Marketupdate

Blog

  • ECB levert financiële bijdrage voor wederopbouw Notre Dame

    ECB levert financiële bijdrage voor wederopbouw Notre Dame

    Update: In het oorspronkelijke bericht werd een bedrag van €9 miljoen genoemd, maar dat blijkt onjuist. Wel is er sprake van een financiële bijdrage, maar de centrale bank wil geen bedragen noemen. Het geld komt uit een fonds dat gevuld wordt met vergoedingen die bestuursleden soms ongevraagd krijgen voor spreekbeurten.

    De ECB levert een financiële bijdrage voor de wederopbouw van de Notre Dame. Daarmee sluit de centrale bank zich aan bij een groep miljardairs, ondernemingen en organisaties die gezamenlijk al meer dan €700 miljoen beschikbaar hebben gesteld. Via twitter maakte de centrale bank haar plannen bekend:

    “We zijn bemoedigd door het initiatief om dit herkenningspunt te herstellen en opnieuw te bouwen. De ECB zal een financiële bijdrage leveren aan de restauratie.”

    Het initiatief van de centrale bank is nobel, maar tegelijkertijd zijn er ook vraagtekens. Is het wel de taak van de ECB om voor dit soort zaken geld beschikbaar te stellen? En hoe zit het dan met andere rampen die plaatsvinden in lidstaten van de Eurozone?

    Kritiek

    Op twitter kreeg de centrale bank veel kritiek. Sommigen vragen zich af of deze vorm van steun niet in strijd is met het mandaat van de ECB, omdat het uitgelegd kan worden als een vorm van monetaire financiering. Anderen vragen zich af waar de ECB was toen in 2009 en in 2016 tal van Italiaanse dorpen met historische gebouwen instortten bij een aardbeving. Ook suggereerde iemand dat de centrale bank de spreekwoordelijke geldpers heeft aangezet om geld te geven aan de wederopbouw van de Notre Dame.

    Natuurlijk is het dramatisch wat er deze week in Parijs is gebeurd, maar dat neemt niet weg dat een centrale bank zich moet richten op haar kerntaken en alles moet doen om haar onafhankelijkheid te waarborgen.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Vermogensongelijkheid sinds ‘Roaring Twenties’ niet meer zo groot

    Vermogensongelijkheid sinds ‘Roaring Twenties’ niet meer zo groot

    De vermogensongelijkheid in de Verenigde Staten is sinds de ‘Roaring Twenties’ niet meer zo groot geweest als nu. De rijkste 0,01% bezit tegenwoordig meer dan 11% van het totale vermogen van alle Amerikanen, nog meer dan voor de beurscrash van 1929. Toen had de rijkste 0,01% iets meer dan tien procent van al het vermogen in handen. De rijkste 0,1% had destijds zelfs een kwart van al het vermogen in handen, vergelijkbaar met de situatie op dit moment.

    Uit een recent onderzoek van Gabriel Zucman blijkt dat de vermogensongelijkheid sinds de jaren tachtig sterk is toegenomen. Destijds was de rijkste 1% goed voor 25 a 30 procent van het totale vermogen, inmiddels is dat ongeveer 40 procent. Ook valt op dat de vermogensconcentratie wereldwijd sterk is toegenomen. Voor China, Europa en de Verenigde Staten steeg het vermogensaandeel van de rijkste 1% van 28% in 1980 naar 33% in 2019. Gedurende die periode bleef het vermogensaandeel van de onderste 75% rond de tien procent schommelen.

    Rijken profiteren het meest

    Uit deze cijfers kunnen we concluderen dat de middenklasse en de lagere inkomens de laatste decennia nauwelijks geprofiteerd hebben. De rijken profiteerden het meest van de globalisering en van de enorme monetaire expansie sinds de jaren tachtig. Ook weten de allerrijksten hun vermogen via belastingparadijzen beter af te schermen voor overheden. Mensen met weinig of geen vermogen hebben daar veel minder van kunnen profiteren.

    De vermogensongelijkheid kent verschillende oorzaken, waaronder het ruime monetaire beleid van centrale banken. Door de lage rente zijn aandelen, obligaties en vastgoed sterk in waarde gestegen, bezittingen die vooral in handen zijn van de allerrijksten. Zal deze ongelijkheid de komende jaren nog groter worden of stevenen we af op een nieuwe crisis zoals die van de jaren dertig?

    Vermogensongelijkheid naar recordhoogte (Bron: Bloomberg)

    Inkomens blijven achter bij productiviteit (Bron: Wikipedia)

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Vertrouwen in woningmarkt daalt

    Vertrouwen in woningmarkt daalt

    Het vertrouwen dat Nederlanders hebben in de woningmarkt is voor het eerst in 4,5 jaar weer negatief. Dat schrijft de Vereniging Eigen Huis (VEH) op basis van nieuwe cijfers over de woningmarkt. Vooral in de grote steden als Amsterdam, Rotterdam en Den Haag is het sentiment de laatste maanden verslechterd. Ruim vier op de tien Nederlanders vindt het momenteel een (zeer) ongunstige tijd om een huis te kopen. Van de doorstromers vindt een derde het momenteel niet gunstig om een ander huis te kopen.

    De Vereniging Eigen Huis publiceert maandelijks haar Eigen Huis Indicator, die het consumentenvertrouwen ten aanzien van de woningmarkt meet. Deze indicator is gebaseerd op maandelijkse peilingen onder een representatief aantal Nederlanders. Deze indicator kwam in maart uit op 99 punten en dook daarmee voor het eerste in 4,5 jaar onder het neutrale niveau van 100 punten. Hieronder ziet u het verloop van deze vertrouwensindex sinds maart 2007.

    Eigen Huis Indicator kwam voor het eerst in 4,5 jaar weer onder neutrale score van 100 punten (Bron: VEH)

    Betaalbaarheid woningen verslechtert

    Het belangrijkste probleem op de woningmarkt is dat de prijzen voor veel starters te hoog zijn geworden. Ze willen wel graag een huis kopen, maar kunnen met hun inkomen niet genoeg geld lenen. Dat betekent dat starters zonder spaargeld of schenking de financiering simpelweg niet rond kunnen krijgen. Ruim de helft van de starters noemt de slechte betaalbaarheid van koopwoningen dan ook het grootste probleem van de woningmarkt.

    Volgens Hans André de la Porte van de Vereniging Eigen Huis is de slechte betaalbaarheid vooral te wijten aan een gebrek aan woningen, meer specifiek nieuwbouwwoningen. Daardoor is er met name in de populaire stedelijke gebieden schaarste ontstaan. Econoom en beurscommentator Hans de Geus is het daar niet mee eens. Hij merkt op dat er op dit moment in Nederland meer woningen per huishouden zijn dan ooit tevoren.

    Beleggers op de woningmarkt

    Het probleem is volgens hem niet zozeer de schaarste aan woningen, maar het feit dat steeds meer beleggers op de woningmarkt actief zijn. Dat drijft de prijzen van woningen verder op en zorgt ervoor dat meer starters uit de markt worden geprijsd. Ook zijn de hypotheekvoorwaarden aangescherpt, waardoor starters minder kunnen lenen. Zij worden door deze omstandigheden min of meer gedwongen te huren in de vrije huursector, waar de prijzen hoog zijn. Daardoor kunnen ze ook minder vermogen opbouwen, waardoor de vermogensongelijkheid groter wordt. Hans de Geus schreef daar een boek over getiteld ‘Hoe ik toch huisjesmelker werd’ dat binnenkort wordt uitgegeven.

    Steeds meer starters kunnen geen huis kopen en blijven in dure huurwoning (Bron: RTL-Z)

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Venezuela wil nog meer goud verkopen?

    Venezuela wil nog meer goud verkopen?

    De centrale bank van Venezuela heeft vorige week acht ton goud uit haar kluis gehaald, zo meldt Reuters op basis van twee bronnen binnen de Venezolaanse regering. De verwachting is dat de regering het goud zal verkopen om vreemde valuta te bemachtigen. Die heeft het land nodig om goederen uit het buitenland te importeren.

    Door de Amerikaanse sancties wordt het voor de regering van Maduro steeds lastiger om aan geld te komen. Het land is afgesneden van het Amerikaanse banksysteem en heeft daardoor minder mogelijkheden om geld te lenen. Ook zijn er restricties opgelegd aan de export van olie, de belangrijkste inkomstenbron van Venezuela. Mede door deze sancties lukt het de regering niet om de crisis te bezweren, waardoor de regering nu ook reserves van de centrale bank moet aanspreken.

    ‘Venezuela eind dit jaar zonder goud’

    Sinds het begin van dit jaar zou de centrale bank van Venezuela al 30 ton goud hebben verkocht. Dat betekent dat er nog ongeveer 100 ton goud in de kluis ligt, goed voor een marktwaarde van €3,7 miljard. Met het tempo waarin het land nu haar goudvoorraad verkoopt zal de kluis van de centrale bank voor het einde van het jaar leeg zijn. Het land heeft ook 31 ton goud in Londen liggen, maar de Bank of England weigert dat vooralsnog vrij te geven.

    Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zei in een verklaring tegenover Reuters dat de Verenigde Staten alle pogingen van Maduro om de reserves van de bevolking te verkopen veroordeelt. “We moedigen alle bedrijven, banken en andere entiteiten binnen en buiten de Verenigde Staten aan om niet deel te nemen aan de uitverkoop van Venezolaanse reserves door het voormalige regime van Maduro.”

    In februari heeft de regering van Maduro een vergelijkbare hoeveelheid goud verkocht. Vorig jaar verkocht het land nog edelmetaal aan Turkije, maar een verkoop van 29 ton aan de Verenigde Arabische Emiraten werd door sancties gedwarsboomd. De oliestaat wilde 29 ton goud van Venezuela overnemen, maar die deal ging niet door.

    Economische crisis

    De economie van Venezuela verkeert al zes jaar in een economische crisis. Door hyperinflatie is het geld zo goed als waardeloos geworden. Dat ze nu goud verkopen is een teken aan de wand, want dat is normaal gesproken de laatste reserve die landen aanspreken om aan geld te komen. Het land heeft ook al humanitaire hulp van Rusland geaccepteerd.

    De Verenigde Staten en haar bondgenoten sturen aan op een vertrek van president Maduro en hebben oppositiefiguur Juan Guaido erkend als opvolger. De bevolking van Venezuela is echter verdeeld. Niet iedereen is blij met Maduro, maar nog minder Venezolanen zitten te wachten op buitenlandse inmenging.

    Dit artikel verscheen eerder op Holland Gold




  • Winstmarges in VS onder druk en angst voor recessie neemt toe – renteverlaging op komst?

    Beleggers maken zich momenteel meer zorgen over politiek en economische groei dan over handelsconflicten, constateert Keith Wade, hoofdeconoom bij Schroders. De omgekeerde rentecurve versterkt de vrees voor een Amerikaanse recessie. De laatste negen recessies in de VS zijn alle voorafgegaan door een omgekeerde curve, met 1966 als enige uitzondering. De kans op een Amerikaanse recessie in de komende twaalf maanden schat Schroders momenteel op 36%, dat is het hoogste percentage sinds 2007.

    Marges krimpen

    Hoewel de kortetermijnindicatoren nog steeds zwak zijn, blijft Schroders voor het tweede kwartaal een opleving van de activiteit verwachten. Het is bemoedigend dat er een paar positieve signalen te zien zijn. Zo zijn de grondstoffenprijzen gestabiliseerd (industriële metalen zijn de afgelopen maand met 3,8% gestegen), is de wereldwijde inkoopmanagersindex (PMI) in februari gestegen, terwijl in de VS de samengestelde ISM is versterkt en de woningmarkt is gestabiliseerd. De detailhandelsverkopen in de eurozone herstelden in januari en bleven in februari goed op peil in Duitsland en Spanje, waardoor de regio in het eerste kwartaal goed van start is gegaan.

    Er is echter een duidelijk verschil tussen de dienstensector en de industrie. In de goederenproducerende sector is er sprake van een voorraadopbouw die vooral in de eurozone, en met name in het Verenigd Koninkrijk (om Brexit-gerelateerde redenen), een negatieve invloed zal hebben op de conjunctuur. Uit PMI-rapporten blijkt dat bedrijven in de ontwikkelde markten hun productie zullen moeten inkrimpen om de voorraden beter in evenwicht te brengen met de orders. De opkomende markten lijken daarentegen in een betere positie te verkeren en zullen de komende maanden wellicht een sterkere activiteit kennen.

    De korte termijn neemt de verbetering van de economische activiteit wat van de zorgen bij beleggers weg. Maar op de iets lagere termijn voorziet Schroders wel degelijk een groeivertraging in de VS als de stimuleringseffecten afnemen. Daarnaast is er een lagere inflatieverwachting, wat geleid heeft tot een meer accommoderende houding van de centrale banken. Dat is positief voor de markten, maar de lagere inflatie veroorzaakt ook drukt op de winstmarges. Bedrijven worden geconfronteerd met stijgende loonkosten en als ze deze niet kunnen doorberekenen in de prijzen, dan moeten ze interen op hun winstmarges.

    Recessie in bedrijfswinsten

    Schroders verwacht dat met name in de VS de marges onder druk komen te staan. Voorzichtigheid met betrekking tot de Amerikaanse bedrijfswinsten is dan ook de komende kwartalen op zijn plaats. De Amerikaanse bedrijfswinsten zullen naar verwachting pieken in het derde kwartaal van dit jaar. Daarna vertraagt de economische groei en dat raakt ook de winstgroei. De verwachting is dat in 2019 de winsten nog met 6% zullen groeien, om het jaar erna met bijna 4% te krimpen. Een matige economische groei leidt tot een lagere capaciteitsbenutting en zet de winst onder druk. De marges krimpen door stijgende loonkosten, terwijl inflatie en productiviteit onder druk staan als gevolg van de lagere economische groei.

    Luidt een lagere marge het einde van de huidige cyclus in?

    Druk op het bedrijfsresultaat leidt doorgaans tot lagere kasstromen, waarop een reactie van het bedrijfsleven niet kan uitblijven. Doorgaans zullen bedrijven bezuinigen op arbeid en kapitaalbestedingen. Dat verzwakt het bbp en leidt tot lagere inkomens, minder vertrouwen en afnemende consumentenbestedingen. Dit kan op zijn beurt een einde maken aan de cyclus en leiden tot een recessie. Het zou passen bij de omgekeerde rentecurve, die doorgaans een betrouwbare indicator is voor een naderende recessie.

    Of kan de cyclus doorrollen?

    Om de huidige cyclus te kunnen voortzetten, moet de margekrimp worden voorkomen. Dat kan als het bedrijfsleven de loonkosten onder controle houdt of de productiviteitsgroei stimuleert. Dit is mogelijk, maar zal moeilijk zijn gezien de krapte op de arbeidsmarkt. De aanbodzijde van de arbeidsmarkt zou positief moeten verrassen door een hogere arbeidsparticipatie om de loondruk tegen te gaan.

    Een andere mogelijkheid is een grotere vraag om de output te ondersteunen, waardoor capaciteit en productiviteit worden gestimuleerd. Dit zou kunnen komen door een grotere vraag uit China, of een versoepeling van het monetair beleid door de Fed door een renteverlaging. De politieke druk op de centrale bank zal volgend jaar waarschijnlijk groot zijn, gezien de presidentsverkiezingen. De Fed krijgt te maken met een zwakkere groei en een matiging van de inflatie, en ondervindt dus eigenlijk weinig hinder om het beleid te versoepelen.

    Renteverlagingen in aantocht

    Schroders voorspelt twee renteverlagingen van de Fed in 2020. Op dit moment verwacht ze die in juni en september volgend jaar maar de vraag zal zijn of deze te laat komen om te voorkomen dat een winstrecessie uitmondt in een volledige economische recessie. Bij de inschatting van de risico’s zullen beleggers een versoepeling van het beleid moeten afwegen tegen lagere winstverwachtingen.

    Lees meer in het meegestuurde artikel “Profit pressures, recession fears and the Fed” uit de nieuwste Economic and Strategy Viewpoint – April 2019 van Keith Wade, hoofdeconoom bij Schroders.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Dollar daalt door aanhoudende rally van opkomende markten

    Zowel uit de vergadering voor april van de ECB als uit de notulen van de vergadering voor maart van de Federal Reserve kwam nauwelijks duidelijkheid over de uitgangspunten van de centrale banken. De lichte verbetering in de economische situatie in de eurozone gaf Europese valuta een steuntje in de rug en het vooruitzicht op een handelsovereenkomst tussen China en de Verenigde Staten deed dit voor de valuta’s van de meeste opkomende markten.

    Aanstaande donderdag komen de essentiële PMI-rapporten van april uit over zakelijke activiteit voor de eurozone. Met voornamelijk secundaire cijfers uit de Verenigde Staten en een weer uitgestelde Brexit verwachten we meer volatiliteit op de valutamarkt te zien voor de G10-valuta.

    Britse pond

    Theresa May is met de EU overeengekomen om de deadline van de Brexit uit te stellen tot 31 oktober en dus deel te nemen aan de Europese Parlementsverkiezingen in mei. We verwachten dat economische cijfers deze maand eindelijk de aandacht krijgen nu de Brexit tijdelijk is uitgesteld. Het werkgelegenheidsrapport dat dinsdag uitkomt en de inflatiecijfers die woensdag uitkomen zullen een indicatie geven over, of inzicht geven in hoe de economie van het Verenigd Koninkrijk omgaat met de onduidelijkheden rond de Brexit.

    Euro

    Het uitblijven van inhoudelijke beleidsaankondigingen tijdens de vergadering voor april van de ECB zorgde voor een boost die de euro hard nodig had. Hoewel de communicatie van de centrale bank uiterst ‘dovish’ was, lijkt het erop dat geen nieuws uit de eurozone goed nieuws is voor de euro. De gemeenschappelijke munt profiteerde ook van het feit dat de cijfers van de industriële productie boven verwachting waren. De PMI flash-POMI-cijfers voor april die donderdag verschijnen zijn erg belangrijk en we verwachten dat ze hoger uitvallen dan verwacht, wat zou bewijzen dat de vertraging in industriële productie grotendeels wordt veroorzaakt door eenmalige factoren die nu worden opgelost.

    Amerikaanse dollar

    De gepubliceerde notulen van de vergadering voor april van de Federal Reserve hebben geen licht geworpen op de ‘dovish’ verandering in de instelling van de organisatie sinds het einde van vorig jaar. Leden blijven in het duister tasten doordat de inflatie stilligt. Dat de CPI-cijfers van maart die vorige week zijn gepubliceerd lager zijn uitgevallen dan verwacht zal hier niet bij helpen.

    De Federal Reserve blijft buitenspel staan in de nabije toekomst en de combinatie van gestage, wereldwijde groei en lage inflatiepercentages in ontwikkelde landen is een sterke combinatie voor een rally van valuta van opkomende markten.

    Door: Enrique Diaz-Alvarez

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl




  • IMF: “Politici moeten zich niet met centrale banken bemoeien”

    IMF: “Politici moeten zich niet met centrale banken bemoeien”

    Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) waarschuwt voor de ‘gevaarlijke consequenties’ van politici die zich bemoeien met het beleid van centrale banken. De organisatie noemt als voorbeeld de situatie in de Verenigde Staten, waar de president oproept tot een versoepeling van het monetaire beleid. Vorige week zei president Trump dat de Federal Reserve de rente moet verlagen en opnieuw obligaties moet opkopen om de economie te ondersteunen.

    “Het ondermijnen van de onafhankelijkheid van de centrale bank is gevaarlijk”, zo verklaarde Tobias Adrian van de afdeling monetair beleid en kapitaalmarkten binnen het IMF. Hij benadrukte dat de Federal Reserve is opgezet als een onafhankelijke instantie, waarvan de gouverneurs en de voorzitter voor een lange termijn benoemd worden. “Het is sterk geworteld in de instantie dat ze niet hoeft te luisteren naar de wensen van politici”, zo verklaarde Adrian in een interview in Washington.

    Meer monetaire stimulering

    De Amerikaanse president Trump heeft al meerdere keren kritiek geuit op het monetaire beleid van de Federal Reserve. Hij vindt dat de centrale bank te weinig doet om de Amerikaanse economie te ondersteunen. Ook heeft hij zelf twee kandidaten aangedragen voor de Raad van Bestuur van de Federal Reserve, om op die manier meer invloed uit te kunnen oefenen. Een van die kandidaten is Stephen Moore, die onlangs nog een pleidooi hield voor een renteverlaging.

    Door de geschiedenis hebben hebben verschillende overheden geprobeerd om de controle over de centrale bank over te nemen. In veel gevallen leidde dat tot hyperinflatie, omdat overheden de centrale bank opdracht gaven om de begrotingstekorten te financieren. Monetair beleid wordt dan gebruikt als instrument om een slecht fiscaal beleid in stand te houden. Uiteindelijk gaat dat altijd mis, omdat de bevolking op een gegeven moment het vertrouwen in het geld en de overheid verliezen. Men vlucht dan in andere valuta, tastbare bezittingen en edelmetalen als goud en zilver.

    Onconventioneel beleid wordt nieuwe normaal

    Sinds het uitbreken van de financiële crisis in 2008 hebben centrale banken verschillende onconventionele maatregelen genomen om de economie te ondersteunen. Zo werden er op grote schaal staatsobligaties opgekocht, waardoor overheden makkelijker konden lenen. Door de extreem lage rente werden de schuldniveaus in de ontwikkelde economieën steeds hoger, waardoor het niet eenvoudig is de rente vanaf het huidige niveau weer te verhogen.

    Het IMF schreef in haar laatste Global Financial Stability Report dat een ruim monetair beleid en soepele leenvoorwaarden de toch al hoge schuldniveaus in ontwikkelde economieën verder zullen verhogen. Daarmee wordt de dreiging van een zwaardere correctie in de toekomst groter, aldus het IMF.

    Beleidsmakers moeten zich volgens Adrian voorbereiden op een wereld waarin onconventioneel monetair beleid de norm wordt. Dat betekent dat maatregelen als negatieve rente en het opkopen van staatsobligaties, bedrijfsobligaties of mogelijk zelfs aandelen het ‘nieuwe normaal’ worden. Toch betwijfelt hij of centrale banken de rente veel verder negatief zullen maken, omdat dat in potentie een vlucht naar cash teweeg kan brengen.

    Dit artikel verscheen eerder op Holland Gold




  • China kocht 12 ton goud in maart

    China heeft vorige maand 11,2 ton goud gekocht, zo blijkt uit nieuwe cijfers van de centrale bank. Daarmee steeg de officiële goudvoorraad van het land naar 1.885 metrische ton. Het is de vierde maand op rij dat het land goud aan haar voorraad toevoegt. In december kocht ze al 9,95 ton, om in januari en februari nog eens 11,8 en 9,95 ton bij te kopen. Daarmee versterkt het land haar zesde plaats in de ranglijst van landen met de grootste goudvoorraden.

    Waarom de Chinese centrale bank na een stop van bijna twee jaar weer goud koopt is niet duidelijk. Mogelijk heeft het te maken met het handelsconflict met de Verenigde Staten, waardoor de relatie tussen beide landen verslechterde. Een andere mogelijke verklaring is dat China de afgelopen twee jaar haar valutareserves nodig had om de yuan te ondersteunen en daardoor niet genoeg middelen over had om goud te kopen.

    China voegt goud aan reserves toe

    De Chinese centrale bank heeft de afgelopen twintig jaar veel edelmetaal aan haar reserves toegevoegd, want de goudvoorraad steeg sinds het begin van deze eeuw van minder dan 400 ton naar 1.885 ton. Onderstaande grafiek laat een vrij grillig verloop zijn van de goudaankopen. De verklaring daarvoor is dat China tot 2016 slechts sporadisch informatie vrijgaf over haar goudreserve. De laatste jaren rapporteert ze deze gegevens iedere maand. Dat was een voorwaarde van het IMF om de yuan toe te kunnen voegen aan het valutamandje van de SDR.

    China koopt goud als vorm van diversificatie. Het land is al jaren de grootste producent en consument van het edelmetaal, waarvan het grootste gedeelte op de private markt wordt verhandeld. Ten opzichte van de totale hoeveelheid goud die in het land wordt verhandeld is de officiële goudvoorraad nog steeds relatief klein. Ook vertegenwoordigt het edelmetaal maar een fractie van de totale Chinese reserves van ongeveer $3 biljoen.

    China voegt weer goud aan reserves toe (Bron: Bloomberg)

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard

  • ‘Uitblijven renteverhoging gunstig voor goudprijs’

    Het uitblijven van een renteverhoging door de Federal Reserve zal gunstig uitpakken voor goud. De World Gold Council schrijft in een nieuw rapport dat een verandering van verkrappend naar neutraal monetair beleid historisch gezien meestal een positieve impact heeft gehad op de goudprijs, ook al was dat effect niet altijd direct zichtbaar. Gecombineerd met de verwachting dat de dollar niet veel verder in waarde zal stijgen concludeert de World Gold Council dat goud nog steeds aantrekkelijk blijft voor beleggers.

    De afgelopen jaren heeft de Amerikaanse centrale bank de rente gestaag verhoogd. Daardoor steeg de waarde van de dollar en kwam de goudprijs onder druk te staan. Als de Federal Reserve dit jaar inderdaad afziet van een verdere renteverhoging, dan zal dat volgens de belangenorganisatie van de goudsector een positieve invloed hebben op de prijs van het edelmetaal. De World Gold Council zegt daar het volgende over in haar rapport:

    “Als de Federal Reserve inderdaad een meer voorzichtige houding aanneemt en de dollar binnen haar bandbreedte blijft, dan zal dit waarschijnlijk een deel van de tegenwind wegnemen waar goud in 2018 mee te maken had. Daarnaast zijn er een aantal potentiële risico’s voor de wereldwijde financiële markten, waaronder het langzame economische herstel, het afvlakken van de rentecurve, de hoge waardering van de aandelenmarkt, verslechterde kredietvoorwaarden en de onzekerheid omtrent de Brexit.”

    Verschillende factoren beïnvloeden goudprijs (Bron: World Gold Council)

    Federal Reserve doet stapje terug

    Nu de onzekerheid over de economische groei toeneemt en de Amerikaanse centrale bank een stap terug doet komt het edelmetaal opnieuw in de belangstelling te staan. De World Gold Council maakt een vergelijking met de periode van 1999 tot 2001 en die van 2004 tot 2007, waarin de Amerikaanse centrale bank ook stopte met het verhogen van de rente. In het eerste geval duurde het een jaar voordat goud een positief resultaat liet zien, terwijl het edelmetaal in het tweede geval direct rendement opleverde.

    Vergelijken we het rendement van goud met dat van aandelen, obligaties en grondstoffen, dan zien we dat het edelmetaal met name in de periode van 2004 tot 2007 profiteerde van een verandering in het rentebeleid. In de periode van 1999 tot 2001 was het rendement van goud minder indrukwekkend. Amerikaanse staatsobligaties en bedrijfsobligaties deden het toen beter dan het edelmetaal, zoals onderstaand overzicht laat zien.

    Rendement van verschillende beleggingen na rentepauze Fed (Bron: World Gold Council)

    Wat betekent dit voor de goudprijs?

    Wanneer de centrale bank stopt met het verhogen van de rente is dat meestal gunstig voor goud, aldus de World Gold Council. Zeker wanneer de markt ziet dat de ‘rentepauze’ langer duurt en dat zelfs een renteverlaging niet meer wordt uitgesloten. Daarvan zien we nu al de eerste aanwijzingen. Volgens Stephen Moore, kandidaat voor de raad van bestuur van de Federal Reserve, zou de centrale bank de rente zelfs direct met een half procentpunt moeten verlagen. Ook Janet Yellen, oud-voorzitter van de centrale bank, sluit een renteverlaging niet uit.

    Markt houdt zelfs rekening met een renteverlaging (Bron: World Gold Council)

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard

    Disclaimer: Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en dit artikel moet dan ook niet als zodanig worden beschouwd. Resultaten uit het verleden bieden geen garanties voor de toekomst.




  • Groeivertraging Italië toont aan dat risico’s eurozone volop aanwezig zijn

    Deze analyse is geschreven door Bart Hordijk, valuta-analist bij Monex Europe

    De Italiaanse groeiverwachting voor 2019 die deze week door de Italianen zelf naar beneden werd bijgesteld, illustreert eens te meer dat risico’s voor de euro(zone) uit vele hoeken kunnen komen. De Italianen stelden hun groeiverwachting bij naar 0,1% voor 2019, flink lager dan de 1,0% die in het najaar nog verwacht werd.

    Dit betekent dat het begrotingstekort niet op de geplande 2,04% gaat uitkomen, maar waarschijnlijk eerder rond de 2,5%. Dit kan, zeker als de Italianen in het najaar hun budget voor 2020 door de Europese Commissie goedgekeurd moeten krijgen, gaan leiden tot nieuwe spanningen op de markten voor Italiaanse staatsschulden, die op hun beurt snel kunnen overslaan op de euro (zie onderstaande grafiek).

    Macro-economische risico’s nemen toe

    Eerder werd al waargenomen dat macro-economische risico’s zich opstapelen in de eurozone, wat bijvoorbeeld goed te zien was in de Duitse fabrieksorders die hun laagste punt bereikten sinds de financiële crisis. Daar komen de Italiaanse risico’s nog bovenop. Deze vormen een combinatie van een politiek en een economisch risico, aangezien de keuzes van de huidige regering als onverstandig worden gezien door markten, wat wordt versterkt nu de groei in Europa lijkt te zijn vertraagd.

    Ook is het een reëel risico dat de regering van President Trump achter de Europeanen aan komt wanneer hij klaar is met de handelsoorlog met China. Dit is iets waar dinsdag al een voorproefje van werd geserveerd toen de Amerikaanse regering aankondigde importheffingen ter waarde van $11 miljard te overwegen op Europese goederen naar aanleiding van de EU-subsidies voor het Europese Airbus. Dit werd onlangs als illegaal geclassificeerd door de WTO.

    Uitstel Brexit

    Tenslotte lijkt ook de Brexit af te stevenen op een lange extensie, wat ervoor zorgt dat de onzekerheid in het Verenigd Koninkrijk blijft voortduren, dat ook zo zijn weerslag heeft op de economieën van landen die veel met de Britten handelen, zoals Nederland, Duitsland en Ierland.

    Zelfs als de macro-economische condities in de eurozone verbeteren, dan zijn er nog genoeg scenario’s te bedenken waarbij de euro afzwakt. Deze breed verspreide risico’s zijn reden om het komende halfjaar terughoudend te zijn met het innemen van longposities in de euro tegenover bijvoorbeeld de Amerikaanse dollar.

    Markten prijzen het renteverschil tussen de Italiaanse en de Duitse 10-jarige staatsobligaties momenteel redelijk laag in. Hier kan komende maanden gemakkelijk verandering in komen, wat net als in het najaar 2018 zal wegen op de euro.

    Disclaimer: Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en dit artikel moet dan ook niet als zodanig gelezen worden. Beleggen brengt risico met zich mee en resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst.

  • Negatieve rente voedt angst voor ‘secular stagnation’

    Negatieve rente voedt angst voor ‘secular stagnation’

    Op het moment van schrijven hebben staatsobligaties met een totale waarde van pakweg $10 biljoen een negatieve rente. Dat wijst erop dat de wereld afkoerst of opnieuw beland is in deflatoire tijden. Hoe het ook zij, beleggers en beleidsmakers maken zich terecht zorgen over de gezondheid van de wereldeconomie. Die kan wel eens sneller aan vaart verminderen dan nog aan het begin van 2019 voor mogelijk werd gehouden.

    Japan en Duitsland zijn nu in een race verwikkeld voor de prijs van staatsobligaties met de grootste vergoeding. Japan leidt deze onzalige race, maar gevreesd moet worden dat Duitsland wel eens een nationaal record kan breken. In 2016, op het hoogtepunt van de discussie over secular stagnation bereikte de vergoeding op de 10-jaars Bund een dieptepunt van -0,19%. De yield heeft dit jaar -0,07% aangetikt.

    Japan-scenario

    De trend in Duitsland en in mindere mate in bijvoorbeeld Nederland geeft steun aan de veronderstelling dat de eurozone aan het Japaniseren is. Natuurlijk heeft Japan in het verleden unieke fouten gemaakt waardoor in 1990 twee bubbels tegelijk klapten, namelijk de beurs en het onroerend goed. Maar er zijn wel degelijk parallellen. Denk bijvoorbeeld aan de demografische ontwikkeling. Dat is trouwens een ongunstige trend die overal in de westerse wereld terug te zien is.

    Er zijn nog meer parallellen. In de nasleep van de financiële crisis droogde de kredietverlening op, omdat vooral huishoudens en bedrijven fanatiek hun schulden gingen afbetalen, ook al was de rente extreem laag. Dat veroorzaakte in de termen van Richard Koo van Nomura een balansrecessie. Dat overkwam Japan in de jaren na het klappen van de bubbels. Amerikanen en Europeanen reageerden op deze balansrecessie door de fiscale kraan open te draaien en door een extreem soepel monetair beleid te introduceren. Toen de publieke schuldenlast tot in de hemel gestegen was, draaiden overheden de fiscale kraan dicht, zoals Japan in de jaren negentig van de vorige eeuw herhaaldelijk had gedaan.

    Duitse 10-jaars rente opnieuw omlaag (Bron: Bloomberg)

    Seculiere stagnatie

    Het heeft uiteindelijk allemaal niet mogen baten en in 2016 moesten centrale banken erkennen dat ze feitelijk geen wapen meer in handen hadden om de stagnatie te doorbreken. Toen verscheen president Trump op het toneel en met hem een hernieuwde poging tot fiscaal stimuleren. Mede geholpen door het beleid van ‘Abenomics’ in Japan en de Chinese massieve fiscale stimulering kwam de economie weer van de grond.

    Hier houden overigens de overeenkomsten op. Zo financierden de Verenigde Staten hun stimulering door de verkoop van obligaties aan de private sector, terwijl China het stimuleringsbeleid betaalde doordat de centrale bank indirect de aankoop van obligaties door banken financierde. In Japan nam de centrale bank de rekening in het geheel op haar conto. De rente op de Amerikaanse 10-jaars Treasury ligt nog steeds royaal boven het niveau van 1,36% van juli 2016, in tegenstelling tot de eerdergenoemde Bund. De verschillen in niveau onderstrepen nadrukkelijk de groeimogelijkheden van beide economische blokken.

    China

    Misschien geldt het gevaar voor Japanisering nog wel het meest voor China. Vooral dankzij de een-kind-politiek van de afgelopen decennia slaat nu de vergrijzing in combinatie met de ontgroening heel hard toe. De bevolking groeit nog maar amper of niet, terwijl de beroepsbevolking al sinds 2010 aan het krimpen is. Die krimp zal in de komende jaren alleen maar versnellen. Daarentegen zal het aantal senioren groeien van de huidige 10% van de totale bevolking naar 20% in 2035. Deze demografische trends hebben de overheid gedwongen om hun economische groei minder afhankelijk te maken van investeringen en meer te laten leunen op consumptie. Dat blijkt een succes. De spaarquote is gedaald van 42% van het beschikbaar inkomen in 2010 naar 35% in 2018.

    Een belangrijke pijler onder de Chinese groei is altijd het proces van urbanisatie geweest, de massale trek van het platteland naar de stad. Er moest heel snel en heel veel gebouwd worden. Dat stuwde de economie. Nu begint die trek op te drogen door een afnemend aantal jongeren, met als resultaat dat het positief effect van de bouw op de economie aan het verdampen is. Dat gaat druk op de groei zetten!

    Structureel lagere groei

    Japan, China, de Eurozone en de VS, al deze economische blokken zien een structureel lagere groei. De Japanse les zou moeten zijn dat vooral grootschalige fiscale stimulering een effectief antwoord kan zijn. Maar die les is nog steeds niet geleerd, ook niet door Japan zelf. Dat land gaat later dit jaar de consumptie zwaarder belasten.

    Van Duitsland weten we dat ze daar gruwen van fiscale stimulering. Het is echter ook nog maar de vraag of de Trumpiaanse vorm van fiscale stimulering wel de juiste is. Van een gezamenlijke en eenduidige aanpak is nog geen sprake. Waarschijnlijk is de nood nog niet hoog genoeg!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.