Auteur: Redactie

Goudprijs maakt duikeling na plotselinge verkooporder

De goudprijs maakte vanmorgen om negen uur een duikeling van meer dan één procent, nadat er opeens een ongebruikelijk grote hoeveelheid goud op de termijnmarkt werkt aangeboden. In een minuut tijd werd er opeens voor 1,8 miljoen troy ounce aan edelmetaal verhandeld, een piek waar zelfs de Brexit en de overwinning van Trump niet aan konden tippen.

Opvallend is dat er geen zichtbare aanleiding lijkt te zijn voor deze plotselinge verkooporder. Op het moment van verkoop kwamen er weliswaar belangrijke cijfers over de Duitse economie naar buiten, maar die maken normaal gesproken niet zoveel transactievolume los als vandaag.

Goudprijs daalt na plotselinge verkooporder (Grafiek via Bloomberg)

Goudprijs onderuit

Volgens sommigen was de plotselinge verkoop van 18.149 contracten een zogeheten ‘fat finger’, maar dat is met transacties van deze omvang (een contract is 100 troy ounce) zeer onwaarschijnlijk. Het is niet aannemelijk dat deze verkooporder per ongeluk is gebeurd, maar zonder verdere informatie over de verkoper kunnen we hier geen conclusies aan verbinden.

De goudprijs zakte door de verkoop van 57,87 ton aan ‘papiergoud’ naar €35.727 per kilo en €1.111 per troy ounce, een daling van ongeveer één procent. Rond het middaguur stond de koers nog iets lager, om vervolgens weer een deel van het verlies goed te maken. In dollars maakte de koers maandagochtend een duikeling van $1.254 naar $1.241 per troy ounce.

Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

26 juni 2017
Italië houdt probleembanken overeind met €17 miljard
De Europese Commissie heeft goedkeuring gegeven voor de redding van Veneto Banca en Banca Popolare di Vicenza, twee Italiaanse banken die al enige tijd in moeilijkheden zitten. Het reddingsplan is opmerkelijk, omdat er tegen de Europese afspraken in toch belastinggeld aan te pas komt.

De goede bezittingen van beide banken worden voor een symbolisch bedrag van €1 overgenomen door Intesa Sanpaolo, terwijl de belastingbetaler direct €5 miljard mag aftikken voor herstructurering van beide banken, voor alle administratieve lasten en voor mogelijke rechtszaken die volgen uit deze opsplitsing.

Bad bank

De slechte bezittingen worden vervolgens ondergebracht in een zogeheten ‘bad bank’, waarvoor de belastingbetaler in het slechtste geval nog €12 miljard extra voor kwijt is. De totale rekening komt daarmee uit op maximaal €17 miljard. Volgens schattingen stond er voor ongeveer €20 miljard aan slechte leningen op de balans van de twee probleembanken.

Aandeelhouders en achtergestelde obligatiehouders moeten bij deze reddingsoperatie hun verlies nemen, maar de vermogende spaarders en de houders van de relatief veilige obligaties worden volledig gecompenseerd. Op die manier heeft de Italiaanse regering kunnen voorkomen dat spaarders en gepensioneerden geld verliezen en dat klanten van beide banken hun spaargeld weghalen.

Reddingsoperatie

Deze reddingsoperatie lijkt in strijd met de Europese bail-in regels, maar in overleg met de ECB heeft de Italiaanse regering toch een manier gevonden om onder deze regels uit te komen. De twee banken in kwestie zouden te klein zijn om systeemrisico op te leveren en zouden daarom onder de Italiaanse regelgeving behandeld worden. Een merkwaardige vorm van zaken, want als een kleine bank al niet via een bail-in afgewikkeld mag worden, hoe moet dat dan met een grote systeembank?

Dankzij de redding van Veneto Banca en Banca Popolare di Vicenza van afgelopen weekend konden beide banken hun deuren vandaag gewoon openen. Ondertussen wordt er achter de schermen gewerkt aan een reorganisatie van beide probleembanken, een proces waarbij naar schatting 4.000 banen verloren zullen gaan.

Monte dei Paschi di Siena

Met de afwikkeling van deze regionale banken heeft Italië nu al drie banken van de ondergang gered. Begin deze maand gaf de Europese Commissie de Italiaanse regering goedkeuring om het eeuwenoude Monte dei Paschi di Siena te redden. Onder voorwaarde dat de bank haar slechte bezittingen van de balans haalt mag de overheid een bedrag van maximaal €8,8 miljard in de bank investeren.

De redding van deze twee Italiaanse probleembanken leverde gemengde reacties op. Obligatiehouders van de twee probleembanken reageerden enthousiast, omdat de waarde van hun schuldpapier nu door de staat gegarandeerd wordt. Ook op de aandelenmarkt was de stemming positief, want de Italiaanse MIB-index stond bijna 1,5% hoger. Dat is een bijna twee keer zo grote stijging als de belangrijkste indices in Duitsland en Nederland.

Vanuit Europa komt er ook kritiek op het reddingsprogramma. Die vragen zich af waarom Intesa Sanpaolo voor een symbolisch bedrag van €1 bezittingen mag overnemen die waarschijnlijk veel meer waard zijn, terwijl de verliezen op het bordje van de belastingbetaler komen te liggen.

Meer over dit dossier:
Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.
26 juni 2017
Column: Geldcreatie

Afgelopen zondag was ik aanwezig bij het symposium van Burgerinitiatief Ons Geld. Het was een stralende zondagochtend en het beloofde ook nog eens een zeer warme dag te worden. Ik verwachtte daarom ook niet meer dan enkele tientallen mensen tegen te komen, want wie gaat er nou op zo’n prachtige zondagochtend in een theater zitten luisteren naar iets ingewikkelds als het hervormen van ons geldsysteem?

Helemaal verkeerd gedacht, want de zaal bleek grotendeels uitverkocht te zijn. Een paar honderd man! Het lijkt er dus op dat het onderwerp van geldcreatie echt begint te leven bij een grotere groep mensen, een goede ontwikkeling. Geld is tenslotte iets van ons allemaal, iets waarvan we verwachten dat het er altijd is en waar we bijna blind op moeten kunnen vertrouwen. Dan werkt ons geld tenslotte het best.

Het feit dat zoveel mensen kwamen opdagen is aan de ene kant een goed teken (bewustwording), maar aan de andere kant ook weer niet. Zou ons geldsysteem helemaal perfect werken, dan zouden we er immers helemaal niet meer bij stilstaan. Dan hadden we op die betreffende zondagochtend tijd besteed aan familie, vrienden, hobby’s en dergelijke.

Ons Geld

Het symposium begon met een verhaal van Luuk de Waal Malefijt, de oprichter van Stichting Ons Geld. Ook hij raakte gegrepen door de financiële crisis en begon zich te verdiepen in de werking van ons geldsysteem. In de uithoeken van het internet vond hij documentaires en video’s over de geschiedenis van geld, de werking van ‘fractional reserve banking’ en de geleidelijke evolutie van geld op basis van goud en zilver naar geld dat op vertrouwen gebaseerd is.

Een feest van herkenning, want dat is ongeveer dezelfde weg die ik aflegde met het bestuderen van het geldsysteem. Dezelfde fascinatie voor dit onderwerp verklaart waarom ik nu deze column aan het schrijven ben.

Luuk de Waal Malefijt wilde deze kennis niet voor zichzelf houden en richtte in 2012 een stichting op om het onderwerp van geldcreatie bij een groter publiek onder de aandacht te brengen. En met succes, want in 2016 kwam er zelfs een debat over geldcreatie in de Tweede Kamer!

Hoe nu verder?

Allemaal leuk en aardig natuurlijk, maar de grote vraag is nu hoe we het geldsysteem dat we hebben verder kunnen perfectioneren. Volgens Burgerinitiatief Ons Geld ligt die oplossing in een nieuw soort geld, die als een virtuele munt in omloop moet worden gebracht. Schuldenvrij geld, dat permanent circuleert en dat ook buiten commerciële banken om tussen individuen en bedrijven verhandeld kan worden. Dat nieuwe geld moet door een nieuwe onafhankelijke monetaire autoriteit in omloop worden gebracht, waarmee de geldscheppende functie van banken komt te vervallen en geld weer een publieke zaak wordt.

Het alternatief dat door Burgerinitiatief Ons Geld wordt aangedragen is interessant, maar ik heb er zo mijn vraagtekens bij of ons geldsysteem daar beter door zal werken. Het voorstel van Ons Geld geeft veel meer macht aan de overheid om te bepalen hoeveel geld er in omloop moet zijn, terwijl de ervaring ons leert dat we de overheid geen toegang moeten verlenen tot de geldpers!

Euro is zo slecht nog niet

Misschien zijn we ons er niet voldoende van bewust, maar naar mijn idee hebben we in Europa het doel van een onafhankelijke monetaire autoriteit al gerealiseerd. De euro is namelijk de allereerste valuta ter wereld die is losgekoppeld van de natiestaat én van goud. Waarom is dat belangrijk? Omdat het verleden heeft uitgewezen dat de meeste geldsystemen uit elkaar vielen door misbruik van de geldpers of door een gebrek aan goud tegen de afgesproken vaste wisselkoers..

De euro is om verschillende redenen een zeer degelijke valuta. Niet alleen omdat zoveel mensen hem dagelijks gebruiken, maar ook omdat het geld precies doet wat je ervan mag verwachten. En mocht het vertrouwen in de euro onder druk komen te staan, dan is het goed om je als burger te realiseren dat alle bankbiljetten in je portemonnee indirect ondersteund worden door de goudvoorraden van de lidstaten. Een gouden fundament, daarvoor hoef je alleen maar op de balans van de ECB te kijken…

Alle eurobiljetten in omloop worden indirect gedekt door goud (Bron: ECB)

Ander geldsysteem?

Natuurlijk zijn er problemen in de Eurozone. Hoge staatsschulden in een aantal zuidelijke landen, de exorbitante private schuldenberg in sommige andere landen, de honderden miljarden aan slechte leningen op de Europese bankbalansen en het zogeheten “too big to fail” probleem, waardoor onrendabele banken overeind gehouden worden.

Veel uitdagingen dus, maar ik heb er nog steeds vertrouwen in dat we deze één voor een kunnen aanpakken binnen een geldsysteem wat in de basis goed werkt. Staatsobligaties en bankobligaties moeten weer risicodragend kapitaal worden en de garanties voor spaartegoeden moeten geleidelijk afgebouwd worden. Ook moet er denk ik een infrastructuur gebouwd worden om het betalingsverkeer sneller en minder kwetsbaar te maken voor het wegvallen van een grote bank. Het lijkt erop alsof de ECB daar al volop mee bezig is.

Natuurlijk kost dat allemaal veel tijd en geld, maar dat is op zichzelf denk ik geen reden om ons hele geldsysteem overhoop te gooien en in te ruilen voor iets dat nog niet in detail is uitgewerkt en waar ongetwijfeld ook veel nadelen aan kleven. Ik denk dat het verstandiger is om binnen het huidige systeem aan verbeteringen te werken, waardoor de euro een nog betere munt wordt.

Geld moet rollen

Mijn visie ten aanzien van geld is misschien wel te vatten met de uitspraak “geld moet rollen”. Geld is het beste in haar functie als betaalmiddel en rekenmiddel en ik gebruik het daarom ook alleen als zodanig.

Het feit dat de spaarrente zo laag is komt natuurlijk ook doordat de meeste mensen nog steeds hun spaargeld op de bankrekening laten staan. Daardoor is er veel meer aanbod van geld dan dat er vraag naar is, waardoor de rente (de prijs van geld) daalt.

Ik geef Mario Draghi dan ook volledig gelijk toen hij eerder dit jaar zei dat spaarders alternatieven hebben en verder moeten kijken dan alleen hun spaarrekening. Is het niet toevallig dat fysiek goud tegelijk met de introductie van de euro in alle eurolanden werd vrijgesteld van btw om het bezit van goud te bevorderen? Dat is stof om over na te denken.

Frank Knopers

Wilt u reageren? Mail naar [email protected]

Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].

23 juni 2017
Waar gaat de goudprijs heen?

De goudprijs staat op het moment van schrijven 9% hoger dan begin dit jaar, maar vergeleken met een jaar geleden is de koers zo goed als onveranderd gebleven. De laatste maanden zijn de prijzen van edelmetalen vooral erg volatiel, zonder duidelijk een richting naar boven of naar beneden te kiezen. Wat kunnen we uit deze koersbewegingen concluderen? Bloomberg zette een aantal grafieken op een rij, waarin we zowel positieve als negatieve signalen kunnen lezen.

Kijken we naar de ontwikkeling van de goudprijs sinds de piek in 2011, dan zien we dat het edelmetaal eigenlijk nog steeds in een dalende trend zit. In april leek de prijs van goud uit de langjarige neerwaartse trend te breken, maar uiteindelijk bleek de pret voor beleggers van korte duur. Een renteverhoging door de Federal Reserve en betere macro-economische cijfers drukten de goudprijs weer terug onder de bijna zes jaar oude neerwaartse trend.

Analist Fawad Razaqzada van valutaplatform Forex.com concludeerde tegenover Bloomberg dat dit een zeer negatieve ontwikkeling is. Razaqzada voorziet daarom op de korte termijn een verdere prijsdaling richting $1.236 en daarna richting $1.200 per troy ounce. Ter vergelijking, op het moment van schrijven staat de goudprijs op $1.256 per troy ounce.

Goudprijs nog steeds in neerwaartse trend (Bron: Bloomberg)

Goud versus zilver

Een andere opvallende beweging in de edelmetalen is de relatieve daling van de zilverprijs ten opzichte van de goudprijs. De verhouding tussen beide, de zogeheten goud/zilver ratio, staat zelfs op het hoogste niveau in meer dan een jaar tijd. Terwijl de prijs van goud in het tweede kwartaal ongeveer gelijk bleef werd zilver ongeveer 9% goedkoper. De prijs van zilver beweegt historisch gezien sterker dan die van goud, wat betekent dat het grijze edelmetaal een inhaalslag kan maken als goud weer in een bull market komt. De goud/zilver ratio ligt op het moment van schrijven op 75:1, hoger dan het gemiddelde van 62,5:1 over de afgelopen tien jaar.

“Dit is waarschijnlijk een goed moment om zilver te kopen en goud te verkopen, indien je wilt handelen op deze ratio en gelooft dat deze in zekere mate zal terugkeren naar het gemiddelde”, zo concludeert Philip Klapwijk van Precious Metals Insights tegenover Bloomberg. “Dat gezegd hebbende… de goudprijs ligt niet ver boven met 200-daags gemiddelde, wat betekent dat een verdere daling onder dat niveau de ratio verder al opblazen.”

Zilver is weer relatief goedkoop ten opzichte van goud (Bron: Bloomberg)

Hogere pieken, hogere dalen

Een positief signaal voor goud is dat het edelmetaal de laatste maanden steeds hogere pieken en steeds hogere dalen laat zien. Analist Georgette Boele van de ABN Amro ziet de goudprijs op korte termijn stabiliseren tussen de $1.237 en $1.250 per troy ounce, om vervolgens later dit jaar verder te stijgen naar $1.300 per troy ounce. Boele zegt in een verklaring tegenover Bloomberg dat het edelmetaal zal profiteren van meer neerwaartse druk op de Amerikaanse dollar.

Hogere pieken en hogere dalen zijn positief voor goud

Opwaarts momentum voor goud

Als je van een grotere afstand naar de ontwikkeling van de goudprijs kijkt, dan zie je dat er nu voor het eerst sinds 2002 weer sprake is van een zogeheten ‘Golden Cross’ formatie. Daar is pas sprake van op het moment dat het 50-weeks gemiddelde hoger ligt dan het 200-weeks gemiddelde. Toen dat in 2002 gebeurde volgde een bijna tien jaar durende bull market, waarin de goudprijs meer dan zes keer over de kop ging. Volgens analist Ned Naylor Leyland van het Old Mutual Gold & Silver Fund is dit een zeer positieve indicator, omdat deze in de afgelopen dertig jaar twee bull markets in goud voorspelde.

Momentum voor goud over de langere termijn

Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

23 juni 2017
Rusland voegde in mei 21,7 ton goud aan reserves toe

Rusland heeft in mei 21,77 ton goud aan haar reserves toegevoegd, zo blijkt uit de nieuwste cijfers van de centrale bank. Met deze aankoop breidt het land haar totale goudvoorraad uit naar 1.708 ton, goed voor een zesde plaats op de ranglijst van landen met de grootste publieke goudvoorraden.

Sinds het begin van dit jaar heeft Rusland al 93,3 ton aan haar reserves toegevoegd, waarmee ze opnieuw de grootste afnemer is van het edelmetaal. De centrale bank koopt een aanzienlijk deel van de binnenlandse goudmijnproductie op, omdat het edelmetaal wordt gezien als een strategische reserve.

De centrale bank van Rusland voegt al sinds 2006 op structurele basis goud aan haar reserves toe, maar door de escalatie in Oekraïne en de Westerse sancties die daarop volgden zijn de goudaankopen de laatste jaren in een hogere versnelling gegaan.

Het edelmetaal kent geen tegenpartij risico en is daarom extra interessant als vorm van diversificatie in onzekere tijden. Het kan niet door buitenlandse invloeden geblokkeerd worden en zal door vrijwel alle landen in de wereld geaccepteerd worden als vorm van betaling.

Rusland voegt 21,7 ton edelmetaal aan reserves toe

Rusland blijft onafgebroken goud kopen

Rusland blijft goud kopen

Het goud in de kluis van de Russische centrale bank heeft omgerekend naar de huidige goudkoers een waarde van $69,3 miljard. Ten opzichte van de totale reserves van $405 miljard is dat een weging van meer dan 17%. Dat is veel meer dan tien jaar geleden, toen minder dan 2,4% van de totale reserves uit edelmetaal bestond. Tien jaar geleden beschikte het land over iets meer dan 400 ton goud, nu is dat bijna vier keer zo veel.

Zoals onderstaande grafiek laat zien heeft Rusland sinds het aantreden van president Poetin in 1999 haar valutareserves al twee keer moeten aanspreken. De eerste keer was tijdens de financiële crisis van 2008 en de tweede keer was in 2014, als gevolg van de dalende olieprijs. Daardoor kwamen de inkomsten onder druk en begon de waarde van de roebel te dalen. Om die klap op te vangen moest het land een deel van haar strategische reserve aanspreken. Opvallend is dat Rusland in beide situaties uitsluitend haar valutareserves mobiliseerde, terwijl ze onafgebroken edelmetaal bleef kopen.

Rusland voegde naast goud ook valutareserves toe

23 juni 2017
Karel van Wolferen over Trump, de media en MH17

Karel van Wolferen was onlangs weer te gast bij Café Weltschmerz. In een gesprek met Laszlo Maracz praat hij ons bij over de laatste politieke en geopolitieke ontwikkelingen in de wereld. Hieronder de hoofdlijnen, scroll verder naar beneden voor het hele interview.

Over Trump

Van Wolferen merkt in het gesprek op dat het niet de bewijzen tegen Trump zijn die zich opstapelen, maar de voortdurende verdachtmaking en herhaling van vermeende banden die hij zou hebben met Rusland. Door voortdurend deze onbewezen verdachtmaking te herhalen ga je vanzelf denken dat Trump werkelijk iets misdaan heeft, terwijl daar helemaal geen bewijs voor geleverd is.

Over de rol van Europa

In het gesprek praten Karel van Wolferen en interview Laszlo Maracz ook over de evoluerende rol van Europa, dat langzaam maar zeker probeert los te komen van de Amerikaanse invloedssfeer. Van Wolferen haalt recente uitspraken van de Duitse bondskanselier Merkel aan, die gezegd heeft dat Europa op eigen benen moet staan en minder afhankelijk moet worden van de Verenigde Staten.

Over Hongarije

Laszlo Maracz vertelt in het interview over alle ontwikkelingen in Hongarije sinds het aantreden van president Orban, een man die zich sterk verzet tegen de neoliberale invloeden uit het Westen. Een man die onder de eigen bevolking veel steun geniet, maar die in de Westerse media juist zeer bekritiseerd wordt. Maracz wijst daarbij op een recent artikel in de Washington Post, waarin werd opgeroepen tot een kleurenrevolutie in Hongarije.

Over de media

Beide heren praten ook over de verschraling van het medialandschap, waarin er steeds minder redacties zijn die zelf het controlerende werk kunnen doen. Ook zijn het vaak jonge mensen die minder kennis hebben van de geschiedenis.

Doordat er steeds minder verdiend kan worden in de journalistiek worden journalisten volgens Van Wolferen vatbaar voor extra bijverdiensten via de Atlantische Commissie, waar ze opdracht krijgen om op een bepaalde manier over zaken te gaan schrijven. Dat verklaart waarom sommige protesten breed worden uitgemeten in de media, terwijl beelden die het tegendeel bewijzen niet getoond worden. Daardoor krijgen we volgens hem geen goed beeld van de realiteit.

Over de MH17

Volgens Karel van Wolferen is het heel duidelijk dat de MH17 is neergehaald door de Oekraïense regering en dat het duidelijk is dat dat door een gevechtsvliegtuig is gedaan. Daarom is het erg opvallend dat onlangs bekend is geworden dat de Oekraïense geheime dienst bewijsmateriaal met betrekking tot het ongeluk met de MH17 heeft uitgewist.

Van Wolferen denkt dat het slechts een kwestie van tijd is voordat deze doofpotaffaire uitkomt, maar dat dergelijke berichtgeving toch niet snel zijn weg naar de mainstream media zal vinden. De reden daarvoor is dat zelfs de Nederlandse inlichtingendienst volgens Van Wolferen niet geheel onafhankelijk kan opereren.

Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

23 juni 2017
Amerikaanse bedrijven zuigen zich weer vol met schulden

De beursrally van de laatste jaren werd ondersteund door bedrijven die met geleend geld eigen aandelen terugkopen of overnames financieren. Onderstaande grafiek laat zien dat bedrijven in de Verenigde Staten weer volop geld lenen, maar dat amper gebruiken voor nieuwe investeringen (Capital Expenditures). Ook valt op dat bedrijven in de Verenigde Staten gestopt zijn met het opbouwen van buffers, waardoor ze eigenlijk nog kwetsbaarder zijn geworden voor een nieuwe crisis of een stijging van de rente.

Kijken we naar de ontwikkelingen van de afgelopen twintig jaar, dan zien we dat bedrijven in de jaren ’90 voornamelijk geld leenden om te investeren. Dat is vandaag de dag heel anders, want nu lijkt het verhogen van de aandeelhouderswaarde tot het hoogste doel te zijn verheven. Bedrijven worden tegenwoordig volgepompt met schulden, zodat er op korte termijn grote winsten gerealiseerd kunnen worden voor de aandeelhouders en het management. Een zorgelijke ontwikkeling, als je bedenkt dat ook een groot deel van ons pensioengeld in aandelen geïnvesteerd wordt.

Amerikaanse bedrijven zuigen zich vol met schulden (Grafiek via twitter)

23 juni 2017
ECB werkt aan realtime betaalsysteem voor banken

De ECB werkt aan een realtime betalingssysteem voor banken, waarmee consumenten en bedrijven zonder vertraging geld kunnen overmaken naar banken in de gehele Eurozone. Wil je als consument iets kopen in het buitenland of wil je als bedrijf een buitenlandse leverancier betalen, dan wordt het geld in de toekomst zonder vertraging op de rekening van de ontvanger bijgeschreven.

Met de ontwikkeling van dit nieuwe systeem wordt een van de grootste nadelen van grensoverschrijdend betalingsverkeer aangepakt. De tijd dat betalingen tussen verschillende banken vertraagd werden door weekenden of landelijke feestdagen gaan binnen de Eurozone dus tot het verleden behoren.

Realtime betalingsverkeer in de Eurozone

Het nieuwe systeem dat dit allemaal mogelijk maakt luistert naar de naam ‘TARGET Instant Payment Settlement’ (TIPS) en zal 365 dagen per jaar en 24 uur per dag het betalingsverkeer tussen banken in de Eurozone regelen. Het is een afgeleide van het TARGET 2 systeem dat centrale banken binnen het Eurosysteem gebruiken om grote geldstromen tussen landen te optimaliseren.

Het nieuwe real-time betalingssysteem van de ECB wordt in nauwe samenwerking met de Europese bankensector ontwikkeld en zal naar verwachting in november 2018 in gebruik worden genomen. Voor deze nieuwe dienstverlening zal de ECB 0,2 eurocent per transactie in rekening brengen (€0,002), op voorwaarde dat een bank tenminste twee jaar van dit nieuwe systeem gebruik zal maken.

22 juni 2017
Verenigde Staten willen sancties Nord Stream 2, Duitsland boos

Duitsland en Oostenrijk hebben hard uitgehaald naar de plannen van de Verenigde Staten om sancties op te leggen aan de Nord Stream 2, de nieuwe pijpleiding die over een paar jaar miljoenen Europeanen van Russisch aardgas moet voorzien.

De Verenigde Staten wil met deze uitbreiding van de sancties de druk op Rusland verhogen, maar Duitsland en Oostenrijk zien de Amerikaanse boycot van de Nord Stream 2 als een directe aanval op het Europese energiebeleid en als een verkapte poging om de Europese afzetmarkt voor Amerikaans schaliegas te vergroten.

In een gezamenlijke verklaring maken de Oostenrijkse kanselier Christian Kern en de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Sigmar Gabriel duidelijk dat ze niet gediend zijn van Amerikaanse inmenging in het Europese energiebeleid en dat het aan Europa is om te bepalen van wie ze aardgas kopen. Hieronder een vertaling van de volledige verklaring.

Sinds 2014 hebben Europa en de Verenigde Staten nauw samengewerkt, als partners, in reactie op de illegale annexatie van de Krim en op de acties van Rusland in het oosten van Oekraine. Dat was een juiste en noodzakelijke reactie op gedrag van Rusland dat niet alleen de vrede en veiligheid in Europa in gevaar brengt, maar dat ook – voor het eerste sinds het einde van de Koude Oorlog – een schaamteloze schending was van onze principes ten aanzien van de onschendbaarheid van landsgrenzen in Europa.

Het is in het gemeenschappelijke belang van de EU en de VS om resoluut en gezamenlijk actie te ondernemen, met als doel het conflict in Oekraine op te lossen. We kunnen echter niet accepteren dat er van buitenaf gedreigd wordt met sancties voor Europese bedrijven die deelnemen aan een project dat bedoeld is om het Europese energienet uit te breiden!

Het wetsvoorstel in de Verenigde Staten is opvallend open over wat er precies op het spel staat, namelijk het verkopen van Amerikaans vloeibaar aardgas en een beeindiging van de aanvoer van Russische aardgas naar de Europese markt. Het wetsvoorstel is erop gericht Amerikaanse banen in de olie- en gas industrie te beschermen.

Politieke sancties mogen op geen enkele wijze gekoppeld worden aan economische belangen. Dreigen met sancties op bedrijven in Duitsland, Oostenrijk en in andere Europese landen ten aanzien van hun activiteiten in de Verenigde Staten of in Rusland, zoals in het geval van de Nord Stream 2, beïnvloedt de relaties tussen Europa en de Verenigde Staten op een nieuwe en zeer negatieve manier. Dit gaat over het concurrentievermogen van onze energie-intensieve industrieën, en daarmee over duizenden banen. We staan er daarom volledig achter dat het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken dit wetsvoorstel aanpast.

Het Europese energienet is een Europese aangelegenheid, niet die van de Verenigde Staten van Amerika! Wij beslissen wie ons van energie voorziet en op welke manier zij dat doen. We doen dat op basis van transparantie en vrije markt principes.

Het zou niet alleen zeer betreurenswaardig zijn, maar ook nog eens de effectiviteit van onze positie ten aanzien van het conflict in Oekraine kunnen verminderen, indien we niet langer gezamenlijk actie kunnen ondernemen en eigenbelangen voor het gezamenlijke belang worden gesteld, zoals de Amerikaanse economische doelen op het gebied van gasexport.

De belangen van het buitenlandse beleid mogen op geen enkele wijze gekoppeld worden aan economische belangen! Er is echter nog genoeg tijd en ruimte om dat te voorkomen!

Nord Stream 2

De Nord Stream 2 is een nieuwe gasleiding die de capaciteit van de oorspronkelijke Nord Stream gasleiding verdubbelt van 55 naar 110 miljard kubieke meter aardgas per jaar. De voorbereiding van de aanleg van de tweede Nord Stream is al begonnen, terwijl de daadwerkelijke bouw van de 1.220 kilometer lange pijpleiding in 2018 en 2019 zal plaatsvinden.

De aanleg van deze tweede gasleiding is een gezamenlijk project van Rusland en Europa, waar ook verschillende Europese energiebedrijven aan deelnemen. Het Russische Gazprom heeft een 50% belang in het Nord Stream 2 project en zal de helft van de totale kosten van €9,5 miljard voor haar rekening nemen. De andere helft wordt opgebracht door vijf verschillende Europese energiebedrijven, namelijk het Nederlands-Britse Shell, het Franse ENGIE, het Oostenrijkse OMV, het Duitse Wintershall en Uniper. Deze vijf bedrijven nemen allemaal 10% van de totale kosten van de aanleg voor hun rekening.

Nord Stream 2 versterkt economische band tussen Europa en Rusland (Foto van Kremlin)

Europese energiemarkt

De Europese energiemarkt staat voor verschillende uitdagingen. Door een dalende binnenlandse productie wordt Europa steeds afhankelijker van de import van aardgas. Daarnaast wordt er in Europa veel geïnvesteerd in alternatieve energiebronnen op basis van wind en zon, waarvan de opbrengst voortdurend schommelt.

Conventionele energiecentrales moeten deze schommelingen opvangen en daarvoor is aardgas het meest interessant. Energiecentrales op basis van aardgas kunnen sneller hun energieproductie aanpassen dan kolencentrales en kerncentrales, terwijl het alternatief van oliecentrales meer vervuilend is dan aardgas. Wil je meer energie uit duurzame bronnen als wind en zon halen, dan moet je de rest van je energienetwerk dus ook meer afstemmen op aardgas.

Een andere complexiteit in de Europese energievoorziening is van geopolitieke aard. Een groot deel van het aardgas dat Rusland naar Europa exporteert gaat via pijpleidingen door Oekraïne, een gebied waar de politieke situatie nog steeds niet bepaald stabiel is. Daarom heeft zowel Europa als Rusland er belang bij alternatieve transportroutes te bouwen, zodat de afhankelijkheid van Oekraïne als tussenliggende schakel minder groot wordt.

Amerikaans aardgas

De Amerikaanse schalie-industrie zoekt een afzetmarkt voor haar schaliegas, maar in Europa stuit ze op concurrentie vanuit Rusland. Het gas dat via pijpleidingen naar Europa wordt getransporteerd is veel goedkoper dan het vloeibare aardgas uit de Verenigde Staten, waardoor de Amerikaanse energiebedrijven moeite hebben om een voet aan de grond te krijgen in Europa. De concurrentie van Rusland als belangrijke energieleverancier voor de Europese markt is de Amerikanen een doorn in het oog, want meer economische samenwerking tussen deze economische blokken betekent ook dat Europa steeds minder afhankelijk wordt van de Verenigde Staten.

Het is geen toeval dat bepaalde belangengroepen in de Verenigde Staten (waaronder ook de media) voortdurend aansturen op een conflict met Rusland en daar de Europese bondgenoten bij proberen te betrekken. De grootste vrees van de Amerikanen is dat er een sterk Euraziatisch economisch blok ontstaat, omdat daarmee de dominante positie van de Amerikaanse dollar als wereldmunt onder vuur komt te liggen.

Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

22 juni 2017
Handel tussen EU en Rusland dit jaar 23% gestegen
De handel tussen de EU en Rusland is ondanks de economische sancties weer verder toegenomen, zo blijkt uit cijfers van de Russische douane. Tussen januari en april dit jaar werd er voor in totaal $77,2 miljard aan goederen en diensten verhandeld tussen deze economische blokken, een stijging van 32,3% ten opzichte van dezelfde periode van vorig jaar.

De export van Rusland richting de EU-landen steeg met 38,1% naar $53,8 miljard, terwijl de stroom van goederen in de omgekeerde richting met 20,7% groeide naar een totaal van $23,4 miljard. De Europese Unie is met afstand de belangrijkste handelspartner van Rusland (45% van de export), terwijl Rusland voor de Europese Unie de vierde grootste afzetmarkt is.

Sancties

De handel tussen Rusland en de EU is dit jaar weliswaar wat toegenomen, maar is nog steeds niet terug op het oude niveau van vijf jaar geleden. In 2014 besloot de EU sancties op te leggen aan Rusland, waarop Rusland reageerde met sancties op landbouwproducten uit de Europese Unie. Daardoor verloren veel Europese bedrijven toegang tot de Russische afzetmarkt, met grote economische schade tot gevolg.

Werd er in 2012 nog voor in totaal $378 miljard aan goederen en diensten verhandeld tussen de EU-landen en Rusland, in 2016 was dat teruggelopen tot slechts $213 miljard. Door het verlengen van de sancties wordt het voor Europese bedrijven in de landbouw en tuinbouw steeds lucratiever om zich in Rusland te vestigen. Dat gaat ten koste van de werkgelegenheid in Europa.

Lees ook:
20 juni 2017
Zuid-Afrika wil meer grip op goudmijnsector

De aandelen van goudmijnen in Zuid-Afrika gingen afgelopen week hard onderuit, nadat de overheid nieuwe plannen bekendmaakte om een groter deel van het eigendom over te dragen aan de zwarte bevolking.

Het Zuid-Afrikaanse ministerie van Mijnbouw wil dat tenminste 30% van alle aandelen van de mijnbouwsector in handen komen van de zwarte bevolking, een grens die eerder nog op 26% lag. Voor verschillende mijnen betekent deze maatregel dat ze nieuwe aandelen moeten uitgeven, waardoor de waarde voor bestaande aandeelhouders verwatert.

De mijnbouwsector van Zuid-Afrika ligt al langer onder vuur, omdat de regering van mening is dat teveel opbrengsten uit de mijnbouw ten goede komen aan de blanke bevolking en buitenlandse investeerders. Door een nieuw quotum in te stellen denkt de regering een groter deel van het eigendom weer in handen te kunnen brengen van de zwarte bevolking.

Daarnaast wil de overheid dat de mijnbouwsector een deel van haar inkomsten (1% van de totale omzet) afdraagt aan de lokale gemeenschap en dat de zwarte gemeenschap meer zeggenschap krijgen over nieuwe projecten. Tenslotte wil de overheid de mijnbouwsector verplichten om het grootste deel van haar goederen (80%) en diensten (70%) af te nemen bij lokale leveranciers.

Mijnbouwsector onder druk

“Dit nieuwe handvest is aanzienlijk slechter voor de mijnbouwsector dan het originele plan. Het is slecht doordacht en roept serieuze vragen op over de toewijding die de overheid heeft ten aanzien van de bescherming van eigendomsrechten”, zo verklaarde Peter Leon van advocatenbureau Herbert Smith Freehills tegenover Bloomberg.

De grote mijnbouwbedrijven zullen het nieuwe handvest van de regering aanvechten bij de rechtbank, omdat ze van mening zijn dat hun eigendomsrechten niet gerespecteerd worden en de voorwaarden strijdig zijn met de Zuid-Afrikaanse grondwet. Ook vrezen de mijnen voor het afschrikwekkende effect van dit soort maatregelen op buitenlandse investeerders. Dat zien we ook terug in de aandelenkoersen van Zuid-Afrikaanse mijnbouwbedrijven, want die bereikten de laagste koers/winst verhouding sinds 2012.

Beleggers verkopen aandelen Zuid-Afrikaanse mijnbouwbedrijven (Grafiek via Zero Hedge)

Risico’s van goudmijnen

Volgens HSBC is het sterk af te raden om in Zuid-Afrikaanse mijnbouwbedrijven te investeren, indien de plannen in deze vorm daadwerkelijk door de Zuid-Afrikaanse regering worden uitgevoerd. Beleggers lopen niet alleen het risico dat de waarde van hun aandeel verwatert, ook wordt het moeilijker om aandelen te verkopen. Een radicale transformatie van bezittingen van de blanke naar de zwarte bevolking kan heel erg slecht uitpakken, zoals we begin deze eeuw al hebben gezien in Zimbabwe onder leiding van president Mugabe. Hij joeg alle blanke boeren weg, waardoor de economie in een grote crisis terechtkwam en hyperinflatie volgde.

Als belegger is het belangrijk om je bewust te zijn van de risico’s van de mijnbouwsector. Goudmijnen hebben verschillende vormen van tegenpartij risico die je met fysiek goud kopen niet hebt. Het grootste tegenpartij risico is de overheid, die op ieder moment de spelregels eenzijdig kan veranderen. Daarom is het als belegger in goudmijnaandelen verstandig om je beleggingen te spreiden over mijnbouwbedrijven in verschillende landen.

20 juni 2017