Tag: staatsobligaties

Oostenrijk schrijft obligatie van 70 jaar uit

Oostenrijk profiteert van de extreem lage rente door een nieuwe staatsobligatie met een looptijd van 70 jaar uit te schrijven. Daarmee volgt ze het voorbeeld van België, Ierland, Frankrijk, Italië en Spanje, andere Europese landen die ook al obligaties met een extreem lange looptijd hebben uitgegeven. Het is nog niet duidelijk hoeveel geld de Oostenrijkse regering met deze lening zal ophalen, die in november 2086 afgelost zal worden.

Regeringen profiteren van de historisch lage rente door staatsobligaties met looptijden van 50, 70 of zelfs 100 jaar uit te geven. En anders dan je misschien zou denken vinden deze langlopende lening gretig aftrek, vooral onder institutionele beleggers als pensioenfondsen en verzekeraars. In een zoektocht naar rendement telt elke procent en een obligatie met een langere looptijd levert een hoger rendement op.

De nieuwe Oostenrijkse obligatie met een looptijd van 70 jaar zal ongeveer 60 basispunten (0,6 procentpunt) meer rendement opleveren dan een obligatie die in februari 2047 afloopt, aldus Bloomberg. Een staatslening met een looptijd van dertig jaar levert momenteel 1,01% op, tegenover 1,19% voor een lening die begin 2062 afgelost zal worden.

Extreem lage rente

Steeds meer landen geven obligaties uit met een looptijd langer dan dertig jaar. Dat is voor een gedeelte toe te schrijven aan het stimuleringsprogramma van de ECB, dat bestaat uit het maandelijks opkopen van tientallen miljarden aan staatsobligaties. Door de aankopen van de centrale bank is de zogeheten ‘yield curve’ (de gemiddelde rente voor alle looptijden) verder omlaag gedrukt, waardoor er bijna geen rendement meer te halen valt op staatsobligaties met een looptijd van minder dan tien jaar.

Sinds het uitbreken van de financiële crisis schrijven landen naar verhouding veel meer obligaties met een langere looptijd uit. Dit jaar werd er zelfs een recordbedrag van $733 miljard uit de markt gehaald met langlopende leningen (met een looptijd van 10 jaar of langer). Vergeleken met 2009 is het totaalbedrag aan staatsleningen met een dergelijk lange looptijd meer dan verdubbeld tot $6 biljoen, zo blijkt uit cijfers van Bloomberg en Bank of America.

Risico

Langlopende staatsobligaties lijken veilige beleggingen, omdat het zelden voorkomt dat een land failliet gaat. Voor landen met een eigen munt is wanbetaling zelfs helemaal geen onderwerp van discussie, omdat de centrale bank dan altijd geld bij kan drukken om schuldeisers te betalen. En juist daarin schuilt precies het gevaar van langlopende staatsobligaties, want hoeveel is je geld over vijftig, zeventig of honderd jaar nog waard? Is een rente van hooguit twee a drie procent per jaar dan wel genoeg om de inflatie voor te blijven?

Een ander risico is dat hoe langer de looptijd van een obligatie is, hoe groter de waardedaling is bij een stijging van de rente. Als de rente met één procentpunt stijgt, dan verdampt er wereldwijd ongeveer $2,1 biljoen aan ‘waarde’ uit staatsobligaties. Als belegger moet je haast wel een blind vertrouwen in de valuta én in de regering hebben, wil je er voor meer dan een halve eeuw je geld aan uitlenen…

Oostenrijk profiteert van extreem lage rente door 70-jaars obligatie uit te geven (Bron: Bloomberg)

25 oktober 2016
China ruilt dollars voor Japanse yen

China heeft in de eerste acht maanden van dit jaar voor omgerekend $86,6 miljard aan Japanse staatsobligaties gekocht, ruim drie keer zoveel als in dezelfde periode van vorig jaar. Dat schrijft de Nikkei Asian Review op basis van cijfers van het Japanse ministerie van Financiën. De centrale bank van China wil meer diversificatie en ruilt daarom dollarreserves in voor goud en andere valuta. Zo verkocht de People’s Bank of China in de eerste acht maanden van dit jaar ongeveer $48 miljard aan Amerikaanse staatsobligaties.

Deze trend verklaart mogelijk waarom de Japanse munt dit jaar zo sterk in waarde gestegen is ten opzichte van de dollar. Kreeg je begin dit jaar nog 120 yen voor een Amerikaanse dollar, nu is dat nog maar 104. Volgens cijfers van het Japanse Ministerie van Financiën begon China in de tweede helft van vorig jaar op grote schaal yen’s te kopen. Opvallend is dat de Chinese centrale bank kiest voor staatsleningen met een korte looptijd, want het grootste deel wordt binnen één jaar alweer afgelost.

China koopt voor $86,6 miljard aan Japanse staatsobligaties

China herziet valutareserves

Eind 2013 liet de gouverneur van de Chinese centrale bank weten dat ze de valutareserves niet meer verder wilden uitbreiden. Een jaar later bereikte de totale valutareserve van China een recordniveau van omgerekend $4 biljoen, waarvan bijna één derde deel op dat moment bestond uit Amerikaanse staatsobligaties. Sindsdien heeft de centrale bank haar valutareserves met 20% verkleind tot in totaal $3,2 biljoen.

De valutareserves van China bestaan nog steeds voor het grootste gedeelte uit Amerikaanse staatsobligaties, maar ten opzichte van een jaar geleden zakte het totaal met $85 miljard naar $1.185 miljard. Mogelijk anticipeert China op een renteverhoging door de Federal Reserve, waardoor de waarde van staatsobligaties zal dalen.

De centrale bank van China wil de impact daarvan verkleinen door meer reserves in andere valuta en in fysiek goud aan te houden. Sinds het begin van dit jaar heeft het land 60 ton goud aan haar reserves toegevoegd, waarmee de totale goudreserve op 1.838 ton uitkomt.

China bouwt valutareserves af en zoekt diversificatie richting andere valuta en goud (Grafiek via Trading Economics)

Deze bijdrage is afkomstig van Goudstandaard, uw adres voor aankoop, verkoop en verzekerde opslag van fysiek edelmetaal

24 oktober 2016
Rente staatsobligaties schiet omhoog
De rente op Japanse staatsleningen is de afgelopen twee maanden weer sterk gestegen. Deze zomer daalde de 10-jaars rente in Japan nog naar een historisch dieptepunt van bijna -0,30%, maar nu is het rendement weer terug op 0%. Het rendement op schuldpapier met een looptijd van 40 jaar steeg in dezelfde periode van 0,06% naar 0,6%, dat is dus tien keer zoveel.

Bij een extreem lage rente heeft een kleine rentestijging een grote impact op de waarde van de staatsobligatie. De verwachting is dat centrale banken de rente nog langdurig laag zullen houden, maar uiteindelijk is het de markt die de rente bepaalt. Ontstaat er om wat voor reden dan ook onrust op de obligatiemarkt, dan kunnen de verliezen voor beleggers flink oplopen.

Obligaties een veilige haven?

Het is niet voor niets dat Bill Gross, voormalig obligatiebelegger bij vermogensbeheerder PIMCO, onlangs nog waarschuwde voor de risico’s van obligaties. Nu de rente vrijwel tot een nulpunt gedaald is zijn er betere alternatieven te vinden die als veilige haven kunnen dienen. Volgens Bill Gross zijn tastbare bezittingen als grond, vastgoed en edelmetalen op dit moment veel interessanter dan obligaties.

Ook elders in de wereld stijgt de rente op staatsobligaties. In een paar dagen tijd ging de rente voor Duitse staatsleningen met een looptijd van tien jaar van -0,11 naar +0,11 procent, een verschil van 22 basispunten. De Italiaanse 10-jaars rente steeg van 1,08 naar 1,24 procent (+22 basispunten), terwijl de Amerikaanse rente over dezelfde looptijd in een paar dagen van 1,54 naar 1,66 procent steeg (+22 basispunten).

Lees ook:
12 september 2016
Draghi runt obligatiefonds van €1.000 miljard

Het stimuleringsprogramma van de ECB heeft een dubieuze mijlpaal bereikt. Sinds het begin van het opkoopprogramma in het voorjaar van 2015 heeft de centrale bank in totaal €1.000 miljard aan staatsobligaties uit de markt gehaald.

De centrale bank koopt de staatsobligaties in verhouding tot de omvang van ieder land en een zogeheten ‘capital key’. Dat betekent dat er voornamelijk Duitse (€238 miljard), Franse (€189 miljard) en Italiaanse (€164 miljard) staatsleningen op de balans staan. Begin dit jaar werd het opkoopprogramma uitgebreid van €60 naar €80 miljard per maand en sinds juni voegt de centrale bank ook bedrijfsobligaties aan haar balans toe.

Door het opkopen van staatsobligaties is de rente in de hele Eurozone naar een dieptepunt gedaald en kunnen veel landen momenteel zelfs gratis geld lenen. Daarmee gaat de ECB eigenlijk al over haar grenzen heen, want met een rente van nul procent helpt ze de lidstaten van de muntunie bij het financieren van hun staatsschulden.

ECB heeft al €1.000 miljard aan staatsobligaties opgekocht (Bron: ECB)

Weinig inflatie

Ondanks al die honderden miljarden aan nieuw geld blijft de inflatie in de Eurozone zeer laag. Dat komt omdat het geld niet in de reële economie terechtkomt en de kredietverlening door banken beperkt blijft. Ook staat de inflatie onder druk door de daling van de olieprijs, een externe factor waar de centrale bank geen invloed op kan uitoefenen.

De ECB zal donderdag in haar persconferentie een toelichting geven op het monetaire beleid. Volgens economen is het vrijwel zeker dat de centrale bank het bestaande stimuleringsprogramma zal verlengen tot voorbij maart 2017. Sommigen verwachten een verdere verlaging van de rente of een uitbreiding van het stimuleringsprogramma, zo blijkt uit een rondvraag van Bloomberg.

Wat gaat de ECB donderdag doen? (Bron: Bloomberg)

7 september 2016
Pensioenleed

Deze week ga ik verder in op de desastreuze gevolgen van de negatieve rente die momenteel wordt gehanteerd door centrale banken. Mijn mening is dat ons nageslacht over 50 jaar zal denken dat we met z’n allen gek geworden waren. Hoe konden we in hemelsnaam denken dat negatieve rente ons zou kunnen helpen?!

Rente, de prijs van geld, is de basis van elke economische theorie en in die theorie wordt verondersteld dat die rente positief is. Elke econoom heeft dit als uitgangspunt tijdens zijn of haar studie geleerd. Rente is in de basis namelijk een vergoeding voor het lopen van risico. Het langdurig naar beneden vervalsen, wat centrale banken al jaren doen, van de belangrijkste variabele binnen ons financiële systeem is zeer ernstig en leidt tot extreem welvaartsverlies en verkeerde toewijzing van kapitaal.

Lage rente

Het manipuleren van de rente houdt ongezonde bedrijven overeind en verleidt gezonde ondernemingen tot het nemen van verkeerde beslissingen, denk aan inkoop van eigen aandelen met geleend geld. Sparen wordt erdoor ontmoedigd, het aangaan van schulden wordt juist aangemoedigd. Extra schulden maken is natuurlijk geen duurzaam economisch groeimodel. Het proces om dit in de toekomst allemaal weer enigszins recht te trekken, als dat al lukt, duurt jaren en zal gepaard gaan met zeer veel persoonlijk leed.

Dit is niet een kwestie van ‘of’, maar een kwestie van ‘wanneer’. Uiteindelijk zal de markt inzien dat deze rentevoeten niet houdbaar zijn. Beleidsbepalers kunnen de rente niet eeuwig blijven onderdrukken, simpelweg omdat ze geen instrumenten meer voor handen hebben.

Centrale banken drukken rente onder nul

Pensioenstelsel rammelt

Wij zijn in Nederland altijd trots geweest op ons pensioenstelsel. We hebben altijd gedacht dat we dit uitstekend voor elkaar hadden, zeker in vergelijking met andere landen wereldwijd. Overigens is kort geleden de regie over onze pensioenen verplaatst naar Brussel, iets waar onze media de afgelopen tijd bijna geen aandacht aan besteed hebben.

De negatieve rente in combinatie met demografische ontwikkelingen zorgen voor een bloedbad bij de pensioenfondsen. Het pensioenstelsel is hierdoor ernstig ondergefinancierd. Let goed op: uw pensioen is niet uw bezit. U maakt slechts aanspraak op een uitkering waar u uw hele werkzame leven voor betaald heeft. De kleine lettertjes vermelden allerlei zaken waar u niet op gerekend had toen u begon met afdragen voor het pensioen. Er zullen dus in de nabije toekomst pijnlijke maatregelen genomen moet worden. Tot nu toe loopt de politiek hiervoor weg. U kent vast het gezegde; zachte heelmeesters maken stinkende wonden… Ik ben bang dat dit spreekwoord opgaat voor de toekomst van ons pensioenstelsel.

Goud

Overigens mogen pensioenfondsen in Nederland van de toezichthouder niet in goud beleggen. Er wordt aangegeven dat goud te volatiel zou zijn. Afgezien daarvan zou er tegen de huidige prijs helemaal niet genoeg fysiek goud beschikbaar zijn, mocht het ABP besluiten een paar procent van het beheerde vermogen in fysiek goud te beleggen. Het is simpelweg niet te krijgen in zodanig grote volumes!

Waar belegt u liever in: Een staatsobligatie van Italië (de bankensector aldaar zit diep in de problemen) met een bijna negatieve rente (wel risico, geen rendement) of in goud wat al eeuwenlang z’n waarde behoudt. Ik ben niet objectief, maar zou het antwoord wel weten…

Ondertussen zijn we in Nederland vooral bezig met het feit dat een turner niet mee mag doen aan een finale op de Olympische Spelen omdat hij een week voor de finale een paar biertjes gedronken heeft..

Sander Noordhof

Deze column van Sander Noordhof verscheen afgelopen vrijdag in de nieuwsbrief van Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal.

15 augustus 2016
Is goud geen veilige haven?

Goud is geen goede bescherming tegen inflatie en is door de grote prijsschommeling geen veilige haven, zo concluderen Robert Barro en Sanjay Misra van de universiteit van Harvard in een nieuw onderzoek. De twee economen bestudeerden de goudprijs en de economische groei in de periode van 1836 tot en met 2011 en kwamen tot de conclusie dat er geen correlatie bestaat tussen beide variabelen. Daarnaast concluderen de Harvard onderzoekers dat het edelmetaal in tijden van ‘macro-economische rampspoed’ amper beter presteert dan in tijden van economische groei.

Volgens de Barro en Misra is goud een minder geschikte veilige haven dan een Amerikaanse staatslening. De volatiliteit van de goud is met 13,7% per jaar namelijk veel hoger dan de volatiliteit van Amerikaanse staatsleningen, terwijl het rendement van goud met gemiddeld 1,1% op jaarbasis niet veel hoger is dan dat van Amerikaanse staatsobligaties die gemiddeld 1% per jaar rendeerden.

Dat brengt de Wall Street Journal bij de volgende conclusie:

“De cijfers laten zien dat goud bijna even volatiel is als de aandelenkoersen, wat betekent dat het als belegging niet zo veilig is als de meeste mensen denken. En dat terwijl het rendement vergelijkbaar is met dat van ultra veilige Amerikaanse staatsobligaties.”

Is goud een veilige haven?

Het onderzoek van Harvard en het artikel uit de Wall Street Journal wekken de suggestie dat goud geen geschikte veilige haven is. Maar wat ze vergeten is dat het edelmetaal door de eeuwen heen waarde heeft weten te behouden, in tegenstelling tot ongedekt fiatgeld dat eens in de zoveel tijd gedevalueerd wordt of door hyperinflatie al haar waarde kan verliezen.

Wat men ook onvermeld laat is dat heel veel overheden er een handje van hebben hun schuldverplichtingen niet na te komen. In het boek ‘This Time is Different’ van Reinhart en Rogoff kunnen we lezen dat bijna alle overheden door de geschiedenis heen wel eens hun schuldverplichtingen niet zijn nagekomen. Het is naïef om te denken dat zoiets in de toekomst nooit meer zal gebeuren. Fysiek goud kent geen risico van een tegenpartij die haar belofte niet kan nakomen.

Volatiliteit
Binnen de financiële wereld wordt risico vaak gedefinieerd als volatiliteit. Hoe meer de waarde van een belegging schommelt, hoe groter het risico. Ook dat is een theorie waar het een en ander op aan te merken valt. Natuurlijk zijn grote prijsschommelingen een risico als je om wat voor reden dan ook gedwongen wordt uw positie te verkopen. Je loopt dan immers het risico dat u een deel van uw inleg kwijtraakt. Maar het risico dat volledig onbesproken blijft is het tegenpartij risico, een risico dat je niet kunt aflezen aan volatiliteit en waar je geen enkele invloed op uit kunt oefenen. Ik hoef hier maar een paar voorbeelden van te geven. Devaluatie: Denk aan een land dat van de één op de andere dag besluit haar munt te devalueren. Dit is een politiek besluit dat in het geheim genomen wordt en waar je als belegger niet op kunt anticiperen. Kocht je als Europeaan of Amerikaan in 2001 een Argentijnse staatslening, dan verloor je zomaar van de ene op de andere dag driekwart van je geld. Weinig risico in termen van volatiliteit, maar een ontzettend groot tegenpartij risico! Bail-in: Een ander voorbeeld: Je bezit bankobligaties of ledencertificaten van een bank, waarvoor je een hoge rentevergoeding krijgt. Kijk je naar de volatiliteit van deze belegging, dan zou je zeggen dat er relatief weinig risico is. Maar wat als de bank in kwestie opeens in moeilijkheden komt en de bail-in in werking treedt? Precies, dan wordt jouw geld gebruikt om de bank te herkapitaliseren.
Tegenpartij risico
De laatste jaren zien we steeds meer van dit soort voorbeelden voorbij komen. Tot het uitbreken van de financiële crisis in 2008 dachten veel mensen dat je geld volledig veilig was op de bank, maar nu weten we wel beter. Ook banken kunnen omvallen en dat is een risico waar je als vermogende spaarder of obligatiehouder rekening mee dient te houden, zeker nu de bail-in in heel Europa van kracht is. De Europese Bankenautoriteit (EBA) twijfelt er zelfs aan of staatsobligaties nog wel als 'risicovrij' gewaardeerd mogen worden op de bankbalansen. Mijn verwachting is dat meer spaarders en beleggers de komende jaren kennis zullen maken met het fenomeen 'tegenpartij risico'. De contouren daarvan worden al zichtbaar als we kijken naar de situatie in Italië. Daar kunnen spaarders miljarden verliezen bij een herkapitalisatie van de bankensector. Maar ook in landen als Spanje, Portugal en Griekenland staan de banken er vrij beroerd voor. Blijft de economische groei stagneren, dan verwacht ik nog veel meer problemen met slechte leningen. Staatsobligaties van landen met een goede kredietstatus hebben steeds vaker een negatieve rente, wat betekent dat je een risicopremie moet betalen om dit schuldpapier in handen te krijgen. Het lijkt slechts een kwestie van tijd dat het bezit van een staatsobligatie meer kost dan fysiek goud. Kiest men dan nog steeds voor staatsobligaties met een tegenpartij risico, of voor fysiek goud dat geen tegenpartij risico kent?

Is goud geen veilige haven?

9 augustus 2016
Bill Gross: “Koop hard assets, obligaties zijn te risicovol”

Volgens vermogensbeheerder Bill Gross kun je vandaag de dag je geld beter in tastbare zaken stoppen dan in aandelen, obligaties en beleggingsfondsen. “Ik houd niet van obligaties en ik houd niet van de meeste aandelen. Tastbare bezittingen als grond, goud en fabrieken die tegen een lage prijs worden aangeboden zijn op dit moment het meest interessant”, zo schrijft hij woensdag in zijn nieuwste column.

Door de extreem lage rente stijgen de prijzen van beleggingen als aandelen en obligaties, maar daalt het rendement van spaartegoeden en pensioengeld. Dat brengt op termijn grote problemen met zich mee voor spaarders, banken, pensioenfondsen en verzekeraars, zo concludeert de vermogensbeheerder die $1,5 miljard beheert voor het Janus Global Unconstrained Bond Fund.

Staatsobligaties zijn risicovol
De rente op staatsobligaties staat op een historisch laag niveau, maar volgens Bill Gross wil dat niet zeggen dat obligaties daarmee veilig zijn. "De obligatiekoersen zijn nu zo hoog dat een kleine stijging van de rente een grote waardedaling tot gevolg heeft. Het is te risicovol en daarom staan staatsobligaties niet op mijn wensenlijstje." Bill Gross zet ook zijn vraagtekens bij het monetaire beleid van centrale banken. "De belofte van centrale banken om op een dag de stimuleringsprogramma's terug te draaien en staatsobligaties te verkopen zijn niets meer dan dat, beloftes die ze nooit na kunnen komen. Centrale banken lijken geen oog te hebben voor de donkere kant van extreem lage rente. Als ze hier te lang aan vasthouden, dan wordt de reële economie daardoor geraakt. Verwachte opbrengsten zullen uitblijven en investeringen zullen afnemen."

Piramidespel
Volgens Bill Gross moet de economie in de Verenigde Staten met 4 tot 5 procent groeien, heeft de Eurozone een groei van 3 tot 4 procent per jaar nodig en de Japanse economie een groei van 2 tot 3 procent. Zonder deze groei kunnen we de rentelasten niet betalen en verandert de kredietgebaseerde economie in een piramidespel, aldus de vermogensbeheerder. "En een piramidespel zal uiteindelijk als een kaartenhuis in elkaar storten." De woorden van Bill Gross zijn veelzeggend, zeker als je bedenkt dat hij jaren gewerkt heeft voor Pimco, het grootste obligatiefonds ter wereld. Door het beleid van centrale banken is de rente kunstmatig laag geworden en geeft deze geen correcte weerspiegeling meer van het werkelijke risico.

Deze bijdrage is afkomstig van Hollandgold

3 augustus 2016
Driekwart staatsobligaties levert minder dan een procent rente
Driekwart van alle staatsobligaties in de wereld heeft inmiddels een rente van minder dan 1%, terwijl meer dan een kwart van al het schuldpapier van overheden zelfs een negatieve rente heeft. Een rente van meer dan 4% krijg je bijna nergens meer, zeker niet in groot volume. De volgende grafiek laat zien hoe snel het rendement op staatsobligaties is afgenomen. Beleggers zien weinig kansen om hun geld te investeren en parkeren het daarom liever in staatsobligaties, ook al leveren deze vrijwel niets meer op.

Een dalende rente betekent een stijging van de obligatiekoersen. Beleggers die nu staatsobligaties kopen halen hun rendement in veel gevallen niet meer uit de rente-inkomsten, maar enkel en alleen uit een verdere waardestijging van het schuldpapier. Klinkt dat als een veilige haven?

Lees meer:
- EU: “Staatsobligaties zijn geen risicovrije asset meer”
- ‘Ook obligaties zijn geen veilige haven meer’
Driekwart staatsobligaties wereld heeft rente lager dan 1% (Grafiek via Tuurdemeester)
14 juli 2016
Rente Nederlandse staatsobligatie naar dieptepunt

De rente op Nederlandse staatsobligaties met een looptijd van tien jaar zakte vorige week voor het eerst in de geschiedenis onder de nul procent. Maar hoe hoog was de rente gemiddeld over de afgelopen vijfhonderd jaar? Jim Reid van Deutsche Bank heeft de cijfers en maakte een grafiek van de Nederlandse 10-jaars rente sinds 1517. Over deze periode lag deze gemiddeld tussen de vier en vijf procent, maar waren er ook periodes waarbij meer dan 10% normaal was.

Nederlandse 10-jaars rente sinds 1517 (Bron: Deutsche Bank, via Business Insider)

Historisch gemiddelde: 4 tot 5%

Tussen 1568 tot 1648 was de rente op de staatsschuld van Nederland hoger vanwege de Tachtigjarige Oorlog, wat hoge overheidsuitgaven en meer onzekerheid opleverde. Om de oorlog te kunnen financieren werden de gegoede burgerij en de rijken zelfs verplicht hun geld uit te lenen aan de overheid.

De tweede periode met een veel hogere vergoeding dan het historische gemiddelde ging gepaard met het loslaten van de koppeling van geld aan goud in 1971. Vanaf dat moment was de discipline weg om de rijksbegroting op orde te houden. Overheden begonnen structureel meer geld uit te geven en in 1980 werd er in Nederland zelfs een staatslening met een rente van 12% op de markt gebracht.

Sindsdien is de rente alleen maar verder gedaald en is de staatsschuld alsmaar verder opgelopen. De staatsschuld van Nederland bedraagt meer dan €466 miljard en brengt dit jaar een rentelast van €7,6 miljard met zich mee. Om dat bedrag in perspectief te plaatsen, de regering verwacht dit jaar een tekort van €10,6 miljard op de begroting.

Rente kan niet omhoog

Stelt u zich eens voor wat er met onze rijksbegroting gebeurt als de rente weer terugkeert naar het historische gemiddelde van vier tot vijf procent. De rentelasten zouden dat in dat geval oplopen tot meer dan €20 miljard per jaar. Dat betekent drastische bezuinigingen op onderwijs, zorg, veiligheid en sociale zekerheid of meer dan een verdubbeling van het begrotingstekort.

Het is te laat om een verhoging van de rente als oplossing voor te schrijven. Daarvoor zijn de schulden in de hele Westerse wereld vandaag de dag (publiek en privaat) gewoon te hoog geworden. Dus schuiven we de schuldenberg verder voor ons uit en drukken centrale banken de rente richting of zelfs onder nul. Ik weet niet wat u daarvan denkt, maar ik denk dat er geen andere uitweg is dan een grootschalige schuldsanering. En dan heb ik liever goud dan obligaties.

12 juli 2016
Amerikaanse 10-jaars rente naar historisch dieptepunt

De rente op Amerikaanse staatsobligaties met een looptijd van tien jaar zakte deze week naar 1,36%, het laagste niveau in de Amerikaanse geschiedenis. De volgende grafiek laat zien hoe uitzonderlijk laag de rente is in een historisch perspectief, want de grafiek gaat terug tot het jaar 1790. Door de lage rente is de Amerikaanse staatsschuld makkelijker te financieren, maar voor de spaarder valt er bijna niets meer te verdienen. De inflatie in de VS is ondertussen opgelopen tot 1%, wat betekent dat je na correctie voor de inflatie bijna niets meer kunt verdienen aan het schuldpapier.

Rente op Amerikaanse 10-jaars obligaties naar historisch dieptepunt (grafiek via twitter)

Wanneer staatsobligaties geen rendement meer opleveren wordt het interessant om te kijken naar alternatieven. Volgens de World Gold Council is de negatieve rente wereldwijd een goede reden om meer goud in de portefeuille op te nemen.

Wilt u goud kopen? Neem dan eens contact op met Goudstandaard via [email protected] of telefonisch via +31(0)88 – 46 88 488.

6 juli 2016
Negatieve rente voor $12 biljoen aan schuldpapier

De hoeveelheid staatsobligaties met een negatieve rente is door de Brexit alleen maar verder toegenomen. Volgens de laatste cijfers van Fitch circuleert er op dit moment $11,7 biljoen aan staatsobligaties, dat is een toename van $1,3 biljoen ten opzichte van vier weken geleden. Vooral de rente op Duitse, Franse en Japanse staatsobligaties dook in juni verder onderuit.

Beleggers zoeken naar een veilige haven en zijn bereid een negatief rendement op staatsobligaties te accepteren, omdat overheden als de meest betrouwbare tegenpartij worden gezien. De financiële crisis heeft ons eraan herinnerd dat banken ook kunnen omvallen en dat je dan ook je geld kunt verliezen. Bankobligaties, die in het verleden nog als veilig bestempeld werden, kunnen volledig waardeloos worden als een bank dreigt om te vallen en een bail-in noodzakelijk is.

Negatieve rente voor $11,7 biljoen aan staatsobligaties (Grafiek via Zero Hedge)

Negatieve rente

Twee derde deel van alle staatsobligaties met een negatieve rente is uitgegeven door de Japanse overheid, terwijl Frankrijk en Duitsland beide ook goed zijn voor ongeveer $1 biljoen aan schuldpapier met een rendement lager dan nul. De markt voor Zwitserse staatsobligaties is minder groot, maar daardoor niet minder opvallend. Deze week zakte de volledige yield curve van Zwitserland onder nul, wat wil zeggen dat leningen met looptijden van 1 maand tot 48 jaar allemaal tegen een negatieve rente verhandeld werden door beleggers. De yield curve van Duitsland en Japan ligt ook al grotendeels onder nul.

De daling van de rente op staatsobligaties wordt versterkt door centrale banken, die miljarden aan staatsobligaties opkopen en de rente naar nul verlaagden. De ECB, de Bank of Japan en de Zwitserse centrale bank hanteren momenteel zelfs een negatieve rente.

Zwitserse staatsleningen met een looptijd van 48 jaar hebben negatieve rente (Grafiek via Deutsche Bank)

Edelmetalen zijn een veilige haven zonder negatieve rente. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op met Goudstandaard via 088-4688488 of stuur een mail naar [email protected].

30 juni 2016