaar kregen ANZ en HSBC ook al een importvergunning.

    China speelt als grootste producent, afnemer en importeur van goud ter wereld een belangrijk rol in de markt. Toch wordt de goudprijs met name bepaald door de goudhandel van de LBMA en de Comex. De Shanghai Gold Exchange probeert daar tussen te komen en doet dat onder meer door de Chinese goudmarkt toegankelijker te maken voor buitenlandse marktpartijen.

    A Shanghai Gold Exchange employee stands beside gold bars displayed at the China International Exhibition on Financial Banking Technology & Equipment in Beijing

    China geeft nog drie banken vergunning om goud te importeren

  • Chinezen stoppen recordbedrag in beleggingsfondsen

    Chinezen stoppen recordbedrag in beleggingsfondsen

    Chinese huishoudens hebben voor in totaal $2,1 biljoen aan spaartegoeden toevertrouwd aan beleggingsfondsen, zo schrijft Bloomberg. Het beheerd vermogen van al deze fondsen groeide in een jaar tijd met 24%, een stijging die deels door nieuwe inleg en deels door waardestijging te verklaren valt.

    Het gemiddelde rendement van deze fondsen was 5,2%, meer dan de 3% die men krijgt over een spaardeposito met en looptijd van 1 jaar. De Chinezen stoppen hun vermogen liever in reguliere beleggingsfondsen dan in specifieke beleggingsprojecten, omdat die over het algemeen meer risico met zich meebrengen en een hogere minimale inleg vereisen.

    Obligaties

    Bijna 70% van al het beheerde vermogen van de beleggingsfondsen zit in obligaties, leningen en in deposito's bij banken. Traditioneel worden dit soort beleggingen geassocieerd met een laag risico, omdat de volatiliteit lager is dan van aandelen en grondstoffen. De Chinese middenklasse wil graag een hoger rendement op het spaarvermogen en kiest er daarom vaker voor geld toe te vertrouwen aan beleggingsfondsen die het vermogen kunnen spreiden over verschillende soorten schuldpapier.

    Goud

    Terwijl Chinezen een recordbedrag toevertrouwen aan vermogensbeheerders kopen ze minder goud. Deze veilige haven is momenteel minder in trek bij de Chinezen, omdat de prijs niet echt van zijn plek komt. De goudprijs schommelt al enige tijd rond de $1.300 per troy ounce en geeft spaarders geen directe aanleiding om vermogen om te zetten in fysiek goud. Vorig jaar was dat nog wel het geval, zoals de cijfers van de World Gold Council laten zien. In het tweede kwartaal van dit jaar was de vraag naar gouden sieraden in China 45% lager dan in dezelfde periode van vorig jaar, terwijl de vraag naar goudbaren en gouden munten met 64% daalde. Volgens Albert Cheng van de World Gold Council zal de vraag naar goud vanuit China dit jaar kunnen zakken tot 900 á 1.000 ton. Dat zou een daling van maximaal 16% betekenen ten opzichte van vorig jaar.

    yuan-currency

    Chinezen kiezen voor beleggingsfondsen

  • Wanneer barst de kredietbubbel in China?

    De volgende grafieken van de Australische site Macrobusiness laten zien de kredietverlening de afgelopen maand bijna tot stilstand is gekomen in China. Er werd slechts voor 385,2 miljard yuan geleend, terwijl analisten rekening hielden met 780 miljard yuan. De volgende grafiek laat zien dat de kredietgroei de afgelopen drie jaar nog niet eerder zo laag is geweest als in de afgelopen maand. In de maand juni werd er nog voor 1,08 biljoen yuan aan leningen verstrekt door de Chinese bankensector, ruim twee keer zo veel.

    De spaartegoeden van Chinese banken lieten daarnaast in de maand juli de grootste daling zien sinds het jaar 2000, zo meldt Bloomberg. Spaarders haalden netto 1,98 biljoen yuan van hun bankrekeningen, waarmee de totale spaartegoeden daalden tot 111,62 biljoen yuan. Als gevolg van dit nieuws zakten de koersen van bankaandelen op de beurs in Shanghai. Men vreest voor een terugval van de Chinese economische groei, nu de vraag naar kredieten afneemt.

    Wanneer barst de kredietbubbel in China?

    Wanneer barst de kredietbubbel in China? (Bron: Macrobusiness.com.au)

    "Binnen redelijke marge"

    De Chinese centrale bank voelde zich genoodzaakt een verklaring naar buiten te brengen naar aanleiding van dit zorgwekkende cijfer. In die verklaring benadrukte de centrale bank dat het cijfer binnen een redelijke marge  valt. Toch waren de financiële markten er niet gerust op, want de beurzen van China en Hong Kong gingen beide onderuit na publicatie van dit nieuws. Econoom Li Wei van Standard Chartered verklaarde tegenover de Wall Street Journal dat de Chinese economie zeker de gevolgen zal merken, indien de kredietgroei langdurig op dit lage niveau blijft. Het gemiddelde van de maanden juni en juli geeft nog geen reden tot zorg, want in juni werd er naar verhouding juist heel veel krediet verstrekt. Xiao Geng van onderzoeksbureau Fung Global Institute zei tegenover de Wall Street Journal dat kredieten goed zijn voor de economie, zo lang ze maar voor productieve doeleinden gebruikt worden.

    Schuldengroei China

    De economische groei van China wordt in toenemende mate gedreven door schulden. Daar hebben we op Marketupdate al verschillende keren over geschreven. Inmiddels heeft het land een schuldquote van 200% ten opzichte van het bbp. De centrale bank van China hanteert sinds het begin van de financiële crisis in 2008 eveneens een zeer soepel monetair beleid. Als gevolg daarvan is onder andere de kredietverlening aan het bedrijfsleven en aan vastgoedprojecten explosief gestegen.

    Steeds meer kredietgroei voor dezelfde economische groei

    Steeds meer kredietgroei voor dezelfde economische groei (Bron: Financial Times)