Tag: vermogen

Vermogen vlucht naar diamanten

Vermogende mensen die hun bezittingen buiten het financiële systeem willen bewaren kiezen steeds vaker voor exclusieve diamanten, die voor recordbedragen onder de hamer gaan bij de meest toonaangevende veilinghuizen. Door de extreem lage rente en de economische en politieke onzekerheid geven de miljardairs en multi-miljonairs van deze wereld steeds meer de voorkeur aan tastbare bezittingen zoals vastgoed, edelmetalen, kunst, sieraden en diamanten.

Diamant voor $57,5 miljoen

In Genève werd onlangs een recordbedrag van $57,5 miljoen neergelegd voor de ‘Oppenheimer Blue’, een blauwe diamant van 14,62 karaat. Dat was veel meer dan de $35 tot $45 miljoen waar veilinghuis Christie’s op gerekend had. Nooit eerder werd er zoveel geld betaald voor een zeldzame diamant. Het vorige record dateert van november vorig jaar, toen het veilinghuis van Sotheby’s in Genève de ‘Blue Moon’ diamant van 12,03 karaat voor een bedrag van $48,4 miljoen wist te verkopen aan de hoogste bieder.

De superrijken der aarde betalen miljoenen voor dit soort diamanten, omdat ze weten dat er altijd andere miljardairs en multi-miljonairs zijn die azen op dezelfde exclusieve stukken. Zij zien de edelstenen niet primair als een sieraad, maar als een vorm van vermogen. De prijzen stijgen mee met de inflatie, want sinds 1959 zijn de prijzen van grote gekleurde edelstenen met gemiddeld 10 tot 12 procent per jaar gestegen.

Oppenheimer Blue diamant levert $57,5 miljard op

Diamanten als belegging

Grote diamanten zijn normaal gesproken alleen weggelegd voor zeer vermogen mensen, maar er zijn ook beleggers die kansen zien in diamanten. Reuters schrijft over Sciens Coloured Diamond Fund II, een beleggingsfonds dat in 2014 werd opgericht en inmiddels $50 miljoen bij beleggers heeft opgehaald om te investeren in zeldzame gekleurde edelstenen. Het fonds legt een verzameling diamanten aan en probeert deze voor een hogere prijs weer door te verkopen aan juweliers en verzamelaars. “Diamanten worden gezien als een veilige haven. Ze zijn een hedge tegen inflatie, valutarisico, marktfluctuaties en politieke onzekerheid”, aldus fondsbeheerder Mahyar Makhzani.

Een ander beleggingsfonds dat kansen ziet in deze markt is Solitaire Diamond Co, een fonds dat geld van investeerders gebruikt om een heel assortiment van witte diamanten aan te leggen. Dit fonds haalde de afgelopen twaalf maanden een bruto winstmarge van 20%.

Liquiditeit

Voor de superrijken zijn de zeldzame edelstenen die voor miljoenen onder de hamer gaan een interessante toevoeging aan het vermogen, maar voor de meeste beleggers zijn ze veel minder interessant. De waarde van een diamant is veel moeilijker vast te stellen dan de waarde van een goudstaaf. Goud is een universeel goed dat wereldwijd gemakkelijk te taxeren en te verhandelen is, terwijl het veel lastiger is een waardevolle diamant te verkopen. Ook zijn de kosten bij aan- en verkoop van diamanten relatief hoog ten opzichte van de transactiekosten voor de aankoop of verkoop van fysiek goud.

“Ik heb mijn twijfels over beleggingsfondsen die in diamanten beleggen, omdat de prijs van de diamanten nergens genoemd wordt en de markt veel te illiquide is”, zo verklaarde Edmund Shing van de Franse bank BNP Paribas tegenover Reuters.

Het gebrek aan liquiditeit en de onzekerheid over de prijs maakt diamanten eigenlijk alleen interessant voor kenners en voor zeer vermogende mensen. Voor beleggers en spaarders die geen miljoenen op de bankrekening hebben staan zijn edelmetalen een beter alternatief. Van alle tastbare bezittingen die je buiten het financiële systeem kunt bewaren zijn edelmetalen het meest liquide en het makkelijkst te verhandelen.

20 juli 2016
Brexit en nu een u-exit?
Het Britse pond zakte door de Brexit van het hoogste niveau in zes maanden naar het laagste niveau tegenover de dollar sinds 1985. Wat een wake-up call voor de EU! En goud deed precies waar het voor bedoeld is: goud steeg bij de Brexit uitkomst en de toegenomen onzekerheid (aandelen daalden, maar daar zaten we ook al wat short in).

Bedroevend en niet verrassend is dat de Brusselse apparatsjiks op het duidelijke Engelse signaal reageren met nog méér EU-regels en het plan opvatten om nieuwe uittredingen onmogelijk te maken. Hoe duidelijk kan het dedain van Brussel t.o.v. de bevolking zijn? Maar ja, wanneer referenda zoals in Nederland (grondwet en Oekraïne), Frankrijk (grondwet) en nu Engeland niet door komen, dan hoeft u niet veel verbetering te verwachten, integendeel. Het zal wel aan mijn cynische achtergrond liggen dat opviel dat de EU nu zo snel mogelijk de Britse uittreding wil effectueren, terwijl die andere democratische beslissing over het Oekraïne verdrag, steeds verder wordt afgesteld.

Dus? Willen er landen uit de EU, dan schaffen we landen af. En moeten landen hun eigen leger, juridisch en belastingsysteem of centrale bank overdragen aan Brussel. Genoeg over politiek, daar is www.vrijspreker.nl voor, al is het wel regelmatig nodig te vermelden, omdat net als Brexit, de politiek, grote financiële gevolgen voor u kan hebben. Gevolgen die wij trachten te verkleinen door de juiste beleggingsvormen te adviseren en daarom blijven roepen dat het minst te manipuleren middel daartegen edelmetaal is.

Besteedbaar inkomen nauwelijks gestegen sinds 1998 (Bron: OECD)

U-EXIT

U-Exit is het omgekeerde van EU-xit, oftewel u moet zien uit het systeem te stappen en er minstens voor te zorgen dat het (imploderende) systeem, minder vat op u heeft. Wij hebben daar best wel ideeën over en goud en goudmijnen zijn daar een voorbeeld van, maar bewaak uw systeem (on)afhankelijkheid! Want dat is hard nodig. Uit bovenstaand staatje blijkt wat er de laatste jaren met ons besteedbaar inkomen is gebeurd. Terwijl het bruto nationaal product in Nederland toch nog redelijk steeg tussen 1998 en 2015, ging het beschikbare inkomen – dus na belastingen – nauwelijks omhoog! Raadt u eens wie zich die toename van het bnp heeft toegeëigend. Wanneer we dat vergelijken met Duitsland, Frankrijk, Engeland en zelfs Spanje (!) zou dit een mooi plaatje voor Nexit argumenten kunnen zijn. Weer een argument dat u voor uzelf moet zorgen.

Banken Italië

Schuldencrises en de lage rente zijn er nog steeds en ondanks de wensdromen van Yellen en Draghi is het weer ernstiger geworden in Europa: inmiddels staat er voor €360 miljard aan Non Performing Loans (NPL) op de balans van Italiaanse banken, die dus eigenlijk afgeschreven moeten worden. Dat is wat lastig, want tijdens de schuldencrisis van 2008 was de hoeveelheid NPL ‘maar’ € 90 miljard. Dus laat u niet in slaap sussen, vandaag staan de Italiaanse banken in de belangstelling, morgen de Franse of misschien het grote Deutsche Bank: het gaat er helemaal niet goed mee.

Wist u dat 17% van de uitstaande leningen van de Italiaanse banken, verdacht en NPL zijn? Voor de duidelijkheid: in Italië hebben de banken, net als in Nederland, 5-6% dekking met hun eigen vermogen, als je dan 17% waarde van de leningen aftrekt kom je op een negatief eigen bank vermogen van 11%! Zijn wij nu de enigen die de kleren van de keizer niet zien? Of gaan we gekke dingen in Italië meemaken, bijvoorbeeld doordat bij hun verkiezingen in oktober (ITexit) een Eurocrisis ontstaat?

Lage rente

Omdat centrale banken verslaafd zijn aan lage rente, worden de problemen alleen maar groter voor banken en pensioenfondsen, want zij verdienen niks. We horen ook weinig meer over de verplichting om een groot deel van uw pensioen in negatief renderende staatsobligaties te stoppen, maar die verplichting is er dus nog steeds. Een ‘mooie’ illustratie is Japan: met haar staatsschuld van ongeveer 240% van het bnp zal het decennia duren om, bij een begrotingsoverschot van 5% (is nu een tekort van 5%) haar schulden af te lossen. Hoezo zijn staatsobligaties veilig?

En dan begrijpen wij wel waarom steeds meer Japanners in Zwitserland goud kopen. Negatieve rente is een doodlopende weg en dat verhoogt de kans dat er meer dan drastische monetaire politiek gedaan moet worden. Wat zou dat kunnen zijn? Denk aan afschaffen van cash geld, confiscatie van een bepaald percentage van uw vermogen… u bent toch zeker solidair? Ver gezocht? Wie had negatieve rente verwacht?

We zien ook spreadsheet beslissingen: want dacht u nu echt dat Bayer voor €55 miljard Monsanto zou willen overnemen bij een rentelast van 5% in plaats van 0,5%? Er worden nu dus verkeerde beslissingen genomen en dat gaat t.z.t. afgestraft worden. Ondertussen dreigt er kaalslag onder de pensioenen en zijn wij niet gerust over cash, de banken en uw tegoeden daar.

Goud en goudmijnen

In januari schreven we al dat goud en goudmijnen dichter bij de bodem zijn dan bij de top. Ook nu goud en de goudmijnen in onze portefeuille in het eerste half jaar gemiddeld meer dan 50% gestegen zijn blijven we positief. Veel goudmijnaandelen verdubbelden, dat was bij een goudprijsstijging van 20%. Dus wanneer we nog 40-50% stijging van de goudprijs verwachten, kunnen we met de goudmijnen nog veel meer winsten zien. We blijven dus vol belegd in deze, want er is meer upside dan downside; waarmee we niet willen suggereren dat het alleen maar omhoog kan, maar dat we denken beter vol belegd te blijven, om de echte stijging (en bescherming) niet te missen.

Dat de Brexit zorgde voor een stijging van de goudprijs van 10% is aardig, maar in de dagen daarna steeg het verder. Dat geeft aan dat het niet alleen steeg op de uitkomst van het Britse referendum, maar ook op de VS, Japan en China. Vroeger zei iedereen: “maar goud geeft geen rente”. Nu zegt men: “maar goud kost geen rente!”

Ik herhaal nog maar eens: wanneer een goudmijn bij de huidige goudprijs 10% winst maakt, dan zal bij een 10% stijging van de goudprijs, de winst van die mijn 100% stijgen en de aandelenkoers dan dus veel meer dan 10%.

Pensioen en geld

Een ‘mooi’ voorbeeld werd ons afgelopen week in Nederland gegeven: daar stemde de Tweede Kamer in met een nieuw Europees pensioen plan (100 blz.) dat zij vanwege geheimhouding (?) minder dan 24 uur van tevoren mochten inzien. Uw vertegenwoordigers stemden binnen een dag over €1.200 miljard pensioengeld, terwijl een bonnetje van v.d. Steur twee weken debat vereist!).

Verwachtingen voor 2016

De voorspellingen uit januari blijven gehandhaafd (en beginnen redelijk uit te komen) maar ik wijs u graag op het volgende, hetgeen ook past met ons te vroeg instappen in de afgelopen jaren: Het is heel lang te vroeg, tot het te laat is!

Op basis van de voorgaande constateringen, gebeurtenissen en zeg maar voorspellingen vertalen we dat naar het volgende (reeds ingezette) beleid:
- Meer short in aandelen en obligaties
- Meer short in yen t.o.v. de long dollar
- Meer goud en goudmijnen, te denken aan Australische en Canadese want die maken meer winst dan de Amerikaanse
- De grondstofposities in zink, koper, nikkel en de speciale situaties, houden we aan, maar breiden niet uit. Olie gerelateerde beleggingen uitbreiden wanneer de olieprijs stijgt (juli: wat meer in zink en vanwege lage Pond, Engelse olie aandelen)
- We zijn gespitst op andere beleggingen, bijv. in BioTech en Galapagos of DeepMarkit, maar zeer kritisch gezien het algemene o.i. ongunstige aandelen klimaat.
- Bij overnames, afgelopen jaar 3, overwegen we cash of gaan naar grotere mijnbouw- en oliebedrijven met dividend rendement en (hefboom) ETF’s
- Tussendoor, via kleine posities met opties of turbo’s trachten we in te spelen op tussentijdse ontwikkelingen.
Ter info nog enkele citaten…

“It is well enough that people of the nation do not understand our banking and monetary system, for if they did, I believe there would be a revolution before tomorrow morning.” – Henry Ford

“The Fed has to keep talking about rate hikes so it can pretend that its policies actually worked. But the truth is that the Fed policies have not only failed, they have made the problems they were trying to solve worse, and raising interest rates will prove it. So the Fed resorts to talking about rate hikes, to maintain the pretense that its policies worked, without actually raising them and proving the reverse. This can only continue as long as the markets let the Fed get away with it or until the numbers get so bad that the Fed has to admit that we have returned to recession. That is the point where the Fed’s real problems begin.” – Peter Schiff

“It has been well and often said that only two types of “paper” money have ever existed in history – those that are already worthless and those that are going to be” – Bill Buckler.

Niemand belegt met zijn volle verstand in obligaties met een negatief rendement. Op een dag zullen beleggers in deze titels wakker worden en erachter komen dat er geen ‘greater fool’ meer is om aan te verkopen. Dan knapt de ‘enorme zeepbel’.

Onafhankelijk individueel vermogensbeheer: www.invest.nl
11 juli 2016
CBS: Vermogen van jonge huishoudens slechts €2.000

Het doorsnee vermogen van huishoudens met een kostwinner in de leeftijdscategorie van 25 tot 45 jaar is niet meer dan tweeduizend euro, zo blijkt uit nieuwe cijfers die het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS) vandaag naar buiten bracht. Het meer dan 200 pagina’s dikke rapport ‘Welvaart in Nederland 2016‘ staat vol met interessante grafieken en tabellen van de inkomens- en vermogensongelijkheid in Nederland.

Het gemiddelde vermogen van de leeftijdscategorie 25-45 jaar ligt met ongeveer €46.000 veel hoger, maar dat komt door de grote vermogensongelijkheid. Sommigen hebben een grote overwaarde op hun huis, terwijl anderen ‘onder water’ staan of met een grote restschuld opgezadeld zitten. Vanaf een leeftijd van veertig jaar beginnen de meeste huishoudens pas echt bezit op te bouwen, zoals de volgende grafiek uit het CBS rapport duidelijk laat zien.

Nederlanders bouwen pas vermogen op na hun veertigste

Vermogen in Nederland zeer ongelijk verdeeld

Huishoudens in de leeftijdscategorie van 45-65 jaar hebben al een veel betere vermogenspositie. Het gemiddelde vermogen van deze huishoudens is €192.000, terwijl de doorsnee (mediaan) veel lager ligt op €46.000. De mediaan is de middelste waarde als je het vermogen van alle huishoudens op volgorde zou zetten van laag naar hoog. Dat het gemiddeld zoveel hoger is dan de mediaan komt door een kleine groep rijke huishoudens en een grote groep van huishoudens die vrijwel geen of zelfs een negatief bezit hebben.

Vermogen van huishoudens met kostwinner van 25-45 jaar is slechts tweeduizend euro

Ouderen rijker, jongeren armer

Verreweg het meeste vermogen is in het bezit van huishoudens in de leeftijdscategorie van 65 jaar en ouder. Zij hebben gemiddeld €244.000 met een doorsnee vermogen van €103.000. Deze mensen beschikken vaker over een eigen woning zonder hypotheekschuld en hebben het meest geprofiteerd van de stijgende huizenprijzen en aandelenkoersen van de afgelopen decennia. Hun bezittingen zijn de afgelopen tien jaar verder in waarde toegenomen, terwijl de jongere generatie door de economische crisis juist armer is geworden.

Vermogensongelijkheid is sinds 2006 verder toegenomen

29 juni 2016
Miljardair Druckenmiller gaat voor goud

Volgens miljardair en vermogensbeheerder Stan Druckenmiller is de bull market in aandelen uitgeput geraakt en is het nu tijd om goud te kopen. Hij ziet het edelmetaal als een vorm van geld en verklaarde tegenover Bloomberg dat zijn positie in goud op dit moment groter is dan zijn positie in andere valuta.

Druckenmiller is zeer kritisch over het monetaire beleid van de Federal Reserve van de afgelopen drie jaar en verwacht dat de aandelenmarkt vroeg of laat een flinke correctie zal laten zien. Door het monetaire beleid van extreem lage rente en goedkoop geld zijn de aandelenkoersen sterk gestegen, maar er zijn maar weinig productieve investeringen gedaan. Druckenmiller licht toe:

“Volgens onze meest objectieve maatstaven zitten we diep in de langste periode van monetaire verruiming ooit. En ondanks het feit dat de Federal Reserve er eindelijk mee gestopt is blijft de centrale bank tot op de dag van vandaag een zeer soepel beleid voeren. We lenen meer dan ooit van de toekomst.”

Goud kopen vanwege negatieve rente

Ook voor Druckenmiller is negatieve rente een belangrijke drijfveer geweest om goud te kopen. De vermogensbeheerder noemt het een absurd beleid, dat meer nadelen dan voordelen met zich meebrengt. Hij ziet steeds meer signalen dat er een grote ommekeer van de trend aanstaande is, die gepaard zal gaan met dalende aandelenkoersen en een stijging van de goudprijs.

“De volatiliteit van de wereldwijde aandelenmarkten suggereert dat de verhouding tussen risico en rendement op dit moment negatief is, zonder substantieel lagere aandelenkoersen of structurele hervormingen in de economie. En op dat laatste zou ik niet wachten.”

Druckenmiller werkt voor Duquesne Capital Management en behaalde tussen 1986 en 2010 een jaarlijks rendement van gemiddeld dertig procent. Daarmee is hij één van de meest succesvolle vermogensbeheerders. Hij zou dit jaar al op een rendement van 8% staan, mede dankzij zijn positie in goud. De prijs van het gele metaal staat op het moment van schrijven op bijna $1.280 per troy ounce, een stijging van 20% sinds het begin van dit jaar.

Deze bijdrage wordt mogelijk gemaakt door Goudstandaard, uw partner voor de aankoop en opslag van fysiek edelmetaal

6 mei 2016
Het nieuwe belastingparadijs: De Verenigde Staten

Wie zijn vermogen wil verbergen voor de belastingdienst denkt waarschijnlijk aan Zwitserland of meer exotische bestemmingen als de Kaaimaneilanden, Bahama’s en Britse Maagdeneilanden. Maar klopt dat nog wel? Bloomberg schrijft dat de Verenigde Staten door steeds meer banken en financieel adviseurs ontdekt wordt als de meest veilige en discrete plek om vermogen te verstoppen. Sommigen spreken zelfs van het nieuwe Zwitserland.

Het is bijzonder dat uitgerekend de Verenigde Staten zich ontwikkelt tot een vluchthaven voor het grote geld, omdat het land de afgelopen jaren juist het voortouw nam in de jacht op verborgen vermogens en het Zwitserse bankgeheim.

FATCA

Zo introduceerde de VS in 2010 een wet genaamd FATCA (Foreign Account Tax Compliance Act) die financiële instellingen verplichtte het vermogen van Amerikaanse burgers aan te geven bij de belastingdienst. In 2013 werd deze belastingwet ook door Zwitserland ondertekend.

Geïnspireerd door de FATCA kwam de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) later zelfs met nieuwe richtlijnen, die het nog moeilijk maakten belasting te ontduiken. Sinds 2014 hebben 97 landen deze richtlijnen overgenomen. Slechts een handjevol landen weigerde deze richtlijnen toe te passen, zoals Bahrein, Naura, Vanuatu en …. de Verenigde Staten.

“Ik heb veel respect voor de regering van Obama, omdat we zonder hun initiatief niet tot deze richtlijnen waren gekomen. Maar aan de andere kant, het is nu de tijd voor de VS om de informatie te geven die de Europeanen al hebben doorgegeven aan de VS”, zo verklaarde Sven Giegold van de Duitse Groene partij in het Europees Parlement.

Belastingparadijs

De Verenigde Staten, die de jacht op verborgen spaartegoeden openden, weigeren nu zelf de gegevens van zeer vermogende mensen openbaar te maken. Als gevolg daarvan vluchten de superrijken van deze wereld nu massaal naar de VS, waar ze geholpen worden door financiële instellingen die zich gevestigd hebben in staten als Nevada, Wyoming en South Dakota.

Zo opende de eeuwenoude bank Rothschild een trustkantoor in de stad Reno, dat gelegen is in de staat Nevada. Het kantoor van Rothschild ligt slechts een paar straten verwijderd van de grote casino’s als Harrah’s en Eldorado in een weinig opvallend gebouw, maar vermogende mensen van over de hele wereld weten het adres al te vinden. Vermogen dat eerst geparkeerd werd op de Bahama’s, Bermuda of een ander belastingparadijs stroomt met miljarden tegelijk naar de Verenigde Staten.

Zwitserland

Bloomberg schrijft dat zelfs Zwitserse banken vermogen zien wegstromen. In Zwitserland ligt naar schatting $1,9 biljoen aan vermogen dat een buitenlandse eigenaar heeft, maar dat niet als vermogen wordt opgegeven in het land waar de eigenaar woont.

Zwitserland staat al decennia lang bekend als dé plek om vermogens te parkeren, omdat daar niet moeilijk werd gedaan over het bankgeheim. Maar de tijden veranderen, want in 2007 maakte een bankier van UBS bekend dat zijn bank Amerikaanse klanten hielp belasting te ontduiken. Meer dan 80 Zwitserse banken betaalden uiteindelijk een totaalbedrag van $5 miljard aan boetes aan de Amerikaanse overheid. In 2015 brokkelde het Zwitserse bankgeheim verder af, toen de Alpenstaat een akkoord bereikte met de EU over automatische uitwisseling van financiële gegevens.

“Grootste vluchthaven is de VS”

Financieel adviseurs zien de huidige situatie als een mooie kans om vermogen aan te trekken van particulieren die weg willen uit andere belastingparadijzen. Het feit dat de VS niet meedoet aan de richtlijnen van de OESO met betrekking tot het delen van financiële gegevens is een belangrijke groeimarkt gebleken voor Amerikaanse financiële instellingen, zo concludeert Ray Grenier, directeur van het in Boston gevestigde financieel adviesbureau Bolton Global Capital. Zijn bedrijf zag een instroom van nieuwe vermogen afkomstig van Europese banken, in het bijzonder uit Zwitserland.

“De nieuwe richtlijnen van de OESO waren het begin van de exodus”, zo verklaarde Grenier in een interview.

1 februari 2016
Vermogen vluchten massaal in kortlopende leningen

Beleggers hebben in de tweede helft van dit jaar €212 miljard in zogeheten money market funds gestoken, fondsen die alleen beleggen in kortlopende en makkelijk verhandelbare leningen. Deze fondsen zijn zeer liquide en worden door beleggers gezien als een vorm van cash, vergelijkbaar met vermogen dat geparkeerd staat op een bankrekening. Over dezelfde periode voegden beleggers $31 miljard aan aandelen aan hun portefeuille toe en haalden ze $27 miljard weg uit langlopende obligaties.

Het kortlopende schuldpapier waar money market funds in beleggen leveren door de extreem lage rente vrijwel geen geld meer op. Sterker nog, veel kortlopende leningen worden al verhandeld tegen een negatieve rente. Als beleggers hun vermogen parkeren in deze fondsen doen ze dat dus niet om rendement te maken, maar omdat ze behoefte hebben aan een veilige haven om hun vermogen in te parkeren.

Beleggers zoeken veilige haven
De vlucht van langlopende obligaties naar kortlopend schuldpapier is tekenend voor het wantrouwen van beleggers. Door de extreem lage rente en de zwakke economische groei durven steeds minder beleggers voor een lange termijn geld uit te lenen, ook niet als dat meer rendement oplevert. Beleggers willen snel uit hun posities stappen en geven daarom de voorkeur aan leningen met een zeer korte looptijd. Dat is een zeer slecht teken, want het suggereert dat er weinig vertrouwen is in een sterke opleving van de economie. De volgende grafiek vonden we bij Business Insider.

Beleggers vluchten in kortlopend schuldpapier (Grafiek van Bank of America Merrill Lynch)

15 december 2015
De vlucht uit obligaties is begonnen
Grote beleggingsfondsen stappen één voor één uit de grootste en misschien ook wel meest overgewaardeerde markt van dit moment, die van obligaties. Het grote geld zoekt alternatieven, nu er steeds meer signalen komen dat de rente gaat stijgen. Een stijgende rente betekent dat de waarde van obligaties daalt, terwijl die nu vaak al geen rendement meer opleveren.

“Niemand wil in obligaties gevangen zitten op het moment dat de groei van de geldhoeveelheid van de afgelopen jaren zich vertaalt naar een sterk oplopende inflatie”, zo schrijft Ambrose Evans Pritchard in de Telegraph.

Vlucht naar ‘hard assets’

Het grootste pensioenfonds van Noorwegen is een goed voorbeeld van de vlucht uit obligaties. Zij hebben plannen om voor $860 miljard aan vermogen om te zetten in vastgoed, omgerekend 15% van het totale vermogen dat ze onder beheer hebben. Het fonds liquideert een deel van haar obligatieportefeuille en gebruikt de opbrengst om vastgoed te komen in wereldsteden als Londen, Parijs, Berlijn, Milaan, New York, San Francisco, Tokyo en tal van andere Aziatische metropolen. “Elke aankoop van vastgoed die we doen wordt betaald met de opbrengst uit de verkoop van staatsobligaties”, zo verklaarde de directeur van het fonds Yngve Slyngstad.

De verschuiving van honderden miljarden dollars uit staatsobligaties richting vastgoed is de opmaat naar een nieuw tijdperk van hoge inflatie. De UBS bubble index, dat de prijsontwikkeling van vastgoed in verschillende wereldsteden volgt laat al duidelijk zien welk effect de vlucht van vermogen heeft op de huizenprijzen. In Hong Kong zijn de prijzen al in de ‘bubbelfase’, terwijl je in lijstaanvoerder Londen nu al veertien jaarsalarissen moet neertellen om een bescheiden appartement van 60 vierkante meter te bemachtigen.

De vlucht uit obligaties is nog maar net begonnen, wat betekent dat de prijzen van vastgoed in grote wereldsteden nog veel verder kunnen stijgen. Ook andere zogeheten ‘hard assets’ zullen de aandacht krijgen van vermogensbeheerders, nu de zorgen over de obligatiemarkt verder toenemen.

Vermogen vlucht van obligaties naar hoogwaardig vastgoed (Bron: UBS)

Negatieve rente op obligaties
De vlucht naar liquiditeit en de extreem lage rente heeft ervoor gezorgd dat de yield van veel obligaties naar een dieptepunt gedaald is. Wereldwijd is op dit moment voor omgerekend $6 biljoen aan staatsobligaties in omloop waarop de rente negatief is, waarvan $2 biljoen in de eurozone. Het totaal aan staatsobligaties dat minder dan 1% oplevert bedraagt zelfs $17 biljoen. De meest extreme voorbeelden zijn leningen aan de Zwitserse en Duitse overheid, waar beleggers voor een looptijd van twee jaar genoegen nemen met respectievelijk -1,046% en -0,4%. Zelfs Italiaans en Spaans schuldpapier met deze looptijd wordt al tegen een rente van ongeveer nul procent verhandeld. De Zwitserse bank UBS waarschuwde ook al voor de gevaren van een renteverhoging in de Verenigde Staten. Dat zou een enorme daling in de obligatiekoersen teweeg kunnen brengen die in dollars genoteerd staan. De bank verwacht dat de rente volgend jaar met in totaal 60 basispunten verhoogd zal worden, wat een desastreus effect zal hebben op die miljarden aan dollarleningen die bij verschillende beleggingsfondsen en centrale banken op de balans staan. Mark Haefele, vermogensbeheerder bij UBS, merkt dat klanten zich steeds meer zorgen beginnen te maken over obligaties. Maar ook zij weten geen alternatief om al dat vermogen in te parkeren.

Steeds meer schuldpapier levert geen rente op (Bron: Bloomberg, BofA Merrill Lynch)

Centrale banken verkopen
Door de daling van de olieprijs en de dalende grondstofprijzen zien exporterende landen in het Midden-Oosten en in Azië zich gedwongen valutareserves te verkopen. China heeft sinds de zomer van vorig jaar al meer dan $500 miljard gebruikt, terwijl Rusland sinds de koersval van de roebel van vorig jaar ook al meer dan $150 miljard uit haar reserves heeft moeten halen. Saoedi-Arabië, een land dat bij de hoge olieprijs van de afgelopen jaren overschotten aan dollars terug kon uitlenen aan de Verenigde Staten, moet nu zelf de kapitaalmarkt op om het gat in de begroting te dichten. Ook bouwt het land in hoog tempo haar dollarreserves af, namelijk met $12 miljard per maand. De verwachting is dat centrale banken wereldwijd tegen het einde van 2016 $1,5 biljoen minder aan staatsobligaties op hun balans hebben staan dan nu het geval is. De vraag is wie al dat schuldpapier moet kopen om een scherpe stijging van de rente (en een verdere waardedaling van staatsobligaties) te voorkomen...

Centrale banken verkopen dollarreserves (Grafiek via de Telegraph)

Lees ook:
25 november 2015
Hoe omzeilen Chinezen kapitaalcontroles?

De Chinezen vergaren steeds meer rijkdom en willen dat graag omzetten in tastbare waarde. En het geld blijft niet in China, want steeds meer vermogen vloeit weg richting het buitenland. Volgens berekeningen van de Zwitserse bank UBS hebben Chinezen het afgelopen jaar $324 miljard weten weg te sluizen uit China, ondanks de restricties op kapitaalstromen. In de drie weken na de devaluatie van de yuan ging er volgens Goldman Sachs naar schatting nog eens $200 miljard aan kapitaal de grens over.

Chinezen zetten hun vermogen om in buitenlands vastgoed. Vorig jaar sloegen ze nog $30 miljard stuk op Amerikaans vastgoed, waarbij de gemiddelde verkoopprijs van de woning op $832.000 lag. Daarmee zijn de Chinezen de belangrijkste groep buitenlandse huizenkopers op de Amerikaanse huizenmarkt. In het Australische Sydney wordt inmiddels een kwart van alle woningen gekocht door rijke Chinezen en in Vancouver en Hong Kong stijgen de prijzen met bijna 10% per jaar door de instroom van Chinees kapitaal.

Maar hoe krijgen de Chinezen zoveel geld het land uit, als ze wettelijk niet meer dan $50.000 per persoon per jaar naar het buitenland mogen brengen? Bloomberg zocht het uit en maakte er een mooi overzicht van…

1. Wisselkantoor in Hong Kong
De eerste optie is om gebruik te maken van een wisselkantoor in Hong Kong. In tegenstelling tot het Chinese vasteland kent de stadstaat Hong Kong vrijwel geen kapitaalrestricties. In Hong Kong zijn meer dan 1.200 kleine wisselkantoren die vermogende Chinezen helpen hun kapitaal de grens over te krijgen. Het werkt als volgt: Chinezen gaan naar Hong Kong en openen daar een nieuwe bankrekening. Vervolgens geven ze hun rekeningnummer door aan het wisselkantoor in Hong Kong en vragen ze om de bankrekening van het wisselkantoor in China. Vervolgens maken de Chinezen het geld over van hun eigen Chinese bankrekening naar de Chinese bankrekening van het wisselkantoor. Het geld wordt vanaf het wisselkantoor in Hong Kong bijgeschreven op de nieuwe bankrekening die de klant in Hong Kong geopend heeft. Deze transactie gaat niet over de grens en is dus niet beperkt tot $50.000 per jaar. Wel moeten de wisselkantoren geld schuiven tussen hun bankrekeningen in China en Hong Kong, maar dat zijn zakelijke overboekingen waar geen beperkingen aan worden opgelegd.

Geld overboeken via wisselkantoor... (Bron: Bloomberg)

2. Cheque van ondergrondse bank
De tweede optie is om je spaargeld in yuan naar een Chinese 'schaduwbank' te brengen. Deze bank geeft je vervolgens een cheque, waarmee je dollars of andere buitenlandse valuta kunt opvragen bij een bank in Hong Kong. Je neemt in dit geval alleen de cheque mee de grens over en niet het geld zelf. Zo kun je gemakkelijk meer dan $50.000 per jaar meenemen.

Cheque via schaduwbank...

3. 'Smurfing'
De limiet van $50.000 per persoon per jaar kun je oprekken door de overboeking naar het buitenland via meerdere mensen te laten verlopen. Je kunt bijvoorbeeld geld aan Chinese yuan overboeken naar vrienden en familie, die dat weer doorsturen naar je bankrekening in Hong Kong. Zo kun je de limiet vermenigvuldigen met het aantal mensen dat meewerkt aan de overboeking.

Geld overboeken via verschillende rekeningen...

4. Contant geld smokkelen
Een voor de hand liggende, maar meer risicovolle optie is om geld te smokkelen. Er zijn verhalen bekend van Chinezen die contant geld in een koffer stopten of het geld verstopten in hun kleding. Op de luchthavens van Vancouver en Toronto wist de douane tussen juni 2012 en december 2014 meer dan $15 miljoen aan cash en cheques te onderscheppen van Chinezen.

Contant geld smokkelen...

5. Hypotheek aanvragen in buitenland
Vermogende Chinezen kunnen ook spaargeld in Chinese yuan op een Chinese bank als onderpand inbrengen om een hypotheek te krijgen in Hong Kong. Door bezittingen in China in onderpand te geven kunnen Chinezen in Hong Kong tot maximaal 20 miljoen Hong Kong dollar (ruim $2,5 miljoen) aan hypotheek krijgen om vastgoed te kopen in de stadstaat.

Hypotheek afsluiten met onderpand in China

6. Aankopen doen met creditcard en direct verkopen voor cash
Nog een mogelijkheid om geld in Hong Kong te krijgen is om met een creditcard van een Chinese bank waardevolle spullen te kopen in het buitenland (zoals luxe horloges, goudbaren of gouden munten) en deze direct weer te verkopen voor cash. Zo kun je veel geld naar het buitenland verplaatsen, zonder tegen de limiet van $50.000 aan te lopen. Deze route wordt veel gebruikt bij pandjeshuizen in de gokstad Macau.

Via de creditcard kun je kapitaal de grens over krijgen

7. Overfactureren
De laatste optie die Bloomberg bespreekt in het artikel is overfacturering. Chinezen die een bedrijf hebben en die goederen importeren uit Hong Kong kunnen met hun leverancier afspreken een onrealistisch hoog bedrag op de factuur te zetten. Tegelijkertijd maken ze dan een overeenkomst om het verschil tussen het factuurbedrag en de werkelijke prijs terug te storten naar de bankrekening van de Chinese ondernemer in Hong Kong. Dit wordt aangemerkt als een zakelijke transactie, die eveneens niet gebonden is aan de limiet van $50.000 per persoon per jaar.

4 november 2015
Zwitserse banken azen op Aziatische markt
Zwitserse banken duikelen over elkaar heen om marktaandeel te krijgen in Azië, een continent waar het aantal miljonairs en miljardairs razendsnel groeit. Vermogende Aziaten zoeken een veilige haven voor hun vermogen en dat is precies de doelgroep waar banken als UBS en Credit Suisse om vechten.

Azië is het paradijs voor Zwitserse banken die zich hebben gespecialiseerd in vermogensbeheer. Uit een studie van de Boston Consulting Group (BCG) blijkt dat het private vermogen in Azië (exclusief Japan) tussen nu en 2019 met gemiddeld 9,7% per jaar zal toenemen. Dat is meer dan twee keer de snelheid waarmee het private vermogen in de Westerse landen groeit. Vanaf 2016 zit er volgens BCG al meer rijkdom in Azië dan in Noord-Amerika.

“Iedereen wil in Azië zitten. Dit is geen plotselinge ontwikkeling, maar de banken doen nu alsof dit hun belangrijkste markt is”, zo verklaarde bankanalist Andreas Brun van de Zwitserse Zuercher Kantonalbank tegenover Reuters. In Azië zitten veel nieuwe rijken die hun vermogen zelf vergaard hebben. Deze mensen zijn volgens Brun zeer kritisch en doen veel vergelijkend onderzoek voordat ze met een bank in zee gaan. Ze zijn veel kritischer dan het ‘oud geld’ van Europese families die leven van het vermogen dat ze geërfd hebben van een oudere generatie.
- Lees verder bij Argentor
De Zwitserse bank UBS streeft ernaar in 2017 een derde deel van haar totale winst uit Azië te halen
11 augustus 2015
€1,2 biljoen in schuldpapier dat niets oplevert
Steeds meer beleggers moeten genoegen nemen met een negatieve rente op Europese staatsobligaties. De Financial Times verwijst naar een recent onderzoek van Bank of America, waaruit bleek dat beleggers nu al voor €1,2 biljoen aan kortlopend schuldpapier in de boeken hebben waarover zij rente moeten betalen. Dat is ongeveer een kwart van de totale staatsschulden in de Eurozone.

Vooral de snelle groei van de hoeveelheid staatsobligaties met een negatieve rente in de beleggingsportefeuilles valt op. In oktober vorig jaar hadden beleggers voor in totaal €500 miljard aan niet-renderend schuldpapier op de balans staan. De toename van de afgelopen maanden is het gevolg van een verdere daling van de rente en een tekort aan kwalitatief hoogwaardig schuldpapier om in te beleggen.

De hoeveelheid schuldpapier met negatieve rente in de portefeuille van institutionele en particuliere beleggers is gegroeid als gevolg van de negatieve depositorente die de ECB sinds juni vorig jaar hanteert. Sindsdien betalen banken rente over de overtollige reserves die ze parkeerden bij de centrale bank.
- Lees verder bij Argentor.be
€1,2 biljoen aan vermogen is al geparkeerd in schuldpapier dat niets oplevert
15 januari 2015
Amerikaanse schuldeconomie draait weer

De totale schulden van Amerikaanse huishoudens zijn in het derde kwartaal van dit jaar opnieuw gestegen, zo schrijft de Federal Reserve in haar nieuwste rapport over de vermogensposities van huishoudens in de VS. In het derde kwartaal kwam er $78 miljard aan schuld bij, waarmee het totaal stijgt naar $11,71 biljoen. Dat betekent dat we minder dan $1 biljoen verwijderd zijn van het record dat in het derde kwartaal van 2008 bereikt werd. Vooral autoleningen, creditcards en studentenleningen leverden dit jaar een grote bijdrage aan de toegenomen schuldpositie van Amerikaanse huishoudens, maar ook hypotheken waren in trek. Volgens Wilbert van der Klaauw, econoom bij de New York Fed, lijkt het erop dat de periode van schuldaflossing voorbij is en dat huishoudens weer meer durven te lenen.

In het derde kwartaal steeg de totale hypotheekschuld in de VS met $35 miljard, de hoeveelheid studentenleningen met $8 miljard en het bedrag aan autoleningen met $29 miljard. Tegelijkertijd nam het aantal wanbetalingen heel iets toe, van 6,2% in het tweede naar 6,3% in het derde kwartaal. De volgende grafiek laat zien hoe de totale schuld van Amerikaanse huishoudens gegroeid is over de afgelopen tien jaar.

Amerikaanse huishoudens nemen weer meer schulden op zich (Via Businessinsider)

26 november 2014