Categorie: Kredietcrisis

Oostenrijk schrijft obligatie van 70 jaar uit

Oostenrijk profiteert van de extreem lage rente door een nieuwe staatsobligatie met een looptijd van 70 jaar uit te schrijven. Daarmee volgt ze het voorbeeld van België, Ierland, Frankrijk, Italië en Spanje, andere Europese landen die ook al obligaties met een extreem lange looptijd hebben uitgegeven. Het is nog niet duidelijk hoeveel geld de Oostenrijkse regering met deze lening zal ophalen, die in november 2086 afgelost zal worden.

Regeringen profiteren van de historisch lage rente door staatsobligaties met looptijden van 50, 70 of zelfs 100 jaar uit te geven. En anders dan je misschien zou denken vinden deze langlopende lening gretig aftrek, vooral onder institutionele beleggers als pensioenfondsen en verzekeraars. In een zoektocht naar rendement telt elke procent en een obligatie met een langere looptijd levert een hoger rendement op.

De nieuwe Oostenrijkse obligatie met een looptijd van 70 jaar zal ongeveer 60 basispunten (0,6 procentpunt) meer rendement opleveren dan een obligatie die in februari 2047 afloopt, aldus Bloomberg. Een staatslening met een looptijd van dertig jaar levert momenteel 1,01% op, tegenover 1,19% voor een lening die begin 2062 afgelost zal worden.

Extreem lage rente

Steeds meer landen geven obligaties uit met een looptijd langer dan dertig jaar. Dat is voor een gedeelte toe te schrijven aan het stimuleringsprogramma van de ECB, dat bestaat uit het maandelijks opkopen van tientallen miljarden aan staatsobligaties. Door de aankopen van de centrale bank is de zogeheten ‘yield curve’ (de gemiddelde rente voor alle looptijden) verder omlaag gedrukt, waardoor er bijna geen rendement meer te halen valt op staatsobligaties met een looptijd van minder dan tien jaar.

Sinds het uitbreken van de financiële crisis schrijven landen naar verhouding veel meer obligaties met een langere looptijd uit. Dit jaar werd er zelfs een recordbedrag van $733 miljard uit de markt gehaald met langlopende leningen (met een looptijd van 10 jaar of langer). Vergeleken met 2009 is het totaalbedrag aan staatsleningen met een dergelijk lange looptijd meer dan verdubbeld tot $6 biljoen, zo blijkt uit cijfers van Bloomberg en Bank of America.

Risico

Langlopende staatsobligaties lijken veilige beleggingen, omdat het zelden voorkomt dat een land failliet gaat. Voor landen met een eigen munt is wanbetaling zelfs helemaal geen onderwerp van discussie, omdat de centrale bank dan altijd geld bij kan drukken om schuldeisers te betalen. En juist daarin schuilt precies het gevaar van langlopende staatsobligaties, want hoeveel is je geld over vijftig, zeventig of honderd jaar nog waard? Is een rente van hooguit twee a drie procent per jaar dan wel genoeg om de inflatie voor te blijven?

Een ander risico is dat hoe langer de looptijd van een obligatie is, hoe groter de waardedaling is bij een stijging van de rente. Als de rente met één procentpunt stijgt, dan verdampt er wereldwijd ongeveer $2,1 biljoen aan ‘waarde’ uit staatsobligaties. Als belegger moet je haast wel een blind vertrouwen in de valuta én in de regering hebben, wil je er voor meer dan een halve eeuw je geld aan uitlenen…

Oostenrijk profiteert van extreem lage rente door 70-jaars obligatie uit te geven (Bron: Bloomberg)

25 oktober 2016
Europese banken onder druk door negatieve rente

Europese banken waren in het derde kwartaal terughoudender met de kredietverlening aan bedrijven, omdat ze meer risico’s zien en last hebben van de negatieve rente. Dat blijkt uit het nieuwste kwartaalrapport van de ECB over de kredietverlening in de Eurozone. Het ongekend ruime monetaire beleid van de ECB gaf de kredietverlening in eerste instantie nog een impuls, maar nu blijken de negatieve bijwerkingen zwaarder te wegen dan de voordelen.

Uit een enquête onder 141 banken in de eurozone blijkt dat vooral de negatieve rente voor problemen zorgt. Voor de meeste banken had dit een negatieve impact op zowel de rente waartegen zij geld kunnen uitlenen als op de winstmarge. Een aantal banken was zelfs genoodzaakt een boeterente in rekening te brengen voor zakelijke klanten. De volgende grafiek uit het rapport laat zien dat de negatieve effecten van het ECB beleid steeds groter worden.

Impact van QE op banken in de Eurozone (Bron: ECB)

Geen investeringen

Bedrijven die nog wel krediet krijgen van de bank gebruiken dat geld ook steeds minder voor nieuwe investeringen. Bij gebrek aan economische groei wordt het geld niet geïnvesteerd, maar wordt het gebruikt om overnames te financieren. Ook maakt het goedkope geld het voor grote bedrijven aantrekkelijk eigen aandelen in te kopen. Het valt te betwijfelen dat deze prijsopdrijvende effecten de bedoeling waren van de ECB.

Vraag naar bedrijfsleningen (Bron: ECB)

18 oktober 2016
Issing: “Integriteit ECB staat op het spel”
De Europese Centrale Bank gaat haar mandaat ver te buiten en riskeert daarmee dat het europroject als een kaartenhuis in elkaar zal storten. Daarvoor waarschuwt Otmar Issing, de voormalig hoofdeconoom van de ECB die ook betrokken was bij de oprichting van de euro. Volgens Issing zijn de problemen in de muntunie ontstaan doordat politici zich niet aan de afspraken hielden. Daardoor moest de ECB uiteindelijk ingrijpen en buiten haar mandaat treden om de muntunie bij elkaar te houden.

Het ging volgens Otmar Issing direct bij de introductie van de euro al mis, omdat landen het streven om naar elkaar te te groeien (convergentie) loslieten. Sterker nog, de verschillen tussen de eurolanden werden juist groter.“In de eerste acht jaar stegen de loonkosten in Portugal 30% sneller dan in Duitsland. In het verleden zou de Portugese munt met 30% gedevalueerd worden en zou men weer terug zijn op de beginsituatie. Nogal een aantal landen – waaronder Ierland, Italië en Griekenland – gedroegen zich alsof ze hun munt nog konden devalueren.”

Verschillende landen lapten de regels ten aanzien van het begrotingstekort en de staatsschuld aan hun laars, omdat er geen controlemechanisme was om politici tot de orde te roepen. Ook zagen beleggers geen gevaren, gezien het feit dat de zuidelijke landen al die jaren bijna even goedkoop konden lenen als Duitsland. Dat veranderde pas in 2008 bij het uitbreken van de kredietcrisis.

Griekenland

Issing uitte ook kritiek op het reddingspakket voor Griekenland, dat achteraf vooral een bail-out bleek te zijn voor Franse en Duitse banken. Het was volgens de voormalig ECB-econoom beter geweest als Griekenland uit de euro was gezet, om als waarschuwing te dienen voor andere landen. Dat had Griekenland ook de mogelijkheid gegeven om de munt te devalueren. “De no-bailout clausule wordt iedere dag overtreden”, aldus Issing.

ECB

De kritiek van Issing heeft niet alleen betrekking op de politiek, maar ook op het beleid van de centrale bank waar hij zelf werkte. De ECB heeft meer dan €1 biljoen aan obligaties op haar balans staan die bij een kunstmatig lage of zelfs negatieve rente gekocht zijn. Het zal zo goed als onmogelijk zijn om deze stimuleringsprogramma’s terug te draaien, omdat een rentestijging tot grote verliezen zal leiden.

Volgens Issing is de ECB op glad ijs terechtgekomen door staatsobligaties van failliete overheden op te kopen. Het zal niet makkelijk worden om dat terug te draaien.

Lees meer:
- Issing: “Helikoptergeld is het failliet van het monetaire beleid”
17 oktober 2016
Monetaire stimulering naar recordniveau

Onlangs sprak het Internationaal Monetair Fonds nog haar zorgen uit over de hoge wereldwijde schulden van $152 biljoen. Sinds het begin van deze eeuw zijn de schulden in nominale zin zelfs verdubbeld, tot een niveau van 225% van het wereldwijde bbp. Een groot probleem, omdat de hogere schulden steeds minder effect hebben op de productiviteit van de economie. Het IMF spreekt zelfs van een neerwaartse spiraal, waarbij de schuldenlast zo hoog is geworden dat het niet meer mogelijk is om de schulden structureel af te bouwen.

Omdat het afbouwen van schulden niet meer lukt hebben centrale banken in 2008 de spreekwoordelijke geldpers aangezet en de rente naar nul verlaagd. Staatsobligaties, hypotheekleningen en zelfs bedrijfsobligaties worden op de balans van centrale banken geparkeerd, zodat ze in de toekomst weggestreept kunnen worden. Het tempo waarin dat gebeurt wisselde de afgelopen jaren, maar is nog nooit zo hoog geweest als dit jaar.

Wereldwijde QE naar recordtempo

De volgende grafiek laat zien dat de grootste centrale banken nu maandelijks voor $160 miljard aan obligaties en aandelen uit de markt halen. Dat is bijna twee keer zoveel als tijdens de eerste QE programma’s van de Federal Reserve en de Bank of England. Als er werkelijk sprake is van een economisch herstel, waarom zijn deze stimuleringsprogramma’s dan nog nodig?

Monetaire stimulering bereikt recordtempo (Bron: Credit Suisse, via @RonStoeferle)

17 oktober 2016
Geldschieter uit Qatar wil Deutsche Bank niet helpen

Deutsche Bank hoeft niet op steun te rekenen van de koninklijke familie van Qatar, zo schrijft de Britse krant Express op basis van verschillende bronnen. Dat is opmerkelijk, aangezien de koninklijke familie van de oliestaat volgens Bloomberg vorige week nog van plan was haar belang in de bank uit te breiden van 10 naar 25 procent. Daarmee is de familie de tweede grootste aandeelhouder in de bank.

Deutsche Bank had gehoopt dat sjeik Hamad Bin Jassim Bin Jabr al-Thani uit Qatar de bank te hulp zou schieten met een nieuwe kapitaalinjectie, maar dat blijkt vooralsnog uiterst onzeker. De sjeik zou zich zorgen maken over de lange-termijn strategie van de bank. Twee jaar geleden investeerde de koninklijke familie van Qatar nog een bedrag van €1,75 miljard, toen de koers van het aandeel Deutsche Bank nog op €29,20 stond. Het aandeel van Deutsche Bank is dit jaar bijna gehalveerd en staat op het moment van schrijven op €12,28.

Miljardenclaim

Door de miljardenclaim uit de Verenigde Staten moet de bank geld ophalen bij beleggers, maar dat blijkt geen gemakkelijk opgave. Vorige week haalde de bank in twee dagen tijd nog $4,5 miljard op via de Amerikaanse obligatiemarkt, weliswaar tegen een twee keer zo hoge rente als een jaar geleden. Mogelijk moet de bank ook nieuwe aandelen uitgeven om haar eigen vermogen aan te sterken. Dat zal lastiger worden als de belangrijkste geldschieter uit Qatar de portemonnee gesloten houdt.

17 oktober 2016
‘Risico’s derivaten Deutsche Bank overschat’

De risico’s van de derivatenpositie van Deutsche Bank worden zwaar overschat, omdat de daadwerkelijke blootstelling maar een fractie is van de totale nominale waarde. Dat zei Stuart Lewis, hoofd van de afdeling risicobeheer van de bank, in een interview met Die Welt am Sontag.

“Het risico van ons derivatenboek wordt gigantisch overschat. De totale derivatenpositie lijkt met €46 biljoen zeer groot, maar dat getal is compleet misleidend. De netto blootstelling voor Deutsche Bank is veel kleiner en vergelijkbaar met dat van andere investeringsbanken.”

‘Risico derivaten veel kleiner’

Deutsche Bank heeft in de afgelopen jaren haar totale derivatenpositie geleidelijk afgebouwd naar €46 biljoen. Maar als je de netto blootstelling van Deutsche Bank aan deze contracten uitrekent kom je volgens Stuart Lewis uit op een bedrag van ongeveer €41 miljard.

“We proberen ons bedrijf minder complex te maken en bouwen onze derivatenportefeuille af. Jaren geleden hebben we een gedeelte daarvan al in een andere afdeling ondergebracht”, aldus het hoofd risicobeheer.

De netto blootstelling aan derivaten is dus ‘maar’ €41 miljard, maar ook dat is nog steeds een gigantisch bedrag. Door een schadeclaim van $14 miljard zakte de waarde van het aandeel Deutsche Bank onlangs naar een absoluut dieptepunt. Op een gegeven moment was de marktkapitalisatie van de bank nog amper €20 miljard. Als de impact van die schadeclaim al zo groot is, wat moeten we dan verwachten als er iets mis gaat met de derivatenportefeuille van de grootste bank van Duitsland?

Derivaten

Derivaten zijn financiële contracten die hun waarde ontlenen aan een onderliggende waarde, maar die de koers van de onderliggende waarde niet rechtstreeks beïnvloeden. Die onderliggende waarde kan een aandeel zijn, maar ook een wisselkoers, een rentestand of een grondstof.

Derivaten bieden handelaren de mogelijkheid om met geringe inleg te speculeren op prijsveranderingen, maar tegelijkertijd zijn het ook instrumenten die bedrijven kunnen gebruiken om prijsrisico af te dekken.

9 oktober 2016
ING wil duizenden banen schrappen

ING zal maandag een grote reorganisatie aankondigen waarbij duizenden banen verloren zullen gaan, zo schrijft het Financieel Dagblad op basis van vertrouwelijke bronnen. De bank streeft naar een meer centrale aansturing, waardoor de autonomie van bankkantoren in andere landen kleiner wordt. Ook wil de bank de werkwijze in verschillende landen verder harmoniseren.

De topman van ING, Ralph Hamers, verwacht dat deze aanpak op termijn miljarden euro’s aan besparingen zal opleveren. Een deel van die besparingen zit in een vermindering van de personeelskosten en een gedeelte zal het resultaat zijn van een verdere samenvoeging van verschillende losse onderdelen.

Eerder deze week werd al bekend dat ING in België banen wil schrappen. Zoals het er nu naar uitziet zullen er ook in Nederland arbeidsplaatsen verdwijnen, al is nog niet bekend hoeveel en binnen welk tijdsbestek.

ING schrapt opnieuw duizenden banen

2 oktober 2016
Larry Summers: “Overheden kunnen aandelen kopen”

Als het aan Larry Summers ligt moeten overheden aandelen van bedrijven opkopen om de economie te ondersteunen. Dat kan de groei van de wereldeconomie een nieuwe impuls geven, aldus de voormalig economisch adviseur van de Obama regering. Hij deed deze opmerkelijke uitspraken tijdens een conferentie van de Bank of Japan in Tokyo.

Volgens Summers is het “stelselmatig opkopen van een breder scala aan financiële activa” een methode om de stagnatie van de economie aan te pakken. De historisch lage rente heeft onvoldoende effect en daarom zouden beleidsmakers nieuwe stappen kunnen overwegen om de economie nieuw leven in te blazen, aldus de Harvard econoom.

Aandelen kopen

Veel beleggers geven op dit moment de voorkeur aan relatief veilige staatsobligaties, waardoor de rente alsmaar verder onder druk is komen te staan. De autoriteiten kunnen deze trend doorbreken door meer risicovolle beleggingen op te kopen. Summers noemt als voorbeeld de Bank of Japan, dat al op grote schaal aandelen van bedrijven opkoopt.

“Dit is iets dat volgens de economische logica ook overwogen zou moeten worden in andere delen van de wereld waar de lage rente een belangrijk probleem van het monetaire beleid geworden is. Er is misschien nog een klein beetje ruimte om de korte rente verder te verlagen en ze een klein beetje negatief te maken. Maar we zijn redelijk dicht bij het einde van wat we met dit beleid kunnen bereiken.”

Fiscale stimulering

Naast het opkopen van aandelen zijn er nog een aantal andere maatregelen die beleidsmakers volgens Summers moeten overwegen. Hij noemt onder andere meer fiscale stimulering, het wegnemen van barrières voor overheidsinvesteringen en het verhogen van de pensioenuitkeringen.

2 oktober 2016
Yellen: “Opkopen bedrijfsobligaties en aandelen is een optie”

De Federal Reserve kan in de toekomst ook aandelen en bedrijfsobligaties opkopen om de economie te ondersteunen, mocht er een tekort aan staatsobligaties ontstaan. Dat zei Fed-voorzitter Janet Yellen afgelopen donderdag tijdens een videoconferentie met een aantal bankiers in de Amerikaanse staat Kansas. Daarmee zou de centrale bank het voorbeeld volgen van de Bank of Japan en de ECB, twee centrale banken die al ervaring hebben met het opkopen van andere financiële activa dan staatsobligaties.

“Als we er op een gegeven moment achter komen dat de limiet voor wat betreft het aankopen van veilige bezittingen, zoals staatsobligaties, bereikt is, dat het dan nuttig kan zijn om te kunnen interveniëren in markten waar de prijzen een meer directe relatie hebben met de bestedingen.”

Meer stimulering

Met deze woorden laat Yellen weten dat de Federal Reserve bereid is meer te doen om de inflatie aan te jagen en de waarde van het geld verder uit te hollen. Door bedrijfsobligaties en aandelen op te kopen stijgt de waarde van deze vermogenstitels, waardoor men misschien makkelijker geld gaat uitgeven. Deze theorie werd door haar voorganger Bernanke het ‘wealth effect’ genoemd.

Dat de Federal Reserve openlijk praat over meer stimulering doet vermoeden dat de Amerikaanse economie nog steeds niet op eigen benen kan staan. De centrale bank is weliswaar gestopt met het opkopen van staatsobligaties, maar het normaliseren van de rente blijkt nog altijd een stap te ver. Dit jaar is er nog geen enkele renteverhoging doorgevoerd, terwijl de centrale bank eind vorig jaar nog vier renteverhogingen in het vooruitzicht stelde voor 2016.

Yellen: “Opkopen bedrijfsobligaties en aandelen is een optie”

Deze bijdrage is afkomstig van Hollandgold, uw adres voor fysiek goud en zilver

30 september 2016
Deutsche Bank opnieuw 7% lager

Het aandeel van Deutsche Bank is donderdag opnieuw hard onderuit gegaan. Verloor het aandeel maandag al 6% van haar waarde, vandaag ging er nog eens meer dan 7% van de koers af. Op het moment van schrijven is het aandeel nog maar €10,05 waard, het laagste niveau ooit.

Aandeel Deutsche Bank donderdag weer hard onderuit (Grafiek via Bloomberg)

Deutsche Bank onder druk

Beleggers maken zich zorgen over de financiële positie van de bank, want tegenover het balanstotaal van ongeveer €2.000 miljard staat een eigen vermogen van slechts €18 miljard. Het aandeel van Deutsche Bank is sinds het begin van dit jaar al meer dan gehalveerd in waarde, omdat er veel onzekerheid is over de totale omvang van de schadeclaims die de bank kan verwachten.

Volgens de topman van Deutsche Bank heeft zijn bank geen bail-out nodig, maar daar is niet iedereen van overtuigd. Verzekeraar Allianz verwacht dat de Duitse overheid in het slechtste geval wel zal moeten ingrijpen om de bank overeind te houden. Verschillende hedgefondsen hebben hun blootstelling aan de bank al verkleind, door hun derivatenpositie over te plaatsen naar andere banken.

29 september 2016
Criminaliseren van contant geld is financiële repressie

De laatste jaren gaan er steeds meer geluiden op om contant geld te verbieden of om tenminste de grote bankbiljetten uit omloop te halen. Er verschijnen opeens verschillende onderzoeken en wetenschappelijke papers waarin het verband wordt gezocht tussen cash geld en criminele praktijken als witwassen, belastingontduiking en financiering van terrorisme.

Econoom Kenneth Rogoff vat het heel ernstig op en publiceerde onlangs zelfs een boek over de ‘vloek’ van contant geld. In dit boek probeert Rogoff iedereen ervan te overtuigen dat het zowel voor de economie als voor onze veiligheid beter is als we grote bankbiljetten uit omloop halen. Als het aan hem ligt zijn er in de toekomst zelfs geen biljetten meer groter dan $10 (of het equivalent daarvan in andere valuta). Daarin wordt hij gesteund door Peter Sands, die zijn functie als directeur van Standard Bank opgaf om bij de universiteit van Harvard een paper te kunnen schrijven over het afschaffen van grote bankbiljetten.

Opvallend is deze boodschap wordt ook uitgedragen door websites als Stratfor (een Amerikaanse denktank) en Project-Syndicate (dat onder andere gesponsord wordt door de Open Society Foundation van George Soros).

Criminaliseren contant geld
Contant geld bestaat al heel lang, maar het is pas sinds kort dat er zo nadrukkelijk een relatie gezocht wordt met criminele activiteiten als witwassen, belastingontduiking, wapenhandel, drugshandel en terrorisme. Natuurlijk komt het voor dat contant geld gebruikt wordt voor malafide doeleinden, omdat het een anoniem betaalmiddel is dat zonder tussenkomst van banken gebruikt kan worden. Maar dat is zeker niet de enige reden om grote bankbiljetten te gebruiken... Toen in 2008 de financiële crisis uitbrak werd opeens duidelijk dat ook banken kunnen omvallen en dat je als spaarder dus ook een risico loopt. Door middel van bail-outs en garanties van spaartegoeden kreeg je als spaarder meestal je geld nog wel terug, maar dat is vandaag de dag met de nieuwe bail-in regels allesbehalve zeker. Deze nieuwe regels schrijven voor dat ook obligatiehouders gaan meebetalen aan het redden van de bank. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de extreem lage rente, waardoor spaargeld op de bank vrijwel geen rendement meer oplevert. Laat je je spaargeld op de bank staan, dan lever je ieder jaar een beetje koopkracht in. De rente is nu al te laag om te compenseren voor de werkelijke inflatie en de verwachting is dat banken de komende jaren de negatieve rente ook zullen doorberekenen aan klanten. Sparen bij een bank is toegankelijk en je geld is beschermd tegen diefstal. Maar op het moment dat er een nieuwe bankencrisis uitbreekt loopt je met je spaargeld een significant risico. Denk aan Griekenland en Cyprus, waar je op een gegeven moment maar een beperkt bedrag per dag mocht opnemen van je bankrekening. De verhouding tussen risico en rendement van sparen bij een bank is de laatste jaren veel minder gunstig geworden. Daardoor overwegen steeds meer spaarders hun vermogen uit het financiële systeem te halen en om te zetten in contant geld of in fysiek edelmetaal. Dit zijn twee verschillende manieren om jezelf als spaarder minder afhankelijk te maken van de bank.
Steeds meer grote bankbiljetten
En dat er een vlucht richting grote bankbiljetten plaatsvindt blijkt ook wel uit de statistieken van verschillende centrale banken. We verzamelden gegevens van de Europese Centrale Bank, de Federal Reserve, de Zwitserse centrale bank, de Bank of England en de Bank of Japan. In bijna al deze valutazones zien we een sterke toename van het aantal bankbiljetten sinds 2008. Juist, dat is het moment waarop wereldwijd de financiële crisis uitbrak... Vooral de cijfers van de Zwitserse centrale bank laten de vlucht richting contant geld goed zien. Biljetten van 1.000 frank worden nauwelijks gebruikt als betaalmiddel, maar zijn een stuk populairder geworden als alternatief spaarmiddel. Dat schrijft ook de Zwitserse Centrale Bank op haar eigen website: "De proportie van grote bankbiljetten laat zien dat deze niet alleen als betaalmiddel gebruikt worden, maar ook in aanzienlijk mate als waardeopslag."

Zwitserse 1000 frank biljetten zeer populair sinds uitbreken crisis

In de Eurozone is het bankbiljet van €500 al sinds de introductie van de munt in 2002 erg populair. Cijfers van de centrale bank laten zien dat deze biljetten procentueel het meest in aantal zijn toegenomen, vooral direct na het uitbreken van de crisis in 2008. Dit jaar daalt het aantal €500 biljetten juist weer, mogelijk door het bericht dat de ECB wil stoppen met de productie.

Biljetten van €500 zijn zeer populair

Ook de Federal Reserve ziet een toename in het aantal grote bankbiljetten. Het zijn er nu 4,5 keer zoveel als in 1995, terwijl het aantal biljetten met een andere waarde in dezelfde periode slechts verdubbelde. Merk op dat het aantal $100 biljetten sneller stijgt sinds het uitbreken van de crisis. Is dat toeval? Of was er plotseling meer contant geld nodig voor financiering van terrorisme of wapenhandel?

Sterke toename van $100 biljetten sinds het uitbreken van de crisis

In Japan heeft het grootste bankbiljet een waarde van 10.000 yen, omgerekend bijna €90. Opvallend is dat het aantal bankbiljetten in omloop in Japan nauwelijks steeg na het uitbreken van de crisis. Wel zien we de laatste twee jaar een versnelling van de groei van het aantal 10.000 yen biljetten, mogelijk houdt dat verband met de verruiming van het monetaire beleid van de Bank of Japan.

Sinds introductie van monetaire verruiming groeit het aantal 10.000 yen biljetten

Ook in het Verenigd Koninkrijk is de toename van het aantal bankbiljetten beperkt gebleven. Wel zien we de groei van het aantal £50 biljetten sneller toenemen na 2008. Ook dit jaar neemt het aantal bankbiljetten weer wat sneller toe, mogelijk als gevolg van de Brexit?

Bank of England heeft geen grote bankbiljetten, maar we zien wel een versnelling sinds 2008

Financiële repressie
Het is geen toeval dat contant geld juist de laatste jaren onder vuur is komen te liggen. Spaarders met een vooruitziende blik zien dat ze met cash geld kunnen ontsnappen aan de negatieve rente en de bail-in, wat in feite vormen van confiscatie zijn. Het is dus geen toeval dat juist nu de rente negatief wordt, de geluiden om contant geld uit te bannen sterker worden. Banken willen voorkomen dat u uw vermogen uit het financiële systeem haalt. Het zal ons niet verbazen als na contant geld ook edelmetalen in een kwaad daglicht gesteld zullen worden. Toch heeft de geschiedenis aangetoond dat fysiek goud kopen een goede manier is om over een langere periode uw vermogen te beschermen.

Deze bijdrage wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor aankoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over goud kopen? Kijk dan eens op www.goudstandaard.com of neem contact op via [email protected] of bel naar +31(0)88 - 46 88 488.

28 september 2016