Marketupdate

Tag: china

  • Chinezen jagen op grondstoffen in Australië

    Chinezen hebben de jacht op grondstoffen weer geopend. Door de daling van de metaalprijzen zijn ook de mijnbouwaandelen een stuk goedkoper geworden. De staatsbedrijven en investeringsfondsen in China grijpen deze kans aan om meer te investeren in de mijnbouwsector van Australië.

    Volgens The Australian hebben bankiers en vermogensbeheerders aanwijzingen dat Chinezen de komende tijd meer zullen investeren om hun toekomstige behoefte aan grondstoffen veilig te stellen. Fondsbeheerder en China-deskundige Jason Cheng liet weten dat China, als grootste afnemer van grondstoffen ter wereld, vasthoudt aan een lange-termijn strategie om de aanvoer van grondstoffen veilig te stellen. Deze strategie staat volgens Cheng los van de zwakkere macro-economische cijfers die de laatste tijd uit China komen.

    Cheng zei er eerder deze maand het volgende over:

    “Onze voorspelling is dat de nieuwe Chinese regering ergens in de komende zes tot twaalf maanden de economie weer op stoom zal brengen. Zoals dat altijd gaat met een verandering van het leiderschap in China duurt het 12 maanden voordat het weer op gang komt. Wij – en onze partners in China – zijn van mening dat we ons nu weer moeten voorbereiden voor de groei die binnen twaalf maanden zal plaatsvinden. […] We weten dat er veel partijen zijn in China die belangstelling hebben, zowel uit de publieke als de private sector”.

    Kansen in de mijnbouwsector

    Mark Barnaba, directeur van Andrew Forrest’s Fortescue Metals Group, ziet ook kansen in de mijnbouwsector door de lagere prijzen van goud en grondstoffen. “De Chinezen begrijpen de vraagzijde van de grondstoffenmarkt beter dan de meeste van ons. Ik denk dat de markt [van mijnbouwaandelen] oververkocht is, gezien de verkoopgolf van de aandelen in verhouding tot de prijsdaling van de grondstoffen.”

    Mijnbouw en gaswinning

    In een rapport van KPMG (PDF) lezen we dat de Chinese investeerders vooral investeren in de Australische mijnbouwsector en gaswinning. In 2012 investeerde China omgerekend ruim $11 miljard in Australië, waarvan 48% in de mijnbouwsector. Nog eens 42% van deze som investeerden de Chinezen in Australische gasproducenten. In de periode van 2006 t/m 2012 stopten Chinese investeringsfondsen in totaal ruim $50 miljard in de Australische economie. Daarvan ging 73% richting de mijnbouwsector, 18% richting gaswinning en slechts 4% richting duurzame energie-opwekking. De cijfers laten zien dat Australië een belangrijke leverancier is geworden voor de snel groeiende Chinese economie.

    Chinese investeringen in Australië
    Chinese investeringen in Australië (Bron: KPMG)

    Voorraden aanvullen

    Ook JP Morgan heeft zich in haar laatste research note positief uitgelaten over de grondstoffenmarkt. Volgens de zakenbank moeten beleggers posities in de grondstoffenmarkt uitbreiden om te profiteren van deze ontwikkeling. In het rapport schreef JP Morgan dat China 15 maanden lang heeft ingeteerd op haar strategische voorraden en dat nu het moment gekomen is voor China om de voorraden weer aan te vullen. Beleggers moeten zich volgens de bank vooral richten op de grondstoffen die China voor een groot gedeelte moet importeren. JP Morgan merkt op dat China de laatste tijd extra veel goud heeft ingekocht vanwege de relatief lage goudprijs. Binnenkort zal ook de Chinese import van olie en koper weer aantrekken, zo stellen analisten van de bank.

  • Amerika exporteert goud naar China

    Amerika heeft in de afgelopen jaren netto meer goud geëxporteerd dan ze invoerde. Het verschil tussen import en export kan voor een belangrijk gedeelte toegeschreven worden aan de Chinezen. Sinds 2011 komt ongeveer de helft van de netto export van goud bij de Chinezen terecht. Dat blijkt uit een grafiek die ‘KoosJansen’ maandag op zijn blog publiceerde. KoosJansen dook in de data van usatrade.census.gov en telde alle transacties van ‘non monetary’ goud. Voor de zuiverheid van de data liet hij de categorieën als ‘scrap gold’ buiten beschouwing. Van dit goud is de zuiverheid niet direct af te leiden.

    Amerika exporteert goud

    Hoe dan ook, onderstaande grafiek laat de verhouding zien tussen de import en de export van goud. In één oogopslag wordt duidelijk dat de Verenigde Staten sinds 2010 meer goud exporteerden dan importeerden. In 2012 was de netto export van goud door de VS ongeveer 214 ton, daarvan ging volgens onderzoek van KoosJansen 130 ton richting China (60,7%). In de eerste helft van dit jaar heeft de VS netto al 166 ton goud verkocht, waarvan 101 ton bestemd was voor China (60,8%).

    Amerikaanse export en import van goud
    Amerikaanse export en import van goud, klik voor grotere afbeelding (Bron: KoosJansen)

    Goudmijnproductie

    Netto exporteerde de VS meer goud dan ze importeerde, maar die ontwikkeling is minder zorgwekkend dan ze misschien lijkt. De Verenigde Staten staat namelijk nog steeds in de top 5 van goud producerende landen. In 2011 produceerden Amerikaanse goudmijnen in totaal 234 ton goud, in 2012 was dat 227 ton. Jaarlijks neemt de bovengrondse goudvoorraad binnen de Amerikaanse landsgrenzen toe, zo lang de netto export kleiner is dan de mijnproductie. In 2012 lagen deze volumes al dicht bij elkaar.

  • Chinezen halen steeds meer goud uit Zwitserse kluizen

    Chinezen kopen dit jaar nog meer goud dan in 2012, zo blijkt uit de maandelijkse importcijfers en data van de Shanghai Gold Exchange. Op Marketupdate hebben we al meerdere keren over deze trend geschreven. Een nieuwe grafiek van Koos Jansen laat zien dat de Chinezen steeds meer goud weghalen uit Zwitserland…

    De daling van de goudprijs heeft de Chinezen nog enthousiaster gemaakt voor het glimmende edelmetaal. Dat blijkt als we de importcijfers van 2013 naast die van vorig jaar leggen. De toegenomen belangstelling voor goud onder de Chinezen is ook af te lezen aan de hoeveel goud die iedere week wordt uitgeleverd op de Shanghai Gold Exchange (klik hier voor grafieken).

    Voor Chinezen is fysiek goud méér dan zomaar een beleggingsobject, zoveel is door de jaren heen wel duidelijk geworden. Maar waar halen ze al dat goud vandaan? Koos Jansen dook in de data van de Hong Kong Census and Statistics Department en bespeurde daarin de volgende trend.

    Chinezen importeren steeds meer goud uit Zwitserland (Bron: Koosjansen.blogspot.nl)

    Zwitserland

    China begon in 2010 een substantiële hoeveelheid goud uit Zwitserland te importeren. Maar dit jaar gaat het pas echt hard, want in de eerste helft van dit jaar hebben de Chinezen al ~270 ton goud weggehaald uit Zwitserse bankkluizen. Als er in de tweede helft van dit jaar evenveel goud gekocht wordt kan de totale import vanuit Zwitserland in 2013 de 500 ton passeren!

    De verschuiving van goud richting China is een logisch gevolg van een niet meer functionerend “dollarexport” systeem. De Chinezen nemen geen genoegen meer met Amerikaanse staatsobligaties, zeker niet nu de Federal Reserve structureel geld bijdrukt om de schuld van Amerika te financieren. China wil betaald worden voor haar export en verlangt daarvoor niets minder dan fysiek goud!

    Bron: Koosjansen.blogspot.nl

  • Shanghai Gold Exchange zet goudmarkt op de kop

    De hoeveelheid goud die dagelijks verhandeld wordt in Hong Kong is nog steeds niet te vergelijken met het handelsvolume in New York en Londen. Toch speelt de Shanghai Gold Exchange (SGE) een steeds grotere rol in de goudmarkt, zoals onderstaande grafieken laten zien. The Real Asset Company levert daar met een aantal grafieken het bewijs van.

    De goudprijs komt vandaag de dag tot stand op de Comex, een handelsplatform waar men voortdurend claims op goud uitwisselt. Het is de waarde van deze papieren claimbewijzen die bepaalt voor welk bedrag gouden munten en baren verhandeld worden. Op zich is dat niet zo vreemd, ware het niet dat hooguit een paar procent van al het aangeboden goud op de Comex daadwerkelijk uitgeleverd wordt. De rest van de aflopende contracten wordt doorgerold of in geld uitgekeerd (cash settlement). Dat komt omdat er ook aan de vraagzijde van de markt veel spelers actief zijn die leverage gebruiken of geen belangstelling hebben voor fysieke uitlevering van goud.

    Shanghai Gold Exchange

    De Chinezen doen dat heel anders, want op de Shanghai Gold Exchange is het wel gebruikelijk om fysiek goud op te vragen. Sinds 2009 wordt  minstens één op de vier contracten omgezet in fysieke uitlevering van goud. In bepaalde periodes was dat zelfs 40 tot 45 procent! Onderstaande grafieken laten zien dat zowel het percentage fysieke uitlevering als het totaalvolume van fysiek goud in een stijgende trend zit. De laatste twee grafieken tonen aan dat Chinezen vooral in 2013 heel veel goud kochten. Dat is in overeenstemming met onze eerdere berichtgeving op Marketupdate.

    @KoosJansen

    Onderstaande grafieken zijn afkomstig van The Real Asset Company, maar ook deze site heeft Koos Jansen geraadpleegd voor uitleg bij de cijfers. Dezelfde Koos Jansen stuurde ons in juni ook al een grafiek met data van de Shanghai Gold Exchange. Hij is ook actief op twitter.

    Goudhandel aan de SGE is marginaal vergeleken met Londen en de Comex… (Bron: The Real Asset Co)

    … maar er wordt naar verhouding veel meer fysiek goud uitgeleverd! (Bron: The Real Asset Co)

    Wekelijkse handelsvolume op de SGE voor drie soorten goudcontracten (Bron: The Real Asset Co)

    Wekelijks uitgeleverd gewicht aan goud in stijgende trend (Bron: The Real Asset Co)

  • Grafiek: Goud verhuist massaal naar Hong Kong

    Volgens de World Gold Council is de jaarlijkse vraag naar goud meer dan 4.000 ton. Daarvan komt een aanzienlijk deel voor rekening van India en China, twee economieën die zich razendsnel ontwikkelen en die beide meer dan een miljard inwoners hebben. Koos Jansen verzamelde gegevens van de handel in fysiek goud en maakte daar de volgende grafieken van…

    De grafieken laten de import van goud zien in Hong Kong, een stadsstaat die beschouwd kan worden als een doorvoerhaven voor China. De groene balken weerspiegelen de totale import van goud, terwijl de blauwe balken de export aangeven. De trend is duidelijk te zien aan de rode lijn, want die heeft betrekking op het volume dat netto China binnenkomt. In 2012 importeerde Hong Kong 743 ton, bijna de helft meer dan het volume van 2011!

    Dit jaar kopen de Chinezen nog meer goud dan ooit tevoren. Dat blijkt niet alleen uit de importcijfers die we onlangs op Marketupdate publiceerden, maar ook uit de grafiek van Koos Jansen. In de eerste helft van dit jaar werd er al bijna evenveel fysiek goud ingevoerd als in heel 2012 (715 versus 743 ton). De tweede grafiek geeft dezelfde data weer, maar dan wekelijks. China begon pas in mei 2011 grootschalig goud te kopen. Klik op de grafieken voor een grotere versie.

    Bron: Koosjansen.blogspot.nl

    Chinezen importeren steeds meer goud (Bron: koosjansen.blogspot.nl)

    Een wekelijks overzicht van dezelfde data (Bron: koosjansen.blogspot.nl)

  • Chinezen verdubbelen import van goud in 2013

    In anderhalf jaar tijd heeft China bruto 1.461 ton goud geïmporteerd, een aanzienlijk volume. Naar schatting blijft daar netto ongeveer 1.000 ton van over, uitgaande van de verschillen tussen bruto en netto import in de afgelopen maanden. Het land blijft onverminderd goud kopen, ondanks het feit dat de goudprijs dit jaar al met 25% gezakt is. Onlangs werden de cijfers van mei gepubliceerd en ook deze cijfers wijzen op een voortzetting van de trend. In deze maand importeerde China 127 ton goud, aanzienlijk meer dan de 75,6 ton in dezelfde maand van vorig jaar.

    Het is niet alleen de import van goud die blijft toenemen, want ook de mijnproductie van China neemt toe. Haalde het land in 2011 nog 355 ton goud uit de grond, in 2012 was dat al meer dan 400 ton. Volgens schattingen zal de mijnproductie in 2015 verder stijgen tot 420 ~ 450 ton. Als we de binnenlandse mijnproductie en de import van goud samenvoegen komen we tot de conclusie dat China met afstand de grootste afnemer van goud is. In 2015 neemt China naar schatting de helft van de wereldwijde goudmijnproductie af.

    Wat betekent dat voor de goudprijs?

    De grote vraag naar goud uit Azie ondersteunt de goudprijs, al is daar voorlopig nog weinig van te merken. Op zich is dat niet vreemd, want ook China heeft belang bij een lagere goudprijs. De beste manier om zoveel mogelijk van het gele metaal te bemachtigen is om het steeds in kleine hoeveelheden aan te kopen. Zo lang de goudprijs laag is kan het edelmetaal ongehinderd en onopgemerkt verhuizen richting Azië. Een snel stijgende goudprijs maakt het voor China moeilijker om veel goud te kopen. Nu de druk op de goudmarkt wat lager is geworden (zie de voorraadontwikkeling van GLD) kan China wat meer geel metaal van de markt halen.

    Cumulatieve import van goud in China sinds begin 2012 (Bron: Zero Hedge)

    In 2013 wordt er bijna twee keer zoveel goud ingevoerd als in 2012 (Bron: Zero Hedge)

  • China koopt 50.000 ton gouderts van het Russische Polymetal

    De Chinezen hebben sinds 2009 een officiële reserve van 1.054 ton, sindsdien geeft het land geen gegevens meer door ten aanzien van haar goudreserve. Door de omvangrijke import en mijnproductie van goud houdt men er rekening mee dat de goudvoorraad van China anno 2013 een stuk groter is. Het afgelopen jaar importeerde China bruto 834,5 ton goud, bijna een verdubbeling ten opzichte van de 431,2 ton die in 2011 bruto werd ingevoerd. Tegelijkertijd groeide ook de binnenlandse mijnproductie van China, van 355 ton in 2011 naar 403 ton in 2012.

    Het gouderts dat China koopt van Polymetal is al voor een deel gezuiverd, want de ertsgraad is ongeveer 55 gram goud per ton. Gouderts dat ruw uit de mijnen komt heeft een goudgehalte van enkele grammen per ton. In het contract staat dat Polymetal 15.000 ton aan gezuiverd gouderts zal leveren, opgesplitst in twee tranches van respectievelijk vijfduizend en tienduizend ton. China heeft een optie op nog eens 35.000 ton, waarmee het totaal op 50.000 komt.

    De eerste ladingen erts worden in augustus en september verscheept, wanneer de haven van Pevek aan de Oost-Siberische zee daar gereed voor is. Polymetal is blij met de overeenkomst, omdat ze door de deal met China sneller kunnen beschikken over vrij beschikbare cashflows.

    Bron: Bullionstreet

    De open pit Mayskoye goudmijn van Polymetal verkoopt erts aan China

  • Ghana opent aanval op illegale goudmijnen van Chinezen

    Sommigen mijnen werken zonder vergunning en dragen geen ‘royalties’ en belastingen af aan de Ghanese overheid, zo schrijft Bloomberg. Daar wordt steeds vaker tegen opgetreden door de autoriteiten, zo lezen we op Bloomberg. Ghana wil 166 Chinezen uitzetten die al eerder waren gearresteerd voor illegale goudmijnactivitieten en prostitutie.

    “De Chinezen zijn welkom zo lang ze voldoen aan alle regels. Als ze illegaal naar goud gaan zoeken loopt de Ghanese overheid inkomsten uit goudmijnactiviteiten mis”, aldus Isaac Kojo Abraham van de Ghana’s Minerals Commission. Bloomberg schrijft dat de Chinese goudmijnen meer milieuvervuiling met zich meebrengen dan goudmijnen van de lokale bevolking. De Chinesen zetten namelijk veel groter materieel in om het goud op te graven dan de plaatselijke bevolking.

    Vervuiling

    Terwijl Chinese goudmijnen in Ghana werken met grote graafmachines gebruiken de kleinschalige lokale goudmijnen van de lokale bevolking uitsluitend handgereedschap. Volgens Ghanese boeren vervuilen de illegale Chinese goudmijnen de kwaliteit van het oppervlaktewater veel meer dan de lokale bevolking.

    De Ghanese president John Mahama heeft afgelopen maand een task force in het leven is geroepen die de goudmijnsector van Ghana moet zuiveren. Hij beloofde dat kleinschalige mijnactiviteiten voorbehouden moeten blijven aan de Ghanese bevolking. Ook zei hij dat de autoriteiten harder op zullen treden tegen Ghanese goudmijnen die illegaal buitenlanders betrekken bij hun mijnactiviteiten. Van deze mijnen kan de vergunning en gereedschap in beslag genomen worden.

    Chinese goudzoekers

    In de Ashanti regio van Ghana werden op 2 juni 124 Chinezen aangehouden, zo schrijft de Chinese ambassade in Ghana op haar website. De Chinese autoriteiten houden de ontwikkelingen goed in de gaten. Er werken ongeveer 20.000 tot 30.000 Chinezen in Ghana, het land dat na Zuid-Afrika de grootste goudproducent van het Afrikaanse continent is. Daarvan zouden er ongeveer 12.000 afkomstig zijn van het Shanglin gebied in de Chinese provincie Guangxi.

    Ghana produceerde het afgelopen jaar 89 ton goud, goed voor een 10e plek op de wereldwijde ranglijst. In 2011 kwam er nog 80 ton goud uit Ghanese mijnen.

    Documentaire van Al Jazeera over corruptie in de Ghanese goudmijnsector

  • Vraag naar goud in Shanghai benadert wereldwijde mijnproductie!

    Onderstaande grafiek is samengesteld door @KoosJansen en is gebaseerd op data van de Shanghai Gold Exchange. De grafiek laat zien dat er een stijgende lijn zit in de vraag naar fysiek goud. De prijsdaling van goud lijkt de vraag naar fysiek metaal alleen maar aan te wakkeren, zo blijkt ook uit deze cijfers. De ‘spike’ in april correspondeerde met de grootste prijsdaling van goud in ruim dertig jaar tijd. In de weken die volgden bleef de vraag naar fysiek metaal groot, gezien de volumes die uitgeleverd werden aan de Shanghai Gold Exchange.

    Onderstaande grafiek spreekt boekdelen over de dynamiek van de goudmarkt. De goudprijs wordt vastgesteld op de Comex, waar vrijwel uitsluitend papieren claimbewijzen op fysiek goud verhandeld worden. Deze prijs kan sterk fluctueren op basis van de vraag naar en het aanbod van papieren claims op goud. Ondertussen vindt de meeste handel in fysiek goud elders plaats, namelijk in Azie. Data van de World Gold Council laat zien dat India en China samen goed zijn voor bijna de helft van de wereldwijde vraag naar goud.

    Fysieke uitlevering van goud op de Shanghai Gold Exchange blijft toenemen, klik voor grotere afbeelding (Bron: @KoosJansen)

    India en China blijven kopen

    Terwijl de prijs van goud op de Comex daalt neemt de vraag naar fysiek edelmetaal in de Aziatische markt alleen maar verder toe. De afgelopen maand publiceerden we de volgende artikelen op Marketupdate:

    Onderstaande grafiek van het uitgeleverde volume laat zien dat de druk op de goudmarkt steeds groter wordt. Dit jaar waren er al een aantal momenten waarop de vraag naar goud het wereldwijde aanbod van goudmijnen oversteeg. Vorige week berichtte Reuters dat de premies op goudbaren in Singapore en Hong Kong stijgen, omdat de vraag naar goud het aanbod overstijgt.

    Meer fysieke uitlevering

    Toen @KoosJansen de gegevens van de Shanghai Gold Exchange op een rij zette kwam hij tot een opvallende conclusie. Van alle verhandelde contracten werd ieder jaar een groter percentage fysiek uitgeleverd. Was dat in 2008 nog maar 24,3% van het totaal, in 2013 was dat al toegenomen tot 43,5%. Dat is een enorm verschil met de Comex, waar slechts een fractie van de contracten leidt tot fysieke uitlevering. De afgelopen jaren zag deze ontwikkeling er als volgt uit:

  • Grafiek: Schulden China groeien harder dan economie

    Volgens analist Wei Yao van het Franse SocGen is de trend van de afgelopen vijf kwartalen niet uniek, maar wel zorgelijk. Het percentage wanbetalingen en betalingsachterstanden op kredieten van bedrijven en lokale overheden kan volgens hem niet meer genegeerd worden. De stijging van de financieringskosten op het macro-economische niveau is volgens de analist veel groter geweest dan de onderliggende economische groei kan dragen. Zero Hedge vergelijkt het met een groeiende sneeuwbal van niet-rendabele schulden en spreekt zelfs van een dreigend ‘Minsky moment’.

    Kredietgroei groter dan de economische groei (Afbeelding via Zero Hedge)

    ‘Minsky moment’

    Econoom Minsky introduceerde deze term om het plotselinge moment aan te duiden waarop de papieren waarde van bezittingen in elkaar klapt. Het is een onderdeel van de kredietcyclus of de bedrijfscyclus. Het is het moment waarop de cashflows van bezittingen niet meer voldoende zijn om de financieringskosten van deze bezittingen te dragen. Het is het punt waarop de economie volledig verzadigd is met schulden en daardoor niet meer kan groeien. In het Minksy moment worden bezittingen massaal van de hand gedaan en vlucht men in cash. Bezittingen worden daardoor opeens veel minder waard.

    In het eerste kwartaal van 2013 was er een jaar-op-jaar kredietgroei van 20%, terwijl de economie in dezelfde periode slechts met 10% groeide. Zoals onderstaande grafiek laat zien is het gat sinds begin 2012 weer toegenomen, maar is de situatie vandaag de dag nog lang niet zo dreigend als in 2009 en 2010. Desondanks moeten we ons ook nu zorgen maken, zo schrijft de analist van SocGen.

    Schuldengroei > economische groei

    Sinds 2009 was de kredietgroei in China vrijwel continu groter dan de nominale economische groei, met uitzondering van slechts één kwartaal (Q4 2011). In de jaren daarvoor groeide het GDP in meer dan de helft van de gevallen sneller dan de hoeveelheid kredieten. In 2009 groeide de hoeveelheid kredieten razendsnel door stimulerend beleid van de regering. Na het uitbreken van de financiele crisis werd ook in China pogingen ondeomen om een deflatoire depressie te voorkomen. Door goedkope kredieten te verstrekken kreeg de economie weer een nieuwe impuls. De rekening voor al die extra leningen werden naar de toekomst geschoven.

    De schuldenexpansie vereist een productieve aanwending van krediet en een sterke private sector. Onderstaande tabel laat zien hoe de bedrijfskredieten zijn opgebouwd in China en wat de gemiddelde rentes en looptijden van deze kredieten zijn. Eind vorig jaar hadden de bedrijfskredieten een omvang van 145 tot 150 procent van het GDP. Als de verschillende soorten kredieten naar verhouding worden meegewogen blijkt dat de totale financieringskosten (aflossing + rente) in 2012 29,9% van het GDP waren.

    Totale financieringskosten met aflossing is al bijna 30% van het GDP (Afbeelding via Zero Hedge)

    De analist van SocGen verwijst naar een studie van de BIS, waaruit blijkt dat er in het verleden meer vergelijkbare gevallen zijn geweest met een slechte afloop. Voorbeelden zijn Finland (begin jaren ’90), Korea (1997), het Verenigd Koninkrijk en de VS (2009). De toenemende schulden drukken steeds meer op de economische groei. Ook China begint daar meer last van te krijgen. Dat zien we al aan de teruglopende groeipercentages van de Chinese economie van de laatste tijd.

  • China investeert in $5 miljard in Wit-Russische stad

    Wit-Rusland, dat in 2009 nog voor een bailout van $6,5 miljard moest aankloppen bij Rusland en het IMF, heeft grote ambities om te groeien. Daarbij zoekt het land steeds meer toenadering tot China. In 2009 werd reeds een valutaswap $3 miljard getekend die de handel tussen Wit-Rusland en China moet bevorderen. Chinese regeringsleiders willen al langer een industrieel centrum bouwen binnen de EU. In 2010 wist de tweede grootste economie van de wereld al een overeenkomst te sluiten met Bulgarije. Daar bouwt men een soortgelijke stad, zij het op veel kleinere schaal dan in Wit-Rusland.

    Globalisering

    De globalisering wordt gedreven door een zoektocht naar de laagste kostprijs en de meest gunstige handelsvoorwaarden. Ook dat speelde een rol in het besluit een stad te bouwen in Wit-Rusland. Door speciale wetgeving kunnen Chinese en Wit-Russische bedrijven aanspraak maken op belastingvoordelen. High-tech industrie kan in Wit-Rusland profiteren van lagere belastingen, indien het bedrijf meer dan 10 jaar actief is. Bloomberg schrijft dat tien bedrijven al belangstelling hebben voor het bouwen van een fabriek op deze nieuwe locatie.

    In april ontmoette de toenmalige Chinese premier Wen Jiabao in Warschau een meeting tussen regeringsleiders van Centraal- en Oost-Europese landen. Tijdens deze ontmoeting werd uitvoerig gesproken over het versterken van de handelsrelatie met China. Daaruit kwam een 12-stappenplan rollen.  Eén daarvan had betrekking op het bouwen van economische zones in verschillende landen door China.

    Financiering

    De Export-Import Bank of China en de China Development Bank Corp. zullen financiering verstrekken voor het Wit-Russische project. Rusland bouwt en financiert een $10 miljard kosten kecentrale in Wit-Rusland, die tegen 2018 gereed moet zijn. De eerste fase van de nieuwe stad die de Chinezen samen met Wit-Rusland zullen bouwen is naar schatting in 2020 gereed. Tien jaar later voltooit men de tweede fase van het project.

    China gaat $5 miljard investeren in de bouw van een economische zone in Wit-Rusland

    Video van RussiaNewsCloud.com