Categorie: Valutacrisis

Grafiek: China dumpt dollarreserves

China heeft in november voor de zesde maand op rij dollarreserves in de verkoop gedaan, zo blijkt uit de nieuwste cijfers die het Amerikaanse ministerie van Financiën deze week naar buiten bracht. Uit de maandelijkse rapportage blijkt dat China in november nog maar $1,05 biljoen aan schuldpapier van de Verenigde Staten op haar balans had staan, een daling van $66,4 miljard ten opzichte van een maand eerder. Daarmee was het tevens de grootste daling in één maand sinds december 2011.

De totale valutareserves van China zijn sinds 2014 van $4 biljoen naar ongeveer $3 biljoen gedaald. De valutareserves dalen door een vlucht van kapitaal uit de Chinese economie. Daardoor staat ook de waarde van de Chinese yuan zo onder druk. In totaal heeft de rest van de wereld $5,94 biljoen van de Amerikaanse staatsschuld gefinancierd. Dit schuldpapier is grotendeels in handen van centrale banken, maar ook in handen van institutionele beleggers.

De volgende grafiek laat zien dat China op ongekende schaal haar dollarreserves van de hand doet. Wie moet de Amerikaanse tekorten financieren als het buitenland dat niet meer wil doen? Dat is de grote uitdaging waar Trump voor komt te staan als hij zijn fiscale stimuleringsprogramma van $1 biljoen wil realiseren.

China dumpt op grote schaal dollarreserves (Via twitter)

Deze bijdrage wordt u aangeboden door Hollandgold, uw adres voor de aankoop van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over goud kopen? Neem dan contact op via [email protected] of bel +31(0)88-4688400.

20 januari 2017
ECB laat rente ongewijzigd

De ECB heeft zojuist haar bekendgemaakt de rente ongewijzigd te laten. Banken kunnen nog steeds tegen een rente van 0,0% lenen van de centrale bank, terwijl ze voor het parkeren van overtollige reserves een rente van 0,4% moeten betalen. Vanmiddag om 14:30 zal ECB-president Draghi een toelichting geven op het rentebesluit en de vragen van de pers beantwoorden. De persconferentie is vanaf 14:30 via onderstaande livestream te volgen.

Inflatie

We zijn vooral benieuwd wat Draghi over de oplopende inflatie in de Eurozone te zeggen heeft. Dat cijfer kwam onlangs uit op 1,1%, terwijl de inflatie in Duitsland zelfs de 1,7% aantikte. Door de oplopende inflatie en de stijgende rente op de obligatiemarkt wordt de druk op de Europese centrale bank steeds groter om het voorbeeld van de Federal Reserve te volgen en de rente stapsgewijs te verhogen.

De rente is nu al zo lang laag dat er bubbels dreigen te ontstaan in de economie, onder meer op de huizenmarkt en in de markt voor bedrijfsobligaties. Vooral in Duitsland is er veel kritiek op het rentebeleid van de centrale bank, dat vooral de spaarders benadeelt.

19 januari 2017
Infographic: War on Cash

Dankzij mobiele telefoons, internetbankieren en tal van andere innovaties wordt het steeds makkelijker om elektronisch te betalen. Erg handig, maar niet geheel zonder gevaren. We worden nog afhankelijker van banken en elektronische systemen, wat niet geheel zonder gevaren is in een tijd van cyberaanvallen.

Een ander bezwaar tegen het afschaffen van contant geld is dat de privacy niet meer te waarborgen is, omdat alle transacties dan worden vastgelegd in computersystemen. Een derde bezwaar tegen een cashloze samenleving is dat het centrale banken in staat stelt een negatieve rente door te berekenen, waardoor je als spaarder nog slechter af bent dan nu het geval is.

The Visual Capitalist maakte een ietwat dramatische, maar wel informatieve infographic van de zogeheten ‘War on Cash’. De infographic laat aan de hand van verschillende voorbeelden zien wat de voor- en nadelen zijn van een wereld zonder contant geld. Zo ver is het overigens nog lang niet, want wereldwijd wordt nog 85% van alle transacties met cash betaald.

Infographic van de ‘War on Cash’ (Bron: Visual Capitalist)

19 januari 2017
Maakt Trump een einde aan de sterke dollar?

Volgens Donald Trump is de waarde van de dollar te hoog en moet daar iets aan gedaan worden om het concurrentievermogen van de Verenigde Staten te verbeteren. Daarmee lijkt hij een andere koers te volgen dan eerdere presidenten, die de sterke dollar juist omarmden met als argument dat een sterke dollar op termijn goed is voor de Amerikaanse economie.

De Amerikaanse dollar staat ten opzichte van een mandje van andere belangrijke valuta op het hoogste niveau sinds 2002, waardoor het voor bedrijven in de Verenigde Staten lastig concurreren is op de wereldmarkt. Hun producten zijn relatief duur in het buitenland, terwijl producten uit het buitenland relatief goedkoper zijn in de VS. Dat betekent dat het voor bepaalde producten goedkoper wordt om deze te importeren in plaats van deze zelf te produceren, waardoor de werkgelegenheid zich naar het buitenland zal verplaatsen.

Handelsoorlog

Trump wil er als president alles aan doen om de werkgelegenheid en de binnenlandse economie te stimuleren. Het omlaag brengen van de dollar is een manier om dat doel te bereiken, maar het risico bestaat dat een nieuwe valutaoorlog zal escaleren tot een handelsoorlog met importheffingen en quota’s. Daarmee kan de overeenkomst van de G7-landen om geen actief wisselkoersbeleid te voeren weer op losse schroeven komen te staan.

Trump heeft onlangs nog gedreigd met een invoerheffing van 35% op auto’s van Duitse makelij. In december werd bekend dat hij ook een algemene importbelasting tot 10% in overweging zal nemen. Ook heeft hij op twitter al meerdere malen kritiek geuit op Amerikaanse bedrijven die hun productie naar het buitenland verplaatsen. Dat kan de spanningen met belangrijke handelspartners als China, Europa en Japan doen oplopen en vergeldingsacties teweeg brengen.

Plaza akkoord
Het is niet voor het eerst dat de sterke dollar voor problemen zorgt. Rond het jaar 1980 moest de Federal Reserve onder leiding van Paul Volcker de rente drastisch verhogen om te voorkomen dat de inflatie uit de hand zou lopen. Dat lukte, maar het onbedoelde neveneffect van deze maatregel was dat de waarde van de dollar begon te stijgen. In vijf jaar tijd werd de munt 50% meer waard ten opzichte van alle andere belangrijke handelsmunten van die tijd, waardoor Amerikaanse bedrijven die internationaal opereerden in de problemen kwamen. In het Plaza Akkoord van 1985 besloten de handelspartners van de VS met goedkeuring van de Verenigde Staten gecoördineerd $10 miljard aan dollars te verkopen. Daardoor daalde de waarde van de dollar op de valutamarkt in twee jaar tijd met 50% ten opzichte van de andere belangrijke handelsvaluta.
Valutareserves
De afgelopen jaren hebben centrale banken al veel dollarreserves van de hand gedaan, maar dat heeft de stijging van de dollar niet tegen kunnen houden. Sinds augustus 2014 zijn de valutareserves van alle centrale banken wereldwijd met meer dan 10% gedaald, van $12,032 biljoen naar $10,814 biljoen. Dat is een daling van omgerekend $42 miljard per maand. Als Trump erin slaagt de dollar te verzwakken en productie terug te halen naar eigen land, dan zal het handelstekort van de Verenigde Staten dalen. Dat betekent dat de stroom van dollars naar de rest van de wereld zal afnemen of opdrogen. Daarmee komt een einde aan het tijdperk van onbeperkte kredietexpansie dat begon met het loslaten van de goudstandaard in 1971, zoals de grafiek rechts laat zien. Volgens de Mexicaanse zakenman en investeerder Hugo Salinas Price zal een daling van de wereldwijde valutareserves een nieuw tijdperk van economische chaos inluiden met concurrerende devaluaties, een oplopend aantal faillissementen en een grote waardedaling van veel financiële activa.

18 januari 2017
Nieuwe bankbiljetten in Venezuela

In Venezuela zijn eindelijk de nieuwe bankbiljetten gearriveerd die het dagelijkse leven wat gemakkelijker moeten maken. Een reeks nieuwe biljetten van 500 tot 20.000 bolivar vervangt de oude 100 bolivar briefjes, die op de zwarte markt nog maar drie dollarcent opleveren. De nieuwe biljetten werden in november al aangekondigd, maar om onduidelijke reden liep de productie en het transport enkele weken vertraging op.

Omgerekend naar de huidige wisselkoers vertegenwoordigen de nieuwe biljetten een waarde van $0,14 (500 bolivar) tot $5,54 (20.000 bolivar). Het is nog maar de vraag hoe lang deze biljetten bruikbaar blijven, want het IMF voorspelt voor dit jaar een inflatie met vier cijfers. Dat betekent dat ook de nieuwe biljetten eind dit jaar zo goed als waardeloos zullen zijn.

Nieuw biljet van 5.000 bolivar is slechts 28 dollarcent waard (Foto via Zero Hedge)

Grotere bankbiljetten

Met grotere coupures kan de centrale bank de geldhoeveelheid nog sneller laten toenemen, want betekent dat de inflatie nog sneller kan stijgen. Voorbeelden uit het verleden leren ons dat grotere bankbiljetten alleen het symptoom en niet de werkelijke oorzaak van hyperinflatie bestrijden. De grote getallen op de bankbiljetten zijn erg confronterend. In vijf jaar tijd daalde de waarde van een bankbiljet van 100 bolivar van ongeveer $10 naar minder dan $0,03, een waardedaling van 99,7%.

Door de hyperinflatie is de economie van Venezuela bijna tot stilstand gekomen. De waarde van het geld daalde in 2016 zo snel dat het niet meer genoeg koopkracht heeft voor het dagelijkse betalingsverkeer. Het is sinds november zelfs makkelijker geworden om het geld te wegen dan om het te tellen.

Hyperinflatie in Venezuela (Grafiek via Goudstandaard)

17 januari 2017
Rogoff: “Afschaffen contant geld is goed voor de armen”
Het afschaffen van contant geld is gunstig voor de allerarmsten en zal helpen om de ongelijkheid in de wereld aan te pakken, zo verwacht econoom Kenneth Rogoff van de universiteit van Harvard. De auteur van het boek “The Curse of Cash” (de vloek van geld) verwacht dat er in een wereld zonder contant geld minder criminaliteit en minder onderbetaald zwart werk is.

Rogoff verwijst naar de Scandinavische landen, die voorop lopen in de transitie naar een cashloze samenleving. Deze landen scoren hoog in de lijsten van minst corrupte en meest transparante landen en dat is volgens de Harvard-econoom een verdienste van het feit dat er zo weinig contant geld gebruikt wordt. In deze landen wordt minder dan 5% van de transacties nog met contant geld afgehandeld, het laagste percentage van alle landen in de wereld.

‘Minder armoede zonder contant geld’

“Als je financiële insluiting doet zoals in Denemarken, waar iedereen een gratis creditcard heeft, dan help je veel problemen de wereld uit. Ik denk dat de armen daar het meest van zullen profiteren”, zo verklaarde Rogoff tijdens een conferentie van het Skagen Fund in Kopenhagen. De econoom haalde veel inspiratie uit zijn bezoek aan de Scandinavische landen, waar de inkomensongelijkheid relatief klein is en waar het vrijwel onmogelijk is om je vermogen uit het zicht van de belastingdienst te houden.

Door contant geld af te schaffen kan ook het immigratieprobleem volgens de Harvard-econoom beter aangepakt worden. Hij redeneert dat het voor bedrijven lastiger zal worden om mensen zwart te laten werken, omdat contant geld het mogelijk maakt om op grote schaal medewerkers te betalen zonder de autoriteiten daarvan op de hoogte te brengen. Voor dat kleine beetje privacy dat mensen nodig hebben volstaan volgens hem bankbiljetten tot $20.

Financiële controle

In de wereld van Rogoff krijgen banken en overheden nog meer macht om je hele doen en laten uit te zoeken en in kaart te brengen. Vandaag de dag moeten banken al betaalgegevens kunnen delen met bedrijven. Nu is daar nog wel uw goedkeuring voor nodig, maar daar kan in de toekomst verandering in komen als gevolg van een ‘noodtoestand’ of ’terrorisme’.

In een wereld zonder contant geld leg je nog meer macht in handen van banken en overheden en wordt je als individu nog afhankelijker. Anoniem goud kopen om een deel van je vermogen buiten het bereik van overheden te houden zal dan ook niet meer mogelijk zijn.

Lees ook:
- Kenneth Rogoff: “Geen biljetten groter dan $10”
- Economen pleiten voor afschaffen contant geld
16 januari 2017

Sheik Imran Hosein over de petrodollar en goud

De afgelopen honderd jaar is goud steeds verder weggedrukt uit het monetaire systeem en heeft de dollar de rol van het edelmetaal overgenomen. Tot 1971 werd de dollar gedekt door goud, daarna begon het tijdperk van de petrodollar waarin de dollar gedekt werd door de gigantische olievoorraden van Saoedi-Arabië.

Een oceaan van olie werd het nieuwe fundament waarop het dollarimperium gebouwd werd en waarmee de Verenigde Staten haar positie als supermacht wist te versterken. De goudvoorraden van centrale banken werden in dit systeem onbruikbaar gemaakt en liggen sindsdien te verstoffen in de kluis.

Sheik Imran Hosein legt in duidelijk taal uit hoe het monetaire systeem van goud en zilver evolueerde naar ongedekt papiergeld en hoe dit geldsysteem uit elkaar zal spatten. Daarna zal ook het papiergeld verdwijnen en blijft er volgens Imran Hosein alleen onzichtbaar elektronisch geld over.

Volg Marketupdate nu ook via Telegram

Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!

14 januari 2017

Deze valuta worden geplaagd door politiek risico

De waarde van een munt reageert niet alleen op economische factoren, maar ook op een toename in politieke onzekerheid. Analist Kit Juckes van Société Générale maakte een overzicht van de slechtst presterende valuta van dit jaar en concludeert dat de zwakste munten van dit jaar allemaal geplaagd worden door politieke risico’s.

Een autoritair regime en angst voor terreuraanslagen in Turkije drukken de waarde van de Turkse lira omlaag, terwijl de Mexicaanse peso onder druk staat uit vrees voor protectionistische maatregelen in de Verenigde Staten, haar grootste handelspartner. Het Britse pond staat op de derde plaats van zwakste valuta, omdat het vooruitzicht van een Brits vertrek uit de EU meer onzekerheid met zich meebrengt. De Britse premier Theresa May zou aansturen op een zogeheten ‘harde Brexit’, wat ongunstig is voor het financiële centrum van Londen.

Volgens analist Juckes hebben de drie best presterende en slechtst presterende valuta allemaal één gemeenschappelijk kenmerk, namelijk dat ze een relatief hoge beta hebben. Dat betekent dat de waarde van deze munten sterker beweegt dan die van de Amerikaanse dollar. Vorig jaar waren deze valuta minder populair en gaven valutahandelaren de voorkeur aan de relatief veilige dollar. De verwachting dat grondstoffenprijzen door een oplopende inflatie weer zullen stijgen maakt de valuta van belangrijke grondstof producerende landen weer populair.

Slechts presterende valuta gebukt onder politiek risico (Bron: Bloomberg)

12 januari 2017
Chinese centrale bank: “Daling valutareserves geen probleem”

De Chinese centrale bank maakt zich geen zorgen over de snelle daling van de valutareserves. Volgens Fan Gang, adviseur van de centrale bank, is deze ontwikkeling op de lange termijn juist goed nieuws, omdat de yuan de afgelopen jaren mogelijk wat overgewaardeerd is geraakt. In een interview met Reuters legt Gang uit dat de nieuwe kapitaalcontroles nodig zijn om snelle fluctuaties in de reserves te voorkomen.

De valutareserve van China is vorig jaar een een hoog tempo gedaald en bereikte in december het laagste niveau in zes jaar. Vanaf de piek in 2014 is de valutareserve van het land met ongeveer $1 biljoen gedaald. Deze strategiewijziging werd overigens al ruim van tevoren door de Chinese autoriteiten aangekondigd, want in mei 2014 noemde de Chinese premier Lio Keqiang de hoeveelheid buitenlandse valuta in de reserves al een ‘zware last’.

Valutareserves China dalen in rap tempo (Grafiek via Bloomberg)

Piek in valutareserves

Sinds 2014 zijn niet alleen de Chinese, maar ook de wereldwijde valutareserves gedaald. Dat gebeurde na de daling van de olieprijs, die eind 2014 door Saoedi-Arabië in gang werd gezet. De meeste centrale banken verkleinen sindsdien hun dollarreserves, omdat ze minder blootstelling willen aan de Amerikaanse munt of omdat ze meer valutareserves moeten aanspreken om een waardedaling van hun eigen munt op te vangen.

Veel opkomende markten hanteerden de afgelopen twee decennia een beleid waarbij ze hun munt kunstmatig goedkoop maakten, door de opbrengsten uit de export opnieuw uit te lenen aan de Verenigde Staten. De dollarreserves (Amerikaanse staatsobligaties) dienden vervolgens als het onderpand voor de geldcreatie in eigen land.

Door dit model hielden de opkomende economieën hun eigen munt kunstmatig goedkoop, waardoor ze veel werkgelegenheid en economische groei naar zich toe trokken. Maar nu deze landen zich meer zorgen over de waarde van de dollar zien zij hun enorme dollarreserves in toenemende mate als een risico.

Ook in China vraagt men zich af waarom ze de Amerikaanse tekorten nog langer zouden moeten financieren. Daarover zei adviseur Fan Gang het volgende:

“We hebben gesproken over de inefficiëntie van $4 biljoen aan valutareserves en over hoe belachelijk het is dat een ontwikkelende economie een ontwikkeld land financiert. Met de toevoeging van de yuan aan het valutamandje van de SDR is de Chinese munt een internationale valuta geworden, wat betekent dat China minder buitenlandse valuta hoeft aan te houden.”

Valutareserves dalen al sinds september 2014 (Grafiek van Bloomberg)

Daling Chinese yuan

De Chinese yuan is vorig jaar met 6,6% in waarde gedaald ten opzichte van de Amerikaanse dollar, de grootste waardedaling in een jaar sinds 1994. Door een kapitaalvlucht richting de dollar staat de Chinese munt onder druk, maar daar maken de Chinese autoriteiten zich nu nog geen zorgen over.

Volgens de centrale bank mag de yuan dit jaar maximaal 25% in waarde dalen tegenover de dollar. Dit aanpassingsproces kan afgeremd worden met nieuwe kapitaalcontroles en de verkoop van nog meer dollarreserves. Daarover zei Yu Yongding, voormalig adviseur van de Chinese centrale bank, het volgende. Hij verwacht dat de kapitaalvlucht en de waardedaling van de yuan ook dit jaar zal aanhouden.

“Als de yuan teveel in waarde daalt, dan kan China de kapitaalcontroles uitbreiden. We hebben een grote hoeveelheid valutareserves en we hebben een bodem gesteld op maximaal 25% waardedaling. We moeten niet bang zijn voor een depreciatie van de munt, omdat ik geloof dat deze beperkt zal zijn. we kunnen deze volledig controleren.”

10 januari 2017
Zwitserse centrale bank verdient 24 miljard frank aan valutareserves
De Zwitserse centrale bank heeft het afgelopen jaar 24 miljard Zwitserse frank verdiend aan haar valutareserves en aandelenportefeuille. De valutareserves, die voor het grootste deel uit staatsobligaties bestaan, leverden al 19 miljard frank aan rente op. Daarnaast verdiende de centrale bank een paar miljard aan dividend op de aandelenportefeuilles en aan de negatieve rente op reserves die Zwitserse banken bij de centrale bank parkeren.

Sinds het uitbreken van de financiële crisis van 2008 heeft de Zwitserse centrale bank vrijwel onophoudelijk de waarde van haar eigen munt moeten onderdrukken. Door een kapitaalvlucht richting de Zwitserse frank werd de munt steeds duurder, waardoor het concurrentievermogen van Zwitserse bedrijven en de toerismesector verslechterde.

Valutareserves

Om de waardestijging van de munt af te remmen drukte de centrale bank de afgelopen jaren honderden miljarden Zwitserse franken bij, die ze meteen weer inwisselde voor met name euro’s en dollars. Ook verlaagde de centrale bank de rente, om een vlucht in de Zwitserse munt te ontmoedigen.

Het resultaat van deze interventies is dat de centrale bank nu valutareserves met een waarde van omgerekend 666 miljard frank op haar balans heeft staan, meer dan tien keer zoveel als voor de crisis. De volgende grafiek laat in één oogopslag zien hoe de valutareserves in acht jaar tijd explodeerden.

Valutareserves Zwitserse centrale bank (1997-2016)

Gratis geld

Als we praten over de valutareserves van een centrale bank, dan hebben we het niet over hoge stapels bankbiljetten die in een kluis liggen te verstoffen. In plaats daarvan houden centrale banken staatsobligaties aan, omdat deze binnen het huidige financiële systeem als zeer liquide en relatief veilig te boek staan. In het geval van de Zwitserse centrale bank zijn dat dus obligaties van met name Eurolanden en de Verenigde Staten. Daarover betalen deze landen rente, die in dit geval ook ten goede komt aan de centrale bank.

Zo verdient de Zwitserse centrale bank dus aan de rente die de Europese en Amerikaanse belastingbetaler moet ophoesten. En dat allemaal met geld dat een centrale bank bijna onbeperkt kan bijdrukken! Bijna onbeperkt, want als geld drukken een manier was om rijk te worden, dan waren Zimbabwe en de Venezuela nu zeer welvarend geweest…

Lees ook:
Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.
9 januari 2017
Economist: Bereid je voor op nieuwe wereldmunt (1988)
In 1988 publiceerde de Economist een coverartikel over de komst van een nieuwe wereldmunt, die nationale valuta van alle grote economieën op een gegeven moment overbodig zal maken. Een nieuwe wereldmunt is de logische vervolgstap in een globaliserende wereld die door telecommunicatie steeds kleiner wordt, zo luidt de conclusie.

Een nieuwe wereldmunt betekent het opgeven van monetaire soevereiniteit, die op dat moment sowieso al zeer beperkt was door de tucht van de wereldwijde financiële markten. Kapitaalstromen zijn al groter dan de goederenstromen tussen landen, wat betekent dat een ongunstig monetair beleid in het ene land razendsnel een uitstroom van kapitaal tot gevolg zal hebben. Een wereldmunt is daarom onvermijdelijk voor stabiele prijzen en economische groei, zo luidt de conclusie van het artikel.

Bereid je voor op een nieuwe wereldmunt

Economist, 1 september 1988, pag. 9-10
Over dertig jaar zullen Amerikanen, Japanners, Europeanen en mensen in veel andere rijke landen en in sommige relatief arme landen hun boodschappen afrekenen met dezelfde munt. De prijzen zullen niet in dollars, yen of Duitse marken vermeld worden, maar in laten we zeggen de Phoenix. De Phoenix zal de gewenste munt worden voor bedrijven en consumenten, omdat het gemakkelijker zal zijn dan de nationale munten van vandaag de dag, die tegen die tijd gezien zullen worden als een eigenaardige bron van verstoringen in het economische leven van de afgelopen eeuw. Aan het begin van 1988 lijkt dit een uitzinnige voorspelling. Voorstellen voor een eventuele monetaire unie waren er vijf tot tien jaar geleden, maar die konden de terugval van 1987 niet voorkomen. De overheden van de grote economieën probeerden een paar centimeter dichter bij een meer gecontroleerd systeem van wisselkoersen te komen. Een logische voorbode, zo lijkt het, voor radicale monetaire hervormingen. Vanwege gebrek aan coördinatie in het onderliggende economische beleid werd het een grote mislukking, ze provoceerden de rentestijging die in oktober de crash op de aandelenmarkt veroorzaakte. Deze gebeurtenissen schrikten wisselkoers hervormingen af. De marktcrash leerde hen dat doen alsof er sprake was van samenwerking slechter kan zijn dan niet doen en dat nieuwe pogingen om valuta aan elkaar te koppelen zouden voortmodderen zo lang er niet meer daadwerkelijke samenwerking plaatsvindt (en overheden een deel van hun economische soevereiniteit opgeven).
De nieuwe wereldeconomie
De grootste verandering in de wereldeconomie sinds begin jaren ’70 is dat kapitaalstromen de goederenstromen hebben vervangen als drijvende kracht achter de wisselkoersen. Als gevolg van ongelimiteerde integratie van de financiële markten kunnen verschillen in nationaal economisch beleid de rente (of de verwachting daarvan) maar beperkt beïnvloeden. Echter, ze kunnen gigantische verschuivingen van financiële activa van het ene naar het andere land veroorzaken. Deze geldstromen marginaliseren de invloed van goederenstromen op vraag en aanbod van verschillende valuta. Met de verdere ontwikkeling van telecommunicatie zullen deze transacties nog goedkoper en sneller worden. Zonder een gecoördineerd economisch beleid zullen valuta alleen maar meer volatiel worden. Op alle manieren zullen landelijke economische grenzen langzaam vervagen. Als deze trend doorzet zal een muntunie tussen tenminste de grote industriële landen voor iedereen onweerstaanbaar worden, behalve dan voor overheden en valutahandelaren. In de Phoenix zone zullen economische aanpassingen op verschuivingen in de relatieve prijzen geleidelijk en automatisch verlopen, zoals dat nu gaat tussen verschillende regionen binnen grote economieën. De afwezigheid van het valutarisico zal de handel, de investeringen en de werkgelegenheid stimuleren.
Monetair beleid
De Phoenix zone zal strenge beperkingen opleggen aan nationale overheden. Er zal geen ruimte meer zijn voor zoiets als een nationaal monetair beleid. Het wereldwijde aanbod van de Phoenix zal bepaald worden door een nieuwe centrale bank, mogelijk voortgekomen uit het IMF. De wereldwijde inflatie – en binnen een smalle bandbreedte ook de landelijke inflatie – zal onder haar verantwoordelijkheid vallen. Ieder land zou belastingen en overheidsbestedingen kunnen gebruiken om tijdelijke dalingen in de vraag op te vangen, maar ze zou geld moeten lenen om het begrotingstekort te dichten, in plaats van het geld bij te drukken. Zonder de mogelijkheid van een inflatiebelasting worden overheden en hun schuldeisers gedwongen zorgvuldiger om te gaan met het geld dat ze uitgeven respectievelijk uitlenen. Dit betekent een groot verlies voor de monetaire soevereiniteit, maar de trend die de Phoenix zo aantrekkelijk maakt zou die soevereiniteit sowieso al wegnemen. Zelfs in een wereld van meer of minder mate van flexibele wisselkoersen zien de individuele overheden de onafhankelijkheid van hun beleid ingeperkt worden door de grote boze buitenwereld.
Wereldmunt
Nu de volgende eeuw nadert duwen natuurlijke krachten de wereld richting economische integratie. Dat geeft overheden wereldwijd globaal twee keuzes. Of ze gaan met de stroom mee, of ze werpen barricades op. Voorbereiden op de Phoenix betekent minder zogenaamde en meer daadwerkelijke samenwerking in het beleid. Dat betekent het toestaan en daarna actief promoten van het gebruik van de internationale munt, naast de lokale munt. Daarmee worden de mensen in staat gesteld met hun portemonnee te stemmen voor de uiteindelijk verschuiving richting een volledige muntunie. De Phoenix zal waarschijnlijk beginnen als een cocktail van nationale valuta, net als de Special Drawing Rights (SDR) vandaag de dag. Na verloop van tijd echter zal de waarde van deze nieuwe munt ten opzichte van de lokale munt irrelevant worden, omdat de mensen zullen kiezen voor het gemak en de stabiele koopkracht van die nieuwe wereldmunt. Het alternatief - het behoud van een autonoom beleid - zal gepaard gaan met een snelle toename van werkelijk draconische controles op handelsstromen en kapitaalstromen. Deze koers geeft overheden werkelijk een schitterende tijd. Ze kunnen dan de wisselkoersen manipuleren, onbeperkt fiscaal en monetair beleid uitzetten en de daarop volgende golven van inflatie bestrijden met maatregelen die de prijzen en lonen beïnvloeden. Het vooruitzicht is een verlamming van de economische groei. Noteer de Phoenix voor rond het jaar 2018 en verwelkom deze als het zover is.

De herrijzing van de Phoenix wereldmunt uit het as van de nationale valuta, de vernietiging van nationale valuta door hyperinflatie. De Phoenix (vertaald: Feniks) is natuurlijk een verborgen metafoor. Uit de vernietiging, het as van de oude wereldorde, ontstaat volgens sommigen de Luciferiaanse wereldorde als een Phoenix.

Lees ook:
9 januari 2017