Het structurele tekort op de handelsbalans van de Verenigde Staten is volgens de Amerikaanse minister van Financiën Mnuchin een teken dat de wereldeconomie nog steeds niet in balans is. Daarom zal hij tijdens het eerstvolgende G20 topoverleg van ministers van Financiën en centraal bankiers in het Duitse Baden Baden opnieuw de aandacht vragen voor meer eerlijke concurrentie.
Ondanks eerdere afspraken van de G20-landen om geen valutaoorlog te voeren is de nieuwe Amerikaanse regering van mening dat er meer moet gebeuren om de wereldhandel weer in balans te brengen. Volgens Trump houden belangrijke handelspartners als Duitsland en China hun munt te goedkoop, waardoor ze een concurrentievoordeel hebben ten opzichte van Amerikaanse bedrijven.
Protectionisme
De G20-landen hebben zich vorig jaar niet alleen uitgesproken tegen valutamanipulatie, ook kwamen ze overeen geen protectionistische maatregelen te nemen. Als het aan de Amerikaanse minister van Financiën ligt moet die tweede afspraak herzien worden, zodat handelsakkoorden zoals de NAFTA weer opengebroken kunnen worden. Volgens president Trump zijn dergelijke invoerheffingen nodig om de wereldhandel weer in evenwicht te brengen.
Het is de vraag of het standpunt van Mnuchin deze week op steun kan rekenen van de andere G20-landen. ECB-president Draghi weerlegde afgelopen donderdag de bewering dat Duitsland haar munt kunstmatig goedkoop houdt. Volgens hem is de consensus tegen protectionisme en voor vrije wisselkoersen jarenlang het fundament geweest voor welvaart in de wereld. Daarom is het volgens Draghi belangrijk dat de G20-landen zich deze week opnieuw tegen protectionisme uitspreken.
Eerlijke handel
De grote vraag is of de kritiek van de Amerikaanse regering op het valutabeleid van haar handelspartners terecht is. Duitsland wordt beschuldigd van een te goedkope munt, maar dat komt voor een belangrijk deel door het monetaire beleid van de ECB. Door het opkoopprogramma en de extreem lage rente werd de munt ruim 20% goedkoper ten opzichte van de dollar. En dat is juist het beleid waar Duitsland de afgelopen jaren zoveel kritiek op heeft geuit.
Het andere 'probleemgeval' is China, dat haar munt jarenlang kunstmatig goedkoop hield door dollarreserves op te potten. De Chinese centrale bank is in 2014 al begonnen met het afbouwen van dollarreserves, maar dat heeft nog geen positieve impact gehad op de waarde van de yuan. Sterker nog, de centrale bank heeft veel dollars nodig om de waarde van haar munt te ondersteunen en de kapitaalvlucht uit de yuan in goede banen te leiden. De gouverneur van de Chinese centrale bank zei onlangs in een persconferentie dat China de wisselkoers van haar munt ten opzichte van de dollar dit jaar stabiel wil houden.
De Amerikaanse minister van Financiën Mnuchin heeft carrière gemaakt bij Goldman Sachs en bij een beleggingsfonds van miljardair George Soros. Bloomberg maakte een korte reportage van de weg die Mnuchin heeft afgelegd tot minister van Financien binnen de Trump regering.
De drie grootste kredietbureau’s in de Verenigde Staten gaan de kredietscores van miljoen Amerikanen versoepelen, omdat er in veel gevallen onterecht een negatieve beoordeling zou zijn afgegeven. Naar verwachting krijgen 12 miljoen consumenten (ongeveer 6%) een hogere kredietstatus, waardoor ze makkelijker geld kunnen lenen en waarschijnlijk ook meer geld kunnen lenen.
In de Verenigde Staten zijn drie grote kredietbureau’s die schulden en betalingsachterstanden van Amerikanen registreren, net zoals het BKR dat doet in Nederland. Het komt niet vaak voor dat deze bureau’s de scores aanpassen, maar nu zijn ze door aanpassing in de wetgeving genoodzaakt om een aantal slechte kredietregistraties uit de boeken te schrappen.
Aantekeningen die onvolledige informatie bevatten over de consument komen te vervallen, wat in de praktijk betekent dat de kredietstatus van veel Amerikanen van het ene op het andere moment zal verbeteren.
Door de wijzigingen verdwijnen negatieve registraties als gevolg van achterstallige betalingen van sportscholen, bibliotheekboetes en verkeersboetes uit de kredietscores van Amerikanen. Ook verdwijnen negatieve noteringen van medische kosten die men kon verhalen op de zorgverzekeraar.
Meer schulden
Het wegstrepen van negatieve kredietregistraties zorgt ervoor dat meer mensen geld kunnen lenen voor grote aankopen, zoals een huis of een auto. Dat zal de economie een nieuwe impuls geven, maar het is nog maar de vraag of dat een wenselijke ontwikkeling is. Volgens LexisNexis Risk Solutions, een bedrijf dat cijfers aanlevert aan kredietbureau’s en kredietverstrekkers, blijken consumenten met een negatieve notering twee keer zo vaak niet in staat hun schulden af te lossen.
“Deze maatregel zorgt ervoor dat mensen met een slechte kredietscore kredietwaardiger lijken dan ze zouden moeten zijn. Het feit dat bepaalde beoordelingen zijn verwijderd en dat daardoor de kredietscore verbeterd is wil niet zeggen dat deze consumenten op magische wijze een kleiner kredietrisico vormen”, zo verklaarde kredietspecialist John Ulzheimer tegenover de Wall Street Journal.
Het versoepelen van de kredietscores doet denken aan de situatie van tien jaar geleden, toen de kredieteisen voor Amerikanen ook erg soepel waren. Zelfs mensen zonder een stabiel inkomen en met schulden konden in die tijd een huis kopen, omdat de gedachte was dat de huizenprijzen alleen maar konden stijgen.
Dat pakte rampzalig uit toen de kredietbubbel niet meer verder groeide en de huizenprijzen niet meer stegen. De vastgoedmarkt liep goed vast en door de derivatisering van hypotheken brak er ook een grote financiële crisis uit. Gaan we dezelfde fouten opnieuw herhalen?
Na vijftien maanden staat de verhoging van het Amerikaanse schuldenplafond opnieuw op de agenda. In oktober 2015 besloot het Congres het schuldenplafond, het wettelijke maximum voor de staatsschuld, uit te stellen tot het voorjaar van 2017. Dat punt is inmiddels bereikt, want op uiterlijk 15 maart moet deze horde opnieuw worden genomen.
Het schuldenplafond is sindsdien opgelopen van $18 naar bijna $20 biljoen, een stijging van omgerekend meer dan $6.000 per inwoner. Daar zal het echter niet bij blijven, aangezien Trump de economie verder wil stimuleren met onder andere belastingverlagingen en nieuwe investeringen in infrastructuur. Ook verhoogde de nieuwe president het defensiebudget met ongeveer $50 miljard, uitgaven die eveneens aan de staatsschuld toegevoegd zullen worden.
Amerikaanse schuldenplafond terug op de agenda (Bron: CNBC)
Schuldenplafond
In 2011 leidde de verhoging van het schuldenplafond onder president Obama tot een serieuze impasse. Pas op het allerlaatste moment stemde de Republikeinse oppositie in het een verhoging van de wettelijke schuldenlimiet. Die onzekerheid werd door kredietbeoordelaar Standard & Poor’s afgestraft met een afwaardering, waarmee het land haar triple A status verloor.
Waarschijnlijk zal de verhoging van het schuldenplafond dit keer minder problematisch verlopen. De Republikeinen hebben immers een meerderheid in het Congres, waardoor het voor de Democraten lastiger is barrières op te werpen. De discussie over het schuldenplafond wordt de laatste jaren steeds vaker als politiek pressiemiddel ingezet, waarbij de oppositie tijdelijk meer druk op de regering kan uitoefenen. Daarom pleitte Jack Lew, de Amerikaanse minister van Financiën onder de regering Obama, er al eens voor het schuldenplafond af te schaffen.
Als het de regering Trump deze week niet lukt om het schuldenplafond te verhogen, dan is dat nog niet meteen reden tot paniek. Met verschillende boekhoudkundige trucs, zoals het uitstellen van de inleg van pensioenpremies voor ambtenaren, kan de regering volgens econoom Nancy Vanden Houten nog tot september alle rekeningen blijven betalen. Het zou in elk geval een grote tegenvaller betekenen voor de grootschalige fiscale stimuleringsprogramma’s van Trump.
Goudmijnen wordt door veel beleggers gezien als een soort hefboom op beleggen in fysiek goud, omdat de winstmarge van een goudmijn meer dan evenredig stijgt of daalt bij een verandering van de goudprijs. Stijgt de goudprijs, dan stijgt de waarde van goudmijnaandelen doorgaans veel harder. Ook bij een prijsdaling zien we dat de mijnen vaak harder onderuit gaan dan de onderliggende waarde van het goud.
Wie de koersontwikkeling van goudmijnen de afgelopen jaren gevolgd heeft ziet meteen dat dit een zeer risicovolle belegging is. De koersbewegingen zijn zo groot dat het voor de lange termijn niet verstandig is om met geleend geld in goudmijnaandelen te beleggen.
Hefboom op goud?
De volgende grafiek laat zien welk rendement je zou halen als je met een hefboom van drie long of short gaat op de NYSE Arca Gold Miners Index, een mandje van bijna vijftig verschillende goudmijnen over de hele wereld. Was je twee jaar geleden met een hefboom van drie keer long gegaan op deze index, dan was je nu bijna 60% van je geld kwijt geraakt.
Ging je twee jaar geleden met dezelfde hefboom short op goudmijnen, dan was 96% van je inleg verdampt! Beleggen zonder hefboom bleek de meest verstandige optie, want dan had je over de afgelopen twee jaar een rendement van ruim 19% behaald.
Beleggen in goudmijnen? Pas op met leverage! (Grafiek via twitter)
Goud versus goudmijnen
Twijfelt u tussen goud kopen of beleggen in goudmijnen? Dan is het belangrijk om eerst vast te stellen wat het doel van de belegging is. Maakt u zich zorgen over de waarde van het geld of de stabiliteit van het financiële systeem? Dat verdient een belegging in fysiek goud de voorkeur, omdat het edelmetaal geen tegenpartij risico kent. Ook kun u dan altijd over dit vermogen beschikken, zelfs in een crisissituatie waarin de banken gesloten blijven en je maar beperkt geld van je bankrekening kunt halen.
Wil je vooral rendement halen en ben je bereid meer risico te nemen, dan kan een belegging in goudmijnen interessant zijn. Stijgt de goudprijs, dan gaat de waarde van de mijnen meestal harder omhoog. Wel is het raadzaam om voorzichtig te zijn met een hefboom, omdat je dan veel meer risico loopt om je inleg te verliezen.
Disclaimer: Bovenstaand artikel is geen professioneel beleggingsadvies en het is ook geen uitnodiging om te gaan beleggen. Beleggen brengt kosten en risico’s met zich mee. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.
Afgelopen week keek ik vol verbazing naar een documentaire van Zwarte Zwanen over onze pensioenfondsen. In die aflevering liet Cees Grimbergen zien hoe de pensioenfondsen te werk gaan en hoe zij in sommige gevallen met hun ‘klanten’ omgaan. Klanten tussen haakjes, omdat je als werknemer doorgaans niets te kiezen hebt. Via je werkgever zit je waarschijnlijk al vast aan een bepaalde pensioenverzekeraar of een verplicht bedrijfspensioenfonds, zonder dat je daar zelf iets over te zeggen hebt.
De documentaire laat zien wat de gevolgen zijn van deze scheve machtsverhouding en het gebrek aan marktdiscipline in deze wereld. Pensioenfondsen maken hoge kosten, zijn weinig flexibel en doen er niet moeilijk over dure advocaten in te schakelen om deelnemers met lastige vragen stil te krijgen. En het ergste van dat alles is dat u als werknemer – zeker als het pensioen nog ver voor u ligt – geen enkele zekerheid heeft wat u in de toekomst aan pensioen mag verwachten. Het enige wat zeker is, dat is uw maandelijkse inleg.
Door de toenemende vergrijzing neemt de druk op de jongere generatie toe. Zij betalen nu pensioen, maar weten niet zeker of er nog genoeg geld in de collectieve pot zit op het moment dat zij er zelf aanspraak op willen maken. En dan hebben we het nog niet eens over het rendement, dat door de lage rente zwaar onder druk komt te staan.
Complexiteit
In een poging de transparantie van de pensioenen te verbeteren kwam er een persoonlijk pensioenoverzicht. Dat klinkt in de theorie heel mooi, maar in de praktijk blijkt het ontzettend veel rompslomp met zich mee te brengen. In het meest extreme geval zijn werknemers van pensioenfondsen een halve werkdag bezig om één overzicht in elkaar te zetten. Dat is natuurlijk een extreem geval, maar moet je nagaan hoeveel geld dat in totaal kost...
De collectieve insteek van ons pensioenstelsel is goed bedoeld, maar in de praktijk blijkt het alleen maar complexer en ondoorzichtiger te worden. Daardoor wordt het voor een buitenstaanders steeds moeilijker om te controleren wat er bij de pensioenfondsen gebeurt en neemt de kans op excessen toe.
Spreiding
Uit een enquête van het tv-programma EenVandaag bleek vorig jaar dat bijna driekwart van de ruim 20.000 ondervraagden geen tot weinig vertrouwen heeft in de pensioenfondsen. Tegenvallende resultaten en onzekerheid over het uiteindelijke pensioen zijn daar de belangrijkste redenen voor.
Wilt u sparen voor uw oudedagsvoorziening, dan kunt u ook overwegen goud te kopen. Bij uitstek voor de lange termijn is het edelmetaal een duurzame manier om uw koopkracht te beschermen. Kijken we naar de waardeontwikkeling van alle belangrijke valuta ten opzichte van goud, dan zien we dat het edelmetaal over de lange termijn een goede bescherming biedt tegen uitholling van uw koopkracht door inflatie.
Natuurlijk blijft het altijd belangrijk uw vermogen te spreiden en is het dus niet aan te raden alles op goud in te zetten. Maar aangezien pensioenfondsen nauwelijks iets met goud doen vormt het privé bezit van goud misschien wel de ideale aanvulling op datgene wat u opbouwt via een pensioenfonds.
Frank Knopers
Deze column van Frank Knopers verscheen afgelopen weekend op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].
Draghi zei gisteren in de persconferentie van de ECB dat de euro onomkeerbaar is. De munt zal blijven bestaan en daarom kunnen we volgens de centraal bankier beter nadenken over de vraag hoe we de welvaart kunnen vergroten en de muntunie beter kunnen maken. Hieronder het fragment van de persconferentie.
De goudprijs is sinds eind februari weer in een dalende trend terechtgekomen en bereikte vrijdag het laagste niveau in vijf weken tijd. Sinds 27 februari is de prijs van een troy ounce goud met meer dan 5% gedaald, van ongeveer €1.190 naar €1.127 per troy ounce. Een kilo goud werd in dezelfde periode bijna €2.000 goedkoper, want de prijs daalde van ongeveer €38.200 naar €36.250. De zilverprijs daalde in dezelfde periode van €560 naar €516 per kilo, een correctie van 7,8%.
Sinds halverwege december vorig jaar begon de goudprijs aan een opwaartse trend, vlak na de renteverhoging van de Amerikaanse centrale bank. De prijs stond toen nog aanzienlijk lager dan na, namelijk op minder dan €1.100 per troy ounce en minder dan €35.000 per kilogram. Veel beleggers zagen toen een interessant moment om in te stappen, mede door de oplopende inflatieverwachtingen en het uitblijven van een verdere stijging van de Amerikaanse dollar.
Goudprijs zakt in aanloop naar rentebesluit Federal Reserve (Bron: Goudstandaard)
Daling goudprijs
Waarom de goudprijs de laatste dagen zo sterk daalt is moeilijk te zeggen. Een mogelijke verklaring is de verwachte renteverhoging door de Amerikaanse centrale bank. Op 14 en 15 maart wordt de eerstvolgende FOMC vergadering gehouden, waarop de Federal Reserve zeer waarschijnlijk een nieuwe renteverhoging bekend zal maken. In de aanloop naar de laatste twee renteverhogingen daalde de goudprijs ook al, om in beide gevallen na het rentebesluit weer te stijgen.
Resultaten uit het verleden bieden natuurlijk geen garantie voor de toekomst, maar op basis van de laatste twee renteverhogingen zou je weer een soortgelijke beweging kunnen verwachten. Natuurlijk zijn er tal van variabelen die de prijs van het edelmetaal kunnen beïnvloeden, waardoor het onmogelijk is voorspelling te doen over de korte en middellange termijn.
De laatste twee renteverhogingen werden voorafgegaan door een daling van de goudprijs (Grafiek via Bloomberg)
Deze week besloot de ECB de rente opnieuw ongewijzigd te laten op 0%. Ook maakte de centrale bank bekend dat de rente nog heel lang op dit historisch lage niveau zal blijven. Eigenlijk had de centrale bank de rente drie jaar geleden al moeten verhogen en nu een rente van meer dan 1,5% moeten hanteren. Dat is althans de rentestand die wordt voorgeschreven door de Taylor-regel, een theorie die in 1993 door de Amerikaanse econoom John B. Taylor beschreven werd.
Hij ontwikkelde een model waarmee centrale banken de optimale rente kunnen berekenen, gebaseerd op de ontwikkeling van de rente en de economische groei. De Taylor-regel is bedoeld om centrale banken een houvast te geven ten aanzien van het rentebeleid, dat moest voorkomen dat centrale banken te lang zouden vasthouden aan een te lage of te hoge rente. Toch wordt deze regel in de praktijk zelden toegepast.
Kort samengevat schrijft de Taylor-regel voor dat een centrale bank de rente meer dan evenredig moet verhogen bij een oplopende inflatie. Stijgt de inflatie bijvoorbeeld met 1%, dan moet de rente met meer dan 1% omhoog. Daarnaast moet de centrale bank in dit model rekening houden met de groei van de economie. Blijft het bruto binnenlands product van het valutagebied 1% achter bij het groeipad, dan rechtvaardigt dat een renteverlaging van 0,5%.
De ECB had de rente conform de Taylor-regel drie jaar geleden al moeten verhogen (Bron: Nomura, via @IvanVandeCloot)
Taylor-regel
Door de ontwikkeling van de inflatie, rente en economische groei nauwlettend in de gaten te houden en de Taylor-regel consequent toe te passen zouden centrale banken niet meer in de val stappen dat ze te lang vasthouden aan een te lage rente. Dat veroorzaakt immers bubbels in de economie, bijvoorbeeld in aandelen of op de huizenmarkt.
Dat gevaar dreigt nu opnieuw te ontstaan, want de ECB bevestigde vandaag voor de zoveelste keer dat de rente nog een lange tijd extreem laag zal blijven. Dat terwijl de prijsontwikkeling van financiële activa als aandelen, obligaties en vastgoed zorgwekkende vormen begint aan te nemen.
Moeten we over een aantal jaar concluderen dat de ECB veel te laat begonnen is met het verhogen van de rente? Of breekt de volgende crisis al uit voordat Draghi de kans heeft gekregen de rente te verhogen? Nog niet eerder was de rente wereldwijd zo lang zo laag. Dat belooft niet veel goeds voor de volgende crisis…
De ECB heeft de rente ongewijzigd gelaten op 0% en zal deze nog een lange tijd laag houden. Ook blijft het stimuleringsprogramma onveranderd, in de zin dat de centrale bank in maart voor het laatst €80 miljard aan obligaties zal opkopen. Met ingang van april schroeft de centrale bank het bedrag terug naar €60 miljard per maand, tenminste tot het einde van dit jaar. Ook blijft de ECB haar obligatieportefeuille doorrollen, wat wil zeggen dat ze met de opbrengst van afgeloste leningen weer nieuw schuldpapier zal kopen.
De centrale bank blijft een soepel monetair beleid voeren zo lang de kerninflatie nog ver beneden de doelstelling van 2% per jaar blijft. In sommige landen is de inflatie al boven de 2% uitgestegen, vooral als gevolg van de stijgende olieprijs. Volgens Draghi is er dus nog geen aanleiding om het monetaire beleid te verkrappen, ondanks de toenemende zorgen over relatief hoge waarderingen van aandelen, obligaties én vastgoed.
Vanmiddag om 14:30 zal Draghi een toelichting geven op het rentebesluit. Aansluitend zal hij vragen van de pers beantwoorden. De livestream van de persconferentie is hieronder rechtstreeks te volgen.
Door de aanhoudende verspreiding van valse waarheden dreigen de Westerse media hun geloofwaardigheid compleet te verliezen. Daardoor zullen mensen zich in toenemende mate afkeren van de gevestigde media en toevlucht zoeken tot alternatieve nieuwssites waar ook veel valse informatie op te vinden is. Daarvoor waarschuwt Maria Zakharova, de Russische minister van Buitenlandse Zaken. Ze vreest ‘Orwelliaanse toestanden’ in de media, waarin feiten worden verdraaid en de media zich steeds meer profileren als promotiekanaal voor de regering.
Journalist CBS: Wat is uw reactie op de informatie die in de Amerikaanse media verschenen is over de contacten tussen procureur-generaal Jeff Sessions en de Russische ambassadeur Kislyak voorafgaand aan de verkiezingen?
Maria Zakharova: Nou, zoals dat in een van onze oude films gezegd wordt: “dit is simpelweg schandalig”. Wat er op dit moment gaande is in de Westerse media, meer concreet in de Amerikaanse media, is wat ik een vorm van vandalisme zou noemen. Een vorm van mediavandalisme. Mijn enige vraag is: Is dit het dieptepunt dat de Westerse media kan bereiken? Of kunnen ze nog lager gaan?
Ik keek vanmorgen op het internet en zag een CNN publicatie waarin gezegd werd dat Amerikaanse inlichtingendiensten onderzoeken of de Russische ambassadeur Kislyak een Russische spion is en of hij misschien andere spionnen rekruteert. Vele tientallen publicaties zijn er al verschenen die Russische diplomaten beschuldigen van spioneren, rekruteren en het ontmoeten van mensen. Het wordt door de media gespind alsof Russische diplomaten in Washington illegale activiteiten ondernemen.
Ik zal je een militair geheim vertellen, namelijk dat het werk van diplomaten is om contacten te leggen. Dat staat overal geschreven. Als ze geen contacten leggen en geen gesprekken voeren, dan zijn het geen diplomaten. Het type paspoorten dat door Rusland verstrekt is aan Kislyak en zijn team zijn diplomatieke paspoorten. Het is hun werk om ontmoetingen te hebben met beleidsmakers en met het politieke establishment in het land waar ze zitten.
Waar de Amerikaanse media mee bezig zijn is een campagne van totale desinformatie, niet alleen naar hun eigen publiek, maar ook naar de rest van de wereld. Uiteraard ligt de nadruk op het fabriceren van een publieke opinie in eigen land. Maar weet je wat ik zie? Eerst noemden we het een ‘informatiecampagne’, toen gingen we een stapje verder en noemden we het anti-Russische hysterie. Maar nee, het is nog veel erger… Dit is Orwell 1984. Nu weten weten over wie hij schreef toen hij het had over ‘Big Brother’.
In de Verenigde Staten is Big Brother de media, die zo ver van hun professionele ethiek en eigen competenties af staan. Ze beschuldigen en veroordelen op basis van compleet gefabriceerde leugens. Dit is wat momenteel gaande is. En het is erg beangstigend dat de media in de hitte van interne politieke conflicten zo geworden is, tot een instrument in het conflict tussen twee Amerikaanse regeringen. Ze riskeren een vernietiging van de autoriteit die de media nog heeft in het leveren van bepaalde informatie aan het publiek. Deze autoriteit wordt niet alleen in hun eigen land vernietigd, maar ook in de rest van de wereld.
Dit is een zeer gevaarlijke trend. Het voortdurend angst zaaien met zogenaamde illegale activiteiten van Russische diplomaten is onderdeel van een totale desinformatiecampagne. Iedereen begrijpt volledig dat het werk van een diplomaat is om contacten te leggen. Zou je willen publiceren hoeveel mensen er in de Amerikaanse ambassade in Moskou werken? En met wie zij allemaal contacten onderhouden? Niet interessant? Vraag het ze eens… en wat te denken van de hoeveelheid mensen in de media bij de Amerikaanse ambassade in Moskou? Zou je willen weten hoeveel mensen daar werken? Nee? Dat is jammer, want het is best interessante informatie… Dat zou heel veel vragen beantwoorden.
Wat je moet begrijpen is dat je een soort onderscheid moet maken. Iedere vorm van kleuring van de verkiezingen, wat vandaag de dag gebeurt, is simpelweg het fabriceren van een wereldwijd wantrouwen ten aanzien van de autoriteit van de media. We kunnen dit niet op een andere manier categoriseren.
Het meest recent waren de absoluut misselijkmakende Westerse – vaak Amerikaanse – publicaties ten aanzien van Russische diplomaten die ons recent ontvallen zijn. Ja, ook wij willen geloven dat mensen als Kadakin, Churkin en Karlov voor altijd zouden blijven leven. Maar het zijn mensen, ze werden vermoord of kwamen te overlijden.
Ten aanzien van Karlov, hij werd vermoord als onderdeel van een terreurdaad. Niet alle Amerikaanse publicaties erkenden dat dit een moordaanslag was. Velen begonnen de moordenaar te verdedigen. Voor wat betreft Vitaly Churkin, de hoeveelheid moddergooien en alle informerende provocaties die we in de Amerikaanse media zagen… om eerlijk te zijn had zelfs ik dat niet verwacht.
Een voorbeeld van vandaag is dat zelfs mijn eigen collega’s in het ministerie van Buitenlandse Zaken mij vragen: “Is dit waar?” Als al deze ‘abacadabra’, inclusief samenzweringstheorieën, in de wereldwijde media terechtkomt. Kun je nagaan hoe erg de situatie geworden is?
Sorry dat ik het voor een derde keer moet herhalen, maar dit probleem is veel groter en veel enger dan het op het eerste gezicht lijkt. In het verleden schreven auteurs op persoonlijke titel en op naam van de uitgever, waarmee ze een zekere autoriteit verkregen. De basis van hun werk was vertrouwen. Wat nu gebeurt is een wereldwijde tragedie, de vernietiging van het vertrouwen in de autoriteit van de media als geheel.
Wat zal er in de toekomst gebeuren? Ik durf er niet over na te denken welke doos van Pandora ze geopend hebben, als je bedenkt dat ook terroristische organisaties toegang hebben tot mediatechnologie. De bevolking zal zich met honderdduizenden van de traditionele media afkeren en informatie zoeken op het internet, waar ze écht op valse informatie kunnen stuiten. Dat is een zeer gevaarlijke ontwikkeling die nu gaande is.
De recente berichten over Montenegro vallen hier ook onder. Sommige Russische diplomaten werkten er wel, anderen niet, sommige voornamen die bij andere achternamen hoorden, of niet…
Heeft de kant van Montenegro officieel materiaal, dan willen we daarmee aan de slag. De rest is leugens en vals nieuws. De trend is niet nieuw. Herinner je de smeercampagnes van de media tegen de Olympische Spelen in Sochi? Russische doping, waarvan de verdenkingen nu onjuist bleken? Aleppo? Vandaag is het de smeercampagne tegen Russische diplomaten. Ik kan je vertellen dat het resultaat erg droevig zal zijn, namelijk een massale afkeer van alle traditionele media. Dit wordt de nieuwe realiteit.
Deze video werd naar het Engels vertaald door Inessa S, klik hier voor meer video’s
Ron Paul sprak deze week in Arizona zijn steun uit voor een nieuw wetsvoorstel waarmee goud en zilver weer erkend worden als wettig betaalmiddel. In dit nieuwe wetsvoorstel (HB2014) staat dat goud en zilver weer behandeld moeten worden als geld, zoals vastgelegd in de Amerikaanse grondwet uit 1787. Dat betekent in de praktijk dat beide edelmetalen niet langer onder de ‘capital gains tax’ vallen, de belasting die je in de VS betaalt over de waardestijging van beleggingen.
Door deze belasting weg te halen stimuleer je het bezit en gebruik van goud en zilver als alternatief spaarmiddel en betaalmiddel. Volgens Ron Paul is het afschaffen van de ‘capital gains tax’ op goud en zilver essentieel om eerlijke concurrentie met de dollar mogelijk te maken. Hieronder een fragment van de toespraak van oud-congreslid Ron Paul:
“Dit is historisch, dit wordt opgemerkt. Het is een stap in de goede richting en ik ben blij met wat er nu gebeurt. In de jaren ’70 werd ik gemotiveerd door het uiteenvallen van de goudstandaard in 1971. Iedereen herinnert zich de jaren ’70 nog wel, we hadden een rente van 21% en inflatie van 15%. Toen wist ik dat monetair beleid belangrijk was. Het is de geldontwaarding die overheden in staat stelt meer geld uit te geven dan ze hebben. Ze kunnen geld drukken voor een verzorgingsstaat en voor oorlogsvoering, zonder dat ze daar enige verantwoording over hoeven af te leggen. Dat is wat mij fascineerde ten aanzien van het monetaire probleem.
Er komt een dag waarop het absoluut noodzakelijk is om dit te doen. De omstandigheden zullen slechter worden, dus hoe meer kennis er is hoe beter. Ik ben altijd verheugd om te zien dat zoveel jonge mensen interesse tonen voor dit onderwerp, omdat veel jonge mensen dit probleem van ons erven en moeten proberen het op te lossen.
Maar het is echt niet zo moeilijk. Het is niet omdat ik fan ben van de goudstandaard. Bedenk goed, de goudstandaard werd heel heel lang geleden bedacht. Vanaf het begin van de gedocumenteerde geschiedenis van de mensheid 5.000 jaar geleden werd goud en zilver gebruikt, het staat ook in de Bijbel. Echte gewichten en maten van goud en zilver waar men op vertrouwde. Dit is dus niet gloednieuw, het zijn de overheden en de mensen die de macht zoeken en die de discipline proberen te ondermijnen die goud en zilver hen oplegt.
Daarom wil ik jullie feliciteren dat jullie met dit wetsvoorstel bezig zijn. Als het lukt om dit wetsvoorstel erdoor te krijgen, dan is dat een grote stap voorwaarts voor mensen om thema’s als geld en vrijheid te begrijpen. Dank u!”
Goud en zilver als wettig betaalmiddel
Dit jaar worden in verschillende Amerikaanse staten vergelijkbare wetsvoorstellen behandeld, waaronder in Maine, Idaho, Alabama en Texas. De terugkeer van goud als wettig betaalmiddel is misschien lastig in de praktijk te brengen, maar het is absoluut een stap in de goede richting dat er weer over dit onderwerp gesproken worden. Het belastingvrij maken van edelmetalen is belangrijk om het bezit van goud als financieel instrument te stimuleren. In veel Europese landen werd deze stap voor de invoering van de euro al gezet. In alle landen van de eurozone is goud vrijgesteld van btw.
Zoals Ron Paul zegt hebben overheden er altijd belang bij gehad de waarde van het geld uit te hollen, omdat ze op die manier meer geld kunnen uitgeven dan er binnenkomt via belastingen. Dat gebeurde in het verleden met het verlagen van het gewicht en gehalte van gouden en zilveren munten. Vandaag de dag gaat dat nog eenvoudiger, omdat er door het loslaten van de goudstandaard geen enkele disciplinerende werking meer van het geld uitgaat.
Je hoeft alleen maar naar de goudprijs te kijken om te zien hoeveel geldontwaarding er sinds 1971 is geweest. Toen was de prijs $35 per troy ounce, vandaag de dag staat deze op $1.200. En dan te bedenken dat de bovengrondse goudvoorraad wereldwijd in dezelfde periode is verdubbeld…
Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.
